Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

11 Ιουλίου, 2018

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ ΡΩΤΑΝΕ: ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ ΝΑ ΤΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΟΥΜΕ:


Με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολούθησαν και συμμετείχαν οι μαθητές στη συζήτηση για τη δράση της ΚΝΕ στα χρόνια της δικτατορίας
Μια εξαιρετική συζήτηση με τους ΚΝίτες μαθητές που συμμετείχαν στο 27ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο και είχαν γεμίσει ασφυκτικά το χώρο, μαζί και με μεγαλύτερους συντρόφους τους που παρακολουθούσαν όλοι με μεγάλη προσοχή, έγινε το απόγευμα του Σαββάτου στην κατασκήνωση. Το θέμα της αφορούσε τη δράση της ΚΝΕ στα πρώτα χρόνια της ίδρυσής της, την περίοδο της δικτατορίας και μέχρι τη μεταπολίτευση, και ομιλητές ήταν ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, και ο Σήφης Κωτσαντής, στέλεχος του Κόμματος.
Απαντώντας στο πρώτο ερώτημα που αυθόρμητα κάνουν οι νέοι σήμερα, για το πώς άντεξαν οι κομμουνιστές στις διώξεις και τα βασανιστήρια σε προηγούμενες περιόδους, ο Δημήτρης Γόντικας ξεκίνησε ουσιαστικά τη συζήτηση με τους μαθητές. 
Επισήμανε ότι στο δίλημμα «αν θα κάνω πίσω για να προστατέψω τον εαυτό μου και την οικογένειά μου» ή όχι, οι περισσότεροι δεν μπήκαν, γιατί ήταν στρατευμένοι στον αγώνα και στο Κόμμα, στις αρχές του, ήξεραν τον αντίπαλο και γνώριζαν και το χρέος τους, και με αυτά τα δεδομένα εξασφάλιζαν και τη στήριξη από την οικογένεια.
Εχει σημασία η αφοσίωσή μας σε αυτό που στρατευτήκαμε, για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση
Επέστησε την προσοχή στο ότι οι περισσότεροι που πιάνονταν εκείνη την περίοδο ήταν γνωστοί συνδικαλιστές, δήμαρχοι, άνθρωποι γνωστοί και καταξιωμένοι στο χώρο τους ακριβώς επειδή εξέφραζαν το κύρος του Κόμματος, οπότε αν λύγιζαν αυτό θα έσπερνε την απογοήτευση ευρύτερα σε έναν κόσμο που στο πρόσωπό τους έβλεπε το ίδιο το Κόμμα. 
Πρόσθεσε δε ότι το ίδιο ίσχυε και για τους ΚΝίτες, που ήταν ηγέτες στο χώρο τους και που όταν έμπαιναν στην ΚΝΕ ήξεραν ποιους μηχανισμούς είχαν απέναντί τους να πολεμήσουν σε περίπτωση που πιάνονταν, και είχαν κάποια προετοιμασία.
 Εφερε μάλιστα το παράδειγμα συντρόφων που έβγαιναν από τα κρατητήρια καταβασανισμένοι στο σώμα, να πονάνε φριχτά από τα βασανιστήρια, αλλά να είναι πολύ χαρούμενοι! Γιατί νίκησαν τον εχθρό! 
«Βλέπετε, όταν ο άνθρωπος έχει ξεκαθαρίσει τι θέλει, έχει τεράστιες δυνάμεις και μπορεί να τα καταφέρει, και να νικήσει και να τα βγάλει πέρα στις πιο δύσκολες συνθήκες», επισήμανε.

«Και σήμερα, όμως, χιλιάδες μέλη της ΚΝΕ γράφουν ηρωικές σελίδες ιστορίας, και ανάμεσά σας κι εσείς, πιστεύουμε ακράδαντα ότι είστε διατεθειμένοι να δώσετε ό,τι καλύτερο μπορείτε», πρόσθεσε, για να εξηγήσει ότι για τους κομμουνιστές ο ηρωισμός είναι προϋπόθεση της ύπαρξής τους και κάθε εποχή έχει τον ηρωισμό της. 
Εφερε λοιπόν παραδείγματα σύγχρονου ηρωισμού, όπου νέα παιδιά καταφέρνουν να μην αφομοιώνονται, να αντιστέκονται στον κλοιό που στήνει το σύστημα, να παρεμβαίνουν με τις θέσεις του Κόμματος και να κατακτούν κύρος στο χώρο τους, να γίνονται ηγέτες στην τάξη, στο σχολείο τους, να γίνονται πόλος συσπείρωσης, να πείθουν και να κερδίζουν μαζί τους στον αγώνα τούς γονείς τους κ.ο.κ.
Κάλεσε «να μη βάζουμε μπροστά τις δυσκολίες που μπορεί να υπάρχουν, αλλά το στόχο μας» και πρόσθεσε ότι «το κύρος να πείθουμε μας το δίνουν οι ιδέες, οι θέσεις μας (...) έχει σημασία η αφοσίωσή μας σε αυτό που στρατευτήκαμε, για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς καταπίεση, για έναν καινούργιο κόσμο, για το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό».
«Τι ανάγκη κάλυψε η ίδρυση της ΚΝΕ, τι έλειπε από το κίνημα της νεολαίας μέχρι τότε;». «Πώς δουλεύατε στα χρόνια της παρανομίας;». «Αυξήθηκε η ΚΝΕ εκείνα τα χρόνια;». «Τι προβλήματα αντιμετωπίζατε;». «Πώς τυπώνατε και διακινούσατε τον Οδηγητή;». «Πώς έγινε πρακτικά η ίδρυση της ΚΝΕ;». «Πώς περνούσαν οι εξόριστοι;»... 
Οι ερωτήσεις των μαθητών άρχισαν μετά από αυτήν την πρώτη τοποθέτηση να πέφτουν βροχή και μέχρι το τέλος της εκδήλωσης φάνηκε πως ο χρόνος ήταν πραγματικά λίγος για να ξεδιπλωθεί ο προβληματισμός των μαθητών, που έδειξαν μεγάλη δίψα να μάθουν πράγματα, να αντλήσουν συμπεράσματα για το σήμερα.
Μόνο μια επαναστατική Νεολαία μπορούσε να δημιουργήσει προϋποθέσεις να αντιπαλέψει η νεολαία μαζικά τη χούντα

Το λόγο πήρε αμέσως μετά ο Σήφης Κωτσαντής, στέλεχος του Κόμματος, επισημαίνοντας ότι εκείνη την εποχή αυτό που ενέπνεε ήταν η άλλη πλευρά, που τότε ήταν υπαρκτή. 
Υπήρχε σοσιαλιστικό στρατόπεδο, ακούγαμε - είπε - για τον πόλεμο του Βιετνάμ, όπου ένας μικρός λαός τα έβαλε με ολόκληρη την «αυτοκρατορία» των Αμερικανών και τους νίκησε, ενώ ήταν πρόσφατη και η επανάσταση στην Κούβα και ήταν προνόμιο για την εποχή ένας ΚΝίτης να έχει ένα βιβλίο για το Κόμμα των Μπολσεβίκων, για τον Λένιν, καθώς η χούντα ό,τι μαρξιστικό βιβλίο υπήρχε το είχε μαζέψει... 
Ενέπνεε ακόμα η Ιστορία του Κόμματος, οι διηγήσεις παλιών αγωνιστών.
«Μόνο μια επαναστατική Νεολαία, που διαπνέεται από αυτά τα ιδανικά και από αυτόν τον τρόπο λειτουργίας που έχουμε, μπορούσε να αντέξει και να δημιουργήσει προϋποθέσεις να αντιπαλέψει η νεολαία μαζικά τη χούντα», επισήμανε ο Σ. Κωτσαντής. 
Στη συνέχεια μίλησε για τον βασικό συνωμοτικό κανόνα, που ήταν να προφυλάσσεις τον εαυτό σου και την Οργάνωση, ώστε να μην καταλάβει ο αντίπαλος ότι είσαι κομμουνιστής, εξήγησε πώς λειτουργούσε το οργανωτικό σύστημα της παρανομίας, η λεγόμενη «Αλυσίδα», με τις «τριάδες» συντρόφων, επισημαίνοντας ότι αυτό που επιδίωκαν να χτυπήσουν οι διώκτες τους ήταν η κομμουνιστική οργάνωση, και παρακολουθώντας ή συλλαμβάνοντας, στο στόχο τους είχαν την οργάνωση. 
Ετσι, περιέγραψε πώς οι ΚΝίτες της εποχής έκαναν φυσικά πολιτικές συζητήσεις, ξεκίνησαν κάνοντας δουλειά άνθρωπο τον άνθρωπο, κυριαρχούσε η αντίθεση με τη χούντα, ωστόσο περιφρουρούσαν την ιδιότητά τους ως μελών της ΚΝΕ. 
Εφερε ακόμα παραδείγματα από τη μαζική δουλειά στους μαθητές και τα σχολεία τότε, ιδιαίτερα μετά το 1972, και μετέφερε γλαφυρές ιστορίες που έδειχναν πώς με εφευρετικότητα κατάφερναν να ξεπερνούν τις δυσκολίες, όπως το «κόλπο» τού να κρύψουν μέσα στην ελληνική σημαία τρικάκια της ΚΝΕ, που έπεσαν σε όλο το σχολείο όταν έγινε η ανάρτηση της σημαίας σε μια εθνική γιορτή!
Πώς η ΚΝΕ από «μια χούφτα ανθρώπους» αναπτύχθηκε σε μια μαζική οργάνωση, συμβάλλοντας και στην ανάπτυξη του κινήματος

Ο Δ. Γόντικας έπιασε το νήμα από εκεί, για να αναφερθεί στο πώς η ΚΝΕ, που ήταν στην αρχή «μια χούφτα άνθρωποι», μέσα σε λίγα χρόνια (κυρίως από το 1972) κατάφερε να αποκτήσει μαζική επιρροή στη νεολαία. 

Μίλησε για τα τρικάκια, την εφημερίδα, τον παράνομο εκδοτικό μηχανισμό που στήθηκε σε σπίτια, σε υπόγεια, σε αποθήκες και πρώτο στόχο είχε να δείξει καταρχάς την ύπαρξη της ΚΝΕ. 
«Το Κόμμα εκτιμούσε ότι μέσα στη νεολαία υπήρχαν διαθέσεις αγώνα απέναντι στη δικτατορία. Δεύτερο και κυριότερο, εκτιμούσε ότι μέσα στη νεολαία υπήρχαν οι ιδέες του σοσιαλισμού, παρότι δεν υπήρχε Κομμουνιστική Νεολαία... Επομένως, η δύναμη της Οργάνωσης αυτά θα μπορούσε να τα πολλαπλασιάσει, να τα βοηθήσει να εκφραστούν, να οργανωθούν σε ένα μαζικό κίνημα, και αυτό βαθμιαία έγινε», τόνισε.
Σε επόμενο βαθμό, απασχόλησε πώς θα έρθουν σε επαφή οι δυνάμεις της ΚΝΕ με τις μάζες της νεολαίας, να βάλουν και την ίδια τη νεολαία σε κίνηση, να δημιουργήσουν ένα κλίμα μαζικό. Μίλησε έτσι για την ίδρυση της ΜΟΔΝΕ, την εφημερίδα της, τη «Μαθητική Φωνή», αλλά κυρίως για το κύρος που απέκτησε η ΚΝΕ στους φοιτητές, όταν πρωτοστάτησε στο αίτημα για ελεύθερες εκλογές στους φοιτητικούς συλλόγους. 
Είπε ότι οι ΚΝίτες αναδείχθηκαν σε ηγέτες στις μαζικότατες Γενικές Συνελεύσεις και σε άλλες διαδικασίες που ξεδιπλώθηκαν τότε, με τους χαφιέδες πάνω από το κεφάλι τους, αλλά και με άλλες δυνάμεις, όπως ο «Ρήγας Φεραίος», που αρνούνταν αυτήν τη διαδικασία και με τις οποίες οι ΚΝίτες ήταν σε αντιπαράθεση, και με όλα αυτά κέρδιζαν εμπιστοσύνη και κύρος στους φοιτητές. Μέσα από αυτήν τη δράση αναπτύσσονταν και η ΚΝΕ, αλλά και το κίνημα κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, γεννήθηκε η ΑντιΕΦΕΕ ως μαζική πια οργάνωση, που έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου και στην πάλη για την ανατροπή της δικτατορίας, που δημιούργησε το έδαφος για παραπέρα αύξηση της ΚΝΕ και ανάδειξή της σε πρώτη δύναμη μετά τη μεταπολίτευση.

Επισήμανε σ' αυτό το σημείο ότι η ΚΝΕ δεν ιδρύθηκε μόνο για να φύγει η δικτατορία, παρότι ήταν ένας από τους άμεσους στόχους πάλης και συσπείρωσης δυνάμεων, αλλά ιδρύθηκε - ακόμα κι αν δεν το είχαν απόλυτα καθαρό οι νεαροί ΚΝίτες εκείνη την εποχή - ώστε να παλέψει στο πλάι του Κόμματος για την ανατροπή αυτού του βάρβαρου καταπιεστικού συστήματος, για τη σοσιαλιστική επανάσταση και την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας.
Και αυτό είναι το κενό που ήρθε να καλύψει η ίδρυση της ΚΝΕ, καθώς μέχρι το 1968 δεν υπήρχε Κομμουνιστική Νεολαία στη χώρα μας, μετά την αυτοδιάλυση της ΟΚΝΕ, που ήταν μια λανθασμένη επιλογή, ανεξάρτητα από τη συμβολή και τον σπουδαίο ρόλο που έπαιξε η ΕΠΟΝ.
Για να γίνει κάποιος επαναστάτης και να τραβήξει μπροστά πρέπει να διαβάζει, να μελετά
Ιδιαίτερο βάρος έριξε ο Δ. Γόντικας στην ανάγκη οι νέοι να μελετούν, να μορφώνονται μαρξιστικά, πολιτικο-ιδεολογικά, αλλά να μελετούν και την Ιστορία, τονίζοντας ότι όποιος είναι επαναστάτης και θέλει να τραβήξει μπροστά πρέπει να μάθει και να διαβάζει, να μελετά, χωρίς αυτό να έρχεται σε αντιπαράθεση με τα σύγχρονα μέσα και τεχνολογίες ή με τα σχολικά μαθήματα. Και απευθυνόμενος στους ΚΝίτες μαθητές είπε χαρακτηριστικά:
«Θα μου επιτρέψετε να πω ότι είστε από τις πιο προνομιούχες γενιές σε σύγκριση μ' εμάς, γιατί έχετε ένα Κόμμα καθοδηγητή που έχει μελετήσει καλά την Ιστορία του, έχει βγάλει διδάγματα, αυτά έχουν εκφραστεί πρακτικά στην επεξεργασία της σύγχρονης επαναστατικής στρατηγικής του Κόμματος, έχετε στη διάθεσή σας σπουδαία συμπεράσματα, που μπορείτε και έχετε υποχρέωση, εφόσον - και έτσι πρέπει να είναι - τραβήξετε σταθερά στο δρόμο που διαλέξατε έως το τέλος, έως τη νίκη, να τα αφομοιώσετε ολοκληρωμένα, δημιουργικά, όλη αυτήν την πλούσια ιστορική πείρα και του Κόμματος και του διεθνούς επαναστατικού κινήματος, μαζί με τις βάσεις της θεωρίας μας. Αυτά είναι απαραίτητα.

Σε λίγο, δηλαδή τους επόμενους μήνες, θα κυκλοφορήσει ο 1ος τόμος της Ιστορίας που καλύπτει αυτήν την περίοδο, από την ίδρυση του Κόμματος έως το 1949. Εχει κυκλοφορήσει στο μεταξύ και ο 2ος τόμος, από το 1949 έως το 1968, που είναι ένα πολύ μεγάλο βοήθημα και πρέπει με αυτό να γίνει πάρα πολύ μεγάλη δουλειά. Εκεί θα βρείτε απαντήσεις για πολλά ζητήματα και για το σήμερα. Είναι ένας εξοπλισμός γερός».
Μίλησε επίσης για τη δουλειά στις εξορίες και τις φυλακές, τα χρόνια της δικτατορίας, όπου οι έγκλειστοι μπορεί να μην είχαν βασανιστήρια, όπως τον καιρό της Μακρονήσου, αλλά είχαν πάρα πολλές απαγορεύσεις, στερήσεις, λογοκρισία στην επικοινωνία τους με τον έξω κόσμο, σοβαρά προβλήματα διατροφής, χωρίς φάρμακα... 
Αλλά υπήρχε αντίσταση, και αυτά τα μέρη ήταν από τα πρώτα και πιο ισχυρά κέντρα πάλης κατά της δικτατορίας. Περιέγραψε πώς πάλευαν να οργανώσουν τη ζωή τους, την αλληλεγγύη που τους διέπνεε, τα μηνύματα που κατάφερναν να στέλνουν έξω, μίλησε για απεργίες πείνας και άλλες διαμαρτυρίες που οργανώθηκαν.
«Αυτή είναι η ομορφιά του αγώνα, σύντροφοι!»
«Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα, σύντροφοι, από το να παλεύουμε ενάντια σε αυτό το σύστημα, σ' αυτήν τη βαρβαρότητα, να είσαι με τους εκμεταλλευόμενους μαζί, να αισθάνεσαι μαζί τους, να αισθάνεσαι ότι είσαι στην πρώτη γραμμή, να αισθάνεσαι ότι παλεύεις ένα σύστημα άδικο και ότι δεν υποτάσσεσαι σ' αυτό, να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνος σου, ότι είναι χιλιάδες, ότι είσαι μέρος μιας στρατιάς παγκόσμιας, που αντιπαλεύει τον ιμπεριαλισμό - με τα προβλήματα που έχουμε σήμερα, με τις δυσκολίες. Οτι είσαι μέρος αυτού του αγώνα, ότι μέσα σε αυτόν τον αγώνα μπορείς να εξυψωθείς ως άτομο μέσα στη συλλογική συντροφική οργάνωση, να βρεις δυνάμεις... 
Ετσι δεν είναι; Αυτή είναι η ομορφιά του αγώνα, σύντροφοι!», είπε ο Δ. Γόντικας, κοιτάζοντας στα μάτια τους μαθητές και κερδίζοντας το θερμότατο χειροκρότημά τους.
«Τι μας συμβουλεύετε, εσείς που περάσατε από την ΚΝΕ σε τόσο δύσκολες συνθήκες, να κάνουμε εμείς σήμερα οι ΚΝίτες μαθητές;», ήρθε η ερώτηση, που έστρωσε το δρόμο για να συμπυκνώσουν οι ομιλητές τα συμπεράσματα που πρέπει να κρατάμε για την πάλη του σήμερα.
Παίρνοντας το λόγο, ο Σ. Κωτσαντής κάλεσε:
 «Σήμερα αυτό που πρέπει να κάνετε, με βάση και την πείρα εκείνη, είναι: Πρώτον, να ξέρετε το χώρο σας. Αλλιώς δεν γίνεται, άμα δεν ξέρετε ας πούμε τα παιδιά του σχολείου σας, πώς σκέφτονται, τι κάνουν... Δεύτερον, πρέπει να ξέρετε ποια είναι τα ενδιαφέροντά τους, για να πιαστείτε από αυτά, για να τα μπολιάσετε με τις γενικότερες ιδέες μας. Πάντα υπάρχουν κάποιες ιεραρχήσεις και κάποια αιτήματα αιχμής, π.χ. τότε υπήρχαν οι κανονισμοί της χούντας στα σχολεία, που έβαζαν τα σχολεία να λειτουργούν με τη λογική του στρατώνα... Αυτό ήταν ένα από τα αιτήματα αιχμής τότε. Και σήμερα υπάρχουν αντιστοίχως αιτήματα αιχμής, όπως οι ελλείψεις εκπαιδευτικών, χρηματοδότησης κ.λπ.». 
Κάλεσε επίσης τους ΚΝίτες μαθητές: «Να συζητάτε στις Οργανώσεις αυτήν την πείρα, να συζητάτε στην ΟΒ τι βγαίνει από τη συζήτηση με τους μαθητές, πώς μπορούμε να οργανώσουμε καλύτερα τη δράση μας»... 
Κι ακόμα, συμβούλεψε να μελετούν τον «Οδηγητή» και να τον αξιοποιούν, δίνοντας αντίστοιχα παραδείγματα από το πώς αξιοποιούσαν και αναπαρήγαν άρθρα του παράνομου «Οδηγητή» την περίοδο της δικτατορίας, ενώ επέμεινε, συμβουλεύοντας τους μαθητές να παρεμβαίνουν στο πλαίσιο των κατευθύνσεων της Οργάνωσης, αλλά και με πνεύμα πρωτοβουλίας, χωρίς να τα περιμένουν όλα από την καθοδήγηση.
Και ο Δ. Γόντικας τους κάλεσε και μέσα στα σχολεία να ανοίξουν τη συζήτηση για την προοπτική με γνώμονα «τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών και τις δικές σας», όπως είπε χαρακτηριστικά.     

Για το υποκριτικό ενδιαφέρον γύρω από τις λαϊκές ελευθερίες
Με αφορμή ερώτηση μαθητή για την επιβολή της χούντας, ο Δ. Γόντικας επισήμανε ότι από τα σχολικά βιβλία και τις τοποθετήσεις άλλων δυνάμεων η αλήθεια συσκοτίζεται, δεν δίνουν τις πραγματικές αιτίες, τον χαρακτήρα της δικτατορίας, τους λόγους για τους οποίους έγινε. 
«Το πραγματικό σχολείο είναι το Κόμμα και η ΚΝΕ, σύντροφοι, και σε αυτόν τον τομέα που μπορούμε να μάθουμε την αλήθεια. Κι έχουμε προχωρήσει σε αρκετές εκδόσεις που μπορείτε να προμηθευτείτε και να διαβάσετε», κάλεσε τους μαθητές.
Επισήμανε ότι το κυρίαρχο που λένε, ότι με τη δικτατορία καταργήθηκαν οι ελευθερίες του ελληνικού λαού και το '74 οι ελευθερίες αποκαταστάθηκαν, δεν ισχύει. 
Αφού και πριν το '67 το Κόμμα ήταν παράνομο, η συνδικαλιστική δράση απαγορευόταν, υπήρχαν ένας τόνος αυταρχικοί νόμοι, υπήρχαν τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων που για να πάρει άδεια κάποιος ακόμα και για ένα δίπλωμα οδήγησης, έπρεπε να κάνει αποκήρυξη του κομμουνισμού... Στους μαθητές η συνδικαλιστική δράση απαγορευόταν με τον νόμο 1010 του Παπανδρέου... Φυλακισμένοι υπήρχαν μέχρι το 1966... Επομένως οι ελευθερίες του λαού ήταν περιορισμένες και τότε.
«Παρά την ήττα του ΔΣΕ, ήθελαν ό,τι υπήρχε πίσω του, ό,τι τον γέννησε, να το τσακίσουν, γι' αυτό και πήραν όλα αυτά τα μέτρα», είπε ο Δ. Γόντικας, εξηγώντας ότι παρά την ήττα του ΔΣΕ, το κύρος του Κόμματος ήταν αυξημένο στο λαό, παράλληλα με τη συμβολή του σοσιαλισμού που οικοδομούνταν.
Μίλησε για τα προβλήματα και τις αδυναμίες του αστικού πολιτικού συστήματος, το ρόλο του Παλατιού και για το ότι είχαν αρχίσει συζητήσεις για την ανάγκη... επιβολής δικτατορίας για να ξεκαθαριστεί η κατάσταση. 
Και σε αυτήν τη συζήτηση έμπαινε «και ο Καραμανλής και ο Παπανδρέου και άλλοι, ενώ και ο βασιλιάς ετοίμαζε το δικό του πραξικόπημα αλλά τον πρόλαβαν οι συνταγματάρχες. Αυτά τα στοιχεία κρύβονται», τόνισε.
«Και φαίνεται καθαρά τι πρόβλημα έλυσε η δικτατορία, όταν το '74 αντικαταστάθηκε από την κυβέρνηση Καραμανλή, ο οποίος εμφανίζεται ως εθνοσωτήρας», είπε χαρακτηριστικά, 
εξηγώντας: 
Μετά το Πολυτεχνείο και τις μαζικές διαδηλώσεις άρχισαν να φοβούνται όλοι αυτή τη γενικευμένη λαϊκή εξέγερση και με συμφωνία ουσιαστικά από τα πάνω, η χούντα, οι Αμερικανοί, οι Ευρωπαίοι και ο αστικός πολιτικός κόσμος προχώρησαν στην παραχώρηση της εξουσίας στον Καραμανλή.
 Μέσα από τη δικτατορία τα αστικά πολιτικά κόμματα ξεπλύθηκαν και ο Καραμανλής εμφανίστηκε ως εθνάρχης, μπήκαμε στην ΕΟΚ που εμφανίστηκε ως τάχα εγγυητής των λαϊκών ελευθεριών, ιδρύθηκε και το ΠΑΣΟΚ (μια σοσιαλδημοκρατία που δεν υπήρχε πριν σ' αυτήν την έκταση με βάση τα πρότυπα της Ευρώπης) και με αυτόν τον τρόπο κατάφεραν και να προχωρήσουν σε αλλαγές που είχε συμφέρον το σύστημα και κυρίως να εμποδίσουν τη ριζοσπαστικοποίηση πλατιών λαϊκών μαζών. Ενσωμάτωσαν έτσι λαϊκές δυνάμεις στην αστική πολιτική, εξήγησε ο ομιλητής.
Βέβαια νομιμοποιήθηκε το Κόμμα, καταργήθηκαν οι νόμοι οι προδικτατορικοί, αλλά αυτά, όπως ξεκαθάρισε ο Δ. Γόντικας, τα κατάκτησε το Κόμμα με τη δύναμή του και τη δράση του ιδιαίτερα μέσα στην περίοδο της δικτατορίας και με τις θυσίες του και δεν μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά.
Ακολούθως, επισήμανε ότι σήμερα κρύβεται ο ταξικός χαρακτήρας της αστικής δημοκρατίας, γιατί και η χούντα στήριξε το κεφάλαιο και το ίδιο νήμα ξεδιπλώνει η αστική δημοκρατία, γιατί και σε αυτή, ελευθερία υπάρχει μόνο για το κεφάλαιο και για τα συμφέροντά του. Κάλεσε, δε, τους μαθητές να διαβάσουν την έκδοση της «Σύγχρονης Εποχής» με τα συμπεράσματα για την περίοδο της δικτατορίας.

Oι εμφάσεις του: 

Viva La Revolucion

ΟΙ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΙ ΤΟΥ ΠΕΛΕΤΙΔΗ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ: TO ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΜΕΤΩΠΟ ΣΤΟ ΔΗΜΟ !!

«δεσμευόμαστε ότι μαζί με τον πατραϊκό λαό θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε κρατική χρηματοδότηση και αξιοποίηση της περιοχής υπέρ των αναγκών των δημοτών μας.»

Ως θετική εξέλιξη, που είναι αποτέλεσμα αγωνιστικής διεκδίκησης, χαρακτηρίζει η Δημοτική Αρχή Πάτρας την παραχώρηση, για 99 χρόνια στο Δήμο, της παραλιακής ζώνης της πόλης. 
Συμπληρώνει, επίσης, πως «δεσμευόμαστε ότι μαζί με τον πατραϊκό λαό θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε κρατική χρηματοδότηση και αξιοποίηση της περιοχής υπέρ των αναγκών των δημοτών μας. Αυτό δηλαδή που υλοποιήσαμε με το Νότιο Πάρκο, τις Παιδικές Κατασκηνώσεις της Πλαζ, το Πλατανόδασος, τον Κόκκινο Μύλο και αλλού. Σε καμία περίπτωση δεν δεχόμαστε να χαρατσωθεί ο πατραϊκός λαός για δράσεις αναψυχής και Πολιτισμού».

Αναλυτικά η ανακοίνωση έχει ως εξής:

«Κατατέθηκε και είναι σε διαδικασία ψήφισης η τροποποιητική διάταξη του νομοσχεδίου, με την οποία παραχωρείται για 99 χρόνια στο Δήμο Πατρέων η παραλιακή ζώνη της Πάτρας.

Η θετική αυτή εξέλιξη, είναι αποτέλεσμα των μακροχρόνιων αγώνων του πατραϊκού λαού.

Είναι αποτέλεσμα της αγωνιστικής διεκδίκησης, στην οποία είχε σημαντική συμβολή η Δημοτική Αρχή, με αντίστοιχου περιεχομένου αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου και οργάνωση κινητοποιήσεων. Είναι αποτέλεσμα των παρεμβάσεων της Δημοτικής Αρχής, με την καθοριστική συμβολή των εργαζομένων, σε τμήματα του θαλάσσιου μετώπου που αποδόθηκαν στο λαό για χρήση, όπως είναι το Νότιο Πάρκο, κόντρα στα εμπόδια και στις διώξεις, όλο αυτό το διάστημα, εκ μέρους των κρατικών υπηρεσιών.

Δεσμευόμαστε ότι μαζί με τον πατραϊκό λαό θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε κρατική χρηματοδότηση και αξιοποίηση της περιοχής υπέρ των αναγκών των δημοτών μας. Αυτό δηλαδή που υλοποιήσαμε με το Νότιο Πάρκο, τις Παιδικές Κατασκηνώσεις της Πλαζ, το Πλατανόδασος, τον Κόκκινο Μύλο και αλλού. Σε καμία περίπτωση δεν δεχόμαστε να χαρατσωθεί ο πατραϊκός λαός για δράσεις αναψυχής και Πολιτισμού.

Θεωρούμε αναγκαίο να επισημάνουμε αυτά, γιατί ήδη έχει κατατεθεί προς ψήφιση το νομοσχέδιο "Κλεισθένης 1", με τις ρυθμίσεις του οποίου οι όποιες ανάγκες των δήμων θα καλύπτονται από την ανταποδοτικότητα και την επιχειρηματικότητα, που πλέον μονιμοποιούνται, με την εκμίσθωση δημοτικών χώρων και εκτάσεων σε επιχειρήσεις, στο τουριστικό κεφάλαιο, με ληστρικές παραχωρήσεις δημοτικής ακίνητης περιουσίας και προκλητικές διευκολύνσεις σε επιχειρηματικούς ομίλους.

Θα διασφαλίσουμε την προστασία της δημόσιας περιουσίας και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για κρατική χρηματοδότηση, για την αξιοποίηση της περιοχής υπέρ των αναγκών του λαού της πόλης μας.

Έτσι, θα γίνει ολόκληρο το θαλάσσιο μέτωπο, χώρος αναψυχής και δραστηριοτήτων για όλους
».


Τετάρτη 11/07/2018 - 19:24
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΠΑΤΡΑΣ


Για το θέμα της παραχώρησης του θαλάσσιου μετώπου στον Δήμο Πάτρας, ενημέρωσε το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης, ο δήμαρχος Κώστας Πελετίδης, όπου χαρακτήρισε την εξέλιξη αυτή ως αποτέλεσμα των μακρόχρονων αγώνων του πατραϊκού λαού. 
Συγκεκριμένα  τόνισε τα εξής:
«Ψηφίστηκε χτες το βράδυ η τροποποιητική διάταξη του Νομοσχεδίου, με την οποία παραχωρείται για 99 χρόνια στον Δήμο Πατρέων η παραλιακή ζώνη της Πάτρας.
Η θετική αυτή εξέλιξη είναι αποτέλεσμα των μακροχρόνιων αγώνων του πατραϊκού λαού.
Είναι αποτέλεσμα της αγωνιστικής διεκδίκησης, στην οποία είχε σημαντική συμβολή η δημοτική αρχή, με αντίστοιχου περιεχομένου αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, και οργάνωση κινητοποιήσεων. Είναι αποτέλεσμα των de facto παρεμβάσεων της δημοτικής αρχής με την καθοριστική συμβολή των εργαζομένων, σε τμήματα του θαλάσσιου μετώπου που αποδόθηκαν στο λαό για χρήση, όπως είναι το Νότιο Πάρκο, κόντρα στα εμπόδια και στις διώξεις, τις κλήσεις σε απολογία, τα πρόστιμα, όλο αυτό το διάστημα, εκ μέρους των κρατικών υπηρεσιών. Θεωρούμε ότι σ’ αυτό είχαν τη δική τους συμβολή, που αποτυπώθηκε στην προσωρινή σύμβαση παραχώρησης το 2012, οι προηγούμενες Δημοτικές Αρχές και οι φορείς της πόλης μας.
Όλα αυτά τα χρόνια, είχαμε μια συνεχή, επίμονη, τεκμηριωμένη παρέμβαση στους κυβερνώντες, για να έχουμε το σημερινό αποτέλεσμα. Επιτρέψτε μου να σας θυμίσω, ορισμένες πρωτοβουλίες.
  • Μετά τις συνεχείς επαφές μας και παρεμβάσεις στις κυβερνήσεις, καταλήξαμε, όπως γνωρίζετε, στη μεγάλη κινητοποίηση το Σάββατο 4 Απριλίου 2015 στο Μώλο της Αγίου Νικολάου.
  • Μετά από τις παρεμβάσεις μας στην κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό, σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πατρέων της 29ης Ιουνίου 2016, κατά πλειοψηφία αποφασίσαμε την οργάνωση αγωνιστικής κινητοποίησης στις 5/7/2016, αναφέροντας χαρακτηριστικά: “Γιατί οι αγώνες αποτελούν μονόδρομο για να γίνουν πράξη οι αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου. Να πέσουν τα τείχη, οι μπάρες και τα συρματοπλέγματα. Να ενωθεί η πόλη με την παραλία της”.
  • 5/7/2016 παμπατραϊκή κινητοποίηση για το θαλάσσιο μέτωπο στην Τριών Συμμάχων έως το Νότιο Πάρκο.
  • 28/7/2016 Τη δέσμευση της κυβέρνησης για οριστική παραχώρηση ενός μέρους του θαλάσσιου μετώπου στο Δήμο Πατρέων, μετέφερε ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Θόδωρος Δρίτσας, στην αντιπροσωπεία του Δήμου, κατά τη συνάντηση που είχαν στην Αθήνα.
  • 16η Συνεδρίαση Δημοτικού Συμβουλίου Πατρέων της 31ης Αυγούστου 2016, όπου ομόφωνα αποδέχτηκε το διορθωμένο σχέδιο Δρίτσα. Αναφέρει χαρακτηριστικά: "Η πρόταση της κυβέρνησης για οριστική απόδοση ενός μέρους του θαλασσίου μετώπου κινείται σε θετική κατεύθυνση. Η αποδοχή της δεν σημαίνει με κανέναν τρόπο πως δεν συνεχίζεται ο αγώνας του Πατραϊκού λαού μέχρι να ικανοποιηθεί το σύνολο των αιτημάτων του, όπως η άμεση μεταφορά του εμπορικού τμήματος στο νέο λιμάνι και η απόδοση του βόρειου τμήματος από Αγίου Νικολάου έως Θεσσαλονίκης. Προτείνουμε το Δημοτικό μας Συμβούλιο να αποδεχθεί την πρόταση, αφήνοντας ανοιχτό το συνολικό μέτωπο διεκδίκησης. Να ξεκινήσει άμεσα η διαδικασία, ώστε το ταχύτερο δυνατό η κυβέρνηση, λαμβάνοντας όλα τα μέτρα, να ολοκληρώσει τη διαδικασία οριστικής παραχώρησης. Η κυβέρνηση να αναλάβει την υποχρέωση να εκδοθούν το ταχύτερο δυνατό όλες οι αναγκαίες διοικητικές πράξεις, προκειμένου να παραχωρηθούν οι χώροι.”
Από την Απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, που ενέκρινε το σχέδιο ως βάση συζήτησης μέχρι σήμερα που έχουμε αυτήν τη θετική εξέλιξη, είμαστε σε συνεχή διεκδίκηση, επικοινωνία και διαβούλευση με την κυβέρνηση, και ταυτόχρονα προωθούσαμε τα έργα που κατοχύρωναν την de facto παραχώρηση του θαλάσσιου μετώπου.
Θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους εργαζόμενους του Δήμου, το επιστημονικό δυναμικό που είχε ενεργή εμπλοκή στη διαμόρφωση της τελικής πρότασης απόδοσης, αφιερώνοντας χρόνο, κόπο, προσωπική και πνευματική ενέργεια.
Δεσμευόμαστε ότι μαζί με τον πατραϊκό λαό θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε κρατική χρηματοδότηση και αξιοποίηση της περιοχής υπέρ των αναγκών των δημοτών μας. Αυτό δηλαδή που υλοποιήσαμε με το Νότιο Πάρκο, τις Παιδικές Κατασκηνώσεις της Πλαζ, το Πλατανόδασος, τον Κόκκινο Μύλο και αλλού. Σε καμία περίπτωση δεν δεχόμαστε να χαρατσωθεί ο πατραϊκός λαός για δράσεις αναψυχής και πολιτισμού.
Όπως γνωρίζετε, ήδη έχει κατατεθεί προς ψήφιση το νομοσχέδιο "Κλεισθένης I", με τις ρυθμίσεις του οποίου οι όποιες ανάγκες των Δήμων θα καλύπτονται από την ανταποδοτικότητα και την επιχειρηματικότητα, που πλέον μονιμοποιούνται, με την εκμίσθωση δημοτικών χώρων και εκτάσεων σε επιχειρήσεις, στο τουριστικό κεφάλαιο, με ληστρικές παραχωρήσεις δημοτικής ακίνητης περιουσίας και προκλητικές διευκολύνσεις σε επιχειρηματικούς ομίλους.
Θα διασφαλίσουμε την προστασία της δημόσιας περιουσίας και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για κρατική χρηματοδότηση, για την αξιοποίηση της περιοχής υπέρ των αναγκών του λαού της πόλης μας. Έτσι, θα γίνει ολόκληρο το θαλάσσιο μέτωπο, χώρος αναψυχής και δραστηριοτήτων για όλους.
Άμεσα προχωράμε σε εκκένωση χώρων που καταλαμβάνονται από άλλες δημόσιες υπηρεσίες (το τελωνείο και άλλα), σύσκεψη με όλους τους εμπλεκόμενους. Είναι κατανοητό ότι αρχίζει πλέον η φάση ανάπλασης της παραλιακής ζώνης στο πρόσωπο της πόλης. Θα γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες για να εκπονηθεί βραχυπρόθεσμος, μεσοπρόθεσμος και μακροπρόθεσμος σχεδιασμός, για τη διαμόρφωση και αξιοποίηση του θαλασσίου μετώπου. Έχουμε ένα πρώτο επίπεδο προετοιμασίας, το οποίο θα ενεργοποιηθεί ώστε πολύ σύντομα, να μπει στη δημόσια συζήτηση.
Εννοείται ότι το θέμα, ολοκληρωμένα, θ’ απασχολήσει το συντομότερο δυνατό το Δημοτικό Συμβούλιο και τους φορείς της πόλης μας».
Τέλος, για το θέμα των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, ο δήμαρχος Πατρέων, ενημέρωσε ότι «κατατέθηκε χθες από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ στη Βουλή, σχετική τροπολογία για το θέμα των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, που αφορά στη δυνατότητα των Δημοτικών Συμβουλίων, να προβαίνουν, υπό προϋποθέσεις, στη διαγραφή και ρύθμιση χρεών, βεβαιωθέντων ή μη, με βάση εισοδηματικά κριτήρια και με γνώμονα την προστασία των λαϊκών οικογενειών. Η τροπολογία αυτή τίθεται για ψήφιση σήμερα στη Βουλή».

ΔΕΣ ΑΚΟΜΗ:

ΤΟ ΠΑΡΑΛΙΑΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ - Εξελίξεις, Προοπτικές

Ημ/νία Δημοσίευσης: 18/07/2018
Με πέντε σελίδες νομοθετικό κείμενο, ο Δήμος απόκτησε την Παραλιακή Ζώνη, διαψεύδοντας όλους όσους παρουσίαζαν ότι δήθεν το ζήτημα αυτό είναι δύσκολο νομικά να λυθεί. 
Απεδείχθη ότι μπορεί η λαϊκή πάλη να φέρει ορισμένα αποτελέσματα.
Η πολιτική του αστικού κατεστημένου της Πάτρας στο Παραλιακό Μέτωπο δοκιμάστηκε επί δεκαετίες και τίποτα καλό για τον λαό δεν απέδωσε. 
Προχώρησαν, εξυπηρετώντας συμφέροντα, μόνο στην κατασκευή πολλών καταστημάτων στην οδό Ηρώων Πολυτεχνείου και στη θεσμοθέτηση Σχεδίου Πόλης για δόμηση δεκάδων χιλιάδων μέτρων κτιρίων στη λιμενική ζώνη. Και τα δύο κρίθηκαν ΠΑΡΑΝΟΜΑ από το Συμβούλιο Επικρατείας.
Στα τέλη του 2014,
 αμέσως όταν άρχισε η θητεία μας, με Κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, σταματήσαμε την έως τώρα τακτική με τα λόγια και παρακάλια για οριστική παραχώρηση του Μετώπου. Ξεκινήσαμε δυναμικά την κατασκευή του Νοτίου Πάρκου με το λειψό τεχνικό-εργατικό δυναμικό του Δήμου, με τα φορτηγά, τα λίγα μηχανήματα που διέθεταν οι Υπηρεσίες μας. Ένας βρωμερός μπαζότοπος – σκουπιδότοπος δίπλα και μπροστά στις εγκαταλελειμμένες Νότιες συνοικίες, μετατράπηκε σταδιακά σε βασικό πόλο αναψυχής για όλη την Πόλη, με ποικιλία δραστηριοτήτων.
Η λαϊκή αποδοχή της ενέργειας αυτής ήταν τόσο ενθουσιώδης και ορμητική, που εμπόδισε όσους σχεδίαζαν εκδίωξή μας με αστυνομικού τύπου επεμβάσεις. Περιορίστηκαν σε επιβολή προστίμων και σε επανειλημμένες κλήσεις για «επισκέψεις» των Δημάρχου και Αντιδημάρχων σε Αρχές.
Τους επόμενους μήνες η τότε Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, παρά τις προεκλογικές εξαγγελίες του κ. Πρωθυπουργού για οριστική παραχώρηση, πρότεινε στο Δήμο μόνο τριετή χρήση και οικονομική παροχή ύψους 500.000 ευρώ. 
Αυτό απορρίφθηκε αμέσως και κατηγορηματικά από το Δημοτικό Συμβούλιο, πλην της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ. Κατόπιν, αφού έγινε πολύ μεγάλη και επιτυχημένη κινητοποίηση και πορεία για το ζήτημα, έγιναν νέες συζητήσεις με την Κυβέρνηση και ήλθε τελικά νέα πρόταση η οποία έγινε κατ’ αρχήν ομόφωνα αποδεκτή, παρά το ότι δεν ικανοποιήθηκε το αίτημα για παραχώρηση όλου του παλιού λιμανιού.
Ζητήσαμε από την Κυβέρνηση η οριστική παραχώρηση να γίνει κατά τρόπο καθαρό, ώστε να μην υπάρχουν νομικές εκκρεμότητες και κάθε είδους ασάφειες, πράγμα που τελικά δεν κατοχύρωσε πλήρως, δηλαδή στα εδαφικά τμήματα, να μην υπάρχουν ελαττώματα, τα κτίρια, οι εγκαταστάσεις να υφίστανται νόμιμα. 
Το φαιδρό της υπόθεσης είναι ότι αυτές και άλλες αυτονόητες προϋποθέσεις της Δημοτικής Αρχής, καταγγέλθηκαν (από τις παρατάξεις ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και παρατρεχάμενων), λίγο – πολύ σαν αντιπολιτευτική τακτική! 
Σημειωτέον ότι η παράταξη της ΝΔ παλιότερα αρκούνταν στην παραχώρηση λωρίδας γης μόλις 350 μέτρων μεταξύ Αγίου Νικολάου και Γούναρη. 
Άλλες συμφωνούσαν ή σιωπούσαν ευσχήμως όταν οι Κυβερνήσεις των κομμάτων τους (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) θεσμοθετούσαν για λογαριασμό μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, την δυνατότητα να κτιστεί στην παραλιακή ζώνη μια νέα Πόλη 55.000 τ.μ. με εμπορευματικού χαρακτήρα χρήσεις (μαγαζιά, γραφεία κ.λ.π.). 
Το παραλιακό μέτωπο γι’ αυτούς ήταν και είναι οικόπεδο «φιλέτο» για την ανάπτυξη κερδοφόρων δραστηριοτήτων, οικόπεδο για ξεπούλημα, με το λαό πελάτη.
Έχοντας επίγνωση των κινδύνων επανάκαμψης των «επενδυτών» θα κάνουμε ότι μπορούμε ώστε να τους αποτρέψουμε και στο μέλλον. 
Ο Πατραϊκός λαός γνωρίζει πολύ καλά ότι η αγωνιστική μας στάση με καθοριστικό παράγοντα τις μαζικές κινητοποιήσεις συνέβαλε αποφασιστικά στα θετικά αποτελέσματα της παραχώρησης για 99 χρόνια του Θαλάσσιου Μετώπου.
Προχωράμε σε δημόσια συζήτηση για τις Παραμέτρους Σχεδιασμού του Παραλιακού Μετώπου και στην συνέχεια, μέσα από Πανελλήνιο Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό, επιλέγουμε την καλύτερη πρόταση για χρήσεις που βελτιώνουν την ζωή των απλών ανθρώπων, τη λειτουργία και την εικόνα της Πόλης. Χωρίς νέα εμπορευματικού χαρακτήρα κτίρια ή εγκαταστάσεις. Με έργα απλά, λιτά, λειτουργικά, για την νεολαία, τους δημότες, για τους επισκέπτες της.
Σταδιακά ο Δήμος με τις δυνάμεις των υπηρεσιών του, πέραν του μεγάλου έργου του Νοτίου Πάρκου ολοκληρώνει την ριζική βελτίωση μεγάλων παραλιακών χώρων στις Ιτιές, στο Κόκκινο Μύλο, στην Παραλία, των οποίων η κατάσταση ήταν ντροπιαστική, παρά τα εμπόδια που τίθενται από τους γνωστούς – άγνωστους κύκλους, Κρατικούς και Πολιτικούς.
Προχωράμε στην κατασκευή Μεγάλου Πολιτιστικού και Αθλητικού Κέντρου προϋπολογισμού 9.000.000 ευρώ στις αποθήκες του ΑΣΟ στις Ιτιές που ήδη δημοπρατείται. Επίσης, προχωράει η μετατροπή των Παλαιών Σφαγείων σε κέντρο δημιουργίας και προβολής του Καρναβαλιού της Πόλης. Το Πλατανόδασος, μοναδικού κάλλους παραθαλάσσιου χώρου 50 στρεμμάτων στο Καστελόκαμπο, που διεκδικήσαμε και μας παραχωρήθηκε από τον Ο.Α.Ε.Δ., αναδεικνύεται σε νέο μεγάλο περιαστικό πάρκο. Προχωράμε στην κατασκευή ποδηλατοδρόμου από το Κολυμβητήριο μέχρι την οδό Παπαφλέσσα.
Σχεδιάζουμε το Βόρειο Παραθαλάσσιο Πάρκο στην Αγυιά, με μεταφορά της κυκλοφορίας στην οδό Καραμανλή και κατάργηση της οδού Ηρώων Πολυτεχνείου από τον Μείλιχο μέχρι το Κολυμβητήριο μέσα από Πανελλήνιο Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό Ιδεών. Έχουν ολοκληρωθεί οι μελέτες για τα μεγάλα έργα αποχέτευσης της εκεί περιοχής. Έτσι στην παραλία αυτή θα μπορούμε να απολαμβάνουμε μπάνιο όπως παλιά. Είναι εγκεκριμένες οι πιστώσεις για έργο ύψους 3 εκ ευρώ για βελτίωση του Έλους και της ΠΛΑΖ. Ελπίζουμε να υλοποιηθούν από την Κυβέρνηση νέες λειτουργικές εγκαταστάσεις στον Αθλητικό χώρο του πρώην Κολυμβητηρίου, ενόψει και των Παράκτιων Μεσογειακών Αγώνων.
Η Πάτρα με όλα τα παραπάνω βελτιώνει ριζικά την σχέση της με τη θάλασσα μετά από πολλές δεκάδες χρόνια και είμαστε περήφανοι για την συμμετοχή μας στην προσπάθεια.
Είναι σαφές ότι αυτός ο Σχεδιασμός της Δημοτικής Αρχής εξυπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα και ικανοποιεί πραγματικές ανάγκες. 
Όμως θα μείνει στα χαρτιά, χωρίς την χορήγηση των απαραίτητων κονδυλίων από την Κυβέρνηση, χωρίς στελέχωση των Υπηρεσιών του Δήμου με μόνιμο προσωπικό, επιστημονικό, διοικητικό και τεχνικό, που θα την εφαρμόσουν.
Οι πράξεις μας κονιορτοποιούν κυριολεκτικά την αστική προπαγάνδα που κατηγορεί το πολιτικό μας χώρο σαν άπραγους οπαδούς της έλευσης της «Δευτέρας Παρουσίας» του Κομμουνισμού, διαστρεβλώνοντας κατάφωρα την αλήθεια.
Ο αγώνας μας βέβαια εμπνέεται και ενισχύεται από τα ιδανικά μιας νέας κοινωνικής - οικονομικής συγκρότησης. Γνωρίζουμε τις τεράστιες δυνατότητες που ξανοίγονται αν ο λαός πάρει στα χέρια του την εξουσία και την οικονομία. Δυνατότητες που σήμερα καταστρέφονται από την ακόρεστη δίψα για κέρδη της Πλουτοκρατίας καθώς και από το πολιτικό υπηρετικό της προσωπικό.
Σαν Δημοτική Αρχή, χωρίς ξιπασιές, αισθανόμαστε βαθιά ότι κάνουμε το καθήκον μας. Γινόμαστε ασπίδα στις επιδρομές μεγάλων συμφερόντων που πάντα καραδοκούν για αρπαγή Δημοτικής περιουσίας. Κάνουμε πράξη ότι εξυπηρετεί τα λαϊκά δίκαια.

Προπάντων συνεχίζουμε με αυτοπεποίθηση βήμα – βήμα μεγάλα και μικρότερα έργα, παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια, γιατί αισθανόμαστε τους απλούς πολίτες μαζί μας, αφού και αυτοί αισθάνονται ότι είμαστε δικοί τους.

Η «ΚΟΙΝΗ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ» ΤΗΣ Ε.Ε. ΜΕΤΑ ΤΟ 2020:



Χαρακτηριστική η ενημέρωση στη Βουλή από τα αρμόδια κυβερνητικά στελέχη

Τα περί «εθνικής προσπάθειας» που καταβάλλει η κυβέρνηση στα αντιλαϊκά παζάρια για την αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) της ΕΕ μετά το 2020, αξιώνοντας μάλιστα και την αντίστοιχη συναίνεση, επανέλαβαν ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Β. Αποστόλου και ο γγ Αγροτικής Πολιτικής και Διαχείρισης Κοινοτικών Πόρων Χ. Κασίμης, στη σχετική ενημέρωση που πραγματοποίησαν την περασμένη Παρασκευή στη Βουλή, ενόψει της συνάντησης που θα γίνει στις Βρυξέλλες στις 18 Ιούλη για το θέμα της αναθεώρησης της ΚΑΠ.
Στην πραγματικότητα, βέβαια, «πυξίδα» της κυβέρνησης στα ενδοαστικά υπαρκτά παζάρια σε επίπεδο ΕΕ είναι η διασφάλιση της κερδοφορίας των μεγαλοαγροτών και των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα, η οποία αντικειμενικά οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερη επιδείνωση της θέσης των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων.
Δεδομένο το πλαίσιο που εντείνει το χτύπημα των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων
Στην τοποθέτησή του, ο υπουργός Β. Αποστόλου εστίασε στη μείωση του προϋπολογισμού της ΚΑΠ. Συγκεκριμένα, από το 38% του ευρωενωσιακού προϋπολογισμού που απορροφά σήμερα, θα πέσει στο 30%. Οπως είπε, αυτό σε ό,τι αφορά την Ελλάδα σημαίνει απώλεια 1,198 δισ. ευρώ ή 6,16%.
Ο ίδιος ανέφερε ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει πρωταγωνιστήσει στη συγκρότηση συμμαχιών, ενώ ήδη έχει συνταχθεί και υπογραφεί από τους αρμόδιους υπουργούς Ελλάδας, Ισπανίας, Γαλλίας, Πορτογαλίας, Ιρλανδίας και Φιλανδίας υπόμνημα «με το οποίο ζητάμε τη διατήρηση των πόρων στα σημερινά επίπεδα».
Ωστόσο, όπως συμπλήρωσε ο Χ. Κασίμης, είτε μειωθούν οι πόροι είτε παραμείνουν στα σημερινά επίπεδα, αλλάζουν συνολικά η «δομή» και η «φιλοσοφία» της ΚΑΠ, καθώς «συνδέει στόχους πολιτικής με αποτελέσματα και δείκτες επιδόσεων, οι οποίες επιδόσεις θα επηρεάσουν τους πόρους οι οποίοι θα εισρέουν στη χώρα». Οπως είπε, η κυβέρνηση ετοιμάζει και το ανάλογο «εθνικό στρατηγικό σχέδιο», το οποίο «θα συνταχθεί στη βάση των στόχων πολιτικής που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή», γι' αυτό και θα έχει με τη σειρά του τρεις στόχους, με πρώτο και κύριο «την προώθηση ενός "έξυπνου", ανθεκτικού, διαφοροποιημένου γεωργικού τομέα που θα διασφαλίζει την επισιτιστική ασφάλεια κι εδώ μπαίνουν και τα ζητήματα της βιωσιμότητας και της ανταγωνιστικότητας».
Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι πέρα από την ενδεχόμενη μείωση των συνολικών κονδυλίων, η μικρομεσαία αγροτιά που ήδη παίρνει το μικρότερο ποσοστό των επιδοτήσεων - ενισχύσεων, θα χτυπηθεί ακόμα περισσότερο, στο όνομα της «έξυπνης» διασφάλισης της «ανταγωνιστικότητας» και της «βιωσιμότητας».
Μακριά από τα συμφέροντα των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, οι ενστάσεις που πρόβαλαν τα άλλα αστικά κόμματα εστίασαν και πάλι στη ...διαπραγματευτική δεινότητα της κυβέρνησης.
Απάντηση η οργάνωση της πάλης σε σύγκρουση με ΕΕ - κεφάλαιο
Στην αντίπερα όχθη, ο βουλευτής του ΚΚΕ, Νίκος Μωραΐτης, τόνισε ότι οι ευρωενωσιακές επιδοτήσεις και η ΚΑΠ είναι κάθε φορά το τυρί στη φάκα για να περάσει η καταστροφική πολιτική που εφαρμόζει με αποφασιστικότητα και η σημερινή κυβέρνηση, στοχεύοντας στη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια, δηλαδή στα μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στην αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή.
Ο Ν. Μωραΐτης κατέθεσε στοιχεία που δείχνουν ότι την περίοδο 2005 - 2016 οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις μειώθηκαν από 833.590 σε 685.950: Η μείωση προήλθε εξολοκλήρου από εκμεταλλεύσεις με έκταση λιγότερη από 100 στρέμματα, ενώ την ίδια περίοδο οι εκμεταλλεύσεις που κατείχαν το 36,9% της χρησιμοποιούμενης έκτασης έφτασαν να κατέχουν το 56,5%.
Τόνισε ότι σε αυτήν την κατεύθυνση βρίσκεται και η νέα αναθεώρηση της ΚΑΠ. «Παρά τις όποιες αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς που υπάρχουν μεταξύ των αστικών τάξεων των χωρών - μελών, θα υπάρχουν συμβιβασμοί για να υπηρετηθούν οι κοινοί στόχοι» επισήμανε, ενώ σε ακόμα πιο τραγική θέση θα φέρουν τον μικρομεσαίο αγρότη και κτηνοτρόφο.
Ο βουλευτής του ΚΚΕ επισήμανε ότι όσο και αν διατείνεται η κυβέρνηση ότι όλα είναι θέμα διαπραγμάτευσης, «τα όποια παζάρια δεν ανατρέπουν την προοπτική της εκτόπισης των ατομικών αγροτοπαραγωγών από τη γη και την παραγωγή τους».
«Η γραμμή που μπορεί να δώσει ανάσα και προοπτική στους βιοπαλαιστές αγρότες, είναι το δυνάμωμα της κοινής δράσης ανάμεσα στην εργατική τάξη και τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης και της υπαίθρου, σε τροχιά σύγκρουσης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις τους».