01 Μαρτίου, 2019

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ... ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ...


«Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα» του Δημήτρη Μπάτση.
Την 1 Μαρτίου του 1952, βγήκε η απόφαση της "Δεύτερης δίκης Μπελογιάννη" κι ήταν "Νίκος Μπελογιάννης, Δημήτρη Μπάτσης, Νίκος Καλούμενος, Ηλίας Αργυριάδης, εις θάνατον". 
Τα είπαμε αυτά. (http://www.katiousa.gr/…/ki-aftoi-gelane-i-defteri-diki-to…/). Η εκτέλεση έγινε στις 30 Μάρτη.
Εδώ θα σας μιλήσω μόνο για τον Δημήτρη Μπάτση ... τον οικονομολόγο της "παρέας" ... που 5 χρόνια νωρίτερα, είχε γράψει ένα μνημειώδες έργο με τίτλο "Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα" ...
Προσέξτε τους τίτλους των ενοτήτων του βιβλίου ...
"Α. Η αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών δυνάμεων της χώρας για τη δημιουργία ενεργειακής βάσης και βαριάς βιομηχανίας . ..
Β. Το οικονομικό σχέδιο για την δημιουργία και για την ανάπτυξη της βαριάς βιομηχανίας ...
Γ. Εκβιομηχάνιση και βιωσιμότητα" ...
Και δείτε όλο τον πίνακα περιεχομένων στις φωτογραφίες.
Το έγραψε το 1947 ... εν μέσω εμφυλίου ... πολεμούσε κι έγραφε … σχεδίαζε τη νίκη … τα όνειρα των κομμουνιστών δεν τα περιορίζει τίποτα και κανείς ... ονειρεύονται ακόμα και την ώρα που δίνουν τη ζωή τους γι’ αυτά τα όνειρα ... την ώρα που φτιάχνουν όνειρα για τη ζωή όλου του λαού τους ...
Τα όνειρα των κομμουνιστών δεν είναι "ροζ συννεφάκια" .... και σίγουρα δεν είναι ρεαλισμοί της ενσωμάτωσης και της διαχείρισης ... έχουν πολύ πρακτική αξία ... έχουν στόχευση προς όφελος του λαού ... έχουν επιστημονικό υπόβαθρο ... με πίνακες ... με χάρτες ... όλη η πλούσια χώρα μας ... πού έχει ... τι έχει ... και πώς αυτό το κάθε ορυκτό στηρίζει ποιο τομέα της βιομηχανία ...
Ο Μπάτσης με το βιβλίο του συντρίβει τη θεωρεία της "ψωροκώσταινας" ... δείχνει τις δυνατότητες της χώρας και του λαού ... δείχνει έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης ...
Η πρόταση των κομμουνιστών πάντα είναι επιστημονική, εφαρμόσιμη και ρεαλιστική ... πάντα με την προϋπόθεση της λαϊκής εξουσίας ...
"Να τι μπορούσε να γίνει" ... είναι σαν να λέει ο Μπάτσης σ’ αυτούς που κυβέρνησαν και έφεραν την πλήρη αποβιομηχάνιση της χώρας ... να ποια πολιτική χρειαζόταν ... να ποια πολιτική χρειάζεται ... τώρα ... ακόμα ...
Ίσως οι λόγοι που εκτελέστηκε ο Μπάτσης, στην πραγματικότητα να ήταν αυτοί ... έπρεπε να σταματήσει να γράφει και να μιλάει γι’ αυτά ...
Το βιβλίο του κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Κέδρος".
Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ Δ. ΜΠΑΤΣΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ.
Η εισαγωγή του ίδιου του συγγραφέα Δ. Μπάτση στην πρώτη έκδοση του βιβλίου.
«Η εργασία μου αυτή γράφτηκε με την βέβαιη προοπτική, πως παρ’ όλα τα εμπόδια και παρ’ όλες τις πολύμορφες επεμβάσεις, ο Ελληνικός Λαός, που πάντα αγωνίζεται ηρωικά, θα ανοίξει και πάλι με τον αγώνα του διάπλατα τον δρόμο, για μια ελεύθερη δημοκρατική ανοδική πορεία, και θα αρχίσει, με τον ίδιο ενθουσιασμό, με την ίδια ορμή και αυτοθυσία, να χτίσει την ερειπωμένη από την ναζιστοφασιστικη κατοχή και τον οικτρό εμφύλιο, πατρίδα.
Η Ελλάδα θα γίνει οικονομικά και εθνικά πραγματικά ελεύθερη μόνον τότε που η ανοικοδόμηση αυτή γίνει από το Λαό και για το Λαό.
Θα σπάσουν τα δεσμά και θα αλλάξει ριζικά η διάρθρωση της σημερινής οικονομίας μας, θα ανοίξει ο δρόμος για να λυτρωθούν οι παραγωγικές δυνάμεις της νεοελληνικής κοινωνίας.
Και ο δρόμος αυτός μας οδηγεί στην ορθολογιστική οργάνωση και στη σχεδιασμένη ανάπτυξη της εθνικής μας οικονομίας, στη δημιουργία ανώτερης τεχνικής βάσης, στη γοργή συσσώρευση των οικονομικών μέσων για ν’ ανθήσει και σ’ εμάς γερή, προοδεμένη κοινωνική ζωή. Μόνον τότε θα δημιουργηθούν και θα εξασφαλιστούν όλες οι προϋποθέσεις για μια ακόμα πιο ψηλή κοινωνική επιδίωξη: τη σοσιαλιστική κοινωνία.
Για το χτίσιμο αυτής της νέας Ελλάδας δουλεύουν σήμερα, μέσα σε τραγικές πραγματικά συνθήκες και αψηφώντας κάθε κίνδυνο, όλοι οι επιστήμονες που βλέπουν μπροστά, όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι των επιστημών, πλάι και μαζί με τον αδάμαστο Ελληνικό Λαό, προσφέροντας ακόμη και την ζωή τους, ότι πολυτιμότερο δηλαδή έχουν, προσπαθώντας έτσι να στεριώσουν, όσο το δυνατό περισσότερο, την νίκη του.
Σε όλους αυτούς τους πραγματικούς ηρωικούς αγωνιστές, προσφέρω και εγώ την μικρότατη αυτή συμβολή.
Δημήτρης Μπάτσης
Αθήνα, ΕΜΠ , Ιούνιος 1947»
Σχόλια
  • Haroula Tzamourani Πρέπει να το αγοράσετε και να το διαβάσετε.
    1
  • Niko Karaiskos Δεν ξέρω αν το έγραψα πάλι σε δική σου ανάρτηση αλλά είναι φωτεινό παράδειγμα μιας εγγενούς αδυναμίας της κομμουνιστικής ιδεολογίας και, κατ' επέκταση, της πολιτικής. Το ότι παράγεται από αστούς και στηρίζεται σε αστούς. Περισσότερα, υπό συζήτηση.
    1
  • Niko Karaiskos Όσο για τη συγκεκριμένη υπόθεση, αποτελεί σενάριο για θρίλερ πρώτης γραμμής και ξεσκεπάζει ρόλους που θάφτηκαν. Όπως του "...γέρου της δημοκρατίας", του Σ. Βενιζέλου και πολλών άλλων. Αει στο.....
    2
  • ΧΑΡΗΣ ΦΙΛΝΤΙΣΗΣ Ο Λένιν ήταν γιος διευθυντή σχολείου, ο Μαρξ ήταν γιος δικηγόρου. Ο Μπάτσης ήταν δικηγόρος . Ανήκαν στην αστική τάξη; Ήταν βιομήχανοι, τραπεζίτες, εφοπλιστές; Από πότε η κομμουνιστική ιδεολογία στηρίζεται στους αστούς; Η αστική τάξη και το πολιτικό προσωπείο της δεν πρωτοστάτησαν στις διώξεις, φυλακίσεις και εξορίες των κομμουνιστών; Ξέρεις πολλούς αστούς σαν τον Ένγκελς; Περισσότερα, υπό συζήτηση.
    1
    Απόκρυψη 15 απαντήσεων
    • Μαγνήτης Μιχάλης "...Ο Δ. Μπάτσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1916. Ήταν γιός του βασιλόφρονος ναυάρχου Α. Μπάτση που καταγόταν από τα Ψαρά και της Αν. Πρίντεζη, από τη Σύρο. Κατά τα αναμενόμενα, φοίτησε σε καλά σχολεία, έμαθε τις ξένες γλώσσες του, σπούδασε νομικά και άνοιξε το δικηγορικό γραφείο του. Ήταν, δηλαδή, ένας εκλεκτός γόνος της άρχουσας τάξης.
      Ήταν κοσμικός με ευρύτατες κοινωνικές σχέσεις, είχε παντρευτεί την κόρη του υπουργού του Λαϊκού κόμματος (βασιλικό κόμμα) με την οποία είχε χωρίσει και μετά παντρεύτηκε κόρη βιομηχάνου την Λίλιαν..." Δεν ξέρω αν ήταν μεγαλοαστός, προλετάριος πάντως δεν ήταν! Όπως αντίστοιχα για την εποχή τους, δεν ήταν προλετάριοι, ούτε ο Μαρξ, ούτε ο Ένγκελς(!) και θα έλεγα ούτε ο Ουλιάνωφ! Αυτό που διαφεύγει από τον Niko Karaiskos, είναι ότι την εποχή που θεμελιώθηκε η κοσμοθεωρία του επιστημονικού σοσιαλισμού - κομμουνισμού, η μόρφωση αποτελούσε κοινωνικό προνόμιο των ανώτερων κοινωνικών τάξεων, ενώ στο προλεταριάτο κυριαρχούσε ο αναλφαβητισμός! Το ίδιο περίπου ισχύει και για την Ελλάδα του μεσοπολέμου, του εμφυλίου και την δεκαετία του '50! Τουτέστιν, ακόμη κι αν στην συνείδηση και το μυαλό τους οι προλετάριοι εκείνων των εποχών, μπορεί να κατανοούσαν και να ονειρεύονταν μια κοινωνία ισότητας, δλδ αταξική, τους ήταν αδύνατο να το γράψουν αυτό στο χαρτί, να το κάνουν βιβλίο, επιστημονική θεωρία! Συνεπώς, υπήρξε αντικειμενική ιστορική αναγκαιότητα, η κοσμοθεωρία του επιστημονικού σοσιαλισμού - κομμουνισμού να συλληφθεί ως ιδέα και να θεμελιωθεί, από ανθρώπους που δεν ανήκαν στην εργατική τάξη και το προλεταριάτο ως προς την κοινωνική τους θέση, αφιέρωσαν όμως όλη τους την ζωή και όλο το μυαλό και το έργο τους, στην υπόθεση της απελευθέρωσης των προλεταρίων! Ευτυχώς!!!
      2
    • ΧΑΡΗΣ ΦΙΛΝΤΙΣΗΣ Άρχουσα τάξη είναι η αστική. Αυτό το "γόνος της άρχουσας τάξης" είναι ανερμάτιστο. Οι ανωτέρω δεν ανήκαν στην αστική τάξη πλην του Ένγκελς και επίσης δεν υποστήριξα ότι ήταν προλετάριοι. Η τοποθέτησή μου έχει να κάνει με το ότι "Η κομμουνιστική ιδεολογία παράγεται από αστούς και στηρίζεται σε αστούς". Θα συμφωνήσω στο Ευτυχώς.
    • Niko Karaiskos Μαγνήτης Μιχάλης, με όλο το σεβασμό, δε μου διαφεύγει καθόλου και δε μιλάω ούτε για το 19ο ούτε και για τον 20ο αιώνα. Το κοινωνικό και το εκπαιδευτικό σύστημα, ακόμα δεν έχει επιτρέψει να δημιουργηθούν οι συνθήκες που θα επέτρεπαν στην εργατική τάξη να βγάλει διανοούμενους. Στις ελάχιστες εξαιρέσεις τους αστικοποιεί και αυτό είναι ακομα χειρότερο. Πείτε μου ένα διανοούμενο της αριστεράς του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα που δεν είχε αστική (μεγαλοαστική θα έλεγα) καταγωγή.
      1
    • ΧΑΡΗΣ ΦΙΛΝΤΙΣΗΣ Αν και περί στήριξης των αστών στην κομμουνιστική ιδεολογία δεν έγινε αναφορά, σε παραπέμπω στους εκατοντάδες ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών που στηρίζουν το Κ.Κ.Ε. Όλοι αυτοί έχουν αστική καταγωγή; Αναφέρομαι βέβαια στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα.
    • Μαγνήτης Μιχάλης Niko Karaiskos Χμμμ χωρά πολύ συζήτηση στις μέρες μας για το τι και ποιος είναι αριστερά και αριστερός, όπως και για το πως ορίζεται η διανόηση και ποιος είναι και ποιος δεν είναι διανοούμενος. Εκ του προχείρου όμως, θα σας έλεγα δύο πολύ γνωστούς πανεπιστημιακούς, που δεν έχουν μεγαλοαστική καταγωγή, τον κ. Μαργαρίτη και τον κ. Ρούση.
    • Μαγνήτης Μιχάλης ΧΑΡΗΣ ΦΙΛΝΤΙΣΗΣΆρχουσα τάξη, είναι όντως η αστική! Με την διαφορά ότι δεν άρχει και δεν επιβάλλεται στις άλλες τάξεις μόνη της. Στηρίζεται και σε άλλες κοινωνικές τάξεις, που την υπηρετούν και ονειρεύονται την προαγωγή τους σε αστούς! Επιπλέον, θα πρέπει ν' αναλογιστεί κανείς, ότι ακόμη και μέσα στην ίδια την αστική τάξη, υπάρχει διαστρωμάτωση. Δεν είναι όλοι οι αστοί στο ίδιο επίπεδο. "Ας τρέμουν οι κυρίαρχες τάξεις..." έγραψαν οι Μαρξ και Ένγκελς στο Κομμουνιστικό μανιφέστο....
    • ΧΑΡΗΣ ΦΙΛΝΤΙΣΗΣ Αν η εργατική τάξη ονειρεύεται να γίνει αστική τότε μιλάμε για "λούμπεν" τάξη. Άτομα λούμπεν υπάρχουν, τάξεις όχι. Επίσης η υποβόσκουσα ή έκδηλη αντίληψη, των ατόμων της μικροαστικής τάξης ότι θα γίνουν αστοί είναι a priori καταδικασμένη. Σε σχέση με την εργατική τάξη δεν μπορεί να γίνει αστική στον καπιταλισμό και βέβαια υπηρετεί τους αστούς οι οποίοι την εκμεταλλεύονται και γι αυτό πρέπει να αγωνιστεί για το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό.
    • Μαγνήτης Μιχάλης ΧΑΡΗΣ ΦΙΛΝΤΙΣΗΣΠροφανώς και δεν μιλάμε για την εργατική τάξη, αν και το όνειρο του να γίνουν αστοί, υπάρχει σε πολλούς εργάτες. Μιλάμε για τα μικροαστικά στρώματα και τους μισθωτούς εκείνους, που οι αποδοχές τους, τους τοποθετούν πολύ ψηλότερα από το προλεταριάτο στην ταξική διαστρωμάτωση. Η πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού, είναι προφανώς η ικανή και αναγκαία συνθήκη για την εγκαθίδρυση του σοσιαλισμού!
    • ΧΑΡΗΣ ΦΙΛΝΤΙΣΗΣ Πιστεύω ότι ήταν μια γόνιμη ανταλλαγή απόψεων. Χάρηκα για το διάλογο!
    • Μαγνήτης Μιχάλης ΧΑΡΗΣ ΦΙΛΝΤΙΣΗΣΠαρομοίως! Καλή συνέχεια!
    • Giorgos Parliaros Ξεχνάμε μία βασική αρχή. Οι τάξεις είναι δύο. Η αστική και η Εργατική. τα μικροαστικά στρώματα είναι διαρρέοντα στρώματα που η πλειοψηφία τους καταλήγει στη εργατική τάξη και ελάχιστοι περνούν στην αστική. Το καθήκον της εργατικής τάξης είναι να ελευθερώσει την πατρίδα της που ποτέ δεν της ανήκε γιατί της την είχαν πάρει οι κοσμοπολίτες χωρις πατρίδα καπιταλιστές και να γίνει `Αρχουσα Τάξη μέχρι την πραγματική κατάργηση των τάξεων. Αυτά λέει ο Μαρξ . Δεν υπάρχει μικροαστική ιδεολογιά, είναι ο λεγόμενος οππορτουνισμός. Υπάρχει μόνο εργατική πολιτική οικονομία και αστική.`Ολα τ`άλλα είναι καροσκοπισμός.
    • Μαγνήτης Μιχάλης Giorgos Parliaros"...Απ' όλες τις τάξεις που σήμερα βρίσκονται αντιμέτωπες με την αστική τάξη, μόνο το προλεταριάτο είναι τάξη αληθινά επαναστατική.
      Οι υπόλοιπες τάξεις χάνονται κι εξαφανίζονται από τη μεγάλη βιομηχανία, ενώ το προλεταριάτο είναι το πιο χαρακτηριστικό προϊόν της.
      Οι μεσαίες τάξεις, ο μικρός βιομήχανος, ο μικρέμπορας, o βιοτέχνης, ο αγρότης, όλοι αυτοί πολεμούν την αστική τάξη για να διατηρήσουν την ύπαρξή τους σαν μεσαίες τάξεις και να σωθούν απ' τον αφανισμό. Δεν είναι λοιπόν επαναστατικές αλλά συντηρητικές.
      Κάτι παραπάνω, είναι αντιδραστικές, γιατί ζητούν να στρέψουν προς τα πίσω τον τροχό της ιστορίας.
      Αν είναι επαναστατικές, είναι σχετικά με το επικείμενο πέρασμά τους στο προλεταριάτο, και τότε δεν υπερασπίζουν τα σημερινά, αλλά τα μελλοντικά τους συμφέροντα, εγκαταλείπουν τη δική τους άποψη για να πάνε με την άποψη του προλεταριάτου..."
      Κ. Μαρξ - Φ. Ένγκελς "Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος" (Αστοί και Προλετάριοι σελ. 13)
    • ΧΑΡΗΣ ΦΙΛΝΤΙΣΗΣ Παραθέτω:«Εδώ πρέπει να βάλεις στον εαυτό σου όχι μόνο το ερώτημα αν έχουμε πείσει την πρωτοπορία της επαναστατικής τάξης, αλλά ακόμη και το ερώτημα αν οι ιστορικά ενεργητικές δυνάμεις όλων των τάξεων, όλων απολύτως των τάξεων μιας δοσμένης κοινωνίας, χωρίς καμία εξαίρεση, είναι διαταγμένες έτσι, ώστε η αποφασιστική μάχη να είναι πια εντελώς ώριμη - έτσι ώστε (1) όλες οι εχθρικές προς εμάς ταξικές δυνάμεις να τα έχουν αρκετά χαμένα, να έχουν αρκετά φαγωθεί αναμεταξύ τους, αρκετά εξασθενίσει από έναν αγώνα ανώτερο από τις δυνάμεις τους, έτσι ώστε (2) όλα τα ταλαντευόμενα, διστακτικά, ασταθή, ενδιάμεσα στοιχεία, δηλαδή Η ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ, η μικροαστική δημοκρατία σε διάκριση από την αστική τάξη, να έχουν αρκετά ξεσκεπαστεί μπροστά στο λαό, να έχουν αρκετά ρεζιλευτεί με τη χρεοκοπία τους στην πράξη, έτσι ώστε (3) στο προλεταριάτο να έχει αρχίσει και να αναπτύσσεται εντατικά μια μαζική τάση για υποστήριξη πιο αποφασιστικών, απεριόριστα τολμηρών, επαναστατικών ενεργειών ενάντια στην αστική τάξη. Τότε η επανάσταση θα είναι πιο ώριμη, τότε η νίκη μας, αν έχουμε υπολογίσει σωστά όλους τους όρους που σημειώσαμε και περιγράψαμε σύντομα παραπάνω και αν έχουμε διαλέξει σωστά τη στιγμή, η νίκη μας είναι εξασφαλισμένη».
      Β. Ι. Λένιν: «Άπαντα», εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», τ. 41, σελ. 79 Ο Μαρξ τόνιζε ότι οι «ΜΕΣΑΙΕΣ ΤΑΞΕΙΣ… γίνονται επαναστατικές εν όψει του επικείμενου περάσματός τους στο προλεταριάτο».
      Κ. Μαρξ: «Κριτική του προγράμματος της Γκότα», Σύγχρονη Εποχή, 1994, σελ. 24.
      Τα ανωτέρω περί μικροαστικής τάξης (Λένιν) ή μεσαίων τάξεων (Μαρξ).
      Ο πατέρας του Μπάτση ήταν βασιλόφρων και ναύαρχος. Δηλαδή όποιου ο πατέρας είναι βασιλόφρων αυτός de facto ανήκει στην αστική τάξη; Άρα το 30% που ψήφισε "βασιλιά" το 1974 ανήκει στην αστική τάξη; Η αναφορά μου ήταν στην μικροαστική αντίληψη ατόμων και όχι στην ιδεολογία της μικροαστικής τάξης.
      1
    • Giorgos Parliaros Συμφωνώ απόλυτα. Δεν υπάρχει καμία διαφωνία. Στο μόνο που επιμένω είναι στο αν πρέπει να θεωρούνται οι μικροαστοί σαν ξεχωριστή τάξη. Πιστεύω ότι είναι θέμα μεταφράσεων γιατί στη πολιτική οικονομία παρουσιάζονται σαν στρώματα που ανεβοκατεβαίνουν συνήθως προς τα κάτω.
    • Μαγνήτης Μιχάλης ΧΑΡΗΣ ΦΙΛΝΤΙΣΗΣ Η τοποθέτηση του Μπάτση ως "γόνου της άρχουσας τάξης", γίνεται γιατί ο βασιλόφρων ναύαρχος πατέρας του, είναι υψηλόβαθμο στέλεχος του μηχανισμού επιβολής της αστικής εξουσίας! Δεν ήταν όλοι οι βασιλόφρονες υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί στο δημοψήφισμα του '74. Αλλά είναι προφανές, ότι όλοι οι βασιλόφρονες, είναι υποστηρικτές του αστικού συστήματος, ανεξαρτήτως της τάξης στην οποία ανήκουν. Αυτό όμως, είναι μια άλλη συζήτηση....
  • Micky Tsorbatzoglou Υπάρχει σε pdf?
  • Giorgos Parliaros Ο Μπάτσης που για αρκετά χρόνια τον ξεχάσαμε λίγο και όχι ίσως αυτόν αλλά το έργο του εκτελέστηκε για δύο λόγους. Ο πρώτος, γιατί πρόδωσε την τάξη του όντας αστός, γιός βασιλόφρωνα ναυάρχου που αν και στο τέλος υπέκυψε είχε κάνει το έγκλημα να μιλήσει για τον πλούτο αυτής της χώρας και για το πως έπρεπε να διαχειρισθεί από τον Λαό και προς ώφελος του Λαού του ίδιου. Αυτός ήταν ο δεύτερος λόγος και ο πιό βασικός που εκτελέστηκε.
  • Panagiotis Chiotis Μάνο σ'ευχαριστούμε που μας "ανοίγεις τα μάτια"
  • Giorgos Parliaros `Ετσι περάσαμε στην εποχή της Ψωροκώσταινας , της φτωχής χώρας που έχει ανάγκη από κάθε είδους προστάτες, συμμάχους που μας βοηθούν, ο πλούτος της χώρας κρύφτηκε εκτός απ'αυτόν που΄είχαν ανάγκη εκείνη τη στιγμή οι διάφορες πολυεθνικές (βλέπε ΠΕΣΙΝΕ Βωξίτης δηλαδή) και διάφορα άλλα. Γίναμε χώρα μεταναστών για να ξαναφτιάξουμε την Γερμανική οικονομία ,με αγροτική οικονομία που την έσβησαν και αυτη οταν δεν την χρειάζονταν οι διάφοροι ευεργέτες που θα μας τάιζαν με χρυσά κουτάλια.Το έργο του Μπάτση εξαφανίστηκε.Το βιβλίο επειδή το ήξερα απο΄τον πατέρα μου έφαγα χρο΄νια πολλά να το βρώ. Και το βρήκα σε τιμή απαγορευτική για τη μεγάλη πλειοψηφιά του κόσμου. Ακόμα η τιμή του είναι πολύ μεγάλη. Τώρα όμως δεν έχει πια σημασία. Η Ε.Ε. και ειδικά η Γερμανιά ποσπαθώντας να απεγκλωβισεί ενεργιακα απο τον μεγαλο της ανταγωνιστή, την καπιταλιστική Ρωσία ανακάλυψε τάχα τον ορυκτό πλούτο της χώρας μας ,τόν έβαλε στα Μνημόνια ,τόν έκανε Ευρωπαική ιδοκτησία μέσω των λακέδων της καθε λογής χρώματος του δημοκρατικού τόξου με επακόλουθο αυτή η χώρα έχοντας τον πλούτο ,το επιστημονικό δυναμικό και όλες τις προυποθέσεις να είναι μια ευτυχισμένη χώρα, να είναι πραγματικά Ψωροκώσταινα για το Λαό της και να έχει χάσει απίστευτα χρόνια ευημερίας και να έχει κάνει απίστευτες θυσίες, με μεγάλη ευθύνη του ίδιου του λαού βέβαια. Αποτέλεσμα ο Μπάτσης εκτελέστηκε ,ο Λαός τώρα έμαθε και το ζήτημα είναι αν θα θελήσει να πάρει στα χέρια του τον δικό του πλούτο ή θα συνεχίσει να είναι ο συνηθισμένος Ραγιάς.Η ανάρτηση είναι συνέχεια της προηγούμενης μου ανάρτησης που απο λάθος έσπασε στα δυό.
    2