Viva La Revolucion: 04/23/16

"Καλωσορίζουμε την Ολυμπιακή Φλόγα στην πόλη μας,

τη γενέτειρα του μεγάλου μας ποιητή, Κωστή Παλαμά, που έγραψε τον εμπνευσμένο και επίσημο πλέον ύμνο των Ολυμπιακών Αγώνων,

τη γενέτειρα πόλη των αρχαίων Ολυμπιονικών Χείλωνα και Αυθίδιου και των σύγχρονων Ιωάννη Μητρόπουλου, Νικόλαου Ανδριακόπουλου, Αντώνιου Πεπανού, Στέφανου Χρηστόπουλου, Αριστόβουλου Πετμεζά και Δημήτρη Τόφαλου.
Αναμφισβήτητα οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελούν πάντα ένα μεγάλο γεγονός, όχι μόνο αθλητικό,

αλλά κοινωνικό, πολιτιστικό γεγονός που αγγίζει τα εκατομμύρια των λαών σε όλο τον πλανήτη.

Θα θέλαμε το φως της Ολυμπιακής Φλόγας να φώτιζε στο διάβα του δρόμους φιλίας και ειρήνης ανάμεσα σ’ όλους τους λαούς της γης,

να σκορπούσε τα σκοτάδια και τον τρόμο των ιμπεριαλιστικών πολέμων που εξελίσσονται στην ευρύτερη περιοχή

και να μην έχουμε δυστυχία και προσφυγιά στους λαούς του πλανήτη μας, στις γειτονικές μας περιοχές.

Θα θέλαμε

οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ως διεθνής αθλητικός θεσμός, να προωθούσαν τα ιδανικά και τις αξίες του αθλητισμού,

του πολιτισμού, της ειρήνης και όχι τους αγώνες των πολυεθνικών να κυριαρχήσουν σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο, αξιοποιώντας σ’ όλα τα επίπεδα την αγάπη των λαών για τον αθλητισμό, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τους ίδιους τους αθλητές.

Ευχόμαστε να μην έχει ο βραζιλιάνικος λαός την ίδια τύχη που είχε ο ελληνικός με τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων.

Με βάση τη δική μας εμπειρία, ο ελληνικός λαός πλήρωσε πανάκριβα τα έργα και τη διοργάνωση, ενώ οι μεγάλες εταιρίες συσσώρευσαν τεράστια κέρδη. Διαψεύστηκαν οι προσδοκίες του λαού μας ότι θα τρώγαμε με χρυσά κουτάλια επ’ ευκαιρίας των Ολυμπιακών Αγώνων, ότι θα άνοιγαν δουλειές.

Ο λαός τελικά κληρονόμησε χρέη, που συνεχίζει να πληρώνει μέχρι και σήμερα,

τα Ολυμπιακά έργα αφέθηκαν στην τύχη τους, χωρίς συντήρηση, όπως το Παμπελλοποννησιακό στάδιο στην πόλη μας, που καλείται ο πατραϊκός λαός να το ξαναπληρώσει ως συντήρηση και ως λειτουργία.

Δυστυχώς και οι αξίες του αθλητισμού υποχώρησαν στη χώρα μας αλλά και διεθνώς.

Ο θάνατός σου η ζωή μου κυριαρχεί και εδώ,

ο πρώτος τα παίρνει όλα,

ο δεύτερος τίποτα,

συνδέοντας τη διάκριση με το κέρδος.

Χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα θεμιτά και αθέμιτα, μετατρέποντας τους αθλητές σε εργαλεία αναλώσιμα που κινούν τη βιομηχανία θεάματος, με κίνδυνο ακόμα και της ίδιας τους της ζωής.

Φίλες και Φίλοι,

Λόγω της τεράστιας ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνικής,

δίνεται η δυνατότητα να αυξηθεί ο ελεύθερος χρόνος και να ικανοποιηθεί η ανάγκη για σωματική άσκηση και άθληση για όλους, με χρηματοδότηση, υποδομές, εργατικό και επιστημονικό δυναμικό, ξεκινώντας από την εκπαίδευση πάνω απ’ όλα.

Μέσα από την οργανωμένη συστηματικά, μαζική συμμετοχή των νέων θα προκύψει και το ταλέντο που θα πρωταγωνιστήσει σε διεθνείς οργανώσεις, σε Ολυμπιάδες.

Βασική προϋπόθεση είναι μία.

Όλος ο πλούτος που παράγει ο λαός να επιστρέφει σε αυτόν σχεδιασμένα, οργανωμένα,

με σύγχρονες παροχές, με σύγχρονα μέσα, στο σχολείο και στη γειτονιά, και όχι να τον καρπώνονται οι λίγοι, οι μεγάλοι όμιλοι και οι δραστηριότητές τους.

Αυτό μπορεί να γίνει σήμερα, δηλαδή ένας κεντρικός σχεδιασμός σε πανελλαδική κλίμακα, με κατανομή προσωπικού και υποδομών, με ανάπτυξη όλων των μορφών σωματικής δραστηριότητας, στο σχολείο, στο Δήμο.

Φίλες και φίλοι,
Αν και γνωρίζουμε ότι η Ολυμπιακή Φλόγα, στο μακρινό της ταξίδι για το Ρίο της Βραζιλίας,

δεν θα σκορπίσει τα πλοκάμια των οικονομικών μονοπωλίων γύρω από τους Ολυμπιακούς Αγώνες που φέρνουν τις αρνητικές συνέπειες,

θα ευχηθούμε ο βραζιλιάνικος λαός, ο ελληνικός λαός, οι λαοί όλου του κόσμου με τους αγώνες τους ενωμένοι, να προχωρήσουν στην ανάπτυξη ενός αδιάφθορου Ολυμπιακού κινήματος, που θα απελευθερώσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες,

για να έχουμε στο βάθρο του νικητή τον ΑΝΘΡΩΠΟ, για να δοξαστούν εκείνοι που έδωσαν την καρδιά τους στον αθλητισμό και με τα κατορθώματά και το παράδειγμά τους, καλούν στην εκπλήρωση του άθλου στην καθημερινή ζωή.

Για να αποθεωθούν τα πανανθρώπινα ιδανικά της Φιλίας των Λαών και της Ειρήνης.

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ

Ο Δήμαρχος ΠατρέωνΚώστας Πελετίδης

ΖΩΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ... ΚΑΙ ... ΖΩΑ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ή ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ...

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα που χαζεύω στο fb είναι οι διάφορες εικόνες ή video με ζωάκια.

Είναι από τις πιο τρυφερές αναρτήσεις.

Και τα βλέπω όλα.

Στις περισσότρες περιπτώσεις, στα αντίστοιχα ιστολόγια, η ευαισθησία είναι όχι μοιρασμένη, αλλά διάχυτη.

Ευαισθησία και αλληλεγγύη στα ζωάκια, στους φτωχούς, στους πρόσφυγες, σ' όσους έχουν ανάγκη ...
Κι αυτό (νομίζω) ότι είναι το φυσιολογικό ... το ανθρώπινο ... ή είσαι ευαίσθητος ή όχι ...

Ύστερα πάλι μπαίνω στα ιστολόγια και σε ΚΑΠΟΙΑ από αυτά βλέπω μόνο και αποκλειστικά ... ευαίσθητες τρυφερές αναρτήσεις για ζώα ... και καμμιά για τους πρόσφυγες ...

Και καμιά φορά στα ίδια ιστολόγια, βλέπω και αναρτήσεις που αναδίδουν μυρωδιά ...
"φέτος στην παραλία μας δε θάχει πρόσφυγες" ...
Και σκέφτομαι :
Πώς γίνεται κανείς να νοιάζεται (καλώς) πώς θα σωθούν σκυλάκια πεταμένα στα σκουπίδια ...

και να μη νοιάζεται το ίδιο έστω για προσφυγάκια που πνίγονται εκεί που αύριο θα κάνουν μπάνιο τα σκυλιά τους ;

ή για προσφυγάκια ασυνόδευτα που "χάνονται" στις μητροπόλεις του καπιταλισμού της ΕΕ ;

Πώς γίνεται να νοιαζόμαστε (καλώς) που θα καταλήξει ένα όμορφο ή ανάπηρο ή τραυματισμένο σκυλάκι ...

και να μη νοιαζόμαστε που θα καταλήξουν μερικές χιλιάδες όμορφα αλλά άτυχα παιδάκια ;

Πως μπορεί κάποιος να λέει "δε τους φωνάξαμε εμείς εδώ" ...

για ανθρώπους ...

αλλά να είσαι έτοιμος να περιθάλψεις (και καλά να κάνεις)
κάθε αδέσποτο σκυλάκι ;

Πώς μπορεί κάποιος να μην ανέχεται (και καλώς) τον εγκλεισμό των σκυλιών σε κλουβιά ...

αλλά να ανέχεται τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των προσφύγων ;

Πώς μπορεί κάποιος να είναι τρυφερός (και καλώς) με κάθε είδους σκυλί ... με κολάρο
ή αδέσποτο ...

αλλά να χωρίζει τους ανθρώπους σε κατηγορίες
(ντόπιους και ξένους, πρόσφυγες και μετανάστες, κλπ)
για τις οποίες προτείνει
ή ανέχεται διαφορετική μεταχείριση ;