22 Ιουνίου, 2022

22 Ιουνίου 1941: Ας θυμηθούμε τη εισβολή των Ναζί στη Σοβιετική Ένωση


ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ
Αρχίζει η εισβολή στη Σοβιετική Ένωση, 22 Ιουνίου 1941.
Η ναζιστική Γερμανία προχωρεί στο ακατανόητο, σκάβοντας τον λάκκο της. Τη μεγαλύτερη μέρα του χρόνου εισβάλει στην ΕΣΣΔ. 
Γιγαντωμένη από την πολιτική κατευνασμού Γάλλων και Βρετανών κυρίως κι έχοντας κατακτήσει όλη την Ευρώπη. Πολιτική που στοίχισε εκτός από την ύπαρξη της ίδιας της Γαλλίας και την ελευθερία όλης της ηπειρωτικής Ευρώπης, παραλίγο δε και της Μ. Βρετανίας. 
Η Γερμανία, με ολόκληρη την βιομηχανική ισχύ της κατεχόμενης Ευρώπης προχωρεί στην απονενοημένη επιχείρηση Μπαρμπαρόσα. 
Σε τέσσερα χρόνια δεν θα υπάρχει και στην καρδιά του Βερολίνου θα έχει καρφωθεί η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο. 
Από το προσκλητήριο της μεγάλης Νίκης εναντίον του φασισμού, θα απουσίαζαν εκατό εκατομμύρια άνθρωποι (από τους οποίους σχεδόν 70 εκ. πολίτες). Μεταξύ αυτών 27.000.000 Σοβιετικοί, τουλάχιστον άλλοι τόσοι Κινέζοι, 6.000.000 Εβραίοι, άλλοι τόσοι Πολωνοί, 2.500.000 Ινδοί, 1.000.000 Σέρβοι, 600.000 Έλληνες… αλλά κι απ’ τους κατακτητές, εκατομμύρια Γερμανοί, Ιταλοί, Ιάπωνες κι άλλοι κολαούζοι των φασιστών.

Η αιματοβαμμένη μοίρα της ανθρωπότητας για την επόμενη επταετία είχε σφραγιστεί στις 29 Σεπτεμβρίου 1938 με το Σύμφωνο του Μονάχου. Χίτλερ-Μουσολίνι-Τσάμπερλαιν-Νταλαντιέ υπογράφουν την καταδίκη της Τσεχοσλοβακίας και τον Β΄ ΠΠ. 
Η πολιτική του κατευνασμού. Με κάθε τρόπο η Γερμανία να στραφεί προς την Ανατολή.
«Αυτό που συνέβη στο Μόναχο ήταν το τέλος του μπολσεβικισμού στην Ευρώπη, το τέλος οποιασδήποτε επιρροής της Ρωσίας στην ήπειρό μας» δήλωσε θριαμβευτικά ο Μουσολίνι με το πέρας των εργασιών.
Ο Νταλαντιέ, καθώς τον επευφημούν οι αφελείς Γάλλοι μετά την υπογραφή της συμφωνίας, ψιθυρίζει στον υπουργό των εξωτερικών:
«Αν ήξεραν τι υπογράψαμε θα μας καθάριζαν».
Ο ίδιος ο Τσώρτσιλ την χαρακτήρισε τραγωδία

Η ΕΣΣΔ είχε προτείνει να στηρίξει την Τσεχοσλοβακία με την προϋπόθεση να περάσουν στρατεύματά της από Πολωνία και Ρουμανία. 
Όχι μόνο αρνήθηκαν, αλλά η Πολωνία ενέγειρε αξιώσεις επί της Τσεχοσλοβακίας. Η ΕΣΣΔ πρότεινε, επίσης, να στηρίξει την Γαλλία εάν υπερασπιζόταν την Τσεχοσλοβακία. Αρνήθηκαν και πάλι.

Στην διάσκεψη του Μονάχου, ο Τσεχοσλοβάκος πρόεδρος, παραμένει εκτός διαπραγμάτευσης σε διπλανό δωμάτιο. Η Τσεχοσλοβακία «πέφτει» ανυπεράσπιστη. Είχε προηγηθεί η Αυστρία.
Η ανεπτυγμένη βιομηχανικά Τσεχοσλοβακία παύει να υπάρχει. 
Η ειρωνεία είναι πως όταν εισέβαλε η Βέρμαχτ στη Γαλλία το 40% του εξοπλισμού της ήταν τσεχοσλοβάκικος.

Στις 17 Απριλίου του 1939 απορρίπτεται και η πρόταση της Σοβιετικής Ένωσης διά του Στάλιν, για κοινό μέτωπο κατά του άξονα. 
Στη συνέχεια οι συνομιλίες στη Μόσχα μεταξύ Βρετανών, Γάλλων και Σοβιετικών και μετά από επίμονες προσπάθειες των Σοβιετικών οδηγούνται σε αποτυχία με ευθύνη των Αγγλο-Γάλλων.

Τότε η ΕΣΣΔ προχωρεί στον ευφυέστερο διπλωματικό ελιγμό του αιώνα. Μετά από πρόταση της Γερμανίας υπογράφει το Σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ. Η ανάγκη της ΕΣΣΔ να κερδίσει χρόνο. Ηττάται η Πολωνία, το Βέλγιο, η Ολλανδία. Η ίδια η Γαλλία.

Η Ευρώπη γεμίζει νεκρούς και στρατόπεδα θανάτου. Άουσβιτς, Κέλμνο, Μαϊντάνεκ, Μάλυ Τρόστενετς, Μπέλζεκ, Μπίρκεναου, Νταχάου, Σομπιμππόρ… «Η τελική λύση». Μονοξείδιο του άνθρακα και Zyklon B. Κρεματόρια. Εβραίοι, Κομμουνιστές, Ρομά και Σίντι, Ομοφυλόφιλοι, άτομα με ειδικές ανάγκες…
Το τέρας του ναζισμού στρέφεται ανατολικά. Χίτλερ: «Θα εξοντώσουμε τη Ρωσία ώστε να μην μπορέσει ποτέ πια να σηκωθεί». Οι Αμερικανοί ειδικοί προβλέπουν πως η ΕΣΣΔ θα αντέξει ένα έως τρεις μήνες.

Μπαρμπαρόσα. Ο τάφος των ναζί. Στο Σοβιετογερμανικό μέτωπο η χιτλερική Γερμανία έχασε το 80% της δύναμής της. Φρούριο Μπρεστ-Λιτόφσκ, Λένινγκραντ, Στάλινγκραντ, Μόσχα, Οδησσός… 
Ασύλληπτος, απαράμιλλος ηρωισμός του Σοβιετικού Λαού και του Κόκκινου Στρατού. 
Οι νότες της συμφωνίας του Λένινγκραντ του Σοστακόβιτς, ηχούν ως απόκοσμη προφητεία θανάτου, στ’ αφτιά των γερμανών που πολιορκούν την πόλη. 
Στο Στάλινγκραντ σε μια ώρα ο νεοσύλλεκτος καθίσταται βετεράνος. Δρόμο με το δρόμο, σπίτι με το σπίτι, δωμάτιο με δωμάτιο. Να το κρατήσουν, να το χάσουν κι ύστερα πάλι να το κερδίσουν για να το ξαναχάσουν κι αργότερα να το καταλάβουν και πάλι. 
Κρατάνε και στη Μόσχα. Ακολουθεί το Κουρσκ. Εκατομμύρια νεκροί, χιλιάδες πόλεις και χωριά αφανίστηκαν, χιλιάδες βιομηχανίες ισοπεδώθηκαν.
Η ΕΣΣΔ αντέχει. 
Μαζί της κι όλος ο κόσμος. 
Η τελική επίθεση του Κόκκινου Στρατού στις 12/1/1945. Οι αγγλικές εφημερίδες:
 «Είναι ίσως η πιο μεγάλη επίδειξη στρατιωτικής δύναμης που έχει δει ποτέ ο κόσμος». 
Το γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων: «Ποτέ δεν έγινε στην πολεμική ιστορία μια τέτοια επίθεση».
Το τέρας του φασισμού εξολοθρεύεται. 
Δυστυχώς, όχι και το σύστημα που τον γεννά. 
Η 1η Μάη του 1945 θα ξημερώσει με την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο να κυματίζει στο Ράιχσταγκ.

Στην πρώτη παρέλαση της Νίκης, στις 24η Ιουνίου του 1945, ο Κόκκινος Στρατός με επικεφαλείς τους Στρατάρχες Γκεόργκι Ζούκοφ και Κωνσταντίν Ροκοσόφσκυ, αποθέτει τα κατακτημένα λάβαρα του ναζισμού, μπροστά από το Μαυσωλείο του Λένιν, στην ηγεσία της Σοβιετικής Ένωσης και στον ΓΓ του ΚΚΣΕ Ιωσήφ Στάλιν.

Στο βίντεο που ακολουθεί η μεγάλη παρέλαση στις 24 Ιουνίου του 1945, στη Μόσχα:

https://www.youtube.com/watch?v=hbIvpmmvFXY&t=232s&ab_channel=VivaLaRevolucion