27 Μαρτίου, 2017

Προς πολιτικούς ακολουθους Τσίπρα:

" Κε" Τσίπρα σκυλεύσατε - διαστρέψατε με την ομιλία σας στην Αμαλιάδα, το λόγο που ο Μπελογιάννης ήρθε κατ' εντολή του ΚΚΕ στην Ελλάδα, φυσικά αυτό έρχεται σαν συνέπεια της πολιτικής σας διαδρομής,, δεν μας παραξενεύει τουναντίον το περιμέναμε,
για Αυτούς που ακόμη σε ακολουθούν αναδημοσιεύουμε την Απολογία Του στο Δικαστήριο:  

Από την απολογία του Νίκου Μπελογιάννη (1η & 2η δίκη): Το αγωνιστικό ήθος του κομμουνιστή αντηχεί στην Ιστορία μέχρι το σήμερα

«Είμαι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ακριβώς για την ιδιότητά μου αυτή δικάζομαι, γιατί το κόμμα μου παλεύει και χαράζει το δρόμο της Ειρήνης, της Ανεξαρτησίας και της Ελευθερίας. Στο πρόσωπό μου δικάζεται η πολιτική του ΚΚΕ».
*
«Εάν έκανα δήλωση αποκήρυξης θα αθωωνόμουνα κατά πάσα πιθανότητα μετά μεγάλων τιμών… Αλλά η ζωή μου συνδέεται με την ιστορία του ΚΚΕ και τη δράση του… Δεκάδες φορές μπήκε μπροστά μου το δίλημμα: να ζω προδίδοντας τις πεποιθήσεις μου, την ιδεολογία μου, είτε να πεθάνω, παραμένοντας πιστός σ’ αυτές. Πάντοτε προτίμησα το δεύτερο δρόμο και σήμερα τον ξαναδιαλέγω».
*
«Θα έλεγα ότι «δε μιλάνε για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου», γιατί ο κόσμος το ‘χει τούμπανο τι ρόλο παίζουν οι Αμερικανοί στην Ελλάδα. Και εδώ μέσα αποδείχτηκε ο ρόλος τους, ακόμη και στις ανακρίσεις της Ασφάλειας. Οι κομμουνιστές δεν είναι όργανα των ξένων. Ο κομμουνισμός είναι πανανθρώπινο ιδανικό και παγκόσμιο κίνημα (…). Μπορεί ποτέ όργανα των ξένων να δημιουργήσουν ένα τέτοιο μεγαλειώδες κίνημα; Ποιος ξένος πράκτορας δίνει με τέτοια απλοχεριά τη ζωή του, όπως τη δίνουν χιλιάδες κομμουνιστές; Οι θυσίες αυτές μόνο με τις θυσίες των πρώτων χριστιανών μπορεί να συγκριθούν. Αλλά και πάλι υπάρχει μια διαφορά, ότι ενώ οι χριστιανοί δέχονταν το μαρτύριο και το θάνατο, ελπίζοντας να κληρονομήσουν τη βασιλεία των ουρανών, οι κομμουνιστές δίνουν τη ζωή τους μην ελπίζοντας σε τίποτα. Τη δίνουν για ν’ ανατείλει στην ανθρωπότητα ένα καλύτερο, ευτυχισμένο αύριο, που αυτοί δε θα το ζήσουν. Ποιο όργανο των ξένων μπορεί να προσφέρει τη ζωή του σ’ έναν τέτοιο μεγάλο σκοπό;».
*
«Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας έχει στο λαό βαθιές ρίζες. Συνδέεται μαζί του με ακατάλυτους δεσμούς αίματος και δεν μπορεί κανείς να το εξοντώσει ούτε με στρατοδικεία, ούτε με εκτελεστικά αποσπάσματα. Ο στόχος μας ήταν και είναι να προστατέψουμε τα συμφέροντα του λαού και της χώρας μας…»
*
«Τα δικαστήριά σας είναι δικαστήρια σκοπιμότητας. Γι’ αυτό δε ζητώ την επιείκειά σας. Αντικρίζω την καταδικαστική σας απόφαση με περηφάνια και ηρεμία. Με το κεφάλι ψηλά θα σταθώ μπροστά στο εκτελεστικό σας απόσπασμα. Αλλά είμαι σίγουρος πως θα ‘ρθει η μέρα, που οι ίδιοι δικαστές που τώρα με δικάζουν, θα ζητήσουν χάρη απ’ τον ελληνικό λαό. Δεν έχω άλλο τίποτε να πω».
*
Από την απολογία του Νίκου Μπελογιάννη στην πρώτη του δίκη, Νοέμβρης 1951.
***
«Την ευθύνη για το ότι η ελληνική γη είναι σπαρμένη με τάφους και ερείπια, τη φέρουν μόνο οι ξένοι ιμπεριαλιστές και οι έλληνες υπηρέτες τους…»
*
«Εμείς πιστεύουμε στην ορθότητα της θεωρίας, που γέννησαν τα μυαλά των πιο πρωτοπόρων ανθρώπων. Και το νόημα του αγώνα μας είναι η θεωρία αυτή να γίνει πραγματικότητα τόσο για την Ελλάδα όσο και για όλο τον κόσμο…»
*
«Αγαπάμε την Ελλάδα και το λαό της περισσότερο από τους κατηγόρους μας. Το δείξαμε όταν εκινδύνευε η ελευθερία, η ανεξαρτησία και η ακεραιότητά της και, ακριβώς, αγωνιζόμαστε για να ξημερώσουν στη χώρα μας καλύτερες μέρες χωρίς πείνα και πόλεμο. Για το σκοπό αυτό αγωνιζόμαστε και όταν χρειαστεί θυσιάζουμε και τη ζωή μας. Πιστεύω ότι δικάζοντάς μας σήμερα, δικάζετε τον αγώνα για την ειρήνη, δικάζετε την Ελλάδα».
*
«Οι οργανωτές αυτής της δίκης, ντόπιοι και ξένοι, κατέβαλαν πρωτοφανείς προσπάθειες για να κατασυκοφαντήσουν τον αγώνα του ΚΚΕ, χωρίς να διστάσουν ούτε μπροστά στη διαστρέβλωση γνωστών κειμένων. Απέναντι σ’ αυτές τις προσπάθειες εμείς βρεθήκαμε τελείως ανυπεράσπιστοι, γιατί μέσα στα απομονωτήρια της ασφάλειας δε μας δόθηκε καθόλου ο χρόνος και η δυνατότητα να μελετήσουμε και να συγκεντρώσουμε τα απαραίτητα για την υπεράσπισή μας στοιχεία. Ετσι υποχρεωθήκαμε να παλέψουμε κάτω από απαράδεχτα άνισους όρους. Αλλά παρ’ όλα αυτά, αποδείχτηκε ότι το ΚΚΕ είναι κόμμα πατριωτικό, με τίτλους εθνικούς, που κανένα άλλο κόμμα δεν έχει να παρουσιάσει. Γιατί στο βωμό της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας της Ελλάδος έχει προσφέρει φοβερές εκατόμβες. Και αν δεν υπήρχαν σήμερα οι έμποροι και οι κάπηλοι του μίσους, η συμβολή του ΚΚΕ στην ειρήνευση του τόπου θα είχε εκτιμηθεί όχι μόνο από τους φίλους, αλλά και από τους τίμιους και καλόπιστους αντιπάλους μας. Γι’ αυτό οι σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος δε δολοφονούν εμάς. Δολοφονούν την ειρήνευση και την τιμή της Ελλάδος».
*
Από την απολογία του Νίκου Μπελογιάννη στη δεύτερη δίκη του, Φλεβάρης 1952.
***
Οι δολοφόνοι δε θα μπορούσαν να αντέξουν ότι οι δίκες σκοπιμότητας που έστησαν μετατράπηκαν από τον Μπελογιάννη σε ένα αμείλικτο κατηγορητήριο εναντίον τους. Δεν μπορούσαν να ανεχτούν ότι τους ξεφτίλισε μέσα στα ίδια τα στρατοδικεία τους.
Ενδεικτικός ο διάλογος του Μπελογιάννη με έναν από τους βασικούς κατηγόρους του, τον αστυνομικό Αγγελόπουλο:
*
ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ισχυρίζεστε ότι ήρθα εδώ για να εφαρμόσω τις αποφάσεις των ολομελειών της ΚΕ του ΚΚΕ;
ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλιστα.
ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Οι αποφάσεις αυτές λένε, ότι βάση της δράσης του ΚΚΕ είναι ο αγώνας για το ψωμί, τις δημοκρατικές ελευθερίες, την ειρήνη. Ετσι δεν είναι;
ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ετσι.
ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Επομένως, ο αγώνας για το ψωμί, τις δημοκρατικές ελευθερίες και την ειρήνη είναι συνωμοσία κατά της Ελλάδας;
ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Οχι.
ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ευχαριστώ. Αυτό μονάχα ήθελα να διευκρινίσω.
***
Την 1η Μάρτη του ’52, το στρατοδικείο εκδίδει την απόφασή του: «Εις θάνατον».
Την ίδια μέρα, οι ΗΠΑ μέσω του οργάνου τους, τη «Φωνή της Αμερικής» αναφωνούν:
«Η δίκη αυτή είναι ένα από τα σπουδαιότερα παγκόσμια γεγονότα τα οποία εσημειώθησαν τον Φεβρουάριον του ’52. Αποτελεί δίδαγμα διά τον ελεύθερον κόσμον. Αποδεικνύει ότι τα απανταχού κομμουνιστικά κόμματα δεν εμπνέονται από πολιτικούς σκοπούς αλλά αποτελούν οργανώσεις κατασκοπίας».
***
«Ο υπαρχιφύλαξ, διαταχθείς υπό του διευθυντού του, μετέβη αμέσως εις την πτέρυγαν όπου ευρίσκοντο τα κελιά των 8 μελλοθανάτων και εισήλθεν πρώτον εις το υπ’ αριθμ. 2 απομονωτήριον, εις το οποίο εκρατούντο οι Μπελογιάννης, Λαζαρίδης και Μπάτσης. Πλησιάζει τον Μπελογιάννη.
*
«Νίκο σήκω»
Ατάραχος ο Μπελογιάννης σηκώνεται και λέει:
«Πάμε για καθαρό αέρα;»
«Ναι, του απαντά, σας πάνε για εκτέλεση» (…)»
(Από το ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Γιώργου Κορωναίου, όπως δημοσιεύτηκε την επομένη της εκτέλεσης στην «Προοδευτική Αλλαγή»).

Η ομιλία του Γ. Γραμματέα Εδώ: 

Από:


 Ρωμύλος Αυδής:


Το ‘Μαυσωλείο’…
Έτυχε σήμερα στις 27 Μάρτη 2017 να γίνουν τα εγκαίνια της μόνιμης έκθεσης του Μουσείου Νίκος Μπελογιάννης. Διέφυγε των ‘διοργανωτών’ κι όσων καθόρισαν την ημέρα των εγκαινίων ότι σαν σήμερα στις 27-3-1958 ο Νικολάι Μπουλγκάνιν καθαιρείται από Πρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου της ΕΣΣΔ και μέλος της Κ.Ε του ΚΚΣΕ, καθώς επίσης του αφαιρέθηκε κι ο τίτλος του Στρατάρχη. 
Ο Ν. Μπουλγκάνιν ήταν στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (μέλος του ΠΓ του Κόμματος το 1948-1958) και στρατιωτικός (Στρατάρχης της Σοβιετικής Ένωσης το 1946) που διετέλεσε σε διάφορες θέσεις ευθύνης στο Σοβιετικό κράτος (μέλος της Κρατικής Επιτροπής Άμυνας κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, Υπουργός Άμυνας το 1953-1955, κ.α.). 
Όλα αυτά στα πλαίσια της λεγόμενης ‘αποσταλινοποίησης’ στον απόηχο των αποφάσεων του 20ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ. Ήταν ένας από τα χιλιάδες θύματα της ‘αποσταλινοποίησης’. 
Ήταν η αρχή της εμφάνισης της θεωρίας των ‘Μαυσωλείων’. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή η πιστή τήρηση των αρχών του μαρξισμού-λενινισμού, οι αρχές λειτουργίας του κόμματος νέου τύπου-ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός κι ο προλεταριακός διεθνισμός-ήταν ιδέες ξεπερασμένες κι έπρεπε να μπουν σε ειδικά ιδεολογικά οπορτουνιστικά Μαυσωλεία.
Τον Κομμουνιστή Νίκο Μπελογιάννη πάντως δεν μπόρεσαν να τον βάλουν σε ένα τέτοιο Μαυσωλείο. Αντίθετα, δολοφονώντας τον, τον έβαλαν στο Πάνθεον των Ηρώων του Παγκόσμιου εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος, και καθημερινά εμπνέει με την δράση του και την στάση ζωής του.
Επιφανής ηγέτης, στέλεχος του ΚΚΕ ο Μπελογιάννης ανδρώθηκε, έδρασε , δικάστηκε, καταδικάστηκε και δολοφονήθηκε ακριβώς επειδή ήταν ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ.



Ο Κομμουνισμός είναι η νιότη του Μέλλοντος, παγκόσμια νομοτέλεια. 
Σε κάθε ερώτημα η απάντηση είναι Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Κι ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ Νίκος Μπελογιάννης, αν και στέλεχος του ΚΚΕ δεν ανήκει μόνο στο ΚΚΕ. Ανήκει στην ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ. Γιατί οι ιδέες του κομμουνισμού έχουν στο επίκεντρό της καθημερινής δράσης τους, ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ.


Αν και για μένα ήταν αναμενόμενη η στάση του γιου του, μου προξένησε αλγεινή εντύπωση το ότι δεν είπε τίποτα για το ΚΚΕ, το οποίο συνέδραμε με το δικό του τρόπο στο όλο εγχείρημα του Μουσείου Νίκος Μπελογιάννης. Πλήρης ταύτιση με όσους καπηλεύτηκαν τη ζωή και τη δολοφονία του πατέρα του. δεν είναι η πρώτη φορά που ένα παιδί με τις επιλογές του αμαυρώνει τη στάση ζωής του πατέρα του.
Όλη η προσπάθεια των ‘επίσημων’ να μας ‘πείσουν’ για τα αγαθά της ‘Δημοκρατίας’ δεν είναι τίποτα άλλο από ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ. 
Τουλάχιστον ένα ευχαριστώ στο ΚΚΕ για τα όσα πρόσφερε στο Μουσείο ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ-με αποκορύφωμα τα γάντια και το περίστροφο που είχε σαν πολιτικός κομισάριος στο ΔΣΕ. 
Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ δε δολοφονήθηκε από το ‘παρακράτος, Τσιπραλήτη, αλλά από το αστικό κράτος. 
Όλη η πολιτική αλητεία που καπηλεύτηκε σήμερα το Νίκο Μπελογιάννη, προσπάθησαν να μας πείσουν ότι ο Μπελογιάννης ‘θυσιάστηκε’ για την αγνώστου ‘ορθογραφίας’ δημοκρατία. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΠΗΛΕΙΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ. 
Ο Νίκος Μπελογιάννης, ο πατέρας σου, Νίκο, δολοφονήθηκε επειδή ακριβώς ήθελε ν’ αφυπνίσει το Λαό για μια άλλη πορεία-οικονομικής ανάπτυξης και κοινωνικής δικαιοσύνης-απ’ αυτήν τη ‘δημοκρατία’ των αστών, των μονοπωλίων, της βίας, της τρομοκρατίας, της αντεκδίκησης.
Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ δολοφονήθηκε από την εγχώρια και διεθνή αστική τάξη επειδή ήθελε τη Λαϊκή Δημοκρατία, με το Λαό στην ΕΞΟΥΣΙΑ, απαλλαγμένο από ντόπιους και ξένους δυνάστες.
Νίκο Βούτση, πρόεδρε του αστικού Κοινοβουλίου, 
Να είσαι σίγουρος ότι ο ιστορικός του Μέλλοντος θα βάλει όλους τους ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΣ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΑΡΑΚΤΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ σε ειδικό ‘ΜΑΥΣΩΛΕΙΟ’ υποκρισίας.