«Λαφαζανισμός», ανώτατο στάδιο του οπορτουνισμού
ΑΠΟ ΣΦΥΡΟΔΡΕΠΑΝΟΣ ΣΤΟ ΟΚΤ 15, 2016
Έγραψε ο Νίκος Μόττας*//
Το ότι ο οπορτουνισμός, στην προσπάθεια του να εγκλωβίσει και να αποπροσανατολίσει εργατικά-λαϊκά στρώματα, είναι αδίστακτος το γνωρίζαμε.
Όπως επίσης γνωρίζαμε τον τυχοδιωκτισμό και την υποκρισία των οπορτουνιστών στην προσπάθεια τους να καμουφλάρουν την αστική τους ιδεολογία με επαναστατικό μανδύα.
Ωστόσο, η πρόσφατη θρασύτατη επίθεση της«Λαϊκής Ενότητας» ενάντια στο ΚΚΕ, μέσα από την ιστοσελίδα Iskra, πάει τον ξεδιάντροπο οπορτουνισμό ένα βήμα παραπέρα.
Σε ένα ρεσιτάλ πολιτικής χυδαιότητας, ο/η αρθρογράφος της Iskra ούτε λίγο, ούτε πολύ, κατηγορεί το ΚΚΕ πως με την στάση του… «κάνει ένα θείο δώρο στην κυβέρνηση Τσίπρα και τομνημονιακό σύστημα»!
Με πιο απλά λόγια, οι πρώην συνοδοιπόροι του ΣΥΡΙΖΑ και κ.Τσίπρα, μιλούν για συνευθύνη ΚΚΕ-κυβέρνησης! Τα γράφουν και δεν ντρέπονται…
Πως, όμως, να ντραπούν οι επαγγελματίες της οπορτουνιστικής εξαπάτησης;
Είναι, άλλωστε, οι ίδιοι που:
- Υπήρξαν λαμπροί συμπαραστάτες και αρωγοί του κ.Τσίπρα και της «πρώτης φοράς Αριστερά» που θα «έσκιζε τα μνημόνια» και θα καταργούσε όλα τα μέτρα λιτότητας «με ένα νόμο και σε ένα άρθρο». Ήταν οι ίδιοι που, από κοινού με τον κ.Τσίπρα, πούλησαν στο λαό αυταπάτες επί αυταπατών με το περίφημο «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» και την «Ευρώπη που αλλάζει».
- Στρογγυλοκάθησαν σε υπουργικές καρέκλες της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προσυπογράφοντας, μεταξύ άλλων, Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Η ΠΝΠ της «πρώτης φοράς Αριστερά» που ψηφίστηκε τον Απρίλη του 2015 φέρει φαρδιά πλατιά τις υπογραφές σημερινών στελεχών της ΛΑ.Ε (Λαφαζάνης, Στρατούλης, Βαλαβάνη κλπ).
- Από υπουργικές θέσεις έκαναν υποκλίσεις στα αφεντικά της Gazprom, επιχειρώντας να κλείσουν κερδοφόρες (για εγχώριους επιχειρηματικούς ομίλους) συμφωνίες με ρωσικά μονοπώλια στους τομείς της ενέργειας. Ήταν τότε που, ως Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, ο Π. Λαφαζάνης έδινε διαβεβαιώσεις προς το κεφάλαιο ότι “η κυβέρνηση είναι ανοιχτή σε ιδιωτικές επενδύσεις για την εκμετάλλευση λιγνιτωρυχείων και την κατασκευή λιγνιτικών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής…”.
- Στήριζαν ολόψυχα την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ακόμη κι’ όταν αυτή είχε φέρει και είχε ψηφίσει στη Βουλή το τρίτο Μνημόνιο! «Καταψηφίζουμε το Μνημόνιο, στηρίζουμε ολόθερμα και ολόψυχα την κυβέρνηση» δήλωνε ο Π.Λαφαζάνης αμέσως μετά την ψήφιση του μνημονίου. Είχε προηγηθεί η συμφωνία-προοίμιο του «αριστερού μνημονίου» του Eurogroup, της 20ης Φλεβάρη 2015, την οποία στήριξαν αλλά… δεν ήθελαν να έρθει στη Βουλή για να μην εκτεθούν!
Να τι έλεγε ο, τότε αναπληρωτής Υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης και νυν στέλεχος της ΛΑ.Ε, Δημήτρης Στρατούλης: «(…) Απορώ με τη βιασύνη της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Αυτοί μέσα στο μυαλό τους έχουν ότι αυτό είναι ένα μνημόνιο όπως αυτά που υπέγραφαν αυτοί και βιάζονται όσο το δυνατόν γρηγορότερα έρθει, για να το ψηφίσουν ως μνημόνιο. Εμείς τους λέμε ότι δεν είναι μνημόνιο και γι’ αυτό δε χρειάζεται να έρθει και να ψηφιστεί από τη Βουλή (…) Δε θα κάνουμε τη χάρη στο ΚΚΕ, που λέει να έρθει η συμφωνία στη Βουλή για να την ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ και να εκτεθεί» (ΑΝΤ1, 28/2/2015). Τελικά, μαζί με το κόμμα τους, τον ΣΥΡΙΖΑ, εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα και οι ίδιοι.
- Συνέχιζαν την προσπάθεια εξαπάτησης και εγκλωβισμού του λαού ενώ γνώριζαν ότι, πριν το δημοψήφισμα της 5ης Ιούλη 2015, η συγκυβέρνηση τους (με 47σέλιδη πρόταση) είχε συμφωνήσει με τους δανειστές ασχέτως του αποτελέσματος της κάλπης. Να τι έλεγε στην Ειδική Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής ο Π. Λαφαζάνης: «Πρόκειται για ένα κείμενο που αποτελεί απόρροια συμβιβασμών, που έχει συντελεστεί κατόπιν πολύμηνων συζητήσεων με τους λεγόμενους “θεσμούς”. Και αυτό είναι μια πρόταση της κυβέρνησης κατ’ ελάχιστον, προκειμένου να βρεθεί μια συμβιβαστική συμφωνία η οποία θα είναι θετική για την ελληνική πλευρά. Περί αυτού πρόκειται (…) Περιέχει αμοιβαίες υποχωρήσεις προκειμένου να βρεθούν συναινετικές λύσεις» (5/6/2015). Την ίδια στιγμή, το ακριβώς αντίθετο απ’ το Λαφαζάνη υποστήριζε ο συνοδοιπόρος του Στ.Λεωτσάκος: «Οι 47 σελίδες δεν είναι πρόταση της κυβέρνησης… Η πρόταση της κυβέρνησης είναι οι προγραμματικές της δεσμεύσεις (…)» (ΑΝΤ1, 8/6/2015).
Συνειδητή πολυγλωσσία, αισχρός τυχοδιωκτισμός και άλλα λόγια ν’αγαπιόμαστε.
- Παρίσταναν τους «κωφούς» και τους «μουγγούς» όταν η συγκυβέρνηση στην οποία συμμετείχαν έβαζε τη χώρα ακόμη βαθύτερα στους ενδοιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς προσφέροντας μάλιστα, δια στόματος Καμμένου, νέα στρατιωτική βάση στο ΝΑΤΟ!
Που ήταν επί επτά μήνες οι κύριοι της «Λαϊκής Ενότητας» (που είχαν και υπουργική θέση στο Υπουργείο Άμυνας) όταν βάθαινε η ΝΑΤΟποίηση του Αιγαίου και η κυβέρνηση της Αριστεράς αναδεικνύονταν στον καλύτερο μαθητή της ΝΑΤΟϊκής συμμαχίας;
Γιατί βγαίνουν τώρα στα «κεραμίδια» υποδυόμενοι, τάχα, τους αντι-ιμπεριαλιστές και τότε σιωπούσαν;
Η «Λαϊκή Ενότητα» είναι πολιτικό παιδί του ΣΥΡΙΖΑ.
Βασίζει την πολιτική της ύπαρξη στο κάλπικο δίλημμα «μνημόνιο-αντιμνημόνιο», το οποίο σερβίρει με γερές δόσεις δραχμολαγνείας και επαναστατικής φανφάρας.
Οι κύριοι της ΛΑ.Ε. έχουν ως πολιτικό και ιδεολογικό τους «ευαγγέλιο» τη μυθοπλασία της δήθεν φιλολαϊκής διαχείρησης του Καπιταλισμού, της καπιταλιστικής Ελλάδας της δραχμής, συσκοτίζοντας έτσι τον πραγματικό αντίπαλο του εργαζόμενου λαού: την τάξη των καπιταλιστών, την εξουσία των μονοπωλίων, την ταξική φύση του ίδιου του αστικού κράτους το οποίο η ΛΑ.Ε. φιλοδοξεί να διαχειριστεί.
Το θράσος με το οποίο εγκαλούν το ΚΚΕ- επειδή αρνείται να συμπράξει στο φθηνό θέατρο σκιών που οι ίδιοι έχουν στήσει- είναι παροιμιώδες.
Αν είναι κάποιοι που πρέπει να απολογηθούν στα λαϊκά στρώματα και την εργατική τάξη, για την στήριξη που παρείχαν στη μνημονιακή συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, αυτοί είναι οι κύριοι της «Λαϊκής Ενότητας».
Αν είναι κάποιοι που οφείλουν να ντρέπονται για την πλάτη που έβαλαν στον εξευτελισμό και το κουρέλιασμα της έννοιας της Αριστεράς από τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτοί είναι οι κύριοι της «Λαϊκής Ενότητας».
Ασφαλώς, από τους εκπροσώπους του «Λαφαζανισμού», από αυτούς που στο διάβα της πολιτικής τους ιστορίας επιχείρησαν (ανεπιτυχώς) να διαλύσουν το ΚΚΕ το 1990, που πρωτοστάτησαν στον Συνασπισμό που ψήφιζε την Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992, που έπαιξαν στο «χρηματιστήριο» του αστικού πολιτικού συστήματος την υποτιθέμενη ιδεολογία τους, δεν περιμένει κανείς αυτοκριτική.
Τον δρόμο της λαϊκής εξαπάτησης, της κουτοπονηριάς και του τυχοδιωκτισμού που επέλεξαν θα τον περπατήσουν μόνοι, μαζί με τα υπόλοιπα οπορτουνιστικά-ρεφορμιστικά μορφώματα με τα οποία έχουν πολιτικά «συμπεθεριάσει».
Το ΚΚΕ και το μαζικό εργατικό-λαϊκό κίνημα, οι «επιστήμονες του οπορτουνισμού» –όπως τους χαρακτήριζε ο Χαρίλαος Φλωράκης- δεν κατάφεραν, ούτε πρόκειται να καταφέρουν να το βάλουν στο τσεπάκι τους.
* υποψ. διδάκτωρ πολιτικών επιστημών και ιστορίας
πηγή: Ατέχνως