Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

01 Φεβρουαρίου, 2020

Ο Διονύσης Μαλαπέτσας Αποκαλύπτει τα Αλισβερίσια των "Κούληδων" για ΔΕΔΔΗΕ



Τζι-τζι-τζι-τζι-τζι… δεν είναι τζιτζίκια, είναι τρισεκατομμύρια ευρώ!


-Η “ασιατικής ομορφιάς” Huawei ζητάει να πάρει το “λεβέντικο ελληνόπουλο” ΔΕΔΔΗΕ και μάλιστα να το προικίσει κιόλας αδρά! 
Το αν θα γίνει ο γάμος δεν είναι σίγουρο διότι ο γαμπρός έχει μια θεία από το Σικάγο που μπορεί να πετάξει αλλού το κανάτι της…

Διονύσης Μαλαπέτσας

Ο σύγχρονος ψυχρός πόλεμος λαμβάνει χώρα εδώ και χρόνια μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας. 
Εκείνη η αχανής και πολυπληθής χώρα που κατά βάση ήταν γεωργική με λασπωμένους ορυζώνες και φυτείες τσαγιού και μέχρι προσφάτως κομμουνιστική με ηγέτη το Μάο Τσετούνγκ, ξαφνικά έχει μετατραπεί σε μία υπολογίσιμη αναπτυσσόμενη δύναμη και λίγο αργότερα σε έναν πανίσχυρο παίκτη στην παγκόσμια αγορά των μονοπωλίων. Το γεγονός αυτό σαφώς ενόχλησε τις μεγάλες δυνάμεις παγκοσμίως, με πρώτη και καλύτερη την Αμερική. Ιδίως όταν η Κίνα ξεκίνησε να μπαίνει σε χωράφια που κατά παράδοση θερίζουν οι ΗΠΑ, όπως η τεχνολογία.
Σαφώς ιμπρεσιονιστικά όλοι έχουμε την Ιαπωνία στο μυαλό μας συνδεδεμένη με τις νέες τεχνολογίες και τα περίφημα gadgets. Και η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε άδικο.
 Ωστόσο πίσω από τα εθνόσημα και τις καρτ-ποστάλ κρύβεται καλά η καπιταλιστική πραγματικότητα των αγορών. 
Οι μεγαλύτερες εταιρείες σε όλο τον πλανήτη δε διαθέτουν εθνικά λάβαρα, είναι πολυεθνικές με τις μετοχές σκορπισμένες στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. 
Οι δε κολοσσοί της τεχνολογίας διαπραγματεύονται σε μεγάλη πλειοψηφία στα χαρτοφυλάκια των blue chips στους δείκτες της Wall-Street. 
Ειρωνικά ο κομμουνισμός και ο καπιταλισμός έχουν ένα κοινό, το διεθνισμό. Οι μεν τον αποκαλούμε προλεταριακό και οι δε τον αποκαλούν παγκοσμιοποίηση των αγορών. Εξ΄ άλλου ο πρώην ιαπωνικός κολοσσός της τεχνολογίας Sony, είναι σήμερα πιο αμερικάνικος και από το άγαλμα της ελευθερίας…
Από την εποχή της εξάπλωσης του διαδικτύου στο καταναλωτικό κοινό, η τεχνολογική αγορά διεύρυνε τα σύνορά της βάζοντας ολοένα και περισσότερους παίκτες στην παρτίδα. 
Παραδείγματος χάρη, οι Ινδοί μπήκαν δυναμικά στον τομέα του λογισμικού, το οποίο ανέπτυσσαν μαζικά και πυρετωδώς και το πουλούσαν σε εξευτελιστικές τιμές στους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς. Οι Κινέζοι έχτισαν τεράστιες βιομηχανικές γραμμές παραγωγής, μεγέθους ανάλογου με μικρή πόλη, όπως η Foxconn, η φάμπρικα εκείνη που ποτέ δε σταματά, δουλεύει νύχτα μέρα και κατασκευάζει ό,τι αγγίζουμε στην καθημερινότητά μας.

Το γεγονός αυτό για πολλά χρόνια αποτελούσε χαράς ευαγγέλιο για τις μεγάλες επιχειρήσεις της Ευρώπης και των ΗΠΑ, καθώς τους προσέφερε φτηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό, έναντι πινακίου φακής όσον αφορά το μισθολογικό κόστος. Κατ’ επέκταση η κερδοφορία εκτινασσόταν στα ύψη από την εκμεταλλευόμενη υπεραξία δισεκατομμυρίων εργατών.

Όμως το νόμισμα είχε δύο όψεις. Όσο η δύση κερδοφορούσε από την τεράστια κινέζικη βιομηχανική ζώνη, τόσο πλούτιζε και ο κινέζικος καπιταλισμός, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή αμείβοντας με μισθούς πείνας, εργάτες που δούλευαν από μέρα μέχρι νύχτα σε άθλιες κατεργατικές συνθήκες. 
Με τα χρόνια οι εταιρείες της Κίνας έγιναν οι ίδιες πωλητές ειδών τεχνολογίας και εξελίχθηκαν σε μεγάλους παίκτες, αναλαμβάνοντας μάλιστα και θηριώδεις εργολαβίες στο χώρο των τηλεπικοινωνιών της δύσης. Παράδειγμα η ZTE και η Huawei, οι οποίες στήριξαν στον εξοπλισμό τους όλη την ευρυζωνικότητα της χώρας μας την περασμένη δεκαετία.
Το σημερινό διακύβευμα ακούει στο όνομα 5G. 
Τα δίκτυα υψηλής ταχύτητας δεδομένων 5G έρχονται στις ζωές μας με ρυθμό πιο ραγδαίο και από αυτόν της μετάδοσής τους. 
Εδώ όμως τα πράγματα γίνονται μονοπωλιακά. Ελάχιστες εταιρείες στον πλανήτη είναι άμεσα έτοιμες να υποστηρίξουν το παγκόσμιο project μετάβασης των δικτύων σε τεχνολογίες 5G. 
Και έτσι κάπως ξεκίνησε ο σύγχρονος ψυχρός πόλεμος μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ, καθώς ο κυριότερος παίκτης στο ταμπλό του 5G, είναι Κινέζος και ακούει στο όνομα Huawei. Έτσι εξηγείται και το εμπάργκο των ΗΠΑ προς την εταιρεία και τα προϊόντα της που ξεκίνησε τη χρονιά που μας πέρασε και έφερε τη Google στα μαχαίρια με τον Τραμπ, διότι όπως είπαμε οι εταιρείες δε γνωρίζουν σύνορα παρά μόνο συναλλαγές και η Huawei όντας ο πρώτος πωλητής παγκοσμίως έξυπνων κινητών συσκευών, αποτελεί ταυτόχρονα τον καλύτερο πελάτη της Google εξοπλίζοντας τις συσκευές της με το λογισμικό Android.
Ωστόσο από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού υπάρχει ένα τηλεπικοινωνιακό καρτέλ το οποίο δεν μπορεί να μείνει αμέτοχο, όντας ουσιαστικά το αντίπαλο δέος του ταμπλό. Πρόκειται για τους τηλεπικοινωνιακούς κολοσσούς AT&T, Verizon και T-Mobile. 
Και πώς να τους κατηγορήσει κανείς, όταν πρόκειται για ένα project που βάσει των πλέον συγκρατημένων εκτιμήσεων, μέσα σε μια δεκαετία θα μοιράσει το ποσό των 2,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, ποσό διόλου ευκαταφρόνητο μιας που είναι περίπου το 3% του παγκόσμιου ΑΕΠ. 
Το ποσό αυτό με καπιταλιστικούς όρους δικαιολογεί όχι μόνο έναν ψυχρό πόλεμο με οικονομικές συρράξεις, αλλά και πολύ περισσότερα και τραγικότερα. Έτσι όταν ο πρόεδρος Τραμπ ρώτησε τον τέως συνεργάτη του, πρόεδρο της ΛΔΚ Σι Τσινπίνγκ, αν είναι ανάγκη να χτυπηθούνε, εκείνος του απάντησε ”πολλά τα λεφτά Donald”. Και βγήκαν τα στιλέτα…
Η δε Ευρώπη, παρά την πίεση που ασκούν οι ΗΠΑ, δεν έχει αποκλείσει τη Huawei από το παιχνίδι του 5G, καθώς αν μη τι άλλο είναι ανταγωνιστική και ετοιμοπόλεμη. Όσο γρηγορότερα στηθεί το δίκτυο 5G, στις χώρες της ΕΕ, τόσο πιο γρήγορα θα έρθει η καπιταλιστική ανάπτυξη και τα κέρδη των ευρωπαϊκών πολυεθνικών. 
Και ενώ χθες ο Ευρωπαίος επίτροπος Βιομηχανίας Τιερί Μπρετόν δήλωνε πως δε θέλουν αποκλεισμούς εταιρειών αλλά να θεσπιστούν αυστηροί κανόνες για τη σωστή λειτουργία του σχεδίου, ταυτόχρονα η ουσιαστικά εκτός ΕΕ Βρετανία αποφάσισε ακριβώς το ίδιο λέγοντας πως η Huawei θα είναι μία εκ των αναδόχων του έργου αλλά σε ποσοστό 35% λόγω υψηλού ρίσκου. 
Στη Γερμανία ο υπουργός εσωτερικών της Γερμανίας, Χορστ Ζεεχόφερ δήλωσε «Δεν βλέπω πώς μπορούμε να ξεκινήσουμε σύντομα το δίκτυο 5G στη Γερμανία χωρίς τη συμμετοχή της Huawei», άποψη που θέλοντας και μη ασπάζεται και η καγκελάριος Μέρκελ. Στην ίδια γραμμή και η Γαλλία που δηλώνει πως θα υποδεχτεί οποιαδήποτε εταιρεία μπορέσει να υλοποιήσει το project αρκεί να υπακούει στους κανόνες ασφαλείας.

Στα καθ’ ημάς, η στήλη προσφάτως είχε γράψει για το 5G και πως αυτό συνδέεται με την επερχόμενη πώληση του ΔΕΔΔΗΕ (δείτε εδώ). ***
Πάμε τώρα να δούμε ποιοι είναι οι υποψήφιοι μνηστήρες του ΔΕΔΔΗΕ και γιατί ο πρωθυπουργός πήγε στο Λευκό Οίκο για μαλλί και βγήκε κουρεμένος… Πολύ κουβέντα έγινε για το μενού του γεύματος προς τιμήν του Έλληνα Πρωθυπουργού, ωστόσο λιγότερη από ό,τι για το μενού των συζητήσεων. Το δεύτερο περιλάμβανε για κυρίως πιάτο σαφώς τα ελληνοτουρκικά, τις νέες βάσεις θανάτου στη χώρα και τις διεθνείς εξελίξεις, ωστόσο για επιδόρπιο είχε και 5G. Και όταν λέμε συζήτηση δεν είναι στα πλαίσια του κους-κους ή του πώς τα βλέπεις με αυτή τη νέα μόδα… Έγινε στη βάση που η χώρα πρέπει να διαλέξει στρατόπεδο μεταξύ των στρατιωτικών της “συμμάχων” και των επενδυτικών της συμμάχων. Εξάλλου ο Πειραιάς ανήκει στην Cosco. Το ίδιο και οι Πάτρα και Θεσσαλονίκη. Τα ακίνητα στην πεθαμένη τα τελευταία χρόνια ελληνική αγορά πωλούνται σε Κινέζους πιο γρήγορα και από την εποχή που η στεγαστική τράπεζα έβγαζε προεγκεκριμένα δάνεια με εγγύηση ένα yugo zastava. 
Εδώ πρέπει να επιλέξουμε είτε ποιον θα δυσαρεστήσουμε, είτε πως θα βρούμε έναν τρόπο να μείνουν ικανοποιημένοι αμφότεροι οι νταβάδες μας, πράγμα δύσκολο καθώς πέραν της πίτας που τη θέλουν ολόκληρη, μία νίκη στη μάχη του 5G στην Ελλάδα ενέχει και θέμα γοήτρου και αυτό διότι λόγω οικονομικού μεγέθους, είναι μια μάχη που μπορεί να κερδηθεί ή να χαθεί με μικρές απώλειες.
Το ζήτημα είναι πως η ασιατικής ομορφιάς Huawei ζητάει να πάρει το λεβέντικο ελληνόπουλο ΔΕΔΔΗΕ και μάλιστα να το προικίσει κιόλας αδρά! Το αν θα γίνει ο γάμος δεν είναι σίγουρο διότι ο γαμπρός έχει μια θεία από το Σικάγο που μπορεί να πετάξει αλλού το κανάτι της… Μένει να περιμένουμε τις εξελίξεις και ως τότε να κατεβούμε απόψε στο Συλλαλητήριο του ΚΚΕ, στις 18.30 στο Σύνταγμα, την ώρα που ψηφίζεται στη βουλή το νομοσχέδιο για τις νέες βάσεις του θανάτου.

***

Το σημείο G του ΔΕΔΔΗΕ
20-01-2020
Διονύσης Μαλαπέτσας

Ήταν 20 Γενάρη του 1775 όταν γεννιόταν στη Λυών ο μεγάλος φυσικομαθηματικός και θεμελιωτής του ηλεκτρομαγνητισμού Αντρέ-Μαρί Αμπέρ. 
Η λαμπρή αυτή επιστημονική φυσιογνωμία καταπιάστηκε με πολλά επιστημονικά ζητήματα, εστιάζοντας όμως το ενδιαφέρον του στη μελέτη του ηλεκτρομαγνητισμού. Οι ανακαλύψεις του ήταν τόσο σπουδαίες που πάνω τους στηρίζεται ολόκληρο το οικοδόμημα του σύγχρονου κόσμου και όσα δεδομένα για εμάς φέρει μαζί του. Η περίφημη εποχή της πληροφορίας που αποτελεί τον προθάλαμο της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, όπως επίσης και οι δύο προηγούμενες βιομηχανικές επαναστάσεις, βασίζουν την ύπαρξή τους στον ηλεκτρομαγνητισμό. Η συμβολή του Αμπέρ είναι τόσο μεγάλη στη μελέτη και κατανόηση του φαινομένου που η ανθρωπότητα τον τίμησε δίνοντας το όνομά του στη μονάδα μέτρησης της έντασης του ηλεκτρικού ρεύματος. Ο Αμπέρ μας έδωσε τη δυνατότητα να επικοινωνούμε αυτή τη στιγμή, εγώ να μπορώ να γράφω τις σκέψεις μου σε ένα άυλο ηλεκτρονικό περιοδικό και εσείς να γίνεστε κοινωνοί αυτών των σκέψεων, διαβάζοντας τες από οποιοδήποτε σημείο στη γη.
Ο Αμπέρ κοιτούσε τα καλώδια και οραματιζόταν τριγύρω τους ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο που ακτινοβολεί καθώς διαρρέονται από ρεύμα. Αυτό το πεδίο μπορούσε να το εξηγήσει μαθηματικά, μπορούσε να το αισθανθεί αλλά δεν το έβλεπε. 
Υπάρχουν άνθρωποι που κοιτούν τα καλώδια με καχυποψία και φόβο και ανησυχούν για τις βλαβερές επιπτώσεις αυτής της ακτινοβολίας στην υγεία τους. 
Άλλοι πάλι κοιτώντας τα, διεγείρεται ο ρατσισμός και η ξενοφοβία τους και προφασίζονται τον κίνδυνο στείρωσης και κατά συνέπεια της απώλειας του έθνους, σε συνδυασμό με την αθρόα άφιξη μεταναστών στη χώρα. Το τελευταίο ακούγεται εξαιρετικά ελπιδοφόρο και ευχάριστο παρότι δεν ισχύει δυστυχώς επιστημονικά. Ωστόσο είναι αξιοπερίεργο πως ο αγωγός του φωτός μπορεί να μεταφέρει παράλληλα και το σκοταδισμό. Τέλος υπάρχει και μια κατηγορία ανθρώπων που κοιτάει τα καλώδια και βλέπει γύρω τους λεφτά με τα τσουβάλια, βλέπει αμύθητα κέρδη που τους περιμένουν. Η διορατικότητα της κάστας των κεφαλαιοκρατών όταν πρόκειται για εκμετάλλευση και αισχροκέρδεια είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Οι διαφορές στην οπτική και στην αντίληψη προκύπτουν από πολλούς παράγοντες όπως η μόρφωση, η θρησκοληψία, η πολιτική παιδεία και κυρίως η ταξική συνείδηση του καθενός που κοιτάζει το ίδιο ακριβώς πράγμα και το αντιλαμβάνεται εντελώς διαφορετικά.
Έχουν περάσει 250 χρόνια από τότε που ο Αμπέρ μελετούσε το φαινόμενο του ηλεκτρομαγνητισμού. 
Εμείς συνεχίσαμε αυτή τη μελέτη, την εξελίξαμε, την αξιοποιήσαμε και δημιουργήσαμε έναν πολιτισμό που εδράζεται αποκλειστικά στον ηλεκτρομαγνητισμό. Το φως μας, η ζεστασιά μας, οι επικοινωνίες μας, οι οικιακές μας συσκευές και ευκολίες, όλα όσα θεωρούμε δεδομένα λειτουργούν με ρεύμα. Ήταν φυσικό και επόμενο ο καπιταλισμός που ήταν στα σπάργανα καθώς ξεσπούσε η Β’ βιομηχανική επανάσταση, να μετατρέψει το ηλεκτρικό ρεύμα από κοινωνικό αγαθό σε εμπόρευμα, να το τιμολογήσει και να το διαθέσει στην αγορά. Αρχικά το ρόλο του εμπόρου ανέλαβαν δημόσιες επιχειρήσεις ηλεκτρισμού. Και καθώς τα χρόνια περνούσαν, άξαφνα οι σοφοί του κόσμου αντιλήφθηκαν πως οι δημόσιες αυτές επιχειρήσεις δεν ήταν υγιείς με τα μέτρα του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού και έπρεπε να ιδιωτικοποιηθούν ώστε αφενός να απαλλαγεί το κράτος από τη ζημία τους και αφετέρου να μπορέσουν και αυτές ελεύθερες από το κακό παρελθόν τους, να γίνουν σωστοί παίκτες στο παιχνίδι των αγορών.
Στην Ελλάδα αρχικά είχαμε τη ΔΕΗ.
 Εκείνη είχε τις εγκαταστάσεις, εκείνη παρήγαγε το ρεύμα, το διένειμε, το πουλούσε στους καταναλωτές, εκείνη είχε την ευθύνη διαχείρισης και συντήρησης του δικτύου. Πριν λίγα χρόνια πέρασε όλο το κομμάτι της διαχείρισης και συντήρησης του δικτύου στη νεοσύστατη θυγατρική της που ακούει στο όνομα ΔΕΔΔΗΕ. Η ΔΕΗ συνέχισε να πουλάει ρεύμα ως πάροχος ενέργειας, στα πλαίσια της απελευθέρωσης της πώλησης ενέργειας, όπως είχε γίνει παλαιότερα και στις τηλεπικοινωνίες. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο ξεπετάχτηκαν σα μανιτάρια πολλοί εναλλακτικοί πάροχοι ενέργειας που πωλούν ηλεκτρικό ρεύμα και φυσικό αέριο σε ανταγωνιστικές τιμές, δρώντας ως μεσάζοντες, καθώς αγοράζουν χονδρική το ρεύμα από τη ΔΕΗ και το μεταπωλούν σε ανταγωνιστικότερες τιμές από αυτή. Τη διαφορά που προκύπτει την καλύπτουν όπως πάντα από τα έξοδά τους, ήτοι το εργατικό δυναμικό και το μισθολογικό και μη κόστος.
Και κάπως έτσι φτάνουμε στο προκείμενο. 
Σήμερα είναι 20 Γενάρη του 2020 και στις πρωινές εφημερίδες διαβάζουμε πως έγινε το πρώτο βήμα για την πώληση του ΔΕΔΔΗΕ. Ωσαννά! 
Η ΔΕΗ αποφάσισε να διενεργήσει διεθνή διαγωνισμό για την πώληση σε πρώτη φάση του μισού μετοχικού κεφαλαίου της θυγατρικής της. Ανέθεσε μάλιστα στις τράπεζες Goldman Sachs και Eurobank την απαραίτητη μελέτη. 
Το εντυπωσιακό είναι πως υπήρξε τεράστιο και διεθνές ενδιαφέρον για την αγορά των μετοχών αυτών και μάλιστα ο διαγωνισμός θα είναι πλειοδοτικός με τους κεφαλαιοκράτες ανά τον κόσμο να μάχονται σώμα με σώμα. 
Ο ΔΕΔΔΗΕ έχει βέβαια μια ετήσια κερδοφορία που κυμαίνεται στα 300 εκατομμύρια ευρώ, άρα τα μισά του κέρδη είναι 150 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Και αναρωτιέται κανείς, είναι τόσο πολλά αυτά τα ποσά για να σφάζονται στην ποδιά του ΔΕΔΔΗΕ παγκόσμιοι επιχειρηματικοί κολοσσοί; Σαφώς και δεν είναι. 
Υπάρχει όμως ένας σημαντικός αστερίσκος στη συμφωνία. Η ΔΕΗ δεσμεύτηκε πριν το γάμο να προικοδοτήσει το ΔΕΔΔΗΕ με όλα τα πάγια που ανήκουν σήμερα στη ΔΕΗ, εκτινάσσοντας την αναπόσβεστη αξία του στα 3,6 δις ευρώ και άνω. Τώρα μάλιστα, μπορούμε να συζητήσουμε! Είναι σαφώς δελεαστικό ένα δίκτυο διανομής που έχει μήκος 239.236 χιλιόμετρα και θα μπορούσε να περιελίσσει την περίμετρο της γης, όχι μία, αλλά έξι φορές! 
Και αν όλα αυτά τα τόσο δελεαστικά προικιά μοιάζουν υπεραρκετά για έναν εμπορικό γάμο, οι μνηστήρες της ηλεκτρικής μας Πηνελόπης, εποφθαλμιούν κάτι ακόμη πιο πολύτιμο και κερδοφόρο. Υπάρχει μια υπεραξία που περιβάλλει αυτά τα χιλιάδες χιλιόμετρα καλωδίων, την οποία μπορούν να διακρίνουν οι διορατικοί και αδηφάγοι κεφαλαιοκράτες. Υπάρχει ένα καλά κρυμμένο σημείο G στην Πηνελόπη μας. Και μάλιστα όχι ένα, αλλά 5G!
Το περίφημο δίκτυο δεδομένων τεραστίων ταχυτήτων 5G ,που προσφάτως απασχόλησε την επικαιρότητα με τα γεγονότα της Καλαμάτας,
 είναι ο άσος στο μανίκι της ΔΕΗ και της κυβέρνησης, που θα κάνει το ξεπούλημα του ΔΕΔΔΗΕ ακαταμάχητο. 
Το δίκτυό του πληροί όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να αποτελέσει τη βάση πάνω στην οποία θα χτιστεί όλο το δίκτυο 5G στην Ελλάδα, γεγονός που θα λάβει χώρα άμεσα. 
Η τεχνολογία του 5G απαιτεί την ύπαρξη δικτύου οπτικών ινών με παροχή ρεύματος και το δίκτυο αυτό υπάρχει και είναι έτοιμο προς χρήση, από άκρου εις άκρον της χώρας, εναέρια, υποθαλάσσια, υπόγεια και όπου αλλού μπορεί να βάλει ο ανθρώπινος νους. 
Και που ανήκει; 
Στη ΔΕΗ, δηλαδή στο ελληνικό λαό που το έχτισε με τους φόρους και το αίμα του. Και έτσι απλά στο νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό μας κόσμο, η δική μας περιουσία θα γίνει προίκα για το ΔΕΔΔΗΕ με μια απλή υπογραφή σε ένα προικοσύμφωνο και έπειτα ιδιοκτησία διεθνών κεφαλαιοκρατών. 
Τα τιμαλφή του ΔΕΔΔΗΕ που θα δοθούν στο μνηστήρα θα κάνουν πράξη την περίφημη ΣΔΙΤ (σύμπραξη δημοσίου – ιδιωτικού τομέα) που τόσο πολύ προσδοκά η νέα κυβέρνηση, τα ευρωπαϊκά αφεντικά της, αλλά και ο νέος διοικητής της ΔΕΗ κύριος Στάσσης.

Μάλιστα η ΣΔΙΤ ή διεθνώς PPP (Public – Private sector Partnership) στο κομμάτι των δικτύων 5G είναι κάτι που η ευρωπαϊκή ένωση εφαρμόζει σε πολλές χώρες, ανάμεσα σε αυτές και η Ελλάδα. 
Το περίφημο 5G-PPP είναι η κοινή πρωτοβουλία που έλαβαν η ευρωπαϊκή επιτροπή και διάφορες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις ενέργειας, πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών, εργολάβοι και κατασκευαστές και πανεπιστημιακά ερευνητικά κέντρα, όπως μας πληροφορεί η επίσημη ιστοσελίδα του (https://5g-ppp.eu/). Μάλιστα το project 5G-VICTORI όπως τιτλοφορείται από τα αρχικά των λέξεων VertIcal demos over Common large scale field Trials fOr Rail, energy and media Industries, ξεκίνησε τον περασμένο Ιούνη και στοχεύει να έχει περατωθεί εντός τριετίας, τον Ιούνη του 2022. Από την Ελλάδα, όπως επίσης μας πληροφορεί η ιστοσελίδα, συμμετέχουν στο project ο ΑΔΜΗΕ, η ΟΤΕ-COSMOTE, η Intracom, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, το Πανεπιστήμιο Πατρών, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και το Ινστιτούτο Επιταχυντικών Συστημάτων και Εφαρμογών (IASA) που έχουν συστήσει από κοινού το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Εν κατακλείδι, το παιχνίδι των αποκρατικοποιήσεων που παίζει η κυβέρνηση στο όνομα της ανάπτυξης (των κεφαλαιοκρατών) κρύβει πακτωλό χρημάτων και αμύθητα κέρδη για το κεφάλαιο. 
Τα τιμαλφή του κράτους συνεχίζουν να γίνονται βορά στα αιμοδιψή καπιταλιστικά δόντια των ισχυρών και μάλιστα με το αισχρό προσωπείο της εξυγίανσης. 
Αυτή η μεγαλόψυχη τάση των επιχειρηματιών του κόσμου να θέλουν να αγοράσουν όλα τα ζημιογόνα καρκινώματα του ελληνικού κράτους είναι πραγματικά συγκινητική… 
Η πρόοδος και η ανάπτυξη συνεχίζουν τις δεσμεύσεις των μνημονίων που κατά τα άλλα τέλειωσαν. 
Ο λαός θα συνεχίσει να πτωχεύει και το κεφάλαιο να θησαυρίζει, στον απόηχο μιας κρίσης που κατά τα άλλα αφήσαμε πίσω μας. Και όλα αυτά ενώ τα δημόσια πανεπιστήμιά μας επιβάλλουν δίδακτρα μετατρέποντας σε εμπόρευμα την παιδεία, τα ΕΛΠΕ περνούν πλήρως στα χέρια των Λάτσηδων και η ΕΥΔΑΠ διαπραγματεύεται ήδη το 11,5% των μετοχών της σε πολυεθνικά funds. 
Νερό, παιδεία, υγεία, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, έδαφος και υπέδαφος, φυσικοί πόροι και οδικό δίκτυο ξεπουλήθηκαν. Τι έχει σειρά;
Υ.Γ.Το θέμα αυτό δεν τελειώνει εδώ. Μόλις άρχισε!

Αλίευση από Κατιούσα Παρουσίαση Viva La Revolucion