ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΑντιΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΤΕΘΗΚΕ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

ΦΑΚΕΛΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ: ΤΩΡΑ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ

Κατατέθηκε στη Βουλή, το απόγευμα της Δευτέρας 17 Φλεβάρη το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, για το οποίο οι εργαζόμενοι σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα αντιδρώντας προχωρούν σε απεργία την Τρίτη 18 Φλεβάρη.

«Σε γενικές γραμμές η προτεινόμενη ασφαλιστική μεταρρύθμιση συνεπάγεται ένα νέο ψηφιακό ασφαλιστικό σύστημα, στο οποίο στις βασικές συνιστώσες αποτελούν η κατανομή ανάμεσα στη συλλογική και ατομική ευθύνη, η ελευθερία, η ευελιξία, η ανταποδοτικότητα, η αλληλεγγύη και η κοινωνική δικαιοσύνη». Με αυτές τις «εύηχες» αναφορές στην αιτιολογική έκθεση του επίμαχου νομοσχεδίου η κυβέρνηση επιχειρεί να αποκρύψει τον αντιασφαλιστικό του χαρακτήρα και περιεχόμενο, επιχειρώντας με την τακτική του «μαύρου - άσπρου» να πείσει για τον δήθεν φιλοασφαλιστικό του προσανατολισμό. (δείτε εδώ ολόκληρο το ν/σ).

Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο η ΝΔ όχι μόνο δεν καταργεί τον νόμο Κατρούγκαλου του ΣΥΡΙΖΑ, όπως διατεινόταν προεκλογικά, αλλά τον θωρακίζει από τα όποια «νομικά κενά», προκειμένου η λεπίδα της λαιμητόμου να ανεβοκατεβαίνει ανεμπόδιστα -σε σημείο που δικαιολογημένα πλέον μιλάμε για «νόμο Κατρούγκαλου - Βρούτση»- ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζει το έδαφος για το επόμενο αντιασφαλιστικό χτύπημα που δρομολογεί εντός του έτους, δηλαδή την ιδιωτικοποίηση των συντάξεων, με πρώτο θύμα τις επικουρικές.

Αυτά που πραγματικά προβλέπει ο νόμος Κατρούγκαλου - Βρούτση είναι τα εξής:

• Παραμένουν σε ισχύ οι τεράστιες περικοπές από το 2010 σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, στις αναπηρικές, στις συντάξεις χηρείας και στα μερίσματα των δημοσίων υπαλλήλων.
• Ενταφιάζονται οριστικά η 13η και η 14η σύνταξη, μαζί και το ΕΚΑΣ. Διατηρείται και η κατάργηση του οικογενειακού επιδόματος 10% για σύζυγο και 5% για κάθε παιδί μέχρι 18 ετών ή μέχρι 24 αν σπουδάζει, όπως ήδη έχει νομοθετηθεί. Δεν υπάρχει καμία στήριξη για τους χαμηλοσυνταξιούχους, ακόμα και η κουτσουρεμένη λεγόμενη 13η σύνταξη εξαφανίζεται... Διατηρείται η κατάργηση και των «κατώτατων ορίων» στις συντάξεις.
• H «εθνική σύνταξη» παραμένει στα 340 έως 384 ευρώ, με 15 και 20 χρόνια εργασίας αντίστοιχα, ενώ το κράτος εγγυάται μόνο αυτή. Όποιος λάμβανε πάνω από δύο συντάξεις θα λαμβάνει μόνο μία «εθνική». Ακόμα και αυτά τα μίζερα ποσά περικόπτονται για μεγάλο αριθμό αναπήρων (ανάλογα με το βαθμό αναπηρίας) και για άλλους ασφαλισμένους οι οποίοι δεν έχουν 40 χρόνια παραμονής στη χώρα.
• Όλες οι αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης παραμένουν, όπως και το ανώτατο όριο στα 67 χρόνια, με προοπτική αύξησης ανάλογα με το «προσδόκιμο ζωής».
• Οι συντελεστές αναπλήρωσης για τη συντριπτική πλειοψηφία, δηλαδή για όσους έχουν από 4.500 έως 9.000 ένσημα, παραμένουν οι ίδιοι που προβλέπει ο νόμος Κατρούγκαλου. Σε συνδυασμό με τη μείωση του συντάξιμου μισθού (που πλέον υπολογίζεται ως ο μέσος όρος αποδοχών σε ολόκληρο τον εργάσιμο βίο) οδηγούν σε συντάξεις πείνας.
• Ακόμα όμως και γι' αυτούς τους ασφαλισμένους που καταφέρνουν να συμπληρώνουν πάνω από 9.000 ένσημα, η αύξηση των συντελεστών δεν οδηγεί σε ικανοποιητικές συντάξεις ούτε σε αναπλήρωση των τεράστιων περικοπών που επέφεραν ο νόμος Κατρούγκαλου και οι προηγούμενοι αντιασφαλιστικοί νόμοι.
• Παραμένει σε ισχύ για τους παλιούς συνταξιούχους η θανατηφόρα «προσωπική διαφορά» του νόμου Κατρούγκαλου. Οι παλιοί συνταξιούχοι που έχουν συνολικά μέχρι 30 χρόνια εργασίας και 9.000 ένσημα, οι οποίοι αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία, δεν θα πάρουν ούτε ευρώ αύξηση. Η σύνταξή τους παραμένει ίδια, όπως επανυπολογίστηκε με τα μειωμένα ποσοστά αναπλήρωσης του Ν. 4387/2016. Ακόμα και σε όσους συνταξιούχους με πάνω από 9.000 ένσημα προκύψει μια μικρή αύξηση, αυτή θα αποδοθεί σε βάθος πενταετίας...
• Απάτη αποδεικνύεται ο ισχυρισμός για «ελεύθερη επιλογή» εισφορών από τους αυτοαπασχολούμενους, τους επιστήμονες και τους αγρότες. Το νέο σύστημα οδηγεί σε αύξηση εισφορών (με την αυξημένη υποχρεωτική 1η κλάση) για το 80% των ασφαλισμένων αυτών των κλάδων (πρώην ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ, ΟΓΑ), ενώ οι μελλοντικές συντάξεις τους παραμένουν συντάξεις πτωχοκομείου.
• Για τις επικουρικές συντάξεις, σε όσους συνταξιούχους είχαν πρόσθετη μείωση από την απαράδεκτη περικοπή του νόμου Κατρούγκαλου, δηλαδή όταν το άθροισμα κύριας και επικουρικής σύνταξης ήταν πάνω από 1.300 ευρώ (περίπου 250.000 δικαιούχοι), τα ποσά που έχουν περικοπεί δεν θα δοθούν αναδρομικά, από το καλοκαίρι του 2016 που έγινε η περικοπή, αλλά από τον Οκτώβρη του 2019. Σε ισχύ παραμένουν όλες οι υπόλοιπες περικοπές στις επικουρικές και στα εφάπαξ από το 2010. Ο υπολογισμός τους για το χρόνο ασφάλισης μετά το 2014 γίνεται με τη λεγόμενη νοητή κεφαλαιοποίηση και οδηγεί σε μειώσεις. Ο χρόνος ασφάλισης πριν από το 2014 υπολογίζεται με συντελεστή μειωμένο κατά 50%. Οι επικουρικές και τα εφάπαξ θα συνεχίσουν να μειώνονται.
• Όλες οι συντάξεις παραμένουν παγωμένες τουλάχιστον μέχρι το 2022. Μετά το 2022, η ονομαστική τους αύξηση δεν θα ξεπερνά τον Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (επίσημο πληθωρισμό).
• Για φέτος, η συνολική δαπάνη για τις συντάξεις μειώνεται κατά 221 εκατ. ευρώ. Επίσης, υπάρχει δέσμευση πως η συνολική δαπάνη ως ποσοστό του ΑΕΠ θα συνεχίσει να μειώνεται, από το 17,3% του ΑΕΠ το 2016, όταν ψηφίστηκε ο νόμος Κατρούγκαλου, στο 13% του ΑΕΠ το 2025 και στο 12,5% το 2030.
• Η ένταξη του ΕΤΕΑΕΠ στον ΕΦΚΑ ανοίγει το δρόμο στην παράδοση της Κοινωνικής Ασφάλισης στα νύχια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, αρχίζοντας από τις επικουρικές. Βάζουν στο χέρι και τα αποθεματικά του ΕΤΕΑΕΠ, περίπου 8 δισ. ευρώ.

Ενημέρωση 21/2/20:

Θωρακίζουν τη νέα τεράστια μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης

Αποκαλυπτικά για όλα τα παραπάνω είναι τα στοιχεία της Αναλογιστικής Μελέτης της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής που συνοδεύει το κυβερνητικό νομοσχέδιο.

Μέσα από αυτά επιβεβαιώνεται ότι και με τον νόμο Κατρούγκαλου, όπως ισχύει μέχρι σήμερα, και με τον νόμο Βρούτση - Κατρούγκαλου που συζητείται τώρα στη Βουλή, οδηγούμαστε σε:

-- Παραπέρα μείωση των συντάξεων, η οποία στο πέρασμα του χρόνου μεγαλώνει.

-- Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, τα οποία για τη νέα γενιά φτάνουν στο 70ό έτος.

-- Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών προς όφελος των επιχειρήσεων.

-- Μείωση της κρατικής χρηματοδότησης που περιορίζεται στο ελάχιστο.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την Εθνική Αναλογιστική Αρχή, με τον νόμο Βρούτση η συνολική συνταξιοδοτική δαπάνη ως ποσοστό του ΑΕΠ μειώνεται φέτος στο 14,6%. Στη «βερσιόν» Κατρούγκαλου μειώνεται στο 14,8%, ενώ το 2016 που ψηφιζόταν ο νόμος, η συνταξιοδοτική δαπάνη ήταν στο 17,3% του ΑΕΠ. Αρα, στην περίπτωση του νόμου του ΣΥΡΙΖΑ, με έτος βάσης το 2016, οι απώλειες για τους συνταξιούχους φέτος ανέρχονται σε 2,5 μονάδες του ΑΕΠ, που σημαίνει κοντά στα 5 δισ. ευρώ. Στην περίπτωση του νόμου Βρούτση οι απώλειες φτάνουν σε 2,7 μονάδες του ΑΕΠ, ποσοστό που οδηγεί σε απώλειες περίπου 5,4 δισ. ευρώ (με βάση την εκτίμηση του φετινού ΑΕΠ).

Το 2030, μετά από δέκα χρόνια, στη «βερσιόν» Βρούτση η συνταξιοδοτική δαπάνη μειώνεται παραπέρα στο 12,9% του ΑΕΠ, ενώ στη «βερσιόν» Κατρούγκαλου επίσης μειώνεται στο 13,1% του ΑΕΠ.

Το 2070, ο νόμος της ΝΔ οδηγεί σε παραπέρα μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης, που ως ποσοστό του ΑΕΠ φτάνει στο 11,9%, ενώ στην περίπτωση που ίσχυε ο νόμος Κατρούγκαλου, προβλεπόταν οι συνταξιούχοι να λάβουν το 11,6% του ΑΕΠ.

Κατά συνέπεια, και στις δύο εκδοχές η μείωση της συνολικής συνταξιοδοτικής δαπάνης και άρα των συντάξεων είναι τεράστια, ενώ οι διαφορές τους είναι πολύ μικρές.

Συνεχής η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης

Αντίστοιχη είναι η εικόνα και στην κρατική χρηματοδότηση του συστήματος. Και στις δύο εκδοχές, παρά τον χαρτοπόλεμο μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, το κράτος «με ελαφρά πηδηματάκια» εγκαταλείπει τη στήριξη της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης.

Σύμφωνα με τον νόμο Κατρούγκαλου, η κρατική επιχορήγηση το 2016 ανερχόταν στο 6,8% του ΑΕΠ, το 2018 μειώθηκε στο 5,5%, φέτος θα έπεφτε στο 5,3% του ΑΕΠ, το 2030 στο 5%, για να υποχωρήσει τελικά μόλις στο 3,5% του ΑΕΠ το 2070.

Αντίστοιχα στη «βερσιόν» Βρούτση, από το 5,5% το 2018, μειώνεται φέτος στο 5,1% του ΑΕΠ, στο 4,8% το 2030, για να φτάσει μόλις στο 3,3% του ΑΕΠ το 2070.

Αρα η συντριπτική μείωση της κρατικής χρηματοδότησης προς το σύστημα είναι κοινή πολιτική και στις δύο «βερσιόν» του ίδιου νόμου - λαιμητόμου. Οι μικρές διαφοροποιήσεις τους στην κλιμάκωση του παραπέρα πετσοκόμματος, για τις οποίες σηκώνουν κουρνιαχτό τα δύο κόμματα, οι οποίες μάλιστα είναι τόσο οριακές και αβέβαιες όταν μιλάμε για τάσεις σε βάθος 50 χρόνων, δεν μπορούν να συγκαλύψουν την κοινή στρατηγική τους.

Απάτη τα περί αυξήσεων και μη μείωσης των συντάξεων

Και βέβαια, η μελέτη της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής κάνει σκόνη τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς περί αυξήσεων και μη μείωσης των συντάξεων.

Συγκεκριμένα, η συνολική δαπάνη για τις κύριες συντάξεις το 2020 μειώνεται κατά 1,037 δισ. ευρώ σε σύγκριση με πέρυσι (από 25,816 σε 24,779 δισ. ευρώ), και αυτό παρά την αύξηση των συντελεστών αναπλήρωσης για όσους έχουν πάνω από 30 χρόνια ασφάλισης.

Ο λογαριασμός για τους συνταξιούχους παραμένει αρνητικός, ακόμα κι αν συνυπολογίσουμε την κατάργηση των περικοπών σε επικουρικές συντάξεις σε όσους είχαν άθροισμα κύριας και επικουρικής πάνω από 1.300 ευρώ. Συγκεκριμένα, για τις επικουρικές φέτος η συνολική δαπάνη αυξάνεται κατά 361 εκατ. ευρώ (από 2,875 δισ. ευρώ το 2019 σε 3,236 δισ. φέτος).

Ετσι η συνολική απώλεια για φέτος ανέρχεται στα 676 εκατομμύρια ευρώ.

Αυξάνονται έως το 70ό έτος τα όρια ηλικίας για τους σημερινούς νέους

Επιπλέον, προκειμένου το σύστημα να υπηρετεί τη «βιωσιμότητα» για το κεφάλαιο, προβλέπεται «προσαρμογή» του στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής.

Από το 2024, με σημείο αναφοράς την ηλικία των 65 ετών, επιβάλλεται σταδιακή αύξηση των ορίων ηλικίας κατά ένα ακέραιο έτος. Μετά το 2030 προβλέπεται αύξηση των ορίων ηλικίας πέραν του 67ου έτους που ισχύει σήμερα, έτσι ώστε μετά το 2059 αυτά να διαμορφώνονται στο 69ο έτος και το 2066 στο 70ό έτος!

Δηλαδή, η γενιά που αυτά τα χρόνια αρχίζει να μπαίνει στην παραγωγή και γεννήθηκε στις αρχές του αιώνα, θα συνταξιοδοτείται στο 70ό έτος της ηλικίας της!

Και εδώ, ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ έχουν προετοιμάσει από κοινού αυτήν την εφιαλτική προοπτική.

Αρχίζοντας από το 2010, με τον νόμο 3863 και τη διασύνδεση του προσδόκιμου ζωής με τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, και μάλιστα ως μιας βασικής αρχής της ΕΕ, περάσαμε στη σταδιακή αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 έτη, με τον νόμο 4093 του 2012, και πάλι επί υπουργίας Βρούτση, για μεγάλες ομάδες ασφαλισμένων. Ομως με τον νόμο 4336/2015 (3ο μνημόνιο) ο ΣΥΡΙΖΑ επιβάλλει απότομη και μεγάλη αύξηση στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και με μια μικρή μεταβατική περίοδο (έως το 2021) σε ορισμένους, «κλειδώνει» για όλους τους ασφαλισμένους το 67ο έτος ως καθολικό όριο ηλικίας συνταξιοδότησης. Το όριο αυτό επιβεβαιώνει χωρίς εξαιρέσεις και ο νόμος 4387 και το νέο νομοσχέδιο Βρούτση, βάζοντας ταυτόχρονα και τα δύο κόμματα τα θεμέλια για σύνταξη στα 70 χρόνια για τις νέες γενιές.

Και τέλος, αρχίζοντας φέτος με τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 0,9 μονάδες, το νομοσχέδιο προβλέπει την παραπέρα μείωση κατά 5 μονάδες την επόμενη τετραετία, γεγονός που ικανοποιώντας τις πάγιες αξιώσεις του κεφαλαίου θα οδηγήσει παράλληλα σε «πίεση» πάνω στα έσοδα του ΕΦΚΑ, που μπορεί να αποτελέσει και το πρόσχημα για νέες περικοπές στις συντάξεις τα επόμενα χρόνια, πέραν αυτών που έχουν ήδη δρομολογηθεί.

Για να Ξαναθυμηθούμε ΤΙ ΣΧΕΔΙΑΣΑΝ ΠΡΙΝ 20 ΧΡΟΝΙΑ -Από τη «Λευκή Βίβλο»

 Αλίευση από 902.gr

Παρουσίαση: Viva La Revolucion

Ο Δ. Κουμπούρης για τις "αυξήσεις" στις Συντάξεις

Ο Δήμος Κουμπούρης Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ και ΕΤΜ

απαντά αναλυτικά και αποκαλύπτει τα ψέματα της κυβέρνησης κ των παπαγάλων της, για τις δήθεν αυξήσεις που θα δίνει το "νέο" ασφαλιστικό της κυβέρνησης της Ν.Δ.

Βίντεο απαλλοτριωμένο απ την σελίδα του Π.Α.ΜΕ
***
Από Κατιούσα:
Η κυβέρνηση συνεχίζοντας τις αλχημείες και την κοπτοραπτική προσπαθεί να κοροϊδέψει τους εργαζόμενους, ειδικά τις νέες βάρδιες της εργατικής τάξης. 

Οι εργαζόμενοι που ζουν στο πετσί τους όλων των ειδών τις “ευέλικτες” εργασιακές σχέσεις και την περιπλάνηση, αυτοί που βρέθηκαν κατά εκατοντάδες χιλιάδες στις ουρές της ανεργίας και συνεχίζουν να βρίσκονται, ακούν καθημερινά για αυξήσεις στις συντάξεις στα 35 και τα 42 χρόνια εργασίας.

Το νέο Ασφαλιστικό του Βρούτση αφήνει ανέγγιχτα τα ποσοστά αναπλήρωσης του νόμου Κατρούγκαλου από τα 4.500 έως τα 9.000 ένσημα, 

δηλαδή για τη συντριπτική πλειοψηφία των ασφαλισμένων, που αφορούν συνήθως και στην πιο κακοπληρωμένη εργασία. Αλήθεια, ποιος ελαστικά εργαζόμενος, μισοάνεργος, θα έχει 42 χρόνια ασφαλισμένης εργασίας στο τέλος του εργάσιμου βίου του, που αναφέρουν στους πίνακες και τα παραδείγματά τους;

Γιατί δεν αναφέρουν στα ένθετα για το Ασφαλιστικό και στις τηλεοπτικές εκπομπές, ποιο θα είναι το ύψος της ανταποδοτικής σύνταξης για έναν εργαζόμενο που βρέθηκε σε μια νύχτα να πληρώνεται με 511 ευρώ μεικτά (νέος κάτω των 25 ετών) ή για τους εργαζόμενους που απασχολούνται ως 4ωροι; Αυτά τα παραδείγματα αφορούν άραγε λίγους εργαζόμενους ή την πλειοψηφία που βρέθηκε να δουλεύει μαύρα και ανασφάλιστα, να “χοροπηδάει” από το ένα 5μηνο – 8μηνο πρόγραμμα απασχόλησης σε άλλο, να δουλεύει εποχικά;

Χαρακτηριστικά, 

ασφαλισμένος με 4.500 μέρες ασφάλισης και μέσο όρο αποδοχών 600 ευρώ πριν τον νόμο Κατρούγκαλου και την κατάργηση της 13ης – 14ης σύνταξης κύριας και επικουρικής έπαιρνε συνολικά κύρια και επικουρική σύνταξη 607 ευρώ το μήνα και για 14 συντάξεις 8.498 ευρώ το χρόνο.

Μετά τον νόμο Κατρούγκαλου – και τον νόμο Βρούτση που διατηρεί το ίδιο ποσοστό αναπλήρωσης – 

παίρνει το μήνα 455 ευρώ και για 12 συντάξεις 5.458 το χρόνο, δηλαδή παίρνει 3.040 ευρώ λιγότερο ή -35,78%.

Μετά το ψέμα των «αυξήσεων», η απάτη του 0,5%… διά πάσαν νόσον

Η κυβέρνηση, μετά την αποκάλυψη της απάτης ότι δήθεν όλοι οι συνταξιούχοι θα έπαιρναν “αυξήσεις”, χρησιμοποιεί το 0,5% του ΑΕΠ… διά πάσαν νόσον. Με το ποσό αυτό αναφέρει πως θα πληρώσει όσα αναδρομικά προκύψουν και τις όποιες αυξήσεις σε κύριες και επικουρικές, ότι θα πληρώσει και διάφορα επιδόματα που έχουν κόψει. Υπόσχεται ταυτόχρονα πιο ταχεία έκδοση συντάξεων.

Ομως, τα χρήματα που προϋπολογίζονται για φέτος για τις συντάξεις είναι λιγότερα κατά 200 εκατ. ευρώ περίπου.

Για τη μεγάλη πλειοψηφία των επαγγελματιών (πάνω από το 80%) υπάρχει αύξηση εισφορών, όταν τα ανώτερα στρώματα με μεγάλα εισοδήματα θα δουν μεγάλες μειώσεις στις ασφαλιστικές τους εισφορές, προφανώς για να “σπρωχτούν” στις ασφαλιστικές εταιρείες που καραδοκούν στη γωνία.

Ταυτόχρονα, η εργοδοσία επιδιώκει να απαλλαγεί από τις ασφαλιστικές εισφορές και να τις αναλάβουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι, βάζοντας βαθιά το χέρι στην τσέπη τους.

Το νέο χτύπημα στην Κοινωνική Ασφάλιση επιδιώκουν να το περάσουν στα μουγκά, δημιουργώντας εικόνα συναίνεσης. Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έχει συμφωνήσει στον κυβερνητικό σχεδιασμό, έχει πάρει ανταλλάγματα, προωθεί την κυβερνητική θέση για επαγγελματικό ταμείο μαζί με τον ΣΕΒ και τις άλλες εργοδοτικές ενώσεις, για να ποντάρουν τους κόπους των εργαζομένων σε επενδυτικά προϊόντα μικρού, μεσαίου και υψηλού ρίσκου. 

Η πλήρης αφωνία της συνολικά μπροστά στις εξελίξεις αποτελεί τη μεγαλύτερη συνενοχή.

Παρουσίαση Viva La Revolucion

Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Την ανάγκη σε κάθε σωματείο, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, οι εργαζόμενοι και ο λαός να οργανώσουν την πάλη τους για δημόσια, υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση για όλους, ενάντια στον νέο γύρο της αντιασφαλιστικής επίθεσης, υπογράμμισε στην εισηγητική ομιλία στη σύσκεψη η Γιώτα Ταβουλάρη, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ.

«Προχωράμε αποφασιστικά για τα συλλαλητήρια στις 30 Νοέμβρη, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι», κάλεσε. «Στηρίζουμε την κινητοποίηση των συνταξιούχων στις 14 Δεκέμβρη για τη διεκδίκηση του Δώρου που τους κατάργησαν».

Διαχρονικός στόχος του κεφαλαίου η απαλλαγή από το «κόστος» της Ασφάλισης

Αναφερόμενη στο λεγόμενο «νέο Ασφαλιστικό» της κυβέρνησης ΝΔ, η Γ. Ταβουλάρη τόνισε ότι «αποτελεί συνέχεια και κλιμάκωση της αντιασφαλιστικής νομοθεσίας που απορρέει από τις αποφάσεις της ΕΕ, εδώ και κοντά τρεις δεκαετίες, και υλοποιείται διαδοχικά από τις αστικές κυβερνήσεις, με πιο πρόσφατο τον εμβληματικό νόμο - λαιμητόμο, τον νόμο Κατρούγκαλου του ΣΥΡΙΖΑ».

Αναδεικνύοντας τις βασικές αντιασφαλιστικές ανατροπές του νόμου Κατρούγκαλου (μείωση ποσοστών αναπλήρωσης κάτω από το 40% του συντάξιμου μισθού, από 80% περίπου την προηγούμενη δεκαετία, θεσμοθέτηση ρήτρας βιωσιμότητας των Ταμείων με την οποία αίρεται η υποχρεωτική καταβολή των επικουρικών συντάξεων, διαχωρισμός κύριας σύνταξης σε εθνική και ανταποδοτική, με απόσυρση της εγγύησης του κράτους για την ανταποδοτική σύνταξη), τόνισε: «Πάνω σε αυτό το έδαφος πατά σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ και βάζει σε νέα φάση την πορεία παραπέρα ιδιωτικοποίησης της Κοινωνικής Ασφάλισης».

«Μπορεί το "ξήλωμα του πουλόβερ" να ξεκινά από τις επικουρικές συντάξεις», με το υποχρεωτικό τζογάρισμα των εισφορών των ασφαλισμένων χωρίς καμία εγγύηση για το τι σύνταξη θα πάρουν, σημείωσε, «ωστόσο στόχος είναι η επέκταση της ιδιωτικοποίησης στο σύνολο της Δημόσιας Ασφάλισης», καθώς «στρατηγικός στόχος που υπηρετούν όλες οι αντιασφαλιστικές ανατροπές είναι η "ελάφρυνση" των καπιταλιστών και του κράτους τους από το "βάρος" της Κοινωνικής Ασφάλισης, από την κατάκτηση των εργατών να παίρνουν πίσω μέσω αυτής ένα κομμάτι της κλεμμένης υπεραξίας που παράγουν. Η ιδιωτική ασφάλιση, που ολοένα ενισχύεται στον καπιταλιστικό κόσμο, αποτελεί πεδίο κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους».

Παραθέτοντας ορισμένα χαρακτηριστικά στοιχεία για τα περιθώρια κέρδους που βλέπουν τα μονοπώλια, ανέφερε:

 «Στην ΕΕ τα ετήσια "κατά κεφαλήν ασφάλιστρα", όσα δηλαδή πληρώνει κατά μέσο όρο ο καθένας σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, είναι σχεδόν 2.000 ευρώ, ενώ στην Ελλάδα μόνο 360, δηλαδή μόλις 18,5% του μέσου όρου της ΕΕ!». Αντίστοιχα, «στις ασφαλίσεις ζωής η Ελλάδα είναι μόλις στο 14,3% του μέσου όρου της ΕΕ».

«Η περιβόητη "κεφαλαιοποίηση" ωφελεί τους επιχειρηματίες και πτωχεύει τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους», τόνισε.

 «Μια ματιά στην ΑΣΠΙΣ, όπου μέχρι και σήμερα εκκρεμούν χιλιάδες αποζημιώσεις όσων πλήγηκαν από το λουκέτο, δεκάδες χιλιάδες ασφαλισμένοι ψάχνουν το δίκιο τους στα δικαστήρια κάνοντας υπέρογκα έξοδα, στην "Enron" στις ΗΠΑ, στο επαγγελματικό ταμείο των φαρμακοϋπαλλήλων με 80% μείωση συντάξεων και 64% εφάπαξ, αποκαλύπτει τον κόλαφο που δημιουργεί για τους εργαζόμενους η αντικατάσταση της ανταποδοτικότητας και της αλληλεγγύης των γενεών από τον τζόγο της κεφαλαιοποίησης στην Ασφάλιση».

 Αντίστοιχα ανέφερε το παράδειγμα του νέου επαγγελματικού ταμείου του ομίλου «Ελληνικά Χρηματιστήρια», στο καταστατικό του οποίου αναφέρεται ρητά ότι «το κεφαλαιοποιητικό σύστημα προκαθορισμένης εισφοράς δεν εγγυάται το ύψος της εφάπαξ παροχής, ούτε το ύψος της επενδυτικής απόδοσης, ούτε το ύψος των επενδυτικών εξόδων».

Παράλληλα με τους «επιχειρηματικούς κινδύνους» της ιδιωτικής ασφάλισης, τόνισε, οι εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, επιστήμονες, βιοπαλαιστές αγρότες είναι εκτεθειμένοι σε κάθε σκαμπανέβασμα του εργασιακού βίου. «Στον αέρα» θα μένουν όσοι χάσουν τη δουλειά τους και δεν μπορούν να καταβάλλουν εισφορές, οι εργαζόμενοι που δεν μπορούν να δουλέψουν λόγω εργατικού «ατυχήματος», οι οικογένειες στις περιπτώσεις θανάτου εργαζόμενου...

Επίθεση που αφορά όλους τους εργαζόμενους και το λαό

Αναφερόμενη στο περιεχόμενο και τους στόχους της αντιασφαλιστικής επίθεσης, η Γ. Ταβουλάρη υπογράμμισε:

«Η επίθεση στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα βρίσκεται σε πλήρη αντιστοιχία με την επίθεση στους μισθούς, στις Συλλογικές Συμβάσεις, με την αλλαγή προς το χειρότερο στις εργασιακές σχέσεις. Δεν αφορά μόνο τη σύνταξη, αφορά τις παροχές των Ταμείων και του κράτους στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την προστασία της Υγείας και της Ασφάλειας στην Εργασία, την Πρόνοια, αφορά όλους τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα τους νέους και τις νέες (...)

Τι επιδιώκουν;

-- Παραμονή στην εργασία για "μακρύτερο χρονικό διάστημα".

-- Μείωση του "μη μισθολογικού κόστους", μέσω στοχευμένων μειώσεων στις εργοδοτικές εισφορές. Η εισφορά που καταβάλλεται από τους εργοδότες και από την οποία σχεδόν απαλλάσσονται, είναι μέρος του εργατικού μισθού. Η μείωση των εργοδοτικών εισφορών επιστρέφει στους κεφαλαιοκράτες μεγαλύτερο μέρος της υπεραξίας που σταθερά αρπάζουν από τους εργάτες, τη στιγμή που χρωστούν στον ΕΦΚΑ πάνω από 17 δισ. ευρώ.

-- Καθορισμένες εισφορές και αβέβαιες παροχές, στη βάση της ανταποδοτικότητας.

-- "Επίτευξη καλύτερης ισορροπίας μεταξύ των ετών εργασίας και των ετών σύνταξης", δηλαδή αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης.

-- "Ελαχιστοποίηση των περιπτώσεων πρόωρης συνταξιοδότησης", τόσο για όλους τους εργαζόμενους όσο και σχετικά με ορισμένα επαγγέλματα, όπως τα Βαρέα και Ανθυγιεινά».

Τα απατηλά επιχειρήματα της κυβέρνησης και των εργατοπατέρων

Συνεχίζοντας σχολίασε τα διάφορα επικοινωνιακά τερτίπια που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση «προκειμένου να μας πείσει να αποδεχτούμε ως "ωφέλιμη" την αντιασφαλιστική επίθεση».

Υπογράμμισε ότι οι όποιες αυξήσεις στις επικουρικές συντάξεις σε μερίδα εργαζομένων, με βάση τις «αντισυνταγματικές» περικοπές του νόμου Κατρούγκαλου, «θα είναι παροδικές, δεδομένου ότι το όριο της συνταξιοδοτικής δαπάνης είναι αυστηρά καθορισμένο έως το 2060 με βάση τους μνημονιακούς νόμους».

Αντίστοιχα, κόντρα στο κλασικό επιχείρημα περί «βιωσιμότητας» των ασφαλιστικών ταμείων, τόνισε: «Η πλουτοκρατία και οι κυβερνήσεις της συνεχώς και για πάνω από εξήντα χρόνια λεηλατούν τα αποθεματικά των Ταμείων, τα παρακρατούσαν άτοκα για να εξασφαλίζουν τζάμπα χρήμα στις επιχειρήσεις. Τεράστια κεφάλαια, που οδηγήθηκαν με πολιτικές αποφάσεις για δεκαετίες άτοκα στην Τράπεζα της Ελλάδας, χρηματοδότησαν την ανάπτυξη του κεφαλαίου. (...) Για την περίοδο 1951 - 1975 οι απώλειες υπολογίζονται σε 58 δισ. ευρώ. Πάνω από 3,5 δισ. ευρώ ήταν οι ζημιές των ασφαλιστικών ταμείων στο Χρηματιστήριο την περίοδο 1999 - 2002 και πάνω από 13 δισ. με το τελευταίο "κούρεμα"».

«Ούτε μπορούμε να ανεχτούμε ως επιχείρημα την αύξηση του προσδόκιμου ζωής και την "ενεργό γήρανση"», πρόσθεσε. «Η αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, η τεχνολογική και επιστημονική πρόοδος, ο παραγόμενος πλούτος, δημιουργούν σήμερα τη δυνατότητα στους εργαζόμενους να ζουν περισσότερα χρόνια εκτός παραγωγής, να ξεκουραστούν και να διαθέσουν το χρόνο τους όπως αυτοί επιθυμούν. Και όχι όπως επιθυμούν οι καπιταλιστές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, που προσπαθούν να επιβάλουν την απασχόληση μέχρι τα βαθιά γηρατειά για να συγκεντρώσουν περισσότερη υπεραξία».

«Αφήνουμε αυτά τα επιχειρήματα για τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ», τόνισε. «Ετσι κι αλλιώς, αυτές οι δυνάμεις στηρίζουν ενεργητικά τη στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου, δέχονται τα κριτήρια της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου, των αντοχών της οικονομίας. Εχουν μπει "στα γεμάτα" στην ίδρυση επαγγελματικών ταμείων και στη διαχείρισή τους.

Στο χορό έχει μπει ασφαλώς και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, με τη συμφωνία της για την ίδρυση Εθνικού Επαγγελματικού Ταμείου με τον ΣΕΒ.

Εσπερναν και σπέρνουν μέσα στους εργαζόμενους, μαζί με εργοδοσία και κυβερνήσεις, το δηλητήριο του διαχωρισμού, της διαφοροποίησης, της εξαίρεσης, υποσκάπτοντας την αναγκαία ενότητα των εργαζομένων για να αντιμετωπίσουν την αντιασφαλιστική λαίλαπα».

Σε αυτόν τον αγώνα δεν περισσεύει κανείς!

«Η λογιστική - οικονομικοδιαχειριστική λογική, που αντιμετωπίζει την Κοινωνική Ασφάλιση ως "κόστος", πρέπει να απορριφθεί κατηγορηματικά από τους εργαζομένους και τους ασφαλισμένους», ξεκαθάρισε. «Το ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης είναι πρώτα και κύρια ζήτημα πολιτικό, ταξικό, αποτελεί δικαίωμα για τον εργαζόμενο. Προέρχεται από το γεγονός ότι είναι ο δημιουργός του παραγόμενου πλούτου και πρέπει να έχει ένα ισχυρό πλέγμα προστασίας απέναντι στο εκμεταλλευτικό σύστημα, που επιδεινώνει καθημερινά τη ζωή του, εντατικοποιεί την εργασία, επιβαρύνει την υγεία, έχει βάλει τις βάσεις για εργασία μέχρι τα βαθιά γεράματα. Είναι κατάκτηση των εργαζομένων με σκληρούς αγώνες».

«Πρέπει λοιπόν», τόνισε, «να ξεσηκωθεί κίνημα ανάσχεσης της νέας επίθεσης, από όλους εμάς τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους επιστήμονες, τις γυναίκες, τους νέους, να βάλουμε εμπόδια στα σχέδια κυβέρνησης - μεγαλοεργοδοσίας, να τους κόψουμε τη φόρα.

Οι μεγάλοι αγώνες που αναπτύχθηκαν σε προηγούμενες περιόδους έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην υπεράσπιση του κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης, έβαλαν εμπόδια στην ολοκλήρωση των αντιασφαλιστικών ανατροπών. (...)

Σήμερα να απαιτήσουμε ενιαίο, υποχρεωτικό, αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, που θα εξασφαλίζει συντάξεις και παροχές για όλους, αντίστοιχες των λαϊκών αναγκών. Σε ενιαίο μέτωπο να δώσουμε τη μάχη για να διασωθεί ο θεσμός της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης, αλλά και να βελτιωθεί, για να στηρίζει ουσιαστικά τα κοινωνικά δικαιώματα της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Η Κοινωνική Ασφάλιση πρέπει να είναι υποχρεωτική, καθολική και να ανήκει στην ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας. Ετσι μόνο θα μπορεί να προσφέρει αξιοπρεπείς συντάξεις, δωρεάν ανθρώπινη περίθαλψη και επαρκείς παροχές Πρόνοιας.

Οι υλικές προϋποθέσεις υπάρχουν, όμως η καπιταλιστική κερδοφορία μπαίνει εμπόδιο και προωθεί όλο και πιο αντιδραστικά σχήματα. (...) Προϋπόθεση, ασφαλώς, είναι η σύγκρουση με το μεγάλο κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις του, την ΕΕ, που εμποδίζουν αυτή τη δυνατότητα, γιατί δεν συνάδει με την καπιταλιστική κερδοφορία.

Οι κατακτήσεις και στο πεδίο της Κοινωνικής Ασφάλισης, για την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, όταν τα μέσα παραγωγής ήρθαν στα δικά τους χέρια και ο σχεδιασμός στην οικονομία και την παραγωγή γινόταν για την ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνίας και των ανθρώπων που παράγουν και όχι για το κέρδος, δείχνουν το δρόμο».

«Τα μέτρα δεν εξαιρούν κανένα», υπογράμμισε. «Δεν αφορούν συγκεκριμένα Ταμεία ή κατηγορίες, μόνο αυτούς που θα πρωτοασφαλιστούν με το νέο σύστημα, δηλαδή τους νέους ανθρώπους που μπαίνουν στην παραγωγή με επιδεινωμένους όρους, ούτε μόνο όσους βγουν στη σύνταξη τα επόμενα χρόνια και βλέπουν καθημερινά αλλαγές στα όρια και στα ποσά. Αφορούν και τους ήδη συνταξιούχους, που αντιμετωπίζουν συνεχώς νέες περικοπές.

Γι' αυτό δεν περισσεύει κανένας σε αυτόν τον αγώνα, που πρέπει να είναι ενιαίος, μαζικός, ταξικός! Κάθε εργαζόμενος, κάθε σωματείο, κάθε τίμιος συνδικαλιστής πρέπει να πάρει τη θέση του σε αυτό το μετερίζι!».

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗ

ΠΛΑΤΙΑ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΕΔΩ

ΤΙ ΚΡΥΒΟΥΝ ΠΙΣΩ ΑΠ' ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ & ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ:

Η μετατροπή των νέων συντάξεων σε επιδόματα πτωχοκομείου είναι αυτή που δημιουργεί σταδιακά τις προϋποθέσεις και το έδαφος για την παραπέρα ανάπτυξη των ιδιωτικών σχημάτων ασφάλισης και για το περιβόητο σύστημα των «3 πυλώνων», για το οποίο κατά τ' άλλα ο ΣΥΡΙΖΑ σκίζει τάχα τα ιμάτιά του...

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ - ΝΔ

Επίθεση διαρκείας στο Ασφαλιστικό με τη σφραγίδα κεφαλαίου και ΕΕ

Με αφορμή το ζήτημα της εφαρμογής ή μη της περικοπής της «προσωπικής διαφοράς» στις συντάξεις των παλιών συνταξιούχων, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ αναζωπύρωσαν συνολικότερα την ψεύτικη και παραπλανητική αντιπαράθεσή τους γύρω από το Ασφαλιστικό.

Πλειοδοτώντας στον αντιασφαλιστικό κατήφορο, η ΝΔ έφτασε να επικαλείται τον... Πινοσέτ (!) για να προβάλει το αντιλαϊκό σύστημα των «3 πυλώνων» στο Ασφαλιστικό, ενώ η κυβέρνηση από τη μεριά της, παίρνοντας την «πάσα», βρήκε ευκαιρία να παρουσιάσει ως... «φιλολαϊκό» τον νόμο Κατρούγκαλου, αυτόν ακριβώς που δίκαια συνταξιούχοι και εργαζόμενοι ονόμασαν νόμο - λαιμητόμο!

Πίσω όμως από τις φραστικές κορόνες των δύο πλευρών, δεν μπορεί να αποκρυφτεί το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις και των δύο υπηρέτησαν πιστά τη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ για την κλιμάκωση της επίθεσης στο Ασφαλιστικό. Συνεχίζοντας ο ένας το αντιλαϊκό έργο του άλλου, προσθέτοντας τη μία αντιλαϊκή «μεταρρύθμιση» πάνω στην άλλη, τσεκούρωσαν συνταξιούχους και ασφαλισμένους προκειμένου να απαλλάσσονται όλο και περισσότερο το κεφάλαιο και το κράτος του από το «κόστος» της Κοινωνικής Ασφάλισης και να ανοίγει δρόμος για παραπέρα ενίσχυση των κερδών μονοπωλίων της ιδιωτικής ασφάλισης.

Η «βιωσιμότητα» και η «Λευκή Βίβλος» των ανατροπών

Μία από τις βασικές παραμέτρους αυτής της αντιασφαλιστικής στρατηγικής του κεφαλαίου και της ΕΕ είναι η περιβόητη έννοια της «βιωσιμότητας», η διασφάλιση δηλαδή από όλα τα κράτη - μέλη και τις κυβερνήσεις τους, έχουν - δεν έχουν μνημόνια, ότι οι «δαπάνες» κράτους και εργοδοσίας για τις συντάξεις δεν θα στέκονται εμπόδιο στην κερδοφορία των ευρωενωσιακών μονοπωλίων και στη δυνατότητα στήριξής τους από το αστικό κράτος. Αυτό είναι το κριτήριο των περιβόητων «δημοσιονομικών στόχων», η τήρηση των οποίων προδιαγράφει την επίθεση διαρκείας στα δικαιώματα συνταξιούχων και ασφαλισμένων, υπονομεύει τα δημόσια συστήματα Ασφάλισης και ανοίγει το δρόμο για την περαιτέρω ανάπτυξη ιδιωτικών ασφαλιστικών συστημάτων, είτε έχουν τη μορφή των «3 πυλώνων» είτε όχι.

Γι' αυτό ακριβώς η σύνδεση των δημόσιων ασφαλιστικών συστημάτων με την οικονομική πολιτική και τους στόχους που υπηρετούν την κερδοφορία των καπιταλιστικών ομίλων βρίσκεται στον πυρήνα όλων των ντοκουμέντων, των Οδηγιών και των Εκθέσεων της ΕΕ.

Τη σύνδεση αυτή την έχει κάνει πρωτίστως η ίδια η ΕΕ, που ήδη από το Φλεβάρη του 2012, με τη «Λευκή Βίβλο» για τις συντάξεις,θεμελίωνε την κοινή ευρωενωσιακή στρατηγική με το εξής σκεπτικό: «Οι μεταρρυθμίσεις των συνταξιοδοτικών συστημάτων και των πρακτικών συνταξιοδότησης είναι ουσιαστικής σημασίας για τη βελτίωση των προοπτικών ανάπτυξης της Ευρώπης και πρέπει να γίνουν επειγόντως σε μερικές χώρες, στο πλαίσιο των σημερινών δράσεων για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στα δημόσια οικονομικά. Δεδομένου ότι οι οικονομίες και οι κοινωνίες των κρατών - μελών γίνονται όλο και πιο αλληλένδετες, η επιτυχία ή η αποτυχία των εθνικών συνταξιοδοτικών πολιτικών και των μεταρρυθμίσεων έχει ακόμη μεγαλύτερες επιπτώσεις πέρα από τα εθνικά σύνορα, ιδίως στην Οικονομική και Νομισματική Ενωση».

Το πού οδήγησε η πολιτική αυτή, αποτυπώνεται στις σχετικές εκθέσεις που δημοσιεύουν τα ίδια τα ευρωενωσιακά όργανα.

Σχολιάζοντας την έκθεση του 2018«Για την επάρκεια των συντάξεων» (δημοσιεύτηκε τον Απρίλη του 2018), η επίτροπος Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, Μ. Τίσεν, σημείωνε χαρακτηριστικά: «Σύμφωνα με την έκθεση, σήμερα περίπου 17,3 εκατ. ή το 18,2% των ατόμων μεγαλύτερης ηλικίας (65 ετών και άνω) στην ΕΕ εξακολουθεί να διατρέχει τον κίνδυνο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού (...) Οι συντάξεις των γυναικών είναι κατά 37% χαμηλότερες απ' ό,τι των ανδρών, λόγω των χαμηλότερων μισθών και του μικρότερου εργασιακού βίου, που συνδέεται με ευθύνες φροντίδας. Ομοίως, τα άτομα με άτυπη απασχόληση ή αυτοαπασχόληση συχνά αντιμετωπίζουν λιγότερο ευνοϊκούς όρους για την πρόσβαση και τη θεμελίωση συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων σε σχέση με τα άτομα με τυπική απασχόληση. Ο κίνδυνος της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού στην τρίτη ηλικία αυξάνεται, επίσης, με την ηλικία. Πάνω από τα μισά άτομα που διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού στην ΕΕ είναι ηλικίας 75 ετών και άνω. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, παρόλο που οι ανάγκες αυξάνονται με την ηλικία, το ύψος των συντάξεων μειώνεται κατά τη διάρκεια της συνταξιοδότησης».

Οι «λύσεις» βέβαια που προτείνονται από την ΕΕ βρίσκονται στην ίδια κατεύθυνση με τις ανατροπές που προωθήθηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Οπως χαρακτηριστικά σημειώνει η επίτροπος στην ίδια δήλωση, «για να διασφαλιστεί η επάρκεια και η βιωσιμότητα των τρεχουσών και των μελλοντικών συντάξεων, τα συνταξιοδοτικά συστήματα θα πρέπει να προωθήσουν την παράταση του εργασιακού βίου, σύμφωνα με τη συνεχή αύξηση του προσδόκιμου ζωής», μεταξύ άλλων με την «αναπροσαρμογή των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, την επιβράβευση της συνταξιοδότησης σε μεγαλύτερη και την αποθάρρυνση της πρόωρης εξόδου».

Πολλαπλά κέρδη για τα μονοπώλια από την ιδιωτική ασφάλιση

Την ίδια στιγμή που επιδεινώνει συνεχώς τους όρους και τις προϋποθέσεις ασφάλισης στον δημόσιο πυλώνα, με αύξηση των ορίων ηλικίας και μικρότερες συντάξεις, η στρατηγική της ΕΕ προωθεί ακόμα πιο αποφασιστικά την ιδιωτική ασφάλιση.

Χαρακτηριστικά, μόλις την περασμένη βδομάδα, σε συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο για το «Μέλλον των συντάξεων», ο επίτροπος Προϋπολογισμού της ΕΕ, Γκ. Ετινγκερ, σημείωνε: «Πιστεύουμε επίσης ότι η συμπληρωματική ιδιωτική ασφάλιση από τους πολίτες και από οικονομικά αξιόπιστες προσφορές μπορούν να διαδραματίσουν έναν ουσιαστικό συμπληρωματικό ρόλο».

Βέβαια, ο ρόλος της ιδιωτικής ασφάλισης μόνο συμπληρωματικός δεν είναι, αφού στην πραγματικότητα επιδίωξη της ΕΕ είναι η αντικατάσταση των δημόσιων συστημάτων από τα ιδιωτικά σε όλο και μεγαλύτερο εύρος. Ηδη στη «Λευκή Βίβλο» γινόταν η επισήμανση ότι η «σύνταξη» που προέρχεται από προγράμματα ιδιωτικής ασφάλισης, θα «πρέπει να διαδραματίσει μεγαλύτερο ρόλο στη διασφάλιση της μελλοντικής επάρκειας των συντάξεων» και πως «τα άτομα στο μέλλον θα πρέπει να εξαρτώνται περισσότερο από την επικουρική συνταξιοδοτική αποταμίευση».

Απόδειξη αυτού είναι και η πρωτοβουλία της ίδιας της Κομισιόν για την προώθηση του «Πανευρωπαϊκού Ατομικού Συνταξιοδοτικού Προϊόντος» (PEPP), το οποίο έρχεται να υπηρετήσει τον στρατηγικό στόχο της ΕΕ για τη μετατροπή της Ασφάλισης σε ατομική υπόθεση.

Μέσα από το ξεζούμισμα των εργατικών εισοδημάτων, τα ευρωενωσιακά μονοπώλια προσδοκούν πολλαπλά κέρδη: Οπως η ίδια η Κομισιόν ομολογεί, «το PEPP υποστηρίζει το στόχο της Ενωσης Κεφαλαιαγορών, που είναι η δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών για την απελευθέρωση χρηματοδοτικών πόρων, ώστε να μπορεί να υπάρξει ροή από τους αποταμιευτές της Ευρώπης προς τις επιχειρήσεις της Ευρώπης».

Σε μία σχετική μελέτη για τα πιθανά αποτελέσματα του εν λόγω προγράμματος, εκτιμάται ότι μέχρι το 2030 τα κεφάλαια που θα συγκεντρώσουν οι πάροχοι - διαχειριστές (καπιταλιστικοί όμιλοι) μπορεί να φτάσουν τα 2,1 τρισ. ευρώ, έναντι 700 δισ. ευρώ που διαχειρίζονται σήμερα οι ίδιοι φορείς για ατομικές συντάξεις και 1,4 τρισ. ευρώ που υπολογίζεται ότι θα έφταναν το 2030 χωρίς τη λειτουργία του PEPP.

Οπως σημειώνει ...με λύπη η Κομισιόν, «σήμερα, μόνο το 27% των Ευρωπαίων ηλικίας μεταξύ 25 και 59 ετών έχουν εγγραφεί σε ατομικό συνταξιοδοτικό προϊόν» και αυτό «σε λίγες χώρες της ΕΕ»...

Προϋπόθεση βέβαια για την παραπέρα ανάπτυξη των ιδιωτικών συστημάτων ασφάλισης είναι η διαρκής υποβάθμιση των δημόσιων, η παραπέρα περικοπή των συντάξεων, αφού μόνο έτσι δημιουργείται ο απαραίτητος «χώρος» και η ανάγκη των εργαζομένων να καταφύγουν στον τζόγο της ιδιωτικής ασφάλισης. Γι' αυτό και στην Ελλάδα, διάφοροι «ειδικοί» χαρακτηρίζουν απαράδεκτο το γεγονός ότι 90% και πλέον των συντάξεων δίνεται από το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα...

Εξάλλου, πέρα από το άμεσο οικονομικό όφελος για τα μονοπώλια, η μετατροπή της σύνταξης σε ατομική υπόθεση υπονομεύει την ενότητα συμφερόντων των εργαζομένων, την εργατική - λαϊκή πάλη για Κοινωνική Ασφάλιση με βάση τις σύγχρονες ανάγκες.

Προθάλαμος για τα νέα χτυπήματα ο νόμος - λαιμητόμος

Σχολιάζοντας την αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ για το Ασφαλιστικό, όπως και τον μακάβριο χαρακτήρα της αναφοράς του πρωθυπουργού στη συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ ότι η κατάργηση της «προσωπικής διαφοράς» στους ηλικιωμένους συνταξιούχους «δεν θα έχει καμία επίπτωση στη βιωσιμότητα του Ασφαλιστικού», καθώς οι περισσότεροι είναι άνω των 70 ετών, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Κώστας Παπαδάκης, τοποθετήθηκε στην πρόσφατη συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο για το «Μέλλον των συντάξεων», σημειώνοντας μεταξύ άλλων:

«Ο πρόσφατος μακάβριος υπαινιγμός του Αλ. Τσίπρα για τους συνταξιούχους αντανακλά την αντιδραστική στρατηγική της ΕΕ για μείωση του χρόνου από τη συνταξιοδότηση έως το θάνατο, που ήδη υλοποιείται, με αυξήσεις ηλικίας συνταξιοδότησης από όλες τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου, ανεξαρτήτως αποχρώσεων, ή και την παραμονή στη δουλειά και μετά τη συνταξιοδότηση, ακόμη και βαριά ασθενών! Είναι κοινή η στρατηγική ΕΕ - ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ για ενεργό γήρανση, για δουλειά έως τα βαθιά γεράματα, με το σύστημα των τριών πυλώνων, τύπου Πινοσέτ, που προβλέπει συντάξεις και παροχές πτωχοκομείου, σπρώχνοντας τους συνταξιούχους στα νύχια των ιδιωτικών ασφαλιστικών επιχειρήσεων».

Οσο «ωριμάζουν» οι ανατροπές στο Ασφαλιστικό και «σταυρώνουν» παλιές και νέες περικοπές, επιβεβαιώνεται ότι οι συντάξεις θα είναι ακόμα μικρότερες σε σχέση με το παρελθόν και πολύ χαμηλότερες από τις στοιχειώδεις ανάγκες. Το ψευτοδίλημμα που θέτουν κυβέρνηση και ΝΔ ανάμεσα στο νόμο - λαιμητόμο και τους «3 πυλώνες» του Πινοσέτ δεν πρέπει να παραπλανήσει συνταξιούχους και ασφαλισμένους.

Ο ίδιος ο νόμος Κατρούγκαλου του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν έρχεται σε αντίθεση με την ιδιωτική ασφάλιση και συστήματα όπως αυτά των «3 πυλώνων» που προβάλλει η ΝΔ, αλλά είναι ο προθάλαμός τους. Ολες οι ανατροπές που προβλέπει και επιβάλλει ο νόμος - λαιμητόμος, με την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, το «σπάσιμο» της κύριας σύνταξης στα ψίχουλα της «εθνικής σύνταξης» και στην «ανταποδοτική», τη μείωση των συντάξεων, την περικοπή της κρατικής χρηματοδότησης και τον περιορισμό της μόνο στο κονδύλι για την «εθνική» σύνταξη, μαζί με την ενσωμάτωση όλων των προηγούμενων μειώσεων, ανοίγουν διάπλατα το δρόμο για τα επόμενα χτυπήματα στο Ασφαλιστικό. Η μετατροπή των νέων συντάξεων σε επιδόματα πτωχοκομείου είναι αυτή που δημιουργεί σταδιακά τις προϋποθέσεις και το έδαφος για την παραπέρα ανάπτυξη των ιδιωτικών σχημάτων ασφάλισης και για το περιβόητο σύστημα των «3 πυλώνων», για το οποίο κατά τ' άλλα ο ΣΥΡΙΖΑ σκίζει τάχα τα ιμάτιά του...

Γι' αυτό, για ασφαλισμένους και συνταξιούχους ένας δρόμος υπάρχει: Ακόμα πιο αποφασιστικά να ενισχύσουν την πάλη για την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, για την ανάκτηση των τεράστιων απωλειών τους, να διεκδικήσουν αυξήσεις στις συντάξεις και στους μισθούς, βάζοντας μπροστά τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες!

Γ. Ζαχ.

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ: ΠΩΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ «ΚΑΤΑΚΡΕΟΥΡΓΗΣΑΝ» ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

Και Τι Σας Έρχεται σε 6 μήνες: 

--Συντάξεις: οκτώ χρόνια περικοπών

Χτες σας υποσχέθηκα πως σε τούτο το σημείωμα θα επιχειρήσουμε μια καταγραφή των δεκάδων μειώσεων που έχουν υποστεί οι συντάξεις κατά την τελευταία οκταετία. Είπα να ασχοληθούμε μόνο με τα χρόνια της κρίσης επειδή αν πιάναμε το θέμα από παλιότερα δεν θα βγάζαμε άκρη με τόσους και τόσους κάλφες που έκαναν πρακτική πάνω στην περικοπή των συντάξεων (Σιούφας, Σπράος, Γιαννίτσης, Ρέππας, Πετραλιά κλπ κλπ). Πάμε, λοιπόν, να δούμε επί τροχάδην όλα τα σχετικά νομοθετήματα ένα προς ένα:

(1) Ν. 3845/2010
Καλή αρχή, λοιπόν, με έναν νόμο-καρμανιόλα, ο οποίος δημοσιεύεται στις 6 Μαΐου 2010, δηλαδή δυο μέρες πριν υπογραφεί το πρώτο μνημόνιο. Είναι ο νόμος που αντικατέστησε τον 13ο και τον 14ο μισθό των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων με επιδόματα. Για τους συνταξιούχους, το Δώρο Χριστουγέννων αντικαταστάθηκε με επίδομα 400 ευρώ (ήταν ολόκληρη σύνταξη) ενώ το Δώρο Πάσχα και το Επίδομα Αδείας με επίδομα 200 ευρώ (ήταν μισή σύνταξη) το καθένα. Πέντε μέρες αργότερα, δημοσιεύεται ο Ν. 3847/2010, ο οποίος περιορίζει αυτά τα επιδόματα σε όσους συνταξιούχους λέχουν υπερβεί το 60 έτος τους και παίρνουν συνολικά μηνιαίες συντάξεις μέχρι 2.500 ευρώ.

(2) Ν. 3863/2010 και Ν. 3865/2010
Πρόκειται για δυο νόμους, οι οποίοι δημοσιεύονται με διαφορά 6 ημερών (15 και 21 Ιουλίου) και πάνε ζευγάρι, καθώς ο δεύτερος συμπληρώνει τον πρώτο. Εδώ έχουμε την μεταρρύθμιση Λοβέρδου (πιο σωστά: Λοβέρδου-Κουτρουμάνη), πάνω στην οποία πάτησαν όλοι οι μεταγενέστεροι νόμοι, ακόμη και ο τελευταίος νόμος Κατρούγκαλου. Οι νόμοι αυτοί προβλέπουν νέο τρόπο υπολογισμού των συντάξεων, ο οποίος όμως θα εφαρμοστεί από το 2015. Με βάση αυτόν τον νέο υπολογισμό, επιφέρεται κατ' αρχήν μια μικρή μείωση στις συντάξεις, η οποία μεγαλώνει σε βάθος χρόνου. Παράλληλα, ο Ν. 3865/2010 (α) καθιερώνει την ειδική εισφορά αλληλεγγύης συνταξιούχων, 3%-13%, για συντάξεις άνω των 1.400 ευρώ, (β) επιβάλλει μείωση των επικουρικών συντάξεων από 3% έως και 10%.

Γ. Κουτρουμάνης, Α.Λοβέρδος: Στους νόμους τους στηρίχθηκε η κατοπινή ασφαλιστική νομοθεσία.

(3) Ν. 3986/2011
Αρχίζει το Μεσοπρόθεσμο 2012-2015. Όσοι συνταξιούχοι είναι κάτω των 60 ετών και οι συντάξεις τους ξεπερνούν συνολικά τα 1.700 ευρώ μηνιαίως, δέχονται μειώσεις από 6% έως και 10%. Επίσης, η ειδική εισφορά αλληλεγγύης συνταξιούχων επεκτείνεται και στις επικουρικές συντάξεις, με ποσοστά που φτάνουν το 10% για συντάξεις μεγαλύτερες των 650 ευρώ. Παράλληλα, θεσπίζονται περικοπές και εισφορές για συντάξεις που απονέμονται από μικρότερα ταμεία.

(4) Ν. 4002/2011
Νέα τροποίηση της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του δημοσίου. Ανάμεσα στα άλλα, αυξάνονται τα όρια ηλικίας για πλήρη συνταξιοδότηση και ορίζονται οι μειώσεις-ποινές σε περίπτωση πρόωρης εξόδουν από την υπηρεσία. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των στρατιωτικών, των οποίων ο εικονικός διπλασιασμός του συντάξιμου χρόνου μετατίθεται για μετά το 25ο έτος υπηρεσίας (από το 18ο ή 20ο που ίσχυε).

(5) Ν. 4024/2011
Τσεκούρωμα των νεώτερων συνταξιούχων. Όσοι δεν έχουν συμπληρώσει το 60ο έτος τους βλέπουν να περικόπτεται κατά 20% ό,τι παίρνουν πάνω από 1.200 ευρώ ενώ όσοι είναι κάτω από 55 δέχονται 40% μείωση σε ποσά μεγαλύτερα των χιλίων ευρώ. Οι επικουρικές συντάξεις συνθλίβονται, με την μείωση να φτάνει 30% σε ποσά άνω των 150 ευρώ (!).

(6) Ν. 4046/2012
Ο νόμος ψηφίζεται τον Μάρτιο αλλά οι περικοπές του ισχύουν αναδρομικά από την πρωτοχρονιά. Οι κύριες συντάξεις άνω των 1.300 ευρώ περικόπτονται κατά 12% και οι επικουρικές εξαχνώνονται, αφού η νέα μείωσή τους φτάνει το 20% για ποσά άνω των 300 ευρώ.

(7) Ν. 4052/2012
Στο άρθρο 42 του εν λόγω νόμου μπαίνει για πρώτη φορά η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος, καθώς ορίζεται ότι "το ποσό της καταβαλλόμενης σύνταξης διαμορφώνεται με βάση (...) δ)τον συντελεστή βιωσιμότητας, ο οποίος θα πρέπει να αναπροσαρμόζει σε ετήσια βάση τις νέες και τις ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις, μέσω ενός μηχανισμού μειωμένης τιμαριθμικής αναπροσαρμογής, ανάλογα με τις καταβαλλόμενες εισφορές, έτσι ώστε να αποφεύγεται η δημιουργία ελλειμμάτων στο ταμείο, αποκλείοντας κάθε μεταφορά πόρων από τον Κρατικό Προϋπολογισμό". Το μέτρο εφαρμόζεται για πρώτη φορά το 2014 στο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (υπερταμείο που συνένωσε τα μικρότερα επικουρικά ταμεία) και οδήγησε σε οριζόντια μείωση των επικουρικών συντάξεων κατά 5,2%.

(8) Ν. 4093/2012
Από την πρωτοχρονιά του 2013, όσοι συνταξιούχοι μαζεύουν από συντάξεις (κύρια συν επικουρική) πάνω από χίλια ευρώ, βλέπουν το μηνιάτικό τους να μειώνεται κατά 5%. Όσοι παίρνουν πάνω από 1.500 βλέπουν μείωση 10%. Πάνω από τα δυο χιλιάρικα η μείωση γίνεται 15% και πάνω από τα τρία φτάνει στο 20%. Ταυτόχρονα, καταργούνται τα επιδόματα δώρων, των νόμων 3845 και 3847 του 2010, χωρίς οι θιγόμενοι να μπορούν να προσφύγουν πουθενά, εφ' όσον τα καταργούμενα ποσά ήσαν επιδόματα και όχι συντάξεις.

(9) Ν. 4336/2015
Το περίφημο "τρίτο μνημόνιο". Νέα μείωση στις συντάξεις μέσω αύξησης των εισφορών υγείας από 4% σε 6%. Η ίδια εισφορά επιβάλλεται και στις επικουρικές, επιφέροντας νέα μείωσή τους κατά 6%, αφού ως τότε απαλλάσσονταν από εισφορές υγείας. Παράλληλα, (α) αυξάνονται οι ποινές για πρόωρη συνταξιοδότηση, (β) μειώνεται η κατώτατη εγγυημένη σύνταξη και (γ) αίρεται η κρατική χρηματοδότηση για συντάξεις που απονέμονται σε όσους δεν έχουν συμπληρώσει το 67ο έτος τους.


Κοντά σε όλα όσα αναφέραμε επιγραμματικά, θα μπορούσαμε να προσθέσουμε την εξαέρωση του ΕΚΑΣ, τον σφαγιασμό των "εφ' άπαξ", την κατακρήμνιση των αναπηρικών συντάξεων, την κατά 60% μείωση των συντάξεων όσων συνταξιούχων εργάζονται, την επιβολή οροφής (πλαφόν) σε όσους παίρνουν πάνω από μία συντάξεις κλπ. Και όλα αυτά, πριν από τον περιβόητο Ν. 4387/2016, τον γνωστό μας ως νόμο Κατρούγκαλου, ο οποίος δεν χωράει σε ένα ιστολογικό σημείωμα.

Με μια αναφορά σ' αυτόν τον νόμο θα κλείσουμε για σήμερα. Θα ρίξουμε μια γρήγορη ματιά στην έννοια της "προσωπικής διαφοράς", η οποία ενδιαφέρει πολλούς αλλά ενδέχεται να μην έχει γίνει κατανοητή.

Ας πάρουμε, για παράδειγμα, τον πρώτο ασφαλισμένο τού παραπάνω πίνακα, ο οποίος έπαιρνε σύνταξη 1.170,33 με τον παλιό τρόπο υπολογισμού αλλά με τις διατάξεις του νόμου Κατρούγκαλου η σύνταξή του προσδιορίστηκε στα 922,30 ευρώ. Ο άνθρωπος αυτός συνέχισε να παίρνει 1.170,33, μόνο που τα 922,30 καταγράφονταν ως σύνταξη και τα 248,03 ως προσωπική διαφορά. Η ιδέα ήταν πως, αν κάποτε δινόταν μια αύξηση στις συντάξεις π.χ. 5%, ο εν λόγω συνταξιούχος θα συνέχιζε να παίρνει 1.170,33 αλλά η σύνταξή του θα είχε πάει στα 968,42 και η προσωπική διαφορά του θα είχε μειωθεί στα 201,91 ευρώ. Δηλαδή, αντί να πάρει πραγματική αύξηση, θα μείωνε την προσωπική του διαφορά. Αυτό θα συνεχιζόταν και στις επόμενες αυξήσεις, ώσπου η προσωπική διαφορά θα μηδενιζόταν.

Τι θα γίνει από 1/1/2019; Στα πλαίσια του "μεταμνημονιακού μνημονίου" (του μεσοπρόθεσμου 2019-2022), οι "προσωπικές διαφορές" θα κλαδευτούν τελείως. Μόνη "ανακούφιση" είναι ότι η μείωση που θα επέλθει στο συνολικό ποσό δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη του 18%. Στο παράδειγμά μας, το 18% των 1.170,33 είναι 210,66 ευρώ, οπότε ο συνταξιούχος μας δεν θα χάσει ολόκληρη την προσωπική διαφορά του. Έτσι, τον Ιανουάριο θα εισπράξει (1.170,33 - 210,66 =) 959,67 ευρώ και θα απομείνουν για "κλάδεμα" άλλα (248,03 - 210,66 = 959,67 - 922,30 =) 37,37 ευρώ. Οι υπόλοιποι ασφαλισμένοι τού παραπάνω πίνακα θα χάσουν όλη την προσωπική διαφορά τους, αφού η μείωση που θα υποστούν είναι μικρότερη του 18%.

http://teddygr.blogspot.com/2018/06/blog-post_14.html

Με μήνυση σ/φου του Νταλακογιώργου Επιχείρησαν να συλλάβουν στέλεχος του ΠΑΜΕ στη διάρκεια συνεδρίασης της ΕΕ της ΠΝΟ

Από την απεργία των ναυτεργατών

Mαθαίνουμε ότι:

Επιχείρησαν να συλλάβουν στέλεχος του ΠΑΜΕ στη διάρκεια συνεδρίασης της ΕΕ της ΠΝΟ

Μια πρωτοφανής ενέργεια εκτυλίχθηκε στα γραφεία της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας (ΠΝΟ) τη Δευτέρα, που δείχνει την ανησυχία εφοπλιστών - κυβέρνησης από τον αγώνα των ναυτεργατών.

Συγκεκριμένα, αστυνομική δύναμη επιχείρησε να συλλάβει τον πρόεδρο της ΠΕΕΜΑΓΕΝ, μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ και του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, Γιώργο Αντωνόπουλο, και να τον οδηγήσει στο Αυτόφωρο μπαίνοντας στα γραφεία της ΠΝΟ την ώρα που συνεδρίαζε η ΕΕ της Ομοσπονδίας για την πορεία του απεργιακού αγώνα. 

Η ενέργεια αυτή έγινε με εισαγγελική εντολή, ύστερα από μήνυση που κατέθεσε ενάντια στο συνδικαλιστή μέλος της διοίκησης της ΠΕΝΕΝ, της οποίας πρόεδρος είναι ο Αντώνης Νταλακογιώργος.

Κάτω από την κατακραυγή των παρευρισκομένων ναυτεργατών, η σύλληψη τελικά δεν έγινε.

Καταγγελία των ταξικών ναυτεργατικών σωματείων:

Τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ - «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» - ΠΕΕΜΑΓΕΝ - ΠΕΠΡΝ - ΠΕΣ/ΝΑΤ καταγγέλλουν την ενέργεια, τονίζοντας ότι αποκαλύπτει τους δεσμούς της διοίκησης της ΠΕΝΕΝ με τους εφοπλιστές και την κυβέρνηση. 

Συγκεκριμένα:

«Καταγγέλλουμε τους κυβερνητικούς - εργοδοτικούς συνδικαλιστές της διοίκησης της Ένωσης Ναυτών (ΠΕΝΕΝ), που καθ’ υπόδειξή τους αστυνομική δύναμη ζήτησε την αυτόφωρη σύλληψη του προέδρου της Ένωσης Μαγείρων (ΠΕΕΜΑΓΕΝ) Γιώργου Αντωνόπουλου, μέλους της Γραμματείας του ΠΑΜΕ, του ΔΣ του ΕΚΠ, ενώ ήταν σε εξέλιξη συνεδρίαση της ΕΕ της ΠΝΟ για την πορεία του απεργιακού αγώνα!

Η άθλια και πρωτόγνωρη ενέργεια των εργοδοτικών - κυβερνητικών συνδικαλιστών αποκαλύπτει τους δεσμούς αυτής της ομάδας της διοίκησης της ΠΕΝΕΝ με τους εφοπλιστές, την κυβέρνηση και τις συνδικαλιστικές παρατάξεις, που λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία, ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ - ΛΑΕ, σε βάρος των ναυτεργατών.
Η απαράδεκτη - προκλητική αυτή ενέργεια των εργοδοτικών - κυβερνητικών συνδικαλιστών εντάσσεται στη λυσσαλέα επίθεση εφοπλιστών και κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ ενάντια στην εργατική τάξη, για την κατάργηση των ΣΣΕ, την ισοπέδωση της Κοινωνικής Ασφάλισης, τη φοροληστεία, το χτύπημα των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.

Τα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ - "ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ" - ΠΕΕΜΑΓΕΝ - ΠΕΠΡΝ - ΠΕΣ/ΝΑΤ χαιρετίζουν τους χιλιάδες ναυτεργάτες, εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, φτωχούς αγρότες, συνταξιούχους, νεολαία που συμμετείχαν στις πολύμορφες απεργιακές και αγωνιστικές συγκεντρώσεις των ταξικών δυνάμεων του ΠΑΜΕ, ενάντια στο νόμο-λαιμητόμο σε Ασφαλιστικό - Φορολογικό, που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στις κατευθύνσεις της ΕΕ, του ΔΝΤ, του 3ου μνημονίου και έχουν ψηφίσει ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΠΟΤΑΜΙ και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις του ευρωμονόδρομου.

Περιφρουρούμε την 4ήμερη απεργία που ολοκληρώνεται την Τρίτη 10 Μάη στις 06.00 το πρωί.
Ρίχνουμε όλες μας τις δυνάμεις στα καράβια και στα σωματεία για την οργάνωση των νέων αγώνων, την ενίσχυση των δυνάμεων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, την ανασύνταξη και αντεπίθεση του εργατικού κινήματος, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης».

Απο: http://www.902.gr/eidisi/ergatiki-taxi/96326/dikio-ton-naytergaton-tha-krithei-stoys-katapeltes-ton-ploion