Στο βιβλίο των Θρησκευτικών της Γ' Δημοτικού μαθαίνουν τα παιδιά ότι
οι γερμανικές κατοχικές δυνάμεις απετράπησαν από το να καταστρέψουν τον
Ορχομενό Βοιωτίας, από μια θεόσταλτη δύναμη και συγκεκριμένα την Παναγία
.
Αναζητώντας την ιστορική πηγή για την επικράτηση αυτού του μύθου διαβάσαμε τα εξής:
Στις 8 Σεπτεμβρίου 1943 οι Ιταλοί συνθηκολόγησαν
και αποχώρησαν από το συνασπισμό του Άξονα.
Ο ιταλικός στρατός μέσα στην
πόλη της Λιβαδειάς ξεπερνούσε τους 2.000, γιατί εκεί ήταν η
βάση ανεφοδιασμού των κατοχικών δυνάμεων και οι αποθήκες ήταν γεμάτες
με πολεμικό υλικό.
Η συνθηκολόγηση βρήκε διχασμένες τις ιταλικές
κατοχικές δυνάμεις στην Ελλάδα.
Όσοι αξιωματικοί ήταν φασίστες επεδίωξαν
την παράδοσή τους στους Γερμανούς, ενώ οι πολέμιοι του Χίτλερ, όχι μόνο
δεν παραδόθηκαν, αλλά προσχώρησαν στις δυνάμεις του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ,
μαζί με τον οπλισμό τους.
Γερμανική δύναμη παρέμεινε στην πόλη για να
αποτρέψει μια τέτοια εξέλιξη.
Με την άρνηση των Ιταλών να παραδώσουν τον
οπλισμό τους, η περιφερειακή οργάνωση του Ε.Α.Μ. Ορχομενού παρακίνησε
τους Έλληνες να κινηθούν προς τη Λιβαδειά, όπου υπήρχε ο οπλισμός της
ιταλικής φρουράς.
Οι Γερμανοί, όταν έμαθαν τις προθέσεις των αγωνιστών,
κύκλωσαν και αφόπλισαν τους Ιταλούς με ένα απόσπασμα τεθωρακισμένων....
Δόθηκαν μάχες με τους Γερμανούς,οι γερμανικές περίπολοι προχώρησαν σε
συλλήψεις και σε εν ψυχρώ εκτελέσεις σε όλη την πόλη σε αντίποινα όπως
ήταν και η συνήθης πρακτική τους.
Την ίδια νύχτα, ξημερώνοντας Παρασκευή
10 Σεπτεμβρίου 1943 οι γερμανικές περίπολοι ηττήθηκαν από τις δυνάμεις
του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και ελευθέρωσαν την πόλη.
Μετά τον πόλεμο όπως
εξιστόρησε ο επικεφαλής του γερμανικού αποσπάσματος Όφμαν, που ηγήθηκε
της εκκαθαριστικής επιχείρησης, είδε μπροστά του την Παναγία να
εμποδίζει με το σώμα της την πορεία των τανκς.
Η μορφή της Παναγίας
κάλυπτε όλο τον ουρανό σε σημείο που ο ίδιος πάγωσε.
Ο Γερμανός
υποστήριξε ότι αυτό το όραμα εμπόδισε τα γερμανικά στρατεύματα να
φτάσουν στη Μονή.
Όταν αργότερα αντίκρισε την εικόνα της Παναγίας είπε:
«Αυτή η γυναίκα σας έσωσε. Να την τιμάτε και να τη δοξάζετε»...
Ο
ΝΑΖΙ αξιωματικός της Βέρμαχτ παράγγειλε και μια εικόνα που δείχνει την
Παναγία να σταματά τα τανκς των Γερμανών
και κάθε χρόνο στις 10
Σεπτεμβρίου ερχόταν προσκυνητής στο Ναό μαζί με την οικογένειά του και
ακολουθούσε την περιφορά της εικόνας μέχρι το σημείο που ο ίδιος
υπέδειξε ότι εμφανίστηκε η Παναγία....
και όλοι μαζί ευλογημένοι
έκαναν
τον αγκυλωτό σταυρό τους.
Τι κρίμα που δεν του παρουσιάστηκε η
Μεγαλόχαρη
πριν τις εν ψυχρώ εκτελέσεις των αγωνιστών αντιστασιακών
ΕΛΑΣιτών.
"ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΑΤΕ ΤΑ ΕΙΚΟΝΙΣΜΑΤΑ ΒΡΕ ΠΑΛΙΟΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΟΙ;"
Τόσα χρόνια περιέφεραν τα "εικονίσματα" του Χαρίλαου
-μια μεταφορική του έκφραση δηλαδή-
ως αυταπόδεικτη ομολογία
ότι τα μέλη και οι υποστηρικτές του ΚΚΕ είναι ένα μάτσο "θρησκόληπτοι"
που δεν αντέχουν να κάνουν κριτική και αυτοκριτική στο έδαφος της πραγματικότητας...
Κι όλα αυτά γιατί αυτοί οι παλιοθρησκόληπτοι στις αρχές των 90's αρνήθηκαν να δεχτούν πως ο "κομμουνισμός τελείωσε"
(το είχε πει ολόκληρο Μέγκα Τσάνελ...),
γιατί δεν έσπευσαν να "αποτινάξουν"
από πάνω τους την κληρονομιά της εμπειρίας των σοσιαλιστικών χωρών
όπως έκαναν άλλοι
και γιατί επέμειναν σε κάτι "ξεπερασμένα" όπως στην αναγκαιότητα της επαναστατικής ανατροπής του καπιταλισμού
και ύπαρξης του κομμουνιστικού κόμματος και άλλα τέτοια "παλαβά"...
αντί να αναζητούν τη νέα εκδοχή "εφικτού σοσιαλισμού" σαν λογικοί αριστεροί άνθρωποι "της εποχής τους"...
Τα τελευταία χρόνια μέσα σε αυτό που νόμιζαν "μοναστήρι" έγιναν πολλά"μυστήρια".
Το διαπίστωσαν τα"ελεύθερα και κριτικά"αριστερά πνεύματακυρίως όταν ξέσπασε η καπιταλιστική κρίση
κι αυτοί άφησαν τα όνειρα για "σοσιαλισμό με αγορά",
τα οικουμενικά προβλήματα και κάτι άλλες ρεφορμιστικές μούρλες της "παλινόρθωσης"
κι αισθάνθηκαν ξανά "ριζοσπάστες και επαναστάτες".
Πήγαν λοιπόν τότε έξω από το "μοναστήρι"να "αναβαπτιστούν" και παράλληλα να πουλήσουν την νέα οπορτουνιστική πραμάτεια τους, εικονίτσες κι αγαλματάκια "λαϊκών μετώπων",
"μεταβατικών προγραμμάτων",
και κυρίως χαϊμαλιά και γιατροσόφια
"ανακούφισης"
του λαού.
Στο μεταξύ όμως οι "θρησκόληπτοι" πραγματοποιούσαν και συνέχιζαν έναν αυτοκριτικό αναστοχασμό της δικής τους ιστορίας,
της ιστορίας του κομμουνιστικού κινήματος και του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε.
Τα συμπεράσματά τους τα χρησιμοποιούσαν και σαν εργαλεία για την ανάλυση της ίδιας της εποχής μας και της καπιταλιστικής κρίσης.
Έτσι τα νέα ριζοσπαστικά χαϊμαλιά παρέμειναν κατά βάση απούλητα στα πέριξ της "μονής".
Οι πωλητές τους-μαζί με κάτι λίγους που τα αγόρασαν- άρχισαν τότε να κραδαίνουν ένα επιλεκτικά κατασκευασμένο τεράστιο
"εικόνισμα" που το ονόμασαν "Χαρίλαο",
μπας και τρομάξουν κανέναν από αυτούς που ακόμα προφανώς θεωρούσαν "θρησκόληπτους".
"Το ΚΚΕ κάνει κριτική στην παλιά στρατηγική του,
αποκαθηλώνει τον Χαρίλαο,
ξυπνήστε Χριστιανοί!".
Κύλησαν ακόμη μερικά χρόνια, μαύρα για τον λαό.
Παρά το ότι τα χαΐρια τους τα είδε και τα βλέπει όλος ο κόσμος (καθώς ο λογαριασμός της συριζαίικης διαχείρισης για τους εργαζόμενους όλο και ανεβαίνει),
Πότε παίρνουν την πόζα του"ελεύθερου πνεύματος"και του
"κριτικού στοχαστή" που κατακεραυνώνει το "περίκλειστο μοναστήρι"του ΚΚΕ.
Πότε φορούν τη μαντίλα της υστερικής λαϊκομετωπικής θεούσας και της φαρμακόγλωσσας μοιρολογίστρας του μακαρίτη...
Κραδαίνουν το ίδιο παρδαλό εικόνισμα "Χαρίλαος" εις άγραν σοκαρισμένων θρησκόλήπτων,
μπας και πουλήσουν πάλι κανένα από τα θαυματουργά χαϊμαλιά τους, σε νέα βερσιόν, που θα "σώσουν τον λαό"...
"Το ΚΚΕ κάνει κριτική στην παλιά στρατηγική του, αποκαθηλώνει τον Χαρίλαο, ξυπνήστε Χριστιανοί!"
λένε πάλι...
Για να μην απορούν τελικά όλοι αυτοί οι τύποι, που νομίζουν ότι τόσο καλά "μας ξέρουν" εμάς τους "θρησκόληπτους",
τους ενημερώνουμε
ότι ο λόγος που δεν μας τρομάζουν τα ξόανα και τα εικονίσματα που μας κουνάνε μπροστά στη μύτη είναι εξαιρετικά απλός:
δεν έχουν καταλάβει "Χριστό"...
Συνελόντι ειπείν,
(και για να το διατυπώσουμε πάλι με μια φράση του Χαρίλαου):
"Σ' άλλον θεό πιστεύουν αυτοί, σ' άλλον εμείς"...
**********
Nikos ZartamopoulosΑπό μνήμης μαρτυρία (αν κάποιος έχει το σχετικό δημοσίευμα του Ριζοσπάστη με τα ακριβή λόγια του Χαρίλαου Φλωράκη εκείνη την ημέρα ας το παραθέσει):
Συγκέντρωση του ΚΚΕ στο ΣΕΦ με ομιλητή τον Χαρίλαο. Πρέπει να ήταν για τις θέσεις στο 12ο Συνέδριο ή κάτι τέτοιο, ήταν 1986 νομίζω. Μετά την ομιλία είχε ερωτήσεις του κοινού, κάτι ασυνήθιστο τότε, σε τόσο μεγάλη κλίμακα (μιλάμε για 20000 κόσμο). Κάποιος έκανε ερώτηση στον Χαρίλαο αν θα συνεργαζόταν με το τότε "ΚΚΕ εσ". Μέσα στα διάφορα που είχε απαντήσει τότε ο Χαρίλαος ήταν "σε άλλο Θεό πιστεύουμε εμείς, σε άλλον αυτοί". Στη συνέχεια μετά από αρκετές ερωτήσεις παίρνει το λόγο ένας ακροατής με μια κάπως παράξενη φωνή και με κάπως προκλητικό τόνο (αν μπορεί κάποιος να εικάσει διάφορα πράγματα από τη φωνή, η φωνή έδειχνε ότι επρόκειτο για έναν συντηρητικό άνθρωπο, κάτι σε γυμνασιάρχη, που ήταν παντελώς άσχετος με τον χώρο του ΚΚΕ, που ήθελε να τον "πιάσει" τον Χαρίλαο...) Η ερώτηση ήταν ακριβώς ως εξής: "Κύριε Γενικέ, χρησιμοποιήσατε προηγουμένως την έκφραση «σε άλλον θεό πιστεύουν αυτοί, σε άλλον εμείς». Η ερώτησή μου είναι απλή:
Εσείς πιστεύετε στον Θεό?"
Η έκπληξη ήταν γενική, το σούσουρο του κόσμου μεγάλο.
Ο Χαρίλαος αφού πήρε το απορημένο του ύφος στην αρχή, απάντησε: "Αν και η ερώτησή σας ... (κάτι είπε εκεί το νόημα ήταν ότι είναι "άσχετη")θα σας απαντήσω ευθέως:
Όχι, δεν πιστεύω στον Θεό, γιατί ως γνωστόν οι κομμουνιστές είναι ...ΑΘΕΟΙ" (σσ. βάζω σε κεφαλαία το ΑΘΕΟΙ γιατί το είπε πολύ δυνατότερα και πιο τονιστά με ένα σταμάτημα πριν τη λέξη.)
Αυτό θα μπορούσε να εκληφθεί και σαν βροντώδης διακήρυξη, όμως δεν ήταν έτσι, διότι ο Χαρίλαος έτσι μίλαγε, και συνήθως τόνιζε όποια λέξη κι αν βρισκόταν τελευταία στη φράση του...
Το θέμα είναι ότι αυτή η λέξη προκάλεσε ένα αυθόρμητο χειροκρότημα στο στάδιο, στο οποίο αμέσως αμέσως ο Χαρίλαος αντέδρασε αμέσως επιτιμητικά:"Μα τι κάνετε, σταματήστε, μη χειροκροτάτε! Δεν είναι για χειροκρότημα!"
Κι εδώ άρχισε να λέει: ότι αυτό είναι μια φιλοσοφική θέση, και ότι η πίστη και οι πεποιθήσεις είναι προσωπικό ζήτημα του καθενός, μπλα μπλα.
Επίσης ότι οι κομμουνιστές δεν παραιτούνται βεβαίως βεβαίως από το καθήκον της αθεϊστικής προπαγάνδας,
αλλά επίσης βεβαίως βεβαίως σέβονται τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και συνεργάζονται με τους πιστούς χριστιανούς που συμμερίζονται τους στοχους του λαϊκού κινήματος κτλ. κτλ.
Ομως, θα σας πω, συνέχισε, μια εικόνα που επαναλαμβανόταν στην εξορία τις Κυριακές ή στις θρησκευτικές γιορτές. Έρχονταν οι Αλφαμίτες με τα ρόπαλα από τα χαράματα και μας στοίχιζαν για να πάμε στην εκκλησία.
Πηγαίναμε χωρίς χαμόγελα, μπαίναμε αμίλητοι, ακούγαμε χωρίς μορφασμούς και κινήσεις, από σεβασμό στην πίστη των άλλων, ενώ δίπλα μας οι Αλφαμίτες μας έκαναν διάφορες απρεπείς χειρονομίες και με εκείνη την υπόκωφη φωνή, μας δήλωναν, βλαστημώντας τα θεία, ότι μόλις βγαίναμε έξω θα μας περίμενε ο βούρδουλας.
