Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

16 Απριλίου, 2018

ΤΟ ΆΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΊΑ ΠΟΛΈΜΟΥ ΤΡΟΎΜΑΝ ΠΡΟΣΤΆΤΕΥΑΝ ΣΉΜΕΡΑ ΤΑ ΜΑΤ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΡΊΧΝΟΝΤΑΣ ΧΗΜΙΚΆ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΜΑΣ




Επίθεση με χημικά και χειροβομβίδες κρότου λάμψης εξαπέλυσαν οι δυνάμεις της αστυνομίας στη διαδήλωση φοιτητών, μαθητών, σπουδαστών και εργαζομένων κι ενώ αυτοί βρίσκονταν στην οδό Βασιλέως Κωνσταντίνου στο ύψος του αγάλματος Τρούμαν, το οποίο και πήγαν να αποκαθηλώσουν, σε μία συμβολική κίνηση καταδίκης του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού που από κοινού με Βρετανία και Γαλλία έκαναν την επέμβαση στη Συρία.

Η αστυνομία προχώρησε σε προσαγωγές δύο ατόμων, την απελευθέρωση των οποίων ζήτησε με άμεση παρέμβασή του καθώς παραβρίσκεται στη διαδήλωση, ο Χρήστος Κατσώτης, μέλος της ΚΕ και βουλευτής του ΚΚΕ ο οποίος έκανε και τηλεφωνική παρέμβαση στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Ν. Τόσκα. 
Από την επίθεση τραυματίστηκαν επίσης τρεις διαδηλωτές εκ των οποίων ο ένας μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο για τις πρώτες βοήθειες.

Σε δήλωσή του ο Γιώργος Πέρρος μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ κατήγγειλε την «κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που έχει γίνει το πλυντήριο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στη χώρα μας και διεθνώς, όσο και αν χτυπάει, δεν θα μας σταματήσει».
Κάλεσε σε μαζική συμμετοχή στην αυριανή κινητοποίηση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα στις 7 το απόγευμα. (Δείτε εδώ βίντεο).


Την επίθεση των ΜΑΤ, που αποτελεί έκφραση της βούλησης της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, να συμμετάσχει ενεργά στην ιμπεριαλιστική επέμβαση, αλλά και να καταπνίξει κάθε είδους αντίδραση, κατήγγειλε ο Βασίλης Πύρρος, φοιτητής του ΕΜΠ.


ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΤΡΟΥΜΑΝ:
Χάρι Τρούμαν: Ένας εγκληματίας πολέμου στο κέντρο της Αθήνας


ΑΠΟ ATEXNOS
«Εχρη­σι­μο­ποι­ή­σα­μεν την ατο­μι­κήν βόμ­βαν διά να συ­ντο­μεύ­σω­μεν τον πό­λε­μον… Θα τη χρη­σι­μοι­ή­σω­μεν και πάλιν. Μόνο η συν­θη­κο­λό­γη­σις της Ια­πω­νί­ας θα μας στα­μα­τή­ση. Τους ώμους μας βα­ραί­νει τε­ρα­στία ευ­θύ­νη. Ευ­χα­ρι­στού­μεν τον θεόν, διότι εί­με­θα εμείς, και όχι ο εχθρός, που τη φέ­ρο­μεν. Και πα­ρα­κα­λού­μεν τον θεόν, να μας φω­τί­ση εις τη χρή­σιν του ορ­γά­νου αυτού συμ­φώ­νως προς τας βου­λή­σεις του». Με αυτά τα κυ­νι­κά λόγια έκλει­νε το ρα­διο­φω­νι­κό του μή­νυ­μα προς τον αμε­ρι­κα­νι­κό λαό στις 9 Αυ­γού­στου 1945, ο τότε πρό­ε­δρος των ΗΠΑ Χάρι Τρού­μαν. Λίγες ώρες πριν, με δική του εντο­λή, ολο­κλη­ρώ­νο­νταν το πλέον ει­δε­χθές μα­ζι­κό έγκλη­μα του 20ου αιώνα: το Να­γκα­σά­κι είχε με­τα­τρα­πεί σε στά­χτη και ερεί­πια από τη ρίψη της ατο­μι­κής βόμ­βας πλου­τω­νί­ου ενώ, τρεις μόλις μέρες πριν, στις 6 Αυ­γού­στου, η βόμβα τύπου ου­ρα­νί­ου-235 είχε κυ­ριο­λε­κτι­κά ισο­πε­δώ­σει την πόλη της Χι­ρο­σί­μα.

Ο αμε­ρι­κα­νι­κός ιμπε­ρια­λι­σμός, δια στό­μα­τος του εγκλη­μα­τία πο­λέ­μου Τρού­μαν, επι­χεί­ρη­σε να δι­καιο­λο­γή­σει τα πυ­ρη­νι­κά ολο­καυ­τώ­μα­τα σε Χι­ρο­σί­μα και Να­γκα­σά­κι υπο­στη­ρί­ζο­ντας ότι η ρίψη των βομ­βών «έσωσε ζωές» και οδή­γη­σε στο τέλος του Β’ Πα­γκο­σμί­ου Πο­λέ­μου. Πρό­κει­ται ασφα­λώς για απο­δε­δειγ­μέ­νο ψέμα που, μέχρι και σή­με­ρα, συ­νε­χί­ζουν να υιο­θε­τούν οι κυ­βερ­νή­σεις των ΗΠΑ. Οι ατο­μι­κές βόμ­βες σε Χι­ρο­σί­μα-Να­γκα­σά­κι δεν σχε­τί­ζο­νταν με την συν­θη­κο­λό­γη­ση της Ια­πω­νί­ας (η για­πω­νέ­ζι­κη κυ­βέρ­νη­ση θα συν­θη­κο­λο­γού­σε ούτως ή άλλως καθώς ήταν πλή­ρως απο­μο­νω­μέ­νη), αλλά στό­χευαν αλλού: να στεί­λουν ενα απει­λη­τι­κό, προει­δο­ποι­η­τι­κό μή­νυ­μα προς την Σο­βιε­τι­κή Ένωση και να τρο­μο­κρα­τή­σουν τα ερ­γα­τι­κά-λαϊ­κά κι­νή­μα­τα που ανα­δει­κνύ­ο­νταν από την αντι­φα­σι­στι­κή πάλη του πα­γκο­σμί­ου πο­λέ­μου.

Οι ίδιες οι μαρ­τυ­ρί­ες αμε­ρι­κα­νών αξιω­μα­τού­χων αλλά και ακα­δη­μαϊ­κών-με­λε­τη­τών ξε­σκε­πά­ζουν το κα­λο­στη­μέ­νο ψέμα της κυ­βέρ­νη­σης Τρού­μαν και όσων συ­νε­χί­ζουν να το ανα­πα­ρά­γουν.
Στα­χυο­λο­γού­με εν­δει­κτι­κά:

«Βα­σι­ζό­με­νη σε μια εκτε­νή έρευ­να όλων των γε­γο­νό­των και υπο­στη­ρι­ζό­με­νη από κα­τα­θέ­σεις των επι­ζώ­ντων για­πω­νέ­ζων ηγε­τών που με­τεί­χαν στον πό­λε­μο, η άποψη της Επι­τρο­πής είναι ότι, σί­γου­ρα πριν τις 31 Δε­κέμ­βρη 1945 και κατά πάσα πι­θα­νό­τη­τα πριν τις 1 Νο­έμ­βρη 1945, η Ια­πω­νία θα είχε πα­ρα­δο­θεί ακόμη και αν δεν είχαν ρι­χτεί οι ατο­μι­κές βόμ­βες, ακόμη και αν η Ρωσία δεν έμπαι­νε στον πό­λε­μο, ακόμη και αν δεν είχε σχε­δια­στεί ει­σβο­λή».   Πό­ρι­σμα της Έκ­θε­σης Στρα­τη­γι­κής Έρευ­νας Βομ­βαρ­δι­σμών που συ­στά­θη­κε από την ίδια την κυ­βέρ­νη­ση των ΗΠΑ, Ιού­λης 1946. 
«Οι για­πω­νέ­ζοι ήταν έτοι­μοι να πα­ρα­δο­θούν και δεν ήταν ανα­γκαίο να τους χτυ­πή­σου­με με αυτό το απαί­σιο πράγ­μα (σ.σ. ατο­μι­κή βόμβα)».Ντουάιτ Άι­ζεν­χά­ου­ερ, 34ος πρό­ε­δρος των ΗΠΑ που δια­δέ­χθη­κε τον Τρού­μαν, ανώ­τα­τος διοι­κη­τής των συμ­μα­χι­κών δυ­νά­με­ων κατά το Β’ Πα­γκό­σμιο πό­λε­μο.Ο ίδιος ο Άι­ζεν­χά­ου­ερ γρά­φει στο βι­βλίο του “Man­date for Change”:«Τον Ιούλιο του 1945, επισκεπτόμενος το γραφείο μου στη Γερμανία, ο υπουργός πολέμου Στίμσον με ενημέρωσε ότι η κυβέρνηση μας ετοιμάζονταν να ρίξει ατομική βόμβα στην Ιαπωνία […] Του εξέφρασα τις έντονες επιφυλάξεις μου, στη βάση της εκτίμησης ότι η Ιαπωνία είχε ήδη ηττηθεί και πως η βόμβα ήταν εντελώς αχρείαστη [..] Ήταν πεποίθηση μου ότι η Ιαπωνία, εκείνη την στιγμή, έψαχνε κάποιο τρόπο να παραδοθεί…».«Άποψη μου είναι ότι η χρήση αυτού του βάρβαρου όπλου στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι δεν είχε καμία υλική βοήθεια στον πόλεμο μας ενάντια στην Ιαπωνία. Οι γιαπωνέζοι είχαν ήδη ηττηθεί και ήταν έτοιμοι να παραδοθούν…»
Γουί­λιαμ Λέχ, Ναύ­αρ­χος πο­λε­μι­κού ναυ­τι­κού ΗΠΑ.«Πι­στεύω ότι χά­σα­με την ευ­και­ρία να πε­τύ­χου­με μια συν­θη­κο­λό­γη­ση της Ια­πω­νί­ας, πλή­ρως ικα­νο­ποι­η­τι­κή για μας, χωρίς τη χρήση της βόμ­βας».Τζον Μα­κλόϊ, βοη­θός υπουρ­γού πο­λέ­μου των ΗΠΑ.«Θα ήταν λάθος να πι­στέ­ψου­με ότι η τύχη της Ια­πω­νί­ας κρί­θη­κε από την ατο­μι­κή βόμβα. Η ήττα της ήταν βέ­βαιη πριν ριφθή η πρώτη βόμβα».Ουίν­στον Τσώρ­τσιλ, πρω­θυ­πουρ­γός της Βρε­τα­νί­ας 1940-1945, 1951-1955.
Για την κυ­βέρ­νη­ση Τρού­μαν ήταν ανα­γκαίο να φανεί ποιός έχει το μο­νο­πώ­λιο της πυ­ρη­νι­κής ισχύ­ος. «Το να εντυ­πω­σιά­σει τη Ρωσία ήταν πιο ση­μα­ντι­κό απ’ το τέλος του πο­λέ­μου με την Ια­πω­νία» ανα­φέ­ρει ο αμε­ρι­κα­νός ιστο­ρι­κός Μαρκ Σέλ­ντεν. Σύμ­φω­να με τονΠήτερ Κούζ­νικ, διευ­θυ­ντή του Ιν­στι­τού­του Πυ­ρη­νι­κών Σπου­δών στο Αμε­ρι­κα­νι­κό Πα­νε­πι­στή­μιο της Ουά­σινγ­κτον, η ρίψη της ατο­μι­κής βόμ­βας στη Χι­ρο­σί­μα και το Να­γκα­σά­κι «δεν ήταν απλά ένα έγκλη­μα πο­λέ­μου- ήταν ένα έγκλη­μα κατά της αν­θρω­πό­τη­τας».
Η ισο­πε­δω­μέ­νη Χι­ρο­σί­μα

Τι απο­τε­λέ­σμα­τα είχε το πυ­ρη­νι­κό ολο­καύ­τω­μα που προ­κά­λε­σε η εγκλη­μα­τι­κή κυ­βέρ­νη­ση Τρού­μαν; Να ορι­σμέ­να στοι­χεία:
80.000 σκο­τώ­θη­καν άμεσα με τη ρίψη της ατο­μι­κής βόμ­βας στη Χι­ρο­σί­μα. Αρ­γό­τε­ρα, σχε­τι­κές έρευ­νες για αγνο­ού­με­νους, καθώς και η εύ­ρε­ση αν­θρώ­πι­νων μελών, ανέ­βα­σαν τον αριθ­μό των νε­κρών στους 135.000.
Πε­ρισ­σό­τε­ροι από 70.000 άν­θρω­ποι σκο­τώ­θη­καν άμεσα από τη ρίψη της βόμ­βας στο Να­γκα­σά­κι.
Σε 192.020 ανέρ­χο­νται οι νε­κροί στην πε­ριο­χή της Χι­ρο­σί­μα, αν συ­νυ­πο­λο­γι­στούν οι θά­να­τοι που προ­κλή­θη­καν το επό­με­νο διά­στη­μα από τη ρα­διε­νέρ­γεια καθώς και όσοι υπέ­κυ­ψαν από βα­ρείς τραυ­μα­τι­σμούς.
Πάνω από το 90% των κα­τοί­κων που βρί­σκο­νταν σε από­στα­ση μισού χι­λιο­μέ­τρου από το ση­μείο που έπε­σαν οι βόμ­βες σκο­τώ­θη­καν άμεσα.
Η ρα­διε­νέρ­γεια που απε­λευ­θέ­ρω­σαν οι πυ­ρη­νι­κές βόμ­βες προ­κά­λε­σε μα­κρο­χρό­νια προ­βλή­μα­τα υγεί­ας στους κα­τοί­κους και των δύο πό­λε­ων. Σχε­τι­κή έρευ­να του Ra­di­a­tion Ef­fects Re­search Foun­da­tion έδει­ξε πως, με­τα­ξύ 1950 και 2000, το 46%των θα­νά­των από λευ­χαι­μία και το 11% άλλων καρ­κι­νι­κών πα­θή­σε­ων με­τα­ξύ των επι­ζώ­ντων, οφεί­λο­νταν στη ρα­διε­νέρ­γεια. Ένα άλλο ση­μα­ντι­κό από­το­κο της ρα­διε­νέρ­γειας ήταν η εμ­φά­νι­ση χι­λιά­δων πε­ρι­πτώ­σε­ων γε­νε­τι­κών ανω­μα­λιών και δυ­σμορ­φιών σε έμ­βρυα και νε­ο­γνά.

Ένα κο­ρί­τσι ανά­με­σα σε πτώ­μα­τα, Χι­ρο­σί­μα 1945.

Ο εγκλη­μα­τί­ας πο­λέ­μου Χάρι Τρού­μαν, που έσπει­ρε κυ­ριο­λε­κτι­κά το θά­να­το στη Χι­ρο­σί­μα και το Να­γκα­σά­κι, είναι ο ίδιος μα­κε­λά­ρης που τρία χρό­νια αρ­γό­τε­ρα, το 1948, προ­στρέ­χο­ντας να συν­δρά­μει την ελ­λη­νι­κή αστι­κή τάξη, βομ­βάρ­δι­ζε τους ηρω­ϊ­κούς αντάρ­τες του ΔΣΕ στο Γράμ­μο με βόμ­βες να­πάλμ.
Έχο­ντας «το­πο­τη­ρη­τή» στην Ελ­λά­δα τον στρα­τη­γό Βαν Φλιτ και με την πλήρη συ­γκα­τά­βα­ση της ηγε­σί­ας του ντό­πιου αστι­κού στρα­τού, η κυ­βέρ­νη­ση Τρού­μαν πρω­το­δο­κί­μα­σε τις βόμ­βες να­πάλμ στα κε­φά­λια των μα­χη­τών και μα­χη­τριών του Δη­μο­κρα­τι­κού Στρα­τού.
Χρό­νια αρ­γό­τε­ρα, οι να­πάλμ θα χρη­σι­μο­ποιού­νταν από τους αμε­ρι­κα­νούς φο­νιά­δες σε μια σειρά ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πο­λέ­μους: από την Κορέα και το Βιετ­νάμ μέχρι τον πό­λε­μο του Κόλ­που στο Ιράκ και τη Γιου­γκο­σλα­βία.

Η αστι­κή τάξη της Ελ­λά­δας φρό­ντι­σε να τι­μή­σει τον αρ­χι­φο­νιά Τρού­μαν, στή­νο­ντας του το 1963 άγαλ­μα (ερή­μην της δη­μο­τι­κής αρχής) στη γωνία των οδών Βα­σι­λέ­ως Κων­στα­ντί­νου και Βασ. Γε­ωρ­γί­ου στην καρ­διά της Αθή­νας. Απο­κρου­στι­κό σύμ­βο­λο κτη­νω­δί­ας και υπο­τέ­λειας, το άγαλ­μα του αμε­ρι­κα­νού προ­έ­δρου συ­νε­χί­ζει να μας θυ­μί­ζει τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πο­λέ­μους και τις επεμ­βά­σεις αλλά και το χρέος μας για με­τω­πι­κή, μέχρι τέ­λους σύ­γκρου­ση με τη βαρ­βα­ρό­τη­τα του εκ­με­ταλ­λευ­τι­κού συ­στή­μα­τος και των σύγ­χρο­νων «Τρού­μαν» που το υπη­ρε­τούν.


ΣΧΕΤΙΚΑ