Η Συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στον ΑΝΤ1
Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, παραχώρησε χτες συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1 και τον δημοσιογράφο Γιώργο Παπαδάκη.
Ακολουθούν οι απαντήσεις του Δ. Κουτσούμπα στα ερωτήματα που του τέθηκαν.
***
Σχολιάζοντας στοιχεία που αποτυπώνουν τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα, όπως το γεγονός ότι ο μισός πληθυσμός ζει κοντά ή κάτω από τα όρια της φτώχειας, αλλά και το ότι η πλειοψηφία των εργαζομένων δουλεύει με μορφές προσωρινής ή εκ περιτροπής εργασίας ή μερικής απασχόλησης κ.ο.κ.,
ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε τα εξής:
«Ετσι είναι, αφού τα τελευταία χρόνια έχει μειωθεί κατά 50% το βιοτικό επίπεδο, το εισόδημα του κάθε εργαζόμενου σε αυτήν εδώ τη χώρα. 50% ξέρετε τι σημαίνει; Μέσος όρος είναι αυτό, ή το προσεγγίζει ή σε κάποιες κατηγορίες το έχει ξεπεράσει κιόλας.
Και δυστυχώς, η κυβερνητική προπαγάνδα αυτό (σ.σ. την επέκταση της ελαστικής εργασίας) το παρουσιάζει ως μεγάλο επίτευγμα. Ως μείωση της ανεργίας.
Τη στιγμή που μόνο τα επίσημα στοιχεία, τα δικά τους, δείχνουν ότι μ' αυτόν τον τρόπο, με τις ελαστικές μορφές απασχόλησης κ.τ.λ., έχουν αυξηθεί κατά 39% οι προσλήψεις -με αυτόν το χαρακτήρα έστω- και έχουν ταυτόχρονα αυξηθεί, το ίδιο χρονικό διάστημα, κατά 117% οι απολύσεις.
Καταλαβαίνετε, είναι συγκεκριμένο στοιχείο αυτό».
Κληθείς να σχολιάσει το σχετικό ερώτημα ενός τμήματος του κόσμου, που παρότι συμφωνεί με προτάσεις που κάνει το ΚΚΕ (όπως π.χ. η πρόταση νόμου που κατέθεσε για τις Συλλογικές Συμβάσεις και τον κατώτατο μισθό), ρωτάει, «δηλαδή, τι θέλει το ΚΚΕ, σώνει και καλά να γίνω κομμουνιστής;»,
ο Δ. Κουτσούμπας απάντησε:
-- Βεβαίως το αντιλαμβάνομαι κι είναι ένα ερώτημα του κόσμου, μου το λένε και εμένα.
Ομως, κοιτάξτε να δείτε, για παράδειγμα η συγκεκριμένη Πρόταση Νόμου που αναφέρεστε, που καταθέσαμε για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, την κατοχύρωσή τους, μια σειρά ζητήματα που αφορούν τον κατώτερο μισθό κ.λπ., αυτή ήταν Πρόταση Νόμου που δόθηκε στα κυβερνητικά κόμματα και σε όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης και στο ΚΚΕ, 513 Σωματείων, Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων από όλη την Ελλάδα.
Τα οποία έκαναν μια μεγάλη, μια τεράστια διαδήλωση - για τα σημερινά δεδομένα, όπου υπάρχει δυσκολία, υπάρχουν όλα αυτά τα προβλήματα - έξω από τη Βουλή, στο Σύνταγμα. Και την κατέθεσαν στα κόμματα της Βουλής, πλην Χρυσής Αυγής.
Αμέσως το ΚΚΕ, όπως είχαμε υποχρέωση, την καταθέσαμε ως Πρόταση Νόμου στην κυβέρνηση, στην κυβερνητική πλειοψηφία, καλέσαμε και τα άλλα κόμματα να την ψηφίσουν. Πράγμα που το απέρριψαν. Βεβαίως, αυτή δεν είναι πρόταση μόνο του ΚΚΕ, είναι πρόταση ευρύτερα της ελληνικής κοινωνίας, των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων.
Αυτά τα σωματεία δεν ανήκουν καν, ούτε συμμετέχουν στο ΠΑΜΕ, το οποίο δεν είναι βέβαια ούτε παράρτημα του ΚΚΕ ούτε παράταξη του ΚΚΕ, απλά οι κομμουνιστές, το ΚΚΕ, το στηρίζουν.
Το ΠΑΜΕ είναι φορέας συσπείρωσης Σωματείων, Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων, γύρω στους 400 τέτοιους φορείς συμμετέχουν. Την Πρόταση Νόμου στήριξαν 513.
Αλλοι 100 περίπου, δεν θυμάμαι ακριβώς το νούμερο, που δεν είχαν σχέση με το ΠΑΜΕ.
Οι πλειοψηφίες στις διοικήσεις τους είναι από άλλα πολιτικά κόμματα, άλλες δυνάμεις, ανένταχτοι κ.λπ.
Και κατέθεσαν από κοινού, συμπαρατάχθηκαν με το ΚΚΕ, συμπαρατάχθηκαν με τους κομμουνιστές συνδικαλιστές μέσα στο κίνημα και διαδήλωσαν και πήγαν στη Βουλή και κατέθεσαν την Πρόταση Νόμου.
Αρα, δεν είναι «θέλει ο Κουτσούμπας, θέλει το ΚΚΕ - κάντε τα όλα», είναι ότι αυτά που λέει το ΚΚΕ σήμερα ακουμπάνε ακριβώς τα προβλήματα των εργαζομένων και δίνουν αυτήν τη διέξοδο.
-- Αλλωστε, οι συντάξεις και οι μισθοί δεν κόπηκαν μόνο στους κομμουνιστές...
Ε, βέβαια. Σε όλο τον κόσμο κόπηκαν. Αρα, πρέπει να παλέψουμε όλοι μαζί σ' αυτά τα πραγματικά προβλήματα, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να θέσουμε και το ζήτημα της προοπτικής.
Για την άποψη ότι «είμαστε μια φτωχή χώρα που υποχρεώθηκε να υπογράψει 3 μνημόνια» και ότι «αυτά που λέει το ΚΚΕ μπορεί να ακούγονται καλά, αλλά αγγίζουν τα όρια της ουτοπίας»,
σχολίασε:
«Καταρχήν, η πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν έχει συμφωνήσει με τα μνημόνια ούτε με αυτές τις αντεργατικές πολιτικές και τους νόμους. Ενα το κρατούμενο.
Δεύτερον, για το αν υπάρχουν χρήματα και αν έχει δυσκολίες, να σας πω το εξής:
Ολα αυτά τα ζητήματα που αναφέρονται και στη συγκεκριμένη Πρόταση Νόμου, που κατέθεσαν τα συνδικάτα, όπως οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, η κατοχύρωση ξανά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, είναι ζητήματα για πάλη, για διεκδίκηση.
Λέει δηλαδή ο νόμος, στο πρώτο του μέρος, ότι θα πρέπει να καθίσουν τα εργατικά σωματεία, θα πρέπει να καθίσουν οι εργοδότες και να συζητήσουν τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, να κατοχυρωθούν οι Συλλογικές Συμβάσεις. Δεν γίνεται να υπάρχει μόνο η αυθαιρεσία του εργοδότη, θα πρέπει να διαπραγματευθούν, διεκδικώντας οι εργαζόμενοι.
Βεβαίως, ο νόμος ρητά να κατοχυρώνει -λέμε εμείς, λένε τα συνδικάτα, λέει η πλειοψηφία των εργαζομένων- ότι πρέπει να προωθείται η ευνοϊκότερη μεταχείριση των ίδιων των εργαζομένων γιατί είναι τα μόνιμα υποζύγια.
Αρα, λοιπόν, αυτό δεν είναι "κόστος", για παράδειγμα, του κράτους. Λέω τώρα για τα χρήματα που λέτε, είναι ζήτημα διεκδίκησης.
Αρα, λοιπόν, και στην προηγούμενη κατάσταση, όπου ήταν κατοχυρωμένες οι Συλλογικές Συμβάσεις, πάλι γίνονταν αγώνες για να διεκδικήσουν, να πάρουν κάτι καλύτερο, να ανεβάσουν την τιμή της εργατικής δύναμης.
Γιατί σε αυτό εδώ το σύστημα, το βάρβαρο, το καπιταλιστικό, αυτό που είναι, δηλαδή, αυτό που πουλάει ο εργάτης, αυτό που τέλος πάντων διαπραγματεύεται με την εργοδοσία, είναι η εργατική του δύναμη, είναι τα μπράτσα του, τα πόδια, το μυαλό του, η πνευματική δουλειά. Είναι όλα αυτά που συνιστούν αυτό που λέμε εργατική δύναμη, αυτό διαπραγματεύεται.
Ο καπιταλιστής έχει τα κεφάλαια, έχει τα μέσα και του λέει, "λοιπόν, έλα εδώ, σε παίρνω" και εκεί γίνεται η διαπραγμάτευση. Για να μιλάμε καθαρά, έτσι είναι η ιστορία.
Αρα, λοιπόν, εκεί πρέπει να έχει κάτι να διεκδικήσει, να μπορεί να το διεκδικήσει. Οταν του απαγορεύεις ακόμα και τη διεκδίκηση, να ζητήσω από τον εργοδότη ότι ξέρεις "συμφωνήσαμε τόσο, γιατί δεν το τηρείς;"»...
Ερωτηθείς για το πώς τοποθετείται σχετικά με τα νέα χτυπήματα που ετοιμάζονται στα Εργασιακά, αλλά και τον ισχυρισμό της κυβέρνησης πως σε ό,τι κάνει πρέπει να έχει την έγκριση των δανειστών, ο Δ. Κουτσούμπας απάντησε:
«Αυτό που λέτε. Δηλαδή, αυτή η κυβέρνηση όπως και οι προηγούμενες έχουν ουσιαστικά συμφωνήσει με το ΔΝΤ, με την ΕΕ, με το κουαρτέτο, ότι πρέπει "να γονατίσουμε πάση θυσία τον ελληνικό λαό, τους εργαζόμενους" για να μπορέσουν να κερδίσουν κάποιοι μονοπωλιακοί όμιλοι, κάποια μεγάλα συμφέροντα, για να μπορεί να προχωρήσει η κερδοφορία του κεφαλαίου. Γιατί αυτοί όταν λένε "ανάκαμψη" δεν εννοούν ανάκαμψη των λαϊκών εισοδημάτων, ανάκαμψη της οικονομίας σε όφελος του λαού. Αυτοί εννοούν ανάπτυξη των καπιταλιστικών κερδών, τι θα βάλει δηλαδή ο μεγαλοεπιχειρηματίας στην τσέπη του, για το τι θα βάλει το μονοπώλιο για να μπορέσει να κάνει νέες επενδύσεις και για να μπορεί να εκμεταλλεύεται τον εργαζόμενο.
Μου έλεγε ένας εργαζόμενος, "καλά, είναι κακό να έχει κερδοφορία ο εργοδότης; Αν έχει κερδοφορία αυτός θα έχω κι εγώ δουλειά".
Δε γίνονται αυτά τα πράγματα.
Δε γίνεται να έχει και κερδοφορία ο μεγαλοεπιχειρηματίας και να απολαμβάνει δικαιώματα και ο εργαζόμενος. Δηλαδή, να έχει καλό μισθό, καλή σύνταξη, καλή Ασφάλιση, καλή Υγεία και όλα τα παρεπόμενα που συνιστούν την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης, δηλαδή να μπορεί να ζει την οικογένειά του και να ζει ανθρώπινα, όχι πλουσιοπάροχα, αλλά ανθρώπινα. Δεν πάνε μαζί αυτά.
Αν θα έχει κέρδη ο καπιταλιστής και θα αυξάνει την κερδοφορία του θα πηγαίνει όλο και πιο κάτω ο εργαζόμενος, πάντως και τα δύο μαζί δε γίνονται».
Ο λαός πρέπει να πάρει την εξουσία
Σχετικά με τα λεγόμενα κυβερνητικών στελεχών που χαρακτηρίζουν «πολιτική ήττα» τα μνημόνια, αλλά υποστηρίζουν ότι υποχρεώθηκαν να τα υπογράψουν «για να σώσουν την πατρίδα» και γιατί αλλιώς «θα έκλειναν οι τράπεζες και ο κόσμος δε θα είχε μισθούς και συντάξεις», ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε:
«Προς το παρόν δεν έχουν σώσει ούτε την πατρίδα των καπιταλιστικών κερδών και των λίγων ούτε την πατρίδα της πλειοψηφίας των εργαζομένων, του λαού. Διότι σε μια πατρίδα υπάρχουν "δύο πατρίδες", για να συνεννοούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε από κάποιους που παριστάνουν τους σούπερ εθνικιστές.
Σε μια πατρίδα υπάρχει η πλειοψηφία που είναι οι εργάτες, οι καταπιεσμένοι, οι φτωχοί αγρότες, οι επαγγελματίες, οι νέοι, οι γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, που θέλουν να επιβιώσουν και παλεύουν με το μεροκάματο για μια ανθρώπινη ζωή,
και υπάρχουν οι λίγοι, είτε εγχώριο κεφάλαιο είτε ξένο, δεν έχει σημασία, γιατί κι αυτά μπλέκονται τώρα, στις μετοχικές εταιρείες είναι μέσα Ισπανοί, Γάλλοι, Γερμανοί, από τη Βρετανία, από την Αμερική, Ελληνες, ένα τουρλουμπούκι, όπως θα λέγαμε απλά και λαϊκά, για να μην μπλέκουμε τις πατρίδες των αστών».
Εγώ αν συμφωνήσω τώρα με αυτά που ακούω από τον ΓΓ του ΚΚΕ, η πρόταση που μου κάνει για να λύσουμε το πρόβλημά μας ποια είναι; Να κάνουμε επανάσταση;
-- Καλά, αν γινόταν και μπορούσε να την κάνει, δηλαδή να βγει ο λαός στους δρόμους και να είναι πραγματική επανάσταση, όχι σαν την επανάσταση που έλεγε πριν ο Γιώργος Παπανδρέου, πιο πριν ο προηγούμενος, τώρα ο Τσίπρας. Μιλάνε όλοι για επανάσταση, επαναστάσεις με φρου φρου και αρώματα δε γίνονται. Αμα θέλει ο λαός επανάσταση, την κάνει, βγαίνει στους δρόμους, διεκδικεί την εξουσία, εμείς λέμε αυτός πρέπει να πάρει την εξουσία...
-- Και μετά;
-- Οικοδομεί μια νέα κοινωνία, ένα νέο κράτος, να το αλλάξει εκ βάθρων, να αλλάξει τις κοινωνικές σχέσεις, με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής...
Με τι νόμισμα και με ποιες συμμαχίες, που θα βρεθούμε απομονωμένοι, όπως λένε κάποιοι άλλοι...
-- Το νόμισμα είναι ένα εργαλείο, δεν είναι τίποτε άλλο.
Μπορεί να είναι και εθνικό νόμισμα, μπορεί να είσαι και στα πλαίσια, σε μια τέτοια κοινωνία, μαζί με άλλες χώρες, που και οι λαοί οι ίδιοι οδεύουν σ' αυτήν την κατεύθυνση και συμφωνούν να βαδίσουν σε μια κοινωνία που θα έχει στο στόχαστρό της την ικανοποίηση των ευρύτερων λαϊκών αναγκών. Βεβαίως, μπορείς να προχωρήσεις σ' αυτήν την κατεύθυνση.
Για την εντεινόμενη τουρκική προκλητικότητα και το ρόλο του ΝΑΤΟ
Σχολιάζοντας τις δηλώσεις Ερντογάν και την εντεινόμενη τουρκική προκλητικότητα, ο Δ. Κουτσούμπας τόνισε:
«Είναι πολύ επικίνδυνες αυτές οι εξελίξεις και οι δηλώσεις του Ερντογάν. Νομίζω δεν πρέπει να μένουμε μόνο - γιατί συμβαίνει κι αυτό φυσικά - στο ότι το αξιοποιεί για εσωτερική κατανάλωση και για να λύσει και εσωτερικά προβλήματα. Δεν είναι το κυρίαρχο όμως αυτό, σ' αυτήν την περίπτωση.
Το κύριο είναι - και το ξέρουμε απ' την ιστορική πείρα - ότι η εξωτερική πολιτική και εσωτερική πολιτική της τουρκικής αστικής τάξης έχει στοχεύσεις, έχει σχεδιασμό.
Θα σας θυμίσω το ζήτημα με τα Ιμια, όταν έγινε ένα θερμό επεισόδιο, "σύγκρουση", ήταν μείζον ζήτημα.
Εκεί ακολούθησε και δεν αναφέρομαι μόνο στο "ευχαριστούμε τις ΗΠΑ", που είπε τότε ως πρωθυπουργός ο κ. Σημίτης, αυτό είναι ένα το κρατούμενο, κυρίως αναφέρομαι στο τι ακολούθησε μετά.
Είχαμε συμφωνία στη Λισαβόνα, όπου για πρώτη φορά η Ελλάδα υπέγραψε το κείμενο που λέει ότι η Τουρκία έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο, δεν υπήρχε μέχρι τότε.
Αρα, το κάθε τι, ακόμη και το παραμικρό, μια βραχονησίδα, πολύ περισσότερο αν υπάρξει μεγαλύτερη εμπλοκή, δηλαδή απόπειρα κατοχής ή επέμβαση σε ένα μεγαλύτερο ακατοίκητο ή με φρουρά νησί ή κατοικημένο, απ' αυτά που έχει ως αμφισβητούμενες - που δεν είναι για εμάς - ζώνες η Τουρκία, θα είναι πάρα πολύ σοβαρές εξελίξεις.
Και μη μας επαναπαύει το γεγονός, γιατί ακούω και την κυβέρνηση που λέει "εντάξει, στο ΝΑΤΟ είμαστε, θα μας σώσει, είμαστε σύμμαχοι, δεν μπορεί, θα παρέμβει".
Μα, πάντα μέλη του ΝΑΤΟ ήμασταν κι αυτές οι αρνητικές εξελίξεις που έβαζαν ένα λιθαράκι στη "νομιμοποίηση" των τουρκικών απαιτήσεων και διεκδικήσεων στο Αιγαίο - παλιότερα στην Κύπρο - έρχονται και μένουν και κατοχυρώνονται από συμφωνίες.
Γιατί ξέρουν και οι ΝΑΤΟικοί και οι Αμερικανοί και άλλες δυνάμεις να παίζουν τα δικά τους παιχνίδια, να κάνουν τους συμβιβασμούς τους με χώρες που κάθε φορά επιλέγουν για τα δικά τους γεωστρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα».
Ερωτηθείς σχετικά με τον ισχυρισμό της κυβέρνησης ότι με την απομείωση του χρέους και την ποσοτική χαλάρωση θα έρθει η ανάπτυξη χωρίς να έρθουν καινούργια μέτρα, αλλά και για το ενδεχόμενο ενός τέταρτου μνημονίου, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ απάντησε:
«Η κυβέρνηση και ο κ. Τσίπρας κοροϊδεύει ξανά, λέει ψέματα, λέει χοντρά ψέματα πλέον - παρότι υπάρχει πείρα στον ελληνικό λαό - ότι απομείωση ή οποιαδήποτε ελάφρυνση του χρέους δε θα συνοδευτεί από νέα αντιλαϊκά μέτρα και ότι οι πιστωτές, το ΔΝΤ, η ΕΕ και λοιποί δε θα ζητήσουν και νέα μέτρα, που σημαίνει νέο μνημόνιο, όπως και αν ονομαστεί.
Θα είναι νέο μνημόνιο, θα είναι συμφωνία πάνω σε αντεργατικά μέτρα, που θα αφορούν πάλι και το Ασφαλιστικό και το συνδικαλιστικό νόμο και τις ομαδικές απολύσεις και τις εργασιακές σχέσεις και μια σειρά άλλες πλευρές της οικονομίας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων».
Αρα, το έχετε δεδομένο.
-- Δεδομένο 100%. Δεν υπάρχει απομείωση χρέους χωρίς νέα μέτρα.
Υπάρχει το ενδεχόμενο, το εξετάζετε κι εσείς ως σκέψη, να έχουμε εκλογές το επόμενο διάστημα; Γιατί ένα τέταρτο μνημόνιο δε θα το αντέξει ο λαός.
-- Δεν αποκλείεται, δεν εξαρτάται βέβαια μόνο απ' αυτό. Θα εξαρτηθεί και από άλλους παράγοντες, αν θα μπορέσει η κυβέρνηση να συνεχίσει. Προς το παρόν, απ' ό,τι φαίνεται, θα δοκιμάσει ανασχηματισμό να φτιάξει λίγο την εικόνα της...
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Διαβάστε σήμερα:
Αποφάσεις υπεράσπισης των συμφερόντων των ευρωενωσιακών μονοπωλίων
Οι «μάχες» και ο «πόλεμος»