12 Αυγούστου, 2016

o Stelios Kanakis για το Ταξίδι του στο Βερολίνο:

Προς Versus (Αίσχους) Travel


Αξιότιμε κύριε,
Με τη συνδρομή του γραφείου σας και το δικό μου κόστος 
βρέθηκα στο Βερολίνο. 
Η συγκεκριμένη πόλη, όπως θα ξέρετε, είναι η πρωτεύουσα της Γερμανίας, μιας χώρας που η άρχουσα τάξη της, ανέδειξε εξαιρετικό πολιτισμό τους τελευταίους τέσσερις αιώνες. 

Είναι η χώρα των Μαρξ – Ένγκελς, του Φόϋερμπαχ, του Γκαίτε και του Σίλλερ, των Έσσε, Μαν, Ρεμάρκ, Ρίλκε, Τσβάιχ, των Μπαχ, Μπετόβεν, Μπραμς, Στράους και πολλών άλλων, του Λανγκ και του Φασμπίντερ, η χώρα του «καμπαρέ» του μεσοπολέμου, αλλά και του Αϊνστάιν, του Πλανκ, του Μπορ, του Χάιζενμπεργκ. 
Είναι επίσης η χώρα των Ρόζα Λούξεμπουργκ και Καρλ Λίμπκνεχτ, του Μπρεχτ και του περίφημου Μπερλίνερ Ανσάμπλ. 

Ακόμη, η χώρα της δεύτερης – φευ όμως ανολοκλήρωτης, εργατικής επανάστασης, στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.

Χώρα γεμάτη Ιστορία, μνήμες αλλά και φαντάσματα. 

Είναι η χώρα που ανέδειξε τον φασισμό, που άρχισε τους δύο παγκόσμιους πολέμους, που εφάρμοσε την γενοκτονία των Εβραίων, των Ρομά, των Σλάβων και πολλών άλλων. 
Η χώρα των στρατοπέδων συγκέντρωσης, των κρεματορίων και της μαζικής εξαφάνισης πληθυσμών. 

Στο κοινοβούλιο αυτής της χώρας καρφώθηκε η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο, 
μετά από 28 εκατομμύρια νεκρούς Σοβιετικούς, 10 εκατομμύρια Κινέζους, 6 εκατομμύρια Εβραίους, άλλα τόσα Πολωνούς και πολλούς ακόμη, 
για να μην έχετε σήμερα και εσείς στο απευθυσμένο σας τη σβάστικα, 
εάν και εφ’ όσον διατηρούσατε ακόμη το κεφάλι σας στη γνωστή και βολική θέση, 
για να μπορείτε να το 
αντιλαμβάνεστε.

Σε όλα τα ανωτέρω ο ξεναγός σας τήρησε «άκρα του τάφου σιωπή». 
Δεν επισκεφθήκαμε ούτε ένα μνημείο της ιστορίας της Γερμανίας, δεν έγινε η παραμικρή αναφορά ούτε στα θετικά αλλά ούτε και στα εγκλήματα αυτής της χώρας.

Στο πρόγραμμα δεν προβλεπόταν επίσκεψη στο Treptower, 
στο Σοβιετικό Πολεμικό Μνημείο Tiergarden, στο Μπερλίνερ Ανσάμπλ, 
καμία αναφορά στη γενοκτονία των Εβραίων και στα εγκλήματα του φασισμού, αλλά και στα επιτεύγματα επιφανών ανθρώπων της τέχνης, του πολιτισμού και της επιστήμης αυτής της χώρας.

Απεναντίας, ο ανιστόρητος, ολιγόνους και χυδαίος παραχαράκτης συνεργάτης σας,
 ξεθάβοντας ότι βρήκε καταχωνιασμένο στα βαθύτερα υπόγεια του αντικομμουνισμού και της ανοησίας, 
παπαγάλιζε, υστερικώς, διάφορα περί απάνθρωπων και υπάνθρωπων ανατολικογερμανών. 

Μάθαμε, λοιπόν, πως ότι βλέπουμε σήμερα στο Ανατολικό Βερολίνο, είναι επισκευασμένο και βελτιωμένο αισθητικά και πως τότε, σε καμία περίπτωση δεν ήταν έτσι. 

Πως οι κάτοικοι της DDR έτρωγαν ωμό κρέας, διαβιώνοντας σε μια ημιάγρια τουλάχιστον κατάσταση και ασκούνταν (πολλοί εξ’ αυτών) στη σκοποβολή επί των αναρριχώμενων επί του τείχους συμπατριωτών τους. 
Πως η Στάζι είχε εφαρμόσει έναν πρωτοποριακό τρόπο ταυτοποίησης των… εκατομμυρίων αντιφρονούντων και… κρατηθείτε παρακαλώ:
 Με ειδικά σκυλιά αναγνώριζαν και ταυτοποιούσαν την οσμή των γεννητικών οργάνων των αντιφρονούντων, την οποία οσμή εν συνεχεία φύλασσαν σε… μπουκαλάκια, προς περαιτέρω... χρήση.

Μάθαμε επίσης πως κάθε χρόνο συντελείται στο Βερολίνο η μεγαλύτερη ειρηνική επανάσταση και προφανώς το μοναδικό… πολιτιστικό δρώμενο (αναφερόμενος στο Gay Parade) και πως οι ομοφυλόφιλοι αστυνομικοί είναι καλύτεροι από τους straight. 

Αυτά, απλώς σταχυολογώντας ελάχιστα, 
από τον ανιστόρητο και χυδαίο έμετο του ξεναγού, του οποίου η χαριτωμενιά, αδυνατούσε να μετριάσει την ηλίθια χοντροκοπιά του.

Όπως καταλαβαίνετε, μετά από όλα αυτά και πολλά άλλα, που δεν μου επιτρέπει ο χώρος, αναμέναμε πως θα μας μοιράσετε και την Χρυσή Αυγή ή τον Στόχο, πράγμα το οποίο ευτυχώς δεν συνέβη. 

Θεωρώντας όμως πως πρόκειται για παράλειψη του γραφείου σας, 
προτείνω από την επόμενη φορά να τα μοιράζετε στους υπόλοιπους πελάτες σας, μέχρι να σας μάθουν κι αυτοί.

Οι επισημάνσεις στο κείμενο του Viva La Revolucion