ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ

Από
Κατιούσα
Άρθρο του Γιώργου Μαρίνου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, δημοσιεύεται σήμερα στην «Εφημερίδα των Συντακτών». 

Παρατίθεται το άρθρο:

«Οι πόλεμοι στη Συρία, τη Λιβύη, την Υεμένη, η όξυνση της κατάστασης στον Περσικό Κόλπο, στα Βαλκάνια, στο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο είναι μέρος των επικίνδυνων αντιθέσεων και ανταγωνισμών των αστικών τάξεων και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων που γεννάει το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα.

Χαρακτηριστικό στοιχείο είναι η ενίσχυση της αμερικανοΝΑΤΟικής επέμβασης στην περιοχή και η όξυνση των ανταγωνισμών με τη Ρωσία και την Κίνα. Πρόκειται για αδυσώπητη αντιπαράθεση για τον έλεγχο των υδρογονανθράκων, αγωγών και αγορών.

 Δίπλα στους μεγάλους “παίχτες” κινούνται οι αστικές τάξεις πολλών κρατών για τη δική τους γεωστρατηγική αναβάθμιση. Σ’ αυτόν το φαύλο κύκλο εκδηλώνεται ο ανταγωνισμός ανάμεσα στην ελληνική και την τουρκική αστική τάξη, που κλιμακώνει την επιθετικότητα αξιοποιώντας την οικονομική, στρατιωτική της δύναμη. Η ΝΑΤΟική Τουρκία διατηρεί την κατοχή στην Κύπρο, εισβάλλει στη Συρία, εμπλέκεται στρατιωτικά στη Λιβύη, διεκδικεί αλλαγή συνόρων στο Αιγαίο.

Η ελληνική αστική τάξη και τα κόμματά της δεν είναι “αθώες περιστερές”. 

Έχουν εμπλέξει τη χώρα στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ στην περιοχή, χρησιμοποιώντας τη βάση της Σούδας και τις άλλες στρατιωτικές βάσεις. Επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, μέσα από το “στρατηγικό διάλογο” με τις ΗΠΑ, δημιουργήθηκαν νέες στρατιωτικές βάσεις σε Λάρισα, Στεφανοβίκειο και Αλεξανδρούπολη, τις οποίες συμπεριέλαβε η κυβέρνηση της ΝΔ στην κατάπτυστη “Ελληνοαμερικανική Συμφωνία”, που τη φέρνει θρασύτατα για επικύρωση στη Βουλή και το λαϊκό κίνημα θα δώσει αποφασιστική απάντηση.

Όμως, όσο η χώρα βυθίζεται στο βάλτο της εμπλοκής, η κατάσταση χειροτερεύει και μεγαλώνουν οι κίνδυνοι για το λαό. 

Τα περί στήριξης των “ισχυρών συμμάχων” έναντι της τουρκικής επιθετικότητας είναι αβάσιμα. 

Οι υποκριτικές αναφορές στο “διεθνές δίκαιο” ακυρώνονται με την προώθηση των στρατηγικής σημασίας σχέσεων του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των ΗΠΑ με την Τουρκία, τα ανταλλάγματα που δίνουν για να την αποσπάσουν από την επιρροή της Ρωσίας. Το ίδιο ισχύει για τις συμμαχίες με το Ισραήλ και την Αίγυπτο που εμπλέκουν την Ελλάδα σε νέο κύκλο αντιπαραθέσεων. Κι αυτό αφορά π.χ. τον αγωγό East Med που δεν υπηρετεί τους λαούς αλλά μονοπωλιακά συμφέροντα.

Οι “λύσεις” που θέτει η αστική πολιτική στο τραπέζι οδηγούν από τη “Σκύλλα στη Χάρυβδη”, είναι αντιλαϊκές. 

Η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου – Αν. Μεσογείου είναι θέση του αμερικανοΝΑΤΟικού ιμπεριαλισμού, για τη δημιουργία ενιαίου επιχειρηματικού και στρατιωτικού χώρου για να αναπτύσσονται οι δραστηριότητες των ενεργειακών κολοσσών και να κινούνται οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία και το Ιράν. Η “συνεκμετάλλευση” στρώνει το έδαφος σε απαράδεκτες “μοιρασιές” των θαλάσσιων ζωνών, που θα φέρουν νέες τουρκικές διεκδικήσεις και πιο κοντά το ενδεχόμενο σύγκρουσης.

Σ’ αυτό το φόντο προβάλλεται η προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης, αλλά οι υποστηρικτές του δεν δίνουν απάντηση σε στοιχειώδη ερωτήματα.

Τι θα περιέχει το “συνυποσχετικό” που θα καταθέσουν οι δύο πλευρές; 

       Η Τουρκία δεν περιορίζεται στη διαφορά για την υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο. Οι εξελίξεις είναι πιο σύνθετες από τα προηγούμενα χρόνια. Υπεισέρχεται ο παράγοντας των θαλάσσιων ζωνών στην Αν. Μεσόγειο. 

     Τι θα γίνει αν το τουρκικό κράτος θα θέσει ζητήματα “γκρίζων ζωνών” και αμφισβήτηση συνόρων ή δικαιωμάτων των νησιών σε υφαλοκρηπίδα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ); 

      Ποιες περιοχές της υφαλοκρηπίδας θα θέσει η κυβέρνηση προς οριοθέτηση γενικά ή με συγκεκριμένες συντεταγμένες;

Με ποια κριτήρια θα κρίνει το δικαστήριο, το οποίο εκπληρώνει το δικό του ρόλο στο ιμπεριαλιστικό σύστημα και αντικειμενικά δεν μπορεί να απαλλαγεί από γεωστρατηγικές στοχεύσεις; 

Άλλωστε αυτό το δικαστήριο δεν νομιμοποίησε τα αποτελέσματα του ευρωατλαντικού πολέμου στη Γιουγκοσλαβία και αναγνώρισε την ανεξαρτησία του προτεκτοράτου του Κοσσόβου; Επιπλέον, καλό είναι να ανοίξει η συζήτηση για την προσφυγή της Ελλάδας στη Χάγη την περίοδο 1976-1978 και το “Πρακτικό της Βέρνης” που ακολούθησε, τα οποία δίνουν διδακτική πείρα.

Το ΚΚΕ υποστηρίζει τη θέση για μη αλλαγή των συνόρων, τήρηση της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, σχέσεις καλής γειτονίας με την Τουρκία και όλες τις χώρες. 

Ενίσχυση του αγώνα κατά της Ελληνοαμερικανικής Συμφωνίας για τις βάσεις, το ξήλωμά τους και την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. 

Ο λαός μας έχει το λόγο και με την πάλη του μπορεί να διαμορφώσει τους όρους για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, για να πάρει στα χέρια του το τιμόνι της εξουσίας και να ανοίξει το δρόμο για διεθνείς σχέσεις βασισμένες στο αμοιβαίο όφελος».

902.γρ

Παρουσίαση κειμένου: Viva La Revolucion

ΤΟ ΣΟΥΗΔΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΜΑΣ.

Η πικρή για το λαό εμπειρία των ΣΔΙΤ από το «πρότυπο σύστημα Υγείας» στη Σουηδία

Αποκαλυπτικά στοιχεία από τη συζήτηση του «Ριζοσπάστη» με εργαζόμενους στο σουηδικό νοσοκομείο «Καρολίνσκα»

Το νοσοκομείο «Καρολίνσκα», πρότυπο του «σουηδικού μοντέλου» της εμπορευματοποίησης της Υγείας
Στο πλαίσιο της προώθησης της παραπέρα εμπορευματοποίησης της Υγείας και της πλήρους μετατροπής των δημόσιων νοσοκομείων σε επιχειρήσεις, σε συνέχεια της αντιλαϊκής πολιτικής που υπηρέτησαν όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης προανήγγειλε από το βήμα της Βουλής κατά τη συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού ότι μέσα στο 2020 «θα ξεκινήσει η πιλοτική συνεργασία τριών δημόσιων νοσοκομείων με τον ιδιωτικό τομέα σύμφωνα με το σουηδικό μοντέλο».

Εξειδικεύοντας παραπέρα τις εξαγγελίες αυτές, φιλοκυβερνητικά μέσα τις επόμενες μέρες, με ρεπορτάζ και συνεντεύξεις, πρόβαλλαν ως πρότυπο του εν λόγω «μοντέλου» το σουηδικό πανεπιστημιακό νοσοκομείο «Καρολίνσκα».

Πίσω από το... σουηδικό περιτύλιγμα της εμπορευματοποίησης, βέβαια, υπάρχει η πικρή για το λαό πραγματικότητα: Ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με εργαζόμενους του νοσοκομείου «Καρολίνσκα», οι οποίοι αποκαλύπτουν με χαρακτηριστικά στοιχεία το πραγματικό πρόσωπο του περιβόητου «σουηδικού μοντέλου» και τις συνέπειες αυτής της πολιτικής τόσο για τους εργαζόμενους στην Υγεία όσο και συνολικά για τις παρεχόμενες υπηρεσίες στο λαό.

«Πρότυπο» απολύσεων, «ευέλικτης» εργασίας και εντατικοποίησης

Το πανεπιστημιακό νοσοκομείο «Καρολίνσκα», που παρουσιάζεται ως το πρότυπο του «σουηδικού μοντέλου» των Συμπράξεων Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) στην Υγεία, δεν είναι ένα τυχαίο νοσοκομείο: Είναι από τα μεγαλύτερα και κορυφαία στον τομέα της Εκπαίδευσης και της Ερευνας στη Σουηδία, καθώς εκεί γίνεται το 30% της ιατρικής εκπαίδευσης και το 40% ιατρικής ακαδημαϊκής έρευνας.

Το 2010 υπογράφηκε η πρώτη ΣΔΙΤ στο χώρο της Υγείας μεταξύ του συγκεκριμένου νοσοκομείου με ιδιωτική εταιρεία, για την ανάπτυξη, κατασκευή, λειτουργία, συντήρηση και χρηματοδότηση της νέας πτέρυγας του νοσοκομείου (New Karolinska Solna University Hospital), με σκοπό όπως αναφερόταν «να αυξηθεί η αποδοτικότητα του νοσοκομείου».

Ο προϋπολογισμός για τη δημιουργία του νέου νοσοκομείου ήταν 14 δισεκατομμύρια σουηδικές κορόνες (γύρω στα 1,3 δισ. ευρώ). Τελικά κόστισε 61,4 δισ. κορόνες (5,8 δισ. ευρώ), που τα πλήρωσαν - όπως γίνεται πάντα στον καπιταλισμό - οι εργαζόμενοι μέσω των φόρων και τα καρπώθηκαν μονοπωλιακοί όμιλοι.

Σήμερα η «ειδυλλιακή» εικόνα στο «πρότυπο» νοσοκομείο «Καρολίνσκα» έχει ως εξής: 

Απολύονται 600 εργαζόμενοι, εκ των οποίων οι 250 είναι γιατροί (το 9% του συνόλου των γιατρών) και οι 350 νοσηλευτικό προσωπικό (12% του συνόλου). Είχε προηγηθεί η απόλυση δεκάδων εργαζομένων στις διοικητικές υπηρεσίες. Οι εναπομείναντες έχουν γονατίσει από τις υπερωρίες και την εντατικοποίηση της εργασίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις παρεχόμενες υπηρεσίες στους ασθενείς.

Την ίδια ώρα, το νοσοκομείο μπαίνει μέσα 160 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, λόγω της ακριβής «ενοικίασης» γιατρών και νοσοκόμων από μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες, ενώ μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα δίνουν και παίρνουν σχετικά με τις υπερβολικά υψηλές αμοιβές των οικονομικών μάνατζερ και των στελεχών της διοίκησης του νοσοκομείου.

Η πραγματικότητα πίσω από τη βιτρίνα του «σουηδικού μοντέλου»

Αντίστοιχη είναι η εικόνα συνολικά πίσω από τη βιτρίνα και την προπαγάνδα που αναφέρει ότι η καπιταλιστική Σουηδία διαθέτει «ένα από τα πιο επιτυχημένα συστήματα Υγείας παγκοσμίως».

Η πραγματικότητα για τους εργαζόμενους και το λαό αποτυπώνεται στη συνεχιζόμενη επιδείνωση των υπηρεσιών που λαμβάνουν από το δίκτυο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και τα νοσοκομεία, εξαιτίας της μεγάλης έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού, αλλά και με την ιδιωτικοποίηση όλων των βαθμίδων Υγείας.

Τα νοσοκομεία είναι νομαρχιακά και ο ανταποδοτικός φόρος είναι 9% - 11% ανάλογα με τη νομαρχία. Πάνω από το 50% των Κέντρων Υγείας έχουν περάσει σε επιχειρηματικούς ομίλους, ενώ στη Στοκχόλμη είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα, αφού το παραπάνω νούμερο φτάνει στα 2/3 των Κέντρων Υγείας. Σε ιδιωτικά χέρια βρίσκεται και το 25% των γηροκομείων.

Οι ασθενείς αντιμετωπίζονται πλήρως ως πελάτες, πληρώνοντας τα έξοδα είτε μέσω των φόρων, είτε στην επίσκεψη στο Κέντρο Υγείας ή στο νοσοκομείο. Οι αναμονές για εξετάσεις ξεπερνούν τους δυόμισι μήνες. Κάθε επίσκεψη στο Κέντρο Υγείας κοστίζει 200 κορόνες (20 ευρώ), εκτός από τους νέους μέχρι 20 ετών για τις περισσότερες πόλεις. Η επίσκεψη μάλιστα σε εξειδικευμένο γιατρό ανεβαίνει στα 35 ευρώ.

Η αγοραία αντίληψη στην Υγεία φανερώνεται και από τον όρο ότι αν κατά τη διάρκεια ενός χρόνου ένας ασθενής συμπληρώσει τόσες επισκέψεις που αντιστοιχούν στο ποσό των 120 ευρώ, τότε... από κει και μετά είναι δωρεάν για τον υπόλοιπο χρόνο. Αντίστοιχα, στα φάρμακα, η συμμετοχή του κράτους αρχίζει... αφού πρώτα ο ασθενής έχει καταβάλει 230 ευρώ το χρόνο μετά από συνταγογράφηση γιατρού!

Ταυτόχρονα υπάρχουν εσωτερικές εντολές, κυρίως από τους επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στο χώρο της Υγείας, αλλά τα τελευταία χρόνια και από τους δημόσιους φορείς, για την εντατικοποίηση της δουλειάς των γιατρών και το... ξεπέταγμα των ιατρικών εξετάσεων, μέσα από τη χρονομέτρησή τους, μιας και η κάθε επίσκεψη επιχορηγείται από το Δημόσιο. Ετσι, δεν είναι σπάνιο φαινόμενο η επίσκεψη στο γιατρό να διαρκεί μόλις 6 με 7 λεπτά, έτσι ώστε να χωρέσουν περισσότεροι ασθενείς στο πρόγραμμα...

Το υπουργείο Υγείας αλλά και οι περιφέρειες που είναι υπεύθυνες για το σύστημα Υγείας, μειώνουν κάθε χρόνο τον προϋπολογισμό για τα έξοδα Υγείας, ενώ οι οικονομικοί σύμβουλοι έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο, καθώς «βοηθούν» τα Κέντρα Υγείας ή τα νοσοκομεία να περικόψουν τις δαπάνες, κύρια από το προσωπικό ή τους ασθενείς, με κυρίαρχο στοιχείο τη μείωση των δαπανών σε φάρμακα, εξετάσεις και εγχειρήσεις, όπως επίσης τη μικρότερη παραμονή των ασθενών στα νοσοκομεία.

Καθόλου τυχαία, ακόμα και στις σχετικές δημοσκοπήσεις, ο σουηδικός λαός κατατάσσει το ζήτημα της Υγείας και της Περίθαλψης ως το πρώτο πρόβλημα που αντιμετωπίζει, σε ποσοστά που καταγράφονται από 45% έως και 70%...
Απέναντι στην ενιαία αντιλαϊκή στρατηγική και όλες τις κυβερνήσεις που την υπηρετούν

Ολα τα παραπάνω βέβαια δεν αποτελούν κάποιο «μοντέλο» ή κάποια «εξαίρεση»: 

Αποτυπώνουν τη στρατηγική του κεφαλαίου σε όλη την ΕΕ, μέσα από την οποία τα μονοπώλια και το κράτος τους επιχειρούν να απαλλαγούν όσο γίνεται περισσότερο από το «κόστος» της υγειονομικής περίθαλψης του λαού, ανοίγοντας ταυτόχρονα νέα χρυσοφόρα πεδία για τα κέρδη τους.

Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ υλοποιούν την ίδια στρατηγική, προώθησαν τη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, έδωσαν γην και ύδωρ στους επιχειρηματικούς ομίλους για να επεκτείνουν τη δράση τους στην Υγεία και την Ασφάλιση και προετοίμασαν το έδαφος για τα νέα χτυπήματα που ετοιμάζει η σημερινή κυβέρνηση.

Υπενθυμίζεται ότι το προηγούμενο διάστημα η ηγεσία του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου σε ρόλο «λαγού» της κυβέρνησης έφερε στο τραπέζι δέσμη προτάσεων που στηρίζουν την παραπέρα εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Υγείας, ενώ προσπάθησε να στήσει φιέστα προπαγάνδισης των ΣΔΙΤ, η οποία ακυρώθηκε μετά την αποφασιστική παρέμβαση της Ομοσπονδίας Νοσοκομειακών Γιατρών (ΟΕΝΓΕ) και πρωτοβάθμιων σωματείων δημόσιων νοσοκομείων.

Μιλώντας για το θέμα στον «Ριζοσπάστη», ο Ηλίας Σιώρας, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» και γραμματέας της ΕΙΝΑΠ, επισημαίνει τα εξής:
«Στην Ελλάδα ΣΔΙΤ υπάρχουν εδώ και 30 χρόνια στα νοσοκομεία, με την εκχώρηση της καθαριότητας, της σίτισης, της φύλαξης και τεχνικών υπηρεσιών σε αδίστακτους εργολάβους. ΣΔΙΤ είναι και η εκχώρηση υπηρεσιών μηχανογράφησης, οικονομικών σε ιδιώτες. Μεγαλοπρεπώς τα παραχώρησαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Αφού λοιπόν έστρωσαν το έδαφος όλοι μαζί, τώρα το κερασάκι στην τούρτα το φέρνει η ΝΔ.

Να τι προτείνουν η ηγεσία του ΠΙΣ και οι δήθεν επιστημονικές επιτροπές εδώ και πολλά χρόνια, επί όλων των κυβερνήσεων: 

Τα νοσοκομεία να είναι Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ). Θυγατρικές επιχειρήσεις των υγειονομικών περιφερειών, που κατ' όνομα θα παραμείνουν Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ). Οι συγχωνεύσεις και η κατάργηση νοσοκομείων που έκανε η ΝΔ και διατήρησε ανέπαφες ο ΣΥΡΙΖΑ, θα επεκταθούν. Αρα θα έχουμε λιγότερα νοσοκομεία, λιγότερες κλίνες και αυθαίρετες μετακινήσεις προσωπικού. Οι μόνιμοι γιατροί - διευθυντικά στελέχη - θα είναι μόνο το 25% του συνόλου των γιατρών σε κάθε νοσοκομείο. Οταν η νοσηλεία ξεπεράσει το προβλεπόμενο κόστος, με μαθηματική ακρίβεια θα πληρώνει ο ασθενής, κι ας έχει δώσει ένα "σκασμό" λεφτά μέσω φόρων και εισφορών...

Ο λαός μας πρέπει να απορρίψει αυτήν την πολιτική και να δυναμώσει τον αγώνα του. Για αποκλειστικά κρατικό σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, καθολικό, σύγχρονο και απολύτως δωρεάν. Χωρίς καμία επιχειρηματική δράση, του οποίου οι υπηρεσίες θα αποτελούν στην πράξη κατοχυρωμένο κοινωνικό αγαθό, κι όχι όπως σήμερα, ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα. Με πλήρη κρατική χρηματοδότηση από τη φορολογία του κεφαλαίου και τον κρατικό προϋπολογισμό.

Σε ένα σύστημα που θα έχει επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, όπως αυτές προσδιορίζονται με αμιγώς επιστημονικά κριτήρια και όχι με γνώμονα το αβυσσαλέο κέρδος των επιχειρηματιών της Υγείας και του Φαρμάκου».

Δες περισσότερα Εδώ