ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΣΟΥΗΔΙΑ: "Η ΗΓΕΣΙΑ-σαν ΜΙΑ ΚΛΙΚΑ"

Panos Alepliotis:

Συνδικαλισμός στην Σουηδία. Για ποιόν;

Μια ορ­γά­νω­ση υπο­τα­κτι­κών κάνει εύ­κο­λα λάθη

Η ει­κό­να των απερ­για­κών κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων στην Σου­η­δία
Έγινα μέλος στο σω­μα­τείο. 

Χαι­ρό­μουν που θα ‘μαι, με άλ­λους πε­ρί­που χί­λιους δια­κό­σιους συ­να­δέλ­φους από τους 1.500, μέλος σε ένα ερ­γο­στά­σιο κά­θε­της πα­ρα­γω­γής κρέ­α­τος και υπο­προ­ϊ­ό­ντων κρέ­α­τος. 

Τον δεύ­τε­ρο ή τρίτο μήνα μας ήρθε ο μι­σθός δια­φο­ρο­ποι­η­μέ­νος κατά κάτι.

Οι οι­κο­γε­νειάρ­χες στην βάρ­δια που δού­λευα είχαν κάνει τις προ­σθέ­σεις και τις αφαι­ρέ­σεις και δια­πί­στω­ναν πως παίρ­νουν λι­γό­τε­ρα. 

Για μένα που ήταν έξτρα ασχο­λία απο­γευ­μα­το­βρα­δι­νή πα­ράλ­λη­λη με τις σπου­δές δεν ήταν και το πρώτο που σκέ­φτη­κα. 

Εί­δα­με τον ανα­λυ­τι­κό μισθό και πή­γα­με στον εκ­πρό­σω­πο του σω­μα­τεί­ου.

«Δεν ήμουν εγώ στις δια­πραγ­μα­τεύ­σεις» μας λέει, στους 2 Σου­η­δούς, 2 Έλ­λη­νες, ένα Φι­λαν­δό, 2 Κούρ­δους και ένα Χι­λια­νό που απο­λυ­μαί­να­με τα βρά­δια τα ερ­γα­λεία των ‘φό­νω­ν’. «Αλλά θα ρω­τή­σω».

Ρώ­τη­σε και μας είπε 

ότι τώρα μπο­ρού­με να ρυθ­μί­ζου­με μόνοι μας την αμοι­βή μας γιατί μπαί­νου­με στο ακόρντ της ομά­δας που σφά­ζει τα ζώα, τους τε­μα­χι­στές και την ομάδα που πα­ρά­γει τα υπό­λοι­πα υπο­προιό­ντα. Βάλαν όλη την πα­ρα­γω­γή του ερ­γο­στα­σί­ου σε ένα συ­νο­λι­κό Ακόρντ. Δου­λεύ­ου­με με το κομ­μά­τι …

— «Πώς θα την ρυθ­μί­ζου­με δη­λα­δή;»

— «Οσα πε­ρισ­σό­τε­ρα ζώα θα σφά­ζο­νται τόσο πε­ρισ­σό­τε­ρη δου­λειά και πα­ρα­γω­γή θα έχει το ερ­γο­στά­σιο και άρα θα παίρ­νε­τε και σεις πε­ρισ­σό­τε­ρο μισθό. Βέ­βαια θα υπάρ­χουν και λίγο πε­ρισ­σό­τε­ρες κρα­τή­σεις λόγω αυ­ξη­μέ­νης διοι­κη­τι­κής υπο­στή­ρι­ξης».

— «Και γιατί πή­ρα­με λι­γό­τε­ρα;»

–«Ε, είναι που δεν ήρθαν πε­ρισ­σό­τε­ρα ζώα μάλ­λον… Ελάτε στην ετή­σια Γε­νι­κή Συ­νέ­λευ­ση να τα πούμε εκεί.»

Θα πάμε στην συ­νέ­λευ­ση απο­φα­σί­ζου­με σύσ­σω­μοι οι 7 συν ένας νάνοι…

Πή­γα­με και είχε 13 άτομα πα­ρό­ντα από τα 1.200 στην Γε­νι­κή απο­λο­γι­στι­κή συ­νέ­λευ­ση.

Μας κέ­ρα­σαν καφέ και αν δεν υπήρ­χε άλλο θέμα επα­νε­κλέ­γε­ται η Διοί­κη­ση, γί­νε­ται δε­κτός ο απο­λο­γι­σμός δρά­σης και ο οι­κο­νο­μι­κός.

Μια στιγ­μή λέμε. 

«Έχου­με το θέμα με το ακόρντ. Θέ­λου­με στα­θε­ρό μισθό.». 

Ο ανα­πλη­ρω­τής πρό­ε­δρος, μια και ο κα­νο­νι­κός ήταν στα Κα­νά­ρια με την οι­κο­γέ­νεια, μας εξη­γεί τα ίδια που μας είπε και ο εκ­πρό­σω­πος και ότι είναι πολύ χα­ρού­με­νο το σω­μα­τείο και η Ομο­σπον­δία που τα βρήκε με τον ερ­γο­δό­τη και μετά από εξά­μη­νες δια­πραγ­μα­τεύ­σεις έχου­με μια καλή συμ­φω­νία.

— «Απο­φεύ­γου­με ανού­σιες κι­νη­το­ποι­ή­σεις που θα ζη­μί­ω­ναν την επι­χεί­ρη­ση, το κύρος της και την δου­λειά μας. Έχου­με συμ­φέ­ρον να εί­μα­στε όλοι μαζί σ’ αυτήν την προ­σπά­θεια. Βέ­βαια τις δια­πραγ­μα­τεύ­σεις δεν τις κά­να­με εμείς, τις έκανε η Ομο­σπον­δία επι­σι­τι­σμού μέσω επί­ση­μου δια­πραγ­μα­τευ­τή. Μά­λι­στα θα συ­νει­σφέ­ρει η ερ­γο­δο­σία και στο τα­μείο απερ­γί­ας που είναι με­γά­λη κα­τά­κτη­ση(!)».

— «Βάλε θέμα για ψη­φο­φο­ρία. Αναγ­γε­λία κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων και απερ­γί­ας. Να κα­ταρ­γη­θεί το ακόρντ». «Δεν γί­νε­ται εί­μα­στε μόνο 13».«Φτά­να­με όμως για να σας απαλ­λά­ξου­με και να σας ξα­να­ε­κλέ­ξου­με ε;»

Διά­λειμ­μα για δια­βού­λευ­ση. Τα λέμε με­τα­ξύ μας. Ο ένας είναι προ­βλη­μα­τι­σμέ­νος.

 «Θα πά­ρου­με στο λαιμό μας 1.500 άτομα;»

«Ας ερ­χό­ταν και οι υπό­λοι­ποι» του λέμε. Φο­βό­ταν ο συ­νά­δελ­φoς.

— «Μι­λή­σα­με με την Ομο­σπον­δία» λέει ο ανα­πλη­ρω­τής μετά. 

« Απαι­τεί­ται και η δική της σύμ­φω­νη γνώμη αφού πά­ρου­με από­φα­ση, αλλά δεν συμ­φω­νεί να την πά­ρου­με έτσι βια­στι­κά. Καλεί όμως όλους μας στην Στοκ­χόλ­μη και ανα­λαμ­βά­νει όλα τα έξοδα, ξε­νο­δο­χεία, γεύ­μα­τα, με­τα­κί­νη­ση για να τα πούμε από κοντά. Είναι πε­ρί­πλο­κο θέμα, ισχύ­ει πια σε όλη την Σου­η­δία, θέλει συ­ζή­τη­ση. Θέ­λε­τε όλοι ή να βγά­λου­με μια επι­τρο­πή;»

— «Όχι βάλ’ το σε ψη­φο­φο­ρία». 

«Μα…». 

«Βάλτο εί­πα­με» 

6 υπέρ. 5 κατά 2 απέ­χουν. 

Απερ­γία. Να γρα­φεί στο πρα­κτι­κό και να αναγ­γελ­θεί.

— «Καλά θα δούμε» είπε. Μά­ζε­ψε τα χαρ­τιά και έφυγε τρέ­χο­ντας. Μεί­να­με και το κα­λα­μπου­ρί­ζα­με λίγο βλέ­πο­ντας την αντί­δρα­ση, ήρθαν και κάνα δυο των κατά για να μας εξη­γή­σουν ότι κι αυτοί τε­λι­κά ήθε­λαν αλλά… Οι πιο ‘πα­λιοί’ όταν το δι­η­γή­θη­κα στον Σύλ­λο­γο «κάτσε και θα δεις μου είπαν…»

Την άλλη μέρα μας κα­λού­σαν σε έκτα­κτη γε­νι­κή συ­νέ­λευ­ση για την επό­με­νη εβδο­μά­δα.

Ήρθαν 135 σο­σιαλ­δη­μο­κρά­τες, ακύ­ρω­σαν την από­φα­ση και από τότε μας έβλε­παν στρα­βά…

Aυτά πριν απο χρό­νια σε μια αθώα, παι­δι­κή σχε­δόν, προ­σπά­θεια κι­νη­το­ποί­η­σης.

Η εξέ­λι­ξη ειναι χει­ρό­τε­ρη μετά την ανα­τρο­πή στην Σ.Ενωση. 

Η Γε­νι­κή Συ­νο­μο­σπον­δία Ερ­γα­τών Σου­η­δί­ας έχει χάσει 450.000 μέλη από τις μέρες τις κρί­σης του 1990 μέχρι και το 2008 και από το 83% πήγε στα 69% συμ­με­το­χής

Πο­σο­στά συμ­με­το­χής φο­βε­ρά πα­γκο­σμί­ως αλλά χωρίς δράση και τα­ξι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό.

Πρό­σφα­τα το 2016 έχασε 14.000 μέλη η Ομο­σπον­δία δη­μο­τι­κών υπαλ­λή­λων όταν απο­κα­λύ­φθη­κε ότι δια­τη­ρού­σε στρη­πτι­ζά­δι­κο στο κέ­ντρο της Στοκ­χόλ­μης όπου συχνά πα­ρευ­ρί­σκο­νταν και η ηγε­σία της.


— «Μα πώς φτά­σα­με ακόμη και στα σκάν­δα­λα;» ρω­τά­ει η εφη­με­ρί­δα ETC τον Olle Sahlström, 

πρώην δια­με­σο­λα­βη­τή και ερευ­νη­τή για την Εσω­τε­ρι­κή Δη­μο­κρα­τία στον συν­δι­κα­λι­σμό, της Γε­νι­κής Συ­νο­μο­σπον­δί­ας Ερ­γα­ζο­μέ­νων Σου­η­δί­ας που οδη­γή­θη­κε στην πρό­ω­ρη σύ­ντα­ξη, με απο­ζη­μί­ω­ση, σαν ιδιόρ­ρυθ­μος και αμ­φι­λε­γό­με­νος, θα κα­τα­λά­βου­με τον λόγο στην συ­νέ­χεια….

— Δεν ξαφ­νιά­ζο­μαι. Το χάσμα με­τα­ξύ της ηγε­σί­ας του συν­δι­κα­λι­σμού και των μελών έχει αυ­ξη­θεί κα­τα­στρο­φι­κά. Η ηγε­σία μπο­ρεί να κάνει ό,τι θέλει αφού δεν υπάρ­χει κα­νέ­νας μη­χα­νι­σμός ελέγ­χου. Ταυ­τό­χρο­να η πο­λι­τι­κή συ­νερ­γα­σί­ας ερ­γο­δο­τών και συν­δι­κα­λι­σμού με σκοπό την ερ­γα­σια­κή ει­ρή­νη έχει οδη­γή­σει σε ανταλ­λα­γή αμοι­βαί­ων υπη­ρε­σιών και ‘χα­τι­ριώ­ν’ που αυ­ξά­νουν και τον κίν­δυ­νο δια­φθο­ράς.

— Μα γιατί αυτό συμ­βαί­νει τόσο τα­κτι­κά; Με σκάν­δα­λα, αυ­θαι­ρε­σί­ες κλπ

– Η εξου­σία δια­φθεί­ρει. Είναι δε­λε­α­στι­κό όταν δια­χει­ρί­ζε­σαι τόσα δις από τις ει­σφο­ρές των μελών ιδιαί­τε­ρα το τα­μείο απερ­για­κής απο­ζη­μί­ω­σης, όταν δεν θα συμ­βεί ποτέ απερ­γία. Θέλει θάρ­ρος για να αντι­δρά­σεις.

Η ηγε­σία γί­νε­ται σαν μια κλίκα, δη­μιουρ­γεί την δική της κουλ­τού­ρα εξου­σί­ας και γί­νε­ται σαν τους ερ­γο­δό­τες που υπο­τί­θε­ται ότι θα δια­πραγ­μα­τευ­τεί. Αυτός που θα αντι­δρά­σει στην συ­νερ­γα­σία, έρ­χε­ται σε δύ­σκο­λη θέση και θα ‘μπεί στον πάγο’. Και μια ορ­γά­νω­ση υπο­τα­κτι­κών κάνει εύ­κο­λα λάθη.

— Πότε άρ­χι­σε αυτή η κα­τά­στα­ση;

— Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα από την αρχή. Όταν συμ­φω­νή­θη­κε η ερ­γα­σια­κή ει­ρή­νη την δε­κα­ε­τία του 30-40 . Η πο­λι­τι­κή συ­ναί­νε­σης των Σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τών ήρθε και συ­μπλή­ρω­σε την συ­νερ­γα­σία. Έπαψε ο συν­δι­κα­λι­σμός να είναι κί­νη­μα και έγινε «κρα­τι­κό ίδρυ­μα». Στα­μά­τη­σαν ταυ­τό­χρο­να οι ηγε­σί­ες να ζη­τούν την γνώμη των μελών για έγκρι­ση ή μη των συμ­φω­νιών και άρα υπέ­σκα­ψαν την εσω­τε­ρι­κή δη­μο­κρα­τία.

— Πού βρί­σκε­ται τώρα το θέμα της εσω­τε­ρι­κής δη­μο­κρα­τί­ας;

— Κα­νείς στην ηγε­σία δεν θέλει να το θίξει και να το αλ­λά­ξει. Το ίδιο συμ­βαί­νει και με τον σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τι­κό τύπο και τους δη­μο­σιο­γρά­φους καθώς και άλ­λους «ανα­λυ­τές» στα κοι­νω­νι­κά μέσα. Δεν τολ­μούν η δεν θέ­λουν.

— Ποια θα ήταν η λύση;

— Μόνο μια επα­νά­στα­ση των μελών απο τα κάτω που θα σά­ρω­νε το παλιό θα μπο­ρού­σε να το αλ­λά­ξει. Αλ­λιώς μένει η εποι­κο­δό­μη­μα όπως ακρι­βώς έχει.»

Δύο συν­δι­κα­λι­στι­κοί φο­ρείς αντι­δρούν ακόμη:

Η Ομο­σπον­δία λι­με­νερ­γα­τών είναι η μόνη Ομο­σπον­δία που είναι εκτός της Γε­νι­κής Συ­νο­μο­σπον­δί­ας Ερ­γα­τών Σου­η­δί­ας και συ­σπει­ρώ­νει το 85% των λι­με­νερ­γα­τών. 

Δια­γρά­φη­κε την 10ε­τια του70 όταν δεν δέ­χτη­κε να συγ­χω­νευ­τεί και επει­δή είχε στην Διοί­κη­ση κομ­μου­νι­στές. Πα­ρό­λο που δεν έχει κα­θα­ρή τα­ξι­κή συ­μπε­ρι­φο­ρά αγω­νί­ζε­ται για κα­λύ­τε­ρες ερ­γα­σια­κές συν­θή­κες, έξω από την συμ­βι­βα­στι­κή συν­δι­κα­λι­στι­κή πο­λι­τι­κή των Σου­η­δι­κών Σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τι­κών σω­μα­τί­ων. Αγω­νί­ζε­ται εδώ και ενά­μι­ση χρόνο στο Γκέ­τε­μποργκ της Σου­η­δί­ας ενά­ντια στην προ­σπά­θεια της νέας διοί­κη­σης της Μέρσκ να κόψει ερ­γα­σια­κά δι­καιώ­μα­τα. Σύμ­μα­χο της η Μέρσκ έχει την Ομο­σπον­δία Με­τα­φο­ρών που έχει σύμ­βα­ση με την Μέρσκ, το Εμπο­ρι­κό Επι­με­λη­τή­ριο και την Σου­η­δι­κή κυ­βέρ­νη­ση που με­λε­τά νόμο που να δυ­σκο­λεύ­ει τις κι­νη­το­ποι­ή­σεις εξ αι­τί­ας ακρι­βώς αυτού του αγώνα.

Το Σω­μα­τείο ερ­γα­ζο­μέ­νων στο Μετρό Στοκ­χόλ­μης 

που δεί­χνει και την συ­μπα­ρά­στα­σή του στην Ομο­σπον­δία λι­με­νερ­γα­τών αλλά και με ψη­φί­σμα­τα και συ­γκε­ντρώ­σεις και πα­ρεμ­βά­σεις είναι παρόν σε όλες τις κι­νη­το­ποι­ή­σεις για τα συμ­φέ­ρο­ντα των ερ­γα­ζο­μέ­νων.

Είναι που έχει Πρό­ε­δρο Έλ­λη­να Κομ­μου­νι­στή!

Του Πάνου Αλεπλιώτη

Πάνος Αλεπλιώτης