29 Δεκεμβρίου, 2021

Τα «Ευτράπελα» «Πριν» - ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ.



Σε μεγάλο αδιέξοδο....
«Μεγαλειώδης νίκη του λαού, ανοιχτό το στοίχημα των αγώνων»… Ο παραπάνω τίτλος άρθρου, που αναφέρεται στην επικράτηση του σοσιαλδημοκράτη Γκ. Μπόριτς στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές της Χιλής, δεν προέρχεται από την «Αυγή». 
Είναι ο τίτλος που επέλεξε για το ολοσέλιδο αφιέρωμά του το «Πριν», η εφημερίδα του ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Διαβάζοντας κανείς το άρθρο και τα όσα γράφει για τον Μπόριτς και την πολιτική του, είναι δύσκολο να καταλάβει πώς ακριβώς στοιχειοθετείται ο τίτλος του και για ποιον λόγο πρέπει να χαρεί… 
Μάλλον είναι και αυτό το «ευτράπελο» ένα από τα αποτελέσματα της λογικής που θέλει τις αστικές κυβερνήσεις να μην είναι εξ ορισμού εκφραστές και υπηρέτες των συμφερόντων της αστικής τάξης, αλλά «φτερά στον άνεμο», που με την πίεση των λαϊκών αγώνων μπορούν να ...αρθούν στο ύψος των περιστάσεων! Να φανταστεί κανείς ότι όλα αυτά γράφτηκαν στο «Πριν» τη στιγμή που είχε χαιρετίσει την εκλογή Μπόριτς στη Χιλή ακόμα και ο Γκουαϊδό, ο σεσημασμένος αχυράνθρωπος των ΗΠΑ στη Βενεζουέλα!

Έχουμε χάσει το μέτρημα από τις τόσες φορές που το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουν «βάλει το λιθαράκι τους» για να καλλιεργούνται τέτοιου είδους ψεύτικες ελπίδες σε τμήματα του λαού και της νεολαίας που έχουν ριζοσπαστικές αναζητήσεις. 
Έχουμε και λέμε:
«Ο λαός (…) αναδεικνύοντας τον ΣΥΡΙΖΑ σε πρώτο κόμμα εκδηλώνει την αγανάκτησή του απέναντι στη βαρβαρότητα της επίθεσης, το ξεπέρασμα του φόβου, την απόφασή του να φύγουν όσοι μας έφεραν μέχρι εδώ, να γυρίσει σελίδα» ήταν η εκτίμηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για το αποτέλεσμα των εκλογών στις 25 Γενάρη του 2015 που ανέδειξε στη διακυβέρνηση της χώρας τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ. Το τι «σελίδα» γυρίσαμε φάνηκε σε όλο του το μεγαλείο κατά την τετραετία που ακολούθησε…
Λίγο πριν το δημοψήφισμα-απάτη του Ιουλίου του 2015, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κάνοντας μάλιστα αντιπαράθεση με τη θέση του ΚΚΕ, δήλωνε:
 «Εάν επικρατήσει το ΟΧΙ καμία κυβέρνηση δεν θα τολμήσει να επιβάλει μέτρα που θα έχουν ακυρωθεί από το λαό και περιέχονται τόσο στη συμφωνία που πρότειναν ΕΕ - ΕΚΤ -ΝΤ, όσο και στην πρόταση της κυβέρνησης».
Προγνωστικά για σίγουρο «ταμείο»…

Για να μην πάμε πιο πίσω και θυμηθούμε τι έλεγαν π.χ. για την «Αραβική Άνοιξη» και για τόσα άλλα…

Και σήμερα, όμως, αυτές οι δυνάμεις δεν περιορίζουν τις ελπίδες τους στη νέα κυβέρνηση της Χιλής. 
«Οι λαοί της Λατινικής Αμερικής δείχνουν να στρέφονται ξανά προς ό,τι αποπνέει σοσιαλισμό», έγραφε το «Πριν» για την εκλογική επικράτηση του Λουίς Άρτσε στη Βολιβία τον Οκτώβριο του 2020, ενώ για την κυβέρνηση του σοσιαλδημοκράτη Ομπραδόρ στο Μεξικό, μόλις τον περασμένο Ιούνιο έγραφε ότι «αμφισβήτησε το πολιτικό κατεστημένο της χώρας, μια "τέλεια δικτατορία", εφαρμόζοντας ένα μετριοπαθές φιλολαϊκό πρόγραμμα».
Ο «μετριοπαθής φιλολαϊκός» Ομπραδόρ και η κυβέρνησή του λίγους μήνες μετά κατέστειλε -χρησιμοποιώντας μέχρι και πραγματικά πυρά- τους απεργούς εργάτες του «φίλου» της μεγιστάνα Κάρλος Σλιμ, στην κατασκευή διυλιστηρίων στην περιοχή Nτος Μπόκας!!!

Οι δυνάμεις του ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τα «εντός συνόρων» κρατάνε και κάνα πρόσχημα (όλο και λιγότερο είναι η αλήθεια) μπας και διαχωριστούν από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για τα «εκτός συνόρων» δίνουν ρέστα χαρακτηρίζοντας «μεγαλειώδεις λαϊκές νίκες» τις κυβερνητικές εναλλαγές που έχουν τη σφραγίδα της σοσιαλδημοκρατίας... 
Τι φταίει όμως και κάθε τόσο την «πατάνε» με τις προσδοκίες και τις ψευδαισθήσεις που καλλιεργούν και οι «μεγαλειώδεις λαϊκές νίκες» αποδεικνύονται προδοσίες για τα λαϊκά συμφέροντα, τρύπια σωσίβια; 
Και γιατί, παρόλο που την πατάνε, συνεχίζουν να παίζουν στο παιχνίδι της σοσιαλδημοκρατικής εναλλαγής; 
Δικά τους και υπαρξιακά τα ερωτήματα. 
Σε κάθε περίπτωση πάντως επιβεβαιώνεται ότι η αναζήτηση διαρκώς «μεταβατικών» φιλολαϊκών κυβερνήσεων στο έδαφος του συστήματος, η αντίληψη ότι η ανατρεπτική πάλη περνάει μέσα από ανακατατάξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα (πότε για να φύγει μια κυβέρνηση, ένας υπουργός κλπ.), η αντίληψη ότι ο αγώνας για την εργατική εξουσία είναι για τη «Δευτέρα Παρουσία» και ο σοσιαλισμός «απροσδιόριστο μέλλον» οδηγούν σε αδιέξοδο που όλο και μεγαλώνει...

ΥΓ: Στελέχη του ΝΑΡ φτάνουν να επιστρατεύουν ως και τα… κόκαλα των νεκρών της χούντας του Πινοτσέτ, που είναι σπαρμένα σε όλη τη Χιλή, για να στηρίξουν το ξέπλυμα του σοσιαλδημοκράτη Μπόριτς.
 Μπορούμε να κάνουμε μία αναλογία. 
Επειδή η Ελλάδα είναι σπαρμένη με νεκρούς αγωνιστές και κομμουνιστές (σε περιόδους στρατιωτικών και μη δικτατοριών και διαφορών ειδών αστικών κυβερνήσεων, συμπεριλαμβανομένων και «κεντρώων» κυβερνήσεων) πρέπει να στηριχθεί μία κυβερνητική εναλλαγή υπέρ της σοσιαλδημοκρατίας; 

05 Δεκεμβρίου, 2021

Παράνοια, Σήψη και Παρακμή:Τους Σπρώχνουμε ή μας παίρνουν μαζί τους;




ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ:
Παράνοια, σήψη και παρακμή
Το τελικό στάδιο του καπιταλισμού, ίσως και της κοινωνίας

Πρωθυπουργοί εγκληματίες. Ξεκάθαρα πράγματα. Αλλά και ξεδιάντροποι - ελεεινοί ψεύτες. 
Κακότεχνες μαριονέτες που τα αφεντικά τους τις έχουν χεσμένες και που στο όνομά τους ξεπουλάνε τα πάντα, κλέβουν ασύστολα, εκμαυλίζουν και εξαχρειώνουν και τολμούν να κομπάζουν για τα «κατορθώματά» τους. 
Τυμβωρύχοι! Δολοφονούν και φτύνουν στους τάφους μας.
Αχρείοι υπουργίσκοι που επαίρονται ότι κλείνουν νοσοκομεία. Το οξυγόνο λείπει απ’ τα νοσοκομεία γιατί δεν έχουμε… κομμουνισμό.
Παπάδες που υποδύονται τους επιστήμονες και «επιστήμονες» που σπρώχνουν τον κόσμο στον όλεθρο του ανορθολογισμού. 
Δεσποτάδες-στυγνοί δολοφόνοι που κλέβουν ΜΕΘ από φουκαράδες. Κι οι φουκαράδες αυτοί αφήνονται στους διαδρόμους πεινασμένοι, λερωμένοι να πεθάνουν.
 Και το μηχάνημα θα συνεχίσει να λειτουργεί, κινώντας ένα στήθος που δεν έχει πια πνοή, μέχρι να περάσει κάποιος να το κλείσει. 
Αλλά κατά την ανθρωπίδα-πρωθυπουργό δεν έχουμε στοιχεία ότι παρατηρείται μεγαλύτερη θνησιμότητα στους εκτός ΜΕΘ διασωληνωμένους.
Επιτροπή λοιμωξιολόγων-χανουμάκια του κέρδους και των αφεντικών της που δεν έχει καταλήξει αν η απάτη – έτσι κι αλλιώς της μετάληψης είναι μεταδοτική. 
Σιωπή για τις εκκλησίες, για την αθλιότητα των συγκοινωνιών. 
Απλώς αρθρώνουν ξεδιάντροπα ό,τι τους εντέλουν εξαργυρώνοντας τις… συναλλαγματικές της αναξιοπρέπειας που οφείλουν.
Μέσα μαζικής ενημέρωσης ιδιοκτησίας εφοπλιστών και μαφιόζων, με γκεμπελίσκους που δηλώνουν δημοσιογράφοι καθώς πουλάνε τηλέφωνα και κληρώνουν λοταρίες. Πρωινάδικα όπου αλωνίζουν απατεώνες αστρολόγοι, χαρτορίχτρες, ξεματιάστρες, καφετζούδες, παπάδες κι άλλοι ελεεινοί. Ριάλιτι του αισχίστου αίσχους και του ξεπεσμού. Σίριαλ της πλήρους αποβλάκωσης.
Ανυπόστατη, αήθης και θεόστραβη η δικαιοσύνη τους λιάζει τ’ αχαμνά της. Δουλική, εξευτελιστική σιωπή κι από την επιστημονική κοινότητα για όλον αυτόν τον ορυμαγδό παράνοιας και σήψης.

Τα νοσοκομεία και τα σχολεία θα πρέπει να βγάζουν τα έξοδά τους. Χωρίς εξοπλισμό και προσωπικό τα πρώτα, άνευ φυσικής, χημείας, θετικών επιστημών, αλλά με μπόλικα θρησκευτικά και ιστορία πλαστογραφημένη τα δεύτερα.

Κι ένας λαός στην πλειοψηφία του αποβλακωμένος, αποχαυνωμένος, εξαχρειωμένος. Εξαθλιωμένος οικονομικά, κοινωνικά, πολιτιστικά. Να προσπαθεί να κρατηθεί απεγνωσμένα στην επιφάνεια του ανορθολογισμού και του σκοταδισμού. 
Με την αμάθεια, τη συσκότιση και παραχάραξη της πραγματικότητας, την άμβλυνση των νοητικών ικανοτήτων του – βαρίδια που τον τραβούν στον πάτο. 
Σ’ έναν πάτο που οδηγούμαστε όλοι μας εκόντες-άκοντες αν δεν αντιδράσουμε. Κι ας τα βάζουν κάποιοι με τα αέρια των βοοειδών και τα πλαστικά καλαμάκια μπας και σώσουν τον πλανήτη από την εγκληματική αδηφαγία των καπιταλιστών που οι ίδιοι στηρίζουν και αποδέχονται.
Η ομίχλη του σκοταδισμού μάς κατακλύζει. 
Κάθε είδους ανοησία, αντιεπιστημονική βλακεία, μεσαιωνική δοξασία. Είναι τέτοια η «δυναμική» της που εισχωρεί από χαραμάδες και στα καλύτερα… σπίτια. 
Και παντού Αμερικανοί. Στην Κρήτη, στον Άραξο, στον Βόλο στη Λάρισα, στην Αλεξανδρούπολη.
 Κι από όπου περνούν χαίρονται οι δύστυχοι αφελείς που ανεβαίνουν οι πωλήσεις των… προφυλακτικών. Ελάχιστοι όμως ανησυχούν, ακόμη λιγότεροι αντιδρούν και κανείς δεν φαίνεται να… πονά.
Η νέα ναζιστική Γερμανία του μεσοπόλεμου είναι εδώ
Το ιμπεριαλιστικό κτήνος και τα ευρωπαϊκά τσιράκια του πνέουν τα λοίσθια. 
Συντελείται μια γεωπολιτική μετατόπιση ασύλληπτων διαστάσεων. Είναι ήδη και καθημερινά καθίσταται όλο και προφανέστερο πως πασχίζουν με κάθε τρόπο να τραβήξουν την ανθρωπότητα στην αμετάκλητη πτώση τους.
 Σε μικρή απόσταση χρονικά ελλοχεύει ο πυρηνικός όλεθρος. 
Στο νέο μεσαίωνα που μας επιφύλαξαν δεν θα χρειάζεται να μας στέλνουν στην πυρά. Θα πέφτει αυτή στα κεφάλια μας. Και δεν θα ακολουθήσει Αναγέννηση.
Η μαύρη τρύπα του καπιταλισμού μάς τραβά ολοένα και εντονότερα στη βέβαιη καταστροφή. 
Τους σπρώχνουμε ή μας παίρνουν μαζί τους;