Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Διδάγματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Διδάγματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

29 Ιουνίου, 2018

-Η_Ευρώπη_των_Λαών και του Αλέξη:



Ερη Ριτσου:
28/6/2018
Στις 30 Μαρτίου 2018, η Κύπρια ευρωβουλευτής Ελένη Θεοχάρους, με ερώτησή της προς την Εκπρόσωπο Εξωτερικών της Ε.Ε. έθετε ευθέως το θέμα, τι μπορούν να πράξουν Ελλάδα ή Κύπρος, αν δεχθούν ένοπλη επίθεση από την Τουρκία.
Η αρμόδια Επίτροπος κα Φεντερίκα Μογκερίνι απάντησε (το αναμενόμενο) πως ούτε λίγο ούτε πολύ είναι "δικό σας θέμα αν δεχτείτε τουρκική εισβολή"
"Η Συνθήκη δεν προβλέπει ειδική διαδικασία την οποία πρέπει να ακολουθούν τα κράτη μέλη όταν δέχονται ένοπλη επίθεση. Η διαδικασία που θα ακολουθηθεί εναπόκειται στην αρμοδιότητα του κράτους μέλους που δέχεται την επίθεση."
Παράλληλα με ερώτησή της προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η κοινοβουλευτική ομάδα των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ 
καταγγέλει
την απαράδεκτη και επικίνδυνη για τους λαούς συγκρότηση της «Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Επεμβάσεων», με τη συμμετοχή αρχικά οκτώ κρατών-μελών της ΕΕ και της Μ. Βρετανίας, που πλαισιώνεται από την αντίστοιχη ενίσχυση της «στρατιωτικής κινητικότητας» με βάση την απόφαση του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ.
Εμάς και την Κύπρο δεν πρόκειται να μας σώσουν, σαφές, αλλά μια χαρά θα στείλουν και πάλι στρατιώτες μας να σώσουν -για παράδειγμα- τους Αφγανούς.

07 Ιουνίου, 2018

ΕΡΓΑΤΕΣ COSCO: Η ΤΑΞΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ και ΠΑΛΗ μαζί με την ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΕΦΕΡΑΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΝΙΚΗ !!

Απέκρουσαν μαζικά και οργανωμένα την επιχείρηση απεργοσπαστικού μηχανισμού που έστησαν η εργοδοσία και οι άνθρωποί της από την πρώτη στιγμή. Συνέχισαν τον αγώνα τους, σηκώνοντας ανάστημα απέναντι στη «βιομηχανία» δικαστικών αποφάσεων, που έκριναν τη μία μετά την άλλη τις απεργίες των εργαζομένων «παράνομες», αξιοποιώντας το τεράστιο αντιαπεργιακό νομικό οπλοστάσιο που διαμόρφωσαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις του κεφαλαίου και ενίσχυσε ακόμα παραπέρα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, για την προστασία του «φιλικού επενδυτικού περιβάλλοντος».

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΕΜΠΟ - ΠΕΙΡΑΙΑΣ
Με αποφασιστικό απεργιακό αγώνα απέσπασαν δεσμεύσεις για τα δίκαια αιτήματά τους
Παραμένουν σε ετοιμότητα και επαγρύπνηση για τη συνέχιση της πάλης τους
Με ικανοποίηση για τις δεσμεύσεις που απέσπασαν αλλά και συναίσθηση της ανάγκης να παραμείνουν σε αγωνιστική ετοιμότητα, υποδέχθηκαν οι εργαζόμενοι την αντιπροσωπεία του σωματείου τους
Με ικανοποίηση για τις δεσμεύσεις που απέσπασαν αλλά και συναίσθηση της ανάγκης να παραμείνουν σε αγωνιστική ετοιμότητα, υποδέχθηκαν οι εργαζόμενοι την αντιπροσωπεία του σωματείου τους
Τα πρώτα θετικά αποτελέσματα, σε ό,τι αφορά τα δίκαια αιτήματα που διεκδικούν με τον σημαντικό απεργιακό αγώνα τους, μετρούν από χτες οι εργαζόμενοι στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) της «Cosco» στο λιμάνι του Πειραιά.
Με τη μαζική και συγκροτημένη τους συμμετοχή σε αυτόν τον απεργιακό αγώνα, τη συσπείρωσή τους στο Σωματείο τους (ΕΝΕΔΕΠ), την αποφασιστικότητά τους απέναντι στη «βιομηχανία» διώξεων και τρομοκρατίας, και με ασπίδα την αλληλεγγύη που εκδηλώθηκε από πλήθος συνδικαλιστικών οργανώσεων σε όλη τη χώρα, αλλά και από συνδικαλιστικές οργανώσεις άλλων χωρών, οι εργαζόμενοι ανάγκασαν χτες την εργοδοσία και την κυβέρνηση να συμφωνήσουν στην ένταξη των λιμενεργατών του ΣΕΜΠΟ στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (ΒΑΕ), καθώς και στην έναρξη διαπραγματεύσεων για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Χτες, Τετάρτη, μέρα κατά την οποία οι εργαζόμενοι πραγματοποιούσαν με επιτυχία από τα ξημερώματα μία ακόμα απεργία, πραγματοποιήθηκε συνάντηση στο υπουργείο Ναυτιλίας με τη συμμετοχή εκπροσώπων της εταιρείας «Dport» (θυγατρική της «Cosco»), της διοίκησης του Σωματείου των Εργαζομένων, του υπουργού Ναυτιλίας Π. Κουρουμπλή και του γενικού γραμματέα του υπουργείου Εργασίας, Ανδ. Νεφελούδη. Η εργοδοσία αποδέχτηκε να ξεκινήσουν οι συζητήσεις για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης, ενώ εργοδοσία και συναρμόδια υπουργεία δεσμεύτηκαν επίσης για την αναγνώριση και ένταξη των λιμενεργατών στα ΒΑΕ.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, η πρώτη διαπραγματευτική συνάντηση θα γίνει την ερχόμενη Τρίτη, στις 12.30 μ.μ. στο υπουργείο Εργασίας, με τη συμμετοχή της εργοδοσίας, των δύο συναρμόδιων υπουργείων και του Σωματείου των Εργαζομένων.
Μετά από αυτήν τη θετική εξέλιξη, οι εργαζόμενοι ενημερώθηκαν από το Σωματείο τους και αποφάσισαν να επιστρέψουν συντεταγμένα στα πόστα τους, αναστέλλοντας την απεργιακή κινητοποίηση που ήταν σε εξέλιξη, υπογραμμίζοντας ότι βρίσκονται σε αγωνιστική ετοιμότητα για την υλοποίηση των δεσμεύσεων. Αντίστοιχα, αποφασίστηκε η αναβολή της συγκέντρωσης αλληλεγγύης που είχε προγραμματιστεί για χτες το απόγευμα στην πύλη της «Cosco».
Ορθωσαν ανάστημα κόντρα στην επίμονη επιχείρηση χτυπήματος της απεργίας
Οι εργαζόμενοι στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ του ΣΕΜΠΟ, από τις 30 Μάη που ξεκίνησαν τον απεργιακό τους αγώνα, συμμετέχοντας στην πανεργατική απεργία και στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στον Πειραιά, η οποία μεταφέρθηκε μπροστά στις πύλες της «Coscο», έκαναν δική τους υπόθεση την οργάνωση και την περιφρούρησή του. Συσπειρωμένοι στο σωματείο τους, παρέτειναν την απεργιακή μάχη για άλλα τρία 24ωρα (31/5, 1/6 και 6/6).
Απέκρουσαν μαζικά και οργανωμένα την επιχείρηση απεργοσπαστικού μηχανισμού που έστησαν η εργοδοσία και οι άνθρωποί της από την πρώτη στιγμή. Συνέχισαν τον αγώνα τους, σηκώνοντας ανάστημα απέναντι στη «βιομηχανία» δικαστικών αποφάσεων, που έκριναν τη μία μετά την άλλη τις απεργίες των εργαζομένων «παράνομες», αξιοποιώντας το τεράστιο αντιαπεργιακό νομικό οπλοστάσιο που διαμόρφωσαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις του κεφαλαίου και ενίσχυσε ακόμα παραπέρα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, για την προστασία του «φιλικού επενδυτικού περιβάλλοντος».
Χτες, Τετάρτη, από τις 6 το πρωί, οι απεργιακές φρουρές των εργαζομένων ήταν στα πόστα τους. Η απεργία τους είχε ήδη κριθεί «παράνομη» με νέα απόφαση που εξέδωσε το δικαστήριο την Τρίτη, ωστόσο το Εργατικό Κέντρο Πειραιά έσπευσε να στηρίξει τους εργαζόμενους, απαντώντας το ίδιο με κήρυξη απεργίας στις προβλήτες.
Η εργοδοσία από την πλευρά της έσπευσε για μια ακόμα φορά, την ώρα μάλιστα που ήταν σε εξέλιξη η συνάντηση στο υπουργείο Ναυτιλίας, να καταθέσει αγωγή (μέσω της «DΡort») με την οποία ζήτησε να κριθεί «παράνομη» και η απεργία του ΕΚΠ.
Παράλληλα, όλη την προηγούμενη νύχτα, μετά την έκδοση της προχτεσινής δικαστικής απόφασης, χρυσαυγίτες και άλλα τσιράκια της εργοδοσίας τρομοκρατούσαν εργαζόμενους στους χώρους δουλειάς, έστελναν απειλητικά μηνύματα στα κινητά εργαζομένων ότι «ετοιμάζονται απολύσεις» και άλλα παρόμοια, που τελικά έπεσαν στο κενό.
Αργά το βράδυ της Τρίτης, από το υπουργείο Ναυτιλίας και τους εργοδότες απευθύνθηκε πρόσκληση στη διοίκηση της ΕΝΕΔΕΠ για συνάντηση στο υπουργείο το πρωί της Τετάρτης.
Ωστόσο, λιγότερο από μία ώρα πριν την προγραμματισμένη συνάντηση, η εργοδοσία, συνεχίζοντας να προκαλεί, δήλωσε ότι δεν θα συμμετείχε σε αυτήν. Οι εργαζόμενοι διαμήνυσαν ότι χωρίς την παρουσία της εργοδοσίας «δεν υπάρχει λόγος να πάμε στο υπουργείο». Πέντε λεπτά πριν την ώρα της συνάντησης, η εταιρεία ανακοίνωσε τελικά τη συμμετοχή της...
Με όπλο τη συσπείρωση στο Σωματείο
Επιστρέφοντας από τη συνάντηση και μετά τη θετική έκβασή της, ο πρόεδρος της ΕΝΕΔΕΠ, Μάρκος Μπεκρής, ανέφερε προς τους απεργούς: «Δώσαμε μία μεγάλη μάχη με αποφασιστικότητα και αυταπάρνηση. Είναι ένα τεράστιο βήμα αυτό που καταφέραμε, τους στριμώξαμε (...) Το καθήκον που μπαίνει εδώ είναι να είμαστε σε επαγρύπνηση. Η μαζικότητα του Σωματείου και η δική σας συσπείρωση έφερε αυτό το αποτέλεσμα. Για να υλοποιηθούν όμως οι δεσμεύσεις θα πρέπει να είμαστε σε αγωνιστική ετοιμότητα ώστε όταν χρειαστεί να δώσουμε συνέχιση στον αγώνα για την ικανοποίηση των αιτημάτων μας, και θα πρέπει να είμαστε όλοι παρόντες».
Οπως τόνισε, αμέσως μετά τη συνάντηση στις 12 Ιούνη θα συνεδριάσει το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου και θα γίνει αμέσως ενημέρωση των εργαζομένων.
«Είναι υποχρέωση όλων μας, τους συναδέλφους που ταλαντεύονται, που έχουν υποστεί τρομοκρατία, να τους υποστηρίξουμε και να τους φέρουμε κοντά μας», πρόσθεσε ο Μ. Μπεκρής.
«Ξέρουμε ότι πέσανε όλοι οι λύκοι πάνω να μας χτυπήσουν», συνέχισε, ξεκαθαρίζοντας ωστόσο προς κάθε κατεύθυνση ότι το Σωματείο και οι εργαζόμενοι δεν πρόκειται να ανεχθούν καμία απειλή σε οποιονδήποτε συνάδελφό τους: «Δεν αφήνουμε συνάδελφο μόνο του. Ολοι για έναν και ένας για όλους!».
Παίρνοντας το λόγο ο πρόεδρος του ΕΚΠ, Νίκος Ξουράφης, σημείωσε: «Ούτε τα δικαστήρια μας σταματήσανε, ούτε η τρομοκρατία, ούτε τίποτα, γιατί ακριβώς όλοι μαζί μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα». Αναφέρθηκε στη σημασία της μεγάλης συσπείρωσης των εργαζομένων στο σωματείο τους, αλλά και στη σημασία που έχει «να ανοίξουμε κουβέντα με τους συναδέλφους που ήταν ταλαντευόμενοι (...) ώστε αυτή η επιτυχία που έχει μέχρι στιγμής το Σωματείο να γίνει υπόθεση όλων των εργαζομένων. Να τη μεταφέρουμε στους υπόλοιπους για να ξέρουν ότι αν και αυτοί είναι μαζί μας, θα είναι πολύ πιο εύκολος ο δρόμος μετά». Τόνισε, τέλος, ότι «λέμε για αναστολή της απεργίας γιατί δεν έχουμε φτάσει στο τέλος της λύσης των αιτημάτων μας. Είμαστε σε ετοιμότητα, σε επιφυλακή ανά πάσα στιγμή. Στο τέλος θα τα καταφέρουμε».
Πρωτοβουλία αλληλεγγύης από την Ομοσπονδία Μεταφορών Τουρκίας
Από την κινητοποίηση στα γραφεία της «Cosco» στην Κωνσταντινούπολη
Από την κινητοποίηση στα γραφεία της «Cosco» στην Κωνσταντινούπολη
Κινητοποίηση μπροστά από τα γραφεία της «Cosco» στην Κωνσταντινούποληπραγματοποίησε χτες η Ομοσπονδία Μεταφορών Τουρκίας Nakliyat-Is, μέλος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ), εκφράζοντας την αλληλεγγύη της στους εργαζόμενους της επιχείρησης στο λιμάνι του Πειραιά. Με τα πανό και τις πικέτες τους οι συγκεντρωμένοι καταδίκασαν «τις εχθρικές πρακτικές της "Cosco" ενάντια στους εργαζόμενους» και διαβεβαίωσαν πως οι εργαζόμενοι «δεν είναι μόνοι», αλλά έχουν συμπαραστάτες στον αγώνα τους συναδέλφους τους.
  • Στο μεταξύ, στη χώρα μας, συνδικάτα από διάφορες πόλεις και κλάδους συνεχίζουν να εκφράζουν τη συμπαράστασή τους στον αγώνα των εργαζομένων. Τα νέα μηνύματα αλληλεγγύης προέρχονται από τα Εργατικά Κέντρα Ζακύνθου και Νάουσας, την Πανελλήνια Ομοσπονδία Λογιστών, το Συνδικάτο Τύπου και Χάρτου και τα Σωματεία Εργαζομένων «Αθηναϊκής Ζυθοποιίας», δήμου Πετρούπολης και δήμου Ζωγράφου.

********
Οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ στο πλευρό των λιμενεργατών
Την αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων της «Cosco» στο λιμάνι του Πειραιά εκφράζουν συνδικαλιστές εκλεγμένοι στα Διοικητικά Συμβούλια Ενώσεων Εργαζομένων στα ΜΜΕ.
Με ανακοίνωσή τους καταγγέλλουν τη στάση ορισμένων ΜΜΕ και ιδιαίτερα του τηλεοπτικού σταθμού «ΣΚΑΪ», που «έχοντας επιλέξει τη γνωστή τακτική της συκοφαντίας και της προβοκάτσιας ενάντια στους αγώνες των λιμενεργατών, της εργατικής τάξης γενικά, "έστησε καρτέρι" στο λιμάνι, περιμένοντας "επεισόδια", ώστε να έχει την ευκαιρία να χύσει για άλλη μια φορά το δηλητήριό του ενάντια στους εργαζόμενους και στους αγώνες τους».
Οι εργαζόμενοι που συνυπογράφουν την ανακοίνωση καλούν τους συναδέλφους τους «να δείξουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους, υπερασπιζόμενοι και με την εργασία τους το δίκιο των εργαζομένων στο λιμάνι».
Την ανακοίνωση συνυπογράφουν οι συνδικαλιστές: Γιώργος Μηλιώνης,δημοσιογράφος, μέλος του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ. Στράτος Κουτσοβίλης,διοικητικός υπάλληλος, μέλος του ΔΣ της ΕΠΗΕΑ. Φάνης Καψάλης, διοικητικός υπάλληλος, μέλος του ΔΣ της ΕΠΗΕΑ. Κώστας Πολύζος,τεχνικός τηλεόρασης, μέλος του ΔΣ της ΕΤΙΤΑ. Κατερίνα Καδδά, τεχνικός τηλεόρασης, μέλος του ΔΣ της ΕΤΙΤΑ. Πάνος Ζάχαρης,σκιτσογράφος, μέλος του ΔΣ της ΠΟΕΣΥ. Γιώργος Κώτης,διοικητικός υπάλληλος, μέλος του ΔΣ της ΠΟΣΠΕΡΤ. Γιώργος Βώβος, τεχνικός τηλεόρασης, μέλος του ΔΣ της ΠΟΣΠΕΡΤ. Κική Βαλσαμάκη, διοικητική υπάλληλος, μέλος του ΔΣ της ΠΟΕΠΤΥΜ. Γιώργος Διαμαντόπουλος,διοικητικός υπάλληλος, μέλος του ΔΣ της ΠΟΕΠΤΥΜ.
Η «δίκαιη ανάπτυξη» προϋποθέτει λιμάνια - εργασιακά γκέτο
Μέσα από τον αγώνα των λιμενεργατών του ΣΕΜΠΟ αναδεικνύεται η συνολική επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων στο λιμάνι του Πειραιά, συνολικά σε κλάδους και χώρους κομβικής σημασίας για τους στρατηγικούς στόχους του κεφαλαίου, μια επίθεση την οποία «τρέχει» με ιδιαίτερο ζήλο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Την ίδια ώρα που με διάφορα δελτία Τύπου, όπως αυτό που κυκλοφόρησε χτες το υπουργείο Ναυτιλίας, η κυβέρνηση επιχειρεί να πείσει ότι «υποστηρίζει πλήρως τα βασικά αιτήματα των εργαζομένων», στην πραγματικότητα έχει ήδη κάνει μια σειρά από βήματα στην κατεύθυνση της μετατροπής των λιμανιών, όπως και των διαμετακομιστικών κέντρων και των ναυπηγοεπισκευαστικών ζωνών, σε «Ειδικές Οικονομικές Ζώνες».
Χαρακτηριστικά, το Φλεβάρη του 2017, η κυβέρνηση έφερε νόμο για τη σύσταση Εθνικού Μητρώου Φορτοεκφορτωτών Λιμένων και Ξηράς, από το οποίο εξαιρέθηκαν οι εργαζόμενοι στον ΟΛΠ και τον ΟΛΘ και στα άλλα λιμάνια που είναι ΑΕ (λιμενεργάτες, χειριστές μηχανημάτων κ.ο.κ.), καθώς και στα διαμετακομιστικά κέντρα (π.χ. Θριάσιο)!
Η εξαίρεση αυτή ισοδυναμεί με πλήγμα σε μια σειρά από εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Συγκεκριμένα: Δίνει τη δυνατότητα στην εργοδοσία να μην καθορίζει με ΣΣΕ τους κανονισμούς διεξαγωγής φορτοεκφορτωτικών εργασιών. Εξαιρεί τους εργαζόμενους σε ΟΛΠ και ΟΛΘ από την ένταξη στα ΒΑΕ, αφού η νομοθεσία προβλέπει την ένταξη μόνο των πιστοποιημένων φορτοεκφορτωτών. Δεν θα ισχύουν τα μέτρα πρόληψης, ασφάλειας και προστασίας της υγείας για τους φορτοεκφορτωτές που προβλέπεται από το ΣΕΠΕ, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στην εργοδοσία με ένα μονομερή κανονισμό εργασίας να καθορίσει όλα τα παραπάνω.
Ο νόμος υπερψηφίστηκε από ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ (Δημοκρατική Συμπαράταξη τότε, Κίνημα Αλλαγής τώρα), ΑΝΕΛ, Ενωση Κεντρώων, Ποτάμι, με τη ναζιστική Χρυσή Αυγή να καταψηφίζει μεν επί της αρχής, σπεύδοντας ωστόσο να δηλώσει ότι οι ρυθμίσεις που αφορούν το Μητρώο «έρχονται να διορθώσουν αγκυλώσεις»...
Με αυτήν την ευρύτατη συναίνεση της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, «νομιμοποιήθηκε» η εργασιακή ζούγκλα που έχει επιβάλει η «Cosco» στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ του λιμανιού του Πειραιά, δηλαδή οι ατομικές συμβάσεις εργασίας, ο χαρακτηρισμός των λιμενεργατών ως ανειδίκευτων εργατών, η πλήρης έλλειψη μέτρων για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία.
Στρώθηκε παράλληλα το έδαφος για μονοπώλια που θα αναλάβουν τα άλλα μεγάλα, στρατηγικής σημασίας για το κεφάλαιο, λιμάνια (π.χ. της Αλεξανδρούπολης και της Καβάλας, για τα οποία υπάρχει έντονο ενδιαφέρον αμερικανικών ομίλων).
Στο νόμο αυτόν ήρθε να «κουμπώσει» ο νέος κανονισμός προσωπικού που συμφώνησαν το Γενάρη η ΟΛΠ ΑΕ (ιδιοκτησίας «Cosco») με τις δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού που πλειοψηφούν στη διοίκηση της ΟΜΥΛΕ και την Ενωση Λιμενεργατών ΟΛΠ, αλλά και η ΣΣΕ που υπέγραψαν ΟΛΠ - ΟΜΥΛΕ. Ο κανονισμός για τους «μόνιμους» υπαλλήλους και λιμενεργάτες προβλέπει, μεταξύ άλλων, επιμήκυνση του εργάσιμου χρόνου (το 7,5ωρο - 37,5ωρο που ίσχυε έγινε 8ωρο - 40ωρο) δουλειά 7 μέρες τη βδομάδα χωρίς υπερωριακή αμοιβή, ελαστικές μορφές απασχόλησης, «αξιολόγηση», απολύσεις με μια απλή καταγγελία, ακόμα και εισαγωγή του ενεργού και ανενεργού χρόνου εργασίας. Επιπρόσθετα, με την εν λόγω σύμβαση άνοιξε ο δρόμος για το «μοντέλο» των υπεργολαβικών εργαζομένων, ό,τι δηλαδή ισχύει στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ.

02 Ιουνίου, 2018

ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ: # ΤΟ ΑΝΤΙΟ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ #

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ:**
-Η ιστορία είναι αληθινή…όπως και η συνάντηση μου μαζί της!

Δεκάξι χρονών, ζει στην χώρα μας ένα μήνα και δέκα μέρες ακριβώς.*
Μου είπε για τις βόμβες, που έπεφταν παντού, για τις σφαίρες που σφύριζαν πάνω από τα κεφάλια τους.
Για το ότι σαν έφευγε για το σχολείο, δεν ήξερε αν θα γύριζε σπίτι της κι αν θα ξανάβλεπε τους γονείς της.
Για τους φίλους της που έχουν σκοτωθεί.
Για την βόμβα που έπεσε στο δρόμο και έσπασε την τζαμαρία πίσω της. Για τα τζάμια που χαράκωσαν την πλάτη της – σηκώθηκε αργά και σήκωσε την μπλούζα για να δω τα σημάδια της.

Μου είπε για το μικρό δεκάχρονο αγόρι που το αίμα έτρεχε από το λαιμό του σαν ποτάμι και ο νοσοκόμος της ζήτησε να πιέζει με τα δάχτυλα της την πληγή για να μην φεύγει το αίμα.

Μου είπε πώς είναι τα μάτια ενός ανθρώπου την ώρα που στραγγίζει από μέσα του η ζωή, σαν εκείνο το αγόρι που την κοίταζε στα μάτια και τα δάχτυλα της πίεζαν την πληγή στο λαιμό του την ώρα που πέθαινε, εκεί στη μέση του δρόμου, στο μικρό υπαίθριο καφέ που είχε καθίσει, με το φρέσκο χυμό ακόμη στο χέρι της.

Μου είπε για το ότι είδε αποκεφαλισμούς ανθρώπων και μικρά παιδιά να πέφτουν στον δρόμο πυροβολημένα από ελεύθερους σκοπευτές.

Μου έδειχνε με τα χέρια της πώς πετούσαν οι άνθρωποι διαμελισμένοι από βόμβες που έσκαγαν στην αγορά και με το στόμα της έκανε τον θόρυβο και τη βοή του πανικού, λίγο πριν την ανατίναξη.

Μου μίλησε για τις αρπαγές κοριτσιών από τους στρατιώτες και για τον φόβο των γονιών της μην συμβεί το ίδιο και σε εκείνη.

Μου είπε για την απόφαση να φύγουν, για την ημέρα του αποχαιρετισμού,για τα δάκρυα και τα γέλια και την χαμένη ελπίδα, πως θα ξαναδεί το σπίτι της,την αυλή της,το δωμάτιο της. Το ροζ εφηβικό της δωμάτιο, που μου περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια.

Μου μίλησε για τον υποχρεωτικό αποχωρισμό από τον μπαμπά που έπρεπε να μείνει πίσω. Για το μικρό σακίδιο που έπρεπε εκεί να χωρέσει όλη την παλιά ζωή της κι εκείνη επέλεξε να πάρει ζωγραφιές κι ευχές φίλων της,παρά ρούχα ή κάτι πιο χρήσιμο.

Μου μίλησε για το ταξίδι στην Τουρκία,το περπάτημα μέσα από τα βουνά, το κρύο,την κούραση, τη σιωπή και την πείνα.

Μου είπε για το ταξίδι με τη βάρκα. Τη θάλασσα άγρια, πως κουνούσε και ζαλιζόταν, πως φοβόταν.

Μου μίλησε για το πώς έφτασαν στην Κω και πώς πέρασαν εκεί δύο δύσκολες μέρες σε απόλυτη εξαθλίωση και πείνα,μα πως όλοι ήταν καλοί μαζί τους…

Κι ύστερα Αθήνα κι ύστερα… Θεσσαλονίκη κι ύστερα…εκεί απέναντι μου να μου μιλά για τη φρίκη της. Τα μάτια της έτρεχαν ποτάμι, κανένας λυγμός, κανένας ήχος, μόνο δάκρυα. Ένα παιδί.

Ένα παιδί που είχε ζήσει την κόλαση κι είχε επιβιώσει…

Ήθελα να βρω τα σωστά λόγια μα δεν υπήρχαν… Με κοίταξε ίσια στα μάτια και μου είπε πως πριν τον πόλεμο η Συρία ήταν η πιο όμορφη χώρα στον κόσμο. Πως ήξερε πως δεν θα την ξαναδεί και πως θα την αγαπούσε για πάντα…
Την ρώτησα τι θυμόταν από την χώρα της πριν από τον πόλεμο…
«Τίποτε». Μου απάντησε «Ήμουν τόσο μικρή όταν άρχισε ο πόλεμος, που δεν θυμάμαι πως ήταν πιο πριν». «Τότε πώς ξέρεις πως ήταν όμορφη;»Τη ρωτάω.

Ακούμπησε το ντελικάτο σχεδόν γυναικείο χέρι της στο στήθος της και κλείνοντας τα μάτια ψιθύρισε, «Το ξέρω γιατί όταν τη θυμάμαι πονάει η καρδιά μου»…
Αντίο Πατρίδα…
Η ιστορία είναι αληθινή…όπως και η συνάντηση μου μαζί της! Καλημέρα αγαπημένοι…

*(σήμερα θα είναι 19...)
2 Ιουνίου 2015

** ότι και η Δική μας χώρα έχει τα ίδια χαρακτηριστικά(ενεργειακές πηγές-στη μέση των δρόμων μεταφοράς κλπ) και τις ίδιες πιθανότητες λόγω των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών να πάθει ότι έπαθε και η Συρία... 

22 Μαΐου, 2018

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ (2005) «ΕΦΥΓΕ» -Πλήρης Ημερών και Αγώνων- Ο ΚΑΠΕΤΑΝ ΓΙΩΤΗΣ (vid) !!


Δεκατρία χρόνια συμπληρώνονται σήμερα απ' το θάνατο του συντρόφου Χαρίλαου Φλωράκη, του αξέχαστου καπετάν Γιώτη. 
Ο Χ. Φλωράκης «έφυγε» σαν σήμερα το 2005, σε ηλικία 91 ετών. Γεννήθηκε στις 20 του Ιούλη του 1914 στο χωριό Παλιοζογλώπι του Δήμου Ιτάμου στα Αγραφα της Καρδίτσας. Το 1929 έγινε μέλος της ΟΚΝΕ και το 1933 μπαίνει στη Σχολή Τηλεγραφητών των ΤΤΤ (Τηλεγραφίας - Ταχυδρομείων - Τηλεφωνίας).
Όντας σπουδαστής κηρύσσεται η μεγάλη απεργία των «Τριατατικών». Οι σπουδαστές απεργούν μαζί με τους εργαζόμενους και ο Χαρίλαος Φλωράκης εκλέγεται στην Επιτροπή Αγώνα. Αργότερα, θα συγκροτηθεί Σύλλογος Σπουδαστών των ΤΤΤ, στον οποίο εκλέγεται και γραμματέας. Το 1934 προσλαμβάνεται ως τηλεγραφητής στην ΤΤΤ. Αρχίζει μια απίστευτη περιπλάνηση «μεταθέσεων» από πόλη σε πόλη, εξαιτίας της συνδικαλιστικής του δράσης. Σε όποια πόλη και αν βρεθεί, θα επιδιώξει και θα έχει σύνδεση με πυρήνες παράνομων κομμουνιστών.
Μετά την κήρυξη του πολέμου ο Χ. Φλωράκης στέλνεται στο μέτωπο. Τη νύχτα της 27ης προς 28η του Οκτώβρη ήταν βάρδια στο κεντρικό τηλεγραφείο. Από τις μηχανές που δούλευε πέρασαν τα πρώτα τηλεγραφήματα για την κήρυξη του πολέμου. Την επομένη το πρωί κατατάχτηκε μαζί με τα δύο του αδέλφια. Στις αρχές του Ιούνη του 1941 γίνεται μέλος του ΚΚΕ, το Μάη του 1942 περνάει στην παρανομία και το Δεκέμβρη του ίδιου έτους ανεβαίνει στο βουνό. Το 1943 - 1945 αναλαμβάνει, διαδοχικά, λοχαγός και ταγματάρχης του ΕΛΑΣ, παίρνει μέρος στο Δεκέμβρη του 1944 και τον Οκτώβρη του 1945 συλλαμβάνεται.
Το Γενάρη του 1946 αμνηστεύεται από την κυβέρνηση Σοφούλη και το Δεκέμβρη ανεβαίνει στο βουνό, στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Συμμετέχει σε δεκάδες μάχες, επικεφαλής στρατιωτικών ομάδων του Δημοκρατικού Στρατού. Ορίζεται στην αρχή αντισυνταγματάρχης και το Νοέμβρη του '48 συνταγματάρχης του Δημοκρατικού Στρατού. Την άνοιξη του 1949 αναδεικνύεται αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ και στη συνέχεια τακτικό μέλος της ΚΕ του Κόμματος. Το Σεπτέμβρη περνάει στην ΕΣΣΔ, όπου φοιτά και ολοκληρώνει τις σπουδές του στη Στρατιωτική Ακαδημία Φρούνζε.
Στις 5 του Απρίλη του 1954 επιστρέφει παράνομα στην Ελλάδα. Συλλαμβάνεται στις 27 του Ιούλη, ενώ το Μάη του 1960 ξεκινά έπειτα από αρκετές αναβολές η μεγάλη δίκη του στο στρατοδικείο. Στις 20 του Απρίλη 1966 αποφυλακίζεται με όρους. Συλλαμβάνεται και πάλι ανήμερα του απριλιανού πραξικοπήματος και εξορίζεται μέχρι και την άνοιξη του 1971. Μετά τη διάσπαση του Κόμματος, ο Χαρίλαος Φλωράκης συμμετέχει και συμβάλλει αποφασιστικά στη μάχη για την επικράτηση των αποφάσεων της 12ης Ολομέλειας. Τον Ιούνη του 1972, η 16η Ολομέλεια τον εκλέγει μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Στη 17η Ολομέλεια, το Δεκέμβρη, εκλέγεται Α' Γραμματέας της ΚΕ του Κόμματος.
Στο 9ο Συνέδριο του Κόμματος, το 1973, επανεκλέγεται Α΄ Γραμματέας της ΚΕ. Τον Αύγουστο του 1974, πριν από τη νομιμοποίηση του Κόμματος, ο Χ. Φλωράκης έρχεται στην Ελλάδα. Στην πρώτη μεταπολιτευτική συνέντευξή του, απαντώντας στις -συνήθεις τότε- προβοκάτσιες περί «ΚΚΕ εξωτερικού» είπε στον Κρις Γουντχάουζ: «Κύριε Γουντχάουζ, εγώ είμαι του ...εσωτερικού του εσωτερικού. Όταν έγινε η διάσπαση του ΚΚΕ, από την οποία προέκυψε το λεγόμενο ΚΚΕ (Εσωτερικού), εγώ προσωπικά βρισκόμουν στο ...εσωτερικό του εσωτερικού - δηλαδή εξόριστος στο Παρθένι της Λέρου. Όπως και εκατοντάδες άλλοι σύντροφοι που βρίσκονται σήμερα στο ΚΚΕ, που εσείς το χαρακτηρίζετε ως ΚΚΕ εξωτερικού».
Στο 10ο Συνέδριο του Κόμματος (1978), στο 11ο (1982) και στο 12ο (1987) ο Χαρίλαος Φλωράκης επανεκλέγεται ΓΓ της ΚΕ. Το 1989 ήταν μια χρονιά γεμάτη από γεγονότα και σημαντικές εξελίξεις τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και σε διεθνές επίπεδο. Στην Ελλάδα, υπό το βάρος των πολιτικοοικονομικών σκανδάλων εκείνης της εποχής και με βάση τα εκλογικά αποτελέσματα δύο εκλογικών αναμετρήσεων, από τις οποίες δεν προέκυψε αυτοδύναμη κυβέρνηση, ορκίζονται διαδοχικά η κυβέρνηση Τζαννετάκη και η κυβέρνηση Ζολώτα. Στο μεταξύ, οι εξελίξεις στις σοσιαλιστικές χώρες αποκτούν δραματικό χαρακτήρα, αφού τίθεται σε εφαρμογή το σχέδιο των ανατροπών. Το καλοκαίρι (11 του Ιούλη) σε Ολομέλεια της ΚΕ, ο Χ. Φλωράκης κρίνει πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για αλλαγή του Γραμματέα του Κόμματος. Ο ίδιος εκλέγεται Πρόεδρος της ΚΕ του ΚΚΕ.
Το Φλεβάρη του 1991 πραγματοποιείται το 13ο Συνέδριο του ΚΚΕ, που οδήγησε στη διάσπασή του, την οποία προκάλεσε η φραξιονιστική ομάδα στελεχών, που έφυγε από το ΚΚΕ προς τον ΣΥΝ. Το 14ο Συνέδριο (Δεκέμβρης) είναι το Συνέδριο της Ανασυγκρότησης. Το Κόμμα πάλεψε και κατάφερε να σταθεί όρθιο. Στο 14ο Συνέδριο, το ΚΚΕ επανεπιβεβαιώνει τις αρχές του: Το σεβασμό του Καταστατικού του, τη διεθνιστική αλληλεγγύη του, τον επαναστατικό χαρακτήρα του, τη στρατηγική των συμμαχιών και των ανοιγμάτων, τον ταξικό χαρακτήρα του και γενικά την προσήλωσή του στις αγωνιστικές παραδόσεις του και στα ιδανικά του. Ο ρόλος του Χ. Φλωράκη και στη διάσωση του ΚΚΕ, και στην ανασυγκρότησή του, και στην επιστροφή στις αρχές του υπήρξε αποφασιστικός.
Όλα τα χρόνια που ακολούθησαν, ο Χαρίλαος Φλωράκης συνέχισε να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Με το κύρος που διέθετε στην ελληνική κοινωνία και την πείρα του, με το πείσμα του και το σοφό του λόγο, παρέμεινε πάντοτε στήριγμα για ολόκληρο το Κόμμα και σε κάθε του επιλογή. Δεκάδες και εκατοντάδες ήταν οι συναντήσεις που είχε με φορείς, με κατοίκους περιοχών, με οργανώσεις εργαζομένων, με νέους και με νέες. Ο λόγος του πάντα μεστός και ουσιαστικός, αποτέλεσε σε όλες τις περιπτώσεις παρέμβαση - ύμνο για την πίστη στο Κόμμα, στην υπόθεση της εργατικής τάξης και του σοσιαλισμού.
«Δεν το ονοματίζω τούτο το χαρτί διαθήκη για το λόγο ότι δεν έχω τίποτα να διαθέσω.
Ό,τι βιος είχα το έχω δώσει στο Κόμμα, στο Κόμμα στο ΚΚΕ με τα γνωστά σύμβολά του, την Μαρξιστική - Λενινιστική ιδεολογία του, το πρόγραμμά του και τις αρχές του.
Πολιτικά δεν έχω επίσης τίποτα να αφήσω. Ό,τι είχα το έδωσα με τη συγκεκριμένη δράση μου. Να αφήσω πολιτικές ορμήνιες δεν το θεωρώ σοβαρό.
Θέλω να επιστρέψω, και να ταφώ στον τόπο που γεννήθηκα στο Παλιοζογλώπι και συγκεκριμένα στον Αηλιά για νάχω αγνάντιο. Ο τάφος να είναι απλός, μόνο να φραχτεί για να μην με ξεχώσουν τα αγρίμια.
Δεν θέλω λόγους και στεφάνια. Αυτά να εκφραστούν με βοήθεια στο Κόμμα.
Σεπτέμβρης 1994
Γεια σας
Χαρίλαος Φλωράκης»
Στο βιβλίο του Χρήστου Θεοχαράτου για τον Χαρίλαο Φλωράκη, ο συγγραφέας ρωτά κάποια στιγμή τον Χαρίλαο:
«Πρόεδρε, μια - μια και ένας - ένας, η γενιά σου φεύγει. Έφυγε ήδη. Μετρημένοι είστε όσοι μένετε. Κι όμως, μετά από κάθε ξόδι, κοιτάς ίσα μπροστά και εκφράζεις την πίστη σου ότι ο σοσιαλισμός βρίσκεται στο δρόμο, ότι έρχεται! Από πού αντλείς την αισιοδοξία σου για την επιτυχία του αγώνα, αφού οι αγωνιστές - οι πολλοί αγωνιστές - βρίσκονται, πια, στο χώμα;».
Και κείνος απαντά:

09 Μαΐου, 2018

ΟΙΚΟΔΟΜΟΙ ΑΘΗΝΑΣ: Με Αγώνα Πέτυχαν την Υπογραφή ΣΣΕ στα Μεγαλύτερα Εργοτάξια της Αττικής !!

Εσύ που Είπες: ΟΤΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΦΕΡΝΟΥΝ ΑΠΟΤΈΛΕΣΜΑ
Οι Οικοδόμοι της Αθήνας
ΣΕ ΔΙΑΨΕΥΔΟΥΝ

Εργοταξιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που καλύπτει τα δύο μεγαλύτερα εργοτάξια της Αττικής που βρίσκονται σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή, την ανακαίνιση του ξενοδοχείου «Αστέρας Βουλιαγμένης» και την ανάπλαση του Φαληρικού όρμου, υπέγραψε το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας, μετά από αλλεπάλληλες παρεμβάσεις, πολύμηνη πάλη με τη συμμετοχή των εργαζομένων και την πετυχημένη κλαδική πανελλαδική απεργία στις 14 Μάρτη, τονίζοντας ότι «συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε τη δράση μας για υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αυξήσεις σε μισθούς και μεροκάματα».

Παράλληλα το Συνδικάτο συμμετέχει στη σύσκεψη - συζήτηση την Τετάρτη 16 Μάη και ώρα 6.30 μ.μ. στον κινηματογράφο «STUDIO» για την οργάνωση της απεργιακής κινητοποίησης στις 30 Μάη.

Το Συνδικάτο στην ανακοίνωσή του αναφέρει τα εξής:

«Η σύμβαση αφορά το ύψος του κατώτερου μεροκάματου, που ορίστηκε για όλους τους οικοδόμους στα συγκεκριμένα έργα -εργολαβικούς και μη- να είναι το λιγότερο 45 ευρώ μεικτά, με αναδρομική ισχύ από την 1/1/2018. Υπολογίζοντας τα παραπάνω με πλήρες ωράριο και πλήρη εργασία το μήνα για εργατοτεχνίτες οικοδόμους σε αυτά τα έργα, μιλάμε για μηνιάτικο κατώτερο μισθό στα 990 ευρώ μεικτά.
Συνάδελφοι, με δεδομένους τους νόμους που κατρακύλησαν το εργατικό εισόδημα, που πάγωσαν τις ΣΣΕ που υλοποιούνται από τη σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αλλά και από τις προηγούμενες, συνολικά από τις αντιλαϊκές πολιτικές που διόγκωσαν τα έξοδα της λαϊκής οικογένειας, τη φοροληστεία, την ακρίβεια κ.ά. το κατώτερο μεροκάματο που υπογράψαμε σίγουρα δεν καλύπτει τις απαιτήσεις μας. Όμως, αποτελεί μια ανάσα μέσα σε αυτή τη βαρβαρότητα που ζούμε. Άλλωστε αντικειμενικά μια σύμβαση τέτοιου χαρακτήρα, από μόνη της, όσο καλή και να είναι, σίγουρα δε μπορεί να αποτελέσει συνολική απάντηση.
Ωστόσο, η υπογραφή αυτής της σύμβασης αποτελεί ένα όπλο στα χέρια των εργαζομένων κόντρα στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Π.χ. στα συγκεκριμένα έργα, για να εξασφαλίσουν έμπειροι εργατοτεχνίτες ένα παρόμοιο μεροκάματο με αυτό που υπογράφτηκε, δουλεύουν 3 και 4 ώρες υπερωρία. Η πάλη για τη σύμβαση το προηγούμενο διάστημα συνοδεύτηκε με πλήθος παρεμβάσεων του Συνδικάτου, μαζί με την Επιθεώρηση Εργασίας, που βελτίωσαν τους όρους εργασίας, τις συνθήκες υγείας και ασφάλειας, που περιόρισαν σημαντικά την καταστρατήγηση του ωραρίου και του πενθημέρου.
Επίσης, η υπογραφή αυτής της σύμβασης ανοίγει δρόμο για αυξήσεις στα μεροκάματα όλων των οικοδόμων και με προϋπηρεσία. Αυτό σημαίνει ότι άμεσα ξεκινάμε την πάλη για την εφαρμογή της, ενάντια στις επιδιώξεις της εργοδοσίας, που από την πείρα μας γνωρίζουμε ότι δεν θα μας χαρίσει τίποτα. Στη βάση αυτή απαιτείται ετοιμότητα, στην περίπτωση που αντιμετωπίσουμε εμπόδια να απαντήσουμε με κινητοποιήσεις, απεργίες και άλλες παρεμβάσεις.
Η υπογραφή αυτής της σύμβασης είναι κόντρα στην πρόσφατη ξεφτίλα των 586 ευρώ μεικτά κατώτερου μισθού που επισφράγισε η ΓΣΕΕ σε συμφωνία με τον ΣΕΒ, για να ριζωθεί ο σφαγιασμός του κατώτερου μισθού που επιβλήθηκε κατ’ απαίτηση των εργοδοτών το 2012 από την προηγούμενη και από τη σημερινή κυβέρνηση.

Ο αγώνας για τη σύμβαση διδάσκει ότι με την οργανωμένη πάλη τους οι εργάτες κάμπτουν την αδιαλλαξία του κεφαλαίου, γιατί πρέπει να σημειώσουμε ότι πριν από 1-2 χρόνια και πολύ περισσότερο πριν από 5 χρόνια, μεσούσης της καπιταλιστικής κρίσης, κανένας εργοδότης δεν καθόταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε τη δράση μας ούτως ώστε να γενικευτεί η πάλη για υπογραφή συμβάσεων με αυξήσεις στους μεγάλους χώρους δουλειάς, για να δυναμώσει η πάλη για υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ με αυξήσεις.

Συνάδελφοι, 

η υπογραφή της ΣΣΕ έρχεται σε μια περίοδο όπου η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ αποφάσισε απεργία για τις 30 Μάη με “αιτήματα” κομμένα και ραμμένα στις απαιτήσεις των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των μεγαλεμπόρων. Απέρριπταν για μήνες τα καλέσματα των συνδικάτων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ για την οργάνωση αγώνων με αιχμές την προστασία του απεργιακού δικαιώματος, για αυξήσεις στους μισθούς, ΣΣΕ κ.ά.

Στον αντίποδα, εμείς παλεύουμε η απεργία στις 30 Μάη να γίνει με διεκδικήσεις που αφορούν τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, για προστασία του λαϊκού εισοδήματος και της λαϊκής κατοικίας.

Άρα θα ανταποκριθούμε μαζικά και μαχητικά στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ για να μην επιτρέψουν στις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ να σύρουν την εργατική τάξη και από κοντά τα φτωχά λαϊκά στρώματα σε νέες θυσίες για να αβγαταίνουν τα κέρδη της πλουτοκρατίας και για να δυναμώνει η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων.

Συμμετέχουμε στη σύσκεψη - συζήτηση την Τετάρτη 16 Μάη και ώρα 6.30 μ.μ. στον κινηματογράφο “STUDIO” για την οργάνωση της απεργιακής κινητοποίησης στις 30 Μάη. 
Για να κάνουμε ένα βήμα μπρος στην κοινή δράση με τους μαζικούς φορείς και τα συνδικαλιστικά όργανα των φτωχών λαϊκών στρωμάτων ενάντια στην πολιτική των μονοπωλίων που τους ξεζουμίζει.
Συζητάμε, οργανώνουμε τον αγώνα σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε εργοτάξιο, διεκδικώντας:
Ουσιαστικές αυξήσεις σε μισθούς και μεροκάματα, υπογραφή τοπικής και κλαδικής σύμβασης.

7ωρο, 5ήμερο, 35ωρο.
Αναγνώριση όλων των 3ετιών.
Ένταση των ελέγχων των υπηρεσιών του κράτους (ΕΦΚΑ, ΣΕΠΕ κ.ά.) για την αυστηρή εφαρμογή των μέτρων υγείας και ασφάλειας, καθώς και για την πάταξη της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας.
Στηρίζουμε την πάλη για:
Υπογραφή Εθνικής Γενικής ΣΣΕ, ώστε κανένας εργαζόμενος να μη δουλεύει με μισθό κάτω από τα 751 ευρώ.
Διανομή των “υπέρ αγνώστων” ενσήμων και αλλαγή των προϋποθέσεων με ευνοϊκότερους όρους για την κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος.
Προστασία της λαϊκής κατοικίας ενάντια στις κατασχέσεις - Ενάντια στη φοροεπιδρομή».

To KKE για τα 73 χρόνια από τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών !!




«"Κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει τόσα στον Κόκκινο Στρατό, που δεν θα μπορούσε ποτέ να τα ξεπληρώσει…" (Ε. Χέμινγουεϊ)

Τιμάμε την 9η Μάη, που είναι καταγεγραμμένη στην Ιστορία ως η ημέρα της λήξης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, 


σε πείσμα όσων επιχειρούν να παραχαράξουν την Ιστορία, για να ξεχάσουν οι λαοί και κυρίως οι νεότερες γενιές την Αντιφασιστική Νίκη και τα ιστορικά διδάγματα που απορρέουν απ' αυτήν.
Τιμάμε όσους αγωνίστηκαν, όσους θυσιάστηκαν, όσους έδρασαν με κάθε τρόπο ενάντια στον ναζιστικό - φασιστικό ιμπεριαλιστικό "Άξονα" Γερμανίας - Ιταλίας - Ιαπωνίας και των συμμάχων τους. 

Τιμάμε τη δράση των Κομμουνιστικών Κομμάτων που ηγήθηκαν των εθνικοαπελευθερωτικών και αντιφασιστικών κινημάτων.
Είμαστε περήφανοι για το Κόμμα μας, το ΚΚΕ, και την 100χρονη ζωή και δράση του. 

Αποτέλεσε την ψυχή, τον αιμοδότη και καθοδηγητή του ηρωικού αγώνα του λαού μας, του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ και των άλλων ΕΑΜικών Οργανώσεων, δίνοντας τα καλύτερα παιδιά του για τη λευτεριά από τους ναζί κατακτητές, για μια καλύτερη ζωή.
Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, όπως και ο Α', ήταν και αποτέλεσμα της μεγάλης όξυνσης των αντιθέσεων και ανταγωνισμών ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη για το ξαναμοίρασμα του κόσμου. 
Καθοριστικός παράγοντας που όξυνε περισσότερο τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις ήταν η ύπαρξη της ΕΣΣΔ (Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών). 
Κοινός στόχος όλων των καπιταλιστικών κρατών, φασιστικών και μη, ήταν η συντριβή του πρώτου εργατικού κράτους στον κόσμο, της ΕΣΣΔ.
Σήμερα, 73 χρόνια από τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πάλι οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί οξύνονται σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα στην περιοχή μας, με επίκεντρο τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τους δρόμους Ενέργειας. 

Αυτό αποδεικνύεται από τους δεκάδες τοπικούς και περιφερειακούς πολέμους, από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, με θύματα τους λαούς και με χιλιάδες πρόσφυγες και ξεριζωμένους. 
Επιβεβαιώνεται ότι όταν οι αντιθέσεις των μονοπωλίων για τον έλεγχο των αγορών και την κερδοφορία τους δεν μπορούν να λυθούν με "εμπορικούς πολέμους", αντιλαϊκά μέτρα, με εύθραυστους συμβιβασμούς στο πλαίσιο μιας ιμπεριαλιστικής "ειρήνης", λύνονται με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. 
Οι λαοί πρέπει να επαγρυπνούν, να δυναμώσουν την αλληλεγγύη τους, την κοινή πάλη, καθώς μεγαλώνουν οι κίνδυνοι εκδήλωσης ενός πιο γενικευμένου πολέμου, με την εμπλοκή και της Ελλάδας.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει μεγάλες ευθύνες, γιατί παρασέρνει τη χώρα ακόμη πιο βαθιά σ' αυτό το μακελειό, για λογαριασμό του εγχώριου μεγάλου κεφαλαίου, ακολουθώντας την πολιτική των προηγούμενων αντιλαϊκών κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. 

Έχει μετατρέψει τη χώρα σε ΝΑΤΟικό ορμητήριο, έχει προχωρήσει στην αναβάθμιση και επέκταση των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων στην Ελλάδα, συμμετέχει στη διαπάλη για τη μοιρασιά της "λείας".

Η συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης στην Αντιφασιστική Νίκη και τη συντριβή του ναζισμού - φασισμού ήταν κορυφαία, με περισσότερους από 20 εκατομμύρια νεκρούς, τη στιγμή που οι νικήτριες καπιταλιστικές χώρες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου παρείχαν σημαντική βοήθεια στη ναζιστική Γερμανία, με σκοπό να την αξιοποιήσουν ως δύναμη κρούσης ενάντια στη Σοβιετική Ένωση.

Οι νικηφόρες μάχες του Κόκκινου Στρατού απέδειξαν την ανωτερότητα του σοσιαλιστικού συστήματος, της εργατικής εξουσίας, τα πλεονεκτήματα της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής και του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας. Χάρη σ' αυτά τα πλεονεκτήματα μπόρεσε η Σοβιετική Ένωση να γίνει μια ισχυρή οικονομική δύναμη και να δημιουργήσει έναν αξιόμαχο λαϊκό στρατό.
Η Ιστορία αυτή, που γράφτηκε με το αίμα των λαών, γίνεται προσπάθεια να “ξαναγραφτεί”, ιδιαίτερα μετά τη νίκη της αντεπανάστασης στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες.
Στην παραχάραξη της Ιστορίας πρωτοστατεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, που καθιέρωσε την 9η του Μάη ως “Μέρα της Ευρώπης”, ενώ ταυτόχρονα προωθεί τον αντικομμουνισμό, την ταύτιση του κομμουνισμού με το φασισμό. 


Τα Κομμουνιστικά Κόμματα και σύμβολα απαγορεύονται σε μια σειρά από χώρες, αγωνιστές διώκονται, ενώ την ίδια στιγμή αποκαθίστανται οι ναζιστές, τα Ες-Ες.
Στο παιχνίδι της παραχάραξης συμμετέχει και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, καθώς συγχέει σκόπιμα και ανιστόρητα την επέτειο της Αντιφασιστικής Νίκης με τη "Μέρα της ΕΕ". Προσπαθεί να πείσει το λαό όχι μόνο ότι η ιμπεριαλιστική συμμαχία της ΕΕ είναι μονόδρομος, αλλά και ότι μπορεί να διορθωθεί με διαπραγματεύσεις για να επιστρέψει δήθεν "στις καλές της ρίζες".
Η Ιστορία της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, συνολικά του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αποδεικνύει περίτρανα και ανεξίτηλα πως ο ναζισμός - φασισμός είναι γέννημα - θρέμμα του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος. 
Τα φασιστικά - ναζιστικά κόμματα αναρριχήθηκαν στην εξουσία με τη στήριξη των μονοπωλίων. 
Επιβεβαιώνεται πως μόνο το εργατικό - λαϊκό κίνημα, μια ισχυρή Κοινωνική Συμμαχία, που έχει στόχο την εργατική εξουσία, μπορεί να αντιμετωπίσει και να ξεριζώσει το φασισμό, να απομονώσει τη ναζιστική Χρυσή Αυγή και την εγκληματική δράση της στους χώρους δουλειάς και τις γειτονιές. 

Απέδειξε ότι η πάλη για τα κυριαρχικά δικαιώματα, ενάντια στην ξένη εισβολή και κατοχή είναι αναπόσπαστα δεμένη με την πάλη για ανάπτυξη σε όφελος του λαού, με εργατική εξουσία, για να εκλείψουν οριστικά οι αιτίες που γεννούν τους πολέμους.
Η Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη εμπνέει τους λαούς, τους διδάσκει πίστη στη δύναμή τους. 

Αυτήν τη δύναμη μπορούν και πρέπει σήμερα να δοκιμάσουν για να απαλλαγούν από τα μνημόνια διαρκείας, τη φτώχεια, την ανεργία. 

Για να απεμπλακεί η Ελλάδα από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, να αποδεσμευτεί από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, να κλείσουν όλες οι ξένες στρατιωτικές βάσεις στη χώρα.

Εμπνεόμαστε και διδασκόμαστε από τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη. 

Είμαστε πεισμένοι ότι ο 21ος αιώνας θα είναι αιώνας νέων εξεγέρσεων και νέων σοσιαλιστικών επαναστάσεων. Συνεχίζουμε με ακλόνητη την πίστη ότι ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος, μόνη απάντηση στη σημερινή βαρβαρότητα. Αταλάντευτα συνεχίζουμε στην πρώτη γραμμή, με την εργατική τάξη και το λαό, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ενάντια στο σύστημα που τον γεννά, για την οριστική νίκη των Λαών».

08 Μαΐου, 2018

Ρούντολφ Ες: ο Διοικητής του Άουσβιτς...



Η ανατριχιαστική κατάθεση του Ρούντολφ Ες στο δικαστήριο της Νυρεμβέργης. 

«Xρειάζονταν από 3 έως 15 λεπτά για να πεθάνουν. Το πρόβλημα δεν ήταν ο θάνατος αλλά η καύση»... 

Ο Ρούντολφ Ες συνελήφθη από τον Χανς Αλεξάντερ, έναν Γερμανοεβραίο που είχε διαφύγει στο Λονδίνο πριν από τον πόλεμο και εργάστηκε στον βρετανικό στρατό ως ερευνητής εγκλημάτων πολέμου. 

Ο Αλεξάντερ ανέκρινε τη γυναίκα του, η οποία ύστερα από πιέσεις του αποκάλυψε που κρυβόταν ο άντρας της, ο Ρούντολφ Ες, ο διοικητής του Άουσβιτς, ο οποίος είχε οδηγήσει στον θάνατο εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. 
Στις 11 Μαρτίου ο Ες συνελήφθη από μια ομάδα καταδρομέων μέσα σε στάβλο.
 Ο Αλεξάντερ και οι στρατιώτες τον χτύπησαν με λαβές τσεκουριών, τον τύλιξαν γυμνό σε μια κουβέρτα και τον διέταξαν να περπατήσει γυμνός στο χιόνι μέχρι τη φυλακή. 
Αφού ανακρίθηκε από τους Γερμανούς τον έστειλαν στη Νυρεμβέργη, όπου γινόταν η δίκη των υψηλόβαθμων Ναζί.
 Ο Ες ομολόγησε τα εγκλήματα του στον Χουίτνεϊ Χάρις, ο οποίος ήταν μέλος της αμερικανικής εισαγγελικής ομάδας, καταθέτοντας 
«ότι τουλάχιστον 2,500.000 εκατομμύρια άνθρωποι εκτελέστηκαν και εξοντώθηκαν στο Άουσβιτς με αέρια και καύση και άλλο μισό εκατομμύριο τουλάχιστον υπέκυψε από ασιτία και ασθένειες, δηλαδή συνολικά 3.000.000 νεκροί». 
Σύμφωνα με τον Χανς Φρανκ, πρώην γενικό διευθυντή της κατεχόμενης Πολωνίας: 
«Ήταν η χειρότερη στιγμή της δίκης, να ακούς έναν άνθρωπο να λέει ότι είχε εξοντώσει 2,5 εκατομμύρια εν ψυχρώ. Αυτό είναι κάτι που θα το συζητούν για χίλια χρόνια». 
 Όπως αποδείχτηκε αργότερα, ο συγκεκριμένος αριθμός ήταν λανθασμένος, καθώς σήμερα ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων υπολογίζεται στα 1,1 έως 1,3 εκατομμύρια.
 Κατάθεση στο δικαστήριο 
Ο Ες δεν δικάστηκε στη Νυρεμβέργη, καθώς οι Αμερικανοί επέλεξαν να τον χρησιμοποιήσουν ως μάρτυρα. 
Ωστόσο, η κατάθεση του για τα εγκλήματά που συντελέστηκαν στο Άουσβιτς προκάλεσε αποτροπιασμό στους ακροατές.
 Όπως ανέφερε, εκτελούσε μεθοδικά διαταγές και «η τελική λύση σήμαινε την εξόντωση όλων των Εβραίων στην Ευρώπη». 
Σχετικά με τους θαλάμους αερίων είπε: 
«Αυτοί που ήταν στον θάλαμο θανάτωσης χρειάζονταν από τρία έως δεκαπέντε λεπτά για να πεθάνουν, ανάλογα με τις κλιματικές συνθήκες. Καταλαβαίναμε ότι είχαν πεθάνει όταν σταματούσαν τα ουρλιαχτά τους». 
Στη συνέχεια περιέγραψε «περήφανος» ότι υπό την επίβλεψή του οι θάλαμοι αερίων εξελίχθηκαν και χωρούσαν δύο χιλιάδες άτομα ο καθένας!... 
Επίσης, ο Ες ισχυρίστηκε ότι ξεγελούσαν τα θύματα ώστε να νομίζουν ότι θα υποβληθούν σε διαδικασία αποφθειρίασης, ωστόσο η φρικτή δυσωδία από τη συνεχή καύση πτωμάτων απλωνόταν σε όλη την περιοχή με αποτέλεσμα όσοι ζούσαν κοντά να γνωρίζουν ότι στο Άουσβιτς συντελείται εξόντωση. 
Σύμφωνα με τον Χάρις, ο ρόλος του στο Άουσβιτς τον μετέτρεψε στον μεγαλύτερο φονιά της Ιστορίας, ο οποίος μην έχοντας καμία ηθική αρχή αντιδρούσε στη διαταγή να σκοτώσει ανθρώπους όπως θα αντιδρούσε στη διαταγή να κόψει μερικά δέντρα. 
Ο Ες στο δικαστήριο... 
Η εξέταση των ψυχιάτρων 
Ο ψυχίατρος Γκ. Μ. Γκίλμπερτ ξαφνιάστηκε από τον «ήρεμο, απαθή, πρακτικό τόνο της φωνής του».
 Όταν τον ρώτησε πως μπόρεσε να σκοτώσει τόσους πολλούς ανθρώπους του απάντησε: 
«Δεν ήταν τόσο δύσκολο, Θα ήταν εφικτό να εξοντωθούν ακόμα μεγαλύτεροι πληθυσμοί. Η ίδια η θανάτωση έπαιρνε τον λιγότερο χρόνο. Μπορούσες να σκοτώσεις 2.000 άτομα μέσα σε μισή ώρα. Η καύση ήταν αυτή που έπαιρνε πολύ χρόνο». 
Στην ερώτηση γιατί δεν είχε κανένας ενδοιασμό στην εφαρμογή της Τελικής Λύσης απάντησε: 
«Πίστευα ότι έκανα το σωστό. Υπάκουα διαταγές αν και τώρα καταλαβαίνω ότι αυτό ήταν περιττό και λάθος. Όμως δεν καταλαβαίνω τι εννοείτε όταν ρωτάτε αν αναστατωνόμουν από αυτά που συνέβαιναν, γιατί εγώ προσωπικά δεν σκότωσα κανέναν. Ήμουν απλά ο διευθυντής του προγράμματος εξόντωσης στο Άουσβιτς. Ο Χίτλερ ήταν εκείνος που έδωσε τη διαταγή μέσω του Χίμλερ και ο Άιχμαν εκείνος που μου έδωσε τη διαταγή για τις μεταφορές των θυμάτων». 
Επίσης είπε στον Γκίλμπερτ:
 «Είμαι απόλυτα φυσιολογικός. Ακόμα και όταν εκτελούσα το έργο της εξόντωσης, είχα μια φυσιολογική οικογενειακή ζωή». 
Στην ερώτηση για τη σεξουαλική του ζωή στον γάμο του απάντησε: 
«Κοιτάξτε, ήταν φυσιολογική. Όμως, όταν η γυναίκα μου έμαθε τι έκανα, σπανίως πια είχαμε διάθεση για συνεύρεση». 
Σύμφωνα με τον Γκίλμπερτ: 
«Δείχνει πολύ μεγάλη απάθεια για να θεωρήσει κανείς ότι διαφαίνεται κάποιο δείγμα μεταμέλειας και ακόμα και η προοπτική του απαγχονισμού δεν τον ταράζει τόσο. Δίνει την εντύπωση ανθρώπου που είναι διανοητικά υγιής, αλλά εμφανίζει σχιζοειδή απάθεια, αναισθησία και έλλειψη ενσυναίσθησης που δύσκολα θα μπορούσαν να πάρουν πιο ακραία μορφή ακόμα και σε ένα γνήσιο ψυχωτικό άτομο»....
Η εκτέλεση... 

Στη συνέχεια ο Ες μεταφέρθηκε στην Πολωνία, όπου ανακρίθηκε από τον μεθοδικό Γιαν Σεν, επικεφαλής του Ινστιτούτου Εγκληματολογικής Έρευνας ο οποίος του πρότεινε να γράψει όσα θυμόταν από τη ζωή του. 
Ο Σεν του φέρθηκε με αξιοπρέπεια και κέρδισε την εμπιστοσύνη του. Έτσι τα απομνημονεύματά του έμειναν παρακαταθήκη για τους επιστήμονες που μελέτησαν τον ίδιο αλλά και παραμέτρους του ναζισμού. Τα γραπτά του δημοσιεύτηκαν στην αυτοβιογραφία του που εκδόθηκε το 1952 στην Πολωνία. 
Ο Ες απαγχονίστηκε στις 16 Απριλίου 1947. 

Πληροφορίες αντλήθηκαν από το βιβλίο: «Οι κυνηγοί των Ναζί: Η καταδίωξη των εγκληματιών του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου», Andrew Nagorski, εκδόσεις Μεταίχμιο...