Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πολυτεχνείο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πολυτεχνείο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

14 Νοεμβρίου, 2017

Προς στο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας:φυλλάδιο του ΚΚΕ k της ΚΝΕ για το Πολυτεχνείο!!


«Αποτελεί δίδαγμα ότι το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείαςπου προέρχεται από λαϊκές οικογένειεςδεν πρέπει σε καμία περίπτωση και σήμερα να είναι απέναντι από το λαό», τονίζεται μεταξύ άλλων στο φυλλάδιο που κυκλοφόρησε το ΚΚΕ και η ΚΝΕ για την 44η επέτειο του Πολυτεχνείου, που απευθύνεται στο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας.
Όπως αναφέρεται, «Το συμφέρον του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, που προέρχεται από λαϊκές οικογένειες, βρίσκεται στους κοινούς αγώνες με το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Η ίδια πολιτική που εξοντώνει το λαό, χτυπάει και εσάς, το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας Δεν πρέπει ποτέ το προσωπικό των ΕΔ και των ΣΑ να στραφεί ενάντια στο λαό».
Ολόκληρη η ανακοίνωση :
«Στις 17 Νοέμβρη συμπληρώνονται 44 χρόνια από τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου.
Την κορύφωση του αγώνα του ελληνικού λαού ενάντια στη χούντα των συνταγματαρχών που επιβλήθηκε με στρατιωτικό πραξικόπημα στις 21 Απρίλη 1967.
Η χούντα υπηρέτησε το καπιταλιστικό σύστημα και τους σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ. 
Η στρατιωτική δικτατορία ήταν καθεστώς της αστικής τάξης, διώξεων, βασανιστηρίων, δολοφονιών, εξορίας και φυλακίσεων. Αυτό το απέδειξε από την πρώτη μέρα.
Η χούντα επιβλήθηκε με πρόσχημα τότε τον "κομμουνιστικό κίνδυνο". Πάντα ο αντικομμουνισμός είναι προπομπός αρνητικών εξελίξεων για το λαό, τότε και σήμερα.
Τα συνθήματα "Έξω οι βάσεις", "Έξω το ΝΑΤΟ" που ήταν κυρίαρχα στο Πολυτεχνείο, είναι και σήμερα επίκαιρα.
Η χούντα υπηρέτησε πιστά τους καπιταλιστές. Την περίοδο της δικτατορίας τα κέρδη των καπιταλιστών αυξήθηκαν, ενώ το λαϊκό εισόδημα παρέμεινε καθηλωμένο. Πάντα η αντιλαϊκή πολιτική πάει χέρι - χέρι με την ένταση της καταστολής.
Πηγή έμπνευσης και πάλης του λαού και της νεολαίας ήταν η αγωνιστική στάση ενάντια στη χούντα. Ιδιαίτερα η αδιάλλακτη στάση των κομμουνιστών με την παράνομη δουλειά, καθώς και η ακλόνητη στάση τους στις φυλακές και τις εξορίες. 
Η ίδρυση της ΚΝΕ το 1968 έδωσε ώθηση στον αντιδικτατορικό αγώνα. Η Αντι-ΕΦΕΕ και άλλες αντιδικτατορικές οργανώσεις, η πάλη του λαού, συνέβαλαν αποφασιστικά στον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου.
Είναι ζωντανά επίσης αγωνιστικά παραδείγματα αγωνιστών, αξιωματικών του Στρατού και του Πολεμικού Ναυτικού, αλλά και των φαντάρων και ναυτών που αντιστάθηκαν στη χούντα.
Αποτελεί δίδαγμα ότι το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, που προέρχεται από λαϊκές οικογένειες, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση και σήμερα να είναι απέναντι από το λαό.
 Είναι αναφαίρετο το δικαίωμα του λαού να παλεύει για να ζήσει καλύτερα χωρίς ντόπιους και ξένους εκμεταλλευτές, ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές που τσακίζουν το λαό και φουσκώνουν τις τσέπες των λίγων. Αυτή είναι η πολιτική και της σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αλλά και της ΝΔ.

Αποτελεί δίδαγμα και ανάγκη να απομονωθούν η ναζιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή και οι νοσταλγοί της χούντας. 
Γυρίστε την πλάτη σας, σε όσους και φέτος θα μιλήσουν για τα "καλά" της χούντας και θα υμνούν τους δικτάτορες. 
Η χούντα ήταν ένα διεφθαρμένο καθεστώς, σάπιο ως το μεδούλι. Εξέφραζε με τον εθνικισμό και τον αντικομμουνισμό την καταστολή του λαού μας και το μίσος για τους άλλους λαούς.
 Το έγκλημα της τουρκικής εισβολής και κατοχής του 37% της Κύπρου, έχει τη σφραγίδα τόσο της χούντας, όσο και των ΝΑΤΟ - ΗΠΑ. 
Δεν θα επιτρέψουμε σήμερα, 50 χρόνια μετά την επιβολή της Χούντας, να γίνονται στα στρατόπεδα οι φαντάροι "έρμαια" στην προπαγάνδα νοσταλγών της χούντας. 
Καταγγείλτε τέτοιες προσπάθειες, οργανώστε τον εορτασμό του Πολυτεχνείου, απομονώστε τις φασιστικές και ρατσιστικές δυνάμεις όπου εμφανίζονται.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ φέρει τεράστιες ευθύνες γιατί περιφέρει στα στρατόπεδα τα υπόδικα στελέχη της Χρυσής Αυγής, στο όνομα της δήθεν "εθνικής ενότητας" (όπως πρόσφατα στην άσκηση "Παρμενίων"). Οι χρυσαυγίτες είναι εγκληματίες, γιατί είναι φασίστες. Οι πολιτικοί τους πρόγονοι είναι οι συνεργάτες των ναζί, οι κουκουλοφόροι της κατοχής, οι βασανιστές της χούντας.
Στηριχτείτε, εμπιστευθείτε το ΚΚΕ και την ΚΝΕ
Το Πολυτεχνείο ζει
Το συμφέρον του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, που προέρχεται από λαϊκές οικογένειες, βρίσκεται στους κοινούς αγώνες με το εργατικό - λαϊκό κίνημα. 
Η ίδια πολιτική που εξοντώνει το λαό, χτυπάει και εσάς, το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας.
Δεν πρέπει ποτέ το προσωπικό των ΕΔ και των ΣΑ να στραφεί ενάντια στο λαό.
Μαζί με το λαό και τη νεολαία να βροντοφωνάξουμε, "έξω το ΝΑΤΟ και οι βάσεις".
Ούτε γη, ούτε νερό στους φονιάδες των λαών!».
1 / 2

17 Νοεμβρίου, 2016

Για το Πολυτεχνείο:

Το Πολυτεχνείο, αδικαίωτο και ζωντανό,
σε πείσμα όσων πέρασαν από το 

«εδώ Πολυτεχνείο»
στο …«εδώ Πεντάγωνο» – «εδώ τρόικα» –
«εδώ Μνημόνιο»,
μια μόνιμη Ερινύα για όσους πέρασαν από την όχθη των «ελεύθερων
πολιορκημένων Ελλήνων» 

στην αντίπερα όχθη
των πολιορκητών και των «ελεύθερων σκοπευτών», 
θα συνεχίζει να ενσαρκώνει τις μνήμες του μέλλοντός μας.
Για μια Ελλάδα με ψωμί για το λαό της, με μόρφωση για τα παιδιά της, με εθνική ανεξαρτησία και λευτεριά.

Εδώ Πολυτεχνείο!

edw-polytexnio-1

  Τι είναι το Πολυτεχνείο; 
Σίγουρα δεν είναι για όλους το ίδιο…
Από τη μια μεριά υπάρχουν αυτοί που εμφανίζονται να το «τιμούν». 

Που το αξιοποίησαν σαν ένα πολύ καλό «διαβατήριο», το οποίο, αν και ληγμένο, το επιδεικνύουν χρόνια τώρα για να ανανεώνουν τη σκοροφαγωμένη καρτέλα με τα αγωνιστικά τους «ένσημα». 

Θεωρούν ότι έτσι αντιπαρέρχονται το παρόν τους, προτάσσοντας το παρελθόν τους αφού πρώτα το «έφτυσαν»…







Είναι οι ίδιοι που κατά καιρούς πρωτοστάτησαν στη φιλολογία περί «απομυθοποίησης» του Πολυτεχνείου. 
Που επιχείρησαν να εξαγνίσουν το δικό τους «βόλεμα» με τις θεωρίες για «τη γενιά που κουράστηκε», με τα κηρύγματα για το «πάλιωμα» των συνθημάτων του Πολυτεχνείου.

Είναι αυτοί που, αφού εξαργύρωσαν τη νιότη τους στα διάφορα πόστα του κράτους, 
τώρα ατενίζουν το τανκ που έριξε την πύλη, στρογγυλοκαθισμένοι στις καρέκλες των …«θινκ τανκς» της εξουσίας. 

Μιας εξουσίας, που το πρώτο «φιλολαϊκό» της προσωπείο το έβαλε ο Γκιζίκης
και που εδώ και τέσσερεις δεκαετίες, το υπηρετούν οι ίδιοι, αλλάζοντας τις μάσκες…

Αφίσα από το δυσεύρετο λεύκωμα του εικαστικού Γιώργου Φαρσακίδη για τον Νοέμβρη του ‘73
Σ’ αυτή την ίδια πλευρά ανήκουν και εκείνοι που, αφού δεν καταφέρνουν να αποσιωπήσουν το Πολυτεχνείο, το συκοφαντούν και το διαστρεβλώνουν
Το θέλουν «αλλιώτικο» απ’ ό,τι ήταν.
 «Συρρικνωμένο», «άχρωμο» και «άοσμο».

Ένα Πολυτεχνείο άλλοτε «εκσυγχρονισμένο», άλλοτε «επανιδρυμένο» και εσχάτως «μνημονιοποιημένο» (!), απαλλαγμένο, φυσικά, από τα βασικά του συνθήματα, τους στόχους του, την αναφορά στα αίτια που το γέννησαν.

Θέλουν ένα Πολυτεχνείο στην προκρούστεια κλίνη των δικών τους συμβιβασμών
Υποταγμένο στα δικά τους μέτρα. 
Μια «μουσειακή εκδήλωση».Μια τυπική γιορτή επειδή «μερικά καλά παιδιά – οι φοιτητές – αγωνίστηκαν για την ελευθερία, και οι κακοί – οι στρατιωτικοί – τα σκότωσαν στο Πολυτεχνείο». Πέραν τούτου ουδέν. 
Ούτε ΝΑΤΟ, ούτε ΗΠΑ, ούτε αμερικανοκίνητη δικτατορία, τίποτα…
Εδώ, στην όχθη των καπήλων και των καταχραστών θα βρείτε και τους υβριστές
Εκείνους που το πέρασμά τους από το Πολυτεχνείο το έκαναν καριέρα! 
Που είδαν στις κρατικές και υπουργικές Μερσεντές – που απέκτησαν προϊόντος του χρόνου – «το Πολυτεχνείο τώρα (να) δικαιώνεται»!!! 
Και που για να περισώσουν τη δική τους ξεφτίλα, 
πάσχισαν για δεκαετίες να ξεφτίσουν το Πολυτεχνείο, επιστρατεύοντας 
«αναρχικούς», «κλέφτες και αστυνόμους», «αγανακτισμένους πολίτες», κουκουλοφόρους, χαφιέδες, προβοκάτορες 
και στήνοντας για φόντο του Πολυτεχνείου μια κατασκευασμένη εικόνα «επεισοδίων», αστυνομοκρατίας και δακρυγόνων.
Μεταξύ των οδηγών των ερπυστριοφόρων που ποδοπατούν τη μνήμη του Πολυτεχνείου δεν θα μπορούσε, φυσικά, να λείπει η μαυρίλα του χρυσαυγιτισμού
Αυτά τα θρασίμια του
«δεν υπήρξε νεκρός στο Πολυτεχνείο»:http://zanterevolucion.blogspot.gr/2016/11/blog-post_76.html!

Από την άλλη πλευρά είναι όσοι δεν εννοούν να «σοφαντίσουν» τη μνήμη τους και να σβήσουν εκείνο το «Έξω οι ΗΠΑ – Έξω το ΝΑΤΟ» της πύλης κάτω από τις ερπύστριες

Που δε συμμορφώθηκαν ούτε με τα «ανήκομεν εις την Δύσιν»,ούτε με τα «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ»

Που το ιδεολογικό πρόσημο που απορρέει από το «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία – Εθνική Ανεξαρτησία» δεν το απαρνήθηκαν για κανένα πόστο

Δεν το μαγάρισαν αναζητώντας θώκους. 

Δεν το στέγνωσαν στον ιδεολογικό «αποχυμωτή». 

Δεν το μετέτρεψαν σε ενέχυρο των παρακλήσεών τους για τη θεσούλα μιας προεδρίας κάποιου κρατικού οργανισμού ή μιας καρέκλας στα Επιτροπάτα του
«ανήκομεν εις την τρόικαν»

Το Πολυτεχνείο και η 17η του Νοέμβρη, για τους περισσότερους, για τις γενιές τις παλιότερες αλλά και τις γενιές που δεν έζησαν το «γύψο»
είναι το ορόσημο
Εκείνο το βράδυ, εκείνες τις τρεις μέρες, εκείνες τις στιγμές, ο πρωτοκαπετάνιος Άρης κι ο Κολοκοτρώνης μαζί, ο ΕΛΑΣίτης και ο μαχητής της ΕΠΟΝ, η Ηλέκτρα με τη Λέλα Καραγιάννη και το κορίτσι της πύλης χέριχέρι με τον κλέφτη, τον αρματολό και της γυναίκες της Πίνδου,
παρέδωσαν τη σκυτάλη των ανεκπλήρωτων ονείρων, των αδικαίωτων οραμάτων, των αιματοβαμμένων αγώνων 
σε κείνους που θα συνεχίζουν να κρατάνε τις σημαίες ψηλά.
Το Πολυτεχνείο είναι η ελπίδα και ο όρκος, ο πόθος και η υπόσχεση: 
Σ’ αυτόν τον τόπο, κόντρα στα εμπόδια, ενάντια στους «ΔουΝουΤοτσολιάδες» του ιμπεριαλισμού, κόντρα στους ντόπιους και ξένους «συνταγματάρχες» των «hedge funds», παρά τα «τάγματα εφόδου» της «νέας τάξης», όσες υποκλίσεις κι αν κάνουν όλοι όσοι φέρονται ή δηλώνουν ότι «είναι Αμερικανοί» ή ότι «είναι Γερμανοί» και πάντα… «φιλέλληνες», ό,τι κι αν κάνουν οι υποτακτικοί του «ευλογημένου μνημονίου», τελικά, 
σ’ αυτόν τον τόπο «θα κάνει ξαστεριά»!

Το Πολυτεχνείο, αδικαίωτο και ζωντανό
σε πείσμα όσων πέρασαν από το «εδώ Πολυτεχνείο» στο …«εδώ Πεντάγωνο» «εδώ τρόικα» «εδώ Μνημόνιο», μια μόνιμη Ερινύα για όσους πέρασαν από την όχθη των «ελεύθερων πολιορκημένων Ελλήνων» στην αντίπερα όχθη, των πολιορκητών και των «ελεύθερων σκοπευτών», θα συνεχίζει να ενσαρκώνει τις μνήμες του μέλλοντός μας.
Για μια Ελλάδα με ψωμί για το λαό της, με μόρφωση για τα παιδιά της, με εθνική ανεξαρτησία και λευτεριά.


Συνεχίζουμε:

στις Συγκεντρώσεις για το Πολυτεχνείο σήμερα στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις


Παρουσίαση Κειμένου - φωτο: Viva La Revolucion
Απαλλοτριωμένο υλικό από εδώ και  εδώ 

Δες ακόμα: 
και

Το Πολυτεχνείο δεν είναι πια επίκαιρο

16 Νοεμβρίου, 2016

Για το «μύθο» των νεκρών του Πολυτεχνείου

Από: https://atexnos.gr/αυτοί-είναι-οι-24-ταυτοποιημένοι-νεκρο/?utm_campaign=shareaholic&utm_medium=facebook&utm_source=socialnetwork&fbclid=IwAR0ROiw-LMbN4U_Vp00km5fdcfLpaC1R1711BGfxj70SxojMd3d0MraTeZo



Οι “ανύπαρκτοι” νεκροί του Πολυτεχνείου…



Τα θρασίμια έδρασαν και χτες. Ένας διαδικτυακός εσμός απαρτιζόμενος από ναζί, φασίστες, χουντόφρονες, κουκουλοφόρους, χρυσαυγιτοειδή με πολιτικά και «Μπαλτακοειδή» που κοσμούν ακόμα και κόμματα του «συνταγματικού τόξου», επανήλθαν: «Ανύπαρκτοι οι νεκροί του Πολυτεχνείου», γαυριούν. «Προπαγάνδα αριστερών δογμάτων ο μύθος του Πολυτεχνείο», κραυγάζουν...
    Η ιστορική παραχάραξη στην υπηρεσία της πολιτικής αφασίας. Το ψέμα στην υπηρεσία της πολιτικής μαυρίλας. Η ιστορική παραμόρφωση στην υπηρεσία του «πες – πες κάτι θα μείνει».
    Απέναντι στην χυδαιότητα των μελανοχιτώνων που ακόμα και σήμερα τα Μακρονήσια τα εμφανίζουν σαν «Νέους Παρθενώνες», τους Αι-Στράτηδες σαν «τόπους παραθερισμού», τη χούντα του ΕΑΤ – ΕΣΑ και της προδοσίας της Κύπρου σαν «εθνοσωτήριον επανάστασιν» και το Πολυτεχνείο σαν «μύθο», η μόνη απάντηση ήταν, είναι και θα είναι η αλήθεια.
    Η στήλη σήμερα αναδημοσιεύει ένα κείμενο που φιλοξενήθηκε από το «enikos.gr» εδώ στην ίδια θέση, πέρσι, στις 15/11/2013. Είναι – δυστυχώς – εξίσου επίκαιρο και φέτος
***
Υπήρχαν νεκροί στο Πολυτεχνείο;
Ο υποφυρερίσκος της Χρυσής Αυγής, ο Παπάς, με τη σημαία του…

Κάποτε ρώτησαν τον Γκέμπελς αν υπήρχαν κρεματόρια κι αν οι ναζί είχαν επιδοθεί στην εξολόθρευση των Εβραίων. 
Κι εκείνος απάντησε: «Αδύνατον, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα το γνώριζα»! 
Η ιστορία του γκεμπελισμού είναι επομένως παλιότερη των αποβρασμάτων που την υπηρετούν. 
Η διαφορά πλέον είναι ότι ο γκεμπελισμός πέραν των παλιών μεθόδων, αξιοποιεί και νέες μορφές διάχυσής του, όπως για παράδειγμα αυτός ο παράλληλος και συχνά ανεξέλεγκτος κόσμος του διαδικτύου. 
Όποιος επιχειρήσει να σερφάρει τούτες τις μέρες της επετείου του Πολυτεχνείου στο διαδίκτυο θα διαπιστώσει ότι είναι αδύνατον να μείνει ανέγγιχτος από τα βρομόνερα του γκεμπελισμού. 
Η προσφιλής ενασχόληση των διαδικτυακών «ΕΣΑτζήδων» είναι  η διακίνηση της θεωρίας πως «δεν υπήρξαν νεκροί στο Πολυτεχνείο» και πως «οι νεκροί  του Πολυτεχνείου είναι μύθος»…
Πηγή αυτής της προβοκατόρικης παραχάραξης της Ιστορίας και της αλήθειας είναι η ναζιστική Χρυσή Αυγή και η συναφής με αυτήν χορωδία του εθνικισμού, που εξυμνεί τη χούντα των συνταγματαρχών. 
Μάλιστα τα ηγετικά κλιμάκια της Χρυσής Αυγής είχαν φροντίσει  ήδη από πέρσι να δώσουν και μια διάσταση «ντοκουμενταρισμένης» άρνησης της δολοφονίας πολιτών από τη χούντα στο Πολυτεχνείο, γεμίζοντας την Αθήνα με τρικάκια στα οποία έγραφαν: «Πολυτεχνείο – Ζητούνται νεκροί – Ο ευρών αμοιφθήσεται» και «Όχι στο παραμύθι του Πολυτεχνείου – Όχι στους ψεύτικους νεκρούς»….   
 Μη δίνετε σημασία στην ορθογραφία των χρυσαυγιτών, λάθη συμβαίνουν, πόσο μάλλον όταν είσαι «ούγκανος» της συνομοταξίας του «εγέρθητου». Η ουσία, εν προκειμένω, βρίσκεται στο τι λένε και όχι στο πώς το γράφουν…
Θα πει κανείς ότι το να απαντάς σε τέτοιες αθλιότητες είναι σαν να χαραμίζεις χρόνο για να υποστηρίξεις ότι «η Γη γυρίζει». 
Εντούτοις υπάρχουν ιστορικές περίοδοι που πρέπει να μάχεσαι ακόμα και για το αυτονόητο. 
Ειδάλλως με την ίδια ευκολία που οι άνθρωποι μαθαίνουν ότι 2+2 κάνει 4 μπορεί να διαπιστώσεις ότι κάποιοι τους έχουν πείσει πως δεν κάνει 4, αλλά 5. Τέτοια στιγμή είναι όταν ο φασισμός επιδιώκει να φυλακίσει στο βάλτο του τη «Γη» για να μην γυρίζει, την Ιστορία για να μην διδάσκει και το μυαλό των ανθρώπων για να μην σκέφτεται.
Υπήρχαν, λοιπόν νεκροί στο Πολυτεχνείο;
Τα στοιχεία που θα παρουσιάσουμε δεν είναι άγνωστα (είχε γίνει ανάλογη μνεία στον «Ριζοσπάστη» στις 15/11/2012), περιλαμβάνονται στο κομμάτι της ιστορικής έρευνας του «Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών» με τίτλο «Τεκμηριώνοντας τα γεγονότα του Νοεμβρίου 1973» που αφορά στους νεκρούς του Πολυτεχνείου κατά τη διάρκεια της εξέγερσης και αμέσως μετά την καταστολή της.
 Εκ τω προτέρων σημειώνουμε ότι δεν θα αναφερθούμε και στους 88  εκ των δολοφονημένων από τη χούντα που μνημονεύονται στην επέτειο του Πολυτεχνείου, ούτε σε προσωπικές μαρτυρίες (πλην αυτής που αφορά στον δολοφόνο Ντερτιλή), ούτε στους (πιστοποιημένα) 1.103 τραυματίες των γεγονότων του Πολυτεχνείου.
Μένουμε στην έρευνα του «Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών» και καταγράφουμε μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις:
  • Διομήδης Κομνηνός του Ιωάννη, 17 ετών, μαθητής, κάτοικος Λευκάδος 7, Αθήνα. Στις 16/11/1973, μεταξύ 21.30 και 21.45, στη διασταύρωση των οδών Αβέρωφ και Μάρνη τραυματίστηκε θανάσιμα στην καρδιά από πυρά της φρουράς του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε νεκρός στο «Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών».
  • Toril Margrethe Engeland του Per Reidar, 22 ετών, φοιτήτρια από το Molde της Νορβηγίας. Στις 16/11/1973, γύρω στις 23.30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο στήθος από πυρά της φρουράς του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές στο ξενοδοχείο «Ακροπόλ» και αργότερα, νεκρή ήδη, στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του ΙΚΑ.
  • Βασίλειος Φάμελλος του Παναγιώτη, 26 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, από τον Πύργο Ηλείας, κάτοικος Κάσου 1, Κυψέλη, Αθήνα. Στις 16/11/1973, γύρω στις 23.30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της φρουράς του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε νεκρός στο «Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών».
  • Γεώργιος Σαμούρης του Ανδρέα, 22 ετών, φοιτητής Παντείου, από την Πάτρα, κάτοικος πλατείας Κουντουριώτου 7, Κουκάκι. Στις 16.11.1973 γύρω στις 24.00, ενώ βρισκόταν στην ευρύτερη περιοχή του Πολυτεχνείου (Καλλιδρομίου και Ζωσιμάδων), τραυματίστηκε θανάσιμα στον τράχηλο από πυρά της αστυνομίας. Μεταφέρθηκε νεκρός στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του ΙΚΑ.
  • Δημήτριος Κυριακόπουλος του Αντωνίου, 35 ετών, οικοδόμος, από τα Καλάβρυτα, κάτοικος Περιστερίου Αττικής. Κατά τις βραδινές ώρες της 16/11/1973, ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, χτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, συνεπεία των οποίων πέθανε, από οξεία ρήξη αορτής, ενώ μεταφερόταν στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ερυθρού Σταυρού.
  • Σπύρος Μαρίνος του Διονυσίου, 31 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, από την Εξωχώρα Ζακύνθου. Στις 16/11/1973, ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, κτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους και υπέστη κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Μεταφέρθηκε στο Θεραπευτήριο Πεντέλης, όπου πέθανε τη Δευτέρα 19/11/1973, από οξύ αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο.
  • Νικόλαος Μαρκούλης του Πέτρου, 24 ετών, από το Παρθένι Θεσσαλονίκης, κάτοικος Χρηστομάνου 67, Σεπόλια, Αθήνα, εργάτης. Στις 17/11/1973, στην πλατεία Βάθη, τραυματίστηκε στην κοιλιά από ριπή στρατιωτικής περιπόλου. Μεταφέρθηκε στο «Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών», όπου πέθανε τη Δευτέρα 19/11/1973.
  • Στυλιανός Καραγεώργης του Αγαμέμνονος, 19 ετών, οικοδόμος, κάτοικος Μιαούλη 38, Νέο Ηράκλειο Αττικής. Στις 10.15 το πρωί της 17/11/1973, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στην οδό Πατησίων, μεταξύ των κινηματογράφων «ΑΕΛΩ» και «ΕΛΛΗΝΙΣ», τραυματίστηκε από ριπή πολυβόλου που έριξε εναντίον τους περίπολος πεζοναυτών που επέβαινε τεθωρακισμένου οχήματος. Μεταφέρθηκε στο ΚΑΤ, όπου εξέπνευσε στις 30/11/1973.
  • Μάρκος Καραμανής του Δημητρίου, 23 ετών, ηλεκτρολόγος, από τον Πειραιά, κάτοικος Χίου 35, Αιγάλεω. Στις 17/11/1973, επί της πλατείας Αιγύπτου, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του ΟΤΕ. Στην κλινική «Παντάνασσα» (πλατεία Βικτορίας) διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
  • Αλέξανδρος Σπαρτίδης του Ευστρατίου, 16 ετών, μαθητής, από τον Πειραιά, κάτοικος Αγίας Λαύρας 80, Αθήνα. Στις 10.30 με 11.00 περίπου το πρωί της 17/11/1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Κότσικα, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του ΟΤΕ. Με διαμπερές τραύμα μεταφέρθηκε στο Κ.Α.Τ., όπου τον βρήκε νεκρό ο πατέρας του.
  • Αλέξανδρος - Βασίλειος (Μπασρί) Καράκας, 43 ετών, Αφγανός τουρκικής υπηκοότητας, κάτοικος Μύρων 10, Αγιος Παντελεήμονας, Αθήνα. Στις 13.00, της 17/11/1973, ενώ βάδιζε με τον 13χρονο γιο του στη διασταύρωση των οδών Χέιδεν και Αχαρνών, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από ριπή μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Μεταφέρθηκε απευθείας στο νεκροτομείο, όπου πιστοποιήθηκε ο θάνατος του.
  • Ανδρέας Κούμπος του Στέργιου, 63 ετών, βιοτέχνης, από την Καρδίτσα, κάτοικος Αμαλιάδος 12, Κολωνός. Γύρω στις 11.00 με 12.00 της 18/11/1973, στη διασταύρωση των οδών Γ' Σεπτεμβρίου και Καποδιστρίου, τραυματίστηκε στη λεκάνη από πυρά μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Εξέπνευσε στο ΚΑΤ στις 30/1/1974.
  • Μιχαήλ Μυρογιάννης του Δημητρίου, 20 ετών, ηλεκτρολόγος, από τη Μυτιλήνη, κάτοικος Ασημάκη Φωτήλα 8, Αθήνα. Στις 12.00 το μεσημέρι της 18/11/1973, στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Στουρνάρη, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά περιστρόφου αξιωματικού του Στρατού (αυτουργός ο συνταγματάρχης Νικόλαος Ντερτιλής). Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. σε κωματώδη κατάσταση και κατόπιν στο «Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών», όπου πέθανε αυθημερόν.
Ο κατάλογος που προηγήθηκε είναι ενδεικτικός. Στα θύματα που περιλαμβάνει πολλά από αυτά δολοφονήθηκαν στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας, την πέραν του Πολυτεχνείου, κατά τη διάρκεια του γενικευμένου πογκρόμ καταστολής που είχε εξαπολύσει η χούντα.
Τέτοιες ήταν, για παράδειγμα, οι δολοφονίες
  • του Κυριάκου Παντελεάκη, εκτελεσμένου στις 18/11/1973 από πυρά άρματος μάχης στην Πατησίων,
  • του Ευστάθιου Κολινιάτη που κτυπήθηκε στις 18/11/1973 από αστυνομικούς,
  • του Σπυρίδωνα Κοντομάρη (πρώην βουλευτής Κερκύρας) που χτυπήθηκε από την Αστυνομία,
  • του Σωκράτη Μιχαήλ που τον χτύπησαν στην οδό Μπουμπουλίνας στις 16/11/1973,
  • του Δημήτρη Θεοδώρα που γαζώθηκε στις 17/11/1973 από πυρά στρατιωτικής περιπόλου,
  • του Αλέξανδρου Παπαθανασίου που εκτελέστηκε από τα πυρά των αστυνομικών του ΙΣΤ' Αστυνομικού Τμήματος Αθήνας...
Τα θρασίμια του ναζισμού, απέναντι στα προηγούμενα έχουν το εξής «επιχείρημα»: «Αυτοί – λένε - δεν είναι νεκροί  του Πολυτεχνείου, γιατί δεν ήταν μέσα,  ήταν "έξω" από το Πολυτεχνείο»!
Από μια άποψη… πάλι καλά. 
Γιατί αυτοί οι ναζίείναι ικανοί να ισχυριστούν ακόμα και αυτό: Οτι οι «έξω» από το Πολυτεχνείο δεν δολοφονήθηκαν, επειδή ήταν «έξω»!. 
Ότι επειδή ήταν «έξω» δεν εκτελέστηκαν από τη χούντα στο πλαίσιο της καταστολής της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. 
Κατά τους ναζί μπορεί, ενδεχομένως, να «σκόνταψαν» και να «χτύπησαν μόνοι τους»...
Ντερτιλής – Μιχαλολιάκος, Δεκέμβρης 2012…
Ας πάρουμε, όμως, ένα δείγμα, για το τι πραγματικά συνέβη με τους «έξω» από το Πολυτεχνείο:
 To μεσημέρι της 18ης Νοέμβρη 1973, ο ταγματάρχης Ντερτιλής (αυτός με τον οποίο φωτογραφιζόταν πριν μερικούς μήνες ο Μιχαλολιάκος κρατώντας του σεβάσμια το χέρι) βρισκόταν με το υπηρεσιακό του τζιπ έξω από την κατεστραμμένη πύλη του Πολυτεχνείου. 
Απέναντι, Πατησίων και Στουρνάρη, οι αστυφύλακες χτυπούσαν ένα νεαρό, που προς στιγμήν τους ξέφυγε. Όχι όμως κι από τον Ντερτιλή. 
Ο Ντερτιλής έβγαλε από το μπουφάν το περίστροφο και πυροβόλησε. «Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο», περιγράφει στην κατάθεσή του ένα χρόνο αργότερα ο οδηγός του Ντερτιλή - ο 21 ετών τότε Αντώνης Αγριτέλης - 
και συνεχίζει: «Μετά το φόνο ο Ντερτιλής σαν να μη συνέβαινε τίποτα μπήκε στο τζιπ και χτυπώντας με στην πλάτη μου είπε: 
"Με παραδέχεσαι, ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μία στο κεφάλι!"»...
Αυτός είναι ο «μύθος» των νεκρών του Πολυτεχνείου. Αυτή ήταν η χούντα των «Ντερτιλήδων». Αυτά είναι και τα ναζιστοειδή της Χρυσής Αυγής που την εκπροσωπούν σήμερα.
Ο Ντερτιλής επί τω έργω, αλλά «έξω» από το Πολυτεχνείο

*******************
δες τα φωτοντοκουμέντα απ τη Εξέγερση:   




Και την διέξοδο για το Σήμερα εδώ