Απ την
Ομιλία του Δ. Κουτσούμπα στην εκδήλωση για τα 80 χρόνια από το Μάη του '36 στη Θεσσαλονίκη (VIDEO - ΦΩΤΟ):
«Φίλες και φίλοι Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Όλη αυτή η πολύπλευρη δραστηριότητα που ξετυλίγεται από το Κόμμα μας και την ΚΝΕ* μπροστά στον μεγάλο γιορτασμό των 100 χρόνων ύπαρξης και δράσης μας, που τα κλείνουμε το 2018, στοχεύει στην απόκτηση ιστορικής γνώσης και μνήμης, ιδιαίτερα από τους νέους και τις νέες.
Τέτοιας γνώσης που θα τροφοδοτεί συνεχώς τη θέληση για δράση σήμερα, για την ταξική πάλη στις μέρες μας.
Σε αυτό συμβάλει αποφασιστικά και όλη η δραστηριότητα που ξετύλιξε αυτές τις μέρες η ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη, με αποκορύφωμα την αποψινή μας εκδήλωση εδώ σε αυτόν τον όμορφο χώρο της Ρωμαϊκής Αγοράς, με αφορμή τη μεγάλη επέτειο των 80 χρόνων του συγκλονιστικού Μάη του ‘36.
Το ΚΚΕ παλεύει για να αποκατασταθεί η ιστορική αλήθεια της ταξικής πάλης στην Ελλάδα, ιδιαίτερα στις κορυφαίες στιγμές της, όπως ήταν και εκείνες οι μέρες του Μάη του ‘36. Όπως ήταν και οι μέρες της πάλης του ελληνικού λαού κατά την απελευθέρωση από τους κατακτητές και αμέσως μετά, το Δεκέμβρη του ‘44. Όπως ήταν η τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ 1946 - 1949.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι η ιδεολογική-πολιτική αστική επίθεση, με τη συμβολή των οπορτουνιστών, επικεντρώνεται σε τέτοιες περιόδους, σε τέτοια ή ανάλογα ιστορικά γεγονότα.
Όταν δηλαδή τίθεται σε αμφισβήτηση από το λαό ή και υπάρχει κίνδυνος απώλειας της αστικής εξουσίας.
Η αντίδραση όλων αυτών συμπίπτει στη διαστρέβλωση της αλήθειας.
Προσπαθούν να αμαυρώσουν κυρίως τις πιο δυνατές περιόδους επαναστατικής ανόδου, διαστρεβλώνοντας την ταξική ουσία της εξέγερσης, της επαναστατικής βίας στην κοινωνική και πολιτική διαδικασία, για τη συνολική ανατροπή, για να πάρει την εξουσία πραγματικά η εργατική τάξη, ο λαός.
Δηλαδή, η πλειοψηφία των καταπιεσμένων της σάπιας καπιταλιστικής κοινωνίας.
Επαναστατική διαδικασία που δεν σταματά, μέχρι και το οριστικό ξερίζωμα των αντιδραστικών φύτρων του παρελθόντος, για τη γιγάντωση των νέων σχέσεων, σε όλη τη δομή της νέας κοινωνίας που πρέπει να οικοδομηθεί, ώστε να περάσει πραγματικά η κοινωνία από την προϊστορία της, στην ιστορία του παρόντος και του ευτυχισμένου μέλλοντός της.
Φίλοι και φίλες
Όλα αυτά δείχνουν ποια είναι η σημασία τέτοιων ιστορικών επετείων, όπως αυτή που τιμάμε σήμερα.
Ποια είναι η σημασία των 80χρονων του παρελθόντος, από το Μάη του 36, με τα 100 χρόνια του μέλλοντος.
Είναι υπόσχεση-όρκος στην ύπαρξη και ισχυροποίηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, για την ταξική γραμμή πάλης στο δίκιο του εργάτη, του μισθωτού σκλάβου και της οικογένειάς του, ανεξάρτητα από το πόσα χρόνια έκατσε στο θρανίο, τι μορφωτικό επίπεδο έχει, ανεξάρτητα από το τι ειδίκευση έχει, ανεξάρτητα από τη μορφή της καπιταλιστικής εργασιακής σχέσης.
Είναι υπόσχεση και δέσμευση στη γραμμή πάλης για συμμαχία του εργάτη με το φτωχό αγρότη και τον αυτοαπασχολούμενο επαγγελματία και επιστήμονα, για την υπεράσπιση των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων, Ελλήνων και μεταναστών.
Είναι υπόσχεση και δέσμευση ότι το ΚΚΕ θα συνεχίσει και θα εντείνει τις πρωτοβουλίες για το συντονισμό των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, στην πάλη ενάντια στην εκμετάλλευση, την καταπίεση, τη φτώχεια, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
Χαιρετίζουμε τη συμμετοχή στην αποψινή μας εκδήλωση των 11 Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων από χώρες των Βαλκανίων.
Το ΚΚΕ, εντείνοντας τη δράση του για την ανάπτυξη της ταξικής πάλης μέσα στη χώρα μας, θα συμβάλει ακόμα πιο αποφασιστικά στο συντονισμό της πάλης της διεθνούς εργατικής τάξης, ανεξάρτητα από την εθνική προέλευση, το χρώμα, τη γλώσσα, τις πολιτιστικές παραδόσεις, τις θρησκευτικές επιρροές ή άλλα χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν διαφορετικά τμήματα της διεθνούς εργατικής τάξης, όλα αυτά δηλαδή τα δισεκατομμύρια ανθρώπων του πλανήτη μας που αντικειμενικά δένονται μεταξύ τους ενάντια στην παγκόσμια κυριαρχία της εκμεταλλευτικής σχέσης κεφαλαίου - εργασίας, της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής.
Οι εχθροί των εργαζομένων, οι ταξικοί αντίπαλοι, έχουν συνείδηση της σταθερότητας και συνέπειας, των διαχρονικών εγγυήσεων του ΚΚΕ σε αυτές τις υποσχέσεις και δεσμεύσεις.
Γι’ αυτό και επιδεικνύουν την ανάλογη αντιΚΚΕ επιθετικότητα, προσαρμοσμένη ανάλογα, σε μορφές και μέσα.
Χρησιμοποιώντας εναλλάξ πότε το μαστίγιο πότε το καρότο, ανάλογα με τις στοχεύσεις τους, το συσχετισμό δυνάμεων, τόσο στη χώρα μας, όσο και διεθνώς, αλλά και ανάλογα με την κατάσταση στο ίδιο το εργατικό κίνημα, στο κομμουνιστικό κίνημα.
Φίλοι και φίλες κάθε εργαζόμενος, κάθε άνθρωπος καλής θέλησης, χωρίς παρωπίδες, κάθε νέος και νέα, από την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, με κοινωνικές και πολιτικές ανησυχίες, με ριζοσπαστικούς προβληματισμούς, με όπλο τη μόρφωση, ιδιαίτερα τη μαρξιστική μόρφωση, την ιστορική γνώση της ταξικής πάλης, την ίδια την εμπειρία και συμμετοχή στον αγώνα…,
Μπορεί να συμβάλει σήμερα, έτσι ώστε να απομακρυνθεί από την ιστορική αλήθεια το σκοτάδι της σκοπιμότητας του κεφαλαίου…,
Όπως και της προδοτικής, ηττοπαθούς προσαρμογής σε αυτήν από τους διάφορους ψευτοαριστερούς που έχουν κατακλύσει τον τόπο μας, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια…,
Και οι οποίοι κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να χάσουν τα ταξικά γυαλιά τους οι εργάτες, οι αγωνιστές της ζωής…
Οι σημερινοί απόγονοι των εξεγερμένων εργατών του Μάη του ‘36…,
Οι απόγονοι της δρακογενιάς του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ, του ΔΣΕ…,
Των μετέπειτα μεγάλων ηρωικών δημοκρατικών, λαϊκών αγώνων της γενιάς των Λαμπράκηδων, που ταξίδευαν σε όλη την Ελλάδα, τραγουδώντας τα τραγούδια του Μίκη, που και απόψε εδώ θα τραγουδήσουμε όλοι και όλες μαζί…
Της γενιάς της αντιδικτατορικής πάλης και της μεταπολίτευσης, όσων δεν έχουν χάσει ακόμα τον προσανατολισμό τους, έχουν πίστη στη λαϊκή δύναμη, στη δύναμη και την προοπτική των αδικημένων.
Oι νέοι και οι νέες που διαπαιδαγωγούνται με τα μεγάλα ιδανικά της ανθρωπιάς, της αντίστασης, του αγώνα, μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ…
Όλοι αυτοί σήμερα στέκονται όρθιοι, δίνουν περήφανη απάντηση στην εξουσία του κεφαλαίου, στις λυκοσυμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, σε όσες κυβερνήσεις και κόμματα τους υπηρετούν.
Φίλες και φίλοι
Η ιστορία ενός Κόμματος στη σχέση του με το εργατικό - λαϊκό κίνημα δεν διαμορφώνεται ευκαιριακά, συγκυριακά, προπαγανδιστικά, τυχοδιωκτικά, όπως τη διαμορφώνουν διάφορα σοσιαλιστικά - σοσιαλδημοκρατικά, αριστερά, οπορτουνιστικά κόμματα, σαν το σημερινό κυβερνών του ΣΥΡΙΖΑ που πήρε τη θέση του ΠΑΣΟΚ ή άλλα μικρότερα τέτοια κόμματα ψευτοεπαναστατικά σήμερα, που στήριξαν την «πρώτη φορά αριστερά», άλλα μέσα στο κίνημα, άλλα και κοινοβουλευτικά - κυβερνητικά, για να στρογγυλοκαθίσει τελικά στην καρέκλα της εξουσίας και να ψηφίσει νέα μνημόνια, νέα αντιλαϊκά μέτρα, ολοκληρώνοντας τη βρώμικη δουλειά που δεν μπόρεσαν να φέρουν σε πέρας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Η σχέση του ΚΚΕ με το λαό, με το κίνημά του, οικοδομήθηκε στο γεγονός ότι οι δυνάμεις του, τα μέλη και τα στελέχη του, η νεολαία του, πάντα, από την μέρα της ίδρυσής του και σε όλες τις κρίσιμες στιγμές, ήταν και είναι πάντα στην πρώτη γραμμή της πάλης για όλες τις κοινωνικές ανάγκες, όπως αυτές εκφράζονταν σε κάθε ιστορική περίοδο.
Πρωτοστάτησαν, έδωσαν και τη ζωή τους ακόμα σε όλες τις συνθήκες.
Υπερασπίστηκαν το δικαίωμα στην εργασία, στη δημόσια Παιδεία και φροντίδα Υγείας, την Κοινωνική Ασφάλιση, ανεξάρτητα από τη φάση του κύκλου της καπιταλιστικής κρίσης.
Η πραγματική διαχρονική σχέση του ΚΚΕ με το εργατικό και λαϊκό δίκιο ενέπνευσε εκατοντάδες ανθρώπους της Τέχνης, της λογοτεχνίας, του πολιτισμού, του πνεύματος, παιδαγωγούς, ιστορικούς, γενικότερα επιστήμονες, διανοουμένους.
Το ΚΚΕ παραμένει διαχρονικά προσανατολισμένο στην πάλη για την υπεράσπιση των αναγκών της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.
Και στην περίοδο των αφάνταστα τραγικών αντεπαναστατικών αλλαγών, στο συσχετισμό δυνάμεων διεθνώς, το ΚΚΕ πρόβαλε αιτήματα και στήριξε αγώνες που σχετίζονταν με το μισθό, και το ημερομίσθιο, τη σύνταξη, τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ενάντια στις ευέλικτες σχέσεις μισθωτής εργασίας, όταν οι διάφοροι οπορτουνιστές του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και λοιπών αριστερών δυνάμεων, το κατηγορούσαν και σιγόνταραν τα επιχειρήματα των καπιταλιστών και των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, περί δήθεν μαξιμαλιστικών διεκδικήσεων, αφού δεν βάζαμε έλεγαν τα …μίνιμουμ!.
Άλλοτε πριμοδοτούσαν τη συζήτηση περί «έλλειψης πόρων», περί «αξιοποίησης» της μεγάλης αγοράς της ΕΕ, άλλοτε τάσσονταν υπέρ της ενσωμάτωσης της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και την ΕΕ γιατί αυτή «ξεκίνησε καλά», αλλά «στράβωσε» στην πορεία!!!
Έδωσαν άλλοθι εξ αριστερών στην επίθεση προς το ΚΚΕ περί «απομονωτισμού», «δογματισμού» και δεν συμμαζεύεται.
Αργότερα προσαρμόστηκαν στα νέα δεδομένα της εκδήλωσης της κρίσης στη διεθνή και ελληνική οικονομία, πάλι από τη σκοπιά της υπεράσπισης των στόχων του κεφαλαίου, της κερδοφορίας του, της αγωνίας τους για το πώς θα σωθεί το σάπιο και διεφθαρμένο σύστημα.
Ιδιαίτερα από τη στιγμή που βρέθηκαν στις καρέκλες της αστικής εξουσίας με αριστερό πρόσημο, προσπαθώντας να πείσουν το λαό ότι αγωνίζονται σκληρά «για το καλό του», ότι διαπραγματεύονται με τα κοράκια γι’ αυτόν, ότι με την αποκατάσταση της χαμένης τιμής της σοσιαλδημοκρατίας που την παρέλαβαν λαβωμένη από το ΠΑΣΟΚ, θα την αναστήσουν αυτοί για να παίξει το θεάρεστο «προοδευτικό» της ρόλο, τον οποίο έχασε δήθεν, κάπου στην πορεία…
Μιλάμε για πραγματική «αριστερή» τραγωδία δηλαδή, αφού αυτά τα λένε και τα υλοποιούν, όσοι εκφράζουν, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, ό,τι πιο σάπιο και διεφθαρμένο έχει γνωρίσει αυτός το τόπος στην πορεία της ταξικής πάλης, στον τομέα κυρίως του εκμαυλισμού συνειδήσεων και της απόπειρας εκφυλισμού αγώνων και διάλυσης του κινήματος…
Το ΚΚΕ είναι το Κόμμα με τη μεγαλύτερη ιστορία στην Ελλάδα και ταυτόχρονα, το Κόμμα με το μεγαλύτερο μέλλον, ακριβώς γιατί κατορθώνει να ξεπερνά τις Συμπληγάδες της ενσωμάτωσης, του θανατηφόρου οπορτουνισμού, και μάλιστα σε διάφορες κρίσιμες φάσεις του διεθνούς κινήματος, της εσωτερικής ελλαδικής και διεθνούς ταξικής πάλης. Σε αυτόν το δρόμο αταλάντευτα συνεχίζουμε.
Φίλες και φίλοι
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Ειδικότερα, αυτές τις μέρες περίσσεψαν οι πανηγυρισμοί της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για το κλείσιμο της αξιολόγησης και την αναδιάρθρωση του χρέους που συμφώνησε στο Eurogroup της Δευτέρας.
Αλλά μαζί με τους πανηγυρισμούς περίσσεψαν τα ψέματα και η υποκρισία.
Γιατί για άλλη μια φορά η κυβέρνηση δίνει ρεσιτάλ υποκρισίας, όταν επιμένει ότι «μετά από έξι και πλέον χρόνια διαρκών περικοπών, κακών ειδήσεων και σκληρής λιτότητας είχαμε επιτέλους καλές ειδήσεις»!
Ποιες είναι οι καλές ειδήσεις;
- Ότι η κυβέρνηση ετοιμάζεται να κλείσει την αξιολόγηση με ένα ακόμα πολυνομοσχέδιο-σκούπα που εκτός από τη νέα φοροεπιδρομή, τις ιδιωτικοποιήσεις, την παράδοση των «κόκκινων» δανείων στα κοράκια, θα περιλαμβάνει και ένα συμπληρωματικό μνημόνιο, το λεγόμενο αυτόματο κόφτη;
- Είναι μήπως καλή είδηση για τον εργάτη, τον άνεργο, το φτωχό αγρότη, τον αυτοαπασχολούμενο, που πληρώνει 6 χρόνια τα βάρη της κρίσης, οι νέοι φόροι που απογειώνουν την έμμεση φορολογία, την πιο άδικη φορολογία, που θα εξανεμίσει ότι έχει απομείνει από το πενιχρό οικογενειακό εισόδημα;
- Μπορεί να είναι καλή είδηση, για την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, το συμπληρωματικό μνημόνιο, ο λεγόμενος κόφτης που θα ενεργοποιείται αυτόματα, όταν δεν θα πιάνονται οι στόχοι, όταν δεν θα βγαίνουν τα νούμερα και θα κόβει μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές δαπάνες βάζοντας νέους φόρους;
- Και μάλιστα όταν όλα αυτά θα νομοθετούνται με προεδρικά διατάγματα χωρίς να χρειάζεται η έγκριση της Βουλής, ανεξάρτητα ποιος θα είναι στην κυβέρνηση;
Αν αυτό δεν είναι ωμός εκβιασμός απέναντι σε ένα λαό που έχει ματώσει τόσα χρόνια για τα πλεονάσματά τους, τότε τι είναι;
Αν αυτό δεν είναι ανοιχτή υπονόμευση του εργατικού, του λαϊκού κινήματος τότε τι είναι;
Το νέο επεισόδιο στο σήριαλ της εξαπάτησης του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να έχει τίτλο «Αυτόματος κόφτης: Τα ψέματα και η μισή αλήθεια».
Τι άλλο από ψέμα είναι αυτό που λέει ο κ. Τσίπρας ότι δήθεν ο μηχανισμός δημοσιονομικής διόρθωσης -ο «κόφτης» δηλαδή- δεν είναι ούτε μέτρα ούτε πολύ περισσότερο μνημόνιο;
Μα οι ίδιοι οι υπουργοί της κυβέρνησης προσπαθώντας να εξηγήσουν τι προβλέπει ο «κόφτης», ο ένας τους λέει, αν χρειαστεί δεν θα κόψουμε μισθούς και συντάξεις, αλλά θα αυξήσουμε τους φόρους και ο άλλος λέει ότι θα εξαιρεθούν οι δαπάνες για την άμυνα και την Υγεία…
Ποιον κοροϊδεύουν όλοι τους όταν την ίδια ώρα που καθησυχάζουν το λαό προετοιμάζουν το έδαφος για τις νέες περικοπές;
Τι άλλο από ψέμα είναι αυτό που λέει ο κ. Τσίπρας ότι «η διόρθωση -ο "κόφτης"- δεν θα χρειαστεί γιατί για πρώτη φορά το πρόγραμμα βγαίνει και οι στόχοι θα πιαστούν»;
Ανεξάρτητα αν οι στόχοι πιάνονται, αν τα μέτρα υλοποιούνται, αν οι μεταρρυθμίσεις εφαρμόζονται, η ελληνική οικονομία δεν είναι σε γυάλα. Επηρεάζεται άμεσα από τις αρνητικές εξελίξεις στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία.
Τα δικά τους επιτελεία λένε πως το 2015 η παγκόσμια καπιταλιστική ανάπτυξη επιβραδύνθηκε, ενώ το 2016 ξεκίνησε με επικίνδυνα μηνύματα.
Και είναι η μισή αλήθεια ότι «ο "αυτόματος κόφτης" που θα ενεργοποιούν τα δημοσιονομικά συμβούλια είναι ένας θεσμός που προβλέπεται, ήδη, τόσο στην Ελλάδα όσο και στις χώρες της ΕΕ».
Γιατί, ολόκληρη η αλήθεια είναι ότι η ίδια η ΕΕ έχει προβλέψει τη θέσπιση των δημοσιονομικών συμβουλίων στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, τα οποία αποτελούν μέρος του σχεδίου για την παραπέρα εμβάθυνση της ΟΝΕ και της ενισχυμένης δημοσιονομικής εποπτείας, για όλα τα κράτη-μέλη και μάλιστα με ειδικές ρήτρες για τις χώρες που βρίσκονται σε «προγράμματα διάσωσης», όπως η Ελλάδα.
Η ίδια η ΕΕ έχει προβλέψει μνημόνια διαρκείας για όλα τα κράτη-μέλη της.
Άρα, γιατί φωνάζουν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα που πίνουν νερό στο όνομα της ΕΕ;
Δεν ξέρουν ότι αυτά που θεσμοθετεί τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ τα έχουν αποφασίσει στην ΕΕ;
Μάλιστα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που τώρα βγαίνουν στα κεραμίδια, τον Ιούνη του 2014 από τη δική τους συγκυβέρνηση ήρθε στη Βουλή η σύσταση του «Δημοσιονομικού Συμβουλίου», που θα ελέγχει τις δαπάνες φορέων του Δημοσίου και σε περίπτωση που υπερβούν τον αρχικό προϋπολογισμό τους, τότε θα ενεργοποιείται ο μηχανισμός αυτόματης περικοπής!!! Βέβαια τότε, ο σημερινός υπουργός Οικονομικών και τότε βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ, ο Τσακαλώτος, τους κατήγγειλε ότι «δεν χρειάζονται άλλοι κανόνες λιτότητας» και πως η απόφαση για τον «αυτόματο κόφτη» και το «Δημοσιονομικό Συμβούλιο», «δίνει προτεραιότητα στο συμβόλαιο με τους πιστωτές και όχι στις ανάγκες των πολιτών»!
Χάσαμε το μέτρημα με τις κωλοτούμπες του ΣΥΡΙΖΑ και των στελεχών του.
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Δεν χάνει ευκαιρία η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ να προσπαθεί να εξωραΐσει την ΕΕ, να της δώσει χαρακτηριστικά που δεν έχει, για να κρύψει ότι είναι ένωση καπιταλιστικών κρατών και γι’ αυτό ακριβώς είναι και παραμένει βαθιά εχθρική απέναντι στην εργατική τάξη, στους λαούς των κρατών μελών της.
Η ΕΕ δεν άλλαξε στάση απέναντι στον ελληνικό λαό, όπως κοροϊδεύει ο πρωθυπουργός.
Η ΕΕ επιμένει με λύσσα να παραμείνουν ως έχουν όλα τα αντεργατικά μέτρα που φτωχοποιούν το λαό, να υλοποιηθούν μέχρι κεραίας οι μεταρρυθμίσεις που κάνουν ακόμα πιο φτηνή την εργατική δύναμη και δίνουν τη δυνατότητα στα μονοπώλια να ανακάμψουν.
Οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι της ελληνικής κυβέρνησης υλοποιούν στη χώρα τους τα ίδια αντεργατικά μέτρα.
Πρώτος και καλύτερος ο Γάλλος φίλος της κυβέρνησης σήμερα, ο Ολάντ, που έχει απέναντί του το σύνολο του γαλλικού λαού που κινητοποιείται ενάντια στα νέα αντεργατικά μέτρα που αφορούν κύρια τις επόμενες γενιές γιατί στόχο έχουν να εξασφαλίσουν ακόμα πιο ευέλικτο και φτηνό εργατικό δυναμικό για το μεγάλο κεφάλαιο.
Οι εργαζόμενοι στη Γαλλία στρέφονται ενάντια στο νόμο της γαλλικής κυβέρνησης που διευκολύνει δραστικά τις απολύσεις, διευρύνει τα περιθώρια της μεγαλοεργοδοσίας να προσαρμόσουν τα ωράρια εργασίας στις εκάστοτε ανάγκες της στη λογική της «διευθέτησης» ωρών εργασίας, όπως έχει γίνει σε άλλες χώρες -και στην Ελλάδα, αναβαθμίζει τις επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίας, αχρηστεύοντας ουσιαστικά τις κλαδικές ΣΣΕ.
Κι αυτό το αντεργατικό της έκτρωμα, η κυβέρνηση του Ολάντ δεν θα το περάσει καν από τη Βουλή, αλλά θα το νομοθετήσει με προεδρικά διατάγματα. Βλέπετε, έχει αποκτήσει καλούς δασκάλους ο κ. Τσίπρας…
Γι’ αυτό ο Ολάντ, αλλά και οι υπόλοιποι στην ΕΕ, ο Σόιμπλε, το μεγάλο κεφάλαιο, δίνουν τα εύσημά τους στην κυβέρνηση, γι’ αυτό τη στηρίζουν, αφού υλοποιεί και ψηφίζει όλα τα μέτρα που εισηγούνται και από κοινού στα Γιούρογκρουπ αποφασίζουν.
Για λογαριασμό της πλουτοκρατίας μπορεί να πανηγυρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ και να υπόσχεται επιστροφή στην «ανάπτυξη» και «ελάφρυνση του χρέους».
Τι σημαίνει επιστροφή στην ανάπτυξη, που ο πρωθυπουργός έχει το θράσος να λέει ότι «δεν θα βασίζεται στη συντριβή της εργασίας και την ασυδοσία της ολιγαρχίας, αλλά θα είναι μια ανάπτυξη με κοινωνικό πρόσημο»;
Η ανάπτυξη, παντού στον καπιταλιστικό κόσμο, βασίζεται στη συντριβή της εργατικής τάξης, στη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, στην κατεδάφιση των εργασιακών δικαιωμάτων.
Κι αυτή η ανάπτυξη έχει ταξικό πρόσημο. Έχει το πρόσημο των κερδών των καπιταλιστών.
Και η ασυδοσία της ολιγαρχίας που θυμήθηκε ο κ. Τσίπρας είναι νόμος στον καπιταλισμό είναι ο νόμος που οι λίγοι, οι ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής, κλέβουν των πλούτο που παράγουν οι πολλοί η εργατική τάξη, ο λαός.
Αυτή είναι η δικαιοσύνη στον καπιταλισμό, αυτή είναι η δίκαιη διανομή του πλούτου στο σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ και η παρέα του. Όλα τα άλλα είναι παραμύθια για μικρά παιδιά.
Οι υποσχέσεις για προσέλκυση επενδύσεων που θα φέρουν δουλειές είναι υποσχέσεις πως κανένας αντεργατικός νόμος δεν θα καταργηθεί. Κυρίως είναι υποσχέσεις στο κεφάλαιο για ολόπλευρη στήριξη του.
Απόδειξη, ο νέος «αναπτυξιακός νόμος» που προβλέπει ανάμεσα στα άλλα, κυρίως, νέες φοροαπαλλαγές για το μεγάλο κεφάλαιο, δωρεάν κρατικές χρηματοδοτήσεις προς αυτό, επιδοτήσεις του «μισθολογικού κόστους» του, επιδότηση του «επιχειρηματικού κινδύνου» και άλλα πολλά άκρως προκλητικά.
Και μάλιστα, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση ψήφιζε το νόμο-λαιμητόμο της Κοινωνικής Ασφάλισης, έδινε υποσχέσεις στο κεφάλαιο για ζεστό χρήμα, χωρίς καμία εξασφάλιση, υποσχέσεις για ενισχύσεις από το κράτος, σε δίκτυα επιχειρηματικών ομίλων και άλλων ισχυρών επιχειρήσεων, με στόχο και προοπτική τη συγκέντρωση και τη συγχώνευση, το κλείσιμο μικρότερων και μεσαίων επιχειρήσεων με αποτέλεσμα οι πλούσιοι να γίνουν ακόμα πλουσιότεροι.
Τι σημαίνει «ελάφρυνση του χρέους»;
Μήπως θα δοθούν πίσω οι μισθοί και τα δώρα που κόπηκαν, οι συντάξεις;
Μήπως θα μειωθούν τα όρια συνταξιοδότησης, θα δοθούν αξιοπρεπείς συντάξεις, θα λιγοστέψουν οι φόροι, θα αυξηθούν οι δαπάνες στην Παιδεία, στην Υγεία;
Με λίγα λόγια, μήπως θα καταργηθεί ο ασφαλιστικός νόμος που μόλις ψήφισε η κυβέρνηση, ο οποίος όχι μόνο μονιμοποιεί όλες τις προηγούμενες μειώσεις στις συντάξεις, αλλά επιβάλλει και νέα μείωση για όλους μέσω του νέου υπολογισμού και της μείωσης των επικουρικών;
Μήπως θα καταργηθεί ο νόμος που προβλέπει «εθνική» σύνταξη πείνας των 384 ευρώ για 20 χρόνια δουλειάς που σε συνθήκες μαύρης, ανασφάλιστης εργασίας, ανεργίας και ημιαπασχόλησης μετατρέπει το δικαίωμα στην αξιοπρεπή σύνταξη σε «άπιαστο όνειρο»;
Αλήθεια, θα πάρουν πίσω το νόμο που καταργεί το ΕΚΑΣ, χτυπάει τις αναπηρικές συντάξεις, το εφάπαξ, τις συντάξεις χηρείας, τα βαρέα κι ανθυγιεινά;
Που μειώνει τους μισθούς μέσω της αύξησης των εισφορών των εργαζομένων, την κατακόρυφη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών για αγρότες κι επαγγελματίες;
Και αν επιμένουμε να μιλάμε αναλυτικά για το τι προβλέπει ο νόμος για το Ασφαλιστικό είναι γιατί, ακόμα και αν ψηφίστηκε, η εργατική τάξη, ο λαός δεν πρέπει να νομιμοποιήσει αυτό το νόμο, αυτά τα μέτρα, πρέπει να παλέψει για την οριστική κατάργησή του.
Τι σημαίνει ελάφρυνση του χρέους; Μήπως θα καταργηθεί η μείωση του αφορολόγητου, η φοροεπιδρομή, τα χαράτσια και τα άλλα χαράτσια που πλήττουν ιδιαίτερα τις φτωχές λαϊκές οικογένειες;
Και τέλος πάντων θα πάρουν πίσω οι εργαζόμενοι όλα όσα έχασαν τα χρόνια της κρίσης ή στο όνομα της ελάφρυνσης του χρέους θα νομιμοποιήσουν όλες τις απώλειες και θα φορτωθούν κι άλλες; Η πραγματικότητα είναι ότι με αυτούς στις κυβερνήσεις και το κεφάλαιο στην εξουσία κανένας αντιλαϊκός νόμος δεν θα καταργηθεί. Αντίθετα θα ζητούνται από το λαό νέες θυσίες στο βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας κι ανταγωνιστικότητας.
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Μετά τις ονομαζόμενες από την κυβέρνηση ως καλές ειδήσεις, δηλαδή, το κλείσιμο της αξιολόγησης και την ελάφρυνση του χρέους, ελπίζουμε να μην έχει το θράσος να ανακοινώσει επίσης ως καλή είδηση την παραμονή και επέκταση της δράσης του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο.
Το Κόμμα μας είχε έγκαιρα προειδοποιήσει ότι η έλευση του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο την οποία προπαγανδίζουν, το ένα μετά το άλλο, τα κυβερνητικά στελέχη επιβεβαιώνοντας τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης, εμπλέκει το λαό και τη χώρα μας σε ολοένα και πιο επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς.
Το Κόμμα μας είχε προειδοποιήσει πως το κάλεσμα για να κατέβει το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο και η υπογραφή συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας, με τη σύμφωνη γνώμη της Ελλάδας, θα ενισχύσουν την τούρκικη επιθετικότητα και προκλητικότητα στο Αιγαίο όπως κι έγινε με αλλεπάλληλες παραβιάσεις, πάνω από ελληνικά νησιά, προκλητικότητα η οποία κλιμακώνεται με την Τουρκία να προβάλει όλες τις αξιώσεις της στο Αιγαίο.
Και η λυκοσυμμαχία του ΝΑΤΟ ενισχύει στην πράξη αυτήν την προκλητικότητα με τη γνωστή τακτική των «ίσων αποστάσεων» για «αντιδικίες» πάνω σε «διμερή θέματα», όπως τα χαρακτηρίζει.
Το ΝΑΤΟ ήρθε στο Αιγαίο με πρόσχημα το Προσφυγικό και ήρθε για να μείνει. Κι αυτό φαίνεται όχι μόνο από τα σχέδια των ΗΠΑ που επιδιώκουν την παραμονή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο για δεκαετίες μπροστά, για να ελέγχουν το δίαυλο που διασχίζουν τα ρωσικά πολεμικά πλοία προς Συρία, αλλά και τους δρόμους της ενέργειας.
Τα στελέχη της κυβέρνησης στο υπουργείο Άμυνας πάντως επιβεβαιώνουν την επέκταση του ρόλου του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο. Ο ένας λέει ότι «το ΝΑΤΟ θα πρέπει να ολοκληρώσει αυτήν την αποστολή, δηλαδή να διευρύνει την αποστολή και στο χώρο του Νότιου Αιγαίου». Και ο άλλος ότι «η Ελλάδα έχει δώσει διπλωματική άδεια για όλα τα χωρικά ύδατά της».
Στο φόντο λοιπόν αυτών των επικίνδυνων εξελίξεων, αποκτά προτεραιότητα η πάλη ενάντια στις επεμβάσεις και στον πόλεμο που σημαίνει σύγκρουση με την ιμπεριαλιστική πολιτική, με τις λυκοσυμμαχίες και τους σχεδιασμούς τους. Σημαίνει άμεση απόσυρση της υπογραφής από τη συμφωνία για την ανάμειξη ναυτικής ΝΑΤΟικής δύναμης στο Αιγαίο. Σημαίνει καμία παραχώρηση διευκόλυνσης, καμίας υποδομής ή βάσης, χρήσης χερσαίου, εναέριου ή θαλασσίου χώρου, που θα χρησιμοποιηθεί για την προετοιμασία ή την πραγματοποίηση επεμβάσεων και πολέμων.
Φίλες και Φίλοι
Τελευταία ο ΣΥΡΙΖΑ παραδίδει μαθήματα αριστεροσύνης και ριζοσπαστισμού, όπως έκανε ο κ. Τσίπρας πρόσφατα στη Βουλή λέγοντας, απευθυνόμενος στο Κόμμα μας, πως «στις σημερινές δύσκολες συνθήκες, αριστερό και ριζοσπαστικό δεν είναι να φαντασιώνεσαι μια ιδεατή κοινωνία, που ξέρεις ότι, όσο και να την παλεύεις, δεν είναι εύκολο να έρθει, αλλά να ματώνεις για να δημιουργήσεις -έστω σιγά - σιγά αλλά σταθερά- τις συνθήκες όπου θα μπορέσουν να ευδοκιμήσουν αλλαγές υπέρ της προστασίας των δικαιωμάτων των πολλών»!!!
Πιάσ΄ τ΄ αυγό και κούρευ' το δηλαδή…
Όμως η διαφορά μας με το ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ότι παλεύουμε για μια άλλη, ιδεατή όπως λέει ο Τσίπρας, κοινωνία, με διαφορετικό τρόπο, το κάθε κόμμα.
Η διαφορά μας είναι ότι το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ παλεύει, μπορεί και να ματώνει, δεν αντιλέγουμε, για την καπιταλιστική κοινωνία, γι' αυτό εδώ το σύστημα που είναι σάπιο, είναι εκμεταλλευτικό και το μόνο που έχει να δώσει είναι φτώχεια, ανεργία και πολέμους.
Ο κ. Τσίπρας παλεύει για να ξεπεράσει τις δυσκολίες του ο καπιταλισμός. Γι’ αυτό διαχειρίζεται την κρίση του, γι’ αυτό και λέει ότι η κοινωνία που παλεύει το ΚΚΕ δεν είναι εύκολο να έρθει, είναι «ιδεατή»... Κι αφού δεν είναι εύκολο να έρθει, λέει στον εργάτη, στον άνεργο, «κάτσε στ’ αυγά σου», μάθε να ζεις, άλλος με το τίποτα, άλλος με τα λίγα, μη ζητάς πολλά, αρκέσου σε κάποια ψίχουλα, μη διαμαρτύρεσαι, μη διεκδικείς, μην παλεύεις για κάτι που δεν είναι εύκολο να ’ρθει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όπως και τα άλλα κόμματα της αστικής - αντιλαϊκής διαχείρισης, σε τελική ανάλυση, παλεύει και μπορεί να ματώσει, για να μην έρθει ποτέ η κοινωνία για την οποία παλεύει το ΚΚΕ, ο σοσιαλισμός.
Ο σοσιαλισμός, το κοινωνικό σύστημα για το οποίο παλεύει το ΚΚΕ, δεν είναι φαντασίωση, δεν είναι απλά μια ιδέα, ένα γενικό όραμα.
Είναι στόχος προς κατάκτηση. Από το 1917, έγινε η πρώτη απόπειρα. Οικοδομήθηκε η κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, οικοδομήθηκε ο σοσιαλισμός και πρόσφερε σε όλους δουλειά, μόρφωση, Υγεία, Πολιτισμό, Αθλητισμό στη νεολαία.
Αν και δεν τα κατάφερε μέχρι τέλους, αυτό συνέβη γιατί από ένα σημείο και μετά έγιναν λάθη, προσπάθησε να λύσει προβλήματα του σοσιαλισμού με τις συνταγές του καπιταλισμού, με αποτέλεσμα να ανατραπεί, να πισωγυρίσει.
Και μπορούμε σήμερα αξιοποιώντας την τεράστια αυτή πείρα -θετική και αρνητική- από την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, να πούμε: Η πρόταση του ΚΚΕ μπορεί να υλοποιηθεί, να πάρει σάρκα και οστά στην Ελλάδα του σήμερα και αυτή μπορεί να είναι πραγματικά η νέα Ελλάδα.
Η Ελλάδα του σοσιαλισμού μπορεί να αξιοποιήσει τις μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, προς όφελος της πλειοψηφίας του λαού, να αποδεσμεύσει τη χώρα από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Η Ελλάδα έχει σήμερα μεγάλες αναξιοποίητες δυνατότητες που μπορούν να απελευθερωθούν μόνο με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, με την εργατική-λαϊκή εξουσία, με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό της παραγωγής.
Σήμερα υπάρχουν οι προϋποθέσεις να ικανοποιηθούν όχι μόνο γενικά οι λαϊκές ανάγκες, αλλά οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Να καταργηθεί η ανεργία, να μειωθούν οι ώρες δουλειάς, να αυξηθεί ο ελεύθερος χρόνος. Να εξασφαλίζεται σίγουρο μέλλον για τα παιδιά των εργαζομένων, να βελτιώνεται σταθερά και ουσιαστικά το βιοτικό επίπεδο του λαού.
Η ανάπτυξη να μη συγκρούεται με το περιβάλλον, η Υγεία να έχει ως βάση την πρόληψη, το εκτεταμένο δίκτυο της δημόσιας Υγείας.
Η οικογένεια και κυρίως η γυναίκα να απαλλαγεί από ένα μέρος της δουλειάς του νοικοκυριού ώστε να έχει περισσότερο χρόνο διαθέσιμο για πολιτιστική και κοινωνική δραστηριότητα και για τη συμμετοχή της στον εργατικό-λαϊκό έλεγχο.
Η Ελλάδα διαθέτει σημαντικές εγχώριες ενεργειακές πηγές, αξιόλογο ορυκτό πλούτο, βιομηχανική, βιοτεχνική και αγροτική παραγωγή, που μπορεί να καλύψει μεγάλο μέρος των λαϊκών αναγκών, όπως των διατροφικών, των ενεργειακών, των μεταφορών, των κατασκευών δημόσιων έργων υποδομής και λαϊκής στέγης. Η αγροτική παραγωγή μπορεί να στηρίξει τη βιομηχανία σε διάφορους κλάδους της.
Αυτές οι παραγωγικές δυνατότητες μπορούν να αξιοποιηθούν και να αναπτυχθούν παραπέρα προς όφελος του λαού με βασική προϋπόθεση να φύγει από τη μέση η καπιταλιστική ιδιοκτησία και να γίνει κοινωνική ιδιοκτησία.
Η παραγωγή με κριτήριο το κέρδος να γίνει παραγωγή με κριτήριο την κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Η αναρχία της παραγωγής να γίνει κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός.
Και φυσικά η χώρα να αποδεσμευτεί, να απαλλαγεί από τις αλυσίδες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Στο δρόμο της ανατροπής ο λαός μας μπορεί να αποτρέψει τα χειρότερα, να διεκδικήσει ανάσες ανακούφισης, βελτίωση της ζωής του.
Σ’ αυτόν το δρόμο της σύγκρουσης και ρήξης με το κεφάλαιο και την εξουσία του, της συμπόρευσης με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας υπάρχει ελπίδα, υπάρχει λύση προς όφελος του λαού.
Η πραγματική διέξοδος βρίσκεται στο δρόμο της οργανωμένης πάλης με ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, ενίσχυση της Κοινωνικής Συμμαχίας, με πολιτικοποίηση της πάλης της για την κατάκτηση της εξουσίας.
Μόνο σε αυτόν το δρόμο μπορούν να κερδηθούν μέτρα ανακούφισης, ανάκτηση απωλειών, ικανοποίηση σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Φίλες και φίλοι
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Ο ποιητής της Ρωμιοσύνης, ο Γ. Ρίτσος, με τον «Επιτάφιό» του μας ανασταίνει.
Το μοιρολόι της μάνας του εργάτη του Μάη του 36 δεν είναι κλάμα παρηγόριας και θλίψης. Είναι κραυγή-κάλεσμα για αγώνα. Είναι οργισμένη φωνή και καρδιά, υψωμένο χέρι γροθιά που ζητά τίμια εκδίκηση για τους εκμεταλλευτές και δολοφόνους.
Το λέει η ίδια η μάνα του νεκρού γιου:
«Για το αίμα πού βαψε τη γης, αντριεύτηκαν τα πλήθια,-δάσα οι γροθιές, πέλαα οι κραυγές, βουνά οι καρδιές, τα στήθια-
Έσμιξε η μπλούζα το χακί, φαντάρος τον εργάτη Κι αστράφτουν όλοι μια καρδιά- βουλή, σφυγμός και μάτι».
**«Γλυκέ μου, εσύ δε χάθηκες, μέσα στις φλέβες μου είσαι. Γιέ μου, στις φλέβες ολουνών, έμπα βαθιά και ζήσε.
Δες, πλάϊ μας περνούν πολλοί, περνούν καβαλλαραίοι- Όλοι στητοί και δυνατοί και σαν κι εσένα ωραίοι.
Ανάμεσά τους, γιόκα μου, θωρώ σε αναστημένο- Το θώρι σου στο θώρι τους μυριοζωγραφισμένο».
**«Κι ως τόθελες (ως τό 'λεγες τα βράδια με το λύχνο)ασκώνω το σκεβρό κορμί και τη γροθιά μου δείχνω.
Κι αντίς τα΄ άφταιγα στήθεια μου να γδέρνω, δες, βαδίζω,Και πίσω από τα δάκρια μου τον ήλιο αντικρύζω.
Γιέ μου, στ΄ αδέλφια σου τραβώ και σμίγω την οργή μου,σου πήρα το ντουφέκι σου- κοιμήσου, εσύ, πουλί μου».
Ζήτω οι ήρωες αλύγιστοι της ταξικής πάλης.
ΚΚΕ ισχυρό - δύναμη για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, για την Κοινωνική Συμμαχία, στην πάλη κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, για την εργατική-λαϊκή εξουσία σε μια νέα, σοσιαλιστική κοινωνία».
