ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ

Από
Κατιούσα
Άρθρο του Γιώργου Μαρίνου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, δημοσιεύεται σήμερα στην «Εφημερίδα των Συντακτών». 

Παρατίθεται το άρθρο:

«Οι πόλεμοι στη Συρία, τη Λιβύη, την Υεμένη, η όξυνση της κατάστασης στον Περσικό Κόλπο, στα Βαλκάνια, στο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο είναι μέρος των επικίνδυνων αντιθέσεων και ανταγωνισμών των αστικών τάξεων και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων που γεννάει το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα.

Χαρακτηριστικό στοιχείο είναι η ενίσχυση της αμερικανοΝΑΤΟικής επέμβασης στην περιοχή και η όξυνση των ανταγωνισμών με τη Ρωσία και την Κίνα. Πρόκειται για αδυσώπητη αντιπαράθεση για τον έλεγχο των υδρογονανθράκων, αγωγών και αγορών.

 Δίπλα στους μεγάλους “παίχτες” κινούνται οι αστικές τάξεις πολλών κρατών για τη δική τους γεωστρατηγική αναβάθμιση. Σ’ αυτόν το φαύλο κύκλο εκδηλώνεται ο ανταγωνισμός ανάμεσα στην ελληνική και την τουρκική αστική τάξη, που κλιμακώνει την επιθετικότητα αξιοποιώντας την οικονομική, στρατιωτική της δύναμη. Η ΝΑΤΟική Τουρκία διατηρεί την κατοχή στην Κύπρο, εισβάλλει στη Συρία, εμπλέκεται στρατιωτικά στη Λιβύη, διεκδικεί αλλαγή συνόρων στο Αιγαίο.

Η ελληνική αστική τάξη και τα κόμματά της δεν είναι “αθώες περιστερές”. 

Έχουν εμπλέξει τη χώρα στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ στην περιοχή, χρησιμοποιώντας τη βάση της Σούδας και τις άλλες στρατιωτικές βάσεις. Επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, μέσα από το “στρατηγικό διάλογο” με τις ΗΠΑ, δημιουργήθηκαν νέες στρατιωτικές βάσεις σε Λάρισα, Στεφανοβίκειο και Αλεξανδρούπολη, τις οποίες συμπεριέλαβε η κυβέρνηση της ΝΔ στην κατάπτυστη “Ελληνοαμερικανική Συμφωνία”, που τη φέρνει θρασύτατα για επικύρωση στη Βουλή και το λαϊκό κίνημα θα δώσει αποφασιστική απάντηση.

Όμως, όσο η χώρα βυθίζεται στο βάλτο της εμπλοκής, η κατάσταση χειροτερεύει και μεγαλώνουν οι κίνδυνοι για το λαό. 

Τα περί στήριξης των “ισχυρών συμμάχων” έναντι της τουρκικής επιθετικότητας είναι αβάσιμα. 

Οι υποκριτικές αναφορές στο “διεθνές δίκαιο” ακυρώνονται με την προώθηση των στρατηγικής σημασίας σχέσεων του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των ΗΠΑ με την Τουρκία, τα ανταλλάγματα που δίνουν για να την αποσπάσουν από την επιρροή της Ρωσίας. Το ίδιο ισχύει για τις συμμαχίες με το Ισραήλ και την Αίγυπτο που εμπλέκουν την Ελλάδα σε νέο κύκλο αντιπαραθέσεων. Κι αυτό αφορά π.χ. τον αγωγό East Med που δεν υπηρετεί τους λαούς αλλά μονοπωλιακά συμφέροντα.

Οι “λύσεις” που θέτει η αστική πολιτική στο τραπέζι οδηγούν από τη “Σκύλλα στη Χάρυβδη”, είναι αντιλαϊκές. 

Η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου – Αν. Μεσογείου είναι θέση του αμερικανοΝΑΤΟικού ιμπεριαλισμού, για τη δημιουργία ενιαίου επιχειρηματικού και στρατιωτικού χώρου για να αναπτύσσονται οι δραστηριότητες των ενεργειακών κολοσσών και να κινούνται οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία και το Ιράν. Η “συνεκμετάλλευση” στρώνει το έδαφος σε απαράδεκτες “μοιρασιές” των θαλάσσιων ζωνών, που θα φέρουν νέες τουρκικές διεκδικήσεις και πιο κοντά το ενδεχόμενο σύγκρουσης.

Σ’ αυτό το φόντο προβάλλεται η προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης, αλλά οι υποστηρικτές του δεν δίνουν απάντηση σε στοιχειώδη ερωτήματα.

Τι θα περιέχει το “συνυποσχετικό” που θα καταθέσουν οι δύο πλευρές; 

       Η Τουρκία δεν περιορίζεται στη διαφορά για την υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο. Οι εξελίξεις είναι πιο σύνθετες από τα προηγούμενα χρόνια. Υπεισέρχεται ο παράγοντας των θαλάσσιων ζωνών στην Αν. Μεσόγειο. 

     Τι θα γίνει αν το τουρκικό κράτος θα θέσει ζητήματα “γκρίζων ζωνών” και αμφισβήτηση συνόρων ή δικαιωμάτων των νησιών σε υφαλοκρηπίδα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ); 

      Ποιες περιοχές της υφαλοκρηπίδας θα θέσει η κυβέρνηση προς οριοθέτηση γενικά ή με συγκεκριμένες συντεταγμένες;

Με ποια κριτήρια θα κρίνει το δικαστήριο, το οποίο εκπληρώνει το δικό του ρόλο στο ιμπεριαλιστικό σύστημα και αντικειμενικά δεν μπορεί να απαλλαγεί από γεωστρατηγικές στοχεύσεις; 

Άλλωστε αυτό το δικαστήριο δεν νομιμοποίησε τα αποτελέσματα του ευρωατλαντικού πολέμου στη Γιουγκοσλαβία και αναγνώρισε την ανεξαρτησία του προτεκτοράτου του Κοσσόβου; Επιπλέον, καλό είναι να ανοίξει η συζήτηση για την προσφυγή της Ελλάδας στη Χάγη την περίοδο 1976-1978 και το “Πρακτικό της Βέρνης” που ακολούθησε, τα οποία δίνουν διδακτική πείρα.

Το ΚΚΕ υποστηρίζει τη θέση για μη αλλαγή των συνόρων, τήρηση της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, σχέσεις καλής γειτονίας με την Τουρκία και όλες τις χώρες. 

Ενίσχυση του αγώνα κατά της Ελληνοαμερικανικής Συμφωνίας για τις βάσεις, το ξήλωμά τους και την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. 

Ο λαός μας έχει το λόγο και με την πάλη του μπορεί να διαμορφώσει τους όρους για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, για να πάρει στα χέρια του το τιμόνι της εξουσίας και να ανοίξει το δρόμο για διεθνείς σχέσεις βασισμένες στο αμοιβαίο όφελος».

902.γρ

Παρουσίαση κειμένου: Viva La Revolucion

ΤΟ ΣΟΥΗΔΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΜΑΣ.

Η πικρή για το λαό εμπειρία των ΣΔΙΤ από το «πρότυπο σύστημα Υγείας» στη Σουηδία

Αποκαλυπτικά στοιχεία από τη συζήτηση του «Ριζοσπάστη» με εργαζόμενους στο σουηδικό νοσοκομείο «Καρολίνσκα»

Το νοσοκομείο «Καρολίνσκα», πρότυπο του «σουηδικού μοντέλου» της εμπορευματοποίησης της Υγείας
Στο πλαίσιο της προώθησης της παραπέρα εμπορευματοποίησης της Υγείας και της πλήρους μετατροπής των δημόσιων νοσοκομείων σε επιχειρήσεις, σε συνέχεια της αντιλαϊκής πολιτικής που υπηρέτησαν όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης προανήγγειλε από το βήμα της Βουλής κατά τη συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού ότι μέσα στο 2020 «θα ξεκινήσει η πιλοτική συνεργασία τριών δημόσιων νοσοκομείων με τον ιδιωτικό τομέα σύμφωνα με το σουηδικό μοντέλο».

Εξειδικεύοντας παραπέρα τις εξαγγελίες αυτές, φιλοκυβερνητικά μέσα τις επόμενες μέρες, με ρεπορτάζ και συνεντεύξεις, πρόβαλλαν ως πρότυπο του εν λόγω «μοντέλου» το σουηδικό πανεπιστημιακό νοσοκομείο «Καρολίνσκα».

Πίσω από το... σουηδικό περιτύλιγμα της εμπορευματοποίησης, βέβαια, υπάρχει η πικρή για το λαό πραγματικότητα: Ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με εργαζόμενους του νοσοκομείου «Καρολίνσκα», οι οποίοι αποκαλύπτουν με χαρακτηριστικά στοιχεία το πραγματικό πρόσωπο του περιβόητου «σουηδικού μοντέλου» και τις συνέπειες αυτής της πολιτικής τόσο για τους εργαζόμενους στην Υγεία όσο και συνολικά για τις παρεχόμενες υπηρεσίες στο λαό.

«Πρότυπο» απολύσεων, «ευέλικτης» εργασίας και εντατικοποίησης

Το πανεπιστημιακό νοσοκομείο «Καρολίνσκα», που παρουσιάζεται ως το πρότυπο του «σουηδικού μοντέλου» των Συμπράξεων Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) στην Υγεία, δεν είναι ένα τυχαίο νοσοκομείο: Είναι από τα μεγαλύτερα και κορυφαία στον τομέα της Εκπαίδευσης και της Ερευνας στη Σουηδία, καθώς εκεί γίνεται το 30% της ιατρικής εκπαίδευσης και το 40% ιατρικής ακαδημαϊκής έρευνας.

Το 2010 υπογράφηκε η πρώτη ΣΔΙΤ στο χώρο της Υγείας μεταξύ του συγκεκριμένου νοσοκομείου με ιδιωτική εταιρεία, για την ανάπτυξη, κατασκευή, λειτουργία, συντήρηση και χρηματοδότηση της νέας πτέρυγας του νοσοκομείου (New Karolinska Solna University Hospital), με σκοπό όπως αναφερόταν «να αυξηθεί η αποδοτικότητα του νοσοκομείου».

Ο προϋπολογισμός για τη δημιουργία του νέου νοσοκομείου ήταν 14 δισεκατομμύρια σουηδικές κορόνες (γύρω στα 1,3 δισ. ευρώ). Τελικά κόστισε 61,4 δισ. κορόνες (5,8 δισ. ευρώ), που τα πλήρωσαν - όπως γίνεται πάντα στον καπιταλισμό - οι εργαζόμενοι μέσω των φόρων και τα καρπώθηκαν μονοπωλιακοί όμιλοι.

Σήμερα η «ειδυλλιακή» εικόνα στο «πρότυπο» νοσοκομείο «Καρολίνσκα» έχει ως εξής: 

Απολύονται 600 εργαζόμενοι, εκ των οποίων οι 250 είναι γιατροί (το 9% του συνόλου των γιατρών) και οι 350 νοσηλευτικό προσωπικό (12% του συνόλου). Είχε προηγηθεί η απόλυση δεκάδων εργαζομένων στις διοικητικές υπηρεσίες. Οι εναπομείναντες έχουν γονατίσει από τις υπερωρίες και την εντατικοποίηση της εργασίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις παρεχόμενες υπηρεσίες στους ασθενείς.

Την ίδια ώρα, το νοσοκομείο μπαίνει μέσα 160 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, λόγω της ακριβής «ενοικίασης» γιατρών και νοσοκόμων από μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες, ενώ μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα δίνουν και παίρνουν σχετικά με τις υπερβολικά υψηλές αμοιβές των οικονομικών μάνατζερ και των στελεχών της διοίκησης του νοσοκομείου.

Η πραγματικότητα πίσω από τη βιτρίνα του «σουηδικού μοντέλου»

Αντίστοιχη είναι η εικόνα συνολικά πίσω από τη βιτρίνα και την προπαγάνδα που αναφέρει ότι η καπιταλιστική Σουηδία διαθέτει «ένα από τα πιο επιτυχημένα συστήματα Υγείας παγκοσμίως».

Η πραγματικότητα για τους εργαζόμενους και το λαό αποτυπώνεται στη συνεχιζόμενη επιδείνωση των υπηρεσιών που λαμβάνουν από το δίκτυο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και τα νοσοκομεία, εξαιτίας της μεγάλης έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού, αλλά και με την ιδιωτικοποίηση όλων των βαθμίδων Υγείας.

Τα νοσοκομεία είναι νομαρχιακά και ο ανταποδοτικός φόρος είναι 9% - 11% ανάλογα με τη νομαρχία. Πάνω από το 50% των Κέντρων Υγείας έχουν περάσει σε επιχειρηματικούς ομίλους, ενώ στη Στοκχόλμη είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα, αφού το παραπάνω νούμερο φτάνει στα 2/3 των Κέντρων Υγείας. Σε ιδιωτικά χέρια βρίσκεται και το 25% των γηροκομείων.

Οι ασθενείς αντιμετωπίζονται πλήρως ως πελάτες, πληρώνοντας τα έξοδα είτε μέσω των φόρων, είτε στην επίσκεψη στο Κέντρο Υγείας ή στο νοσοκομείο. Οι αναμονές για εξετάσεις ξεπερνούν τους δυόμισι μήνες. Κάθε επίσκεψη στο Κέντρο Υγείας κοστίζει 200 κορόνες (20 ευρώ), εκτός από τους νέους μέχρι 20 ετών για τις περισσότερες πόλεις. Η επίσκεψη μάλιστα σε εξειδικευμένο γιατρό ανεβαίνει στα 35 ευρώ.

Η αγοραία αντίληψη στην Υγεία φανερώνεται και από τον όρο ότι αν κατά τη διάρκεια ενός χρόνου ένας ασθενής συμπληρώσει τόσες επισκέψεις που αντιστοιχούν στο ποσό των 120 ευρώ, τότε... από κει και μετά είναι δωρεάν για τον υπόλοιπο χρόνο. Αντίστοιχα, στα φάρμακα, η συμμετοχή του κράτους αρχίζει... αφού πρώτα ο ασθενής έχει καταβάλει 230 ευρώ το χρόνο μετά από συνταγογράφηση γιατρού!

Ταυτόχρονα υπάρχουν εσωτερικές εντολές, κυρίως από τους επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στο χώρο της Υγείας, αλλά τα τελευταία χρόνια και από τους δημόσιους φορείς, για την εντατικοποίηση της δουλειάς των γιατρών και το... ξεπέταγμα των ιατρικών εξετάσεων, μέσα από τη χρονομέτρησή τους, μιας και η κάθε επίσκεψη επιχορηγείται από το Δημόσιο. Ετσι, δεν είναι σπάνιο φαινόμενο η επίσκεψη στο γιατρό να διαρκεί μόλις 6 με 7 λεπτά, έτσι ώστε να χωρέσουν περισσότεροι ασθενείς στο πρόγραμμα...

Το υπουργείο Υγείας αλλά και οι περιφέρειες που είναι υπεύθυνες για το σύστημα Υγείας, μειώνουν κάθε χρόνο τον προϋπολογισμό για τα έξοδα Υγείας, ενώ οι οικονομικοί σύμβουλοι έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο, καθώς «βοηθούν» τα Κέντρα Υγείας ή τα νοσοκομεία να περικόψουν τις δαπάνες, κύρια από το προσωπικό ή τους ασθενείς, με κυρίαρχο στοιχείο τη μείωση των δαπανών σε φάρμακα, εξετάσεις και εγχειρήσεις, όπως επίσης τη μικρότερη παραμονή των ασθενών στα νοσοκομεία.

Καθόλου τυχαία, ακόμα και στις σχετικές δημοσκοπήσεις, ο σουηδικός λαός κατατάσσει το ζήτημα της Υγείας και της Περίθαλψης ως το πρώτο πρόβλημα που αντιμετωπίζει, σε ποσοστά που καταγράφονται από 45% έως και 70%...
Απέναντι στην ενιαία αντιλαϊκή στρατηγική και όλες τις κυβερνήσεις που την υπηρετούν

Ολα τα παραπάνω βέβαια δεν αποτελούν κάποιο «μοντέλο» ή κάποια «εξαίρεση»: 

Αποτυπώνουν τη στρατηγική του κεφαλαίου σε όλη την ΕΕ, μέσα από την οποία τα μονοπώλια και το κράτος τους επιχειρούν να απαλλαγούν όσο γίνεται περισσότερο από το «κόστος» της υγειονομικής περίθαλψης του λαού, ανοίγοντας ταυτόχρονα νέα χρυσοφόρα πεδία για τα κέρδη τους.

Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ υλοποιούν την ίδια στρατηγική, προώθησαν τη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, έδωσαν γην και ύδωρ στους επιχειρηματικούς ομίλους για να επεκτείνουν τη δράση τους στην Υγεία και την Ασφάλιση και προετοίμασαν το έδαφος για τα νέα χτυπήματα που ετοιμάζει η σημερινή κυβέρνηση.

Υπενθυμίζεται ότι το προηγούμενο διάστημα η ηγεσία του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου σε ρόλο «λαγού» της κυβέρνησης έφερε στο τραπέζι δέσμη προτάσεων που στηρίζουν την παραπέρα εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Υγείας, ενώ προσπάθησε να στήσει φιέστα προπαγάνδισης των ΣΔΙΤ, η οποία ακυρώθηκε μετά την αποφασιστική παρέμβαση της Ομοσπονδίας Νοσοκομειακών Γιατρών (ΟΕΝΓΕ) και πρωτοβάθμιων σωματείων δημόσιων νοσοκομείων.

Μιλώντας για το θέμα στον «Ριζοσπάστη», ο Ηλίας Σιώρας, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» και γραμματέας της ΕΙΝΑΠ, επισημαίνει τα εξής:
«Στην Ελλάδα ΣΔΙΤ υπάρχουν εδώ και 30 χρόνια στα νοσοκομεία, με την εκχώρηση της καθαριότητας, της σίτισης, της φύλαξης και τεχνικών υπηρεσιών σε αδίστακτους εργολάβους. ΣΔΙΤ είναι και η εκχώρηση υπηρεσιών μηχανογράφησης, οικονομικών σε ιδιώτες. Μεγαλοπρεπώς τα παραχώρησαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Αφού λοιπόν έστρωσαν το έδαφος όλοι μαζί, τώρα το κερασάκι στην τούρτα το φέρνει η ΝΔ.

Να τι προτείνουν η ηγεσία του ΠΙΣ και οι δήθεν επιστημονικές επιτροπές εδώ και πολλά χρόνια, επί όλων των κυβερνήσεων: 

Τα νοσοκομεία να είναι Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ). Θυγατρικές επιχειρήσεις των υγειονομικών περιφερειών, που κατ' όνομα θα παραμείνουν Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ). Οι συγχωνεύσεις και η κατάργηση νοσοκομείων που έκανε η ΝΔ και διατήρησε ανέπαφες ο ΣΥΡΙΖΑ, θα επεκταθούν. Αρα θα έχουμε λιγότερα νοσοκομεία, λιγότερες κλίνες και αυθαίρετες μετακινήσεις προσωπικού. Οι μόνιμοι γιατροί - διευθυντικά στελέχη - θα είναι μόνο το 25% του συνόλου των γιατρών σε κάθε νοσοκομείο. Οταν η νοσηλεία ξεπεράσει το προβλεπόμενο κόστος, με μαθηματική ακρίβεια θα πληρώνει ο ασθενής, κι ας έχει δώσει ένα "σκασμό" λεφτά μέσω φόρων και εισφορών...

Ο λαός μας πρέπει να απορρίψει αυτήν την πολιτική και να δυναμώσει τον αγώνα του. Για αποκλειστικά κρατικό σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, καθολικό, σύγχρονο και απολύτως δωρεάν. Χωρίς καμία επιχειρηματική δράση, του οποίου οι υπηρεσίες θα αποτελούν στην πράξη κατοχυρωμένο κοινωνικό αγαθό, κι όχι όπως σήμερα, ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα. Με πλήρη κρατική χρηματοδότηση από τη φορολογία του κεφαλαίου και τον κρατικό προϋπολογισμό.

Σε ένα σύστημα που θα έχει επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, όπως αυτές προσδιορίζονται με αμιγώς επιστημονικά κριτήρια και όχι με γνώμονα το αβυσσαλέο κέρδος των επιχειρηματιών της Υγείας και του Φαρμάκου».

Δες περισσότερα Εδώ

ΤΑ "ΚΑΛΑ" ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΙΩΝ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ''ΛΥΚΟΥΣ"...

ΚΚΕ: ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, απειλή για τα κυριαρχικά δικαιώματα – 

H Ελλάδα, «γίνεται “μαγνήτης” πιθανών επιθέσεων


Βαριά και δύσκολη ατζέντα παραδίδει το 2019 στο 2020, σύμφωνα με το ΚΚΕ, που πέρα από τα εργασιακά και τα θέματα της καταστολής, τα οποία θεωρεί ότι αντιμετωπίζονται με συμπληρωματικό τρόπο από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, κορυφαίο ζήτημα θεωρεί τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά και την Ανατολική Μεσόγειο. 

Ήδη, το τελευταίο διάστημα, ο Περισσός έχει σηκώσει ψηλά το θέμα των γεωπολιτικών εξελίξεων, όπως αυτές ορίζονται από τις κινήσεις της Τουρκίας έναντι των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων από τη μία, την εμβάθυνση της ελληνοαμερικανικής στρατιωτικής συνεργασίας από την άλλη και τη στάση του Πόντιου Πιλάτου που τηρεί ως επί το πλείστον ο ευρωπαϊκός παράγοντας.

Το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που ανέδειξε την κατάθεση στη Βουλή, παραμονές Χριστουγέννων, του νομοσχεδίου που αφορά την ελληνοαμερικανική συμφωνία για τις στρατιωτικές βάσεις. 

Με ανακοίνωσή του καταγγέλλει την επέκταση της συμφωνίας, οι βάσεις της οποίας τέθηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ και την οποία χαρακτηρίζει «εγκληματική». Παράλληλα, επιχειρεί να σπάσει τον εφησυχασμό που καλλιεργείται στη συνείδηση της κοινωνίας, καλώντας σε άμεση κινητοποίηση ώστε η συμφωνία να αποσυρθεί. 

Ταυτόχρονα επαναλαμβάνει τις πάγιες θέσεις του οι βάσεις του θανάτου να ξηλωθούν και να υπάρξει αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ.

Πιο αναλυτικά, σημειώνει ότι με την «εγκληματική» αυτή συμφωνία – «που υπεγράφη τον περασμένο Οκτώβρη με την επίσκεψη του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ στην Αθήνα, στο πλαίσιο του “Στρατηγικού Διαλόγου” που ξεκίνησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ»:

• «Επιτρέπεται στην κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών να διατηρεί και να λειτουργεί στρατιωτικές και βοηθητικές υποδομές εντός των εγκαταστάσεων των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

• Ενισχύονται οι πολεμικές δυνατότητες της βάσης στη Σούδα, που υποστηρίζει ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική κ.α. στην ευρύτερη περιοχή.

• Εντάσσονται στον αμερικανοΝΑΤΟϊκό σχεδιασμό οι βάσεις, που δημιούργησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, των μη επανδρωμένων αεροσκαφών στη Λάρισα, ελικοπτέρων στο Στεφανοβίκειο Μαγνησίας, καθώς και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, όπου ήδη έχουν κάνει “απόβαση” στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ».

Το ΚΚΕ επιχειρεί να αποδομήσει την κυρίαρχη ρητορική περί του ότι οι νατοϊκές και αμερικανικές βάσεις εγγυώνται την ασφάλεια και την αμυντική προστασία της χώρας και τονίζει ότι πρόκειται για ψευτο-ισχυρισμούς «της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων του ευρωατλαντικού τόξου» για να δικαιολογηθεί αυτή η επικίνδυνη πολιτική που μετατρέπει τη χώρα «σε ορμητήριο πολέμου και επεμβάσεων για την προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών».

Τρεις προειδοποιήσεις

Ειδικότερα, κάνει (ή επαναλαμβάνει) τρεις επισημάνσεις που έχουν χαρακτήρα προειδοποίησης:

– Ότι η Ελλάδα, «γίνεται “μαγνήτης” πιθανών επιθέσεων, όπως προειδοποιούν οι δηλώσεις των ρωσικών και ιρανικών επιτελείων, που έχουν τονίσει πως θα στρέψουν τους πυραύλους τους σε κράτη που φιλοξενούν αμερικανικές βάσεις, σε περίπτωση που απειληθούν οι χώρες τους».

– Ότι η «επέκταση των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα περιπλέκει παραπέρα την τεταμένη κατάσταση στην περιοχή» και δεν προστατεύει τη χώρα από την τουρκική επιθετικότητα όπως διατείνεται η κυβέρνηση: «Η Τουρκία είναι ΝΑΤΟϊκή δύναμη και με αυτή την ιδιότητα κλιμακώνει την επιθετικότητα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, αμφισβητεί και παραβιάζει τα σύνορα.

– Ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ γράφουν στα «παλιά τους τα παπούτσια» τα ελληνικά σύνορα, θεωρούν το Αιγαίο ως ενιαίο επιχειρησιακό χώρο και προετοιμάζουν μαζί με την Ε.Ε. σχέδια διχοτόμησης και συνεκμετάλλευσης ελληνικών θαλάσσιων περιοχών, καταπατώντας κυριαρχικά δικαιώματα.

Από agonaskritis.gr/

Και
Αμερικανοί που δεν καταπίνουν αμάσητη προπαγάνδα, διαδηλώνουν σε 70 πόλεις, για να μη συρθεί η χώρα τους σε άλλον έναν πόλεμο και για να επιστρέψουν πίσω οι στρατιώτες των ΗΠΑ από το Ιράκ.
Από Κατιούσα
Φωνάζοντας συνθήματα όπως «Όχι πόλεμος με το Ιράν», «Έξω από το Ιράκ», και «Έξω οι ΗΠΑ από τη Μέση Ανατολή», πολλοί διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν τις τελευταίες ώρες στην Ουάσιγκτον, στη Νέα Υόρκη, το Σικάγο, το Λος Άντζελες και σε περίπου 70 συνολικά πόλεις των ΗΠΑ για να εκφράσουν την αντίθεσή τους στα επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια της κυβέρνησης των ΗΠΑ και στην κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή, μετά τις δολοφονίες του πανίσχυρου Ιρανού υποστράτηγου Κασέμ Σολεϊμανί, του Ιρακινού Αμπού Μάχντι αλ-Μουχάντις και 6 ακόμα ανθρώπων, από επίθεση με αμερικανικούς πυραύλους με εντολή του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.

Αμερικανοί που δεν καταπίνουν αμάσητη προπαγάνδα, διαδηλώνουν στους δρόμους έξω από το Λευκό Οίκο, στην Τάιμς Σκουέρ στη Νέα Υόρκη, έξω από τον «πύργο» του Ντόναλντ Τραμπ και αλλού, για να μη συρθεί η χώρα τους σε άλλον έναν πόλεμο και για να επιστρέψουν οι στρατιώτες από το Ιράκ.

Δείτε φωτογραφίες από τις διαδηλώσεις που έλαβαν χώρα τις τελευταίες ώρες σε πόλεις των ΗΠΑ:

Photo by ANDREW CABALLERO-REYNOLDS / AFP

Photo by ANDREW CABALLERO-REYNOLDS / AFP

Alex Edelman/Getty Images/AFP

Ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΣΤΑ "ΝΕΑ": Ο Μάγος Είναι ...το Εμπόδιο !!

μία χούφτα επιχειρηματικοί όμιλοι απολαμβάνουν όλο και περισσότερο κρατικό χρήμα, προνόμια και φοροαπαλλαγές, καθορίζουν με βάση τα κέρδη τους τι θα παραχθεί, αν θα παραχθεί, πού και με τι όρους.

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Δ.ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΣΤΑ «ΝΕΑ» ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟΥ

Ο μάγος είναι ...το εμπόδιο

Παρατίθεται το άρθρο του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα που δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Τα Νέα» του Σαββατοκύριακου 4-5 Γενάρη 2020.

«"Η σύγχρονη αστική κοινωνία, που δημιούργησε τόσο ισχυρά μέσα παραγωγής και ανταλλαγής, μοιάζει με το μάγο εκείνο που δεν καταφέρνει πια να κυριαρχήσει πάνω στις καταχθόνιες δυνάμεις που ο ίδιος κάλεσε”*

Η παραπάνω φράση αποτυπώνει το βάθος και την πραγματική αιτία των προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα η λαϊκή πλειοψηφία.
Είμαστε στην εποχή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, της ρομποτικής, της ψηφιοποίησης.

Αυτές οι εξελίξεις μαρτυρούν μία αδιάψευστη αλήθεια: Σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες, ώστε να βελτιωθεί το επίπεδο ζωής για εκατομμύρια εργαζόμενους στην χώρα μας και σε όλον τον κόσμο.

Τα αποτελέσματα όμως είναι ακριβώς τα αντίθετα. Το ρολόι αντί να πηγαίνει προς τα μπρος, γυρνάει πίσω...
Το χάσμα ανάμεσα στο πώς μπορεί να ζει σήμερα ένας εργαζόμενος και στο πώς τελικά ζει όλο και μεγαλώνει, ακόμα και αν η καπιταλιστική οικονομία βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης.

Τα σύννεφα μίας νέας κρίσης πυκνώνουν πάνω από τη διεθνή καπιταλιστική οικονομία. 

Συμμαχίες, όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, που μέχρι πρότινος θεωρούνταν ακλόνητες, υφίστανται ανακατατάξεις. Εμπορικοί πόλεμοι και γεωπολιτικές συγκρούσεις τεραστίων διαστάσεων ξεσπούν σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Εκτεταμένες περιβαλλοντικές καταστροφές θέτουν σε κίνδυνο τους λαούς.

Τα ιστορικής σημασίας γεγονότα που διαδραματίζονται μπροστά μας είναι αποτέλεσμα αυτής της αντίφασης. Την ίδια στιγμή που παράγεται τεράστιος πλούτος, η καπιταλιστική οικονομία χαρακτηρίζεται από αναρχία και ανταγωνισμούς για το ποιοι επιχειρηματικοί όμιλοι θα ιδιοποιηθούν αυτόν τον πλούτο...

Μικρογραφία αυτών είναι όσα ζούμε και στην Ελλάδα. Σήμερα θα μπορούσε ο εργαζόμενος άνθρωπος να δουλεύει λιγότερες ώρες τη μέρα, να απολαμβάνει πολύ καλύτερο επίπεδο δικαιωμάτων στη δουλειά και συνολικά στην ζωή του (ασφάλιση, Υγεία, Παιδεία, πολιτισμός, αναψυχή κ.ά), να έχει εξαλειφτεί η ανεργία, αλλά αντί γι’ αυτό έχουμε καθήλωση μισθών, διαρκή συμπίεση των δικαιωμάτων προς τα κάτω, αύξηση των ηλικιών συνταξιοδότησης. 

Παράλληλα, μία χούφτα επιχειρηματικοί όμιλοι απολαμβάνουν όλο και περισσότερο κρατικό χρήμα, προνόμια και φοροαπαλλαγές, καθορίζουν με βάση τα κέρδη τους τι θα παραχθεί, αν θα παραχθεί, πού και με τι όρους.

Η άλλη όψη αυτών των αδικιών της καπιταλιστικής ανάπτυξης είναι η εμπλοκή της χώρας σε σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. 

Αντί ο λαός μας να ζει με πραγματική ασφάλεια και σταθερή ειρήνη, με συνεργασία με όλους τους λαούς και με ικανοποίηση των αναγκών του, ζει υπό τη διαρκή απειλή, όπως αυτή αποτυπώνεται στο σημερινό επικίνδυνο ψευτοδίλημμα "υποχώρηση σε κυριαρχικά δικαιώματα και συνεκμετάλλευση με την Τουρκία ή πολεμική σύγκρουση".

 Κάθε πλευρά αυτού του διλήμματος εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για το λαό μας, τα κυριαρχικά δικαιώματα, την ειρήνη. 

Αφενός γιατί μπορεί μία πολεμική εμπλοκή να λειτουργήσει ως καταλύτης, για να προχωρήσουν τα σχέδια συνεκμετάλλευσης, τα οποία είναι και εκφρασμένος πόθος των ΗΠΑ. 

Αφετέρου τα σχέδια συνεκμετάλλευσης φέρουν το σπέρμα μίας επόμενης σύγκρουσης, αφού δεν μιλάμε για συνεργασία λαών, αλλά επιχειρηματικών κολοσσών και ισχυρών κρατών, μέσα σε συνθήκες αυξανόμενων ανταγωνισμών διεθνώς. 

Ο λαός μας εδώ και χρόνια, από όλες τις κυβερνήσεις, έχει υποστεί μία πλύση εγκεφάλου. 

Τι του λέγανε όλοι; "Όσο η Ελλάδα είναι το καλό παιδί των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ τόσο εξασφαλίζει τα σύνορα και τα κυριαρχικά της δικαιώματα". Αυτό το δόγμα χρεοκοπεί. Το δείχνουν οι εξελίξεις μετά την υπογραφή της συμφωνίας της απαράδεκτης κυβέρνησης της Τουρκίας με την λεγόμενη κυβέρνηση της Λιβύης.

Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε στρατιωτικό ορμητήριο των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, προετοιμάζεται ακόμα και για αποθήκευση αμερικάνικων πυρηνικών όπλων, καθιστώντας "στόχο" τον ελληνικό λαό. 

Ο σημερινός υπουργός Άμυνας έφτασε να δηλώνει προκλητικά πως θα ξαναματώσουμε δίπλα στους Αμερικάνους σε μελλοντικούς πολέμους (!!!). 

Ο ελληνικός λαός πληρώνει το ΝΑΤΟ με 4 δισεκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Σε αυτό τον στίβο αμερικανοπληξίας τρέχουν όλα τα άλλα κόμματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα έφτασε μέχρι και να διεκδικεί την πατρότητα του πιο σφιχτού εναγκαλισμού με τις ΗΠΑ!

Τελικά; Το ΝΑΤΟ νίπτει τας χείρας του, όταν δεν υποθάλπει το πρόβλημα. 

Η ΕΕ αρκείται σε ευχολόγια ψελλίζοντας κάποια αυτονόητα. Κάπως έτσι τροφοδοτείται η τουρκική επιθετικότητα. 

Ο υπαρκτός ενεργειακός πλούτος στην ευρύτερη γειτονιά μας (Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειος) αντί για ευχή μετατρέπεται σε "κατάρα" για τους λαούς. 

Εδώ διασταυρώνονται ισχυρά ιμπεριαλιστικά, μονοπωλιακά συμφέροντα για το ποιος θα εκμεταλλευτεί αυτές τις πηγές. 

Σε αυτήν την κόντρα παίρνει μέρος η αστική τάξη της χώρας μας, η αστική τάξη της Τουρκίας και ασφαλώς οι ΗΠΑ, αλλά και η Γαλλία, η Γερμανία, η Βρετανία, η Ιταλία κ.ά., ο σχεδιασμός των οποίων στοχεύει στον περιορισμό της "επιρροής" της Ρωσίας και της Κίνας. Απόλυτο κριτήριο για αυτά τα συμφέροντα είναι ασφαλώς τα κέρδη και όχι οι ανάγκες των λαών. Αυτοί οι ανταγωνισμοί οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Βρίσκονται πίσω από τον όλεθρο και την προσφυγιά που θερίζουν τους λαούς της Μέσης Ανατολής.

Τα παραπάνω είναι ορισμένα από όσα καθημερινά ζει ο ελληνικός λαός. 

Η ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του, σε κάθε πλευρά της ζωής του, "σκαλώνει" στο ίδιο εμπόδιο. Στον ..."μάγο" που αναφέραμε στην εισαγωγή. Δηλαδή στο γερασμένο και διεφθαρμένο σύστημα που λέγεται καπιταλισμός.
Στις σύγχρονες προκλήσεις απαιτούνται σύγχρονες λύσεις. Οι καινοτόμες παραγωγικές δυνατότητες απαιτούν και καινοτόμες σχέσεις παραγωγής.

Όσο κι αν η σκιά του "ΤΙΝΑ" (there is no alternative) πέφτει βαριά πάνω από κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα, όσο και αν ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση διέσυρε αγωνιστικές αξίες, ενισχύοντας τη συντηρητικοποίηση, όσο και αν η κυβέρνηση βαφτίζει "κανονικότητα" τη βάρβαρη πολιτική της, η μεγάλη αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί: 

Κοινωνία χωρίς φτώχεια, πολέμους, κρίσεις μπορεί να ανατείλει. Είναι ο Σοσιαλισμός, η κοινωνία για την οποία παλεύει το ΚΚΕ, όσο κι αν η πρώτη απόπειρα οικοδόμησής του σε κάποιες χώρες τον 20ο αιώνα δεν έγινε κατορθωτό να ολοκληρωθεί, ηττημένη από λάθη, αστοχίες κι ελλείψεις, μέσα σε έναν αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων. Πλέον σήμερα, στον 21ο αιώνα, η μελετημένη πείρα, μαζί με την ίδια την αντικειμενική εξέλιξη των κοινωνιών, μπορούν να μας οδηγήσουν στη νέα κοινωνία, αν το βάλουμε στόχο οι λαοί, αν αποφασίσουμε να δείξουμε την πραγματική μας δύναμη.

Μόνο έτσι μπορεί το έμπειρο εργατικό και επιστημονικό δυναμικό της χώρας να αξιοποιηθεί στο έπακρο, με κριτήριο την εξασφάλιση της λαϊκής ευημερίας. 

Μόνο έτσι μπορούν οι αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας να αξιοποιηθούν με στόχο την κάλυψη των συνδυασμένων αναγκών του λαού και της κοινωνίας. 

Μόνο έτσι ο λαός μπορεί να απολαμβάνει τον πλούτο που παράγει, έχοντας την εξουσία στα δικά του χέρια, εξασφαλίζοντας πραγματική δημοκρατία και μετατρέποντας σε πρωταγωνιστές της κοινωνικής ζωής αυτούς που σήμερα βρίσκονται στο περιθώριο: Την μεγάλη πλειοψηφία του λαού και της νεολαίας.

Ο "μάγος" προκαλεί όλο και μεγαλύτερες αντιθέσεις, όλο και πιο άλυτες αντιφάσεις, αλλά δεν θα αποσυρθεί μόνος του. Αγριεύει όλο και περισσότερο για να επιβάλει τα "θέλω" του.

Όσο οι εργατικοί αγώνες δημιουργούν και διευρύνουν ρωγμές στο σύστημα, σπάζοντας τον συμβιβασμό, τη μοιρολατρία, τόσο ο "μάγος" θα απομυθοποιείται ως αυτό που είναι: Ένας δύσκολος, αλλά όχι ανίκητος αντίπαλος.

Υποδεχόμαστε με αισιοδοξία το 2020, όσο ζοφερό και αν φαίνεται πως θα είναι. Στις σύγχρονες προκλήσεις απαντήσεις μπορεί να δώσει η καθημερινή δράση, οι εκτιμήσεις και η πρόταση εξουσίας που καταθέτει το ΚΚΕ στον λαό, ώστε αυτή να γίνει υπόθεση της πάλης και του αγώνα του.

*η φράση προέρχεται από το "Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος" που γράφτηκε το 1848 από τους Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ένγκελς».

902.gr

ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΡΑΚΙΑ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ

Παραμονή Πρωτοχρονιάς του 2020 ένας οδοκαθαριστής στη Χαλκίδα έχασε τη ζωή του την ώρα της δουλειάς. Παραμονή Πρωτοχρονιάς του 2020 ένα τουριστικό λεωφορείο στρίμωξε τον οδοκαθαριστή στο πίσω μέρος του απορριμματοφόρου και τον σκότωσε ακαριαία. 
Ο θάνατος όμως του 47χρονου οδοκαθαριστή, του εργαζομένου καθαριότητας, του οικογενειάρχη με τα τέσσερα παιδιά, που δεν θα έκανε το βράδυ Πρωτοχρονιά με τους δικούς του, δεν ήταν πιασάρικος και δεν προβλήθηκε από τα κοράκια των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, όπως προβλήθηκε η αυτοκτονία της γυναίκας με τα ψυχολογικά προβλήματα, η οποία αφού πρώτα πέταξε το παιδί της με τα προβλήματα υγείας από την ταράτσα, κατόπιν πήδησε κι εκείνη στο κενό. 
Ο σκουπιδιάρης δεν «πουλούσε» όσο «πουλούσε» η κοπέλα με τα ψυχολογικά προβλήματα, όπως «πουλούσαν» οι θρήνοι του συζύγου και του πεθερού της. Για τον οδοκαθαριστή, τη σύζυγό του και τα τέσσερα παιδιά του δεν ακούσαμε τίποτα. 
Ίσως σε κάποιο κανάλι να ακούστηκε στα «ψιλά». Για το εργατικό ατύχημα του σκουπιδιάρη οι ψυχολόγοι που σουλατσάρουν στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης δεν μπορούσαν να σαλιάσουν καθόλου, όπως ασύστολα σάλιασαν στην περίπτωση της κοπέλας με τα ψυχολογικά προβλήματα. 
Ένα εργατικό ατύχημα δημιουργεί αποστροφή στα κοράκια των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης σε αντίθεση με μια αυτοκτονία ή ένα έγκλημα όπου τα κοράκια ορμούν για να βουτήξουν στο αίμα το ψωμί τους ή να ρουφήξουν το αίμα με το καλαμάκι…

Κώστας Β. Από agkidapress.gr/

ΤΟ Κ.Κ.ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΣΤΗ ΛΙΒΥΗ.

Από
Κατιούσα:

Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Τουρκίας (TKP) με ανακοίνωσή του σχετικά με την έγκριση από το Κοινοβούλιο του νομοσχεδίου για την αποστολή στρατευμάτων στη Λιβύη, ζητάει την ακύρωση του νομοσχεδίου και όσων αντίστοιχων έχουν προηγηθεί και απαιτεί να επιστρέψουν στη χώρα οι ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας που βρίσκονται στην επικράτεια άλλων χωρών.

«Το νομοσχέδιο που εξουσιοδοτεί τον Πρόεδρο να στείλει στρατεύματα στη Λιβύη εγκρίθηκε μέσω του Κοινοβουλίου. Αυτό το αποτέλεσμα δεν εκπλήσσει κανέναν, το τουρκικό κοινοβούλιο ενεργεί ήδη από καιρό ως συμβολαιογράφος και όχι ως όργανο λήψης αποφάσεων των εκπροσώπων του λαού.

Και τώρα, ακόμα μια φορά, εγκρίθηκε ένα νομοσχέδιο που στέλνει τους στρατιώτες μας στη Λιβύη, για τους οποίους οι ιμπεριαλιστές έχουν ορίσει την τιμή στα “23 σεντ”, αυτή τη φορά για να πολεμήσουν στο πλευρό των τζιχαντιστών.

Γιατί;

Ο λόγος για τον οποίο θα προσπαθήσει ο στρατός να εγκατασταθεί σε μία χώρα που έχει καταστραφεί, έχει μοιραστεί σε κομμάτια και έχει αλωθεί από τα αρπαχτικά, τους τζιχαντιστές και τους ιμπεριαλιστές, είναι προφανής: οι καπιταλιστές επιδιώκουν να αποκτήσουν νέους πόρους, η κυβέρνηση αναζητά νέα δυνατά διαπραγματευτικά χαρτιά στην περιοχή.

Οι νεο-οθωμανικοί ελιγμοί που επιχειρεί το AKP σε νέες περιοχές βάζουν σε κίνδυνο το λαό μας και τους άλλους λαούς της περιοχής.

 Με αυτό το νομοσχέδιο, η τουρκική κυβέρνηση κλιμακώνει την ένταση, προκειμένου να μετατρέψει τη Μεσόγειο μια περιοχή πολέμων και αναδιανομής των πόρων.

Το αποτέλεσμα της τυχοδιωκτικής και επιθετικής εξωτερικής πολιτικής θα είναι μεγαλύτερες απειλές, φτώχεια και ανθρώπινες απώλειες για το λαό μας. Η Συρία είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτού. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κάνει το λαό μας να βιώσει νέες σφαγές.

Αυτό το νομοσχέδιο και όλα τα αντίστοιχα αυτού που προηγήθηκαν πρέπει να ακυρωθούν αμέσως και οι ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας που βρίσκονται στην επικράτεια άλλων χωρών να επιστρέψουν στη χώρα.

Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας

Κεντρική Επιτροπή».

ΟΙ "ΖΑΙΟΙ" ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ ΧΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟΝ ΞΕΝΩΝΑ ΤΟΥ ΠΕΛΕΤΙΔΗ !!

Το άρθρο της Ακρίτα «ξεσήκωσε» τους ορκισμένους εχθρούς του Πελετίδη – Στάζουν χολή για τον Ξενώνα Αστέγων του Δήμου Πατρέων
Κατιούσα

Πολύς ντόρος έγινε τις τελευταίες ημέρες στην Πάτρα με αφορμή τη λειτουργία Ξενώνα Αστέγων.
Κάποιοι δεν άντεξαν την προβολή που έγινε από αθηναϊκά Μέσα Ενημέρωσης και τις θετικές εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν σε όλη τη χώρα γι’ αυτό και έσπευσαν να απαξιώσουν αυτό το εγχείρημα ώστε να σταματήσουν να δίδονται τα εύσημα στη δημοτική αρχή Πελετίδη.

Έτσι, γνωστοί και μη εξαιρετέοι δημοτικοί παράγοντες από την αντιπολίτευση, κομματικά στελέχη (π.χ. από τη Ν.Ε του ΣΥΡΙΖΑ) και δημοσιογράφοι, μετείχαν ποικιλοτρόπως στην κατασυκοφάντηση της δημοτικής αρχής, επειδή δημιούργησε μία εξαιρετική δομή, η οποία αφορά ανθρώπους που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα!

Αρχικά, για τον πρωτοποριακό ξενώνα της Πάτρας μίλησε η οργάνωση «Κιβωτός Αστέγων» η οποία έχει ιδία αντίληψη τι ακριβώς ισχύει με τους ξενώνες αστέγων σε όλη την Ελλάδα γι’ αυτό και δημόσια εξέφρασε τα συγχαρητήριά της στη δημοτική αρχή.

Ακολούθως υπήρξαν σχετικά δημοσιεύματα από αθηναϊκά site ενώ αυτό που θορύβησε περισσότερο τους καλοθελητές εκ Πατρών ήταν το χτεσινό άρθρο της γνωστής δημοσιογράφου Έλενας Ακρίτα, στην εφημερίδα «Τα Νέα» με τίτλο «υποκλίνομαι, σύντροφε Πελετίδη».

Με αφορμή, λοιπόν, το άρθρο της Ακρίτα, σηκώθηκε κουρνιαχτός καθώς εκφράστηκε έντονη δυσαρέσκεια από τους ορκισμένους εχθρούς του Πελετίδη, επειδή μια γνωστή δημοσιογράφος τόλμησε – παρότι δεν ανήκει πολιτικά στο ΚΚΕ – να εκθειάσει το έργο του δημάρχου Πατρέων.

«Ατόπημα κάνατε κυρία Ακρίτα» σχολίαζαν. «Είναι ψέματα ότι είναι ο πρώτος ξενώνας στην Ελλάδα, υπάρχουν ήδη σε πολλούς άλλους δήμους που προηγήθηκαν της Πάτρας, ο Πελετίδης έρχεται τελευταίος και καταιδρωμένος» είπαν. Ακόμη, τόνιζαν πως «ο ξενώνας στήθηκε χάρη στην παραχώρηση της πολυκατοικίας στο δήμο από την Ι.Μ. Ομπλού που έχει στην ιδιοκτησία της το κτίριο».

Η αλήθεια όλων αυτών των κατηγοριών, απέχει όσο η Γη από το φεγγάρι!
Καταρχάς, οφείλουν να γνωρίζουν ότι στο πρόγραμμα του ΕΣΠΑ 2014 – 2020 συμμετείχαν αρχικά δεκάδες δήμοι μόνο που, τελικά, ελάχιστοι κατάφεραν να είναι δικαιούχοι. Οι προδιαγραφές που έβαζε το πρόγραμμα ήταν αξεπέραστες γι αυτό και οι περισσότεροι εγκατέλειψαν την προσπάθεια.
Όσοι δε πληρούσαν τις προϋποθέσεις (μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού) αποποιήθηκαν της ευθύνης να λειτουργεί ο ξενώνας από το δήμο τους. 

Έτσι, παρέδωσαν τη λειτουργία τους σε Μ.Κ.Ο., σε ΚΟΙΝΣΕΠ ή ιδιωτικές εταιρείες. Σε τέτοιες περιπτώσεις οι διαδικασίες απλουστεύονται και εκδίδονται σχετικά γρήγορα οι άδειες λειτουργίας.

Αντιθέτως, ο δήμος Πατρέων, που ήθελε να αναλάβει εξ’ ολοκλήρου την ευθύνη λειτουργίας ξενώνα αστέγων, αποκλείοντας Μ.Κ.Ο. κλπ. προχώρησε σε διαγωνισμό πρόσληψης προσωπικού, μίσθωσε την πολυκατοικία (δεν του παραχωρήθηκε δωρεάν, όπως ψευδώς αναφέρουν) έκανε αγορές ξενοδοχειακού εξοπλισμού και ο ξενώνας του, χωρητικότητας 100 φιλοξενούμενων, θα λειτουργεί σε 24ωρη βάση 365 μέρες το χρόνο.

Επίσης, το λάθος που κάνουν οι καλοθελητές είναι ότι συγχέουν τα υπνωτήρια αστέγων με τους ξενώνες αστέγων.
Τα υπνωτήρια έχουν ωράριο λειτουργίας από τις το 8 το βράδυ μέχρι τις 8 το πρωί. Τέτοια λειτουργούν στους περισσότερους δήμους, οι οποίοι χρησιμοποιούν αίθουσες (π.χ. ΚΑΠΗ) και σε αυτά αναφέρονται όταν λένε πως λειτουργούν ξενώνες σε μια σειρά δήμων.

Αντίστοιχα, για να λειτουργήσει ξενώνας, προϋπόθεση είναι να υπάρχει πιστοποίηση για Ανοικτό Κέντρο Ημέρας.

Ο Δήμος Πατρέων, λοιπόν, αφού ξεπέρασε νομικά εμπόδια και γραφειοκρατία έστησε μια δομή που αποτελεί πανελλαδικά το μοναδικό ξενώνα τέτοιας δυναμικότητας που λειτουργεί χωρίς τη μεσολάβηση Μ.Κ.Ο. ή ιδιωτών.

«Και γιατί να μην δώσει σε Μ.Κ.Ο. τη λειτουργία του ξενώνα;» θα ρωτήσει κάποιος. 

Την απάντηση δίνει η οργάνωση «Κιβωτός Αγάπης» που στην συγχαρητήρια επιστολή της για τον ξενώνα της Πάτρας, λέει:

«Επιτέλους, ένας ξενώνας για εμάς, χωρίς Μ.Κ.Ο. που ροκανίζουν τα λεφτά των προγραμμάτων και δεν περισσεύει τίποτε για τους άστεγους»!

(ΦΩΤΟ: Η πολυκατοικία που έγινε ξενώνας αστέγων του δήμου και άποψη από τους εσωτερικούς χώρους του κτιρίου).

Πηγή: Ρεπόρτερ Από Κατιούσα 

Σαν Σήμερα 1.1.59 ΑΒΑΝΑ !! ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ !!

Για την είσοδο του λαϊκού αντάρτικου στρατού την 1η Γενάρη 1959 στην Αβάνα,
Για τους 82 αποφασισμένους επαναστάτες του πλοίου Granma που στάθηκαν χιλιάδες,
Για τα βουνά της Σιέρα Μαέστρα που οργανώθηκε το αντάρτικο
Για τον Τσε, τον Φιντέλ, και τον Σιενφουέγος, για την Κούβα που αντιστέκεται,

Για όσους είναι στο δρόμο και αγωνίζονται, 

Για αυτούς που ηττήθηκαν και γυρεύουν ένα νεύμα ,

Για τα όνειρα μας που περιμένουν εκδίκηση.

Velissarios Kossivakis

Γιώργος Βιδάκης: «Όσο για μένα, ξέρω πως η φυλακή θα ‘ναι σκληρή όσο δεν ήτανε ποτέ για κανένα, πως θα βρω μπροστά μου απειλές, παγίδες και άτιμες βιαιότητες. Μα, δεν τις φοβούμαι, όπως δεν τρέμω τη μανία του άθλιου τυράννου που πήρε τη ζωή εβδομήντα αδελφών μου.
Καταδικάστε με, δεν πειράζει, η Ιστορία θα με δικαιώσει».
Με τούτα τα λόγια έκλεισε την ιστορική του απολογία, στις 6 του Οκτώβρη του 1953, στο δικαστήριο του Σαντιάγκο της Κούβας, ο Φιντέλ Κάστρο, κατηγορούμενος για την επίθεση στη Μονκάδα, στις 26 του Ιούλη του ίδιου έτους, που σκοπό είχε να ξεσηκώσει το λαό του νησιού εναντίον της δικτατορίας του Μπατίστα. 

Κι όμως, τότε, κανείς δεν πίστευε πως η δικαίωση βρισκόταν πολύ κοντά. 

Το δικαστήριο τον καταδίκασε σε 15 χρόνια φυλάκιση στο σωφρονιστήριο του Λος Πίνος, που σήμερα ονομάζεται Ισλα δε Χουβεντούδα.

*****

61η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

Ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος

Σήμερα συμπληρώνονται 61 χρόνια από τη νίκη της Κουβανικής Επανάστασης. Ήταν 1η Γενάρη του 1959 όταν ο λαϊκός αντάρτικος στρατός της Κούβας έμπαινε θριαμβευτικά στην Αβάνα, μετά από μακρόχρονο αγώνα του λαού της Κούβας ενάντια στη δικτατορία του Φουλχένσιο Μπατίστα, που στήριζε ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός. Η Κουβανική Επανάσταση έδειξε στην πράξη ότι ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος και ότι με την αποφασιστική πάλη του λαού μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για τη σοσιαλιστική προοπτική. Ήταν η πρώτη σοσιαλιστική επανάσταση στην αμερικανική ήπειρο και είχε από την πρώτη στιγμή την αμέριστη βοήθεια του τότε σοσιαλιστικού στρατοπέδου, πρώτα από όλους της Σοβιετικής Ένωσης.

Για να μπορέσει να επικρατήσει η Επανάσταση είχε προηγηθεί μια συστηματική πολιτικοστρατιωτική προετοιμασία από το Κίνημα 26ης Ιούλη (από την επέτειο της επίθεσης στους στρατώνες της Μονκάδα το 1953, όταν συνελήφθη και ο Φιντέλ Κάστρο) με επικεφαλής τον Φρανκ Πάις, το Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα Κούβας, όπως είχε μετονομαστεί το ΚΚ Κούβας, και το Επαναστατικό Διευθυντήριο, από πρωτοπόρους - επαναστάτες φοιτητές. Στις 2 Δεκέμβρη 1956, όταν το μικρό πλοιάριο «Γκράνμα» έφτασε από το Μεξικό στις ακτές κοντά στη Σιέρα Μαέστρα της Κούβας, από τους 82 αποφασισμένους αγωνιστές που αποβιβάστηκαν στη στεριά κατάφεραν να σωθούν από τα πυρά του στρατού και της αεροπορίας της δικτατορίας μόνο 12. Ανάμεσά τους οι πρωτοπόροι επαναστάτες Φιντέλ Κάστρο, ηγέτης των επαναστατών, ο αδελφός του, Ραούλ, ο Αργεντινός γιατρός Ερνέστο (Τσε) Γκεβάρα, ο Καμίλο Σινφουέγκος, ο Χουάν Αλμέιδα.

Ο επαναστατικός στρατός ανδρώθηκε με νέες δυνάμεις, που έφταναν από τις πόλεις και την επαρχία, και γρήγορα ξεκίνησε την πάλη στα βουνά και στα αστικά κέντρα.

Την 1η Γενάρη 1959 απελευθερώθηκε η Σάντα Κλάρα και την επομένη, με ηγέτη τον Τσε, οι επαναστάτες μπήκαν θριαμβευτικά στην Αβάνα. Ο δικτάτορας Μπατίστα είχε ήδη εγκαταλείψει τη χώρα και το καθεστώς είχε καταρρεύσει. Στις 9 Γενάρη έφτασε στην κουβανική πρωτεύουσα και ο ηγέτης της Επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο, και ανέλαβε πρωθυπουργός της επαναστατικής κυβέρνησης. Συγκροτήθηκαν οι Ενωμένες Επαναστατικές Δυνάμεις και το 1965 ανασυγκροτήθηκε το ΚΚ Κούβας, που ανέλαβε την καθοδήγηση στην οικοδόμηση της νέας κοινωνίας.

Είχε προηγηθεί τον Απρίλη του 1961 η εποποιία του κουβανικού λαού στον Κόλπο των Χοίρων, στην παραλία Χιρόν, όπου αναχαίτισε σε 72 ώρες την εισβολή των μισθοφόρων της CIA, αποτελώντας την πρώτη παταγώδη ήττα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, πριν από αυτή στο Βιετνάμ.

Η σοσιαλιστική Κούβα είχε να αντιμετωπίσει τον βάρβαρο αποκλεισμό από τις ΗΠΑ, την εχθρική στάση των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και της ΕΕ, αλλά και το σημαντικό χτύπημα του 1989 με τις αντεπαναστατικές ανατροπές στην ΕΣΣΔ και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες, που της στέρησαν τη σημαντική βοήθεια που της παρείχαν, με αμοιβαίες επωφελείς εμπορικές συναλλαγές. Οι σημαντικές κατακτήσεις σε τομείς όπως η Υγεία, η Παιδεία, η κοινωνική φροντίδα, η ανάπτυξη του Πολιτισμού, της Φυσικής Αγωγής κ.λπ., που ο σοσιαλισμός εξασφάλισε για τον κουβανικό λαό, ήταν πάντα στο στόχαστρο των ιμπεριαλιστών, που εφάρμοσαν όλες τις μεθόδους, και του «μαστιγίου» και του «καρότου» (πιο χαρακτηριστικά, την περίοδο Ομπάμα).

Η επιθετικότητα των ΗΠΑ έχει ενταθεί το τελευταίο διάστημα, επί διακυβέρνησης Τραμπ, σε μια προσπάθεια, μέσω των νέων μέτρων σκλήρυνσης του αποκλεισμού, να στραγγαλιστεί ο κουβανικός λαός.

Το ΚΚΕ εκφράζει όλα αυτά τα χρόνια την αλληλεγγύη του στον αγωνιστή κουβανικό λαό και στην Επανάστασή του, ενάντια στις προκλήσεις του ιμπεριαλισμού, και ταυτόχρονα, στο πλαίσιο του προλεταριακού διεθνισμού, αναπτύσσει δημιουργικό διάλογο με το ΚΚ Κούβας για τις κοινωνικοοικονομικές αλλαγές που προωθούνται τα τελευταία χρόνια, εκφράζει τον προβληματισμό του για την εφαρμογή μέτρων που ενισχύουν τις σχέσεις της αγοράς και αντικειμενικά ανοίγουν το δρόμο για το αδυνάτισμα της σοσιαλιστικής οικονομίας.

Ο προβληματισμός αυτός παίρνει υπόψη του την αρνητικότατη εμπειρία ανάλογων μεταρρυθμίσεων που είχαν εφαρμοστεί τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 στην ΕΣΣΔ και στις άλλες σοσιαλιστικές χώρες, μεταρρυθμίσεων οι οποίες συνέβαλαν στις αντεπαναστατικές ανατροπές, όπως και την ισχυροποίηση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής στην Κίνα, που δημιουργεί τεράστιες κοινωνικές ανισότητες.
ΣΧΕΤΙΚΑ


ΤΜΗΜΑ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΕ ΚΚΕ
Μήνυμα προς το ΚΚ Κούβας για τα 61 χρόνια της Κουβανικής Επανάστασης 30/12/2019 11:54

ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ 

ΔΕΣ ΑΚΟΜΗ:

Μήνυμα της ΚΕ του ΚΚΕ για το 2020

ΑΝΗΜΕΡΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ '44: ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΓΓΛΕΖΩΝ-ΦΑΣΙΣΤΩΝ ΣΤΗ ΔΡΑΜΑ.

Η ματωμένη Πρωτοχρονιά του 1944 

στο Τσαλ Νταγ της Δράμας

Την Πρωτοχρονιά του 1944, διαπράχθηκε στα βουνά της Δράμας ένα αποτρόπαιο ομαδικό έγκλημα από συμμορίες ακροδεξιών, υπό τις διαταγές ενός βρετανού ταγματάρχη, του Μίλερ, ο οποίος μάλιστα ήταν και σύνδεσμος στην Ελλάδα του Συμμαχικού Στρατηγείου Μέσης Ανατολής. Ήταν η σφαγή σε μία χαράδρα του Τσαλ-Νταγ των ανταρτών του τμήματος «Ρήγας Φεραίος» του ΕΛΑΣ.

Πρόκειται για ένα ύπουλο κι απάνθρωπο έγκλημα, μία πραγματική παγίδα θανάτου, που σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε από τις εθνικιστικές ομάδες του Αντώνη Φωστηρίδη (Αντών Τσαούς), σε συνεργασία με τους Άγγλους, που έγινε με τον ερχομό του 1944, την 1η Ιανουαρίου στα βουνά της Λεκάνης (Τσαλ-Νταγ) και στην οποία έχασαν με φριχτό τρόπο τη ζωή τους 17 ηρωϊκοί ΕΛΑΣίτες αντάρτες.

Στο βουνό Τσαλ-Νταγ, δρούσε το τμήμα «Ρήγας Φεραίος» του ΕΛΑΣ, πολεμώντας τους Βούλγαρους φασίστες κατακτητές. Για την αποτελεσματικότερη πάλη κατά των ξένων επιδρομέων, ο ΕΛΑΣ πρότεινε συνεργασία στο ένοπλο τμήμα του Τσαούς Αντών που δρούσε στην ίδια περιοχή. Μετά από συζητήσεις ανάμεσα στα δύο μέρη, αποφασίστηκε οι άνδρες των δύο τμημάτων να γιορτάσουν με κοινό τραπέζι την Πρωτοχρονιά του 1944, προκειμένου να γνωριστούν μεταξύ τους για να υπάρξει κοινή δράση κατά των κατακτητών.
Για τις προδοτικές αυτές "υπηρεσίες" του, ο Φωστερίδης έγινε αργότερα βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου (βουλευτής Δράμας με τον «Ελληνικό Συναγερμό.» )

Οι δύο διαφορετικές αντιστασιακές οργανώσεις δρούσαν διάσπαρτα σε δικιές τους περιοχές (λημέρια) στα όρη Παγγαίο, Φαλακρό, Μενοίκιο και Λεκάνη και στα δάση της Ελατιάς (Καρά -Ντερέ) και του Κοτζά - Ορμάν και είχαν συνεργαστεί περιστασιακά μέχρι τα τέλη του 1943.

Στόχος των Άγγλων να εμποδίσουν ανάπτυξη του ΕΛΑΣ

Ο ΕΛΑΣ από το Σεπτέμβριο του 1943 άρχισε να οργανώνεται και να αναπτύσσεται στην περιοχή ως 26ο Σύνταγμα επιζητώντας την ένταξη όλων των αντιστασιακών ομάδων στη δύναμή του. 

Οι Άγγλοι, ενώ στην αρχή εφοδίαζαν με όπλα και χρήματα όλες τις αντιστασιακές οργανώσεις, την περίοδο 1943-44 όταν ο πόλεμος άρχισε να γέρνει υπέρ των συμμάχων, ενίσχυαν με κάθε μέσο μόνο τις εθνικιστικές ομάδες, με σκοπό να εξουδετερώσουν τον ΕΛΑΣ και να εμποδίσουν μετά τη λήξη του πολέμου το ρεύμα προς τα αριστερά. 

Στο πλαίσιο αυτό, ο Άγγλος ταγματάρχης Μίλερ, 1 που ήταν σύνδεσμος του στρατηγείου της Μέσης Ανατολής με τον ΕΛΑΣ Ανατολικής Μακεδονίας, το Δεκέμβριο του 1943 μετεπήδησε στο τμήμα του Αντών Τσαούς.

Σύμφωνα με τον Βαγγέλη Κωστούδη, καπετάνιο του 19ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ που δρούσε στην περιοχή των Σερρών, οι Άγγλοι για να ενισχύσουν τα αντικομμουνιστικά στοιχεία που δρούσαν στην Ανατολική Μακεδονία και να φρενάρουν την διαρκώς συνεχιζόμενη ανάπτυξη των δυνάμεων του ΕΛΑΣ, έστειλαν τον ταγματάρχη Μίλερ στις γραμμές του Αντών Τσαούς, για να συντονίζει τη δράση τους ενάντια στον ΕΛΑΣ. 

Όπως σημείωσε:

Ο Μίλερ, ερχόμενος από το Γενικό Αρχηγείο, πέρασε από τα δικά μας τμήματα για να πάει στο Παγγαίο. Είχαμε αυστηρή διαταγή να τον προστατέψουμε για να περάσει με ασφάλεια. Κάποια στιγμή ο Ραφτούδης μου λέει: «Θα του ζητήσω να μας κάνει ρίψεις οπλισμού και αν αρνηθεί θα τον απειλήσω». Η αλήθεια είναι ότι δικαιούμασταν μια τέτοια ρίψη με πολεμικό υλικό. Όμως εκβιασμός δεν χωρούσε. 2

-

Αντών Τσαούς

Η χαράδρα του θανάτου

Το ραντεβού μεταξύ των δύο αντάρτικων τμημάτων κλείστηκε σε μία χαράδρα μεταξύ της Μπόεβας (Καστανωτού) και Όβαβτζικ (Δρυμότοπου) Δράμας όπου είχαν το λημέρι τους οι αντάρτες του «Ρήγα Φεραίου» και όπου περίμεναν τους επισκέπτες τους κάνοντας τις ανάλογες προετοιμασίες.

Τα χαράματα της Πρωτοχρονιάς, ο ΕΛΑΣίτης σκοπός του λημεριού, διέκρινε αυτούς που περίμενε: 

Τους άνδρες του Αντών Τσαούς αρκετούς πολίτες από τα γύρω χωριά που κατευθύνονταν προς το λημέρι σε πανηγυρική πορεία. Κι ενώ αυτός τους καλωσόριζε, οι επισκέπτες ρίχτηκαν επάνω του και τον έσφαξαν. Ενώ αμέσως μετά κύκλωσαν τις καλύβες των ΕΛΑΣιτών και τους εξόντωσαν όλους, συνολικά 17 άντρες στον ύπνο τους. Από τγη σφαγή, γλύτωσε μόνο ο μάγειρας του «Ρήγα Φεραίου» που εκείνη τη στιγμή έλειπε από το λημέρι.

Το αποτρόπαιο έγκλημα, που έγινε με την προτροπή του Άγγλου ταγματάρχη Μίλερ, βρήκε την επιβράβευσή τους και από τους κατακτητές. 

Οι άνδρες του Αντών Τσαούς παρουσίασαν τα κεφάλια των τραγικά δολοφονημένων ανταρτών του ΕΛΑΣ στον Βούλγαρο πρόεδρο της κοινότητας Πλατανιάς κι αυτός, για ανταμοιβή, τους χάρισε δύο μικρά αυτόματα όπλα και το υπέρογκο για την εποχή εκείνη ποσό των 700.0000 λέβα. 3 

Παραθέτουμε αυτές τις δυο εικόνες, αντί άλλων βιογραφικών του στοιχείων ή δικών μας χαρακτηρισμών.

«Η συμμορία του “ήρωα της εθνικοφροσύνης” Αντών-Τσαούς με τους Βούλγαρους συμμάχους τους. 

Από αριστερά Ουζούνης, Γεώργιος Σκαρλατάκης, Νικόλαος Τεζόπουλος. Στη μέση και την άκρη με τα μαύρα Βούλγαροι στρατιώτες.

 Στα πόδια τους σφαγμένοι, οι αντιστασιακοί και μέλη του ΕΑΜ: Ηλίας Νταγνιτζής, Μιχάλης Πορφίδης, Γιουμουρτζής, Δ. Παπαδόπουλος, Τσότσογλου και Καραγιαννίδης.» Πηγή φωτογραφίας: Κόκκινος φάκελος

Όπως έγραψε ο ιστορικός Τάσος Χατζηαναστασίου, οι πόντιοι οπλαρχηγοί στα όρη της Λεκάνης (Τσαλ-Νταγ) εκτιμώντας ότι ο ΕΛΑΣ θα επιχειρούσε να επεκτείνει την επιρροή του και στην περιοχή τους, όπως είχε γίνει νωρίτερα στο Παγγαίο, έδρασαν άμεσα και αποφασιστικά. 

«Έτσι ξεγέλασαν τους ανενημέρωτους για τα γεγονότα στο Παγγαίο αντάρτες του «Ρήγα Φεραίου» και τους επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά, ενώ οι τελευταίοι τους περίμεναν για να συνεορτάσουν την Πρωτοχρονιά του 1944». Οι άνδρες του Φωστερίδη σκότωσαν 16-19 αντάρτες του «Ρήγα Φεραίου» και αιχμαλώτισαν άλλους δύο. Έτσι οι Πόντιοι οπλαρχηγοί εκδίωξαν ουσιαστικά από την περιοχή τους τον ΕΛΑΣ και μόνο ένα μικρό τμήμα παρέμεινε στην περιοχή του Κοτζά-Ορμάν, υπό τον Νίκο Χατζηνικολάου (Καπετάν-Μαύρος). 4

Οι δολοφονημένοι ΕΛΑΣίτες

Τα ονόματα των δολοφονημένων ΕΛΑΣιτών που έγινε δυνατό να εξακριβωθούν τα επόμενα χρόνια, ήταν:
1. Μιχάλης Γεωργιάδης ή Παπέκης του Χαράλαμπου (ψευδώνυμο «Γέρο Σπάρτακος»), 62 ετών, κάτοικος Νικηφόρου Δράμας, μέλος του ΚΚΕ, εξόριστος από τη δικτατορία Μεταξά, από τους πρωτεργάτες της εξέγερσης της Δράμας το Σεπτέμβριο του 1941.
2. Δημήτριος Κατσακούλης, από το ΦΩτολείβος Δράμας.
3. Κώστας Μαυρίδης, τσαγκάρης από την Καβάλα.
4. Καπετάν Διάκος (αγνώστων λοιπών στοιχείων)
5. Νίκος Ράτσιος ή Ρόμπτσιος (ψευδώνυμο «Νταβέλης»), παλιίο στέλεχος του ΚΚΕ, υπάλληλος της Ένωσης Γεωργικών Συνεταιριμών Καβάλας
6. Δράκος (αγνώστων λοιπών στοιχείων)
7. Τάσος (αγνώστων λοιπών στοιχείων)
8. Καρατσόλης (αγνώστων λοιπών στοιχείων)
9. Νίκος Τερζής-Τσελέγκας, 24 χρόνων από το Ροδολίβος Σερρών, μέλος του ΚΚΕ, εθελοντής στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940-41
10. Φίλιππος Κινάζης, τσαγκάρης από την Καβάλα
11. Πρόδρομος Μπαχτετζής («Γεροβοριάς») από την Καβάλα
12. Φλώρος (αγνώστων λοιπών στοιχείων)
13. Παστουρματζής (αγνώστων λοιπών στοιχείων), παλιός αγωνιστής και πρωτοπόρος αντάρτης από το 1941
14. ΕΠΟΝίτης, έφηβος (αγνώστων λοιπών στοιχείων)
15. Ευσέβιος Μηλάς, 35 ετών, κάτοικος Νιγρίτας Σερρών, εξόριστος στον Άη-Στράτη από όπου δραπέτευσε με τη βοήθεια του ΕΛΑΝ στις 17-6-1943
16. Σάββας Ελίδης από την Καβάλα, καπνεργάτης, μέλος της ΟΚΝΕ, είχε φυλακιστεί στο Ιτζεδίν από τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου. 5

Η μπαμπεσιά

Την μπαμπεσιά του βρετανού ταγματάρχη και των ανδρών του Αντών Τσαούς, περιέγραψε ο καπετάν-Μαύρος, επικεφαλής ενός από τα τέσσερα καπετανάτα του ΕΛΑΣ στο Τσάλ-Νταγ:

Ήταν 5 το πρωί της Πρωτοχρονιάς όταν η ληστοσυμμορία του Τσαούς Αντών και χωρικοί της Μπόεβας και Όβατζικ, ήρθαν στα λημέρια. Ο σκοπός τους γνώρισε και με το χαμόγελο στα χείλη τους ευχήθηκε για το καλό του χρόνου. Που να φανταστεί ο καϋμένος ότι έρχονταν με αυτό το σκοπό.

Τον πλησίασαν, τον αφόπλισαν, τον φίμωσαν, τον έδεσαν στην οξιά και όρμησαν σαν θηρία κυκλώνοντας τα καλύβια μας. ΟΙ αντάρτες μας όλοι κοιμούνταν ήσυχοι. Ο Τσαούς Αντών αφού κύκλωσε τα καλύβια, έδωσε το σύνθημα και τα αυτόματα άρχισαν να βάλουν ενάντια στους κοιμισμένους αντάρτες μας και πολλοί από αυτούς δεν ξύπνησαν ξανά. 6

Ο αντάρτης Κώστας Τσιατμάς που έφθασε λίγο αργότερα στον τόπο της τραγωδίας με την ομάδα του αναφέρει : 

«Ω ! Θεέ μου, τι να δούμε; Οι δεκαέξι σύντροφοί μας σκοτωμένοι από τους εγκληματίες του Αντών Τσαούς. Όπως διαπιστώσαμε αμέσως μετά . . . ξεγέλασαν το σκοπό, τον πλησίασαν με κόλπο, τον αφόπλισαν, τον φίμωσαν για να μη φωνάξει και τον έδεσαν σε μια οξιά. Σε συνέχεια σκότωσαν εν ψυχρώ τα δεκάξι παλικάρια. Την ώρα εκείνη ο γερο-Σπάρτακος τράβηξε το μπιστόλι και έριξε νεκρό έναν από τους εγκληματίες, αλλά κι ο ίδιος έπεσε νεκρός με μια σφαίρα στην καρδιά. Νεκροί ήταν ο Νταβέλης, ο καπετάν Διάκος, ο Δράκος, ο Τάσος, ο Καρατσόλης, ο Τσελέγκας, ο Φλώρος, ο μικρός επονίτης των άλλων δεν θυμάμαι τα ονόματα»

Την μπαμπέσικη δολοφονία των ανταρτών του ΕΛΑΣ ακολούθησαν οι –συνηθισμένες για τέτοιους δολοφόνους- φρικαλεότητες που περιγράφονται σε τοπικό τραγούδι που γράφτηκε για το λόγο αυτό και διέσωσε ο αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης Ηλίας Ε. Σαπρανίδης· το τραγουδούσαν στο χωριό του.

Πρωτοχρονιά
Την πρώτη μέρα της χρονιάς
Θέλησαν οι εχθροί μας
Με κόλπο να διαλύσουνε
Τη λαϊκή ορμή μας.
Μας είπανε πως θέλουνε
Μαζί μας να γιορτάσουν,
Μα ο σκοπός τους ήτανε
τ’ αδέλφια μας να σφάξουν.
Πιστοί στη συνεννόηση
Επήγαν δίχως όπλα
«ψηλά τα χέρια» ακούσανε
προτείνοντας τα όπλα.
Αφού τους εσκοτώσανε
Με κοφτερούς μπαλντάδες
Στα δέντρα τα κεφάλια τους
Κρεμάσαν οι φονιάδες.
Τσιγάρο τους εβάλανε
Στο στόμα για να πιούνε
Τραγούδια επαναστατικά
Τους λέγανε να πούνε.
Το αίμα συναγωνιστών
Που το πατούν οι ψεύτες
Εκδίκηση, εκδίκηση
Και θάνατος στους κλέφτες.

Νέα παγίδα

Μετά το αποτρόπαιο έγκλημα, ο Μίλερ μαζί με τις ομάδες του Αντών Τσαούς πέρασαν στο Μποζ-Νταγ. Από εκεί, έστειλε σημείωμα στον έφεδρο ανθυπολοχαγό του ΕΛΑΣ, Άγη (Ζαχαρίας Χαρτοματζίδης από την Ευκαρπία Κιλκίς) και τον καλούσε να πάει κοντά του για να «συνεννοηθούν» σχετικά με τα σημεία που θα γίνονταν οι ρίψεις οπλισμού από τα συμμαχικά αεροπλάνα.

Ο Άγης, που δεν είχε πληροφορηθεί τη δολοφονία μαχητών του «Ρήγα Φεραίου» στο Τσαλ-Νταγ, πήγε στη συνάντηση με δέκα ΕΛΑΣίτες. Ο Μίλερ αφού παρέσυρε τον Άγη και τους συντρόφους του στα ακατοίκητα χωριά Πεπελές και Ζιρνοββίτσα, προσπάθησε να τον πείσει να γίνει όργανό του. Και όταν ο Άγης αρνήθηκε την πρόταση, τότε ο Μίλερ με τους ενόπλους του Αντών Τσαούς Παντελή, Μικρόπουλο, Πετράκη και Αναστάς-Αγά, τον συνέλαβαν, μαζί με οκτώ από τους δέκα αντάρτες της ακολουθίας του, καθώς δύο κατόρθωσαν να διαφύγουν. Και αφού τους τυράννησαν φριχτά, στη συνέχεια τους εκτέλεσαν.

Ο ένας από τους δύο αντάρτες του ΕΛΑΣ που ξέφυγαν από την παγίδα, ο Νίκος Τόλιος (ψευδώνυμο «Θείος») διηγήθηκε αργότερα στο στέλεχος της ΕΠΟΝ Γιάννη Σαμαρά (Ορέστη) το πώς έγινε το μακελειό στην ομάδα του Άγη:

Όταν φτάσαμε στο λημέρι, ήταν νύχτα. Μας σταμάτησαν σε μία στροφή και μας είπαν να προχωρήσουμε ένας-ένας, για να μη μας αντιληφθούν δήθεν οι Βούλγαροι. Πρώτος πήγε ο Άγης. Εγώ ήμουνα τελευταίος. Ο προηγούμενος από μένα προχώρησε και χάθηκε στη στροφή. Άκουσα μια σπαραχτική πνιγμένη κραυγή. Φοβήθηκα και το έβαλα στα πόδια και γλίτωσα. Μόλις περνούσαν ένας-ένας τη στροφή, τους έσφαζαν σαν αρνιά. Έτσι εξοντώθηκε όλο το τμήμα του Άγη. 7

Ημέρα φρίκης η ημέρα αγάπης

«Από την προηγούμενη μέρα», όπως γράφει ο Τάσος Ακοκκαλίδης που πήρε μέρος στα γεγονότα, 

«ανύποπτοι όλοι οι άνδρες, είχαμε ετοιμάσει διάφορα φαγώσιμα και μερικά ποτά. Κοιμηθήκαμε το βράδυ ήσυχα αφού είχαμε καθορίσει πως θα περιποιούμασταν όσο μπορούσαμε καλύτερα τους επισκέπτες μας. . . Οι άνδρες του Αντών Τσαούς, παρακινούμενοι από τον ξένο δαίμονα, όρμησαν στο λημέρι μας και με απανωτές ριπές πολυβόλου εξόντωσαν όλη την ομάδα μας. Η μέρα της αγάπης, μεταβλήθηκε σε μέρα φρίκης. . .»

Όπως ανέφερε ο Καβαλιώτης αντιστασιακός Γιώργος Πέγιος, 

«τις παραμονές, της γιορτής της αγάπης και της ειρήνης, ο αρχηγός των εθνικών ανταρτικών δυνάμεων Φωστερίδης, έστειλε μήνυμα στον αρχηγό των ανταρτικών δυνάμεων του ΕΛΑΣ, τον Καπετάν Τζαβέλα (Ρόμτσος), ότι ο ίδιος και πολλοί άνδρες τους επιθυμούσαν τον κοινό γιορτασμό των Χριστουγέννων. Το μήνυμα έλεγε, πως η κοινή γιορτή θα γιορτάζονταν στα λημέρια των ελασιτών». 8

Μετά την παγίδα θανάτου και τη σφαγή των ανταρτών του «Ρήγα Φεραίου» και του Άγη, στις αρχές Ιανουαρίου 1944, επέρχεται ο οριστικός διαχωρισμός των ένοπλων ομάδων σε τμήματα του ΕΛΑΣ, και σε ακροδεξιούς «εθνικιστές» αντάρτες υπό τοπικούς οπλαρχηγούς, οι οποίοι στις αρχές Φεβρουαρίου 1944 με την ενίσχυση των Βρετανών, συγκροτούνται σε ενιαία αντιστασιακή οργάνωση με την επωνυμία «Εθνικαί Ανταρτικαί Ομάδες» (ΕΑΟ). 9

Είναι η απαρχή των σκληρών εμφύλιων συγκρούσεων στην περιοχή, με την υποκίνηση των Άγγλων «συμμάχων», κατά τις οποίες θα ρεύσουν ποταμοί αίματος και φρικαλεότητες που θα μείνουν στην ιστορία.

Η εξόντωση των ΕΛΑΣίτικων τμημάτων του «Ρήγα Φεραίου» και του Άγη, έδωσε την ευκαιρία στους Βούλγαρους φασίστες κατακτητές να οργανώσουν λίγο αργότερα, στις 11 Φεβρουαρίου 1944, μεγάλη εκκαθαριστική επιχείρηση στα ίδια βουνά, πιστεύοντας ότι θα εξοντώσουν τα υπολείμματα των ανταρτών. 

Το τάγμα του ΕΛΑΣ, που είχε διοικητή τον έφεδρο αξιωματικό Καραϊσκάκη, ο οποίος είχε μεγάλη αντάρτικη πείρα και ήταν πολύ ριψοκίνδυνος, διέταξε τη σύμπτυξη των τμημάτων, όταν οι Βούλγαροι ανέβηκαν στο βουνό, για να αποφύγουν περικύκλωσή τους.

Όμως, η διμοιρία των ΕΠΟΝιτών του Τάγματος, παρέμεινε στη θέση της και πολέμησε με το νεανικό ενθουσιασμό των μελών της, καθηλώνοντας με τα πυρά της τους κατακτητές επί πολλή ώρα. Ύστερα από αυτό, αναγκάστηκαν και τα άλλα τμήματα να σταματήσουν τη σύμπτυξη και να υποστηρίξουν με τα πολυβόλα τους νέους για να μη κυκλωθούν. 

Έτσι γενικεύθηκε η μάχη και οι Βούλγαροι καθηλώθηκαν παντού. Ενώ με τη βοήθεια και των όλμων τμήματος του έφεδρου αξιωματικού Π.Παντελίδη που χτυπούσαν με επιτυχία τις θέσεις του εχθρού, βοήθησαν τους νέους να απαγκιστρωθούν, ενώ οι κατακτητές είχαν πάρει ένα σκληρό μάθημα. 10

Στοιχεία και μαρτυρίες για τον Μίλερ

«Ο διοικητής της Βρετανικής Στρατιωτικής Αποστολής», ταγματάρχης Γκάϊ Μάϊκλθγαίητ (Μίλερ), έπεισε τον διοικητή του ΕΛΑΣ Στέφανο Χαρτοματζίδη (Άγη), να πάνε στο Μυρσίνερο για συνεννοήσεις, όπου ο μεν πρώτος «απήχθη» οικειοθελώς από τους άντρες του Τσακιρίδη, ο δε δεύτερος εκτελέστηκε. 

Τελικά, οι άντρες του Τσακιρίδη επέστρεψαν στα λημέρια του Φωστερίδη, έχοντας μαζί τους και τη ΒΣΑ». 11

Ήταν τέτοιο το αντικομμουνιστικό μένος του Μίλερ κατά του ΕΛΑΣ και του ΕΑΜ, ώστε έφτασε στο σημείο, χωρίς καμία συνεννόηση με τους ανωτέρους του, να μεταβεί το δεύτερο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη 1944 στη Σόφια για να διαπραγματευθεί την είσοδο των αντρών του Αντών Τσαούς στις ελληνικές πόλεις της Ανατολικής Μακεδονίας, αποκλείοντας από αυτές το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.

 Για το θέμα αυτό, ο Χατζηαναστασίου, με βάση έγγραφα του Φόρεϊν Όφις, 12 σημείωσε:

«Οι πρωτοβουλίες αυτές του Μάϊκλθγαίητ (Μίλερ) αποδοκιμάστηκαν από τη Βρετανική κυβέρνηση, αλλά έδωσαν την ευκαιρία στον Διοικητή του 2ου βουλγαρικού Σώματος Στρατού, στρατηγό Ασέν Σιράκοφ, που έδρευε στη Δράμα, να διατάξει στις 18 Σεπτεμβρίου 1944 τον αποκλεισμό των μονάδων του ΕΛΑΣ που είχαν εισέλθει στην πόλη στις 16 του μηνός, στο Ινστιτούτο Καπνού». 13

Ο συνταγματάρχης Κώστας Κωνσταντάρας που εκείνη την εποχή ήταν στρατιωτικός διοικητής του 26ου Συντάγματος Ανατολικής Μακεδονίας του ΕΛΑΣ, έχοντας προσωπική εμπειρία για τις ραδιουργίες του πανούργου και δολοπλόκου Βρετανού ταγματάρχη, έγραψε αργότερα:

«Μέσα στην όλη πυρετώδη προετοιμασία της, η ηγεσία του ΕΑΜ Ανατολικής Μακεδονίας, έφερε από την Ελεύθερη Ελλάδα τον Αύγουστο του 1943 και τον Άγγλο ταγματάρχη Μίλερ. Πήγε και τον πήρε η γυναίκα του Πέτρου (Γιώργη Ερυθριάδη), η Έλληον έφεραν στο Παγγαίο για σύνδεσμο το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής. Να κάνει στους αντάρτες ρίψεις οπλισμού και να φέρνει εντολές για σαμποτάζ καθώς και ειδικές αποστολές που θα εξυπηρετούσαν τα συμμαχικά σχέδια επιχειρήσεων.

Μα αυτός μισούσε τον ΕΛΑΣ και αποδείχθηκε γνήσιος εκπρόσωπος της πολιτικής του «διαίρει και βασίλευε».

Δεν άργησε να πληροφορηθεί ότι στα απέναντι βουνά της Δράμας και του Τσαλ-Νταγ υπήρχαν χωριά χωρίς ΕΑΜική επιρροή και Καπεταναίοι με αντικομμουνιστική διάθεση, εξ αιτίας των γεγονότων του 1941, τους οποίους όμως είχε αρχίσει να προσελκύει η δύναμη και η αίγλη του ΕΛΑΣ. 

Καθώς ήταν αδίστακτος, έβαλε αμέσως σε ενέργεια τα αντιεαμικά σχέδιά του. Πράκτορές του ρίχτηκαν με αλεξίπτωτα στην περιοχή των εθνικιστών, οι οποίοι και έσπρωξαν τον Αντών Τσαούς στο στυγερό έγκλημα της Πρωτοχρονιάς του 1944 […]

Δέκα μέρες αργότερα, ο Μίλερ παρέσυρε στα βουνά της Δράμας τον αξιωματικό του ΕΛΑΣ, Άγη, διοικητή του τάγματος του Μποζ-Νταγ Σερρών και τον παρέδωσε μαζί με τη μικρή συνοδεία του στα ίδια δολοφονικά χέρια…». 14

Και ο Στέργιος Βαλιούλης περιέγραψε ως εξής με τη γλαφυρή του πέννα την ομαδική σφαγή:

«Τα Αντωντσαουσικά καπετανάτα, με καθοδηγητή τον μεγάλο … φιλέλληνα Μίλερ, το θαρρούσαν για βιλαέτι τους (το Τσάλ Νταγ) και πότε με μπαμπεσιές, πότε με λυσσασμένες επιθέσεις δεν άφηναν τους δικούς μας σε χλωρό κλαρί. Χαρακτηριστικό αλλά και τραγικό στις συνέπειές του, ήταν το απάνθρωπο, το ειδεχθές έγκλημα της Πρωτοχρονιάς του 1944. Η ιστορία είναι απλή. Οι Αντωντσαούσηδες βασίστηκαν στη φλογερή πεθυμιά των ΕΛΑΣιτών να συνεργαστούν όλοι οι Έλληνες για να χτυπήσουν μαζί τους κατακτητές της πατρίδας». 15

Τα τελευταία χρόνια στα πλαίσια του «κλίματος» των «ίσων αποστάσεων», της «αμφισβήτησης» και του «ξαναγραψίματος» της ιστορίας… χωρίς τις «παρωπίδες» και τις «στρεβλώσεις» της «ιδεολογικής ηγεμονίας της αριστεράς» εντείνεται η προσπάθεια να προβάλλονται άτομα της ποιότητας του Φωστερίδη ως αντιστασιακοί που πολέμησαν τους καταχτητές. 

Το παρελθόν τους, όμως, έμεινε ανεξίτηλα γραμμένο στις μνήμες όσων επέζησαν και δεν θα σβήσει όσες γενιές και να περάσουν.

 Όσο για το παρόν, οι τοπικές οργανώσεις της Χρυσής Αυγής δίνουν κάθε χρόνο… «δυναμικό» στις τελετές προς τιμή του Αντών Τσαούς και των ομοίων του.


ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1. Ο Βρετανός ταγματάρχης Γκάϊ Μάϊκλθγαίητ, με το ψευδώνυμο «Μίλερ», ήταν ο διοικητής της Βρετανικής Στρατιωτικής Αποστολής (ΒΣΑ) στην Ελλάδα και φυσικά δεν έκανε του κεφαλιού του αλλά προφανώς ενεργούσε καθ’ υπόδειξη του Λονδίνου!
2. Βαγγέλης Κωστούδης, Η ΕΑΜική αντίσταση και ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας στην περιοχή των Σερρών 1940-1949, Αθήνα 2010, Σύγχρονη Εποχή, σ.73
3. Στέργιος Βαλιούλης, Πολίτης Β΄ κατηγορίας, Αθήνα 1975, Gutenberg, σ. 268 και Κώστας Κωνσταντάρας, Αγώνες και διωγμοί, Αθήνα 1964, χ.ε., σ.116
4. Τάσος Χατζηαναστασίου, «Η Εθνική Αντίσταση κατά της Βουλγαρικής Κατοχής», στο Η Βουλγαρική Κατοχή στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη 1941-1944, επιμέλεια Ξανθίππης Κοτζαγεώργη-Ζυμάρη, Θεσσαλονίκη 2002, Παρατηρητής, σ.214
5. Έπεσαν για τη ζωή, έκδοση της Κ.Ε. του ΚΚΕ, τ. 4ος Α΄, Αθήνα 2001, σ.21-22
6. Κώστας Κωνσταντάρας, Αγώνες και διωγμοί, Αθήνα 1964, χ.ε., σ.116
7. Βαγγέλης Κωστούδης, Η ΕΑΜική αντίσταση και ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας στην περιοχή των Σερρών 1940-1949, Αθήνα 2010, Σύγχρονη Εποχή, σ.73
8. Γιώργος Πέγιος, Κατοχή – Αφελληνισμός – Εθνική Αντίσταση (1941 – 1944, (προσωπική μαρτυρία γεγονότων στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη
9. Τάσος Χατζηαναστασίου, ό.π., σ.217
10. Κώστας Κωνσταντάρας, ό.π., σ.116
11. Τάσος Χατζηαναστασίου, «Η Εθνική Αντίσταση κατά της Βουλγαρικής κατοχής», στο Η Βουλγαρική κατοχή στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη 1941-1944, Θεσσαλονίκη 2002, Παρατηρητής, σ.215)
12. FO 371/43610, R 14913, ΕGB/GR/7883, 19 September 1944, Box-shall to Laskey.
13. Τάσος Χατζηαναστασίου, στο ίδιο, σ. 231
14. Κώστας Κωνσταντάρας, Αγώνες και Διωγμοί, Αθήνα 1964, χ.ε., σ.123-124
15. Στέργιος Βαλιούλης, Πολίτης Β΄ κατηγορίας, Αθήνα 1975, Gutenberg, σ. 268

* Τα Όρη Λεκάνης ή Τσαλ Νταγ είναι οροσειρά της Ανατολικής Μακεδονίας. Καταλαμβάνει το βόρειο τμήμα του νομού Καβάλας και εισχωρεί επίσης στο νοτιοανατολικό τμήμα του νομού Δράμας. Η ψηλότερη κορυφή της έχει υψόμετρο 1.298 μέτρα και βρίσκεται περίπου στα όρια του νομού Καβάλας με τον νομό Δράμας, δυτικότερα του χωριού Λεκάνη.

** Όρος Φαλακρό ή Μποζ Νταγ (τούρκικη λέξη που σημαίνει γκρι βουνό) του νομού Δράμας με υψόμετρο 2.232 μέτρα. Είναι το ψηλότερο βουνό της ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
​
[Ιστορικά στοιχεία αντλήθηκαν κυρίως από τον Ριζοσπάστη. Οι στίχοι του τραγουδιού «Πρωτοχρονιά» δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ «Εθνική Αντίσταση».]

Από:


Εθνική Αντίσταση ΔΣΕ 

Παρουσίαση κειμένου: Viva La Revolucion