Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

14 Απριλίου, 2018

ΧΤΕΣ ΒΡΆΔΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΚΟΙΜΉΘΗΚΑΝ ΉΣΥΧΑ -ΑΥΡΙΟ;; --ΔΕΣ (πριν 13 χρόνια) το Π.Α.ΜΕ στη ΣΥΡΙΑ


Τα παιδάκια μου κοιμούνται ήσυχα. 
Κι ονειρεύονται τι θα παίξουν με τους φίλους τους, τι γλυκά θα φάνε, τι δώρα θα πάρουν, τι θα γίνουν όταν μεγαλώσουν.
Κάνουν όνειρα και στον ύπνο και στον ξύπνιο για το αύριο.
Θα ξυπνήσουν κι είναι μια μέρα ηλιόλουστη με τα πουλάκια να κελαηδούνε.

Άραγε στη Συρία υπάρχουν ακόμη πουλιά;
Ο ήλιος δεν μαύρισε από την πολύ τη σκόνη;
Στη Συρία τα παιδιά σήμερα κι οι γονείς τους δε θα ξυπνήσουν.
Για την ακρίβεια, δεν κοιμήθηκαν καθόλου.

30 ανθρωπιστικοί πύραυλοι έπεφταν στα κεφαλάκια τους για να τους σώσουν από τα δήθεν χημικά του ¨κακού¨΄Ασαντ, πριν ακόμη ο έστω κι αυτός ανύπαρκτος ΟΗΕ βγάλει ένα οποιοδήποτε πόρισμα.
Στη Δαμασκό αυτή τη στιγμή στην πλατεία Ομαγιάντ (στην έδρα της κυβέρνησης) οι Σύριοι είναι στους δρόμους ενάντια στην νέα ιμπεριλιαστική επίθεση!
Συμμετέχουν στρατιωτικοί, βουλευτές, αλλά και καλλιτέχνες, ενώ κυματίζουν σημαίες της Συρίας, της Ρωσίας, αλλά και του Ιράν.

Τώρα χρειάζεται κι ο δικός μας ξεσηκωμός!



Όταν το Π.Α.ΜΕ 
Πριν 13 χρόνια Προειδοποιούσε: 
--Τότε που 150 συνδικαλιστές και εργαζόμενοι Απ΄την Ελλάδα μεταβήκαμε στη Συρία, 
-Δείτε το Καραβάνι Αλληλεγγύης τι μήνυμα Έστειλε... 
-Για να Μην τα υποστούμε και Εμείς σαν Χώρα και σαν Λαός,
 μιας -όπως και στη Συρία- είμαστε στη μέση των ενεργειακών δρόμων και με υπέδαφος γεμάτο υδρογονάνθρακες :
Από την πορεία με τους Σύρους εργάτες στα υψίπεδα του Γκολάν

 Η πλούσια εμπειρία που αποκόμισε το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα από την τετραήμερη επαφή με τα συνδικάτα και το λαό της Συρίας είναι πολύτιμο εφόδιο στους καθημερινούς μικρούς και μεγάλους αγώνες. Για να έρθει πιο κοντά το μέλλον που οραματίζονται οι λαοί, χωρίς φτώχεια, πόλεμο και ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
Και ο αγώνας αυτός θα δίνεται ακόμα πιο αποφασιστικά, γιατί πατά γερά πάνω στο στέρεο έδαφος των αναγκών του εργαζόμενου λαού και παίρνει δύναμη από την αλληλεγγύη και το διεθνισμό, που σπάει τις τεχνητές διαχωριστικές γραμμές, αναδεικνύει πως τα δεινά και τα προβλήματα τα γεννά η ίδια πολιτική σε κάθε χώρα. 
Και αυτή έχει όνομα: Είναι το εκμεταλλευτικό σύστημα, ο ιμπεριαλισμός. 
Και απέναντί του οι λαοί πρέπει να σταθούν ενωμένοι, να παλέψουν για την ανατροπή της βάρβαρης Νέας Τάξης Πραγμάτων, που μέρα με την ημέρα θα γεννά ολοένα και περισσότερη φτώχεια, ανεργία, εξάρτηση και πολέμους.
Στη μαρτυρική Κουνέιτρα

Στα ερείπια της Κουνέιτρα κυμάτισαν οι σημαίες του ΠΑΜΕ
Αυτό το μήνυμα αναδείχτηκε ισχυρό μέσα από κάθε σταθμό της περιοδείας του ΠΑΜΕ στη Συρία.
 Και ιδιαίτερα στον κορυφαίο σταθμό. Στο οδοιπορικό στα υψίπεδα του Γκολάν και στη μαρτυρική πόλη Κουνέιτρα, που από το 1973, οπότε απελευθερώθηκε από την ισραηλινή κατοχή, παραμένει ερειπωμένη και κατεστραμμένη να μαρτυρά το βάρβαρο παρόν και μέλλον που στήνουν οι ιμπεριαλιστές για τους λαούς.

Οι Ισραηλινοί, το 1967, κατέλαβαν την περιοχή του Γκολάν (147 χωριά σε έκταση 1.500 χιλιομέτρων), στρατηγικής σημασίας για τα υπόγεια υδατικά αποθέματα της περιοχής. Προχώρησαν σε εκτοπισμούς χιλιάδων κατοίκων.
 Το 1973 οι συριακές δυνάμεις κατάφεραν να απελευθερώσουν την πόλη Κουνέιτρα, που σήμερα βρίσκεται περικυκλωμένη από συρματοπλέγματα και τάφους, με μοναδικά στοιχεία να μαρτυρούν τη ζωή που κάποτε υπήρχε τα κατεστραμμένα σπίτια, νοσοκομεία, σχολεία, εκκλησίες και τζαμιά.

Στην είσοδο αυτής της πόλης, σε μια ανοιχτή πλατεία, το πρωί της Κυριακής πραγματοποιήθηκε το Εργατικό Διεθνιστικό Φεστιβάλ. Πρωταγωνιστές οι νέοι άνθρωποι που υποδέχτηκαν τους Ελληνες εργαζόμενους με σημαίες και συνθήματα, με αθλητικές και πολιτιστικές επιδείξεις.

Στη συγκέντρωση ο εκπρόσωπος των συνδικάτων του Γκολάν μετέφερε τους χαιρετισμούς των εργαζομένων της περιοχής, που κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες δίνουν τη μάχη της επιβίωσης. 
Και σημείωσε πως η πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ , η υποστήριξη του εργαζόμενου λαού της Ελλάδας, στην προσπάθειά τους για την ειρήνη, είναι δυνατή απάντηση σε όσους θέλουν να απομονώσουν τη Συρία και το λαό της και εξαπολύουν κατηγορίες περί «τρομοκρατίας», για να δημιουργήσουν το έδαφος που τους χρειάζεται ώστε πιο εύκολα να επιχειρήσουν μια νέα επίθεση, μια νέα εισβολή και κατοχή, αντίστοιχη με αυτή του Ιράκ.
Δεν είστε μόνοι!

Ο Γιώργος Μαυρίκος, εκ μέρους της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ , αναφέρθηκε στα εγκλήματα που έχουν κάνει οι στρατοκράτες του Ισραήλ, τις δυσκολίες που επιβάλλουν στην καθημερινή διαβίωση και στον αγώνα για την επιβίωση, όπως την απαγόρευση της ελεύθερης μετακίνησης των εργαζομένων, την απαγόρευση των εξαγωγών της παραγωγής των αγροτών (μήλα κλπ.).
 Και σημείωσε: 
«Ηρθαμε να εκφράσουμε την αλληλεγγύη της εργατικής τάξης της χώρας μας στους εργαζόμενους της Συρίας. Γνωρίζουμε ότι ο συριακός λαός δεν είναι τρομοκράτης. Αυτοί που τρομοκρατούν είναι οι ιμπεριαλιστές, οι ΗΠΑ και η πολιτική τους. Ξέρουμε ότι αυτοί που κλαίνε για τη δολοφονία του Χαρίρι στο Λίβανο είναι υποκριτές και είναι αυτοί που ευθύνονται για τις εξελίξεις».
Και ο Γ. Μαυρίκος κατέληξε: «Δεν είσαστε μόνοι. Είμαστε μαζί σας. Ενώνουμε τη φωνή μας μαζί με τη δική σας και απαιτούμε να φύγουν τα ισραηλινά στρατεύματα από το Γκολάν και από τα αραβικά εδάφη. Απαιτούμε να σταματήσουν οι απειλές και οι πιέσεις των Αμερικανών σε βάρος της Συρίας».

Η αποστολή στο Γκολάν ολοκληρώθηκε με την επίσκεψη στο χώρο του νεκροταφείου, όπου κάθε δέντρο έχει κι ένα όνομα, είναι φορτωμένο με την ιστορία των θυμάτων και συμβολίζει την ελπίδα για ένα ειρηνικό και ελεύθερο μέλλον. 
Εκεί τα μέλη της αποστολής του ΠΑΜΕ φύτεψαν ένα δεντράκι ελιάς.

Πλατιά αναγνώριση της συμβολής του ΠΑΜΕ

Η αποστολή αλληλεγγύης του ΠΑΜΕ που ολοκληρώθηκε χτες με την επίσκεψη στο Κοινοβούλιο θεωρήθηκε από τους ίδιους τους Σύρους ως μια από τις σημαντικότερες, γιατί ακριβώς γίνεται σε περίοδο έντασης των απειλών από τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές που θέλουν να αποκτήσουν τον έλεγχο της περιοχής. 

Και το πόσο σημαντική ήταν η αποστολή το μαρτυρά το γεγονός της ιδιαίτερης προβολής από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της Συρίας. 

Αλλά κυρίως το αποδεικνύει η υποδοχή που επιφύλαξε ο συριακός λαός σε κάθε σταθμό της αποστολής , από την άφιξη στο αεροδρόμιο και τη φιλοξενία στο ξενοδοχείο όπου κατέλυσε, μέχρι την επίσκεψη στο μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη, την επίσκεψη στα γραφεία των Συριακών Συνδικάτων, την επίσκεψη στην ιστορική πόλη της Παλμύρα που κουβαλά πάνω της την ιστορία του τόπου, την κουλτούρα, τα ήθη και τα έθιμα του συριακού λαού στο πέρασμα των αιώνων.

Τώρα χρειάζεται κι ο δικός μας ξεσηκωμός!