10 Οκτωβρίου, 2018

«ΕΝΑΣ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΣΥΜΜΑΧΟΣ»

ΕΠΑΦΕΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΜΥΝΑΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ
Με «ίδιους στόχους» με την κυβέρνηση Τραμπ
O Π. Καμμένος με τον υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, αρμόδιο για θέματα Ευρώπης και Ευρασίας, Γουές Μίτσελ
O Π. Καμμένος με τον υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, αρμόδιο για θέματα Ευρώπης και Ευρασίας, Γουές Μίτσελ
Σειρά επαφών με στελέχη της κυβέρνησης των ΗΠΑ, των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων και επιχειρηματικών ομίλων έχει αυτές τις μέρες στην Ουάσιγκτον ο υπουργός Αμυνας, Π. Καμμένος, σε συνέχεια αντίστοιχων επαφών που είχαν στη Ν. Υόρκη πριν από περίπου 10 μέρες ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών.
Παντού διακηρύσσει την απόφαση της κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ να βάλει πλάτη στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ σε Ανατολική Μεσόγειο και Βαλκάνια, με ακόμα βαθύτερη εμπλοκή του λαού και της χώρας στους επικίνδυνους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για τις ζώνες επιρροής, τις αγορές, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τους διαύλους διαμετακόμισης.
Συγκεκριμένα, χτες το πρωί, τοπική ώρα, συναντήθηκε με τον υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, αρμόδιο για θέματα Ευρώπης και Ευρασίας, και συχνό «επισκέπτη» της περιοχής μας, Γουές Μίτσελ, ο οποίος το τελευταίο διάστημα «δραστηριοποιήθηκε» εντόνως για να «περάσουν» η συμφωνία των Πρεσπών και οι υπόλοιπες ευρωατλαντικές «διευθετήσεις» στην περιοχή.
«Ενας εξαιρετικός σύμμαχος»
Αργότερα, στη 1 μ.μ. τοπική ώρα, ο Π. Καμμένος συναντήθηκε με τον Αμερικανό ομόλογό του, Τζ. Μάτις, στον οποίο αναμενόταν να απευθύνει και επίσημη πρόσκληση να επισκεφτεί την Ελλάδα, πέρα από τα θέματα ακόμα στενότερης στρατιωτικής «συνεργασίας» που προβλεπόταν να συζητήσουν.
«Η Ελλάδα είναι ένας σταθερός σύμμαχος και έχουμε στενή συνεργασία», δήλωσε ο Μάτις σε δημοσιογράφους, στο περιθώριο της συνάντησης και πρόσθεσε:
«Η βάση της Σούδας είναι ένα από τα πιο σημαντικά λιμάνια μας στη Μεσόγειο και σε οποιοδήποτε άλλο μέλος του ΝΑΤΟ», πρόσθεσε. «Η Ελλάδα είναι ένας εξαιρετικός σύμμαχος», επανέλαβε αμέσως μετά.
Κατόπιν, στις 4 μ.μ., τοπική ώρα, ο Π. Καμμένος προγραμματιζόταν να συναντηθεί με τον αν. υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζ. Σάλιβαν, αρμόδιο για θέματα δημόσιας διπλωματίας και δημοσίων σχέσεων.
Σημειωτέον, τον Ελληνα υπουργό Αμυνας συνοδεύει στην Ουάσιγκτον ο Αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα, «πολυπράγμων» Τζ. Πάιατ, ο οποίος συνόδευσε τον Π. Καμμένο και κατά την επίσκεψή του στο Μουσείο του Ολοκαυτώματος στην αμερικανική πρωτεύουσα.
Στο πρόγραμμα της επίσκεψης Καμμένου στις ΗΠΑ περιλαμβάνεται, επίσης, επίσκεψη στη Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ. Οι δύο κυβερνήσεις σχεδιάζουν περισσότερες «συνεκπαιδεύσεις» στον συγκεκριμένο τομέα, δίνοντας πρόσχημα στους Αμερικανούς για περιοδική μεταστάθμευση πρόσθετων, επίλεκτων δυνάμεών τους στη χώρα.
Περιλαμβάνεται, ακόμα, επίσκεψη στην έδρα της «Lockheed Martin», καθώς ξεκινά το πρόγραμμα αναβάθμισης των ελληνικών «F16», εκσυγχρονίζονται τα κατασκοπευτικά «P3».
«Θα γίνουμε η πόρτα των ΗΠΑ»
Σημειωτέον, αργά προχτές το βράδυ, ώρα Ελλάδας, ο Ελληνας υπουργός Αμυνας εγκαινίασε το ελληνικό περίπτερο στην αμερικανική έκθεση πολεμικού υλικού AUSA 2018, στο περιθώριο της οποίας είχε διμερείς επαφές και με άλλα στελέχη, όπως την υφυπουργό Αμυνας των ΗΠΑ, αρμόδια για εξαγωγές στρατιωτικού υλικού και την τέτοια διακρατική συνεργασία, Αν. Κατάλντο.
Σύμφωνα με ανταπόκριση της ΕΡΤ, ο Π. Καμμένος διαβεβαίωσε εκ μέρους της κυβέρνησης την Αμερικανίδα υφυπουργό ότι «η Ελλάδα βγαίνει από την κρίση και μπορεί να γίνει η πόρτα των ΗΠΑ στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή», για να εισπράξει, ως φιλοφρόνηση της Αμερικανίδας, μια δήλωση ότι «είστε εκ των παλαιότερων και ισχυρότερων συμμάχων μας. Οι στόχοι μας είναι ίδιοι».
Σύμφωνα με το ΑΠΕ, η Κατάλντο τόνισε επίσης ότι υπάρχουν προοπτικές για την περαιτέρω αναβάθμιση της αμυντικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών. «Εργαζόμαστε από κοινού για τους ίδιους στόχους. Και τώρα θέλουμε να χτίσουμε πάνω σε αυτή τη συνεργασία, να χτίσουμε πάνω στον στρατό, να χτίσουμε πάνω στην επιστήμη και την τεχνολογία και να χτίσουμε πάνω στη βιομηχανική συνεργασία», πρόσθεσε η υφυπουργός.
Αλλωστε, ο Π. Καμμένος, αφού εγκαινίασε το περίπτερο, προχώρησε σε δήλωση τονίζοντας ότι μέσα από τη «συνεργασία» της ντόπιας αμυντικής βιομηχανίας με την αμερικανική, η χώρα πλέον «υποστηρίζει τεχνολογικά τα νέα μέσα που αποτελούν μέρος της αμερικανικής τεχνολογίας σε Βαλκάνια και Μέση Ανατολή (...) Η Ελλάδα καθίσταται πλέον γεωπολιτικό κέντρο της Νοτιοανατολικής Μεσογείου στο πεδίο της αμυντικής βιομηχανίας».
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο συναντήθηκε, επίσης, και με αρμόδια στρατιωτικά στελέχη, όπως τον υποστράτηγο Τζ. Ντρούσαλ, διοικητή της USASAC (US Army Security Assistance Command) και τον αντιστράτηγο Τσ. Χούπερ, διοικητή της DSCA (Defense Security Cooperation Agency).

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ, ΤΟ ΘΕΡΙΟ Και Η ΑΠΑΤΗ


Πολλή συζήτηση γίνεται - και δικαίως - γύρω από τις εξελίξεις στην Ιταλία και τη σύγκρουση ανάμεσα στην ιταλική κυβέρνηση και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με επίκεντρο - σε αυτήν τη φάση - την κατάθεση του προσχεδίου του ιταλικού προϋπολογισμού.
Οι «ανησυχίες» στους κύκλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά και η «νευρικότητα» στις αγορές, κάθε άλλο παρά χωρίς βάση είναι δεδομένου ότι μιλάμε για την τρίτη σε μέγεθος καπιταλιστική οικονομία της ΕΕ, χώρα στον «σκληρό πυρήνα» της Ευρωζώνης και μέλος των «G20».
Τα ζόρια της ιταλικής καπιταλιστικής οικονομίας, που αντανακλώνται μεταξύ άλλων στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η «καρδιά» του τραπεζικού τομέα, το χαμένο έδαφος και το άνοιγμα της «ψαλίδας» με τα υπόλοιπα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη - κατά βάση τη Γερμανία - στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης, η θωράκιση των συμφερόντων των ιταλικών επιχειρηματικών ομίλων ενόψει και των επικείμενων νέων «αναταράξεων», αποτελούν το πραγματικό υπόβαθρο της σύγκρουσης.
Αποτελούν άλλωστε και το υπόβαθρο για την ανάδειξη της συγκεκριμένης κυβέρνησης στην Ιταλία, με τα εθνικιστικά και ευρωσκεπτικιστικά κόμματα που πήραν το «χρίσμα» από την αστική τάξη για να εκφράσουν τα συμφέροντά της.
Να θέσουν δηλαδή μέσα στην ΕΕ πιο ευδιάκριτα τις «κόκκινες γραμμές» του ιταλικού κεφαλαίου. Μεταξύ άλλων και με την αμφισβήτηση προηγούμενων συμφωνιών, π.χ. για το ύψος των πλεονασμάτων, συμφωνίες που τώρα θεωρούνται «βραχνάς» για τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων, με μια πιο επιθετική «επεκτατική» πολιτική από το αστικό κράτος και με μέτρα «προστατευτισμού» και σχετικής ανάσχεσης της έκθεσης της καπιταλιστικής οικονομίας της Ιταλίας στη «δράση» άλλων καπιταλιστικών κρατών και επιχειρηματικών ομίλων.
Από αυτή την άποψη, άλλωστε, οι εξελίξεις στην Ιταλία, όπως και συνολικά η ενίσχυση αντίστοιχων πολιτικών δυνάμεων σε όλη την ΕΕ και παγκόσμια (π.χ. ΗΠΑ, Βραζιλία), αποτελούν έναν ακόμα «δείκτη» της όξυνσης των ανταγωνισμών τόσο στο εσωτερικό της Ευρωζώνης όσο και συνολικά στην παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία, με φόντο την «αναιμική» ανάκαμψή της, το τεράστιο υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο, τις δυσκολίες να βρεθεί ιμπεριαλιστικό κέντρο που να παίξει το ρόλο «ατμομηχανής», στοιχεία που συνθέτουν τον κίνδυνο εκδήλωσης ακόμα και μιας νέας διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης, όπως ανοιχτά παραδέχονται τα αστικά επιτελεία.
Επιβεβαιώνουν μεταξύ άλλων ότι καμία ιμπεριαλιστική ένωση, όπως είναι η ΕΕ, δεν είναι «αιώνια», ακριβώς επειδή οι όποιοι συμβιβασμοί «για το κοινό συμφέρον» τους είναι πρόσκαιροι, ενώ οι αντιθέσεις ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη και τους επιχειρηματικούς ομίλους μόνιμες.
Σε αυτό το πλαίσιο, η προσπάθεια που κάνει η κυβέρνηση να παρουσιάσει τις αντιθέσεις αυτές ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη και τμήματα του κεφαλαίου ως «σύγκρουση προοδευτικών και ακροδεξιών δυνάμεων», μεταξύ άλλων για να τονώσει τα κάλπικα δίπολα και τις διαχωριστικές γραμμές με τη ΝΔ, να ασκήσει πιέσεις στις υπόλοιπες δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, θα ήταν αστεία αν δεν ήταν επικίνδυνη.
Αν δεν επιχειρούσε δηλαδή να εγκλωβίσει το λαό με τη σημαία της «προοδευτικότητας» και του «μη χείρον βέλτιστον» σε σχήματα διαχείρισης - στήριξης του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, που «σάρκα από τη σάρκα» του είναι και οι ακροδεξιές πολιτικές δυνάμεις, να ξεπλύνει την ΕΕ, που ως ένωση του κεφαλαίου μόνο προς το αντιδραστικότερο μπορεί να πορεύεται, όπως δείχνει και όλη η έως τώρα πείρα.
Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα έχουν να δώσουν τις δικές τους μάχες, όχι με τις ξένες σημαίες του κεφαλαίου, αλλά με αυτή των δικών τους σύγχρονων αναγκών, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο, την εξουσία του, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και όλες τις πολιτικές δυνάμεις που το υπηρετούν.
https://www.rizospastis.gr/