ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ: Η "ΕΡΓΑΣΙΑ" EKEI ΠΟΥ ΔΕΝ ΖΕΙ ΟΥΤΕ ΦΥΤΟ ΟΥΤΕ ΕΝΤΟΜΟ !!

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της //

Στο ηφαί­στειο Kawah Ijen στην Ανα­το­λι­κή Ιάβα λει­τουρ­γεί το πιο παλιό ορυ­χείο θεια­φιού και το τε­λευ­ταίο που το θειά­φι συλ­λέ­γε­ται μόνο χει­ρω­να­κτι­κά.

Μια σύγ­χρο­νη κό­λα­ση μέσα στον κρα­τή­ρα του ηφαι­στεί­ου ανα­δύ­ει θειού­χες δη­λη­τη­ριώ­δεις ου­σί­ες. Η μικρή μπλέ λίμνη νερού μέσα στον κρα­τή­ρα βρά­ζει από τις χη­μι­κές διερ­γα­σί­ες.



Δεν ζει ούτε φυτό ούτε έντο­μο στην πε­ριο­χή. Ο κα­πνός τσού­ζει τα μάτια, καίει τα πνευ­μό­νια. Οι ερ­γά­τες κα­τε­βαί­νουν ένα χι­λιό­με­τρο μέσα στον κρα­τή­ρα, σε θερ­μο­κρα­σί­ες πάνω από 40 βαθ­μούς, και συλ­λέ­γουν κομ­μά­τια από στε­ρεό θειά­φι σε κα­λά­θια που ζυ­γί­ζουν 40 κιλά.

Θα το κου­βα­λή­σουν στην άκρη έξω από τον κρα­τή­ρα σε ανη­φό­ρα με κλίση 45 μοι­ρών, βή­χο­ντας από τις ανα­θυ­μιά­σεις και μετά με κα­ρο­τσά­κι θα δια­νύ­σουν τα 17 χι­λιό­με­τρα μέχρι τον χώρο του ορυ­χεί­ου. Αυτό γί­νε­ται 3-4 φορές την ημέρα. Φο­ρούν μά­σκες μιας χρή­σης χωρίς φίλ­τρο εδώ και μόλις 5 χρό­νια.



Από τον καιρό που δεν είχαν κα­ρο­τσά­κια φαί­νο­νται οι πλη­γές που δη­μιούρ­γη­σε η επαφή τους με το θειά­φι που κου­βα­λού­σαν στην πλάτη.

Μέσα στην δου­λειά των ερ­γα­τών του ορυ­χεί­ου είναι να ρί­χνουν νερό για να ψύ­χουν τους αγω­γούς που οδη­γούν το διο­ξεί­διο του θείου πάλι κάτω στον κρα­τή­ρα ώστε να στε­ρε­ο­ποιεί­ται μόλις έρθει σε επαφή με τον κρύο αέρα.

Η θερ­μο­κρα­σία των αε­ρί­ων φτά­νει τους εκα­το­ντά­δες βαθ­μούς. Την δε­κα­ε­τία του 80 μια με­γά­λη έκρη­ξη αγω­γού κό­στι­σε την ζωή σε 40 ερ­γά­τες.

«Στοι­βιά­ζα­με τα πτώ­μα­τα όπως τότε με το τσου­νά­μι» λέει ένας ερ­γά­της που την νύχτα απο τις 11 μέχρι τις 7 το πρωί κου­βα­λά­ει θειά­φι και την ημέρα ψύχει τους αγω­γούς και που δεν θέλει να πεί το ονομά του στην Σου­η­δι­κή εφη­με­ρί­δα Arbetet Global. «Κα­λύ­τε­ρα να με φω­νά­ζε­ται κύριο Θειά­φι», λέει. «Πού αλλού να βρώ δου­λεια” προ­σθέ­τει με από­γνω­ση. “Υπάρ­χει με­γά­λη προ­σφο­ρά χε­ριών και φο­βά­μαι μην χάσω την δου­λειά μου και πει­νά­σουν τα παι­διά μου, γιαυ­τό κάνω δύο δου­λειές».



Το θειά­φι χρη­σι­μο­ποιού­νταν πα­λιό­τε­ρα για να κα­τα­σκευα­στεί μπα­ρού­τι και σή­με­ρα για λεύ­καν­ση ζά­χα­ρης, κα­τα­σκευή σπίρ­των και στην κα­τα­σκευή ελα­στι­κών αυ­το­κι­νή­των. Η πα­ρα­γω­γή μπα­ρου­τιού άρ­χι­σε από τον 17ο αιώνα από τους Ολ­λαν­δούς αποι­κιο­κρά­τες που έφυ­γαν το 1949. Το 1968 άρ­χι­σε η βιο­μη­χα­νι­κή πα­ρα­γω­γή. Ιδιο­κτή­τες είναι Κι­νέ­ζοι επεν­δυ­τές με ντό­πιους υπερ­γο­λά­βους.

Οι ερ­γά­τες στο ορυ­χείο αμοί­βο­νται με 100.000 ρού­πιες δη­λα­δή πε­ρί­που 6 ευρώ την ημέρα, ποσό που δεν φτά­νει για επι­βί­ω­ση. Ανα­γκά­ζο­νται να κά­νουν και δεύ­τε­ρη δου­λειά όπως δη­λώ­νουν οι συ­νο­λι­κά 30 στα­θε­ροί ερ­γά­τες. Υπάρ­χουν εκα­το­ντά­δες άλλοι που δου­λεύ­ουν με 0,70 σέντς το κιλό. Δεν μπο­ρούν να μα­ζέ­ψουν πάνω από 100 κιλά την ημέρα. Κα­νείς δεν φτά­νει την ηλι­κία των 60 χρο­νών.

Δίπλα τους στρι­μώ­χνο­νται του­ρί­στες από τα­ξι­διω­τι­κά πρα­κτο­ρεία που δια­φη­μί­ζουν την ερ­γα­σία των ερ­γα­τών θεια­φιού και βγά­ζουν σέλφι. Η με­τα­φο­ρά τους κο­στί­ζει 24 ευρώ, ίσα με 4 ερ­γα­τι­κά με­ρο­κά­μα­τα. «Ελάτε να δείτε την πιό επι­κίν­δυ­νη δου­λειά του κό­σμου και την μπλέ λίμνη» δια­φη­μί­ζουν οι αφί­σες.



Μι­κρές εκρή­ξεις γί­νο­νται συχνά και κρύ­βουν τον ου­ρα­νό με επι­κίν­δυ­νο διο­ξεί­διο του θείου και στέλ­νουν δε­κά­δες ερ­γα­ζό­με­νους με ανα­πνευ­στι­κά προ­βλή­μα­τα στο Νο­σο­κο­μείο όπως τον πε­ρα­σμέ­νο Μάρ­τιο. Κό­στι­σε τον θά­να­το στα πε­ρισ­σό­τε­ρα κα­τοι­κί­δια ζώα της πε­ριο­χής. Δεν υπάρ­χει καμία προ­στα­σία για τους ερ­γα­ζό­με­νους ούτε γί­νε­ται κά­ποια συ­ζή­τη­ση γιαυ­τό.

Σ’ αυτή την σύγ­χρο­νη κό­λα­ση της Ιν­δο­νη­σί­ας τα συμ­φέ­ρο­ντα της αστι­κής τάξης και της ερ­γο­δο­σί­ας προ­στα­τεύ­ο­νται με Νόμο που προ­βλέ­πει ο στρα­τός να πυ­ρο­βο­λεί εν ψυχρώ τους απερ­γούς σε πε­ρί­πτω­ση απερ­γί­ας. Ο Νόμος είναι κα­τά­λοι­πο μετά από την σφαγή 1 έως 3 εκα­τομ­μυ­ρί­ων κομ­μου­νι­στών και άλλων αγω­νι­στών το 1965-66 όταν ο δι­κτά­το­ρας Σου­χάρ­το κα­τέ­λα­βε την εξου­σία με το πιό αι­μα­τη­ρό πρα­ξι­κό­πη­μα στην ιστο­ρία του ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος.

Στην νη­σιω­τι­κή Ιν­δο­νη­σία με 262 εκα­τομ­μύ­ρια κα­τοί­κους, τέ­ταρ­τη στον κόσμο, επι­κρα­τεί η φτώ­χεια και η ανέ­χεια στην συ­ντρι­πτι­κή τους πλειο­ψη­φία. Πα­ράλ­λη­λα έχει και με­ρι­κούς από τους πλου­σιό­τε­ρους αν­θρώ­πους στον κόσμο στον τομέα του πε­τρε­λαί­ου. 

Το πα­ρά­δειγ­μά της δεν πα­ρα­τί­θε­ται για να σκε­φτού­με πως «υπάρ­χουν και χει­ρό­τε­ρα» αλλά για να δια­φα­νεί ότι όπου η ερ­γα­τι­κή τάξη, οι ερ­γα­ζό­με­νοι, δεν αγω­νι­στούν για τα δι­καιώ­μα­τά τους αλλά και για να ξε­μπερ­δέ­ψουν με την εκ­με­τάλ­λευ­ση αν­θρώ­που από άν­θρω­πο μπο­ρεί ο άν­θρω­πος να κα­τα­λή­ξει δού­λος όπως οι ερ­γά­τες στο ηφαί­στειο.

 Στο χέρι μας είναι να το απο­τρέ­ψου­με.
_______________________________­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­__

Πάνος Αλε­πλιώ­της

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΜΟΥ EINAI & ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΕΥΘΥΝΗ -ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΝΑΤΕ ΕΔΩ & ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ, ΛΙΓΟ - ΛΙΓΟ:

,,Πολύ εύκολα κάποιοι μιλάνε για “ψυχική ασθένεια” και αυτοκτονία. 

Είναι ένας τόσο γρήγορος και βολικός τρόπος για να ξεφορτωθεί κανείς την ευθύνη για όλα όσα συμβαίνουν καθημερινά γύρω μας, για την βία που ασκείται σε όλους και που θεωρείται αποδεκτή. 

Τη βία του πατέρα προς το γιό, τη βία του αξιωματικού προς τον δόκιμο, την βία του ιερέα προς τον “αμαρτωλό”, την βία του εργοδότη προς τον εργαζόμενο, τη βία του ψυχίατρου προς τον ασθενή. Δεν είστε άντρες. Ο αδερφός μου άξιζε όσο χίλιοι από εσάς. Ο θάνατός του είναι και δική σας ευθύνη, γιατί μου τον κλέβατε, όλα αυτά τα χρόνια, παίρνοντας κάθε φορά ένα κομμάτι του.,,

Στις 31 Οκτωβρίου ένας άνθρωπος στην Θεσσαλονίκη αυτοκτόνησε πέφτοντας από το μπαλκόνι ενός εμπορικού κέντρου. Πέρα από την τραγική είδηση υπάρχει το δράμα μιας οικογένειας. Η Αναστασία Μ. αποφάσισε να σπάσει την σιωπή και να μιλήσει για τον αδερφό της που έφυγε. Με έναν συγκλονιστικό τρόπο. Ακούστε την. Ο λόγος της θα βοηθήσει σίγουρα να σπάσει η σιωπή και άλλων ανθρώπων.

''Ο αδερφός μου ο Βύρωνας ήταν ένα πανέξυπνο, ταλαντούχο παιδί. Το έλεγαν όλοι. Το έλεγαν οι δάσκαλοί του, οι φίλοι του, και όσοι τον είχαν γνωρίσει. Το έλεγαν, αργότερα, οι συμφοιτητές του και οι καθηγητές του στη σχολή όπου φοιτούσε. Η οικογένειά του, όλοι εμείς, ξέραμε πως ήταν ένα παιδί με χιούμορ, ευφυής, ευαίσθητος, δημιουργικός. Με έκανε συχνά να γελάω. Μου άρεσε πολύ να περνάω χρόνο μαζί του. Δεν μαλώναμε ούτε τρωγόμασταν όλη την ώρα όπως κάνουν συχνά τα αδέλφια. Ήξερε να αγκαλιάζει, να χαϊδεύει, να δείχνει τρυφερότητα. Με φώναζε “ζουζούνι”. 

Ήταν ένας άνθρωπος με ικανότητες. Του άρεσε η ορειβασία, η αναρρίχηση, έπαιζε βιολί, κιθάρα, και γρατζουνούσε που και που ένα μπαγλαμαδάκι. 

Ήταν καλός στις τέχνες αλλά και στις τεχνικές… Είχε σπουδάσει στα ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, Ηλεκτρονικός. Είχε μάθει πολεμικές τέχνες, και κυρίως TAE KWON DO. Στο στρατό, ήταν δόκιμος αξιωματικός. 

Τα τελευταία χρόνια εργαζόταν σε μια εταιρεία βιοτεχνολογίας στη Θεσσαλονίκη. 

Τον αδερφό μου δεν τον έχασα μέσα σε μια μέρα. Τον έχασα ξαφνικά, το απόγευμα της 31ης Οκτωβρίου 2018. 

Όμως ο αδερφός μου πέθαινε εδώ και πολύ καιρό, λίγο λίγο. Τον αδερφό μου άρχισα να τον χάνω όταν ο πατέρας του του έλεγε να μην είναι “τόσο ευαίσθητος” γιατί οι άντρες πρέπει να είναι σκληροί. Από τότε προσπαθούσε να αποδείξει με κάθε τρόπο ότι ήταν “άντρας”. 

Έχασα ακόμη ένα κομμάτι του, όταν γύρισε από το στρατό, τσακισμένος, επειδή κάποια σαδιστικά τσογλάνια που έχουν πρόβλημα με την ευαισθησία ως γνώρισμα του αντρικού φύλου, και τον κορόιδευαν γι’ αυτό, τον νάρκωσαν ένα βράδυ ρίχνοντας μια ουσία στο ποτό του που τον άφησε αναίσθητο και τον κακοποίησαν σεξουαλικά. 

Έχασα ένα ακόμη κομμάτι του, όταν άρχισε να έχει παραισθήσεις, και να ακούει φωνές, και η και η ψυχιατρική του είπε ότι είναι σχιζοφρενής, και η κοινωνία τον φόρτωσε με τύψεις για μια απλή βιοχημική ανισορροπία στο νευρικό του σύστημα, και το στίγμα του ψυχικά ασθενούς. 

Έχασα ένα ακόμη κομμάτι του, όταν ο πνευματικός στον οποίο πήγε για να τον βοηθήσει του είπε ότι οι φωνές που ακούει είναι ο Σατανάς και πρέπει να κάνει μετάνοιες και να εξομολογείται συνέχεια τις αμαρτίες του, γεμίζοντάς τον ενοχές για πράγματα που δεν ήταν δική του ευθύνη. 

Αλλά ο αδερφός μου δεν ήθελε να είναι θύμα. Πάλεψε με όλα. Στην θέση του, με την ασθένειά του, κανείς δεν δουλεύει. Όμως ο αδερφός μου, εδώ και χρόνια, σηκωνόταν κάθε πρωί και πήγαινε στη δουλειά. 

Έπαιρνε τα φάρμακά του, μάζευε το κουράγιο του, το πείσμα του, την ακλόνητη θέλησή του για ζωή, και προχωρούσε. 

Στο εργασιακό του περιβάλλον, αντιμετώπισε το ίδιο bullying που είχε αντιμετωπίσει σε όλη του τη ζωή από τους “άντρες” που ήταν “αδέρφια” του. 

Σε ένα εργασιακό περιβάλλον όπου η λεκτική (ακόμα και η σωματική βία) ήταν αποδεκτή ως δείγμα ανδρισμού, όπου οι τσακωμοί και οι απειλές ήταν η καθημερινότητα, όπου για κάθε στραβό το οποίο προκάλεσε η οικονομική κρίση και που η συναισθηματική φόρτιση των αφεντικών του έπρεπε να εκτονωθεί πάνω στον ίδιο, κι αυτό ήταν ΟΚ, επειδή αυτό είναι ο ανδρισμός, ο αδερφός μου έχανε τον εαυτό του μέρα με την ημέρα. 

Δούλευε ασταμάτητα, χωρίς κανένα ρεπό, εφτά μέρες τη βδομάδα, ακόμη και χωρίς λεφτά. Δούλεψε μέχρι που έλιωσε, και έγινε από 80 σχεδόν 60 κιλά. 

Δούλεψε ασταμάτητα για να αποδείξει ότι δεν είναι ο σχιζοφρενής με το στίγμα του τρελού και του ανίκανου, δούλεψε για να αποδείξει ότι οι άντρες αντέχουν τα πάντα, δούλεψε για να προσφέρει ακόμη κι όταν δεν αμοιβόταν, γιατί θεωρούσε ότι η δουλειά του ήταν κοινωνικό λειτούργημα, δούλεψε κάτω από συνθήκες που οποιονδήποτε θα τον είχανε τσακίσει. 

Τον είχα παρακαλέσει άπειρες φορές να φύγει, να ξεκουραστεί, να φροντίσει τον εαυτό του. Η μητέρα μου του είπε ότι δε χρειάζεται να εργαστεί για ένα διάστημα, ότι είχε αποδείξει με χίλιους τρόπους ότι είναι ικανός, ότι μπορούσε να βρει δουλειά οπουδήποτε αλλού. Αυτός επέλεξε να μείνει σε μια εταιρεία που βούλιαζε από τα χρέη για να βοηθήσει τα αφεντικά του που τους θεωρούσε φίλους του. Και μια μέρα, ο αδερφός μου, χωρίς να πει λέξη, χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν, χωρίς να αφήσει τίποτα πίσω του, ούτε ένα σημείωμα, πήδηξε στο κενό. 

Τον αδερφό μου δεν τον έχασα σε μια μέρα. Τον έβλεπα να καταρρέει μια ζωή και να σηκώνεται και να παλεύει ξανά και ξανά, να αρνείται να παραιτηθεί, να παλεύει για το δικαίωμα στη ζωή. 

Ο αδερφός μου αντί να αγκαλιάσει τον εαυτό του και την ευαισθησία του, προσπάθησε με κάθε τρόπο να την αρνηθεί, γιατί “έτσι είναι οι άντρες”¨. 

Και μια μερα, δεν άντεξε.

 Δεν γνωρίζω τι συνέβαινε μέσα στο μυαλό του τη μέρα εκείνη που βούτηξε στο κενό. Πονάω στη σκέψη ότι στις τελευταίες του στιγμές μπορεί να πανικοβλήθηκε, να πόνεσε, να υπέφερε. Αλλά αυτό που με πονάει περισσότερο, είναι ότι τον έβλεπα να χάνεται, κομμάτι – κομμάτι τη φορά, και κανείς, μα κανείς, δεν βρήκε τον τρόπο να τον βοηθήσει.

 Ούτε οι γιατροί, ούτε τα φάρμακα… Ούτε κι εγώ. Οι κοντινοί μου άνθρωποι νιώθουν ενοχές γιατί δεν κατάφεραν να σταματήσουν αυτό που του συνέβη. Σε κανέναν όμως δεν είχε πει ότι είχε σκοπό να το κάνει. Δεν φταίνε αυτοί. Είναι ανήμποροι μπροστά στη λαίλαπα της πατριαρχίας. Είναι ανήμποροι μέσα σε ένα σύστημα που μαθαίνει τους άντρες ότι όχι μόνο δεν είναι μεμπτό, αλλά είναι αποδεκτό να χρησιμοποιούν βία για να υπάρχουν. Ότι πρέπει να ασκούν βία, για να έχουν την εξουσία. Ότι αυτός είναι ο λόγος της ύπαρξής τους. Η δύναμη. 

Αυτός είναι ο ανδρισμός. 

Δεν επιτρέπεται κανείς να είναι αδύναμος, άρρωστος, ευαίσθητος, δεν επιτρέπεται να μην εργάζεται, γιατί είναι άχρηστος αν δεν το κάνει. 

Στον καπιταλισμό είσαι άχρηστος όταν δεν είσαι παραγωγικός. Αν δεν είχε ασκηθεί τόση βία πάνω στο γλυκό του σώμα, ο αδερφός μου θα ζούσε. 

Θα ζούσε γιατί η οικογένειά του δεν του φέρθηκε σαν “ψυχικά ασθενή”, δεν τον απέρριψε, δεν τον έκλεισε στο τρελοκομείο, δεν τον έδεσε σε ένα κρεβάτι ψυχιατρείου και δεν τον χαπάκωσε μέχρι θανάτου, να τον ξεφορτωθεί και να τον παρατήσει. 

Η οικογένειά μου τον αγάπησε και τον στήριξε ακόμη κι όταν δεν συμφωνούσε με την απόφασή του να εργάζεται μέχρι να διαλυθεί. 

Πολύ εύκολα κάποιοι μιλάνε για “ψυχική ασθένεια” και αυτοκτονία. 

Είναι ένας τόσο γρήγορος και βολικός τρόπος για να ξεφορτωθεί κανείς την ευθύνη για όλα όσα συμβαίνουν καθημερινά γύρω μας, για την βία που ασκείται σε όλους και που θεωρείται αποδεκτή. 

Τη βία του πατέρα προς το γιό, τη βία του αξιωματικού προς τον δόκιμο, την βία του ιερέα προς τον “αμαρτωλό”, την βία του εργοδότη προς τον εργαζόμενο, τη βία του ψυχίατρου προς τον ασθενή. Δεν είστε άντρες. Ο αδερφός μου άξιζε όσο χίλιοι από εσάς. Ο θάνατός του είναι και δική σας ευθύνη, γιατί μου τον κλέβατε, όλα αυτά τα χρόνια, παίρνοντας κάθε φορά ένα κομμάτι του. Δεν είστε άντρες. Είστε κλέφτες, υπάνθρωποι και απάνθρωποι, και αν υπάρχει δικαιοσύνη, σε αυτό τον κόσμο, ελπίζω να πάρετε αυτό που σας αξίζει.''

Αλιεύτηκε από Εδώ: http://parallaximag.gr/…/ton-aderfo-mou-ton-echana-mera-pet…

ΓΙΑ ΤΟ ΈΓΚΛΗΜΑ: -ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΣΤΟ "ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ" ΘΕΑΤΕΣ (!!)

Δήλωση Δημήτρη Κουτσούμπα:

«Είναι σοκαριστικό να χάνονται τόσες ανθρώπινες ζωές σε μια περιοχή μισή ώρα από το κέντρο της Αθήνας, όπου πλέον ζουν μόνιμα χιλιάδες οικογένειες, φιλοξενούνται παιδιά σε κατασκηνώσεις, παραθερίζουν συμπολίτες μας.

Στην Ανατολική και Δυτική Αττική, παρά το ότι ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες ζει μία δεύτερη Αθήνα, δεν υπάρχει δυστυχώς καμιά υποδομή, κανένα σχέδιο ουσιαστικής προστασίας της ανθρώπινης ζωής.

Τούτες τις ώρες προέχει να σταματήσει η πύρινη καταστροφή, να υπάρξει άμεση, ολόπλευρη βοήθεια σε όλους όσοι έχουν πληγεί, στους τραυματίες, πάνω απ' όλα σε όσους έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους, σε όσους έχουν μείνει άστεγοι με κατεστραμμένες τις περιουσίες τους.

Αυτά επείγουν να γίνουν σήμερα. Αμέσως μετά θα μιλήσουμε και για τις μεγάλες εγκληματικές ευθύνες που θυσιάζουν τον άνθρωπο στο βωμό του κέρδους και της εξαπάτησης». 

Ένας συνταξιούχος αστυνομικός κ ο δημοτικός σύμβουλος της Λαϊκής Συσπείρωσης γλύτωσαν την τελευταία στιγμή την Αλέκα Παπαρήγα !!

https://www.902.gr/eidisi/politiki/164521/klimakia-toy-kke-stis-pligeises-periohes-tis-anatolikis-attikis-foto

Τα συλλυπητήριά του προς τις οικογένειες ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους και τη συμπαράστασή του στους τραυματίες και τους πυροπαθείς, εκφράζει το ΠΑΜΕ και καλεί τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να οργανώσουν άμεσα την έμπρακτη αλληλεγγύη τους στους κατοίκους και στους πληγέντες των πυρόπληκτων περιοχών, να συνεισφέρουν και να συνδράμουν με κάθε τρόπο πλάι στις δυνάμεις κατάσβεσης των πυρκαγιών.

Αναλυτικά, στην ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ τονίζει: 

«Το ΠΑΜΕ εκφράζει τα συλλυπητήριά του στις οικογένειες των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους, οι οποίοι λεπτό με το λεπτό αυξάνονται συνεχώς, τη συμπαράστασή του στους τραυματίες και τους πυροπαθείς.

Παρά τις τιτάνιες προσπάθειες των πυροσβεστών αλλά και εθελοντών που ρίχτηκαν στη μάχη της φωτιάς και των απεγκλωβισμών, έρχεται στην επιφάνεια η ανυπαρξία κεντρικού σχεδιασμού, συντονισμού, η σταθερή έλλειψη μέτρων αντιπυρικής προστασίας και δασοπυρόσβεσης. Είναι παράγοντες που έχουν επισημανθεί από το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα με ιδιαίτερα έντονο τρόπο και κατ’ επανάληψη το προηγούμενο διάστημα, ως προτεραιότητα για τη ζωή του εργαζόμενου λαού και δυστυχώς σήμερα η απουσία τους συμβάλλει καθοριστικά ώστε να μετράμε ανθρώπινες ζωές, σε μια ασύλληπτη τραγωδία.

Η κυβέρνηση άμεσα να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να ικανοποιηθούν οι πρώτες ανάγκες όσων έχουν πληγεί.

Το ΠΑΜΕ θα τοποθετηθεί άμεσα για την ανάδειξη των αιτιών και των ευθυνών, για την ανακούφιση των πληγέντων.

Αυτή τη στιγμή προέχει η βοήθεια, η οργάνωση της ουσιαστικής και άμεσης αλληλεγγύης. Το ΠΑΜΕ καλεί τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να οργανώσουν άμεσα την έμπρακτη αλληλεγγύη τους στους κατοίκους και στους πληγέντες των πυρόπληκτων περιοχών, να συνεισφέρουν και να συνδράμουν με κάθε τρόπο πλάι στις δυνάμεις κατάσβεσης των πυρκαγιών».

902.gr

ΔΕΣ ΑΚΟΜΑ

Οι μεγάλες πυρκαγιές που έχουν ξεσπάσει σε διάφορα σημεία της χώρας ( Κινέτα, Πεντέλη, Κάλαμος Αττικής, Βρύσες Χανίων, Κόρινθο, Λουτράκι, Μάτι, Ραφήνα, Σουφλί και Σκόπελος πριν από λίγες μέρες ) και παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των πυροσβεστών που επιχειρούν κάτω από αντίξοες και επικίνδυνες συνθήκες, οι καταστροφές τόσο στο δασικό πλούτο αλλά κυρίως στο βιός του λαού, είναι ανυπολόγιστες.

Κάθε χρόνο εμείς οι πυροσβέστες αλλά και όλος ο λαός μας βρισκόμαστε στο ίδιο έργο θεατές.

Οι πυροσβέστες « γυμνοί » από εξοπλισμό και μέσα , αποδεκατισμένοι και διασκορπισμένοι σε ιδιωτικά αεροδρόμια και οδικούς άξονες, χωρίς ουσιαστικό σχεδιασμό και οργάνωση, ρίχνονται στα δεκάδες νέα μέτωπα που διαρκώς εκδηλώνονται με αυταπάρνηση, η οποία όμως δεν αρκεί για να εμποδίσει το καταστροφικό έργο των πυρκαγιών που είναι αποτέλεσμα της αντιδασικών πολιτικών και της συστηματικής αποσάθρωσης της πυροπροστασίας της χώρας.

Η δασική υπηρεσία χωρίς να έχει την δυνατότητα για οποιοδήποτε προληπτική παρέμβαση στα δασικά οικοσυστήματα λόγω υποχρηματοδότησης, αντιμέτωπη με την συνειδητή και σχεδιασμένη από το 1998 απαξίωση της.

Οι κάτοικοι των πληγέντων περιοχών να παρακολουθούν ανήμποροι και ανυπεράσπιστοι τις φλόγες να καταπίνουν τις περιουσίες τους σε κλάσματα δευτερολέπτου.

Η κυβέρνηση, που μέχρι πέρυσι επαίρονταν με αξιοποίηση επιλεγμένων στοιχείων για πετυχημένη αντιπυρική περίοδο του 2017 και πόνταρε για ακόμη μία «πετυχημένη» αντιπυρική περίοδο στις ευνοϊκές καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν μέχρι χθες, είναι σίγουρο ότι αντί να αναλάβει τις βαρύτατες ευθύνες της για τις συνέπειες της πολιτικής αποσάθρωσης που εφαρμόζει στην πυροπροστασία της χώρας, θα ψάχνει τις αιτίες στους ανεκπαίδευτους πυροσβέστες που μπήκαν από τα παράθυρα, στις ακραίες καιρικές συνθήκες και πιθανόν και σε ξένες μυστικές υπηρεσίες αν πάρει κάποιες ιδέες και από σχετική βιβλιογραφία για τις πυρκαγιές του 2007.

Οι πραγματικές αιτίες όμως έχουν ταυτοποιηθεί εδώ και μία εικοσαετία μέσα από τις αντιλαϊκές και αντιδασικές πολιτικές που εφαρμόσθηκαν από όλες τις κυβερνήσεις για χάριν των ιδιωτικών επιχειρηματικών συμφερόντων που προσδοκούν σαν ίαινες τα φιλέτα τεράστιων δασικών εκτάσεων για διαχείριση και εκμετάλλευση.

Τα συμφέροντα που ποντάρουν στην ύπαρξη και διατήρηση όλου αυτού του αντιδασικού νομοθετικού πλαισίου. 

Τα συμφέροντα που κερδίζουν από την εμπλοκή τους στην αεροπυρόσβεση, από την εξοικονόμηση κονδυλίων για τα « αναπτυξιακά » τους σχέδια από τους πετσοκομμένους προϋπολογισμούς του Π.Σ. και της δασικής υπηρεσίας. Τα συμφέροντα που κερδίζουν από την συνδιαχείριση μέσω προγραμμάτων ΣΔΙΤ. Τα συμφέροντα που γενικά ποντάρουν στην μεθοδευμένη αναποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού πυροπροστασίας, για να ανοίξει ο δρόμος για περισσότερη ιδιωτικοποίηση και ανταποδοτικότητα.

Εμείς οι πυροσβέστες όμως αλλά και ο λαός μας που βιώνουμε στο πετσί μας τα αποτελέσματα από την εφαρμογή των παραπάνω πολιτικών, έχουμε πλέον αποκτήσει μέσα από τις διαρκής καταστροφές και την επίσημη κοροϊδία που τις συνοδεύει, την απαραίτητη εμπειρία.

Τα πράγματα γίνονται ολοένα και ποιο ξεκάθαρα!!!

Όπως ξεκάθαρος πρέπει να είναι και ο κοινός αγώνας των πυροσβεστών και του μαζικού εργατικού κινήματος για την ανατροπή τους, πριν δούμε να καταστρέφονται και άλλες χιλιάδες στρέμματα δασικού πλούτου, λαϊκές περιουσίες και να χάνονται στις φλόγες συνάδελφοι και συνάνθρωποι μας.

Ως Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών, έχουμε καταθέσει εδώ και χρόνια τις θέσεις και τις προτάσεις μας προς την φυσική και πολιτική ηγεσία αλλά και προς το προεδρείο της Π.Ο.Ε.Υ.Π.Σ., για την εδραίωση ενός αποτελεσματικού μηχανισμού πυροπροστασίας μέσα από έναν κεντρικό σχεδιασμό, που θα συμπεριλαμβάνει την πρόληψη και γενικότερα την διαχείριση με ευθύνη του κράτους των δασικών οικοσυστημάτων, την προκαταστολή και την καταστολή των δασικών πυρκαγιών.

Με αφορμή λοιπόν τις καταστροφικές συνέπειες των μεγάλων πυρκαγιών και για όλους τους παραπάνω λόγους με την αφορμή την σύγκλησης του Δ.Σ. της Π.Ο.Ε.Υ.Π.Σ. την προσεχή Πέμπτη 26/07/2018, ζητάμε από το προεδρείο να συζητηθεί ως θέμα προ ημερησίας διάταξης, η άμεση κινητοποίηση με αίτημα την θωράκιση της πυροπροστασίας της χώρας με οτι συνεπάγεται αυτό, προσλήψεις, υποδομές, μηχανολογικό εξοπλισμό, σχεδιασμό, οργάνωση, προληπτικά μέτρα και να δημιουργηθεί κοινό μέτωπο με το υπόλοιπο εργατικό μαζικό κίνημα.

Για την Ε.Α.Κ.Π.

Η Εκτελεστική Γραμματεία

Η τραγωδία είναι ασύλληπτη και ξυπνάει μνήμες από τις πυρκαγιές του 2007 στην Ηλεία. Οι διαστάσεις της γίνονται αντιληπτές σταδιακά, ο αριθμός των θυμάτων αυξάνεται διαρκώς κι είναι άγνωστο πού θα σταματήσει, ενώ οι υλικές καταστροφές είναι ανυπολόγιστες. Το φως της μαύρης ημέρας που ξημερώνει θα δώσει μια πρώτη εικόνα για το μέγεθος της καταστροφής και της απερίγραπτης τραγωδίας.

Σπαραγμός, τραγωδία, δάκρυα χαράς για αυτούς που σώθηκαν, γοερό κλάμα για τους υπόλοιπους που έφυγαν αβοήθητοι, οργή και θυμός. Απανθρακωμένα πτώματα, χαροκαμένοι συγγενείς, η απαίσια μυρωδιά του θανάτου, της καμένης σάρκας, του πανικού. Κατοικημένες και παραθαλάσσιες περιοχές που έγιναν παρανάλωμα, ηλικιωμένοι και μικρά παιδιά ακόμα και βρέφη που εγκλωβίστηκαν στις φλόγες, άνθρωποι που βρήκαν το θάνατο τρέχοντας προς τη θάλασσα ή επιβαίνοντας σε οχήματα, καθώς έψαχναν δρόμο διαφυγής, άλλοι που βούτηξαν στη θάλασσα όπως-όπως για να γλιτώσουν, δεκάδες εγκαυματίες διασωληνωμένοι σε κρίσιμη κατάσταση.

Μάτι, Νέος Βουτζάς, Κόκκινο Λιμανάκι, Ραφήνα, περιοχές που κάηκαν από άκρη σε άκρη, τοπωνύμια που συνδέθηκαν για πάντα με μια πολύνεκρη καταστροφή.

Ο κόσμος κινητοποιείται αυθόρμητα με κάθε πιθανό μέσο, χωρίς καθοδήγηση, για να καλύψει τις τραγικές ελλείψεις του κρατικού μηχανισμού. Προσφέρει ό,τι μπορεί, εθελοντική βοήθεια για την πυρόσβεση, ένα κατάλυμα σε όσους είδαν τα σπίτια τους να τυλίγονται στις φλόγες, καΐκια και αυτοκίνητα για επιχειρήσεις διάσωσης, ιατρική βοήθεια.

Στον αντίποδα, οι υπεύθυνες αρχές λένε πως δεν είναι αυτή η ώρα να αναζητήσουμε ευθύνες, προσπαθώντας να συγκαλύψουν τις δικές τους. Ο Τσίπρας κάνει λόγο για ασύμμετρο φαινόμενο, ενώ η Αθήνα είναι συμμετρικά περικυκλωμένη και πολιορκημένη από πυρκαγιές σε κάθε σημείο του ορίζοντα, δυτικά, ανατολικά και βόρεια, εκτός από τη θάλασσα. Και τα κανάλια ζουμάρουν σε απανθρακωμένα αυτοκίνητα, ακόμα και στα πτώματα, διψώντας για νούμερα τηλεθέασης, όπως οι εταιρίες διοδίων διψάνε για εισπράξεις.

Οι εικόνες ισοδυναμούν με χιλιάδες λέξεις. Ακόμα κι αυτές όμως αδυνατούν να χωρέσουν το μέγεθος της ζημιάς και τον ανθρώπινο πόνο. Και βγαίνουν συνεχώς καινούριες και ο θρήνος διαρκώς μεγαλώνει…

Κόκκινο Λιμανάκι

Μάτι

Ραφήνα

Κατιούσα

https://www.facebook.com/eirsir/posts/2147765875479863?notif_id=1532420747547519&notif_t=notify_me

Δες Χτεσινή μας Ανάρτηση

Ο ΡΩΣΙΚΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΜΙΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ 1928!!

Ρωσία: Μπάλα στα δίχτυα και απογείωση των ορίων συνταξιοδότησης

Από Κατιούσα

προσεύχονται... να Μην τους πάρουν ...χαμπάρι,,

Η συζήτηση είχε ανοίξει εδώ και πολλά χρόνια για να προετοιμάσει το έδαφος, και είχε μάλιστα πρόσφατα αναζωπυρωθεί. Τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης παρέμεναν ίδια από το 1928, στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες κι ήταν ένα από τα τελευταία κατάλοιπα του σοβιετικού παρελθόντος. 

Σταδιακά τα όρια ηλικίας θα αυξάνονται, φτάνονται τα 66 για τους άνδρες και τα 63 για τις γυναίκες σε μια τάση εξίσωσης των δύο φύλων προς το χειρότερο. 

Κι η κατάλληλη σιτγμή γι’αυτή την απόφαση της κυβέρνησης Μεντβέντεφ ήταν κατά τη διάρκεια του Μουντιάλ που ήταν ο καλύτερος επικοινωνιακός αντιπερισπασμός. Φάτε θεάματα, με λιγότερο άρτο (παρότι σε μια προσπάθεια να χρυσωθεί το χάπι, η κυβέρνηση εξήγγειλε μικρές αυξήσεις στις συντάξεις, σε ετήσια βάση).

Το βασικό επιχείρημα γι’αυτή την απόφαση είναι πως το 1928 που είχαν καθοριστεί τα συγκεκριμένα όρια, το μέσο προσδόκιμο ζωής ήταν κατά πολύ χαμηλότερο. 

Αυτό είναι όμως το πρόσχημα, καθώς διαπράττεται μια διπλή λαθροχειρία. Αφενός τα όρια αυτά ίσχυαν σε όλη τη σοβιετική περίοδο, μολονότι το μέσο προσδόκιμο είχε ανέβει εντυπωσιακά στην ΕΣΣΔ. 

Αφετέρου η νίκη της αντεπανάστασης επέφερε ένα πισωγύρισμα με καταστροφικές συνέπειες κι όρους “γενοκτονίας”, μειώνοντας δραματικά το προσδόκιμο, το οποίο μόλις τα τελευταία χρόνια ανακάμπτει, χωρίς όμως αυτό ν’ανοίξει κάποια συζήτηση για πιθανή μείωση των ορίων ηλικίας.

Αυτά εξάλλου είναι απλά προσχήματα. Το βασικό είναι η απόδειξη για τη σχέση του συστήματος της εκμετάλλευσης με το βιοτικό επίπεδο και τα δικαιώματα που αναλαμβάνει ο λαός. 

Ο ρωσικός καπιταλισμός καταργεί μια κατάκτηση του 1928. Αν οι λαοί δε βάλουν φρένο, με τη δική τους αντεπίθεση, η αντεπανάσταση θα μας πάει πολύ πιο πίσω, σε έναν εργασιακό μεσαίωνα.

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΦΤΙΑΞΑΜΕ και ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ.. ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ:

Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας...

«Αν ο διάβολος είχε ένα συγκεκριμένο εχθρό κι ήθελε να τον βασανίσει ανελέητα, το καλύτερο που μπορούσε να κάνει είναι να πάρει την ψυχή του και να την βάλει μέσα σ’ ένα εργαζόμενο παιδί στα εργοστάσια. Και να τον κρατήσει εκεί μέχρι το τέλος του!».(Σάμουελ Φίλντεν,

ο οποιος σε ηλικία 8 χρονών δούλευε σ’ εργοστάσιο βαμβακιού και αργοτερα από τους πρωταγωνιστές της Πρωτομαγιάς του Σικάγου το 1887)

''Σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας – με πρωτοβουλία της οποίας καθιερώθηκε η 12η Ιουνίου Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας – για το έτος 2012, 

σε ένα σύνολο 1,5 δισεκατομμυρίων παιδιών παγκοσμίως, τα 264 εκατομμύρια (16,7%) εργάζονταν σε διάφορες εργασίες, ενώ τα 168 εκατομμύρια (πάνω από 10%) δούλευαν παρανόμως. 

Περίπου 85 εκατομμύρια παιδιά δούλευαν σε επικίνδυνες και ανθυγιεινές εργασίες, όπως είναι ορυχεία, λατομεία και άλλους επικίνδυνους χώρους δουλειάς ή με επικίνδυνα υλικά, χημικά, εντομοκτόνα ή βαρύ μηχανικό εξοπλισμό. 

Από αυτά, τα 30 εκατομμύρια είναι κορίτσια και τα 37 εκατομμύρια είναι παιδιά από 5 έως 14 ετών.''
Το απεχθέστερο έγκλημα των πολυεθνικών και του καπιταλισμού!
"Λουλούδια" που δεν τα αφήνουν να ανθίσουν..
Εδώ δεν μπαίνεις καν σε συζήτηση 

Εδω στρατεύεσαι και παλεύεις μέχρι αυτό το απάνθρωπο πολιτικό σύστημα να πάει στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας !

Konstantinos Mpourxas

********************

**********

218 εκατομμύρια παιδιά εργάζονται – «Όμορφος» κόσμος, καπιταλιστικά πλασμένος…

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018

Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας. Όπως συμβαίνει αρκετές φορές με τις παγκόσμιες μέρες είναι μια ευκαιρία να καταγραφούν στοιχεία. Πίσω, όμως από κάθε στοιχείο, κάθε αριθμό, υπάρχουν ανθρώπινες ζωές και στην προκειμένη περίπτωση ζωές παιδιών…

Το γράφημα με τα στοιχεία του ΟΗΕ σχετικά με την απασχόληση (κάθε μορφής) παιδιών σε όλο τον κόσμο είναι από το ΑΠΕ – ΜΠΕ:

Η ΚΟΥΒΑ ΣΤΟΝ ΟΗΕ ΠΑΡΑΔΙΔΕΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ (vid)

Μια τρομερή σκηνή στον ετοιμοθάνατο ΟΗΕ:
Η εκπρόσωπος της Κούβας στην Ουνέσκο, με δάκρυα στα μάτια, βάζει στη θέση του τον ξιπασμένο Ισραηλινό εκπρόσωπο, που με σηκωμένο το δάκτυλο κατά τη διάρκεια της εισήγησής του στη συζήτηση για δύο καταδικαστικές για το Ισραήλ προτάσεις και κατά παράβαση του κανονισμού που προφανώς γνωρίζει αλλά περιφρονεί, ζητά από το σώμα να σηκωθεί και να κρατήσει ενός λεπτού σιγή για το ολοκαύτωμα. 
Οι πρέσβεις αλληλοκοιτάζονται και ευγενικά σηκώνονται, σεβόμενοι τα θύματα του ναζισμού, με κάποια αμηχανία. Το λεπτό περνά, ο Ισραηλίτης τελειώνει την ομιλία του μέσα σε εθνικιστικό παραλήρημα.
Και θα ήταν ένας εξοργιστικά καταχρηστικός επικοινωνιακός θρίαμβος γι αυτόν, αν δεν είχε την ατυχία να είναι η σειρά τής πρέσβειρας της Κούβας να πάρει το λόγο μετά απ’ αυτόν:

«Μόνο ο πρόεδρος έχει τη δικαιοδοσία να ζητήσει ενός λεπτού σιγή. Είναι απαράδεκτο να προσπαθεί να επηρεαστεί η απόφασή μας με τέτοιο τρόπο και να μετατρέπεται η υπόθεση σε πολιτικό τσίρκο », βροντοφωνάζει η υπέροχη Κουβανή! ...«Αλλά, αφού μπήκαμε σ’ αυτή την διαδικασία, ζητώ με τη σειρά μου από το σώμα να τηρήσουμε ενός λεπτού σιγή για τους νεκρούς Παλαιστινίους που έπεσαν θύματα της ισραηλικής βίας όλα αυτά τα χρόνια». 

Οι εκπρόσωποι ξέσπασαν σε χειροκροτήματα και βεβαίως με προθυμία οι περισσότεροι σηκώθηκαν ανακουφισμένοι, αφήνοντας σύξυλο τον, αγενή και υπερόπτη Σιωνιστή, που νόμισε ότι τους είχε όλους στο χεράκι του. Δυστυχώς γι αυτόν η Κούβα του Φιντέλ υπάρχει ακόμη.

Πηγή vid :https://www.facebook.com/LRTurque/videos/2097292043827958/?hc_ref=ARRFWD-efZlkKIEru4f9UtFe7lDmLWxF0bD2CHFmkdOsz3Jh1hTl-kqg22R0bJWkaao

Xenia Nikolaidou

το «Φωτεινό Μέλλον» που Φέρνουν οι Καπιταλιστές για τα Παιδιά Σας

Οταν η Ερευνα και η Καινοτομία είναι στα χέρια των καπιταλιστών...

«Τα πανεπιστήμια είναι από τους κύριους επιστημονικούς μοχλούς για την ανάπτυξη», «βρίσκονται στην πρώτη γραμμή για την παραγωγική ανόρθωση της χώρας», «με μεγάλες επιστημονικές δυνατότητες που ξεπερνούν τα όρια της Ελλάδας».

Αυτά και άλλα πολλά ακούγονται μέσα στα πανεπιστημιακά ιδρύματα, τόσο από καθηγητές - ιδιαίτερα όταν δημοσιεύονται οι γνωστές διεθνείς αξιολογήσεις - όσο και από στελέχη επιχειρήσεων, που συχνά - πυκνά εμφανίζονται στις σχολές. 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι εκδηλώσεις για τα 180 χρόνια του ΕΜΠ, στις οποίες καθηγητές και στελέχη εταιρειών παρουσίασαν λίγο - πολύ κάθε σχολή ως «την πιο σπουδαία σχολή ανάπτυξης», αναπαράγοντας ιδεολογήματα όπως ότι «την έξοδο από το τέλμα θα δώσουν οι μηχανικοί, όπως έγινε στην 3η βιομηχανική επανάσταση».

Είναι πραγματικότητα πως η επιστήμη και η τεχνολογία αναπτύσσονται ραγδαία στο πλαίσιο του καπιταλισμού, η προώθηση και αξιοποίησή τους παίζει σπουδαίο ρόλο στην καπιταλιστική παραγωγή, αποτελώντας κρίσιμο παράγοντα και στη διεθνή κούρσα των αγορών. 

Οχι τυχαία, η «προσέλκυση καινοτόμων επενδύσεων»προβάλλεται από τους επιχειρηματικούς ομίλους ως ένας από τους «κεντρικούς αναπτυξιακούς στόχους»1.

Στο πλαίσιο αυτό, η μεγαλύτερη και πιο άμεση σύνδεση των σχολών, της Ερευνας και Καινοτομίας με τις ανάγκες των επιχειρήσεων διαπερνάει την πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, όπως φάνηκε και σε πρόσφατο κείμενο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με θέμα «Επενδύοντας στην έξυπνη, καινοτόμο και βιώσιμη βιομηχανία. Μια ανανεωμένη στρατηγική για τη βιομηχανική πολιτική της ΕΕ»2. 
Γι' αυτό η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μεταξύ άλλων προχωρά στη δημιουργία ταμείου χρηματοδότησης της Ερευνας (το λεγόμενο uni.fund), προωθεί την εμπορευματοποίησή της, ενώ συνολικά προσδένει όλο και περισσότερο τα πανεπιστήμια με τις ανάγκες της αγοράς, όπως με τον τελευταίο νόμο για τα ΑΕΙ και την ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής.

Οταν οι επιχειρήσεις κατευθύνουν την Ερευνα

Με ποιον τρόπο όμως συνδέονται σήμερα τα πανεπιστήμια, η Ερευνα - Καινοτομία με την παραγωγή; Αν κοιτάξουμε καλύτερα θα δούμε:

-- Παρά τις σύγχρονες δυνατότητες, η Ερευνα στρέφεται κυρίως σε εκείνες τις δραστηριότητες που προσφέρουν μέγιστο κέρδος στους καπιταλιστές, υποτιμάται ή και καθυστερεί η ανάπτυξη τομέων που δεν αποδίδουν επαρκή κέρδη. 
Ερευνητικοί τομείς που αφορούν σοβαρές κοινωνικές ανάγκες, όπως η προστασία από πλημμύρες, σεισμούς, η υγιεινή και ασφάλεια στους χώρους δουλειάς, μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα.

-- Η δίψα των καπιταλιστών για κέρδος δεν υπολογίζει τις πιθανές συνέπειες στον άνθρωπο ή το περιβάλλον από την αξιοποίηση νέων τεχνολογιών. Ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι: Η γενετική μηχανική με τα μεταλλαγμένα προϊόντα, φάρμακα με απρόβλεπτες παρενέργειες, η νανοτεχνολογία που έχει ενσωματωθεί σε διάφορα προϊόντα χωρίς τους απαραίτητους ελέγχους3.

-- Στο πλαίσιο του αδυσώπητου'παγκόσμιου ανταγωνισμού, τεράστιες δαπάνες κατευθύνονται στην Ερευνα για τον εκσυγχρονισμό όπλων στην υπηρεσία ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών. 

Το 2017, μόνο οι ΗΠΑ δαπάνησαν περισσότερα από 70 δισ. δολάρια στη σχετική έρευνα, με εμπλοκή ελληνικών πανεπιστημιακών ή ερευνητικών ιδρυμάτων, όπως η έρευνα του ΙΤΕ για το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ4 και η συνεργασία του ΠΑΜΑΚ με το ΝΑΤΟ.

-- Η κούρσα για το πρόσθετο κέρδος ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους θέτει εμπόδια στην ίδια τη διαδικασία της Ερευνας, που απαιτεί συνεργασία. 

Στο ίδιο αντικείμενο μπορεί να εργάζονται διαφορετικές ερευνητικές ομάδες, αλλά μεταξύ τους να κρατούν απόλυτη μυστικότητα. Η όποια πατέντα περνάει βασικά στα χέρια μεγάλων επιχειρήσεων, που έχουν άλλωστε τη δυνατότητα να τη χρηματοδοτούν.

Σε αυτό το φόντο...

Οι νέοι επιστήμονες και το έργο τους «εγκλωβίζονται» στις ανάγκες των καπιταλιστών για κέρδη

Σε εκθέσεις των καπιταλιστών5 αλλά και μέσα στα πανεπιστήμια τονίζεται η ανάγκη «να απελευθερωθούν οι δυνατότητες των ατόμων, η δημιουργικότητα και η προσωπική τους πρωτοβουλία», οι εργαζόμενοι να αποκτούν «ικανότητες σύνθεσης» για να συνδέουν καλύτερα τις γνώσεις τους με τα «θέλω» των επιχειρήσεων. 

Την ίδια ώρα, όμως, ακούμε για «υπερβάλλοντα προσόντα», ακόμα και για μείωση των γενικών μαθημάτων στα προγράμματα σπουδών. Πολλοί νέοι, μάλιστα, με ιδιαίτερη αγάπη σε ένα επιστημονικό αντικείμενο, καταλήγουν να επιλέγουν σχολή ανάλογα με την τσέπη τους ή πετιούνται ουσιαστικά εκτός σπουδών, όπως οι χιλιάδες μη μετεγγραφέντες φοιτητές.

Το ίδιο το περιεχόμενο των πανεπιστημιακών σπουδών και ερευνών περιορίζεται, δεν αναπτύσσεται όπως θα μπορούσε, λόγω της διαρκούς προσαρμογής του στις ανάγκες της αγοράς. 

Σημαντικό μέρος της Ερευνας που γίνεται μέσα στα πανεπιστήμια κατευθύνεται - περισσότερο ή λιγότερο άμεσα - από τις επιχειρήσεις, που την αξιοποιούν για να «διαφοροποιηθούν» από τους ανταγωνιστές τους. 

Πρώτα «βλέπουν» μια τεχνολογία που υπόσχεται κέρδη και μετά αναθέτουν σε επιστήμονες την ανάπτυξή της με σκοπό την εμπορική αξιοποίηση. Ετσι βλέπουμε ερευνητικά προγράμματα στα πανεπιστήμια με απευθείας χρηματοδότηση από μια επιχείρηση ή κρατικά και διακρατικά όργανα6, που μπαίνουν «μπροστά» για να εξασφαλίσουν την ανταγωνιστικότητα ολόκληρων κλάδων.

Τα τελευταία χρόνια προβάλλεται ως διέξοδος η ίδρυση start-up επιχειρήσεων, με τον ίδιο τον Τσίπρα να επισκέπτεται το Impact hub Athens τον Αύγουστο του 2017 κ.ά. 

Στην πραγματικότητα, όμως, για αυτές τις επιχειρήσεις το περιβάλλον δεν είναι τόσο «φιλικό» όσο προπαγανδίζεται. 

Οι «νεοφυείς» επιχειρήσεις καλούνται να λειτουργήσουν στο πλαίσιο του σκληρού ανταγωνισμού, σε κόντρα με μεγάλες εταιρείες κάθε κλάδου, με πολυεθνικά μονοπώλια που αναπτύσσονται σε διεθνή κλίμακα, αξιοποιώντας με άλλους όρους πρώτα και κύρια το χαμηλότερο εργατικό «κόστος» σε διάφορες χώρες, όπως συμβαίνει με τις εταιρείες Πληροφορικής στην Ινδία. 
Επενδυτικά ταμεία και μονοπώλια «σπέρνουν» start-up επιχειρήσεις ή τις αφήνουν να «καρπίσουν», για να «θερίσουν» στη συνέχεια αυτές που υπόσχονται μεγάλα κέρδη, έχοντας έτσι αποφύγει το σχετικό ρίσκο και τις αντίστοιχες ζημίες. 

Το συντριπτικά μεγάλο μέρος των start-up επιχειρήσεων αποτυγχάνουν, ενσωματώνονται στις επιχειρήσεις που τις χρηματοδοτούν ή συγχωνεύονται και εξαγοράζονται από μεγαθήρια του κλάδου τους. Τρανό παράδειγμα το Ισραήλ, κράτος που έχει βαφτιστεί «Start-up Nation», καθώς εκεί ιδρύεται μια start-up κάθε 8 ώρες, μόνο όμως το 4% με 6% αυτών τελικά θα πετύχει7.

Τεχνολογία και επιστημονική γνώση στα χέρια των καπιταλιστών γίνονται κατάρα για την κοινωνία

Τελικά, από την Καινοτομία και πρωτοπόρα Ερευνα μπορούν να κερδίσουν όλοι;

Σύμφωνα με τον ΣΕΒ, «ο τομέας της βιομηχανίας και ειδικότερα της μεταποίησης (...) παρέχει σταθερές και ποιοτικές θέσεις εργασίας, αποτελεί τη βάση της εξωστρέφειας (...), μετατρέπει την καινοτομία σε επιχειρηματικότητα».

Η αλήθεια είναι, όμως, ότι η «ευλογία» της τεχνολογίας και της επιστημονικής γνώσης στα χέρια των καπιταλιστών γίνεται «κατάρα» για την κοινωνία. Οι νέες τεχνολογίες εισάγονται στην παραγωγή με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος, με αποτέλεσμα να φέρνουν δεινά στους εργαζόμενους, αντί για οφέλη. 

Οι ίδιοι οι καπιταλιστές εκτιμούν8 ότι η λεγόμενη «4η βιομηχανική επανάσταση» (η εισαγωγή νέων τεχνολογιών αυτοματοποίησης και ρομποτικής στη βιομηχανία) θα συνοδευτεί από απώλεια εκατομμυρίων θέσεων εργασίας σε όλο τον κόσμο, άνοδο της εντατικοποίησης της εργασίας. Ακόμα και σε κράτη που κατέχουν ηγετικές θέσεις στην αξιοποίηση της νέας τεχνολογίας στην παραγωγή και δεν βρίσκονται στη φάση της κρίσης, όπως η Βρετανία, η Γερμανία, οι ΗΠΑ, η ανισότητα στα εισοδήματα αυξάνεται ραγδαία, είναι «πρώτες» στη μερική απασχόληση και την «ευελιξία». 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα και εδώ στην Ελλάδα για το «φωτεινό μέλλον» που φέρνουν τα γενναία προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης είναι η φαρμακοβιομηχανία, όπου οι κερδοφόρες και εξαγωγικές πολυεθνικές εταιρείες απέλυσαν χιλιάδες εργαζόμενους το 2017, ενώ ο λαός χρυσοπληρώνει το Φάρμακο.

Την ίδια ώρα, ο παραπάνω στρεβλός, «παράλογος» τρόπος αξιοποίησης της κοινωνικής γνώσης και των επιτευγμάτων «κόβει» τα πόδια των ίδιων των καπιταλιστών, οξύνει τα αδιέξοδά τους, αφού στο μεταξύ τους ανταγωνισμό εξωθούνται σε επιλογές που περιορίζουν σχετικά το εργατικό δυναμικό που αξιοποιούν, περιορίζουν δηλαδή την ίδια τους την πηγή του πλούτου, τον εργαζόμενο άνθρωπο.

Ηδη σήμερα η Ερευνα, όπως και η παραγωγή, είναι σε μεγάλο βαθμό κοινωνική, βρίσκεται όμως «στα χέρια» λίγων. Ηδη σήμερα οι επιστημονικές κατακτήσεις δεν είναι προϊόν της δουλειάς ενός μεμονωμένου επιστήμονα που μόνος αναζητεί την ιδέα που θα «πουλήσει». 

Οι μεγαλύτερες ανακαλύψεις - εφευρέσεις είναι προϊόν εκτεταμένης συνεργασίας και σχεδίου, με μπροστάρη πολλές φορές το αστικό κράτος, με τυπικά παραδείγματα τις ανακαλύψεις του CERN αλλά και του ίδιου του ίντερνετ.

 Τα τεράστια επιτεύγματα της πρώτης σοσιαλιστικής κοινωνίας, της ΕΣΣΔ, και σε αυτούς τους τομείς δείχνουν το δρόμο. 
Η εργατική εξουσία είναι η μόνη που μπορεί να απελευθερώσει την επιστήμη και καινοτομία από τη μέγγενη του κέρδους. Να την αναπτύσσει αλματωδώς στη βάση της κοινωνικής ιδιοκτησίας, να τη συνδέει με την παραγωγή με ανώτερο, άμεσο και ορθολογικό τρόπο, στη βάση του κεντρικού, επιστημονικού, πανεθνικού σχεδιασμού, για την κάλυψη των αναγκών της κοινωνίας.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ - ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

1. Κοινή δήλωση για το «Εθνικό Αναπτυξιακό Σχέδιο» της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΟΚΕ). Την ΟΚΕ συναπαρτίζουν οι «κοινωνικοί εταίροι», δηλαδή οι ηγεσίες ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ και οι εκπρόσωποι των εργοδοτικών οργανώσεων.

2 . Κείμενο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, 13-09-2017 [COM (2017) 479 final]. Βλ. και «Ριζοσπάστης» 11-11-2017, «Μέτρα ενίσχυσης των ευρωπαϊκών μονοπωλίων στον παγκόσμιο ανταγωνισμό» στο τετρασέλιδο «Διεθνή & Οικονομία».

3. https://www.rizospastis.gr/story.do?id=4652805

4. https://www.forth.gr/index_main.php?l=g&c=28&i=1178

5 . Βλ. ενδεικτικά «Ριζοσπάστης» 24/1/18 σελ. 14

6 . Ιδιαίτερα με τα «γενναία» ευρωπαϊκά ερευνητικά προγράμματα.

7. http://www.globes.co.il/en/ article-ivc-reversexit-only-4 -of-israeli-start-ups- succeed-1001004686, https://www.haaretz.com/ israel-news/business /for-every-mobileye- 600-israeli- start-ups-crash- 1.5450822

8 . The Future of Jobs: http://www3.weforum.org/docs/WEF_Future_of_Jobs.pdf, σελ. 13

Κ. Τ.

ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΚΚΕ και ΓΙΑ το Facebook ?? !!

Αν και δεν έχουμε καμία εκτίμηση για την σελίδα που βρήκαμε το δημοσίευμα, κάνουμε αυτήν την ανάρτηση λόγω της επικαιρότητας των αποκαλύψεων που αφορά το Facebook και Ας προβληματιστούμε για τον ρόλο των social media και την σύνδεσή τους με τις πολυεθνικές και τις μυστικές υπηρεσίες:

Μετά από πέντε ημέρες και αρκετά δισεκατομμύρια χαμένα τα όσα είπε ο ιδρυτής του Facebook δεν έπεισαν και πολύ - Ζήτησε συγγνώμη σε συνέντευξή του στο CNN
Ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ δεν τα πήγαινε ποτέ καλά με την δημοσιότητα. Όσο και αν ηχεί παράξενο, ο εμπνευστής της πιο διάσημης σελίδας κοινωνικής δικτύωσης, είναι μάλλον ένας αγοραφοβικός τύπος, που δεν θέλει να φαίνεται πολύ.

Επί μέρες μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου της Cambridge Analytica, ο ιδρυτής του Facebook τηρούσε σιγή ιχθύος. 

Το περιβάλλον του τόνιζε ότι ο Ζούκερμπεργκ θα απαντούσε, μόνο που άργησε πολύ να το κάνει για λόγους που μόνο ο ίδιος γνωρίζει. Πολλοί θα πουν ότι περίμενε να έχει τις απαντήσεις στο τι θα πράξει το Facebook μετά το σκάνδαλο με τα προσωπικά δεδομένα 50.000.000 χρηστών. Αυτοί που τον ξέρουν πολύ καλά, πιστεύουν ότι ο Ζούκερμπεργκ «σύρθηκε» ουσιαστικά σε μια απολογία, γιατί δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς.

Τελικά όχι μόνο απολογήθηκε με μία δήλωση μέσω Facebook αλλά έδωσε συνέντευξη και στο CNN. 

Εκεί ο Ζούκερμπεργκ δήλωσε πρόθυμος να δώσει εξηγήσεις σε επιτροπή του Κογκρέσου αν αυτό του ζητηθεί, ενώ υποστήριξε ότι το βασικό ζήτημα είναι ο τρόπος με τον οποίο θα ρυθμιστεί η σελίδα κοινωνικής δικτύωσης καλύτερα. 

Ο Ζούκερμπεργκ ζήτησε συγγνώμη για το σκάνδαλο, κάτι που δεν έκανε νωρίτερα με την ανάρτησή του στο Facebook. «Ήταν μια μεγάλη ρήξη στην εμπιστοσύνη και θέλω να ζητήσω συγγνώμη που αυτό συνέβη» δήλωσε προσθέτοντας: «Εχουμε μια βασική ευθύνη να προστατεύουμε τα δεδομένα των πολιτών».

Επιχειρώντας, μάλιστα, να δώσει μια εξήγηση γιατί δεν υπήρξε αντίδραση το 2015 όταν το Facebook ενημερώθηκε για την υπόθεση Cambridge Analytica είπε ότι «δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ είμαι συνηθισμένος όταν οι άνθρωποι μου βεβαιώνουν εγγράφως ότι θα κάνουν κάτι, να το κάνουν. Αλλά πιστεύω ότι ήταν ξεκάθαρα ένα λάθος στην οπτική. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι δεν θα συμβεί το ίδιο λάθος ξανά».

Η κατρακύλα της μετοχής και οι απώλειες των κοντά τριάντα δισεκατομμυρίων δολαρίων, δεν άφησαν πολλά περιθώρια στον ιδρυτή του Facebook. Ακόμη πιο δύσκολη ήταν η παραδοχή του ότι «κάναμε λάθη» συνεπικουρούμενη από το «έχουμε ευθύνη να προστατεύσουμε τα δεδομένα σας και αν δεν μπορούμε τότε δεν μας αξίζει να σας υπηρετούμε».

Το να λέει όμως «προσπαθώ να καταλάβω ακριβώς τι συνέβη και πως αυτό δεν θα ξανασυμβεί» ηχεί μάλλον σαν ένα κακόγουστο αστείο για τον τύπο που ήταν και παραμένει διάνοια σε τέτοια θέματα.

Είναι ο ίδιος τύπος-αρκετά μεγαλύτερος πλέον-που «καθάρισε» στεγνά πετώντας τους έξω, όλους τους συνιδρυτές του Facebook, θέλοντας να κρατήσει όλη τη δόξα και το χρήμα που ερχόταν για τον εαυτό του.

Μόνο ένας, ο Εντουάρντο Σεβερίν τον κέρδισε -αναγράφεται επίσημα ως συνιδρυτής της πιο διάσημης σελίδας κοινωνικής δικτύωσης- αποσπώντας του μάλιστα ένα τεράστιο ποσό με εξωδικαστικό συμβιβασμό.

Το πόσα πήρε, δεν έγινε ποτέ γνωστό και ίσως να μην έχει και τόση σημασία πια, αφού ο Ζούκερμπεργκ είναι ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου. Η προσωπική του περιουσία ξεπερνά τα εβδομήντα δισεκατομμύρια δολάρια και παρά τις απώλειες τριών περίπου δισεκατομμυρίων τις τελευταίες ημέρες, ο ίδιος δεν φαίνεται να άλλαξε πολύ σαν χαρακτήρας.

Ο άνθρωπος που παράτησε το Χάρβαρντ για να κυνηγήσει εμμονικά το όνειρό του, εξακολουθεί να είναι απρόσιτος στα media.

Η τοποθέτηση-μέσα από την σελίδα του στο Facebook φυσικά-ήταν μια καθυστερημένη απολογία εκ των υστέρων, που δύσκολα πείθει.

Για πολλούς γνώστες της υπόθεσης και για ανθρώπους που τον ξέρουν προσωπικά, ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ βιώνει ένα μετέωρο βήμα, που μπορεί να μην αποβεί μοιραίο στη διαδρομή του.

Μια διαδρομή που ξεκίνησε στους διαδρόμους και τους κοιτώνες του Χάρβαρντ, με τον νεαρό τότε Μαρκ να ξεχνιέται τόσο ώστε να βγαίνει βόλτα με τις σαγιονάρες και κατέληξε σε μια επιχείρηση δισεκατομμυρίων που δέχθηκε μια πολύ γερή σφαλιάρα.


Η μακροσκελής δήλωση του «μίστερ Facebook»

«Θέλω να μοιραστώ μια ενημέρωση για την κατάσταση της υπόθεσης Cambridge Analytica, συμπεριλαμβανομένων των βημάτων που έχουμε ήδη κάνει και τα επόμενα βήματα μας για να αντιμετωπίσουμε αυτό το σημαντικό θέμα.

Έχουμε ευθύνη να προστατεύσουμε τα δεδομένα σας, και αν δεν μπορούμε, τότε δεν μας αξίζει να σας υπηρετούμε. Προσπαθώ να καταλάβω ακριβώς τι συνέβη και πώς να σιγουρευτώ ότι αυτό δεν θα ξανασυμβεί. Τα καλά νέα είναι ότι οι πιο σημαντικές ενέργειες για να αποτρέψουμε αυτό το γεγονός να συμβεί ξανά σήμερα, τις έχουμε ήδη πάρει χρόνια πριν. Αλλά κάναμε και λάθη, υπάρχουν κι άλλα να κάνουμε, και πρέπει να το κάνουμε.

Εδώ είναι ένα χρονοδιάγραμμα των γεγονότων:

Το 2007, δημιουργήσαμε την πλατφόρμα του Facebook με το όραμα ότι περισσότερες εφαρμογές πρέπει να είναι κοινωνικές. Το ημερολόγιό σας θα πρέπει να μπορεί να δείχνει τα γενέθλια των φίλων σας, οι χάρτες σας θα πρέπει να δείχνουν πού ζουν οι φίλοι σας, και το βιβλίο διευθύνσεων θα πρέπει να δείχνει τις φωτογραφίες. Για να γίνει αυτό, δώσαμε τη δυνατότητα στους χρήστες να συνδεθούν σε εφαρμογές και να μοιραστούν ποιοι ήταν οι φίλοι τους και κάποιες πληροφορίες γι ' αυτές.

Το 2013, ένας ερευνητής του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, ονόματι Αλεξάντρ Κόγκαν, δημιούργησε μια εφαρμογή κουίζ προσωπικότητας. Εγκαταστάθηκε από περίπου 300.000 άτομα που μοιράζονταν τα δεδομένα τους, καθώς και μερικά από τα δεδομένα των φίλων τους. Δεδομένου του τρόπου με τον οποίο λειτούργησε η πλατφόρμα μας τότε, αυτό σήμαινε ότι ο Κόγκαν ήταν σε θέση να έχει πρόσβαση σε δεκάδες εκατομμύρια από τα δεδομένα των φίλων τους.

Το 2014, για να αποτρέψουμε τις καταχρηστικές εφαρμογές, ανακοινώσαμε ότι αλλάζουμε ολόκληρη την πλατφόρμα για να περιορίσουμε δραματικά τις εφαρμογές δεδομένων. Το πιο σημαντικό, οι εφαρμογές όπως του Κόγκαν δεν μπορούν πλέον να ζητούν δεδομένα για τους φίλους ενός ατόμου, εκτός αν οι φίλοι τους είχαν επίσης εξουσιοδοτήσει την εφαρμογή. Ζητούμε επίσης από τους προγραμματιστές να πάρουν έγκριση από εμάς πριν μπορέσουν να ζητήσουν κάποια ευαίσθητα δεδομένα από τους ανθρώπους. Αυτές οι ενέργειες θα αποτρέψουν οποιαδήποτε εφαρμογή όπως του Κόγκαν από το να έχει πρόσβαση σε τόσα δεδομένα σήμερα.

Το 2015, μάθαμε από τους δημοσιογράφους στην Guardian ότι ο Κόγκαν είχε μοιραστεί δεδομένα από την εφαρμογή του με το Cambridge Analytica. Είναι ενάντια στις πολιτικές μας για τους προγραμματιστές να μοιράζονται δεδομένα χωρίς τη συγκατάθεση των ανθρώπων, έτσι αμέσως απαγορεύσαμε την εφαρμογή του Κόγκαν από την πλατφόρμα μας, και απαιτήσαμε από τον Κόγκαν και το Cambridge Analytica να πιστοποιήσουν επίσημα ότι είχαν διαγράψει όλα τα ακατάλληλα δεδομένα που αποκτήθηκαν. Παρείχαν αυτές τις πιστοποιήσεις.

Την περασμένη εβδομάδα, μάθαμε από τον Guardian, τους New York Times και το κανάλι 4 ότι το Cambridge Analytica μπορεί να μην είχε διαγράψει τα δεδομένα, όπως είχαν διαβεβαιώσει. Τους απαγορεύσαμε αμέσως να χρησιμοποιήσουν οποιαδήποτε από τις υπηρεσίες μας. Το Cambridge analytica ισχυρίζεται ότι έχουν ήδη διαγράψει τα δεδομένα και έχει συμφωνήσει σε έναν έλεγχο της σήμανσης από μια εταιρεία που προσλάβαμε για να το επιβεβαιώσει. Επίσης δουλεύουμε με τις ρυθμιστικές αρχές καθώς ερευνούν τι συνέβη.

Αυτό ήταν μια παραβίαση εμπιστοσύνης μεταξύ του Κόγκαν, του Cambridge analytica και του Facebook. Αλλά ήταν επίσης παραβίαση της εμπιστοσύνης μεταξύ του Facebook και των ανθρώπων που μοιράζονται τα δεδομένα τους μαζί μας και περιμένουν από εμάς να το προστατεύσουμε. Πρέπει να το διορθώσουμε αυτό.

Σε αυτή την περίπτωση, κάναμε ήδη τα πιο σημαντικά βήματα πριν από μερικά χρόνια το 2014 για να εμποδίσουμε τους κακούς παράγοντες να έχουν πρόσβαση στις πληροφορίες των ανθρώπων με αυτόν τον τρόπο. Αλλά υπάρχουν κι άλλα που πρέπει να κάνουμε και θα περιγράψω αυτά τα βήματα εδώ:

Πρώτον, θα ερευνήσουμε όλες τις εφαρμογές που είχαν πρόσβαση σε μεγάλες ποσότητες πληροφοριών πριν αλλάξουμε την πλατφόρμα μας για να μειώσουμε δραματικά την πρόσβαση στα δεδομένα το 2014, και θα διεξάγουμε πλήρη έλεγχο κάθε εφαρμογής με ύποπτη δραστηριότητα. Θα απομακρύνουμε κάθε προγραμματιστή από την πλατφόρμα μας που δεν συμφωνεί με έναν διεξοδικό έλεγχο. Και αν βρούμε προγραμματιστές που έκαναν κατάχρηση προσωπικών αναγνωρίσιμων στοιχείων, θα τους απομακρύνουμε και θα πούμε σε όλους ότι επηρεάζονται από αυτές τις εφαρμογές. Αυτό περιλαμβάνει και άτομα των οποίων τα δεδομένα Κόγκαν και εδώ.

Δεύτερον, θα περιορίσουμε την πρόσβαση στα δεδομένα των προγραμματιστών ακόμη περισσότερο για να αποτρέψουμε άλλα είδη κακοποίησης. Για παράδειγμα, θα αφαιρέσουμε την πρόσβαση των προγραμματιστών στα δεδομένα σας αν δεν έχετε χρησιμοποιήσει την εφαρμογή τους σε 3 μήνες. Θα μειώσουμε τα δεδομένα που δίνετε σε μια εφαρμογή όταν υπογράψετε -- μόνο το όνομά σας, τη φωτογραφία προφίλ και τη διεύθυνση email σας. Θα ζητήσουμε από τους προγραμματιστές όχι μόνο να πάρουν έγκριση αλλά και να υπογράψουν συμβόλαιο για να ζητήσουν από οποιονδήποτε πρόσβαση στις δημοσιεύσεις τους ή άλλα προσωπικά δεδομένα. Και θα έχουμε περισσότερες αλλαγές να μοιραστούμε τις επόμενες μέρες.

Τρίτον, θέλουμε να βεβαιωθούμε ότι καταλαβαίνετε ποιες εφαρμογές έχετε επιτρέψει να έχετε πρόσβαση στα δεδομένα σας. Τον επόμενο μήνα, θα δείξουμε σε όλους ένα εργαλείο στην κορυφή των ενημερώσεις σας με τις εφαρμογές που έχετε χρησιμοποιήσει και έναν εύκολο τρόπο να ανακαλέσει τα δικαιώματα των εφαρμογών στα δεδομένα σας. Έχουμε ήδη ένα εργαλείο για να το κάνουμε αυτό στις ρυθμίσεις απορρήτου σας, και τώρα θα βάλουμε αυτό το εργαλείο στην κορυφή των ενημερώσεις σας για να βεβαιωθούμε ότι θα το δουν όλοι.

Πέρα από τα μέτρα που είχαμε ήδη λάβει το 2014, πιστεύω ότι αυτά είναι τα επόμενα βήματα που πρέπει να λάβουμε για να συνεχίσουμε να διασφαλίσουμε την πλατφόρμα μας.

Ξεκίνησα το facebook, και στο τέλος της ημέρας είμαι υπεύθυνος για ό, τι συμβαίνει στην πλατφόρμα μας. Θέλω να κάνω ό, τι χρειάζεται για να προστατέψω την κοινότητά μας. Ενώ αυτό το συγκεκριμένο θέμα που αφορά το cambridge analytica δεν θα πρέπει πλέον να συμβαίνει με νέες εφαρμογές σήμερα, αυτό δεν αλλάζει ό, τι συνέβη στο παρελθόν. Θα μάθουμε από αυτή την εμπειρία να διασφαλίσουμε περαιτέρω την πλατφόρμα μας και να καταστήσουμε την κοινότητά μας ασφαλέστερη για όσους βγαίνουν μπροστά.

Θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς που συνεχίσετε να πιστεύετε στην αποστολή μας και να εργαστούμε για να οικοδομήσουμε αυτή την κοινότητα μαζί. Ξέρω ότι χρειάζεται περισσότερο για να διορθώσεις όλα αυτά τα θέματα απ ' ό, τι θα θέλαμε, αλλά σας υπόσχομαι ότι θα το ξεπεράσουμε και θα χτίσουμε μια καλύτερη υπηρεσία μακροπρόθεσμα».

Η ανάρτηση στο Facebook:

Δείτε βίντεο: Κλυδωνίζεται το Facebook παρά την απολογία Ζούκερμπεργκ

Αν και δεν έχουμε καμία εκτίμηση για την σελίδα που βρήκαμε το δημοσίευμα, κάνουμε αυτήν την ανάρτηση λόγω της επικαιρότητας των αποκαλύψεων που αφορά το Facebook και Ας προβληματιστούμε για τον ρόλο των social media και την σύνδεσή τους με τις πολυεθνικές και τις μυστικές υπηρεσίες 

*********************

ΒΡΕΤΑΝΙΑ - ΕΕ

Αντιπαράθεση με τη «Facebook» στο φόντο ευρύτερων ανταγωνισμών

ΛΟΝΔΙΝΟ - ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.--

Κοινοβουλευτικές και δικαστικές «έρευνες» σε ΗΠΑ και ΕΕ ξεκινούν για τις δοσοληψίες ανάμεσα στην ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης Facebookτου Μαρκ Ζούκερμπεργκ και τη βρετανική εταιρεία ανάλυσης και αξιοποίησης προσωπικών δεδομένων «Cambridge Analytica», με αποτέλεσμα την αξιοποίηση στοιχείων με σκοπό τη χειραγώγηση ψηφοφόρων, που φαίνεται πως έγινε μεταξύ άλλων και στην περίπτωση του προεκλογικού επιτελείου του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.

Χτες ο Ντέιμιεν Κόλινς, πρόεδρος της Επιτροπής Μέσων Ενημέρωσης της βρετανικής Βουλής των Κοινοτήτων, κατηγόρησε το Facebook ότι προσπάθησε να παραπλανήσει την Επιτροπή όταν ζητήθηκε πριν καιρό από στελέχη της εταιρείας να εξηγήσουν πώς αξιοποιούν τα προσωπικά δεδομένα χρηστών της ιστοσελίδας.

 Προχτές αργά το βράδυ, πάντως, ο διευθύνων σύμβουλος της «Cambridge Analytica», Αλεξάντερ Νιξ, αποπέμφθηκε από την εταιρεία μετά την προβολή βίντεο που είχε τραβηχτεί μυστικά από το βρετανικό τηλεοπτικό δίκτυο «Channel 4»και τον έδειξε να καμαρώνει για το «βασικό ρόλο» που έπαιξε η εταιρεία στην προεκλογική εκστρατεία του Αμερικανού Προέδρου Ντ. Τραμπ, τονίζοντας ότι χρησιμοποίησε εργαλεία που έκαναν πολύ δύσκολα ανιχνεύσιμο το «ρόλο» της εταιρείας. 

Η αξιοποίηση των δεδομένων εκατομμυρίων χρηστών του Facebook από την «Cambridge Analytica» έγινε έμμεσα, μέσω της εφαρμογής «Τhis is your digital Life» που είχε δημιουργήσει το 2014 η εταιρεία «Global Science Research», του Βρετανού ακαδημαϊκού ερευνητή ψυχολογίας Αλεξάντερ Κόγκαν. 

Οι περίπου 270.000 χρήστες της εφαρμογής πληρώθηκαν για να κάνουν ένα ψυχολογικό τεστ, μέσω του οποίου συγκεντρώθηκαν προσωπικά δεδομένα όχι μόνο των ίδιων αλλά των φίλων τους στο Facebook, και έτσι συγκεντρώθηκε ένας τεράστιος αριθμός δεδομένων.

Ο Κόγκαν, χτες, μιλώντας στο BBC κατηγόρησε το Facebook και την «Cambridge Analytica»ότι ουσιαστικά τον χρησιμοποίησαν ως «αποδιοπομπαίο τράγο», παρά το γεγονός ότι η τελευταία τον είχε διαβεβαιώσει πως η «δουλειά» γινόταν «απολύτως νόμιμα».

*********

Δες ανάρτησή μας πριν 2 χρόνια:

Το ΚΚΕ, το διαδίκτυο και οι παραδοχές των μυστικών υπηρεσιών