ΒΑΖΟΥΜΕ..ΤΑ ΚΟΝΔΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΕΜΟ..ΨΗΛΑ #ΚΟΥΛΗΣ

«Το περιβόητο "καλάθι της ΔΕΘ" αποδείχθηκε ότι είναι γεμάτο με μέτρα-παροχές και "μεταρρυθμίσεις" για τους επιχειρηματικούς ομίλους, ιδιαίτερα εκείνους που ετοιμάζονται να "ξεκοκαλίσουν" τα κονδύλια της πολεμικής οικονομίας και των εξοπλισμών. Για τον λαό όλα αυτά προμηνύουν επιδείνωση της θέσης του, ενώ και όσα παρουσιάζονται ως "παροχές" αποτελούν είτε μια ελάχιστη επιστροφή από την τεράστια φοροληστεία από την οποία προκύπτουν τα θηριώδη πλεονάσματα είτε "αδειανό πουκάμισο", όπως η μείωση της άμεσης φορολογίας στους νέους, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων δουλεύουν με τον κατώτατο μισθό, με ημιαπασχόληση ή με "μαύρη", ανασφάλιστη εργασία και φυσικά πληρώνουν τους υπέρογκους έμμεσους φόρους.

Πίσω από τη μαγική εικόνα που προσπάθησε, κατά την προσφιλή του συνήθεια, να παρουσιάσει ο κ. Μητσοτάκης, βρίσκονται όλα αυτά για τα οποία διαδήλωναν την ίδια ώρα δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στο κέντρο της Θεσσαλονίκης με τα εργατικά σωματεία και τους φορείς τους: 

Η δουλειά μέχρι και για 13 ώρες την ημέρα, οι μισθοί που τελειώνουν στις 15 του μήνα, ο εδώ και χρόνια κατηργημένος 13ος και 14ος μισθός για τους δημοσίους υπαλλήλους και οι αντίστοιχες συντάξεις, η άθλια κατάσταση στο ΕΣΥ, οι ελλείψεις στην εκπαίδευση κλπ.

Τις όποιες "φοροελαφρύνσεις" εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, τις έχει προεισπράξει η κυβέρνηση δυο και τρεις φορές με τους άδικους άμεσους και έμμεσους φόρους, με τα τεκμήρια των αυτοαπασχολουμένων και βέβαια δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να μετριάσουν τη συνεχή αύξηση των τιμών σε κρίσιμα αγαθά, όπως τα τρόφιμα, το ρεύμα, τα ενοίκια. 

Άλλωστε, η συντριπτική πλειονότητα των φορολογικών εσόδων, περίπου 95%, προέρχεται από τα λαϊκά στρώματα, ενώ η αύξησή τους είναι κατά βάση τα "πανωτόκια" της ακρίβειας που "καλπάζει".

Όσα βιώνει ο λαός από τη μία και τα κέρδη-ρεκόρ των εισηγμένων στο χρηματιστήριο, των τραπεζών, των ενεργειακών ομίλων, των σούπερ μάρκετ, των βιομηχάνων της πολεμικής οικονομίας από την άλλη, αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, δηλαδή της ανάπτυξης που ευαγγελίζονται κυβέρνηση και κόμματα του συστήματος, της άδικης καπιταλιστικής ανάπτυξης, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε νέα κρίση, την οποία θα επιχειρήσουν να φορτώσουν και πάλι στον λαό, όπως συμβαίνει και σε άλλες χώρες της ΕΕ.

Κενό γράμμα θα αποδειχθούν και πάλι οι εξαγγελίες για το δημογραφικό, που αποτελούν απλά μια ανακύκλωση πολιτικών, οι οποίες έχουν οδηγήσει στο σημείο να κλείνουν φέτος πάνω από 750 σχολεία λόγω έλλειψης μαθητών, αφού δεν απαντούν στο αμείλικτο ερώτημα: πώς θα κάνουν οικογένεια τα νέα ζευγάρια με τα ενοίκια στα ύψη, με ανύπαρκτες και εμπορευματοποιημένες κοινωνικές υπηρεσίες και δουλεύοντας 13 ώρες τη μέρα για να τα βγάλουν πέρα;

Αντίστοιχα, οι εξαγγελίες που παρουσιάζονται σαν απάντηση στο στεγαστικό, είναι στην ουσία επιδότηση των μεγαλοκατασκευαστών, τη στιγμή που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν εκτάσεις του Δημοσίου για κατασκευή εργατικής-λαϊκής κατοικίας, με επανασύσταση του ΟΕΚ, που κατήργησαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Το μόνο στο οποίο ήταν ειλικρινής ο κ. Μητσοτάκης είναι η προσήλωσή του στις αντιλαϊκές οδηγίες της ΕΕ, στη δημοσιονομική πειθαρχία της, στην αποπληρωμή του κρατικού χρέους νωρίτερα ακόμα και από τις δεσμεύσεις, στο σύμφωνο σταθερότητας, στην στροφή στην πολεμική οικονομία και τους εξοπλισμούς, σε όλα αυτά που υλοποιεί με ζήλο και τα οποία αποδέχονται όλα τα κόμματα της ευρωενωσιακής κανονικότητας. 

Εκεί μπορεί να βρει και τις συναινέσεις που αναζητά για την περιβόητη "πολιτική σταθερότητα", που σημαίνει μόνο αστάθεια για τα δικαιώματα και τη ζωή του λαού.

Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να βρίσκεται σταθερά και αταλάντευτα απέναντι σε αυτή την πολιτική που φέρνει νέα μεγάλα αδιέξοδα και απειλές για τον λαό και που δεν παίρνει από "rebranding" κάθε λογής νέων και παλιότερων δήθεν Μεσσιών, αλλά μόνο από ανατροπή και ριζική εκ βάθρων αλλαγή, μέσα από ένα μεγάλο, πανελλαδικά συντονισμένο, ταξικά προσανατολισμένο κίνημα σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, το οποίο θα βάλει στο προσκήνιο τις πραγματικές σύγχρονες ανάγκες των πολλών, κόντρα στα κέρδη των λίγων εκμεταλλευτών».
902.gr

Η ΙΑΠΩΝΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠ' ΤΗΝ ΒΙΤΡΙΝΑ By Semina Digeni #ΕΛΆΤΕ_ΝΑ_ΓΙΝΟΥΜΕ_ΙΑΠΩΝΙΑ

 

Semina Digeni

2 ώρ. ·

Στο δεύτερο μέρος του κειμένου μου στον Ριζοσπάστη, για την Ιαπωνία, ξεκινάω με κάτι που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Αισθάνθηκα από τις πρώτες μέρες πως οι παραδόσεις και οι αρχαίοι θρύλοι της συνεχίζουν να έχουν δύναμη στο παρόν. Οι γιορτές, οι πομπές με τύμπανα και δράκους, τα ξόρκια στα ιερά του Σίντο και οι μοναχοί του Ζεν, που ψιθυρίζουν μάντρα, δεν είναι φολκλόρ για τουρίστες, είναι κομμάτι της καθημερινότητας.

●Οι Ιάπωνες εξακολουθούν να μιλούν για τα yokai, τα πνεύματα που στοιχειώνουν δάση και ποτάμια, για τα φαντάσματα των αδικημένων, ή για τον Kappa, το πλάσμα με το κέλυφος χελώνας, που πνίγει απρόσεκτους. Αυτοί οι μύθοι συνδέουν μ' έναν παράξενο τρόπο την υπερσύγχρονη μητρόπολη με το αρχέγονο, ενώ στον πολιτισμό τολμά να δείξει τον δικό της κόσμο.

●Η ιαπωνική τέχνη δεν φοβάται το σκοτάδι, μπορεί να δίνει μορφή στο άρρητο. Στο σινεμά, από τον Ακίρα Κουροσάβα μέχρι τον Χαγιάο Μιγιαζάκι και τους νέους σκηνοθέτες του animation, εξάγει φαντασία, φιλοσοφία, αλλά και σκληρές εικόνες πραγματικότητας. Στη λογοτεχνία, ο Χαρούκι Μουρακάμι έγινε παγκόσμια φωνή με τη μαγική του αφήγηση. Ο Κενζαμπούρο Οε έδωσε πιο πολιτική διάσταση, ενώ νεότεροι συγγραφείς, όπως η Μιέκο Καουκάμι, φωτίζουν την καθημερινή ζωή των γυναικών, την αποξένωση και τη μοναξιά στις μητροπόλεις.

■Φαγητό: Απλότητα και τελετουργία

Το ιαπωνικό φαγητό, δε, είναι κάτι πολύ περισσότερο από σούσι και ράμεν. Είναι μια φιλοσοφία ζωής. Μικρές μερίδες, ποικιλία πιάτων, αρμονία γεύσεων και υφών. Η λογική τού «να χορταίνεις κατά 80%» δείχνει πώς η κουζίνα συνδέεται με την υγεία και τη μακροζωία. Το γεύμα είναι τελετουργία, από το kaiseki - το πολυτελές, σερβιρισμένο σε πολλά στάδια δείπνο - μέχρι το απλό μπεντό στο τρένο, τη σούπα miso και το παγκόσμιο brand της, το σούσι.

●Αυτά είναι τα θεμέλια μιας διατροφής που στηρίζεται σε ισορροπία. Ενα από τα πολλά που εντυπωσιάζει έναν ξένο στην Ιαπωνία είναι η συνύπαρξη, δίπλα σε ένα video game arcade υπάρχει ένα παλιό ναόσπιτο με φανάρια και σκιές. Δίπλα σε μια βιτρίνα με manga, ένα μικρό βιβλιοπωλείο που πουλάει κλασική ποίηση του Μπασό. Και μέσα στην πιο θορυβώδη μητρόπολη, μπορείς να βρεις ένα σιωπηλό σούσι μπαρ όπου ο μάγειρας δημιουργεί με ιερή προσήλωση.

■Ισότητα στα λόγια, ανισοτιμία στην πράξη

Βέβαια πίσω από τη βιτρίνα της υπερσύγχρονης Ιαπωνίας, του τεχνολογικού θαύματος, υπάρχουν και θύματα. Οπως οι γυναίκες, που συνεχίζουν να παλεύουν με χαμηλούς μισθούς, σεξιστικά στερεότυπα και την αόρατη «διπλή βάρδια» του σπιτιού. Μια καπιταλιστική κοινωνία που τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα, κρατά τις γυναίκες δεμένες στα δεσμά της ανισοτιμίας. Τελικά, οι παλιές αλυσίδες δύσκολα σπάνε...

●Μόλις ένα 15% φτάνει σε θέσεις διοίκησης και 8 στις 10 εγκαταλείπουν την καριέρα μετά το πρώτο παιδί. Σε μια «υπερδύναμη» του 21ου αιώνα, οι γυναίκες συνεχίζουν να βρίσκονται «στο πίσω κάθισμα».

Ενώ δουλεύουν πολύ, πληρώνονται λιγότερο. Ο μισθός τους είναι, κατά μέσο όρο, 25% χαμηλότερος από των ανδρών για τις ίδιες θέσεις. Οι περισσότερες βρίσκονται σε «μη κανονικές θέσεις» (part-time, προσωρινά συμβόλαια), χωρίς προοπτική εξέλιξης. Μετά τη δουλειά στο γραφείο ή στο κατάστημα, αρχίζει η άλλη δουλειά, σπίτι, παιδιά, ηλικιωμένοι γονείς.

●Παρά τις υποσχέσεις περί «σύγχρονης ισότητας», η ιαπωνική κοινωνία εξακολουθεί να φορτώνει στις γυναίκες το μεγαλύτερο βάρος της οικογένειας. Το αποτέλεσμα; Εξάντληση, ανασφάλεια, αδιέξοδα. Ολο και περισσότερες νέες γυναίκες αρνούνται τον γάμο και την παραδοσιακή οικογενειακή ζωή. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που η Ιαπωνία έχει τόσο χαμηλή γεννητικότητα, η γυναίκα ξέρει ότι αν κάνει παιδί, η καριέρα της σχεδόν τελειώνει.

Στην καθημερινότητα οι γυναίκες βιώνουν πίεση να είναι «υπάκουες», «χαριτωμένες» και να μη μιλούν δυνατά. Στο τρένο, η σεξουαλική παρενόχληση είναι τόσο συχνή που δημιουργήθηκαν ξεχωριστά βαγόνια για γυναίκες.

●Από hostess clubs μέχρι «maid cafes», η βιομηχανία ψυχαγωγίας της Ιαπωνίας χτίζει κέρδη πάνω στην εικόνα της γυναίκας - υπηρέτριας, της γυναίκας - μαριονέτας. Αυτή η κανονικοποίηση του ρόλου της γυναίκας ως «διακοσμητικού αντικειμένου» ενισχύει τη νοοτροπία ότι η θέση της είναι στην υπηρεσία του άντρα.

Κι ενώ όλο και περισσότερες αντιδρούν, οι διαμαρτυρίες τους περιορίζονται σε κινήσεις όπως το «#KuToo», ενάντια στην υποχρέωση γυναικών να φορούν τακούνια στη δουλειά, ή σε οργανώσεις που διεκδικούν ίση αμοιβή και προστασία από παρενόχληση. Οι νέες γενιές αρνούνται να υποταχθούν στα παλιά σχήματα. Ομως όσο οι γέφυρες ανάμεσα στα δύο σύμπαντα δεν κλείνουν, η κοινωνία παραμένει μισή.

■Η κουλτούρα της υπερεργασίας

Η Ιαπωνία είναι διεθνώς γνωστή για το φαινόμενο karoshi, τον «θάνατο από υπερβολική εργασία». Υπάλληλοι σε εταιρείες τεχνολογίας, τραπεζικοί, εργάτες παραγωγής, συχνά δουλεύουν 12 και 14 ώρες τη μέρα, με ελάχιστες ημέρες άδειας. Το ποσοστό των εργαζομένων που απασχολούνται σε «μη κανονικές θέσεις» είναι 37%. Οι υπερωρίες είναι συχνά απλήρωτες, αλλά θεωρούνται «αυτονόητη απόδειξη αφοσίωσης».

1 στους 4 εργαζόμενους δηλώνει ότι δουλεύει πάνω από 60 ώρες την εβδομάδα. 1 στους 5 Ιάπωνες ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ τα μονογονεϊκά νοικοκυριά φτάνουν το 50%. Ο εργαζόμενος που φεύγει πρώτος από το γραφείο στιγματίζεται, αφού η παραμονή έως αργά ισοδυναμεί με «πίστη» στην εταιρεία.

■Η λεγόμενη «μεσαία τάξη» στα όρια της φθοράς και οι αόρατοι φτωχοί

Το «ιαπωνικό όνειρο» της σταθερής δουλειάς, της οικογένειας και του μικρού σπιτιού ξεθωριάζει. Η «μεσαία τάξη» ζει με το άγχος ότι μπορεί εύκολα να γλιστρήσει προς τη φτώχεια. Το κοινωνικό κράτος είναι ασθενικό, η Υγεία και η Πρόνοια βαραίνουν τον ίδιο τον πολίτη και την οικογένεια. Κι ενώ προβάλλεται διεθνώς σαν χώρα χωρίς μεγάλη φτώχεια, αυτό δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση. Εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε μικροσκοπικά διαμερίσματα (wan-room mansions) ή ακόμη και σε «internet cafe refuges», πληρώνοντας ανά ώρα για μια καρέκλα και ένα κουβερτάκι.

●Οι ηλικιωμένοι, που οι συντάξεις τους δεν επαρκούν, αναγκάζονται να δουλεύουν ως φύλακες ή καθαριστές. Πολλοί φτωχοί ηλικιωμένοι καταλήγουν να διαπράττουν μικροκλοπές, ώστε να φυλακιστούν και να έχουν στέγη και φαγητό. Οι ανισότητες μεγαλώνουν και η κοινωνία, πίσω από την εικόνα της «ομοιογένειας», κρύβει μια σιωπηλή περιθωριοποίηση.

●Ο ιαπωνικός καπιταλισμός είναι ταυτόχρονα παραγωγικός και ανελέητος. Από τη μία πλευρά, προσφέρει σταθερότητα στους ισχυρούς εταιρικούς ομίλους, που κινούν την οικονομία και εξάγουν τεχνολογία. Από την άλλη, για τον απλό εργαζόμενο και τους φτωχούς το μοντέλο αυτό είναι ένα καθεστώς πίεσης και υπερεργασίας, χωρίς ουσιαστικό κοινωνικό κράτος να στηρίξει όσους μένουν πίσω. Το ιαπωνικό κράτος, όπως σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, δεν είναι «προνοιακό» κράτος. Δεν εγγυάται στέγη, ούτε αξιοπρεπές εισόδημα. Η «φροντίδα» είναι ατομική ευθύνη και της οικογένειας ή, αν δεν υπάρχει, του ίδιου του εργαζόμενου.

●Η χώρα δείχνει συχνά σαν ένα καλοκουρδισμένο ρολόι. Αλλά αν κοιτάξεις καλύτερα, θα δεις πως το ρολόι αυτό χτυπά με ταχύτητα που συνθλίβει ανθρώπους, από τα γραφεία των εταιρειών μέχρι τα φτωχικά καταλύματα των αόρατων.

Πριν από μερικά χρόνια, μάλιστα, η κυβέρνηση όρισε υπουργό «μοναξιάς» για να αντιμετωπίσει τα φαινόμενα κοινωνικού αποκλεισμού και την κατακόρυφη αύξηση των αυτοκτονιών στη χώρα εν μέσω πανδημίας...

https://www.facebook.com/semina.digenic/posts/pfbid029z1eTJ7ButSZPGWdqJYrTZjd1AapJUEn9wG62RXrjmMSLf5WiNhDEmCKamsLvMQYl

Τι είναι αλήθεια στην εποχή των αλγορίθμων By Fragkiska Megaloudi

Fragkiska Megaloudi

14 ώρ. ·
Πριν λίγους μήνες χρειάστηκε, για επαγγελματικούς λόγους, να βρω στοιχεία για μια νορβηγική εταιρεία φυτοφαρμάκων που προβάλλει τα προϊόντα της ως «πράσινη λύση». Τα στελέχη της εμφανίζονται σε διεθνή φόρουμ, στον ΟΗΕ, στην ΕΕ, έχουν βραβευθεί ως «champions» του περιβάλλοντος και διαμορφώνουν πολιτικές. Όμως η ίδια εταιρεία κατηγορείται για δολοφονίες ακτιβιστών στη Λατινική Αμερική, αρπαγή γης και παραπλανητική παρουσίαση επικίνδυνων προϊόντων.

 Κι όμως, στο διαδίκτυο δεν βρίσκεις σχεδόν τίποτα. Ο λόγος είναι ότι πληρώνουν τεράστια ποσά στη Google, προσλαμβάνουν ειδικές εταιρείες για να σβήνουν το ηλεκτρονικό τους αποτύπωμα, κάνουν επιθετικό lobbying και στηρίζονται σε ένα ολόκληρο σύστημα που φιμώνει κάθε άλλη φωνή.
Φανταστείτε λοιπόν τώρα τι κάνει μια τεράστια μηχανή γενοκτονίας όπως η ισραηλινή κυβέρνηση.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, το Ισραήλ έχει υπογράψει ειδική συμφωνία με τη Google για ένα εξάμηνο (Ιούνιος–Δεκέμβριος 2025), ύψους 45 εκατομμυρίων δολαρίων, προκειμένου να αλλοιώσει, να εξαφανίσει και να αναστρέψει την εικόνα για την πείνα που το ίδιο προκάλεσε στη Γάζα.
Έτσι κυκλοφορούν «ενημερωτικά» βίντεο και άρθρα που ο αλγόριθμος προβάλλει ψηλά στο feed, προωθώντας την ισραηλινή προπαγάνδα περί "ανύπαρκτου λιμού". Όταν ο Νετανιάχου ανακοίνωσε τη διακοπή ακόμη και της ελάχιστης βοήθειας προς τους Παλαιστίνιους και τον πλήρη αποκλεισμό της Γάζας, η μοναδική ανησυχία που τέθηκε στην Κνεσέτ ήταν πώς θα αντιμετωπιστεί η διεθνής κατακραυγή. Η απάντηση ήταν συγκεκριμένα κονδύλια:
* 45 εκατομμύρια δολάρια στη Google/YouTube
* 3 εκατομμύρια δολάρια στο X (Twitter)
* 2,1 εκατομμύρια δολάρια σε Outbrain/Teads
Το Outbrain συνεργάζεται με μεγάλα διεθνή μέσα (CNN, The Guardian, Haaretz κ.ά.) και τοποθετεί χορηγούμενα άρθρα ή links που μοιάζουν με κανονικές ειδήσεις. 

Το Teads ειδικεύεται σε βίντεο διαφημίσεις που εμφανίζονται μέσα σε άρθρα και social media. Με απλά λόγια, προκειται για δύο πλατφόρμες που πλημμυρίζουν το διαδίκτυο με πληρωμένα «άρθρα» και βίντεο που παρουσιάζονται ως ενημέρωση, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για προπαγάνδα με τον μανδύα της είδησης.

Θα μου πείτε, ο κόσμος ξέρει. Πράγματι, ο περισσότερος κόσμος τώρα ξέρει – αλλά αυτό έγινε επειδή η γενοκτονία έφτασε σε τέτοιο μέγεθος που ήταν αδύνατο πλέον να κρυφτεί, ακόμη και από τον πιο εξελιγμένο αλγόριθμο. Χρειάστηκε όμως ένας χρόνος για να φτάσουμε ως εδώ, και οι κυβερνήσεις μας συνεχιζουν να "καταδικάζουν" δημόσια το Ισραήλ και την ίδια στιγμή να συνάπτουν εμπορικές συμφωνίες στο παρασκήνιο μαζί του.

Θα μου πείτε, και η Χαμάς κάνει προπαγάνδα. Σαφώς και κάνει, αλλά δεν διαθέτει ούτε τα εκατομμύρια, ούτε την ατιμωρησία, ούτε τα μέσα που μπορεί να ξοδεύει το κράτος του Ισραήλ.

Το τι είναι αλήθεια στην εποχή των αλγορίθμων, στην εποχή που ο συνεχής βομβαρδισμός με ειδήσεις και το ατελείωτο scroll προκαλεί σε όλους διάσπαση προσοχής, είναι το ζητούμενο.

Και όσο πιο πολύ διασπάται η προσοχή μας, τόσο πιο εύκολο είναι να δεχόμαστε γεγονότα ως αλήθεια.

Δημοσίευση του χρήστη Fragkiska

---

10 ώρ. ·

10 συμβουλές για να βρεις δουλειά σε διεθνή (και ελληνικά) ΜΜΕ και να γράφεις όπως οι «έγκυροι» δημοσιογράφοι όταν καλύπτεις ευαίσθητα θέματα όπως η γενοκτονία της Παλαιστίνης:

1. Πάντα και παντού παθητική φωνή

Αντί για «ο ισραηλινός στρατός βομβάρδισε καταυλισμό και σκότωσε 40 ανθρώπους», γράψε «40 άνθρωποι σκοτώθηκαν σε βομβαρδισμό». Σημασία δεν έχει ποιος το έκανε- αρκεί να πούμε ότι «κάποιοι» γενικά και αόριστα σκοτώθηκαν.

2. Πρόσθεσε τη λέξη Χαμάς παντού

«Το υπουργείο Υγείας στη Χαμάς-ελεγχόμενη Γάζα ανακοίνωσε…» -έτσι, ακόμα κι αν μιλάμε για νεκρά παιδιά, η λέξη Χαμάς θα μείνει στο μυαλό.

3. Αναπαρήγαγε δηλώσεις “ισραηλινών αξιωματούχων”

«Σύμφωνα με τον ισραηλινό στρατό…» ή «Ισραηλινοί αξιωματούχοι αναφέρουν…». Δεν χρειάζεται διασταύρωση- η είδηση βγήκε.

4. Απόφυγε τη λέξη «Παλαιστίνη»

Πες «Γάζα» ή «Άραβες του Ισραήλ». Το έθνος εξαφανίζεται, η είδηση «εξισορροπείται».

5. Η ιστορία ξεκινάει αποκλεισιτκά στις 7 Οκτωβρίου 2023

Ξέχνα Νάκμπα, κατοχή, εποικισμούς, αποκλεισμό Γάζας. Για τα μίντια όλα αρχίζουν με «την επίθεση της Χαμάς».

6. Απέφυγε όρους όπως αποικιοκρατία, απαρτχάιντ, κατοχή

Πες το καλύτερα «δύσκολη γειτονιά», «αιώνια διαμάχη» ή «θρησκευτική σύγκρουση».

7. Μην γράψεις ποτέ «εθνοκάθαρση» ή «γενοκτονία»

Πες το «μετακινήσεις πληθυσμών», «εκτοπισμοί λόγω συγκρούσεων». Τις βαριές λέξεις κράτα τες μόνο για Ρωσία ή άλλους «εχθρούς της Δύσης». Για το Ισραήλ γράφουμε «σύγκρουση», «κύκλος βίας» ή «τραγωδία».

8. Η παλαιστινιακή αντίσταση = τρομοκρατία

Μην μπερδεύεσαι με διεθνές δίκαιο ή ιστορικά παραδείγματα (Αλγερία, Ν. Αφρική κ.λπ.). Η λέξη-κλειδί είναι «τρομοκράτες». Χρησιμοποίησέ τη για όλα.

9. Πες την αλήθεια μόνο όταν δεν γίνεται αλλιώς

Όταν η καταστροφή έχει φτάσει σε σημείο που δεν κρύβεται. Τότε, πρόσθεσε λίγο «ανθρώπινο δράμα» και όλα καλά.

10. Κλείσε πάντα με λίγο «ισορροπημένο» σχόλιο

Ένα «δύο πλευρές του νομίσματος», ένα «η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση» ή κάτι πιο «ανθρώπινο», όπως: «Στην τελική, οι απλοί άνθρωποι παντα υποφέρουν». Έτσι κάνεις το σχόλιό σου απολιτικ, ακίνδυνο και ετοιμο για καταναλωση.

Συγχαρητήρια — προσλήφθηκες!

((Η ανάρτηση είναι καυστική. Το λινκ απ’ όπου εμπνεύστηκε θα το βρείτε στο πρώτο σχόλιο.)

Fragkiska Megaloudi

Εμπνευστηκα την αναρτηση απο αυτο εδω το αρθρο και νομιζω θα γραψω και αλλο αποκλειστικα για ελληνικα ΜΜΕ και το ωπς καλυπτουν τη μεταναστευση και τα σκανδαλα 

https://palestinechronicle.substack.com/p/how-to-justify-the-genocide-in-palestine?fbclid=IwY2xjawMm1iZleHRuA2FlbQIxMABicmlkETBhT2JGOFNkVWdPaDM2S2tTAR4kYazasSjZySxoIpdCsy-ZynOKFCxK9bzZRKYrDd77s2zhOA44ioIigTFNKA_aem_XRar-orJOS9sKOXoSBcrNg

•