31 Αυγούστου, 2018

ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ "ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ" ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΟΙ ΒΑΣΤΑΖΟΙ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ:

ΤΡΙΚΑΛΑ
Διορίστηκε νέα προσωρινή διοίκηση, αποτελούμενη από τις δυνάμεις που πρωτοστάτησαν στη νοθεία
Από την παρέμβαση σωματείων και εργαζομένων ενάντια στην απόπειρα για νόθο συνέδριο στο ΕΚΤ τον περασμένο Ιούνη
Από την παρέμβαση σωματείων και εργαζομένων ενάντια στην απόπειρα για νόθο συνέδριο στο ΕΚΤ τον περασμένο Ιούνη
Παρά τα γεγονότα των προηγούμενων μηνών και τις σοβαρές καταγγελίες για όργια νοθείας ενόψει του συνεδρίου του Εργατικού Κέντρου Τρικάλων, με ευθύνη των παρατάξεων της πλειοψηφίας του Διοικητικού Συμβουλίου (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ), το Πρωτοδικείο Τρικάλων διόρισε νέα προσωρινή διοίκηση στο Εργατικό Κέντρο που αποτελείται από τις εν λόγω παρατάξεις και από τα πρόσωπα αυτά, που τα προηγούμενα χρόνια εναλλάχτηκαν 3 φορές σε διορισμένες διοικήσεις του Εργατικού Κέντρου και είναι υπεύθυνα για το όργιο νοθείας σε αυτό.
Αντίθετα, εκτός της νέας προσωρινής διοίκησης μένουν εκπρόσωποι των ταξικών σωματείων που είχαν εκλεγεί στο Διοικητικό Συμβούλιο με το συνδυασμό της ΔΑΣ στο τελευταίο συνέδριο (το Μάη του 2015) και πρωτοστάτησαν το προηγούμενο διάστημα για να μην πραγματοποιηθεί νόθο συνέδριο στο Εργατικό Κέντρο.
Το Πρωτοδικείο δεν έλαβε καθόλου υπόψη αυτό που ζητούσαν με την προσφυγή τους στη Δικαιοσύνη τα ταξικά συνδικάτα, δηλαδή το αίτημα για διορισμό προσωρινής διοίκησης που θα εγγυηθεί την εκκαθάριση του μητρώου του Εργατικού Κέντρου, τον έλεγχο νομιμότητας των αντιπροσώπων και τη διενέργεια ενός γνήσιου και ανόθευτου συνεδρίου, αντιπροσωπευτικού της πραγματικής θέλησης των εργαζομένων. Αντίθετα, όρισε ως προσωρινή διοίκηση αρμόδια για την εκκαθάριση του μητρώου... τους πρωτεργάτες της νοθείας και τους υπεύθυνους της διάλυσης του Εργατικού Κέντρου!
Υπενθυμίζουμε ότι στα τέλη του περασμένου Μάη - αρχές Ιούνη, η τότε μονοπαραταξιακή διορισμένη διοίκηση της ΠΑΣΚΕ στο ΕΚΤ, με το σιγοντάρισμα της ΔΑΚΕ και άλλων δυνάμεων, επιδίωξε δυο φορές, μέσα σε λίγες μέρες, να οργανώσει συνέδριο με νόθους αντιπροσώπους πίσω από την πλάτη των σωματείων και των εργαζομένων. Οπως είχε καταγγελθεί τότε, στο ΕΚΤ είχαν εκλεγεί περίπου 193 αντιπρόσωποι από 133 την προηγούμενη φορά, που σημαίνει 1.200 εργαζόμενοι παραπάνω, γεγονός αφύσικο για σωματεία που δεν έχουν δραστηριότητα, για ένα Εργατικό Κέντρο που στις συγκεντρώσεις του οι συμμετέχοντες δεν ξεπερνούσαν τα 50 άτομα. Αναφέρονταν, δε, συγκεκριμένα παραδείγματα κραυγαλέων περιπτώσεων νοθείας, όπως στο Σωματείο Ξύλου και Οικοδόμων, στο Σωματείο Οικοδόμων Διαλεχτού και Περιχώρων, στο Περιφερειακό Σωματείο Υπαλλήλων Τρικάλων, στο Σωματείο Εργαζομένων Ιδιωτικού Τομέα κ.α.
Και τις δυο φορές που επιχειρήθηκε η διεξαγωγή του νόθου συνεδρίου, η προσπάθεια ναυάγησε, λόγω της άμεσης παρέμβασης των ταξικών δυνάμεων, που οργάνωσαν δυναμικές συγκεντρώσεις και άλλες δράσεις, αναγκάζοντας τους εκπροσώπους του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού να κάνουν προσωρινά πίσω.
Κάλεσμα να δοθεί απάντηση από τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα
Σε συνέντευξη Τύπου που έδωσαν χτες εκπρόσωποι των ταξικών σωματείων - από το Συνδικάτο Γάλακτος, Τροφίμων και Ποτών,το Σύλλογο Λογιστών και βοηθών Λογιστών, το Συνδικάτο Οικοδόμων - στην οποία συμμετείχαν επίσης αντιπρόσωποι σωματείων στο συνέδριο, τόνισαν: «Η απόφαση του Πρωτοδικείου δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας: Αστικό κράτος, εργοδοσία, εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός σφιχταγκαλιασμένοι τα δίνουν όλα για να επιβληθεί διάλυση και σιγή νεκροταφείου στο εργατικό κίνημα. Είναι μια πρωτοφανής απόφαση που ανοίγει επικίνδυνους δρόμους για την παρέμβαση της αστικής Δικαιοσύνης στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα για να καθυποτάξει κάθε φωνή και δύναμη που αντιστέκεται σε αστικό κράτος, κυβέρνηση και εργοδοσία».
Υπογράμμισαν ότι οι εξελίξεις του προηγούμενου διαστήματος με την αποτροπή ενός συνεδρίου νοθείας δείχνουν ότι με τη συσπείρωση στα σωματεία, με την ενίσχυση των δυνάμεων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, μπορεί να μπει φρένο σ' αυτήν την κατάσταση.
Κάλεσαν κάθε σωματείο, στα Τρίκαλα και σ' όλη την Ελλάδα, να καταδικάσει την πρωτοφανή και επικίνδυνη απόφαση του Πρωτοδικείου Τρικάλων, κάθε αντιπρόσωπο, κάθε τίμιο συνδικαλιστή, όλους τους εργαζόμενους της περιοχής, να απαιτήσουν ένα συνέδριο υπέρ των συμφερόντων των εργαζομένων και όχι νομιμοποίησης μιας φάμπρικας νόθων αντιπροσώπων, να στρατευτούν με τα ταξικά σωματεία, το ΠΑΜΕ, για ένα Εργατικό Κέντρο στο πλευρό των εργατών και όχι μηχανισμό της εργοδοσίας και των ανθρώπων της.
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Συγκρότηση προεδρείου με απομόνωση της ομάδας που έσπερνε νοθείες και εκφυλισμό (20/4/2018)
Τα συνδικάτα συνεχίζουν αταλάντευτα τη μάχη ενάντια στους μηχανισμούς της εργοδοσίας (8/12/2017)
Επιμένουν πραξικοπηματικά στους νόθους αντιπροσώπους (12/5/2010)
Νόθοι το 1/3 των αντιπροσώπων! (1/4/2008)
Η εκτεταμένη νοθεία δεν μπορεί να συγκαλυφτεί (11/3/2007)
Αντιδημοκρατική συγκάλυψη (22/4/2000)

26 Αυγούστου, 2018

-292 ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΓΡΑΜΜΟ-ΒΙΤΣΙ-

Τον Αύγουστο του 1949 ταυτόχρονα με την υποχώρηση του ΔΣΕ από το Βίτσι - Γράμμο συγκροτήθηκε ένα επίλεκτο τμήμα από μαχητές και μαχήτριες που κατάγονταν από τη Θεσσαλία και Ρούμελη. Με διοικητή τον Χαρίλαο και πολιτικό επίτροπο τον Μπελογιάννη. Ξεκινήσανε για τη Νότια Ελλάδα. Αποστολή ήταν να φτάσει το τμήμα στη Ρούμελη μαζεύοντας ασύνδετους αντάρτες δημιουργώντας ευέλικτα παρτιζάνικα τμήματα για να κρατούν επαφή με το λαό και τις οργανώσεις του και θα τιμωρούν τους βασανιστές του, Όλοι οι υπόλοιποι σύμφωνα με το πνεύμα της διαταγής θα προωθούνταν σε μια από τις σοσιαλιστικές χώρες. Η πορεία ήταν πολύ δύσκολη, μέσα από συγκρούσεις.  Πολλά υψώματα στη νότια Ελλάδα είχαν καταληφθεί από ΛΟΚατζήδες. 
Διάβασε εδώ την συγκλονιστική συνέχεια 292 μέρες μετά το Γράμμο-Bίτσι του αείμνηστου σ. Γ. ΤΡΙΚΑΛΙΝΟΥ στο Πήλιο:

 https://www.scribd.com/document/387068007/292-%CE%9C%CE%95%CE%A1%CE%95%CE%A3-%CE%9C%CE%95%CE%A4%CE%91-%CE%A4%CE%9F-%CE%93%CE%A1%CE%91%CE%9C%CE%9C%CE%9F-%CE%92%CE%99%CE%A4%CE%A3%CE%99





24 Αυγούστου, 2018

Η ΕΡΗ ΡΙΤΣΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ-ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ-ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΕΙΣ !!


ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ -ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ-ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΕΙΣ
Ήτο πτοχόν και άτυχων το δόλιο κοριτσάκι, 
του έτυχε λειψός μνιστήρ, υιός του Μητσοτάκη.
Ρακένδοιτος η κορασίς αναζητούσε πρήκα 
να μην προσφέρει η πτωχή σκέτο, ξερό το χέρι.
Και τ' αποφόρια του ΛΑΟΣ απ' τον Καρατζαφέρη, 
τα μάζεψε προσεκτικά σαν τα ξερά τα σύκα
που έχουν χάσει το ζουμί αλλά κρατούν τη γλύκα.
Ο ένας αντιπρόεδρος κι ο άλλος σαν βαρίδι, 
της πέσανε λίγο βαρείς, -και να σηκώνουν φρήδι
κάτι κεντρώα κατάλυπα που λέγαν "μα τι χάλι"...
Είδε κι απόειδε η κορασίς και όποιο πια ρετάλι
πέση μπροστά στο δρόμο της εκείνη το μαζεύει
κι αν είναι η Ψαριά καλή, ποιός 'Αμυρος γυρεύει; 
Το βασικό της μέλιμα, να έχει ν' αντιτάξη, 
κάτι σε κέντρω και αυτή, μη μίνη ίδια τάξη
όταν όλοι οι ροζουλοί, πρασίνισαν με χάρη
δεν θα κοιτάει η Νουδού στα δόντια το μουλάρι....

Ο ΑΤΤΙΛΑΣ 2 - Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΚΥΠΡΟ

Εξήντα πέντε λεπτά μετά την κατάρρευση των συνομιλιών στη Γενεύη, το ξημέρωμα στις 4.35 της 14ης Αυγούστου, ξεσπά η δεύτερη στρατιωτική επιχείρηση στην Κύπρο από τους Τούρκους. Είναι ο Αττίλας 2 με τον οποίο το 36,2% των εδαφών του Νησιού θα περιέλθει στην κατοχή των Τούρκων.
Ο Αττίλας 2 στην Κύπρο.., η ‘κλονισμένη’ από τα γεγονότα ελληνική Χούντα, και από τη Γενεύη ο μέγας – Καραμανλής!
14-08-2018


O χουντικός Ιωαννίδης τον Ιούλιο του 1974, στις 20 του μήνα, την ώρα ακριβώς που ήταν σε εξέλιξη η πρώτη απόβαση των Τούρκων στην Κύπρο, θα φύγει από τη σύσκεψη του Πενταγώνου με τον Αμερικανό πρέσβη Χένρι Τάσκα, φωνάζοντας στον Αμερικανό υφυπουργό Εξωτερικών Τζόζεφ Σίσκο ότι “Μας εξαπατήσατε!”, και ότι παρόλες τις νουθεσίες του για έναν ενδεχόμενο ελληνοτουρκικό πόλεμο εκείνος θα κήρυττε πράγματι τον πόλεμο στην Τουρκία. Εδώ γίνεται καταφανές ότι οι χουντικοί δεν περίμεναν από τους Αμερικανούς τέτοιο κακό – τέτοιο ανεπανόρθωτο σχεδόν στραπάτσο! Αλλά το ερώτημα εδώ είναι τι να περίμενε άραγε ο Ιωαννίδης από τους Αμερικανούς; Ποιο αλισβερίσι μαζί τους ήταν εντιμότερο;

Όπως κι αν είναι απομακρυνόμαστε λίγο – λίγο από την ‘καθόλα δικαιολογημένη’ επέμβαση της Τουρκίας στο Νησί, ήδη από την Συμφωνία της Ζυρίχης του 1959 (με Καραμανλή) όπου αναγνωρίζεται η Τουρκία ως εγγυήτρια δύναμη… Οι εκπρόσωποι του ΑΚΕΛ μάλιστα συμβούλευσαν τότε τον Μακάριο να απορρίψει τη συμφωνία της Ζυρίχης, και να δηλώσει ‘ότι τερματίζεται ο ένοπλος αγώνας της ΕΟΚΑ και ότι ο Κυπριακός λαός ενωμένος συνεχίζει τον μαζικό – πολιτικό αγώνα για να επιτύχει μια πραγματική ανεξαρτησία’. Ο Μακάριος αρχίζει να σκέφτεται και άλλα πράγματα… Ωστόσο υπό την απειλή της ρήξης του με τον Κων. Καραμανλή – όπως εκείνος τον προειδοποιεί – ο Μακάριος θα προχωρήσει σε συμφωνία. Στη Συνθήκη Εγγύησης τότε υπάρχει το άρθρο 4 το οποίο λέει ότι: «… Εκάστη των εγγυητριών δυνάμεων επιφυλάσσει εις εαυτήν το δικαίωμα να ενεργήσει (to take action) προς τον αποκλειστικό σκοπό της αποκατάστασης της τάξης των πραγμάτων της καθιερουμένης διά της παρούσας συνθήκης». Αυτό επικαλείται επίσημα η Τουρκία εκείνες τις μέρες του Αττίλα. Δικαιολογημένη λοιπόν μιας και η κυπριακή χούντα του Σαμψών καθοδηγείτο απολύτως από τον Ιωαννίδη και αυτό είναι και το κρίσιμο και το θεμελιώδες άλλοθι των Τούρκων. Ωστόσο να μην ξεχνάμε ότι οι Τούρκοι παραβίασαν θεμελιώδεις κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, διατηρώντας στην κατοχή τους εδάφη μιας ελεύθερης χώρας και εκβιάζοντας πια την διχοτόμηση του Νησιού προς όφελός τους βεβαίως.

Από το πέρας της πρώτης εισβολής στις 23 Ιουλίου του 1974 και μέχρι το ξημέρωμα της 14ης Αυγούστου διαρκεί η κατάπαυση του πυρός, οπότε και λαμβάνει χώρα η Διάσκεψη της Γενεύης στις 11 του μήνα μεταξύ της Αγγλίας της Τουρκίας και της Ελλάδας. Είναι στην Κύπρο πια πρόεδρος ο Κληρίδης και στην Ελλάδα έχουν παραδώσει τις εξουσίες τους στον Κων. Καραμανλή οι χουντικοί, μέσα σε ένα κλίμα εθνικής καταστροφής. Οι δίκες των χουντικών θα γίνονταν μετά το ‘χειρουργείο’ στην Κύπρο. Όλοι αυτοί οι δράστες του πραξικοπήματος στην Ελλάδα, οι επιλογές τους μικρές ή μεγάλες μέσα – έξω από την Ελλάδα, με ελληνικά επιχειρηματικά συμφέροντα και με ξένα κέντρα εξουσίας, με το λαό που μεροδούλι – μεροφάι αυτός είναι που κυλά τον τροχό της Ιστορίας παρακάτω, με το δίκτυο αντίστασης που αναπτύσσετο τότε προ και μετά του Πολυτεχνείου με βασανιστήρια – την υποχρεωτική στράτευση – και τις εξορίες, θα έπρεπε να καούν σα μια κόλλα χαρτί και να μην μείνει ίχνος ούτε καν από τη στάχτη τους! Κάτι σαν πρακτορικό non-paper ας πούμε της CIA. Αυτό ακριβώς πήρε σάρκα και οστά στην Ελλάδα με τις δίκες των χουντικών τότε, υπό την επαγρύπνηση των Αμερικανών και το βλοσυρό και αδέκαστο βλέμμα του Καραμανλή… Αυτός θα παρέδιδε, μετά Βαΐων και Κλάδων, τη στάχτη της μεταπολίτευσης στους Αμερικανούς. Τους ανήκε!..

Επιστρέφοντας στην Διάσκεψη της Γενεύης, αυτά περί διεθνών κανόνων τα γνώριζε ο Καραμανλής;.. Τα γνώριζε ο Καραμανλής, βεβαίως!.. Ήταν άνθρωπος της Βορειοαντλαντικής συμμαχίας, ήταν του ΝΑΤΟ επίσης, ήταν το παιδί για τα θελήματα της ελληνικής άρχουσας τάξης από το ’55 – και μέχρι το ’63 στα σίγουρα… Οι συνομιλίες της Διάσκεψης ναυαγούν. Πρόκειται για ένα φιάσκο ολκής, μόνο και μόνο για όλα όσα θα διαδραματίζονταν εκ των υστέρων. Εξήντα πέντε λεπτά μετά την κατάρρευση των συνομιλιών στη Γενεύη, το ξημέρωμα στις 4.35 της 14ης Αυγούστου, ξεσπά η δεύτερη στρατιωτική επιχείρηση στην Κύπρο από τους Τούρκους. Είναι ο Αττίλας 2 με τον οποίο το 36,2% των εδαφών του Νησιού θα περιέλθει στην κατοχή των Τούρκων.

Βεβαίως δεν είχε πια μαζί του τον Σεφέρη – ο Γ. Σεφέρης συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για την Κύπρο θυμίζω – μιας και πέθανε κατά την διάρκεια της Χούντας αφήνοντάς μας σε μια ποιητική παρακαταθήκη την πικρία του για τις μέχρι τότε διευθετήσεις στο Νησί. Λέω ότι θα ένιωθε ίσως – και αυτό είναι προσωπική άποψη – ότι έπαιξε ματαίως το άλλοθι του Καραμανλή δια μέσω της διεθνούς του αίγλης, σε ένα τόσο κρίσιμο θέμα. Τα γνώριζε όλα αυτά λοιπόν ο Κων. Καραμανλής… Και να του ξέφευγε κάτι ωστόσο, τού το υπενθύμιζαν οι Αμερικανοί! Ήξερε.., και ρίσκο δεν θα έπαιρνε.., και έτοιμη λύση του είχαν για την Ελλάδα… τηρώντας αποστάσεις, και στην πολιτική κολυμπήθρα του Σιλωάμ θα τον βούταγαν. Ας μην λησμονούμε εκείνες τις πικραμένες δήθεν δηλώσεις του Καραμανλή περί παύσης της συμμετοχής της Ελλάδας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ ως αντίμετρο, ας πούμε, στον ‘εμπνευσμένο’ μιλιταρισμό των ΗΠΑ που ασκήθηκε μέσω της Κύπρου στην ευρύτερη περιοχή, ενώ λίγο αργότερα ως σοφολογιότατος δηλώνει: “Η Κύπρος κείται μακράν”. Σημαδεμένα φύλλα τραβάει…

Αθώος από τούτο το χαμό θα έβγαινε μόνο ο Καραμανλής. Ενώ οι ΗΠΑ βεβαίως και έχουν κερδίσει την στημένη αυτή παρτίδα, το τουρκικό κατεστημένο έχει αναβαθμίσει την θέση του γεωπολιτικά και μοιράζει υποσχέσεις.., και η Κύπρος είχε μόλις πέσει στα νύχια του αμερικανικού ιμπεριαλιστικού σχεδιασμού για την περιοχή! Και μήτε μπορούσε κανείς να διανοηθεί το ‘κόλπο’!
Αύγουστος 2018

23 Αυγούστου, 2018

ΔΕΝ "ΤΣΙΜΠΑΜΕ": ΜΑΖΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΟ 3ο ΜΝΗΜΟΝΙΟ - ΜΑΖΙ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΟΥΣ,,



Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
«Μέτωπο» εξαπάτησης
Στους άμεσους στόχους της κυβερνητικής προπαγάνδας είναι να ξαναζεστάνει το δίπολο «πρόοδος - συντήρηση», «δεξιά - αντιδεξιά».
 Ετσι, προτάσσει το κάλεσμα συγκρότησης ενός «προοδευτικού μετώπου», μιας συμμαχίας δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ με δυνάμεις της παλιάς σοσιαλδημοκρατίας (δυνάμεις από ΠΑΣΟΚ, Κίνημα Αλλαγής κ.λπ.), που θα μπει ανάχωμα τάχα στην παλινόρθωση της «συντηρητικής, νεοφιλελεύθερης και ακροδεξιάς» ΝΔ.
Το σχήμα είναι γνωστό, παλιό και δοκιμασμένο, τα υλικά του μόνο διαφοροποιούνται από την άποψη της προσπάθειας του ΣΥΡΙΖΑ να αναδειχθεί σε ραχοκοκαλιά της σοσιαλδημοκρατικής αναμόρφωσης στη χώρα. Προσπάθεια που βεβαίως έχει και έξωθεν ευλογίες αν μετρήσουμε αντιδράσεις της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας στο όλο εγχείρημα.
Είναι κι αυτό ένα δείγμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει το λαό σαν λωτοφάγο. Αφού δεν είναι πρώτη φορά που ανακοινώνονται «προοδευτικά και αντιδεξιά μέτωπα» από πολιτικές δυνάμεις που παίρνουν άριστα στην υλοποίηση της αντεργατικής πολιτικής, που κάνουν τη βρώμικη δουλειά εμπλοκής της χώρας σε επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, που αναδεικνύονται στα καλά παιδιά των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. 
Και που επί της ουσίας ταυτίζονται πλήρως, στρατηγικά, με τον αντίπαλο «δεξιό και συντηρητικό» πόλο τόσο που του προκαλούν αμηχανία.
Οι κάλπικες διαχωριστικές γραμμές, τα ψεύτικα δίπολα είναι αναγκαία σε ένα πολιτικό σύστημα όπου ουσιαστικά κόμματα εναλλάσσονται στη διακυβέρνηση, μοντέλα διαχείρισης αλλάζουν αλλά δεν αλλάζει το κύριο, η στρατηγική υπηρέτησης των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων. Και όσο το πλαίσιο ευελιξίας και ελιγμών στις διάφορες μεθόδους διαχείρισης γίνεται όλο και πιο δύσκαμπτο, όλο και πιο στενό, τόσο μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερό. Οι διαφορές λοιπόν και οι αντιθέσεις αναζητούνται σε ιστορικές, ιδεολογικές και άλλου είδους υπαρκτές διαφορές, που όμως δεν αναιρούν την κοινή τους στρατηγική. Αντίθετα, αξιοποιούνται κάθε φορά με στόχο ο λαός να ξεγελιέται, να εγκλωβίζεται σε αυτά τα δίπολα, να επιλέγει ανάμεσα σε αυτό που κάθε φορά θεωρεί ή του φαίνεται μικρότερο κακό.
Το έκαναν παλιότερα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που τσακώνονταν πάνω σε κάλπικες διαχωριστικές γραμμές, όπως «φως - σκοτάδι» κ.ά., ενώ ο ένας συνέχιζε την πολιτική του άλλου και έφτασαν τελικά να συγκυβερνούν. Για τα κρίσιμα ζητήματα και τότε και τώρα σιγή ασυρμάτου. Αμφισβητεί κανείς τους το μνημονιακό πλαίσιο που από κοινού δημιούργησαν; Κανείς. Αμφισβητεί κανείς τους στόχους της ανάκαμψης των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων που τσακίζουν τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες; Αμφισβητεί την ενεργή εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ; Κανείς. Ο καβγάς τους αφορά το ποιος είναι πιο ικανός να υπηρετήσει αυτήν την πολιτική...
Γι' αυτό τα περί «προοδευτικής διαχείρισης» που επαναφέρει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι κάλπικα, και γι' αυτό δεν διστάζει να αξιοποιεί στελέχη του παλιού ΠΑΣΟΚ και να πιέζει το Κίνημα Αλλαγής για συμμαχία μαζί του. Το οποίο βεβαίως πιέζεται και από το «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» μέτωπο που θέλει να στήσει η ΝΔ. Και πιέζεται και από τους δύο ακριβώς γιατί υπάρχει κοινή στρατηγική σύμπλευση ανάμεσά τους.
Τα κούφια λόγια περί «σύγκρουσης με τις παθογένειες» και με «όσους μας έφεραν ως εδώ», που χρησιμοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπαράθεση με τη ΝΔ, στήνουν «σκιάχτρα» για τα πραγματικά αίτια της κρίσης και «βγάζουν λάδι» το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, τη στρατηγική του κεφαλαίου, που από κοινού υπηρετούν οι αστικές κυβερνήσεις και τα κόμματα.
Οι εργαζόμενοι και ο λαός δεν πρέπει να «τσιμπήσουν» στο δόλωμα της «ανανεωμένης» σοσιαλδημοκρατίας που πετάει ο ΣΥΡΙΖΑ. Με τον αγώνα και τη δική τους συμμαχία, με συστράτευση με το ΚΚΕ, αξιοποιώντας την πλούσια πείρα τους μπορούν να αχρηστεύσουν τις παγίδες που στήνονται και πάλι με σκοπό τον εγκλωβισμό τους.

19 Αυγούστου, 2018

Η ΤΣΙΠΡΑΊΙΚΗ «ΕΞΟΔΟΣ ΑΠ' ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ» & ΤΟ ΜεταΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΓΙΑ ΤΑ «ΜΑΤΙΑ» ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ


Η καπιταλιστική οικονομία και εξουσία είναι το μνημόνιο των μνημονίων για το λαό

ΤΑΦΙΛΗΣ
Πάνω στα αποκαΐδια της αντιλαϊκής της πολιτικής, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προετοιμάζει την παρουσία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, αναθερμαίνοντας το αφήγημα της «εξόδου από τα μνημόνια».
Τα προπαγανδιστικά τρικ που επιστράτευσε όλο το προηγούμενο διάστημα, αλλά και οι αντιπαραθέσεις με τη ΝΔ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, με τα οποία ταυτίζεται στην υπηρέτηση της στρατηγικής του κεφαλαίου, δεν μπορούν να κρύψουν το γεγονός ότι ούτε ένας από τους 700 και πλέον μνημονιακούς νόμους δεν καταργείται.
Οτι το νομοθετικό οπλοστάσιο που έχουν στα χέρια τους οι επιχειρηματικοί όμιλοι για την ένταση της εκμετάλλευσης παραμένει άθικτο και επεκτείνεται, με βάση και τα όσα συμφώνησε πρόσφατα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τους ιμπεριαλιστικούς θεσμούς, αλλά και τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ, αυτά που αποτελούν την «ευρωπαϊκή κανονικότητα», όπως τη διαφημίζει η κυβέρνηση.
«Μεταμνημονιακό μνημόνιο»...
Ολα αυτά συνθέτουν το «μεταμνημονιακό μνημόνιο», που βρίσκεται ήδη εδώ για τους εργαζόμενους και το λαό:
-- Η μνημονιακή εργασιακή ζούγκλα, που λύνει τα χέρια της εργοδοσίας, με μέτρα έντασης της εκμετάλλευσης, τα οποία συνθέτουν τον πυρήνα της πολιτικής θωράκισης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου. 
Με μισθούς πείνας 300 και 400 ευρώ, με την «ευελιξία» να «σπάει κόκαλα», τη μερική απασχόληση να έχει εκτοξευθεί κατά 120% την περίοδο 2012 - 2017, την εργοδοσία να επιδοτείται για τζάμπα εργατικό δυναμικό και για την ανακύκλωση των ανέργων. 
Με το αίσχος του «υποκατώτατου μισθού» όχι μόνο να διατηρείται, αλλά να προβλέπεται η επέκτασή του σε ακόμα περισσότερους εργαζόμενους. Με τις διακηρύξεις για αύξηση του κατώτατου μισθού να λειτουργούν ως μοχλός για τη σύνδεση του μισθού με την παραγωγικότητα, δείχνοντας στην κατεύθυνση της παραπέρα έντασης της εκμετάλλευσης. 
Με το σάρωμα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και ακόμα περισσότερα όπλα στη «φαρέτρα» της εργοδοσίας που η κυβέρνηση «σφραγίζει» για τη «μεταμνημονιακή» περίοδο με την «κωδικοποίησή» τους. 
Με μέτρα ώστε η εργοδοσία να «μη δίνει λογαριασμό» για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων
Με απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και προσπάθεια να μπει πάγος στο δικαίωμα στην απεργία (μερικά μόνο από τα πρόσφατα «επιτεύγματα» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ). Με τη συζήτηση να έχει ανοίξει στα γεμάτα για την παραπέρα μείωση του εργασιακού «κόστους», την παραπέρα απαλλαγή της εργοδοσίας από ασφαλιστικές εισφορές, πλάι στους υπόλοιπους νόμους που διέλυσαν τον κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης. Με όλα τα παραπάνω να δίνουν «αέρα στα πανιά» της εργοδοτικής τρομοκρατίας, να την αποθρασύνουν, όπως δείχνει και η τραμπούκικη επίθεση στον πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων στις προβλήτες της «Cosco» τη βδομάδα που πέρασε, όπως και η απόπειρα για τη δημιουργία εργοδοτικού σωματείου.
-- Η μόνιμη «εποπτεία» των λαϊκών αναγκών, με την παγιοποίηση των περικοπών και των ελλείψεων, τους «ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς» και τους μόνιμους «κόφτες» σε Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία, υποδομές για τις ανάγκες του λαού, να ενισχύονται παραπέρα. 
Με μόνιμο «ζύγι» τη λογική «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο που στέλνει τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα στον «Καιάδα», τους οδηγεί από τραγωδία σε τραγωδία, όπως αποκάλυψε ξανά με σκληρό για το λαό τρόπο η τραγωδία στο Μάτι, πιο πριν στη Μάνδρα, προηγουμένως στο Σαρωνικό. Με την παραπέρα προώθηση της επιχειρηματικής λειτουργίας και της εμπορευματοποίησης σε κρίσιμους τομείς για την υγεία, την ασφάλεια, τη ζωή των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων. 
Την ακόμα στενότερη σύνδεση της Εκπαίδευσης, της επιστήμης και της έρευνας με τους επιχειρηματικούς ομίλους, που υποτάσσει τα επιτεύγματά τους στις «ανάγκες» της καπιταλιστικής κερδοφορίας, χαραμίζει και μετατρέπει τις μεγάλες σημερινές δυνατότητες σε «κατάρα» για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα.
-- Η απογείωση της φοροληστείας του λαού με τους έμμεσους και άμεσους φόρους, το παραπέρα τσεκούρι σε αφορολόγητο, ώστε σε συνδυασμό με τα παραπάνω να πιάνονται για τις επόμενες δεκαετίες οι στόχοι των ματωμένων «πρωτογενών πλεονασμάτων» για να πληρώνεται ένα χρέος που δε δημιούργησε ο λαός, να δημιουργούνται τα «μαξιλάρια ασφαλείας» ώστε το κεφάλαιο να δανείζεται από τις «αγορές» χωρίς τις δεσμεύσεις των μνημονίων και το αστικό κράτος να έχει την απαραίτητη «ευελιξία» για τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων με «ζεστό» χρήμα.
-- Οι εκβιασμοί, οι πιέσεις και το «κυνηγητό» στα λαϊκά σπίτια που δυναμώνουν για την αποπληρωμή δανείων και χρεών, με τους νόμους της κυβέρνησης να διασφαλίζουν ότι οι πλειστηριασμοί λαϊκών σπιτιών θα γενικευτούν, και οι εργαζόμενοι θα πληρώσουν τις επιχειρηματικές «αναδιαρθρώσεις» και την απαξίωση κεφαλαίου, ως «συμβολή» στο στόχο της μείωσης των «κόκκινων» δανείων, ώστε οι τραπεζικοί όμιλοι, η «καρδιά», όπως λένε της καπιταλιστικής οικονομίας, να τροφοδοτήσουν τον νέο γύρο καπιταλιστικής κερδοφορίας.
...για τα «μάτια» του κεφαλαίου
Ολα αυτά αποτελούν και την «άλλη όψη» των μέτρων για την απευθείας στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων, την προσέλκυση επενδύσεων, το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας για τα μονοπώλια.
Τις δεκάδες φοροαπαλλαγές, εισφοροαπαλλαγές και λοιπά «κίνητρα», τα «πακέτα» από τους «αναπτυξιακούς νόμους». Τις «διευκολύνσεις» για την επιχειρηματική λειτουργία, με ακόμα πιο «φιλικό» για το κεφάλαιο και προσαρμοσμένο στις σύγχρονες ανάγκες του αστικό κράτος, και την άρση ακόμα και των πιο στοιχειωδών μέτρων για την προστασία της υγείας, της ασφάλειας, του περιβάλλοντος, όλα όσα παρουσιάζονται ως «εμπόδια» στην προσέλκυση επενδύσεων και επενδυτών.
Τις υποδομές που σχεδιάζονται με αποκλειστικό κριτήριο τους στόχους της αστικής τάξης, όπως αυτός για την ανάδειξη της χώρας σε «κόμβο» μεταφοράς εμπορευμάτων και Ενέργειας.
Το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας στο κεφάλαιο, που μεταξύ άλλων σηματοδοτούν και το «σάρωμα» αυτοαπασχολούμενων και ΕΒΕ σε μια σειρά από κλάδους, αλλά και το παραπέρα ξεκλήρισμα των φτωχών αγροτών.
Αλλά και την εμπλοκή της χώρας στα επικίνδυνα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή, στους ανταγωνισμούς για το μοίρασμα αγορών και σφαιρών επιρροής. Εμπλοκή μέσα από την οποία η αστική τάξη βλέπει «ευκαιρίες» γεωστρατηγικής αναβάθμισης και ο λαός μας, όπως και όλοι οι λαοί της περιοχής, μεγάλους κινδύνους και νέα δεινά ενόψει.
«Καθαρή έξοδος» για το λαό μόνο με την πάλη του
Οπως πριν στο όνομα της ανάκαμψης από την καπιταλιστική κρίση, έτσι και τώρα στο όνομα της διατήρησής της, ο λαός θα καλείται συνεχώς σε νέες θυσίες για τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Το αποκαλύπτουν άλλωστε οι συνεχείς διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης το προηγούμενο διάστημα για τη «μεταρρυθμιστική προσπάθεια» που δεν θα ανακοπεί στο ελάχιστο, για τον... «ασθενή που δεν θα τρέξει το κατοστάρι απευθείας», που καλούν το λαό να θεωρήσει περασμένα - ξεχασμένα όσα έχασε στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης.
Το αποκαλύπτουν από μια ακόμα σκοπιά και τα προκλητικά «αφηγήματα» περί «αντίμετρων», που ετοιμάζεται να παρουσιάσει εκ νέου από τη ΔΕΘ, ή όπου αλλού η κυβέρνηση, παραδοχή ότι η αντιλαϊκή επίθεση θα κλιμακωθεί τα επόμενα χρόνια.
«Αφηγήματα» που ωστόσο δεν μπορούν να κρύψουν το αποκρουστικό πρόσωπο της πολιτικής τους ούτε το γεγονός ότι και αυτά τα μέτρα όχι μόνο δεν αποτελούν αντίβαρο στην αντιλαϊκή πολιτική, αλλά συμπλήρωμά της, με στόχο την ενσωμάτωση και διαχείριση της «ακραίας» φτώχειας που αφήνει πίσω της η πολιτική για τα κέρδη του κεφαλαίου.
Αλλωστε, έχουν ως «προαπαιτούμενο» το παραπέρα «σάρωμα» των δικαιωμάτων σε Πρόνοια και Υγεία, ενώ σε αυτά εντάσσονται όπως δείχνει και το πρόσφατο πολυνομοσχέδιο, μέτρα για την απευθείας στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων, όπως αυτά για την «επιδότηση» πάμφθηνης εργατικής δύναμης για το κεφάλαιο, την ανακύκλωση της ανεργίας.
Το αποκαλύπτουν, επίσης, οι υποσχέσεις περί «σταδιακής αποκατάστασης απωλειών» «όταν και όποτε» οι συνθήκες της καπιταλιστικής οικονομίας το επιτρέψουν, με τις οποίες η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στήνει παγίδα εγκλωβισμού και μάταιης αναμονής στο λαό. Με στόχο να πειστεί ότι οι ανάγκες του μπορούν τάχα να συμβιβαστούν με την κερδοφορία του κεφαλαίου, ζητώντας του να στοιχηθεί πίσω από τους σχεδιασμούς του, να βάλει κι άλλο πλάτη στην καπιταλιστική οικονομία, να συνδέσει την πορεία της και τις «αντοχές» της με τις ανάγκες του.
Τα περί «δίκαιης ανάπτυξης» και «διάχυσης των οφελών στην κοινωνία» δεν μπορούν να κρύψουν ότι η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, η οικονομία και η εξουσία του, είναι ασυμβίβαστες με τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, κυριολεκτικά «κίνδυνος - θάνατος» για το λαό.
«Καθαρή έξοδος» για το λαό δεν μπορεί παρά να σημαίνει κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων που ματώνουν το λαό 10 χρόνια τώρα, ανάκτηση όλων των απωλειών, αύξηση μισθών και συντάξεων, μείωση της φορολογίας, ικανοποίηση όλων των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Δεν μπορούν παρά να σημαίνουν απεγκλωβισμό από όλους τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, από τις αποστολές εκτός συνόρων, από τον θανάσιμο εναγκαλισμό του ελληνικού λαού με τις αμερικανοΝΑΤΟικές πολιτικές.
Αυτήν την καθαρή έξοδο οι εργαζόμενοι, ο λαός δεν μπορούν να την περιμένουν από όσους ευθύνονται για τα μνημόνια διαρκείας σε βάρος του, το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, σημερινές και επίδοξες, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Μοναδική ελπίδα είναι ο δικός τους οργανωμένος αγώνας και η συμμαχία τους, η συμπόρευση με το ΚΚΕ, η σύγκρουση με το κεφάλαιο και την εξουσία του.

18 Αυγούστου, 2018

TA ΧΡΥΣ@ΥΓΟΥΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ «Ήρωες οι Ναζί Εισβολείς,,, Αφελείς και Εκτελεστές Αιχμαλώτων οι Κρητικοί»


ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ
Μάχη της Κρήτης: Ήρωες οι ναζί εισβολείς, αφελείς και εκτελεστές αιχμαλώτων οι Κρητικοί
Άλλο ένα δείγμα της θρασυδειλίας των ναζιστών της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή είναι η προσχηματική διαγραφή του βουλευτή τους Μπαρμπαρούση,  ο οποίος μιλώντας στη Βουλή κάλεσε την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων να προχωρήσει σε πραξικόπημα.
Πρώτα τον χειροκρότησαν, αποδεικνύοντας έτσι τη συμφωνία με όσα είπε και μετά -και αφού είχε περάσει μια ώρα- ο Μιχαλολιάκος τον διέγραψε από την κοινοβουλευτική τους ομάδα -όχι και από την οργάνωσή τους-, γιατί αυτά που είπε «ήταν εκτός γραμμής» και γιατί «με την δήλωση του αυτή έδωσε μια βαθιά επικοινωνιακή ανάσα στο ΣΥΡΙΖΑ».
Αυτοί οι «λεβέντες». Που, δρώντας στο σκοτάδι παρουσιάζουν το πραγματικό ναζιστικό πρόσωπό τους και όταν βρίσκουν λίγο τα σκούρα, δεν διστάζουν να αποκηρύξουν τον πραγματικό τους εαυτό.
Αυτοί οι «πατριώτες». Που τιμούν, τάχα, τη Μάχη της Κρήτης, αλλά στην πραγματικότητα πανηγυρίζουν για τη νίκη των ναζιστικών ορδών του Χίτλερ. 
«Εκεί κοντά στο Μάλεμε, υπάρχει η τελευταία κατοικία, εκείνων που αψήφισαν τις εξωτερικές πραγματικότητες και νίκησαν. Αναγνωρίζοντας την πραγματική εικόνα και σημασία των γεγονότων της εποχής εκείνης, τους απευθύνουμε έναν ακόμη Χαιρετισμό», αναφέρει έγγραφο που βρέθηκε στα αρχεία τους και περιλαμβάνεται στη δικογραφία, στη δίκη που διεξάγεται εναντίον τους. 
Ενώ, τους Κρητικούς που αντιστάθηκαν υπερασπιζόμενοι την πατρίδα και την ελευθερία τους, τους  χαρακτηρίζουν στο ίδιο έγγραφο, «αφελείς» και «θύματα στον δούρειο ίππο του αντιγερμανισμού», αλλά και  «οπλαρχηγούς» και «εκ του ασφαλούς πάντοτε πολέμαρχους μαχαιροβγάλτες» που εκτελούσαν «αιχμάλωτους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές»
Να τι γράφουν σε αυτό το έγγραφο, που τιτλοφορούν «Η μάχη της Κρήτης» οι απόγονοι των Γερμανοτσολιάδων και του Τσολάκογλου, «η σπορά των ηττημένων του '45», όπως λέει ο Μιχαλολιάκος :
«1987 1941: Σαρανταέξι Χρόνια από τις φονικότατες μάχες στο νησί που δίκαια χαροκτηρίστηκε σαν το "κλειστό σταυροδρόμι" της Μεσογείου, τον τόπο δηλαδή, που πολλά "εισέρχονται" και τίποτα δεν "βγαίνει", ή τουλάχιστον "βγαίνει" όταν δεν είναι η ώρα του.
Φαίνεται πως ο "μύθος" του Μίνωα και του Μινώταυρου έχει οριοθετήσει την μοίρα του νησιού, τόσο στον τύπο, όσο και στην ουσία, τόσο στο "ένδυμα" όσο και στην "ψυχή" του. Μονάδες του Ελληνικού στρατού, βρέθηκαν στο πλευρό των Αγγλων της ιντέλλιτζενς και του Ουίνστον Τσόρτσιλ. Πολεμούσαν, πιστεύοντας πως, κατά βάθος, έρχονταν πίσω τους η ατέλειωτη Βρετανική αυτοκρατορία. Πόσο ενάντιοι ήσαν οι Ελληνες τότε στο Γ Ράιχ;
Αντιπαρερχόμενοι τις πρόσφατες τότε ιστορικές συγκυρίες, παρατηρούμε τα εξής: Πρώτον, τον παρέλκυσμα τμημάτων των Ελληνικών ενόπλων δυνάμεων από τις Βρετανικές μυστικές υπηρεσίες. Στο σημείο αυτό, πρωτεύοντα ρόλο έπαιξαν οι άνθρωποι ταυ παλατιού, οι οποίοι, χειροπάδαρα δεμένοι στο Βρετανικό άρμα εξετέλεσαν κατά γράμμα τις εντολές των πατρόνων τους. Η άσκοπη θυσία πολλών νεαρών Ελλήνων, που από αφέλεια τους ακολούθησαν, φυσικά δεν τους ενδιέφερε. Εκείνο που προείχε, ήταν να ικανοποιηθούν οι ισχυροί προστάτες, οι οποίοι, κάποτε θα τους αντάμειβαν.
Δεύτερον, την μακρόχρονη και σαφή δράση των πρακτόρων και πρακτορίσκων των δυτικών συμμάχων στο "κλειστό αυτό σταυροδρόμι". Εκμεταλλευόμεναι την de φάκτο αγγλόφιλη και συνάμα αντιγερμανική τοποθέτηση και παράδοση του νησιού αυτού κυρίως λόγω Βενιζέλου, είχαν προετοιμάσει τέλεια τα έδαφος για ολόπλευρη και συνεχή αντίδραση κατά των Γερμανών. Οι αφελείς Κρήτες, εύκολα έπεσαν θύματα στον Δούρειο ίππο του αντιγερμανισμού. 'Ηδη, από τις πρώτες ώρες των επιχειρήσεων, αναφέρονται περιστατικά εκτελέσεως αιχμαλώτων Γερμανών αλεξιπτωτιστών από τους "οπλαρχηγούς" και τους εκ του ασφαλούς πάντοτε, πολέμαρχους μαχαιροβγάλτες.
Πόσο εύκολη επιχείρηση ήταν η κατάληψη της Κρήτης; Είναι γεγονός αναμφισβήτητο, πως οι αμυνόμενοι, ήσαν πολλαπλάσιοι, πλέον του ότι ευνοούνταν από τον περιβάλλοντα χώρο. Είναι εξ ίσου αναμφισβήτητο, το ότι με τα δεδομένα τεχνικής υποστηρίξεως των πρώτων ημερών του πολέμου, η από του αέρος κατάληψις ενός τέτοιου στόχου, άγγιζε τα όρια του εξωπραγματικού. Οι επιτιθέμενοι όμως, τα κατάφεραν. Εις πείσμα των περιστάσεων, των μακρόχρονα στημένων σκηνικών, και των σάπιων συμφερόντων της Βρετανικής τότε υπερδυνάμεως, ο αγκυλωτός σταυρός, υψώθηκε εκεί που δεν τον ήθελαν... Και ο Βρετανικός στόλος και ο Βρετανικός στρατός, που από τον Αύγουστο του 1940 παραθέριζαν στα Κρητικά παράλια, πήραν το δρόμο του γυρισμού, για πάντα. Τίμημά τους ο αργός θάνατος, ο θάνατος εκείνου που ακολουθεί χωρίς να βλέπει τον "Αγνωστο αφέντη".
Εκεί κοντά στο Μάλεμε, υπάρχει η τελευταία κατοικία, εκείνων που αψήφισαν τις εξωτερικές πραγματικότητες και νίκησαν. Αναγνωρίζοντας την πραγματική εικόνα και σημασία των γεγονότων της εποχής εκείνης, τους απευθύνουμε έναν ακόμη Χαιρετισμό.
Ο εθνικοσοσιαλισμός είναι ο "εξτρεμισμός" της Χρυσής τομής».

1 / 1

16 Αυγούστου, 2018

ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΕΙΣΜΟ ΣΤΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗ -Η Τσιπραίικη «Δωρεάν Κρατική Αρωγή»:

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ: 
ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΕΙΣΜΟ ΣΤΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Ακόμα δεν έχουν κατεδαφιστεί ούτε τα ακατάλληλα σπίτια!
Τραγικοί οι ρυθμοί αποκατάστασης, με τους πληγέντες να είναι στον «αέρα», παρά τις κυβερνητικές υποσχέσεις

Μία νεκρή ηλικίας 45 ετών, πολλοί τραυματίες και σπίτια που κατέρρευσαν ήταν ο τραγικός απολογισμός από τον ισχυρό σεισμό μεγέθους 6,1 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ που σημειώθηκε πέρυσι στις 12 Ιούνη, λίγο πριν τις 3.30 το μεσημέρι, νότια της Λέσβου. Οι μεγαλύτερες ζημιές είχαν σημειωθεί στο χωριό Βρίσα, με 850 κατοίκους, όπου 11 άτομα τραυματίστηκαν. 
Το χωριό ισοπεδώθηκε και από τότε είναι ένα χωριό - φάντασμα, αφού οι εργασίες αποκατάστασης προχωρούν με ρυθμό μεσαιωνικού αραμπά.
Σε περιοδείες και παρεμβάσεις του το ΚΚΕ ζητούσε και ζητά πλήρη αποκατάσταση των πληγέντων από το κράτος, έλεγχο και άμεση αποκατάσταση σχολείων και δημοσίων κτιρίων, προτεραιότητα για αποκατάσταση στις οικογένειες των οποίων τα σπίτια έχουν χαρακτηριστεί ακατάλληλα, καταγραφή των ζημιών για οικοσκευές και επαγγελματικές δραστηριότητες. Επίσης, πάγωμα για τους επαγγελματίες και τους μικρούς βιοτέχνες των ασφαλιστικών και φορολογικών υποχρεώσεων. Ρύθμιση των δανείων. Ενίσχυση όλων των ανέργων χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Αποκατάσταση όλων των υποδομών. Να γίνουν στο νησί τα απαραίτητα έργα αντισεισμικής θωράκισης και προστασίας.
Σήμερα, πάνω από ένα χρόνο μετά, έχουν γίνει ελάχιστα πράγματα στο θέμα της αποκατάστασης, παρά τις κατά καιρούς κυβερνητικές υποσχέσεις. Οι τελευταίες, δε, κάνουν λόγο για οκτάχρονο πλάνο «αποκατάστασης». Συγκεκριμένα, όπως καταγγέλλει ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Βρίσας, Στρατής Παράκοιλας, ακόμα γίνεται η κατεδάφιση των περίπου 260 «κόκκινων» κτιρίων. Μέχρι σήμερα έχουν κατεδαφιστεί περίπου τα μισά από αυτά.
Εδώ και ένα χρόνο ζουν το δικό τους Γολγοθά οι κάτοικοι στο χωριό Βρίσα (φωτ.)...
Εδώ και ένα χρόνο ζουν το δικό τους Γολγοθά οι κάτοικοι στο χωριό Βρίσα (φωτ.)...
Οσον αφορά τα «κίτρινα» κτίρια, οι ιδιοκτήτες τους, σε συνεργασία με μηχανικό, ακόμα καταθέτουν φακέλους με το κοστολόγιο των ζημιών. Μέχρι σήμερα, έχουν κατατεθεί μόλις 20. Στην περίπτωση αυτή, η επιδότηση είναι 500 ευρώ το τετραγωνικό. Χαρακτηριστικό της ...ταχύτητας της αποκατάστασης είναι πως πριν από λίγες μέρες εκδόθηκε η πρώτη άδεια ανέγερσης. Οι κυβερνητικές εξαγγελίες έκαναν λόγο για επιχορήγηση 1.200 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο για ένα καινούργιο σπίτι. Το 80% του ποσού καλύπτεται από το κράτος και το 20% από τραπεζικό δάνειο. Μόνο που καμιά τράπεζα δεν χορηγεί δάνειο...
Αξίζει να σημειώσουμε ότι αντίστοιχο «μοντέλο» αποκατάστασης έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση και για τους πυρόπληκτους στο Μάτι. 
Και μπορεί στην Κοινή Υπουργική Απόφαση που υπεγράφη την περασμένη Πέμπτη να γίνεται αναφορά σε «δωρεάν κρατική αρωγή», ωστόσο δεν είναι λίγοι οι πληγέντες που εκφράζουν ανησυχίες και αμφιβολίες για το κατά πόσο η προσπάθειά τους να ξαναχτίσουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους δεν θα τους οδηγήσει ξανά να χρωστάνε στις τράπεζες, χώρια τα άλλα έξοδα και υποχρεώσεις που «τρέχουν».
Επιπρόσθετα, αν προσέξει κανείς τις πρόσφατες δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών σχετικά με την αποκατάσταση των πληγέντων, θα διαπιστώσει ότι οι ρυθμοί δεν πρόκειται να διαφοροποιηθούν πολύ από αυτούς της Μυτιλήνης...
Εβγαλε άδεια, αλλά δεν πήρε ακόμα επιδότηση!
...και όπως όλα δείχνουν, είναι αμφίβολο αν θα μπορέσουν να ξαναφτιάξουν τα σπίτια τους
...και όπως όλα δείχνουν, είναι αμφίβολο αν θα μπορέσουν να ξαναφτιάξουν τα σπίτια τους
Οπως μας επισημαίνει ο πρόεδρος της Κοινότητας, ακόμα και αυτός που έχει βγάλει άδεια δεν σημαίνει ότι έχει πάρει και τα χρήματα. Ακόμα και στην πρώτη και μοναδική άδεια που έχει εκδοθεί, ο ιδιοκτήτης του ακινήτου δεν έχει πάρει την επιδότηση. Αυτή καταβάλλεται σε 3 δόσεις (η πρώτη αφορά το 40% των χρημάτων).
Επίσης, τα έξοδα κατεδάφισης χορηγούνται από το ελληνικό Δημόσιο σε δύο δόσεις. Η πρώτη δίνεται πριν από τις εργασίες κατεδάφισης και η δεύτερη δόση μετά από αυτήν, αλλά η χορήγησή της καθυστερεί 2-3 μήνες.
Οσον αφορά την επιδότηση ενοικίου, αυτήν την δικαιούνται, στην ουσία, όλοι οι κάτοικοι του χωριού, διότι στην κατάσταση που είναι δεν μπορεί να κατοικηθεί, καθώς μέχρι σήμερα δεν έχουν μεταφερθεί από αυτό ούτε όλα τα μπάζα. Παρενθετικά, όπως επισημαίνει ο πρόεδρος της Κοινότητας, αξίζει να σημειωθεί πως η αποκομιδή των άχρηστων υλικών γίνεται με αργούς ρυθμούς, διότι ο εργολάβος έχει κάνει για δεύτερη φορά διακοπή των εργασιών, αφού δεν έχει πληρωθεί.
Η αποκομιδή γίνεται με κρατικά χρήματα που χορηγούνται στο δήμο και στη συνέχεια δίνονται στον εργολάβο που έχει αναλάβει το έργο, και τα χρήματα του καταβάλλονται ανά δίμηνο. Σε αυτό το δίμηνο, όμως, όπως και το προηγούμενο, καθυστερεί η καταβολή τους από το κράτος. Κάτοικοι και Κοινότητα ζητούν επίσπευση των σχετικών διαδικασιών, ώστε να έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες μέχρι τον Οκτώβρη.
Επανερχόμενος στην επιδότηση ενοικίου, ο πρόεδρος της Κοινότητας υπογραμμίζει πως την δικαιούνταν όσοι δεν είχαν άλλο σπίτι σε απόσταση 50 χιλιομέτρων, και η απόσταση του χωριού από την Μυτιλήνη είναι ακριβώς αυτή. 
Το δε επίδομα οικοσκευής δόθηκε μόνο σε όσους είχαν πρώτη κατοικία στο χωριό. Οσο για τους επαγγελματίες, δεν πήραν τίποτα, διότι η σχετική νομοθεσία προβλέπει πως στις φυσικές καταστροφές τούς καταβάλλονται αποζημιώσεις, εκτός της περίπτωσης σεισμού...

Δες Ακόμη:

Συνέντευξη του Ν. Σοφιανού στην τηλεόραση του «Σκάι»
Η κυβέρνηση δεν πρόλαβε να πάρει αντιπυρικά και αντιπλημμυρικά μέτρα, πρόλαβε όμως να ψηφίσει και να εφαρμόσει 500 και πλέον μνημονιακούς νόμους, επισήμανε μεταξύ άλλων ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, μιλώντας στην τηλεόραση του «Σκάι» το μεσημέρι της Πέμπτης 16 Αυγούστου, ερωτηθείς για την «επικοινωνιακή διαχείριση» της τραγωδίας από την κυβέρνηση.