Αυτή φυσικά είναι και η ποιότητα της ελληνικής άρχουσας αστικής τάξης.
Παριστάνει με ύφος χιλίων πιθήκων ότι διαφυλάσσει τα ιερά και τα όσια του διαφωτισμού, αλλά στην επόμενη στροφή της συγκυρίας κάνει την ισονομία χαρτί τουαλέτας.
Θυμάται την Ευρώπη και το "Ευρωπαϊκό Κεκτημένο", όταν είναι να εφαρμόσει μνημόνια, αλλά όταν είναι να εφαρμόσει νόμο δικό της, που δικαιώνει ένα ήσσονος σημασίας αίτημα του οξαποδώ, γίνεται ...Τουρκία.
Διατρανώνει ότι το κράτος δεν εκβιάζεται, όταν η Ελλάδα είναι ο παράδεισος των εκβιασμών.
Διατρανώνει ότι το κράτος δεν εκβιάζεται, όταν η Ελλάδα είναι ο παράδεισος των εκβιασμών.
Από τις τράπεζες που εκβίαζαν για ρευστότητα, μέχρι τους εταίρους που εκβίαζαν για υποταγή, από τους δανειστές που εκβίαζαν για πτώχευση μέχρι την TUI που εκβίαζε για είσοδο τουριστών χωρίς ελέγχους.
Το κράτος δεν εκβιάζεται μόνο όταν ο εκβιαστής είναι απεργός πείνας.....
Κι όταν βγαίνουν νομικοί, δικηγόροι, πανεπιστημιακοί όλων των κομματικών τοποθετήσεων και απαιτούν την εφαρμογή των νόμων του κράτους, αυτό το κράτος, όταν αποτυγχάνει να τους φιμώνει, διαστρεβλώνει τις θέσεις τους και τους βαφτίζει ξετσίπωτα "οπαδούς της τρομοκρατίας".
Βγάζει μονάδες, μεμονωμένα άτομα δικά του αυτό το κράτος, που δεν εκπροσωπούν παρά τον εαυτό τους.... για να ευτελίσει, να μειώσει το κύρος και να απαξιώσει θρασύτατα τις ανακοινώσεις της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, η οποία αριθμεί περί τους 2.500 δικαστικούς λειτουργούς και η οποία δρα, εκπροσωπείται και εκφράζεται μέσω της εκλεγμένης διοίκησης αυτής κατά πλειοψηφία - τί να κάνουμε αυτοί είναι οι κανόνες μιας τυπικής αστικής δημοκρατίας...
Ταυτόχρονα αυτό το κράτος και οι διαπρύσιοι κήρυκες της πούρας αστικής δημοκρατίας, ενώ ξορκίζουν και μετά βδελυγμίας αποκηρύσσουν τα "λαϊκά δικαστήρια" - και εννοούν την κρίση του "όχλου" -δεν διστάζουν να επιστρατεύουν ακόμη και τα σοφά "γκάλοπ", δηλαδή τη "φωνή του λαού"-
του ίδιου του "όχλου" που βαθύτατα μισούν και εχθρεύονται - για να πείσουν πως αυτό το κράτος έχει το "δίκιο" αφού και το πόπολο θέλει "εκδίκηση", θέλει νεκρό τον καταδικασμένο τρομοκράτη...
Διαλιέχτε, ό,τι το καλό και συμφέρον...Αυτό το Αστικό Κράτος επαληθεύει για πολλοστή φορά, ότι τα συντάγματα και οι νόμοι ψηφίζονται και υπάρχουν για το θεαθήναι, για την καθιέρωση και συντήρηση της αναγκαίας δημοκρατικής επίφασης στα μάτια των αφελών υπηκόων, μπορούν όμως άνετα να αποτελούν γράμμα κενό και μια ιλουστρασιόν έκδοση βαρύγδουπων διακηρύξεων και προκλητικά να μην εφαρμόζονται, παρά μόνο στο μέτρο και στο βαθμό που εξυπηρετούν τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις του σε κάθε δεδομένη ιστορική στιγμή...