Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κούβα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κούβα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

22 Ιουνίου, 2018

ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΚΛΕΒΑΝ ΤΑ ΑΝΗΛΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΣ - ΕΝΑ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΑ ΘΥΜΑΤΑΙ:

Ένα από αυτά τα παιδιά είναι ο Άλεξ Λόπεζ. Ήταν 13 χρο­νών όταν έφυγε το 1962 και σή­με­ρα σε ηλι­κία 69 ετών δίνει συ­νέ­ντευ­ξη στην Gran­ma In­ter­na­tio­nal.

Επιχείρηση Πίτερ Παν – Η “αρπαγή” 14.000 ανήλικων παιδιών από την Κούβα



Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της //

Η επι­χεί­ρη­ση Πίτερ Παν ξε­κί­νη­σε από την κυ­βέρ­νη­ση των ΗΠΑ, στο τέλος του 1960, σαν μια προ­σπά­θεια να σα­μπο­τά­ρει την κου­βα­νι­κή επα­νά­στα­ση, που είχε θριαμ­βεύ­σει το 1959. Ίσως το όνομα που επι­λέ­χθη­κε για την επι­χεί­ρη­ση Πίτερ Παν, να ται­ριά­ζει με την κω­δι­κή ονο­μα­σία που χρη­σι­μο­ποιεί­ται για το Μαϊ­ά­μι: ”Η χώρα του Ποτέ ποτέ” (γνω­στή για όσους διά­βα­σαν το πα­ρα­μύ­θι του Πίτερ Παν).

• Άρχισε μια τε­ρά­στια εκ­στρα­τεία στα μέσα ενη­μέ­ρω­σης, κυ­ρί­ως στο ρα­διό­φω­νο Swan – ένα αντε­πα­να­στα­τι­κό ρα­διο­τη­λε­ο­πτι­κό ορ­γα­νι­σμό στην υπη­ρε­σία των υπη­ρε­σιών πλη­ρο­φο­ριών των ΗΠΑ που μπο­ρού­σε να ακου­στεί στην Κούβα – που στόχο είχε να τρο­μά­ξει τις μη­τέ­ρες κα­λώ­ντας τες να μην επι­τρέ­ψουν να τους κλέ­ψουν οι κομ­μου­νι­στές τα παι­διά τους.

• Στό­χος ήταν να πεί­σουν όσους πε­ρισ­σό­τε­ρους γο­νείς να στεί­λουν τα παι­διά τους στις ΗΠΑ, δια­δί­δο­ντας πλα­στές ει­δή­σεις για έναν υπο­τι­θέ­με­νο νόμο που θα ψη­φι­ζό­ταν δί­νο­ντας στο επα­να­στα­τι­κό κρά­τος την κη­δε­μο­νία όλων των ανη­λί­κων παι­διών. Με­τα­ξύ Δε­κεμ­βρί­ου 1960 και Οκτω­βρί­ου του 1962, 14.000 παι­διά έφυ­γαν από την Κούβα και πέ­ρα­σαν απέ­να­ντι στο Μαιά­μι.

• Στην Κούβα δρού­σε ο πρά­κτο­ρας της CIA José Pu­jals Mederos, ο οποί­ος έγρα­ψε τον ψεύ­τι­κο νόμο και τον ει­σή­γα­γε στη χώρα, με την υπο­στή­ρι­ξη και άλλων Αμε­ρι­κά­νων πρα­κτό­ρων όπως ο James Baker και ο ιε­ρέ­ας Bryan O. Walsh.

Αυτή η ομάδα κα­τα­σκεύ­α­ζε πλα­στά δια­βα­τή­ρια και βίζες εκ­με­ταλ­λευό­με­νοι την τότε νο­μο­θε­σία, για ασυ­νό­δευ­τα ανή­λι­κα παι­διά- πρό­σφυ­γες, που επέ­τρε­ψε την με­τά­βα­ση τους στις ΗΠΑ.

• Τα παι­διά που βρέ­θη­καν στην Αμε­ρι­κή πε­ρί­με­ναν χρό­νια για την οι­κο­γε­νεια­κή επα­νέ­νω­ση και πολλά πα­ρου­σί­α­σαν ψυ­χο­λο­γι­κά τραύ­μα­τα από την σω­μα­τι­κή και συ­ναι­σθη­μα­τι­κή εξά­ντλη­ση στους αυ­το­σχέ­διους και ακα­τάλ­λη­λους κα­ταυ­λι­σμούς, όπου δεν τους δό­θη­κε καμία επαγ­γελ­μα­τι­κή ια­τρι­κή προ­σο­χή. Οι ανα­λυ­τές επι­ση­μαί­νουν ότι οι γο­νείς δεν είχαν σκε­φτεί την επα­νέ­νω­ση με τα παι­διά τους στις Ηνω­μέ­νες Πο­λι­τεί­ες, αλλά στην Κούβα, μετά την γρή­γο­ρη ανα­τρο­πή της επα­να­στα­τι­κής κυ­βέρ­νη­σης.

Τα παι­διά μετά από πε­ρι­πέ­τειες σε στρα­τό­πε­δα και ιδρύ­μα­τα δό­θη­καν για υιο­θε­σία.
Άλεξ Λόπεζ, ένας από τις 14.000

Ένα από αυτά τα παιδιά είναι ο Άλεξ Λόπεζ. Ήταν 13 χρο­νών όταν έφυγε το 1962 και σή­με­ρα σε ηλι­κία 69 ετών δίνει συ­νέ­ντευ­ξη στην Gran­ma In­ter­na­tio­nal.


-Οι πρώ­τες μέρες ήταν δύ­σκο­λες, εξι­στο­ρεί με­τα­ξύ των άλλων o Lopez στην ηλε­κτρο­νι­κή έκ­δο­ση της επί­ση­μης εφη­με­ρί­δας της Κού­βας, ζού­σα­με σε σκη­νές σε ένα στρα­τό­πε­δο και με με­γα­λύ­τε­ρα αγό­ρια, όπου βα­σί­λευε η κα­τά­χρη­ση και η εχθρό­τη­τα. Οι υπο­τι­θέ­με­νοι προ­στά­τες μας, κα­θο­λι­κοί ιε­ρείς και μο­να­χές, ήταν δύ­σκο­λο να ελέγ­ξουν 500 εφή­βους, με­τα­ξύ 12 και 18 ετών, που στε­γά­ζο­νταν στο στρα­τό­πε­δο. Εκεί πα­ρου­σιά­στη­καν όλα τα είδη της σω­μα­τι­κής βίας, ακόμη και σε­ξουα­λι­κής κα­κο­ποί­η­σης από τους ίδιους τους ιε­ρείς.
Στις σο­σια­λι­στι­κές χώρες έμαθε για την Κούβα.
–Αυτές οι εμπει­ρί­ες με­γά­λω­σαν την αγάπη μου για την Κούβα, και μόλις ολο­κλή­ρω­σα τις πα­νε­πι­στη­μια­κές μου σπου­δές στον τομέα του του­ρι­σμού, δη­μιούρ­γη­σα το τα­ξι­διω­τι­κό πρα­κτο­ρείο In­ter­plan­ner για ομα­δι­κά τα­ξί­δια από τις Ηνω­μέ­νες Πο­λι­τεί­ες στα σο­σια­λι­στι­κά κράτη της Ανα­το­λι­κής Ευ­ρώ­πης. Δη­μιούρ­γη­σα στε­νούς δε­σμούς με τα Κέ­ντρα Κου­βα­νι­κής Φι­λί­ας σε αυτές τις χώρες, όπου αγό­ρα­σα βι­βλία και δί­σκους μου­σι­κής, και μά­θαι­να τις ει­δή­σεις της Επα­νά­στα­σης.

-Με δε­δο­μέ­νη την σχέση μου με τις χώρες του Σο­σια­λι­στι­κού συ­να­σπι­σμού, η απο­στο­λή της Κού­βας στα Ηνω­μέ­να Έθνη εν­δια­φέρ­θη­κε για την δου­λειά μου κατά τη διάρ­κεια της διοί­κη­σης του Τζίμι Κάρ­τερ (1977-1981) που επέ­τρε­ψε τα τα­ξί­δια στο νησί να είναι κάπως πιο εύ­κο­λα. Μί­λη­σα με τους δι­πλω­μά­τες της Κού­βας σχε­τι­κά με το εν­δε­χό­με­νο του­ρι­στι­κό ξε­κί­νη­μα με την Κούβα. Η επι­στρο­φή ήταν πάντα στα σχέ­διά μου, αλλά δεν σκέ­φτη­κα ποτέ ότι θα το κάνω με την πρό­σκλη­ση της επα­να­στα­τι­κής κυ­βέρ­νη­σης.

Ο Φι­ντέλ ήθελε να τον απο­κα­λού­με με το μικρό του όνομα. Σαν φίλο.
Οι απευ­θεί­ας πτή­σεις είχαν απα­γο­ρευ­θεί, έτσι πε­τά­ξα­με από τον Κα­να­δά το 1978. Η πρώτη ομάδα απο­τε­λού­νταν από κα­θη­γη­τές και ερ­γα­ζό­με­νους στο Πα­νε­πι­στή­μιο Martyrs Keith. Προς έκ­πλη­ξή μου, σε αυτό το τα­ξί­δι συ­νά­ντη­σα τον ηγέτη Φι­ντέλ Κά­στρο. Μας επι­σκέ­φθη­κε στο ξε­νο­δο­χείο Ρι­βιέ­ρα. Μι­λού­σα με τους του­ρί­στες στην κύρια εί­σο­δο, όπου μας πε­ρί­με­νε το λε­ω­φο­ρείο μας. Ξαφ­νι­κά πα­ρα­τή­ρη­σα ότι κά­ποιοι στην ομάδα άλ­λα­ξαν τις εκ­φρά­σεις του προ­σώ­που τους, ανοί­γο­ντας με έκ­πλη­ξη τα μάτια τους. Νό­μι­ζα ότι είχα πει κάτι λάθος στην αγ­γλι­κή γλώσ­σα, αλλά τότε ένιω­σα κά­ποιον να με αγ­γί­ζει στον ώμο, σαν ένας φίλος, και όταν γύ­ρι­σα έμει­να πάρα πολύ έκ­πλη­κτος, άφω­νος. Ήταν ο Φι­ντέλ!

Ο Φι­ντέλ μας υπο­δέ­χτη­κε με απλό­τη­τα και είπε ότι θα πρέ­πει να τον απο­κα­λού­με με το μικρό του όνομά, σαν φίλο. Εν­δια­φέρ­θη­κε να ακού­σει εάν οι ακα­δη­μαϊ­κοί περ­νά­νε καλά στην Κούβα και αν το του­ρι­στι­κό πρό­γραμ­μα διε­ξά­γε­ται χωρίς δυ­σκο­λία. Δεν είχα ποτέ οποια­δή­πο­τε προ­βλή­μα­τα, όχι μόνο με αυτή την ομάδα αλλά και με οποια­δή­πο­τε άλλη έφερα εδώ.

Ο Ρί­γκαν μας έκλει­σε το γρα­φείο

-Ο του­ρι­σμός για Κούβα αντι­με­τω­πί­ζει εμπό­δια από τις δια­φο­ρε­τι­κές διοι­κή­σεις στις ΗΠΑ.Ένα από τα με­γα­λύ­τε­ρα ήταν όταν κατά τη διάρ­κεια της Προ­ε­δρί­ας του Ronald Rea­gan (1981-1989) μας διέ­τα­ξαν να κλεί­σει το γρα­φείο μου στην Ουά­σιγ­κτον μέσα σε 24 ώρες. Έπρε­πε να κλεί­σου­με μια νό­μι­μη, κα­θιε­ρω­μέ­νη εται­ρεία!

Ευ­τυ­χώς, κρα­τή­σα­με τις επα­φές μας και όταν υπήρ­ξε αλ­λα­γή στον Λευκό Οίκο, με τη διοί­κη­ση του George H.W. Bush, ήμα­σταν σε θέση να απο­κα­τα­στή­σου­με τις ανταλ­λα­γές, κα­ταρ­χήν με πολ­λούς πε­ρισ­σό­τε­ρους πε­ριο­ρι­σμούς από ότι όταν ξε­κί­νη­σα το γρα­φείο. Είναι πάντα ένα με­γά­λο πρό­βλη­μα να εξα­σφα­λί­σεις τα τρα­πε­ζι­κά εμ­βά­σμα­τα για την Κούβα και αυτό μπο­ρεί να εμπο­δί­σει όποιον θέλει να δου­λέ­ψει με την Κούβα.

30 ακυ­ρώ­σεις ομα­δι­κών τα­ξι­διών επί Τραμπ

-Τώρα με τη διοί­κη­ση του Ντό­ναλντ Τραμπ, είναι σχε­δόν αδύ­να­το να βρε­θεί μια Αμε­ρι­κά­νι­κη τρά­πε­ζα να με­τα­φέ­ρει χρή­μα­τα εκ­δρο­μέ­ων στην Κούβα. Σο­βα­ρό πρό­βλη­μα είναι και η τα­ξι­διω­τι­κή οδη­γία που εκ­δό­θη­κε από το Στέιτ Ντι­πάρ­τμεντ, που ισχυ­ρί­ζε­ται ότι η Κούβα δεν είναι μια ασφα­λής χώρα και ότι εάν οποιο­δή­πο­τε ατύ­χη­μα ή ασθέ­νεια πα­ρου­σια­στεί εδώ, καμία ασφα­λι­στι­κή εται­ρεία δεν θα ανα­λά­βει την ευ­θύ­νη.

Για το λόγο αυτό, το 2017, εί­χα­με 30 ακυ­ρώ­σεις ομα­δι­κών τα­ξι­διών, επει­δή κα­νείς δεν θέλει να τα­ξι­δέ­ψει σε μια δήθεν επι­κίν­δυ­νη πε­ριο­χή, πολύ λι­γό­τε­ρο όταν το ανα­κοι­νώ­νει μια κυ­βερ­νη­τι­κή υπη­ρε­σία . Βρί­σκουν δι­καιο­λο­γία τις υπο­τι­θέ­με­νες «ηχη­τι­κές» επι­θέ­σεις. Μπορώ να σας πω ότι, αν υπήρ­χαν, εγώ θα είχα ήδη κου­φα­θεί. Το μόνο που ακού­με στην Κούβα είναι η ζω­ντα­νή μου­σι­κή από τα συ­γκρο­τή­μα­τα στο δρόμο.



Ο Τραμπ εξυ­πη­ρε­τεί τα συμ­φέ­ρο­ντα της Μα­φί­ας της Φλό­ρι­ντα

-Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, ο Πρό­ε­δρος Τραμπ εξυ­πη­ρε­τεί τα συμ­φέ­ρο­ντα μιας πολύ μι­κρής ομά­δας Κου­βα­νών που μέ­νουν στη Φλό­ρι­ντα και έχουν δη­μιουρ­γή­σει έναν τύπο μα­φί­ας που ζει και δη­μιουρ­γεί προ­σω­πι­κές πε­ριου­σί­ες εγεί­ρο­ντας εμπό­δια στις δι­με­ρείς σχέ­σεις. Υπάρ­χουν εκα­τομ­μύ­ρια δο­λά­ρια δια­θέ­σι­μα για χρη­μα­το­δό­τη­ση εκ­στρα­τειών κατά της Κου­βα­νι­κής Επα­νά­στα­σης και αυτοί τα εκ­με­ταλ­λεύ­ο­νται. Πι­στεύω όμως πως δεν έχουν με­γά­λη επί­δρα­ση στον Αμε­ρι­κά­νι­κο λαό.

Δεν μπο­ρού­σα ποτέ να φα­ντα­στώ ότι θα ζήσω μια επί­σκε­ψη από έναν Πρό­ε­δρο των ΗΠΑ στην Κούβα, αλλά το είδα με τον Μπα­ράκ Ομπά­μα. Ανα­γνώ­ρι­σε ότι η πο­λι­τι­κή του οι­κο­νο­μι­κού απο­κλει­σμού δεν είχε το επι­θυ­μη­τό απο­τέ­λε­σμα, όσον αφορά την ανα­τρο­πή της επα­νά­στα­σης, και ως εκ τού­του, ανα­ζή­τη­σε άλλες στρα­τη­γι­κές.

Οι Γιάν­κη­δες επο­φθαλ­μιούν την δύ­να­μη της Κού­βας.

-Δεν πραγ­μα­το­ποί­η­σε τις δι­με­ρείς συ­νο­μι­λί­ες ο Ομπά­μα λόγω καλής θέ­λη­σης ή από έρωτα για την Κούβα. Στην τα­κτι­κή του πε­ριε­λάμ­βα­νε τη δη­μιουρ­γία μιας ατμό­σφαι­ρας επα­να­προ­σέγ­γι­σης και άμε­σες συ­νο­μι­λί­ες με­τα­ξύ των δύο κυ­βερ­νή­σε­ων. Υπο­σχέ­θη­κε βο­ή­θεια στην νε­ο­λαία για να “αλ­λά­ξει” την Κούβα. Ίσως μια κα­νο­νι­κή σχέση θα μπο­ρού­σε να επι­τευ­χθεί με την απο­κα­τά­στα­ση των δι­πλω­μα­τι­κών σχέ­σε­ων, αλλά η τρέ­χου­σα διοί­κη­ση έχει αναι­ρέ­σει ότι είχε συμ­φω­νη­θεί. Οι δια­φο­ρές ανά­με­σα στην Κούβα και τις Ηνω­μέ­νες Πο­λι­τεί­ες δεν πρό­κει­ται να λυ­θούν, επει­δή οι ΗΠΑ έχει εμ­μο­νή να ελέγ­ξει και να αποι­κί­σει την Κούβα, όπως ακρι­βώς συ­νέ­βη με το Που­έρ­το Ρίκο. Το βλέπω ως μια μοι­ραία έλξη. Οι Γιάν­κη­δες επο­φθαλ­μιούν την δύ­να­μη της Κού­βας.

Δύ­σκο­λο να δια­φη­μι­στείς σε ένα τέ­τοιο εχθρι­κό πε­ρι­βάλ­λον.

-Είναι δύ­σκο­λο να δια­φη­μι­στείς σε ένα τέ­τοιο εχθρι­κό πε­ρι­βάλ­λον. Πα­ρα­κάμ­πτω τα εμπό­δια, προ­σαρ­μό­ζο­μαι στις πε­ρι­στά­σεις. Αφιε­ρώ­νω ώρες από την ζωή μου να συ­νο­μι­λώ, να έχω διά­λο­γο, με τους αν­θρώ­πους. Πα­ρου­σιά­ζω τον εαυτό μου σε επαγ­γελ­μα­τι­κές ορ­γα­νώ­σεις, πα­νε­πι­στή­μια και άλλες ομά­δες για να τους προ­σελ­κύ­σω. Προ­ω­θού­με την εται­ρία στο δια­δί­κτυο και χρη­σι­μο­ποιού­με τις εμπει­ρί­ες εκεί­νων που έχουν επι­σκε­φτεί την Κούβα, δε­δο­μέ­νου ότι είναι πάντα για αυ­τούς μια ευ­χά­ρι­στη έκ­πλη­ξη.


Αβά­σι­μος φόβος για τον κομ­μου­νι­σμό.

-Πολ­λοί άν­θρω­ποι έρ­χο­νται με ένα αβά­σι­μο φόβο για τον κομ­μου­νι­σμό. Έχουν ακού­σει πα­ρά­λο­γες από­ψεις, σκέ­ψεις ότι ο άν­θρω­πος θα επο­πτεύ­ε­ται αυ­στη­ρά και θα πα­ρα­κο­λου­θεί­ται συ­νε­χώς από κα­τα­σκό­πους. Νο­μί­ζουν ότι δεν υπάρ­χει ελευ­θε­ρία να περ­πα­τή­σει κα­νείς στους δρό­μους.

Εξηγώ ότι πρό­κει­ται για ένα μέρος με ένα λει­τουρ­γι­κό σο­σια­λι­στι­κό σύ­στη­μα, πολύ δια­φο­ρε­τι­κό από άλλα κοι­νω­νι­κά συ­στή­μα­τα σε όλο τον κόσμο. Όταν επι­στρέ­φουν, λένε πως ποτέ δεν φα­ντα­ζό­ταν την Κούβα σαν τόσο ασφα­λή χώρα, με κα­νέ­ναν απο­λύ­τως κίν­δυ­νο. Επι­στρέ­φουν σπίτι τους εν­θου­σια­σμέ­νοι, έχο­ντας μάθει την ύπαρ­ξη καλά εκ­παι­δευ­μέ­νων, καλά ενη­με­ρω­μέ­νων αν­θρώ­πων, οι οποί­οι ξέ­ρουν πώς να διευ­θε­τή­σουν προ­βλή­μα­τα. Αυτή η γέ­φυ­ρα της φι­λί­ας είναι αυτή που απαι­τεί κα­θη­με­ρι­νή ερ­γα­σία.

Φι­ντέλ: Αυτό ήταν το σπίτι σας ακόμη και όταν λεί­πα­τε.

-Η αγάπη μου για την Κούβα είναι πάντα με­γά­λη. Θυ­μά­μαι τα παι­δι­κά μου χρό­νια που κα­τό­πιν τα στε­ρή­θη­κα και η επαφή μου με την Κούβα με βο­ή­θη­σε να τα ανα­κτή­σω. Δεν είναι εύ­κο­λη η ζωή του με­τα­νά­στη. Δεν ξέρω ακρι­βώς αν είμαι Αμε­ρι­κά­νος η Κου­βα­νός. Αμε­ρι­κα­νο­κου­βα­νός δεν μπο­ρεί να είμαι. Αυτό δεν είναι εθνι­κό­τη­τα. Πήρα για πρώτη φορά και τους θε­τούς μου γο­νείς στην Κούβα που επι­θυ­μούν να ξα­νάρ­θουν. Θυ­μά­μαι πάντα τα λόγια του Φι­ντέλ για μας, τα παι­διά που φύ­γα­με κάτω από αυτές τις συν­θή­κες. «Ακόμη και τότε που δεν εί­σα­σταν πα­ρό­ντες εδώ να ξέ­ρε­τε πως αυτό ήταν σπίτι σας. Εδώ είναι ο τόπος που μπο­ρεί­τε να κλί­νε­τε την κε­φα­λή σας».


Οι γο­νείς του Άλεξ, έπε­σαν θύμα μιας ανε­λέ­η­της εχθρι­κής προ­πα­γάν­δας πως οι κομ­μου­νι­στές θα τους πά­ρουν τα παι­διά τους.Τα έχου­με και μεις γνω­ρί­σει και τα ακού­με ακόμη και σή­με­ρα στην Ελ­λά­δα. Ο ίδιος έχασε την φυ­σι­κή του οι­κο­γέ­νεια και μια φυ­σιο­λο­γι­κή και ευ­τυ­χι­σμέ­νη ζωή σε μια σο­σια­λι­στι­κή κοι­νω­νία. Αυτό που έχει εν­δια­φέ­ρον στην πε­ρί­πτω­σή του Άλεξ είναι πως η αγάπη του για την Κούβα, η επαγ­γελ­μα­τι­κή του δρα­στη­ριό­τη­τα στην χώρα της “ελευ­θε­ρί­ας” και της “με­γα­λύ­τε­ρης δη­μο­κρα­τί­ας” είναι υπό διωγ­μόν. Το Εμπάρ­γκο και ο σκο­τα­δι­σμός καλ­λιερ­γεί­ται στο μέ­γι­στο βαθμό στις ΗΠΑ για να υπο­τα­χθεί η Κούβα και οι άν­θρω­ποι που την αγα­πούν να σιω­πή­σουν.

_______________________________­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­__

Πάνος Αλε­πλιώ­της

07 Ιουνίου, 2018

ΣΕ 64 ΧΩΡΕΣ: ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΣ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ !!

407.000 Κουβανοί γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό έχουν προσφέρει ιατρική βοήθεια σε 64 χώρες σε όλο τον κόσμο, σώζοντας από το 1999 έως το 2017 πάνω από 6 εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές. 


Κούβα: Εκεί που οι λέξεις δεν χάνουν τη σημασία τους!

H Κούβα συνεχίζει να εργάζεται, όπως εμπνεύστηκε από τον ιστορικό ηγέτη της Επανάστασης, τον Φιντέλ Κάστρο: «να μοιράζεται αυτό που έχει». Βοηθά τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας για να επιτύχει τον στόχο: «Υγεία για Όλους»

Ίρις Αμάραντου


Η Κούβα στην 71η Γενική Συνέλευση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.), έθεσε στη διάθεση του Οργανισμού όλες τις εμπειρίες της, το εξειδικευμένο προσωπικό, τα ιατρικά πανεπιστήμια, τα φαρμακευτικά και βιοτεχνολογικά προϊόντα, για να βοηθήσει στην επίτευξη του στόχου του: «Υγεία για Όλους».

Ο υπουργός Υγείας της Κούβας, Δρ Roberto Morales, μιλώντας στη Συνέλευση, επεσήμανε πως η Κούβα συνεχίζει να εργάζεται, όπως εμπνεύστηκε απ’ τον ιστορικό ηγέτη της Επανάστασης, τον Φιντέλ Κάστρο: «να μοιράζεται αυτό που έχει».


Φοιτητές σε Ιατρική Σχολή της Κούβας

Στην εποχή που για πολλούς ανθρώπους σ’ όλο τον κόσμο είναι αδύνατη η πρόσβαση σε ιατρική φροντίδα, 407.000 Κουβανοί γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό έχουν προσφέρει ιατρική βοήθεια σε 64 χώρες σε όλο τον κόσμο, σώζοντας από το 1999 έως το 2017 πάνω από 6 εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές. Σημαντικά είναι τα επιτεύγματα του συστήματος υγειονομικής φροντίδας στο νησί, όπως το προσδόκιμο ζωής (78,45 χρόνια) και το συνεχώς μειούμενο ποσοστό παιδικής θνησιμότητας (4,0 ανά 1.000 γεννήσεις).

Η Κούβα καθημερινά αποδεικνύει πως όχι μόνο προστατεύει τη ζωή των κατοίκων της, αλλά εκφράζοντας τη διεθνιστική της αλληλεγγύη, στέλνει επαγγελματίες για να βοηθούν χώρες που το έχουν ανάγκη.


Στις 23 Μάη στην Κούβα, γιορτάστηκε η 55η επέτειος από την έναρξη των διεθνών ανθρωπιστικών αποστολών. Ήταν το 1963 που η πρώτη μπριγάδα αποτελούμενη κυρίως από ιατρικό προσωπικό, προσέφερε βοήθεια στην Αλγερία, η οποία είχε πρόσφατα ανεξαρτητοποιηθεί από τη Γαλλία. Τα επόμενα χρόνια ακολούθησαν πολλές αποστολές που πρόσφεραν βοήθεια σε εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα σε όλο τον κόσμο.


Κουβανοί γιατροί και ασθενείς απολαμβάνουν μια δραστηριότητα σε κοινότητα της Μοζαμβίκης που φέρει το όνομα του Φιντέλ

Οι αποστολές δεν περιορίζονται μόνο στην παροχή ιατρικής βοήθειας. Οι γιατροί αξιοποιώντας τις γνώσεις τους και την εμπειρία τους έχουν βοηθήσει στην ίδρυση Σχολών Ιατρικής σε χώρες του Τρίτου Κόσμου.

Το 2005 μετά το πέρασμα του τυφώνα «Κατρίνα» και τις καταστροφές που προκάλεσε, η κυβέρνηση της Κούβας αποφάσισε τη δημιουργία του «Τμήματος Χένρι Ριβ», που ειδικεύεται στις καταστροφές και τις σοβαρές επιδημίες.


Ο Φιντέλ Κάστρο μιλάει στους πρώτους γιατρούς – μέλη του Τμήματος Χένρι Ριβ, στις 19 Σεπτεμβρίου 2005. Οι 1.586 γιατροί είχαν στη διάθεσή τους 36 τόνους φαρμάκων και διαγνωστικού υλικού για τη θεραπεία των θυμάτων του τυφώνα Κατρίνα στις Ηνωμένες Πολιτείες

Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας το 2017 βράβευσε το «Τμήμα Χένρι Ριβ» τιμώντας το έργο των γιατρών – μελών του για την καταπολέμηση του ιού Έμπολα στη Σιέρρα Λεόνε, τη Λιβερία και τη Γουινέα. Η Κούβα την περίοδο έξαρσης του ιού το 2015, έστειλε περισσότερους από 250 γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό για παροχή βοήθειας.


Οι πρώτοι Αμερικανοί γιατροί που σπούδασαν δωρεάν στην Κούβα μαζί με καθηγητή της Σχολής (2007)

— Μέχρι σήμερα 33.974 επαγγελματίες υγείας από 135 χώρες, έχουν αποφοιτήσει από Κουβανικές Ιατρικές Σχολές, οι 28.579 από το ELAM (Ιατρικό Πανεπιστήμιο στην Αβάνα), στο οποίο τώρα παρακολουθούν μαθήματα 4.690 φοιτητές από 112 χώρες.

— Ξεπερνούν τις 4.000 οι απόφοιτοι γιατροί που κατάγονται από χώρες της Αφρικής.

— 170 Αμερικανοί πολίτες έχουν λάβει το πτυχίο τους από το Κουβανικό Ιατρικό Πανεπιστήμιο.

25 Μαΐου, 2018

ΨΟΦΗΣΕ Ο ΚΟΥΒΑΝΟΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ ΤΗΣ CIA Luis Posada Carriles

Τέτοιους "ανθρώπους" εκπαίδευε -και συνεχίζει- η cia για να υπονομεύει και να καθυποτάσσει τα επαναστατικά κινήματα όπου γης.. 
Δείτε το εγκληματικό του έργο: 

Πέθανε ατιμώρητος ο αρχιτρομοκράτης Λουίς Ποσάδα Καρίλες

Luis Posada Carriles
Πηγή: Cubadebate.cu

Ο τρομοκράτης Λουίς Κλεμέντε Φαουστίνο Ποσάδα Καρίλες, 90 ετών, έφυγε από τη χώρα προέλευσής του, την Κούβα, με μοναδική πρόθεση να σταματήσει την επανάσταση του νησιού. Αφιέρωσε τη ζωή του στην διάπραξη τρομοκρατικών ενεργειών, από τις οποίες ήταν θύματα αθώοι άνθρωποι, όπως αυτοί που ταξίδευαν στο αεροπλάνο που προκάλεσε την έκρηξή του το 1976.
Ο Καρίλες πέθανε τα ξημερώματα της Τετάρτης χωρίς να έχει πληρώσει γι’ αυτό το έγκλημα ούτε για τις τόσες άλλες τρομοκρατικές πράξεις που φιγουράρουν στο εγκληματικό ιστορικό του, όπως επιθέσεις κατά του ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο.
Ο Καρίλες συνδεόταν με το Εθνικό Κουβανοαμερικανικό Ίδρυμα (FNCA), οργάνωση της άκρας δεξιάς που δημιουργήθηκε το 1981 με έδρα την Φλόριντα των ΗΠΑ. Εργάστηκε ως πράκτορας της CIA από το 1961. Το 1967 εστάλη από τη υπηρεσία των ΗΠΑ ως «σύμβουλος ασφάλειας» των μυστικών υπηρεσιών των στρατιωτικών δικτατοριών σε Αργεντινή, Χιλή, Ελ Σαλβαδόρ, Γουατεμάλα, Βενεζουέλα.
Εκπαιδευμένος από το στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών στη Σχολή των Αμερικών (School of the Americas, με εγκαταστάσεις στο Φορτ Μπένινγκ της πολιτείας της Τζόρτζια, προηγουμένως στον Παναμά), έλαβε εξειδίκευση στα εκρηκτικά, την τρομοκρατία και τη δολοφονία στη δεκαετία του 60, για να φέρει σε πέρας στρατιωτικές δράσεις κατά του άμαχου πληθυσμού της Κούβας.
Ήταν ο ηθικός αυτουργός της τρομοκρατικής απόπειρας στην αεροπορική πτήση 455 της Cubana de Aviación, στις 6 Οκτώβρη 1976. Οργάνωσε μια σειρά βομβιστικών επιθέσεων κατά ξενοδοχείων στην Αβάνα το 1997. Ήταν μέλος του Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών και αξιωματούχος της αστυνομίας στη Βενεζουέλα.

Κάτω από τα ψευδώνυμα Ραμόν Μεδίνα, Ιγνάσιο Μεδίνα, Χουάν Χοσέ Ρίβας, Χούλιο Σέσαρ Ντούμας, Μπάμπι και Φράνκο Ροντρίγκες Μένα, μεταξύ άλλων, διέτρεξε μεγάλο μέρος της ηπείρου ως «επιχειρησιακό στέλεχος» της CIA, χωρίς να εγκαταλείψει τα σχέδια του κατά της Κούβας.

Περισσότερα για την εκπαίδευση και δράση του τρομοκράτη:

1. Ο Λουίς Ποσάδα Καρίλες γεννήθηκε στο Σιενφουέγος της Κούβας, το 1928. Πήρε την υπηκοότητα της Βενεζουέλας και εκπαιδεύτηκε για να ενταχθεί στο στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών.

2. Σύμφωνα με αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της κυβέρνησης των ΗΠΑ ο Ποσάδα Καρίλες εργάστηκε ως πράκτορας της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA) μεταξύ 1960 και 1974, διάρκεια κατά την οποία εστάλη από την οργάνωση ως σύμβουλος ασφάλειας των μυστικών υπηρεσιών σε Βενεζουέλα, Γουατεμάλα, Ελ Σαλβαδόρ, Χιλή και Αργεντινή.

3. Στη Βενεζουέλα, εντάχθηκε στην τότε Διεύθυνση των Υπηρεσιών Πληροφοριών και Αποτροπής (DISIP) και διεύθυνε διάφορα βασανιστήρια.

4. Δέχτηκε χρηματοδότηση από το Εθνικό Κουβανοαμερικανικό Ίδρυμα (FNCA), που αποτελούταν από οπαδούς του κουβανού δικτάτορα Φουλχένσιο Μπατίστα στις ΗΠΑ.

5. Το 1961, εντάχθηκε στις προετοιμασίες μιας μισθοφορικής εισβολής στην Κούβα από την Πλάγια Χιρόν και έλαβε μέρος στην Επιχείρηση 40 με καθήκον να υποστηρίξει την απόβαση.

6. Το 1971, ήταν πρωταγωνιστικής αποτυχημένης απόπειρας κατά του ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης Φιντέλ Κάστρο, ο οποίος πραγματοποιούσε επίσημη επίσκεψη στον Χιλιανό ομόλογό του, Σαλβαδόρ Αλιέντε.

7. Το 1976 ήταν αναμειγμένος στην δολοφονία του Ορλάντο Λετελιέρ, Χιλιανού υπουργού Εξωτερικών στην κυβέρνηση Αλιέντε.

Το 1976 επίσης, οργάνωσε και έφερε εις πέρας από τη Βενεζουέλα την απόπειρα κατά του αεροσκάφους τηςCubana de Aviación, που συνέβη στις 6 Οκτώβρη εκείνης της χρονιάς, στην οποία πέθαναν 73 επιβάτες, μεταξύ αυτών νέοι αθλητές. Γι’ αυτό το γεγονός, φυλακίστηκε στην Βενεζουέλα, αλλά δραπέτευσε στις 18 Αυγούστου 1985, κατά τη διάρκεια αλλαγής νυχτερινής βάρδιας των φρουρών. Από εκεί μετακινήθηκε στην Ονδούρα, την Γουατεμάλα και το Ελ Σαλβαδόρ, από όπου συνέχισε να διευρύνει το ιστορικό του τρόμου και υποστήριξε αντεπαναστατικές πράξεις στη Νικαράγουα.

8. Ο Ποσάδα Καρίλες οργάνωσε πολυάριθμες επιθέσεις με εκρηκτικά σε διάφορα ξενοδοχεία στην Αβάνα το 1997, πράξεις που ο ίδιος αναγνώρισε δημόσια ένα χρόνο μετά σε συνέντευξη στην εφημερίδα New York Times των ΗΠΑ.

9. Το έτος 2000, επιχείρησε άλλη μια φορά να δολοφονήσει τον Φιντέλ Κάστρο, αυτή τη φορά κατά τη διάρκεια της Ιβηροαμερικανικής Συνόδου που διεξήχθη στον Παναμά. Η απόπειρα απέτυχε και ο Ποσάδα Καρίλες συνελήφθη μαζί με άλλους 3 εγκληματίες: τους Γασπάρ Εουχένιο Χιμένες, Πέδρο Ρεμόν και Γκιγιέρμο Νόβο. Ωστόσο, το 2004 του δόθηκε χάρη από την απερχόμενη πρόεδρο του Παναμά, Μιρέγια Μοσκόσο.

10. Το 2005 εισήλθε παράνομα στις ΗΠΑ. Φυλακίστηκε γι’ αυτή την πράξη, αλλά 2 χρόνια μετά πλήρωσε χρηματική εγγύηση και ένας δικαστής τον άφησε ελεύθερο. Το 2011, η δικαστής Κάθλιν Καρντόνε τον απάλλαξε από το μεταναστευτικό αδίκημα θεωρώντας τον «γέρο και ανάπηρο». Από τότε, έζησε σε αυτή τη χώρα, συγκεκριμένα στο Μαϊάμι, υπό την προστασία της κυβέρνησης των ΗΠΑ.




21 Μαΐου, 2018

Η ΚΟΥΒΑ ΣΤΟΝ ΟΗΕ ΠΑΡΑΔΙΔΕΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ (vid)


Μια τρομερή σκηνή στον ετοιμοθάνατο ΟΗΕ:
Η εκπρόσωπος της Κούβας στην Ουνέσκο, με δάκρυα στα μάτια, βάζει στη θέση του τον ξιπασμένο Ισραηλινό εκπρόσωπο, που με σηκωμένο το δάκτυλο κατά τη διάρκεια της εισήγησής του στη συζήτηση για δύο καταδικαστικές για το Ισραήλ προτάσεις και κατά παράβαση του κανονισμού που προφανώς γνωρίζει αλλά περιφρονεί, ζητά από το σώμα να σηκωθεί και να κρατήσει ενός λεπτού σιγή για το ολοκαύτωμα. 

Οι πρέσβεις αλληλοκοιτάζονται και ευγενικά σηκώνονται, σεβόμενοι τα θύματα του ναζισμού, με κάποια αμηχανία. Το λεπτό περνά, ο Ισραηλίτης τελειώνει την ομιλία του μέσα σε εθνικιστικό παραλήρημα.
Και θα ήταν ένας εξοργιστικά καταχρηστικός επικοινωνιακός θρίαμβος γι αυτόν, αν δεν είχε την ατυχία να είναι η σειρά τής πρέσβειρας της Κούβας να πάρει το λόγο μετά απ’ αυτόν:

«Μόνο ο πρόεδρος έχει τη δικαιοδοσία να ζητήσει ενός λεπτού σιγή. Είναι απαράδεκτο να προσπαθεί να επηρεαστεί η απόφασή μας με τέτοιο τρόπο και να μετατρέπεται η υπόθεση σε πολιτικό τσίρκο », βροντοφωνάζει η υπέροχη Κουβανή! ...«Αλλά, αφού μπήκαμε σ’ αυτή την διαδικασία, ζητώ με τη σειρά μου από το σώμα να τηρήσουμε ενός λεπτού σιγή για τους νεκρούς Παλαιστινίους που έπεσαν θύματα της ισραηλικής βίας όλα αυτά τα χρόνια». 

Οι εκπρόσωποι ξέσπασαν σε χειροκροτήματα και βεβαίως με προθυμία οι περισσότεροι σηκώθηκαν ανακουφισμένοι, αφήνοντας σύξυλο τον, αγενή και υπερόπτη Σιωνιστή, που νόμισε ότι τους είχε όλους στο χεράκι του. Δυστυχώς γι αυτόν η Κούβα του Φιντέλ υπάρχει ακόμη.

Πηγή vid :https://www.facebook.com/LRTurque/videos/2097292043827958/?hc_ref=ARRFWD-efZlkKIEru4f9UtFe7lDmLWxF0bD2CHFmkdOsz3Jh1hTl-kqg22R0bJWkaao

Xenia Nikolaidou

19 Απριλίου, 2018

Κούβα: -Ο Μιγκέλ Ντίας- Κανέλ, Nέος Πρόεδρος του Κρατικού Συμβουλίου.



ΚΟΣΜΟΣ
Πέμπτη 19/04/2018:
Ο μέχρι πρότινος πρώτος αντιπρόεδρος της κουβανικής κυβέρνησης, ο Μιγκέλ Μάριο Ντίας-Κανέλ Μπερμούντες, εξελέγη νέος πρόεδρος της Κούβας, διαδεχόμενος τον Ραούλ Κάστρο
Ο 57χρονος Μιγκέλ Ντίας-Κανέλ, πρώτος αντιπρόεδρος από το 2013, μέλος του ΠΓ του ΚΚ Κούβας από το 2003 και ηλεκτρονικός μηχανικός, προτάθηκε χθες από την Εκλογική Επιτροπή της Εθνοσυνέλευσης για τη θέση του Προέδρου του Κρατικού Συμβουλίου και στη σημερινή ψηφοφορία έλαβε 603 ψήφους από τις 604, σύμφωνα με την επίσημη κουβανική ιστοσελίδα «Cubadebate».
Ο Μιγκέλ Ντίας-Κανέλ ορκίστηκε στα νέα καθήκοντά του και δεσμεύτηκε ότι «η επανάσταση θα συνεχιστεί», ενώ έπλεξε το εγκώμιο του Ραούλ Κάστρο, τονίζοντας ότι παραμένει ηγέτης της κουβανικής επανάστασης.
Δεσμεύτηκε, επίσης, ότι «θα αλλάξει ό,τι χρειάζεται να αλλαχθεί», ενώ ταυτόχρονα θα υπερασπιστεί και θα «τελειοποιήσει» την επανάσταση. Ανέφερε, ακόμη, πως «είναι απολύτως ξεκάθαρο πως μόνο το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κούβας εγγυάται την ενότητα του έθνους και του λαού».
(Πηγή: «cubadebate.cu»)















Συγχαρητήριο μήνυμα του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στον νέο πρόεδρο της Κούβας, Μιγκέλ Ντίας - Κανέλ


Σε συγχαρητήριο μήνυμα του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στον νέο πρόεδρο του Κρατικού Συμβουλίου της Κούβας, Μιγκελ Ντίας - Κανέλ, αναφέρεται:
«Σύντροφο Μιγκέλ Μάριο Ντίας Κανέλ Μπερμούντες,
Πρόεδρο του Κρατικού Συμβουλίου της Κούβας.
Αγαπητέ σύντροφε,
Σε συγχαίρω για την εκλογή σου και σου εύχομαι υγεία και καλή δύναμη στην άσκηση των νέων καθηκόντων που ανέλαβες.
Η Κούβα μπορεί να υπολογίζει στην αλληλεγγύη και τη φιλία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΚΚΕ), που διαχρονικά στέκεται διεθνιστικά στο πλευρό της Κουβανικής Επανάστασης και των δικαιωμάτων του κουβανικού λαού.
Με συντροφικούς χαιρετισμούς, Δημήτρης Κουτσούμπας.
Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ».

---Συγκροτήθηκε η Εθνοσυνέλευση της Λαϊκής Εξουσίας


Η συνεδρίαση της ΕθνοσυνέλευσηςΗ συνεδρίαση της Εθνοσυνέλευσης
Ξεκίνησε χτες στην Κούβα η Ολομέλεια της Εθνοσυνέλευσης της Λαϊκής Εξουσίας, δηλαδή των 605 μελών (322 γυναίκες και 283 άνδρες) της αντίστοιχης Βουλής, που εκλέχτηκαν στις 11 Μάρτη φέτος για 5ετή θητεία. 
Η Ολομέλεια αυτή θα ολοκληρωθεί σήμερα συμβολικά, στην 58η επέτειο από την ηρωική νίκη του επαναστατημένου Κουβανικού λαού, που αναχαίτισε μέσα σε 72 ώρες την εισβολή των μισθοφόρων της CIA, η οποία ξεκίνησε στις 17 Απρίλη του 1961 στην παραλία Χιρόν στον Κόλπο των Χοίρων στην επαρχία Ματάνσας.
Τα μέλη της Εθνοσυνέλευσης ορκίστηκαν χτες και εξέλεξαν το προεδρείο του σώματος, καθώς επίσης συζήτησαν και ψήφισαν τις προτάσεις για τη συγκρότηση του Κρατικού Συμβουλίου, που επικεφαλής του είναι ο Πρόεδρος της χώρας. 
Οπως έχει ήδη ανακοινώσει ο σημερινός Πρόεδρος και Α' Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚ Κούβας, Ραούλ Κάστρο, δεν θα είναι πάλι υποψήφιος, δίνοντας την σκυτάλη από την γενιά της Επανάστασης στην νεότερη γενιά. 
Πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης εκλέχτηκε ο Εστέμπαν Λάσο Ερνάντες, 74 χρόνων, μέλος του ΠΓ. 
Σύμφωνα με τα στατιστικά του σώματος η μέση ηλικία των αντιπροσώπων είναι τα 49 χρόνια, 80 από τους 605 είναι 18-35 χρόνων, οι 338 εκλέγονται πρώτη φορά και οι 530 έχουν γεννηθεί μετά την νίκη της Επανάστασης, το 1959 ενώ το 86% των αντιπροσώπων έχει ανώτατη εκπαίδευση.
Από την Εκλογική Επιτροπή της Εθνοσυνέλευσης προτάθηκε για τη θέση του Προέδρου του Κρατικού Συμβουλίου ο 57χρονος, σημερινός πρώτος αντιπρόεδρος από το 2013, Μιγκέλ Μάριο Ντίας Κανέλ Μπερμούντες, μέλος του ΠΓ του ΚΚ Κούβας από το 2003 και ηλεκτρονικός μηχανικός, και στη θέση του πρώτου αντιπροέδρου ο Σαλβαδόρ Βαλντές Μέσα, 72 ετών, μέλος του ΠΓ. Τα ονόματα των εκλεγμένων του ανώτερου οργάνου, Προέδρου, πρώτου αντιπροέδρου, 5 αντιπροέδρων, Γραμματέα και 23 μελών, αναμένεται να ανακοινωθούν επίσημα σήμερα.
Ο Ρ. Κάστρο με τον Μιγκέλ Μάριο Ντίας ΚανέλΟ Ρ. Κάστρο με τον Μιγκέλ Μάριο Ντίας Κανέλ
Θυμίζουμε ότι με βάση το Σύνταγμα της Κούβας, το ΚΚ Κούβας, η ΚΝ Κούβας, οι μαζικοί φορείς, συνδικάτα, αγροτικές ενώσεις, ενώσεις γυναικών, φοιτητών κ.λπ. κάνουν προτάσεις χωρίς να καταρτίζουν λίστες και ψηφοδέλτια και από τις Λαϊκές Συνελεύσεις σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, τα πρόσωπα που προτείνονται για να είναι υποψήφιοι, θα πρέπει να πάρουν το 50% συν 1.
 Επίσης, οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι είναι ανακλητοί. Αυτή η διαδικασία των εκλογών (προτάσεις, ανάδειξη υποψηφιοτήτων) ξεκίνησε με τις εκλογές για τα τοπικά συμβούλια τον Νοέμβρη του 2017 και δικαίωμα εκλέγειν έχουν όλοι οι πολίτες άνω των 16 και εκλέγεσθαι άνω των 18 χρόνων.

18 Απριλίου, 2018

ΠΡΙΝ 57 ΧΡΌΝΙΑ ΟΙ ΚΟΥΒΑΝΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΚΑΤΑΤΡΟΠΏΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΦΌΡΟΥΣ ΤΗΣ CIA

-ΑΠΕΔΕΙΞΑΝ ΤΗΝ ΔΎΝΑΜΗ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΩΜΈΝΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΈΝΟΥ ΈΝΟΠΛΟΥ ΛΑΟΎ
--Φι­ντέλ Κά­στρο: “Αυτό που δεν μπο­ρούν να μας συγ­χω­ρέ­σουν είναι το γε­γο­νός πως εί­μα­στε κάτω από την μύτη τους. Ότι χτί­ζου­με Σο­σια­λι­σμό κάτω από την μύτη των ΗΠΑ”.
*********
Η νίκη στον Κόλπο των Χοίρων έφερε τον σοσιαλισμό στην Κούβα!



Στις 17 Απρι­λί­ου 1961, 1500 μι­σθο­φό­ροι, αυ­το­ε­ξό­ρι­στοι Κου­βα­νοί, εχθροί της Επα­νά­στα­σης, ει­σβάλ­λουν στον Κόλπο των Χοί­ρων κα­θο­δη­γού­με­νοι από Αμε­ρι­κά­νους επι­κε­φα­λείς. Οι μι­σθο­φό­ροι είχαν εκ­παι­δευ­τεί και προ­ε­τοι­μα­στεί σε στρα­τό­πε­δα της Γουα­τε­μά­λας με χρη­μα­το­δό­τη­ση της CIA. Είχε προη­γη­θεί ο βομ­βαρ­δι­σμός του Αε­ρο­δρο­μί­ου Ciudad Libertad στις 15 Απρι­λί­ου.
Η ηρω­ι­κή αντί­στα­ση του Επα­να­στα­τι­κού Στρα­τού πα­ρό­λο που δεν διέ­θε­τε μο­ντέρ­νο εξο­πλι­σμό και αε­ρο­πλά­να, απώ­θη­σε τον ει­σβο­λέα και κα­τέρ­ρι­ψε τα αε­ρο­πλά­να του σε 72 ώρες. 100 ει­σβο­λείς νε­κροί και 1400 συ­νε­λή­φθη­σαν αιχ­μά­λω­τοι. ΄

Αρ­γό­τε­ρα στάλ­θη­καν πίσω στην Αμε­ρι­κή που στην αρχή δεν ήθελε να ανα­γνω­ρί­σει την συμ­με­το­χή της στην ει­σβο­λή. Ανα­γκά­στη­κε στο τέλος να τους δε­χτεί πίσω.

148 Κου­βα­νοί έπε­σαν νε­κροί υπε­ρα­σπί­ζο­ντας την πα­τρί­δα τους. Στο ση­μείο της ει­σβο­λής ανε­γέρ­θη­κε Μου­σείο με φω­το­γρα­φί­ες των νε­κρών μα­χη­τών, όπλα των ει­σβο­λέ­ων και ένα κα­ταρ­ρη­φθέν αε­ρο­πλά­νο για να θυ­μί­ζει την ηρω­ι­κή τους θυσία αλλά και το έγκλη­μα των Αμε­ρι­κά­νων.

Η από­κρου­ση της ει­σβο­λής ήταν ταυ­τό­χρο­να και η γέν­νη­ση ενός και­νούρ­γιου Έθνους και Πα­τρί­δας που δυ­νά­μω­σε την αυ­το­πε­ποί­θη­ση των Κου­βα­νών αφού νί­κη­σαν έναν ανώ­τε­ρα εξο­πλι­σμέ­νο, επαγ­γελ­μα­τι­κό στρα­τό. Δυ­νά­μω­σε και την εμπι­στο­σύ­νη τους προς τους Επα­να­στά­τες, που με την κα­θο­δή­γη­σή τους απέ­κρου­σαν τον ει­σβο­λέα.

Η ηρω­ι­κή και ιστο­ρι­κή αυτή νίκη ήταν πα­ράλ­λη­λα και η αρχή της Σο­σια­λι­στι­κής με­τα­τρο­πής της Επα­νά­στα­σης στην Κούβα. 
Ο Φι­ντέλ Κά­στρο δια­κή­ρυ­ξε τη Σο­σια­λι­στι­κή φύση της επα­νά­στα­σης στην Αβάνα στην συ­γκέ­ντρω­ση για την ταφή των θυ­μά­των από τους βομ­βαρ­δι­σμούς του αε­ρο­δρο­μί­ου Ciudad Libertad, που ήταν το προ­οί­μιο για την ει­σβο­λή στον Κόλπο των Χοί­ρων.

Εθνι­κο­ποι­ή­θη­καν οι τρά­πε­ζες και τα δι­υ­λι­στή­ρια πε­τρε­λαί­ου αμε­ρι­κά­νι­κων συμ­φε­ρό­ντων, άρ­χι­σε η αγρο­τι­κή με­ταρ­ρύθ­μι­ση, ξε­κί­νη­σε ο αγώ­νας ενά­ντια στον αναλ­φα­βη­τι­σμό. 
Δό­θη­κε ιδιαί­τε­ρη προ­σπά­θεια για την Παι­δεία, την Υγεία, τον Πο­λι­τι­σμό και Αθλη­τι­σμό του λαού. 
Υιο­θε­τή­θη­κε ένα πρω­τό­τυ­πο και απο­τε­λε­σμα­τι­κό σύ­στη­μα εξα­σφά­λι­σης της δια­τρο­φής όλου του πλη­θυ­σμού. 
Μπή­καν τα σο­σια­λι­στι­κά θε­μέ­λια της και­νού­ριας κοι­νω­νί­ας. 
Τα απο­τε­λέ­σμα­τα φαί­νο­νται και σή­με­ρα από τις τε­ρά­στιες επι­τυ­χί­ες του λαού της Κού­βας.


Φι­ντέλ Κά­στρο: “Αυτό που δεν μπο­ρούν να μας συγ­χω­ρέ­σουν είναι το γε­γο­νός πως εί­μα­στε κάτω από την μύτη τους. Ότι χτί­ζου­με Σο­σια­λι­σμό κάτω από την μύτη των ΗΠΑ”.

Φω­το­γρα­φία: Raúl Corrales


29 Ιανουαρίου, 2018

Η "τριτοκοσμική" Κούβα παράγει εμβόλια για τα Παιδιά:

Στην Ανεπτυγμένη Ελλάδα ?


---Νέο κουβανικό εμβόλιο κατά του πνευμονιόκοκκου, θα κυκλοφορήσει το επόμενο έτος

Το νέο εμβόλιο, θα προστεθεί στον κατάλογο βρεφικών εμβολίων της Κούβας, ο οποίος περιλαμβάνει ήδη 10 εμβολιασμούς έναντι 13 ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης της διφθερίτιδας, παρωτίτιδας, ιλαράς και ερυθράς, μερικά από τα οποία παράγονται στην Κούβα, όπως αυτά κατά της Φυματίωσης και της Ηπατίτιδας Β.


Ένα νέο εμβόλιο για τον πνευμονιόκοκκο, αποτελεσματικό κατά των επτά πιο συνηθισμένων στελεχών του θα είναι διαθέσιμο τον επόμενο χρόνο, ανακοίνωσαν οι υπεύθυνοι προγράμματος. 

Το εμβόλιο δημιουργήθηκε από το Ινστιτούτο Finlay και θα καταχωρηθεί με το εμπορικό σήμα Quimi-Vio.
Ο πνευμονιόκοκκος είναι η κύρια αιτία πνευμονίας και μηνιγγίτιδας στα βρέφη. 
Παρόλο που τα φάρμακα για την προστασία από αυτή τη νόσο είναι διαθέσιμα παγκοσμίως, η Κούβα δεν μπόρεσε να τα αποκτήσει λόγω του υψηλού κόστους τους, σύμφωνα με δηλώσεις του Dagmar García, διευθυντή έρευνας του Ινστιτούτου. 
Η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια του εμβολίου είχαν τεκμηριωθεί σε εκτεταμένες προκλινικές μελέτες. 
Οι κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους ξεκίνησαν το 2014 και έχουν εμβολιαστεί πάνω από 5.000 παιδιά ηλικίας μεταξύ ενός και πέντε ετών, συμπλήρωσε.

Το νέο εμβόλιο, θα προστεθεί στον κατάλογο βρεφικών εμβολίων της Κούβας, ο οποίος περιλαμβάνει ήδη 10 εμβολιασμούς έναντι 13 ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης της διφθερίτιδας, παρωτίτιδας, ιλαράς και ερυθράς, μερικά από τα οποία παράγονται στην Κούβα, όπως αυτά κατά της Φυματίωσης και της Ηπατίτιδας Β.

Πηγή: granma.cu

Η Κούβα, όπως ανακοινώθηκε πρόσφατα, πέτυχε το 2017 το χαμηλότερο ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας στην ιστορία της, τέσσερεις θάνατοι ανά 1.000 γεννήσεις. 
Διατηρώντας έτσι για δέκατη συνεχή χρονιά το ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας κάτω από πέντε ανά 1.000 γεννήσεις. 
Παγκόσμια το ποσοστό αυτό για το 2016, ανέρχεται σε 18 θανάτους ανά 1.000 γεννήσεις σύμφωνα με την τελευταία Έκθεση των Ηνωμένων Εθνών.
Επιμέλεια – μετάφραση: Ίρις Αμάραντου

01 Ιανουαρίου, 2018

2018 Kαλά -Σαν της Κούβας- Ταξίδια !!




 «Για να φτάσουμε στην Κούβα -γράφει ο Τσε Γκεβάρα- χρειαστήκαμε επτά ημέρες διασχίζοντας τον κόλπο του Μεξικού και την Καραϊβική Θάλασσα με ένα σκάφος σε κακή κατάσταση, χωρίς τρόφιμα, ενώ όλοι υποφέραμε από ναυτία. Δεν ξέραμε τίποτα από ναυσιπλοΐα και επιπλέον, όταν φεύγαμε από το λιμάνι του Τουξπάν, φυσούσε τόσο δυνατός βοριάς ώστε όλοι οι πλόες είχαν απαγορευτεί. Ολα αυτά φυσικά είχαν αφήσει τα σημάδια τους στην ομάδα μας, την οποία αποτελούσαν άνδρες που δεν είχαν πολεμήσει ποτέ».
Για να επιτύχει η απόβαση των ανταρτών στην Κούβα οι σύντροφοί τους στο εσωτερικό της χώρας σχεδίασαν να εκδηλωθεί στις 30 Νοεμβρίου στο Σαντιάγκο εξέγερση που θα λειτουργούσε ως αντιπερισπασμός. Ομως η εξέγερση απέτυχε, υποχρεώνοντας το καθεστώς του δικτάτορα Μπατίστα να θέσει σε επιφυλακή τις δυνάμεις του. 
Ετσι όταν επιχειρήθηκε η απόβαση των επαναστατών, ο εχθρός ήταν εκεί. Δόθηκαν μάχες. Η αεροπορία και τα στρατεύματα του καθεστώτος θέριζαν ό,τι έβρισκαν στο δρόμο τους και τελικά μόνο 22 από τους 82 επαναστάτες που αποβιβάστηκαν βρέθηκαν ζωντανοί. Απ' αυτούς,μάλιστα, οι 10 πιάστηκαν αιχμάλωτοι ενώ οι υπόλοιποι 12 κατάφεραν να διαφύγουν και να ανέβουν στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα απ' όπου και οργάνωσαν μία από τις σπουδαιότερες επαναστάσεις του 20ού αιώνα. 
Αρχηγός της ομάδας ήταν ο Φιντέλ Κάστρο. Ανάμεσα στα μέλη της ξεχωριστές προσωπικότητες ο αδελφός του Κάστρο, Ραούλ, ο Καμίλο Σιενφουέγκος και ορισμένοι άλλοι όπως ο ασθματικός εκείνος Αργεντινός γιατρός που έμελλε να γίνει το σύμβολο της επανάστασης στο δεύτερο μισό του 20ού, ο θρυλικός Ερνέστο Τσε Γκουεβάρα.
Δύο χρόνια μετά την πανωλεθρία της απόβασης που ο Τσε την είχε χαρακτηρίσει «πραγματικό ναυάγιο», ο ανταρτικός στρατός θα έχει κυριαρχήσει εντελώς στη χώρα. 
Τίποτα δεν ήταν, όμως, τυχαίο.
Σε μια ομιλία του προς τους εργάτες της ζαχαροποιίας, στις 9/2/1959 ο Φιντέλ Κάστρο είχε πει για το ζήτημα αυτό: «Εκείνοι που νόμισαν πως η Επανάσταση έπεσε από τον ουρανό, όλοι εκείνοι που ξαφνιάστηκαν από τον θρίαμβό της και θεωρούν πως ό,τι συνέβη είναι έργο σύμπτωσης ή τύχης πρέπει να μάθουν πως η Επανάσταση είναι έργο μακράς και λεπτολογημένης εργασίας εκείνων που από πολύ καιρό είχαν αρχίσει να μάχονται εναντίον της τυραννίας».

17 Σεπτεμβρίου, 2017

Ποιος και πώς γινόταν βουλευτής στην ΕΣΣΔ:



,,Οι βουλευτές μετέχουν στην κρατική διοίκηση ενώ διατηρούν τις κανονικές επαγγελματικές τους θέσεις και δεν πληρώνονται για την εκτέλεση των βουλευτικών τους καθηκόντων. 
Το εκλογικό σώμα μπορεί την όποια στιγμή ύστερα από ψηφοφορία να ανακαλέσει ένα βουλευτή αν αυτός αποτύχει να ικανοποιήσει την εμπιστοσύνη που του έδειξαν.,,




Ένα κατατοπιστικό απόσπασμα από το άρθρο του Α. Λουκιάνοφ για την “κομμουνιστική ιδέα περί κράτους”, που περιλαμβάνεται στη συλλογική έκδοση “κομμουνισμός – ερωτήματα κι απαντήσεις” και διαφωτίζει πολλά σχετικά ερωτήματα, διαλύοντας παράλληλα μερικά εύκολα και διαδεδομένα στερεότυπα της δυτικής κοινής γνώμης και των κυρίαρχων ΜΜΕ που την διαμορφώνουν.


Στο σοσιαλισμό, η διοίκηση της κρατικής εξουσίας δεν περιορίζεται διόλου στην παραδοσιακή ερμηνεία της -δηλαδή στην κυκλοφορία διαταγμάτων και στην εξασφάλιση του νόμου και της τάξης. 
Αυτό που σημαίνει εδώ κρατική διοίκηση είναι η καθημερινή διαχείριση εκατοντάδων και χιλιάδων μονάδων στους πλήθος τομείς της κουλτούρας και της Οικονομίας. 
Σημαίνει ότι τα κρατικά όργανα παίρνουν καθημερινά αποφάσεις πάνω σ’ ένα πλήθος μεγάλα και μικρά προβλήματα, χωρίς να παραγνωρίζουν την προσαρμοή όλων αυτών των προβλημάτων στις ιστορικές, εθνικές κι άλλες ιδιομορφίες και στα συμφέροντα του πληθυσμού.

Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του σοσιαλιστικού κράτους είναι ότι εκατομμύρια άνθρωποι βοηθούν στη διαχείρισή του.
 Η συμμετοχή τους δεν είναι ούτε σποραδική, ούτε συμβουλευτική, αλλά σταθερή κι αποφασιστική. 
Και δεν είναι απλά μια κομμουνιστική ιδεολογική επινόηση όλο αυτό, αλλά μια αντικειμενική απαίτηση ενός διοικητικού συστήματος χωρίς ατομική ιδιοκτησία πάνω στα μέσα παραγωγής.

Στις σοσιαλιστικές χώρες ο λαός εκλέγει εκατομμύρια άξιων αντρών και γυναικών μέσα σ’ ένα πλατιά αναπτυγμένο σύστημα αντιπροσωπευτικών οργάνων της κρατικής εξουσίας. 
Στην ΕΣΣΔ, λόγου χάρη, υπάρχουν πάνω από 50.000 όργανα εξουσίας, δηλαδή τα διάφορα Σοβιέτ. Αποτελούνται από πάνω από 2.200.000 εκλεγμένους βουλευτές.

Στα σοσιαλιστικά κράτη, οι βουλευτές εκλέγονται από το σύνολο του πληθυσμού, μέσω μυστικής ψηφοφορίας. Ο λαός έχει το δικαίωμα γενικής, ίσης κι άμεσης ψήφου. 
Στις σοσιαλιστικές χώρες, ο νόμος εξασφαλίζει τη δυνατότητα να συμπεριληφθούν στα ψηφοδέλτια πολύ περισσότεροι υποψήφιοι απ’ όσους τελικά θα εκλεγούν στο όποιο ειδικό συνταγματικό σώμα. 

Ωστόσο, οι κανόνες κι η πρακτική της διεξαγωγής των εκλογών, ποικίλλουν ανάλογα με τις συνθήκες, τις παραδόσεις και τα έθιμα των διαφορετικών κρατών. Σε μερικά απ’ αυτά, συνταγματικά σώματα με πολλές “εντολές” έχουν καθιερωθεί, σ’ άλλα υπάρχει σύστημα εκλογής βουλευτών και βοηθών βουλευτών, ενώ σε άλλα πάλι οι ψηφοφόροι εκλέγουν μόνο έναν υποψήφιο από τα ονόματα που υπάρχουν στο ψηφοδέλτιο.
 Αλλά παντού ο βασικός αντικειμενικός σκοπός είναι να εκλεγούν οι καλύτεροι υποψήφιοι, εκπρόσωποι των εργατών, των αγροτών και των διανοούμενων που θα μπορέσουν να εκφράσουν καλύτερα τη θέληση και τα συμφέροντα ολόκληρου του εργαζόμενου λαού.

Ποιος διορίζει όμως τους υποψήφιους για εκλογή και πώς γίνεται η εκλογή τους; Οι υποψήφιοι είναι κατά κανόνα, εκπρόσωποι του δημοκρατικού εκλογικού συνασπισμού -που αποτελείται από Κομμουνιστικά Κόμματα, άλλα κόμματα και δημόσιες οργανώσεις, ή από συνδυασμούς μελών των Κομμονιστικών Κομμάτων και μη μελών του Κόμματος. 
Δεν είναι απαραίτητο να αποτελούν την πλειοψηφία των αντιπροσώπων τα μέλη των Κομμουνιστικών Κομμάτων: στην ΕΣΣΔ, το 1973, οι Κομμουνιστές αριθμούσαν λιγότερο από το μισό των αντιπροσώπων που εκλέχτηκαν στα Σοβιέτ (44%), ενώ οι υπόλοιποι δεν ήταν μέλη του Κόμματος.

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας ο βασικός τόνος δίνεται στη γενική αξιολόγηση της προσωπικότητας του κάθε υποψήφιου. 
Οι υποψήφιοι διορίζονται από τις διάφορες δημόσιες οργανώσεις και τις εργατικές κολλεχτίβες στα βιομηχανικά συγκροτήματα, στα εργοστάσια, στα Ινστιτούτα και στις διάφορες υπηρεσίες. 
Οι προσωπικές τους ικανότητες σαν άτομα και σαν εργαζόμενοι, τα προτερήματα και τα μειονεκτήματά τους συζητιούνται σε δημόσιες συγκεντρώσιες. 
Λόγου χάρη στα 1973 κατά τη διάρκεια μιας προεκλογικής εκστρατείας για τα τοπικά Σοβιέτ, πάνω από 400 εγγεγραμμένοι υποψήφιοι διαγράφηκαν από τα ψηφοδέλτια που εκτέθηκαν στην προτίμηση του λαού. 
Ακόμη σε 80 σώματα οι υποψήφιοι δε συγκέντρωσαν την απαιτούμενη πλειοψηφία κι έτσι δεν εκλέχτηκαν.

Ποιο είδος όμως αντιπροσώπων του θέλει ο λαός; Στην ΕΣΣΔ, κατά τις εκλογές του 1973 για τα τοπικά Σοβιέτ, οι εργάτες αποτελούσαν το 39,3% των εκλεγμενων αντιπροσώπων, οι κολλεχτιβοποιημένοι αγρότες το 27,9%, οι άνθρωποι που απασχολούνταν στους διάφορους τομείς της Οικονομίας, συμπεριλαμβανομένων και των δημόσιων υπαλλήλων, το 32,8%. 
Η τελευταία κατηγορία περιλαμβάνει πολλούς εκπαιδευτικούς (5,8%) και γιατρούς (3,2%). Υπάρχουν βουλευτές από 100 και πάνω εθνότητες. 
Πάνω από το 47% των βουλευτών είναι γυναίκες και σχεδόν ένας στους τρεις είναι ηλικίας κάτω των 30 χρόνων.

Το ανώτατο όργανο κρατικής εξουσίας στη Σοβιετική Ένωση, το Ανώτατο Σοβιέτ της ΕΣΣΔ αποτελείται από 1.517 βουλευτές. 
Περισσότεροι από τους μισούς (498) είναι εργάτες και κολλεχτιβοποιημένοι αγρότες (221). 
Αν συγκρίνουμε τη σύνθεση των Σοβιετικών οργάνων εξουσίας μ’ αυτή του πρώην Ρωσικού Κράτους, της Δούμας, γίνεται ξεκάθαρο το γιατί μερικοί χωρίς προκαταλήψεις πολιτικοί, και χωρίς κομμουνιστική τοποθέτηση παρόλα αυτά, θεωρούν τα Σοβιέτ σαν έναν πραγματικό δημοκρατικό κι αντιπροσωπευτικό οργανισμό.

Αλλά αυτό που έχει σημασία -εκτός από το ποιοι εκλέγονται σαν βουλευτές- είναι το πώς αποκαθιστούνται οι σχέσεις ανάμεσα στο βουλευτή και στους ψηφοφόρους του μετά την εκλογή. 
Αυτό, ως ένα μεγάλο βαθμό καθορίζει το αν ή όχι ο βουλευτής ξεχνά το τι υποσχέθηκε στους εκλογείς του, την άλλη μέρα κιόλας των μη σοσιαλιστικών χωρών. Στις σοσιαλιστικές χώρες, ο βουλευτής είναι υποχρεωμένος να διατηρεί στενή επαφή με τους ψηφοφόρους του, με τις κολλεχτίβρες του εργαζόμενου λαού και με τις δημόσιες οργανώσεις που τον διόρισαν υποψήφιο. 
Ο νόμος λέει ότι ο υποψήφιος είναι υπεύθυνος απέναντι στο εκλογικό του σώμα κι είναι υποχρεωμένος να δίνει απολογισμό των πράξεών του σε αυτούς που τον εξέλεξαν. 
Το εκλογικό σώμα μπορεί την όποια στιγμή ύστερα από ψηφοφορία να ανακαλέσει ένα βουλευτή αν αυτός ο τελευταίος αποτύχει να ικανοποιήσει την εμπιστοσύνη που του έδειξαν.

Και δεν πρόκειται μόνο για θέμα κανονισμού, αλλά για κάτι που εφαρμόζεται πολύ συχνά στην πράξη. Μόνο μέσα στα τελευταία εννιά χρόνια (1965-1973) οι Σοβιετικοί ψηφοφόροι ανακάλεσαν 3.470 βουλευτές, από τους οποίους οι 11 ήταν μέλη του Ανώτατου Σοβιέτ και περίπου 100 εκπροσώπους στα ανώτατα όργανα εξουσίας των άλλων Δημοκρατιών της Ένωσης. Ο βασικός λόγος για την ενέργεια αυτή ήταν το ότι οι βουλευτές δεν είχαν εκπληρώσει τις προεκλογικές υποσχέσεις τους σύμφωνα με τον τρόπο που ήθελαν οι ψηφοφόροι ή και μια δυσαρέσκεια σχετικά με τις ηθικές κι επαγελματικές ικανότητες του βουλευτή.

Οι βουλευτές μετέχουν στην κρατική διοίκηση ενώ διατηρούν τις κανονικές επαγγελματικές τους θέσες και δεν πληρώνονται για την εκτέλεση των βουλευτικών τους καθηκόντων. 
Ο σοσιαλισμός όχι μόνο προσελκύει τους παραγωγούς των υλικών και πνευματικών αγαθών στην κυβέρνηση, αλλά ως ένα βαθμό συνδυάζει το νομοθετικό λειτούργημα με το διοικητικό. 
Αυτό σημαίνει ότι στην πράξη οι βουλευτές συνδυάζουν το νομοθετικό λειτούργημα της λήψης αποφάσεων, με τον έλεγχο πάνω στον τρόπο που αυτοί οι νόμοι κι οι αποφάσεις εφαρμόζονται στην πράξη. 
Έτσι ένας βουλευτής πρέπει συνέχεια να φροντίζει ώστε οι αποφάσεις να αντιστοιχούν με τις γρήγορα εναλλασσόμενες απαιτήσεις, συμφέροντα κι ανάγκες των εκλογέων του.

Η κοινωνική κι εθνική σύνθεση των σοσιαλιστικού τύπου οργάνων εκπροσώπησης του λαού απαιτεί τη συμμετοχή όλων των ειδών των εργαζόμενων και τη στενή επαφή των βουλευτών με τους εκλογείς τους και με την καθημερινή ζωή των εργαζόμενων στα εργοστάσια και στα γραφεία, πράγμα που βοηθά τα όργανα της εξουσίας να λειτουργούν σωστά. 
Κι αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό αν σκεφτούμε ότι η σκοπιά δραστηριότητας του Ανώτατου και των τοπικών Σοβιέτ είναι τεράστια. 
Μέσα στη δραστηριότητα αυτή βρίσκονται ο εθνικός οικονομικός προγραμματισμός κι ο προϋπολογισμός, η ανάπτυξη της βιομηχανίας και τα οικοδομικά έργα, οι Μεταφορές κι οι Επικοινωνίες, η γεωργία, τα προβλήματα προστασίας του περιβάλλοντος, η οργάνωση των κοινωνικών υπηρεσιών, η Παιδεία, ο πολιτισμός, ο αθλητισμός, η τήρηση του νόμου και της τάξης. Με δυο λόγια, δεν υπάρχει σχεδόν κανένα πρόβλημα εθνικής ή τοπικής σημασίας που να εκφεύγει της προσοχής των Σοβιέτ.

18 Μαρτίου, 2017

φωτοντοκουμέντα Καταπίεσης Γυναικών στη Κούβα ☺



Φωτογραφίες που σου κόβουν την ανάσα !! 

Όλοι ξέρουν ότι οι Κουβανοί έχουν το χορό στο DNA τους. Δεν ξέρουν όμως όλοι ότι, στην Κούβα, το μπαλέτο συγκεκριμένα είναι κάτι σαν εθνικός θησαυρός.

Σύμφωνα με τη χορογράφο Nilda Guerra (Guardian), στους δρόμους της Κούβας οι περισσότεροι μπορούν να χορεύουν το ίδιο καλά με τους περισσότερους επαγγελματίες και οι χορευτές του μπαλέτου αντιμετωπίζονται σαν εθνικοί σταρ, κάτι σαν τους αστέρες της ποπ στην Αμερική.

Ο φωτογράφος Omar Rables πέρασε δύο χρόνια φωτογραφίζοντας άνδρες και γυναίκες χορευτές στους δρόμους της Κούβας, χαρίζοντας  στιγμιότυπα απόλυτης ομορφιάς.
Δείτε τις  φωτογραφίες στους δρόμους της Κούβας !!
και Διαδώστε την καταπίεσή Τους 😊😀😊



imageηimageimageimageimageimageimageimageimage