05 Ιανουαρίου, 2017

ο καπιταλιστικός Ευρωμονόδρομος για το 2017, k η Είδηση απ' τον ΣΕΒ:

«Αν διαιωνιστεί η σημερινή κατάσταση επιτροπείας από ξένους τεχνοκράτες, η συμμετοχή της χώρας στην Ενωμένη Ευρώπη είτε θα παραμείνει στα χαρτιά (...) είτε θα λυθεί κάποια στιγμή μέσω της αποχώρησης της Ελλάδας από την ΕΕ».
Εναν καταιγισμό αναδιαρθρώσεων προς όφελος του κεφαλαίου και με στόχο την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας περιγράφουν οι 10 προτεραιότητες της «Επιτροπής Γιούνκερ» και της Κομισιόν

Σειρά νέων διαρθρωτικών παρεμβάσεων, με κεντρικό άξονα την ανάκαμψη της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και την αναβάθμιση του ρόλου και της θέσης της ΕΕ, στο πλαίσιο των γεωπολιτικών ανταγωνισμών και των οξυμένων ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων,
 περιλαμβάνει το «πρόγραμμα εργασίας» της Κομισιόν για το 2017, με το οποίο επικυρώνονται οι 10 προτεραιότητες της «Επιτροπής Γιούνκερ», που είχαν παρουσιαστεί τον Οκτώβρη του 2016.

Μόνιμο ζήτημα στην αντιλαϊκή ατζέντα αποτελεί η κατεδάφιση των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, ταυτόχρονα και σε συνδυασμό με τις πολύμορφες κρατικές ενισχύσεις για τα τμήματα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Τα παραπάνω έρχονται να «κουμπώσουν» με την «έκθεση των 5 προέδρων», η οποία σηματοδοτεί τις διεργασίες για την περαιτέρω εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης (ΟΝΕ), προκρίνοντας την ενίσχυση των μέτρων δημοσιονομικής εποπτείας και των μνημονίων διαρκείας που επιβάλλονται σε όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς, ανεξάρτητα από δανειακές συμβάσεις και μηχανισμούς στήριξης.

Πτυχές αυτής της διεργασίας, όπως, για παράδειγμα, η «ανολοκλήρωτη» «τραπεζική ένωση», αποτελούν αντικείμενο ενδοαστικής διαπάλης στο εσωτερικό της ΕΕ, 
με φόντο, βέβαια, τους ανταγωνισμούς για τον επιμερισμό της χασούρας ανάμεσα σε κράτη και τις κυβερνήσεις για λογαριασμό των τμημάτων του κεφαλαίου, που καθένα από αυτά στηρίζει και εκπροσωπεί.

Την ίδια ώρα, ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ) ανεβάζει την αντιλαϊκή ατζέντα με τις προτεραιότητες για το 2017, διεκδικώντας την αναβάθμιση του εγχώριου κεφαλαίου στην ΕΕ και στις συντελούμενες διεργασίες, «χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς στη χρηματοδότηση των ελληνικών επιχειρήσεων», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει σε χτεσινή παρέμβασή του.

Αποκαλυπτικές είναι οι 10 προτεραιότητες της Κομισιόν για το 2017:
1)«Για την ενίσχυση της απασχόλησης, της ανάπτυξης και των επενδύσεων θα προτείνουμε πρωτοβουλία για τους νέους, σχέδιο δράσης για την εφαρμογή της κυκλικής οικονομίας και νέο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο».
Σύμφωνα με πρόσφατα έγγραφα της Κομισιόν, ως ενδεικτικές παρεμβάσεις αναφέρονται, μεταξύ άλλων, η μείωση του μη μισθολογικού κόστους εργασίας (δηλαδή, των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλει η εργοδοσία), «στοχοθετημένες και σωστά σχεδιασμένες επιδοτήσεις μισθών και προσλήψεων» («ζεστό» κρατικό χρήμα στους εργοδότες), οι οποίες θα συνδυάζονται με τα «προγράμματα πρακτικής άσκησης και μαθητείας», «μέτρα κινητικότητας για τη σύνδεση δεξιοτήτων και θέσεων εργασίας» κ.ά.

2)«Θα εκπονήσουμε ενδιάμεση επανεξέταση για την ψηφιακή ενιαία αγορά».
Σε αυτό το πλαίσιο, η ΕΕ σχεδιάζει ριζικές μεταρρυθμίσεις, αρχίζοντας από νέο πλαίσιο για την πνευματική ιδιοκτησία και φθάνοντας έως την παράδοση δεμάτων και τις τηλεπικοινωνίες. 
Η «ψηφιακή ατζέντα» είναι ενταγμένη στο λεγόμενο «επενδυτικό πακέτο Γιούνκερ», που δίνει προτεραιότητα στην «άρση των φραγμών που εξακολουθούν να υπάρχουν σε όλους τους βασικούς τομείς υποδομών, όπως η Ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, τα ψηφιακά μέσα και οι μεταφορές, καθώς και των φραγμών στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών». Μάλιστα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, η ενιαία ψηφιακή αγορά θα μπορούσε να εισφέρει 415 δισ. ευρώ το χρόνο...

3)«Θα υλοποιήσουμε τη στρατηγική για την ενεργειακή ένωση, συνεχίζοντας τις προσπάθειες για τα οχήματα με χαμηλές εκπομπές και την κινητικότητα».
Ουσιαστικά, πρόκειται για τη διασφάλιση φτηνής Ενέργειας για τα ευρωπαϊκά μονοπώλια, ζήτημα που με τη σειρά του συνδέεται με τις διελεύσεις των αγωγών, τη λεγόμενη «ενεργειακή ασφάλεια» της ΕΕ κ.ά. Η στρατηγική της Κομισιόν για την «ενεργειακή ένωση» βασίζεται στους τρεις μακροχρόνιους στόχους της ενεργειακής πολιτικής της ΕΕ και συγκεκριμένα στην ασφάλεια εφοδιασμού, στην ανταγωνιστικότητα και τη βιωσιμότητα.

4)«Θα οικοδομήσουμε βαθύτερη και δικαιότερη εσωτερική αγορά με την εφαρμογή της στρατηγικής για την ενιαία αγορά, της στρατηγικής της Ευρώπης για το διάστημα και του σχεδίου δράσης για την ένωση κεφαλαιαγορών, καθώς και την υποβολή προτάσεων για τη δικαιότερη φορολογία των εταιρειών».

Πρόκειται για μέτρα που αφορούν στη διοχέτευση φτηνών κεφαλαίων στους επιχειρηματικούς ομίλους μέσω των κεφαλαιαγορών, σε συνδυασμό με νέες φοροελαφρύνσεις. Μάλιστα, το συγκεκριμένο σχέδιο εξειδικεύεται και σε πρόταση της Κομισιόν, που δημοσιοποιήθηκε προχτές.

Μεταξύ άλλων προβλέπονται:

-- Θα δίνονται κίνητρα σε δραστηριότητες που ευνοούν την καπιταλιστική ανάπτυξη, όπως οι επενδύσεις σε έρευνα και ανάπτυξη, στηρίζοντας έτσι τους «ευρύτερους στόχους της τόνωσης της ανάπτυξης, της απασχόλησης και των επενδύσεων». 
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, από τη στιγμή που θα τεθεί πλήρως σε εφαρμογή το σχέδιο, οι συνολικές επενδύσεις στην ΕΕ θα αυξηθούν κατά 3,4%. 
Σε αυτό το πλαίσιο, θα ενθαρρύνει τις εταιρείες να χρηματοδοτούν τις δραστηριότητές τους με ίδια κεφάλαια και να αξιοποιούν τις αγορές αντί να προσφεύγουν στο δανεισμό. 
Θα παρέχονται δε φοροελαφρύνσεις για την έκδοση νέων μετοχών.
 Οπως αναφέρεται, «ένα καθορισμένο ποσοστό του νέου μετοχικού κεφαλαίου των εταιρειών (...) θα εκπίπτει ετησίως από τη φορολογία», ενώ υπό τις «παρούσες συνθήκες» το ποσοστό αυτό φτάνει στο 2,7%. Σύμφωνα με την Κομισιόν, «με τον τρόπο αυτό, θα ενθαρρυνθούν οι εταιρείες να αναζητούν πιο σταθερές πηγές χρηματοδότησης και να αξιοποιούν τις κεφαλαιαγορές, σύμφωνα με τους στόχους της Ενωσης Κεφαλαιαγορών».
-- Οι εταιρείες θα μπορούν να αντισταθμίζουν τα κέρδη που πραγματοποιούν σε ένα κράτος - μέλος με τις «ζημίες» που υφίστανται σε άλλο.

5)«Θα παρουσιάσουμε ιδέες για τη μεταρρύθμιση της ΕΕ των 27 και την ενίσχυση της ΟΝΕ και θα προτείνουμε ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων».
Σύμφωνα με προηγούμενη πρόταση της Κομισιόν (Μάρτης 2016), «είναι σαφές ότι η μελλοντική επιτυχία της ζώνης του ευρώ εξαρτάται, σε μεγάλο βαθμό, από την αποτελεσματικότητα των εθνικών αγορών εργασίας και των συστημάτων Κοινωνικής Πρόνοιας και από την ικανότητα της οικονομίας να απορροφά τους κλυδωνισμούς και να προσαρμόζεται».
Επιπλέον, τονίζεται χαρακτηριστικά ότι «η ταχύτητα και η έκταση των αλλαγών που συντελούνται επί του παρόντος στον κόσμο της εργασίας, σε συνδυασμό με τις δημογραφικές τάσεις, μεταβάλλουν περαιτέρω τους όρους εργασίας», σκιαγραφώντας δηλαδή το βάθεμα της εκμετάλλευσης.

6)«Θα υλοποιήσουμε τη στρατηγική "Εμπόριο για όλους" και θα συνεχίσουμε τις εμπορικές διαπραγματεύσεις με τους εταίρους μας, ενισχύοντας παράλληλα τα μέσα εμπορικής άμυνας».
Το ζήτημα αφορά στις διακρατικές εμπορικές συμφωνίες, αλλά και τους οξυμένους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς που εκδηλώνονται εντός και εκτός ΕΕ.

7) «Θα συνεχίσουμε τις εργασίες για την Ενωση Ασφάλειας για τον αγώνα κατά της τρομοκρατίας και θα εναρμονίσουμε τους κανόνες για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και της ιδιωτικής ζωής».

8)«Θα υλοποιήσουμε το ευρωπαϊκό θεματολόγιο για τη μετανάστευση».

9)«Για την ενίσχυση του ρόλου της Ευρώπης ως παγκόσμιου παράγοντα, θα παρουσιάσουμε σχέδιο δράσης ευρωπαϊκής άμυνας, περιλαμβανομένου ενός ευρωπαϊκού ταμείου άμυνας, και η Επιτροπή και η Υπατη Εκπρόσωπος θα εγκρίνουν τη στρατηγική της ΕΕ για τη Συρία και θα εφαρμόσουν τη συνολική στρατηγική της ΕΕ και την εταιρική σχέση Αφρικής - ΕΕ».

10) Τέλος, αναφέρεται η «προσαρμογή» της ισχύουσας νομοθεσίας αναφορικά με τη λεγόμενη «δημοκρατική νομιμότητα», όπως με την έγκριση των αποφάσεων από τα διάφορα όργανα της ΕΕ. Η έμφαση φαίνεται να δίνεται στις διαδικασίες και στο ρόλο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ως οργάνου «νομιμοποίησης» και επιβολής του μείγματος της αντιλαϊκής πολιτικής.
«Ευέλικτη» εργασία στην υπηρεσία του κεφαλαίου

Την ίδια ώρα, η Κομισιόν προδιαγράφει και τα επόμενα χτυπήματα στα Εργασιακά, με βάση και τις περιβόητες «βέλτιστες πρακτικές» της ΕΕ. Οπως τονίζεται στην πρόσφατη έκθεση για το «Ευρωπαϊκό Εξάμηνο 2017», «εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των κρατών - μελών όσον αφορά την απασχόληση και τα κοινωνικά αποτελέσματα». Ταυτόχρονα, σύμφωνα με την Κομισιόν, τα «υψηλά επίπεδα ανισότητας μειώνουν τα οικονομικά αποτελέσματα, καθώς και το δυναμικό για βιώσιμη ανάπτυξη».

Σε συνοδευτικό παράρτημα της έκθεσης αναφέρονται σε αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, όπως:

- Αλλαγές στη νομοθεσία «για την προστασία της απασχόλησης με στόχο αξιόπιστες ρυθμίσεις», που προωθούν την περιβόητη «ευελφάλεια» για λογαριασμό των καπιταλιστών.

«Σύγχρονα και κατάλληλα συστήματα κοινωνικής προστασίας, που υποστηρίζουν αυτούς που έχουν ανάγκη». Πίσω από τα λόγια αυτά κρύβεται η συρρίκνωση των προνοιακών επιδομάτων και η πολύπλευρη αξιοποίησή τους ως μέσου διαχείρισης της κοινωνικής δυσαρέσκειας στα χέρια του αστικού κράτους, ζήτημα που συζητείται και στο πλαίσιο των συνεννοήσεων συγκυβέρνησης - κουαρτέτου.

Δείχνοντας στην κατεύθυνση μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών της εργοδοσίας, επισημαίνεται πως η μετατόπιση της φορολογίας από την εργασία, ιδίως για τα άτομα με χαμηλά εισοδήματα, και η διασφάλιση δίκαιων φορολογικών συστημάτων μπορούν να βελτιώσουν τα αποτελέσματα της αγοράς εργασίας...


«ΠΑΚΕΤΟ ΓΙΟΥΝΚΕΡ»
«Ζεστό» κρατικό χρήμα για την ανάκαμψη κερδοφόρων επενδύσεων

Την ίδια ώρα, το «Ευρωπαϊκό Ταμείο Στρατηγικών Επενδύσεων» (ΕΤΣΕ - το λεγόμενο «πακέτο Γιούνκερ») αποτελεί ένα από τα βασικά εργαλεία για τη διοχέτευση «ζεστού» κρατικού χρήματος προς τα τμήματα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, με στόχο την ανάκαμψη της αναιμικής μάζας των νέων κερδοφόρων επενδύσεων.
Κάνοντας τον απολογισμό των δράσεων, η Κομισιόν επισημαίνει ότι «το 2016 έκλεισε με συμφωνίες και στα 28 κράτη - μέλη». Από την πλευρά του, ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Γ. Κατάινεν, δήλωσε: «Το ΕΤΣΕ έχει ήδη αποδείξει ότι αποτελεί ένα σημαντικό πρώτο βήμα προς την επιστροφή των επιπέδων των επενδύσεων σε μια μακροπρόθεσμα βιώσιμη τροχιά. Από κοινού με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), πρέπει τώρα να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για να αξιοποιήσουμε περαιτέρω την μέχρι τώρα επιτυχία του ΕΤΣΕ στους τομείς της απασχόλησης και της ανάπτυξης».

Να σημειωθεί ότι το 2016, αποφασίστηκε η χρονική επέκταση της αρχικής τριετούς περιόδου (2015 - 2018) έως και το 2020, ενώ και ο αρχικός στόχος με τα 315 δισ. ευρώ ανεβαίνει σε τουλάχιστον 500 δισ. ευρώ. Πρόκειται για «μοχλεύσεις» ανάμεσα σε κρατικά και ιδιωτικά κεφάλαια, με στόχο την αύξηση των επενδύσεων.

Την ίδια ώρα, παρά τη διοχέτευση πακτωλού κεφαλαίων μέσω των προγραμμάτων «νομισματικής χαλάρωσης» από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, τις ενισχύσεις από το λεγόμενο «επενδυτικό πακέτο Γιούνκερ» και τους άλλους μηχανισμούς ενίσχυσης των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, 
οι νέες επενδύσεις σε επίπεδο ΕΕ παραμένουν ακόμη και σήμερα σε επίπεδα χαμηλότερα από αυτά που εμφανίζονταν πριν από την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης. Με βάση την επεξεργασία από την Τράπεζα της Ελλάδας, που δημοσιεύεται στην «ενδιάμεση έκθεση για τη νομισματική πολιτική», οι επενδύσεις παγίου κεφαλαίου στην ΕΕ διαμορφώθηκαν το 2015 στο 19,2% του ΑΕΠ, σχεδόν 3 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερα σε σχέση με το έτος 2007, ενώ σε ορισμένα κράτη η κατρακύλα των επενδύσεων ήταν ακόμη εντονότερη.
Ενδοκαπιταλιστική διαπάλη για τη νομισματική πολιτική

Στο 1,1% αυξήθηκε ο ετήσιος πληθωρισμός στην Ευρωζώνη το Δεκέμβρη του 2016, από 0,6% το Νοέμβρη και 0,2% το Δεκέμβρη του 2015, σύμφωνα με προσωρινά στοιχεία, που ανακοίνωσε χτες η Γιούροστατ.

Η εν λόγω εξέλιξη πυροδοτεί την ενδοαστική διαπάλη γύρω από το μείγμα της νομισματικής πολιτικής - «χαλάρωσης» που εφαρμόζει η ΕΚΤ. Σε προχτεσινές δηλώσεις του, ο επικεφαλής του γερμανικού ινστιτούτου ΙFO, Κλ. Φούεστ, προδικάζοντας την ανοδική τάση του επίσημου πληθωρισμού, τόνισε: «Αυτό το άλμα του πληθωρισμού αποτελεί ένα μήνυμα για έξοδο από την επεκτατική νομισματική πολιτική της ΕΚΤ». Σε αντίστοιχες επισημάνσεις προχώρησε χτες και ο επικεφαλής του Κέντρου Προγνώσεων του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Οικονομίας (IfW) του Κιέλου, ζητώντας από την ΕΚΤ την «εγκατάλειψη της ακραίας επεκτατικής νομισματικής πολιτικής», διότι «κανείς δεν βλέπει καμιά αναγκαιότητά της».


ΣΕΒ
Ανάκαμψη για το κεφάλαιο με προϋπόθεση την αντιλαϊκή πολιτική

«Η μετάπτωση της Ελλάδας στις τακτικές διαδικασίες του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου από τη μνημονιακή εξαίρεση θα συμβεί ως μια απολύτως φυσιολογική αντανάκλαση της πολύ πιο λειτουργικής πλέον διασύνδεσης της ελληνικής δημόσιας διοίκησης με τους μηχανισμούς της Ενωμένης Ευρώπης».
Αυτό τονίζει, μεταξύ άλλων, ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο δελτίο του, θέτοντας τους άξονες με τις προτεραιότητες της αντιλαϊκής πολιτικής για το 2017 και περιγράφοντας τα «μνημόνια διαρκείας» της ΕΕ ως «φυσιολογική» συνέπεια της επιχείρησης καπιταλιστικής ανάκαμψης.

Σε αυτό το πλαίσιο, διεκδικώντας την αναβάθμιση της θέσης του εγχώριου κεφαλαίου στα παζάρια, στις διεργασίες και τις αναδιαρθρώσεις που συντελούνται στην ΕΕ, ο ΣΕΒ επισημαίνει πως «η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση που θα μπορούσε να γίνει εντός του 2017 είναι να ξεκινήσει η πολιτική ηγεσία, και κατά προέκταση η ελληνική διοίκηση, να συμμετέχει πιο ενεργά σε όλες τις διεργασίες της ΕΕ, σε όλα τα επίπεδα».
Την ίδια ώρα, οι προτεραιότητες του ΣΕΒ παραπέμπουν άμεσα σε αυτές που προωθεί και η πλευρά της Κομισιόν, στη βάση της ενιαίας στρατηγικής για την ανάκαμψη του κεφαλαίου και στο έδαφος της αντιλαϊκής πολιτικής.
Ειδικότερα:
-- Στο όνομα της «αποκατάστασης της εθνικής κυριαρχίας» (όπως «βαφτίζουν» την αναβάθμιση του εγχώριου κεφαλαίου στο πλαίσιο της ΕΕ), εστιάζουν στην άσκηση των «κατάλληλων δημοσιονομικών και αναπτυξιακών πολιτικών» που θα δημιουργήσουν τις συνθήκες για ανάπτυξη της παραγωγής και της αποταμίευσης «εντός της ΕΕ», και βέβαια «χωρίς αποκλεισμούς και στη χρηματοδότηση των ελληνικών επιχειρήσεων και περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων».

-- «Κυρίαρχο ζητούμενο» παραμένει η αλλαγή στο μείγμα της δημοσιονομικής διαχείρισης, με κατεύθυνση, βέβαια, τις φορολογικές ελαφρύνσεις προς το εγχώριο κεφάλαιο, με τη «μείωση της υπερφορολόγησης των συνεπών φορολογουμένων και των οργανωμένων επιχειρήσεων». Για την επίτευξη του στόχου τους, οι εγχώριοι βιομήχανοι προτάσσουν τη «διεύρυνση της φορολογικής βάσης» (όπως δηλαδή με την περαιτέρω καρατόμηση του αφορολόγητου ορίου μισθωτών - συνταξιούχων) καθώς και τη «μείωση των λειτουργικών δαπανών» στο Δημόσιο.

-- «Απαιτείται η στοχευμένη μετεξέλιξη του ασφαλιστικού και προνοιακού συστήματος προς ένα πιο ανταποδοτικό σύστημα εισφορών και συντάξεων». Πρόκειται, δηλαδή, για τις παρεμβάσεις που αφορούν στο ύψος των σημερινών συντάξεων αλλά και την περαιτέρω διάλυση των προνοιακών επιδομάτων σε λαϊκές οικογένειες, με φόντο «ένα αποτελεσματικό σύστημα καταπολέμησης της φτώχειας», δηλαδή με κατεύθυνση τη διαχείριση των ακραίων φαινομένων της επίσημης φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.

-- Το προηγούμενο συνδυάζεται με το «πλαίσιο μιας σύγχρονης, ευέλικτης και ευνομούμενης αγοράς εργασίας» και, μάλιστα, όπως αυτό διαμορφώνεται από τις «τεχνολογικές εξελίξεις και τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας». Τα παραπάνω έρχονται να «δέσουν» με τις «βέλτιστες πρακτικές» της ΕΕ, την εργασιακή ζούγκλα δηλαδή για λογαριασμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου, και βέβαια με τις νέες αντιλαϊκές παρεμβάσεις που προωθούνται στα παζάρια της συγκυβέρνησης με το κουαρτέτο.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο ΣΕΒ αναφέρεται σε «εθνική στρατηγική που ενσωματώνει τις καλές πρακτικές» σε άλλες χώρες. Επιπλέον, δείχνοντας τα «ελλείμματα ανταγωνιστικότητας» του εγχώριου κεφαλαίου, χαρακτηριστικά τονίζουν: «Η απελευθέρωση του ρυθμιστικού περιβάλλοντος της αγοράς εργασίας στις αναπτυγμένες - πλην Ελλάδας - χώρες του ΟΟΣΑ είχε ήδη πραγματοποιηθεί, πολύ πριν την ελληνική κρίση και τη διάσωση με κεφάλαια των Ευρωπαίων εταίρων και του ΔΝΤ».

-- Με στρατηγικής σημασίας ζήτημα την αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, ο ΣΕΒ εντοπίζει και τον «κίνδυνο» για Grexit, τονίζοντας: «Αν διαιωνιστεί η σημερινή κατάσταση επιτροπείας από ξένους τεχνοκράτες, η συμμετοχή της χώρας στην Ενωμένη Ευρώπη είτε θα παραμείνει στα χαρτιά (...) είτε θα λυθεί κάποια στιγμή μέσω της αποχώρησης της Ελλάδας από την ΕΕ».

Λιάνα: Εδώ Νίκο είδα και τον ΕΝΟΧΟ,, διαβάστε Το:

,,,Θα μπορούσε να ήταν σήμερα το μεγαλύτερο όνομα, εκδότης, διευθύντρια στον Τύπο και την Τηλεόραση 
(ίσως να είχε και δικό της κανάλι) 
αν ...δεν είχε διαπράξει το αδίκημα της απιστίας στο Σύστημα ,αν δεν πήγαινε με τους κολασμένους...,,,

από: Stelios Manouilidis:
5/1/2017
Αξίζει το κόπο να διαβαστεί αυτό το κείμενο για την Λιάνα Κανέλλη.., 
το γιατί την πιάνουν στο στόμα τους ,την κατηγορούν και την συκοφαντούν αστοί και οπορτουνιστές....και εν΄όψη του συνεδρίου θα ειπωθούν πολλά για το πρόσωπο της.....
Δεν της συγχώρεσε ποτέ το Σύστημα αυτόν τον "αντίθετο" δρόμο .
Σε μια εποχή που κατέρρεαν τα πάντα για τους κομμουνιστές, που πάλευαν να διαλύσουν τα Κομμουνιστικα Κομματα παντου, που εξαγοραζαν συνειδησεις να τις τραβηξουν στην απεναντι πλευρα, μια ΔΙΚΙΑ τους πρωτοκλασατη Δημοσιογραφος ,με γνωσεις, με χαρισματα, με εμπειρια οσο λιγοι στην Τηλεοραση ,,,
να τους φτυνει και να κραυγαζει απ το Συνταγμα 
"οι Κοκκινοι ειχαν δικιο Συντροφοι " ...
ηταν ΣΟΚ για το Συστημα !! 

Δεν της συγχωρεσαν ποτε και οι ρυψασπιδες και αναχωρητες που ενω πηγαιναν να σβησουν οι ιδιοι το Κομμα απ τον πολιτικο χαρτη, απο τα μεσα, μια "αλλοδαπη" ιδεολογικα, μια Αστη ...ερχοταν να παρει τη θεση τους στο οχυρωμα, κανοντας την προδοσια τους ΑΠΕΙΡΩΣ μεγαλυτερη και πιο ΚΡΑΥΓΑΛΕΑ !!

Σε εποχες που τρεχαν σαν ποντικια να κρυφτουν,
ΝΑΙ !! που το κομμα ΧΑΡΟΠΑΛΕΥΕ, που στηναμε τα Φεστβαλ παρεα με 90χρονους βετερανους των Βουνων και των ξερονησιων με τρεμαμενα χερια αλλα και ΠΕΙΣΜΑ απιστευτο ...
ΤΟΤΕ ΗΡΘΕ Η ΛΙΑΝΑ !!
που το κομμα πηγαινε για φουντο, που δεν ηξερε κανεις αν θα υπηρχε αυριο ..
Και εκτεθηκε !!! 
Εν πληρει συνειδησει οτι το Συστημα ΘΑ ΤΗΝ ΤΣΑΚΙΖΕ και επαγγελματικα και ηθικα και ψυχικα, οπως μπορουσε ! 
Και πραγματι ...αυτοματως κοπηκε απο παντου ,ολα τα καναλια, τα ραδια, τον τυπο της κλεισαν τις πορτες. Αγκομαχοντας εβγαλε το ΝΕΜΕΣΙΣ και πηρε μια εκπομπη λογου αργα βραδυνη σε ενα μικρο καναλι. Ηταν η μονη εκπομπη που καλουσε ΚΚΕ ,το οποιο το ιδιο διαστημα ΚΟΜΜΕΝΟ ηταν απο παντου . 

Να το πουμε ΞΕΚΑΘΑΡΑ: Η Κανελλη ηταν κορυφη εμπειριας στην Τηλεοραση ! Ειχε βοηθησει και εκπαιδευσει ΟΛΟΥΣ τους σημερινους Ευαγγελατους κλπ 
Θα μπορουσε να ηταν σημερα το μεγαλυτερο ονομα, εκδοτης, διευθυντρια στον Τυπο και την Τηλεοραση (ισως να ειχε και δικο της καναλι) αν ...δεν ειχε διαπραξει το αδικημα της απιστιας στο Συστημα ,αν δεν πηγαινε με τους κολασμενους ...
Και τωρα την ακουω να δηλωνει "Θελει πολλα κοτσια για να εχεις την ΤΙΜΗ να λεγεσαι μελος του ΚΚΕ !!" σε οσους την ρωτουν γιατι δεν γινεται μελος του κομματος (ψαχνοντας προφανως την "ειδηση" της μη αποδοχης απ το κομμα ,των ιντριγκων ,των απαγορευσεων κλπ) 
Η Κανελλη ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΕΙ καθημερινα με την σταση της ,ανεξαρτητα αν καποιος την αποδεχεται λογω και πενα.
Μακαρι να ηξερε ομως ο πολυς ο κοσμος ΠΟΤΕ εγινε το "κλικ" στην ψυχουλα της ,το ραγισμα και κατοπιν χασμα στην αστικη της συνειδηση ...
Στην Ρουαντα !!
Στο στουντιο του ΜΕΓΚΑ ο Χατζηνικολαου περιμενει την ανταποκριση του καναλιου απ την Ρουαντα .
Την προηγουμενη μερα 1.000.000 νεκροι, στιβαγμενοι σε ντανες δεξια κι αριστερα του δρομου !
Και ανοιγει η δορυφορικη και εμφανιζεται μια αλλαφιασμενη Κανελλη (πρωτοκλασσατη τοτε Δημοσιογραφος του καναλιου ) που προσπαθει με δυσκολια να κρατηθει ψυχραιμη . 
Κι αφου δινει την ανταποκριση κουτσα στραβα απ την συγκινηση ...συμπληρωνει :
-...εδω ομως Νικο ειδα και τον ΕΝΟΧΟ για ολα αυτα !!
- Ποιον ενοχο?...ψελλίζει ο Χατζηνικολαου
- Τον ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΝΙΚΟ !!! αυτον τον ενοχο ! και εχει ονομα Νικο ! Λεγεται ΕΧΧΟΝ ,λεγεται ΤΕΧΑΚΟ Νικο, λεγεται ΒΡ Νικο .....λεει φωναζοντας και δακρυα οργης αναβληζουν απ τα ματια της .

Αρον αρον το καναλι κλεινει την συνδεση .... 

Δεν της το συγχώρησε ποτέ αυτό η αστική τάξη, γιαυτό και την συκοφαντούν αστοί και οπορτουνιστές.....

Από πού «μοιράζει» λεφτά ο (κάθε) Καρέλιας;

Μοιράζει λεφτά ο Καρέλιας;





Και φέτος γίνεται είδηση το ποσό που «μοιράζει» η ΚΑΠΝΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΚΑΡΕΛΙΑ Α.Ε. 
Αποσπάσματα από την ομιλία του Ανδρέα Καρέλια, ο οποίος ανακοίνωσε τις παροχές στους εργαζόμενους, έχουν δημοσιευθεί σχεδόν παντού.

Ας δούμε λίγα πράγματα γι’ αυτή τη «μοιρασιά», μια «μοιρασιά» που δεν την κάνει μόνο η ΚΑΡΕΛΙΑΣ Α.Ε, την έκαναν κι άλλες μεγάλες επιχειρήσεις στο παρελθόν, στην Ελλάδα, και τη συνεχίζουν αρκετές στο εξωτερικό.

Οι «έκτακτες οικειοθελείς παροχές», καθώς και «τα έκτακτα πρόσθετα bonus για τους εργαζομένους που διέπρεψαν με την απόδοσή τους μέσα στην χρονιά που πέρασε» «αναμένεται να ξεπεράσουν και πάλι το ποσόν των 3.000.000 ευρώ». 
 Όποιος θέλει να δει αναλυτικά τον καταμερισμό των παροχών μπορεί να τις βρει εδώ μαζί με ολόκληρη την ομιλία του Ανδρέα Καρέλια.

Η «διαπαιδαγώγηση» του «καλού εργαζόμενου»

Ας ξεκινήσουμε από τα «εύκολα»: Μας έκανε εντύπωση μια παροχή, όπως την περιέγραψε στην ομιλία του:
«Το επίδομα παρουσίας θα είναι και φέτος 800,00 ευρώ καθαρά. Θυμίζω ότι αυτό το δικαιούνται όσοι δεν έλειψαν ούτε μία μέρα από την εργασία τους. Πέρσι το ποσό αυτό το έλαβε το 84% των εργαζομένων, πράγμα ιδιαίτερα ευχάριστο».

Το επίδομα αυτό λαμβάνεται, δηλαδή, από τους εργαζόμενους που …δεν αρρώστησαν ούτε μια μέρα και «φυσικά» δεν έκαναν απεργία ούτε μια μέρα.
 Με άλλα λόγια ένα 800άρι ευρώ το χρόνο κοστίζει η «διαπαιδαγώγηση» του «καλού εργαζόμενου» που δεν συμμετέχει ούτε σε γενικές απεργίες για τα συνολικά προβλήματα, ούτε σε απεργίες του κλάδου και επιβάλλει στον εαυτό του να μη λείψει ούτε όταν είναι άρρωστος.

Ορισμένα χρήσιμα οικονομικά μεγέθη

Πάμε τώρα να δούμε ορισμένα στοιχεία της επιχείρησης.

Σύμφωνα με τον ετήσιο απολογισμό της εταιρείας (του 2015 που είναι ολοκληρωμένος) «ο Ενοποιημένος Κύκλος Εργασιών του Ομίλου (μετά την αφαίρεση Ε.Φ.Κ. και Φ.Π.Α. καπνικών προϊόντων) αυξήθηκε κατά 14,65% στα €225 εκατ. το 2015, έναντι €196,8 εκατ. του 2014.

Η κερδοφορία του Ομίλου το 2015 ανήλθε στα €84,04 εκατ. έναντι €87,04 εκατ. το 2014».

Μάλιστα, όπως διευκρινίζεται, «η ελαφρά μείωση στα προ φόρων κέρδη οφείλεται κυρίως στην καταβολή πληρωμής επίδικων τελών ποσού €14 εκατ. περίπου, για τα οποία η εταιρεία έχει ήδη καταθέσει αίτηση αναίρεσης στο Συμβούλιο της Επικρατείας».

Επίσης, σύμφωνα με τα Κύρια Στοιχεία της εταιρείας, που απασχολεί 487 εργαζόμενους, ο τζίρος πωλήσεων το 2015 ήταν 837 εκ. ευρώ, τα κέρδη προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων (EBITDA) ήταν 80 εκ. ευρώ. Το 2015 οι πωλήσεις ξεπέρασαν τα 16 δισεκατομμύρια τσιγάρα.

Απολογισμός της χρονιάς που πέρασε 

Σύμφωνα με όσα ανέφερε ο Ανδρέας Καρέλιας στην ομιλία του στον απολογισμό της χρονιάς που πέρασε:

– Το μερίδιό στην πίτα που λέγεται ελληνική αγορά μεγάλωσε και έφθασε στο 15%, αυξανόμενο κατά μια ποσοστιαία μονάδα.

– Οι διεθνείς πωλήσεις, στα τσιγάρα, κατέγραψαν συνολική πτώση που φτάνει το 8% περίπου.

– Σε ότι αφορά τον καπνό για στριφτό τσιγάρο, η χρονιά κλείνει με αύξηση 12% περίπου στην ελληνική αγορά και με εντυπωσιακή αύξηση 38% στις διεθνείς πωλήσεις. 650 τόνοι καπνού σε σχέση με 550 που ήταν την προηγούμενη χρονιά.

Παράλληλα:

– Μέσα στο 2016, η Καπνοβιομηχανία Καρέλια εισέφερε στα δημόσια ταμεία 532.000.000 ευρώ περίπου από έμμεσους και άμεσους φόρους (αυξημένα κατά 12 % σε σχέση με πέρσι), και 7.000.000 στα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ κοντά στα 175.000.000 σε συνάλλαγμα από τις διεθνείς πωλήσεις.

– Την χρονιά που πέρασε δαπανήθηκαν 13.7 εκατ. ευρώ σε νέες μηχανολογικές εγκαταστάσεις και το 2017 θα γίνουν νέες επενδύσεις που θα ξεπεράσουν τα 10 εκ. ευρώ.

– Χρειάστηκε δύο φορές να εκταμιευθούν προσωρινά ποσά που ξεπερνούν τα 100 εκ. ευρώ, για «κινήσεις κατά βάθος αμυντικές αλλά απαραίτητες».

Τι παίρνει και τι δίνει ο (κάθε) Καρέλιας;

Αναφέραμε όλα αυτά τα (δημοσιευμένα από την εταιρεία) οικονομικά στοιχεία, για να γίνει αντιληπτή η τάξη των οικονομικών μεγεθών. Με λίγα λόγια; Τι παίρνει και τι δίνει ο (κάθε) Καρέλιας.

Η απλή σύγκριση του συνολικού ποσού που δαπανάται σε παροχές, με οποιοδήποτε άλλο, οδηγεί σε αυτόματα συμπεράσματα.

Ο «κωδικός» παροχές είναι ένας ακόμα ανάμεσα στους άλλους, που διαμορφώνει το προφίλ και τη στρατηγική της εταιρείας. Εάν αλλάξουν οι άλλοι «κωδικοί» θα αλλάξει κι αυτός.

Αξία έχει, επίσης, να σημειωθεί ότι πρόκειται κυρίως για παροχές που δεν είναι σταθερές (τα περισσότερα ποσά είναι έκτακτα). 

Από πού «μοιράζει» λεφτά ο (κάθε) Καρέλιας;

Δεν πρόκειται να πούμε, προφανώς, πως για τον κάθε εργαζόμενο δεν έχουν σημασία ακόμα και τα έκτακτα χρηματικά ποσά, από τον (κάθε) Καρέλια.
 Το ίδιο ισχύει και για τα έκτακτα χρήματα που είχε ανακοινώσει η κυβέρνηση για τους συνταξιούχους. 

Στην ερώτηση που ακούστηκε και για το χρηματικό ποσό στους συνταξιούχους ( «Δηλαδή να μην τα πάρουν;») η απάντηση είναι αυτονόητη: Να τα πάρουν και να διεκδικήσουν και ακόμα περισσότερα. 

Δεν ζούμε σε άλλη κοινωνία και γνωρίζουμε κι εμείς, όπως όλοι, πως, μέσα στην εξαθλίωση που μας έχουν επιβάλλει, ακόμα και το έκτακτο χρηματικό ποσό (μικρότερο ή μεγαλύτερο) καλύπτει στοιχειώδεις ανάγκες. 

Το «να τα πάρουν και να διεκδικήσουν και ακόμα περισσότερα» δεν είναι «συμβουλευτική», με λίγο από «κριτική», όπως θα σπεύσουν να σχολιάσουν διάφοροι πρόθυμοι να υπερασπιστούν τα «καλά αφεντικά».

Το «να τα πάρουν», το «να τα πάρουμε» προκύπτει από κάτι που, θέλουν δεν θέλουν κάποιοι, είναι αυτονόητο: Πρόκειται για δικά τους λεφτά, για κόπο δικό τους, που επιστρέφει, στο ελάχιστο, όπως συμβαίνει με τον κόπο των εργαζομένων σε κάθε επιχείρηση. 

Όσο κι αν δεν αρέσουν τα «κομμουνιστικά» στους λάτρεις της «υγιούς επιχειρηματικότητας» η αλήθεια υπάρχει και τη ζούμε. 
Η πραγματικότητα δεν αφήνει και πολλά περιθώρια παρερμηνειών. 
Οι μισθοί όχι μόνο δεν είναι αντιπροσωπευτικοί του κόπου και της υπεραξίας που παράγουμε ως εργαζόμενοι, αλλά δεν φτάνει, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, ούτε για τα απαραίτητα.

Ένας κατασκευασμένος κανόνας: Το αφεντικό «προσφέρει», ο εργαζόμενος «ευχαριστεί»

Και κάτι ακόμα: Υπάρχει μια ολόκληρη λειτουργία στις επιχειρήσεις για να πετυχαίνουν το αποτέλεσμα που θέλουν. 
«Μπόνους», όποτε – κι εάν – θέλουν, και «κοινωνικό έργο». 
 Είναι μια ολόκληρη στρατηγική που κρατά τη σχέση εργαζόμενου – αφεντικού εκεί που «πρέπει». 
Δηλαδή; 
Το αφεντικό «προσφέρει» 
και ο εργαζόμενος (ή η …κοινωνία γενικά και αόριστα) ευχαριστεί για την «προσφορά». 

Η σχέση αυτή είναι αδιαμφισβήτητη στον καπιταλισμό, θεωρείται σχεδόν αυτονόητη. 
Είναι ένας κατασκευασμένος κανόνας που δεν πρέπει να τον πειράξει κανείς... 
Διότι εάν αμφισβητηθεί τότε θα πάμε σε άλλον κανόνα: Σε εκείνον που λέει πως οι εργαζόμενοι παράγουν τον πλούτο, άρα αυτοί πρέπει να είναι και οι ιδιοκτήτες του. 
Τότε, θα γίνει κατανοητό πως και η «υγιής επιχειρηματικότητα» δεν είναι κάτι παραπάνω από εκμετάλλευση σύμφωνα με ορισμένους κανόνες (εκμετάλλευσης) της «αγοράς». 

Τότε, λοιπόν, τα πράγματα θα γίνουν λίγο πιο …πολύπλοκα, θα φανεί όπως πραγματικά είναι η (κάθε) έκτακτη στρατηγική παροχών: Μια ελάχιστη επιστροφή της εκμετάλλευσης της ζωής μας, για να ενισχύσει η (κάθε) εταιρεία την εικόνα της και να εισπράξει με άλλους τρόπους, όπως η αύξηση της παραγωγικότητας, η εντατικοποίηση της δουλειάς (χωρίς ανάλογα μπόνους…) και πολλά άλλα.

Κοινή (;) εταιρική ευθύνη,κέρδη και εκμετάλλευση 

Η τακτική τέτοιου είδους παροχών δεν είναι καινούργια. 
Ειδικά σε καιρούς τέτοιας οικονομικής ανέχειας για τους εργαζόμενους τονώνει ακόμα περισσότερο την κοινή (;) εταιρική ευθύνη, δηλαδή την ευθύνη που – υποτίθεται – πως έχουν οι εργαζόμενοι μαζί με το αφεντικό για την πορεία της εταιρείας. 
Αυτό βοηθά σε μια κατασκευασμένη αίσθηση συμμετοχής του εργαζόμενου στα κέρδη της επιχείρησης. 
Είναι μια ψευδαίσθηση που βοηθά στην «οικειοθελή» αύξηση της παραγωγικότητας, χωρίς ανάλογη αύξηση στο μισθό. 
Οι αριθμοί δείχνουν πως καμία συμμετοχή δεν υπάρχει στα κέρδη της εταιρείας, ούτε για αστείο. 
Αυτό που γίνεται είναι να «μοιράζονται» ορισμένα έκτακτα χρηματικά ποσά.

Οι στρατηγικές διατήρησης της ψευδούς κοινής εταιρικής ευθύνης υπάρχουν 
και για να κατοχυρώνεται (ξανά και ξανά) η εκμετάλλευση ως αυτονόητη. 
Για να κατοχυρώνεται πως το αφεντικό «προσφέρει» δουλειά στον εργαζόμενο, 
άρα ο εργαζόμενος πρέπει να έχει και ευγνωμοσύνη για το αφεντικό.

Είναι η σχέση ισχύος που πρέπει να αναπαράγεται, για να συνεχίσει να υπάρχει η εκμετάλλευση.
Για την ανάπτυξη και τα αποτελέσματά της δες και Αυτό