30 Ιουνίου, 2019

TI ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΜΠΙΖΝΕΣ ?!!


Με τυμπανοκρουσίες, που είχαν και άρωμα εκλογών, αλλά και πολλούς «υψηλούς προσκεκλημένους», με πρώτο και καλύτερο τον Αμερικανό πρέσβη Πάιατ, υπογράφηκαν την περασμένη Πέμπτη οι συμβάσεις για την παραχώρηση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στις θαλάσσιες περιοχές «Δυτικά Κρήτης» και «Νοτιοδυτικά Κρήτης».
Πρόκειται για θαλάσσιες περιοχές έκτασης 20.058,4 τετρ. χλμ. και 19.868,37 τετρ. χλμ. αντίστοιχα, οι οποίες προκηρύχθηκαν το 2017, ύστερα από ενδιαφέρον που εκδήλωσαν οι ίδιες οι εταιρείες. Στην ανάδοχο κοινοπραξία μετέχουν η γαλλική «Total» (40%), η αμερικανική «ExxonMobil» (40%) και τα Ελληνικά Πετρέλαια (20%).
Η τελετή υπογραφής των συμβάσεων έδωσε βήμα στην κυβέρνηση να ξεδιπλώσει προεκλογικά όλο το «αναπτυξιακό» της όραμα για λογαριασμό του κεφαλαίου, μέσα από την ανάδειξη της χώρας σε ενεργειακό κόμβο,που θα την καταστήσει πόλο έλξης μεγάλων ξένων επενδύσεων. Σ' αυτόν το στόχο συμπράττει βέβαια και η ΝΔ, η οποία παραλαμβάνει στρωμένο το έδαφος και σ' αυτόν τον τομέα, για να πάει ένα βήμα πιο πέρα, ως η επόμενη κυβέρνηση.
Οπως είπε ο Αλ. Τσίπρας, μιλώντας στην εκδήλωση, η υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης σηματοδοτεί «μια άλλη αναπτυξιακή οικονομική προοπτική στην Ελλάδα (...) για τις επόμενες γενιές, για τη δυνατότητα η χώρα μας να είναι μια χώρα ισχυρή και ο λαός μας να ζει σε ευημερία».
Τι θα κερδίσει ο λαός από τις ενεργειακές μπίζνες;
Απολύτως τίποτα.
Το αντίθετο μάλιστα. Με δεδομένο ότι αυτά τα κοιτάσματα δεν είναι ανεξάντλητα, θα στερηθεί τη δυνατότητα να αξιοποιηθούν για την ευημερία του, για πάμφθηνη Ενέργεια, σημαντικοί φυσικοί και ενεργειακοί πόροι, υπό άλλες βέβαια συνθήκες, με την εξουσία στα χέρια του και με την παραγωγή, τον φυσικό πλούτο κοινωνική ιδιοκτησία και με κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία.
Μήπως άραγε θα αντιμετωπιστεί η ενεργειακή φτώχεια ή το γεγονός ότι η λαϊκή οικογένεια πληρώνει πανάκριβα την Ενέργεια; Σε καμία περίπτωση.
Ας σκεφτούμε το εξής: Τα ΕΛΠΕ, στα οποία το κράτος διατηρεί ακόμα το πλειοψηφικό πακέτο, είναι η πιο κερδοφόρα εταιρεία στην Ελλάδα, με ισχυρή παρουσία στα Βαλκάνια και με συμπράξεις διεθνούς εμβέλειας, όπως δείχνει και η συμμετοχή της στην κοινοπραξία με την «Total» και την «ExxonMobil».
Ποιο είναι το όφελος για το λαό απ' όλο αυτό; Το βρίσκει κανείς όταν βάζει πετρέλαιο θέρμανσης; Το βρίσκει όταν βάζει καύσιμα στο αυτοκίνητό του; Το βρίσκει μήπως στις τιμές των καταναλωτικών προϊόντων; Δεν το βρίσκει πουθενά....
Οι μόνοι ωφελημένοι από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης θα είναι οι πολυεθνικοί όμιλοι και βέβαια και τα ΕΛΠΕ, που αναλαμβάνουν την έρευνα, την εξόρυξη και την εκμετάλλευση των πιθανών κοιτασμάτων.
Στα δεδομένα της δικής τους κερδοφορίας προσαρμόζονται άλλωστε και οι απαράδεκτα ευνοϊκοί όροι των συμβάσεων παραχώρησης, στους οποίους περιλαμβάνονται αστεία ποσά για τη δέσμευση μεγάλου μέρους της ελληνικής επικράτειας, με τεράστια γεωπολιτική και οικονομική σημασία.
Μήπως έτσι εξασφαλίζονται η ασφάλεια και η ειρήνη στην περιοχή;
Ούτε για αστείο!
Τα σχέδια εκμετάλλευσης των ελληνικών υδρογονανθράκων είναι μέρος ενός μεγαλεπήβολου «project», με στόχο τη λεγόμενη «ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία», που περιλαμβάνει εναλλακτικές πηγές τροφοδότησης των κρατών - μελών της ΕΕ, ανταγωνιστικά προς το ρωσικό φυσικό αέριο.
Το σχέδιο αυτό υποστηρίζουν θερμά οι ΗΠΑ, όπως έδειξε και το νομοσχέδιο Μενέντεζ που ψηφίστηκε πρόσφατα στην αμερικανική Γερουσία για την ενεργότερη εμπλοκή των αμερικανικών μονοπωλίων στο διαμοιρασμό του ενεργειακού πλούτου στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Αυτό σηματοδοτεί άλλωστε και η παρουσία της «ExxonMobil» στην κυπριακή ΑΟΖ και τώρα στα νερά της Κρήτης.
Για όλα αυτά, ήταν αποκαλυπτικά τα όσα είπε στην ίδια εκδήλωση ο Αμερικανός πρέσβης, συνδέοντας τα δύο θαλάσσια οικόπεδα που δόθηκαν προς εκμετάλλευση με τις πρόσφατες ανακαλύψεις μεγάλων αποθεμάτων φυσικού αερίου στις θαλάσσιες περιοχές της Αιγύπτου, του Ισραήλ και της Κύπρου, καθώς βέβαια και με τον συνολικό αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, με άξονα την Ενέργεια.
Είναι, λοιπόν, δυνατόν να βάζεις το κεφάλι σου στον ντορβά των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και σχεδίων και να νιώθεις «ασφαλής» και «σταθερός»;
Η ενεργότερη συμμετοχή της Ελλάδας στο ενεργειακό «παιχνίδι» που εξελίσσεται στην περιοχή πάει πακέτο με τη βαθύτερη εμπλοκή σε σχέδια και ανταγωνισμούς που καθιστούν τη χώρα μαγνήτη κινδύνων για το λαό.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε άλλωστε ότι στις πιο πρόσφατες συνόδους του, το ΝΑΤΟ ανέδειξε σε Νο 1 στόχο τη διατήρηση της «ενεργειακής ασφάλειας» στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, την προστασία δηλαδή και με στρατιωτικά μέσα των υποδομών και γενικότερα των επενδύσεων που κάνουν «δυτικά» μονοπώλια, από τις απειλές των ανταγωνιστών τους, κυρίως της Ρωσίας και της Κίνας.
Το ζωντανό παράδειγμα της Κύπρου
Το ζωντανό παράδειγμα της Κύπρου, που κι αυτή απολαμβάνει τη ...στήριξη των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στα ενεργειακά της σχέδια, είναι αποκαλυπτικό. Η ανακάλυψη κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην κυπριακή ΑΟΖ, οι συμπράξεις με άλλα κράτη της περιοχής για την εξόρυξη και την εκμετάλλευσή τους, η στενότερη συνεργασία με τις ΗΠΑ για τη δημιουργία εναλλακτικού ενεργειακού κέντρου στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, ούτε την τουρκική επιθετικότητα απέτρεψαν, ούτε οδήγησαν σε μια δίκαιη λύση του Κυπριακού.
Αντίθετα, η Κύπρος στρατιωτικοποιείται ολοένα και περισσότερο (ΗΠΑ και Γαλλία διεκδικούν βάσεις στο νησί, πέραν των βρετανικών), το ΝΑΤΟ ισχυροποιεί την παρουσία του στην περιοχή και διεκδικεί ρόλο εγγυητή του συστήματος ασφαλείας, σε ενδεχόμενη διευθέτηση του Κυπριακού με ένα από τα διχοτομικά σενάρια που αναθερμαίνονται, η Ρωσία δείχνει τα δόντια της και ο κυπριακός λαός δεν έχει δει κανένα όφελος για τον ίδιοαπό τη μέχρι τώρα αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας.
Κατ' αναλογία, η Τουρκία δεν έχασε χρόνο για να εκδηλώσει τη δυσαρέσκειά της στην παραχώρηση των θαλάσσιων ελληνικών οικοπέδων, έχοντας ήδη μετατοπίσει τις αμφισβητήσεις και τις διεκδικήσεις της ακόμα πιο δυτικά, στον 28ο Μεσημβρινό, αμφισβητώντας παράλληλα το κυριαρχικό δικαίωμα της Ελλάδας να ορίζει ΑΟΖ που θα συνορεύει με αυτήν της Αιγύπτου, χωρίς τη δική της εμπλοκή.
Στο μέλλον ...Κόλπος του Μεξικού;
Μια τελευταία παράμετρος είναι αυτή των κινδύνων για το φυσικό περιβάλλον και την οικονομία της Κρήτης, συνολικά της Ελλάδας, σε περίπτωση κάποιου ατυχήματος. Δεν είναι τυχαία η προσπάθεια της κυβέρνησης να διασκεδάσει τις ανησυχίες, διαφημίζοντας τους «αυστηρούς περιβαλλοντικούς όρους» που συνοδεύουν τις συμβάσεις παραχώρησης.
Κανείς ωστόσο δεν πρέπει να αισθάνεται ασφαλής, όταν γνωρίζει ότι τέτοιες εγκαταστάσεις και υποδομές μπορεί να αποτελέσουν ακόμα και στρατιωτικούς στόχους σε περίπτωση κλιμάκωσης της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης στην περιοχή.
Οπως δεν μπορεί να αποκλείσει κανείς ένα σοβαρό ατύχημα, απ' αυτά που έχουμε δει και στο παρελθόν, στον Κόλπο του Μεξικού και αλλού, με μεγάλες και ανεπανόρθωτες συνέπειες για το περιβάλλον, για την αλιεία, για την οικονομία γενικότερα.
Πολύ περισσότερο που στον καπιταλισμό τα μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος, ακόμα και της ζωής των εργαζομένων, θεωρούνται κόστος, αυξάνοντας τους κινδύνους να συμβεί κάποιο «ατύχημα».
Κριτήριο ψήφου οι εξελίξεις
Ο λαός δεν πρέπει να ξεχνά ότι στον καπιταλισμό οι δρόμοι του πετρελαίου είναι χαραγμένοι με αίμα. Αυτό που παρουσιάζεται ως «ευλογία» για τα μονοπώλια και τα κέρδη τους είναι «κατάρα» για τους λαούςόπως έδειξαν πλείστα όσα παραδείγματα στη σύγχρονη ιστορία της Λιβύης, του Ιράκ, της Συρίας, χωρών της Αφρικής και πάει λέγοντας.
Γι' αυτό χρειάζεται να αποτελέσει κριτήριο ψήφου η προσπάθεια της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων να κοροϊδέψουν το λαό ότι «ένα νέο κεφάλαιο» ανοίγεται προς όφελός του με την παράδοση του ορυκτού πλούτου της χώρας στα πολυεθνικά μονοπώλια, την ώρα που βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στη δίνη επικίνδυνων ανταγωνισμών με απρόβλεπτη εξέλιξη.
Η ενίσχυση του ΚΚΕ στις εκλογές δεν στέλνει μόνο μήνυμα υπεράσπισης του φυσικού πλούτου της χώρας από τα «σαγόνια» των μονοπωλίων,αλλά αποτελεί εγγύηση ότι από την επόμενη κιόλας μέρα θα δυναμώσει η πάλη ενάντια στην ιμπεριαλιστική εμπλοκή, ενάντια στα επικίνδυνα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς, όπου τα ζητήματα της Ενέργειας παίζουν καθοριστικό ρόλο.
Ενα πιο ισχυρό ΚΚΕ θα δώσει με καλύτερες προϋποθέσεις τη μάχη για τα λαϊκά συμφέροντα, ενάντια στην πολιτική που καταδικάζει το λαό στην ενεργειακή φτώχεια, φωτίζοντας την προοπτική της εργατικής εξουσίας, της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής και του ορυκτού πλούτου, της αξιοποίησής του για ανάπτυξη προς όφελος του λαού και όχι για τα κέρδη των μονοπωλίων.




29 Ιουνίου, 2019

ΑΠ' ΤΗ ΠΟΛΩΝΙΑ:-“ΛΑΧΤΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΠΟΧΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΙΟΜΑΣΤA”-




Κατιούσα

“Όλα όσα μας περιβάλλουν, όσα βλέπουμε, όλα όσα ακούμε και καταλαβαίνουμε, είναι η πραγματικότητα. Εκτός από την ανάγκη για ζωή, έχουμε ανάγκη να την καταλάβουμε, θέλουμε να ξέρουμε, για ποιο σκοπό και γιατί ζούμε. Με αυτό ακριβώς ασχολείται η τέχνη”. Έτσι ξεκινούσε τη διπλωματική του εργασία ο άσημος τότε φοιτητής Κινηματογράφου Κριστόφ Κισλόφσκι. Στην αρχή του αυτή έμεινε πιστός από τα πρώτα του ντοκιμαντέρ ως τις τελευταίες του ταινίες, που κυρίως αυτές ήταν που τον καθιέρωσαν ως το δημοφιλέστερο ίσως Πολωνό σκηνοθέτη της γενιά του, ιδιαίτερα στο ευρωπαϊκό κοινό.



Ο σκηνοθέτης σε νεαρή ηλικία


Ο σκηνοθέτης, σύμφωνα πάντα με την ίδια διπλωματική, έπρεπε να παραδίδεται στην τυχαιότητα της στιγμής, να συλλέγει υλικό και να διακρίνει τις συνδέσεις που δημιουργεί η ίδια η ζωή. Στόχος η δημιουργία μιας πραγματικότητας γεμάτης εκπλήξεις, μέσα από το μωσαϊκό πολύσημων και ποικίλων συμπτώσεων. H πραγματικότητα που αποτύπωσε μέσα από το φακό του ο μεγάλος δημιουργός, δεν ήταν φυσικά τυχαία, αλλά αποτέλεσμα προσωπικών επιλογών, επηρεασμένων από τις αισθητικές, ψυχολογικές, κοινωνικές και πολιτικές του προτιμήσεις.
Γεννήθηκε στην κατεχόμενη από τους ναζί Βαρσοβία στις 27 Ιούνη 1941, μετά τον πόλεμο ωστόσο πέρασε ήσυχα παιδικά χρόνια. Η μητέρα του ήταν λογίστρια και ο πατέρας του μηχανικός, που αναγκαζόταν με την οικογένειά του να μετακομίζει από πόλη σε πόλη για να βρει γιατρειά στη φυματίωση που τον ταλαιπωρούσε.

O ίδιος έλεγε πως ήταν η φιλοδοξία περισσότερο, παρά η αγάπη για το σινεμά που τον οδήγησε στη σκηνοθεσία. Φοίτησε σε μια σχολή θεατρικών τεχνιτών που είχε συγγενείς του, Και στη συνέχεια έκανε αίτηση για την Ακαδημία Κινηματογράφου του Λοντζ, φυτώριο κι άλλων διάσημων συμπατριωτών ομοτέχνων του, όπως ο Αντρέι Βάιντα και ο Ρόμαν Πολάνσκι, στοχεύοντας μεταξύ άλλων και στην αποφυγή της στρατιωτικής θητείας. Έγινε τελικά δεκτός στην τρίτη απόπειρα το 1964. 

Αντιπαθώντας το σοσιαλιστικό καθεστώς, τα πρώτα του ντοκιμαντέρ αναπαράγουν – με έμμεσο κριτικό σχόλιο – τη στερεοτυπική εικόνα μιας γκρίζας και καταπιεστικής ατμόσφαιρας. Παρά τα επιμέρους προβλήματα με τη λογοκρισία, ο ίδιος ομολογούσε αργότερα πως “το κράτος μπορεί να μην έδινε την ηθική του στήριξη στις ταινίες, τουλάχιστον όμως τις χρηματοδοτούσε”, γεγονός εξάλλου που επέφερε την κριτική συναδέλφων του.

Στην τηλεταινία του Εργάτες ΄71, απεικονίζει τις συνθήκες που οδήγησαν στις μεγάλες απεργίες του 1970, ενώ στο έργο Curriculum Vitae εμπλέκει πραγματικά πλάνα από συνεδριάσεις του Πολιτικού Γραφείου του κυβερνώντος κόμματος με τη φανταστική ιστορία ενός άντρα που βρίσκεται στο στόχαστρο κρατικών αξιωματούχων.
 H πιο ανοιχτά πολιτική του ταινία ήταν το “Χωρίς Τέλος” (1984), που διαδραματίζεται το 1982, την περίοδο επιβολής του στρατιωτικού νόμου. Σε αυτή, η χήρα ενός δικηγόρου προσπαθεί να βοηθήσει ένα πελάτη του άντρα της που είναι πολιτικός κρατούμενος, ενώ το φάντασμα του εκλιπόντος προσπαθεί να βοηθήσει τους ζωντανούς. 
Η ταινία εντέλει δεν ευχαρίστησε κανέναν, αφού οι αρχές της χώρας κατηγόρησαν τον Κισλόφσκι για προσπάθεια υπονόμευσης του σοσιαλισμού, οι αντικαθεστωτικοί θεώρησαν την ταινία φιλοκυβερνητική προπαγάνδα, ενώ και η καθολική εκκλησία εξανέστη με το “αντιχριστιανικό” τέλος της ταινίας. Η εισαγωγή του φαντάσματος του νεκρού στην ταινία αποτελεί προάγγελο της μεταφυσικής διάθεσης που έκτοτε θα επανέρχεται σταθερά στο έργο του.

To 1988 γυρίστηκε ο “Δεκάλογος” μια σειρά ωριαίων αυτοτελών επεισοδίων που προβλήθηκαν στην πολωνική τηλεόραση, με χρηματοδότηση από τη Δυτική Γερμανία. Με έμπνευση από τις Δέκα Εντολές της Παλαιάς Διαθήκης, οι πρωταγωνιστές κάθε επεισοδίου βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα ή περισσότερα ηθικά διλήμματα και τις συνέπειες των επιλογών τους.

Με την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού ξεκινά η ευρωπαϊκή περίοδος του Κισλόφσκι, κατά την οποία οι ταινίες του ήταν πολυεθνικές συμπαραγωγές, με πάντα παρόν το γαλλικό στοιχείο. Αυτές εξάλλου οι δημιουργίες ήταν που τον καθιέρωσαν στο ευρύ κοινό έξω από την πατρίδα του και ταυτίζονται μέχρι σήμερα με το όνομά του. 
Η πρώτη από αυτές ήταν “Η διπλή ζωή της Βερόνικα” (1991), που εξερευνά το βαθύ και μυστηριώδη δεσμό δυο γυναικών – σωσίων, που δε γνωρίζονται μεταξύ τους, ζώντας η μία στην Πολωνία και η άλλη στη Γαλλία.


Η διπλή ζωή της Βερόνικα

Το αριστούργημα με το οποίο κατέκτησε όμως μια για πάντα μια θέση στο πάνθεον των λειτουργών της έβδομης τέχνης είναι αναμφίβολα η τριλογία του “Τρία χρώματα” (1993-1994), με τη “Μπλε”, τη “Λευκή” και την “Κόκκινη ταινία”, τίτλοι εμπνευσμένοι από τα χρώματα της γαλλικής σημαίας. Κάθε ταινία έχει στο θεματικό της πυρήνα μία από τις έννοιες του τριπτύχου της Γαλλικής Επανάστασης: “Ελευθερία – Ισότητα – Αδελφότητα”, έννοιες που φυσικά, όπως και οι Δέκα Εντολές στο “Δεκάλογο” που προηγήθηκε, αξιοποιούνται εδώ με έναν τρόπο αμφίσημο και ειρωνικό. 
Παρότι οι ταινίες αυτές είναι κυρίως ατομοκεντρικές και υπαρξιακές, δεν είναι αποκομμένες και από το κοινωνικό και ιστορικό τους περίγυρο. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τη “Λευκή” ταινία, όπου, μέσα από το προσωπικό συναισθηματικό δράμα του πρωταγωνιστή, ξετυλίγονται οι συνέπειες της καπιταλιστικής παλινόρθωσης στην Πολωνία. 
Σε συνέντευξή το 1994, ο ίδιος ερωτηθείς για το αν η ζωή στην πατρίδα του ήταν πια ευκολότερη, εκείνος απαντούσε: “Όχι, τα πράγματα έχουν αλλάξει προς το χειρότερο. Για το λόγο αυτό η πρώην ανατολικές χώρες ψηφίζουν ξανά κομμουνιστές. Τους πεθυμήσαμε και λαχταρούμε τις εποχές που καταριόμαστα”. Προσέθετε πως, αν και δεν ήθελε να ξαναγυρίσει στην εποχή του σοσιαλισμού αφού δήλωνε πως “Μισούσα τους κομμουνιστές και ακόμα τους μισώ”, νοσταλγούσε τις παλιές φιλίες και τους δεσμούς που υπήρχαν κάποτε και δεν υπάρχουν πια: “Η συντροφικότητα του παλιού καιρού χάθηκε”.


Η “Λευκή” ταινία

Αμέσως μετά την τριλογία ο Κισλόφσκι αποσύρθηκε από τη σκηνοθεσία, την οποία χαρακτήριζε “ανέντιμη δουλειά” και τον κόσμο του θεάματος “ψεύτικο, γεμάτο αξίες πολύ διαφορετικές από αυτές που είχα συνηθίσει”. Δύο μόλις χρόνια μετά, στις 16 Μαρτίου 1996,, έφυγε πρόωρα από τη ζωή στη διάρκεια εγχείρησης ανοιχτής καρδιάς, μετά από καρδιακό επεισόδιο. Τάφηκε στη γενέτειρά του τη Βαρσοβία και τον τάφο του κοσμεί γλυπτό με δυο χέρια σε χαρακτηριστική “σκηνοθετική κίνηση”.


Δύσκολες Νύχτες

27 Ιουνίου, 2019

ΤΑ ΧρυσΑυγουλα ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΝΜΠΟ !!


Μπορεί οι φίλοι του αθλητισμού και κάθε Έλληνας πολίτης να χαίρεται σήμερα (σ.σ χθες) για την αναγνώριση του πρώτου Έλληνα μπασκετμπολίστα, του Γιάννη Αντετοκούνμπο, ως MVP στο NBA, δεν ισχύει όμως το ίδιο για τους πωρωμένους ναζιστές της Χρυσής Αυγής.
Και δεν αναφερόμαστε σε κάποιο χρυσαυγίτικο προφίλ στο facebook αλλά στο επίσημο σάιτ της Χρυσής Αυγής Ιονίων Νήσων. Αναδημοσιεύουμε το σχόλιο και το λινκ (σε archive) για να θυμίσουμε την αρρώστια του ρατσισμού και του ναζισμού που εκπροσωπεί η συμμορία των νεοναζί μαχαιροβγαλτών του Μιχαλολιάκου και του Κασιδιάρη.
Για τον σκυλάραπα και τους βρωμοραγιάδες σκατοελληνόφωνους που αποδίδουν τον ύψιστο τίτλο του Έλληνος σε κάθε κουράδα που μολύνει αυτή τη στιγμή τον Ελλαδικό χώρο, έχω αναφερθεί εκτενώς. Αυτό όμως το “… στο σπίτι μου υπάρχει νιγηριανή κουλτούρα, δηλ. ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ, ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΩΝ, ΥΠΑΡΞΗ ΗΘΩΝ” …με τελείωσε! Ιδού που καταντήσατε την Ελλάδα και τους Έλληνες, αριστερά και δεξιά κοπρόσκυλα …να μας ξεφτιλίζουν παγκοσμίως μέχρι και οι αραπάδες! ΤΕΛΕΙΩΣΑΤΕ… ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΣΑΡΩΣΟΥΜΕ!!!
Ο Γιάννης δεν χρειάζεται βέβαια να απαντήσει, το έχει κάνει στο παρελθόν εκεί που πραγματικά μετράει:

26 Ιουνίου, 2019

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙ ΟΙ «ΜΑΥΡΟΙ»…

Μόλις προχτές ο Κυρανάκης, όχι μόνο έμπαινε σε διάλογο μαζί τους, αλλά διαβεβαίωνε και τα ρατσιστόμουτρα με τα οποία «συναγελάζεται» στα τουίτερ ότι η εξαγγελία του Μητσοτάκη για επίδομα τέκνων αφορά μόνο σε «παιδιά που γεννιούνται από Ελληνες γονείς»… 
Τώρα ο Κυρανάκης κάνει τουιτ για να… πανηγυρίσει για την βράβευση του Αντετοκούμπο…
Το 2010 ο Γεωργιάδης έτρεχε (ως ΛΑΟΣ τότε) στις μαζώξεις των ακροδεξιών και των φασιστών ενάντια στο νομοσχέδιο για την ιθαγένεια. Εκανε δηλώσεις κατά της «καταστροφής της Ελλάδας»
και φωτογραφιζόταν κάτω από πανό που έγραφαν «Ελληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι»…
Χρόνια αργότερα (ως ΝΔ πια…) πήγαινε στις τηλεοράσεις και λοιδορούσε τον Αντετοκούμπο βγάζοντας τους γνωστούς χυδαίους λόγους σύμφωνα με τους οποίους τον Αντετοκούμπο τον λένε Έλληνα, αλλά δεν είναι Ελληνας, «μόνο» την ιθαγένεια έχει… 
Σήμερα, που ο Αντετοκούμπο αναδείχτηκε πολυτιμότερος παίκτης του NBA ο Γεωργιάδης αναπαράγει με περηφάνια στο τουίτερ του την είδηση της βράβευσης του… Ελληνα.
Και κοντά σε όλους αυτούς ο Μητσοτάκης. Ο αρχηγός του κόμματος της ΝΔ που το 2015 καταψήφιζε από αντιδραστικές θέσεις το νέο νόμο για την ιθαγένεια. Αλλά, τώρα, επίσης στέλνει συγχαρητήρια στον Γιάννη. Και ταυτόχρονα ηγείται τύπων που ξεχειλίζουν «μαυρίλα» όπως ο Κυρανάκης και ο Γεωργιάδης…  
  • papavasileiou

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η ΚΑΛΠΙΚΗ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΜΟΝΟΜΑΧΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΕΗ


ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
Κριτήριο ψήφου η αντιλαϊκή πολιτική στην Ενέργεια
Η αντιπαράθεση ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ με αφορμή τις ζημιές της ΔΕΗ είναι προκλητική για το λαό και πρέπει να αποτελέσει κριτήριο ψήφου και ενίσχυσης του ΚΚΕ στις εκλογές.
Και οι δύο προσπαθούν να κρύψουν ότι η σημερινή κατάσταση στον κλάδο της Ενέργειας είναι αποτέλεσμα της «απελευθέρωσης» που διαχρονικά προώθησαν οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ. Κατά συνέπεια, τα οικονομικά της ΔΕΗ είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος των τεράστιων κερδών για τους υπόλοιπους επιχειρηματικούς ομίλους του κλάδου, την ίδια ώρα που τα λαϊκά νοικοκυριά πληρώνουν πανάκριβα το ρεύμα και τα εργασιακά δικαιώματα χτυπιούνται παραπέρα στις επιχειρήσεις της Ενέργειας.
Προσπαθούν επίσης να κρύψουν ότι στο ίδιο «τέρμα» από διαφορετικούς δρόμους οδηγούν τόσο το σχέδιο της «μικρής ΔΕΗ», που επιχείρησε να υλοποιήσει η ΝΔ, όσο και η «παραλλαγή» της πώλησης ατμοηλεκτρικών μονάδων, που προώθησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τις δημοπρασίες Ενέργειας και την υποχρεωτική μεταφορά πελατών της ΔΕΗ στους «εναλλακτικούς παρόχους».
Αλλά και η υποχρέωση της επιχείρησης, στο πλαίσιο της «απελευθέρωσης» της λιανικής αγοράς, να πουλά φθηνό ρεύμα στις υπόλοιπες επιχειρήσεις, ώστε με τη σειρά τους εκείνες να το πουλούν πολύ πιο ακριβά στους λαϊκούς καταναλωτές, αλλά και να το εξάγουν σε «ανταγωνιστικές τιμές» στο εξωτερικό.
* * *
Αυτή η πολιτική οδήγησε με σταθερά βήματα στη σημερινή κατάσταση, η οποία αξιοποιείται για να προχωρήσουν παραπέρα τα σχέδια διάσπασης της επιχείρησης, όσο και για να εξαπολυθεί ένα ακόμα «πογκρόμ» εκβιασμών και πιέσεων προς τα λαϊκά νοικοκυριά που αδυνατούν να πληρώσουν τα «τσουχτερά» τιμολόγια, στο όνομα της «εξυγίανσης» των οικονομικών της επιχείρησης.
Απ' αυτήν τη σκοπιά, είναι εκ του πονηρού ο καβγάς ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ για το ποιος εφάρμοσε καλύτερα την «απελευθέρωση», ποιανού το «μοντέλο» είναι πιο αποτελεσματικό, από τη στιγμή που τόσο ο ένας, όσο και ο άλλος συμφωνούν και εφαρμόζουν τις κατευθύνσεις της ΕΕ, φορτώνοντας με νέα βάρη το λαό.
Αλλωστε, το ζήτημα της παραπέρα «απελευθέρωσης» του κλάδου, όσο και οι συστάσεις για άμεση ολοκλήρωση του διαγωνισμού για την πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, ορθά - κοφτά περιγράφονται και στις «10 εντολές» για την κυβέρνηση της επόμενης μέρας, στο «μεταμνημονιακό» μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και δεσμεύεται ότι θα υλοποιήσει και η ΝΔ, «καθήκον» που ανελλιπώς «θυμίζει» με όλες τις εκθέσεις της η Κομισιόν.
Το βέβαιο είναι ότι τα μεγαλύτερα θύματα αυτής της πολιτικής παραμένουν οι εργαζόμενοι και ο λαός, τους οποίους προσπαθούν τώρα να ενοχοποιήσουν για τη σημερινή κατάσταση της ΔΕΗ! Εκεί αποσκοπεί, για παράδειγμα, η συκοφαντία ότι τα οικονομικά της επιχείρησης είναι αποτέλεσμα των «κοινωνικών παροχών» και των «ελαφρύνσεων» προς τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα, τα οποία βρέθηκαν την τελευταία τετραετία στο μάτι του κυκλώνα της ενεργειακής φτώχειας, αλλά και στο στόχαστρο των διακοπών της ηλεκτροδότησης, της είσπραξης των ληξιπρόθεσμων χρεών.
Μάλιστα, με καθοριστική συμβολή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η «διαδικασία μείωσης των ανεξόφλητων οφειλών» προς την επιχείρηση περνά ήδη στην επόμενη φάση, αυτή της «τιτλοποίησής» τους, ώστε να αναλάβουν τα funds και λοιπά «κοράκια» την είσπραξη. Ενώ με την πολιτική της κυβέρνησης, πάνω από 120.000 νοικοκυριά έμειναν εκτός «κοινωνικού τιμολογίου», επειδή σύμφωνα με τα νέα κριτήρια - που αναδιανέμουν την ενεργειακή φτώχεια - ακόμα δεν έχουν πιάσει... πάτο και δηλώνουν «θηριώδη» εισοδήματα άνω των 9.000 ευρώ.
***
Στην ουσία ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ τσακώνονται για το ποιος και πώς από την επόμενη μέρα θα προχωρήσει παραπέρα την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και τη στρατηγική της ΕΕ για την «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας, που σημαίνει κέρδη για τα μονοπώλια, αλλά πανάκριβο ρεύμα και ένταση της ενεργειακής φτώχειας για το λαό, ανατροπή εργασιακών σχέσεων στον κλάδο, αλλά και μεγάλους κινδύνους από τους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστικών κέντρων και των μονοπωλιακών ομίλων.
Για το λαό, λοιπόν, αυτό που έχει σημασία για την επόμενη μέρα είναι ποιος θα σταθεί απέναντι σε αυτό το «κοινό σχέδιο» ΕΕ - κεφαλαίου - κυβερνήσεών του, μπαίνοντας μπροστά για να οργανωθεί ο αγώνας ενάντια στις διακοπές ρεύματος λαϊκών σπιτιών, για φτηνά τιμολόγια ρεύματος, για δουλειά με δικαιώματα στους εργαζόμενους του κλάδου, δείχνοντας το δρόμο της σύγκρουσης με αυτήν την πολιτική, ώστε οι πολύ μεγάλες δυνατότητες της χώρας στην παραγωγή Ενέργειας να αξιοποιηθούν για τις λαϊκές ανάγκες και όχι για τα κέρδη των ομίλων. Και αυτή η δύναμη μπορεί να είναι μόνο ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ.

Τ.


21 Ιουνίου, 2019

TO 2015 ΔΕΝ ΗΞΕΡΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΗΣΕΣ...ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙΣ ?!!


Το 2019 δεν είναι ... 2015
Ηταν Γενάρης του 2015, είχες ζήσει 5 χρόνια κρίσης, μνημονίων, λιτότητας, αντιλαϊκών μέτρων, είχες ήδη πληρώσει βαριά όλα αυτά... εσύ, οι φίλοι σου, η οικογένειά σου...
Ηθελες να αλλάξεις σελίδα, να βάλεις ένα τέλος σε όλα αυτά, τουλάχιστον να μην πας παρακάτω. Στα αυτιά σου ακούγονταν ωραία όλα αυτά που σου 'λεγε ο ΣΥΡΙΖΑ, η ελπίδα που έρχεται, η κατάργηση των μνημονίων με έναν νόμο και ένα άρθρο, η αποκατάσταση του κατώτατου μισθού, η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, της φοροληστείας... Ελεγες τότε και ένα στα δέκα να κάνει από αυτά που λέει καλύτερα θα είναι, τουλάχιστον θα μπει ένας φραγμός.
Σου φαίνονταν ενοχλητικά, αν και σε προβλημάτιζαν, αυτά που έλεγε τότε το ΚΚΕ. Οι προειδοποιήσεις ότι δεν μπορεί να υπάρξει πολιτική που να ζυγίζει ίσα και τα θέλω των επιχειρηματικών ομίλων και τα θέλω του λαού. Η εκτίμηση ότι δεν υπάρχει κυβέρνηση στο έδαφος αυτού του συστήματος, με τα μονοπώλια να κάνουν κουμάντο στην οικονομία και την εξουσία, που να κινηθεί φιλολαϊκά. Οι υπενθυμίσεις ότι αυτά τα 'χες ξαναδεί με το ΠΑΣΟΚ. Οταν σου έδειχνε τα νταραβέρια στις ΗΠΑ, στα Τέξας, τα σφιχταγκαλιάσματα με τον ΣΕΒ και σου 'λεγε μην την πατήσεις. Σου φαίνονταν σχολαστικισμοί, μεμψιμοιρίες, δογματισμοί, γενικώς ...«κολλήματα». «Μα καλά και αυτοί δεν μπορούν να βάλουν λίγο νερό στο κρασί τους», έλεγες; 
Σκέφτηκες ότι στο κάτω κάτω της γραφής τι έχω να χάσω, χειρότερα από αυτό που είμαι δεν θα βρεθώ και μαζί με χιλιάδες άλλους τους ψήφισες... και παρ' όλες τις κωλοτούμπες, τα Οχι που έγιναν Ναι, το 3ο μνημόνιο, τους ψήφισες και τον Σεπτέμβρη του 2015...
Ομως τώρα είμαστε στο 2019... από το 2015 έχουμε απόσταση 4 χρόνων... αδιάλειπτης διακυβέρνησης...
Τώρα δεν έχει δεν ήξερα. Γιατί τώρα ξέρεις...
Οτι οι αντιμνημονιακοί έγιναν μνημονιακότεροι των μνημονιακών ότι το «καινούργιο» έγινε άξιος κληρονόμος του «παλιού», ότι η «πρώτη φορά αριστερά» έγινε συγκυβέρνηση με την ακροδεξιά, πλυντήριο για στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και συνολικά για την πολιτική των κυβερνήσεών τους, ότι τα περί «πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής» έγιναν ΝΑΤΟ - ΗΠΑ και ξερό ψωμί...
Δεν ήταν ότι δεν μπορούσαν αλλιώς. 
Τώρα ξέρεις, το παιχνίδι ήταν στημένο... Σου πήραν την ψήφο σου, για να κάνουν αυτοί όλα όσα δεν μπορούσαν να κάνουν οι προηγούμενοι. Και κυρίως για να σε μάθουν να πάψεις να ζητάς πολλά, να ξεχάσεις όσα έχασες και να σε είσαι έτοιμος για νέες θυσίες με το φόβο μην ξανάρθει η κρίση...
Είδες όλα αυτά τα χρόνια, το ΚΚΕ δεν στάθηκε στη γωνία, δεν σε εγκατέλειψε... έκανε αυτό που είχε υποσχεθεί, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των αγώνων και απέναντι στα μνημόνια και την πολιτική της «πρώτη φορά αριστερής» κυβέρνησης. 
Οι κομμουνιστές μπροστά στους αγώνες και τις αγωνίες του λαού, στην υπεράσπιση δικαιωμάτων του στα συνδικάτα, στα σωματεία αλλά και στο βήμα της Βουλής. 
Τώρα ξέρεις ότι καλύτερα θα ήταν τα πράγματα αν ήταν λιγότερο ισχυροί αυτοί που κυβέρνησαν και αυτοί που αντιπολιτεύτηκαν από τη σκοπιά των μνημονιακών πολιτικών, των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων.
 Αν ήταν περισσότερο ισχυρό το ΚΚΕ που άσκησε πραγματική λαϊκή αντιπολίτευση απέναντι στην κυβέρνηση, στην ΕΕ, στους επιχειρηματικούς ομίλους και όλα τα κόμματα που τους στηρίζουν.
Τώρα, λοιπόν, δεν πρέπει να έχεις δίλημμα για το αν και πόσο πρέπει να είναι ισχυρό το ΚΚΕ την επόμενη μέρα...
Τώρα, λοιπόν, αν καταπιείς αμάσητα τα νέα ψευτοδιλήμματά τους για το ποιος από τους δυο θα εφαρμόσει «καλύτερα και πιο φιλολαϊκά» το ίδιο αντιλαϊκό σχέδιο, το ίδιο αντιλαϊκό πρόγραμμα της επόμενης μέρας που γράφουν η ΕΕ και οι επιχειρηματικοί όμιλοι, 
θα την πατήσεις διπλά.
Ο δρόμος που σε καλούν είναι κατήφορος μέχρι τέρμα. Σε καλούν να τον βαδίσεις για να σε έχουν συνένοχο στη συνέχιση των βασάνων και των θυσιών... Για να σου λένε «μα εσύ διάλεξες πρόγραμμα»... «τα ήξερες όλα αυτά, στα είχαμε πει»...
Μην κάνεις, για άλλη μια φορά, το λάθος. Εμπιστεύσου το ΚΚΕ που δεν διαψεύστηκε... που το 'χεις δει στα δύσκολα, που ξέρεις ότι θα είναι εκεί και την επόμενη μέρα... που είναι το μόνο κόμμα που οργανώνει τη λαϊκή αντιπολίτευση σε κάθε αντιλαϊκή κυβέρνηση... που βάζει στο κέντρο τις σύγχρονες εργατικές ανάγκες, που ανοίγει το δρόμο για την πραγματική ελπίδα και ανατροπή... και γι' αυτό δεν προδίδει τον λαό.
Δεν υπάρχει χώρος για ψευδαισθήσεις και αυταπάτες... το 2019 δεν είναι 2015.
Δώσε δύναμη στη δικιά σου δύναμη και όχι σε αυτούς που θα την αξιοποιήσουν εναντίον σου.
Δυνάμωσε το ΚΚΕ.