30 Ιουνίου, 2016

Η σύγχρονη επιστήμη επιβεβαιώνει τον Ενγκελς !!

ΕΠΙΣΤΗΜΗ
Τι αλλάζει στον εγκέφαλο κατά την κατασκευή λίθινων εργαλείων
Η σύγχρονη επιστήμη επιβεβαιώνει εκτιμήσεις και συμπεράσματα που διατύπωσε, ο Φρίντριχ Ενγκελς, στο έργο του «Ο ρόλος της εργασίας στην εξανθρώπιση του πιθήκου», πριν από 140 χρόνια!
Το τελικό προϊόν της δουλειάς ενός φοιτητή (αιχμή τσεκουριού) και τα κομμάτια πυριτόλιθου που απέσπασε από την αρχική πέτρα, κατά τη διαδικασία κατασκευής του εργαλείου
Το τελικό προϊόν της δουλειάς ενός φοιτητή (αιχμή τσεκουριού) και τα κομμάτια πυριτόλιθου που απέσπασε από την αρχική πέτρα, κατά τη διαδικασία κατασκευής του εργαλείου


Για να μελετήσουν την επίδραση της κατασκευής εργαλείων στην εξέλιξη του ανθρώπου, αρχαιολόγοι και νευροεπιστήμονες στο πανεπιστήμιο Εμορι των ΗΠΑ εφάρμοσαν τεχνικές τομογραφίας του εγκεφάλου σε σύγχρονους ανθρώπους, για να παρατηρήσουν τι συμβαίνει στον εγκέφαλό τους, καθώς μαθαίνουν την τεχνική κατασκευής λίθινων εργαλείων με τα ίδια μέσα, που είχαν στη διάθεσή τους και οι προϊστορικοί άνθρωποι.

Ιδεαλιστικοί ανορθολογισμοί
Η απόφαση να προχωρήσουν σε αυτήν την ερευνητική κατεύθυνση δεν ήταν εύκολη, καθώς όπως υπογραμμίζει ο Ντίτριχ Στάουτ, καθηγητής ανθρωπολογίας στο Εμορι, η ιδέα ότι η κατασκευή εργαλείων ήταν σημαντικός παράγοντας για την εξέλιξη του ανθρώπου είχε δυσφημιστεί τις τελευταίες δεκαετίες.
 Το κυρίαρχο αυτήν την περίοδο ιδεαλιστικό ρεύμα του συμπεριφορισμού (behaviorism) βάζοντας σε ίση βάση τα εργαλεία που φτιάχνει ο άνθρωπος, με τα απλά εργαλεία που διαπιστώθηκε ότι χρησιμοποιούν ορισμένα πρωτεύοντα θηλαστικά (πίθηκοι), τα κοράκια, τα δελφίνια και τα χταπόδια, δήλωναν ότι «είτε πρέπει να ορίσουμε εκ νέου τι είναι εργαλείο και τι είναι άνθρωπος, είτε πρέπει να αποδεχτούμε τους χιμπατζήδες ως ανθρώπους».
Το φαινόμενο δεν είναι καινούριο. 

Έγραφε ο Ενγκελς: «Οι άνθρωποι συνήθισαν να εξηγούν τη δραστηριότητά τους με τη σκέψη τους, αντί να την εξηγούν με τις ανάγκες τους (που αντανακλώνται βέβαια στο μυαλό τους, γίνονται συνείδηση). 
Έτσι γεννήθηκε με τον καιρό η ιδεαλιστική αντίληψη του κόσμου, που κυριάρχησε, προπαντός ύστερ' από την παρακμή της αρχαιότητας. 
Η αντίληψη αυτή κυριαρχεί ακόμα σε τέτοιο σημείο, ώστε και οι πιο υλιστές επιστήμονες της δαρβινικής σχολής, δεν μπορούν πάντα να αποκτήσουν μια σαφή ιδέα για την προέλευση του ανθρώπου. 
Κι αυτό γιατί κάτω από την επίδραση αυτής της ιδεολογίας, δεν αναγνωρίζουν το ρόλο που έπαιξε η εργασία σ' αυτήν την εξέλιξη».

Ο παράγοντας εργασία
Η κατασκευή εργαλείων δεν χρειάζεται να είναι αποκλειστικό ανθρώπινο χαρακτηριστικό για να είναι σημαντική στην εξέλιξη του ανθρώπου, λέει ο Στάουτ. 
Εκείνο που έχει σημασία είναι το είδος εργαλείων που φτιάχνουμε και πώς μαθαίνουμε να τα φτιάχνουμε. 
Μεταξύ των πρωτευόντων θηλαστικών, οι άνθρωποι πραγματικά ξεχωρίζουν στην ικανότητά τους να μαθαίνει ο ένας από τον άλλο. 
Η διδασκαλία και η εκμάθηση όλο και πιο σύνθετων τεχνικών κατασκευής εργαλείων, ίσως να αποτέλεσαν ικανή πρόκληση προς τους προγόνους μας, που να οδήγησε τελικά στην εμφάνιση της γλώσσας. 
Πολλοί νευροεπιστήμονες σήμερα θεωρούν ότι οι γλωσσικές και χειρωνακτικές ικανότητες εδράζονται στις ίδιες εγκεφαλικές δομές.

Έγραφε ο Ενγκελς πριν από 140 χρόνια στο μνημειώδες έργο του «Ο ρόλος της εργασίας στην εξανθρώπιση του πιθήκου»:
«Η κατάκτηση της φύσης, που αρχίζει με την ανάπτυξη του χεριού, με την εργασία, πλάτυνε με κάθε πρόοδο τους ορίζοντες του ανθρώπου. 
Ο άνθρωπος ανακάλυπτε συνεχώς νέες, άγνωστες μέχρι τότε ιδιότητες των φυσικών αντικειμένων. 
Η ανάπτυξη της εργασίας από την άλλη μεριά βοήθησε αναγκαστικά στη σύσφιξη των δεσμών ανάμεσα στα μέλη της κοινωνίας, πολλαπλασιάζοντας τις περιπτώσεις αμοιβαίας βοήθειας, κοινής δραστηριότητας και κάνοντας πιο ξεκάθαρη σε κάθε άτομο τη συνείδηση της χρησιμότητας αυτής της συνεργασίας. 
Με λίγα λόγια, οι άνθρωποι στην πορεία της διαμόρφωσής τους έφτασαν στο σημείο όπου είχαν κάτι να πουν ο ένας στον άλλο. 
Η ανάγκη δημιούργησε το όργανό της, ο μη αναπτυγμένος λάρυγγας του πιθήκου διαμορφώθηκε με την ποικιλοφωνία αργά, αλλά σίγουρα, για πιο αναπτυγμένη ποικιλοφωνία και τα όργανα του στόματος μάθανε βαθμιαία να προφέρουν τον έναν έναρθρο φθόγγο μετά τον άλλο. 
Η σύγκριση με τα ζώα αποδεικνύει ότι αυτή η ερμηνεία για την προέλευση της γλώσσας, που γεννήθηκε από την εργασία και μαζί με την εργασία, είναι η μόνη σωστή».

Τομογραφικό αποτύπωμα
Δεκάδες φοιτητές υποβλήθηκαν σε πρόγραμμα 150 ωρών για την εκμάθηση της αρχαίας τέχνης της κατασκευής τσεκουριών από πυριτόλιθο (είδος χαλαζιακού πετρώματος από το οποίο είναι κατασκευασμένα τα περισσότερα εργαλεία της λίθινης εποχής). 
Όλα κινηματογραφήθηκαν και στη συνέχεια τα έτοιμα εργαλεία, αλλά και τα θραύσματα από τη δουλειά κάθε φοιτητή συλλέχθηκαν, αριθμήθηκαν και χαρακτηρίστηκαν, ώστε να μπορεί ποσοτικά να μετρηθεί η εξέλιξη της δεξιότητάς του. 
Επανειλημμένα κατά τη διαδικασία οι φοιτητές υποβάλλονταν σε μαγνητική τομογραφία (με τις τεχνικές FDG-PET και DTI) και ψυχολογικά τεστ, ώστε να παρακολουθούνται αλλαγές στις εγκεφαλικές δομές, αλλά και στην ικανότητα σχεδιασμού και τη βραχείας διάρκειας ικανότητα απομνημόνευσης.
Από την εμπειρία των συμμετεχόντων στο πείραμα αποδείχτηκε ότι ήταν λαθεμένη η άποψη πως το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της διαδικασίας ήταν η πνευματική ικανότητα να φανταστείς αυτό που ήθελες να φτιάξεις. 
Το δυσκολότερο ήταν να φτιάξεις αυτό που εύκολα φανταζόσουν. 
Η τεχνική απαιτεί ισχυρά, αλλά ακριβή χτυπήματα στα κατάλληλα σημεία και υπό κατάλληλη κλίση. 
Το παραμικρό λάθος οδηγεί στην καταστροφή του εργαλείου, το ίδιο όπως ένα λάθος χτύπημα του γλύπτη πάνω στο μάρμαρο μπορεί να καταστρέψει όλο το έργο. 
Μόνο η πολύωρη πρακτική μπορεί να οδηγήσει σε βελτίωση της τεχνικής. Προφανώς, για τους προϊστορικούς προγόνους μας, η ικανότητα κατασκευής εργαλείων σήμαινε τη διαφορά ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο, από την πείνα ή τα άγρια θηρία.

Πλαστικότητα
Διαπιστώθηκε ότι ιδιαίτερα σε όσους έγιναν μαστόροι στην κατασκευή εργαλείων από πυριτόλιθο, 
υπήρξε σημαντική δραστηριότητα σε 5 περιοχές του αριστερού ημισφαιρίου και 6 περιοχές του δεξιού, 
ανάμεσά τους σε περιοχές που σχετίζονται με την αντίληψη της θέσης του σώματος στο χώρο, στο οπτικό κύκλωμα στο πίσω μέρος του εγκεφάλου και σε περιοχή του προμετωπιαίου φλοιού, που σχετίζεται με την ικανότητα εναλλαγής μεταξύ διαφορετικών εργασιών, αλλά και αποτροπής παρορμητικών κινήσεων. 
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι υπήρχε σαφής συσχέτιση ανάμεσα στον αριθμό ωρών πρακτικής και τελειοποίησης της τεχνικής και την ποσότητα της λευκής ουσίας που συνδέει τις επίμαχες περιοχές του εγκεφάλου. 
Διαπίστωσαν δηλαδή φαινοτυπική πλαστικότητα, που σημαίνει ότι η φυσική επιλογή θα μπορούσε να ευνοήσει όσους είχαν δυνατότητα να αναπτύσσουν ισχυρότερες διασυνδέσεις μεταξύ των περιοχών του εγκεφάλου που συμμετέχουν στην εκμάθηση της τεχνικής της κατασκευής λίθινων εργαλείων. 
Συγκρίνοντας τις διασυνδέσεις λευκής ουσίας με τις αντίστοιχες των χιμπατζήδων, διαπίστωσαν ότι στους σύγχρονους ανθρώπους είναι πολύ ισχυρότερες. 
Η κατασκευή εργαλείων αναμφίβολα έπαιξε ρόλο στην ανάπτυξη του ανθρώπινου εγκεφάλου.

Όργανο και προϊόν
Αν θέλουμε να έχουμε μια πληρέστερη εικόνα για την εξέλιξη του ανθρώπου από τον πίθηκο, ας παρακολουθήσουμε τα βασικά σημεία της σκέψης του Ενγκελς, βασισμένης στη θεωρία του ιστορικού υλισμού, που διατυπώθηκαν σε μια εποχή που η σύγχρονη επιστήμη είχε μεν αρχίσει να αναπτύσσεται ραγδαία, αλλά ωχριούσε ακόμη μπροστά στις γνώσεις της επιστήμης του 21ου αιώνα:
«Το χέρι δεν είναι μονάχα το όργανο, παρά και το προϊόν της εργασίας. 
Μόνο με την εργασία, με την προσαρμογή σε όλο και νέες λειτουργίες, με την κληρονομική μεταβίβαση της αποκτημένης μ' αυτό τον τρόπο ειδικής ανάπτυξης των μυών, των τενόντων και σε μακρύτερα χρονικά διαστήματα των ίδιων των οστών και με την ασταμάτητα επαναλαμβανόμενη εφαρμογή αυτής της κληρονομικής τελειοποίησης σε νέες, όλο και περισσότερο περίπλοκες λειτουργίες, το ανθρώπινο χέρι έφτασε σ' αυτό τον υψηλό βαθμό τελειότητας...».
«Πρώτα η εργασία κι ύστερα απ' αυτήν και σε συνέχεια μ' αυτήν η γλώσσα, είναι τα δύο ουσιαστικά ερεθίσματα, που κάτω απ' την επίδρασή τους μεταμορφώθηκε σιγά-σιγά ο πιθηκίσιος εγκέφαλος σ' ανθρώπινο, που παρ' όλες τις ομοιότητές του με τον πρώτο, είναι πολύ πιο μεγάλος και τέλειος. 
Παράλληλα, όμως με την ανάπτυξη του εγκεφάλου, προχωρούσε και η ανάπτυξη των άμεσων εργαλείων του, των αισθητηρίων οργάνων».

Κοινωνία
«Η επίδραση στην εργασία και τη γλώσσα της ανάπτυξης του εγκεφάλου και των αισθήσεων που εξαρτιούνται απ' αυτόν, 
της αυξανόμενης σαφήνειας της συνείδησης, της αφαιρετικής δύναμης και της κρίσης, έδωσε μια νέα ώθηση στην παραπέρα ανάπτυξη και της εργασίας και της γλώσσας. 
Η παραπέρα αυτή ανάπτυξη δεν τελείωσε τη στιγμή που ο άνθρωπος χωρίστηκε οριστικά απ' τον πίθηκο, αλλά συνολικά συνέχισε έκτοτε να επιτελεί τεράστιες προόδους, που ποίκιλλαν σε βαθμό και κατεύθυνση στους διάφορους λαούς και τις διάφορες εποχές και που διακόπτονταν εδώ και εκεί από τοπικές και προσωρινές πισωδρομήσεις. 
Η παραπέρα αυτή ανάπτυξη επισπεύσθηκε έντονα από τη μια και οδηγήθηκε σε πιο καθορισμένες κατευθύνσεις από την άλλη, χάρη σ' ένα νέο στοιχείο που ήρθε στο προσκήνιο με την εμφάνιση του ολοκληρωτικά αναπτυγμένου ανθρώπου: την κοινωνία».

«Η εργασία αρχίζει με την κατασκευή εργαλείων. 
Και ποια είναι τα πιο παλιά εργαλεία που συναντούμε - τα πιο αρχαία, αν κρίνουμε από τα αντικείμενα των προϊστορικών ανθρώπων που ανακαλύφθηκαν και από τον τρόπο ζωής των πρώτων ιστορικών λαών, καθώς και των πιο πρωτόγονων από τους σύγχρονους αγρίους ; 
Είναι εργαλεία για κυνήγι και ψάρεμα και τα πρώτα χρησιμεύουν ταυτόχρονα και για όπλα. 
Αλλά το κυνήγι και το ψάρεμα προϋποθέτουν το πέρασμα από την αποκλειστικά φυτική διατροφή στην ταυτόχρονη χρήση κρέατος. 
... Η διατροφή με κρέας περιέχει, σχεδόν εντελώς έτοιμα, τα πιο ουσιώδη υλικά που έχει ανάγκη ο οργανισμός για το μεταβολισμό του. 
...Αλλά το πιο ουσιαστικό ήταν η επίδραση της κρεοφαγίας στον εγκέφαλο, που δεχόταν σε πολύ πιο άφθονες ποσότητες από πριν τα στοιχεία που χρειάζονταν για τη διατροφή και την ανάπτυξή του και μπόρεσε έτσι να αναπτυχθεί γρηγορότερα και τελειότερα από γενιά σε γενιά. 
...Η κρεοφαγία οδήγησε σε δύο νέες προόδους αποφασιστικής σημασίας: 
στη χρήση της φωτιάς και στην εξημέρωση των ζώων. 
Η πρώτη συντόμευσε ακόμα πιο πολύ τη διαδικασία της πέψης ... 
Η δεύτερη έκανε πιο άφθονο το κρέας...».

Πολιτισμός
«Με τη συνεργασία του χεριού, των φωνητικών οργάνων και του εγκεφάλου, όχι μόνο σε κάθε άτομο, αλλά και σ' ολόκληρη την κοινωνία, τα ανθρώπινα όντα έγιναν ικανά να εκτελούν όλο και πιο περίπλοκες εργασίες, να θέτουν και να πετυχαίνουν όλο και υψηλότερους σκοπούς. 
Η ίδια η εργασία γινόταν από γενιά σε γενιά διαφορετική, τελειότερη, περισσότερο ποικίλη. 
Στο κυνήγι και στην κτηνοτροφία προστέθηκε η γεωργία, σ' αυτήν προστέθηκαν το κλώσιμο, η υφαντουργική, η μεταλλουργία, η αγγειοπλαστική, η ναυσιπλοΐα. 
Η τέχνη και η επιστήμη εμφανίστηκαν, τέλος, πλάι στο εμπόριο και στη βιοτεχνία».

«Το ζώο απλώς χρησιμοποιεί τη εξωτερική φύση και τη μεταβάλλει μόνο με την παρουσία του. 
Με τις αλλαγές που της δημιουργεί ο άνθρωπος, την κάνει να υπηρετήσει τους σκοπούς του, την εξουσιάζει. 
Σ' αυτό βρίσκεται η τελευταία ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στον άνθρωπο και στα υπόλοιπα ζώα και τη διαφορά αυτή τη χρωστά για άλλη μια φορά στην εργασία».
Σημείωση: Όλα τα αποσπάσματα προέρχονται από το βιβλίο «Η Διαλεκτική της φύσης», του Φρίντριχ Ενγκελς, εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», 2001


29 Ιουνίου, 2016

Οι εχθροί μας περιμένουν να κουραστούμε,,Οι κουρασμένοι, χάνουν τη μάχη.




Ακούμε: δε θέλεις πια να δουλέψεις μαζί μας.

Γονάτισες. Δε μπορείς άλλο να τρέχεις.
Κουράστηκες. Δε μπορείς πια να μαθαίνεις καινούργια.
Ξόφλησες.
Κανείς δε μπορεί να σου ζητήσει να κάνεις πια τίποτα.


Μάθε λοιπόν:

Εμείς το ζητάμε.


Σαν κουραστείς κι αποκοιμηθείς

Κανείς δε θα σε ξυπνήσει πια να πει:
Σήκω, το φαΐ είναι έτοιμο.
Γιατί να υπάρχει έτοιμο φαΐ ;

Σαν δεν μπορείς άλλο να τρέχεις,
θα μείνεις ξαπλωμένος.

Κανείς δε θα σε ψάξει για να πει:
έγινε επανάσταση, τα εργοστάσια σε περιμένουν.
Γιατί να ’χει γίνει επανάσταση ;

Όταν πεθάνεις θα σε θάψουν
Είτε φταις που πέθανες, είτε όχι.


Λες:

Πολύν καιρό αγωνίστηκες. Δε μπορείς άλλο πια ν’ αγωνιστείς.
Άκου λοιπόν:
Είτε φταις είτε όχι
Σαν δεν μπορείς άλλο να παλέψεις, θα πεθάνεις.


Β
Λες: Πολύν καιρό έλπιζες

Δεν μπορείς άλλο πια να ελπίσεις.
Έλπιζες τι ;
Πώς ο αγώνας θαν’ εύκολος;


Δεν είν’ έτσι.

Η θέση μας είναι χειρότερη απ’ όσο νόμιζες.

Είναι τέτοια που:

Αν δεν καταφέρουμε το αδύνατο
Δεν έχουμε ελπίδα.
Αν δεν κάνουμε αυτό που κανείς δεν μπορεί να μας ζητήσει
Θα χαθούμε.


Οι εχθροί μας περιμένουν να κουραστούμε.

Όταν ο αγώνας είναι στην πιο σκληρή καμπή του

Οι αγωνιστές έχουν την πιο μεγάλη κούραση.

Οι κουρασμένοι, χάνουν τη μάχη.

Από:  


28 Ιουνίου, 2016

Για την Πάτρα k το Θαλάσσιο Μέτωπό της,,,


ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΜΕΤΩΠΟ
Εδώ και, περίπου, 22 μήνες η δημοτική Αρχή Πελετίδη, θέτει στην Κυβέρνηση, δύο βασικά αιτήματα σε σχέση με την παραλιακή ζώνη της Πάτρας.
α) να παραχωρηθεί στους πατρινούς η παραλιακή ζώνη, από τον Διακονιάρη έως τον Μείλιχο και
β) να δοθεί κρατική χρηματοδότηση για την ανάπλαση της παραλιακής.

Πως "απάντησε"  η Κυβέρνηση σε αυτά τα βασικά αιτήματα ;

Μετά από κυβερνητική σύσκεψη το περ. Σάββατο, ελήφθη απόφαση για σχέδιο, που αφορά στο θαλάσσιο μέτωπο.
Το σχέδιο διέρρευσε η Κυβέρνηση στο φιλοκυβερνητικό site Left, αλλά δεν έκανε τον κόπο να το στείλει και στο Δήμο Πατρέων, στον οποίο, υποτίθεται, πως απευθύνεται ως άμεσα ενδιαφερόμενο.
Αμέσως μετά, εξέδωσε ανακοίνωση η Ν.Ε. του Σύριζα Αχαίας, η οποία - άκουσον άκουσον - καλεί τη δημοτική Αρχή να αποδεχθεί και να συνεργασθεί με την Κυβέρνηση για ένα σχέδιο, το οποίο ΔΕΝ έλαβε ο Δήμος, με ευθύνη της Κυβέρνησης.
Ας παρακάμψουμε, όμως, όλα αυτά τα περίεργα και ας μπούμε στην ουσία.

Το αίτημα για παραχώρηση ολόκληρης της παραλιακής ζώνης (όπως άλλωστε υποσχέθηκε δύο φορές ο Τσίπρας ) ικανοποιείται ;

Όχι, λέει ακόμα και ο τοπικός Σύριζα ! 
"Το σχέδιο περιλαμβάνει περισσότερα τμήματα απ΄ό,τι η προσωρινή σύμβαση" μας πληροφορεί. 
Δηλαδή, δεν παραχωρούν το σύνολο της παραλιακής ζώνης, από Διακονιάρη έως τον Μείλιχο.

Με το άλλο βασικό αίτημα της κρατικής χρηματοδότησης για την ανάπλαση, τι γίνεται ;
Πουθενά το σχέδιο που παρουσιάζουν, δεν αναφέρει πως θα δοθούν χρήματα για την ανάπλαση. 
Άραγε, πως εννοούν αυτή την παραχώρηση ; 
Άνευ υποχρέωσης κρατικής αρωγής ;

Στο δια ταύτα τώρα :
 
Το σχέδιο αυτό, μπορεί να γίνει αποδεκτό ή όχι ;
Αυτό το σχέδιο, δίχως αμφιβολία, είναι σαφώς καλύτερο από το προηγούμενο. Δεν είναι όμως αυτό που ζητάει η πόλη. Δεν είναι αυτό που υποσχέθηκε ο Πρωθυπουργός.
Σε κάθε περίπτωση, τον πρώτο λόγο να αποφασίσει επ΄αυτού, έχει το Δημοτικό Συμβούλιο και ακολούθως οι φορείς.
Ωστόσο, οι λόγοι για τους οποίους αποφασίσθηκε το παμπατραικό συλλαλητήριο, δεν εξέλειπαν. 
Τούτο το αντιλαμβάνονται πολύ καλά και οι συριζαίοι, αλλά και οι νεοδημοκράτες, ασχέτως εάν δήθεν απορούν για το νόημα της κινητοποίησης.
........................................................

Επιστολή του Κ. Πελετίδη στον πρωθυπουργό για το θαλάσσιο μέτωπο της Πάτρας

Νέα επιστολή στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, απέστειλε ο Δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης, με θέμα το θαλάσσιο μέτωπο και την οριστική του παραχώρηση στην πόλη και του ζητά να ορίσει μια μεταξύ τους συνάντηση, ώστε να συζητήσουν «όλες τις αναγκαίες και συγκεκριμένες ενέργειες που θα πρέπει να ληφθούν για να γίνουν επιτέλους πράξη οι διεκδικήσεις του πατραϊκού λαού και οι ανάγκες της πόλης μας».
Ολόκληρη η επιστολή του Δημάρχου Πατρέων έχει ως εξής:
«Κε πρωθυπουργέ,
Στις 25/5/2016 σας είχαμε αποστείλει, ως Δημοτική Αρχή, την υπ' αριθμ. πρωτ. 2123/59322 επιστολή που αφορούσε το ζήτημα της άμεσης και οριστικής παραχώρησης ολόκληρης της παραλιακής ζώνης της Πάτρας, σύμφωνα με τις ανάγκες του λαού της πόλης μας και στη βάση των προεκλογικών Σας δεσμεύσεων. 
Σας είχαμε επισυνάψει και σχετική απόφαση του Δημοτικού μας Συμβουλίου, την υπ' αριθμ. 450/2-9-2015. 
Είχαμε επίσης επισημάνει σε εσάς, εμπόδια και προσκόμματα που κατά καιρούς αντιμετωπίζουμε από στελέχη της Περιφερικής Διοίκησης και κρατικούς φορείς, όπως ο ΟΛΠΑ ΑΕ, 
στην προσπάθειά μας ως δήμος να διασφαλίσουμε την προστασία της δημόσιας περιουσίας και την αξιοποίηση της περιοχής υπέρ των αναγκών του λαού της πόλης μας.

Η απάντηση της κυβέρνησής σας δόθηκε μέσω δελτίου Τύπου, που απέστειλε στις 28/6/2016 στο Δήμο Πατρέων ο υπουργός Επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης, όπου περιγράφεται ο οδικός χάρτης ενεργειών με βάση τον οποίο, θα υλοποιηθούν ένα μέρος των διεκδικήσεων του Δήμου μας και των δεσμεύσεών σας.

Θεωρούμε, ότι διαμορφώνονται νέα δεδομένα, που κινούνται σε μια καταρχήν θετική κατεύθυνση, και θα ήταν χρήσιμο να ορίσετε μια μεταξύ μας συνάντηση, ώστε να συζητήσουμε όλες τις αναγκαίες και συγκεκριμένες ενέργειες που θα πρέπει να ληφθούν για να γίνουν επιτέλους πράξη οι διεκδικήσεις του πατραϊκού λαού και οι ανάγκες της πόλης μας».

................................................................................................

Καλεί στην συγκέντρωση στις 5 Ιούλη για την οριστική παραχώρηση του θαλάσσιου μετώπου στον Πατραϊκό λαό


Από προηγούμενη κινητοποίησηΑπό προηγούμενη κινητοποίηση
Στην Παμπατραϊκή συγκέντρωση Τρίτη 5 Ιούλη στις 8 το βράδυ στην πλατεία Τριών Συμμάχων, για την οριστική παραχώρηση του θαλάσσιου μετώπου στον Πατραϊκό λαό καλεί όλους τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους νέους και τις νέες, τους συνταξιούχους η Γραμματεία Αχαΐας του ΠΑΜΕ.
Σε ανακοίνωση τονίζει «τα λαϊκά στρώματα της πόλης μας που βιώνουν καθημερινά την επίθεση Κυβέρνησης, ΕΕ και επιχειρηματικών ομίλων με τη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης και πρόνοιας, 
την βαριά φορολογία, τις περικοπές σε μισούς, συντάξεις και επιδόματα, 
δεν μπορούν να ζουν αποκλεισμένοι στην ίδια τους την πόλη από την πρόσβαση στη θάλασσα, που αποτελεί ανάσα ζωής.
Δεν συμβιβαζόμαστε με την παραπέρα υποβάθμιση της ζωής μας.
Απαιτούμε, μαζί με το Δήμο και τους άλλους φορείς:
-Την οριστική παραχώρηση ολόκληρης της παραλιακής ζώνης.
-Να παραμείνει δημόσια περιουσία, ελεύθερη στη χρήση της από το λαό χωρίς καμία επιχειρηματική δράση.
-Να χρηματοδοτηθεί αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό για την συνολική ανάπλασή της.
Μέσα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα που ζουν, με τη σφαγή στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις τα λαϊκά στρώματα, η οριστική παραχώρηση του θαλάσσιου μετώπου θα αποτελέσει μια ανάσα δροσιάς, έναν ελεύθερο χώρο για αθλητικές, πολιτιστικές και άλλες δραστηριότητες. 
Με τον οργανωμένο αγώνα και με την μαζική συμμετοχή των εργαζομένων, της νεολαίας, μπορεί να γίνει πράξη η οριστική παραχώρηση της παραλιακής ζώνης».

Γιατί έγινα κομμουνιστής ;




«Θα ήταν σα να εγκαταλείπεις τον καλύτερό σου εαυτό»

Σε αυτή τη συνέντευξη, ο ποιητής εξηγεί πως και γιατί έγινε κομμουνιστής. Πως δημιούργησε όντας κομμουνιστής και γιατί παρέμεινε πιστός σε όσα πίστευε μέχρι την τελευταία του ανάσα.
Γιατί έγινα κομμουνιστής; 
Για ό,τι γίναμε όλοι μας. Γιατί διαπιστώσαμε ότι υπάρχει αδικία, εκμετάλλευση, γιατί υπάρχει καταπίεση και σαν άνθρωποι αντιστεκόμαστε σ’ αυτό. Και ύστερα οργανωθήκαμε όλοι εμείς οι αδικημένοι, οι καταπιεσμένοι, οι εξευτελισμένοι, ενωθήκαμε με το ανθρώπινο όνειρο, να φτιάξουμε μια καλύτερη ζωή για όλους τους ανθρώπους. Όχι μονάχα για μας. Γιατί εμείς αυτά που φτιάχνουμε μπορεί να μην τα χαρούμε κιόλας. Αλλά έχουμε τη χαρά ότι κάποτε θα τα χαρούν κάποιοι. Γι’ αυτό έγινα. Οπως γινήκατε όλοι σας. Οπως γίναμε όλοι μας.
Γιατί έμεινα;
Θα μπορούσε κανένας, απ’ τη στιγμή που ονειρεύτηκε έναν κόσμο καλύτερο κι απ’ τη στιγμή που δούλεψε γι’ αυτό τον κόσμο με όσες δυνάμεις είχε, μικρές, μεγάλες ή μέτριες, θα μπορούσε ποτέ να εγκαταλείψει; Θα ήταν σα να εγκατέλειπε τον καλύτερό του εαυτό.
(…) Γιατί, αν εσείς λέτε ότι εσείς μου χρωστάτε κάτι, ότι σας έδωσα κάτι, ότι είμαι κι εγώ ένας από τους οργανωτές του κοινωνικού συναισθήματος (εάν και όπως τελοσπάντων), εγώ σας χρωστώ πολύ περισσότερα. Τα δικά σας βιώματα, οι δικές σας εμπειρίες, η δική σας συντροφικότητα σε δύσκολες στιγμές, στη Μακρόνησο, στη Γυάρο, στη Λέρο, με στήριξαν. (…) Είναι, λοιπόν, όχι σα να εγκαταλείπω εσάς πια. Είναι σαν να εγκαταλείπω τον εαυτό μου. Δε θα μπορούσε να γίνει. Δεν μπορώ να σκεφτώ τον εαυτό μου μακριά από σας. Γιατί σας χρωστάω πάρα πολλά, σύντροφοι.
(…) Δε χρειαζόμουν κανένα εγκώμιο, ούτε να μου φέρνουν χρυσές πλάκες για να με τιμήσουν. Όχι. Λέγατε: Ο Ρίτσος είναι δικός μας. Για μένα η μεγαλύτερη συντροφιά κι η μεγαλύτερη αξία, το μεγαλύτερο βραβείο που δέχτηκα στη ζωή μου, ήταν η αγάπη σας, η αγάπη του κόσμου».
Συνέντευξη του Γ. Ρίτσου στον «Ριζοσπάστη», 27/3/1987
 πηγή: Ατέχνως

27 Ιουνίου, 2016

Πάλη για αλλαγή διαχειριστών ή για αλλαγή τάξης στην εξουσία ;


Αλ. Παπαρήγα: «Χρειάζονται αγώνες που φέρνουν σε δύσκολη θέση την καπιταλιστική εργοδοσία»


Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η πολιτική συγκέντρωση που διοργάνωσε η ΤΕ Ηρακλείου την Παρασκευή 24 Ιούλη στην πλατεία Αγ. Τίτου, με ομιλήτρια την Αλέκα Παραρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτή του Κόμματος. 
Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της πολιτικής δραστηριότητας της ΤΕ Ηρακλείου, με σύνθημα: «Καμία ανοχή, καμιά υποταγή στην αντιλαϊκή πολιτική. Υπάρχει άλλος δρόμος: Λαϊκή συμμαχία για τη λαϊκή εξουσία».

Η Αλέκα Παπαρήγα ξεκινώντας την ομιλία της σημείωσε:

«Δεν πρόκειται από αυτό το βήμα να περιγράψω τα ατελείωτα βάσανα της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. 
Δεν το έχει ανάγκη ο εργατοϋπάλληλος της Κρήτης.
Όμως, έχει πολιτικό χρώμα η εξήγηση του γιατί υποφέρουμε, γιατί συμβαίνουν όλα αυτά που ζούμε, πολιτικό χρώμα έχει η απάντηση στο ερώτημα τι να κάνουμε για να βγούμε στο ξέφωτο, τι εννοείται ως ξέφωτο.
Υπάρχουν περίοδοι κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων που δεν προκαλούν μεγάλα ερωτήματα και αναζητήσεις. 
Η τελευταία όμως 20ετία στην Ελλάδα, απαιτεί άμεση, γρήγορη αντικειμενική κριτική ανακεφαλαίωση των εξελίξεων, αντικειμενικά πολιτικά συμπεράσματα».

Όσον αφορά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στη Μ. Βρετανία ανέφερε:
«Ένα μεγάλο μέρος της εργατικής τάξης και φτωχών λαϊκών στρωμάτων αποφάσισαν αποδέσμευση από την ΕΕ. 
Το ζήτημα όμως είναι άλλο. 
Αν η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα θέλουν να αξιοποιήσουν την αποδέσμευση, πρέπει να αποτινάξουν τις σημαίες των κομμάτων που ήταν υπέρ του Brexit, των λεγόμενων ευρωσκεπτικιστών, το κόμμα του Φάρατζ κ.ά. Οι σημαίες αυτές δεν τους εκφράζουν καθόλου. 
Χρειάζεται να εντάξουν την πάλη τους όχι μόνο ενάντια στον εξωτερικό εχθρό αλλά και στον εσωτερικό αφού δεν υπάρχει εξωτερικός εχθρός εάν δεν υπάρχει εσωτερικός. Χρειάζεται αγώνας με αντικαπιταλιστικά-αντιμονοπωλιακά χαρακτηριστικά για να αποσπάσει παραχωρήσεις, για να κερδίσεις κάτι. 
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος εκφράζει και συμφέροντα της αστικής τάξης αφού η αστική τάξη δεν είναι πάντα ενιαία ως προς τις επιλογές της. 
Ενιαία είναι μόνο όταν στρέφεται ενάντια στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του λαού. 
Το δημοψήφισμα μπορεί να συμβάλλει μόνο αν δημιουργήσει ένα αντικαπιταλιστικό - αντιμονοπωλιακό κίνημα και στρέψει τα πυρά του στη δική του αστική τάξη».

Συνεχίζοντας για την κατάσταση στην Ελλάδα και πιο ειδικά για την αμερικανόΝΑΤΟϊκή βάση στη Σούδα είπε πως:

«Η ''αριστερή'' σε εισαγωγικά κυβέρνηση με το δεξιό σύμμαχό της τους ΑΝΕΛ γίνεται με προθυμία το κλοτσοσκούφι στην ιμπεριαλιστική διαμάχη λόγου χάρη για του αγωγούς. 
Οι ΗΠΑ τους το είπαν καθαρά, αν θέλετε να σας βοηθήσουμε στη ρύθμιση του χρέους, δεν πρέπει να κάνετε συμφωνίες για αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου που συμφέρουν τον ανταγωνιστή μας, τη Ρωσία. 
Δεν πρέπει να θέσετε ζήτημα για ανταλλάγματα από την αναβάθμιση της βάσης της Σούδας που είναι γνωστό ιμπεριαλιστικό πολεμικό ορμητήριο στην περιοχή, και μάλιστα σε μια περίοδο που ετοιμάζεται νέα επέμβαση στη Λιβύη.

Ας προβληματισθούν όλοι εκείνοι που θεώρησαν τον ΣΥΡΙΖΑ ως αριστερό κατώφλι και γκρίνιαζαν ή κατηγορούσαν το ΚΚΕ για τη στάση του απέναντί του. 

Η λεγόμενη αριστερή κυβέρνηση δια στόματος του δεξιού υπουργού Άμυνας Καμένου σε επίσημη ομιλία του διακήρυξε: 
''Η κύρια βάση του ΝΑΤΟ στην περιοχή είναι η Σούδα, που τους επόμενους μήνες θα ενισχυθεί και παραπέρα, κι αυτό που ζητάμε από τους συμμάχους είναι η Σούδα να είναι το επίκεντρο του πλέγματος ασφαλείας στην περιοχή από τη Σικελία έως την Ανατολική Μεσόγειο''.

Η ελληνική κυβέρνηση αποδέχεται την ανάπτυξη τεσσάρων ενισχυμένων πολυεθνικών ταγμάτων σε Βαλτική και Πολωνία, στο πλαίσιο της επικίνδυνης συγκέντρωσης ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων στην Ανατολική Ευρώπη.

Παράλληλα προχθές το Ευρωκοινοβούλιο που προβάλλεται ως ο ευρωπαϊκός "ναός της δημοκρατίας", διατύπωσε ψήφισμα στήριξης του ΝΑΤΟ για συμμετοχή όλων των ευρωενωσιακών κρατών, και της Ελλάδας, σε ανοικτή στρατιωτική δράση εκτός Ευρώπης ανάλογα που διακυβεύονται τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων. Όλα τα κράτη - μέλη να παίρνουν μέρος σε τέτοιες επιχειρήσεις υπό την καθοδήγηση των πιο έμπειρων ιμπεριαλιστικών κρατών.

Δεν μπορεί να μας είναι αδιάφορο ποιοι σύμμαχοι της Ελλάδας δίνουν πράσινο φως στην Τουρκία ή σφυρίζουν αδιάφορα για τις παραβιάσεις που κάνει στο Αιγαίο και ότι άλλο ετοιμάζει. 

Δεν μπορεί να μας είναι αδιάφορο ότι διεκδικεί η Αλβανία. 

Δεν μπορεί να αδιαφορούμε για το ρόλο της Κρήτης στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο…

Η ελληνική κυβέρνηση λοιπόν πλασάρει όλα τα ατού στους επενδυτές και τα στρατιωτικά-πολεμικά και τα άμεσα οικονομικά».


Στη συνέχεια της ομιλίας αναφερομένη στην «ανάπτυξη» που επικαλείται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σημείωσε:

«Απόδειξη για το τι ανάπτυξη έρχεται αποτελεί το γεγονός ότι κανένα κόμμα και η κυβέρνηση δεν δίνουν ούτε μια υπόσχεση για επιστροφή των απωλειών. 
Γιατί μεθοδεύονται νέες απώλειες σε βάρος των εργαζομένων και ανέργων, συνταξιούχων. 
Μαγειρεύουν νέο εκλογικό νόμο. 
Ο καβγάς τους για το πάπλωμα, ποιο κόμμα θα ηγηθεί στο νέο μπλοκ διακυβέρνησης.

Όλα τα κόμματα, και επικεφαλής η κυβέρνηση με την μεγάλη ικανότητα εξαπάτησης του λαού, προβάλλουν ότι πρέπει να δοθεί βάρος στα πλεονεκτήματα που διαθέτει η χώρα: 
Στον τουρισμό, τον αγροτοδιατροφικό τομέα, τις υποδομές επικοινωνίας και μεταφορών, την γεωστρατηγική της θέση για την ενέργεια και το ΝΑΤΟ. 
Η Κρήτη μάλιστα θεωρείται φιλέτο.

Αδιάντροπα λένε ότι κριτήριο για το τι θα παράγεται και σε ποια περιοχή δεν είναι οι ανάγκες του λαού, 
δεν είναι ο περιορισμός των εισαγωγών, αλλά οι εξαγωγές, 
δηλαδή η έξοδος των προϊόντων σε άλλες αγορές, στην κούρσα του ανταγωνισμού των υπερκερδών.

Όταν βγάζουν πύρινους λόγους για την τουριστική ανάπτυξη της Ελλάδας δεν αναφέρονται στις διακοπές, την αναψυχή των λαών της Ευρώπης, που και αυτοί έχουν, ανεξάρτητα από κρίση, χάσει κατακτήσεις. 
Δεν αναφέρονται στην εξασφάλιση δωρεάν διακοπών ή έστω πολύ φθηνών σε λαϊκές κατασκηνώσεις λόγου χάρη, για τα νέα ζευγάρια, τους μαθητές, φοιτητές και σπουδαστές, για τις οικογένειες των ανέργων, των φτωχών εργατικών λαϊκών στρωμάτων, για το ιαματικό τουρισμό των χρόνιων πασχόντων κ.λπ.

Οι εξαγγελίες απευθύνονται στους απανταχού μεγιστάνες του πλούτου, τους νεόπλουτους των πρώην σοσιαλιστικών και νυν καπιταλιστικών χωρών, στους Κινέζους πολυεκατομμυριούχους και άλλους, στα 5άστερα και πάνω ξενοδοχειακά συγκροτήματα. 

Τα έσοδα από αυτόν τον τουρισμό δεν θα τα χαρεί ο λαός αλλά οι ιδιοκτήτες των ξενοδοχειακών και των άλλων σχετικών με το τουρισμό συγκροτημάτων και υποδομών. 
Για τους εργαζόμενους στον κλάδο τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει και αν αλλάξει θα είναι προς το χειρότερο.

Όταν λένε για ανάπτυξη της αγροτικής διατροφής, εννοούν τη στήριξη ελληνικών και ξένων καπιταλιστικών επιχειρήσεων, την ίδια ώρα όπου πάνω από 400.000 αγροτικές οικογένειες εκδιώκονται από την παραγωγή τους και οι περισσότεροι κι από την ίδια τη γη τους.

Εννοούν την προκλητική ενίσχυση επιχειρήσεων που θα πάρουν στα χέρια τους ένα μεγάλο μέρος της γης και της παραγωγής, για εξαγόμενα κυρίως προϊόντα, ενώ ταυτόχρονα θα εισάγονται άφθονα αγροτικά προϊόντα μέχρι και από τη μακρινή Λατινική Αμερική. 
Την ίδια ώρα τα συσσίτια θα γίνουν μέσο διατροφής κακής ποιότητας για νέες εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες.

Όταν λένε για έργα υποδομής δεν εννοούν την ανάγκη μαζικού εκσυγχρονισμού και ίδρυσης νέων λαϊκών κατοικιών πρόβλημα οξυμένο στα αστικά κέντρα, εννοούν δρόμους για τη γρήγορη μεταφορά των εμπορευμάτων σε μία Ελλάδα πύλη διακίνησης προϊόντων σε ευρωπαϊκές χώρες. 
Εννοούν καζίνο, περίκλειστες παραλίες, ελικοδρόμια. 
Δρόμους με διόδια εννοείται.

Αντί να λύσουν όλες τις τραγικές εκκρεμότητες στα νοσοκομεία, στην πρωτοβάθμια Υγεία, στο ΕΚΑΒ, στην πρόληψη, στις εντατικές μας, υπόσχονται ιατρική βοήθεια από μακριά μέσω του ηλεκτρονικού υπολογιστή. 
Η τηλεϊατρική δεν μπορεί να υποκαταστήσει πλήρως ή και σε μεγάλο βαθμό την προσωπική άμεση επαφή και εξέταση. 
Δεν εννοούν έρευνα λόγου χάρη, για παλιές και νέες ασθένειες που μαστίζουν, για προβλήματα επαγγελματικών ασθενειών, για νέα φάρμακα και θεραπείες, κριτήριο έρευνας είναι το μεγάλο και μαζί άμεσο κέρδος.

Η καινοτομία, η έρευνα στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων σημαίνει ότι θα διοχετεύονται πόροι για την παραγωγή προϊόντων που εξασφαλίζουν άμεσο κέρδος και γρήγορη απόσβεση».

Καταλήγοντας την ομιλία της σημείωσε:

«Όμως σήμερα στην Ελλάδα εκατομμύρια ζουν στο πετσί τους την ταξική εκμετάλλευση, ξέρουν τι σημαίνει καπιταλιστική εργοδοσία. 
Εκατοντάδες χιλιάδες είναι αυτοί και αυτές που πήραν μέρος στους αγώνες έστω περιστασιακά, σήμερα έχουν παθητικοποιηθεί, ενώ στο πρόσφατο παρελθόν υιοθέτησαν προοδευτικά, ριζοσπαστικά αντιμονοπωλιακά συνθήματα, σήμερα αισθάνονται προδομένοι και απογοητευμένοι.

Ο λαός πρέπει να αντεπιτεθεί, δεν υπάρχει άλλο φάρμακο παρά οι αγώνες. 
Μιλάμε για αγώνες που φέρνουν σε δύσκολη θέση την καπιταλιστική εργοδοσία και την εκάστοτε κυβέρνηση, τα κόμματα του συστήματος.

Σήμερα απαιτείται ανασύνταξη και ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, συμμαχία του με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού.

Οι αγώνες πρέπει να έχουν πόδια πάνω απ’ όλα εκεί που πονάει ο εχθρός του λαού, η αστική τάξη και τα κόμματά της, στον τόπο δουλειάς, στο εργοστάσιο, στον κλάδο, να ενώνουν μαχητικά όλα τα τμήματα της εργατικής τάξης. 

Να συσπειρώνουν την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, που είναι οι φτωχοί αυτοαπασχολούμενοι που ξημεροβραδιάζονται στα μικρομάγαζα, η φτωχή αγροτιά, οπωσδήποτε οι μισοπρολετάριοι, προπαντός να προσελκύουν τις βασανισμένες ήδη νεώτερες ηλικίες.

Όταν εμείς βροντοφωνάζουμε ότι οι αγώνες, η γραμμή συσπείρωσης πρέπει να δίνει προοπτική και προοπτική είναι η εργατική, η λαϊκή εξουσία, δηλαδή η σοσιαλιστική οργάνωση της κοινωνίας μας απαντάνε όλα τα κόμματα του συστήματος, 
από δεξιά ως αριστερά 
ότι δεν έχει νόημα μια τέτοια προοπτική αφού σήμερα πουθενά δεν επιζεί ο σοσιαλισμός.

Πώς θα ήταν τα πράγματα στην Ευρώπη και παγκόσμια χωρίς τη Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση και την διαμόρφωση του σοσιαλιστικού συστήματος μετά το Β΄παγκόσμιο πόλεμο;
 
Πώς θα ήταν ο 20ός και οι πρώτες 10ετίες του 21ου αιώνα σήμερα δίχως την ταξική πάλη;

Σήμερα είμαστε όλοι και όλες πολύ πιο ώριμοι, διδαγμένοι από την πρώτη αυτή απόπειρα. 
Χάθηκε μια μάχη, όχι ο πόλεμος.

Το σοσιαλισμό τον απεχθάνονται και τον συκοφαντούν, η αστική τάξη, τα κόμματά της, οι συνοδοιπόροι και σύμμαχοί της, οι κάθε λογής πρώην γιατί το ταξικό, το πολιτικό τους συμφέρον είναι ασύμβατο με το σοσιαλισμό. 

Ενδιαφέρονται να προλάβουν την εργατική, τη λαϊκή χειραφέτηση, να τσακίσουν το κίνημα πριν σηκώσει κεφάλι, για να συνεχίσουν ανενόχλητοι.

Δεν απαιτούμε όσοι και όσες μπαίνουν στον αγώνα να συμφωνήσουν σε όλα μαζί μας, τους καλούμε 
να προβληματίζονται, 
να παρατηρούν, 
να ξεχωρίζουν τη φωνή και το συμφέρον του καπιταλιστή και του πολιτικού του υπηρέτη 
από τη φωνή και το συμφέρον του εργάτη, του φτωχού αγρότη, του φτωχού εμπόρου, επαγγελματία, βιοτέχνη, επιστήμονα, του άνεργου, της άνεργης, της εργατικής λαϊκής οικογένειας. 

Το ερώτημα που θα κληθούν αργά ή γρήγορα όλοι και όλες να απαντήσουν είναι: 
"Πάλη για αλλαγή διαχειριστών ή για αλλαγή τάξης στην εξουσία;" 

Για να απαντηθεί σωστά, την κατάλληλη στιγμή αυτό το ερώτημα απαιτείται προετοιμασία σήμερα, 
χθες».

Και ολοκλήρωσε την ομιλία της λέγοντας:

«Στο δρόμο για τα 100χρονα του ΚΚΕ δίνουμε καθημερινούς αγώνες, σε αυτούς τους αγώνες ο λαός πρέπει να πάρει μαζικά μέρος, καμία καθυστέρηση, καμία αναβολή. 
Ο αντίπαλος τρέχει, μπορούμε να του αφαιρέσουμε δυνατότητες, να του αφαιρέσουμε δυνάμεις.

Αυτός είναι ο δρόμος διεξόδου, οφείλουμε να τον τραβήξουμε ως το τέλος ως τη νίκη, ως την εργατική, τη λαϊκή εξουσία».


Μετά την ομιλία ακολούθησε λαϊκό γλέντι με την συμμετοχή κρητικού συγκροτήματος με τους Νίκο Βλατά, Γιάννη Σπαχή, Γιώργο Ξυλούρη, Γιώργο Κουτάντο και Γιώργο Σκουλά, καθώς και λαϊκού-ρεμπέτικου συγκροτήματος με τους Χριστόφορο Παπανικολάου, Παναγιώτη Καπιζιώνη και Θέμη Πολυζωάκη.