Με Χαραγμένη την γραμμή απ΄το 2000* με την συνθήκη της Λισσαβόνας για την παραπέρα εμπορευματοποίηση - ιδιωτικοποίηση:
-Πυκνώνουν οι παρεμβάσεις βιομηχάνων, κυβέρνησης και ΝΔ, δείχνοντας όλοι προς την ίδια αντιασφαλιστική κατεύθυνση
Μιλώντας στο πρόσφατο «Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών», η υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Εφη Αχτσιόγλου δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό της για τα αποτελέσματα που είχε η ψήφιση του νόμου 4387/2016 από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Αντιστρέφοντας πλήρως την πραγματικότητα, ισχυρίστηκε ότι ο νόμος - λαιμητόμος υπηρετεί την «ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη», αντιμετωπίζει «τις συνέπειες των δημογραφικών δεδομένων» και «διασφαλίζει μακροπρόθεσμα την οικονομική βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος», μειώνοντας συνολικά τη συνταξιοδοτική δαπάνη στο 13,4% του ΑΕΠ έως το 2020.
Η διαφήμιση αυτού του νόμου από τα στελέχη της κυβέρνησης επιβεβαιώνει ότι δεν ήταν μια «λύση ανάγκης», όπως πολλές φορές τον παρουσίαζαν, αλλά μία στρατηγική επιλογή για λογαριασμό του κεφαλαίου, που ενσωμάτωνε και μονιμοποιούσε όλες τις αντιασφαλιστικές ανατροπές των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Ταυτόχρονα, ο συγκεκριμένος νόμος ανοίγει δρόμο για να ξεδιπλωθεί ο επόμενος γύρος της επίθεσης, που έχει ως βασικό χαρακτηριστικό την παραπέρα ιδιωτικοποίηση του συστήματος και αντίστροφα τη μεγαλύτερη απόσυρση του κράτους από την ευθύνη για την Ασφάλιση και τη χρηματοδότησή της, όπως και την παραπέρα απαλλαγή της εργοδοσίας από τις υποχρεώσεις της.
Η συνισταμένη όλων αυτών υπηρετεί το στόχο της μείωσης του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους εργασίας», και επομένως την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Ενώ ταυτόχρονα, το κεφάλαιο χώνεται πιο βαθιά σε έναν χρυσοφόρο τομέα, όπως είναι αυτός των επαγγελματικών ταμείων και της ιδιωτικής ασφάλισης.
Η διαφήμιση αυτού του νόμου από τα στελέχη της κυβέρνησης επιβεβαιώνει ότι δεν ήταν μια «λύση ανάγκης», όπως πολλές φορές τον παρουσίαζαν, αλλά μία στρατηγική επιλογή για λογαριασμό του κεφαλαίου, που ενσωμάτωνε και μονιμοποιούσε όλες τις αντιασφαλιστικές ανατροπές των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Ταυτόχρονα, ο συγκεκριμένος νόμος ανοίγει δρόμο για να ξεδιπλωθεί ο επόμενος γύρος της επίθεσης, που έχει ως βασικό χαρακτηριστικό την παραπέρα ιδιωτικοποίηση του συστήματος και αντίστροφα τη μεγαλύτερη απόσυρση του κράτους από την ευθύνη για την Ασφάλιση και τη χρηματοδότησή της, όπως και την παραπέρα απαλλαγή της εργοδοσίας από τις υποχρεώσεις της.
Η συνισταμένη όλων αυτών υπηρετεί το στόχο της μείωσης του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους εργασίας», και επομένως την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Ενώ ταυτόχρονα, το κεφάλαιο χώνεται πιο βαθιά σε έναν χρυσοφόρο τομέα, όπως είναι αυτός των επαγγελματικών ταμείων και της ιδιωτικής ασφάλισης.
Οι «τρεις πυλώνες» με το βλέμμα του ΣΕΒ
Την πολιτική αυτή, που είναι και πολιτική της ΕΕ, έρχονται να υπηρετήσουν οι πρόσφατες παρεμβάσεις του ΣΕΒ, η τοποθέτηση του προέδρου της ΝΔ, αλλά και άλλων παραγόντων, οι οποίοι, με «εφαλτήριο» το νόμο 4387, πυκνώνουν τις «αναγνωριστικές βολές» και προετοιμάζουν κατάλληλα το έδαφος.Για παράδειγμα, τον επόμενο γύρο της επίθεσης αποτυπώνει η πρόταση του ΣΕΒ, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο εβδομαδιαίο δελτίο του. Σύμφωνα με αυτήν, το «νέο» ασφαλιστικό σύστημα θα πρέπει να καταργεί την κρατική χρηματοδότηση, να μειώνει τις εργοδοτικές εισφορές και να εξαϋλώνει τις ήδη πετσοκομμένες κύριες συντάξεις.
Ταυτόχρονα, οι βιομήχανοι απαιτούν την πλήρη και άμεση κατάργηση της «προσωπικής διαφοράς», μέχρι και την κατάργηση των συντάξεων για όσους συνταξιούχους είναι κάτω των 65 ετών.
Η υλοποίηση αυτής της «πρότασης» παρουσιάζεται ως ένας από τους βασικούς όρους για την «επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας», επιβεβαιώνοντας έτσι ότι η «ανάπτυξη» που ευαγγελίζονται όλα τα αστικά επιτελεία προϋποθέτει το παραπέρα τσάκισμα των εργαζομένων και του λαού.
Να σημειωθεί ότι το «νέο σύστημα» που προβάλλει ο ΣΕΒ είναι στην πραγματικότητα το γνωστό και αντεργατικό μοντέλο των «τριών πυλώνων».
Να σημειωθεί ότι το «νέο σύστημα» που προβάλλει ο ΣΕΒ είναι στην πραγματικότητα το γνωστό και αντεργατικό μοντέλο των «τριών πυλώνων».
Ο πρώτος, «δημόσιος» πυλώνας, της κύριας σύνταξης, σύμφωνα με όσα αναφέρουν οι βιομήχανοι, ακόμα και με τις καλύτερες - ανεδαφικές επί της ουσίας - προϋποθέσεις (35 - 40 χρόνια δουλειάς και εισφορών, με ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ κατά 2%!), δεν θα αποδίδει ως σύνταξη πάνω από 27% - 30% του μέσου εισοδήματος του εργαζόμενου.
Δηλαδή, για έναν μέσο εργατικό μισθό 900 ευρώ κατά τη διάρκεια του εργάσιμου βίου, η κύρια σύνταξη δεν θα πρέπει να ξεπερνά τα 240 - 270 ευρώ!
Ο δεύτερος πυλώνας, ο οποίος θα καταλαμβάνει τις σημερινές επικουρικές συντάξεις, θα είναι υποχρεωτικός, θα λειτουργεί με το κεφαλαιοποιητικό σύστημα και δεν θα εγγυάται το ύψος της σύνταξης, καθώς αυτό θα καθορίζεται από τις «αποδόσεις» και τις «επενδύσεις» των διαχειριστών.
Ο δεύτερος πυλώνας, ο οποίος θα καταλαμβάνει τις σημερινές επικουρικές συντάξεις, θα είναι υποχρεωτικός, θα λειτουργεί με το κεφαλαιοποιητικό σύστημα και δεν θα εγγυάται το ύψος της σύνταξης, καθώς αυτό θα καθορίζεται από τις «αποδόσεις» και τις «επενδύσεις» των διαχειριστών.
Μάλιστα, ο δεύτερος πυλώνας μπορεί να είναι ιδιωτικός φορέας.
Ο τρίτος πυλώνας θα είναι αμιγώς ιδιωτική ασφάλιση, για τους εργαζόμενους που θα πληρώνουν πρόσθετη εισφορά, χωρίς βέβαια και εδώ να υπάρχει η παραμικρή εγγύηση για το ύψος της παροχής που θα πάρουν τελικά...
«Το νέο σύστημα δεν θα έχει καμία κρατική χρηματοδότηση»,αποφαίνεται με πανηγυρικό τόνο ο ΣΕΒ, εκφράζοντας τον πραγματικό «καημό» του μεγάλου κεφαλαίου, που δεν είναι άλλος από την πλήρη απαλλαγή του αστικού κράτους από το «κόστος» της Κοινωνικής Ασφάλισης, έτσι ώστε να «απελευθερωθούν» περισσότερα κρατικά κονδύλια για τη στήριξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Στο πλαίσιο αυτό, αναφέρουν ότι η κρατική χρηματοδότηση, που έτσι κι αλλιώς βαίνει μειούμενη, με βάση τους μέχρι τώρα ψηφισμένους νόμους, θα καλύψει τη λεγόμενη «μεταβατική περίοδο», δηλαδή μέχρι το 2045, για τους παλιότερους ασφαλισμένους.
Παράλληλα, η «πρόταση» του ΣΕΒ περιλαμβάνει την άμεση μείωση των εργοδοτικών εισφορών από το 13,33% στο 12% (-10%), που με τα σημερινά δεδομένα θα εξασφαλίσει στις επιχειρήσεις πρόσθετο όφελος περίπου 400 εκατ. ευρώ ετησίως.
Και στο βάθος... ιδιωτική ασφάλιση
«Το νέο σύστημα δεν θα έχει καμία κρατική χρηματοδότηση»,αποφαίνεται με πανηγυρικό τόνο ο ΣΕΒ, εκφράζοντας τον πραγματικό «καημό» του μεγάλου κεφαλαίου, που δεν είναι άλλος από την πλήρη απαλλαγή του αστικού κράτους από το «κόστος» της Κοινωνικής Ασφάλισης, έτσι ώστε να «απελευθερωθούν» περισσότερα κρατικά κονδύλια για τη στήριξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Στο πλαίσιο αυτό, αναφέρουν ότι η κρατική χρηματοδότηση, που έτσι κι αλλιώς βαίνει μειούμενη, με βάση τους μέχρι τώρα ψηφισμένους νόμους, θα καλύψει τη λεγόμενη «μεταβατική περίοδο», δηλαδή μέχρι το 2045, για τους παλιότερους ασφαλισμένους.
Παράλληλα, η «πρόταση» του ΣΕΒ περιλαμβάνει την άμεση μείωση των εργοδοτικών εισφορών από το 13,33% στο 12% (-10%), που με τα σημερινά δεδομένα θα εξασφαλίσει στις επιχειρήσεις πρόσθετο όφελος περίπου 400 εκατ. ευρώ ετησίως.
Και βέβαια, οι βιομήχανοι απαιτούν την πλήρη εφαρμογή του αντιασφαλιστικού πλαισίου που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αρχίζοντας από το νόμο 4387, μέχρι και την πλήρη κατάργηση της «προσωπικής διαφοράς» στους παλιούς συνταξιούχους.
Ο ΣΕΒ, μάλιστα, προκειμένου να στηρίξει «τεχνοκρατικά» τα αντιδραστικά του σχέδια, φτάνει στο σημείο να ζητά την πλήρη περικοπή των συντάξεων σε όσους συνταξιούχους είναι κάτω των 65 ετών (500.000 άτομα), για την «εξοικονόμηση πόρων» ύψους 6 δισ. ετησίως!
Για να περάσει ο παραπάνω σχεδιασμός και να δημιουργηθεί ένα αμιγώς ιδιωτικό σύστημα ασφάλισης, ο ΣΕΒ προτείνει ως «δέλεαρ» οι εργαζόμενοινα μην καταβάλλουν εισφορά για τον πρώτο πυλώνα και οι σημερινές εισφορές τους (6,67% επί του μισθού τους) να «καλύψουν» την αύξηση του φόρου εισοδήματος των μισθωτών, η οποία θα προκύψει μετά από την ήδη ψηφισμένη παραπέρα μείωση του αφορολόγητου, την οποία αναφανδόν στηρίζει ο ΣΕΒ.
Βέβαια, και αυτή η πρόταση εντάσσεται στην προσπάθεια διαχείρισης της κατάστασης που θα δημιουργηθεί το αργότερο από το 2020, με τη νέα μείωση των μισθών, λόγω της μείωσης του αφορολόγητου, και καθόλου δεν αποβλέπει στην ελάφρυνση των εργαζομένων.
Ο ΣΕΒ, μάλιστα, προκειμένου να στηρίξει «τεχνοκρατικά» τα αντιδραστικά του σχέδια, φτάνει στο σημείο να ζητά την πλήρη περικοπή των συντάξεων σε όσους συνταξιούχους είναι κάτω των 65 ετών (500.000 άτομα), για την «εξοικονόμηση πόρων» ύψους 6 δισ. ετησίως!
Για να περάσει ο παραπάνω σχεδιασμός και να δημιουργηθεί ένα αμιγώς ιδιωτικό σύστημα ασφάλισης, ο ΣΕΒ προτείνει ως «δέλεαρ» οι εργαζόμενοινα μην καταβάλλουν εισφορά για τον πρώτο πυλώνα και οι σημερινές εισφορές τους (6,67% επί του μισθού τους) να «καλύψουν» την αύξηση του φόρου εισοδήματος των μισθωτών, η οποία θα προκύψει μετά από την ήδη ψηφισμένη παραπέρα μείωση του αφορολόγητου, την οποία αναφανδόν στηρίζει ο ΣΕΒ.
Βέβαια, και αυτή η πρόταση εντάσσεται στην προσπάθεια διαχείρισης της κατάστασης που θα δημιουργηθεί το αργότερο από το 2020, με τη νέα μείωση των μισθών, λόγω της μείωσης του αφορολόγητου, και καθόλου δεν αποβλέπει στην ελάφρυνση των εργαζομένων.
Σε κάθε περίπτωση, υπηρετεί τους αντιασφαλιστικούς σχεδιασμούς του μεγάλου κεφαλαίου και ειδικότερα τον πάγιο στόχο του για ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης.
Αλλωστε, όπως ο ίδιος ο ΣΕΒ ομολογεί, «με τη μείωση των εισφορών δημιουργείται ο χώρος ώστε να λειτουργήσει προαιρετικά και τρίτος πυλώνας ιδιωτικής ασφάλισης»...
Το μοντέλο των «τριών πυλώνων», εκτός από τον ΣΕΒ, αντιγράφει και προβάλλει ανοιχτά και η ΝΔ. Ετσι, μιλώντας στο τελευταίο συνέδριο της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδας, ο Κυρ. Μητσοτάκης όχι μόνο το υιοθέτησε, αλλά υπερθεμάτισε κιόλας.
Συγκεκριμένα, πρότεινε να είναι υποχρεωτική και όχι προαιρετική η ασφάλιση στον δεύτερο πυλώνα (επαγγελματικά ταμεία), όπου όμως φορέας Ασφάλισης θα είναι και ιδιωτικές εταιρείες, για να μπορεί ο εργαζόμενος να επιλέγει.
Σε κοινό βηματισμό ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ
Το μοντέλο των «τριών πυλώνων», εκτός από τον ΣΕΒ, αντιγράφει και προβάλλει ανοιχτά και η ΝΔ. Ετσι, μιλώντας στο τελευταίο συνέδριο της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδας, ο Κυρ. Μητσοτάκης όχι μόνο το υιοθέτησε, αλλά υπερθεμάτισε κιόλας.
Συγκεκριμένα, πρότεινε να είναι υποχρεωτική και όχι προαιρετική η ασφάλιση στον δεύτερο πυλώνα (επαγγελματικά ταμεία), όπου όμως φορέας Ασφάλισης θα είναι και ιδιωτικές εταιρείες, για να μπορεί ο εργαζόμενος να επιλέγει.
Με την «καινοτομία» αυτή, η ΝΔ ζητά να ανοίξει ο δρόμος στην άμεση ιδιωτικοποίηση της μέχρι τώρα δημόσιας Ασφάλισης, που στη χώρα μας είχε τη μορφή της επικουρικής σύνταξης.
Και βέβαια, συμπληρώνει κι αυτήν την πρότασή της με την απαίτηση για μείωση των εργοδοτικών εισφορών.
Μιλώντας στην ίδια εκδήλωση, ο υφυπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Στέργιος Πιτσιόρλας, έδειξε κι αυτός ως «αναγκαία λύση» την παραπέρα εμπλοκή των μονοπωλιακών ομίλων στην Ασφάλιση. Οπως είπε,
Μιλώντας στην ίδια εκδήλωση, ο υφυπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Στέργιος Πιτσιόρλας, έδειξε κι αυτός ως «αναγκαία λύση» την παραπέρα εμπλοκή των μονοπωλιακών ομίλων στην Ασφάλιση. Οπως είπε,
«όσο περνούν τα χρόνια, ο συμπληρωματικός χαρακτήρας της ιδιωτικής ασφάλισης θα ενισχύεται ακόμη περισσότερο. Υπάρχουν όμως σήμερα διαδικασίες εν εξελίξει σε ευρωπαϊκό επίπεδο που θα εντείνουν τον ανταγωνισμό, οπότε χρειάζεται και σε αυτήν την αγορά να είμαστε προνοητικοί, ώστε να αντιμετωπίσουμε τις επικείμενες εξελίξεις».Ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης όχι μόνο παρότρυνε την ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης, αλλά δεν έκρυψε και το ενδιαφέρον του για το ρόλο που πρέπει να αναλάβουν οι ιδιωτικές εταιρείες, μπροστά στον εντεινόμενο ανταγωνισμό σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Επανέλαβε, μάλιστα, την πρότασή του για συνεργασία κράτους και ασφαλιστικών εταιρειών μέσω ΣΔΙΤ, φωτογραφίζοντας τον κλάδο της Υγείας.
Γίνεται λοιπόν φανερό ότι το κεφάλαιο, η κυβέρνηση και η ΝΔ συντονίζονται και συγκλίνουν σε μια νέα επέλαση ενάντια στα ασφαλιστικά δικαιώματα, που θα κορυφωθεί στη «μεταμνημονιακή» εποχή, επαληθεύοντας ότι οι θυσίες για την καπιταλιστική ανάπτυξη είναι χωρίς τέλος για το λαό. Πυρήνας αυτού του νέου γύρου της επίθεσης, παρά τις επιμέρους διαφορές στις προτάσεις, είναι η παραπέρα συρρίκνωση του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος υπέρ της ιδιωτικής ασφάλισης, με άμεση εμπλοκή των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, τόσο στον τομέα των συντάξεων όσο και στον τομέα της Υγείας.
Υπόβαθρο της επίθεσης είναι η μετατροπή πλέον της πλειοψηφίας των συντάξεων σε προνοιακά βοηθήματα, μαζί με την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και την αύξηση των εισφορών για τους ασφαλισμένους, που ήδη επέφερε ο νόμος 4387.
Αυτόν το νόμο εκθειάζει η υπουργός Εργασίας Εφη Αχτσιόγλου, καθώς αποτελεί τη μεγάλη συνεισφορά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προς τους καπιταλιστές, αφού, υποβαθμίζοντας περαιτέρω τις παροχές του δημόσιου συστήματος, άνοιξε διάπλατα το δρόμο στις ιδιωτικές εταιρείες, δημιουργώντας τις αναγκαίες προϋποθέσεις για πεδία κερδοφορίας και σε αυτόν τον τομέα.
*
 |
| https://www.rizospastis.gr/story.do?id=6865570 |