31 Μαΐου, 2021

Οι Επιδημίες-Εμβόλια με τον καθ. Στέφανο Γερουλάνο

Από RevolucionHellas - Viva.La.Revolucion: Οι Επιδημίες-Εμβόλια με τον καθηγητή Στέφανο Γερο...


Επίκαιρη παρά ποτέ ήταν η εκπομπή Συνάντηση: Επιδημίες που Άλλαξαν την Ροή της Ιστορίας με τον καθηγητή Στέφανο Γερουλάνο και αρχισυνταξία - παρουσίαση Άντζελα Τσιφτσή, που παρακολουθήσαμε από το κανάλι της Βουλής χθες Κυριακή 30 Μαίου με αναμετάδοση της εκπομπής από (14/06/2020) και αναμεταδίδουμε εμείς σήμερα.

Γυρίζοντας το χρόνο πίσω ο κ. Γερουλάνος αναφέρεται στις μεγάλες πανδημίες αλλά και στην ιστορία των εμβολίων.

Όπως αναφέρει ο καθηγητής κ. Στέφανος Γερουλάνος στον Όμηρο διαβάζουμε για πρώτη φορά στον Τρωικό πόλεμο για μια επιδημία που μοιάζει μάλλον με πανώλη,ενώ για τον Λοιμό των Αθηνών την επιδημία η οποία εκδηλώθηκε στην πόλη-κράτος των Αθηνών στην αρχαία Ελλάδα και ενώ η πόλη πολιορκούνταν από τους Σπαρτιάτες, η καταστροφή που προκάλεσε στον πληθυσμό της Αθήνας ήταν ένα σημαντικό πρώτο πλήγμα για την πόλη ως προς την εξέλιξη του πολέμου.

Ο κ. Γερουλάνος είπε ότι σύμφωνα με τα ευρήματα είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για τύφο. Από τον λοιμό όπως είναι γνωστό νόσησε ο Θουκυδίδης αλλα επέζησε όπου περιγράφει τα συμπτώματα, ενώ ανάμεσα στους νεκρούς ήταν και ο Περικλής.

Αναφερόμενος στην Πανώλη τονίζει ότι ξέρουμε ότι ήρθε από την Κίνα, αλλά επειδή μετέφεραν σιτηρά είτε από την Αίγυπτο είτε από την Κριμαία χωρίς συζήτηση ερχόντουσαν και από εκεί οι διάφορες επιδημίες.Όπως ανέφερε οι ποντικοί ανέβαιναν στα καράβια βγαίνανε στον Πειραιά στη Θεσσαλονίκη και τα άλλα λιμάνια,οπότε περνούσε στο κόσμο πάρα πολύ εύκολα.

Κάνει ιδιαίτερη αναφορά και στην Πανώλη το 1331 που ξεκίνησε από την Κίνα, έφθασε στην Κριμαία και μετά τα καράβια τη μετέφεραν σε Βενετία και Γένοβα όπου υπήρχε έκθεση με υφάσματα και εκεί έγινε μεγάλη διασπορά.Το γεγονός το συσχέτισε μάλιστα με τα κρούσματα Κορονοϊού στην έκθεση του Μιλάνου. Στη συνέχεια όπως είπε η Πανώλη μεταφέρθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη όπου πέθαναν 25 εκατ. Ευρωπαίων ενώ κάποιοι ανεβάζουν τον αριθμό στα 50.εκατ. νεκρούς.

Σημειώνεται ότι ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Μάρκος Αυρήλιος πέθανε, χτυπημένος από την επιδημία της πανώλης, το 180 μ.Χ.,από την Ευλογιά πέθανε ο Ραμσής ο Πέμπτος,ενώ τα σημάδια ευλογιάς διαπιστώθηκαν και στη μούμια του.

Μάλιστα στην Ευλογιά έχουμε και τα πρώτα εμβόλια. Όπως αναφέρει ο κ. Γερουλάνος το 1000 μ.χ έπαιρναν την κρούστα από άτομα που είχαν περάσει τον ιό και ήταν αποδυναμωμένος την έκαναν σκόνη και την εμφυσούσαν στη μύτη ενός παιδιού συνήθως νεαρού και με αυτό τον τρόπο κατάφερναν να ανοσοποιήσουν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού.

Αναφέρθηκε μάλιστα στους δύο Έλληνες ιατρούς του 18ου αιώνα, τον Εμμανουήλ Τιμόνη και τον Ιάκωβο Πυλαρινό οι οποίοι δημοσίευσαν το 1714 στο Αγγλικό περιοδικό "Philosophical Transactions" της Royal Society του Λονδίνου, την πρώτη επιστημονική εφαρμογή του εμβολιασμού που ονομάσθηκε «ευλογιασμός».Εξηγεί μάλιστα πώς η Αμερική χρωστάει την απελευθέρωση της σε αυτή την δημοσίευση.

Τονίζει ακόμη ότι Λοιμός ήταν η αιτία για την πανωλεθρία του Ναπολέοντα στη Ρωσία, που ξεκίνησε με στρατό 600 χιλιάδων στρατό και επέστρεψε με 30 χιλιάδες, ενώ όπως αναφέρει και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος επηρεάστηκε από την ισπανική γρίπη γιατί αποδεκατίστηκαν οι στρατοί από την πανδημία.

23 Μαΐου, 2021

Για το 8ωρο: Μια αποκαλυπτική μαρτυρία από τη Γερμανία

 


Διάβασέ το για να μην λες δεν γνώριζα τι ερχόταν....

Μια αποκαλυπτική μαρτυρία από τη Γερμανία
Ζώντας τις ... «βέλτιστες εργασιακές πρακτικές της ΕΕ»
Οταν το 1994 ψηφίστηκε η Λευκή Βίβλος των Εργασιακών και στην Ελλάδα αντιμετωπιζόταν από τους εργαζόμενους ως κάτι που αφορούσε το μακρινό μέλλον, σε χώρες της ΕΕ άρχισε δυναμικά να εφαρμόζεται. Στη Γερμανία, όπου ζω και εργάζομαι τα τελευταία 7 χρόνια, στον κλάδο της βιομηχανίας επεξεργασμένων τροφίμων (βιομηχανίες αρτοποιίας), εργασιακά δικαιώματα, ελεύθερος προσωπικός χρόνος, οργάνωση εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας, εργοστασιακό σωματείο, με την έννοια που του δίνουμε στην Ελλάδα, αποτελούν μακρινές αναμνήσεις ορισμένων εργατών που σήμερα βρίσκονται ένα βήμα πριν τη σύνταξη.
Οι νεότερες γενιές ενηλικιώθηκαν με όρους όπως ευέλικτη εργασία, ατομικό συμβόλαιο, διασφάλιση 10ωρου, δηλαδή ο εργοδότης μπορεί να σε απασχολήσει έως 10 ώρες τη μέρα όταν υπάρχει ανάγκη, συνεχείς κρίσεις αποδοτικότητας, αφάνταστη πίεση για να «βγει» η καθημερινή παραγγελία και πάει λέγοντας.
* * *
Βασικός παράγοντας στρες είναι και το προσωπικό φακέλωμα της καθημερινής απόδοσης και της «συνεργασίας» με τον εκάστοτε επιστάτη βάρδιας. Υλικό που είναι φυσικά διαθέσιμο σε κάθε στέλεχος της εταιρείας που κάνει «ασκήσεις επί χάρτου» και μετράει το «επί τόσο, τόσο» παραβλέποντας τον ανθρώπινο παράγοντα. Τι σημαίνει 10ωρο; Ο εργοδότης έχει το δικαίωμα να σε απασχολήσει έως 10 ώρες τη μέρα όταν αυτό θεωρεί πως χρειάζεται. Τις περισσότερες φορές δεν είσαι από πριν ενημερωμένος, αλλά ισχύει το βλέποντας και κάνοντας. Αυτό σημαίνει πως πας στη δουλειά για 8ωρο και το τελευταίο τέταρτο σε ενημερώνουν ότι χρειάζεται να παραμείνεις στη θέση σου γιατί δεν βγήκε η παραγγελία ή γιατί η επόμενη βάρδια έχει ελλείψεις προσωπικού κ.λπ.
* * *
Εφαρμογή του ηλεκτρονικού χρόνου, ο οποίος μετράται σε εκατοστά της ώρας! Τι σημαίνει αυτό; Στο τέλος της βάρδιας χτυπώντας την κάρτα το τερματικό σε ενημερώνει πως «σήμερα είχες 0,12 υπερωρία». Δηλαδή εφόσον η ώρα έχει 60 λεπτά, εσύ σήμερα είχες 5 λεπτά υπερωρία. Αύριο μπορεί να είσαι 1 με 2 λεπτά μείον, μεθαύριο να είσαι συν και επί της ουσίας στο τέλος του μήνα να εμπιστεύεσαι αυτά που αναγράφει το τερματικό. Ωρες υπερωριών εξαφανίζονται από μήνα σε μήνα ως διά μαγείας και ο εργάτης να μην μπορεί να βρει πού έγινε το λάθος, μιας και τα ηλεκτρονικά συστήματα κατά την εργοδοσία δεν λανθάνουν!
Προσωπική εμπειρία: Στα τέλη του Δεκέμβρη του 2019 είχα 44 ώρες υπερωρίες, μου έδωσαν δύο ρεπό που σημαίνει υπόλοιπο υπερωριών 28 ώρες. Στις 7 Γενάρη του 2020 παίρνω μια μέρα άδεια χρωστούμενη από το προηγούμενο έτος. Την ίδια βδομάδα γράφω 3 ώρες υπερωρία. Την επόμενη βδομάδα βρίσκομαι να χρωστάω στην εταιρεία 12 ώρες, από εκεί που μου χρωστούσαν έπρεπε να δουλέψω δυο εξαήμερα. Να σημειώσω εδώ πως πολλές των περιπτώσεων οι υπερωρίες δεν δίνονται σε ρεπό ημέρας, αλλά σε σπασμένες ώρες ή μισάωρα. Εννοείται πως δεν πληρώνονται, αλλά δίνονται ως «ελεύθερος χρόνος».
* * *
Ατομικές συμβάσεις εργασίας. Σε προηγούμενη επιχείρηση όπου δούλευα, είχε παρατηρηθεί το φαινόμενο για το ίδιο πόστο, το ίδιο ωράριο οι εργάτες να έχουν εξωφρενική διαφορά στον μηνιαίο μισθό. Ο εργοδότης αποφασίζει και σου προσφέρει το συμβόλαιο που θα πάρεις χωρίς να τον δεσμεύει καμία Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Ο προσδιορισμός λήξης του εργάσιμου καθημερινού χρόνου ήταν καθόλα ρευστός, χωρίς καμία ανταπόδοση. Με άλλα λόγια, δεκάωρα χωρίς διάλειμμα, όταν αυτό απαιτούνταν, δωδεκάωρα και μετά από 8 ώρες πίσω στη δουλειά χωρίς ξεκούραση, χωρίς να προλάβεις να δεις τα παιδιά σου, να αναπνεύσεις.
Η πληρωμή σου για όλα αυτά ήταν ένα «θα». Θα σου δώσουμε τα ρεπό, θα τα πληρωθείς. Σε αυτή την επιχείρηση δεν υπήρχε η ηλεκτρονική κάρτα, ούτε και κάποιο υποτυπώδες έστω σωματείο, άρα και καμία επίσημη καταγραφή των υπερωριών όπως αυτή επιτάσσουν οι νόμοι. Απευθύνθηκα στο ανώτερο συνδικαλιστικό όργανο, η απάντηση ήταν «να καταγράφεις τις υπερωρίες σε τετράδιο, το ίδιο κάνει και ο εργοδότης, στο τέλος του χρόνου θα τα διεκδικήσεις». Το αφεντικό δεν κατέγραφε τίποτα. Δεν υπήρχαν αποδείξεις. Οι ώρες εργασίας χάθηκαν. Αποτέλεσμα αυτού στεγνό κέρδος για το αφεντικό και μαύρη απλήρωτη εργασία για εμάς.
* * *
Η πρώτη φορά που συμμετείχα στη συνέλευση των εργαζομένων για ζητήματα ενημέρωσης και συζήτησης ήταν μια τεράστια έκπληξη, μιας και στη συνέλευση ήταν παρόντα τόσο τα ανώτερα στελέχη της επιχείρησης όσο και ο ίδιος ο ιδιοκτήτης, επιβλέποντας, παρακολουθώντας αλλά και επεμβαίνοντας. Στις περισσότερες των περιπτώσεων το σωματείο παίζει τον ρόλο του διαμεσολαβητή υπέρ του εργοδότη, το οποίο υπογράφει ό,τι και όπως θέλει η εργοδοσία, εμφανίζοντάς το πολλές φορές και ως νίκη των εργαζομένων!
Παράδειγμα, τις μέρες αυτές που γράφεται το κείμενο, εξελίσσονται στην επιχείρηση απολύσεις και ανακατατάξεις που αφορούν δεκάδες εργαζομένων. Ενα σωματείο που σέβεται τον εαυτό του, θα έπρεπε να σηκώσει πόλεμο. Το δικό μας με τοιχοκολλημένη ανακοίνωση μας ενημερώνει πως δυστυχώς υπάρχει «πλεονάζον προσωπικό», τους συμπαραστέκεται στο στρες που υποβάλλονται και ενημερώνει εμάς τους υπόλοιπους πως δεν γνωρίζει τα ονόματα και πόσοι ακριβώς είναι και δυστυχώς δεν μπορεί να κάνει τίποτα.
* * *
Ολα αυτά που αναφέρω παραπάνω είναι απλά σταγόνες στη λίμνη των όσων πραγματικά συμβαίνουν. Μπορείτε όμως να πάρετε μια γεύση από το άμεσο μέλλον, στο οποίο αντί να προσφέρει την «ελευθερία», όπως ευαγγελίζεται και διατυμπανίζει η κυβέρνηση στην Ελλάδα, νομοθετεί πλέον το καθεστώς γαλέρας και επιτρέπει στον κάθε εργοδότη να μας φορέσει τις αλυσίδες στα πόδια. Αντί της ελευθερίας της επιλογής που ευαγγελίζονται, το εργασιακό στρες, η μόνιμη αβεβαιότητα και ο φόβος θα σε οδηγούν να λες πάντα ναι σε ό,τι και αν σου ζητήσουν. Αντί για το αεράκι της θάλασσας που θα νιώθεις όποτε θες στο πρόσωπο, όπως χαριτωμένα ακούγεται, θα έχεις την καυτή ανάσα του επιστάτη στο σβέρκο.
Η πείρα αυτή αποτελεί όμως απάντηση και σε όσους στην Ελλάδα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ κ.ά. προσπαθούν υποκριτικά να εμφανίσουν τις επιλογές της κυβέρνησης ως εμμονικές, νεοφιλελεύθερες, την ίδια ώρα που υμνούν τις «βέλτιστες πρακτικές στην ΕΕ»! Τις πρακτικές δηλαδή που ζούμε στο πετσί μας εδώ και χρόνια οι εργαζόμενοι σε χώρες της ΕΕ και μάλιστα στη ναυαρχίδα της...
Δεκάδες εργάτες θυσίασαν τις ζωές τους και αυτές των οικογενειών τους για το 8ωρο, τον ελεύθερο χρόνο, δίκαιες απολαβές, Κοινωνική Ασφάλιση για τα βασικά δικαιώματα που εμείς σήμερα βλέπουμε κομματάκι μετά το κομματάκι να μας τα στερούν. Θα τους αφήσουμε αναπάντητους; Θα τους αφήσουμε να μας στερήσουν και τα τελευταία ή θα οργανωθούμε μαζικά διεκδικώντας και όλα όσα μας στέρησαν;
To αλιεύσαμε από τον διαδικτυακό φίλο

20 Μαΐου, 2021

Προς Πλανεμένους - ΜΟΝΟΚΛΩΝΙΚΕΣ και άλλες ΜΠΟΥΡΔΕΣ - #team_Polakis !!!

 


Από που να αρχίσω και πού να τελειώσω... Εδώ κολλάει αυτό που λέμε τα μυαλά ομελέττα.
Μου έστειλαν άρθρο επαρχειακού πολιτευτή του ΣΡΖ (Ηλίας Μακρής) που ενώ παραδέχεται οτι δεν καταλαβαίνει χριστούλη από ιατρική, επιχειρεί να εξηγήσει (αυτό που δεν καταλαβαίνει;! Τι φάση;!) με οικονομικούς όρους την - οπως νομιζει εκείνος και οπως επιμενει να παρουσιαζει με εσωκομματικη "επιτυχία" οτι είναι το #team_Polakis - εμπορικη διελκυνστιδα μεταξυ εμβολιων και μονοκλωνικων αντισωματων (mAbs). Νομιζει ο πλανεμενος οτι ταχα οι φαρμακευτικες που εχουν παραξει εμβολια δεν θελουν να μπουν θεραπευτικες προτασεις στην κουβεντα. Οτι η Astra Zeneca προσπαθει να παραξει και δικα της mAbs ισως δεν το ξερει. Οτι η pfizer "σπαταλαει" εκατομμυρια σε κλινικες μελετες για per os θεραπεια παλι το αγνοει. Παμε λοιπον να εξησουμε και πάλι μερικά πραγματάκια μπας και ξεμπλοκαρουν τα μυαλα μερικών.
1) Εμβολια = προληψη. mAbs = θεραπεία. Ουδεποτε και πουθενα δεν υπηρξε "ανταγωνισμος" προληψης και θεραπειας. Δεν ειναι εναλλακτικές δρασεις αλλα συμπληρωματικές. Δοθέντων και των 2 δυνατοτητων, ΦΥΣΙΚΑ προτιμας την προληψη και μονο για οποιον ξεφυγει απο αυτό το πρωτο διχτυ ασφαλειας χαιρεσαι να εχεις και 2η γραμμη, αυτη της θεραπειας. Αυτο που νομιζουν μερικοι οτι συνδεονται με διαζευκτικο "ή" αυτα τα δυο επιπεδα αντιμετωπισης ειναι απλα αποδειξη της δικης τους αγνοιας ή κομματικής εμμονης στα βλακώδη κυρηγματα του "συντρόφου".
2) Διάθεση mAbs. Το εχουμε πει ποσες και ποσες φορες, τα mAbs δεν παρογονται τοσο ευκολα και γρηγορα οσο πιστευουν οι ευκολοπιστοι, και οι παραγομενες δοσεις των mAbs ειναι στην συντριπτικη τους πλειοψηφια ΔΕΣΜΕΥΜΕΝΕΣ απο την κυβερνηση των ΗΠΑ ως μερος της συμφωνιας για την χρηματοδοτηση της Ερευνας και Αναπτυξης τους απο τις εταιρειες. Προκαλω τον οποιοδηποτε να ζητησει μερικες εκατονταδες χιλιαδες δοσεις απο καποια εταιρεια να δουμε τι θα του πει. Το να παρεις 500-1000 δοσεις για τους "λιγους και εκλεκτους" ή στα πλαισια μιας κλινικης δοκιμης δεν θα αλλαξει τιποτα στην πορεια μιας επιδημικης νοσου. Πολλω δε μαλλον αν ταυτοχρονα και ΗΛΙΘΙΩΔΩΣ επιμενεις να υποτιμας το προηγουμενο απαραιτητο οχυρωμα της προληψης και αρα ανακοπης της διασπορας με τον εμβολιασμο. Για τους επιδοξους ονειροβατες που θα ισχυριστουν οτι μπορουμε να τα συνθεσουμε τοπικα και αρα να μην αντιμετωπιζουμε το προβλημα τον δεσμευσεων αμα τη αρση της/των πατεντων, θα πω απλα οτι η cutting edge βιοτεχνολογια δεν ειναι κατι που μπορει να αναλαβει ο Μητσος ο μπακαλης με ή χωρίς πατεντα. Χρειαζονται πρωτες υλες, χρειαζονται υποδομες, χρειαζεται τεχνολογικο know-how. Για να ξεπεραστουν ολα αυτα τα εμποδια χρειαζεται αλλα ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ το waiver της οποιας πατεντας. Το ζητημα της παγκοσμιας παραγωγικης επαρκειας - και που αφορα ακομα πιο καιρια τα εμβολια παρα τα mAbs - πρεπει να αντιμετωπιστει με κεντρικο συντονισμο υπο την αιγιδα του ΟΗΕ/ΠΟΥ/WTO, δεν ειναι πλακιτσα.
3) Χορηγηση mAbs. Εστω οτι ειχαμε οσες δοσεις θελαμε... Πως τις χορηγουμε;
α) Πρεπει να βρουμε αυτους που την αρπαζουν και εχουν κακους προγνωστικους παραγοντες νωρις, ωστε να προβλεψουμε οτι θα πανε ασχημα ΠΡΙΝ ξεκινησουν να πηγαινουν ασχημα. Για να το κανεις αυτο και σε φαση επιδημικης εξαρσης πρεπει να τεσταρεις ειτε ΜΑΖΙΚΑ τυφλα ολους τους εν δυναμει ευπαθεις (μιλαμε για κανα-δυο εκατομμυρια ανθρωπους, δυο φορες την εβδομαδα - good luck with that one!), ειτε να εχεις τοσο καλη ιχνηλατιση που καθε κρουσμα να "ξεσκονιζεται" τοσο πληρως ωστε να τεσταρεις μεχρι και αυτον που ηταν 2 καθισματα πισω στο λεωφορειο για 20 λεπτα διαδρομη χτες το πρωι (χωρις αυτοματο tracker σε κινητα ΔΕΝ γινεται). Ελα γκουντουμπαιιι λεμε! Γιατι ειτε θες απιθανο δικτυο test, ειτε απιθανο δικτυο trace είτε τελοσπαντων εναν πολυ ισχυρο συνδυασμο test-trace (και isolate κατα συνεπεια). Αν ειχες αυτο το δικτυο ομως η επιδημιολογικη εξαπλωση της νοσου θα περιοριζοταν απο αυτο και μονο (εφοσον ακολουθουσες με isolate), η συμβολη των mAbs καλη και ευπροσδεκτη αλλα δεν θα ηταν αυτο που αλλαζει τον ρου της επιδημιας.
β) Ωραια, εστω οτι εχεις δοσεις διαθεσιμες με τα τσουβαλια, εστω οτι βρισκεις και τους ενδεδειγμενους ασθενεις νωρις και ολους... που θα κανεις την εγχυση; Γιατι το φαρμακο - οντας αντισωματα - χορηγειται ενδοφλεβιως και υπο νοσοκομειακου τυπου παρακολουθηση... Χρειαζεσαι λοιπον κλινες ημερησιας νοσηλειας. Εχεις;! Γιατι αν σκοπευεις να το δινεις σε ποσοτητες που - κατα το Πολακειο Κυρηγμα - θα επιρρεασουν την πορεια της πανδημιας και θα ανακοψουν το κυμα των σοβαρων νοσησεων και θανατων μιλας για κατι εκατονταδες - πεντακοσαδες εγχυσεις την ημερα. Ειδικα αφου δεν γουσταρουν οι οπαδισκοι αυτης της "ιδεαρας" και τα περιοριστικα μετρα και ονειρευονται "ολα χυμα" φασουλα αφου εχουμε την θεραπεια.
4) Μεταλλαξεις. Ειναι οχι μονο επιστημονικα λογικο αλλα και πλεον διαπιστωμενο στον πραγματικο κοσμο πως ενα μονοκλωνικο αντισωμα θα ειναι πολυ πιο ευαλωτο σε μεταλλαξεις διαφυγης ανοσιας ενος αντιγονου από οτι οι πολυκλωνικες σειρες αντισωματων που παραγονται ως αποτελεσμα ενος εμβολιασμου με το ιδιο αντιγονο. Με τις διαπιστωσεις αυτες της διαφυγης διαφορων μεταλλαγμενων στελεχων του SARS-CoV-2, το αμερικανικο CDC εδω και δυο μηνες συνιστά ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ και ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΩΣ την χορήγηση *συνδυαστικών* κοκτεηλ mAbs και όχι μεμονωμενων τετοιων προϊοντων. Επισης μεταλλαξεις διαφυγης παρουσιαζονται ακριβως οπου υπαρχει μεγαλη διασπορα και μεταδοση του ιού. Διασπορα και μεταδοση που περιοριζει εως εξαφανιζει ο εμβολιασμος. Αλλα οι θιασωτες των mAbs δεν θελουν εμβολιασμο, θελουν την "μαγικη θεραπεια". Ευτυχως που δεν τους ακουει κανενας σοβαρος οργανισμος υγειας γιατι αν ακολουθουσαν την αποψαρα τους, λιαν συντομως η "μαγικη θεραπεια" θα εκανε μονο για οργανικο λιπασμα. Τωρα γιατι οι θιασωτες κανουν σαν υστερικα και καποιοι πανηγυριζουν κιολας για την μειωμενη (αλλα οχι μη ικανη - τουλαχιστον οχι ακομα) ανταποκριση της εμβολιαστικης ανοσοποιησης απεναντι στα VoCs (Variants of Concern, στελεχη του ιου με μεταλλαξεις διαφυγης) αλλα "ξεχνανε" συστηματικα την κατα πολυ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ανταποκριση των mAbs σε αυτα ειναι μια ασκηση πολιτικης, οικονομικης και ψυχοπαθολογικης ευκρισιας.
5) Antibody Dependent Enhacement - ADE. Με απλα λογια, ενα αντισωμα που δεν "πιανει" αρκετα καλα ενα αντιγονο για να το εξουδετερωσει αλλα "κουτσοδενει" διπλα του μπορει να προκαλεσει αυξημενη εισβολη του αντιγονου (και του ιου) στο κυτταρο μεσω μηχανισμων φαγοκυτταρωσης ή του συμπληρωματος. Προκειται για ενα φαινομενο που οι γνωστοι θιασωτες της αντι-εμβολιαστικης προπαγανδας εφερναν συχνα στην *θεωρητικη* κουβεντα περυσι το φθινόπωρο ως φοβο και αντεπιχειρημα ΠΡΙΝ την μαζικη εφαρμογη των εμβολιων. Οταν ομως αυτος ο μηχανισμος οχι μονο δεν φανηκε να συμβαινει στην κλινικη πραξη για τα εμβολια αλλά εμφανιστηκε να ισχυει - εστω και οχι απολυτως σιγουρα - σε πειραματα με κυτταρικες σειρες για τα mAbs (δες και το σημειο 4 για την ευαλωτοτητα τους σε μεταλλαξεις), οι μεγαλοι αυτοι "θεωρητικοι" το ξεχασαν εντελως αυτο το επιχειρημα. Γιατι καλε; Στην θεωρια κατα των εμβολιων ηταν σημαντικο, στην πραξη κατα των mAbs ειναι ασημαντο;! Τοση σπουδη για επιστημονικη αντικειμενικοτητα...

Μπορεί να είναι εικόνα κείμενο που λέει "target cell ACE2 Receptor binding domain (RBD) spike"

  • ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ: 

  • Βασίλης Γιόκαρης
    Βασικά το test trace isolate δίκτυο που χρειάζεται για να δουλέψει η φάση, είναι τέτοιο που αν το έχεις αναπτύξει σωστά και ο πληθυσμός δέχεται την προσωρινή (πες) εκχώρηση των προσωπικών του δεδομένων και ελευθεριών (αν και όσοι λένε μπούρδες περί λοκνταουν θέλουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτατο), είναι τέτοιο λοιπόν το δίκτυο που με ένα well timed πρόωρο λοκνταουν και κλειστά σύνορα, όχι μονοκλωνικά δεν χρειάζεσαι αλλά ούτε εμβόλια ούτε μάσκες ούτε τίποτα , partying like it's 2019.
    Βέβαια αν τους πεις για drones με αναγνώριση προσώπου και φακελωμα ΟΛΩΝ των κινήσεων τους κλπ θα πάθουν εγκεφαλικό και θα κάνουν revert σε προγλωσσικου επιπέδου βρισιές κλπ

    • Μου αρέσει!
    • Απάντηση
    • 2 ώρ.
  • Stratos Anastasopoulos
    Αυτό το paper λέει το εξής ότι 1 στους 7 ΥΓΙΕΙΣ που περνάνε την λοίμωξη εμφανίζουν ενα πρόβλημα υγείας το οποίο χρήζει ιατρικής παρακολούθησης για αυτό λοιπόν είναι τόσο σημαντική η πρόληψη στην ιατρική ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΕΙΤΕ
    Risk of clinical sequelae after the acute phase of SARS-CoV-2 infection: retrospective cohort study
    BMJ.COM
    Risk of clinical sequelae after the acute phase of SARS-CoV-2 infection: retrospective cohort study
    Risk of clinical sequelae after the acute phase of SARS-CoV-2 infection: retrospective cohort study