Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

29 Σεπτεμβρίου, 2016

ο Χ. Ζουλιάτης μας ξεναγεί στο παράνομο τυπογραφείο του ΕΑΜ !!





Δευτέρα, 26 Σεπτεμβρίου 2016


Το παράνομο Τυπογραφείο του ΕΑΜ και η θρυλική «Βικτώρια» κάτω απ΄ το σαλόνι.


Σοκ και δέος με την ηρωίδα της Εθνικής Αντίστασης «Βικτώρια»
Σοκ και δέος ένιωσα όταν πρωταντίκρυσα την «Βικτώρια», κατεβαίνοντας την κρυφή καταπακτή στο … σαλόνι του Βαγγέλη Μενεμενή, που σαράντα χρόνια παρέμενε κλειστή, σκεπασμένη μόνιμα με ένα χαλί, χωρίς να γνωρίζει κανένας, ούτε τα παιδιά του, ούτε ακόμα και η γυναίκα του, πως κάτω απ΄τα πόδια τους και σε βάθος δύο μέτρων υπήρχε το παράνομο τυπογραφείο του ΕΑΜ, όπου τυπωνόταν κατά κανόνα και μόνιμα η εφημερίδα του ΕΑΜ, «Ελεύθερη Ελλάδα» και «Απελευθερωτής» (όργανο του ΕΛΑΣ) και σποραδικά, φύλλα του «Ριζοσπάστη», έντυπα του ΚΚΕ, διάφορα έντυπα του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της Εθνικής Αλληλεγγύης. 




Ήταν το μεγαλύτερο παράνομο Τυπογραφείο στην κατεχόμενη Ευρώπη. 
Έβγαιναν τεσσεράμισι με πέντε χιλιάδες φύλλα, τρεις φορές τον μήνα και οι χρεωμένοι σε αυτή τη δουλειά, δούλευαν από το πρωί ως το βράδυ, συνέχεια, από την Άνοιξη του 1942 μέχρι τον Οκτώβρη του 1944 που έφυγαν οι Γερμανοί, διατηρώντας, πάντα, όλους τους κανόνες της παρανομίας και προφύλαξης από περίεργα μάτια και «ευαίσθητα» αυτιά. 
Βλέπεις, η «Βικτώρια» έκανε ένα σχετικό θόρυβο. Έκτοτε, παρέμεινε κλειστό για σαράντα χρόνια.




Είχα την τύχη και την τιμή να κατέβω πρώτος την καταπακτή

του, το 1984, μετά από πρόσκληση του ΚΚΕ και να φωτογραφήσω τη θρυλική εκτυπωτική μηχανή «Βικτώρια» και τα άλλα σύνεργα, που όλα ήταν παραδομένα στη φθορά του χρόνου, όχι όμως, στη λήθη.




Με την ευκαιρία της σημερινής ιστορικής επετείου από την ίδρυση (1941) του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ), σας ξεναγώ, όχι στο σαλόνι της οικογένειας Μενεμενή αλλά, κάτω απ΄αυτό, σε έναν υπόγειο χώρο, δυο επί τρία μέτρα, όπου πρέπει να σκύψετε για να χωρέσετε. 
Με την έντονη μυρωδιά της μούχλας και με ένα κλεφτοφάναρο, προσέχοντας μην τσακιστώ κατέβηκα την απότομη σκάλα. 
Ρίγος και συγκίνηση ένοιωσα αντικρίζοντας την εκτυπωτική μηχανή, αραχνιασμένη μέσα στη σκόνη και δεξιά κι αριστερά τα κατάλοιπα της παράνομης και παράτολμης αυτής δουλειάς, τις στοιχειοθετημένες «σελίδες», τις μπροσούρες, τα κουπόνια, τις προκηρύξεις, ακόμα και αχρησιμοποίητο χαρτί. 
Όλα είχαν την εικόνα της εγκατάλειψης, παραδομένα στην αδηφάγα υγρασία. 
Και μόνο στη σκέψη, πως εκεί μέσα δούλεψαν σαν τυφλοπόντικες σύντροφοι, αγνοώντας τους κινδύνους, με ένα υπέρμετρο θάρρος και τόλμη για μια ελεύθερη Ελλάδα, ριγώ.







Στο παράνομο τυπογραφείο, που είναι στην οδό Σκρα 31 και σήμερα λειτουργεί σαν μουσείο δούλεψαν, εκτός από τον ιδιοκτήτη Βαγγέλη Μενεμενή, ο Γιώργος Ελληνούδης και η γυναίκα του Καλλιόπη, ο Χρήστος Τζίμης και η γυναίκα του Ελένη, ο Νίκος Καλατζόπουλος, ο Τάκης Χατζής και ο Κώστας Βιδάλης (δημοσιογράφος) που ήταν προμηθευτής των υλικών. 
Υπεύθυνος για την παραλαβή και διανομή των εντύπων είχε αναλάβει ο εκτελεσμένος (1952) κομμουνιστής Μανώλης Λυγηρός (Λυγερός), ο «θείος» ή «παππούς» όπως τον αποκαλούσε η ομάδα, που υποδυόταν τον παλιατζή, καρβουνιάρη, μανάβη, κλπ., κουβαλώντας τσουβάλια ή τη χειράμαξά του. 
Τώρα θα μου πείτε, πώς μεταφέρθηκε εν μέσω των Γερμανών και των ρουφιάνων γερμανοτσολιάδων, η
εκτυπωτική «Βικτώρια» στην οδό Σκρα. 
Ο Γ. Ελληνούδης με τον Β. Μενεμενή σχεδίασαν τη δημιουργία του υπογείου και ο Κ. Βιδάλης είχε ήδη βρει την ηλεκτροκίνητη μηχανή «Βικτώρια», κάσες με τυπογραφικά στοιχεία, χαρτί κλπ., που ήταν καλυμμένα και αποθηκευμένα σε ένα υπόστεγο κτιρίου στα Χαυτεία.
 Η μεταφορά της μηχανής και των άλλων υλικών υπήρξε πολύ ριψοκίνδυνη περιπέτεια. 
Βρέθηκε καραγωγέας, με αμοιβή 500.000 δραχμές, για να μεταφέρει τη μηχανή και τα εξαρτήματα «αλευρόμυλου», όπως είπε στον καραγωγέα ο Γ. Ελληνούδης, αλλά χρειάστηκε και γερανός και τέσσερις φορτοεκφορτωτές για να φορτωθεί η «αλευρομηχανή». 
Το φορτίο έφθασε στο σπίτι της Σκρα και τοποθετήθηκε στο διάδρομο του σπιτιού. Ο καραγωγέας υποψιασμένος ότι δεν επρόκειτο για αλευρομηχανή απαίτησε επιπλέον 200.000 δραχμές, για να «ξεχάσει» αυτή τη μεταφορά. 
Το σπίτι σφραγίστηκε από φόβο μη μιλήσει ο καραγωγέας και παρακολουθούνταν από μακριά από τους Ελληνούδη - Μενεμενή σχεδόν ένα μήνα. 
Όταν εξέλειπε ο κίνδυνος κατέβασαν στην κατακόμβη τα υλικά και τη μηχανή και γρήγορα ο Χρήστος Τζίμης κατασκεύασε το παρκέ, με αδιόρατο από μη γνωρίζοντες άνοιγμα. 
Ο Β. Μενεμενής μετέτρεψε την ηλεκτροκίνητη «Βικτώρια»σε ποδοκίνητη και αργότερα σε χειροκίνητη, ώστε να γίνει τελείως αθόρυβη.



Ο Βαγγέλης Μενεμενής, κομμουνιστής και αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης που χάθηκε απροσδόκητα από τροχαίο, το 2007, θυμάται:
 «Ο Ελληνούδης με προέτρεψε να γίνω βοηθός του. Ο Κώστας Βιδάλης προμήθευσε τα υλικά. Ο Κώστας ήταν δημοσιογράφος στον "Ριζοσπάστη". Φορτώσαμε τα κιβώτια σε ένα τετράτροχο κάρο, τα μεταφέραμε εδώ, τα κλειδώσαμε και μετά από λίγες μέρες ξαναμπήκαμε μέσα - παρακολουθούσαμε στενά, γιατί υπήρχε ο φόβος των Γερμανών - και αρχίσαμε τη δουλιά. 
Ο Γιώργος Ελληνούδης και η γυναίκα του Καλλιόπη κόψανε το πάτωμα, σκάψαμε το χώμα για να χωρούν δύο άνθρωποι. Το χώμα το ρίξαμε στο διπλανό δωμάτιο. Βάλαμε τις κάσες με τα στοιχεία, αλλά είχαμε πρόβλημα με το πιεστήριο. Δεν μπορούσαμε να σκάψουμε άλλο, γιατί δεν μπορούσαμε να βγάλουμε πολύ χώμα. Μετά σκεφτήκαμε να κατεβάσουμε το πιεστήριο κοντά στα θεμέλια του σπιτιού, σε σκαμμένη τρύπα, με λοστούς και σχοινιά - πολύ βαρύ..! 
Μετά εγώ ασχολήθηκα με τη συναρμολόγηση και ο Ελληνούδης φρόντισε να χτίσει τον τοίχο. Σε δέκα μέρες ήταν έτοιμο να λειτουργήσει το Τυπογραφείο. Ο Ελληνούδης έφερε δυο στοιχειοθέτες, τον Χρήστο Τζίμη και τον Τάκη Χατζή, ο οποίος έκανε και τις διορθώσεις.
Υπεύθυνος για την ομάδα του Τυπογραφείου ήταν ο Νίκος Πλουμπίδης. Άρχισε η στοιχειοθεσία και έτσι ξεκίνησε να δουλεύει το Τυπογραφείο. Το πρόβλημα ήταν ότι το πιεστήριο έκανε μεγάλο θόρυβο. Έτσι τα κουζινέτα του πιεστηρίου τα αντικαταστήσαμε με ρουλεμάν και τύλιξα τα σίδερα με λάστιχο ποδηλάτου και έτσι έγινε το πιεστήριο σχεδόν αθόρυβο και ευκολότερο.
Με το φόβο να μην εντοπιστεί το επάνω μέρος της καταπακτής και άρα και το πιεστήριο, καθότι ήταν ο φόβος των γερμανοτσολιάδων που έψαχναν τα σπίτια, αποφασίσαμε να το καμουφλάρουμε. 
Ο Ελληνούδης έφερε με δεμένα μάτια για το παρκέ ένα φίλο. Ηταν ο Χρήστος Τζίμης. 
Εκείνη την εποχή, γίνονταν εντατικές προσπάθειες για τον εντοπισμό του Τυπογραφείου από τους Γερμανούς, αλλά λόγω του καμουφλάζ και των συνωμοτικών σχεδίων, του Ελληνούδη, δεν μπορούσαν να το εντοπίσουν…». 

(Στοιχεία γι αυτή την ανάρτηση άντλησα από διάφορα δημοσιεύματα εφημερίδων και, κυρίως, από την εφημερίδα «Ριζοσπάστης»).








Σήμερα θεωρείται ιστορικό διατηρητέο μνημείο και λειτουργεί ως Μουσείο Αντιστασιακού Τύπου.



ΧΡΗΣΤΟΣ/Christos στις 10:54:00 μ.μ.

Πρόσφυγες ξήλωσαν τη σκεπή της Μονής Πέτρας για να ζεσταθούν ;;


Χάρης Ζάβαλος
4 ώρες

Έβγαλε χτες το πρωί το site seleo.gr μια είδηση,ότι πρόσφυγες κοντά στον Όλυμπο ξήλωσαν την σκεπή μιας ρημαγμένης μονής με σκοπό να κάψουν τα ξύλα κ να ζεσταθούν.
Αμέσως την είδηση αναδημοσιευσαν το ΣΚΑΙ κ το πρώτο θέμα.
Το μεσημέρι βγαίνει ο μητροπολίτης της περιοχής κ διαψεύδει την είδηση, λέγοντας ότι στην μόνη γίνανε εργασίες με διαταγή του στρατού, γιατί ήταν ρημάδι κ θα έπεφτε. Πρόσθεσε μάλιστα ότι οι πρόσφυγες που βρίσκονται εκεί είναι φιλήσυχοι άνθρωποι οι οποίοι έχουν περάσει πολλά κ βρέθηκαν στον Όλυμπο κυνηγημένοι από φανατικούς τζιχαντιστες.

Το seleo.gr αμέσως έβγαλε την δήλωση του μητροπολίτη κ ζήτησε συγγνώμη για το δημοσίευμα.
Κάτι που το ΣΚΑΙ κ το Θέμα δεν θεώρησε σκόπιμο να κάνει, αφήνοντας το hoax να αιωρείται, ταΐζοντας φανατισμό τον κάθε χρυσαυγιτη κ ταλιμπαν χριστιανο, οι οποίοι προφανώς δεν διαφέρουν σε τπτ από τους τζιχαντιστες που διωξαν τους πρόσφυγες από τον τόπο τους.

Προσπαθούν με ψέμματα κ hoax (ότι έγινε στην Λέσβο πριν λίγες μέρες με την υποτιθέμενη μη υποστολή της σημαίας για να μην τσαντιστουν οι πρόσφυγες που άλλη καυλα δεν είχαν), να στήσουν προβοκατορικα καταστάσεις οι οποίες θα βάλουν στο στόχαστρο του πιο συντηρητικού κομματιού της κοινωνίας, τους πλέον βασανισμενους ανθρώπους οι οποίοι παλεύουν παντού να σταθούν κ να ζήσουν με αξιοπρέπεια.
...................................................................................................
Πρόσφυγες ξήλωσαν τη σκεπή της Μονής Πέτρας;



Πρόσφυγες ξήλωσαν τη σκεπή της Μονής Πέτρας;

In Fake news, Hoax, Αθλιότητες by Θοδωρής Δανιηλίδης28 Σεπτεμβρίου 20162 Comments


Εμφανίστηκαν δημοσιεύματα που αναφέρουν πως πρόσφυγες ξήλωσαν τα κεραμίδια της Μονής Πέτρας για να πάρουν την ξυλεία από τη στέγη και τα παράθυρα και να ζεσταθούν τις νύχτες ανάβοντας φωτιές, αλλά δεν είναι έτσι.
ΥΠΕΡΒΟΛΗ


Απίστευτο: Μετανάστες ξήλωσαν κεραμίδια της Ιεράς Μονής Πέτρας Ολύμπου για να ζεσταθούν!


Δείτε τις φωτογραφίες -Παίρνουν την ξυλεία από τη στέγη και τα παράθυρα και ανάβουν φωτιές για να ζεσταθούν τις νύχτες

Ολοσχερείς είναι οι καταστροφές που έχουν προκαλέσει στα κτίρια της Ιεράς Μονής Πέτρας Ολύμπου.

Αφαιρούν τα κεραμίδια από τις στέγες των κτιρίων και από τα παράθυρα και παίρνουν την ξυλεία, με την οποία ανάβουν φωτιές για να ζεσταθούν τις νύχτες. Οι στέγες έχουν υποστεί σημαντικές ζημιές, την ώρα μάλιστα που ο χώρος αυτός φυλάσσεται λόγω της παρουσίας των στον καταυλισμό της περιοχής.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η Μητρόπολη Κίτρους έχει προβεί σε έντονες έγγραφες διαμαρτυρίες προς την αστυνομία, αλλά και προς τον αναπληρωτή υπουργό μεταναστευτικής πολιτικής Γιάννη Μουζάλα για την καταστροφή που προκλήθηκε στα κτίρια της ιστορικής μονής Πέτρας Ολύμπου.


Κάποιοι το πήγαν ακόμη μακρύτερα…



Όπως διαβάζουμε, το παραπάνω άρθρο αναφέρει πως, η Μητρόπολη Κίτρους έχει προβεί σε έντονες έγγραφες διαμαρτυρίες προς την αστυνομία, αλλά και προς τον αναπληρωτή υπουργό μεταναστευτικής πολιτικής Γιάννη Μουζάλα για την καταστροφή που προκλήθηκε στα κτίρια της ιστορικής μονής Πέτρας Ολύμπου, αλλά δεν είναι έτσι.

Τα παραπάνω δημοσιεύματα, διαψεύδει ο Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης & Πλαταμώνος Γεώργιος, σε συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα Πολιτεία και δημοσιεύθηκε στις 26 Σεπ 2016.

Τις περασμένες μέρες, φαίνεται ότι κάποιοι επιχείρησαν να στήσουν σκηνικό καταστροφών στην Πέτρα Ολύμπου, προβάλλοντας (πραγματικές) εικόνες από πρόσφυγες πάνω σε παλιό κτίριο του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου, οι οποίοι έβγαζαν τα κεραμίδια. Όπως ήταν η φυσικό, η εικόνα από μόνη της, «θορύβησε» την τοπική κοινωνία, για να αποδειχθεί τελικά, ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι (οι οποίοι δεν ήταν όλοι πρόσφυγες που διαμένουν στην περιοχή) προχώρησαν σε εργασίες αποκεράμωσης, με εντολή του στρατού, αφού υπήρχε σοβαρός κίνδυνος κατάρρευσης της στέγης και σοβαρού ατυχήματος.

Ο Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος, σχολιάζοντας τα περί «καταστροφών» ανέφερε: «Από τις πληροφορίες που έχω, από συνεργάτες μου που πήγαν στο χώρο, πρόκειται για αποκεράμωση σε παλαιό κτίριο. Όπως ενημερώθηκα οι παρεμβάσεις έγιναν ύστερα από εντολή του στρατού, γιατι εγκυμονούσε ο κίνδυνος λόγω της παλαιότητας του συγκεκριμένου κτιρίου, να πέσουν κεραμίδια προκαλώντας κάποιο ατύχημα. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι, δεν έδωσαν κάποιο δικαίωμα μέχρι τώρα. Πρόκειται για μια φυλή φιλήσυχων ανθρώπων η οποία έχει υποστεί διώξεις από φανατικούς μουσουλμάνους. Γενικά πρόκειται για αξιοπρεπείς, ευγενικούς και πολιτισμένους ανθρώπους. Στο σημείο αυτό θέλω να εξάρω τη συμβολή της Αστυνομικής Διεύθυνσης Πιερίας, αλλά και του στρατού, η παρουσία των οποίων δημιούργησε γενικά συνθήκες επιπλέον ασφάλειας των χώρων, αλλά και των ίδιων των προσφύγων.»


Powered byPublish for Free



Όπως βλέπουμε οι οργανωμένες εργασίες αποκεράμωσης μιας επικίνδυνης σκεπής, παρουσιάζονται σαν ανεξέλεγκτες καταστροφές από τους μετανάστες.

Τα ψευδή δημοσιεύματα διέψευσε και ο Διοικητής του Γ.Ν. Κατερίνης κ. Ανέστης Μυστρίδης.

«Αναφορικά με τα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών σχετικά με τις δήθεν Ολικές καταστροφές που έχουν προκαλέσει οι πρόσφυγες του καταυλισμού στα κτίρια της Ιεράς Μονής Πέτρας Ολύμπου» και για την αποκατάσταση της αλήθειας, κατόπιν επικοινωνίας μου με τον επικεφαλής της δομής φιλοξενίας προσφύγων, επίλαρχο κ. Κυριακόπουλο, δηλώνω ότι:

«Εντός της δομής από την έναρξη της του προγράμματος φιλοξενίας των προσφύγων, υπήρχε κατεστραμμένη σκεπή, σε παλιό ερειπωμένο κτίριο των εγκαταστάσεων του ΨΝΠΟ. Λόγω του άμεσου κινδύνου ολικής κατάρρευσης της σκεπής και προκειμένου να αποφευχθεί σοβαρότατος τραυματισμός μεταναστών και κυρίως μικρών παιδιών που παίζουν στο χώρο, κάτω από το εν λόγω κτίριο, με απρόβλεπτες συνέπειες ο επικεφαλής της δομής φιλοξενίας προσφύγων «Πέτρας Ολύμπου», Επίλαρχος Κ. Κυριακόπουλος, έκρινε άμεση την ανάγκη συλλογής και εναπόθεσης των κεραμιδιών της σκεπής στην ταράτσα του κτιρίου. Το εγχείρημα έγινε με την προσωπική επίβλεψη του επιλάρχου, με τη βοήθεια εργαζομένων συμβασιούχων του Δήμου Κατερίνης στη δομή, αλλά και με τη συμμετοχή προσφύγων


Λες κ αν τυχόν ίσχυε το περιστατικό, θα έπρεπε να πεθάνουν από το κρύο από το να πάρουν ξύλα από ένα ρημάδι που τυγχάνει να είναι μέρος μιας μονής.
Που οι νοικοκυραιοι που κρίνουν τόσο εύκολα το δράμα αυτό των ανθρώπων, θα άφηναν την μονή όρθια, βλέποντας τα παιδιά τους να τρέμουν από το κρύο, μην τυχόν κ τους τιμωρησει ο Θεός, αν βρισκοντουσαν στην θέση των προσφύγων.

το 42 φεστιβάλ της ΚΝΕ με το φακό κ την ματιά της Stavri Stavrou

oι προσωπικές σκέψεις σε δεύτερο πρόσωπο:



το φεστιβάλ το "ζεις" καλύτερα όταν πηγαίνεις πολύ νωρίς το απόγευμα ... στις 5μιση ας πούμε, παρκάρεις δυο αυτοκίνητα μακρυά από την κεντρική είσοδο...

βλέπεις τη λαϊκή σκηνή άδεια..
μπορείς και αφοσιώνεσαι ώρα αρκετή στην κεντρική έκθεση του φεστιβάλ..
φέτος στην έκθεση για τον ΔΣΕ...
ΔΣΕ
γράμμα Για να Γλυτώσουν τα παιδιά 
παρακολουθείς όμορφες πολιτιστικές παρεμβάσεις:
χαίρεσαι βλέποντας την αγάπη που εισπράττουν πρόσωπα σαν το δήμαρχο Πάτρας Κώστα Πελετίδη:

βρίσκεσαι μέσα στο κόκκινο αυτό ποτάμι:
το φωτογραφίζεις από το θεατράκι του στεκιού πολιτισμού:
παρακολουθείς τη συναυλία του Μαρκόπουλου και παρά τα υπέροχα τραγούδια, δεν μπορείς να μην αναρωτηθείς αν ο δημιουργός ήταν κάπου αλλού στο κλείσιμο της συναυλίας!!!
ξεναγείς ανθρώπους δικούς σου που ήρθαν πρώτη φορά στο φεστιβάλ λίγο πριν τη συναυλία της Μποφίλιου:

βρίσκεσαι στην ασφικτικά γεμάτη λαϊκή σκηνή και παρά το κρύο δεν θες να φύγεις:
κι όταν τελικά αποφασίζεις να φύγεις λίγο πριν τις 3 τα ξημερώματα, η όψη ενός μόνο μέρους της λαϊκής σκηνής είναι ακόμη έτσι:

ΠΑΜΕ k Λαϊκές Επιτροπές Θεσσαλονίκης ακυρώνουν Πλειστηριασμό κατοικίας (βίντεο)

....όταν το ΠΑΜΕ καταργεί το νόμο στην πράξη

Ματαιώθηκε πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας ανασφάλιστου ανάπηρου

Ματαιώθηκε, μετά και από τις έντονες αντιδράσεις, ο πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας ενός ανασφάλιστου ανάπηρου με 85% αναπηρία και γονιό παιδιού με ειδικές ανάγκες.
Στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ και Λαϊκών Επιτροπών της Θεσσαλονίκης διαδήλωσαν την αντίθεση τους στους πλειστηριασμούς και εξέφρασαν στην συμπαράσταση τους ανάπηρο που κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του. 
Τόνισαν ότι κανένας δεν πρέπει να μείνει μόνος στην κρίση και απαίτησαν την προστασία των λαϊκών οικογενειών από την κλιμακούμενη αντιλαϊκή επίθεση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο Ειρηνοδικείο στάλθηκε μία διμοιρία των ΜΑΤ που παρατάχθηκε μέσα στην δικαστική αίθουσα μπροστά από την έδρα. 

Η ηγεσία της Εκκλησίας και η Χούντα !!

Εκκλησία – Κατοχή – Χούντα: Ας μιλήσουμε, λοιπόν…

21_apr
ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ • 28 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2016                                                                                                                                                       


*Το εκκλησιαστικό ιερατείο έχει κριθεί. Και για την Κατοχή, τότε που όρκιζε «κυβερνήσεις» δοσίλογων. Και για την επταετία, τότε που «διάβαζε» υπηρετώντας τη χούντα.

Κρίνεται από τη μαυρίλα που αποπνέουν εκλεκτοί μητροπολίτες – υμνητές του χρυσαυγιτισμού.

Αφού, όμως, ο κ.Ιερώνυμος θέλει να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα για την στάση της ιεραρχίας απέναντι στην Κατοχή και στην χούντα, πολύ ευχαρίστως.


Ξεκαθαρίζουμε εξ αρχής: Τα του Φίλη με τα θρησκευτικά είναι τριτεύουσας αξίας. Όχι γιατί δεν πρέπει να επέλθει η αντικατάσταση του κατηχητικού μαθήματος των θρησκευτικών με το μάθημα της θρησκειολογίας, αλλά γιατί η κυβέρνηση του κ. Φίλη αν ενδιαφερόταν για την ουσία του θέματος – κι αυτό είναι οι σχέσεις μεταξύ Κράτους και Εκκλησίας – θα το είχαμε καταλάβει. Θα το είχαμε καταλάβει και όταν η παρούσα κυβέρνηση υποδεχόταν με τιμές αρχηγού κράτους τα… λείψανα της αγίας Βαρβάρας και κυρίως θα το είχαμε αντιληφθεί με τις θέσεις του κ. Τσίπρα για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Αλλά, όπως είδαμε, και εκεί ο ΣΥΡΙΖΑ αναπαράγει το υφιστάμενο καθεστώς, που σημαίνει αναπαραγωγή της σύμφυσης Κράτους – Εκκλησίας.


Ως εκ τούτου η υπόθεση με το μάθημα των θρησκευτικών δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από την προηγούμενη υπόθεση με τις ταυτότητες, όπου εντελώς τριτεύοντα ζητήματα αξιοποιούνται στο πινγκ – πονγκ του ψευδοεκσυγχρονισμού με τον σκοταδισμό για να συγκαλυφθούν τα ουσιώδη, μέσω της συνδαύλισης αντιθέσεων δευτερεύουσας σημασίας που πλασάρονται σαν δήθεν «κυρίαρχες» για να απασχολείται η κατά τα άλλα γονατισμένη και εξανδραποδιζόμενη κοινωνία.


Από εκεί και πέρα, όμως, αφού ο κ. Ιερώνυμος θέλει να μιλήσουμε για την στάση της ιεραρχίας απέναντι στην Κατοχή και στην χούντα, πολύ ευχαρίστως:


Κατοχή


Από τους 7.000 περίπου κληρικούς της εποχής της Κατοχής, πάνω από τους μισούς πήραν ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Ενώ όμως οι απλοί κληρικοί, ως γνήσια παιδιά του λαού, έδιναν το πατριωτικό «παρών»,


το ιερατείο όχι απλώς «απουσίαζε»,


αλλά αποτελούσε και στήριγμα των κατακτητών και της εγχώριας αντίδρασης.


Ο ίδιος ο αρχιεπίσκοπος της εποχής, ο Δαμασκηνός, διορίστηκε στη θέση του από την κατοχική «κυβέρνηση» του Τσολάκογλου. Στις επιστολές του προς την «κυβέρνηση» των προδοτών, ο Δαμασκηνός ευλογούσε τους «Κουίσλιγκ», δηλώνοντας ότι «αποβλέπομεν μετά βαθείας εκτιμήσεως προς την τολμηράν πρωτοβουλίαν την οποίαν αναλάβατε», ενώ χαρακτήριζε τη συνθηκολόγηση με τους κατακτητές σαν «μέτρον ανάγκης»…


Από την πλευρά τους, οι επικεφαλής του Αγίου Όρους έστειλαν μέχρι και επιστολή προς τον Χίτλερ, με την οποία καλούσαν την«Υμετέρα Εξοχότητα»(σ.σ: τον Χίτλερ) να «αναλάβη υπό την υψηλήν προσωπικήν Αυτής προστασίαν και κηδεμονίαν» το Αγιο Ορος…


«Εξοχότατε, οι βαθυσεβάστως υποσημειούμενοι Αντιπρόσωποι των Είκοσιν Ιερών Βασιλικών Πατριαρχικών και Σταυροπηγιακών Μονών του Αγίου Ορους Αθω, λαμβάνομεν την εξαιρετικήν τιμήν ν’ απευθυνθώμεν προς την Υμετέραν Εξοχότητα και παρακαλέσωμεν Αυτήν θερμώς, όπως, ευαρεστημένη, αναλάβη υπό την Υψηλήν προσωπικήν Αυτής προστασίαν και κηδεμονίαν τον Ιερόν τούτον Τόπον (…) Οι μοναχοί του Ορους Αθω οθενδήποτε και αν κατάγονται θα διατηρήσουσιν τα κτήματα και τα πρότερα αυτών δικαιώματα και θ’ απολαύουσιν, άνευ ουδεμιάς εξαιρέσεως, πλήρους ισότητος δικαιωμάτων και προνομίων (…). Την διατήρησιν του καθεστώτος τούτου της αυτονόμου μοναχικής πολιτείας, ικανοποιούντος πλήρως άπαντας τους εν Αγίω Ορειεν ασκουμένους ανεξαρτήτως εθνικότητος Ορθοδόξους μοναχούς και εναρμονιζόμενοι προς τον σκοπόν και την αποστολήν αυτών, παρακαλούμεν και ικετεύομεν θερμώς την Υμετέραν Εξοχότητα όπως αναλάβη υπό την υψηλήν προστασίαν και κηδεμονίαν Αυτής. Τον Βασιλέα των Βασιλευόντων και Κύριον των Κυριευόντων εξ όλης ψυχής και καρδίας ικετεύοντες, όπως επιδαψιλεύση τη Υμετέρα Εξοχότητιυγείαν και μακροημέρευσιν επ’ αγαθώ του ενδόξου Γερμανικού Εθνους. Υποσημειούμε θα βαθυσεβάστως».


Η επιστολή έχει συνταχθεί «Εν Αγίω Ορει τη 13/26 Απριλίου 1941» και απευθύνεται «Προς την Αυτού Εξοχότητα τον Αρχικαγκελλάριον του ενδόξου Γερμανικού Κράτους ΚύριονΑδόλφον Χίτλερ εις Βερολίνον»…


Πρόκειται για την επιστολή που έστειλαν προς τον Χίτλερ – μια μέρα πριν (!) η Βέρμαχτ μπει στην Αθήνα – οι μονές του Αγίου Ορους «ικετεύοντες» να τους θέσει «υπό την υψηλήν προστασίαν και κηδεμονίαν» του!


(σσ: Φοβόμαστε ότι εκτός από «χρυσόβουλα» βυζαντινών αυτοκρατόρων, φιρμάνια Σλάβων φυλάρχων και χοτζέτια σουλτάνων, δεν αποκλείεται οι «Αγιοι Πατέρες» να διαθέτουν και διατάγματα του …Χίτλερ που να «αποδεικνύουν» τα ιδιοκτησιακά τους «δικαιώματα» επί λιμνών, βουνών, θαλασσών και κυρίως οικοδομικών «φιλέτων» της ελληνικής επικράτειας…).


Όσο για Μητροπολίτες, όπως ο Φλωρίνης, ο Εδέσσης, ο Αιτωλοακαρνανίας, ο Φθιώτιδας, υποδέχονταν τα Ες-Ες με δοξολογίες υπέρ «του μεγάλου γερμανικού έθνους» και με κηρύγματα ότι «τάσσεται ο ελληνικός λαός παρά τω πλευρώ των δυνάμεων του Αξονος»…


Φυσικά, υπήρχαν και Μητροπολίτες που τίμησαν το σχήμα τους, όπως ο Κοζάνης Ιωακείμ ή ο Ηλείας Αντώνιος, που στάθηκαν δίπλα στο ΕΑΜ. Μόνο που αυτούς η Ιεραρχία τους κυνήγησε και τους καθαίρεσε…


Ας επιστρέψουμε στον Δαμασκηνό.


Αυτός είχε εκδιώξει από το θρόνο τον Χρύσανθο, ο οποίος με τη σειρά του ομολογούσε αργότερα ότι αυτός ήταν που καθοδηγούσε τον Γρίβα και τη φασιστική οργάνωση των Χιτών και αποκαλούσε τα Τάγματα Ασφαλείας σαν «τελευταία εφεδρεία» του Έθνους…


Γνωστός είναι ο ρόλος του Δαμασκηνού ως συνεργάτης των Άγγλων,


αφού πρώτα είχε ορκίσει τις «κυβερνήσεις» των γερμανοτσολιάδων, των Λογοθετόπουλου και Ράλλη.


Οι Άγγλοι, μετά τη συνάντηση του Δαμασκηνού με τον Τσόρτσιλ στα «Δεκεμβριανά», τον όρισαν έως και αντιβασιλέα της χώρας.


Η εξαργύρωση της στάσης του Δαμασκηνού στο ματοκύλισμα του λαού από τους ιμπεριαλιστές, υπήρξε πλήρης.Αλλά κι αυτός στάθηκε στο «ύψος» του. Υπό την ηγεσία του, το 1946, η έκτακτη σύνοδος της Ιεραρχίας εξέδωσε την ποιμαντορική εγκύκλιο για την καταδίκη της Αριστεράς.


Υπό την καθοδήγησή του, η Ιερά Σύνοδος της 30/5/47 τασσόταν παρά τω πλευρώ του μοναρχοφασιστικούεμφυλιοπολεμικού κράτους και «αφόριζε» σαν «εθνικώς εγκληματικόν κίνημα» (!) τον αγώνα των μαχητών του ΔΣΕ.


Αργότερα, το 1949, δήλωνε «υπερήφανος» για την «εθνικήν κολυμβήθραν» της Μακρονήσου…


Εκεί, δε, στη Μακρόνησο, «μεγαλούργησε» σειρά από αρχιμανδρίτες.


Δεν είναι τυχαίο ότι αρκετά χρόνια αργότερα, το 1984,


το ένα τρίτο περίπου των μελών της Ιεράς Συνόδου είχε προϋπηρεσία στο στρατό κατά την περίοδο του Εμφυλίου…


Ο Δαμασκηνός, επίσης, ήταν εκείνος που το ’48 ευλογούσε τα εκτελεστικά αποσπάσματα των στρατοδικείων, αφού, όπως έλεγε, για τους δολοφονηθέντες δημοκράτες, επρόκειτο για «καταδικασθέντες εις θάνατον κατόπιν νομίμου και δημοσίας διαδικασίας»…


Φυσικά, δεν είναι μόνο το εν Ελλάδι ιερατείο που εκείνη την εποχή διακονούσε τη «μαυρίλα».


Το Φανάρι, για παράδειγμα, εξέδωσε το ’49


δήλωση – προειδοποίηση αφορισμού των ομογενών που εμφορούνταν από κομμουνιστικές ιδέες, ενώ το Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας έσπευδε να αποστείλει το ’49 συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον Παπάγο «επ’ ευκαιρία οριστικής συντριβής των εχθρών της Πατρίδος και της Ανθρωπότητος» (σ.σ: των κομμουνιστών)…


Και βέβαια δεν είναι μόνο το ιερατείο της Ορθοδοξίας.


Το 1948 η Καθολική Ιεραρχία της Ελλάδος «καταδίκασε απεριφράστως τον άθεον κομμουνισμόν»,


ενώ ήδη από το ’44 ο Πάπας Πίος, συνεργάτης πολλών εγκληματιών ναζί, καταδικάζει τους κομμουνιστές, επειδή αρνούνται το «φυσικόν δικαίωμα της ιδιοκτησίας»


και λίγο αργότερα απαγορεύει την ταφή των κομμουνιστών, εάν πριν το θάνατό τους δεν είχαν δώσει «δημοσία απόδειξη μετανοίας»…


Χούντα


Η ηγεσία της Εκκλησίας υπήρξε σταθερός βραχίονας επιβολής της αντιδραστικής πολιτικής του μετεμφυλιακού κράτους. Το επιστέγασμα της κοσμικής «μαυρίλας» που εκπροσωπούσε ήταν η στάση της κατά την περίοδο της χούντας.


Παράλληλα με το επίσημο ιερατείο, καθοριστικός για την εμπέδωση του σκοταδιστικού κηρύγματος στη δημόσια ζωή ήταν ο ρόλος που έπαιξαν τα διάφορα παραθρησκευτικά σωματεία. Το κυριότερο από αυτά, η «Ζωή», ιδρύθηκε το 1907 και επιφανές της στέλεχος υπήρξε ο Ιερώνυμος, ο πρωθιερέας της Φρειδερίκης και κατοπινά ο εκλεκτός της χούντας των συνταγματαρχών στη θέση του Αρχιεπισκόπου.


Το θεάρεστο έργο της «Ζωής», σε συνεργασία πάντα με τη Φρειδερίκη, ήταν να ηγηθεί στο «πνευματικό μέρος του αντικομμουνιστικού αγώνος».


Για το σκοπό αυτό, το μοναρχοφασιστικό κράτος τής διαθέτει ένα πλατύ δίκτυο οργανώσεων και μηχανισμών.


Σε αντάλλαγμα «των υπηρεσιών προς το έθνος» που προσφέρουν οι διάφορες χριστιανοφασιστικές οργανώσεις, το κράτος τούς παρέχει κάθε είδους διευκολύνσεις.


Είναι ενδεικτικό: Εκείνη την εποχή μόνο τρεις οργανισμοί είχαν απαλλαγεί από το χαρτόσημο: Τα ανάκτορα, η πρεσβεία των ΗΠΑ και η «Ζωή»…Ας σημειωθεί ότι η «Ζωή» είχε στις τάξεις της τις ΧΜΟ, τις «Χριστιανικές Μαθητικές Ομάδες», στους στρατώνες των οποίων οι πνευματικοί καθοδηγητές των στρατωνιζομένων τους εξόπλιζαν με στόχο τον «αγώνα της χριστιανικής Ελλάδας κατά του άθεου κομμουνισμού».


Ο ρόλος αυτών των σωματείων αντανακλάται περίφημα στην πολιτική διαδρομή των ατόμων που απάρτιζαν τα υψηλά τους κλιμάκια.


Το «βαρύ πυροβολικό» της «Ζωής» ήταν οι πανεπιστημιακοί Τσιριντάνης και Ράμμος, ο ψυχίατρος Ασπιώτης, ο οικονομολόγος Μερτικόπουλος, οι αρχιμανδρίτες Ξένος και Παρασκευόπουλος, και οι θεολόγοι Παυλίδης και Μουρατίδης.Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Οι Τσιριντάνης και Μερτικόπουλος θα διοριστούν αργότερα μέλη υπηρεσιακών κυβερνήσεων, ενώ ο Τσιριντάνης, ειδικότερα, ήταν υπουργός Δικαιοσύνης της κυβέρνησης Δόβα, που έκανε τις εκλογές βίας και νοθείας, το ’61.
Οι Παρασκευόπουλος και Ξένος θα ενθρονιστούν μητροπολίτες από τον Αρχιεπίσκοπο της χούντας Ιερώνυμο. Ο Παρασκευόπουλος είναι αυτός που ως μητροπολίτης Θεσσαλονίκης «θα αφήσει εποχή», με την περίφημη προσφώνησή του στη Δέσποινα Παπαδοπούλου, τη γυναίκα του δικτάτορα, που την παρομοίαζε με την Παναγία. Ο Ξένος, δε, θα γίνει αργότερα μητροπολίτης Ενόπλων Δυνάμεων.
Όσο για τον Μουρατίδη, υπήρξε ο «ιδεολογικός καθοδηγητής» των τριών Κύπριων μητροπολιτών, στην προσπάθειά τους να εκθρονίσουν τον Μακάριο το 1972.


Κάπως έτσι φτάσαμε στη χούντα, όταν δηλαδή «ο Αρχιεπίσκοπος ήταν τότε απορροφημένος στις μελέτες του», όπως δήλωσε για τον μακαριστό Χριστόδουλο ο εκπρόσωπος Τύπου της Ιεράς Συνόδου (4/3/2001).


Εντούτοις, κάθε άλλο παρά «απασχολημένο» με το …διάβασμα ήταν το ιερατείο την επταετία. Γνώριζε πολύ καλά και από πρώτο χέρι τη βαρβαρότητα της δικτατορίας. Το ομολογεί, άλλωστε, ο ίδιος ο Ιερώνυμος, ο αρχιεπίσκοπος της χούντας, ο οποίος στα απομνημονεύματά του κάνει λόγο για τις αναφορές που έφταναν στο γραφείο του για τα βασανιστήρια στο ΕΑΤ – ΕΣΑ (αναφορές που προφανώς περνούσαν από τα χέρια τού τότε αρχιγραμματέα του και κατοπινού αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου…


Το τι έπραξε η ηγεσία της Εκκλησίας είναι γνωστό. Είναι χαμένος κόπος να αναζητήσει κανείς έστω και μια διαφοροποίηση από έστω και ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της Εκκλησίας εκείνης της περιόδου απέναντι στους συνταγματάρχες του «Ελλάς – Ελλήνων – Χριστιανών».


Δεν το λέμε εμείς.


Ήταν 15/7/1999 όταν ο μητροπολίτης Λέρου, μεταξύ των άλλων, ζητώντας συγνώμη γιατί την περίοδο της χούντας η Ιεραρχία της Εκκλησίας δεν στάθηκε στο ύψος της, δηλώνει:«Δεν υπάρχει ούτε ένα κείμενο της Ιεράς Συνόδου που να είναι αντάξιο της αποστολής της».


Μεταπολίτευση


Στα χρόνια της μεταπολίτευσης – και όσο απομακρυνόμαστε χρονικά από την επταετία – η ιεραρχία προσπαθεί να φτιάξει την δική της «ιστορία» για την τακτική την περίοδο της χούντας.


Όποιος, όμως, θέλει να διαπιστώσει το βαθμό της «αποχουντοποίησης» του ιερατείου, δεν έχει παρά να ανατρέξει στις φυλλάδες των αμετανόητων της χούντας, όπως ο «Ελεύθερος Κόσμος». Εκεί θα διαπιστώσει ποιοι αρθρογραφούσαν ακόμα και μετά από το 1974. Μέχρι και κατοπινοί αρχιεπίσκοποι…


Η Εκκλησία «τους», λοιπόν, κρίθηκε για την επταετία. Τότε που «διάβαζε» υπηρετώντας τη χούντα.


Κρίθηκε όταν το 1/3 των δεσποτάδων ανέβαινε τα σκαλιά της ιεραρχίας με εφόδιο τη θητεία των «Αγίων» στο κολαστήριο της Μακρονήσου.


Κρίνεται καθημερινά που η προσφορά των ταπεινών και φτωχών πιστών γίνεται παχυλό παγκάρι στα θησαυροφυλάκια της αμύθητης εκκλησιαστικής περιουσίας.


Κρίνεται στις χιλιάδες ιστορίες που σου διηγούνται στα χωριά για τους «πάπαρδους» και τους «Άγιους Πρεβέζης»,


κρίνεται από τα καραγκιοζιλίκια τύπου «παπαροκάδων»


μέχρι τη μαυρίλα που αποπνέουν οι μητροπολίτες υμνητές του χρυσαυγιτισμού.


Ναι, λέει ο νυν Αρχιεπίσκοπος, αλλά ο ρόλος της Εκκλησίας την επταετία ήταν «συνεπής και αδιάβλητος» διότι η χούντα είχε παρέμβει στο εσωτερικό της.


Πράγματι: Το ανώμαλο εκκλησιαστικό καθεστώς είχε ξεκινήσει το 1967, όταν η χούντα κατήργησε τη νόμιμη ιεραρχία και διόρισε οχταμελή Σύνοδο που εξέλεξε ως αρχιεπίσκοπο τον (τότε) Ιερώνυμο.


Στη συνέχεια, τοποθετήθηκαν άνθρωποι των παραεκκλησιαστικών οργανώσεων σε πάνω από τριάντα μητροπόλεις. Το 1974, επί χούντας Ιωαννίδη, παραιτείται ο Ιερώνυμος και καλείται η παλιά ιεραρχία για να εκλέξει νέο αρχιεπίσκοπο. Εκλέγεται ο Σεραφείμ και στη συνέχεια απομακρύνονται οι 12 από τους αντικανονικά εκλεγμένους μητροπολίτες, ανάμεσά τους και αυτοί που έκαναν το 1993 την προσφυγή στο ΣτΕ.


Όμως:
Δεν έχουν περάσει δα και πολλά χρόνια από τις 6/9/1998 όταν ο Χριστόδουλος τίμησε τον επί χούντας προκαθήμενο της Εκκλησίας τελώντας στην Τήνο τρισάγιο στον τάφο του Ιερώνυμου.Τι άλλο τίμησε τότε η ιεραρχία αν όχι τον εκλεκτό της χούντας του Παπαδόπουλου, την εποχή του οποίου (Ιερώνυμου)ο Χριστόδουλος διατέλεσε γραμματέας της Ιεράς Συνόδου.
Ήταν στις 3/2/2002 όταν ο Χριστόδουλος τιμούσε (πάλι) τα έργα και τις ημέρες του χουντικού αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, μιλώντας για «παρεξηγημένο» αρχιεπίσκοπο και απευθύνοντας ύμνους για «το πνευματικό έργο και τα οράματά του».
Ήταν 2/5/2007 όταν ο μονίμως …αδιάβαστος Χριστόδουλος είχε επισκεφτεί την Κύπρο όπου διέπραξε το «θαύμα» να αποδώσει τιμές και να καταθέσει στεφάνι στον τάφο του Γρίβα… Η’ μήπως ο Γρίβας δεν ήταν συνεργάτης της χούντας, ο ιθύνοντας νους μιας σειράς από απόπειρες δολοφονίας κατά του Μακάριου, ο συνένοχος του φασιστικού πραξικοπήματος που έδωσε το πρόσχημα για την είσοδο του Αττίλα στο νησί, και φυσικά ο ιδρυτής των «Χιτών» επί Κατοχής;…


Είναι, λοιπόν, από το θρόνο στον οποίο βρίσκεται σήμερα ο κ.Ιερώνυμος που μόλις πριν από λίγα χρόνια η παρούσα ιεραρχία τιμούσε την χουντική ιεραρχία από την οποία – πολύ καθυστερημένα – προσπαθεί να πάρει αποστάσεις το σώμα που εκπροσωπεί όχι ως πρόσωπο αλλά ως θεσμός ο νυν αρχιεπίσκοπος.


Και κάτι ακόμα: Ήταν ο προκάτοχος του σημερινού αρχιεπισκόπου, ο Χριστόδουλος, που στη διδακτορική διατριβή του, που την υπέβαλε στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης, η χούντα των συνταγματαρχών εμφανίζεται σαν «Επανάστασις της 21ης Απριλίου».


Και φυσικά αυτό έχει την πολυσήμαντη σημασία του καθώς η διατριβή δεν υποβλήθηκε τα χρόνια της χούντας (όταν ο Χριστόδουλος δεν ήξερε τι συνέβαινε γιατί… διάβαζε). Υποβλήθηκε το 1981. Εφτά ολόκληρα χρόνια μετά την κατάρρευση της δικτατορίας.