 |
| Απαλλοτριωμένο !! |
Κυβέρνηση Τραμπ: Ένα επιτελείο πολεμοκάπηλων, τεχνοκρατών και εκατομμυριούχων, αξίας 14 δισ. δολαρίων
Είναι όλοι τους άνθρωποι της πραγματικής οικονομίας.
Η κυβέρνηση Ομπάμα φεύγει, η κυβέρνηση Τραμπ έρχεται.
Η ανέμελη και ευτυχισμένη οκταετία διακυβέρνησης Ομπάμα φτάνει στο τέλος της. Οχτώ χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων, ο πλανήτης ευλογήθηκε με 7 πολεμικές επεμβάσεις, 60.000 περίπου βόμβες, στρατιωτικοποίηση του εσωτερικού των ΗΠΑ, ραγδαία εκτόξευση των ρατσιστικών δολοφονιών από το αμερικανικό κράτος, ανεξέλεγκτη παρακολούθηση και καταπάτηση των ελευθεριών όποιου ζει στη Γη, ένα προσφυγικό ρεύμα που είχαμε να δούμε από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και το ξαναζωντάνεμα μιας εκδοχής του Ψυχρού Πολέμου που έχει κάνει πολλούς να πιστεύουν πως ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος, είναι πλέον πιο κοντά από ποτέ.
Και μετά τον Ομπάμα, ο αμερικανικός λαός διάλεξε τη Χίλαρυ Κλίντον για πρόεδρο. Οπότε τώρα θα έχουν τον Ντόναλντ Τραμπ. Δηλαδή τον άνθρωπο που έχει ευχηθεί σε όλους, «Τις καλύτερες ευχές μου σε όλους ανήμερα της 11ης Σεπτεμβρίου. Ακόμα και σέ όσους με μισούν ή είναι απλά χαμένοι.»
“@realDonaldTrump: I would like to extend my best wishes to all, even the haters and losers, on this special date, September 11th.”
Κάτι αντίστοιχο θα ήταν για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, να ευχηθεί χαρούμενη επέτειο μικρασιατικής καταστροφής. Δηλαδή κάτι που υπάρχει πιθανότητα να γίνει, αλλά δε θα ήταν καθόλου αστείο.
Ο Ντόναλντ Τραμπ γνωστός παρουσιαστής αμερικανικού τηλεοπτικού σόου, μέχρι στιγμής δεν είχε κάποια εξουσία στα χέρια του, πέρα τουλάχιστον αυτής που του κληροδότησε ο πατέρας του και εκφράζεται σε κάποια εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια. Εξάντλησε την προεκλογική και μετεκλογική του δραστηριότητα κυρίως στο twitter, όπου αρκετές φορές ξεμαλλιάστηκε online με διάφορους δημοσιογράφους, πολιτικούς αλλά και ανθρώπους του θεάματος.
Οι εξαγγελίες του ήταν τόσο αθυρόστομες όσο και αντιφατικές, αφήνοντας σε όποιον τις παρακολουθούσε από την Ελλάδα, μια γεύση από ΣΥΡΙΖΑ, αφού ο ίδιος υποσχόταν σε κάθε έναν, αυτό ακριβώς που ήθελε να ακούσει. Εκτός βέβαια από τους μετανάστες, οι οποίοι αφού δεν ψηφίζουν δεν είχε λόγο να τους καλοπιάσει.
Στην κυριολεξία ο Τραμπ έχει πει τα πάντα. Ότι θα συνεργαστεί με τη Ρωσία, αλλά και ότι δε θα συνεργαστεί με τη Ρωσία. Ότι θα τρίξει τα δόντια στην Κίνα, αλλά και ότι θα επιδιώξει στενότερη συνεργασία με την Κίνα. Ότι αποδέχεται το πόρισμα της CIA για το χακάρισμα των αμερικανικών εκλογών από τη Ρωσία, αλλά και ότι απορρίπτει το ίδιο πόρισμα. Ότι θα καταργήσει το Obamacare αλλά και ότι δε θα πειράξει ούτε ένα δολάριο από τη δημόσια υγεία. Η ικανότητα του Τραμπ να ικανοποιεί όποιον τον ακούει, κάνει τους περισσότερους να πιστεύουν πως δεν πρόκειται για κάποια οφθαλμοφανή απόπειρα διπροσωπίας προκειμένου να ανελιχθεί στον προεδρικό θώκο, αλλά ότι απλά τον τύπο… δεν τον νοιάζει και τόσο για τα θέματα που τον ρωτάνε.
Και γιατί να τον νοιάζει; Για τα ασήμαντα και αδιάφορα θέματα της διακυβέρνησης μιας υπερδύναμης, ο πρόεδρος των ΗΠΑ χρησιμοποιεί το επιτελείο του, το οποίο τυπικά είναι κάτι σαν το αντίστοιχο δικό μας υπουργικό συμβούλιο, αλλά θεωρητικά η ύπαρξή του δεν προβλέπεται από το ίδιο το αμερικανικό σύνταγμα. Και ακόμα και γι’ αυτό το επιτελείο, ο Τραμπ είχε ξεκινήσει με μια φαινομενικά εξαιρετικά λαοφιλή στάση, καταγγέλοντας το επιτελείο του Ομπάμα, για σχέσεις με διεφθαρμένα κέντρα εξουσίας και επιχειρηματικούς ομίλους, οι οποίοι “δε δίνουν δεκάρα για τον αμερικανό εργάτη”. Έκανε μάλιστα και προεκλογικό βιντεάκι για αυτό το θέμα:
Ο καιρός όμως έφτασε να διαλέξει το δικό του επιτελείο και τα πράγματα δεν πήγαν όπως περίμενε το μεγαλύτερο κομμάτι της αμερικανικής πλέμπας που τον πίστεψε, αφού το επιτελείο που διάλεξε ο Τραμπ για να τον συμβουλεύει και να τον ξελασπώνει, αποτελείται από επιχειρηματίες, τραπεζίτες και πολεμοχαρείς στρατηγούς. Ένα επιτελείο δηλαδή που θα ζήλευε ακόμα και η Χίλαρυ Κλίντον, αν και ίδια μάλλον θα προτιμούσε για υπουργούς, απλές πυρηνικές κεφαλές, αφού αυτό είναι το μόνο που χρειάζεται η Αμερική στο κάτω κάτω.
Ας ρίξουμε μια ματιά στο επιτελείο του Τραμπ λοιπόν, ένα επιτελείο γεμάτο “ανθρώπους της πραγματικής οικονομίας”, τεχνοκράτες, δισεκατομμυριούχους και παράφρονες κατά συρροή δολοφόνους, που θα πάρουν στα χέρια τους τις τύχες του πλανήτη, αλλά τουλάχιστον θα καταπολεμήσουν την παράνομη μετανάστευση, κάτι πολύ σημαντικό στο μυαλό πολλών, για λόγους που ούτε οι ίδιοι μπορούν να δικαιολογήσουν:
Ben Carson, υπέυθυνος για θέματα στέγασης
Η προσωπική του περιουσά εκτιμάται κάπου στα 26 εκατομμύρια δολάρια, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας το κέρδισε όχι από τη νευροχειρουργική του καριέρα, αλλά από τις ομιλίες και τα βιβλία του, ενώ έχει διατελέσει και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της πολυεθνικής Costco. Ένα από τα λίγα μέλη τουλάχιστον του επιτελείου Τραμπ, που δεν έχει απασχολήσει την αμερικανική δικαιοσύνη με κάποιο οικονομικό έγκλημα ή ακόμα και κάποιο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
Jeff Sessions, “υπουργός” δικαιοσύνης
Ένας εξαιρετικά επιτυχημένος εισαγγελέας από την Αλαμπάμα, ο οποίος απέκτησε την περιουσία του χάρη στη γη που κληρονόμησε και η οποία υπολογίζεται κάπου στα 7 μόλις εκατομμύρια δολάρια. Και όπως κάθε μη αυτοδημιούργητος τσιφλικάς, έχει μια σκληρή στάση απέναντι στη μετανάστευση, αφού όσοι δουλεύουν στα χωράφια του καλό θα ήταν να μην έχουν κάποιες πολυτέλειες, όπως την αμοιβή για την εργασία τους. Έτσι το κάνανε παλιά στο Νότο και δούλευε.
Steve Bannon, υπεύθυνος στρατηγικού σχεδιασμού
Στην αντίστοιχη θέση του δικού μας Καρανίκα, στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού φιγουράρει ένας τηλεοπτικός παραγωγός ο οποίος δούλεψε για τη Goldman Sachs (;).
Η προσωπική του περιουσία εκτιμάται στα 10 περίπου εκατομμύρια δολάρια και διευθύνει το δικό του μέσο ενημέρωσης, το Breibart News, το οποίο χαρακτηρίζεται ως υπερσυντηρητικό, που είναι πάνω κάτω ο αμερικάνικος ευγενικός τρόπος για να περιγράψεις ένα φασιστικό μισάνθρωπο καθίκι.
Στην ιστοσελίδα του Breitbart, διαβάζουμε άρθρα με τίτλους όπως “Θα προτιμούσατε το παιδί σας να κολλήσει φεμινισμό ή καρκίνο” και καλέσματα στους αναγνώστες του να υψώσουν ψηλά τη σημαία των Νοτίων, όταν ένας φασίστας υπέρμαχος της λευκής ανωτερότητας, σκότωσε 8 ανθρώπους στο Charleston, απλά γιατί ήταν μαύροι. Τουλάχιστον οι δουλειές πάνε καλά. Ο ίδιος βεβαία δεν αποδέχεται τους χαρακτηρισμούς του ρατσιστή και φασίστα, αλλά η Κου Κλουξ Κλαν και το αμερικανικό ναζιστικό κόμμα φάνηκαν πολύ χαρούμενοι στο άκουσμα της είδησης για το πόστο που θα αναλάβει.
Jared Kushner, απλός τιποτένιος σύμβουλος
Ο γαμπρός του Ντόναλντ Τραμπ, δε θα μπορούσε παρά να μην είναι και ο ίδιος ένας καθόλου, μα καθόλου αυτοδημιούργητος εκατομμυριούχος. Ο ίδιος μπήκε και σπούδασε στο Χάρβαρντ, ενώ οι κακές γλώσσες θέλουν τη δωρεά 2.5 εκατ δολαρίων που έκανε ο πατέρας του στο πανεπιστήμιο, να έπαιξε ρόλο σε αυτό του το κατόρθωμα. Από εκεί και έπειτα δεν έχει και πολλά να επιδείξει, πέρα από το ότι αγόρασε ένα κτήριο για 1.8 δισ δολάρια. Σίγουρα όμως, οι συμβουλές του θα αποδειχτούν πολύ χρήσιμες για τον αμερικανικό λαό.
Tom Price, “υπουργός” υγείας
Τα καλά νέα είναι ότι είναι γιατρός, οπότε μάλλον ταιριάζει σε μία θέση που έχει να κάνει με την υγεία. Βασικά είναι τόσο καλός γιατρός, ορθοπεδικός για την ακρίβεια, που κατάφερε να κάνει μια περιουσία 13.6 εκατ δολαρίων. Τα κακά νέα για όσους ζουν στις ΗΠΑ, είναι πως σε αντίθεση με τις εξαγγελίες του Τραμπ, ο ίδιος δεν έχει και σε μεγάλη εκτίμηση τη δημόσια υγεία. Για την ακρίβεια θα προτιμούσε να μην υπάρχει καν αυτή η ελάχιστη και δυσπρόσιτη δημόσια υγεία που υπάρχει σήμερα στην αμερική. Στην ίδια την ακρόαση που περνάνε οι υποψήφιοι για το προεδρικό επιτελείο, όταν ο Price ρωτήθηκε αν θα μειώσει τον προυπολογισμό της δημόσιας υγείας, έδωσε μια περίεργη απάντηση, λέγοντας πως όσον αφορά τον προϋπολογισμό της υγείας, τα λεφτά δεν είναι το κατάλληλο μετρικό σύστημα…(;)
Wilbur Ross, “υπουργός” εμπορίου
Επιτυχημένος επιχειρηματίας, με ελάχιστες παραγωγικές επιχειρήσεις στο ενεργητικό του, αφού το μεγαλύτερο κομμάτι της περιουσίας του, οφείλεται στην ικανότητά του να αγοράζει επιχειρήσεις στα όρια της πτώχευσης, να απολύει τους εργαζομένους τους, να τις παρουσιάζει ως κερδοφόρες και να τις πουλάει ακριβότερα. Χάρη σε αυτή την ικανότητα έχει χαρακτηριστεί ως “Βασιλιάς τη Πτώχευσης”. Μία από τις λίγες επιχειρήσεις που διατηρεί είναι ένα ορυχείο στη Δυτική Βιρτζίνια, που το 2002 κατέρρευσε και σκότωσε 12 εργάτες, με τις κακές γλώσσες πάλι, να κάνουν λόγο για ελλιπή υποδομή και ασφάλεια εκ μέρους της εταιρείας. Για την ακρίβεια, η εποπτεύουσα αρχή, βρήκε σχεδόν 140 παραβάσεις του κανονισμού για τη λειτουργία των ορυχείων. Η προσωπική του περιουσία ανέρχεται στα 2.9 δισ δολάρια.
Linda McMahon, υπεύθυνη για τη διοίκηση μικρών επιχειρήσεων
Μαζί με τον άντρα της, έχουν μία περιουσία που ανέρχεται κάπου στα 1 δισ δολάρια και κάτι ψιλά. Μαζί δημιούργησαν το WWE (World Wrestling Entertainment), το οποίο χαρίζει στον κόσμο αμέτρητες ώρες προσποιητής πάλης. H Linda McMahon, αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτική, οπότε ξόδεψε 100 εκατ δολάρια σε μια αποτυχημένη προεκλογική εκστρατεία για τη διεκδίκηση της θέσης της γερουσιαστού στο Κονέκτικατ. Έπειτα αποφάσισε πως είναι πιο εύκολο και φτηνό απλά να αγοράσει μια θέση εξουσίας στις ΗΠΑ, δίνοντας μόνο 7 εκατ δολάρια στην προεκλογική εκστρατεία του Τραμπ. Ο νέος πρόεδρος επίσης έχει πολύ φιλική σχέση με το ζεύγος McMahon, αλλά και το WWE, όπως άλλωστε μπορούμε να συμπεράνουμε από το παρακάτω βιντεάκι, που πλέον είναι αδύνατο να κατεβεί από το ίντερνετ…
Gary Cohn, διευθυντής οικονομικής πολιτικής
Δεν έχουμε ιδέα πόση περιουσία έχει. Μετριοπαθείς εκτιμήσεις την υπολογίζουν κάπου στα δεκάδες εκατομμύρια δολάρια. Αλλά είναι πρόεδρος της Goldman Sachs. Αυτό.
Andy Puzder, “υπουργός” εργασίας
CEO της εταιρείας CKE Restaurants. H προσωπική του περιουσία ανέρχεται στα 25 εκατ δολάρια. Κατάλληλη επιλογή για τα εργασιακά θέματα, αφού ο ίδιος ασχολείται έντονα και ενδελεχώς με τα προβλήματα των εργαζομένων. Για την ακρίβεια, μία Τρίτη, είχε δηλώσει πως λατρεύει τη θέα ημίγυμνων γυναικών να τρώνε μπέργκερ και πως πρέπει να καταργηθεί ο κατώτατος μισθός. Ναι μόνο αυτά, δεν έχει κάνει κάτι άλλο.
Elaine Chao, υπεύθυνη συγκοινωνιών
Με πατέρα εφοπλιστή και μητέρα που απλά είχε μεγάλη περιουσία, η Elaine Chao, είναι παντρεμένη με το γερουσιαστή Mitch McConnell και κατάφερε με το σπαθί της να είναι στα διοικητικά συμβούλια μερικών δεκάδων εταιρειών. Η προσωπική της περιουσία εκτιμάται κάπου στα 22 εκατ δολάρια και όλοι της σχεδόν οι συγγενείς, δούλεψαν σκληρά για να την αποκτήσει. Η ίδια έχει διετελέσει και στο παρελθόν σε προεδρικό επιτελείο, αυτό του Τζωρτζ Μπους Τζούνιορ, και τις καταλογίζονται ευθύνες για διάφορα εργατικά ατυχήματα κατά τη θητεία της, όπως αυτό στο ορυχείο του Wilbur Ross, που αναφέραμε λίγο παραπάνω.
Betsy DeVos, “υπουργός” εκπαίδευσης
Η οικογένεια DeVos, εκτιμάται πως έχει μία περιουσία 5 δισ δολαρίων. Η ίδια η Betsy μέχρι πρότινος περνούσε το χρόνο της, κάνοντας lobbying όπως λένε στα εγγλέζικα το ρουσφέτι, υπέρ των ιδιωτικών σχολείων στο Λευκό Οίκο. Ο αδερφός της, ο Erik Prince, είναι και αυτός δραστήριο μέλος της κοινωνίας και άνθρωπος της πραγματικής οικονομίας. Είναι ο ιδρυτής της Blackwater, της εταιρείας μισθοφόρων δηλαδή, που είχε αναλάβει να σκοτώνει στο Ιράκ, όσους άμαχους δεν προλάβαινε να σκοτώσει ο επίσημος αμερικανικός στρατός. Ο άντρας της DeVos, είναι o Dick DeVos, ιδρυτής της πολυεθνικής Amway, η οποία πέρυσι σημείωσε κέρδη 9.5 δισ δολαρίων και η οποία είναι μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες-πυραμίδες στον πλανήτη. Η ίδια ισχυρίζεται πως δεν ξέρει πόσα ακριβώς λεφτά έδωσε η οικογένειά της για την προεκλογική εκστρατεία του Τραμπ, αλλά μπορεί να είναι και 200 εκατ. δολάρια. Ποιος τα μετράει; Οι κριτικοί της DeVos, ισχυρίζονται πως θα καταστρέψει τη δημόσια παιδεία για χάρη της ιδιωτικής, αλλά δε θα ταν καλύτερο πρώτα να δούμε αν θα την καταστρέψει και μετά να την ψέξουμε; Γιατί να προτρέχουμε; (sic)
Steven Mnuchin, υπεύθυνος θησαυροφυλακίου
Εντάξει, ακόμα ένας από τη Goldman Sachs. Σπούδασε στο Yale και μετά ακολούθησε τα βήματα του πατέρα του, δηλαδή μπλέχτηκε με εξαιρετικά επικερδείς οικονομικούς οργανισμούς που βγάζουν λεφτά παραποιώντας στοιχεία και τζογάροντας με την πτώχευση. Η δουλειά δεν είναι ντροπή.
Ο Mnuchin, έφτασε στο απώγειο της καριέρας του, όταν αγόρασε την τράπεζα IndyMac, η οποία βρισκόταν στο χείλος της χρεωκοπίας το 2008, εξαιτίας των στεγαστικών δανείων που δε μπορούσε να εισπράξει. Ο δαιμόνιος Mnuchin, αγόρασε τη σχεδόν πτωχευμένη τράπεζα με λεφτά του αμερικανικού δημοσίου(;), την έσωσε με λεφτά φορολογούμενων(;) την μετονόμασε σε OneWest, και άρχισε να μοιράζει ξανά στεγαστικά δάνεια. Αυτή τη φορά όμως δεν έκανε το λάθος να περιμένει να την αποπληρώσουν, παίρνοντας τα σπίτια δανειοληπτών ακόμα και αυτών που πλήρωναν με συνέπεια το δάνειό τους.
Μερικοί λένε ότι δε θα έδιναν σε αυτό τον άνθρωπο το κλειδί του χρηματοκιβωτίου τους, αλλά εμείς λέμε πως πρόκειται απλά για μια ζηλόφθονη και αμόρφωτη πλέμπα που δεν καταλαβαίνει την ευλογία του να σε κυβερνούν απατεώνες του κοινού ποινικού δικαίου.
James ‘Mad Dog’ Mattis, υπουργός άμυνας
Ο προσωπικός αγαπημένος του γράφοντα, του Ομπάμα που τον είχε κάνει αρχηγό του αμερικανικού ΓΕΕΘΑ, αλλά και της Χίλαρυ Κλίντον η οποία απλά ήθελε να σκοτώσει ότι κινείται έξω από τα αμερικανικά σύνορα. Είναι ο τύπος που του έχει αποδοθεί από τα αμερικανικά ΜΜΕ, το παρατσούκλι “τρελό σκυλί”, εξαιτίας του πολεμοχαρούς χαρακτήρα του. Και αυτό λέει πολλά όταν στο λένε αμερικανικά ΜΜΕ.
Η ανύπαρκτη αυτή καρικατούρα ανθρώπου, δεν έχει διατελέσει απλά στρατηγός των ΗΠΑ. Έχει περάσει και από το πόστο του “NATO’s supreme allied commander”, ή όπως εμάς μας αρέσει να μεταφράζουμε, “Υπέρτατος Συμμαχικός Αρχηγός της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας”. Έχει διευθύνει μια σειρά αμερικανικών πολεμικών επιχειρήσεων από τη Βόρεια Αφρική μέχρι την Κεντρική Ασία και τώρα θα γίνει υπουργός άμυνας στη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη του πλανήτη.
Το παρατσούκλι του το κέρδισε με το σπαθί του. Όπως ας πούμε, εξαιτίας της συμβουλής που είχε δώσει σε αμερικανούς στρατιώτες στο Ιράκ, το 2003, και η οποία ήταν “Να είστε ευγενικοί, επαγγελματίες, αλλά να έχετε ένα σχέδιο ώστε να σκοτώσετε τους πάντες”.
Ή την πατριωτική του προσπάθεια, να σώσει οχτώ νεαρούς στρατιώτες, από τα νύχια του στρατοδικείου, όπου αντιμετώπιζαν κατηγορίες εγκλημάτων πολέμου, γιατί απλά είχαν σκοτώσει στο Ιράκ 24 γυναικόπαιδα. Όχι με κάποια βόμβα ή από κάποιο “λάθος”. Απλά πήγαν σε ένα χωριό, μάζεψαν 24 άτομα, τα έστησαν στον τοίχο και τα πυροβόλησαν από κοντινή απόσταση, σαν εκδίκηση για μια νάρκη που είχε σκοτώσει αμερικανούς στρατιώτες στην περιοχή.
Αλλά εγκλήματα πολέμου, έχει στον ενεργητικό του και ο ίδιος ο Mattis. Όταν ο αμερικανικός στρατός εισέβαλε στο Ιράκ, ο ίδιος ήταν υπεύθυνος για την κατάληψη της Faluja. Και την κατέλαβε. Έφερε σε πέρας την αποστολή του και δε δείλιασε μπροστά σε ψευτοδιλήμματα όπως «να σκοτώσω όποιον άμαχο βρω μπροστά μου ή όχι;». Σε μία πόλη αρχικά 200.000 ανθρώπων, και όπου είχαν μείνει μόνο 50.000, ο αμερικανικός στρατός πολιόρκησε τρεις φορές την πόλη, σκοτώνοντας στην πορεία 5000 άμαχους. Πέρα από τους βομβαρδισμούς τζαμιών και νοσοκομείων, εκείνη ήταν μία από τις περιπτώσεις όπου χρησιμοποιήθηκε λευκός φώσφορος σε πόλεμο και γι’ αυτό μπορούμε πάντα να ευχαριστούμε το μελλοντικό υπουργό άμυνας των ΗΠΑ.
Και αν νομίζετε πως όλα αυτά τα έκανε γιατί εκτελούσε διαταγές, ή απλά γιατί ήταν αναγκασμένος να υπακούσει, να σημειώσουμε κάπου εδώ, πως ο ίδιος διασκεδάζει να σκοτώνει κόσμο. Όχι δεν είναι μία υπόθεση που κάνουμε βασισμένοι στη βιογραφία του. Απλά το είπε ο ίδιος: “Έχει πλάκα να κάνεις πόλεμο. Έχει πλάκα να πυροβολείς ανθρώπους.”
Εν κατακλείδι, οι μόνοι που φαίνονται να χαίρονται με το επιτελείο του Τραμπ μέχρι στιγμής, είναι ο Warren Buffet, σφοδρός επικριτής του Τραμπ και υποστηρικτής της Χίλαρυ Κλίντον, καθώς και ο δικός μας Γιώργος Πατούλης, ο οποίος αποφάσισε να αφήσει για λίγο το χρυσοποίκιλτο μέγαρό του, τη δημαρχία Αμαρουσίου, την προεδρία όλων των Δήμων της Ελλάδας καθώς και την προεδρία του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών και να ταξιδέψει με δικά του λεφτά ελπίζουμε μέχρι τις ΗΠΑ για να παραβρεθεί στην ορκωμοσία του Τραμπ.
Το μόνο που μένει να αναρωτηθούμε, είναι πόσο καιρό θα πάρει στον τωρινό πρόεδρο των ΗΠΑ και στο επιτελείο του, να φτάσει τα αιματοβαμμένα ρεκόρ του απερχόμενου Ομπάμα. Δεδομένου ότι ο συμπαθής στα ΜΜΕ σφαγέας, είχε ξεκινήσει τη θητεία του έχοντας τουλάχιστον μερικούς επιστήμονες, καθηγητές και νομπελίστες στο επιτελείο του, μόνο δέος μπορεί να μας γεμίζει το νέο επιτελείο που πιο πολύ μοιάζει με μαφιόζικη οργάνωση κάποιας μαύρης κωμωδίας του Χόλυγουντ.