21 Οκτωβρίου, 2016

κάποιοι σπουδαίοι άνθρωποι: Πως χανουν το ...δρόμο ;;

Παθαίνω κάτι με κάποιους παλιους πρωην αριστερούς που επιστράτευσαν τα κανάλια. 

Μόλις πληροφορήθηκα από τον Π.Κοροβέση ότι οι τηλεοπτικές άδειες δεν είναι εμπόρευμα! 
Υπάρχει κάτι που δεν είναι εμπόρευμα στον καπιταλισμό; 

Δεν άκουσα τον κ.Κοροβέση να διαμαρτύρεται που είναι εμπόρευμα η ΥΓΕΙΑ και η ΠΑΙΔΕΙΑ, αλλά και άλλα δικαιώματά μας και κατακτήσεις. 
Τωρα συγκινήθηκε; 

Δεν πουλάνε τίποτα τα κανάλια; 

Τι είναι κοινωφελή ιδρύματα; 
(αλλά εξαπάτησης και παραπληροφόρησης;) 

Μετά άκουσα τον Τ.Πατρίκιο να μιλάει για περισσότερο φώς! 
Από ποιους; 
Απ'αυτούς που έχουν κάνει το μυαλό μας και την ψυχή μας θεοσκότεινα;
Από τα κανάλια φως;

 Πως χανουν το δρόμο κάποιοι σπουδαίοι άνθρωποι... 

Τελικά το ταλέντο δε φτάνει καθόλου αν θέλει κανεις να λέγεται άνθρωπος με όλη τη σημασία της λέξης
η φωτό από Κωνσταντινος Ζαχαριαδης


,,, Α γ κ α λ ι ά ,,,










Αγκαλιά. 

Κάτι τόσο απλό, τόσο καθημερινό, αλλά ταυτόχρονα τόσο πηγαίο, τόσο ρομαντικό μέσα στην λιτότητά του. 

Δυο χέρια μπορούν να κάνουν πολλά και ίσως το να αγκαλιάσουν είναι από τα πιο σημαντικά και σπουδαία, τα πιο ουσιαστικά.

Υπάρχουν στιγμές που η κίνηση αυτή είναι απαραίτητη για να συμπληρώσει ένα αληθινό συναίσθημα. 

Μέσα σ' αυτήν, 
ανακαλύπτεις έναν κόσμο αλλιώτικο, για δευτερόλεπτα απομονώνεσαι από την πολύβουη καθημερινότητα, 
είσαι απλά εκεί με την ανθρώπινη υπόστασή σου να λειτουργεί στο έπακρο, μόνο και μόνο γιατί κάνεις αυτό για το οποίο είσαι εκ φύσεως προορισμένος. 


Νιώθεις. 
Με όλα σου το είναι, την καρδιά, την ψυχή.
Πόσες φόρες μια αγκαλιά δεν εξέφρασε όσα εμείς δεν μπορέσαμε; 

Είναι αλήθεια, μπορεί να μιλήσει πιο πολύ από εμάς, 
να εκφράσει όλα εκείνα τα οποία εμείς κωλώσαμε να ομολογήσουμε όταν ήταν η κατάλληλη στιγμή. 
Όταν εμείς, σαν κλειστοί τύποι, εγωιστές, φοβητσιάριδες απέναντι στο συναίσθημά μας, σιωπήσαμε, 
η αγκαλιά μας μπόρεσε να πει 
το «σ’αγαπάω», το «σε θέλω», το «μου έλειψες», το «μη φύγεις», το «σ΄ευχαριστώ», το «συγγνώμη».

Οι αγκαλιές επικοινωνούν 
με το δικό τους, ιδιαίτερο τρόπο.
Τα σώματα πλησιάζουν σαν δυο αντίθετοι πόλοι, τα χέρια ανοίγουν, η ψυχή αφήνεται, χαλαρώνει.
Και τότε είναι που ξεκινάει ο διάλογος των δύο σωμάτων. Το ένα αφηγείται και το άλλο ακούει προσεκτικά. 
Και όσο πιο δυνατά μιλάει μια αγκαλιά, τόσο πιο δυνατά και γρήγορα χτυπάει και η καρδιά του ακροατή. 

Είναι περίεργο πώς κάτι τόσο μικρό είναι ταυτόχρονα και τόσο μεγάλο,τόσο σημαντικό.

Και δε μιλάω για εκείνες τις άδειες αγκαλιές, τις ανούσιες που περνάνε αδιάφορες. 
Μιλάω για εκείνες που κάνουν την καρδιά να βλέπει καθαρά. 
Ξέρεις, 
αυτές που γίνονται σε σταθμούς τραίνων, σε λιμάνια, σε αεροδρόμια, εκείνες που έγιναν μετά από καβγάδες, που έγιναν όταν αυτά που ήθελες να πεις ήταν τόσα που δεν μπορούσες διαφορετικά να τα εκφράσεις. 

Όπως και να το πεις αλλιώς, η αγκαλιά είναι πράξη, γι' αυτό μένει. 

Ακόμη και όταν τα σώματα φύγουν, εκείνη θα είναι ακόμη πίσω, στο ίδιο σημείο καλοφτιαγμένη και σφιχτή. 

Έχει κλείσει μέσα της όλα όσα ειπώθηκαν, τις μυρωδιές των δυο ατόμων, τα βλέμματά τους, τα συναισθήματά τους. 


Και αυτό συμβαίνει γιατί η διαδικασία της είναι πολύπλοκη. 
Ενεργοποιεί όλες τις αισθήσεις, 
αφήνει αναμνήσεις οι οποίες δεν έχουν να κάνουν μόνο με την αφή, την επαφή. 
Είναι η επικοινωνία του ψυχισμού, 
που για να γίνει σωστά και ολοκληρωμένα χρειάζεται την συσπείρωση όλων των υπολοίπων αισθήσεων.

Η επικοινωνία τελικά, δεν έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με την ομιλία. 
Δυο σώματα, μπορούν να επικοινωνήσουν, να συζητήσουν με μια δική τους και μόνο διάλεκτο, με τη σαρκική επαφή, 
με ό,τι μια αγκαλιά προσφέρει. 


Η αγκαλιά έχει τη δική της γλώσσα,
μια γλώσσα που δε χρειάζεται πτυχία και διδασκαλία για να τη μάθεις. 
Είναι τόσο απλή, η ικανότητα να την εκφράσεις κρύβεται μέσα σου. 

Απλά χρειάζεται ένα ιδιαίτερο ερέθισμα, το οποίο συνήθως είναι εσωτερικό και καθαρά προσωπικό.

Είναι γεγονός πως συνηθίζουμε πια να είμαστε πιο εσωστρεφείς και να μην ανοιγόμαστε γι' αυτά που νιώθουμε. 

Έλα όμως που τελικά υπάρχει κάτι που μπορεί να μαρτυρήσει ό,τι κρύβεις ή αποφεύγεις να πεις. 

Η αγκαλιά είναι έκφραση με ένα τεράστιο λεξιλόγιο και χιλιάδες αποχρώσεις από συναισθήματα. 

Καταφέρνει να προφέρει αγάπη, ειλικρίνεια, φόβο, έρωτα, πάθος μέχρι και αγωνία, ειρωνεία, στεναχώρια. 

Είναι φάρμακο και λύτρωση, ανακούφιση, συναίνεση, επιβεβαίωση. 
Είναι τα κρυφά πάθη και τα μυστικά σου, οι ανησυχίες σου και οι φόβοι σου που θωρακίζονται μέσα σ' ένα ζευγάρι χέρια.

Είναι λόγια ανείπωτα οι αγκαλιές, γι' αυτό μην τις σπαταλάς, ούτε να τις περιφρονείς. 

Ανοίγουν τα μάτια της ψυχής, που συνήθως βλέπουν καλύτερα από τα κανονικά,
 σε φέρνουν σε κοινή πορεία με έναν πολύπλοκο ψυχισμό παρόμοιο με το δικό σου. 

Στην τελική, σε κάνουν περισσότερο άνθρωπο στο χάος που ζεις, σ' εξευγενίζουν, σε ηρεμούν.



οι Κομμουνιστές Δήμαρχοι Για την "θεσμοθέτηση του νέου φόρου ακίνητης περιουσίας" της ΚΕΔΕ



"Καμία συναίνεση με ΚΕΔΕ και Κυβέρνηση στο νέο αντιλαϊκό κατήφορο στην τοπική διοίκηση"

Ημ/νία Δημοσίευσης: 21/10/2016

''Στο ίδιο έργο θεατές'' θα μπορούσε να είναι ο τίτλος του συνεδρίου που οργάνωσε η  ΚΕΔΕ με θέμα ''Αλλαγή του Καλλικράτη – νέο μοντέλο Οργάνωσης και Διοίκησης του Κράτους''. 
Το μόνο που αλλάζει κάθε φορά είναι οι ρόλοι, ανάλογα με την εναλλαγή  των κυβερνήσεων. 

Σταθερή και απαράμιλλη όμως μένει η ''αξία'' της προσήλωσης όλων των αστικών κομμάτων και των παρατάξεών τους στην Τοπική Διοίκηση, στο μονόδρομο των αντιδραστικών, αντιλαϊκών μέτρων,  της ΕΕ, του κεφαλαίου, του 3ου μνημονίου που ψήφισαν μαζί ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ.

Φυσιολογικά λοιπόν και στο συνέδριο, οι αντίστοιχες παρατάξεις ομοφώνησαν σε αντιστοίχου περιεχομένου κείμενο συμπερασμάτων – προτάσεων προς την κυβέρνηση.

  • Συναγωνιζόμενοι με  την Κυβέρνηση για το ποιος θα ευθυγραμμιστεί έγκαιρα με τις μνημονικές πολιτικές .

  • Ποιος θα  ανοίξει πιο γρήγορα την πόρτα των Δήμων στην επιχειρηματική λειτουργία   , ποιος  θα στρώσει  στέρεο δρόμο  ώστε οι επιχειρηματικοί όμιλοι να ανοίξουν κερδοφόρες μπίζνες πάνω στη δημοτική ακίνητη περιουσία, να εκμεταλλευτούν  πόρους , υποδομές και δομές  των δήμων .

  • Στο όνομα της δήθεν οικονομική αυτοτέλειας εισηγείται η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ την επιβολή νέων τοπικών φόρων ώστε να  μπορούν πιο εύκολα να εισπράττονται από τα νοικοκυριά . 

  • Επιδιώκουν  δίπλα στην φορολογική επιδρομή του κράτους να στηθεί ένας ακόμη φοροεισπρακτικός κατασταλτικός μηχανισμός ενάντια στα εργατικά λαϊκά νοικοκυριά  με κορμό τους Δήμους . 

  • Αναφέρουμε χαρακτηριστικά τις προτάσεις τους « για την θεσμοθέτηση ενός νέου φόρου ακίνητης περιουσίας, σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, αφού αυτός ο φόρος θεωρείται ο πλέον δίκαιος φόρος. (…)» για  «αύξηση της αντιληπτικότητας  του φόρου» όπως προκλητικά περιγράφουν την ένταση της ανταπόδοσης!

Οι Δήμαρχοι και οι δημοτικοί σύμβουλοι που έχουν εκλεγεί με την στήριξη του  ΚΚΕ, χάλασαν και στο συνέδριο  την ομοφωνία της αντιλαϊκής συναίνεσης. 
 Έχοντας άλλη αφετηριακή γραμμή, αυτή της  ανάδειξης  των λαϊκών αναγκών,  αποκάλυψαν  τον αντιλαϊκό χαρακτήρα  των αλλαγών που ετοιμάζουν Κυβέρνηση και η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ στην τοπική διοίκηση  .
Ανέδειξαν  ότι οι διοικητικές αναδιαρθρώσεις σε κράτος και τοπική διοίκηση  που εξελίσσονται ούτε έφεραν ούτε θα φέρουν ποτέ ανάπτυξη προς όφελος του λαού. 
Δεν μπορούν να αναιρέσουν τις οικονομικές περιφερειακές ανισομετρίες ούτε  τη συγκέντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια και θα λειτουργήσουν εχθρικά και σε   βάρος της πλειοψηφίας του λαού .

Καμία φιλολαϊκή περιφερική και τοπική  πολιτική δεν μπορεί να υπάρξει όσο η γενική πολιτική παραμένει αντιλαϊκή.

Γι' αυτό και η εναντίωση στις αντιδραστικές ανατροπές σε κράτος και τοπική διοίκηση για εργαζόμενους και εκλεγμένους στα τοπικά και περιφερικά όργανα σημαίνει πρώτα και κύρια την οργάνωση της πάλης για την ανατροπή της πολιτικής Κεφαλαίου και ΕΕ.

 Αυτές τις καθάριες  θέσεις, αφού το προεδρείο της ΚΕΔΕ δεν μπορεί να τις αντικρούσει,  επιχειρεί, ει δυνατόν, να τις εξοβελίσει. Στο δελτίο τύπου που εξέδωσαν  μιλάνε  ψευδώς για ομοφωνία. 

Αποκρύπτουν την πρόταση που κατέθεσε η «Λαϊκή Συσπείρωση». Παρασιωπούν και εξαφανίζουν την θέση των δημαρχών και αιρετών με το ψηφοδέλτιο  της Λαϊκής Συσπείρωσης! 

Καλούμε  όσους από τους αιρετούς επιμένουν να έχουν ως αφετηρία και έγνοια τις αγωνίες και τον αγώνα του λαού, να μην εγκλωβιστούν στη λογική για το πώς οι δήμοι θα γίνουν πιο λειτουργικοί στην προώθηση μιας βαθειάς αντιλαϊκής πολιτικής.

Να απορρίψουν τις θέσεις ΚΕΔΕ που συνθέτουν πλάι σε αυτές της Κυβέρνησης  ένα νέο αντιλαϊκό κατήφορο στους Δήμους.

Γνωρίζουμε φυσικά, ότι δεν φτάνει η βούλησή μας για να ανατραπούν αυτές οι αντιλαϊκές πολιτικές που μετατρέπουν τους δήμους όλο και περισσότερο σε ένα ακόμα φορομπηχτικό μηχανισμό. 

Είναι ο λαϊκός παράγοντας,  η δύναμη που πρέπει να παρέμβει αποφασιστικά για να ανατρέψει το σύνολο των αντιλαϊκών πολιτικών  που μετατρέπει σε  συντρίμμια τα  λαϊκά  δικαιώματα ,
 τις ανάγκες του λαού και της νεολαίας του σε εμπόρευμα , 
τον μόχθο και τη ζωή τους σε λάφυρο της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων.  


Πελετίδης Κώστας – Δήμαρχος Πατρέων

Σελέκος Μιχάλης – Δήμαρχος Χαϊδαρίου

Σίμος Βαγγέλης – Δήμαρχος Πετρούπολης

Σταμέλος Ηλίας – Δήμαρχος Καισαριανής

Σταμούλος Στέλιος – Δήμαρχος Ικαρίας


για τον διαφημιστή του Ν. Μαραντζίδη k την "ιστορία" Τους:



Το να χρησιμοποιείται μια ιστορική εφημερίδα όπως ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
-και συγκεκριμένα η στήλη της Ιστορίας-
για να ξαναγραφτεί με το πιο μαύρο και βρωμερό μελάνι η Ιστορία και μάλιστα κατ'εξακολούθηση,
 δεν είναι ούτε πλουραλισμός απόψεων, ούτε ελευθερία της γνώμης.
Το να φωτογραφίζεται ο Άρης ως "στυγνός ψυχοπαθής δολοφόνος που μετατράπηκε σε σταρ της Αντίστασης", 
το να βγαίνουν λάδι οι Χίτες και τα Τάγματα Ασφαλείας 
είναι 
διαστρέβλωση, είναι ψέμα, είναι συκοφαντία.

Για τι ψηφίζουν οι μαθητές στις μαθητικές εκλογές; Τι είναι τα 5μελή - 15μελή;

Τα μαθητικά συμβούλια μπορούν και πρέπει: 
 Να οργανώνουν τη συζήτηση μέσα στο σχολείο για κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές. 
Να οργανώνουν τον αγώνα για το σχολείο και τη ζωή που έχουν ανάγκη, κόντρα στο σχολείο που φτιάχνουν στα μέτρα τους η κυβέρνηση, η ΕΕ και τα κόμματα που τη στηρίζουν. 
 Να δίνουν ζωή σε κάθε δραστηριότητα μέσα στο σχολείο, για να αναπτυχθεί η συλλογικότητα και η αλληλεγγύη μεταξύ των μαθητών. 

Για να γίνει πράξη το σύνθημα “ένας για όλους και όλοι για έναν”, για να μην έχουν χώρο να σταθούν ούτε οι φασίστες ούτε το ναζιστικό τους δηλητήριο μέσα στα σχολεία. 
 Να πρωτοστατήσουν για να γίνονται σταθερά συνελεύσεις στις τάξεις ακόμα και σε όλο το σχολείο, ώστε να μπορούν οι μαθητές να εκφράζουν τη γνώμη και τις ανησυχίες τους, να συζητάνε για τα αιτήματα και τις μορφές του αγώνα τους. 
 Να λειτουργήσουν ή να δημιουργήσουν εκεί που δεν υπάρχουν, ομάδες μαθητών, αθλητικές, πολιτιστικές κ.λπ. που θα οργανώνουν διάφορες δραστηριότητες, τουρνουά, εκδηλώσεις, εκθέσεις, ό,τι τραβάει η ψυχή των μαθητών. 
 Να απαιτούν τους απαραίτητους χώρους και υποδομές για τη λειτουργία αυτών των ομάδων μέσα και έξω από το σχολείο. 
 Να έχουν λόγο για το ίδιο το περιεχόμενο του σχολείου, βγάζοντας εφημερίδες, ενημερωτικά φυλλάδια, στήνοντας blogs για να ενημερώνονται και να συμμετέχουν στις διάφορες δραστηριότητες όλοι οι μαθητές. 

Όλα αυτά αφορούν κάθε μαθητή, αλλά τα μαθητικά συμβούλια που θα εκλεγούν έχουν την ευθύνη να είναι οι οργανωτές αυτής της δραστηριότητας.



δες εδώ την Στάση της ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ
που Απαντάει με αυταρχισμό στους δίκαιους αγώνες των μαθητών!