31 Ιουλίου, 2018

ΝΕΟΣ ΤΡΟΠΟΣ -ΙΤΑΛΙΚΟΣ- ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ (!!)

 μετά τη δύση του ήλιου, αντί για γύψο βλέπουν τα κατάγματά τους να αντιμετωπίζονται με χαρτόκουτα (!)


O όρος “τριτοκοσμικός” είναι λίγος για να περιγράψει αυτό που συμβαίνει σε όσους ασθενείς έχουν την ατυχία να σπάσουν χέρι ή πόδι στο νοσοκομείο της  Ρέτζιο Καλάμπρια στην Καλαβρία της Νότιας Ιταλίας τις βραδινές ώρες.
Όσοι ασθενείς καταφτάνουν με τέτοια περιστατικά στο τμήμα επειγόντων του νοσοκομείου μετά τη δύση του ήλιου, αντί για γύψο βλέπουν τα κατάγματά τους να αντιμετωπίζονται με χαρτόκουτα (!) και γάζες, καθώς λόγω έλλειψης προσωπικού η ορθοπεδική κλινική δεν λειτουργεί μετά τις οχτώ. 
Καθώς όμως η εν λόγω κλινική είναι η μόνη που διαθέτει γύψο και άλλα απαραίτητα υλικά για τέτοιες περιπτώσεις, οι ασθενείς περνούν τη νύχτα με τα μέλη τους σε χαρτόκουτα ώσπου να ξανανοίξει το επόμενο πρωί.

Η απίστευτη καταγγελία προέρχεται από τον συνταξιούχο πρώην γιατρό του νοσοκομείου Τζανλουίτζι Σκαφίντι, που δραστηριοποιείται συνδικαλιστικά στην τοπική ένωση νοσοκομειακών γιατρών της Καλαβρίας, συνοδευόμενη από φωτογραφικό υλικό προερχόμενο από συναδέλφους του και ασθενείς.

Μια κατάσταση που δε βλέπουμε πια ούτε στην Αφρική αλλά συμβαίνει στο μόνο νοσοκομείο μιας ιταλικής πόλης 200.000 κατοίκων. Και σκεφτείται ότι δεν πρόκειται για μια περιστασιακή κατάσταση: Κάποιες από τις φωτογραφίες βγήκαν δυο μέρες πριν, άλλες πριν λίγες βδομάδες”, λέει αγανακτισμένος ο Σκαφίντι. 
Την είδηση επιβεβαιώνει και τοπική ειδησεογραφική ιστοσελίδα, η διοίκηση του νοσοκομείου ωστόσο αρνήθηκε να προβεί σε οποιοδήποτε σχόλιο. 
Η προσφυγή σε χαρτόκουτα φαίνεται να είναι από τα μέσα που προκρίνει η διοίκηση του νοσοκομείου για να καλύψει το έλλειμμα 100 εκ. ευρώ στις υπηρεσίες υγείας στην περιφέρεια της Καλαβρίας. 
Κάτι τέτοια βλέπει ο Πολάκης και θεωρεί πως δικαιούται να καμαρώνει για τις συνθήκες στα ελληνικά νοσοκομεία. 
Στην πραγματικότητα, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ιταλία και σε άλλες ανεπτυγμένες καπιταλιστικά χώρες, η πολιτική της λιτότητας και των ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων ακόμα και σε αγαθά όπως η δημόσια υγεία είναι ο κοινός υπαίτιος για την υποβάθμιση υπηρεσιών που ειδικά στον 21ο αιώνα θα έπρεπε να θεωρούνται αυτονόητες για κάθε πολίτη, όλες τις ώρες της ημέρας.

ΣΕ 3' Ο ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΤΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ(vid)

Παρέμβαση του Π. Κουρμούλη στην τηλεόραση του «ΑΝΤ1» (VIDEO)

Την προκλητική προσπάθεια της κυβέρνησης να διαχειριστεί επικοινωνιακά την καταστροφή με τις πυρκαγιές στην Αν. Αττική, ενώ με την πολιτική της εξυπηρετεί τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και όχι τις ανάγκες του λαού και των εργαζομένων, κατήγγειλε ο Περικλής Κουρμούλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ μιλώντας στην τηλεόραση του «ΑΝΤ1», το πρωί της Τρίτης 31 Ιούλη.
Ο Π. Κουρμούλης με συγκεκριμένα στοιχεία ανέδειξε τις σοβαρές ευθύνες της κυβέρνησης για τη λειτουργία του κράτους με κριτήριο τα συμφέροντα των μονοπωλίων και όχι τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων, μία πολιτική που εφαρμόζεται διαχρονικά και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. 
Όπως επισήμανε, η Δασική Υπηρεσία που είναι υπεύθυνη για την προστασία των δασών χρηματοδοτείται με το 0,035% του κρατικού προϋπολογισμού ενώ η Πυροσβεστική Υπηρεσία λειτουργεί με συμβασιούχους, ανύπαρκτο εξοπλισμό και μέσα και ο προϋπολογισμός της είναι μειωμένος κατά 129 εκατ. κάθε χρόνο.
Την ίδια ώρα η κυβέρνηση δαπανά το 2% του κρατικού προϋπολογισμού για τις στρατιωτικές δαπάνες που ορίζει το ΝΑΤΟ, σύνολο 4 δισ. ευρώ.
Υπενθύμισε τέλος ότι πρόσφατα στο αναπτυξιακό συνέδριο που διοργάνωσε η κυβέρνηση στο Λαύριο δεν έγινε καμία αναφορά για την κατασκευή αντιπυρικών και αντιπλημμυρικών έργων αλλά αντίθετα έγινε πολύς λόγος για την κατασκευή ξενοδοχείων, μαρίνων και άλλων εγκαταστάσεων που δεν αφορούν τη ζωή του λαού.                                       902.gr
Η «επόμενη μέρα»
Στην «επόμενη μέρα» ρίχνει τώρα το βάρος της προπαγάνδας της η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, σε μια προσπάθεια να φύγει άρον - άρον η συζήτηση από τις τεράστιες ευθύνες της για τη μεγάλη καταστροφή στην Ανατολική Αττική.
Δηλώνει μάλιστα διατεθειμένη να συγκρουστεί «με μικρά και μεγάλα συμφέροντα», προκειμένου να μπει τάξη στο χωροταξικό της Ανατολικής Αττικής και να μην υπάρξουν ανάλογες καταστροφές στο μέλλον.
Οι διακηρύξεις αυτές της κυβέρνησης έχουν την ίδια αξία με όσα υποσχόταν αμέσως μετά τις φονικές πλημμύρες στη Μάνδρα της Αττικής τον περασμένο Νοέμβρη.
Και τότε οι πληγέντες κάτοικοι της περιοχής άκουγαν τις ίδιες μεγαλοστομίες, για να βρεθούν λίγους μήνες μετά ξανά βουτηγμένοι μέχρι το λαιμό στα λασπόνερα της νέας πλημμύρας που προκάλεσε η νεροποντή στα τέλη Ιούνη.
Στον απόηχο της μεγάλης καταστροφής, η κυβέρνηση αντιπαρατίθεται με τη ΝΔ για τις πολιτικές ευθύνες της τραγωδίας. 
Η κυβέρνηση εντοπίζει τις αιτίες της φονικής πυρκαγιάς αποκλειστικά στις ακραίες καιρικές συνθήκες, σε συνδυασμό με την αυθαίρετη δόμηση της περιοχής (που και η ίδια νομιμοποίησε), που κυρίως βαραίνει τους προηγούμενους. 
Από την πλευρά τους, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ εγκαλούν την κυβέρνηση για ανικανότητα, έλλειψη συντονισμού, αναλγησία, έλλειψη ευαισθησίας και απροθυμία να αναλάβει τις ευθύνες της.
Μια πολύ βολική αντιπαράθεση, που αναπαράγεται από σύσσωμο τον συμπολιτευόμενο και αντιπολιτευόμενο Τύπο... Βολική γιατί μένουν έξω από το κάδρο οι ουσιαστικότερες αιτίες αυτού του εγκλήματος. 
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει τεράστιες ευθύνες για το έγκλημα, γιατί με την πολιτική της, τα «αναπτυξιακά» της σχέδια, τον χωροταξικό σχεδιασμό, όπου βασιλεύουν η εμπορευματική χρήση της γης και η επιχειρηματική δράση, την πολιτική των περικοπών δαπανών από το κράτος για υποδομές και έργα πυροπροστασίας, αντιπλημμυρικής και αντισεισμικής προστασίας, συνεχίζει την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, αφήνοντας το λαό εκτεθειμένο σε μεγάλους κινδύνους για τη ζωή του. 
Επειδή υπηρετεί πιστά τα σχέδια της ανάκαμψης των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων και αυτά τα σχέδια έχουν την πρώτη προτεραιότητα. Εκεί βρίσκεται η ουσία που μόνο το ΚΚΕ αναδεικνύει και που γι' αυτό άλλωστε επικρατεί πλήρης αποσιώπηση των θέσεών του και της άποψής του από έντυπα, ηλεκτρονικά και διαδικτυακά ΜΜΕ.
Τώρα η κυβέρνηση υπόσχεται «ανασύνταξη του κράτους» και διαμόρφωση ενός «εθνικού σχεδίου πολιτικής προστασίας», ζητώντας μάλιστα τη συναίνεση όλων των πολιτικών δυνάμεων. Τα περί «ανασύνταξης του κράτους», βεβαίως, τα λένε και τα άλλα κόμματα. 
Η αδυναμία του κράτους να προστατέψει τη ζωή του λαού σε πλημμύρες, πυρκαγιές ή σεισμούς, δείχνει ...επιλεκτική ανικανότητα. 
Αντίθετα, όταν πρόκειται για παρεμβάσεις υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων, στη διαμόρφωση και ενίσχυση του μνημονιακού αντιλαϊκού πλαισίου, στην υπηρέτηση των δημοσιονομικών στόχων, στη στήριξη επενδύσεων, στις φοροαπαλλαγές και διευκολύνσεις, στην καταστολή λαϊκών κινητοποιήσεων, στην υπηρέτηση ΝΑΤΟικών σχεδιασμών, το κράτος εμφανίζεται ικανότατο. 
Αλλωστε, ο λαός έχει ξαναζήσει πολλές επανιδρύσεις του κράτους επί Σημίτη, επί Καραμανλή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αντιμετωπίστηκαν, αντίθετα οξύνθηκαν ελλείψεις και προβλήματα.
Για να αλλάξει κάτι πραγματικά την επόμενη μέρα, χρειάζεται να δυναμώσουν η οργάνωση και η κινητοποίηση του λαού, πρώτα απ' όλα στις πυρόπληκτες περιοχές, για τη διεκδίκηση μέτρων ανακούφισης και ουσιαστικής προστασίας από ανάλογες καταστροφές στο μέλλον.
Να μην περάσει η προσπάθεια της κυβέρνησης να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, να μην ξεχαστούν οι καταστροφές και οι πραγματικοί ένοχοι μόλις σβήσουν τα φώτα της δημοσιότητας, όπως έγινε σε πολλές ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν. Να δυναμώσει ο αγώνας για σύγχρονα δικαιώματα, η πάλη για τις λαϊκές ανάγκες.
Απ' αυτήν τη σκοπιά, οι πρωτοβουλίες που παίρνουν τα συνδικάτα και άλλοι φορείς της περιοχής, για την οργάνωση της αλληλεγγύης και του αγώνα, χρειάζεται να στηριχτούν μαζικά και να πολλαπλασιαστούν το επόμενο διάστημα.
Την ίδια ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη η τραγωδία στην Ανατ. Αττική με τους δεκάδες νεκρούς, τραυματίες, τους εκατοντάδες αγνοούμενους, «φιλοκυβερνητικές» αλλά και «αντιπολιτευόμενες» εφημερίδες έθαψαν και τις δύο παρεμβάσεις με σχόλια του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, τόσο για τη συνέντευξη Τύπου των υπουργών όσο και για την ομιλία Τσίπρα στο υπουργικό Συμβούλιο την Παρασκευή. 
Μήπως γιατί το ΚΚΕ μιλάει για τις πραγματικές ευθύνες της κυβέρνησης, οι οποίες όμως παίρνουν μπάλα και τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που κυβέρνησαν τα προηγούμενα χρόνια και βάζει στο στόχαστρο συνολικά την εμπρηστική πολιτική τους; Ποια άλλη εξήγηση να δώσει κανείς;
Δες περισσότερα Εδώ

30 Ιουλίου, 2018

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΙΕΣ και ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

΄
Ερη Ριτσου
48 λεπτά:

-7 Ιούνη 2018: Στην απάντησή του, σε ερώτηση του ΚΚΕ ο γενικός γραμματέας Πολιτικής Προστασίας, 
Γ. Καπάκης, λέει: «Η χώρα μας διαθέτει έναν δασοπυροσβεστικό μηχανισμό, που ελάχιστες χώρες τον διαθέτουν (...) με ένα δίκτυο που εμείς έχουμε φτιάξει αυτήν τη στιγμή εξαιρετικό, ειδικά στην Αττική και τα περιαστικά δάση, που η φωτιά σβήνεται με ένα δύο οχήματα και με την κινητοποίηση του πρώτου εναέριου μέσου».
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ.
-- Στις 10 Μάη η ΚΕ του ΚΚΕ διοργανώνει ειδική εκδήλωση με θέμα «Πυρασφάλεια και Δασοπροστασία». Τα συμπεράσματα της εκδήλωσης που προκύπτουν από τις παρεμβάσεις επιστημόνων, πυροσβεστών, συνδικαλιστών, κρούουν τον «κώδωνα του κινδύνου» για την κατάσταση.
-- Στις 23 Μάη, το ΚΚΕ καταθέτει Ερώτηση στη Βουλή, με την οποία ζητά να παρθούν άμεσα μέτρα για την πρόληψη των δασικών πυρκαγιών και στην Αττική. Στο κείμενο της Ερώτησης αναφέρεται ανάμεσα άλλα: 
«Το ΚΚΕ εκφράζει την έντονη ανησυχία του για το τι θα μπορούσε να προκύψει κατά τη διάρκεια της φετινής αντιπυρικής περιόδου σε βάρος του δασικού μας πλούτου και των λαϊκών περιουσιών, αν συνυπάρξουν μία σειρά επιβαρυντικοί παράγοντες, όπως ξηρασία, υψηλές θερμοκρασίες, ισχυροί άνεμοι κ.λπ. Η αγωνία αυτή δεν είναι αβάσιμη, ήδη οι δύο πρόσφατες μεγάλες πυρκαγιές στην Ηλεία και τη Νάξο την επιβεβαιώνουν. Πηγάζει όμως και από τα ίδια τα αποτελέσματα της επικίνδυνης πολιτικής που εφαρμόζει και η σημερινή κυβέρνηση στην πυρασφάλεια και τη δασοπροστασία, ως συνέχεια της πολιτικής των προκατόχων της από το 1998, που άρχισε να υλοποιείται ο στρατηγικός σχεδιασμός αποδόμησης της πυροπροστασίας γενικότερα, προς όφελος των επιχειρηματικών συμφερόντων».
-- Στις 15 Ιούνη ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Νίκος Τόσκας, μεταβιβάζει στη Βουλή γραπτή απάντηση στους προβληματισμούς που έχει εκφράσει το ΚΚΕ και αναφέρει: «Καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια τόσο για την εφαρμογή ενός αποτελεσματικού και συνεκτικού σχεδιασμού αντιμετώπισης δασικών πυρκαγιών όσο και για την πλήρη ετοιμότητα του Πυροσβεστικού Σώματος, ενόψει και της τρέχουσας αντιπυρικής περιόδου, μέσω της ενίσχυσής του με αξιόμαχο πυροσβεστικό προσωπικό και τα απαιτούμενα μέσα».
-- Λίγες μέρες νωρίτερα, στις 7 Ιούνη, στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Περιφερειών της Βουλής γίνεται συνεδρίαση με θέμα: «Σχέδιο πολιτικής προστασίας στις Περιφέρειες». 
Σε εκείνη τη συνεδρίαση ο βουλευτής του ΚΚΕ Χρήστος Κατσώτης ρωτά: «Εχουν γίνει νέοι δασικοί δρόμοι για να μπορέσουμε να προλάβουμε καμένες δασικές εκτάσεις αυτήν την περίοδο;», «Εχουν γίνει νέες αντιπυρικές ζώνες και πόσες είναι αυτές;», «Υπάρχει μέριμνα από την Πολιτική Προστασία σε όλη την Ελλάδα για την επιδιόρθωση υδατοδεξαμενών;».
Στην απάντησή του, ο γενικός γραμματέας Πολιτικής Προστασίας, Γ. Καπάκης, λέει: «Η χώρα μας διαθέτει έναν δασοπυροσβεστικό μηχανισμό, που ελάχιστες χώρες τον διαθέτουν (...) με ένα δίκτυο που εμείς έχουμε φτιάξει αυτήν τη στιγμή εξαιρετικό, ειδικά στην Αττική και τα περιαστικά δάση, που η φωτιά σβήνεται με ένα δύο οχήματα και με την κινητοποίηση του πρώτου εναέριου μέσου».
-- Καθώς αυτές οι απαντήσεις επέτειναν τις ανησυχίες, το ΚΚΕ επανήλθε. Μετατρέπει την Ερώτηση που είχε καταθέσει στις 23 Μάη και αναφέραμε παραπάνω, σε Επίκαιρη Ερώτηση που συζητήθηκε στην Ολομέλεια στις 21 Ιούνη. Στη συζήτηση ο Χρ. Κατσώτης ρωτά ξανά με επιμονή: «Τι μέτρα θα πάρετε ως κυβέρνηση για να αποσοβηθούν οι κίνδυνοι από την εκδήλωση πυρκαγιών τη φετινή αντιπυρική περίοδο;». 
Και ο αρμόδιος υπουργός, Νίκος Τόσκας, απαντά: «Το Πυροσβεστικό Σώμα τα τελευταία δύο χρόνια έχει αλλάξει τελείως όψη, δυνατότητες»...


Δες περισσότερα: Εδώ 

29 Ιουλίου, 2018

ΓΙΑ ΤΗ ΠΥΡΙΝΗ ΛΑΙΛΑΠΑ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ και ΤΗ "ΦΩΤΙΑ" ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΨΟΥΜΕ:

Οι πυρόπληκτοι στο έλεος του κεφαλαίου

Η μεγάλη καταστροφή, τη σφραγίδα της οποίας έχει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ,που έπληξε τα λαϊκά στρώματα της Ανατολικής Αττικής τη βδομάδα που μας πέρασε, έφερε για μια ακόμα φορά στην επιφάνεια την παντελή έλλειψη προετοιμασίας του κρατικού μηχανισμού να ανταπεξέλθει σε μια καταστροφή.
Παράλληλα, τα «μέτρα στήριξης» των πυρόπληκτων αναδεικνύουν πως το αστικό κράτος όχι μόνο δεν θέλει και δεν μπορεί να δράσει ως ουσιαστικός αρωγός των λαϊκών στρωμάτων μετά από μια τέτοια καταστροφή, αλλά, αντίθετα, πως αξιοποιεί μια τέτοια καταστροφή τόσο για να εμφανίσει ένα επικοινωνιακό πρόσωπο αλλά ακόμα και για να επιταχύνει την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Η τεράστια καταστροφή στην Ανατολική Αττική δεν ήταν «θέλημα θεού» και δεν προήλθε από καταστάσεις πέρα απ' τον έλεγχο του ανθρώπου. 
Πρωτοφανή καιρικά φαινόμενα δεν είναι οι ισχυροί άνεμοι στην Αττική στα τέλη Ιούλη... και η καταστροφή έχει τη σφραγίδα της κυβέρνησης, όσο και αν προσπαθεί να κρύψει τις πελώριες ευθύνες της.
Οι τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης όμως αναδεικνύονται και στον τρόπο και τη δυνατότητα διαχείρισης της κατάστασης μετά την εκδήλωση της καταστροφής.
Ας εστιάσουμε λοιπόν σε μια δεδομένη καταστροφή, παραβλέποντας για λίγο πως μια διαφορετική πολιτική θα μπορούσε να την αποτρέψει ή έστω να την περιορίσει σημαντικά, και ας δούμε τον τρόπο διαχείρισής της απ' την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
«Σμπαραλιασμένοι» κρατικοί μηχανισμοί έκτακτων αναγκών...
Ως πρώτα μέτρα, η κυβέρνηση, διά στόματος του κυβερνητικού εκπροσώπου, έσπευσε να διαβεβαιώσει πως έχει ήδη μεριμνήσει για την αντιμετώπιση των συνεπειών, εξασφαλίζοντας, μεταξύ άλλων, «σίτιση, νερό και χυμούς για όσους από τους πληγέντες φιλοξενούνται στο Γυμναστήριο της Ραφήνας» (η υπογράμμιση δική μας...).
Ομως, αν φύγουμε απ' το επίπεδο τέτοιων κυβερνητικών δηλώσεων, οι συνέπειες της καταστροφής στους πυρόπληκτους είναι τεράστιες και τα κυβερνητικά μέτρα όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν, αλλά ούτε καν ανακουφίζουν ουσιαστικά.
Ο αριθμός των κατεστραμμένων σπιτιών ανέρχεται σε αρκετές χιλιάδες, ενώ ο αριθμός των αστέγων είναι πολλαπλάσιος, καθώς οι περιοχές αυτές μετατράπηκαν σε de facto περιοχές αμιγούς, κύριας κατοικίας τις τελευταίες δεκαετίες.
Απέναντι σ' αυτές τις ανάγκες, η κρατική μέριμνα αποδεικνύεται τραγικά ανεπαρκής. Τα 240 κρεβάτια που «προσέφερε» το υπουργείο εργασίας είναι σταγόνα στον ωκεανό.
Η παντελής έλλειψη προετοιμασίας απ' την κρατική μηχανή αφορά ακόμα πιο στοιχειώδεις ανάγκες. Οι διάφορες κρατικές δομές, απ' τα υπουργεία μέχρι την Περιφέρεια, αποδεικνύονται ανίκανες να εξασφαλίσουν ακόμα και τη σίτιση και την παροχή ειδών πρώτης ανάγκης στους άστεγους. 
Αντ' αυτού, η κάλυψη τέτοιων αναγκών επαφίεται σε «εισφορές» από διάφορες εταιρείες που φυσικά βρίσκουν ευκαιρία, πάνω στη βάση των τραγικών ελλείψεων της κυβερνητικής πολιτικής, να διαφημίσουν ένα κοινωνικό προσωπείο, δωρίζοντας μερικές χιλιάδες χυμούς.
Η αντιμετώπιση στη Μάνδρα και στην Ανατολική Αττική βασίστηκαν πάνω σε εθελοντές, σε συγκέντρωση τροφίμων και στην αλληλεγγύη των εργαζομένων. Ο απεγκλωβισμός απ' τις παραλίες βασίστηκε στα ψαράδικα της περιοχής, ενώ οι προμήθειες για τους πυρόπληκτους συγκεντρώθηκαν εθελοντικά.
Η ανικανότητα της κυβέρνησης να οργανώσει το στοιχειώδες, δηλαδή να καλύψει τη σίτιση, τη στέγαση και την περίθαλψη μερικών εκατοντάδων θυμάτων της καταστροφής, οδηγεί στο συμπέρασμα πως μια καταστροφή μεγαλύτερης έκτασης θα έχει τραγικές συνέπειες. Ομως, μια αντίστοιχη καταστροφή με δεκάδες χιλιάδες άστεγους θα οδηγήσει σε τρομακτική ανθρωπιστική κρίση.
Και αξίζει να σκεφτεί κανείς πως η πιθανότητα εκδήλωσης μιας τέτοιας κρίσης στην Αττική ή σε άλλη περιοχή της χώρας κάθε άλλο παρά μηδενική είναι.
Ο σεισμός του 1999 προήλθε από ένα σχετικά επιφανειακό ρήγμα στη Δυτική Αττική και οδήγησε σε σημαντικές καταστροφές σε μια σχετικά αραιοκατοικημένη περιοχή της Αττικής, καθώς ο προσανατολισμός του ρήγματος οδήγησε το μεγάλο μέρος της ενέργειας του σεισμού προς τη θάλασσα, μακριά απ' τις πυκνοκατοικημένες περιοχές του κέντρου της Αθήνας. 
Αν ο προσανατολισμός του ρήγματος ήταν διαφορετικός, οι επιπτώσεις στην Αττική θα ήταν δραματικές. 
Οπως συντείνουν σχεδόν όλοι οι ειδικοί, το ενδεχόμενο ενός μεγάλου σεισμού που θα πλήξει την Αττική την επόμενη 20ετία είναι σημαντικό. Και το σίγουρο είναι πως ένας αρκετά μεγάλος αριθμός από κτίρια θα αχρηστευτεί σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο και πως ο αριθμός των λειτουργικά αστέγων θα εκτιναχθεί στις δεκάδες χιλιάδες.
Η περίπτωση εμπλοκής της χώρας σε μια πολεμική αναμέτρηση, περίπτωση που πολλαπλασιάζεται λόγω της πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ως σημαιοφόρου του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή, επίσης είναι ένα άλλο αντίστοιχο ενδεχόμενο.
Και οι δυνατότητες της κρατικής μηχανής να ανταπεξέλθει στο στοιχειώδες αποδεικνύονται ανύπαρκτες.
Διαχρονικά οι κυβερνήσεις και τώρα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχουν δημιουργήσει τρομακτικές ανεπάρκειες στον συγκεκριμένο τομέα.
Παρά τους τερατώδεις προϋπολογισμούς, τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε οπλικά συστήματα, τα δισεκατομμύρια του ΕΣΠΑ, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, τα υπουργεία, η Περιφέρεια Αττικής δεν έχουν ούτε καν στοιχειώδεις προβλέψεις για αντιμετώπιση έκτακτων καταστροφών.
Δεν υπάρχουν μηχανισμοί ουσιαστικής πολιτικής προστασίας, με επαρκή αποθέματα τροφίμων, υλικού και εξοπλισμούμε προδιαλεγμένους χώρους κατάλληλης στέγασης των αστέγων με τρόπο που να εξασφαλίζονται η οικογενειακή συνοχή, συνθήκες διαβίωσης. 
Δεν υπάρχει εξοπλισμός και προσωπικό που να μπορεί να ανταπεξέλθει ούτε καν σε μια κρίση σχετικά μικρών διαστάσεων. Δεν υπάρχει κατάλληλος σχεδιασμός έκτακτης ανάγκης, δεν έχει γίνει κανενός είδους σχετική εκπαίδευση του πληθυσμού, ώστε να μπορεί να διαχειριστεί τέτοιες επείγουσες καταστάσεις.
Οικονομικά μέτρα επικοινωνιακού χαρακτήρα
Παράλληλα, τα μέτρα οικονομικής στήριξης που ανακοίνωσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι σχεδόν για γέλια
Το ποσό των 20 εκατ. ευρώ είναι προκλητικά ανεπαρκές για τη στήριξη μιας ολόκληρης κατεστραμμένης περιοχής, ιδιαίτερα αν το συγκρίνει κανείς με τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ετήσιων επιδοτήσεων στους εφοπλιστές ή τα δισ. ευρώ επιδοτήσεις προς το μεγάλο κεφάλαιο μέσα απ' τους αναπτυξιακούς νόμους.
Αντί όμως να υλοποιηθούν μέτρα πρόληψης των καταστροφών, έρχεται η αποζημίωση ως μηχανισμός εκ των υστέρων «ανταπόδοσης» γιατί αυτή κοστίζει λιγότερο για το κράτος. Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της λογικής κόστους - οφέλους, όπου οι λαϊκές ανάγκες θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους. 
Η υλοποίηση μέτρων πρόληψης είναι σημαντικά ακριβότερη για το αστικό κράτος απ' τις αποζημιώσεις, αφού η καταστροφή θα χτυπήσει σε ένα σημείο, ενώ η πρόληψη πρέπει να γίνει παντού.
Παράλληλα, η κυβέρνηση θεωρεί ότι μπορεί να ξεπλύνει τις πελώριες ευθύνες της με ορισμένες ισχνές αποζημιώσεις και βρίσκεται σε ένα επικοινωνιακό παιχνίδι για να εμφανίσει ότι κάτι δίνει.
Ομως 5.000 ευρώ δεν είναι αρκετά για ένα κατεστραμμένο σπίτι και ένα κατεστραμμένο αυτοκίνητο. Πολύ δε περισσότερο για το σοκ που έχουν υποστεί χιλιάδες άνθρωποι που ξαφνικά δεν μπορούν να αισθανθούν ασφαλείς πουθενά.
Δεν υπάρχει κανενός είδους ανακοίνωση για μέτρα αποκατάστασης των κατεστραμμένων σπιτιών, παρά μόνο κάποιες αναφορές για χαμηλότοκα δάνεια που δικαιούνται οι πυρόπληκτοιδηλαδή για έναν μηχανισμό με τον οποίο αρκετές καμένες περιουσίες μπορεί να περάσουν σταδιακά στα χέρια του τραπεζικού κεφαλαίου.
Η ανάγκη άμεσης διεκδίκησης της πλήρους αποκατάστασης του συνόλου των απωλειών κάθε λαϊκής οικογένειας έρχεται αποφασιστικά στο προσκήνιο.
Ακόμα περισσότερο, νομίζει η κυβέρνηση πως με 1.000 ευρώ το μήνα θα αντικαταστήσει έναν χαμένο γονιό; Πως με έναν διορισμό στο Δημόσιο ...θα λύσει το πρόβλημα μιας οικογένειας που διαλύθηκε εξαιτίας της κυβερνητικής ανικανότητας;
Τα φορολογικά μέτρα «ελάφρυνσης» που εξήγγειλε προκαλούν, τέλος, περισσότερο οργή παρά ανακούφιση. Εκτός από αναμάσημα πραγμάτων που είναι τόσο προφανή, μόνο και μόνο για να μιλήσει περισσότερη ώρα στην τηλεόραση ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, όπως το ότι δεν θα πληρώσουν τέλη κυκλοφορίας τα καμένα αυτοκίνητα, τα φορολογικά μέτρα είναι απλά «πληρώστε αργότερα»... Τα μέτρα της κυβέρνησης δεν προβλέπουν, ούτε καν, κάποια ουσιαστική ελάφρυνση απ' την υπέρογκη φοροκλοπή στην οποία υποβάλλονται οι εργαζόμενοι
Η μη πληρωμή του ΕΝΦΙΑ για έναν χρόνο επίσης προκαλεί θυμηδία, αφού μεταφράζεται πως μέσα σε έναν χρόνο τα κατεστραμμένα σπίτια θα έχουν αποκατασταθεί... 
Εκτός αν η κυβέρνηση μιλάει για νέους ιδιοκτήτες, που θα αγοράσουν «μπιρ παρά» τις κατεστραμμένες περιοχές για να προχωρήσουν σε επενδύσεις... Να σημειώσουμε επίσης ότι οι εξαγγελίες της κυβέρνησης έγιναν πριν προχωρήσει η σχετική καταγραφή για να προσδιοριστεί το αναγκαίο συνολικό ποσό των μέτρων.
Ο πραγματικός ρόλος του κράτους
Είναι εύλογες ορισμένες φωνές αγανάκτησης που ακούγονται από κατοίκους της περιοχής, ότι «δεν υπάρχει κράτος». 
Αξίζει όμως να σκεφτούμε πως η κρατική μηχανή αποδεικνύεται εξαιρετικά αποτελεσματική στην επιβολή εξοντωτικών φόρων στα λαϊκά στρώματα ή στην επιβολή της τάξης απέναντι στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, με αστυνομοκρατία και δίκες λαϊκών αγωνιστών, αλλά εξαιρετικά ανίκανη στο να ανταπεξέλθει σε στοιχειώδεις έκτακτες ανάγκες. Αποδεικνύεται, για μια ακόμα φορά, πως κράτος είναι «η βία της άρχουσας τάξης απέναντι στις υποτελείς τάξεις». Το αστικό κράτος δεν έχει στόχο να προστατεύσει τα λαϊκά στρώματα. Εχει ως στόχο να τα υποτάσσει, να οργανώνει την εκμετάλλευση και την καταπίεση.
Ενα επίπεδο προστασίας των λαϊκών στρωμάτων φυσικά εξασφαλίζεται από κάθε αστικό κράτος, για οικονομικούς και πολιτικούς λόγους. 
Ωστόσο, το επίπεδο αυτό δεν καθορίζεται πουθενά, στον καπιταλισμό, απ' τις λαϊκές ανάγκες. Οι υλικές δυνατότητες για υψηλότατο επίπεδο προστασίας σήμερα υπάρχουν, αλλά έρχονται σε αντιπαραβολή με την κερδοφορία του κεφαλαίου, που αντιμετωπίζει π.χ. τα αποθέματα τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης ως βάρος ή, στην καλύτερη περίπτωση, ως μια σημαντική κρατική αγορά, απ' την οποία μπορεί να βγάλει υψηλότατο κέρδος. Οι αποσπασματικές «δωρεές» των ομίλων είναι «σταγόνα στον ωκεανό», σε σχέση με τα οφέλη απ' την κρατική στήριξη και τις φοροελαφρύνσεις.
Οι ανάγκες μας στο προσκήνιο
Η κυβερνητική πολιτική ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, οι τραγικές ελλείψεις του κρατικού μηχανισμού διαχείρισης έκτακτων καταστάσεων και η οικονομική πολιτική, που όχι μόνο δεν στηρίζει ουσιαστικά, αλλά αξιοποιείται τόσο ως εργαλείο προπαγάνδας όσο και ως μηχανισμός καπιταλιστικής συσσώρευσης, αποδεικνύουν πως οι ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων είναι ασύμβατες με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.
Καπιταλισμός σημαίνει πως δεν υπάρχει ουσιαστική πρόνοια για την αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων, που να καλύπτει τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες, παρά τις υπαρκτές υλικές δυνατότητες.
Σε αντιδιαστολή με αυτήν την άσχημη πραγματικότητα, ο ριζικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης της εργατικής εξουσίας και του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού στη βάση της κοινωνικοποιημένης συγκεντρωμένης παραγωγής μπορεί να εξασφαλίσει ουσιαστικές δομές αντιμετώπισης έκτακτων καταστάσεων, να εξασφαλίσει την άμεση και ταχεία αποκατάσταση κάθε είδους ζημιών και καταστροφών, τόσο προλαμβάνοντας σε μεγάλο βαθμό σχετικές καταστροφές όσο και αντιμετωπίζοντάς τες ως κοινωνική υποχρέωση και όχι ως ατομικό πρόβλημα του καθενός.
Σήμερα, ανοίγουμε αυτόν τον ελπιδοφόρο δρόμο οργανώνοντας την πάλη μας απέναντι στην πολιτική του κεφαλαίου. 
Επιδεικνύουμε μέσα απ' το εργατικό κίνημα την έμπρακτη αλληλεγγύη μας για να καλύψουμε τις ανάγκες των εργαζομένων και διεκδικούμε τη χορήγηση πρόσθετων ενισχύσεων με κοινωνικά κριτήρια και την άμεση αποκατάσταση του συνόλου των ζημιών της λαϊκής οικογένειας.

Του
Γρηγόρη ΛΙΟΝΗ*
*Ο Γρηγόρης Λιονής είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνος του Τμήματος Οικονομία
ς

28 Ιουλίου, 2018

"ZAIOI" ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΑ "ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΤΑΚΟΥ'' και ΠΟΙΟI ΤΟΥΣ ΚΑΝOYN "ΠΑΡΕΑ'':


Ένα από τα χαρακτηριστικά της προσπάθειας διαχείρισης των καταστροφικών ευθυνών της κυβέρνησης για την τραγωδία στην Ανατολική Αττική, είναι και η σπουδή που δείχνουν από την πρώτη μέρα οι διαδικτυακοί της κυρίως παρατρεχάμενοι να βάλουν στο κάδρο και το ΚΚΕ, είτε ως έμμεσα συνένοχο για το αποτέλεσμα, είτε ως “αριστερό ψάλτη της δεξιάς” που συντάσσεται με τη ΝΔ, το ΣΚΑΪ και τα “σκοτεινά κέντρα” που απεργάζονται την πτώση της καλής μας κυβέρνησης.
Η αρχή έγινε από την πρώτη μέρα, όταν μια χορεία συριζοτρόλ διακινούσαν το χόακα περί καταψήφισης της μονιμοποίησης συμβασιούχων πυροσβεστών από το κόμμα, φαίνεται όμως πως το βροντερό ξεμπρόστιασμά τους ουδόλως τους πτόησε. 
Έτσι λοιπόν, μετά την ανακοίνωση του κυβερνητικού εμπάργκο στο ΣΚΑΪ, ξεκίνησαν οι φωνές που “απαιτούσαν” από τους εκπροσώπους του ΚΚΕ, να ακολουθήσουν το θέατρο σκιών και την ανούσια δικομματική διαμάχη των Συριζανέλ, μη εμφανιζόμενοι σε εκπομπές του σταθμού. 
Νομίζοντας πως βρήκαν ψωμί, τα συριζοτρόλ το τερμάτισαν, αυτή τη φορά δια του ημιεπίσημου οργάνου τους, theFAQgr, το οποίο επιτέθηκε με χυδαιότητα στο Νίκο Καραθανασόπουλο που μίλησε σε χθεσινοβραδινή εκπομπή του καναλιού, όπου προσκεκλημένοι ήταν εκπρόσωποι διαφόρων κομμάτων της αντιπολίτευσης, ανάμεσά τους και ο Άδωνις Γεωργιάδης. 
Εξέπεσε λοιπό κάποιο από τα πετ του Παππά την εξής προβοκάτσια, βγαλμένη από τις καλύτερες παραδόσεις του γκεμπελίστικου αυριανισμού:
Δεν ξέρει τι να πρωτοσχολιάσει κανείς σε αυτό το νέο άθλο λάσπης. Μήπως ότι εκπρόσωποι του Σύριζα έχουν εμφανιστεί, δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες φορές “δίπλα – δίπλα” με το “παιδί του Παττακού;”. 
Μήπως ότι ο το ίνδαλμά τους, ο πρωθυπουργός τους, έχει σε στιγμές χαλάρωσης χαριεντιστεί μπροστά στις κάμερες μαζί του;

Τίποτε, διότι πράγματι τα παραπάνω είναι εντελώς άνευ πολιτικής σημασίας. 
Μεγάλη σημασία όμως έχουν οι εκδρομούλες και οι προσκλήσεις σε εκδηλώσεις των ενόπλων δυνάμεων στα παιδιά του Παττακού και εγγόνια του Αδόφλου, τους χρυσαυγίτες,
 που δεν ξέρουμε αν προοιωνίζονται “εικόνες από το μέλλον” σίγουρα όμως θυμίζουν το πιο μαύριο παρελθόν του τόπου μας. 
Καταλαβαίνουμε βέβαια τη δυσκολία για το μεροκάματο, ας θυμούνται όμως κάποιοι ότι καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή, αλλά για κάποιους φαίνεται πως η ντροπή είναι δουλειά.
Για την ιστορία, αξίζει να παρακολουθήσετε την παρέμβαση Καραθανασόπουλου, όχι απλώς γιατί βάζει στη θέση τους κάποια πράγματα ως προς τα αίτια και την αντιμετώπιση της αυθαίρετης δόμησης, αλλά και συνολικά για τα ζητήματα των ημερών, αλλά και για να διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι, πόσο “προνομιακή” ήταν η μεταχείριση του από την παρουσιάστρια του σταθμού, με τις συνεχείς διακοπές και παρεμβολές:

27 Ιουλίου, 2018

ΣΕ ΕΝΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ: -Η ΜΑΡΑΘΩΝΟΣ !!


Ωραία λοιπόν κύριοι ο άνεμος ήταν πρωτόγνωρος κι όλα έγιναν σε μιάμιση ώρα όπως λέτε χωρίς να μπορείτε να κάνετε κάτι διαφορετικό απ αυτό που κάνατε ! Και δω παίρνει πολύ συζήτηση άλλα εγώ θα ρωτήσω άλλο ! 
Με την πρόληψη ; Τι έγινε κύριοι με την πρόληψη ; Πως περιμένατε να λειτουργήσει η Μαραθώνος σαν αντιπυρική ζώνη όταν δίπλα και κατά μήκος στο δρόμο υπάρχουν χιλιάδες τεράστια δέντρα ; 
Για να λειτουργήσει κύριοι η Μαραθωνος σαν ζώνη ασφαλείας έπρεπε 200 μέτρα ενθεν και κακειθεν του δρόμου να μην υπάρχει ούτε ενα δέντρο ούτε μια φωλιά με ξερά χόρτα ! Ούτε μέσα στα οικόπεδα ούτε μέσα στις αυλές !
Αυτό γιατί δεν το κάνατε ; Αυτό γιατί δεν το επιβάλατε ;
Δεν θα είχαμε ούτε ενα θύμα !
Γιατί δεν το κάνατε ;
Απλά γιατί δεν ασχολείστε καν με την πρόληψη !
Κι όμως η πρόληψη στην προστασία του δάσους είναι το παν!

Αλλά από ποιον το ζητώ;
Απο το αστικό κράτος και τις κυβερνήσεις του που με την νομοθεσία τους ενθαρρύνουν τους εμπρηστές να κάνουν αυτά που κάνουν ;
Από το αστικό κράτος που έχει την χρήση γης σαν το πιο προσοδοφόρο εμπόρευμα με τεράστια κέρδη ;

Απο ποιον το ζητώ ;
Απο το αστικό κράτος που δινει 5δις για το ΝΑΤΟ αλλά για την δασοπροστασία ψίχουλα ;
Ούτε το ζητώ κι ούτε το περιμένω !
Γνωρίζω πως έχω να κάνω με ενα κράτος εχθρικό με το μεγαλύτερο κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας !Ενα κράτος ταξικό αντίπαλο ... με τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο !
Δείτε Τι γράφει και ο Γεωπόνος (ΑΠΘ) – Δρας Αρχιτέκτονας Τοπίου:
 Πέρασαν 15 χρόνια και οι κουκουναριές που φύτεψαν οι εργολάβοι δεξιά και αριστερά της λεωφόρου Μαραθώνα, έγιναν πλέον μεγάλα δένδρα….
Όποιος πέρναγε τελευταία τις παρατηρούσε, τις θαύμαζε παρατεταγμένες κατά μήκος ενώ ένα πιο παρατηρητικό μάτι έβλεπε ότι οι κόμες τους όλο και μείωναν την απόσταση των δύο άκρων της λεωφόρου…., χώρια που οι «έξυπνοι» που σχεδίασαν και τις πρότειναν τότε, τις φύτευαν εκεί που τελείωνε η επίσης φονική Χαλέπιος Πέυκη….
Δύο άκρως εύφλεκτα είδη δένδρων δίπλα δίπλα και απέναντι του δρόμου να κοιτάζονται….. Δεν χρειάζεται καμία πρωτότυπη επιστημονική εξήγηση, με 7 και 8 Μποφώρ, ο συνδυασμός αυτός κυριολεκτικά μηδένισε τον ρόλο της λεωφόρου ως αντιπυρικής λωρίδας και η φωτιά πέρασε «άνετα» με κατεύθυνση τη θάλασσα αφού μηδένισε κάθε ίχνος ζωής στο πέρασμά της….
Έτσι, ανάμεσα στα τόσα και τόσα χωροταξικά, πολεοδομικά και αναρίθμητα λάθη της πιο επιπόλαιης, της πιο απρογραμμάτιστης και πιο «ανοργάνωτης πολιτείας» του πλανήτη, ας προσθέσουμε και την λεωφόρο Μαραθώνος….
Θα μπορούσαν τότε οι φωστήρες της «Ολυμπιακής Οδοποιίας» που έσκαβαν και φύτευαν με συνοπτικές διαδικασίες ότι νάναι και όπου νάναι…, να προβλέψουν και να μεταμορφώσουν την λεωφόρο σε πραγματική αντιπυρική ζώνη φυτεύοντας, όπως έκαναν σε κάποια σημεία…., 
π.χ. με πλατάνια (λίγα επιβίωσαν, λόγω έλλειψης συντήρησης και φροντίδας), και με άλλα δένδρα πολύ λιγότερο εύφλεκτα και φυλλοβόλα, αποψιλώνοντας πρώτα τα φονικά πεύκα σε βάθος 40-50 μέτρων ζώνης εκατέρωθεν της λεωφόρου και αντικαθιστώντας τα με άλλα πλατύφυλλα (φλαμουριές, λεύκες, φτελιές, κουτσοπιές, κερλεουτέριες, σοφόρες, ακακίες, μουριές, πλατανομουριές, κατάλπες, προύνους, μελίες, πασχαλιές, και πολλά ακόμη…) και χωρίς βέβαια να τσιγκουνευτούν το πότισμα με σταγόνες, οπότε σήμερα θα είχαμε μια πρώτης τάξεως αντιπυρική ασπίδα όλων των οικισμών κάτω από τον δρόμο η οποία θα καθυστερούσε την φωτιά, ίσως και το πέρασμά της απέναντι, που με μια κουκουνάρα είναι θέμα δευτερολέπτων…..
Αξίζει να αναφέρουμε ότι το κοινό κυπαρίσσι της Μεσογείου (Cupressus sempervirens var. Horizontalis) μετά από παρατηρήσεις σε καταστροφικές πυρκαγιές στην Ισπανία παρέμεινε άκαυτο όταν ήταν φυτεμένο σε πυκνούς σχηματισμούς (π.χ. πλατιές λωρίδες και συστάδες) και λειτούργησε ως προστατευτική ζώνη…. Το φαινόμενο αποδίδεται στο γεγονός ότι το κυπαρίσσι τους θερινούς μήνες αποθηκεύει πολύ νερό στους ιστούς του και μόλις ενσκήψει φωτιά και υψηλές θερμοκρασίες, μεγάλες ποσότητες νερού από τα αποθέματα του φυτού εξατμίζονται στο άμεσο περιβάλλον, γεγονός που καθυστερεί ή και παρεμποδίζει την ανάφλεξη….!!
Όλα εξαρτώνται από το πόσο σκεφτόμαστε, πόση χρήση κάνουμε της γνώσης και της επιστημονικής κοινότητας, πώς σχεδιάζουμε το περιβάλλον μας, την οδοποία, τις αναδασώσεις και την πυροπροστασία με γνώμονα τον «τόπο» (χώρο) και τον χρόνο…
Στη χώρα μας προέχει ο γενικός παντογνώστης «εργολάβος», αυτός «διαμορφώνει», αυτός κερδίζει (με χίλια δυο κόλπα) τους διαγωνισμούς ενός επίσης αναξιόπιστου Δημοσίου, αυτός αποκτά τις άδειες κατασκευής, αυτός παραποιεί τα σχέδια και περιφρονεί, κωφεύει ή παραβιάζει κατά το δοκούν τον "επιστημονικό" κανόνα όπου αυτός υπάρχει και έχει σχέση με το πράσινο και το τοπίο…. (πάντα με την ανοχή του άθλιου δημοσίου…)…
Παρατηρούμε πολύ συχνά αναδασώσεις από συλλογικότητες, προσκόπους, σχολεία, κανάλια (σπάνια πλέον από τις δασικές υπηρεσίες) και βλέπουμε να φυτεύονται "ότι υπάρχει" διαθέσιμο, ξανά κωνοφόρα, ξανά εύφλεκτα είδη, ξανά τα ίδια και τα ίδια και κανένας δεν συμβουλεύει κανέναν, κανένας δεν παράγει τα κατάλληλα είδη με την σκέψη στη φωτιά και την αντιδιάβρωση, τα αντιπλημμυρικά φαινόμενα, κλπ, και κανένας δεν νοιάζεται ούτε και ξέρει, αλλά ούτε και ενδιαφέρεται να μάθει.. 
Το μόνο που σκέφτονται είναι να ποζάρουν μπροστά στις κάμερες με ένα δενδράκι στα χέρια.... Το "περιβάλλον" που σώζει ζωές έγινε κι' αυτό "επικοινωνιακό" εργαλείο "επώνυμων", "δημάρχων", αστέρων κάθε είδους... και ακόμα δεν κατάλαβαν ότι όταν το βιάζουν, αυτό "σκοτώνει"....!!
Όλα αυτά, μαζί με την άγνοια, την εγκληματική παραπληροφόρηση (εργολάβοι και πληροφόρηση σε τούτη τη χώρα είναι ένα και το αυτό μαγαζί…) την ανοχή στην συνδιαλλαγή, στην παρανομία, στην εξοργιστική περιφρόνηση σε καινοτομίες και στον καλό παραδειγματισμό "του τι συμβαίνει ανά τον κόσμο", συνθέτουν την "καταστροφή" και το «φονικό» που βιώνουμε κατά καιρούς και τώρα πλέον πολύ συχνότερα…, και με πάντα παρούσα την χειρότερη των ευθυνών, την πιο ένοχη και την πιο προκλητική που είναι η "πολιτική ευθύνη", όσο και να προσπαθούν να υπεκφεύγουν..!!
(*) Γεωπόνου (ΑΠΘ) – Δρα Αρχιτέκτονα Τοπίου
(MPhil, PhD Birmingham UK)
Πρώην Β Γεωργικού Ακολούθου FAS/USDA (*)
(*) O Δρ Σ. Σεκλιζιώτης μεταξύ άλλων διακρίσεων, έχει τιμηθεί δύο φορές (2002 και 2009) με τα Βραβεία Αριστείας για το Αγροτικό Ρεπορτάζ (Honorary Awards «Excellence in Reporting») του Υπ. Γεωργίας των ΗΠΑ, USDA
*************
Ακραίες καταστάσεις...
«Ακραία καιρικά φαινόμενα», «κλιματική αλλαγή», «ο απρόβλεπτος καιρός», «σχέδιο εμπρησμών»... Δεν είναι η πρώτη φορά που πραγματικά γεγονότα και ενδεχομένως αληθινές καταστάσεις αξιοποιούνται για να δικαιολογήσουν μαζικές καταστροφές σαν αυτή που ζούμε αυτές τις μέρες και να κρυφτούν οι πολιτικές ευθύνες.
Σίγουρα υπάρχει και η λεγόμενη «μανία της φύσης», οι καιρικές συνθήκες που απαιτούν αυξημένα μέτρα. Σίγουρα την περασμένη Δευτέρα η θερμοκρασία και η ταχύτητα του αέρα ήταν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ. 
Επίσης, δεν μπορεί να αποκλειστεί σε καμιά περίπτωση το ενδεχόμενο εμπρησμών, τα κίνητρα άλλωστε για κάτι τέτοιο είναι υπαρκτά και γνωστά. 
Είναι όμως πρόκληση η κυβέρνηση, οι κρατικοί μηχανισμοί να υποστηρίζουν πως ό,τι συνέβη ήταν κάτι το αναπάντεχο. Πολύ περισσότερο που η Δευτέρα ήταν μια μέρα «πολύ υψηλού κινδύνου». Αλλωστε, τα υποτιθέμενα σχέδια αντιμετώπισης εκτάκτων καταστάσεων υπάρχουν ακριβώς για τέτοιες «ακραίες» και «ασύμμετρες», κατά την κυβέρνηση, περιπτώσεις.
Αυτό που αποκαλύπτουν τέτοιες καταστάσεις είναι η αδυναμία της κυβέρνησης και του κράτους να υπερασπίσουν τη ζωή του λαού, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που υποβαθμίζουν γενικότερα τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες. Αυτή η αδυναμία είναι αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών της σημερινής, προηγούμενων κυβερνήσεων, γενικότερα του κρατικού μηχανισμού.
Πέρα λοιπόν από τις καιρικές συνθήκες, ή τα σχέδια εγκληματικών ενεργειών, υπάρχουν τα μειωμένα κονδύλια για την πυροπροστασία, η υποστελέχωση του Πυροσβεστικού Σώματος, η ανυπαρξία υλικοτεχνικής υποδομής, ο συνολικός χωροταξικός σχεδιασμός που έχει ως προτεραιότητα την επιχειρηματική δράση. Είναι ότι ζωτικές ανάγκες υποτιμούνται μπροστά στην ανάγκη κρατικές δαπάνες να διατεθούν με αποκλειστικό κριτήριο την ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων. Είναι, για παράδειγμα, οι αλλαγές χρήσης γης, η εμπορευματοποίησή της που ανοίγουν την όρεξη όποιων επίδοξων εμπρηστών. Ολα αυτά βρίσκονται μέσα στην κυβερνητική πολιτική.
Από την άλλη, όμως, οι διαρκείς παρεμβάσεις του ΚΚΕ, οι διεκδικήσεις των ίδιων των πυροσβεστών εδώ και πολλούς μήνες δεν επιτρέπουν στην κυβέρνηση να λέει ότι δεν γνώριζε. Στην κυβέρνηση είχαν φτάσει πολύ έγκαιρα οι ελλείψεις, η ενημέρωση ότι ουσιαστικά η Αττική είναι ανοχύρωτη. Κι όμως, ισχυριζόταν ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. 
Οπως αποκάλυψε χτες ο «Ριζοσπάστης», ο ίδιος ο γγ Πολιτικής Προστασίας, μόλις ενάμιση μήνα πριν δήλωνε ότι ειδικά στην Αττική «η φωτιά σβήνεται με ένα, δύο οχήματα και με την κινητοποίηση του πρώτου εναέριου μέσου...», ότι η Ελλάδα «διαθέτει πυροσβεστικό μηχανισμό που ελάχιστες χώρες διαθέτουν»!
Στον αντίποδα αυτής της φανφαρολογίας της κυβέρνησης, το ΚΚΕ είχε προειδοποιήσει ότι η κατάσταση δεν είναι καλή, ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι ανησυχίας. 
Τόσο οι απανωτές Ερωτήσεις του Κόμματος στη Βουλή όσο και η εκδήλωση της ΚΕ για την πυρασφάλεια και τη δασοπροστασία έδιναν ένα σαφές περίγραμμα του τι πρέπει να γίνει, αλλά και μια προειδοποίηση του τι έρχεται αν δεν παρθούν μέτρα. 
Μάλιστα, το Κόμμα σε Ερώτησή του στη Βουλή στις 23 Μάη, εξέφραζε την «έντονη ανησυχία του για το τι θα μπορούσε να προκύψει σε βάρος του δασικού μας πλούτου και των λαϊκών περιουσιών, αν συνυπάρξουν μια σειρά επιβαρυντικοί παράγοντες, όπως ξηρασία, υψηλές θερμοκρασίες, ισχυροί άνεμοι κλπ...». Σε αυτήν την Ερώτηση, που έπαιρνε υπόψη και όσα η κυβέρνηση ονομάζει «ακραία καιρικά φαινόμενα», ο αρμόδιος υπουργός είχε απαντήσει καθησυχαστικά για τον «αποτελεσματικό και συνεκτικό σχεδιασμό», για την «πλήρη ετοιμότητα» και την «ενίσχυση» του Πυροσβεστικού Σώματος. 
Δηλαδή, για ακόμη μια φορά η κυβέρνηση καλλιεργούσε τον εφησυχασμό στο λαό.
Οι ευθύνες λοιπόν της κυβέρνησης είναι τεράστιες, και δεν μπορεί να δοθεί κανένα συγχωροχάρτι. Πρέπει να βγουν συμπεράσματα ουσιαστικά ώστε η δικαιολογημένη οργή και η αγανάκτηση που υπάρχει να οδηγήσει στην οργανωμένη κινητοποίηση και δράση για το σύνολο των εργατικών - λαϊκών αναγκών.
 **************************************

«Αν το δάσος ήταν τράπεζα;»…

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Από τον «στρατηγό άνεμο», τότε, στο «ασύμμετρο φαινόμενο», σήμερα.

Από την τραγωδία του 2007, στον θρήνο του 2018. Ναι:
το κράτος τους, το κράτος που οι τροικανοί ελεγκτές του είναι «μόνιμοι» αλλά οι πυροσβέστες του συμβασιούχοι,
το κράτος τους, που τελεί σε πλήρη ετοιμότητα όταν κατάσχει εκατομμύρια λογαριασμούς μικροοφειλετών αλλά σε αδυναμία όταν πρέπει να διαφυλάξει την ανθρώπινη ζωή από φωτιά, βροχή, σεισμό ή δολιοφθορά,
το κράτος τους, που επιδεικνύει παραδειγματική «συμμετρία» όταν έρχεται σταθερά πρώτο σε ΝΑΤΟικές δαπάνες δεκάδων δισεκατομμυρίων αλλά έχει μειώσει τα κονδύλια για δασοπυρόσβεση από τα 500 εκ. το 2009 σε κάτω από 400 εκ. σήμερα,
το κράτος τους, που ψηφίζει στο άψε – σβήσε μνημόνια και ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζιτών αλλά ουδέποτε «πρόκανε» να ψηφίσει νόμο που να απαγορεύει το χτίσιμο στα καμένα, 
το κράτος τους, υπό όποια απόχρωση – μπλε, πράσινη, ροζ – έχει συνέχεια: Είναι η συνέχεια της στάχτης, της οδύνης, του σπαραγμού…
***

«Ερώτηση:

Το προ διετίας σκίτσο του Κύπριου σκιτσογράφου Γιώργου Μιτίδη, που αφορούσε στην Κύπρο, μπορεί να αφορά και την Ελλάδα;
Απάντηση:

Ουδέν σχόλιον…»
Από το twitter του Νίκου Μπογιόπουλου