28 Φεβρουαρίου, 2018

-ΟΙ ΠΑΡΤΙΖΑΝΟΙ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ -14 αφηγήσεις-14 ιστορίες-

Ένα ντοκιμαντέρ για την ΕΑΜική Αντίσταση την περίοδο της Κατοχής στην Αθήνα ('41-'44). δείτε το TRAILER (βίντεο)

14 αφηγήσεις. 14 ιστορίες. 

Ένας λαός ενάντια στους Ιταλούς και Γερμανούς κατακτητές και στους ντόπιους συνεργάτες τους. Ένα ντοκιμαντέρ για τη συλλογική μνήμη.

A documentary about the Resistance during the Nazi Occupation of Athens. 14 people recalling memories from that period. A film about collective memory.
Σκηνοθεσία: Ξενοφώντας Βαρδαρός, Γιάννης Ξύδας
Έρευνα - Σενάριο: Γιάννης Ξύδας
Αφήγηση: Ρήγας Αξελός
Δ/νση φωτογραφίας - Μοντάζ: Ξενοφώντας Βαρδαρός (Xenofon Vardaros)
Ηχοληψία - Μιξάζ: Ανδρέας Γκόβας (Ante Re Gov)
Πρωτότυπη μουσική: Drog A Tek
Κάμερα: Ξενοφώντας Βαρδαρός, Χρήστος Πανάγος (Christos Panagos)
Απομαγνητοφώνηση: Σέβη Σαλαγιάννη (Sevi Salagianni)
Μετάφραση - Υποτιτλισμός: Ηλίας Διάμεσης
Γραφιστική επιμέλεια: Κώστας Μηναϊδης (Κώστας Μηναϊδης)
Παραγωγή: Ομάδα Συλλογική Μνήμη

Ιστορίες από το μοντάζ* 01
«[...] Είναι μια αποστολή στην Αθήνα μέσα. Είχαν κρεμάσει ένα πανό απέναντι από την Ομόνοια σε ένα κτήριο, το ΕΑΜ να στάζει αίμα. Αυτό ήταν της κυβέρνησης προδοτών του Ράλλη. Έπρεπε να το γκρεμίσουμε αυτό το πράγμα. Πήγαμε μια αποστολή, 3-4 άτομα από διάφορες συνοικίες και κάναμε έναν σαματά και το ρίξαμε κάτω. 
Δεν το έριξα εγώ, τα άλλα τα παιδιά. Δεν ξέρω ποιοι ήτανε. Δύσκολα θα βρεις άνθρωπο να θυμάται τέτοιο πράγμα. Ακόμη και οι δικοί μας άνθρωποι δεν πρέπει να το ξέρουν. Γιατί, είπαμε, τα μέτρα ήταν συνωμοτικά. 
Κάναμε συνέχεια αποστολές, δεν σταματάγαμε. Επαγρύπνηση, συνέχεια σε ετοιμότητα, πάντοτε [...]».
Γιώργος Παπαδημητρίου

*(αποσπάσματα μαρτυριών που δεν περιλαμβάνονται στο ντοκιμαντέρ)


Γιώργος Παπαδημητρίου 


Ιστορίες από το μοντάζ* 02
«[...] Όταν βλέπαμε ότι μας έφερναν μαρμελάδα στο Χαϊδάρι, σήμαινε ότι θα έκαναν μια μεγάλη εκτέλεση. Οι 200 ήταν. 
Βέβαια παίρναν και 50 και 60... Απ΄τη μαρμελάδα καταλαβαίναμε ότι θα εκτελέσουν. Τότε με τους 200 μας έφεραν οι μάγειροι, που ήταν παιδιά από την Ακροναυπλία. 
Είπα εγώ «τι κάνετε;». Γιατί μας έφερναν μαρμελάδες, μας έκανε εντύπωση και φανταστήκαμε μήπως βάλουν κλούβες και τους πάρουν για τη Γερμανία.
 Ήταν το '44 πλέον και μας ερχόντουσαν και μηνύματα ότι οι Ρώσοι στο μέτωπο προχωράνε κανονικά. «Μπα», λένε οι άλλοι, «δεν είναι κλούβες. Μεγάλη εκτέλεση θα γίνει και μάλλον θα πάρουν εμάς». 
Λέω «άντρες, θα πάρουν εσάς τώρα, τόσα χρόνια φυλακή; Εσείς δεν έχετε κάνει τίποτα τώρα». 
Και πράγματι, μας έδωσαν το τσάι και τη μαρμελάδα. Τα πολυβόλα εξακολουθούσαν να είναι εκεί. Μπήκαν οι άντρες κατά το ίδιο σύστημα, όπως εμείς μπαίναμε στη σειρά. Έμπαιναν και εκείνοι κατά θαλάμους. 
Και τους έκανε επιθεώρηση ο Γερμανός με τα σκυλιά του και όλο αυτό το σκυλολόι, τους φασίστες. Είχαν τον κατάλογο, διάβαζαν, διάβαζαν... Λέω «τι κόσμος είναι αυτός!» και πήραν και τον Σουκατζίδη, τον Ναπολέοντα... [...]».
Ελένη Σαββατιανού- Γεωργαντά*
*(αποσπάσματα μαρτυριών που δεν περιλαμβάνονται στο ντοκιμαντέρ)


Ιστορίες από το μοντάζ* 03
«[...] Ήταν μια πλατεία, η πλατεία της Νέας Σμύρνης, εκεί κάναμε διάλειμμα. Το 10' λεπτο διάλειμμα μεταξύ ενός μαθήματος. Τότε ήρθε μια κοπέλα, η Μαίρη Πάσχου, 13-14 χρονών κοπελίτσα, με κλάματα. «Πιάσανε τον αδερφό μου τον Νίκο», είπε. 
Το παρατσούκλι του ήταν ο «Μπάτσακλας». Τον πήγανε, λέει, στο αστυνομικό τμήμα, τον αφήσανε εκεί και έφυγαν να πάνε να συλλάβουν και άλλους. 
Τότε έριξε ένας μια ιδέα να πάμε να τον βγάλουμε. Λέει ένας «πάμε να φέρουμε ό, τι έχουμε από όπλα». 
Κάποιος λέει «ξέρω που είναι κρυμμένο το αυτόματο του λόχου». 
Ο άλλος λέει «έχω μια χειροβομβίδα», 
ο άλλος είπε «έχω ένα περίστροφο, πάμε να τα φέρουμε και σε δέκα λεπτά όλοι εδώ». 
Πήγα με τον Γιώργο Τσαπόγα να φέρουμε το αυτόματο. Ήταν 9 Φεβρουαρίου, παραμονή της γιορτής του πατέρα μου, γι' αυτό το θυμάμαι. Το πήραμε και τροχάδην πήγαμε να βρούμε τους άλλους που μας περίμεναν. 
Ήταν ο Γιάννης Κυριακίδης, ο Γιώργος Τσαπόγας και κάποιοι που δεν θυμάμαι τώρα πια. 
Πήγαμε στο τμήμα, μας είπε η κοπέλα που τον έχουν. Στήσαμε τον φρουρό στον τοίχο, ο Γιάννης με το πιστόλι του έδωσε μια στην τζαμαρία του τμήματος, τότε είχε τζάμι. Βάζει την κάννη μέσα, εν πάση περιπτώσει βγάλαμε τον Πάσχο και το βάλαμε στα πόδια να φύγουμε. Δεν χτύπησε κανένας, δεν είχαμε απώλειες. [...]».
Nίκος Μπαλάνος

*(αποσπάσματα μαρτυριών που δεν περιλαμβάνονται στο ντοκιμαντέρ)



Ιστορίες από το μοντάζ* 04
«[...] Αρχικά ο Ε.Λ.Α.Σ. της Ηλιούπολης ήταν μια διμοιρία εγκατεστημένη σε ένα μικρό σπιτάκι του ενός δωματίου, που περιτριγυριζόταν από μια μάντρα. Το λέγαμε φρουραρχείο. Ο πυρήνας της διμοιρίας της Ηλιούπολης ήταν παιδιά από το Χασάνι. Στο Χασάνι όταν μπήκαν οι Γερμανοί ήθελαν να επεκτείνουν το αεροδρόμιο. Το αεροδρόμιο λεγόταν αεροδρόμιο Χασανίου, γιατί εκείνη η περιοχή ανήκε σε κάποιον Χασάν επί τουρκοκρατίας. Είχαν διώξει κάποιες οικογένειες που ήταν στην περιοχή που ήθελαν να κάνουν την επέκταση και αυτές οι οικογένειες ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στην Ηλιούπολη. Ήταν το πιο κοντινό σημείο που μπορούσαν. Έτσι, λοιπόν, ο πυρήνας του φρουραρχείου της Ηλιούπολης ήταν αγόρια από εκείνες τις οικογένειες και τους λέγαμε Χασανιώτες. Όταν γινόταν μάχη στον Βύρωνα ή στο Παγκράτι πήγαινε και βοηθούσε η δική μας διμοιρία. Ήταν οπισθοφυλακή. Όταν γινόταν μπλόκο στον Βύρωνα ή στο Παγκράτι έτρεχε η δική μας διμοιρία να βοηθήσει. [...]».
Ζωή Πετροπούλου
*(αποσπάσματα μαρτυριών που δεν περιλαμβάνονται στο ντοκιμαντέρ)
[Αποχαιρετούμε την αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης και γραμματέα της ΕΠΟΝ Ηλιούπολης Ζωή Πετροπούλου, η οποία έφυγε  από τη ζωή. Η πολιτική κηδεία της έγινε την Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου στις 4 μ.μ στο Νεκροταφείο Καισαριανής.]


Ιστορίες από το μοντάζ* 05
«[...] Οργανώναμε πάρτι που ήταν καθαρά για να χορέψουμε και να γλεντήσουμε. Εκεί πέρα η οργάνωση με ορισμένους ανθρώπους έκανε και τη δουλειά της, δηλαδή για να δοθεί ένα άλλο επίπεδο σε αυτές τις εκδηλώσεις γινόντουσαν απαγγελίες ποιημάτων, γινόταν “επιστράτευση”, προσπαθούσες να βρεις και να “ψήσεις” ανθρώπους για την οργάνωση. Έδινες τη δυνατότητα σε ανθρώπους να έρθουν σε επαφή με οργανωμένους ανθρώπους και στελέχη, οι οποίοι μπορούσαν να εξηγήσουν και να τους πούνε τι σκοπό έχουν, ότι πχ. θα γίνει μια εκδήλωση αύριο, αν θέλετε, ελάτε να πάρετε μέρος, το κάνουμε γι΄αυτό το λόγο και γι' αυτό τον σκοπό. Τα πάρτι αυτά είχαν “χαλάσει” κόσμο και γινόντουσαν συνήθως με ρεβυθοκεφτέδες, θα βρισκόταν λίγο κρασί και γινόταν κέφι κανονικότατο. Ήταν κέφι ολονύκτιο. Εμείς δεν μπορούσαμε να βγούμε και να φύγουμε μετά, διότι απαγορευόταν η κυκλοφορία. Μπαίναμε στο σπίτι πριν την απαγόρευση της κυκλοφορίας και βγαίναμε το πρωί. [...]». 
Μάνος Ζαχαρίας
*(αποσπάσματα μαρτυριών που δεν περιλαμβάνονται στο ντοκιμαντέρ) 

Ιστορίες από το μοντάζ* 06
«[...] Την περίοδο εκείνη κάναμε στις ταράτσες των σπιτιών πάρτι. Μαζευόταν όλη η νεολαία. Φτιάχναμε ένα γραμμόφωνο κουρδιστό και χορεύαμε. Ήταν τα πάρτι της εποχής. Θυμάμαι είχαμε εδώ στη γειτονιά, στην ταράτσα του σπιτιού ενός φίλου το πάρτι και μαζεύτηκαν από κάτω Παπαγιώργηδες. Τρέξαμε και τους απωθήσαμε. Πέσαν μερικοί πυροβολισμοί και τελικά δεν χτυπήθηκε κανείς. Φύγαν αυτοί και έτσι γλιτώσαμε, δεν έγινε τίποτα. Δεν τραυματιστήκαμε. Αυτά γινόντουσαν κάθε τόσο. [...]».
Ζάχος Νικηφοράκης
*(αποσπάσματα μαρτυριών που δεν περιλαμβάνονται στο ντοκιμαντέρ)


Ιστορίες από το μοντάζ* 07
«[...] Εκεί που έχει τη βρύση και βγαίνεις στον Καρέα ήταν η καλύβα του μπάρμπα - Γιάννη του κανατά. Το ξέρετε το τραγούδι; Εκεί κάναμε εκδρομή και εκεί κάναμε συνεδριάσεις υπαίθριες, με φρουρά. Πείνα και δυστυχία... Μοιράζαμε την μπομπότα σαν να έτρωγες γλυκό του κουταλιού. Αλλά, ήμαστε τόσο δυνατοί, τόσο αισιόδοξοι, τόσο αγωνιστές που δεν αγοράζεται με τίποτα, παιδιά. Αυτό δεν αγοράζεται με τίποτα, ούτε ξεχνιέται, ούτε μετανιώνεις ποτέ. Δεν πα να σε σουβλίσουν. Αυτός ήταν ο ΕΛΑΣ Παγκρατίου, με πολλούς ήρωες. [...]».
Δημήτρης Βαλιμίτης
*(αποσπάσματα μαρτυριών που δεν περιλαμβάνονται στο ντοκιμαντέρ)

Ιστορίες από το μοντάζ* 08
«[…] Τρία φρουραρχεία βγαίναν στο Δουργούτι. Ήταν ζωσμένο, φύλλο δεν έμπαινε. Μπήκαν πολλοί μέσα πράκτορες, τους πιάναμε και τους παραδίδαμε στα φρουραρχεία. Γιατί όταν πήγαινες από μία συνοικία σε άλλη ένα 80% ήσουν ένοχος. Κατάσκοπος. Πήγαινες να δεις τη δύναμη, πού φυλάνε οι ΕΛΑΣίτες για να χτυπήσουν. [...]».
Βαγγέλης Ντερμιτζόγλου
*(αποσπάσματα μαρτυριών που δεν περιλαμβάνονται στο ντοκιμαντέρ)

Ιστορίες από το μοντάζ* 09
«[…] Όταν παραδόθηκαν οι Ιταλοί υπήρχαν διάφορες διαδόσεις ότι υπάρχουν παντού όπλα. Όταν πήγα στο σπίτι βρήκα έναν να με περιμένει, έναν γνωστό μου που τον είχε στείλει η Έλσα Χατζημιχάλη. Ήταν μηχανικός, δούλευε στους Ιταλούς στην Αθήνα, στην οδό Πανεπιστημίου 25, εκεί που βγάζαμε τα εισιτήρια. Μου είπε ότι εκεί μέσα υπήρχε ένα χρηματοκιβώτιο, είχαν κλείσει οι Ιταλοί όπλα, αλλά δεν είχε το κλειδί να μου το δώσει. Μου είπε ποιος το είχε διορθώσει το χρηματοκιβώτιο, ο οποίος είχε βγάλει αντικλείδι, όταν το έχασαν οι σιδηροδρομικοί. Μου τον περιγράψαν, εκεί στην Πραξιτέλους ήταν, που ήταν όλα τα κλειδαράδικα στη σειρά. Τον βρήκα, του λέω ότι από τους σιδηροδρομικούς έχω παραγγελιά να μου φτιάξει ένα κλειδί γι΄αυτό το χρηματοκιβώτιο. Τα συμφωνήσαμε και πάω, τον παίρνω στην Πανεπιστημίου 25, ανοίγει αυτός. Ήταν πόρτες μεγάλες που είχαν σύρτες ενδιάμεσα. Ανοίγουν οι σύρτες, μπαίνουμε μέσα και πάμε στο χρηματοκιβώτιο. Βάζει το κλειδί, το ανοίγει, βλέπουμε τα όπλα και του λέω: “Εδώ Ε.Λ.Α.Σ., άμα θες το καλό σου μην πεις τίποτα και θα σου στείλω έναν κουστουμαρισμένο στο μαγαζί σου να σου δώσει τα λεφτά σου, να πάρει το κλειδί”. Ο άνθρωπος ήταν μπεσαλής και δεν είπε τίποτα. Πήραμε το κλειδί και το βράδυ είχαμε κάνει ένα συνεργείο 4-5 άτομα με ένα αυτοκίνητο. Πήγαμε, ανοίξαμε τις πόρτες και πήραμε τα όπλα. Ήταν 4 αραβίδες ιταλικές, πολλές χειροβομβίδες, πολλές σφαίρες... [...]».
Στέλιος Ζαμάνος
*(αποσπάσματα μαρτυριών που δεν περιλαμβάνονται στο ντοκιμαντέρ)

Ιστορίες από το μοντάζ* 10
«[…] Από την Ε.Π.Ο.Ν. μπαίναμε στον Ε.Λ.Α.Σ. Πήγα στον καπετάν-Ορέστη και του λέω: “Καπετάν-Ορέστη δώσε μου μια στολή”. Θα χα φτάσει τα 14 τότε. Μου δώσε μια στολή αγγαρείας και την έβαλα. “Αλλά θα μου μάθεις και όπλο”, του είπα, “στις ελεύθερες ώρες”. Έμαθα να πυροβολώ, τα χεράκια ήταν αδύνατα, αλλά ήμουν δυνατή. Έρχεται ο πατέρας μου, που ήταν επίσης καπετάνιος, ο Κουβάς, για επιθεώρηση. Με είδε, δεν έβγαλε μιλιά και λέει: “Ένα βήμα μπρος”. “Μάλιστα, καπετάνιε”, του λέω και τον χαιρετάω. Μου λέει “μεταχειρίζεσαι το όπλο;”, του λέω “μάλιστα”. Σαν να μην με γνώριζε. Σοκαρίστηκα. “Δηλαδή άμα γίνει ένα ντου θα πάρεις μέρος στη μάχη;”, μου λέει. “Μάλιστα, καπετάνιε”, λέω. “Άμα αυτό το μαλλί, όμως, στο γυρίσει ένας τσολιάς στον λαιμό, θα σου πάρει το κεφάλι”, απαντά. “Μην ανησυχείτε, καπετάνιε, τακτοποιείται”, λέω. Σκύβει και μου λέει: “Μη τυχόν και πειράξεις τα μαλλιά σου”. Πάω σε μια κομμώτρια στην πλατεία και τα κόβω αλά γκαρσόν. Με περιλαβαίνει ο καπετάνιος στο σπίτι. “Από τότε άρχισες να παρακούς;”, ρωτά. “Δεν παρακούω, καπετάνιε, είμαι ελεύθερος άνθρωπος. Για ελευθερία δεν παλεύουμε;” Λέει: “Είσαι πολύ μικρή για το στράτευμα, δεν παίρνουμε μικρά παιδιά στον Ε.Λ.Α.Σ. Του λέω, πρώτη φορά έβγαλα γλώσσα στον πατέρα μου και το θυμάμαι και στεναχωριέμαι: “Γιατί, καπετάνιε; Τα άλλα παιδιά δεν έχουν μάνα και πατέρα;” Χλόμιασε και μου είπε: “Θα σε βάλουμε στην επιμελητεία”. [...]».
Μαρία Βοσκοπούλου-Κουβά
*(αποσπάσματα μαρτυριών που δεν περιλαμβάνονται στο ντοκιμαντέρ)

Ιστορίες από το μοντάζ* 11
«[…] Είχε γίνει ένα σαμποτάζ στην Καλλιθέα και θέλανε να εκτελέσουν 50 τροχιοδρομικούς. Τότε έγινε η μεγαλύτερη συγκέντρωση και απεργία μέσα στη Νέα Ιωνία. Ο κόσμος είχε βγει στους δρόμους και διαμαρτυρόταν. Τότε οι Ιταλοί κατέβηκαν μαζί με έναν προδότη της περιοχής, τον Κοτσιφάκη, ο οποίος τους οδηγούσε κιόλας. Χτυπάν τον κόσμο πάνω στη Μικράς Ασίας και σκοτωθήκαν δύο άτομα. Αυτό το κάναν για να διαλυθεί ο κόσμος, για να διαλύσουν τη συγκέντρωση των τροχιοδρομικών. [...]».
Γιώργος Κατιμερτζής
*(αποσπάσματα μαρτυριών που δεν περιλαμβάνονται στο ντοκιμαντέρ)

Ένα ντοκιμαντέρ για την ΕΑΜική Αντίσταση την περίοδο της Κατοχής στην Αθήνα ('41-'44). 14 αφηγήσεις. 14 ιστορίες. Ένας λαός ενάντια στους Ιταλούς και Γερμανούς κατακτητές και στους ντόπιους συνεργάτες τους. Ένα ντοκιμαντέρ για τη συλλογική μνήμη.

Πρεμιέρα στο επίσημο πρόγραμμα του 20ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης, στο τμήμα Μνήμη - Ιστορία.

Σάββατο 3/3/2018 20:00 Αίθουσα Τώνια Μαρκετάκη, Αποθήκη Δ, Λιμάνι
Δευτέρα 5/3/2018 12:45 Αίθουσα Τώνια Μαρκετάκη, Αποθήκη Δ, Λιμάνι

TRAILER: https://vimeo.com/256118945

WEBSITE: https://athenspartisans.wordpress.com/

A documentary about the Resistance during the Nazi Occupation of Athens. 14 people recalling memories from that period. A film about collective memory.

First showing on the 20th Thessaloniki Documentary Festival:

Saturday 3/3/2018 20:00 Cine Tonia Marketaki, Warehouse D, Pier

Monday 5/3/2018 12:45 Cine Tonia Marketaki, Warehouse D, Pier


*Μετά από επικοινωνία του blog με την ανιψιά της αγωνίστριας διορθώθηκε το όνομα και μάς υποδείχτηκε να αναρτήσουμε και αυτή την αφιέρωση:  
at

27 Φεβρουαρίου, 2018

-ΠΟΙΟΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΣΕ "κάποιους" ΝΑ ΛΕΝΕ: «Σήμερα θα πεθάνετε, σήμερα θα σας κάψουμε»?

http://tvxs.gr

H ανάρτηση της δικηγόρου της οικογένειας Φύσσα που χτυπήθηκε χθες με λοστό το κεφάλι, μαζί με όσους βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο "Φαβέλα", από Χρυσαυγίτες "μαστροπούς" του Πειραιά.
"Σπάσανε λάθος κεφάλια"!

Eleftheria Elfie Tompatzoglou
19 ώρες
«Σήμερα θα πεθάνετε, σήμερα θα σας κάψουμε».
Έτσι πίστεψαν ότι θα μας φοβίσουν οι φασίστες της Χρυσής Αυγής που εισέβαλαν χθες το απόγευμα στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Φαβέλα, στον Πειραιά με λοστούς, πτυσσόμενα γκλοπ και φωτοβολίδες.
Έτσι νόμιζαν ότι θα μας σταματήσουν, κρίνοντας εξ ιδίων και από τα υπόλοιπα θρασύδειλα ανθρωπάκια που τους ακολουθούν.
Αυτό που δεν ξέρουν όμως και δεν θα καταλάβουν ποτέ είναι ότι δεν είμαστε ίδιοι. Δεν ξέρουν ότι αντί να μας φοβίσουν, μας συσπειρώνουν. Δεν ξέρουν ότι η απόφασή μας για έναν ελεύθερο χώρο στον Πειραιά είναι μια συνειδητή πολιτική απόφαση που θα στηρίξουμε μέχρι τέλους. Δεν ξέρουν ότι όσο είμαστε όρθιοι θα παλεύουμε για μία κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης. Δεν ξέρουν ότι ο Πειραιάς μας ανήκει.
Και αυτό που σίγουρα δεν ξέρουν είναι ότι χθες σπάσανε λάθος κεφάλια.

TheoChari Ageliki 
Δυο μέρες πριν το συμβάν σημειώθηκε επεισόδιο με τους ίδιους προφανώς,οι οποίοι έκαναν βόλτα στην οδό Αριστοτελους με σπρέι και ενημερωτικά φυλλάδια. Εβαψαν τους τοίχους,μπροστά σε όλους μας και όταν αρνήθηκα να πάρω το φυλλάδιο τους αλλά αντ αυτού έσκυψα να μαζέψω από το δρόμο όσα είχαν πετάξει,επιτέθηκαν τόσο φραστικά όσο και με απειλητική στάση σώματος.»γιατί μωρή τα μαζεύεις, άντε ρε βλήμα,ξανά μάζεψε έστω ένα και θα δεις τι θα γίνει»
Το ίδιο και στην μητέρα μου.
Καλέσαμε την αστυνομια κυρίως για την αποφυγή παραπάνω επεισοδίων στους γύρω δρόμους επειδή καταλάβαμε ότι πρόκειται για εξόρμηση.
Η αστυνομία σε λίγα λεπτά ήταν εκεί...ήταν βέβαιο ότι η εξόρμηση δεν θα είχε φτάσει μακριά...αλλά φυσικά προτίμησαν να κάτσουν και να μας ανακρίνουν για μια ώρα μετά μέχρι να χάσει το νόημα του όλο αυτό...
Θέλω να πω ότι η αστυνομία είχε δείγματα πριν την επιθεση στην Φαβέλα για την αγριεμένη διαθεση των χρυσαυγιτων...

******************

  Mάνος Χατζιδάκις: 

"Σήμερα ξέρω πως διέβλεπα με την ευαισθησία μου τις εξελίξεις και την επανεμφάνιση του τέρατος. 

Και δεν εννοούσα να συνηθίσω την ολοένα αυξανόμενη παρουσία του. Πάντα εννοώ να τρομάζω. 

Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι. Οι μισητοί δολοφόνοι, που βρίσκουν όμως κατανόηση από τις διωκτικές αρχές λόγω μιας περίεργης αλλά όχι και ανεξήγητης συγγενικής ομοιότητος. Που τους έχουν συνηθίσει οι αρχές και οι κυβερνήσεις σαν μια πολιτική προέκτασή τους ή σαν μια επιτρεπτή αντίθεση, δίχως ιδιαίτερη σημασία που να προκαλεί ανησυχία. 

(Τελευταία διάβασα πως στην Πάτρα, απέναντι στο αστυνομικό τμήμα άνοιξε τα γραφεία του ένα νεοναζιστικό κόμμα. Καμιά ανησυχία ούτε για τους φασίστες, ούτε για τους αστυνομικούς. Ούτε φυσικά για τους περιοίκους). 

Ο εθνικισμός είναι κι αυτός νεοναζισμός.

 Τα κουρεμένα κεφάλια των στρατιωτών, έστω και παρά τη θέλησή τους, ευνοούν την έξοδο της σκέψης και της κρίσης, ώστε να υποτάσσονται και να γίνονται κατάλληλοι για την αποδοχή διαταγών και κατευθύνσεων προς κάποιο θάνατο.

 Δικόν τους ή των άλλων. 

Η εμπειρία μου διδάσκει πως η αληθινή σκέψη, ο προβληματισμός οφείλει κάπου να σταματά. Δεν συμφέρει. Γι’ αυτό και σταματώ. Ο ερασιτεχνισμός μου στην επικέντρωση κι ανάπτυξη του θέματος κινδυνεύει να γίνει ευάλωτος από τους εχθρούς. 

Όμως οφείλω να διακηρύξω το πάθος μου για μια πραγματική κι απρόσκοπτη ανθρώπινη ελευθερία.

Ο φασισμός στις μέρες μας φανερώνεται με δυο μορφές. Ή προκλητικός, με το πρόσχημα αντιδράσεως σε πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα που δεν ευνοούν την περίπτωσή τους ή παθητικός μες στον οποίο κυριαρχεί ο φόβος για ό,τι συμβαίνει γύρω μας. 

Ανοχή και παθητικότητα λοιπόν. Κι έτσι εδραιώνεται η πρόκληση. Με την ανοχή των πολλών. 

Προτιμότερο αργός και σιωπηλός θάνατος από την αντίδραση του ζωντανού και ευαίσθητου οργανισμού που περιέχουμε. 

Το φάντασμα του κτήνους παρουσιάζεται ιδιαιτέρως έντονα στους νέους. Εκεί επιδρά και το marketing. 

Η επιρροή από τα Μ.Μ.Ε. ενός τρόπου ζωής που ευνοεί το εμπόριο. Κι όπως η εμπορία ναρκωτικών ευνοεί τη διάδοσή τους στους νέους, έτσι και η μουσική, οι ιδέες, ο χορός και όσα σχετίζονται με τον τρόπο ζωής τους έχουν δημιουργήσει βιομηχανία και τεράστια κι αφάνταστα οικονομικά ενδιαφέρονται.
Και μη βρίσκοντας αντίσταση από μια στέρεη παιδεία όλα αυτά δημιουργούν ένα κατάλληλο έδαφος για να ανθίσει ο εγωκεντρισμός η εγωπάθεια, η κενότητα και φυσικά κάθε κτηνώδες ένστιχτο στο εσωτερικό τους. 

Προσέξτε το χορό τους με τις ομοιόμορφες στρατιωτικές κινήσεις, μακρά από κάθε διάθεση επαφής και επικοινωνίας. 

Το τραγούδι τους με τις συνθηματικές επαναλαμβανόμενες λέξεις, η απουσία του βιβλίου και της σκέψης από τη συμπεριφορά τους και ο στόχος για μια άνετη σταδιοδρομία κέρδους και εύκολης επιτυχίας. 

Βιώνουμε μέρα με τη μέρα περισσότερο το τμήμα του εαυτού μας – που ή φοβάται ή δεν σκέφτεται, επιδιώκοντας όσο γίνεται περισσότερα οφέλη. 

Ώσπου να βρεθεί ο κατάλληλος «αρχηγός» που θα ηγηθεί αυτό το κατάπτυστο περιεχόμενό μας. Και τότε θα ‘ναι αργά για ν’ αντιδράσουμε. 

Ο νεοναζισμός είμαστε εσείς κι εμείς – όπως στη γνωστή παράσταση του Πιραντέλο. Είμαστε εσείς, εμείς και τα παιδιά μας. Δεχόμαστε να ‘μαστε απάνθρωποι μπρος στους φορείς του AIDS, από άγνοια αλλά και τόσο «ανθρώπινοι» και συγκαταβατικοί μπροστά στα ανθρωποειδή ερπετά του φασισμού, πάλι από άγνοια, αλλά κι από φόβο κι από συνήθεια. Και το Κακό ελλοχεύει χωρίς προφύλαξη, χωρίς ντροπή. Ο νεοναζισμός δεν είναι θεωρία, σκέψη και αναρχία. 

Είναι μια παράσταση. Εσείς κι εμείς. 

Και πρωταγωνιστεί ο Θάνατος."

 ***********
ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ: 
«Ο φασισμός είναι καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του εκδοχή
Ο φασισμός είναι μια ιστορική φάση όπου μπήκε τώρα ο καπιταλισμός, κι έτσι είναι κάτι το καινούργιο και παλιό μαζί. Ο καπιταλισμός στις φασιστικές χώρες υπάρχει πια μονάχα σαν φασισμός κι ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά σαν καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, σαν ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός.

Πώς, λοιπόν, τώρα να πει κάποιος αντίπαλος του φασισμού την αλήθεια για το φασισμό όταν δε θέλει να πει τίποτα για τον καπιταλισμό, που τον προκαλεί; Πώς να 'χει η αλήθεια αυτή πραχτική σημασία;
Αυτοί που είναι αντίπαλοι του φασισμού χωρίς να 'ναι αντίπαλοι του καπιταλισμού, αυτοί που παραπονιούνται για τη βαρβαρότητα που αιτία τάχα έχει τη βαρβαρότητα την ίδια, μοιάζουν μ' ανθρώπους που θέλουν το μερτικό τους απ' τ' αρνί χωρίς όμως να σφαχτεί το αρνί. Θέλουν να φάνε το κρέας, να μη δουν όμως τα αίματα. Αυτοί θα ικανοποιηθούν αν ο χασάπης πλύνει τα χέρια του προτού φέρει το κρέας στο τραπέζι.
Δεν είναι κατά των σχέσεων ιδιοκτησίας, που προκαλούν τη βαρβαρότητα, παρά μονάχα κατά της βαρβαρότητας, υψώνουν τη φωνή εναντίον της, κι αυτό το κάνουν από χώρες όπου κυριαρχούν οι ίδιες σχέσεις ιδιοκτησίας, όπου όμως οι χασάπηδες πλένουν ακόμα τα χέρια τους προτού φέρουν το κρέας στο τραπέζι.
Οι φωνακλάδικες διαμαρτυρίες κατά των βαρβαρικών μέτρων μπορεί να 'ναι αποτελεσματικές για λίγο καιρό, όσο δηλαδή οι ακροατές τους πιστεύουν πως στη δικιά τους χώρα δε θα 'ταν ποτέ δυνατό να παρθούν τέτοια μέτρα.
Ορισμένες χώρες είναι σε θέση να κρατήσουν τις σχέσεις ιδιοκτησίας τους με λιγότερο βίαια για την ώρα μέσα απ' ό,τι άλλες. Εκεί η δημοκρατία προσφέρει ακόμα τις υπηρεσίες για τις οποίες άλλες χώρες αναγκάζονται να καταφύγουν στη βία, δηλαδή την εξασφάλιση της ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Το μονοπώλιο στα εργοστάσια, στα ορυχεία, στα τσιφλίκια δημιουργεί πάντα βάρβαρες καταστάσεις σ' αυτές τις χώρες είναι όμως λιγότερο ορατές.
Η βαρβαρότητα γίνεται ορατή απ' τη στιγμή που το μονοπώλιο δεν μπορεί πια να προστατευτεί παρά μονάχα με την ανοιχτή βία». 

Δίκη
Χρυσής Αυγής: Αποχώρησαν οι συνήγοροι της πολιτικής αγωγής – Οι δηλώσεις που κατέθεσαν


ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ

Τις παρακάτω δηλώσεις κατέθεσαν στο δικαστήριο κατα την 229 δικάσιμο, οι συνήγοροι της πολιτικής αγωγής για την οικογένεια Φύσσα και το ΠΑΜΕ, με αφορμή τη δολοφονική επίθεση στον ΕΚΧ Φαβέλα και τον σοβαρό τραυματισμό της συνηγόρου της πολιτικής αγωγής για την οικογένεια Φύσσα, Ελευθερίας Τομπατζόγλου.

Η πρόεδρος τις ανέγνωσε αλλά αρνήθηκε να τις καταχωρίσει στα πρακτικά ενώ απέρριψε αίτημα της πολιτικής αγωγής να διακόψει για την επόμενη δικάσιμο. Κατόπιν αυτών η πολιτική αγωγή αποχώρησε σύσσωμη.

Η δήλωση της πολιτικής αγωγής για την οικογένεια Φύσσα


Η δήλωση της πολιτικής αγωγής για το ΠΑΜΕ



at

Η ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ ΣΤΟ Ε.Κ.ΕΥΒΟΙΑΣ

«ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ»: 

«Εργατικό Κέντρο των Εργατών - Όχι της κυβέρνησης και των εργοδοτών!»

Πλήρη κάλυψη των πραξικοπηματικών μεθοδεύσεων του προεδρείου του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας, που στηρίζεται από ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ, χαρακτηρίζει η «Ταξική Ενότητα» στο Εργατικό Κέντρο την ανακοίνωση της ΓΣΕΕ με την οποία κάνει λόγο για προπηλακισμούς, απειλές και βίαιες συμπεριφορές του ΠΑΜΕ.
Η «Ταξική Ενότητα» σημειώνει ότι η ΓΣΕΕ επιχειρεί να αντιστρέψει την πραγματικότητα και επισημαίνει:
«Σε μια περίοδο που κλιμακώνεται η επίθεση μεγαλοεργοδοσίας - κυβέρνησης στα εργατικά δικαιώματα, το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και των αναγκών, πρωτοστατώντας στην οργάνωση της πάλης για τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων.
Σε αυτή την κατεύθυνση τα πρωτοβάθμια σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, παρά τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες, διαθέτουν όλες τις δυνάμεις τους για αυτό το σκοπό, σε κοινή δράση με άλλα σωματεία, τίμιους συνδικαλιστές που μπορεί να μη συμφωνούμε σε όλα, ωστόσο σέβονται την εμπιστοσύνη των συναδέλφων που τους έχουν αναδείξει σε εκπροσώπους τους.
Μεγαλοεργοδοσία και κυβέρνηση ξέρουν πολύ καλά ότι ακόμα και η λήξη του μνημονίου όπως το ξέρουμε σήμερα τον Αύγουστο του 2018, δεν θα σημάνει και λήξη των αντεργατικών - αντιλαϊκών νόμων, αλλά διατήρηση και επέκτασή τους. Αυτή είναι η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται.
Τρομάζουν από το γεγονός ότι η αντοχή και υπομονή των εργαζομένων έχει όρια. Φοβούνται η αγανάκτηση και δυσαρέσκεια που υπάρχει να εκφραστεί σε οργανωμένη συλλογική δράση.
Γι’ αυτό παίρνουν τα μέτρα τους με:
  • Το χτύπημα του δικαιώματος της απεργίας, βάζοντας περισσότερα εμπόδια στα πρωτοβάθμια σωματεία.
  • Την ένταση της καταστολής.
  • Την αναδιανομή της φτώχειας με διάφορα λογής μερίσματα, παίρνοντας από τους φτωχούς για να τα δώσουν στους φτωχότερους, νομίζοντας πως έτσι θα καταφέρουν να κλείσουν στόματα.
  • Την επίθεση στις δυνάμεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, του ΠΑΜΕ, που στέκονται αντιμέτωπες στις επιδιώξεις βιομηχάνων - κυβέρνησης.
Για αυτό το στόχο μεγαλοεργοδοσία και κυβέρνηση, οι συμβιβασμένες ηγεσίες σε ΓΣΕΕ, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, προσφέρουν πολύτιμες υπηρεσίες, έχουν μεγάλη ευθύνη για την κατάσταση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος σήμερα.
Γι’ αυτό έφτασαν στο σημείο όχι μόνο να υπονομεύσουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις τον προηγούμενο Δεκέμβρη και Γενάρη, αλλά πέρασαν στην ανοιχτή απεργοσπασία και μάλιστα σε απεργιακές μάχες που είχαν ως κεντρικό αίτημα "Κάτω τα χέρια από την απεργία"! Ενώ στο τελευταίο Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ, διά στόματος του προέδρου της, η απεργία χαρακτηρίστηκε ως ξεπερασμένη μορφή πάλης!
Σε αυτό το σχέδιο και με διατεταγμένη υπηρεσία συντάσσεται το προεδρείο του ΕΚΕ και όσοι το στηρίζουν. Ευθυγραμμίζονται με τους ομογάλακτούς τους πανελλαδικά που σε όλα τα επίπεδα, από τη ΓΣΕΕ, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, επιχειρούν να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου απέναντι στην αντεργατική πολιτική, προωθώντας τη λογική ότι τα δικαιώματα των εργαζομένων εξαρτώνται από την κερδοφορία των αφεντικών, όταν η ίδια η ζωή αποδεικνύει ότι αυτά είναι ασυμβίβαστα.
Η προώθηση αυτής της γραμμής είναι που οδηγεί στα εκφυλιστικά φαινόμενα, που κορυφώνονται τις τελευταίες μέρες με αφορμή τη διεξαγωγή του εκλογοαπολογιστικού Συνεδρίου του ΕΚΕ.
Συγκεκριμένα και με αποκλειστική ευθύνη του προεδρείου του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας που στηρίζεται από ΣΥΡΙΖΑ- ΛΑΕ και όσων άλλων το περιβάλλουν, οι εργαζόμενοι της Εύβοιας, οι διοικήσεις των σωματείων, οι συνδικαλιστές βρίσκονται μπροστά σε μια πρακτική που:
  • Αποφεύγει να γίνει πραγματικό συνέδριο του ΕΚΕ, με διοικητικό και οικονομικό απολογισμό, με ουσιαστική συζήτηση για τα προβλήματα των εργαζομένων και σχεδίου δράσης για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας.
  • Πραξικοπηματικά καθορίζονται και αναβάλλονται ημερομηνίες και προθεσμίες, ακόμα και η ημερομηνία της διεξαγωγής του ίδιου του Συνεδρίου, χωρίς καμιά ενημέρωση των σωματείων και των εκλεγμένων αντιπροσώπων τους.
  • Επιχειρεί τη νομιμοποίηση των διπλοψηφιών για την παραγωγή αντιπροσώπων (ήδη έχουν διαπιστωθεί πάνω από 100 διπλοψηφίες σε σωματεία όπου αυτές οι δυνάμεις πλειοψηφούν).
  • Αρνείται να ενημερώσει το ίδιο το ΔΣ του ΕΚΕ για τους λόγους που το ΣΔΟΕ διενεργεί έλεγχο στα οικονομικά του ΕΚΕ και τα έγγραφα που τελικά παραδόθηκαν.
Τα φαινόμενα αυτά δεν είναι καινούρια στο συνδικαλιστικό κίνημα. Με ευθύνη των δυνάμεων του συμβιβασμού, του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, τέτοιες πρακτικές έχουν πανελλαδική εμβέλεια. Είναι πρόσφατα τα γεγονότα στα Εργατικά Κέντρα Πάτρας, Κοζάνης, Καβάλας, Καρδίτσας κ.α. όπου οι ίδιες δυνάμεις που απαρτίζουν τις πλειοψηφίες των Διοικήσεων με κάθε τρόπο επιχειρούν να καθορίσουν τους συσχετισμούς με νοθείες και αποκλεισμούς σωματείων.
Φτάνουν μέχρι το σημείο στο ΕΚΕ να απειλούν με αποκλεισμό όχι γενικά και αόριστα κάποια σωματεία, αλλά τα κλαδικά ταξικά σωματεία, όπως και άλλα σωματεία που όλο το προηγούμενο διάστημα είχαν δράση και οργάνωσαν την πάλη των εργαζομένων.
Με πρόσχημα το ζήτημα της οικονομικής τακτοποίησής τους, με την απαίτηση να αποδίδεται μια υπέρογκη συνδρομή προς το ΕΚΕ, που σε αρκετές περιπτώσεις είναι και μεγαλύτερη από αυτή των σωματείων, αντικειμενικά προωθούν τις επιδιώξεις εργοδοσίας - κυβέρνησης να μην κουνιέται φύλλο. Γιατί τα ταξικά σωματεία τις συνδρομές των μελών τους τις καταθέτουν πρώτα και κύρια σε αναγκαία έξοδα για την οργάνωση του αγώνα.
- Επιτίθενται στο σωματείο του "Νηρέα" και το αμφισβήτησαν 1 μέρα πριν την 3ωρη στάση για τη διεκδίκηση της ΣΣΕ δίνοντας τροφή στην εργοδοσία. Μιλάνε για τα οικονομικά του σωματείου που για να γίνει μία (1) εξόρμηση σε όλες τις μονάδες της Εύβοιας πρέπει να διανυθούν 400 χιλιόμετρα με ανάλογο κόστος βενζίνης. Μιλάνε για το σωματείο που ξόδεψε κονδύλι ώστε να τυπώσει για έναν προς έναν τους συναδέλφους του ομίλου το σχέδιο ΣΣΕ για να γίνει ουσιαστική συζήτηση.
- Θέλουν να χτυπήσουν το Συνδικάτο Τροφίμων - Ποτών Εύβοιας - Βοιωτίας, το μεγαλύτερο σωματείο της δύναμης του ΕΚΕ, το σωματείο που αποτελεί την ψυχή του αγώνα και της τεράστιας ταξικής αλληλεγγύης στους εργαζόμενους του Ζούρα, γιατί τους ενοχλεί το γεγονός ότι συσπειρώνονται σε αυτό εκατοντάδες συνάδελφοι μετανάστες, που η ενότητά τους με τους Έλληνες είναι σημαντική δύναμη για το εργατικό κίνημα. Θέλουν να το χτυπήσουν γιατί διεκδικεί υπογραφή ΣΣΕ με τη στήριξη της ταξικής Ομοσπονδίας του κλάδου.
- Συκοφαντούν την Ένωση Τεχνιτών Οικοδόμων Χαλκίδας, γιατί παρά τις τεράστιες δυσκολίες και τη μαζική ανεργία που υπάρχει στον κλάδο που έχει χτυπηθεί από την οικονομική κρίση, συνδιοργανώνει το Λαϊκό Φροντιστήριο μαζί με τα υπόλοιπα κλαδικά ταξικά σωματεία, κάνοντας πράξη τη γνήσια ταξική αλληλεγγύη για παιδιά ανέργων, απλήρωτων συναδέλφων κλπ.
- Πιάνουν στο στόμα τους το Σωματείο των Ρετσινάδων γιατί οργανώνει την πάλη ενάντια στον αφανισμό του κλάδου που προωθεί η κυβέρνηση μέσω της φοροληστείας, της μείωσης της επιδότησης κλπ.
- Έχουν το θράσος να πιάνουν στο στόμα τους την Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χαλκίδας, τη στιγμή που απέφευγαν σαν ο διάολος το λιβάνι να οργανωθεί ο αγώνας των εμποροϋπαλλήλων ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και στα ωράρια-λάστιχο. Έλεγαν στο ΔΣ του ΕΚΕ ότι η απεργία την Κυριακή είναι χωρίς νόημα, ότι οι εργαζόμενοι δεν καταλαβαίνουν. Την ίδια στιγμή υπέγραφαν συμβάσεις στον ρ/σ 965 (ραδιόφωνο του ΕΚΕ) για διαφήμιση του Εμπορικού Επιμελητηρίου Εύβοιας που εκφράζει τους μεγαλεμπόρους, ακόμα και για τις δράσεις του για τη "Λευκή Νύχτα", "Black Friday" κλπ.!
- Τους ενοχλεί η δράση του Συνδικάτου Μετάλλου Εύβοιας, γιατί δεν συμβιβάζεται με το δουλεμπόριο των εργολαβιών και τα εργοδοτικά εγκλήματα στους χώρους δουλειάς λόγω της εντατικοποίησης και της ανυπαρξίας μέτρων υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων, που δεν περιορίζεται μόνο σε λόγια συμπόνοιας όπως έκανε το ΕΚΕ στον πρόσφατο ακρωτηριασμό εργάτη στο σκραπατζίδικο του "Γλύκα".
Έχουν το θράσος να τα λένε αυτά όταν στον ισολογισμό του ΕΚΕ για το 2017 έχει καταβληθεί για κινητοποιήσεις το αστείο ποσό των 30 ευρώ!
Όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνουν ότι στο συνδικαλιστικό κίνημα συγκρούονται δυο γραμμές:
Από τη μια η γραμμή του συμβιβασμού, της ταύτισης των συμφερόντων εργοδοσίας - εργαζομένων, η γραμμή ήττας και αφοπλισμού του κινήματος, που εκφράζεται από τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Από την άλλη η γραμμή της συσπείρωσης όλων των εργαζομένων και της αγωνιστικής δράσης, που θέτει στην προμετωπίδα των διεκδικήσεων τις ανάγκες των εργαζομένων που η ικανοποίησή τους είναι ασυμβίβαστη με την κερδοφορία των αφεντικών.
Αυτή τη γραμμή με συνέπεια παλεύουν οι ταξικές δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και θα συνεχίσουν να το κάνουν, παρά τη λάσπη, τη συκοφαντία, τα εμπόδια εργοδοσίας- κυβέρνησης και των ανθρώπων τους μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Απευθύνουμε κάλεσμα σε όλους τους εργαζόμενους, σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή που σέβεται τους εργαζόμενους που εκπροσωπεί, να μην επιτρέψουν να περάσουν οι μεθοδεύσεις εργοδοσίας - κυβέρνησης - εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού και να συμβάλουν στην προσπάθεια το Εργατικό Κέντρο Εύβοιας να μπει στο δρόμο της αγωνιστικής δράσης για την υπεράσπιση των συμφερόντων όλων των εργαζομένων».
ΣΧΕΤΙΚΑ
at