Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΠΑΝΑΝΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ..."ΜΠΑΝΑΝΙΑ" !!

Από
Praxis Review:

"Η United Fruit επάνω σε πεσμένα πτώματα, έστησε μια οπερέτα: Κατάργησε την αυτοδιάθεση, απελευθέρωσε το φθόνο, δημιούργησε δικτατορίες" (Πάμπλο Νερούδα)

 Σαν σήμερα, 9/1/1912, ο στρατός των ΗΠΑ εισβάλλει στην Ονδούρα για να βοηθήσει τους "επενδυτές" της United Fruit Company (και άλλες εταιρείες). 

Στο διάστημα 1903-1927 οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ εισέβαλλαν 7 φορές στην χώρα, για να τσακίσουν κάθε αντίσταση στις εταιρείες που είχαν αρπάξει την γη, τις συγκοινωνίες, την παραγωγή: (1903, 1907, 1911, 1912, 1919, 1924, 1925): 

Μαζί με τις φυτείες της μπανάνας
οι "επενδυτές" της United Fruit είχαν τον έλεγχο των σιδηροδρόμων, των μεταφορών προϊόντων και -κυρίως- των κυβερνήσεων. 

Μέσω κυβερνήσεων-μαριονετών που τοποθετούσαν οι ίδιοι, εξασφάλιζαν προνόμια, όπως παραχώρηση τεράστιων γεωργικών εκτάσεων, μηδενική φορολογία, εκμετάλλευση λιμανιών και σιδηροδρόμων και οικονομικό μονοπώλιο.
Στην ουσία είχαν τον οικονομικό και πολιτικό έλεγχο ολόκληρης της Κεντρικής Αμερικής. 

Χαρακτηριστική είναι η φράση :

"Στην Ονδούρα είναι φθηνότερο να εξαγοράσεις βουλευτή από ένα μουλάρι". 

Η Ονδούρα ήταν και η έμπνευση για τον όρο "μπανανία" (Banana Republic). 

Η Ονδούρα, η Κολομβία, η Γουατεμάλα, ο Παναμάς, η Κούβα, η Νικαράγουα και άλλες χώρες υπέφεραν από την πολιτική της εταιρείας, την αγριότητα των δικτατοριών και τους μισθούς πείνας. 

Παρά την καταστολή απο τον στρατό των ΗΠΑ και τους μπράβους των εταιρειών, οι εξεγέρσεις και οι απεργίες των εργατών στα κάτεργα της United Fruit συνεχίστηκαν για πολλά χρόνια. 

Το 1959 ο Φιντέλ Κάστρο απαλλοτρίωσε τις φυτείες της United Fruit Company στην Κούβα. 

Η εταιρεία άλλαξε ονομασία και έμβλημα την δεκαετία του 80 (Chiquita) και για να ξεπλύνει την μαύρη ιστορία της. 

Και με το νέο όνομα χρηματοδότησε και χρησιμοποίησε για "προστασία" ακροδεξιές παραστρατιωτικές οργανώσεις στην Κολομβία, που δολοφονούσαν πολίτες και τρομοκρατούσαν τους εργάτες. 

Οι "επενδύσεις" στον καπιταλιστικό κόσμο συνεχίζονται μέχρι σήμερα.

«Κατά τη διαδρομή μου είχα την ευκαιρία να περάσω απ’ την «επικράτεια» της United Fruit Co, πείθοντας με ακόμη μια φορά πόσο απαίσια είναι αυτά τα καπιταλιστικά χταπόδια. Ορκίστηκα μπροστά σε μια φωτογραφία του παλαιού και θρηνημένου συντρόφου Στάλιν ότι δεν θα ησυχάσω μέχρι να δω τον αφανισμό αυτών των χταποδιών». (Πηγή: Jon Lee Anderson, Che Guevara: A revolutionary life, 1997). che

Παρουσίαση Viva La Revolucion  

Η ΠΤΩΣΗ... ΑΠ ΤΟΝ ΑΝΤΙΚΑΠΝΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟ ή ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ... ??

Πιστεύω ότι το πρόβλημα της πτώσης τζίρου στα καταστήματα εστίασης δεν είναι μόνο ο αντικαπνιστικός νόμος.
Αυτός είναι η αφορμή σε ένα πιο ουσιαστικό ζήτημα.

Της ύπαρξης τόσων απίθανα πολλών καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος που εκτινάχθηκαν τα χρόνια της κρίσης.

Ετσι ενώ κλείσανε χιλιάδες καταστήματα λιανεμπορίου ή άλλα συνοικιακά μαγαζιά γιατί πολύ απλά καταστράφηκαν, το κενό ήρθαν κ το κάλυψαν καφετέριες, εστιατόρια, σουσαδικα, ποτάδικα, φροουζεν γιογκαρντ, λουκουματζιδικα, κουλουρτζιδικα κ ότι μπορεί να διανοηθεί κανείς, του ελάχιστου κεφαλαίου κ της κατασπαταλησης του εφάπαξ του παπού, κάνοντας την παροχή υπηρεσίας, βασιλιά στην αγορά.

Ετσι μια κ μόνο αφορμή, θα έριχνε στα βάραθρα έναν πεπερασμένο τζιρο που πρέπει να τον μοιραστούν τόσοι πολλοί, σε μια διαλυμένη οικονομία όπου το εισόδημα χρόνο με τον χρόνο μειώνεται, παρά τα συριζαιικα κ νεοδημοκρατικα παραμύθια της ανάπτυξης κ του τέλους της κρίσης κ των μνημονιων.

Η καταβαραθρωση του τζίρου κ τα λουκέτα θα αυξηθούν δραματικά τον επόμενο καιρό, όπου θα σημειωθεί στασιμότητα κ τελικά πτώση τις έλευσης τουριστών, που έτσι κ αλλιώς κινούν την αγορά σε κέντρο κ τουριστικά μέρη.

Στην περιφέρεια η πτώση θα είναι γρηγορότερη κ δραματικότερη.

Χάρης Ζάβαλος

ΠΟΙΕΣ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΡΥΒΟΝΤΑΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ «ΠΟΛΥΧΡΩΜΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ» ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΑΜΕ ?; !!

Νέα αποκαλυπτικά στοιχεία για την οργάνωση - πυλώνα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και τα παρακλάδια της

«ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» - ΝED

Χρηματοδότης «αυθόρμητων» κινημάτων με αμερικανική πατέντα

Σε προηγούμενο δημοσίευμα (28 - 29/12/2019), αναφερθήκαμε στο βρώμικο ρόλο μιας οργάνωσης - «βραχίονα» της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής της οργάνωσης «National Endowment for Democracy» (NED - «Εθνική Επιχορήγηση για τη Δημοκρατία»), ως βραχίονα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Η οργάνωση αυτή, στην πολυετή της θητεία, επιχορηγεί με εκατοντάδες εκατ. δολάρια και παρέχει τεχνογνωσία σε «κινήματα» που πρωτοστατούν σε «πολύχρωμες επαναστάσεις» και κινητοποιήσεις ενάντια σε κυβερνήσεις και καθεστώτα ανά τον κόσμο που δεν ευθυγραμμίζονται με τα συμφέροντα των ΗΠΑ.

«Ο βίος και η πολιτεία» της αμερικανικής αυτής οργάνωσης είναι αποκαλυπτικά για τις μεθόδους παρέμβασης των ΗΠΑ στο εσωτερικό τρίτων χωρών, προκειμένου να προωθούν τα συμφέροντά τους, σε βάρος των λαών, που είναι οι μόνοι αρμόδιοι να αποφασίζουν για το παρόν και το μέλλον τους.

Οι σκοποί και η δράση της ΝED επιβεβαιώνουν ότι κινήματα για τη «δημοκρατία», τις «ελευθερίες» και τα «ανθρώπινα δικαιώματα», που παρουσιάζονται ως «αυθόρμητα», σε χώρες που συγκεντρώνουν έντονα το ενδιαφέρον των ΗΠΑ και άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, στο πλαίσιο του μεταξύ τους ανταγωνισμού, μόνο τέτοια δεν είναι.

Μέσα από τέτοιες οργανώσεις, η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ αξιοποιεί υπαρκτές αντιθέσεις και τη λαϊκή δυσαρέσκεια σε διάφορες χώρες, για να παρεμβαίνει σε διεργασίες στο κίνημα, για να χειραγωγήσει τέτοιες διεργασίες στην κατεύθυνση αλλαγής κυβερνήσεων και την αντικατάστασή τους από κυβερνήσεις πιο συμβατές με τα αμερικανικά συμφέροντα και λιγότερο φιλικές σε ανταγωνιστές των ΗΠΑ.

Δεν διστάζουν, μάλιστα, να χρησιμοποιούν και αναγνωριστικά με ισχυρούς αγωνιστικούς συμβολισμούς, όπως η γροθιά, το αστέρι και άλλα, σε διάφορες παραλλαγές τους, για να δημιουργούν συνειρμούς, να μπερδεύουν, να προκαλούν συγχύσεις και να εμφανίζουν ένα ριζοσπαστικό προφίλ. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μάρκετινγκ.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της βρώμικης δράσης που αναπτύσσει η NED, είναι η χρηματοδότηση του «κινήματος» «Otpor!» στη Γιουγκοσλαβία, για να στηρίξει αντιπολιτευόμενες στον Πρόεδρο Μιλόσεβιτς οργανώσεις και κόμματα, μετά την ιμπεριαλιστική επέμβαση του 1999, που οδήγησε στον πλήρη διαμελισμό της πρώην ενιαίας Γιουγκοσλαβίας.

Η αποστολή του «Otpor!» δεν τελείωσε με την ανατροπή του Μιλόσεβιτς, αλλά συνέχισε τη δράση του και μετά, παίζοντας πλέον τον ρόλο «εκπαιδευτή» και μεταφέροντας «τεχνογνωσία» σε οργανώσεις και «κινήματα» άλλων χωρών, που συνδέονται μέσα από διάφορα κανάλια με την αμερικανική ΝED.

Δίνοντας συνέχεια στο αποκαλυπτικό δημοσίευμα, ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει σήμερα αναλυτικά την περίπτωση του «Otpor!», τις διασυνδέσεις και τις αποστολές που του ανέθεσε η ΝED στο καινούργιο σκηνικό που δημιούργησαν στα Βαλκάνια, και όχι μόνο, η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και η εγκαθίδρυση της αμερικανοΝΑΤΟικής «ειρήνης» με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών.

ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ «OTPOR!» ΚΑΙ CANVAS ΣΤΗΝ ΠΡΩΗΝ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ

Εξαγωγή τεχνογνωσίας στην οργάνωση «πολύχρωμων επαναστάσεων»

Νέες, αναβαθμισμένες αποστολές μετά την ανατροπή Μιλόσεβιτς και τον πλήρη διαμελισμό της χώρας
Στις 24 Σεπτέμβρη 2000, περίπου έναν χρόνο μετά την ολοκλήρωση των δολοφονικών βομβαρδισμών των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στη Γιουγκοσλαβία, οι πρόωρες προεδρικές εκλογές στη χώρα σημείωσαν ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά συμμετοχής, 72%.

Ακολούθησε πολιτική κρίση, καθώς ο συνασπισμός της αντιπολίτευσης δεν δέχτηκε το αποτέλεσμα, με βάση το οποίο θα έπρεπε να ακολουθήσει και δεύτερος γύρος, υποστηρίζοντας πως ο υποψήφιός της, Βόισλαβ Κοστούνιτσα, έλαβε την απόλυτη πλειοψηφία, πάνω από το 50,01% των ψήφων.

Η κρίση κορυφώθηκε με τη λεγόμενη «επανάσταση της Μπουλντόζας», στις 5 Οκτώβρη, όταν ο Πρόεδρος Μιλόσεβιτς παραιτήθηκε μετά από επεισοδιακές διαδηλώσεις και την εισβολή διαδηλωτών στο Κοινοβούλιο.
Βασικός ενορχηστρωτής της εκστρατείας ενάντια στον Μιλόσεβιτς ήταν το «κίνημα» «Otpor!» (Αντίσταση!), που συστάθηκε τον Οκτώβρη του 1998 από φοιτητές του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου, με σκοπό την ανατροπή του. Βασική αρχή του «Otpor!» ήταν η «μη βίαιη πάλη» και κεντρικό πολιτικό σύνθημα το «Gotov je» («Εχει τελειώσει»).
Τα κόμματα του συνασπισμού με ηγέτη τον Κοστούνιτσα και κυρίως το «Otpor!» ενισχύθηκαν συνολικά, σύμφωνα με ρεπορτάζ της «Washington Post», από το 1999 με 41 εκατ. δολάρια από τις ΗΠΑ, γεγονός που επιβεβαίωσε δημόσια και η αμερικανική κυβέρνηση.1

Ο συνασπισμός κομμάτων συγκροτήθηκε τον Οκτώβρη του ίδιου έτους σε συνέδριο που διοργάνωσε στη Βουδαπέστη το National Democratic Institute (NDI), οργάνωση του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ και ένας εκ των τεσσάρων βασικών πυλώνων της National Endowment for Democracy (NED). 
Εκεί συμμετείχαν ακτιβιστές και στελέχη κομμάτων της αντιπολίτευσης, που συμφώνησαν στη σύσταση του πολιτικού συνασπισμού με ηγέτη τον Κοστούνιτσα.

Μετά την «επιτυχία» αυτή του «Otpor!», τα δυο ηγετικά στελέχη του, Σρτζα Πόποβιτς και Σλόμπονταν Ντζίνοβιτς, ακολούθησαν διαφορετικές πορείες, με τον πρώτο να εκλέγεται το 2001 βουλευτής με το σοσιαλδημοκρατικό Δημοκρατικό Κόμμα και τον δεύτερο να ιδρύει στο Βελιγράδι την εταιρεία τηλεπικοινωνιών «Mediaworks».

Στη συνέχεια, το «κίνημα» επιχείρησε να μετεξελιχθεί σε πολιτικό κόμμα, συμμετέχοντας στις εκλογές του 2003 στη Σερβία, χωρίς όμως να καταγράψει κάποια αξιόλογη επίδοση (πήρε μόλις το 1,6% των ψήφων). Ενας σοβαρός παράγοντας για το «ξεφούσκωμά» του ήταν τα δημοσιεύματα που συνέδεσαν το «κίνημα» με την αμερικανική χρηματοδότηση σε κόμματα και οργανώσεις της Γιουγκοσλαβίας την περίοδο 1992-2000.

Η NED έθεσε το «Otpor!» στην επετειακή ετήσια έκθεση απολογισμού της για τα 20 χρόνια δράσης με υπερηφάνεια δίπλα στα υπόλοιπα «κινήματα» που οργάνωσε ή στήριξε στην ιστορία της όπου Γης, για την ανατροπή καθεστώτων και κυβερνήσεων που δεν «συντονίζονταν» με την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Ανάμεσα σε αυτά και η γνωστή «Αλληλεγγύη» του Λεχ Βαλέσα.

Μια βιομηχανία εξαγωγής «κυβερνητικών αλλαγών»

Διαδηλώνοντας με τα σύμβολα του «Otpor!» στην Αίγυπτο, το 2007

Η συσσωρευμένη τεχνογνωσία δεκαετιών που απέκτησαν από τις ΗΠΑ μέσω της NED οι Σέρβοι του «Otpor!», δεν πήγε στράφι την περίοδο που ακολούθησε.
Ετσι, στα τέλη του 2003, 
ο Πόποβιτς μαζί με τον πρώην συνεργάτη του στο «Otpor!», Ιβάν Μάροβιτς, δημιούργησαν στο Βελιγράδι το «Κέντρο Εφαρμοσμένης Μη βίαιης Δράσης και Στρατηγικής» (Center for Applied Nonviolent Action and Strategies - CANVAS). Βασικά στελέχη αυτού του «κέντρου εκπαίδευσης πολιτικών ακτιβιστών» είναι άλλοι δύο πρώην πρωταγωνιστές του «Otpor!», ο προαναφερθείς Τζίνοβιτς και ο Σίνισα Σίκμαν.

Η δραστηριότητά τους δεν αποτελεί μυστικό. Οι παραπάνω «εκπαιδευτές» έχουν δώσει κατά καιρούς πολυάριθμες συνεντεύξεις για το πώς εκπαιδεύουν τους οργανωτές «κινημάτων» «υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας». 

Σύμφωνα με τους ίδιους, έχουν εκπαιδεύσει «πολιτικούς ακτιβιστές» σε περίπου 50 χώρες, σημειώνοντας ιδιαίτερη «επιτυχία»:

Το 2003 στη Γεωργία, όπου το «κίνημα» «Kmara!» («Αρκετά») πυροδότησε τη λεγόμενη «επανάσταση των Ρόδων», που αντικατέστησε τον Πρόεδρο Σεβαρντνάτζε.

Το 2004 στην Ουκρανία, το αντίστοιχο «Pora!» («Ηρθε η ώρα») αποτέλεσε την κινητήρια δύναμη της «Πορτοκαλί επανάστασης».

Στον Λίβανο, επίσης, οι «μαθητές» του CANVAS έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην «επανάσταση των Κέδρων».

Το 2007 στην Αίγυπτο, της «Αραβικής άνοιξης», η ανατροπή του Χόσνι Μουμπάρακ «χρεώθηκε» μεταξύ άλλων και στο «Κίνημα της 6ης Απριλίου», του οποίου κύρια μέλη, όπως ο Mohamed Adel, παρακολούθησαν τα «μαθήματα» του CANVAS στο Βελιγράδι.2

Με παραλλαγή των ίδιων συμβόλων, σε διαδήλωση στον Λίβανο (από ιστοσελίδα σχετική με τις δράσεις της «Otpor!»)

Σήμερα, το CANVAS διατηρεί δραστηριότητα σε Βιρμανία, Βενεζουέλα, Ζιμπάμπουε, Σουαζιλάνδη, Συρία, Σουδάν, Αίγυπτο, Σομαλιλάνδη, Τυνησία και Λευκορωσία, αλλά και στο Ιράν, όπου όμως το λεγόμενο «Πράσινο Κίνημα» για την «αποκατάσταση της Δημοκρατίας» το 2009 δεν κατάφερε να πετύχει την ανατροπή του Αχμαντινετζάντ.

Η μετεξέλιξη σε ...ακαδημία «μη βίαιων» κινημάτων

Από το 2008, το CANVAS συνεργάζεται με το τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου, ενώ ακολούθησαν συνεργασίες με διάφορα πανεπιστήμια των ΗΠΑ, όπως το Columbia, η Νομική Σχολή του Χάρβαρντ και πολλά άλλα.

Στην ιστοσελίδα του «κέντρου εκπαίδευσης» μπορεί κανείς να βρει πολυάριθμα άρθρα και συνεντεύξεις των «εκπαιδευτών», ακόμα και τα εγχειρίδια εκπαίδευσης των «ακτιβιστών» που οργάνωσαν και οργανώνουν τις διάφορες «χρωματιστές επαναστάσεις».

Κάποια από αυτά είναι μεταφρασμένα σε μέχρι και 19 γλώσσες, όπως το «50 κρίσιμα σημεία της μη βίαιης πάλης» και το «Εγχειρίδιο δουλειάς με ακτιβιστές», το οποίο αποτελεί τη συμπυκνωμένη έκδοση του βασικού εγχειριδίου διδασκαλίας τους, τον «Οδηγό για την αποτελεσματική μη βίαιη πάλη».

Θεωρητική βάση των επεξεργασιών και «μαθημάτων» του CANVAS αποτελεί το «Εγχειρίδιο για τη Μη Βίαιη Αντίσταση» του Τζιν Σαρπ, ιδρυτή του αμερικανικού Ιδρύματος «Albert Einstein».

Ουκρανία: «Πορτοκαλί επανάσταση» με τις σημαίες της «Pora!»

Η πρακτική της «μη βίαιης αντίστασης» συνίσταται στην επίτευξη κοινωνικοπολιτικών στόχων μέσω συμβολικών διαμαρτυριών, άρνησης για συνεργασία σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο, κοινωνικής ανυπακοής και άλλων μεθόδων χωρίς τη χρήση φυσικής βίας.

Ο Τζιν Σαρπ έχει προσδιορίσει 198 μεθόδους «μη βίαιης» αντίστασης που μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την άμυνα, όπως τονίζεται, μιας χώρας από επεμβάσεις, δικτατορίες ή και την αμφισβήτηση κοινωνικών συστημάτων.

Μερικά απ' αυτά είναι απεργίες πείνας, παράλυση των μέσων συγκοινωνιών, κοινωνική ανυπακοή, δημοσίευση παράνομων εφημερίδων, ανυπακοή φοιτητική, διαδηλώσεις παιδιών, μεμονωμένες και μαζικές παραιτήσεις.

Σε άρθρο του, το περιοδικό «Foreign Policy» μετέφερε τη συζήτηση με τον Μάροβιτς, ο οποίος είχε πάψει τότε να δουλεύει ως εκπαιδευτής του CANVAS. 

Μιλώντας για το πόσο «αυθόρμητες» είναι τελικά οι συγκεκριμένες «επαναστάσεις», σχολίασε πως «φαίνεται πως ο κόσμος απλά κατέβηκε στους δρόμους. Αλλά είναι το αποτέλεσμα μηνών ή χρόνων προετοιμασίας. Είναι μια πολύ βαρετή δουλειά μέχρι ένα σημείο, όταν μπορείς πλέον να οργανώνεις μαζικές κινητοποιήσεις ή και απεργίες. Αν σχεδιαστούν προσεκτικά, από τη στιγμή που αρχίζουν, η ολοκλήρωσή τους είναι ζήτημα βδομάδων».3

Ταχύρρυθμα σεμινάρια

Γυναίκες διαδηλώνουν στο Σουδάν (από ιστοσελίδα του CANVAS, που επιχειρηματολογεί υπέρ της μεγαλύτερης εμπλοκής των ΗΠΑ στις εξελίξεις στη χώρα)

Η εκπαίδευση των «ακτιβιστών» αποτελείται από 20 μαθήματα, που διαρκούν από 6 έως 13 μέρες, είτε στο Βελιγράδι, είτε και σε άλλες χώρες και χωρίζεται σε 3 τομείς: Θεωρία, Στρατηγική και Πρακτικές.

Περιλαμβάνουν όλα τα «καίρια σημεία οργάνωσης ενός κινήματος», από γενικές κατευθύνσεις, όπως τον στρατηγικό σχεδιασμό και τις αρχικές δράσεις, ζητήματα διαχείρισης ανθρώπινων και υλικών πόρων, τρόπους ανεύρεσης χρηματοδότησης, μέχρι και συγκεκριμένες οδηγίες διαχείρισης της ψυχολογίας των μαζών και αντίδρασης στην αναμενόμενη κρατική καταστολή, συμβουλές για τον βαθμό μυστικότητας της οργάνωσης και διαμόρφωσης «κουλτούρας ασφάλειας», τον ρόλο «ξένων υπηκόων» στο κίνημα, μεθόδους στρατολογίας και εκπαίδευσης μελών καθώς και υποθετικά σενάρια και ασκήσεις.

Ιδιαίτερο βάρος δίνεται στο επικοινωνιακό προφίλ των «κινημάτων», τα οποία στοχεύουν σε πρώτο στάδιο κυρίως σε νέους, μαθητές, φοιτητές αλλά και εκπαιδευτικούς.

Τα σύμβολα και οι μέθοδοι που εφαρμόζονται πρέπει να είναι «πιασάρικα», τονίζουν οι εκπαιδευτές του CANVAS. Η ασπρόμαυρη γροθιά που αποτελούσε το σύμβολο του «Otpor!» χρησιμοποιήθηκε απαράλλαχτη από τους «μαθητευόμενους» σε Αίγυπτο και Γεωργία ή με διάφορες παραλλαγές της αλλού, όπως στη Βενεζουέλα το 2007.

Αλλο ένα κοινό αποτελεί η χρήση «εναλλακτικών - κωμικών» μορφών, στο πρότυπο που το «Otpor!» χρησιμοποίησε τα σκετς της διάσημης βρετανικής σειράς «Monty Pythons» στη Γιουγκοσλαβία.

«Στόχος των βίαιων μορφών πάλης», όπως μεταξύ άλλων οι τρομοκρατικές επιθέσεις και η διενέργεια συμβατικών πολέμων, αναφέρει το εγχειρίδιό τους, είναι η κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας. 
«Η Στρατηγική μη βίαιη πάλη αποτελεί μια αποτελεσματική εναλλακτική των παραπάνω, με στόχο την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας ή την άρνησή της σε κάποιον άλλο».

Αυτό που ο Πόποβιτς και οι συνεργάτες του έμαθαν από την πείρα τους, ήταν πως τα «κινήματα» που έστησαν ήταν «μίας χρήσης». Οπως γράφουν στο εγχειρίδιό τους, ο στόχος και τα συνθήματα των «κινημάτων» τους, για να πετύχουν την αναγκαία αποτελεσματικότητα, χρειάζονται την ενότητα ενός συνασπισμού κομμάτων και οργανώσεων με έναν κοινό στόχο, «ένα πρόσωπο ή μια συγκεκριμένη πολιτική».

Μετά την επίτευξη του στόχου τους, την ανατροπή για παράδειγμα ενός Προέδρου ή μιας κυβέρνησης, τα «κινήματα» αυτά χάνουν τη δυναμική τους σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Η συνεργασία με αξιωματούχους των ΗΠΑ

Φοιτητής στη Σερβία πετάει φυλλάδια της «Otpor!» από ταράτσα του Βελιγραδίου το 2000

Ρόλο - κλειδί στην αφετηρία του CANVAS φέρεται να έπαιξε ο Ρίτσαρντ Μάιλς, επικεφαλής της διπλωματικής αποστολής των ΗΠΑ στη Γιουγκοσλαβία την περίοδο 1996 - 1999 και μετέπειτα πρέσβης των ΗΠΑ στη Γεωργία (2002 - 2005, την περίοδο δηλαδή που πραγματοποιήθηκε η «επανάσταση των Ρόδων»).

Σε άρθρο του «The Guardian», το Νοέμβρη του 2004, για την εμπλοκή των ΗΠΑ στα γεγονότα στο Κίεβο4, ο Αμερικανός διπλωμάτης συνδέεται με το «Otpor!» και το CANVAS, ενώ αναφέρεται πως οι βασικές αμερικανικές υπηρεσίες που εμπλέκονται με αυτές τις εκστρατείες είναι τα δύο ινστιτούτα του Ρεπουμπλικανικού και του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ (NDI & IRI), που λαμβάνουν χρηματοδότηση από την NED, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, η «USAid», η ΜΚΟ «Freedom House» και η «Open Society Foundations» που ίδρυσε ο γνωστός επιχειρηματίας Τζορτζ Σόρος.

Τη χρηματοδότηση από τις παραπάνω πηγές αποδεικνύει και εσωτερικό ενημερωτικό σημείωμα για το CANVAS, της εταιρείας «Stratfor», που διέρρευσε το 2013 από την πλατφόρμα «WikiLeaks». 

Η «Stratfor» είναι μια ιδιωτική «εταιρεία πληροφοριών και διαχείρισης κρίσεων» στις ΗΠΑ, που παρέχει πολιτικές, οικονομικές και στρατηγικές αναλύσεις και εκτιμήσεις σε μονοπωλιακούς ομίλους, αλλά και σε κυβερνήσεις.

Στο σημείωμα προστίθενται στους υποστηρικτές του CANVAS και άλλα «ευαγή ιδρύματα» των ΗΠΑ, όπως το Ιδρυμα «Albert Einstein», ενώ υπογραμμίζεται πως τα μέλη του «ίσως έλαβαν χρηματοδότηση και εκπαίδευση από τη CIA κατά τη διάρκεια του αγώνα ενάντια στον Μιλόσεβιτς», προσθέτοντας πως «ο Σίνισα Σίκμαν, ένας από τους βασικούς εκπαιδευτές του "Otpor!", έχει αναφέρει μία φορά πως η οργάνωσή του έλαβε άμεση υποστήριξη από τη CIA».

Ο Πόποβιτς φέρεται να ήρθε σε επαφή με τη «Stratfor» για πρώτη φορά το 2007, μετά από ανάλυση της εταιρείας στην οποία αναφερόταν πως το CANVAS υποδέχτηκε στο Βελιγράδι στις 5/10/2005 πέντε φοιτητές από τη Βενεζουέλα για να τους εκπαιδεύσει ώστε να ανατρέψουν τον Ούγκο Τσάβες, εκθειάζοντας τη δράση των Σέρβων: «Οταν θα δεις φοιτητές σε 5 πανεπιστήμια της Βενεζουέλας να πραγματοποιούν ταυτόχρονα διαδηλώσεις, τότε θα ξέρεις πως η εκπαίδευση έχει τελειώσει και η αληθινή δουλειά έχει ξεκινήσει»5.

Στο ίδιο σημείωμα αναφέρεται πως το ενδιαφέρον στη συνεργασία με τον Πόποβιτς και το CANVAS βρίσκεται στο ότι οι Σέρβοι «μπορούν να αποτελέσουν μεγάλη πηγή επαφών. Εχουν συναντηθεί με τις περισσότερες φοιτητικές αντικαθεστωτικές οργανώσεις που έχουν σημασία (...) Μπορούμε επίσης (σ.σ. μέσω αυτών) να αποκτήσουμε καλύτερη εικόνα για το ποιος από τις ΗΠΑ χρηματοδοτεί αυτού του τύπου τις οργανώσεις».

Οπως είναι αναμενόμενο, οι διαθέσιμες πληροφορίες γύρω από τις λεπτομέρειες της δράσης, της υποστήριξης και χρηματοδότησης τέτοιων οργανώσεων μπορούν να είναι ανακριβείς, αποπροσανατολιστικές, αρκετές φορές ακόμα και σκιώδεις. 
Η ύπαρξή τους, ακόμα και η «περηφάνια» για τη σύστασή τους, δείχνει πολλά για το εύρος και τις μεθόδους παρέμβασης ιμπεριαλιστικών κρατών όπως οι ΗΠΑ στις εξελίξεις του εσωτερικού τρίτων χωρών για την προώθηση των συμφερόντων τους.

Ο τρόπος λειτουργίας του CANVAS δεν είναι κάτι πρωτοποριακό. Αντίστοιχες επεξεργασίες - εγχειρίδια, για παράδειγμα, παράγουν με μεγάλη ένταση σχεδόν όλοι οι οργανισμοί που σχετίζονται με την NED, με αντίστοιχες θεματικές. Τέτοια είναι λόγου χάρη το εγχειρίδιο διαχείρισης επικοινωνιακών κρίσεων για πολιτικά κόμματα και το «Βιβλίο στρατηγικής για την κυβερνοασφάλεια προεκλογικών εκστρατειών», που γράφτηκαν με την υποστήριξη των NDI και IRI.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Δημήτρης ΜΑΒΙΔΗΣ

ΣΤΟΝ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

Παραπομπές

1. «The Washington Post», 11/ 12/ 2000, U.S. Advice Guided Milosevic Opposition (https:// www.washingtonpost.com/ archive/ politics/ 2000/ 12/ 11/ us-advice- guided- milosevic- opposition/ ba9e87e5- bdca- 45dc- 8aad- da6571e89448/)

2. «Foreign Policy», 17/ 2/ 2011, Revolution U (https:// foreignpolicy.com/ 2011/ 02/ 17/ revolution -u -2/)

3. Ο.π.

4. «The Guardian», 28/ 11/ 2004, US campaign behind the turmoil in Kiev (https:// www.theguardian.com/ world/ 2004 /nov/ 26/ ukraine.usa)

5. https:// worldview.stratfor.com/ article/ venezuela- marigold- revolution

Παρουσίαση Viva La Revolucion 

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ

Από
Κατιούσα
Άρθρο του Γιώργου Μαρίνου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, δημοσιεύεται σήμερα στην «Εφημερίδα των Συντακτών». 

Παρατίθεται το άρθρο:

«Οι πόλεμοι στη Συρία, τη Λιβύη, την Υεμένη, η όξυνση της κατάστασης στον Περσικό Κόλπο, στα Βαλκάνια, στο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο είναι μέρος των επικίνδυνων αντιθέσεων και ανταγωνισμών των αστικών τάξεων και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων που γεννάει το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα.

Χαρακτηριστικό στοιχείο είναι η ενίσχυση της αμερικανοΝΑΤΟικής επέμβασης στην περιοχή και η όξυνση των ανταγωνισμών με τη Ρωσία και την Κίνα. Πρόκειται για αδυσώπητη αντιπαράθεση για τον έλεγχο των υδρογονανθράκων, αγωγών και αγορών.

 Δίπλα στους μεγάλους “παίχτες” κινούνται οι αστικές τάξεις πολλών κρατών για τη δική τους γεωστρατηγική αναβάθμιση. Σ’ αυτόν το φαύλο κύκλο εκδηλώνεται ο ανταγωνισμός ανάμεσα στην ελληνική και την τουρκική αστική τάξη, που κλιμακώνει την επιθετικότητα αξιοποιώντας την οικονομική, στρατιωτική της δύναμη. Η ΝΑΤΟική Τουρκία διατηρεί την κατοχή στην Κύπρο, εισβάλλει στη Συρία, εμπλέκεται στρατιωτικά στη Λιβύη, διεκδικεί αλλαγή συνόρων στο Αιγαίο.

Η ελληνική αστική τάξη και τα κόμματά της δεν είναι “αθώες περιστερές”. 

Έχουν εμπλέξει τη χώρα στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ στην περιοχή, χρησιμοποιώντας τη βάση της Σούδας και τις άλλες στρατιωτικές βάσεις. Επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, μέσα από το “στρατηγικό διάλογο” με τις ΗΠΑ, δημιουργήθηκαν νέες στρατιωτικές βάσεις σε Λάρισα, Στεφανοβίκειο και Αλεξανδρούπολη, τις οποίες συμπεριέλαβε η κυβέρνηση της ΝΔ στην κατάπτυστη “Ελληνοαμερικανική Συμφωνία”, που τη φέρνει θρασύτατα για επικύρωση στη Βουλή και το λαϊκό κίνημα θα δώσει αποφασιστική απάντηση.

Όμως, όσο η χώρα βυθίζεται στο βάλτο της εμπλοκής, η κατάσταση χειροτερεύει και μεγαλώνουν οι κίνδυνοι για το λαό. 

Τα περί στήριξης των “ισχυρών συμμάχων” έναντι της τουρκικής επιθετικότητας είναι αβάσιμα. 

Οι υποκριτικές αναφορές στο “διεθνές δίκαιο” ακυρώνονται με την προώθηση των στρατηγικής σημασίας σχέσεων του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των ΗΠΑ με την Τουρκία, τα ανταλλάγματα που δίνουν για να την αποσπάσουν από την επιρροή της Ρωσίας. Το ίδιο ισχύει για τις συμμαχίες με το Ισραήλ και την Αίγυπτο που εμπλέκουν την Ελλάδα σε νέο κύκλο αντιπαραθέσεων. Κι αυτό αφορά π.χ. τον αγωγό East Med που δεν υπηρετεί τους λαούς αλλά μονοπωλιακά συμφέροντα.

Οι “λύσεις” που θέτει η αστική πολιτική στο τραπέζι οδηγούν από τη “Σκύλλα στη Χάρυβδη”, είναι αντιλαϊκές. 

Η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου – Αν. Μεσογείου είναι θέση του αμερικανοΝΑΤΟικού ιμπεριαλισμού, για τη δημιουργία ενιαίου επιχειρηματικού και στρατιωτικού χώρου για να αναπτύσσονται οι δραστηριότητες των ενεργειακών κολοσσών και να κινούνται οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία και το Ιράν. Η “συνεκμετάλλευση” στρώνει το έδαφος σε απαράδεκτες “μοιρασιές” των θαλάσσιων ζωνών, που θα φέρουν νέες τουρκικές διεκδικήσεις και πιο κοντά το ενδεχόμενο σύγκρουσης.

Σ’ αυτό το φόντο προβάλλεται η προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης, αλλά οι υποστηρικτές του δεν δίνουν απάντηση σε στοιχειώδη ερωτήματα.

Τι θα περιέχει το “συνυποσχετικό” που θα καταθέσουν οι δύο πλευρές; 

       Η Τουρκία δεν περιορίζεται στη διαφορά για την υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο. Οι εξελίξεις είναι πιο σύνθετες από τα προηγούμενα χρόνια. Υπεισέρχεται ο παράγοντας των θαλάσσιων ζωνών στην Αν. Μεσόγειο. 

     Τι θα γίνει αν το τουρκικό κράτος θα θέσει ζητήματα “γκρίζων ζωνών” και αμφισβήτηση συνόρων ή δικαιωμάτων των νησιών σε υφαλοκρηπίδα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ); 

      Ποιες περιοχές της υφαλοκρηπίδας θα θέσει η κυβέρνηση προς οριοθέτηση γενικά ή με συγκεκριμένες συντεταγμένες;

Με ποια κριτήρια θα κρίνει το δικαστήριο, το οποίο εκπληρώνει το δικό του ρόλο στο ιμπεριαλιστικό σύστημα και αντικειμενικά δεν μπορεί να απαλλαγεί από γεωστρατηγικές στοχεύσεις; 

Άλλωστε αυτό το δικαστήριο δεν νομιμοποίησε τα αποτελέσματα του ευρωατλαντικού πολέμου στη Γιουγκοσλαβία και αναγνώρισε την ανεξαρτησία του προτεκτοράτου του Κοσσόβου; Επιπλέον, καλό είναι να ανοίξει η συζήτηση για την προσφυγή της Ελλάδας στη Χάγη την περίοδο 1976-1978 και το “Πρακτικό της Βέρνης” που ακολούθησε, τα οποία δίνουν διδακτική πείρα.

Το ΚΚΕ υποστηρίζει τη θέση για μη αλλαγή των συνόρων, τήρηση της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, σχέσεις καλής γειτονίας με την Τουρκία και όλες τις χώρες. 

Ενίσχυση του αγώνα κατά της Ελληνοαμερικανικής Συμφωνίας για τις βάσεις, το ξήλωμά τους και την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. 

Ο λαός μας έχει το λόγο και με την πάλη του μπορεί να διαμορφώσει τους όρους για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, για να πάρει στα χέρια του το τιμόνι της εξουσίας και να ανοίξει το δρόμο για διεθνείς σχέσεις βασισμένες στο αμοιβαίο όφελος».

902.γρ

Παρουσίαση κειμένου: Viva La Revolucion

ΤΟ ΣΟΥΗΔΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΜΑΣ.

Η πικρή για το λαό εμπειρία των ΣΔΙΤ από το «πρότυπο σύστημα Υγείας» στη Σουηδία

Αποκαλυπτικά στοιχεία από τη συζήτηση του «Ριζοσπάστη» με εργαζόμενους στο σουηδικό νοσοκομείο «Καρολίνσκα»

Το νοσοκομείο «Καρολίνσκα», πρότυπο του «σουηδικού μοντέλου» της εμπορευματοποίησης της Υγείας
Στο πλαίσιο της προώθησης της παραπέρα εμπορευματοποίησης της Υγείας και της πλήρους μετατροπής των δημόσιων νοσοκομείων σε επιχειρήσεις, σε συνέχεια της αντιλαϊκής πολιτικής που υπηρέτησαν όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης προανήγγειλε από το βήμα της Βουλής κατά τη συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού ότι μέσα στο 2020 «θα ξεκινήσει η πιλοτική συνεργασία τριών δημόσιων νοσοκομείων με τον ιδιωτικό τομέα σύμφωνα με το σουηδικό μοντέλο».

Εξειδικεύοντας παραπέρα τις εξαγγελίες αυτές, φιλοκυβερνητικά μέσα τις επόμενες μέρες, με ρεπορτάζ και συνεντεύξεις, πρόβαλλαν ως πρότυπο του εν λόγω «μοντέλου» το σουηδικό πανεπιστημιακό νοσοκομείο «Καρολίνσκα».

Πίσω από το... σουηδικό περιτύλιγμα της εμπορευματοποίησης, βέβαια, υπάρχει η πικρή για το λαό πραγματικότητα: Ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με εργαζόμενους του νοσοκομείου «Καρολίνσκα», οι οποίοι αποκαλύπτουν με χαρακτηριστικά στοιχεία το πραγματικό πρόσωπο του περιβόητου «σουηδικού μοντέλου» και τις συνέπειες αυτής της πολιτικής τόσο για τους εργαζόμενους στην Υγεία όσο και συνολικά για τις παρεχόμενες υπηρεσίες στο λαό.

«Πρότυπο» απολύσεων, «ευέλικτης» εργασίας και εντατικοποίησης

Το πανεπιστημιακό νοσοκομείο «Καρολίνσκα», που παρουσιάζεται ως το πρότυπο του «σουηδικού μοντέλου» των Συμπράξεων Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) στην Υγεία, δεν είναι ένα τυχαίο νοσοκομείο: Είναι από τα μεγαλύτερα και κορυφαία στον τομέα της Εκπαίδευσης και της Ερευνας στη Σουηδία, καθώς εκεί γίνεται το 30% της ιατρικής εκπαίδευσης και το 40% ιατρικής ακαδημαϊκής έρευνας.

Το 2010 υπογράφηκε η πρώτη ΣΔΙΤ στο χώρο της Υγείας μεταξύ του συγκεκριμένου νοσοκομείου με ιδιωτική εταιρεία, για την ανάπτυξη, κατασκευή, λειτουργία, συντήρηση και χρηματοδότηση της νέας πτέρυγας του νοσοκομείου (New Karolinska Solna University Hospital), με σκοπό όπως αναφερόταν «να αυξηθεί η αποδοτικότητα του νοσοκομείου».

Ο προϋπολογισμός για τη δημιουργία του νέου νοσοκομείου ήταν 14 δισεκατομμύρια σουηδικές κορόνες (γύρω στα 1,3 δισ. ευρώ). Τελικά κόστισε 61,4 δισ. κορόνες (5,8 δισ. ευρώ), που τα πλήρωσαν - όπως γίνεται πάντα στον καπιταλισμό - οι εργαζόμενοι μέσω των φόρων και τα καρπώθηκαν μονοπωλιακοί όμιλοι.

Σήμερα η «ειδυλλιακή» εικόνα στο «πρότυπο» νοσοκομείο «Καρολίνσκα» έχει ως εξής: 

Απολύονται 600 εργαζόμενοι, εκ των οποίων οι 250 είναι γιατροί (το 9% του συνόλου των γιατρών) και οι 350 νοσηλευτικό προσωπικό (12% του συνόλου). Είχε προηγηθεί η απόλυση δεκάδων εργαζομένων στις διοικητικές υπηρεσίες. Οι εναπομείναντες έχουν γονατίσει από τις υπερωρίες και την εντατικοποίηση της εργασίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις παρεχόμενες υπηρεσίες στους ασθενείς.

Την ίδια ώρα, το νοσοκομείο μπαίνει μέσα 160 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, λόγω της ακριβής «ενοικίασης» γιατρών και νοσοκόμων από μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες, ενώ μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα δίνουν και παίρνουν σχετικά με τις υπερβολικά υψηλές αμοιβές των οικονομικών μάνατζερ και των στελεχών της διοίκησης του νοσοκομείου.

Η πραγματικότητα πίσω από τη βιτρίνα του «σουηδικού μοντέλου»

Αντίστοιχη είναι η εικόνα συνολικά πίσω από τη βιτρίνα και την προπαγάνδα που αναφέρει ότι η καπιταλιστική Σουηδία διαθέτει «ένα από τα πιο επιτυχημένα συστήματα Υγείας παγκοσμίως».

Η πραγματικότητα για τους εργαζόμενους και το λαό αποτυπώνεται στη συνεχιζόμενη επιδείνωση των υπηρεσιών που λαμβάνουν από το δίκτυο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και τα νοσοκομεία, εξαιτίας της μεγάλης έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού, αλλά και με την ιδιωτικοποίηση όλων των βαθμίδων Υγείας.

Τα νοσοκομεία είναι νομαρχιακά και ο ανταποδοτικός φόρος είναι 9% - 11% ανάλογα με τη νομαρχία. Πάνω από το 50% των Κέντρων Υγείας έχουν περάσει σε επιχειρηματικούς ομίλους, ενώ στη Στοκχόλμη είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα, αφού το παραπάνω νούμερο φτάνει στα 2/3 των Κέντρων Υγείας. Σε ιδιωτικά χέρια βρίσκεται και το 25% των γηροκομείων.

Οι ασθενείς αντιμετωπίζονται πλήρως ως πελάτες, πληρώνοντας τα έξοδα είτε μέσω των φόρων, είτε στην επίσκεψη στο Κέντρο Υγείας ή στο νοσοκομείο. Οι αναμονές για εξετάσεις ξεπερνούν τους δυόμισι μήνες. Κάθε επίσκεψη στο Κέντρο Υγείας κοστίζει 200 κορόνες (20 ευρώ), εκτός από τους νέους μέχρι 20 ετών για τις περισσότερες πόλεις. Η επίσκεψη μάλιστα σε εξειδικευμένο γιατρό ανεβαίνει στα 35 ευρώ.

Η αγοραία αντίληψη στην Υγεία φανερώνεται και από τον όρο ότι αν κατά τη διάρκεια ενός χρόνου ένας ασθενής συμπληρώσει τόσες επισκέψεις που αντιστοιχούν στο ποσό των 120 ευρώ, τότε... από κει και μετά είναι δωρεάν για τον υπόλοιπο χρόνο. Αντίστοιχα, στα φάρμακα, η συμμετοχή του κράτους αρχίζει... αφού πρώτα ο ασθενής έχει καταβάλει 230 ευρώ το χρόνο μετά από συνταγογράφηση γιατρού!

Ταυτόχρονα υπάρχουν εσωτερικές εντολές, κυρίως από τους επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στο χώρο της Υγείας, αλλά τα τελευταία χρόνια και από τους δημόσιους φορείς, για την εντατικοποίηση της δουλειάς των γιατρών και το... ξεπέταγμα των ιατρικών εξετάσεων, μέσα από τη χρονομέτρησή τους, μιας και η κάθε επίσκεψη επιχορηγείται από το Δημόσιο. Ετσι, δεν είναι σπάνιο φαινόμενο η επίσκεψη στο γιατρό να διαρκεί μόλις 6 με 7 λεπτά, έτσι ώστε να χωρέσουν περισσότεροι ασθενείς στο πρόγραμμα...

Το υπουργείο Υγείας αλλά και οι περιφέρειες που είναι υπεύθυνες για το σύστημα Υγείας, μειώνουν κάθε χρόνο τον προϋπολογισμό για τα έξοδα Υγείας, ενώ οι οικονομικοί σύμβουλοι έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο, καθώς «βοηθούν» τα Κέντρα Υγείας ή τα νοσοκομεία να περικόψουν τις δαπάνες, κύρια από το προσωπικό ή τους ασθενείς, με κυρίαρχο στοιχείο τη μείωση των δαπανών σε φάρμακα, εξετάσεις και εγχειρήσεις, όπως επίσης τη μικρότερη παραμονή των ασθενών στα νοσοκομεία.

Καθόλου τυχαία, ακόμα και στις σχετικές δημοσκοπήσεις, ο σουηδικός λαός κατατάσσει το ζήτημα της Υγείας και της Περίθαλψης ως το πρώτο πρόβλημα που αντιμετωπίζει, σε ποσοστά που καταγράφονται από 45% έως και 70%...
Απέναντι στην ενιαία αντιλαϊκή στρατηγική και όλες τις κυβερνήσεις που την υπηρετούν

Ολα τα παραπάνω βέβαια δεν αποτελούν κάποιο «μοντέλο» ή κάποια «εξαίρεση»: 

Αποτυπώνουν τη στρατηγική του κεφαλαίου σε όλη την ΕΕ, μέσα από την οποία τα μονοπώλια και το κράτος τους επιχειρούν να απαλλαγούν όσο γίνεται περισσότερο από το «κόστος» της υγειονομικής περίθαλψης του λαού, ανοίγοντας ταυτόχρονα νέα χρυσοφόρα πεδία για τα κέρδη τους.

Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ υλοποιούν την ίδια στρατηγική, προώθησαν τη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, έδωσαν γην και ύδωρ στους επιχειρηματικούς ομίλους για να επεκτείνουν τη δράση τους στην Υγεία και την Ασφάλιση και προετοίμασαν το έδαφος για τα νέα χτυπήματα που ετοιμάζει η σημερινή κυβέρνηση.

Υπενθυμίζεται ότι το προηγούμενο διάστημα η ηγεσία του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου σε ρόλο «λαγού» της κυβέρνησης έφερε στο τραπέζι δέσμη προτάσεων που στηρίζουν την παραπέρα εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Υγείας, ενώ προσπάθησε να στήσει φιέστα προπαγάνδισης των ΣΔΙΤ, η οποία ακυρώθηκε μετά την αποφασιστική παρέμβαση της Ομοσπονδίας Νοσοκομειακών Γιατρών (ΟΕΝΓΕ) και πρωτοβάθμιων σωματείων δημόσιων νοσοκομείων.

Μιλώντας για το θέμα στον «Ριζοσπάστη», ο Ηλίας Σιώρας, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» και γραμματέας της ΕΙΝΑΠ, επισημαίνει τα εξής:
«Στην Ελλάδα ΣΔΙΤ υπάρχουν εδώ και 30 χρόνια στα νοσοκομεία, με την εκχώρηση της καθαριότητας, της σίτισης, της φύλαξης και τεχνικών υπηρεσιών σε αδίστακτους εργολάβους. ΣΔΙΤ είναι και η εκχώρηση υπηρεσιών μηχανογράφησης, οικονομικών σε ιδιώτες. Μεγαλοπρεπώς τα παραχώρησαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Αφού λοιπόν έστρωσαν το έδαφος όλοι μαζί, τώρα το κερασάκι στην τούρτα το φέρνει η ΝΔ.

Να τι προτείνουν η ηγεσία του ΠΙΣ και οι δήθεν επιστημονικές επιτροπές εδώ και πολλά χρόνια, επί όλων των κυβερνήσεων: 

Τα νοσοκομεία να είναι Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ). Θυγατρικές επιχειρήσεις των υγειονομικών περιφερειών, που κατ' όνομα θα παραμείνουν Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ). Οι συγχωνεύσεις και η κατάργηση νοσοκομείων που έκανε η ΝΔ και διατήρησε ανέπαφες ο ΣΥΡΙΖΑ, θα επεκταθούν. Αρα θα έχουμε λιγότερα νοσοκομεία, λιγότερες κλίνες και αυθαίρετες μετακινήσεις προσωπικού. Οι μόνιμοι γιατροί - διευθυντικά στελέχη - θα είναι μόνο το 25% του συνόλου των γιατρών σε κάθε νοσοκομείο. Οταν η νοσηλεία ξεπεράσει το προβλεπόμενο κόστος, με μαθηματική ακρίβεια θα πληρώνει ο ασθενής, κι ας έχει δώσει ένα "σκασμό" λεφτά μέσω φόρων και εισφορών...

Ο λαός μας πρέπει να απορρίψει αυτήν την πολιτική και να δυναμώσει τον αγώνα του. Για αποκλειστικά κρατικό σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, καθολικό, σύγχρονο και απολύτως δωρεάν. Χωρίς καμία επιχειρηματική δράση, του οποίου οι υπηρεσίες θα αποτελούν στην πράξη κατοχυρωμένο κοινωνικό αγαθό, κι όχι όπως σήμερα, ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα. Με πλήρη κρατική χρηματοδότηση από τη φορολογία του κεφαλαίου και τον κρατικό προϋπολογισμό.

Σε ένα σύστημα που θα έχει επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, όπως αυτές προσδιορίζονται με αμιγώς επιστημονικά κριτήρια και όχι με γνώμονα το αβυσσαλέο κέρδος των επιχειρηματιών της Υγείας και του Φαρμάκου».

Δες περισσότερα Εδώ

ΤΑ "ΚΑΛΑ" ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΙΩΝ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ''ΛΥΚΟΥΣ"...

ΚΚΕ: ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, απειλή για τα κυριαρχικά δικαιώματα – 

H Ελλάδα, «γίνεται “μαγνήτης” πιθανών επιθέσεων


Βαριά και δύσκολη ατζέντα παραδίδει το 2019 στο 2020, σύμφωνα με το ΚΚΕ, που πέρα από τα εργασιακά και τα θέματα της καταστολής, τα οποία θεωρεί ότι αντιμετωπίζονται με συμπληρωματικό τρόπο από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, κορυφαίο ζήτημα θεωρεί τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά και την Ανατολική Μεσόγειο. 

Ήδη, το τελευταίο διάστημα, ο Περισσός έχει σηκώσει ψηλά το θέμα των γεωπολιτικών εξελίξεων, όπως αυτές ορίζονται από τις κινήσεις της Τουρκίας έναντι των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων από τη μία, την εμβάθυνση της ελληνοαμερικανικής στρατιωτικής συνεργασίας από την άλλη και τη στάση του Πόντιου Πιλάτου που τηρεί ως επί το πλείστον ο ευρωπαϊκός παράγοντας.

Το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που ανέδειξε την κατάθεση στη Βουλή, παραμονές Χριστουγέννων, του νομοσχεδίου που αφορά την ελληνοαμερικανική συμφωνία για τις στρατιωτικές βάσεις. 

Με ανακοίνωσή του καταγγέλλει την επέκταση της συμφωνίας, οι βάσεις της οποίας τέθηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ και την οποία χαρακτηρίζει «εγκληματική». Παράλληλα, επιχειρεί να σπάσει τον εφησυχασμό που καλλιεργείται στη συνείδηση της κοινωνίας, καλώντας σε άμεση κινητοποίηση ώστε η συμφωνία να αποσυρθεί. 

Ταυτόχρονα επαναλαμβάνει τις πάγιες θέσεις του οι βάσεις του θανάτου να ξηλωθούν και να υπάρξει αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ.

Πιο αναλυτικά, σημειώνει ότι με την «εγκληματική» αυτή συμφωνία – «που υπεγράφη τον περασμένο Οκτώβρη με την επίσκεψη του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ στην Αθήνα, στο πλαίσιο του “Στρατηγικού Διαλόγου” που ξεκίνησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ»:

• «Επιτρέπεται στην κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών να διατηρεί και να λειτουργεί στρατιωτικές και βοηθητικές υποδομές εντός των εγκαταστάσεων των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

• Ενισχύονται οι πολεμικές δυνατότητες της βάσης στη Σούδα, που υποστηρίζει ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική κ.α. στην ευρύτερη περιοχή.

• Εντάσσονται στον αμερικανοΝΑΤΟϊκό σχεδιασμό οι βάσεις, που δημιούργησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, των μη επανδρωμένων αεροσκαφών στη Λάρισα, ελικοπτέρων στο Στεφανοβίκειο Μαγνησίας, καθώς και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, όπου ήδη έχουν κάνει “απόβαση” στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ».

Το ΚΚΕ επιχειρεί να αποδομήσει την κυρίαρχη ρητορική περί του ότι οι νατοϊκές και αμερικανικές βάσεις εγγυώνται την ασφάλεια και την αμυντική προστασία της χώρας και τονίζει ότι πρόκειται για ψευτο-ισχυρισμούς «της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων του ευρωατλαντικού τόξου» για να δικαιολογηθεί αυτή η επικίνδυνη πολιτική που μετατρέπει τη χώρα «σε ορμητήριο πολέμου και επεμβάσεων για την προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών».

Τρεις προειδοποιήσεις

Ειδικότερα, κάνει (ή επαναλαμβάνει) τρεις επισημάνσεις που έχουν χαρακτήρα προειδοποίησης:

– Ότι η Ελλάδα, «γίνεται “μαγνήτης” πιθανών επιθέσεων, όπως προειδοποιούν οι δηλώσεις των ρωσικών και ιρανικών επιτελείων, που έχουν τονίσει πως θα στρέψουν τους πυραύλους τους σε κράτη που φιλοξενούν αμερικανικές βάσεις, σε περίπτωση που απειληθούν οι χώρες τους».

– Ότι η «επέκταση των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα περιπλέκει παραπέρα την τεταμένη κατάσταση στην περιοχή» και δεν προστατεύει τη χώρα από την τουρκική επιθετικότητα όπως διατείνεται η κυβέρνηση: «Η Τουρκία είναι ΝΑΤΟϊκή δύναμη και με αυτή την ιδιότητα κλιμακώνει την επιθετικότητα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, αμφισβητεί και παραβιάζει τα σύνορα.

– Ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ γράφουν στα «παλιά τους τα παπούτσια» τα ελληνικά σύνορα, θεωρούν το Αιγαίο ως ενιαίο επιχειρησιακό χώρο και προετοιμάζουν μαζί με την Ε.Ε. σχέδια διχοτόμησης και συνεκμετάλλευσης ελληνικών θαλάσσιων περιοχών, καταπατώντας κυριαρχικά δικαιώματα.

Από agonaskritis.gr/

Και
Αμερικανοί που δεν καταπίνουν αμάσητη προπαγάνδα, διαδηλώνουν σε 70 πόλεις, για να μη συρθεί η χώρα τους σε άλλον έναν πόλεμο και για να επιστρέψουν πίσω οι στρατιώτες των ΗΠΑ από το Ιράκ.
Από Κατιούσα
Φωνάζοντας συνθήματα όπως «Όχι πόλεμος με το Ιράν», «Έξω από το Ιράκ», και «Έξω οι ΗΠΑ από τη Μέση Ανατολή», πολλοί διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν τις τελευταίες ώρες στην Ουάσιγκτον, στη Νέα Υόρκη, το Σικάγο, το Λος Άντζελες και σε περίπου 70 συνολικά πόλεις των ΗΠΑ για να εκφράσουν την αντίθεσή τους στα επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια της κυβέρνησης των ΗΠΑ και στην κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή, μετά τις δολοφονίες του πανίσχυρου Ιρανού υποστράτηγου Κασέμ Σολεϊμανί, του Ιρακινού Αμπού Μάχντι αλ-Μουχάντις και 6 ακόμα ανθρώπων, από επίθεση με αμερικανικούς πυραύλους με εντολή του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.

Αμερικανοί που δεν καταπίνουν αμάσητη προπαγάνδα, διαδηλώνουν στους δρόμους έξω από το Λευκό Οίκο, στην Τάιμς Σκουέρ στη Νέα Υόρκη, έξω από τον «πύργο» του Ντόναλντ Τραμπ και αλλού, για να μη συρθεί η χώρα τους σε άλλον έναν πόλεμο και για να επιστρέψουν οι στρατιώτες από το Ιράκ.

Δείτε φωτογραφίες από τις διαδηλώσεις που έλαβαν χώρα τις τελευταίες ώρες σε πόλεις των ΗΠΑ:

Photo by ANDREW CABALLERO-REYNOLDS / AFP

Photo by ANDREW CABALLERO-REYNOLDS / AFP

Alex Edelman/Getty Images/AFP

Ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΣΤΑ "ΝΕΑ": Ο Μάγος Είναι ...το Εμπόδιο !!

μία χούφτα επιχειρηματικοί όμιλοι απολαμβάνουν όλο και περισσότερο κρατικό χρήμα, προνόμια και φοροαπαλλαγές, καθορίζουν με βάση τα κέρδη τους τι θα παραχθεί, αν θα παραχθεί, πού και με τι όρους.

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Δ.ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΣΤΑ «ΝΕΑ» ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟΥ

Ο μάγος είναι ...το εμπόδιο

Παρατίθεται το άρθρο του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα που δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Τα Νέα» του Σαββατοκύριακου 4-5 Γενάρη 2020.

«"Η σύγχρονη αστική κοινωνία, που δημιούργησε τόσο ισχυρά μέσα παραγωγής και ανταλλαγής, μοιάζει με το μάγο εκείνο που δεν καταφέρνει πια να κυριαρχήσει πάνω στις καταχθόνιες δυνάμεις που ο ίδιος κάλεσε”*

Η παραπάνω φράση αποτυπώνει το βάθος και την πραγματική αιτία των προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα η λαϊκή πλειοψηφία.
Είμαστε στην εποχή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, της ρομποτικής, της ψηφιοποίησης.

Αυτές οι εξελίξεις μαρτυρούν μία αδιάψευστη αλήθεια: Σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες, ώστε να βελτιωθεί το επίπεδο ζωής για εκατομμύρια εργαζόμενους στην χώρα μας και σε όλον τον κόσμο.

Τα αποτελέσματα όμως είναι ακριβώς τα αντίθετα. Το ρολόι αντί να πηγαίνει προς τα μπρος, γυρνάει πίσω...
Το χάσμα ανάμεσα στο πώς μπορεί να ζει σήμερα ένας εργαζόμενος και στο πώς τελικά ζει όλο και μεγαλώνει, ακόμα και αν η καπιταλιστική οικονομία βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης.

Τα σύννεφα μίας νέας κρίσης πυκνώνουν πάνω από τη διεθνή καπιταλιστική οικονομία. 

Συμμαχίες, όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, που μέχρι πρότινος θεωρούνταν ακλόνητες, υφίστανται ανακατατάξεις. Εμπορικοί πόλεμοι και γεωπολιτικές συγκρούσεις τεραστίων διαστάσεων ξεσπούν σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Εκτεταμένες περιβαλλοντικές καταστροφές θέτουν σε κίνδυνο τους λαούς.

Τα ιστορικής σημασίας γεγονότα που διαδραματίζονται μπροστά μας είναι αποτέλεσμα αυτής της αντίφασης. Την ίδια στιγμή που παράγεται τεράστιος πλούτος, η καπιταλιστική οικονομία χαρακτηρίζεται από αναρχία και ανταγωνισμούς για το ποιοι επιχειρηματικοί όμιλοι θα ιδιοποιηθούν αυτόν τον πλούτο...

Μικρογραφία αυτών είναι όσα ζούμε και στην Ελλάδα. Σήμερα θα μπορούσε ο εργαζόμενος άνθρωπος να δουλεύει λιγότερες ώρες τη μέρα, να απολαμβάνει πολύ καλύτερο επίπεδο δικαιωμάτων στη δουλειά και συνολικά στην ζωή του (ασφάλιση, Υγεία, Παιδεία, πολιτισμός, αναψυχή κ.ά), να έχει εξαλειφτεί η ανεργία, αλλά αντί γι’ αυτό έχουμε καθήλωση μισθών, διαρκή συμπίεση των δικαιωμάτων προς τα κάτω, αύξηση των ηλικιών συνταξιοδότησης. 

Παράλληλα, μία χούφτα επιχειρηματικοί όμιλοι απολαμβάνουν όλο και περισσότερο κρατικό χρήμα, προνόμια και φοροαπαλλαγές, καθορίζουν με βάση τα κέρδη τους τι θα παραχθεί, αν θα παραχθεί, πού και με τι όρους.

Η άλλη όψη αυτών των αδικιών της καπιταλιστικής ανάπτυξης είναι η εμπλοκή της χώρας σε σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. 

Αντί ο λαός μας να ζει με πραγματική ασφάλεια και σταθερή ειρήνη, με συνεργασία με όλους τους λαούς και με ικανοποίηση των αναγκών του, ζει υπό τη διαρκή απειλή, όπως αυτή αποτυπώνεται στο σημερινό επικίνδυνο ψευτοδίλημμα "υποχώρηση σε κυριαρχικά δικαιώματα και συνεκμετάλλευση με την Τουρκία ή πολεμική σύγκρουση".

 Κάθε πλευρά αυτού του διλήμματος εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για το λαό μας, τα κυριαρχικά δικαιώματα, την ειρήνη. 

Αφενός γιατί μπορεί μία πολεμική εμπλοκή να λειτουργήσει ως καταλύτης, για να προχωρήσουν τα σχέδια συνεκμετάλλευσης, τα οποία είναι και εκφρασμένος πόθος των ΗΠΑ. 

Αφετέρου τα σχέδια συνεκμετάλλευσης φέρουν το σπέρμα μίας επόμενης σύγκρουσης, αφού δεν μιλάμε για συνεργασία λαών, αλλά επιχειρηματικών κολοσσών και ισχυρών κρατών, μέσα σε συνθήκες αυξανόμενων ανταγωνισμών διεθνώς. 

Ο λαός μας εδώ και χρόνια, από όλες τις κυβερνήσεις, έχει υποστεί μία πλύση εγκεφάλου. 

Τι του λέγανε όλοι; "Όσο η Ελλάδα είναι το καλό παιδί των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ τόσο εξασφαλίζει τα σύνορα και τα κυριαρχικά της δικαιώματα". Αυτό το δόγμα χρεοκοπεί. Το δείχνουν οι εξελίξεις μετά την υπογραφή της συμφωνίας της απαράδεκτης κυβέρνησης της Τουρκίας με την λεγόμενη κυβέρνηση της Λιβύης.

Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε στρατιωτικό ορμητήριο των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, προετοιμάζεται ακόμα και για αποθήκευση αμερικάνικων πυρηνικών όπλων, καθιστώντας "στόχο" τον ελληνικό λαό. 

Ο σημερινός υπουργός Άμυνας έφτασε να δηλώνει προκλητικά πως θα ξαναματώσουμε δίπλα στους Αμερικάνους σε μελλοντικούς πολέμους (!!!). 

Ο ελληνικός λαός πληρώνει το ΝΑΤΟ με 4 δισεκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Σε αυτό τον στίβο αμερικανοπληξίας τρέχουν όλα τα άλλα κόμματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα έφτασε μέχρι και να διεκδικεί την πατρότητα του πιο σφιχτού εναγκαλισμού με τις ΗΠΑ!

Τελικά; Το ΝΑΤΟ νίπτει τας χείρας του, όταν δεν υποθάλπει το πρόβλημα. 

Η ΕΕ αρκείται σε ευχολόγια ψελλίζοντας κάποια αυτονόητα. Κάπως έτσι τροφοδοτείται η τουρκική επιθετικότητα. 

Ο υπαρκτός ενεργειακός πλούτος στην ευρύτερη γειτονιά μας (Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειος) αντί για ευχή μετατρέπεται σε "κατάρα" για τους λαούς. 

Εδώ διασταυρώνονται ισχυρά ιμπεριαλιστικά, μονοπωλιακά συμφέροντα για το ποιος θα εκμεταλλευτεί αυτές τις πηγές. 

Σε αυτήν την κόντρα παίρνει μέρος η αστική τάξη της χώρας μας, η αστική τάξη της Τουρκίας και ασφαλώς οι ΗΠΑ, αλλά και η Γαλλία, η Γερμανία, η Βρετανία, η Ιταλία κ.ά., ο σχεδιασμός των οποίων στοχεύει στον περιορισμό της "επιρροής" της Ρωσίας και της Κίνας. Απόλυτο κριτήριο για αυτά τα συμφέροντα είναι ασφαλώς τα κέρδη και όχι οι ανάγκες των λαών. Αυτοί οι ανταγωνισμοί οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Βρίσκονται πίσω από τον όλεθρο και την προσφυγιά που θερίζουν τους λαούς της Μέσης Ανατολής.

Τα παραπάνω είναι ορισμένα από όσα καθημερινά ζει ο ελληνικός λαός. 

Η ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του, σε κάθε πλευρά της ζωής του, "σκαλώνει" στο ίδιο εμπόδιο. Στον ..."μάγο" που αναφέραμε στην εισαγωγή. Δηλαδή στο γερασμένο και διεφθαρμένο σύστημα που λέγεται καπιταλισμός.
Στις σύγχρονες προκλήσεις απαιτούνται σύγχρονες λύσεις. Οι καινοτόμες παραγωγικές δυνατότητες απαιτούν και καινοτόμες σχέσεις παραγωγής.

Όσο κι αν η σκιά του "ΤΙΝΑ" (there is no alternative) πέφτει βαριά πάνω από κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα, όσο και αν ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση διέσυρε αγωνιστικές αξίες, ενισχύοντας τη συντηρητικοποίηση, όσο και αν η κυβέρνηση βαφτίζει "κανονικότητα" τη βάρβαρη πολιτική της, η μεγάλη αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί: 

Κοινωνία χωρίς φτώχεια, πολέμους, κρίσεις μπορεί να ανατείλει. Είναι ο Σοσιαλισμός, η κοινωνία για την οποία παλεύει το ΚΚΕ, όσο κι αν η πρώτη απόπειρα οικοδόμησής του σε κάποιες χώρες τον 20ο αιώνα δεν έγινε κατορθωτό να ολοκληρωθεί, ηττημένη από λάθη, αστοχίες κι ελλείψεις, μέσα σε έναν αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων. Πλέον σήμερα, στον 21ο αιώνα, η μελετημένη πείρα, μαζί με την ίδια την αντικειμενική εξέλιξη των κοινωνιών, μπορούν να μας οδηγήσουν στη νέα κοινωνία, αν το βάλουμε στόχο οι λαοί, αν αποφασίσουμε να δείξουμε την πραγματική μας δύναμη.

Μόνο έτσι μπορεί το έμπειρο εργατικό και επιστημονικό δυναμικό της χώρας να αξιοποιηθεί στο έπακρο, με κριτήριο την εξασφάλιση της λαϊκής ευημερίας. 

Μόνο έτσι μπορούν οι αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας να αξιοποιηθούν με στόχο την κάλυψη των συνδυασμένων αναγκών του λαού και της κοινωνίας. 

Μόνο έτσι ο λαός μπορεί να απολαμβάνει τον πλούτο που παράγει, έχοντας την εξουσία στα δικά του χέρια, εξασφαλίζοντας πραγματική δημοκρατία και μετατρέποντας σε πρωταγωνιστές της κοινωνικής ζωής αυτούς που σήμερα βρίσκονται στο περιθώριο: Την μεγάλη πλειοψηφία του λαού και της νεολαίας.

Ο "μάγος" προκαλεί όλο και μεγαλύτερες αντιθέσεις, όλο και πιο άλυτες αντιφάσεις, αλλά δεν θα αποσυρθεί μόνος του. Αγριεύει όλο και περισσότερο για να επιβάλει τα "θέλω" του.

Όσο οι εργατικοί αγώνες δημιουργούν και διευρύνουν ρωγμές στο σύστημα, σπάζοντας τον συμβιβασμό, τη μοιρολατρία, τόσο ο "μάγος" θα απομυθοποιείται ως αυτό που είναι: Ένας δύσκολος, αλλά όχι ανίκητος αντίπαλος.

Υποδεχόμαστε με αισιοδοξία το 2020, όσο ζοφερό και αν φαίνεται πως θα είναι. Στις σύγχρονες προκλήσεις απαντήσεις μπορεί να δώσει η καθημερινή δράση, οι εκτιμήσεις και η πρόταση εξουσίας που καταθέτει το ΚΚΕ στον λαό, ώστε αυτή να γίνει υπόθεση της πάλης και του αγώνα του.

*η φράση προέρχεται από το "Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος" που γράφτηκε το 1848 από τους Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ένγκελς».

902.gr