Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Λιβύη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Λιβύη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

18 Ιανουαρίου, 2020

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ "Ρ": ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΣΤΗ ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΛΙΒΥΗΣ..



  • Με αφορμή την επίσκεψη Χάφταρ στην Αθήνα και την επικείμενη Διάσκεψη του Βερολίνου, η κυβέρνηση αποκάλυψε την πρόθεσή της να στείλει ελληνικές ένοπλες δυνάμεις στη Λιβύη, με αμερικανοΝΑΤΟική ομπρέλα! Να διασκεδάσει τις εντυπώσεις με «διευκρινίσεις» κατόπιν εορτής επιχειρεί το ΥΠΕΞ.
  • Είναι εκτός πραγματικότητας ο ισχυρισμός ότι οι σχέσεις με δυνάμεις τύπου Χάφταρ, που μπλέκονται στα σχέδια των ιμπεριαλιστών και παζαρεύουν ταυτόχρονα με πολλά μέρη, μπορούν να εγγυηθούν την ειρήνη και την ασφάλεια υπέρ των λαών, αλλά και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.
  • Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομμάτων του ευρωατλαντικού τόξου απέναντι στις εξελίξεις επιβεβαιώνει για μία ακόμα φορά ότι είναι βουτηγμένοι μέχρι το λαιμό στο βούρκο των επικίνδυνων σχεδίων.
Διαβάστε Περισσότερα στον Ριζοσπάστη 

Είναι ώρα λαϊκής κινητοποίησης ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς
Ενα σπιράλ βύθισης του λαού και της χώρας στα δολοφονικά ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή μας βρίσκεται σε κλιμακούμενη εξέλιξη τις τελευταίες μέρες, με τα γεγονότα που «τρέχουν» από ώρα σε ώρα να επιβεβαιώνουν ότι αυτό που τώρα προέχει είναι η επαγρύπνηση, η οργάνωση της πλατιάς αντιιμπεριαλιστικής δράσης και η αλληλεγγύη με τους γειτονικούς λαούς.
Η βδομάδα ξεκίνησε στον απόηχο της επίσκεψης Μητσοτάκη στις ΗΠΑ και με τα ερωτήματα να πληθαίνουν για τις «δεσμεύσεις» που ανέλαβε η κυβέρνηση ως ΝΑΤΟικός χωροφύλακας στην περιοχή. 
Και ολοκληρώνεται με μια σειρά από επεισόδια που σημαίνουν συναγερμό για το λαό. Επεισόδια τα οποία σηματοδοτούν την κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, που περιλαμβάνουν την ένταση της τουρκικής επιθετικότητας, τα αναβαθμισμένα καθήκοντα που αναλαμβάνει η Ελλάδα στο πλαίσιο του ρόλου - «μεντεσέ» για τις ΗΠΑ στην περιοχή, τους ανταγωνισμούς ΗΠΑ - Ιράν κ.λπ.
Εγκλωβισμός του λαού στις ιμπεριαλιστικές συμπληγάδες

Εχουμε και λέμε:
-- Κορυφαία εξέλιξη είναι η ανακοίνωση της Παρασκευής από τον Ελληνα ΥΠΕΞ, Ν. Δένδια, μετά τη συνάντησή του με τον Λίβυο στρατάρχη Χ. Χάφταρ, ότι η Ελλάδα σκοπεύει να στείλει δυνάμεις στη Λιβύη, στο πλαίσιο «μηχανισμού εκεχειρίας», δηλαδή ένοπλες. Επιβεβαιώθηκε, δηλαδή, ότι αυτό που ονόμασε η κυβέρνηση «διπλωματική ρελάνς», μετά τη μη πρόσκλησή της στη Διάσκεψη του Βερολίνου, δεν ήταν παρά ένα ακόμα βήμα στο λούκι της συμμετοχής της στα πολεμικά σχέδια στην περιοχή, και μάλιστα στο μαρτύριο που περνά ο λιβυκός λαός εδώ και κοντά δέκα χρόνια. Και αυτό την ίδια στιγμή που και η Τουρκία έχει ανακοινώσει ότι στέλνει στρατό στη Λιβύη, προσθέτοντας ακόμα ένα φιτίλι στη φλόγα του πολέμου.
-- Δημοσιεύματα, που μάλιστα δεν διαψεύδονται, κάνουν λόγο για αποστολή συστοιχίας πυραύλων «Patriot» και προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων από την Ελλάδα στη Σαουδική Αραβία, για να ενισχυθεί η αεράμυνά της απέναντι στο Ιράν. Κι αυτό σε συμπλήρωμα των προκλητικών δηλώσεων στήριξης από τον Ελληνα πρωθυπουργό στον Ντ. Τραμπ, που έφτασε να επιβραβεύει τη μαφιόζικη εκτέλεση από τις ΗΠΑ του Ιρανού αξιωματούχου Σολεϊμανί, και μάλιστα σε τρίτη χώρα (στο Ιράκ), όπου διατηρεί δυνάμεις κατοχής. Μάλιστα, η εξέλιξη με την αποστολή πυραύλων στη Σαουδική Αραβία παρουσιάζεται ως «ικανοποίηση» πάγιου αιτήματος των ΗΠΑ για στήριξη των πολεμικών τους επιχειρήσεων στον Κόλπο, με αποστολή αεροσκάφους ή φρεγάτας, κάτι που μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει. Μπορεί να μην πάει φρεγάτα, λοιπόν, αλλά πάνε οπλικά συστήματα, υποστηρίζοντας την επιθετικότητα της Σ. Αραβίας σε βάρος λαών της περιοχής, όπως της Υεμένης.
-- Αντίστοιχες πληροφορίες κάνουν λόγο για ένταξη ελληνικής φρεγάτας στην αρμάδα του γαλλικού αεροπλανοφόρου «Σαρλ Ντε Γκολ», που θα βρεθεί στην Ανατολική Μεσόγειο, υποστηρίζοντας τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Γαλλίας στη Μ. Ανατολή.
Οπως επίσης σημείωνε ο «Ριζοσπάστης» στο πρώτο θέμα του την περασμένη Τρίτη, η βαθύτερη εμπλοκή στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς υλοποιείται ήδη ποικιλοτρόπως: Στη Σούδα αράζει υποβρύχιο που βομβάρδιζε τη Λιβύη το 2011, στην Ελευσίνα συνεκπαιδεύονται ελληνικές με δυνάμεις των ΗΠΑ, από τη Ρόδο απογειώνονται μεταγωγικά των ΗΠΑ προς τη Μ. Ανατολή κ.ά.
Οι παραπάνω ενέργειες, που έχουν τις ευλογίες και όλων των κομμάτων του ευρωατλαντικού τόξου, εγκλωβίζουν το λαό στις συμπληγάδες των επικίνδυνων ανταγωνισμών. Μια εμπλοκή που βαθαίνει διαρκώς, με τις ίδιες τις εξελίξεις να αποδεικνύουν τη χρεοκοπία του εφησυχασμού που όλοι μαζί καλλιεργούν. Η ένταση της τουρκικής επιθετικότητας, η προσθήκη όλο και περισσότερων αμφισβητήσεων από την τουρκική ηγεσία στο τραπέζι, η ενθάρρυνση του Ερντογάν από ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ αποτελούν επιβεβαιώσεις ότι αυτή η εμπλοκή της χώρας στο βούρκο των ανταγωνισμών όχι μόνο δεν διασφαλίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα, αντίθετα μετατρέπει τη χώρα σε μαγνήτη σοβαρών κινδύνων. Και αξιοποιούνται αυτές οι εξελίξεις στο πλαίσιο των επιταχυνόμενων διεργασιών για διευθετήσεις σε Αιγαίο και Κύπρο, για συνεκμετάλλευση με ΝΑΤΟική ομπρέλα.
Να τσακιστεί η θεωρία των «ωφελημάτων» και της ιμπεριαλιστικής σταθερότητας

Εδώ και τώρα πρέπει να πάρουν επιθετική απάντηση όλα τα σάπια επιχειρήματα που διακινούν κυβέρνηση, αστικά επιτελεία και τα κόμματα του κεφαλαίου.

Να τσακιστεί η θεωρία περί «ανταλλαγμάτων» που τάχα απολαμβάνει ο λαός από τους βρώμικους ρόλους που αναλαμβάνει η κυβέρνηση. «Ανταλλάγματα» έχει να αναμένει η αστική τάξη, στις επιδιώξεις της να αναβαθμιστεί στην περιοχή. Ο λαός έχει μόνο να αναμένει κλιμάκωση των κινδύνων, είτε επέλθει συμβιβασμός με το πιστόλι στον κρόταφο είτε υπάρξει περαιτέρω όξυνση, που άλλωστε θα λειτουργήσει καταλυτικά στις εξελίξεις των παζαριών.

Αυτή η συζήτηση περί «ανταλλαγμάτων», που διακινεί κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ, φανερώνει πόσο στοιχισμένες είναι η σημερινή και η προηγούμενη κυβέρνηση στην υλοποίηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην περιοχή. Η μεν ΝΔ προσπαθεί να περάσει πάνω από τον πήχη που της έβαλε η περίοδος της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ο δε ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται να θέτει «όρους», προκειμένου να ενθαρρύνει ακόμα περισσότερο τη μετατροπή της χώρας σε βάση πολεμικής εφόρμησης. Κι αυτό την ίδια στιγμή που η εφαρμογή της «Αμυντικής Συμφωνίας», η οποία φέρει τις δικές του υπογραφές, ήδη προχωράει με την επέκταση των βάσεων σε όλη την επικράτεια.

Τώρα να πάρουν διαζύγιο ευρύτερες εργατικές - λαϊκές δυνάμεις με την «αναμονή», να πάψουν να έχουν ρόλο θεατή. Τα «μεγάλα γεγονότα» είναι ήδη σε εξέλιξη: Ισχυρά καπιταλιστικά κράτη συγκρούονται, παραδοσιακοί συσχετισμοί αλλάζουν, συμμαχίες αναδιατάσσονται, στήνονται άξονες και αντιάξονες, διακρατικές συμφωνίες αμφισβητούνται. Σε αυτήν τη «μεγάλη εικόνα» οι ελληνικές κυβερνήσεις δίνουν τα ρέστα τους, βάζοντας στον ντορβά τα κυριαρχικά δικαιώματα, την ασφάλεια και σταθερότητα για το λαό προκειμένου να διευκολύνονται οι ΝΑΤΟικές επεμβάσεις στην περιοχή, να έχει όσο γίνεται περισσότερα οφέλη η αστική τάξη από τη συμμετοχή της στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς.

Με όρους αντεπίθεσης να πάρουν απάντηση η προπαγάνδα του συστήματος, η απάτη της «ασφάλειας» που εξασφαλίζεται από το ΝΑΤΟ και τη συμμαχία με τις ΗΠΑ, από τη συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές αποστολές και τη διάθεση γης, θάλασσας και αέρα στους φονιάδες των λαών. Η αμφισβήτηση συνόρων και κυριαρχικών δικαιωμάτων από πλευράς τουρκικής αστικής τάξης εντάσσεται στο παζάρι και τη σύνθετη διαπραγμάτευση ανάμεσα σε ΗΠΑ και ΝΑΤΟ με την Τουρκία με στόχο την παραμονή της τελευταίας σταθερά στο «δυτικό στρατόπεδο». Στόχο που υπηρετούν και οι ελληνικές κυβερνήσεις. Η λογική της συνδιαχείρισης και της συνεκμετάλλευσης δεν είναι απάντηση στον κίνδυνο της πολεμικής εμπλοκής, η «ειρήνη» με το πιστόλι στον κρόταφο, που πολλαπλασιάζει τα προβλήματα και τις αντιθέσεις, οξύνει τους ανταγωνισμούς και ενισχύει τους πολεμικούς κινδύνους. Μόνο τα χειρότερα μπορεί να αναμένει ο λαός από αυτές τις εξελίξεις, αν δεν βγει μαζικά και οργανωμένα στον αγώνα ενάντια στις βάσεις, αν δεν παλέψει για την αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.
Η γνήσια λαϊκή ανησυχία να γίνει αποφασιστική δράση

Σε όσους ανησυχούν μήπως «απομονωθούμε» απάντηση δίνουν οι ίδιες οι εξελίξεις: Οι λαοί είναι σήμερα πιο απομονωμένοι από ποτέ και όσο παραμένουν εγκλωβισμένοι σε αυτούς τους θανάσιμους σχεδιασμούς εντείνονται οι εχθρότητες, οι ανταγωνισμοί για τον πλούτο που καταλήγει στους μονοπωλιακούς κολοσσούς.

Ο λαός που αγωνίζεται, που διεκδικεί, που παίρνει την τύχη στα δικά του χέρια δεν είναι ποτέ μόνος του. Μόνο σε σύγκρουση με αυτόν τον επικίνδυνο δρόμο οι λαοί μπορούν να οικοδομήσουν τη μεταξύ τους αλληλεγγύη, να αναπτύξουν αμοιβαία επωφελείς σχέσεις.

Οι επόμενες μέρες είναι κρίσιμες. Κρίσιμες για την οργάνωση της πάλης από τα κάτω, για την ένταση της συλλογικής δράσης μέσα από τα σωματεία, τους μαζικούς φορείς, τις Επιτροπές Αγώνα. Για να μη μείνει εργάτης, αυτοαπασχολούμενος, φτωχός αγρότης, συνταξιούχος, νεολαίος με τις ανησυχίες και το φόβο για το «αύριο». Ο φόβος ξεπερνιέται μόνο στο δρόμο του αγώνα. Τα αντιιμπεριαλιστικά συλλαλητήρια που θα οργανωθούν σε όλη τη χώρα ενάντια στην Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις βάσεις μπορούν να στείλουν αυτό το αποφασιστικό μήνυμα.

Αν ο «διπλωματικός πυρετός», οι «Σύνοδοι Κορυφής», τα ιμπεριαλιστικά διαβούλια, τα πολεμικά ανακοινωθέντα και οι κατά τόπους συγκρούσεις είναι τα «προεόρτια» πιο γενικευμένων εξελίξεων, οι λαϊκές αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις που αναπτύσσονται μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν τα προεόρτια της αποφασιστικής αντεπίθεσης του εργατικού κινήματος.

Παρουσίαση Τίτλου kειμένου Φωτο: Viva La Revolucion 

26 Μαΐου, 2016

Τι κρυβόταν κ κρύβεται Πίσω απ' τους βομβαρδισμούς στη Λιβύη κ τον προετοιμαζόμενο πόλεμο για τον isis







από  redflecteur  με τίτλο:

Λιβύη: Το βαρύ φορτίο μιας γνήσιας ανθρωπιστικής επέμβασης.


latuff_obama_libya_war-640x463

Του: Κώστα Λουλουδάκη «Ίουλιανού»

Θα ξεκινήσω με μια διαπίστωση:  μην αμελούμε ότι η πληροφόρηση μας είναι απολύτως ελεγχόμενη και κατευθυνόμενη από ισχυρά οικονομικά συμφέροντα ενώ η δημόσια συζήτηση περιορίζεται ασφυκτικά και είναι απολύτως εκβιαστική.

 Στρατιωτικές πηγές στις ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι η χώρα είναι πανέτοιμη για μια «επιχείρηση που ίσως διαρκέσει πολύ» στη Λιβύη. 

Στόχος της επιχείρησης είναι η πλήρης καταστροφή του ISIS, «καθώς ορατός είναι ο κίνδυνος να περιέλθουν στον έλεγχο των τζιχαντιστών τα πετρέλαια της Λιβύης

Αξιωματούχοι της εθνικής ασφαλείας τωνΗΠΑ ασκούν μεγάλες πιέσεις στον Μπαράκ Ομπάμα ν’ ανάψει άμεσα το πράσινο φως. Όπως έλεγε τις προάλλες ο ΥΠΕΞ, Τζων Κέρι «Το τελευταίο πράγμα που θα’ θελε κάποιος να δει είναι ένα ψευτοχαλιφάτο να έχει πρόσβαση στα δισεκατομμύρια δολάρια έσοδα από το πετρέλαιο

Πηγή: http://www.cnn.gr/premium/story/24296/livyi-tympana-polemoy-fovoi-gia-oxynsi-toy-prosfygikoy#ixzz49m9tyyyu




Μόνο που για να παραχθούν έσοδα από το πετρέλαιο χρειάζεται τεχνογνωσία και τεχνολογία από το εξωτερικό προκειμένου να εκμεταλλευτούν οι «τζιχαντιστές» τα κοιτάσματα πετρελαίου, μετά χρειάζεται να βρεθούν πλοία για την μεταφορά, αγοραστές και τράπεζες για τις συναλλαγές. 



Εδώ είναι που τα προσχήματα καταρρέουν…*

Ωστόσο το ΝΑΤΟ και τα αμερικανικά μη-επανδρωμένα οπλισμένα αεροσκάφη τύπου Predator/Reaper έχουν ήδη πραγματοποίησει πάνω από είκοσι χιλιάδες αεροπορικές επιδρομές χειρουργικής ακρίβειας που κατέστρεψαν σταδιακά τις υποδομές της Λιβύης. Οι πρωταγωνιστές της επέμβασης επικαλέσθηκαν την ανάγκη να αποτραπεί μεγάλη ανθρωπιστική καταστροφή λόγω του βάρβαρου καθεστώτος του πρώην συνεταίρου τους Καντάφι.

 Αμέσως μετά τους βομβαρδισμούς η  Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία, οι ΗΠΑ  καθώς επίσης και άλλες χώρες, όπως η Σαουδική Αραβία, έχουν αναπτύξει ειδικές μισθοφορικές δυνάμεις στο Λιβυκό έδαφος που εδώ και καιρό δραστηριοποιούνται  προετοιμάζοντας έναν νέο πόλεμο, ενώ  κουστουμαρισμένα στελέχη πολυεθνικών κατοικοεδρεύουν, με υψηλή προστασία, στην Λιβύη για να εξετάσουν τις  επενδυτικές δυνατότητες που προσφέρει η κατεστραμμένη χώρα. Λογικό μια και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να δώσει παροχή «βοήθειας» δάνεια δηλαδή στους διορισμένους από την Δύση κυβερνήτες της Λιβύης, θέτει ως προϋπόθεση την ιδιωτικοποίηση όλων των δημοσιών υποδομών.

LatuffLibia

Στο σημείο αυτό θα θυμίσουμε πως το ΔΝΤ έβγαζε την  πλέον ευνοϊκή για το µέλλον της Λιβύης έκθεση  του, ενώ ο Καντάφι έστελνε αεροπλάνα για να βοµβαρδίζουν Λίβυους διαδηλωτές, υπό τον τίτλο «The Socialist People’s Libyan Arab Jamahiriya and the IMF». Στη συγκεκριµένη έκθεση:

    α) Το ΔΝΤ επαινούσε το καθεστώς Καντάφι για τα «πλεονάσµατα ρευστότητας» που είχε επιτύχει στον τραπεζικό τοµέα, για την «ενθάρρυνση του ανταγωνισµού» που προωθούσε, για τις «αναδιαρθρώσεις» που συντελούσε µε την «υποστήριξη του ΔΝΤ», και ούτω καθεξής.

     β) Το ΔΝΤ «χαιρέτιζε» ως «ευπρόσδεκτες και ισχυρές τις µακροοικονοµικές επιδόσεις της Λιβύης». Επαινούσε και κατά τη διατύπωση της έκθεσης «συνεχάρη τις Αρχές της Λιβύης για το φιλόδοξο πρόγραµµά τους». Εκτιµούσε ότι «οι προοπτικές για την οικονοµία της Λιβύης παραµένουν θετικές». Υποστήριζε µε σθένος την ανάγκη να «προσαρµοστεί» το εργατικό δυναµικό της Λιβύης, ο λαός δηλαδή, στα κυβερνητικά σχέδια.

     γ) Το ΔΝΤ στην έκθεσή του κατέληγε ως εξής: «Οι πρόσφατες εξελίξεις στις γειτονικές Αίγυπτο και Τυνησία είχαν περιορισµένες οικονοµικές επιπτώσεις για τη Λιβύη»! Τουλάχιστον είχαν την προνοητικότητα να προσθέσουν: «Μέχρι στιγµής»…

    Η συγκεκριµένη έκθεση του ΔΝΤ αναρτήθηκε στην επίσηµη ιστοσελίδα του µε ηµεροµηνία 9 Φεβρουαρίου 2011. Δηλαδή αναρτήθηκε µόλις ένα µήνα πριν οι υποκριτές του ιµπεριαλισµού προχωρήσουν στη στρατιωτική τους επέµβαση κατά της Λιβύης. (http://www.enikos.gr/mpogiopoulos/381121,DNT-Apo-thn-Tynhsia-tis-Filippines-kai-th-Benezoyela-sto-Kastelorizo-2o.html)

Τι μεσολάβησε;

Η ένωση των χρηματοοικονομικών οργανισμών τής Αφρικανικής Ένωσης που έγινε εφικτή χάρη στα Λιβυκά κεφάλαια. Υπολογίζεται ότι ο Καντάφι διέθεσε το ποσό των 40 δισ. δολαρίων στο  Αφρικανικό Νομισματικό Ταμείο με έδρα το Καμερούν ώστε να παραμεριστεί αφενός το  φράγκο CFA ένα  νόμισμα που υποχρεούνται να χρησιμοποιούν δεκατέσσερις αφρικανικές χώρες πρώην γαλλικές αποικίες από την Γαλλία ώστε αυτή να μπορεί να εισάγει πάμφθηνη πρώτη ύλη, αφετέρου να παραμεριστεί  το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο από την Αφρικανική Ένωση την οποία εξουσιάζει οικονομικά. Απώτερος σκοπός της Αφρικανικής Ένωσης όπου συμμετέχουν 54 κράτη  ήταν να αποκτήσουν ένα  ενιαίο νόμισμα.

Στο στόχαστρο όμως βρίσκονταν και τα κεφάλαια τα οποία η Λιβύη ( που είχε ετήσιο εμπορικό πλεόνασμα ύψους περίπου 30 δισ. δολαρίων) έχει επενδύσει στο εξωτερικό σε εταιρείες επενδύσεων χαρτοφυλακίου, σε τράπεζες, στο βιομηχανικό τομέα και στον τομέα των ακινήτων. Όλα αυτά υπολογίζονται σε ένα ποσό γύρω στα 150 δις δολ. Το Λιβυκό κράτος είχε και 32 δισ. δολάρια σε καταθέσεις σε τράπεζες των ΗΠΑ. Αυτό το ποσό δεσμεύτηκε «ως καταπίστευμα υπέρ τού μέλλοντος τής Λιβύης» ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση «πάγωσε» κεφάλαια ύψους περίπου 45 δισ. ευρώ που βρίσκονταν κυρίως στον τραπεζικό κολοσσό Hsbc.

latuff_freedom_libya

Ένας άλλος στόχος τού πολέμου στη Λιβύη είναι τα πετρελαϊκά αποθέματα τα οποία υπολογίζονται σε 60 δισ. βαρέλια και τα αποθέματα φυσικού αερίου, που ανέρχονται περίπου σε 1.500 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα.

Η εταιρία Conoco Phillips Co όπου πρόεδρος είναι ο Richard Lee Armitage πρώην υφυπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ (2001-2005) διέθετε σύμβαση  εκμετάλλευσης του λυβικού πετρελαίου με την ονομασία Epsa-4  η οποία προέβλεπε ότι το μεγαλύτερο ποσοστό τής αξίας, σχεδόν το 90% των κερδών τού εξορυσσόμενου πετρελαίου θα καταβαλλόταν στην «National Oil Corporation of Libya» την κρατική εταιρεία πετρελαίων της Λιβύης δηλαδή. Σύμφωνα με τον πρόεδρο τής πολυεθνικής  εταιρείας Conoco Phillips στη Λιβύη Robert Fryklund: «Οι συμβάσεις Epsa-4 περιείχαν, σε παγκόσμιο επίπεδο, τους πιο επαχθείς για τις πετρελαϊκές εταιρείες όρους».

Ουσιαστικά το κρατικό μονοπώλιο, δηλαδή η εταιρεία της Λιβύης, κάνει κουμάντο και τα άλλα μονοπώλια δεν το σηκώνουν αυτό. 

Κάτι έπρεπε να γίνει.

Για ανθρωπιστικούς λόγους λοιπόν που είχαν να κάνουν με την ασφάλεια των μετόχων  οι πρόθυμοι βομβαρδιστές έστησαν μια εταιρεία με την ονομασία «Libyan Oil Company». Ήδη η εταιρία αυτή πέταξε έξω από την Λιβύη την Γερμανική πολυεθνική πετρελαϊκή εταιρεία «Wintershall» την Ιταλική «Eni» και κύρια την Ρωσική «Gazprom» και Κινέζικη εταιρεία «CNPC», με τις  οποίες ο Καντάφι είχε υπογράψει συμφωνίες που επέτρεπαν  την μεταβίβαση των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης που αφαίρεσε από τις Γαλλικές  και Αμερικανικές πολυεθνικές.

Υστέρα από αυτό το «Who is who» γίνεται κατανοητό γιατί χρηματιστηριακά και   πετρελαϊκά συμφέροντα έπρεπε να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στην «ανθρωπιστική επέμβαση»;

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τρέλα από την παρούσα καπιταλιστική άπληστη  οργάνωση της ζωής, και του άθλιου κυνηγιού των κερδών.

Ο λαός της Λιβύης ήταν και θα συνεχίσει να είναι το μεγαλύτερο θύμα.

Διαβάστε: Wall Street Journal: «For West’s Oil Firms, No Love Lost in Libya»http://www.wsj.com/articles/SB10001424052748703730104576260902489238740

*κάποιες επισημάνσεις στο κείμενο με την ματιά του 
.............................................................................................................................

Ανακοίνωση του ΚΚΕ για τη σχεδιαζόμενη ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη


Σε ανακοίνωσή του για τη σχεδιαζόμενη ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη το Γραφείο Τύπου της ΚΕ τουΚΚΕ αναφέρει:
«Τι γίνεται στη Μεσόγειο;
Προετοιμάζεται νέα ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη;
Ποιος είναι ο στόχος της ΝΑΤΟικής άσκησης “Phoenix Express 2016” στην περιοχή;
Ποιος είναι ο ρόλος της Βάσης της Σούδας;
Τι υπηρετεί η ΝΟΤΑΜ (ειδοποίηση προς τους πιλότους), που έχει εκδοθεί με ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης -παράλληλα με σχετικές ΝΟΤΑΜ της Ιταλίας και της Μάλτας- για το κλείσιμο των εναέριων χώρων για αεροσκάφη που προέρχονται από τη Λιβύη και την υποδοχή ΝΑΤΟικών αεροσκαφών στον ελληνικό εναέριο χώρο;
Η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να δώσει σαφείς απαντήσεις.
Το ΚΚΕ καταδικάζει κάθε επέμβαση στη Λιβύη και απαιτεί καμιά συμμετοχή της Ελλάδας στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς.
Τα περί αντιμετώπισης των τζιχαντιστών, που είναι κατασκεύασμα των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, είναι πρόσχημα για τη δικαιολόγηση των πολέμων.
Οι ιμπεριαλιστικές πολεμικές επιχειρήσεις στη Συρία και τη Λιβύη από το 2011 έχουν δυναμιτίσει την κατάσταση στην περιοχή, έχουν οδηγήσει σε χιλιάδες νεκρούς - τραυματίες, έχουν ξεριζώσει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους από τον τόπο τους.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ θα έχει νέες και βαριές ευθύνες εάν προτίθεται να σύρει τη χώρα μας σε ένα ακόμη μακελειό στη Λιβύη για τα συμφέροντα των μονοπωλίων».