Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΑΜΕ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΑΜΕ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

14 Απριλίου, 2018

ΧΤΕΣ ΒΡΆΔΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΚΟΙΜΉΘΗΚΑΝ ΉΣΥΧΑ -ΑΥΡΙΟ;; --ΔΕΣ (πριν 13 χρόνια) το Π.Α.ΜΕ στη ΣΥΡΙΑ


Τα παιδάκια μου κοιμούνται ήσυχα. 
Κι ονειρεύονται τι θα παίξουν με τους φίλους τους, τι γλυκά θα φάνε, τι δώρα θα πάρουν, τι θα γίνουν όταν μεγαλώσουν.
Κάνουν όνειρα και στον ύπνο και στον ξύπνιο για το αύριο.
Θα ξυπνήσουν κι είναι μια μέρα ηλιόλουστη με τα πουλάκια να κελαηδούνε.
Άραγε στη Συρία υπάρχουν ακόμη πουλιά;
Ο ήλιος δεν μαύρισε από την πολύ τη σκόνη;
Στη Συρία τα παιδιά σήμερα κι οι γονείς τους δε θα ξυπνήσουν.
Για την ακρίβεια, δεν κοιμήθηκαν καθόλου.
30 ανθρωπιστικοί πύραυλοι έπεφταν στα κεφαλάκια τους για να τους σώσουν από τα δήθεν χημικά του ¨κακού¨΄Ασαντ, πριν ακόμη ο έστω κι αυτός ανύπαρκτος ΟΗΕ βγάλει ένα οποιοδήποτε πόρισμα.
Στη Δαμασκό αυτή τη στιγμή στην πλατεία Ομαγιάντ (στην έδρα της κυβέρνησης) οι Σύριοι είναι στους δρόμους ενάντια στην νέα ιμπεριλιαστική επίθεση!
Συμμετέχουν στρατιωτικοί, βουλευτές, αλλά και καλλιτέχνες, ενώ κυματίζουν σημαίες της Συρίας, της Ρωσίας, αλλά και του Ιράν.

Τώρα χρειάζεται κι ο δικός μας ξεσηκωμός!



Όταν το Π.Α.ΜΕ 
Πριν 13 χρόνια Προειδοποιούσε: 
--Τότε που 150 συνδικαλιστές και εργαζόμενοι Απ΄την Ελλάδα μεταβήκαμε στη Συρία, 
-Δείτε το Καραβάνι Αλληλεγγύης τι μήνυμα Έστειλε... 
-Για να Μην τα υποστούμε και Εμείς σαν Χώρα και σαν Λαός,
 μιας -όπως και στη Συρία- είμαστε στη μέση των ενεργειακών δρόμων και με υπέδαφος γεμάτο υδρογονάνθρακες :
Από την πορεία με τους Σύρους εργάτες στα υψίπεδα του Γκολάν

 Η πλούσια εμπειρία που αποκόμισε το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα από την τετραήμερη επαφή με τα συνδικάτα και το λαό της Συρίας είναι πολύτιμο εφόδιο στους καθημερινούς μικρούς και μεγάλους αγώνες. Για να έρθει πιο κοντά το μέλλον που οραματίζονται οι λαοί, χωρίς φτώχεια, πόλεμο και ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
Και ο αγώνας αυτός θα δίνεται ακόμα πιο αποφασιστικά, γιατί πατά γερά πάνω στο στέρεο έδαφος των αναγκών του εργαζόμενου λαού και παίρνει δύναμη από την αλληλεγγύη και το διεθνισμό, που σπάει τις τεχνητές διαχωριστικές γραμμές, αναδεικνύει πως τα δεινά και τα προβλήματα τα γεννά η ίδια πολιτική σε κάθε χώρα. 
Και αυτή έχει όνομα: Είναι το εκμεταλλευτικό σύστημα, ο ιμπεριαλισμός. 
Και απέναντί του οι λαοί πρέπει να σταθούν ενωμένοι, να παλέψουν για την ανατροπή της βάρβαρης Νέας Τάξης Πραγμάτων, που μέρα με την ημέρα θα γεννά ολοένα και περισσότερη φτώχεια, ανεργία, εξάρτηση και πολέμους.
Στη μαρτυρική Κουνέιτρα

Στα ερείπια της Κουνέιτρα κυμάτισαν οι σημαίες του ΠΑΜΕ
Αυτό το μήνυμα αναδείχτηκε ισχυρό μέσα από κάθε σταθμό της περιοδείας του ΠΑΜΕ στη Συρία.
 Και ιδιαίτερα στον κορυφαίο σταθμό. Στο οδοιπορικό στα υψίπεδα του Γκολάν και στη μαρτυρική πόλη Κουνέιτρα, που από το 1973, οπότε απελευθερώθηκε από την ισραηλινή κατοχή, παραμένει ερειπωμένη και κατεστραμμένη να μαρτυρά το βάρβαρο παρόν και μέλλον που στήνουν οι ιμπεριαλιστές για τους λαούς.

Οι Ισραηλινοί, το 1967, κατέλαβαν την περιοχή του Γκολάν (147 χωριά σε έκταση 1.500 χιλιομέτρων), στρατηγικής σημασίας για τα υπόγεια υδατικά αποθέματα της περιοχής. Προχώρησαν σε εκτοπισμούς χιλιάδων κατοίκων.
 Το 1973 οι συριακές δυνάμεις κατάφεραν να απελευθερώσουν την πόλη Κουνέιτρα, που σήμερα βρίσκεται περικυκλωμένη από συρματοπλέγματα και τάφους, με μοναδικά στοιχεία να μαρτυρούν τη ζωή που κάποτε υπήρχε τα κατεστραμμένα σπίτια, νοσοκομεία, σχολεία, εκκλησίες και τζαμιά.

Στην είσοδο αυτής της πόλης, σε μια ανοιχτή πλατεία, το πρωί της Κυριακής πραγματοποιήθηκε το Εργατικό Διεθνιστικό Φεστιβάλ. Πρωταγωνιστές οι νέοι άνθρωποι που υποδέχτηκαν τους Ελληνες εργαζόμενους με σημαίες και συνθήματα, με αθλητικές και πολιτιστικές επιδείξεις.

Στη συγκέντρωση ο εκπρόσωπος των συνδικάτων του Γκολάν μετέφερε τους χαιρετισμούς των εργαζομένων της περιοχής, που κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες δίνουν τη μάχη της επιβίωσης. 
Και σημείωσε πως η πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ , η υποστήριξη του εργαζόμενου λαού της Ελλάδας, στην προσπάθειά τους για την ειρήνη, είναι δυνατή απάντηση σε όσους θέλουν να απομονώσουν τη Συρία και το λαό της και εξαπολύουν κατηγορίες περί «τρομοκρατίας», για να δημιουργήσουν το έδαφος που τους χρειάζεται ώστε πιο εύκολα να επιχειρήσουν μια νέα επίθεση, μια νέα εισβολή και κατοχή, αντίστοιχη με αυτή του Ιράκ.
Δεν είστε μόνοι!

Ο Γιώργος Μαυρίκος, εκ μέρους της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ , αναφέρθηκε στα εγκλήματα που έχουν κάνει οι στρατοκράτες του Ισραήλ, τις δυσκολίες που επιβάλλουν στην καθημερινή διαβίωση και στον αγώνα για την επιβίωση, όπως την απαγόρευση της ελεύθερης μετακίνησης των εργαζομένων, την απαγόρευση των εξαγωγών της παραγωγής των αγροτών (μήλα κλπ.).
 Και σημείωσε: 
«Ηρθαμε να εκφράσουμε την αλληλεγγύη της εργατικής τάξης της χώρας μας στους εργαζόμενους της Συρίας. Γνωρίζουμε ότι ο συριακός λαός δεν είναι τρομοκράτης. Αυτοί που τρομοκρατούν είναι οι ιμπεριαλιστές, οι ΗΠΑ και η πολιτική τους. Ξέρουμε ότι αυτοί που κλαίνε για τη δολοφονία του Χαρίρι στο Λίβανο είναι υποκριτές και είναι αυτοί που ευθύνονται για τις εξελίξεις».
Και ο Γ. Μαυρίκος κατέληξε: «Δεν είσαστε μόνοι. Είμαστε μαζί σας. Ενώνουμε τη φωνή μας μαζί με τη δική σας και απαιτούμε να φύγουν τα ισραηλινά στρατεύματα από το Γκολάν και από τα αραβικά εδάφη. Απαιτούμε να σταματήσουν οι απειλές και οι πιέσεις των Αμερικανών σε βάρος της Συρίας».

Η αποστολή στο Γκολάν ολοκληρώθηκε με την επίσκεψη στο χώρο του νεκροταφείου, όπου κάθε δέντρο έχει κι ένα όνομα, είναι φορτωμένο με την ιστορία των θυμάτων και συμβολίζει την ελπίδα για ένα ειρηνικό και ελεύθερο μέλλον. 
Εκεί τα μέλη της αποστολής του ΠΑΜΕ φύτεψαν ένα δεντράκι ελιάς.

Πλατιά αναγνώριση της συμβολής του ΠΑΜΕ

Η αποστολή αλληλεγγύης του ΠΑΜΕ που ολοκληρώθηκε χτες με την επίσκεψη στο Κοινοβούλιο θεωρήθηκε από τους ίδιους τους Σύρους ως μια από τις σημαντικότερες, γιατί ακριβώς γίνεται σε περίοδο έντασης των απειλών από τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές που θέλουν να αποκτήσουν τον έλεγχο της περιοχής. 

Και το πόσο σημαντική ήταν η αποστολή το μαρτυρά το γεγονός της ιδιαίτερης προβολής από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της Συρίας. 

Αλλά κυρίως το αποδεικνύει η υποδοχή που επιφύλαξε ο συριακός λαός σε κάθε σταθμό της αποστολής , από την άφιξη στο αεροδρόμιο και τη φιλοξενία στο ξενοδοχείο όπου κατέλυσε, μέχρι την επίσκεψη στο μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη, την επίσκεψη στα γραφεία των Συριακών Συνδικάτων, την επίσκεψη στην ιστορική πόλη της Παλμύρα που κουβαλά πάνω της την ιστορία του τόπου, την κουλτούρα, τα ήθη και τα έθιμα του συριακού λαού στο πέρασμα των αιώνων.

Τώρα χρειάζεται κι ο δικός μας ξεσηκωμός!
Posted by at
Labels: , , , ,

18 Μαρτίου, 2018

Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΣ ΗΡΩΙΣΜΟΣ ΚΑΠΟΙΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ?!!

ΚΛΑΔΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΜΕΤΑΛΛΟΥ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ

 Πλούσια πείρα από την παρέμβαση στη ΛΑΡΚΟ

Η ΛΑΡΚΟ είναι ένα από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα βιομηχανικής μονάδας στρατηγικής σημασίας, που εδώ και χρόνια οι εργαζόμενοί της είναι σε διαρκή ανησυχία για το μέλλον τους, ως αποτέλεσμα των επιχειρηματικών παιχνιδιών που παίζονται στις πλάτες τους, με άμεση εμπλοκή του κράτους και με επίδικο τα κέρδη από την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου.
Το εργοστάσιο βρίσκεται σήμερα σε οριακή κατάσταση, με εγκαταστάσεις που δεν συντηρούνται, με μισθούς πετσοκομμένους, με ελλιπείς συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, με τους εργαζόμενους να βλέπουν διαρκώς μπροστά τους την απειλή της ανεργίας. 
Ανάμεσά τους και δεκάδες «εργολαβικοί», που βιώνουν ακόμα πιο έντονη την εκμετάλλευση, την απληρωσιά, τις καθυστερήσεις, την ανασφάλιστη δουλειά.
Η πείρα των εργαζομένων είναι πλούσια, τόσο από τους χειρισμούς της (κρατικής) διοίκησης και της κυβερνητικής συνδικαλιστικής πλειοψηφίας στο επιχειρησιακό σωματείο, όσο και από τους σκληρούς αγώνες που έδωσαν και δίνουν. 
Αλλωστε, είναι «κληρονόμοι» της συγκλονιστικής αγωνιστικής παρακαταθήκης που άφησε η μεγάλη απεργία του 1977, σύμβολο αγώνα για τους σύγχρονους εργάτες της βιομηχανίας.
Οργανωτής και ψυχή της πάλης μέσα στο εργοστάσιο είναι το κλαδικό Συνδικάτο Μετάλλου Φθιώτιδας, στον αντίποδα του επιχειρησιακού σωματείου της ΛΑΡΚΟ, όπου κυριαρχούν οι εργοδοτικοί συνδικαλιστές. 
Για τη σημαντική πείρα από αυτήν την προσπάθεια ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με τον Παναγιώτη Πολίτη, εργάτη στη ΛΑΡΚΟ και πρόεδρο του Κλαδικού Συνδικάτου Μετάλλου Φθιώτιδας.
Το Κλαδικό Συνδικάτο οργανώνει την πάλη
Το Συνδικάτο Μετάλλου, που παίζει καθοριστικό ρόλο στην οργάνωση της πάλης μέσα στη ΛΑΡΚΟ, είχε φτιαχτεί τη δεκαετία του '90, όμως με ευθύνη των εργοδοτικών - κυβερνητικών συνδικαλιστών παρέμενε για χρόνια μια σφραγίδα που περιφερόταν από συνέδριο σε συνέδριο για τη συντήρηση των κάλπικων συσχετισμών, μέχρι που πέρασε στα χέρια των ταξικών δυνάμεων.
«Στην αρχή συσπείρωνε μερικούς δραστήριους εργαζόμενους του κλάδου, ενώ το 2003 ξεχωρίσαμε ως στόχο να συσπειρωθούν σε αυτό οι εργολαβικοί εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, εκτιμώντας ότι ήταν το πιο σκληρά εκμεταλλευόμενο τμήμα του προσωπικού. Τότε ήταν 300 εργαζόμενοι στις εργολαβίες και υπήρχε τάση αύξησής τους», λέει ο Π. Πολίτης και συνεχίζει:
«Ηταν η περίοδος που η διοίκηση της ΛΑΡΚΟ έλεγε ότι δεν κάνει προσλήψεις γιατί θα εμπλεκόταν το ΑΣΕΠ και θα έρχονταν εργαζόμενοι από όλη την Ελλάδα, "να πάρουν τη δουλειά των ντόπιων". Ετσι δικαιολογούσε τη διαιώνιση της εργασιακής ομηρίας».
Η προσπάθεια για οργάνωση των εργολαβικών, τους οποίους το επιχειρησιακό αρνούνταν να εγγράψει μέλη του, δεν ήταν εύκολη, αφού ήταν αντιμέτωποι με τις απειλές, τους εκβιασμούς της εργοδοσίας, αλλά και της πλειοψηφίας του εργοδοτικού επιχειρησιακού σωματείου.
Ωστόσο, το Κλαδικό Συνδικάτο δεν παραιτήθηκε, δεν το έβαλε κάτω. Η δράση, αν και με λίγες δυνάμεις, κυρίως εκτός ΛΑΡΚΟ, είχε αποτελέσματα. Με τις παρεμβάσεις του, πέτυχε βελτιώσεις στο ωράριο, στα μέτρα ασφαλείας, εμπόδισε απολύσεις, απέσπασε αυξήσεις και αυτό «ξεκούμπωσε» αρκετούς εργαζόμενους από εργολαβίες να πλησιάσουν το Κλαδικό Συνδικάτο, βλέποντας στην πράξη ότι αυτό είναι στο πλάι τους, ότι δεν χαρίζεται στους αρνητικούς συσχετισμούς.
«Τότε βάλαμε πιο επιθετικά και το αίτημα όλοι οι εργολαβικοί εργαζόμενοι να ενσωματωθούν στη ΛΑΡΚΟ ως μόνιμο προσωπικό της, ενώ το 2006 κλιμακώσαμε τον αγώνα με συνεχείς απεργιακές κινητοποιήσεις», λέει ο συνδικαλιστής και εξηγεί: «Ηταν μια σύγκρουση απέναντι σε όλους: Στην (τότε) κυβέρνηση της ΝΔ αλλά και στον κυβερνητικό - εργοδοτικό συνδικαλισμό. Ειδικά ο τελευταίος πήρε πάνω του όλη τη δουλειά για λογαριασμό της εργοδοσίας, προσπαθώντας να στήσει απεργοσπαστικό μηχανισμό, πηγαίνοντας ακόμα και στα σπίτια των εργαζομένων για να τους πάει στη δουλειά με το ζόρι και "εξηγώντας" τους ότι ...δεν γίνεται η ΛΑΡΚΟ να κάνει προσλήψεις».
Η συμμετοχή τότε ήταν 100% στις εργολαβίες, ενώ συμμετείχαν και μερικοί πρωτοπόροι εργαζόμενοι από τους μόνιμους. Η μη συμμετοχή ουσιαστικά των μονίμων ήταν μια διαπιστωμένη αδυναμία, που δύσκολα αντιμετωπιζόταν από το Συνδικάτο. Η εργοδοσία όμως θορυβήθηκε και πήρε μέτρα: Με μαζικές απολύσεις, με αντικαταστάσεις εργολάβων για να ξεφορτωθεί και εργαζόμενους, προσπάθησε να στείλει μήνυμα ότι όποιοι αγωνίζονται τελικά μένουν άνεργοι.
Παρ' όλα αυτά ο αγώνας αυτός άφησε ένα ισχυρό αποτύπωμα για τη συνέχεια. Η ΛΑΡΚΟ έκανε το 2007 τις πρώτες προσλήψεις μετά από 15 χρόνια. Από τότε μέχρι σήμερα, έχουν περάσει ως μόνιμο προσωπικό της επιχείρησης 500 πρώην εργολαβικοί.
Στα χρόνια που ακολούθησαν έλειψαν μεγάλες αγωνιστικές κινητοποιήσεις, για να φτάσουμε στο τρίχρονο 2015 - 2017, που η επιχείρηση ξαναπάγωσε τις προσλήψεις. «Τότε καταφέραμε να συσπειρώσουμε ξανά τους εργολαβικούς εργαζόμενους, διεκδικώντας τη μονιμοποίησή τους. Το ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια δεν παραιτηθήκαμε από την προσπάθεια οργάνωσης αγώνων και η τακτική επαφή με το προσωπικό αποδείχθηκαν αναντικατάστατα στοιχεία για να ξανανάψει η εστία της πάλης. Αν στο όνομα των δυσκολιών παρασυρόμασταν, δεν κάναμε ό,τι περνούσε από το χέρι μας, δύσκολα θα ξανασηκώνονταν οι εργάτες στην κρίσιμη αυτή περίοδο», λέει ο Π. Πολίτης.
Επεξεργασία πλαισίου που βοηθάει την κοινή πάλη
Ενα από τα επιχειρήματα με τα οποία βρέθηκε αντιμέτωπο το Συνδικάτο, ήταν σχετικά με τη στάση του απέναντι στην κυβερνητική πλειοψηφία του επιχειρησιακού σωματείου: «Ολο απέναντι τους βάζετε», έλεγαν πολλοί εργαζόμενοι.
Ο πρόεδρος του Κλαδικού μάς λέει: «Εκτιμώντας την απειρία, τις συγχύσεις που προκαλούν οι εργοδοτικές δυνάμεις, καλέσαμε τη διοίκηση του επιχειρησιακού σωματείου στις Γενικές Συνελεύσεις των εργαζομένων, οι οποίοι τους έβαλαν μπροστά στις ευθύνες που έχουν για την κατάσταση που επικρατεί στις εργολαβίες, γιατί δεν τους γράφουν στο επιχειρησιακό σωματείο. Ταυτόχρονα, πιέζαμε τη διοίκηση του επιχειρησιακού να πάρει απόφαση για κινητοποιήσεις και να μη βρει καμιά πρόφαση για να τις υπονομεύσει ανοιχτά.
Ακόμα και τις κινητοποιήσεις (π.χ. στάσεις εργασίας) που αποφάσιζε η πλειοψηφία, θέλοντας απλά να εκτονώσει την αντίδραση των εργαζομένων, τις αξιοποιούσαμε για να τους δώσουμε αγωνιστικό - ταξικό περιεχόμενο, οργανώνοντας και συγκέντρωση. Σε μια από αυτές, μαζεύτηκαν όλοι οι εργαζόμενοι από τις εργολαβίες και το αποτέλεσμα ήταν οι ίδιοι να βάλουν θέμα κλιμάκωσης, κάτι που άσκησε πίεση και στην πλειοψηφία του επιχειρησιακού σωματείου.
Σε αυτήν τη συγκέντρωση έγινε ένα σημαντικό βήμα, αφού συμμετείχαν και οι μόνιμοι εργαζόμενοι, οι οποίοι "καλύπτονταν" από την απόφαση του επιχειρησιακού. Η παρουσία τους βοήθησε να υποχωρήσει το κλίμα καχυποψίας που υπάρχει στο έδαφος του συντεχνιασμού».
Υπόθεση του Συνδικάτου ήταν τώρα να τροφοδοτήσει κι άλλο αυτό το θετικό κλίμα που άρχιζε να δημιουργείται και προφανώς αυτή η προσπάθεια έπρεπε να πατήσει στο περιεχόμενο του αγώνα, σε διεκδικήσεις που θα βοηθούσαν στην παραπέρα ανάπτυξή του. Γι' αυτό επεξεργάστηκε πλαίσιο πάλης τέτοιο, που να πατάει στα προβλήματα και τις ανάγκες όλων των εργαζομένων, να ακυρώνει τις διασπαστικές προσπάθειες.
Το Συνδικάτο πήρε υπόψη την τακτική της εργοδοσίας, το γεγονός ότι το "διαίρει και βασίλευε" πατούσε σε μια υπαρκτή κατάσταση που διαμόρφωνε η πολιτική της εταιρείας: Οσοι μονιμοποιούνταν από εργολαβίες δεν είχαν τα ίδια δικαιώματα με τους παλιούς μόνιμους εργαζόμενους, οι μισθολογικές διαφορές είναι τεράστιες, ενώ άρχισαν να μπαίνουν στο στόχαστρο και οι πιο παλιοί εργαζόμενοι.
Ετσι, ως στόχος πάλης μπήκε η εξίσωση των δικαιωμάτων όλων των εργαζομένων προς τα πάνω. Το Συνδικάτο προσάρμοσε το πλαίσιο πάλης ώστε να βοηθάει να συνειδητοποιείται ότι η διέξοδος βρίσκεται στην κοινή πάλη. Σε αυτήν την πορεία στήθηκαν Επιτροπές των εργαζομένων, οι οποίες παρόλο που αποτελούνταν από εργολαβικούς, αφού αυτοί ήταν μέλη του Συνδικάτου, διεκδικούσαν από την εργοδοσία αιτήματα για λογαριασμό όλου του προσωπικού, συμβάλλοντας στο σπάσιμο προκαταλήψεων.
Αντιπαράθεση σε όλα τα μέτωπα
Σταθμός μεγαλύτερης συσπείρωσης ήταν οι εκλογές του Συνδικάτου Μετάλλου το Μάη του 2017. Τότε αποφασίστηκε ότι πρέπει να ενισχυθεί η δουλειά με τους μόνιμους εργαζόμενους. «Για να γίνει αυτό, έπρεπε να επιμείνουμε καταρχάς οι εργολαβικοί να βάλουν τα δυνατά τους, να συζητήσουν θαρρετά στο εργοστάσιο με τους μόνιμους συναδέλφους τους», σημειώνει ο Π. Πολίτης και συνεχίζει:
«Αυτή η διαδικασία ήταν και παραμένει μια διαρκής σύγκρουση. Επεξεργαστήκαμε επιχειρήματα και κάναμε αντιπαράθεση, μεταξύ άλλων, στους παρακάτω άξονες: Από τη μία, εμείς που λέμε στους εργαζόμενους ότι δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν, ότι πρέπει όλοι μαζί να είναι στο ίδιο Συνδικάτο και ότι ο μόνος που έχει συμφέρον από τη διάσπασή τους είναι η εργοδοσία για να τους έχει του χεριού τους. Και από την άλλη, οι εργοδοτικοί συνδικαλιστές, που μας έριχναν λάσπη, έκαναν προσωπικές επιθέσεις για να σπείρουν τη σύγχυση και την αμφιβολία για το ρόλο των μελών της διοίκησης του Συνδικάτου μας.
Από τη μία, εμείς που έχουμε καθαρή θέση για τη ΛΑΡΚΟ, για την προοπτική της που θα διασφαλίζει το μέλλον της, με τους εργαζομένους της, αλλά και όλο το λαό ωφελημένο. Οτι για να γίνει αυτό, απαιτούνται γενικότερες αλλαγές σε επίπεδο οικονομίας και εξουσίας, ώστε να ενταχθούν οι υποδομές της ΛΑΡΚΟ σε έναν Ενιαίο Κρατικό Φορέα Μεταλλευτικής Βιομηχανίας, που θα αξιοποιεί τις πλουτοπαραγωγικές δυνατότητες για την ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών.
Και από την άλλη, οι δυνάμεις της εργοδοσίας, που δεν αμφισβητούν το στρατηγικό σχεδιασμό για το μοίρασμα του ορυκτού πλούτου στους μονοπωλιακούς ομίλους και προσπαθούν να εγκλωβίζουν τους εργαζόμενους στο χρεοκοπημένο "αίτημα" περί "δημόσιου ελέγχου", λες και δεν είναι το σημερινό κράτος που έφερε σε αυτήν την κατάσταση την επιχείρηση.
Από τη μία, οι ταξικές δυνάμεις που βλέπουν τους ίδιους τους εργαζόμενους πρωταγωνιστές της πάλης και, από την άλλη, η εργοδοτική πλειοψηφία στο επιχειρησιακό σωματείο, που εξαντλείται σε "διαβουλεύσεις", θέλοντας τους εργάτες θεατές παζαριών των εργατοπατέρων για το πόσα θα χάσουν».
Η μάχη αυτή ήταν κυριολεκτικά άνθρωπο τον άνθρωπο, με πείσμα και αποφασιστικότητα. Το αποτέλεσμα; Τα μέλη του Συνδικάτου από 120 έγιναν 400, για πρώτη φορά γράφτηκαν μόνιμοι εργαζόμενοι, οι οποίοι είναι δραστήριοι, απεργούν, κινητοποιούνται. Αυτή η προσπάθεια είχε θετική επίδραση και στην παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων στο επιχειρησιακό σωματείο, σημειώνοντας αύξηση κατά 25% στις αρχαιρεσίες. Οι δύο απεργίες που πραγματοποιήθηκαν χωρίς τη συμμετοχή του επιχειρησιακού σωματείου, είναι πολύ ενθαρρυντικές. Το 2010 οι απεργοί από το μόνιμο προσωπικό της ΛΑΡΚΟ ήταν μόλις 5 άτομα, ενώ στην τελευταία απεργία, στις 12 Γενάρη, είχε 100 - 110 απεργούς!
Τώρα, το Συνδικάτο επικεντρώνεται στην προετοιμασία της Γενικής Συνέλευσης στις 22 Μάρτη, όπου θα συζητηθεί το θέμα των Συλλογικών Συμβάσεων και της οργάνωσης του αγώνα για επιχειρησιακή Σύμβαση, με αυξήσεις στους μισθούς, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού κ.λπ.

Μ.

Posted by at
Labels: , , , , ,

16 Μαρτίου, 2018

"ΖΑΙΩΝ" ΚΑΤΆΝΤΙΑ: ΤΩΡΑ ΣΥΛΛΑΜΒΆΝΟΥΝ k ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ

-Επειδή το ΔΣ της ΕΛΜΕ, στις 6 Μάρτη, εξέδωσε ψήφισμα συμπαράστασης σε απολυμένη έγκυο εργαζόμενη

-Συνελήφθησαν μέλη του ΔΣ της Α' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

Καταγγελία της Πανελλαδικής Γραμματείας Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ
Στη σύλληψη της Προέδρου και του Αντιπροέδρου της Α' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης προχώρησε η αστυνομία, επειδή το ΔΣ της ΕΛΜΕ, στις 6 Μάρτη, εξέδωσε ψήφισμα συμπαράστασης σε απολυμένη έγκυο εργαζόμενη σε ιδιωτική εταιρία με έδρα την Αθήνα.
Η σύλληψη των δύο συνδικαλιστών έγινε στο πλαίσιο της διαδικασίας του αυτοφώρου που διέταξε ο Εισαγγελέας. Το έγκλημα των συνδικαλιστών της Α' ΕΛΜΕ είναι ότι εξέδωσαν ψήφισμα καταδίκης της εργοδοσίας της εταιρείας VresNET (εταιρεία τηλεφωνικού καταλόγου), η οποία προχώρησε στην απόλυση εργαζόμενης που βρίσκονταν στον έβδομο μήνα εγκυμοσύνης και στην συνέχεια απέλυσε τρεις ακόμα συναδέλφους της που τόλμησαν να την υπερασπιστούν.
Στη συνέχεια υπέβαλε μήνυση στην απολυμένη και σε όσους κατήγγειλαν την αυθαιρεσία της εργοδοσίας. 
Ερωτηματικά γεννά η σπουδή της εισαγγελίας να κινήσει τη διαδικασία του αυτοφώρου και να διατάξει την άμεση σύλληψη των συνδικαλιστών. 
Στο πλευρό των συλληφθέντων που κρατήθηκαν για ώρες στο ΑΤ Τούμπας, βρέθηκε ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Δελής, ο οποίος πραγματοποίησε παρέμβαση στον Διοικητή του ΑΤ, αλλά και συνάδελφοί τους εκπαιδευτικοί, συνδικαλιστές και εργαζόμενοι άλλων κλάδων απαιτώντας την άμεση απελευθέρωσή τους, η οποία και έγινε μετά από ώρες κράτησης. 
Η Δ. Δάσιου, πρόεδρος της Α' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
Η Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ καταγγέλλει τις συλλήψεις, τονίζοντας ότι «μετά τα ΜΑΤ, τις απαγορεύσεις, τώρα ποινικοποιείται και η έκφραση αλληλεγγύης. Ο αυταρχικός κατήφορος της κυβέρνησης και των εργοδοτών δεν θα περάσει. Απαιτούμε εδώ και τώρα να αφεθούν ελεύθεροι και να απαλλαγούν από κάθε κατηγορία.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.
Καλούμε όλες τις ΕΛΜΕ και τους Συλλόγους ΠΕ να καταδικάσουν τον αντιλαϊκό και αυταρχικό κατήφορο της κυβέρνησης».

Ανακοίνωση της Οργάνωσης Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ 

 Η Οργάνωση Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ καταγγέλλει τη σύλληψη της προέδρου και του αντιπροέδρου του ΔΣ της Α' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης με τη διαδικασία του αυτοφώρου, επειδή κατήγγειλαν με απόφαση του ΔΣ την απόλυση εγκύου εργαζόμενης σε ιδιωτική εταιρεία. Μηνυτής είναι ο εργοδότης της απολυμένης.
Από την πρώτη στιγμή βρέθηκε στο πλευρό τους αντιπροσωπεία της Κομματικής Οργάνωσης του ΚΚΕ, με επικεφαλής το βουλευτή Γιάννη Δελή, ο οποίος τόνισε στον αστυνομικό διοικητή ότι είναι απαράδεκτη η σύλληψη και κράτηση των συνδικαλιστών και απαίτησε την άμεση απελευθέρωσή τους.
Η ενέργεια αυτή αποτελεί προσπάθεια εκφοβισμού και καταστολής της δράσης των εργατικών σωματείων που υπερασπίζονται τα εργατικά δικαιώματα. Ο αυταρχισμός της κυβέρνησης και των εργοδοτών δεν έχει τέλος. Μετά τις απειλές, τις απαγορεύσεις και τα ΜΑΤ, διώκεται ακόμα και η αλληλεγγύη ανάμεσα σε εργαζόμενους.
Η αντιλαϊκή πολιτική πάει χέρι χέρι με την ένταση της καταστολής. Απέναντι στα κρούσματα αυταρχισμού και τρομοκράτησης οι εργαζόμενοι να αντιτάξουν τον οργανωμένο συλλογικό αγώνα.
Posted by at
Labels: , , , , , ,

02 Μαρτίου, 2018

-"Ο αναπλ. φιλόλογος Γιώργος, η Οδύσσειά Του και το Ξύλο που έφαγε σήμερα"-

Ο Γιώργος είναι αναπληρωτής φιλόλογος...
Σήμερα οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί όλης της χώρα πραγματοποίησαν κινητοποιήσεις κατά της αδιοριστίας.(δες παρακάτω)

Σύλλογοι της Δευτεροβάθμιας και Πρωτοβάθμιας ενωμένοι πραγματοποιούν συγκεντρώσεις για το θέμα που τυραννά τους εκπαιδευτικούς, το οποίο δεν είναι άλλο από το καθεστώς του αναπληρωτή και η μη πραγματοποίηση μόνιμων διορισμών.

Λόγω των συγκεντρώσεων έχει δημιουργηθεί ένα πανό το οποίο κυκλοφορεί στο Facebook και δεν έχουμε βρει την πηγή του, το οποίο έχει κάνει θραύση καθώς παρουσιάζει την συνθήκες στις οποίες εργάζονται οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, συνθήκες μετακίνησης,
 επισφάλειας και ανασφάλειας με ολοένα και περισσότερες περικοπές στο μισθολόγιο και στα δικαιώματα
"Ο Γιώργος είναι αναπληρωτής φιλόλογος και κάνει Οδύσσεια στα παιδιά"
________________________________

Ξύλο και χημικά στους εκπαιδευτικούς στη μαζική συγκέντρωση στο υπουργείο Παιδείας (ΦΩΤΟ)


Με ξύλο και χημικά απάντησε η κυβέρνηση σε μία ακόμη λαϊκή κινητοποίηση. Θέμα της νέας επίδειξης του κυβερνητικού αυταρχιασμού ήταν αυτή τη φορά αναπληρωτές και μόνιμοι εκπαιδευτικοί, που πραγματοποιούν συγκέντρωση αυτή την ώρα στο υπουργείο Παιδείας.

Οι εκπαιδευτικοί που ζητούν μόνιμη και σταθερή δουλειά, δέχτηκαν την απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ, ενώ αξιοσημείωτη είναι και η χρήση χημικών στο σώμα της συγκέντρωσης, με ξεκάθαρη πρόθεση να την διαλύσουν. Σύμφωνα με πληροφορίες, από την επίθεση, υπάρχουν τραυματίες, ενώ ήδη ένας εκπαιδευτικός μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο φέροντας τραύμα στο κεφάλι.

Κάτω από την επιμονή των ταξικών δυνάμεων, οι αστυνομικές δυνάμεις αποχώρησαν και οι εκπαιδευτικοί μπήκαν στο κτίριο του υπουργείου. Αντιπροσωπεία τους συναντήθηκε με τον γενικό γραμματέα του υπουργείου, Γιώργο Αγγελόπουλο και άλλους υπηρεσιακούς παράγοντες.




Η κινητοποίηση πραγματοποιείται στο πλαίσιο των σημερινών κινητοποιήσεων σε όλη τη χώρα με τις οποίες κορυφώνεται η βδομάδα δράσης με κεντρικά αιτήματα μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων εκπαιδευτικών και εξίσωση των δικαιωμάτων των αναπληρωτών με αυτά των μονίμων.




Στην κινητοποίηση κάλεσε και η Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ, αναφέροντας μεταξύ άλλων τις επιπτώσεις της πολιτικής της αδιοριστίας και των περικοπών στις εκπαιδευτικές ανάγκες και στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών, ειδικά όσων προέρχονται από φτωχές οικογένειες.

Τρίωρες στάσεις εργασίας για συμμετοχή στις κινητοποιήσεις έχουν κηρύξει τα ΔΣ της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ και κάλεσμα συμμετοχής απευθύνουν, η Πρωτοβουλία Αναπληρωτών - Ωρομισθίων και πολλά πρωτοβάθμια σωματεία εκπαιδευτικών.

Μεταξύ αυτών οι Σύλλογοι Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΣΕΠΕ) Ανατ. Αττικής «Ο Σωκράτης», Χαϊδαρίου, Αργυρούπολης - Αλίμου - Ελληνικού «Ο Θουκυδίδης», Βύρωνα - Καισαριανής - Παγκρατίου «Ρόζα Ιμβριώτη», Ηλιούπολης «Μ. Παπαμαύρος», N. Ιωνίας - Ηρακλείου - Μεταμόρφωσης - Λυκόβρυσης «Γ. Σεφέρης», καθώς και η Ζ' ΕΛΜΕ Αθήνας και η ΕΛΜΕ Πειραιά.

Επίσης οι Φοιτητικοί Σύλλογοι, Δασκάλων, Φιλοσοφικής, Ιστορικού - Αρχαιολογικού ΕΚΠΑ συμμετέχουν στην κινητοποίηση στο πλευρό των εκπαιδευτικών, διεκδικώντας μαζικούς διορισμούς καθώς και καμία απόσπαση παιδαγωγικής επάρκειας από το πτυχίο στις καθηγητικές σχολές.
1 / 5
ΣΧΕΤΙΚΑ




ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Ν. ΚΟΖΑΝΗΣ

«Η πολιτική της κυβέρνησης οδηγεί σε απόλυση συμβασιούχου αναπληρώτριας λόγω εγκυμοσύνης!»

Το γεγονός ότι το καθεστώς της ελαστικής εργασίας των συμβασιούχων στην Εκπαίδευση δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα της προστασίας της μητρότητας σε περίπτωση επαπειλούμενης εγκυμοσύνης, καταγγέλλει η Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών Ν. Κοζάνης.
Όπως αναφέρει: «Το καθεστώς της ελαστικής εργασίας των συμβασιούχων στην Εκπαίδευση δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα της προστασίας της μητρότητας σε περίπτωση επαπειλούμενης εγκυμοσύνης, καθώς οι συνάδελφοι δεν δικαιούνται ούτε μια παραπάνω μέρα άδειας (15 ημέρες αναρρωτικής).
Στο απάνθρωπο δίλημμα, να αποφασίσει αν θα πρέπει να φροντίσει τη συνέχιση της εγκυμοσύνης της, καθώς αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα ή να συνεχίζει να εργάζεται, βρίσκεται αναπληρώτρια φιλόλογος ειδικής αγωγής στο Νομό Κοζάνης.
Η αναρρωτική της άδεια λήγει σε μια εβδομάδα και είναι υποχρεωμένη να παραιτηθεί και να οδηγηθεί σε απόλυση, γιατί δεν έχει το δικαίωμα να ζητήσει επιπλέον άδεια επαπειλούμενης εγκυμοσύνης. Είναι καταδικασμένη να παραιτηθεί από το δικαίωμά στην εργασία, που κάθε νέα μητέρα έχει ανάγκη στη σημερινή εποχή. Η αναλγησία και η ξεδιαντροπιά της πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εξαναγκάζει τελικά τη μητέρα να επιλέξει το παιδί της ή την εργασία της!
Τα τελευταία χρόνια γίνονται συνεχείς περικοπές σε εκπαιδευτικές ανάγκες στα σχολεία. Η κυβέρνηση έχει βάλει την Παιδεία, όπως και το σύνολο των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, στην "κλίνη του Προκρούστη" για να πιαστούν οι αντιλαϊκοί στόχοι και τα ματωμένα πλεονάσματα. Συνεχίζει επάξια την πολιτική της χρόνιας αδιοριστίας, τη μετατροπή της ζωής των εκπαιδευτικών σε λάστιχο, τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, τη γενίκευση της ελαστικής εργασίας των συμβασιούχων και στην Εκπαίδευση, όπως έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι.
Το καθεστώς των αδειών είναι απαράδεκτο. Η άδεια είναι όλη κι όλη 7 ημέρες. Η αναρρωτική 15 μέρες και αυτές με την προϋπόθεση ότι θα αρρωστήσουν τουλάχιστον 10 μέρες μετά την πρόσληψη! Ακόμα, κινδυνεύουν με απόλυση, αν κριθεί αναγκαία η αντικατάσταση μετά το δεκαπενθήμερο. Οι άδειες μητρότητας είναι 2 μήνες πριν τον τοκετό και 2 ¼ του μήνα μετά τον τοκετό. Αντίστοιχα, η μόνιμη συνάδελφος έχει πέρα των 2 μηνών πριν τον τοκετό, 1 χρόνο άδεια μετά, με αποδοχές. Οι αναπληρώτριες δεν έχουν εξασφαλισμένο ότι θα δουλεύουν στον τόπο τους. Τι θα κάνει η αναπληρώτρια όταν αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της; Να νιώθει ενοχές για το φυσικό δικαίωμα της μητρότητας; Όταν 2 μήνες μετά τη γέννα πρέπει να μεταναστεύσει ξανά στον τόπο δουλειάς της; Θα πάρει το νεογέννητο μαζί της ή θα το αφήσει πίσω; Αυτά δεν είναι ατομική υπόθεση της κάθε συναδέλφου.
Η λύση είναι η εξίσωση των αδειών με αυτές των μόνιμων συναδέλφων. Εδώ και τώρα η κυβέρνηση να νομοθετήσει άμεση εξίσωση όλων των δικαιωμάτων αναπληρωτών και μόνιμων συναδέλφων.
Το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά θα το κερδίσουμε με τον αγώνα μας!
Με σύγκρουση και ρήξη απέναντι στη σύγχρονη βαρβαρότητα που μας ετοιμάζουν!».
ΔΕΣ ΑΚΟΜΑ
Posted by at
Labels: , , , ,

22 Φεβρουαρίου, 2018

Πώς ΒΓΗΚΑΜΕ από τις ΤΡΩΓΛΕΣ, τους ΤΣΙΓΚΟΥΣ, τον ΑΜΙΑΝΤΟ που το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ μάς ΕΙΧΕ ΧΩΜΕΝΟΥΣ;;

,,Οι πατεράδες μας ήταν αυτοί που για να ζήσουν τα παιδιά τους σε σπίτια και όχι παράγκες, 
να ΄χουν κάποια τετραγωνικά παραπάνω, το δικό τους δωμάτιο, τρώγανε παξιμάδια και ελιές, είχαν μείνει χωρίς δόντια θυσία στο μέλλον για το καλό των παιδιών τους.,, 
Από τη... μετονομασία του υπουργείου
    
Συνάδελφοι, εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νέοι και νέες, η κυβέρνηση υλοποιώντας όλες τις επιθυμίες των μονοπωλιακών ομίλων, έχει γίνει το πιο πειθήνιο όργανό τους. 
Που να το φανταζόντουσαν οι τραπεζίτες και τα ξένα funds πως η Συριζαίοι, 
από το "κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη" θα πέρναγαν στο "κανένα σπίτι στα χέρια ιδιοκτήτη", 
ότι η κυβέρνηση, που θα καταργούσε τα μνημόνια με ένα νόμο σε ένα άρθρο θα έφερνε τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς για να πουληθούν τα κόκκινα δάνεια στα κοράκια των αγορών, των ίδιων αγορών που θα χτυπούσε τα νταούλια και θα χόρευαν,
 αυτή η κυβέρνηση που θα επανέφερε τα 751 κατώτερο μισθό, προχώρησε στην αυτεπάγγελτη δίωξη σε όποιον υπερασπίζεται την λαϊκή κατοικία. 
Αυτή η κυβέρνηση που από σήμερα σφίγγει ακόμα περισσότερο την θηλιά στο λαιμό του λαού με την διενέργεια των πλειστηριασμών μόνο με ηλεκτρονικά μέσα, με την άθλια νομοθετική ρύθμιση που προχωράει σε κατάσχεση ακίνητης περιουσίας για χρέη προς το δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία από 500 ευρώ και πάνω, από την 1η Μάη. 
 Τι άλλο να κάνει για να αποδείξει ότι έχει έρθει να κάνει την βρώμικη δουλειά, 
τόσο με τα μέτρα που οι άλλοι δεν τολμούσαν να φέρουν, 
όσο και εναντίον του κινήματος, με το χτύπημα στους αγώνες, με την καταστολή, αλλά και με την αριστεροφροσύνη της για πλήρη ευνουχισμό του εργατικού λαϊκού κινήματος,
 τι άλλο να κάνει να δείξει ότι η πολιτική της έχει ταξικό πρόσημο; 
ότι στόχος της είναι να σώσει την καπιταλιστική οικονομία, τις τράπεζες, που όπως λέει, πρέπει να σωθούν πάση θυσία, να περάσουν τα στρες τεστ, για να μην παρθούν άμεσα νέα μέτρα μείωσης συντάξεων, μισθών και ως συμπέρασμα πρέπει να χάσει ο λαός τα σπίτια του. 
Στόχος οι 40.000 πλειστηριασμοί τον χρόνο.
Βγαίνουν και σαν να μην ξέρουν τίποτα για τον φόνο, λένε "βρείτε μας έναν που χάνει το σπίτι του", 
γνωρίζοντας πως δεν υπάρχει από 1-1-18 κανενός είδους νομοθετική ρύθμιση για την προστασία της πρώτης κατοικίας, ότι και αυτός ο γνωστός νόμος Κατσέλη έχει γίνει για την προστασία ελάχιστων οφειλετών, 
ενώ συνεχώς μπαίνουν επιπρόσθετα μέτρα για τον αποκλεισμό ακόμα περισσότερων από αυτήν την ρύθμιση, όπως για παράδειγμα την απόρριψη της αίτησης, πριν από την δικαστική προσφυγή, σε περιπτώσεις μεταβίβασης περιουσιακών στοιχείων σε συγγενικά πρόσωπα,
 ή την αυτόματη έξοδο από τις διαδικασίες δικαστικής προστασίας, σε περίπτωση που οφειλέτες αιτούνται και πετυχαίνουν αναβολή των δικαστικών αποφάσεων, ενεργοποίηση της ρύθμισης αυτόματης αποβολής από το καθεστώς προστασίας σε όσους έχουν ήδη ενταχθεί σε αυτό, αλλά αδυνατούν να ανταποκριθούν στην αποπληρωμή των δόσεων και άλλα πολλά .
Γνωρίζουν πολύ καλά ότι η πολιτική τους έχει στόχο την λαϊκή κατοικία και ο λόγος που δεν παίρνουν κανένα μέτρο είναι επειδή οι 150.000 πλειστηριασμοί που έχουν σκοπό να προχωρήσουν δεν είναι οι βίλες της Εκάλης αλλά χιλιάδες λαϊκά σπίτια.
Κάποιοι μπορεί να σκέφτονται ότι 
από το να μειωθούν οι συντάξεις, οι μισθοί σε ένα ενδεχόμενο πρόβλημα των τραπεζών, καλύτερα να χαθούν κάποια σπίτια, άλλωστε και αυτοί που τα έφτιαξαν δεν μερίμνησαν να είναι εντάξει με τα δάνειά τους... 
 Είναι όμως έτσι συνάδελφοι; 
 για σκεφτείτε πως φτιάχτηκε το σπίτι της εργατικής λαϊκής οικογένειας; 
πως βγήκαμε από τις τρώγλες, τα χαλάσματα, τους τσίγκους και τον αμίαντο που το Ελληνικό κράτος μας είχε χωμένους είτε τους εσωτερικούς μετανάστες η την προσφυγιά; 
Μέσα από την σκληρή ταξική πάλη την κατάκτηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων, 
βελτιώθηκε ως ένα βαθμό η τιμή πούλησης της εργατικής μας δύναμης, από αυτή την μικρή βελτίωση ήταν ανάγκη να βελτιωθεί το βιοτικό επίπεδο της οικογένειάς μας. 
Ζωτικής σημασίας και ποιότητας ζωής ήταν να βγούμε από την υγρασία και την μούχλα και βάλαμε τον ένα τσιμεντόλιθο πάνω στον άλλο, άλλοτε νόμιμα και άλλοτε με αυθαίρετα χτίσματα, μπροστά στην αδιαφορία του κράτους για μέριμνα βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης του λαού. 
Και εκεί ανάλογα τα πολιτικά φρονήματα ερχόσουν αντιμέτωπος με την μπουλντόζα και την χωροφυλακή. 
Οι πατεράδες μας ήταν αυτοί που για να ζήσουν τα παιδιά τους σε σπίτια και όχι παράγκες, να ΄χουν κάποια τετραγωνικά παραπάνω, το δικό τους δωμάτιο, τρώγανε παξιμάδια και ελιές, είχαν μείνει χωρίς δόντια θυσία στο μέλλον για το καλό των παιδιών τους. 
Τα όποια δάνεια μπήκαν στη ζωή του λαού ήταν στην ίδια ρότα, να φτιάξουν το βιοτικό επίπεδο της κοινωνίας βάζοντας υποθήκη τα μελλοντικά μεροκάματα για να αφήσουν στα παιδιά τους ένα κεραμίδι. 
Και αφού βγήκαμε από τις παράγκες από την υγρασία και τα χαλάσματα, έρχονται αυτοί 
που κανονικά έπρεπε να μεριμνούν για την κατοικία του λαού, να είναι μεριμνά τους η προστασία της κοινωνίας σε σύγχρονες κατοικίες, να μας κουνάνε το δάκτυλο και να μας υπενθυμίζουν την σκληρή πραγματικότητα, ότι στον καπιταλισμό τα πάντα είναι εμπορεύματα, όλα αγοράζονται και πουλιούνται και άρα όλα κατάσχονται και πλειστηριάζονται. 
Ότι, ότι κατακτιέται στο σύστημα της εκμετάλλευσης είναι προσωρινό 
και χρειάζονται σκληροί αγώνες για να μην χαθεί, ιδιαίτερα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης όλα γίνονται θυσία στην προσπάθεια σωτηρίας των μονοπωλίων από την χρεοκοπία, έτσι λειτουργεί η δικτατορία των μονοπωλίων. 
Αλήθεια, τώρα με αφορμή τα σκάνδαλα με τα φάρμακα και την νοβαρτις, υπάρχει μεγαλύτερο σκάνδαλο από την χρεοκοπία του λαού για την σωτηρία των τραπεζών και των μονοπωλίων,
υπάρχει μεγαλύτερο σκάνδαλο από την κατάργηση με νόμο των συλλογικών συμβάσεων; υπάρχει μεγαλύτερο σκάνδαλο από τα μνημόνια που έχουν ψηφίσει κυβέρνηση και αντιπολίτευση; υπάρχει μεγαλύτερο σκάνδαλο από το καπιταλιστικό κέρδος;
Συνάδελφοι,
κυβέρνηση, τραπεζίτες, δανειστές λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο, 
γιατί αυτό που λέμε λαϊκή κατοικία είναι κατάκτηση των εργατικών-λαϊκών αγώνων και δεν είμαστε διατεθειμένοι να το παραδώσουμε στα νύχια των τοκογλύφων, των φίλων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, 
ούτε φυσικά στον συλλογικό καπιταλιστή, το κράτος. 
 Δεν βάζουμε στην ζυγαριά από την μία τους μισθούς και τις συντάξεις 
και από την άλλη τα σπίτια μας 
και τα δύο είναι αδιαπραγμάτευτα, αποκτήθηκαν με ιδρώτα και αίμα και δεν χαρίζουμε τίποτα, μας χρωστάνε δεν τους χρωστάμε.
Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις το ταξικό κίνημα, τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και άλλα που δεν ανέχονται αυτή την κατάσταση, μαζί με τους αυτοαπασχολούμενους, προχωράμε σε συντονισμό της δράσης για την προστασία της λαϊκής κατοικίας. 
Το κάθε εργατικό σωματείο, ο κάθε σύλλογος αυτοαπασχολουμένων, η κάθε λαϊκή επιτροπή, έχουν ευθύνη να φτάσουν σε κάθε μέλος τους να τους δώσουν το χέρι και να τους τραβήξουν έξω 
στον αγώνα της υπεράσπισης των θυσιών που έκαναν, 
τίποτα δεν μας χαρίστηκε, όλα σε αυτή την κοινωνία τα φτιάξαμε με τα χέρια μας, θυσιάζοντας χρόνια από την ζωή μας για ένα σπίτι, μες την αγωνία και την πίκρα, 
δεν θα πέσουμε αμαχητί, όπως θα παλέψουμε για την αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων, του κατώτερου μισθού, έτσι και τα σπίτια μας θα τα υπερασπιστούμε. 
Ενημερώνουμε όλο τον κόσμο, ότι μπροστά στον κίνδυνο κατάσχεσης θα βρεθεί η συντριπτική πλειοψηφία του λαού, 
να μην υπάρξει από κανέναν εφησυχασμός, είμαστε εν δυνάμει όλοι θύματα της επίθεσης του κεφαλαίου και της άθλιας κυβέρνησής τους.
Θα συνεχίσουμε την μάχη σε κάθε ειρηνοδικείο, σε κάθε συμβολαιογραφείο, σε κάθε γειτονιά. 
Ο πρόεδρος των συμβολαιογράφων στην παράσταση διαμαρτυρίας που κάναμε πριν 20 μέρες μας δήλωσε 
ότι θα προχωρήσουν κανονικά τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς γιατί δεν μπορεί να χρεωθεί ο ίδιος και ο κλάδος του την χρεοκοπία ενός συστήματος και ότι δεν μπορεί να υπάρξει οικονομία χωρίς τράπεζες.
 Τους δηλώσαμε ότι και αυτοί θα μας βρίσκουν μπροστά τους και το σύνθημα "κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη" θα το κάνουμε πράξη.

Με το σημερινό μεγάλο συλλαλητήριο, απαιτούμε από την κυβέρνηση την προστασία της λαϊκής κατοικίας με νόμο. 
Κάτω τα χέρια από του λαού το βιός. 
Να σταματήσουν τώρα οι κατασχέσεις μισθών και συντάξεων από τραπεζικούς λογαριασμούς. 
Να σταματήσουν να βάζουν χέρι στα ψίχουλα που έχουν στην άκρη για ώρα ανάγκης, για τα νοσοκομεία και τους γιατρούς μιας και το κράτος αδιαφορεί και για την υγεία που είναι πανάκριβο εμπόρευμα. 
 Κατάργηση τώρα του νόμου για κατασχέσεις ακινήτων για χρέη σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία. 
Πάγωμα των χρεών για άνεργους και διαγραφή ανατοκισμού δανείων. Διαγραφή δανείων ανέργων και εργαζομένων που έχουν υποστεί μειώσεις στους μισθούς. 
Τώρα αφορολόγητο όριο στα 20.000 ευρώ προσαυξημένο 5,000 για κάθε παιδί. 
Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και όλων των χαρατσιών. 
Να επανασυσταθεί ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας και να προχωρήσει άμεσα ανέγερση κατοικιών. Να σταματήσει η κοροϊδία σε κόσμο που έχει πάρει δάνειο ή σπίτι από τον ΟΕΚ και τον κάνετε πελάτη στις τράπεζες.
Συνεχίζουμε τον αγώνα, κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη, καλούς αγώνες.
Βάλσαμος Συρίγος, Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Λαυρίου
--Ο Θανάσης Καλαμπαλίκης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας(ΟΒΣΑ), ξεκίνησε την ομιλία του σημειώνοντας: 
«Με την παρουσία μας στη σημερινή συγκέντρωση, 5 ομοσπονδίες και 25 σωματεία αυτοαπασχολούμενων, μικρών επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων, ενώνουμε τη φωνή μας με όσους δίνουν το αγωνιστικό "παρών" και διεκδικούν το δικαίωμά τους στην επιβίωση. Και από αυτό το βήμα καταδικάζουμε την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ, που αποδεικνύεται βαρέλι δίχως πάτο για τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, τους εργαζόμενους, τη λαϊκή οικογένεια».
Επεσήμανε ότι εκτός από τα χρέη που έχουν να αντιμετωπίσουν οι αυτοαπασχολούμενοι, τώρα «απειλείται άμεσα το σπίτι της οικογένειάς μας, τα εργαλεία της δουλειάς μας, τα μαγαζιά που βγάζουμε το ψωμί μας. Η απαράδεκτη θεσμοθέτηση της δυνατότητας ηλεκτρονικών πλειστηριασμών ακόμα και για χρέη 500 ευρώ προς το Δημόσιο από 1η Μαΐου, αποτελεί νέο εφιάλτη για τους πάνω από 500 χιλιάδες οφειλέτες του πρώην ΟΑΕΕ, τους χιλιάδες που χρωστούν στην εφορία».
Για τις 120 δόσεις σημείωσε ότι από αυτές «αποκλείονται πρώτα και κύρια αυτοί που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη, αυτοί δηλαδή που δηλώνουν ζημίες τα τελευταία χρόνια, αυτοί που έκλεισαν ή ετοιμάζονται να κλείσουν. Και για αυτούς όμως που θα καταφέρουν τελικά να ενταχθούν στις 120 δόσεις, θα είναι πολύ δύσκολο να ανταπεξέλθουν, μιας και κάποιος με χρέη 30.000 ευρώ, σημαίνει ότι μόνο για παλιές οφειλές και τρέχουσες υποχρεώσεις θα πρέπει να πληρώνει περίπου 600 - 700 ευρώ το μήνα. Αν βάλουμε και τα υπόλοιπα τρέχοντα έξοδα, λειτουργικά και άλλα, τότε εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι το φορτίο είναι βαρύ και δεν σηκώνεται».
«Καλούμε τους αυτοαπασχολούμενους να πυκνώσουν τις γραμμές των σωματείων τους, να πάρουν οι ίδιοι τα κατάσταση στα χέρια τους, να πρωτοστατήσουν να αλλάξουν οι συσχετισμοί. Να οργανώσουν την αντίστασή τους με κάθε τρόπο», απαιτώντας:
«Καμιά κατάσχεση, κανένας πλειστηριασμός στην πρώτη κατοικία, την επαγγελματική στέγη, τα εργαλεία και τα μέσα εργασίας από δάνεια που βρίσκονται στο "κόκκινο". Ακατάσχετος τραπεζικός λογαριασμός που να καλύπτει τις απαραίτητες λειτουργίες κάθε μικροεπιχείρησης. Διαγραφή τόκων και προσαυξήσεων για τα χρέη προς τις τράπεζες. Αποσύνδεση των ασφαλιστικών οφειλών από την πρόσβαση σε παροχές Υγείας - Πρόνοιας, περίθαλψης. Δωρεάν πρόσβαση για όλους τους αυτοαπασχολούμενους και τις οικογένειές τους σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και υπηρεσίες υψηλού επιπέδου. Να ενταχθούν όλοι οι αυτοαπασχολούμενοι στη ρύθμιση των 120 δόσεων χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Αφορολόγητο όριο».

Η Γιώτα Ταβουλάρη, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στο Φάρμακο (ΟΕΦΣΕΕ), με αφορμή την υπόθεση «Novartis», σημείωσε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, «που νομοθέτησε και θέτει σε εφαρμογή τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, για να βάλει στο χέρι τη λαϊκή κατοικία προς όφελος των τραπεζιτών, σηκώνει κουρνιαχτό με τη συγκρότηση προανακριτικής επιτροπής για τη διερεύνηση του "μεγάλου" σκανδάλου "Novartis", προβάλλει τη δήθεν σύγκρουσή της με τα μεγάλα συμφέροντα. Ρίχνουν στάχτη στα μάτια του λαού, ψάχνουν το άλλοθι που θα ξεπλύνει την αντιλαϊκή πολιτική (...) Η "δίκαιη" και "υγιής" ανάπτυξή τους σπρώχνει "κάτω από το χαλί" τις πραγματικές αιτίες που γεννούν και αναπαράγουν τα σκάνδαλα και τη διαφθορά. Πολύ περισσότερο, βυθίζει στο σκοτάδι τις πραγματικές αιτίες της κρίσης και των αντεργατικών - αντιλαϊκών μέτρων, που στόχο έχουν τη θωράκιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, μέσα κι έξω από τα μνημόνια».
Posted by at
Labels: , , , , ,
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)