Ένα τέτοιο δείγμα είναι η έκθεση που διοργανώνει το ουκρανικό κοινοβούλιο αυτές τις μέρες με ευρήματα σχετικά με την έλευση των ναζί στη χώρα τον Ιούνη του 1941 κατά την επιχείρηση Μπαρμπαρόσα.
Εκμεταλλευόμενος το γεγονός αυτό, ο διαβόητος δοσίλογος Στέπαν Μπαντέρα, επικεφαλής του Οργανισμού Ουκρανών Εθνικιστών (OUN) προχώρησε στην ανακήρυξη ανεξάρτητου κράτους με έδρα την πόλη Λβιβ. Ο Μπαντέρα βρισκόταν σε επικοινωνία με τις γερμανικές μυστικές υπηρεσίες ήδη από την άνοιξη του 1941, λαμβάνοντας την ίδια περίοδο 2,5 εκατομμύρια μάρκα οικονομικής ενίσχυσης για ανατρεπτικές δραστηριότητες εντός της ΕΣΣΔ.
Ο προσανατολισμός του νέου μορφώματος γίνεται σαφέστερος από τα όσα αναφέρει η “διακήρυξη ανεξαρτησίας”: “Το νεοσυσταθέν κράτος της Ουκρανίας θα εργαστεί στενά με την Εθνικοσοσιαλιστική Μεγάλη Γερμανία υπό την ηγεσία του ηγέτη της Αδόλφου Χίτλερ, η οποία δημιουργεί μια νέα τάξη στην Ευρώπη και τον κόσμο και βοηθάει τον ουκρανικό λαό να απελευθερωθεί από την κατοχή της Μόσχας.”
Το ουκρανικό κοινοβούλιο, αντιστρέφοντας την αλήθεια, ούτε λίγο ούτε πολύ παρουσιάζει την ανεξαρτητοποίηση ως δείγμα αποφασιστικότητας της Ουκρανίας να πολεμήσει “κατά των ναζί” και φυσικά των κομμουνιστών: «Η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του ουκρανικού κράτους ανέδειξε την κυρίαρχη πολιτική της Ουκρανίας. Η διεθνής κοινότητα ενημερώθηκε ότι ο ουκρανικός λαός δε θα ανεχθεί καμία κατοχή, είτε κομμουνιστική, είτε ναζιστική. Ότι θα συνεχίσει να τους πολεμά μέχρι το τέλος», αναφέρει η ιστοσελίδα του κοινοβουλίου.
Το ουκρανικό κοινοβούλιο, αντιστρέφοντας την αλήθεια, ούτε λίγο ούτε πολύ παρουσιάζει την ανεξαρτητοποίηση ως δείγμα αποφασιστικότητας της Ουκρανίας να πολεμήσει “κατά των ναζί” και φυσικά των κομμουνιστών: «Η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του ουκρανικού κράτους ανέδειξε την κυρίαρχη πολιτική της Ουκρανίας. Η διεθνής κοινότητα ενημερώθηκε ότι ο ουκρανικός λαός δε θα ανεχθεί καμία κατοχή, είτε κομμουνιστική, είτε ναζιστική. Ότι θα συνεχίσει να τους πολεμά μέχρι το τέλος», αναφέρει η ιστοσελίδα του κοινοβουλίου.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει μάλιστα το γεγονός πως η ουκρανική βουλή δε διστάζει να τα αναφέρει αυτά την ίδια ώρα που η ίδια επιλέγει να εκθέσει το πρωτότυπο κείμενο της διακήρυξης “ανεξαρτησίας” από εφημερίδα της εποχής και όχι τις λογοκριμένες εκθέσεις ορισμένων μεταπολεμικών εκδόσεων. Ίσως επειδή και να θέλουν να κρυφτούν, η χαρά δεν τους αφήνει.
Με πληροφορίες από sputniknews.gr
Από Κατιούσα