Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

08 Μαΐου, 2019

΄΄ΜΕ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ, ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ, ΣΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΔΗΜΑΡΧΟ ΠΟΥ ΕΙΔΕ ΠΟΤΕ Η ΠΟΛΗ"


΄΄ΜΕ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ, ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ, ΣΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΔΗΜΑΡΧΟ ΠΟΥ ΕΙΔΕ ΠΟΤΕ Η ΠΑΤΡΑ΄...΄΄
Ο Δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης, δέχτηκε σήμερα το μεσημέρι στο Γραφείο του στο Δημαρχείο, την επίσκεψη του διεθνούς φήμης Πατρινού συνθέτη και τραγουδιστή Βασιλικού. Στην συνάντηση ήταν παρών και ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων, Τάκης Πετρόπουλους.
Είχε προηγηθεί συνάντηση των δύο ανδρών στο κέντρο της πόλης και είχαν συμφωνήσει η συζήτησή τους να συνεχιστεί στο Δημαρχείο.
Κατά την διάρκεια της συνάντησης ο Δήμαρχος και ο Βασιλικός εξέφρασαν την αμοιβαία εκτίμηση που τρέφει ο ένας στο πρόσωπο του άλλου.
Ο Δήμαρχος ενημέρωσε ότι από το 2019 και το 2020 η Πάτρα θα έχει πολλούς χώρους διαθέσιμους για πολιτιστικές χρήσεις και ειδικά για να χρησιμοποιηθούν από τους νέους μουσικούς της πόλης και ζήτησε από τον Βασιλικό την συνεργασία του και τις προτάσεις του τονίζοντας ότι η διεθνής εμπειρία του μπορεί να συμβάλλει στα θέματα αυτά και κυρίως να βοηθήσει τα παιδιά που τώρα ξεκινούν να διοχετεύσουν την ζωτικότητά τους στο χώρο της μουσικής.
Από την πλευρά του ο Βασιλικός είπε ότι μπορεί επίσης να προσφέρει μαζί με το Δήμο και στα ζητήματα της εναλλακτικής ιατρικής αφού ο ίδιος έχει σπουδάσει κινέζικη ιατρική και έχει ειδικευτεί στο βελονισμό.
Ο Βασιλικός χάρισε στον Δήμαρχο το τελευταίο του CD με τίτλο «Amazing Grey» που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο από την Πατρινή δισκογραφική εταιρεία Inner Ear στο οποίο ο ίδιος υπέγραψε «Με ευγνωμοσύνη, εκτίμηση και αγάπη, στον μοναδικό Δήμαρχο που είδε ποτέ η Πάτρα». Από την πλευρά του ο Δήμαρχος είπε ότι θα έχουν συχνή επαφή για να συζητήσουν τα θέματα που σχετίζονται και με την μουσική και με την ιατρική και χάρισε στον Βασιλικό λιθογραφία έργου του ζωγράφου Επαμεινώνδα Θωμόπουλου με το άγαλμα του Παλαιών Πατρών Γερμανού.
Ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού χάρισε στον Βασιλικό την ποιητική συλλογή «Δεμένα Σώματα» του Νίκου Γεωργόπουλου.
Ο Βασιλικός έχει κυκλοφορήσει 6 άλμπουμ με τους Raining Pleasure, των οποίων υπήρξε συνθέτης, τραγουδιστής, μπασίστας/κιθαρίστας και στιχουργός, έχει ήδη να επιδείξει στο ενεργητικό μερικά από τα μεγαλύτερα hits των τελευταίων 20 χρόνων στην Ελλάδα, με κομμάτια όπως τα “Capricorn”, “Fake”, “Love Me, Love Me, Love Me”, που κατέκτησαν το ελληνικό ραδιόφωνο. 


Δύο από τα 3 άλμπουμ τους σε μεγάλη εταιρεία έγιναν χρυσά, ενώ όλα αυτά τα χρόνια ο Βασιλικός έχει γράψει συνολικά δεκάδες κομμάτια που έχουν σημαδέψει και επηρεάσει μία ολόκληρη γενιά μουσικόφιλων στην Ελλάδα, αλλά και νέων μουσικών.

06 Μαΐου, 2019

ΚΡΥΒΟΥΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟ ΠΑΤΡΕΩΝ --ΤΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ?



Τελικά έγινε και αυτό για πρώτη φορά στα χρονικά του δήμου Πατρέων. Δίνουμε ραντεβού στις κάλπες (26 Μαίου) εντελώς στα τυφλά !
Όλες οι δημοσκοπήσεις που έγιναν το προηγούμενο διάστημα για το δήμο Πατρέων, κρύφτηκαν στα συρτάρια. Δεν δημοσιοποιήθηκε ούτε μία !
Οι λόγοι προφανείς. Η διαφορά του πρώτου από το δεύτερο, τεράστια !
Το λένε ακόμα και τα επιτελεία τεσσάρων παρατάξεων όπου διενήργησαν δημοσκόπηση και όλοι τους παλεύουν από τη δεύτερη ως την πέμπτη θέση με μικρές διαφορές μεταξύ τους.
Επειδή όμως πρώτος τυγχάνει να είναι ο Πελετίδης, έπεσε ΄΄σύρμα΄΄ να μη δημοσιοποιηθεί καμία δημοσκόπηση και δημιουργηθεί έτσι κλίμα ηττοπάθειας σε παρατάξεις που στηρίζονται από το πολιτικό κατεστημένο καθώς και από επιχειρηματίες, οι οποίοι έσπρωξαν μπόλικο χρήμα για χάρη των εκλεκτών τους.
Δημοσκοπήσεις δεν έγιναν όμως μόνο από παρατάξεις. Έγιναν και από ΜΜΕ αλλά κι αυτές δεν είδαν το φως της δημοσιότητας.
Αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά. Το 2014 είχαν διενεργηθεί δημοσκοπήσεις 10 μήνες πριν τις εκλογές και δημοσιεύθηκαν αρκετές το τελευταίο δίμηνο. Τώρα , ούτε για δείγμα δεν έχουμε και ό,τι κυκλοφορεί στη δημοσιογραφική πιάτσα είναι από διαρροές των επιτελείων ΜΜΕ και παρατάξεων.
Το τελευταίο 15νθήμερο απαγορεύεται από το νόμο η δημοσίευση δημοσκοπήσεων κι όπως όλα δείχνουν δεν υπάρχει χρονικό περιθώριο για δημοσκόπηση της τελευταίας στιγμής.
Αυτή η μυστικότητα ήταν επιλογή αυτών που κατέχουν τα ΜΜΕ όπου στη συντριπτική τους πλειοψηφία μισούν θανάσιμα τη δημοτική αρχή Πελετίδη. Και αυτή η εχθρική στάση είναι πρωτοφανής για τα τοπικά δεδομένα. Ποτέ άλλοτε δημοτική αρχή δεν αντιμετωπίστηκε με τόση αντιπαλότητα και τόσο μένος ! Ίσως, επειδή, για πρώτη φορά επίσης, πήραν γερό μάθημα τα συμφέροντα και όσοι τα υπηρετούν. Διότι στο δήμο Πατρέων κουμάντο πλέον κάνει ο λαός κι αυτό δεν το αντέχει η διαπλοκή.

ΕΤΣΙ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΝΑ ΜΑΚΕΛΕΨΟΥΝ ΤΗΝ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ (!!)


Τo Reuters μεταδίδει ότι θα προσληφθούν 4-5 χιλ. μισθοφόροι ως ιδιωτικός στρατός του Γκουαϊδό και θα σταλούν στη Βενεζουέλα για να στηρίξουν τον αχυράνθρωπο και πραξικοπηματία των ΗΠΑ με σκοπό φυσικά να αιματοκυλήσουν το λαό της Βενεζουέλας.
Και πώς θα χρηματοδοτηθούν οι πληρωμένοι δολοφόνοι; 
Μα με τα λεφτά του ίδιου του λαού της Βενεζουέλας!
Δηλ. από τα χρήματα και τα περιουσιακά στοιχεία της κυβέρνησης της Βενεζουέλας, που έχουν δεσμευτεί στις ΗΠΑ, στο πλαίσιο των κυρώσεων που έχει επιβάλει η Ουάσιγκτον!
Και πώς λέγεται η εταιρεία μισθοφόρων που αναλαμβάνει τέτοια ξεκαθαρίσματα; 
Είναι η πρώην «Blackwater» , πρώην Xe και νυν «Academi» (όλοι οι ένοχοι αλλάζουν ονόματα).
Σύμφωνα με το Spiegel η εταιρεία είναι εξουσιοδοτημένη από τη CIA για τη δολοφονία πολιτικών και στρατιωτικών αντιπάλων των ΗΠΑ και ενδεχομένως τη μεταφορά τους στο κολαστήριο του Γκουαντάναμο μέσω θυγατρικών εταιρειών. Διαθέτει ελικόπτερα και αεροπλάνα.
Στρατολογεί, εκτός από Αμερικάνους απόστρατους, Βόσνιους, Φιλιππινέζους, Χιλιανούς κ.α.
Η εταιρεία αυτή ήρθε στο φως της δημοσιότητας το 2010, όταν έγινε γνωστό ότι δολοφονούσε αμάχους στο Ιράκ, όπου δρούσε ως «εργολάβος» ασφαλείας του αμερικανικού στρατού στη Βαγδάτη το Σεπτέμβριο του 2007.
Τα έργα της Blackwater τα έβγαλε στα μανταλάκια το WikiLeaks.
Τα WikiLeaks, αναφέρουν ότι οι μισθοφόροι της Blackwater διέπραξαν σοβαρές παραβιάσεις στο Ιράκ, όπως είναι η εν ψυχρώ δολοφονία αμάχων, δολοφονίες σε στυλ εκτέλεσης δηλ. στο πίσω μέρος του κεφαλιού, προβοκατόρικες ενέργειες για να προκληθεί μάχη κ.α.
Πήρε την ονομασία της από μια τεράστια έκταση με βάλτους στη Β.Καρολίνα που αποτελεί εθνικό καταφύγιο άγριας ζωής αλλά έχει αγοραστεί για να εκπαιδεύονται οι μισθοφόροι της. Λόγω του χρώματος των νερών του βάλτου την ονόμασαν Μαύρο Νερό.
Η Blackwater ήταν μία από τις πολλές μισθοφορικές εταιρείες που χρησιμοποιήθηκαν ΜΕΤΑ την εισβολή των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν για να επιβάλλουν την αμερικανική τάξη πραγμάτων.
Το 2005 η Blackwater είχε επίσης προσληφθεί για την διατήρηση της τάξης ΜΕΤΑ τον τυφώνα Κατρίνα από το αμερικανικό Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας, αλλά και από μεγιστάνες ιδιώτες πελάτες που φοβόντουσαν εξεγέρσεις και πλιάτσικο από το φτωχό πόπολο που αφέθηκε στην τύχη του να επιβιώσει.
Η Blackwater παρέχει υπηρεσίες και στο Ισραήλ, προφανώς ενάντια στους Παλαιστίνιους. Πάτησε το πόδι της και στα Βαλκάνια...μετά τον πόλεμο της Βοσνίας. Επίσης έσφαξε κόσμο στη Συρία και τη Λιβύη.
Από το αμερικανικό δημόσιο μέχρι το 2006 είχε λάβει για τις δολοφονικές της υπηρεσίες 482 μισοθοφόρων της 488 εκ δολάρια!
Υπολογίζεται ότι στοιχίζει στους φορολογούμενους 240.000 δολάρια την ημέρα!
Το 2013 η τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ κάνει κι αυτή συμβόλαιο προστασίας της με την Blackwater και την φέρνει στην Ελλάδα (!) υπό τον φόβο εξεγέρσεων ακόμα και ενός εμφύλιου πόλεμου, λόγω των Μνημονίων (βλ. δηλώσεις πρέσβη Λεωνίδα Χρυσανθόπουλου).
Ακόμη υποστηρίζετε αχυρανθρώπους των μυστικών υπηρεσιών και μακελάρηδες;

05 Μαΐου, 2019

ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΡΟΤΥΠΑ...ΚΑΙ ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ !! --ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ?


Περισσότεροι από 65.000 αγωνιστές συγκροτούν το Μαρτυρολόγιο του αγώνα στον 20ό αιώνα
Αποσπάσματα από την παρουσίαση του πολύτομου έργου «Επεσαν για τη Ζωή»
Ο αριθμός και μόνο συγκλονίζει: Περισσότεροι από 65.000 κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές συγκροτούν το Μαρτυρολόγιο του αγώνα στον 20ό αιώνα. Είναι όλοι αυτοί που έπεσαν στις μάχες, εκτελέστηκαν ή δολοφονήθηκαν υπερασπιζόμενοι το δίκιο του λαού, στην πάλη της εργατικής τάξης για να αντιμετωπίσει την κτηνωδία του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, στην πάλη για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Με Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ, ένα προς ένα τα ονόματά τους, μαζί με σύντομα βιογραφικά, συγκεντρώθηκαν σε μια πολύτομη έκδοση υπό τον τίτλο «Επεσαν για τη Ζωή». Η σύνταξη του Μαρτυρολογίου ξεκίνησε το 1986 και ο πρώτος τόμος εκδόθηκε το 1988. Η σειρά ολοκληρώθηκε τον Νοέμβρη 2018 με την έκδοση του 8ου τόμου. Αποτελείται συνολικά από 18 βιβλία (7.210 σελίδες).
Η έκδοση καταγράφει με μοναδικό και συγκεκριμένο τρόπο την ανιδιοτέλεια, την αυτοθυσία των αγωνιστών, τη σκληρότητα και την αγριότητα της ταξικής πάλης από τη μεριά της αστικής τάξης.
Η έκδοση είναι αποτέλεσμα συλλογικής δουλειάς ομάδας ερευνητών, από αγωνιστές της Αντίστασης και του ΔΣΕ. Στελέχη του ΚΚΕ όπως η Ρούλα Κουκούλου, ο Βασίλης Πηγής, ο Γιώργης Ζωίδης, ο Νίκος Παπανδρέου, ο Τάκης Μαμάτσης, ο Χρήστος Κοσμίδης, ο Τάκης Ψημμένος, ρίχτηκαν με μεγαλύτερο πείσμα στην προσπάθεια να συγκεντρωθούν τα στοιχεία από όλη την Ελλάδα για τη σύνταξη της έκδοσης «Επεσαν για τη Ζωή».

Η συνολική παρουσίαση του έργου έγινε το βράδυ της Πέμπτης 2 Μάη 2019 στην Καισαριανή, με αφορμή τις εκδηλώσεις για τους 200 κομμουνιστές που εκτελέστηκαν στο Σκοπευτήριο την Πρωτομαγιά του 1944.
Στην εκδήλωση κεντρικός ομιλητής ήταν ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», ενώ για το χρονικό της έκδοσης μίλησε ο Τάκης Ψημμένος.
Με τους στίχους του ποιητή «...κάθε μέτρο γης/ κι από 'νας σκοτωμένος, ένας σύντροφος /που 'πεσε πολεμώντας για τη λευτεριά/ για του λαού το δίκιο», ο Φάνης Παρρής, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, άρχισε την παρουσίαση, αποσπάσματα της οποίας παραθέτουμε στο σημερινό φύλλο του «Ριζοσπάστη».
***
Οι τόμοι του «Επεσαν για τη Ζωή» αποτελούν ένα μοναδικό τεκμήριο, χρήσιμο στον ιστορικό ερευνητή, στους απογόνους των αγωνιστών, στη νέα γενιά κομμουνιστών. Στις σελίδες του δεν καταγράφονται μόνο μέλη ή στελέχη του ΚΚΕ αλλά και χιλιάδες λαϊκοί άνθρωποι που εμπνεύστηκαν από τα ιδανικά του αγώνα που πρωτοστάτησε και καθοδήγησε το ΚΚΕ.
Ο καθένας από τους τόμους καταγράφει τους νεκρούς μιας συγκεκριμένης περιόδου της Ιστορίας. Στον πρόλογο κάθε τόμου υπάρχει μια σύντομη επισκόπηση αυτής της περιόδου - επικεντρωμένη στις εξελίξεις που αφορούν το πλαίσιο των διώξεων.

INTIME NEWS - .
Στο «Επεσαν για τη Ζωή» παρατίθενται στοιχεία που αποδεικνύουν πως οι κάθε είδους διώξεις, που έφταναν στην απόλυτη βαρβαρότητα μέχρι και τις άγριες δολοφονίες αγωνιστών, δεν υπήρξαν αποτέλεσμα αποκλειστικά της κτηνωδίας κάποιων ιθυνόντων ή υπερβάλλοντος ζήλου ορισμένων, αλλά κυρίαρχη εκδήλωση της λειτουργίας του αστικού κράτους ως μηχανισμού βίας από τη μεριά του κεφαλαίου, που υπηρετεί την υπεράσπιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας και ιδιοκτησίας, μαζί με την ενσωμάτωση στο σύστημα και τον αντικομμουνισμό. Είναι γεγονός πως σε διώξεις επιδόθηκαν κάθε πολιτικής απόχρωσης κυβερνήσεις, δεξιές, φασιστικές, κεντρώες, φιλελεύθερες.
Πρώτα βήματα - πρώτοι νεκροί
Ο πρώτος τόμος περιλαμβάνει την περίοδο από την ίδρυση του ΚΚΕ έως την έναρξη της γερμανικής κατοχής.
Ανάμεσα στους πρώτους που έδωσαν τη ζωή τους, δύο στελέχη του ΚΚΕ, ο Δημοσθένης Λιγδόπουλος και ο Ωρίων Αλεξάκης, που δολοφονήθηκαν στη Μαύρη Θάλασσα, τον Οκτώβρη 1920, καθώς επέστρεφαν από τη Σοβιετική Ρωσία στην Ελλάδα, μετά το 2ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς.
Την Πρωτομαγιά του 1924 η εργατική τάξη θρήνησε τον νεαρό εργάτη, μέλος της ΟΚΝΕ, Σωτήρη Παρασκευαΐδη, που δολοφονήθηκε μέρα μεσημέρι, μπροστά στο δημαρχείο της Αθήνας μετά από επίθεση της έφιππης Χωροφυλακής. Δεν ήταν ένα τυχαίο περιστατικό, η απαγόρευση της Πρωτομαγιάτικης συγκέντρωσης στην Αθήνα ήταν ένα από τα πρώτα μέτρα της περιόδου της αβασίλευτης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, που είχε κηρυχτεί λίγες μέρες νωρίτερα. Είχε προηγηθεί, τον Αύγουστο 1923, η σφαγή στο Πασαλιμάνι από την κυβέρνηση των Πλαστήρα - Γονατά - Παπανδρέου.

INTIME NEWS
Στις 19 Οκτώβρη 1926, μπροστά στο Εργατικό Κέντρο της Αθήνας δολοφονήθηκε με δύο σφαίρες ο Δημήτρης Πατλάκας, εκλεγμένος αντιπρόσωπος των επισιτιστών, μέλος του ΚΚΕ από το 1923. Είναι η περίοδος αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας του Πάγκαλου.
Το 1926 και το 1927 έγιναν δολοφονίες καπνεργατών στο Αγρίνιο, ανάμεσά τους και η πρώτη εργάτρια, η Αγγελική Γεωργαντζέλλη. Το 1929 απεργίες με νεκρούς εργάτες σε Καβάλα, Ξάνθη, Λαύριο, Ελευσίνα, Θεσσαλονίκη και Δραπετσώνα. Τον Γενάρη 1933 μπροστά στο δημαρχείο της Νάουσας, τον Αύγουστο 1933 στους ανθρακωρύχους στο Αλιβέρι της Εύβοιας. Το Μάη 1934 η σφαγή στο λιμάνι της Καλαμάτας. Τον Αύγουστο 1935 αιματοκυλίστηκε η απεργία στο Ηράκλειο Κρήτης και τον ίδιο μήνα το συλλαλητήριο των σταφιδοπαραγωγών στη Μεσσηνία.
Δέκα χρόνια νωρίτερα, στις 2 Φλεβάρη 1925, ο αντισυνταγματάρχης Χρήστος Καβράκος δίνει εντολή για πραγματική σφαγή σε συλλαλητήριο αγροτών στα Τρίκαλα. Ο απολογισμός: 9 νεκροί αγρότες και εργάτες. Ο ίδιος ομολογεί ότι σκότωσε τον γερο-ξυλουργό Μιχάλη Ράδο. Ο ίδιος επίσης, στρατηγός πλέον και φρούραρχος Αθηνών, παραδίδει την πόλη στα ναζιστικά στρατεύματα τον Απρίλη 1941. Η πορεία του Καβράκου αντιπροσωπεύει την πορεία των εκπροσώπων και των μηχανισμών του μεγάλου κεφαλαίου, που μπροστά στην υπηρέτηση των συμφερόντων του, δεν διστάζουν στη διάπραξη κανενός εγκλήματος.

Στην περίοδο του Μεσοπολέμου ξεχωριστή σημασία έχει μια ακόμα, λιγότερο γνωστή σφαγή, στις 15 Φλεβάρη 1933 στη Θεσσαλονίκη, όταν δύναμη Χωροφυλακής επιτέθηκε στα γραφεία του Ενωτικού Εργατικού Κέντρου, όπου γινόταν προεκλογική συγκέντρωση. 8 εργάτες έπεσαν νεκροί. Η ευθύνη ήταν άμεσα της κυβέρνησης Ελευθερίου Βενιζέλου.
Αξίζει να σημειωθεί πως η σφαγή του Μάη 1936 στη Θεσσαλονίκη γίνεται κάτω από τις εντολές της κοινοβουλευτικής ακόμα κυβέρνησης Μεταξά, που έχει την ψήφο στήριξης και ανοχής όλων των αστικών κομμάτων, μαζί και του Κόμματος Φιλελευθέρων υπό τον Θεμιστοκλή Σοφούλη.
Στον πρώτο τόμο καταγράφονται και τα ονόματα 51 νεκρών ηρώων που εκπλήρωσαν το διεθνιστικό τους χρέος πολεμώντας στις γραμμές των Διεθνών Ταξιαρχιών στην Ισπανία.
Η περίοδος της Κατοχής
Ο δεύτερος τόμος περιλαμβάνει την περίοδο από την έναρξη της τριπλής κατοχής από τα γερμανικά, ιταλικά και βουλγαρικά φασιστικά στρατεύματα τον Μάη 1941 έως και το τέλος του 1942.
Στις συνθήκες της ξένης κατοχής, υπήρξε συνέχεια του ελληνικού αστικού κρατικού μηχανισμού. Αυτός ο μηχανισμός εκπαιδευμένος στον αντικομμουνισμό - για την προάσπιση της «ιερής» καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και σε συνεργασία με την κατοχική πολεμική μηχανή - επιδόθηκε σε όργιο δολοφονικής τρομοκρατίας ενάντια στο λαό, με την ανοχή ακόμα και ενθάρρυνση του συνόλου σχεδόν του αστικού πολιτικού κόσμου.
Το ΚΚΕ ήταν το μοναδικό πολιτικό κόμμα που εμπιστεύτηκε τη λαϊκή οργάνωση και υποστήριζε να πάρει η ένοπλη λαϊκή πάλη μαζικά χαρακτηριστικά.
Οι σελίδες του δεύτερου τόμου αποτελούν μοναδική καταγραφή εξαιρετικά χρήσιμη, καθώς περιλαμβάνονται τα πρώτα κατοχικά εγκλήματα, μαζικές δολοφονίες, ολοκαυτώματα χωριών και κωμοπόλεων, όπως οι θηριωδίες των ναζιστικών στρατευμάτων ενάντια στον κρητικό λαό, με απανωτές ομαδικές εκτελέσεις περίπου 2.000 Κρητών αγωνιστών μέσα στο 1941, οι σφαγές των βουλγαρικών φασιστικών στρατευμάτων στην περιοχή της Δράμας, η ομαδική σφαγή στο Μεσόβουνο της Κοζάνης, όπου είχε συμμετοχή και η Ελληνική Χωροφυλακή, και δεκάδες άλλα ολοκαυτώματα την πρώτη περίοδο της Κατοχής.
Τα στοιχεία είναι καταπέλτης ενάντια στο ρεύμα αναθεώρησης της Ιστορίας, που επιχειρεί να εξισώσει την κατοχή με την αντίσταση σε αυτήν - να εξισώσει τους θύτες με τα θύματα. Να περάσει από την «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» την κανιβαλική δολοφονική δράση της Ελληνικής Ασφάλειας, της «Χ», των ελληνικών κατοχικών κυβερνήσεων, την εγκληματική δράση των Ταγμάτων Ασφαλείας.
Οι κομμουνιστές πολιτικοί κρατούμενοι στην Ακροναυπλία, στην Ανάφη και αλλού πλήρωσαν με τον χειρότερο τρόπο την πείνα, ακόμα και με νεκρούς.
Συγκλονιστική και αιώνια ντροπή και καταισχύνη για την αστική τάξη ήταν η περίπτωση του Αη Στράτη. Εκεί, αφού αρπάχτηκαν τα τρόφιμα, οι πολιτικοί κρατούμενοι με τη δύναμη των όπλων της Ελληνικής Χωροφυλακής οδηγήθηκαν σε έναν παγωμένο θάλαμο ενός ερειπωμένου σχολείου και υποβλήθηκαν στο βασανιστήριο της αναγκαστικής ασιτίας, φυλακίστηκαν δίχως φαγητό με σκοπό να υπογράψουν δήλωση μετανοίας - αποκήρυξης του ΚΚΕ. Αντιμετώπισαν αλύγιστοι το μαρτύριο, όμως 37 σύντροφοι πέθαναν ένας - ένας από την πείνα μέσα σε εφιαλτικές συνθήκες (συνολικά είναι 43 οι νεκροί, μαζί 3 που πυροβολήθηκαν και 3 άρρωστοι που πέθαναν λόγω των συνθηκών κράτησης).
Οι κομμουνιστές κρατούμενοι που παραδόθηκαν σιδηροδέσμιοι στις κατοχικές αρχές στέλνονταν στα εκτελεστικά αποσπάσματα αποκλειστικά με την ιδιότητα του κομμουνιστή.
Η ένοπλη αντίσταση
Στους τόμους 3α, 4α και 4β καταγράφονται αλφαβητικά χιλιάδες περιπτώσεις νεκρών αγωνιστών από την πάλη στις πόλεις και τα βουνά στα έτη 1943 και 1944. Ενώ, από την ίδια περίοδο στους τόμους 3β, 4γ και 4δ καταγράφονται ομαδικά εγκλήματα, ομαδικές εκτελέσεις και καταστροφές χωριών, κωμοπόλεων, τα μπλόκα και οι δολοφονικές επιδρομές στις εργατογειτονιές της Αθήνας και άλλων πόλεων.
Στους τόμους 3 και 4 καταγράφονται χιλιάδες ονόματα θυμάτων από όλα τα μαρτυρικά χωριά που έγινε κατορθωτό να συγκεντρωθούν.
Στο «Επεσαν για τη Ζωή» μπορεί να εντοπίσει ο ερευνητής και βεβαίως ο κάθε αναγνώστης, συγκεντρωμένες, μικρές και μεγάλες μάχες του ΕΛΑΣ ενάντια στους Γερμανούς, με εκατοντάδες νεκρούς ΕΛΑΣίτες και τεράστιες απώλειες των Γερμανών σε έμψυχο και πολεμικό υλικό. Στις σελίδες του «Επεσαν για τη Ζωή» καταγράφονται οι εκατοντάδες επιδρομές Ταγμάτων Ασφαλείας και άλλων συνεργατών των ναζί ενάντια στον αγωνιζόμενο λαό, αλλά και το μίσος τους ενάντια στις λαϊκές συνοικίες.
Οι τόμοι της περιόδου της Κατοχής επεκτείνονται και στο 1945, με ονομαστικά στοιχεία για εκτελέσεις αγωνιστών στην Κρήτη από τους Γερμανούς, καθώς να θυμίσουμε ότι με την ανοχή των Βρετανών συνέχιζαν να κρατάνε μέρος του νησιού έως την πλήρη συντριβή της ναζιστικής Γερμανίας από τον Κόκκινο Στρατό της ΕΣΣΔ.
Στην έκδοση καταγράφονται χαρακτηριστικά γεγονότα κατά την περίοδο της Απελευθέρωσης, όπως οι θηριωδίες του ΕΔΕΣ στην Πρέβεζα.
Ο ηρωικός Δεκέμβρης και η λευκή τρομοκρατία
Ο 5ος τόμος αφορά τον Δεκέμβρη 1944, στις σελίδες του καταγράφονται πάνω από 1.000 ονόματα ΕΛΑΣιτών και άλλων αγωνιστών του λαού που έπεσαν στις μάχες στην Αθήνα, καθώς και σε συγκρούσεις άλλων περιοχών (βασικά στην Ηπειρο, στη Σάμο και την Κρήτη). Ονόματα νεκρών του Δεκέμβρη 1944 δημοσιεύονται και στα παραρτήματα των επόμενων τόμων. Σε αρκετές περιπτώσεις σημειώνονται ονόματα νεκρών αγωνιστών, που παρουσιάστηκαν από την αστική προπαγάνδα ως δολοφονηθέντες από τον ΕΛΑΣ.
Στον πρόλογο του 5ου τόμου δημοσιεύονται αρκετά στοιχεία για τη δράση της βρετανικής στρατιωτικής αποστολής και Βρετανών πρακτόρων στην Ελλάδα, οι οποίοι έχοντας ευχέρεια κινήσεων ως σύμμαχοι και αποκτώντας σχετική εικόνα στις ΕΑΜικές περιοχές προέβησαν σε δόλιες ενέργειες, που οδήγησαν αγωνιστές στα νύχια των Ταγμάτων Ασφαλείας και της Ειδικής Ασφάλειας, είτε άλλοτε με την καθοδήγησή τους παγίδευσαν μικρές ομάδες του ΕΛΑΣ και τις οδήγησαν στην εξόντωση από την ΠΑΟ στη Μακεδονία και από τον Εθνικό Στρατό στην Πελοπόννησο.
Ο 6ος τόμος περιλαμβάνει την περίοδο από 12 Φλεβάρη 1945, ημερομηνία υπογραφής της Συμφωνίας της Βάρκιζας, έως την 31η Μάρτη 1946, μέρα αφοπλισμού του σταθμού Χωροφυλακής στο Λιτόχωρο από ομάδα καταδιωκόμενων αγωνιστών.
Στον τόμο 6 δημοσιεύονται ονομαστικά χιλιάδες εγκλήματα, που διέπραξαν τα κρατικά όργανα, οι πρώην ταγματασφαλίτες που στελέχωσαν μαζί με τους Ριμινίτες τη λεγόμενη Εθνοφυλακή, η Χωροφυλακή και η Αστυνομία, αφού εκκαθαρίστηκαν από τα ΕΑΜικά στοιχεία, δίπλα σε όλες αυτές τις κρατικές δυνάμεις ομάδες ιδιωτών, ληστοσυμμορίες, παρακρατικές ομάδες που πέρασαν στην κυριολεξία από φωτιά και λεπίδι τους αγωνιστές.
Στις σελίδες του τόμου καταγράφονται σχεδόν 2.000 ονόματα δολοφονημένων. Οποια σελίδα και αν ανοίξει κάποιος, θα συναντήσει ονόματα ανθρώπων από όλη την Ελλάδα, που στις περισσότερες περιπτώσεις δολοφονήθηκαν με φρικτά βασανιστήρια, ακρωτηριασμούς, βιασμούς γυναικών. Καταγράφονται ακόμα και δολοφονίες παιδιών όπως στο χωριό Πεντάλακκο (Ζώριστα) Ιωαννίνων, όπου τον Μάρτη 1946 αρπάχτηκαν - μάλιστα - μέσα από τον σταθμό Χωροφυλακής 7 παιδιά, 12 χρόνων το μεγαλύτερο και 13 μηνών το μικρότερο, και σφάχτηκαν έξω από το χωριό για την τρομοκράτηση των κατοίκων.
Το «Επεσαν για τη Ζωή» περιορίζεται στην καταγραφή στοιχείων νεκρών αγωνιστών. Στις εισαγωγικές σημειώσεις του 6ου τόμου δημοσιεύεται μια μικρή επιλογή από τα αποδεικτικά στοιχεία της αποθηριωμένης, κανιβαλικής, λευκής τρομοκρατίας. Επιθέσεις σε Εργατικά Κέντρα, σε θέατρα, σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, σε γιορτές της ΕΠΟΝ, καταστροφή γραφείων, τυπογραφείων προοδευτικών εφημερίδων, νυχτερινές επιδρομές σε σπίτια.
Ενα από τα χιλιάδες περιστατικά... Στις 17 Ιούνη 1945, την ώρα που οι κλωστοϋφαντουργοί της Αθήνας πραγματοποιούσαν συνέλευση στο Θέατρο Σαμαρτζή, εθνοφύλακες και συμμορίες της «Χ», περίπου 150 άτομα, οπλισμένοι επέδραμαν στο θέατρο στέλνοντας αρκετούς εργάτες και εργάτριες στο νοσοκομείο.
Την ίδια περίοδο, σε εφαρμογή της ουσίας της Βάρκιζας, άρχισε η δικαστική βιομηχανία θανατικών καταδικών στους αγωνιστές της Αντίστασης. Πρώτη καταδίκη ήταν εκείνη των Μπούρδη - Μονέδα - Αυγέρη το Μάη 1945 για την αντιστασιακή τους δράση.
Για το γενικότερο κλίμα αξίζει να σημειώσουμε το εξής, που δεν αφορά μεν θανατική καταδίκη, αλλά είναι χαρακτηριστικό της περιόδου. Ο Θωμάς Βενετσανόπουλος τον Φλεβάρη 1943, όντας υπομοίραρχος Χωροφυλακής, μαζί με τη δύναμη του Σταθμού Χωροφυλακής Σιάτιστας προσχώρησε στον ΕΛΑΣ και πολέμησε τους Ιταλούς, τους Γερμανούς και τους Λεγεωνάριους της Πίνδου, η πράξη του αυτή εγκωμιάστηκε εκείνη την εποχή (Αύγουστος 1943) ακόμα και από την Ελληνική Εκπομπή του σταθμού του Λονδίνου. Στις 10 Μάρτη 1945, ο Θωμάς Βενετσανόπουλος συνελήφθη και δικάστηκε για εγκατάλειψη θέσης το 1943, ακολούθησε φυλάκιση, Μακρόνησος, Αη Στράτης. Βγήκε από την εξορία μόλις το 1963, για να πεθάνει 4 χρόνια αργότερα σε ηλικία 59 ετών. Αυτό για μια πολύ γνωστή προσωπικότητα της Αντίστασης.
Τα αστικά δικαστήρια μέσα στο 1945 επέβαλαν την ποινή του θανάτου σε 1.500 αγωνιστές της Αντίστασης, οι θανατοποινίτες κρατούνταν ως όμηροι στις φυλακές που θα εκτελούνταν ανά πάσα στιγμή, στις 19 Ιούνη 1947 εκτελέστηκαν οι πρώτοι 17 ΕΠΟΝίτες και τα επόμενα χρόνια ακολούθησαν εκατοντάδες, κατ' αναλογία με τους ομήρους των ναζί.
Στην παραπάνω κατηγορία θανατοποινιτών προστέθηκαν οι θανατικές καταδίκες που επέβαλαν τα έκτακτα στρατοδικεία που θεσπίστηκαν βάσει του Γ' Ψηφίσματος, που ψηφίστηκε στις 18 Ιούνη 1946: «Περί εκτάκτων μέτρων κατά των επιβουλευομένων την δημοσίαν τάξιν και την ακεραιότηταν του κράτους», μέσα στον επόμενο μήνα επιβλήθηκαν οι θανατικές καταδίκες και εφαρμόστηκαν αμέσως.
Στην κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης
Ο 7ος τόμος αναφέρεται στην περίοδο δράσης του ΔΣΕ, 1946 - 1949, και χωρίζεται σε 7 βιβλία - υποτόμους. Καταγράφεται μια ολόκληρη στρατιά περίπου 30.000 ηρωικών νεκρών του ΚΚΕ και του λαού, στην περίοδο της κορύφωσης της ταξικής πάλης στην Ελλάδα. Το 1946, σταδιακά και με μεγάλη καθυστέρηση, το λαϊκό κίνημα ξεκινάει να απαντά οργανωμένα στο όργιο τρομοκρατίας. Στην τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ καταγράφονται μοναδικά πρότυπα ηρωισμού, αυτοθυσίας, ανιδιοτέλειας, ακραίας αντοχής σε σκληρές συνθήκες. Ενα μόνο παράδειγμα: Ο Θόδωρος Αποστόλου, μαχητής του ΔΣΕ στη Σάμο, αιχμαλωτίστηκε από τον κυβερνητικό στρατό, βασανίστηκε απάνθρωπα για να μαρτυρήσει πού βρίσκονται οι αποθήκες του ΔΣΕ. Στο τέλος σταυρώθηκε σαν τον Χριστό επάνω σε ένα πεύκο. Πήρε τα μυστικά του αγώνα μαζί του.
Πολλές φορές συναντάμε ολόκληρες οικογένειες σε όλη την Ελλάδα που έπεσαν στον αγώνα. Στην έκδοση δημοσιεύονται ονόματα οικογενειών που αντιστοιχούν σε πολλά γράμματα του αλφάβητου: Αθανασόπουλοι, Αγρίτιδες, Αλεξάνδρου, Γιαννακούρα, Δαλαμάγκα, Δασκαλόπουλοι, Ζύγουρα, Κουσιάντζα, Μαυρούλη, Μουρατίδη, Ξεροβασίλα, Ξυδέα, Πέτρουλα, Περκεζέ, Σαμαρά, Σαραντάκου, Τσομάκα. Που έγιναν ολοκαύτωμα. Ακόμα και χωριά ολόκληρα δόθηκαν στον αγώνα του ΔΣΕ και στα κατοπινά χρόνια ερειπώθηκαν - σχεδόν εξαφανίστηκαν από τον χάρτη.
Με το Κόμμα στην παρανομία
Ο 8ος τόμος καταγράφει αλφαβητικά πάνω από 500 ξεχωριστές περιπτώσεις αγωνιστών που έπεσαν στον αγώνα στην περίοδο 1950 - 1974.
Αποτελεί μια ξεχωριστή ηρωική σελίδα, καθώς καταγράφει την τιτάνια μάχη που έδωσε το Κόμμα σε φυλακές, εξορίες και χρόνια παρανομίας, από το 1947 έως το 1974. Περιλαμβάνονται νεκροί των ανταρτοομάδων ή ξεκομμένοι μαχητές του ΔΣΕ που παρέμειναν στην Ελλάδα, παράνομοι αγωνιστές που πάλευαν για τα λαϊκά δικαιώματα. Οπως ο Νίκος Νικηφορίδης, που εκτελέστηκε στις 5 Μάρτη 1951 στο Γεντί Κουλέ μαζί με άλλους 6 αγωνιστές. Σε άλλο μετερίζι, ο Θοδωρής Σαρτζέτης στις αρχές του 1951 πέθανε μέσα στην κρύπτη - παράνομο τυπογραφείο, στο Ηράκλειο Κρήτης. Οντας βαριά άρρωστος, δεν πήγε σε γιατρό για να μην προδοθεί το τυπογραφείο. Ανακάλυψε τη σορό του η Ασφάλεια το 1953. Νεκροί αγωνιστές στις διαδηλώσεις για την ανεξαρτησία της Κύπρου, όπως στις 9 Μάη 1956, με 6 νεκρούς και 200 τραυματίες. Οι 13 νεκροί από έκρηξη στον γιορτασμό του Γοργοποτάμου το 1964.
Τον Γενάρη 1951 εκτελέστηκαν οι φαντάροι Σταύρος Κασάνδρας και Νίκος Πιτσίκας γιατί αρνήθηκαν να πάνε να πολεμήσουν στην Κορέα.
Ξεχωριστή ηρωική σελίδα είναι και εκείνη των αποστολών στελεχών του Κόμματος από την πολιτική προσφυγιά για τη στήριξη του αγώνα στην Ελλάδα, ανάμεσά τους ο Νίκος Μπελογιάννης και πολλά ακόμα στελέχη του Κόμματος, ο Δημήτρης Κανάκης, ο οποίος πιάστηκε από την Ασφάλεια το 1954 στη Θεσσαλονίκη, στη συνέχεια τον μετέφεραν στην Αθήνα και τον εξαφάνισαν, ο Βαγγέλης Μπακιρτζής που δολοφονήθηκε το 1953, ο Θεόφιλος Κυζιρίδης που εκτελέστηκε το 1954, ο Χρήστος Καρανταής που εκτελέστηκε την Πρωτομαγιά 1955.
Στις σελίδες του καταγράφονται πολιτικές δολοφονίες και θύματα κρατικής τρομοκρατίας στην περίοδο δράσης της ΕΔΑ, στις γραμμές της οποίας έδρασαν οι κομμουνιστές. Δίπλα στις αρκετά γνωστές δολοφονίες του Πέτρουλα και του Λαμπράκη καταγράφονται οι δολοφονίες του Βελδεμίρη, στελέχους της Νεολαίας ΕΔΑ, του αποφυλακισμένου αγωνιστή Ανέστη Ποδάρα που δολοφονήθηκε το 1962 έξω από το χωριό του, του στρατιώτη Σακελαρίου που δολοφονήθηκε το 1953, του στρατιώτη Κερπινιώτη που δολοφονήθηκε στις εκλογές του 1961.
Για τη δημιουργία της έκδοσης, συγκεντρώθηκαν στοιχεία από το Αρχείο του ΚΚΕ, από τις Κομματικές Οργανώσεις, από τα παραρτήματα της ΠΕΑΕΑ, συλλόγους επαναπατρισθέντων από τη Σοβιετική Ενωση και τις Λαϊκές Δημοκρατίες, μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, φίλους και οπαδούς του Κόμματος. Αξιοποιήθηκαν αρχεία όπως της ΔΙΣ, ληξιαρχεία των δήμων και άλλα κρατικά αρχεία.
Για όλες τις περιόδους υπάρχουν περιπτώσεις αγωνιστών που δεν έγινε κατορθωτό να εντοπιστούν και να καταγραφούν. Υπάρχει πεδίο για παραπέρα έρευνα, με την πρόσβαση και σε νέα αρχεία.
Το «Επεσαν για τη Ζωή» υπήρξε αντικείμενο πολύχρονης ερευνητικής δουλειάς. Το ίδιο σήμερα μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για παραπέρα έρευνα, αντικείμενο έρευνας από ιστορικούς και μελετητές.

04 Μαΐου, 2019

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ "ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ" ΝΑ "ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΜΕ" !!


Το
Viva La Revolucion αποκαλύπτει τη νέα βρώμικη προπαγάνδα: “αφού οι κομμουνιστές δε συνεργάζονται με κανέναν στους Δήμους, γιατί να τους ψηφίσουμε;”


Οι “συνεργασίες” στα νέα Δημοτικά Συμβούλια και το ΚΚΕ – Μια νέα εκδοχή της “χαμένης ψήφου”
03-05-2019


Η νέα βρώμικη εκδοχή της χαμένης ψήφου λέει: “αφού οι κομμουνιστές δε συνεργάζονται με κανέναν στους Δήμους, γιατί να τους ψηφίσουμε;” Ας διαβάσουν το πρόγραμμα της Λαϊκής Συσπείρωσης και ας πουν στον κόσμο από τώρα ποια πρότασή δε θα ψηφίσουν, για να πάρουμε ακόμα περισσότερες ψήφους και έδρες.

Μάνος Δούκας

Και μόνο που κάθε φορά παραμονές εκλογών, οι διάφοροι καλοθελητές του καθεστώτος, κυκλοφορούν έναν καινούριο, ψίθυρο – «τρολιά μιας χρήσης» για το ΚΚΕ, που σβήνει και ξεχνιέται μετά τις εκλογές, είναι απόδειξη ότι πρόκειται για προεκλογικά “επιχειρήματα” που κατασκευάζονται μέσα στα χρυσοπληρωμένα επικοινωνιακά εργαστήρια του συστήματος.

Π.χ. «Το ΚΚΕ δε θέλει να κυβερνήσει»… έλεγαν. Κι ύστερα εκλέχτηκε ο Πελετίδης κι έκανε το «επιχείρημα» αυτό ισάξιο με «το κότερο του Φλωράκη». Και θέλουμε, και ξέρουμε, και μπορούμε καλύτερα από αυτούς … είπε. Καλύτερα, για το λαό βέβαια.

Ή έλεγαν «Το ΚΚΕ ξέρει να λέει μόνο όχι». Κι ύστερα ήρθε η κοινοβουλευτική περίοδος 2015 – 2019 όπου το ΚΚΕ ήταν αυτό που κατέθεσε προτάσεις, από την πρώτη στιγμή και για όλα τα προβλήματα που απασχολούσαν το λαό (πρόταση για κατάργηση μνημονίων, βασικός μισθός 751, όχι στους πλειστηριασμούς, μέτρα προστασίας λαϊκού εισοδήματος, απαγόρευση πυρηνικών και χημικών όπλων, απλή αναλογική και πολλά άλλα, κατάλογος ατέλειωτος). Προτάσεις που πίεζαν κι αποκάλυπταν. Κι αυτοί ήταν που ψήφιζαν – όλοι μαζί – «ΟΧΙ» στις προτάσεις του ΚΚΕ. Φυσικά και το ΚΚΕ ψήφισε «ΟΧΙ» στις προτάσεις που επέβαλλαν τα μνημόνια, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Τι να κάνουμε, έχουμε άλλη πολιτική και στρατηγική. Ανήκουμε σε άλλη όχθη του ποταμού.
ΤΩΡΑ ΑΠΛΩΝΟΥΝ ΕΝΑ ΝΕΟ ΨΙΘΥΡΟ

Τώρα πάλι ψιθυρίζουν: “Με βάση το νέο εκλογικό νόμο και την απλή αναλογική, στα δημοτικά συμβούλια θα πρέπει να γίνουν συνεργασίες. Το ΚΚΕ δε θέλει να συνεργαστεί με κανέναν. Άρα, είτε σαν δημοτική αρχή, είτε σαν μειοψηφία, δεν μπορεί να συμβάλει σε αποφάσεις”.

Λόγια και συζητήσεις που δεν έχουν άλλο στόχο παρά να χτυπήσουν το ΚΚΕ και να στρέψουν την προσοχή του κόσμου μακριά από το κύριο που είναι το ποια πολιτική και ποιες προτάσεις έχει και υπηρετεί ο καθένας.

1. Εκεί που κυβέρνησαν κομμουνιστές δήμαρχοι, πολλές και σοβαρές αποφάσεις πάρθηκαν με ομοφωνίες. Σχεδόν καμιά απόφαση δεν πάρθηκε μόνο με τις ψήφους της ΛΑΣΥ. Πάντα βρέθηκαν ένας ή περισσότεροι συνδυασμοί της μειοψηφίας που να στηρίξουν τις κάθε φορά προτάσεις του Πελετίδη, του Σελέκου κλπ. Οι κομμουνιστές έκαναν δύσκολες προσπάθειες συγκλίσεων, ακόμα και εκεί που είχαν την απόλυτη πλειοψηφία και δεν τις χρειαζόταν πρακτικά. Οι δήμοι που είχε πλειοψηφία η ΛΑΣΥ και το ΚΚΕ, πήραν μεγάλες πρωτοβουλίες, για τα λαϊκά προβλήματα, που βρήκαν απήχηση σε πολύ πλατιά λαϊκά στρώματα, αλλά και σε άλλους δημοτικούς συνδυασμούς (Καμπάνια για την ανεργία στην Πάτρα, για το περιβάλλον στη Δυτ. Αττική, στο Χαϊδάρι και την Πετρούπολη, για τη διάσωση του σκοπευτηρίου της Καισαριανής κλπ). Άλλωστε οι πλατιές αποδοχές των προτάσεων, είναι κάτι που το δίδαξαν οι παλιοί κομμουνιστές δήμαρχοι και το διδάσκουν τώρα οι διάδοχοί τους.

2. Και εκεί που οι κομμουνιστές ήταν μειοψηφία, πολλές αποφάσεις σε δημοτικά συμβούλια πάρθηκαν μετά από προτάσεις της ΛΑΣΥ. Ιδιαίτερα για θέματα που αφορούν τους εργάτες των δήμων και την μονιμοποίησή τους ή την επέκταση των συμβάσεων τους, περιβαλλοντικά θέματα, ξεπουλήματα δημόσιας περιουσίας, ιδιωτικοποιήσεις, δημοτικά και ανταποδοτικά τέλη που απαιτούσαμε να μειωθούν ή να καταργηθούν, μέτρα στήριξης των φτωχών κλπ. Δηλαδή προτάσεις αυτονόητες για το λαό, σε βάρος των αυτονόητων του κεφαλαίου.

3. Τις προτάσεις τις κάνουμε εμείς. Δεν έχετε καταλάβει κάτι αγαπητοί φίλοι που αγωνιάτε για τις «αποφάσεις». Οι άλλοι συνδυασμοί των μνημονίων δεν κάνουν «προτάσεις», αλλά κάνουν ό,τι τους λένε οι «γραφές» των μνημονιακών νόμων, της ΕΕ και των κάθε φορά απαιτήσεων του κεφαλαίου. Απλώς εφαρμόζουν προειλημένες αποφάσεις των ανωτέρων τους. Εδώ μιλάμε για προτάσεις προς όφελος του λαού. Δηλαδή για το… αντίθετο. Ε,λοιπόν. Αυτό το αντίθετο που είναι προτάσεις που θέλει ο λαός να τον υπηρετούν, τις κάνουμε εμείς. Κι είναι μεγάλη η ευθύνη μας να τις κάνουμε, γιατί αν δεν τις κάνουμε εμείς, δεν θα τις κάνει κανείς. Το ερώτημα λοιπόν αντιστρέφεται: τολμάτε εσείς κύριοι να ψηφίσετε οτιδήποτε που είναι προφανώς σε όφελος του λαού, αλλά είναι έξω από τις εντολές κυβέρνησης και ΕΕ; Σκεφτείτε το, γιατί εμείς θα το προτείνουμε.

4. Πολλές από τις αποφάσεις, πάρθηκαν με λαϊκή πίεση, που άσκησαν οι φορείς κι ο λαός της κάθε πόλης. Κινητοποιήσεις που ανάγκασαν δημοτικές αρχές να υιοθετήσουν τις προτάσεις των μαζικών φορέων και της ΛΑΣΥ, ή να ακυρώσουν κάποιες αντιλαϊκές προτάσεις των δημάρχων ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ. Κι αυτό θα συνεχιστεί και θα ενταθεί. Κανείς δεν πρέπει να έχει αυταπάτες.

Κι είναι αλήθεια, ότι από δω και πέρα, θα χρειαστεί ακόμα πιο έντονα να ασκηθούν αυτές οι λαϊκές πιέσεις προς τις δημοτικές αρχές. Ότι θα χρειαστεί η κινηματική πίεση αυτή να ασκηθεί προς τους συνδυασμούς της αντιπολίτευσης κι εκεί που δημοτική αρχή είναι ο κομμουνιστής. Πρέπει να πιέζονται οι σύμβουλοι των άλλων δυνάμεων για να ψηφίζουν τις προτάσεις υπέρ των λαϊκών αναγκών.

Γιατί αυτό είναι το μεγάλο ατού της ΛΑΣΥ και των κομμουνιστών: οι προτάσεις της είναι στραμμένες αταλάντευτα στην εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών. Κι αυτό θα υποχρεώνει πάντα τους υπηρέτες της ΕΕ και των κομμάτων της, να απολογούνται: «Γιατί δεν ψήφισες ενάντια στις ανεμογεννήτριες;», «Γιατί δε ψηφίζεις τιμή ασφαλείας στο γάλα;», «Γιατί δεν ψηφίζεις τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων του δήμου;», «Γιατί δε ψηφίζεις να μειωθούν τα δημοτικά τέλη;», κλπ.

5. Υπάρχουν βέβαια πράγματι προτάσεις που δεν πρόκειται να ψηφίσουμε ποτέ και το ξέρουν. Είναι όλα αυτά που έρχονται διαρκώς στους δήμους σαν «υποχρεωτικά» και «νόμιμα», όπως ανταποδοτικότητα, ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών του δήμου, αυξημένη δημοτική φορολογία και εισπρακτική πολιτική, ξεπούλημα γης στα ΤΑΙΠΕΔ, εμπορευματοποίηση πολιτισμού, αρχαιολογικών χώρων, υγείας, σχολείων κλπ. Αυτά είναι αυτονόητο ότι δεν θα τα ψηφίσουμε ποτέ των ποτών. Δεν θα ψηφίσουμε τις εντολές της ΕΕ.

6. Τώρα που θα έχουμε περισσότερους συμβούλους, θα έχουμε πιο μεγάλες δυνατότητες να πιέζουμε. Τώρα, με την απλή αναλογική και με την αναμενόμενη αύξηση της επιρροής μας, σε όλους τους δήμους της χώρας, θα έχουμε πολύ περισσότερους συμβούλους, για να πιέζουμε όλους τους “μνημονιακούς οπαδούς των 220 ψήφων του τρίτου μνημονίου” να μην ψηφίσουν τα μαύρα όνειρα των αφεντικών τους, αλλά όσοι από αυτούς έχουν κάποια συνείδηση ακόμα, να ψηφίζουν κάποια μέτρα σε όφελος του λαού. Κι αν θέλουν ας μην τα ψηφίζουν. Δική μας δουλειά πάλι είναι να τους κάνουμε ρόμπα στους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους της πόλης τους.

7. Π.Χ. Στη Λέσβο

Από όποια θέση κι αν βρεθούμε, της δημοτικής αρχής ή της αντιπολίτευσης, εμείς θα κάνουμε τις προτάσεις μας.

Υπάρχει κάποιος που τώρα είναι υποψήφιος άλλου συνδυασμού, που θα ψηφίσει π.χ. να εγκατασταθούν οι γιγάντιες ανεμογεννήτριες;

Υπάρχει κάποιος που δεν θα ψηφίσει π.χ. την αξιοποίηση της γεωθερμίας από το δήμο (ενέργεια, ιαματικός τουρισμός, θερμοκήπια κλπ.) κι όχι από ιδιώτες;

Υπάρχει κάποιος που δεν θα ψηφίσει π.χ. το αίτημα για συμβάσεις αορίστου χρόνου στους εργάτες των δήμων και στη μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους;

Υπάρχει κάποιος που δεν θα ψηφίσει π.χ. την ύπαρξη τιμής ασφαλείας του γάλακτος ή του κρέατος ή του λαδιού;

Υπάρχει κάποιος που δε θα ψηφίσει π.χ. κινητοποιήσεις για καλύτερη υγεία και ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες;

Υπάρχει κάποιος που δεν θα ψηφίσει το μπλοκάρισμα από το δήμο κάθε προσπάθειας ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας, ή ιδιωτικοποίησης τομέων της υγείας, της παιδείας, αλλά και του ίδιου του δήμου;

Ας διαβάσουν όλοι τους το πρόγραμμα της Λαϊκής Συσπείρωσης και ας πουν στον κόσμο από τώρα ποια πρόταση της ΛΑΣΥ δεν θα ψηφίσουν. Γιατί εμείς θα τις προτείνουμε σε κάθε περίπτωση κι από κάθε θέση στα δημοτικά συμβούλια. Πείτε το όμως από τώρα, για να πάρουμε ακόμα περισσότερες ψήφους και έδρες.

03 Μαΐου, 2019

ΜΑΖΙ Κ ΑΝΤΑΜΑ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕ-ΣΟΣΙΑΛΦΙΛΕΛΕ-ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ !!

Το Viva La Revolucion Αποκαλύπτει τα πεπραγμένα των πολιτικών δυνάμεων στη Ε.Ε.:

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ - «ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ» 2019 - 2024
Η ΕΕ αλλάζει μόνο προς το χειρότερο για τους λαούς!
Μαζί κι αντάμα νεοφιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες, ακροδεξιοί και φυσικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν την περασμένη 5ετία το 90% των αποφάσεων της Κομισιόν, που τώρα προαναγγέλλει νέα αντιλαϊκή επέλαση
Την κλιμάκωση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων στην ΕΕ, με άξονες την εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης, την παραπέρα στρατιωτικοποίηση της ιμπεριαλιστικής ένωσης, με τη μετάβαση προς μια «πραγματική Ευρωπαϊκή Αμυντική Ενωση», την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης με τη συνέχιση του «μετασχηματισμού της ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας» για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, προαναγγέλλει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενόψει της αλλαγής σκυτάλης που θα ακολουθήσει μετά τις ευρωεκλογές, με τη συγκρότηση της επόμενης Κομισιόν.
Αυτά καταγράφονται στις «συστάσεις» που διατύπωσε η Κομισιόν για το επόμενο «στρατηγικό θεματολόγιο» της περιόδου 2019 - 2024, ως «συμβολή» στο διάδοχο σχήμα, όπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται, και ενόψει της Συνόδου Κορυφής την ερχόμενη Πέμπτη 9 Μάη στο Σιμπίου της Ρουμανίας, επιβεβαιώνοντας «πανηγυρικά» πως η ιμπεριαλιστική ένωση της ΕΕ αλλάζει μόνο προς το χειρότερο για τους λαούς, ανεξάρτητα από εναλλαγές στους αντιλαϊκούς διαχειριστές και το ποιος θα εκλεγεί πρόεδρός της.
Εξάλλου, για τα παραμύθια περί δήθεν αγεφύρωτων «διαχωριστικών γραμμών» ανάμεσα στις αστικές πολιτικές δυνάμεις, παραπάνω από αποκαλυπτικό είναι το «ταμείο» που κάνει η Κομισιόν για τις αντιλαϊκές αποφάσεις που προώθησε τα προηγούμενα χρόνια, όπου χαρακτηριστικά επισημαίνει:
«Η Επιτροπή υπέβαλε 471 νέες νομοθετικές προτάσεις και μετέφερε επιπλέον 44 προτάσεις που παρουσιάστηκαν από προηγούμενες θητείες. Από αυτές, 348 προτάσεις εγκρίθηκαν ή συμφωνήθηκαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο κατά τη διάρκεια της τρέχουσας θητείας», τονίζοντας επιπλέον πως «είναι αξιοσημείωτο ότι στο 90% περίπου των περιπτώσεων ο τελικός συμβιβασμός εγκρίθηκε με συναίνεση στο Συμβούλιο των Υπουργών και, ως εκ τούτου, υποστηρίχθηκε και από τα 28 κράτη - μέλη».
Με δυο λόγια, όλοι μαζί, νεοφιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες, «αριστεροί» και ακροδεξιοί - και φυσικά και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ψήφισαν το 90% των αντιλαϊκών αποφάσεων της ΕΕ την περασμένη πενταετία!
Αυτό είναι το «προοδευτικό μέτωπο» μέσα κι έξω, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που κατά τ' άλλα για να εγκλωβίσει τον λαό στα κάλπικα διλήμματα και στην απάτη ότι δήθεν η ΕΕ μπορεί να αλλάξει σε φιλολαϊκή κατεύθυνση, «ξεσπαθώνει» τάχα κατά των «νεοφιλελεύθερων», «συντηρητικών» και ακροδεξιών κυβερνήσεων και πολιτικών δυνάμεων με τις οποίες μαζί κι αντάμα ψηφίζουν την τεράστια πλειοψηφία των αποφάσεων της ιμπεριαλιστικής ένωσης.
Για μια ακόμα φορά, επιβεβαιώνεται ότι το πραγματικό δίλημμα για τον λαό μπροστά και στις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις είναι ένα: Αν θα στηρίξει την ίδια αντιλαϊκή πορεία που μας έφερε έως εδώ, αυτή του κεφαλαίου και της ΕΕ που στηρίζουν όλα τα αστικά κόμματα και προμηνύει τα χειρότερα για τον ίδιο, ή αν θα βάλει πλάτη για να οργανωθεί η αντεπίθεση με ισχυρό ΚΚΕ.
«Κατευθύνσεις» για τη νέα αντιλαϊκή επέλαση
Πάνω σε αυτήν τη δεδομένη συναίνεση των αστικών πολιτικών δυνάμεων για τα βασικά ζητούμενα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, παράλληλα βέβαια και με τους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς και τις διαιρέσεις που εκδηλώνονται με φόντο τους ισχνούς ρυθμούς οικονομικής ανάκαμψης, η Κομισιόν δείχνει προς την κατεύθυνση της κλιμάκωσης των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων και ανατροπών, λέγοντας πως οι μελλοντικές δράσεις θα «πρέπει» να επικεντρωθούν σε 5 άξονες και συγκεκριμένα:
1. Μετάβαση προς μια «πραγματική Ευρωπαϊκή Αμυντική Ενωση», ώστε η αμυντική συνεργασία εντός της ΕΕ να «καταστεί ο κανόνας και όχι η εξαίρεση».
Σύμφωνα με την υπάρχουσα πρόταση, ο προϋπολογισμός του «ολοκληρωμένου Ευρωπαϊκού Ταμείου Αμυνας» θα φτάσει σταδιακά στα επόμενα χρόνια στα 13 δισ. ευρώ. Ο πακτωλός χρημάτων που δίνονται για τα παραπάνω προγράμματα, που αποτελούν μέρος της «Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας», είναι αποκαλυπτικός για την ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας της ΕΕ, την πολύπλευρη προετοιμασία της για συγκρούσεις με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και για επεμβάσεις όπου το επιτάσσουν τα συμφέροντα των μονοπωλίων της.
Ηδη για τη διετία 2019 - 2020 «τρέχουν» τα «πρόδρομα» προγράμματα, ύψους 525 εκατ. ευρώ.Μεταξύ αυτών βρίσκονται και τα κονδύλια για την «ικανότητα πραγματοποίησης επιχειρήσεων "υψηλής έντασης": Την αναβάθμιση ή την ανάπτυξη της επόμενης γενιάς ικανοτήτων χερσαίων πληγμάτων ακριβείας, ικανοτήτων χερσαίων πολεμικών επιχειρήσεων, ικανοτήτων εναέριων πολεμικών επιχειρήσεων και μελλοντικών ναυτικών συστημάτων», όπως επί λέξει ανάφερε σε πρόσφατη ανακοίνωση η Κομισιόν. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα πρωτοστατεί και εδώ, στους βρώμικους πολεμικούς σχεδιασμούς της ΕΕ.
2. «Ανταγωνιστική Ευρώπη»: Στον συγκεκριμένο άξονα δεσπόζει η «εμβάθυνση της ΟΝΕ» με τον «εκσυχρονισμό και την πλήρη υλοποίηση της ενιαίας αγοράς σε όλες τις πτυχές της», που σηματοδοτεί την κλιμάκωση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων «σε όλο το εύρος».
Μεταξύ άλλων, στα επίδικα της «επόμενης μέρας» συγκαταλέγονται η αναβάθμιση του ESM με ρόλο διασώστη «ύστατης καταφυγής» για τις τράπεζες, η «Τραπεζική Ενωση» με παράλληλη επίτευξη της μείωσης των «κόκκινων» δανείων και του «επιμερισμού» των κινδύνων, που σηματοδοτεί ένταση των εκβιασμών προς τα λαϊκά στρώματα, το ζήτημα του ενιαίου προϋπολογισμού της Ευρωζώνης κ.λπ.
Επιπλέον, ως αντιλαϊκή παρακαταθήκη τονίζεται: «Πρέπει να συνεχίσουμε να στηρίζουμε τον μετασχηματισμό της ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας, διασφαλίζοντας παράλληλα τον δίκαιο χαρακτήρα της», δείχνοντας δηλαδή προς την κατεύθυνση των νέων αντεργατικών ανατροπών για τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Θυμίζουμε, άλλωστε, ότι στην πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την «απασχόληση», που δημοσιοποιήθηκε στο πλαίσιο του «Ευρωπαϊκού Εξαμήνου» για το 2019, τα επιτελεία της ΕΕ τόνιζαν μεταξύ άλλων: «Δεδομένης της αύξησης του προσδόκιμου ζωής, οι συντάξεις πρέπει να προσαρμοστούν. Ο εργασιακός βίος ξεκινά αργότερα και η διάρκειά του αυξάνεται καθώς οι άνθρωποι ζουν συνολικά περισσότερο. Επιπλέον (...) η τρίτη σχετική διάσταση της επάρκειας των συντάξεων είναι η διάρκεια της συνταξιοδότησης».
Οσο για τον «δίκαιο χαρακτήρα» των ανατροπών αυτών, η Κομισιόν εννοεί την «ισονομία» των καπιταλιστών να εκμεταλλεύονται εξίσου και ενιαία σε όλη την ΕΕ την εργατική τάξη.
3. «Δίκαιη Ευρώπη»«Πρέπει να συνεχίσουμε να επιτυγχάνουμε απτά αποτελέσματα όσον αφορά την υλοποίηση του Ευρωπαϊκού Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων», τονίζεται από την πλευρά της Κομισιόν.
Πρόκειται για τη στρατηγική της ΕΕ, που με τον μανδύα των υποτιθέμενων «κοινωνικών δικαιωμάτων» προωθεί το ξήλωμα μιας σειράς δικαιωμάτων των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων και παράλληλα παρεμβάσεις που αποσκοπούν στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας και της παραγωγικότητας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, με την αξιοποίηση και μιας δεξαμενής πάμφθηνης εργατικής δύναμης. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ως «κοινωνικά δικαιώματα» προωθούνται η λεγόμενη «ενεργός γήρανση», η δουλειά έως τον τάφο παράλληλα με τις συντάξεις πείνας, ο καθορισμός του κατώτερου μισθού από το κράτος και όχι από ΣΣΕ, όπως προβλέπει ο κατάπτυστος νόμος Βρούτση - Αχτσιόγλου, η διαμόρφωση «Ειδικών Οικονομικών Ζωνών» - εργασιακών κάτεργων κ.ο.κ.
Ενδεικτικά, ως «σύσταση που συνάδει με τις αρχές του Ευρωπαϊκού Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων», στο πλαίσιο του φετινού «Ευρωπαϊκού Εξαμήνου» η Κομισιόν έχει υποδείξει «ελάφρυνση της φορολόγησης της εργασίας», δηλαδή των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλονται μέσω της εργοδοσίας, αλλά και παρεμβάσεις για την ανακύκλωση της «ευέλικτης» εργασίας, με κατεύθυνση την «αποτελεσματικότητα και την επάρκεια των ενεργών πολιτικών για την αγορά εργασίας», αλλά και την «ενίσχυση των συστημάτων κοινωνικής προστασίας», όπως βαφτίζουν τα μέτρα διαχείρισης της επίσημης φτώχειας.
4. «Βιώσιμη Ευρώπη»: Οι σχετικές παρεμβάσεις εμφανίζονται να περιστρέφονται στην «καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής», στην αποδοτικότερη χρήση πόρων, στην «πράσινη ανάπτυξη», τις «βιώσιμες καινοτομίες». Αυτά βέβαια συνδέονται με τις «πράσινες» μπίζνες και το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας στο κεφάλαιο όσο και το κύριο ζήτημα της «ενεργειακής ασφάλειας» και τη μείωση του «ενεργειακού κόστους», που με τη σειρά τους αποτελούν κρίσιμο ζήτημα για την ανταγωνιστικότητα των Ευρωπαίων βιομηχάνων.
Την ίδια ώρα, η Κομισιόν, σε προηγούμενη ανακοίνωση αναφορικά με τη διοχέτευση νέου πακέτου κοινοτικών κεφαλαίων σε «καινοτόμους» κλάδους, τονίζει ότι «ο παγκόσμιος ανταγωνισμός εντείνεται και η Ευρώπη πρέπει να αυξήσει την ικανότητά της για καινοτομία και ανάληψη κινδύνων, προκειμένου να ανταποκριθεί στον ανταγωνισμό σε μια αγορά που διέπεται όλο και περισσότερο από νέες τεχνολογίες». Σ' αυτό το φόντο, οι δυσκολίες στην ανάληψη των επενδυτικών «κινδύνων» που οι ίδιοι διαπιστώνουν, δηλαδή το ενδεχόμενο της «χασούρας» των «επενδυτών», περιορίζεται ή ακόμα και εξαλείφεται μέσω της χρηματοδότησης από τα ταμεία της ΕΕ, που προέρχονται βέβαια από τη λεηλασία των λαών της.
Στο πλαίσιο μάλιστα του νέου μακροπρόθεσμου προϋπολογισμού 2021 - 2027, τα κονδύλια που θα διοχετευθούν σε μονοπώλια και επιχειρηματικούς ομίλους για την «ανάπτυξη της καινοτομίας» και τη θωράκιση της κερδοφορίας τους θα φτάσουν στα 100 δισ. ευρώ, σύμφωνα με την πρόταση της Κομισιόν.
5. «Ευρώπη που ασκεί επιρροή». Πρόκειται για την προσπάθεια ανάληψης ηγετικού ρόλου στο πλαίσιο των γεωπολιτικών ανταγωνισμών με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Σε αυτό το κάδρο εντάσσεται και ο «ενισχυμένος διεθνής ρόλος του ευρώ (που) θα αυξήσει επίσης την οικονομική και νομισματική κυριαρχία της Ευρώπης».
Σε αυτό το πλαίσιο, η Κομισιόν ήδη έχει εκδώσει «σύσταση για την προώθηση της ευρύτερης χρήσης του ευρώ στις διεθνείς ενεργειακές συμφωνίες και συναλλαγές». Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, «με τον τρόπο αυτό θα υποστηριχθεί ο στόχος της ΕΕ να οικοδομήσει μια Ενεργειακή Ενωση που κατοχυρώνει τον ασφαλή, βιώσιμο και προσβάσιμο ενεργειακό εφοδιασμό».
Μεταξύ άλλων επισημαίνεται ότι «η εν λόγω σύσταση θα εξασφαλίσει στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις μεγαλύτερη αυτονομία και ίδια χρηματοδότηση με μειωμένη έκθεση σε νομικές ενέργειες εκ μέρους δικαιοδοσιών τρίτων χωρών».
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

02 Μαΐου, 2019

TA MHNYMATA ΤΩΝ ΑΚΟΜΜΑΤΙΣΤΩΝ ΣΩΤΗΡΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ !!


ΤΑ "ΜΗΝΥΜΑΤΑ" ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΤΟΥΣ!!!
Διαβάζοντας τα μηνύματα για τη σημερινή ημέρα κάποιων υποψήφιων Δημάρχων στην Πάτρα το πρώτο που αναρωτιέσαι είναι ποιους έχουν για αποδέκτες τους εργαζόμενους ή τους εργοδότες;
Γιορτάζουν την εργατική Πρωτομαγιά ή προπαγανδίζουν τις αντιλαϊκές πολιτικές των κομμάτων τους;
Όταν λοιπόν πρέπει να στείλουν ένα μήνυμα που αφορά την ουσία της πολιτικής που καθορίζει τη ζωή του λαού μας τότε έχουν δυσκολίες.
Ενδεικτικά αναφέρω:
Ν. Παπαδημάτος υποψήφιος της ΝΔ γράφει: «Δυστυχώς όμως σήμερα οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, η εκ περιτροπής εργασία, οι αναξιοπρεπείς μισθοί μας έχουν επιστρέψει χρόνια πίσω.»
Από κοντά και ο υποψήφιος του ΚΙΝΑΛ Γ. Αλεξόπουλος: «…η περιπέτεια των μνημονίων έπληξε ή έθεσε σε αμφισβήτηση βασικά εργασιακά δικαιώματα, ενώ δημιούργησε στρατιές ανέργων, αυτοαπασχολούμενων και νέων ανθρώπων που μετανάστευσαν στο εξωτερικό αναζητώντας τρόπο επιβίωσης.»
Για τον πρώην βουλευτή της ΝΔ και το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ που μέχρι πρόσφατα ήταν στην ΚΕ του ΚΙΝΑΛ τα μνημόνια και οι αντιλαϊκές πολιτικές ήταν κάτι σαν φυσικά φαινόμενα τα οποία εμφανίστηκαν ξαφνικά και δεν τα επέβαλαν τα κόμματά τους. Κυριολεκτικά δεν λένε ούτε κουβέντα για τα κόμματα των μνημονίων, οι ακομμάτιστοι.
Ο Γ. Αλεξόπουλος βέβαια συνεχίζει και σε μια δήλωση «μνημείο» αναφέρει: «Άν τότε, ήταν το οκτάωρο το μεγάλο διακύβευμα, σήμερα είναι η δουλειά, η αξιοπρέπεια της απασχόλησης.»
Αξιοπρέπεια της απασχόλησης (!!!) όχι αξιοπρεπείς μισθοί, οκτάωρο, δουλειά με δικαιώματα. Απασχόληση δηλαδή 2-3 ώρες δουλειάς, 200 ευρώ μισθός και σύνταξη ποτέ!
Και ποιος τα λέει αυτά; Ο Αντιπεριφερειάρχης που προπαγάνδισε και υπερψήφισε τις λευκές νύχτες στην Αχαΐα.
Έτσι αντιλαμβάνεται την αξιοπρέπεια της εργασίας;
Στο μήνυμα του ο Γ. Ρωρος υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει: «Στην Ελλάδα του 2019 οι αγώνες αυτοί δικαιώνονται με την αύξηση του κατώτατου και την κατάργηση του υποκατώτατου μισθού, με την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων αλλά δεν σταματούν.»
Δικαιώνονται οι θυσίες των εργατών από την εποχή του Σικάγο μέχρι σήμερα με την αύξηση του υποκατώτατου μισθού; Ποσό προσβλητικό μπορεί να είναι αυτό που λέει ο υποψήφιος δήμαρχος του Σύριζα;
Αυτοί που θα έσχιζαν τα μνημόνια, και όχι μόνο δεν τα έσχισαν αλλά μας φόρτωσαν και ένα τρίτο, πανηγυρίζουν γιατί οι εργαζόμενοι θα αμείβονται με 500 ευρώ.
Ν. Νικολόπουλος: «Αντιτάχθηκα στην μνημονιακή βαρβαρότητα με προσωπικό κόστος, που ουδόλως, όμως, επηρέασε τον κοινωνικό προσανατολισμό των πολιτικών πεποιθήσεων μου.». Ζαλίστηκε από το πέρα δώθε να προλάβει να βγάλει φωτογραφίες σε επιταφίους και εκκλησίες ο βουλευτής και «ξέχασε» ότι το τρίτο μνημόνιο το ψήφισε και με τα δυο του χεριά.
Όποιος διαβάσει τα «μηνύματα» των ακομμάτιστων για τον εορτασμό της εργατικής Πρωτομαγιάς θα καταλάβει ότι στόχο έχουν να κρύψουν τις ευθύνες των κομμάτων τους για τις πολιτικές που ζούμε και να πλασάρουν τον εργασιακό μεσαίωνα που είναι προϋπόθεση για τα αναπτυξιακά τους οράματα.
Αυτά που λένε είναι σχεδόν ίδια με αυτά που λένε ο ΣΕΒ και οι μεγαλοεργοδότες.
Μιλάνε υποκριτικά για αγώνες αυτοί που δεν χάνουν ευκαιρία να λοιδορούν και να ειρωνεύονται τους αγώνες που έγιναν τα τελευταία χρόνια στα οποία συμμετείχε ή τα οργάνωσε η Δημοτική Αρχή.
Δεν λένε κουβέντα για τους μισθούς, τις συντάξεις, τα «δώρα» που έκοψαν οι κυβερνήσεις τους.
Μιλάνε για απεργίες εκείνοι που ψήφισαν νόμο που καταργεί την απεργία.
Μιλάνε για την ανεργία, τάζουν θέσεις εργασία -σαν φτηνά γραφεία ευρέσεως εργασίας- παίζοντας με τον πόνο του λαού, που οι ίδιοι και τα κόμματά τους δημιούργησαν, όμως δεν λένε κουβέντα για τις θέσεις εργασίας που πρέπει να δημιουργηθούν στην παιδεία, στην υγειά, στους Δήμους γιατί απλούστατα αυτές θα στερήσουν χρήμα από τους λίγους που καρπώνονται τον πλούτο, και για μια ακόμα φορά θα φέρουν ανάπτυξη αλλά των κερδών τους.
Σήμερα στην Πάτρα πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη συγκέντρωση των τελευταίων χρόνων με τη συμμέτοχη χιλιάδων εργαζομένων.
Το παρών έδωσε και η Δημοτική Αρχή, ο Δήμαρχος και δεκάδες υποψήφιοι της Λαϊκής Συσπείρωσης.
Η Δημοτική Αρχή έχει διαλέξει πλευρά· είναι με τους εργαζόμενους, με τον λαό, με τις διεκδικήσεις και τους αγώνες τους.