Κριτήριο ψήφου και δράσης να γίνουν οι σύγχρονες ανάγκες των φοιτητών και των σπουδαστών

Μπροστά μας έχουμε τη μάχη των φοιτητικών - σπουδαστικών εκλογών. Οι εκλεγμένοι με τα ψηφοδέλτια της Πανσπουδαστικής ΚΣ στα Διοικητικά Συμβούλια των συλλόγων προτείνουν οι εκλογές να διεξαχθούν στις 18 Μάη, με εκλογοαπολογιστικές συνελεύσεις των συλλόγων. 

Προτείνουν, δηλαδή, η απόφαση να ληφθεί από τους φοιτητές και τους συλλόγους και όχι πίσω από τις πλάτες των φοιτητών, όπως κάθε χρόνο κάνουν σε διαπαραταξιακά μαζέματα οι δυνάμεις ΔΑΠ - ΠΑΣΠ - ΕΑΑΚ - ΑΡΕΝ.

Να δυναμώσει η συλλογική διεκδίκηση για τις σύγχρονες ανάγκες των φοιτητών - σπουδαστών

Οι φοιτητικές εκλογές μπορεί και πρέπει να αποτελέσουν σταθμό στη μαχητική απάντηση της νεολαίας. 

Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ θα συνεχίσουν να δίνουν και το επόμενο διάστημα όλες τις δυνάμεις τους για να οργανωθούν κινητοποιήσεις ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. 

Για να συνεχιστούν οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης για τους πρόσφυγες από τους φοιτητικούς - σπουδαστικούς συλλόγους και όλο το λαό, κόντρα στις αποφάσεις της ΕΕ και της κυβέρνησης που τους εγκλωβίζουν στη χώρα μας αλλά και στο ρατσιστικό δηλητήριο των ναζί της Χρυσής Αυγής.

Είναι σημαντικό βήμα, την επόμενη μέρα, κυβέρνηση και ΕΕ να βρουν μπροστά τους μπλοκ συλλόγων και φοιτητών που απαιτούν, διεκδικούν τις σπουδές και τη ζωή που τους αξίζουν και δεν συμβιβάζονται.

Είναι αναγκαίο ο συσχετισμός, οι αποφάσεις και η δράση των συλλόγων να αποτελούν αγκάθι στα σχέδια κυβέρνησης - ΕΕ - μονοπωλίων, «να νιώθουν την ανάσα της νεολαίας» κάθε φορά που σχεδιάζουν να τσακίσουν τα δικαιώματά της.

Η εκλογή περισσότερων αγωνιστών συνδικαλιστών που συμμετέχουν στο ψηφοδέλτιο της Πανσπουδαστικής ΚΣ στα Διοικητικά Συμβούλια των συλλόγων αποτελεί βάση για να δυναμώσει η πάλη και η διεκδίκηση για τις σύγχρονες ανάγκες.

Είναι απαραίτητο για να ζωντανέψουν οι σύλλογοι, να αποτελέσουν πηγή συζήτησης, συλλογικής δημιουργίας, αθλητικής και πολιτιστικής δραστηριότητας, να σπάσει στην πράξη η λογική ότι «ο σύλλογος είναι κάτι έξω από τη ζωή μου».

Τι φταίει για την κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι νέοι στις σπουδές και το μέλλον τους;

Στο πανεπιστήμιο, γίνεται σοβαρή προσπάθεια από το σύστημα να πείσει τους φοιτητές ότι λύση στα προβλήματά τους είναι η επιχειρηματικότητα, η ανταγωνιστικότητα, η καινοτομία, η πιο στενή σύνδεση της αγοράς με τα ιδρύματα. 

Αυτά διδάσκουν στα μαθήματα η πλειοψηφία των καθηγητών. 

Αυτά υπερασπίζονται στα διάφορα ψευτοσεμινάρια οι επιχειρηματίες - «επιστήμονες». 

Αυτοί είναι οι στόχοι της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως διατυπώνονται και στο πόρισμα του «εθνικού διαλόγου για την Παιδεία». Αυτές είναι οι προτάσεις των ΔΑΠ και ΠΑΣΠ. Αυτές είναι και οι κατευθύνσεις της ΕΕ για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Μπορεί να προβληματιστεί κάθε φοιτητής και σπουδαστής:

-- Πώς γίνεται ελληνικά πανεπιστήμια και ΤΕΙ κάθε χρόνο να ανεβαίνουν κατάταξη στις λίστες αξιολόγησης και ανταγωνιστικότητας και, ταυτόχρονα, κάθε χρόνο να υπάρχουν λιγότεροι καθηγητές, λιγότερος υλικοτεχνικός εξοπλισμός και λιγότερα συγγράμματα;

-- Αφού, όπως μας λένε, οι επιχειρηματίες επενδύουν στα ιδρύματα για την πρόοδο της επιστήμης, πώς γίνεται να πετσοκόβονται τα προγράμματα σπουδών και να πετάγεται βασική επιστημονική γνώση έξω από τα μαθήματα;

-- Οι 1.500.000 άνεργοι στην Ελλάδα δεν πρόκοψαν επειδή δεν είχαν καλή ιδέα και δεν έκαναν start up επιχειρήσεις;

Ζαλίζουν τα μυαλά των φοιτητών και των σπουδαστών για την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα αλλά κρύβουν ότι στο σημερινό σύστημα η ανάπτυξη στους τομείς της τεχνολογίας, Ενέργειας και χρηματοπιστωτικού κλάδου θα οδηγήσει έως το 2020 σε 7,1 εκατομμύρια απολύσεις. Αυτό σημαίνει επιστήμη στην υπηρεσία των κερδών των λίγων και όχι στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών.

Ακούμε καθημερινά στις σχολές για την ανταγωνιστικότητα που πρέπει να ανέβει και ότι τάχα αυτό θα βοηθήσει και τους φοιτητές και σπουδαστές - αυριανούς εργαζόμενους. 

Το τι σημαίνει ανταγωνιστικότητα για την πλειοψηφία των φοιτητών - σπουδαστών και για τους εργαζόμενους το απαντάει καλύτερα ο Κλ. Ρέγκλινγκ, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας: 

«Η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας βελτιώθηκε σημαντικά. Ο λόγος είναι ότι οι μισθοί και οι συντάξεις έχουν μειωθεί κατά 30% έως 40%. Όλα αυτά πρέπει να συνεχιστούν».

Τα μονοπώλια χρειάζονται φτηνό, ευέλικτο εργατικό και επιστημονικό δυναμικό. Χρειάζονται επιστήμονες, που θα ξέρουν όχι όσα έχουν κατακτήσει η επιστήμη και η ανθρώπινη σκέψη αλλά όσα έχει ανάγκη ο επιχειρηματίας. 

Χρειάζονται εργαζόμενους πειθαρχημένους που θα έχουν μάθει να ταυτίζουν τα συμφέροντά τους με αυτά της επιχείρησης. 

Έχουν ανάγκη από εργαζόμενους που θα θεωρούν φυσιολογικό να κόβονται ο μισθός, το βιβλιάριο υγείας κ.λπ., εάν «είναι αυτό που θα βοηθάει την ανάπτυξη της επιχείρησης» .

Η εξασφάλιση της κερδοφορίας των μονοπωλίων είναι η μήτρα που γεννά τα προβλήματα της νεολαίας. 

Γι' αυτό όλοι οι επίδοξοι χαλίφηδες στην κυβερνητική καρέκλα, νέοι - παλιοί, αριστεροί - δεξιοί, συνεχίζουν την επίθεση στο λαό και τη νεολαία από εκεί που την άφησαν οι προηγούμενοι. Για να εξασφαλιστούν τα κέρδη των μεγαλοεπιχειρηματιών πετσοκόβονται μισθοί, συντάξεις, Ασφάλιση, υποχρηματοδοτούνται τα ΑΕΙ - ΤΕΙ, υποβαθμίζονται οι σπουδές μας, αυξάνεται το κόστος σπουδών. Την ίδια στιγμή, οι κόντρες μεγάλων οικονομικών συμφερόντων βάζουν μπουρλότο στην περιοχή μας, με τον κίνδυνο ενός πιο γενικευμένου πολέμου να είναι πιο ορατός.

Ήρθε η ώρα να τους απογοητεύσουμε εμείς!

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις πολλοί φοιτητές και σπουδαστές νιώθουν ότι τους «αδειάζουν», αφού τους διέψευσαν τις προσδοκίες, αφού αποδείχτηκε απάτη η «πρώτη φορά αριστερά» που τάχα θα βελτίωνε κάπως τη ζωή των ίδιων και των οικογενειών τους.

Ήρθε η ώρα να απογοητεύσουμε το σύστημα, τις κυβερνήσεις και τα κόμματα που το υπηρετούν. Θέλουν το φοιτητικό κίνημα να κάνει δικούς του στόχους τις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων, να επικρατούν ο συμβιβασμός με την αντιλαϊκή πολιτική, η ατομική λύση.

Αποδυναμώνουμε όσους:

-- Επαιξαν με τις ελπίδες, τις αγωνίες και τις ανάγκες της νεολαίας. Την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, τους σημερινούς εκπροσώπους της στα ΑΕΙ - ΤΕΙ που λέγονται «ΜΠΛΟΚΟ» και τους χτεσινούς της εκπροσώπους, της ΑΡΕΝ (που νομίζουν ότι οι φοιτητές έχουν πάθει αμνησία και ξεχνάνε εύκολα...).

-- Θέλουν το κίνημα χειροκροτητή της αντιλαϊκής πολιτικής, τις παρατάξεις της ΝΔ (ΔΑΠ) και του ΠΑΣΟΚ (ΠΑΣΠ). Υμνούν τις προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ λες και οι φοιτητές δε θυμούνται «τα έργα και τις ημέρες τους», που τα συνεχίζει επάξια η σημερινή κυβέρνηση. 

Να αποδυναμωθεί η ΔΑΠ, που ως πρώτη δύναμη στους συλλόγους όλα αυτά τα χρόνια πρωταγωνίστησε στον εκφυλισμό των συλλόγων, στην ανοργανωσιά, στη δημιουργία πελατειακών σχέσεων και στήριξε με χέρια και πόδια την πολιτική που μετατρέπει το Πανεπιστήμιο σε επιχείρηση και τους φοιτητές σε πελάτες.

-- Προτείνουν λύσεις εντός των τειχών, όπως οι δυνάμεις των ΕΑΑΚ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που φέτος βρήκαν το alter ego τους στους πρώην υπουργούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, τη ΛΑΕ και την παράταξη - μέχρι πέρυσι - του ΣΥΡΙΖΑ, την ΑΡΕΝ. Οι δυνάμεις του οπορτουνισμού έχουν τεράστιες ευθύνες για την κατάσταση του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος. 

Οι μισοί από αυτούς ήταν σε κυβερνητικές καρέκλες. Φανατικοί υποστηρικτές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μέχρι και στο παρά πέντε του 3ου μνημονίου. 

Συνειδητά έβαλαν το κίνημα να παλεύει για την κυβερνητική εναλλαγή. Καλλιεργούν τις ίδιες χρεοκοπημένες στην πράξη αυταπάτες για μια άλλη κυβέρνηση, σαν του ΣΥΡΙΖΑ που δεν θα 'ναι όμως ΣΥΡΙΖΑ.

Μπροστά στη μάχη των φοιτητικών - σπουδαστικών εκλογών, ο κάθε φοιτητής χρειάζεται να σκεφτεί και να επιλέξει, τι απάντηση θα δίνουν οι σύλλογοι όταν:

- Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προχωρά σε διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης, τσακίζοντας το μέλλον των αυριανών αποφοίτων.  Ότι «η ιδιωτική Ασφάλιση μπορεί να δώσει καλύτερες παροχές Υγείας», όπως λέει η ΔΑΠ. 

Μπορεί η απάντηση να είναι να υπονομεύεις στην πράξη τη συμμετοχή των φοιτητών στο πλευρό των εργαζομένων στη 48ωρη απεργία που προετοιμάζεται, όπως κάνουν οι δυνάμεις των ΕΑΑΚ, και να ψηφίζεις λευκό στην ΑΔΕΔΥ (όπως έκαναν οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) ;

- Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ μειώνει ξανά τη χρηματοδότηση και δεσμεύει τα αποθεματικά των ιδρυμάτων. Ότι η λύση στην υποχρηματοδότηση είναι η μετατροπή των σχολών μας σε επιχειρήσεις, όπως λέει η ΔΑΠ. 

Μπορούν να δώσουν απάντηση αυτοί που καλούν σήμερα σε συμπόρευση με τον Λαφαζάνη και τους άλλους υπουργούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που υπέγραψαν για το «κούρεμα» των αποθεματικών των σχολών μας;

- Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συμμετέχει ενεργά στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ξεριζώνοντας χιλιάδες ανθρώπους και υλοποιεί την πολιτική της ΕΕ. Μπορεί η απάντηση να είναι ότι η κυβέρνηση πρέπει να «εφαρμόσει τις οδηγίες της ΕΕ», δηλαδή τον εγκλωβισμό, την καταστολή, τη διαλογή και τις επαναπροωθήσεις των ξεριζωμένων; 

Μπορεί κάποιος να εμπιστευθεί στην οργάνωση του αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο δυνάμεις όπως οι ΕΑΑΚ, που όταν προετοιμαζόταν το σημερινό μακελειό με την «Αραβική Ανοιξη» αυτοί έβλεπαν αραβικές επαναστάσεις; Βέβαια, πλέον τα έχουν «καταπιεί» αυτά αφού διαψεύστηκαν τραγικά από τις εξελίξεις...

Δυναμώνουμε το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών!

Μαζί μπορούμε στον αγώνα ενάντια σε κυβερνήσεις - ΕΕ - κεφάλαιο!

Τα μέλη της ΚΝΕ και οι χιλιάδες αγωνιστές που συγκροτούμε τα ψηφοδέλτια της ΠΚΣ είμαστε από την ίδια πλευρά με κάθε φοιτητή και σπουδαστή που αγωνιά για το μέλλον και τις σπουδές του. 

Μας ενώνουν οι ανάγκες και τα όνειρά μας!

Αυτό που χρειάζεται να γίνει είναι να δοκιμάσουμε την πραγματική μας δύναμη!

Να διεκδικούμε τις σύγχρονες ανάγκες μας, χωρίς παζαρέματα και συμβιβασμούς με όσους μας τα στερούν. 

Να δυναμώσουμε το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, που είναι πόλος συσπείρωσης δεκάδων φοιτητικών συλλόγων, Επιτροπών Αγώνα, Επιτροπών ετών και εκλεγμένων συνδικαλιστών γιατί αποτελεί στήριγμα στην αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού - σπουδαστικού κινήματος. 

Να δυναμώσουμε τη συμμαχία με αυτούς που πραγματικά έχουμε κοινά συμφέροντα και είναι οι εργαζόμενοι, οι μικροί αγρότες. Αυτή η ενότητα ήταν που οδήγησε και στην καθυστέρηση του ασφαλιστικού εκτρώματος που ετοιμάζει η κυβέρνηση από τον Οκτώβρη. 

Να οργανωθούμε με ζωντανούς συλλόγους, όπου θα εξασφαλίζονται η ενημέρωση, η συζήτηση, ο προβληματισμός, με δομές σε κάθε έτος, τμήμα ώστε να εξασφαλίζεται η συμμετοχή όλων των φοιτητών.

Δεν είναι και «λίγο», όταν το σύστημα έχει οργανωμένο σχέδιο επίθεσης στα δικαιώματα της νεολαίας, οι νέοι να οργανώνουν το δικό τους σχέδιο αντεπίθεσης μέσα από τον οργανωμένο αγώνα. 

Δεν είναι και «τίποτα», όταν λιθοβολούν το μυαλό της νεολαίας με τις αξίες της επιχειρηματικότητας και της κερδοφορίας, οι νέοι να προτάσσουν τα δικά τους συμφέροντα και να τα διεκδικούν. 

Γιατί «κάτι» είναι, όταν οι κυβερνήσεις προσπαθούν να βάλουν χέρι στο φοιτητικό κίνημα καλλιεργώντας τη λογική «έξω τα κόμματα» ώστε να καλύψει τις ευθύνες της, οι φοιτητές να εκλέγουν αγωνιστές στα Διοικητικά Συμβούλια που αποκαλύπτουν το ρόλο και τις ευθύνες των κυβερνήσεων και των συμμάχων τους.

Κάθε φοιτητής, λοιπόν, να προβληματιστεί, να σκεφτεί και να παλέψει για συλλόγους που θα βάζουν εμπόδια, θα είναι πραγματική σφήνα απέναντι σε κυβερνήσεις - ΕΕ.

Να δυναμώσουμε τη συλλογική διεκδίκηση για τις σπουδές και τη ζωή που μας αξίζουν, για την αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, με περισσότερους αγωνιστές στα ΔΣ, με ψήφο στην Πανσπουδαστική ΚΣ.

Ζωή ΧΑΧΑΜΗ

Μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

Το ΚΚΕ προτείνει μια μεγάλη Λαϊκή Συμμαχία που θα οδηγήσει στη συνολική ανατροπή

Συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην «Εφημερίδα των Συντακτών»

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, παραχώρησε συνέντευξη στην «Εφημερίδα των Συντακτών - Σαββατοκύριακο» και τον δημοσιογράφο Τ. Παππά.

Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της συνέντευξης.

***

-- Η οικονομική κρίση και το προσφυγικό πρόβλημα φαίνεται ότι είναι βούτυρο στο ψωμί της Ακρας Δεξιάς. Σχεδόν παντού στην Ευρώπη ενισχύονται τα ξενοφοβικά και τα μισαλλόδοξα κόμματα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Πού είναι η Αριστερά; Γιατί αδυνατεί να επηρεάσει την κατάσταση; Γιατί δεν πείθει τους εργαζόμενους;

-- Είναι σημαντικό σήμερα να συνειδητοποιηθεί ευρύτερα ότι τα λεγόμενα ακροδεξιά, τα ξενοφοβικά, αλλά και τα καθαρά φασιστικά κόμματα, είναι γεννήματα της ίδιας της σαπίλας του συστήματος του καπιταλισμού. Δημιουργούνται, αξιοποιούνται και συνδέονται με ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα και άλλα κέντρα του καπιταλιστικού κατεστημένου, με στόχο να διαιρούν τους λαούς, για να μένει στο απυρόβλητο το ίδιο το διεφθαρμένο σύστημα που γεννά φτώχεια, κρίσεις, πολέμους, πρόσφυγες και να ισχυροποιείται η εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου και των μονοπωλιακών ομίλων.

Όσο, λοιπόν, συνειδητοποιείται από περισσότερους αυτό και οργανώνεται η πάλη σε αυτήν την κατεύθυνση, τόσο δεν θα ρίχνονται από την «αριστερά» και συνολικά τις προοδευτικές δυνάμεις άσφαιρα πυρά. Το τέρας του φασισμού για να το απομονώσεις και να το πολεμήσεις αποφασιστικά και σε μόνιμη βάση, πρέπει να χτυπήσεις τη μήτρα που το γεννά. Σε αυτήν την προοπτική μόνο μπορούν να αναγεννηθούν ιδανικά, σε τέτοια κατεύθυνση μπορεί να ανασυνταχθεί αποτελεσματικά το εργατικό - λαϊκό κίνημα, για να περάσει σε αντεπίθεση.

Συστατικό όλων των διεργασιών στο αστικό σύστημα είναι η εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων

-- Κάποια κόμματα της αντιπολίτευσης ζητούν κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης, η Νέα Δημοκρατία μάλλον κινείται στη λογική του ώριμου φρούτου. Το ΚΚΕ τι προτείνει;

-- Η ΝΔ είναι φανερό ότι αυτή τη στιγμή προκρίνει πολιτικά τη λογική του κάλπικου δίπολου, κατά τα πρότυπα του πάλαι ποτέ δικομματισμού, επιλογή που προς το παρόν φαίνεται να βολεύει και τον ΣΥΡΙΖΑ. Το συνεχώς καταρρέον ΠΑΣΟΚ ταυτόχρονα με το κλείσιμο του ματιού στον ΣΥΡΙΖΑ, επιδιώκει σήμερα διευρυμένη συνεργασία - συνενοχή με τη συμμετοχή και άλλων, όπως το Ποτάμι αλλά και τη ΝΔ.

Απέναντι σε αυτές τις επιλογές των βασικών αστικών και μνημονιακών κομμάτων, το ΚΚΕ είναι κάθετα αντίθετο, ακριβώς γιατί ως συστατικό τους έχουν την εφαρμογή των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων και μέτρων. Το ΚΚΕ προτείνει τη σύμπηξη μιας νέας μεγάλης Λαϊκής Συμμαχίας, που θα οδηγεί στη συνολική ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, με εντελώς νέο, ριζικά διαφορετικό σχέδιο για την οικονομία των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων, σε μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, σε συνολικές αλλαγές εκ βάθρων.

-- Αν αποτύχει ο ΣΥΡΙΖΑ θα υπάρξουν συνέπειες συνολικά για την Αριστερά στην πατρίδα μας;

-- Ο ΣΥΡΙΖΑ, επί δυόμισι χρόνια ως αξιωματική αντιπολίτευση και τώρα για έναν και πλέον χρόνο ως κυβέρνηση, έχει κάνει μεγάλο κακό, μεγάλη ζημιά, πρώτα απ' όλα στον ελληνικό λαό, αφού στην πραγματικότητα στήριξε ή άφησε άθικτες όλες τις αντιδραστικές επιλογές των προηγούμενων κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ταυτόχρονα, πρόδωσε πολλές λαϊκές ελπίδες, προσδοκίες, έσπειρε μαζικά την απογοήτευση, ακόμα και σε ανθρώπους αγωνιστές και αγωνίστριες, μέχρι πρότινος μαχητές στις γραμμές του.

Πλέον, η αποτυχία του είναι δεδομένη, ενώ ξέρουμε ότι ο κατήφορος δεν έχει πάτο. Ιδιαίτερα σήμερα, όταν η Μέρκελ, πρόσφατα ο Σόιμπλε, αλλά και εδώ στην Ελλάδα ο ΣΕΒ και άλλες εργοδοτικές οργανώσεις στηρίζουν, θέλουν να «πετύχει» η κυβέρνηση Τσίπρα, ε, τότε οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες, οι νέοι και οι νέες, όπως και αν αυτοπροσδιορίζεται ο καθένας στην πολιτική γεωγραφία - αριστερά ή δεξιά - μάλλον έχουν κάθε συμφέρον να αποτύχει, όχι μόνο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αλλά και κάθε κυβέρνηση που υλοποιεί αντιλαϊκά μέτρα και φορτώνει βάρη στο λαό για τα κέρδη των μονοπωλίων.

Το ΚΚΕ παλεύει για να γίνει πλειοψηφική στο λαό η πρότασή του

-- Το ΚΚΕ έχει πράγματι δικαιωθεί σε αρκετά ζητήματα, και στο επίπεδο των προβλέψεων και στο επίπεδο των εφαρμοσμένων πολιτικών. Ωστόσο, αν κρίνουμε από τις εκλογικές επιδόσεις του, δεν κερδίζει. Ποια είναι η εξήγηση;

-- Προφανώς, το ίδιο ερώτημα κάνετε σε όλα τα κόμματα όταν βρίσκονται στην ελάσσονα αντιπολίτευση, πριν δηλαδή γίνει πλειοψηφική στην κοινωνία η πολιτική πρόταση εξουσίας τους. Πριν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, για πολλά πολλά χρόνια με 4%, το ΠΑΣΟΚ με 45%, τώρα π.χ. είναι το ΠΑΣΟΚ με 4% και ο ΣΥΡΙΖΑ με 35% και πάει λέγοντας.

Εάν ισχύει αυτό, τότε σας απαντώ ότι το ΚΚΕ, με επιμονή, υπομονή, συνέπεια, σταθερότητα, καθαρότητα, παλεύει να γίνει πλειοψηφική μέσα στην κοινωνία η πρότασή του, πρωταρχικά και κύρια μέσα στο κίνημα, στους αγώνες, έτσι ώστε ο ίδιος ο ελληνικός λαός να αποφασίσει να δοκιμάσει την πραγματική του δύναμη. Μια πλευρά αυτής της δύναμης βρίσκεται στην ολόπλευρη και πολύπλευρη ενίσχυση του ΚΚΕ παντού.

-- Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Πορτογαλίας συμμετέχει σε κυβέρνηση με τους σοσιαλδημοκράτες και το Μπλόκο (ο ΣΥΡΙΖΑ της Πορτογαλίας). Είναι λανθασμένη η επιλογή των συντρόφων σας;

-- Με το Πορτογαλικό ΚΚ έχουμε μια πολύ καλή σχέση συνεργασίας, στο πλαίσιο της Ομάδας Εργασίας των Διεθνών Κομμουνιστικών Συναντήσεων που γίνονται κάθε χρόνο, όπως επίσης και διμερείς σχέσεις και περιφερειακές, στα πλαίσια των ευρωπαϊκών Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων. Πρέπει να σας πω ότι συζητάμε και λέμε καθαρά την άποψή μας για ζητήματα που αφορούν τις χώρες μας και το διεθνές κίνημα. Ανταλλάσσουμε γνώμες και σε άλλα συμφωνούμε και σε άλλα διαφωνούμε.

Προφανώς, έχουμε διαφορετική άποψη, με βάση την πείρα και της δικής μας χώρας, για επιλογές στήριξης διαφόρων αστικών κυβερνήσεων, και για την Ελλάδα και για την Πορτογαλία και αλλού. Φυσικά παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τις εξελίξεις και στενοχωριόμαστε για δυσκολίες και αποτυχίες, όπως, για παράδειγμα, το πολύ κακό αποτέλεσμα του ΠΚΚ κατά τις πρόσφατες προεδρικές εκλογές, το χαμηλότερο ποσοστό του εδώ και δεκαετίες, το οποίο προέκυψε χρονικά μετά την επιλογή του για στήριξη της κυβέρνησης των σοσιαλιστών στην Πορτογαλία. Οπωσδήποτε, η αναφορά μου σε αυτό το στοιχείο είναι γιατί εδώ στην Ελλάδα ορισμένοι, ανιστόρητα, συνδυάζουν τις υψηλές εκλογικές επιδόσεις κομμουνιστικών ή άλλων αριστερών κομμάτων με τις πολιτικές συνεργασίες τους, τη συμμετοχή τους ή τη στήριξή τους σε ευρύτερες κυβερνήσεις συνεργασίας.

Η αποδέσμευση από την ΕΕ να συνδέεται με την πάλη για την εργατική - λαϊκή εξουσία

-- Το ΚΚΕ ζητάει αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ενωση και από τη ζώνη του ευρώ. Το ίδιο υποστηρίζουν και δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Γιατί δεν ξεκινάτε ένα διάλογο μαζί τους; Η συμπόρευση στα βασικά δεν είναι προϋπόθεση για την ενδυνάμωση των αντικαπιταλιστικών δυνάμεων;

-- Για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, σήμερα έξοδο από την Ευρωζώνη ή την ΕΕ δεν ζητάνε μόνο όσοι αναφέρετε στην ερώτησή σας, αλλά και ο Σόιμπλε και άλλα τμήματα της αστικής τάξης της Γερμανίας που στήριξαν στις τελευταίες εκλογές, στα τρία κρατίδια της Γερμανίας, το ξενοφοβικό κόμμα AfD, ενώ ο Κάμερον στη Βρετανία κάνει δημοψήφισμα με ερώτημα την έξοδο και από την ΕΕ, αφού αυτοί δεν είναι στο ευρώ. Και πολλοί άλλοι, μέχρι η Λεπέν στη Γαλλία και οι εγκληματίες της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα.

Βλέπετε τίποτε κοινό όλων αυτών των δυνάμεων στο συγκεκριμένο; 

Οι μεν επιδιώκουν να υπηρετήσουν με αυτόν τον τρόπο καλύτερα τα συμφέροντα τμημάτων και κλάδων του μονοπωλιακού κεφαλαίου, με άλλο νόμισμα, με άλλες συμμαχίες και ιμπεριαλιστικές ενώσεις και με το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα ίδιο και απαράλλαχτο και σε πλήρη ισχύ. Αυτό δεν είναι μια μικρή λεπτομέρεια.

Δυστυχώς, και κάποιοι αριστεροί, κάποιες άλλες αντικαπιταλιστικές δυνάμεις το αντιμετωπίζουν αυτό ως λεπτομέρεια, ως επιμέρους, παίζοντας το παιγνίδι - εν αγνοία τους ίσως - του μεγάλου κεφαλαίου και των βάρβαρων ενώσεών του.

Κριτήριο για την ενδυνάμωση των αντικαπιταλιστικών δυνάμεων και της συνεπούς αντικαπιταλιστικής πάλης είναι η απαραίτητη σύνδεση της αποδέσμευσης από την ΕΕ με την πάλη για την εργατική - λαϊκή εξουσία, την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας, που θα έχει στα χέρια της τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι για να σχεδιάσει την οικονομία σε όφελος των λαϊκών αναγκών.

Απαλλοτριωμένο  από Δω: http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=29/3/2016&id=16154&pageNo=5

Το «οικονομικό θαύμα» της χούντας που θαυμάζουν τα ΧρυσΑυγουλα.

Ο αδελφός του δικτάτορα Χ. Παπαδόπουλος, αναβαθμίστηκε από μικροπωλητής σε γενικό γραμματέα του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης και ο έτερος αδελφός Κ. Παπαδόπουλος διορίστηκε ανώτερος αξιωματούχος του Υπουργείου Προεδρίας!

Την τοποθέτηση αδελφών, ξαδελφών και λοιπών μελών των οικογενειών τους σε νευραλγικά πόστα έναντι αδρής αμοιβής (σόι πάει το "βασίλειο"), ακολούθησαν όλοι αυτοί οι κήρυκες της ηθικής. 

Ο Μακαρέζος ας πούμε έκανε τον γαμπρό του μόνιμο υφυπουργό Γεωργίας και τον αδελφό της γυναίκας του τον έβαλε γενικό γραμματέα του Υπουργείου Συντονισμού.

Αυξήσανε τους μισθούς τους κατά 100% και πρωταγωνίστησαν σε απερίγραπτα σκάνδαλα. 

Ο δικτάτορας Γ. Παπαδόπουλος ξεκίνησε το 1967 με μηναίο εισόδημα 7.900 δραχμές κι έφτασε να εισπράττει φανερά, σύμφωνα με τα στοιχεία της δήλωσής του, 4.309.631 δραχμές, έχοντας αποκτήσει παράλληλα τρία πολυτελή διαμερίσματα και μία βίλα στο Λαγονήσι! 

Υπενθυμίζουμε, έτσι για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης, πως το μεροκάματο των μισθωτών ήταν 135 δραχμές!

Το ελληνικό δημόσιο πλήρωνε κάθε μήνα 300 χιλιάδες δραχμές για τις φωταψίες της βίλλας και 300 ακόμα χιλιάδες για έξοδα ασφάλειας του δικτάτορα. Αντίστοιχα ήταν τα οφέλη για όλη την οικογένεια του.

Ο Αλ. Ματθαίος, πρώην λυκειάρχης, δύο φορές υπουργός επί χούντας, δήλωνε ετήσια εισοδήματα το 1971 556.400 δραχμές, απέκτησε τρία διαμερίσματα, μεγάλα κτήματα και οικόπεδα.

Οι υπουργοί Εφέσιος και Θεράπιος, εκτός από χρήματα, πήραν από 13.000 και 19.000 στρέμματα αντίστοιχα, από τα χωράφια της αποξηραμένης λίμνης Κάρλας.

Ο Υπουργός της χούντας Τοτόμης καταχράστηκε από αμερικανική επιχείρηση 80.000 δολάρια και καλύφθηκε από τη χούντα. 

Ο Υπουργός εμπορικής ναυτιλίας Χολέβας, έγινε μέτοχος σε δύο ναυτιλιακές εταιρείες και συνιδιοκτήτης σε 40 πλοία, συνελήφθη από την αστυνομία της Νέας Υόρκης για απάτη και χρειάστηκε η επέμβαση της χούντας για να αφεθεί ελεύθερος.

Ο Μακαρέζος έδινε υπερτιμολογημένες εργολαβίες 2,5 εκατομμυρίων δολαρίων σε εταιρείες στις οποίες «εργαζόταν» ο ίδιος ως σύμβουλος !!

Ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμούς Ασλανίδης είχε πιαστεί για καταχρήσεις στο ΠΡΟ-ΠΟ.

Ο Υπουργός Εμπορίου της χούντας, Μπακόπουλος, ανακατεύτηκε σε σκάνδαλο με κρέατα, ενώ ο Γ, Καρύδας έγινε, χάρη στον αδελφό του συνταγματάρχη και υφυπουργού της χούντας, από πωλητής τσιγάρων πλοιοκτήτης!

Όλοι οι συνεργάτες του Μακαρέζου, του Ιωαννίδη, του Ανδρουτσόπουλου άρπαξαν οικόπεδα σε εξευτελιστικές τιμές, χτίσανε βίλλες και πολυκατοικίες, έγιναν μέτοχοι σε εταιρείες και μεγαλοκαταθέτες τραπεζών.

Τα δήθεν δημόσια έργα της χούντας έγιναν με απευθείας αναθέσεις  -όπου βασιλεύει η μίζα-και κόστισαν εκατομμύρια δραχμές, πάνω από την πραγματική τους αξία, στο δημόσιο. 

Σκάνδαλα όπως το «τάμα του έθνους» με το οποίο μπήκε χέρι στα ταμεία, για να χτιστεί ο «ναός του Σωτήρος» (Γεωργίου Παπαδόπουλου) έμειναν στην ιστορία. Χωρίς να μπει ούτε μια πέτρα, όπως ανακοίνωσαν οι υπεύθυνοι του Ταμείου του «Τάματος» στην εφημερίδα «Εστία» στις 19/1/1974, ξοδεύτηκαν –άγνωστο που- 496 εκατομμύρια δραχμές!

Περιλάλητη είναι επίσης η υπόθεση με το εμπόριο όπλων που διεύθυναν τα επιτελεία της χούντας με συνέπεια όταν κηρύχτηκε η επιστράτευση για να αποκρουστεί η εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, να βρεθούν πέτρες, στα κιβώτια που θα έπρεπε να βρίσκονταν οπλισμός!

 Την περίοδο του… «οικονομικού θαύματος» της χούντας συνεχίστηκε η μαζική μετανάστευση των Ελλήνων. Σύμφωνα με στοιχεία της χούντας, την πενταετία 1968-1972 ακόμα 486.000 εργάτες έφυγαν από την Ελλάδα. Πάνω σε αυτό βασίστηκε η δικτατορία για να μιλά για μείωση της ανεργίας!

Ταυτόχρονα δυνάμωσε με γοργούς ρυθμούς η εγκατάλειψη της υπαίθρου, προφανώς γιατί ήταν πολύ «φιλοαγροτική» η πολιτική της δικτατορίας, ενώ η φορολογική αφαίμαξη των μισθωτών, των αγροτών και των ελεύθερων επαγγελματιών ανέβηκε στα ύψη. 

Η φιλοχουντική εφημερίδα «Ακρόπολις» έγραφε στις αρχές του 1972 πως «η φοροδοτική ικανότητα του λαού έχει φτάσει στο έσχατο όριο και δεν πρέπει να ληφθούν νέα μέτρα».

Ούτε λόγος να γίνει για εργασιακά δικαιώματα, ωράριο, συνθήκες εργασίας κλπ.! Αυτά ήταν «κομμουνιστικά κατάλοιπα» και γρήγορα ανατράπηκε προς το χειρότερο η ήδη βεβαρημένη και άθλια αντεργατική νομοθεσία.

Το οικονομικό… «θαύμα»!

Η δήλωση του εφοπλιστή Ανδρεάδη ότι η χούντα υποσχέθηκε ρητά μέσω του Παπαδόπουλου πως θα τους έδινε ό,τι κι αν της ζητήσουν, βρήκε εφαρμογή: στην απαλλαγή του μεγάλου εφοπλιστικού κεφαλαίου από κάθε φορολογία, προσφέροντας μάλιστα προκαταβολικά και φορολογική ασυλία, καθώς τους εξαίρεσε από κάθε δίωξη για φοροδιαφυγή. 

Το αποτέλεσμα ήταν οι πλουσιότεροι Έλληνες να συνεισφέρουν στα δημόσια οικονομικά όσο οι οικοδόμοι της Θεσσαλονίκης! (Στοιχεία «Οικονομικός Ταχυδρόμος 1/2/ 1973).

Την ίδια στιγμή το ελληνικό δημόσιο ανέλαβε το 80% του κόστους ναυπήγησης στην ποντοπόρα και επιβατηγό ναυτιλία, ενώ παραχώρησαν αθρόες πιστώσεις στους εφοπλιστές για την επέκταση των επιχειρήσεών τους. Η χούντα κρατικοποίησε το κόστος παραγωγής για τους εφοπλιστές και τους χάρισε… αφορολόγητα, τα κέρδη!

Μόνο ο Ανδρεάδης, πρόεδρος τότε των Ελλήνων εφοπλιστών, μέσα στη χούντα κατάφερε να αποκτήσει τον έλεγχο 5 τραπεζών, 12 ασφαλιστικών εταιρειών, ναυπηγείων, βαποριών, δεκάδων ξενοδοχειακών μονάδων και βιομηχανικών επιχειρήσεων.

Ο κύριος Σιώρης, υπουργός οικονομικών της χούντας σε δηλώσεις που θα σας φανούν πολύ πρόσφατες, έγιναν όμως το 1973, ισχυριζόταν πως το καθεστώς «έβγαλε τον επιχειρηματία από το εδώλιο του κατηγορουμένου, τον απάλλαξε από την κατακραυγή του πεζοδρομίου και του προσέφερε ό,τι μπορούσε!».

Με το νόμο 2687 του 1953 η τότε κυβέρνηση, ήταν τόσο πατριωτική που απάλλαξε τις ξένες πολυεθνικές από τις δασμολογικές επιβαρύνσεις και τους έδωσε την απεριόριστη ελευθερία να κάνουν ανέξοδα εξαγωγή των κερδών τους. Η χούντα όχι μόνο διατήρησε αυτούς τους νόμους αλλά τους κατοχύρωσε και συνταγματικά!

Πάρτι έστησαν οι επιχειρήσεις του Τομ Πάππας «ΕΣΣΟ» και «Στάνταρτ Όιλ», η Λίττον, η Γκουντγίαρ, η Μόμπιλ, η Τεξάκο, η γερμανική Φάρμπερι Χόεχστ, η Πεσινέ και άλλα μεγαθήρια. Οι σύγχρονοι υπερασπιστές της θα πουν, «μα έγιναν επενδύσεις»! Επενδύσεις που διεύρυναν το πεδίο για τα μονοπώλια των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Δυτικής Γερμανίας και της Αγγλίας, με χρήματα του ελληνικού λαού, ο οποίος έγινε ο καλύτερος πελάτης και συνδρομητής της αναζωογόνησης των κερδών των μονοπωλιακών ομίλων, με εγγυητή τη χούντα.

Τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας και του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων αναφέρουν ότι στην πενταετία 1967-1971 τα καθαρά κέρδη των βιομηχάνων τετραπλασιάστηκαν, από 1,1 δις δραχμές σε 4,1 δις.

Οι εκατομμυριούχοι στη χώρα μας έγιναν 701 το 1970 από 241 που ήταν το 1965, σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών, και 1647 το 1973, ενώ «αποκτήσαμε» και 20 δισεκατομμυριούχους! 

Έτσι εξηγείται γιατί οι εφοπλιστές ανακήρυξαν τον δικτάτορα Παπαδόπουλο σε ισόβιο πρόεδρό τους το 1972! 

Ο προγραμματισμός των επενδύσεων εξυπηρετούσε τα παράσιτα που ζούσαν από την σχέση με το χουντικό καθεστώς. 

Την ίδια ώρα όμως δυνάμωσαν τα ελλείμματα στο ισοζύγιο εξωτερικού εμπορίου και στο ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών της χώρας, ενώ ενισχύθηκε ο εξωτερικός δανεισμός και η εισαγωγή ξένων κεφαλαίων. 

Το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού τριπλασιάστηκε το 1973 στα 16 δις δραχμές, έναντι 3,5 δις το 1966 (οικονομικός ταχυδρόμος, 1974).

Απαλλοτριωμένο απ το: http://christostsantis.com/2014/04/21/%CF%84%CE%BF-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B8%CE%B1%CF%8D%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%87%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9/

Έχω δει χέρια νέγρικα.

I. Νέγρος εγώ, έχω δει χέρια νέγρικα μιλιούνια και μιλιούνια, μικρά νέγρικα δαχτυλάκια να ξεμυτίζουν από μάλλινες φασκιές ή φανελένιες ζητώντας ν’ αρπαχτούνε απ’ τη ζωή, ζητώντας ν’ αρπαχτούνε από ρώγες νέγρικες πού ‘ναι στα νέγρικα βυζιά της νέγρας μάνας.
Κρατάγαν κόκκινα, πράσινα, μπλε, κίτρινα, πορτοκαλιά, άσπρα και βυσσινιά παιχνίδια μέσα στις παιδικές γροθίτσες.

Κρατάγανε σοκολατάκια, μέντες, καραμέλες και ζαχαρωτά και παγωτά και κουλουράκια με δαχτυλάκια βρώμικα, πασαλειμμένα.
Κι είχανε μπάλες και ραβδιά και γάντια και βόλους και σουγιάδες και σφεντόνες για παιχνίδι.

Είχαν πεντάρες και δεκάρες, τάληρα, φραγκοδίφραγκα και πότε πότε, την Πρωτοχρονιά, το Πάσχα, στο γενέθλιο του Λίνκολν, την Πρωτομαγιά, ένα καταπράσινο ολοκαίνουργιο δολάριο.

Κρατάγαν πένες, χάρακες, χάρτες, τετράδια και βιβλία με τις παλάμες λεκιασμένες από το μελάνι.
Κρατάγαν ζάρια και χαρτιά, μισόκιλες μπουκάλες, στέκες, τσιγάρα κι άλλα παρόμοια που δείχνουν τ’ αντριλίκι.

II.
Νέγρος εγώ, έχω δει χέρια νέγρικα μιλιούνια και μιλιούνια,κουρασμένα κι αδέξια, γιομάτα κάλους, βρώμικα, όλο παρανυχίδες, ροζιασμένα, πιάνονταν στα γρήγορα λουριά των μηχανών και σπάγαν και συνθλίβονταν και κόβονταν. Ακούραστα δουλεύοντας στις μηχανές τις αεικίνητες,σώριαζαν όλο και πιο πολύ χρυσάφι στις τράπεζες των αφεντάδων.

Στοίβαζαν όλο και πιο πολύ ατσάλι, σίδερο, ξυλεία, στάρι, σίκαλη, βρώμη και καλαμπόκι, μπαμπάκι, λάδι και μαλλί και κάρβουνο και κρέας και φρούτα, και πέτρα και γυαλί μέχρι πού ‘μενε περίσσιο.

Άρπαζαν τότε όπλα και τα κρέμαγαν στις πλάτες,σέρνονταν στο χαράκωμα και πολεμούσαν και σκοτώνανε και κυριεύανε λαούς για νά βρει πελατεία το εμπόρευμα που αυτά τα ίδια νέγρικα χέρια φτιάξαν.

Και πάλι χέρια νέγρικα στοίβαζαν τ’ αγαθά μέχρι που πάλι έμενε περίσσιο.

Τότε, τα χέρια τα νέγρικα κρατάγανε τρεμάμενα στις πόρτες των εργοστασίων το φοβερό χαρτάκι της απόλυσης.
Και τα χέρια τα νέγρικα κρεμάγαν άνεργα και κουνιόνταν αδειανά, γίνονταν μαλακά, άσπρα κι αδύνατα από την ανεργία.
Γίνονταν νευρικά και ιδρωμένα, ανοίγανε και κλείνανε από πόνο, αμφιβολία και δισταγμό, αναποφάσιστα.

III.
Νέγρος εγώ, έχω δει χέρια νέγρικα μιλιούνια και μιλιούνια,τις μέρες που αργοπέθαιναν, ν’ απλώνουν στ’ αγαθά που τα ίδια είχαν φτιάξει.

Αλλά τ’ αφεντικά προειδοποιούσαν πως τ’ αγαθά ήτανε δικά τους, δεν ανήκαν σ’ αυτά. Τότε, τα νέγρικα τα χέρια, απελπισμένα, χτυπάγανε για να υπερασπίσουν τη ζωή τους, κι έτρεχε αίμα. Τα σκυλιασμένα αφεντικά έλεγαν ότι κι αυτό ήτανε λάθος.
Έτσι, τα νέγρικα τα χέρια νιώθανε κρύα τα σιδερένια κάγκελα της φυλακής που τα ίδια είχαν φτιάξει.
Μέτραγαν μ’ απελπισία το πόσο δυνατά ήταν κι εύρισκαν πως δεν μπορούσαν μήτε να τα λυγίσουν μήτε να τα σπάσουν.
Τότε πάλευαν, και γδέρναν κι αγωνίζονταν.
Έρχονταν όμως χίλια λευκά χέρια και τα δένανε.
Τότε τα χέρια τα νέγρικα σήκωναν τις παλάμες σε μια βουβή και μάταιη ικεσία μπροστά στα νερουλιασμένα πρόσωπα ενός όχλου άγριου μέσα στην κραιπάλη του σαδισμού του.

Και τα χέρια τα νέγρικα τεντώνονταν και γδέρναν μάταια τη θηλειά πού ‘σφιγγε το νέγρικο λαρύγγι.
Τα νέγρικα τα χέρια σιόνταν και χτύπαγαν κατάτρομα τις ψηλές φλόγες που ψήναν και κατάκαιγαν τη νέγρικη σάρκα.

IV.
Νέγρος εγώ, έχω δει χέρια νέγρικα υψωμένα σε γροθιές ξεσηκωμού, πλάι πλάι με χέρια λευκά, εργατών λευκών.
Κάποια μέρα -και μόνο τούτη η σκέψη με κρατάει- κάποια μέρα θάναι μιλιούνια και μιλιούνια από δαύτα, κάποια μέρα κόκκινη, που θα ξεσπάσει μια καταιγίδα από γροθιές σ’ έναν ορίζοντα καινούργιο.

.
...

(Richard Wright 1908-1960)
μτφ. Μιχάλης Τρανουδάκης.

από Σοφία Τρανουδάκη

Είχε στο πλευρό του τη ΝΔ και το ΣΥΝ.

Τα γεγονότα της Σρεμπρένιτσα το 1995 υπήρξαν από τα αιματηρότερα  του γιουγκοσλαβικού εμφυλίου που υποκινήθηκε από τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ και των ΗΠΑ. Έχασαν τη ζωή τους 8.000 μουσουλμάνοι.

    Την περασμένη Παρασκευή, που το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία καταδίκασε τον ηγέτη των Σερβοβοσνίων Ράντοβαν Κάρατζιτς σε ποινή 40 ετών με την κατηγορία του ενόχου για τη γενοκτονία στη Σρεμπρένιτσα, το ημερολόγιο έδειχνε: 24 Μάρτη 2016. Τυχαίο; Η’ κίνηση συμβολισμού;

    Ανεξαρτήτως της… σύμπτωσης, ας πάμε σε μια άλλη 24^η του Μάρτη. Ήταν 24 Μάρτη 1999, πριν δεκαεπτά χρόνια, όταν άρχιζε το μακελειό που κράτησε 78 μέρες. Ήταν η αρχή του τέλους για την Γιουγκοσλαβία. Μια χώρα που ο λαός της όρθωσε το ανάστημά του στις μεραρχίες του Χίτλερ, δεν υπάρχει πια. Τη διέλυσε το ΝΑΤΟ σε συνεργασία με την ΕΕ.

    Οι χειροκροτητές της θηριωδίας των χιλιάδων νεκρών, των «παράπλευρων απωλειών», των ΝΑΤΟικών «λαθών», των εκτελέσεων αμάχων, του βομβαρδισμού νοσοκομείων, σχολείων, ΜΜΕ και νεκροταφείων (!), αυτοί που κόβουν και ράβουν στα μέτρα τους το Διεθνές Δίκαιο, υποστήριζαν τότε ότι τα αμερικανικά «Στελθ» αποτελούσαν προάγγελο της «δημοκρατίας» και της «ειρήνης» στα Βαλκάνια και τον κόσμο.

    Η αλήθεια είναι ότι εκείνος ο πόλεμος, που έγινε με πρόσχημα τα «δικαιώματα των μειονοτήτων», εξελίχτηκε σε «προληπτικό πόλεμο» στο Αφγανιστάν και μετεξελίχτηκε σε «ανθρωπιστικό πόλεμο» στο Ιράκ.

    Στον έναν μόλις χρόνο από τη λήξη των βομβαρδισμών στο «απελευθερωμένο» Κοσσυφοπέδιο είχαν συμβεί τα εξής:

4.121 επιθέσεις εναντίον Σέρβων Κοσσοβάρων, 757 Σέρβοι δηλώνονταν αγνοούμενοι, είχαν καταστραφεί 1.134 εκκλησίες, 102 μοναστήρια, 6 οστεοφυλάκια, 96 πύργοι και άλλα ιστορικά μνημεία. Φυσικά πρέπει να προστεθούν και δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες Σέρβοι από την περιοχή.

    Στις 78 μέρες της «ανθρωπιστικής» τους δράσης που ξεκίνησε στις 24/03/1999 λίγο πριν τις 9 το βράδυ όταν και ήχησαν οι σειρήνες στην Πρίστινα, στο Βελιγράδι, στην Ποντγκόριτσα, στο Νόβισαντ, τα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ πραγματοποίησαν35.788 μαχητικές αποστολές εναντίον 200 γιουγκοσλαβικών πόλεων.

    Το Κοσσυφοπέδιο και όλη η Γιουγκοσλαβία έγινε στόχος ακόμα και απαγορευμένου τύπου βομβών με θύματα χιλιάδες αμάχους. Σύμφωνα με τα στοιχεία του αμερικανικού Πενταγώνου, η μία στις πέντε βόμβες που έπληξαν τη Γιουγκοσλαβία, δηλαδή περίπου 500.000 βόμβες, περιείχαν απεμπλουτισμένο ουράνιο.

    Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι επιδρομείς εξαπέλυσαν κατά της Γιουγκοσλαβίας 35.450 δέσμες βομβών διασποράς, οι οποίες είναι απαγορευμένες από τις διεθνείς συνθήκες.

    Η επίθεση του ΝΑΤΟ έγινε με πρόσχημα τα «ανθρώπινα δικαιώματα». 

Η αλήθεια είναι ότι όταν το 1999 αναπτύχθηκαν οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις στην περιοχή, καταγράφτηκαν 547 δολοφονίες και 932 απαγωγές Σέρβων, ενώ έως το 2009 και με σταθερή τη ΝΑΤΟική παρουσία στο Κόσσοβο, οι αριθμοί ήταν: 1.192 δολοφονίες, 1.303 απαγωγές και 1.305 τραυματισμοί.
    Η Γιουγκοσλαβία αποτέλεσε το πειραματικό εργαστήριο για την σε ευρωπαϊκό έδαφος εμπέδωση της παγκόσμιας «νέας τάξης» μέσω των βομβαρδιστικών. Αμέσως μετά τους βομβαρδισμούς, είχε και μια ακόμα πρωτιά: Έγινε το πειραματικό εργαστήριο για την εφαρμογή της «νέας τάξης» και με τη μέθοδο της κάλπης, και με τη μέθοδο των εκλογών.

    Στη μετά τους βομβαρδισμούς Γιουγκοσλαβία «αναγεννήθηκε» μέχρι και ο «πρίγκιψ Καραγεώργεβιτς», ο τύπος που τον έφερε ο Γιώργος Παπανδρέου στην Αθήνα και τον αποκαλούσε «υψηλότατο».

    Στη μετα-βομβαρδισμένη Γιουγκοσλαβία το πολιτικό δολάριο είχε μεγάλη πέραση: Σε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια υπολόγιζε η «Ουάσιγκτον Ποστ» τα χρήματα που μέσω της CIA έπαιξαν το δικό τους ρόλο στις εκλογές στη Γιουγκοσλαβία μετά την επιδρομή...

    Η «δημοκρατικότερη» εξέλιξη της επέμβασης του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια ήταν φυσικά η απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία. Μέχρι να φτάσουμε εδώ, είχαν προηγηθεί οι εκλογές - παρωδία στο Κοσσυφοπέδιο με απόντες βεβαίως τους Σέρβους, και με παρόντες τους δολοφόνους του UCK.   

    Να θυμίσουμε ότι ο πρώτος ΝΑΤΟικός επίτροπος του Κοσσυφοπεδίου, ο κατοπινός υπουργός Εξωτερικών του Σαρκοζί, ο «σοσιαλιστής» Κουσνέρ, είχε δηλώσει ότι: «Οι εκλογές αυτές υπήρξαν οι καλύτερες που έχουν διεξαχθεί ποτέ στα Βαλκάνια». 

Σήμερα στο Κοσσυφοπέδιο δεσπόζει η μεγαλύτερη αμερικανοΝΑΤΟική βάση που υπάρχει σε ολόκληρο τον κόσμο...

    Με τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, λύθηκαν πολλά στόματα. Ένα από αυτά ήταν του πρώην υπουργού Εξωτερικών της Βρετανίας, λόρδου Οουεν. Το άρθρο του στην «Ουάσιγκτον Ποστ», την επομένη των βομβαρδισμών, είχε τον εξής εύγλωττο τίτλο: «Επανασχεδιάστε το χάρτη των Βαλκανίων».

    Τι έλεγε η τότε ελληνική κυβέρνηση για όλα αυτά; Σύμφωνα με τον τότε υπουργό Εξωτερικών, τον κ. Γ. Παπανδρέου, τα σύνορα στην περιοχή δε θα έπρεπε να αλλάξουν, αλλά (διότι υπάρχει και ένα «αλλά»), αν αλλάξουν με «βελούδινο διαζύγιο» τότε ο κ. Παπανδρέου δε θα είχε πρόβλημα! Όπως αντιλαμβάνεστε, ένας νέος θεωρητικός είχε γεννηθεί. Ο θεωρητικός των «βελούδινων» πολέμων...

    Τα Βαλκάνια, η Γιουγκοσλαβία, δεν επελέγησαν τυχαία ως πεδίο θερμής εφαρμογής του νέου ΝΑΤΟικού δόγματος. Τα Βαλκάνια, με την έννοια της γεωστρατηγικής τους θέσης, δεν είναι μια οποιαδήποτε περιοχή. Είναι η περιοχή που έγινε σταυροδρόμι δυο Παγκόσμιων Πολέμων. Είναι η περιοχή που το σχέδιο του Γ΄ Ράιχ για την προέλασή του στην Ανατολή προϋπέθετε την κατάτμησή της. Η επέλαση της «νέας τάξης», λοιπόν, στη γεωγραφική περιφέρεια που ο Μπρζεζίνσκι έχει βαφτίσει «Ευρασία», προϋπέθετε τη ΝΑΤΟποίηση των Βαλκανίων.

    Πώς ενήργησε στις συνθήκες της ΝΑΤΟικής θηριωδίας η Ελλάδα;

Όπως θυμούνται οι πάντες, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ισχυριζόταν ότι «η Ελλάδα ΔΕΝ συμμετείχε στον πόλεμο»! Στα πλαίσια αυτής της «μη συμμετοχής», ήταν το ΠΑΣΟΚ των κ. κ. Σημίτη - Παπανδρέου που:

• Μετέτρεψε την Ελλάδα σε διοικητικό κέντρο του πολέμου των 78 ημερών,
• κατέστησε την Ελλάδα ένα παντός καιρού διαμετακομιστικό κέντρο των πεζοναυτών που «εξανθρώπιζαν» τα Βαλκάνια,
• έστειλε το αντιτορπιλικό «Θεμιστοκλής» στην Αδριατική υπό τη σημαία του ΝΑΤΟ,
• παραχώρησε το Λιτόχωρο για την απόβαση των ΝΑΤΟικών,
• παραχώρησε ακόμα και τις εθνικές οδούς της χώρας για να περνούν τα τανκς των «συμμάχων».

    Η κυβέρνηση που «δεν συμμετείχε» στο έγκλημα, ήταν η κυβέρνηση που, σύμφωνα με τα συγκεντρωτικά στοιχεία του ΓΕΕΘΑ, από την έναρξη του πολέμου μέχρι τα τέλη Σεπτέμβρη 1999, έδωσε την άδεια να περάσει από τη Θεσσαλονίκη με κατεύθυνση το Κοσσυφοπέδιο η ακόλουθη ΝΑΤΟική δύναμη πυρός:

• 1.000 αεροσκάφη,
• 420 πλοία,
• 510 σιδηροδρομικοί συρμοί με πολεμικό υλικό,
• 1.400 φάλαγγες στρατιωτικών οχημάτων διαφόρων τύπων,
• 60.000 στρατιώτες...

    Η κυβέρνηση - που «δεν συμμετείχε» - μετέτρεψε την Ελλάδα σε μόνιμο ΝΑΤΟικό πολεμικό ορμητήριο.

    Όσα έγιναν το 1999 και όσα ακολούθησαν δεν εμπόδισαν τις «πατριωτικές φιέστες» πάνω στο πτώμα της Γιουγκοσλαβίας. Να θυμίσουμε μόνο τούτο: Μερικούς μήνες μετά τη λήξη των βομβαρδισμών, ο τότε υπουργός Αμυνας, ο Ακης Τσοχατζόπουλος, έστησε ειδική φιέστα στο Ουρόσεβατς (σσ: το Ουρόσεβατς είναι μία από τις περιοχές που ομολογημένα επλήγη με βόμβες ουρανίου και πλουτωνίου).

    Αλλά δεν ήταν μόνος του. Είχε στο πλευρό του τη ΝΔ και το ΣΥΝ. Σ' εκείνη τη φιέστα ήταν που έλαμψε το αστέρι της κ. Δαμανάκη, που για λογαριασμό του ΣΥΝ (τότε), απευθυνόμενη στους Έλληνες φαντάρους που συμμετείχαν στη ΝΑΤΟική δύναμη κατοχής του Κοσσυφοπεδίου, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:

«Παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε, μας βγάζετε ασπροπρόσωπους και η Ελλάδα μπορεί να είναι περήφανη για σας»!

    Ήταν υπερήφανη, δηλαδή, η κ. Δαμανάκη (του ΣΥΝ, τότε) επειδή Έλληνες φαντάροι λειτουργούσαν σαν μισθοφόροι του ΝΑΤΟ. Ένιωθε ότι βγαίνει ασπροπρόσωπη η κυρία Δαμανάκη (του ΣΥΝ τότε και επίτροπος της ΕΕ κατόπιν) από το γεγονός ότι Έλληνες φαντάροι βρίσκονται εκτός των συνόρων της χώρας και εκτελούν τις διαταγές των Αμερικανών.

    Ο πόλεμος κατά της Γιουγκοσλαβίας ήταν μια «πρόβα τζενεράλε» και για το «Διεθνές Δίκαιο» του 21ου αιώνα. Απόδειξη ότι η προσφυγή της Γιουγκοσλαβίας εναντίον εκείνων που τη βομβάρδισαν απορρίφθηκε.

    Όπως είχε ανακοινώσει η εισαγγελεύς του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης (στα κελιά του οποίου δολοφονήθηκε ο Μιλόσεβιτς), η διεθνής κοινότητα θεώρησε αβάσιμους τους λόγους που επικαλέστηκε η Γιουγκοσλαβία όταν ζήτησε να απαγγελθεί η κατηγορία της γενοκτονίας εναντίον του Κλίντον, του Μπλερ, του Σολάνα, του Κλαρκ και της υπόλοιπης παρέας.

    Ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία ήταν η αρχή. Το είχε άλλωστε ξεκαθαρίσει ο Κλίντον:

     «Αυτό που κάναμε στο Κοσσυφοπέδιο μπορούμε να το ξανακάνουμε τώρα, μπορούμε να το κάνουμε αύριο αν είναι αναγκαίο, είτε στην Αφρική, είτε στην Κεντρική Ευρώπη», ήταν τα λόγια του, τον Ιούνη του 1999.

    Το έγκλημα κατά της Γιουγκοσλαβίας ήταν το τέλος των μύθων.

    Μύθος πρώτος: «Αν φύγει το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια θα γίνει σφαγή», μας έλεγαν.

    Με τι μας απειλούσαν δηλαδή; 

Μας απειλούσαν και μας απειλούν με κάτι που ήδη γίνεται, και γίνεται επειδή ακριβώς υπάρχει το ΝΑΤΟ στην περιοχή. 

Το ΝΑΤΟ «ήρθε να φέρει την ειρήνη» και στο μεταξύ οι Ουτσεκάδες σκοτώναν Σκοπιανούς, οι Σκοπιανοί καταδίωκαν Αλβανούς, οι Αλβανοί δολοφονούσαν Σέρβους, οι Σέρβοι της Βοσνίας εκτελούσαν Βόσνιους μουσουλμάνους, οι μουσουλμάνοι της Βουλγαρίας ζητούσαν αυτονομία, οι πράκτορες της CIA αλώνιζαν και αλωνίζουν στο Μαυροβούνιο, και κατά τ' άλλα, το ΝΑΤΟ ...φέρνει την ειρήνη.

    Μύθος δεύτερος: «Να μη φύγουν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ από τα Βαλκάνια για να μην αλλάξουν τα σύνορα».

    Με τι μας απειλούσαν δηλαδή; 

Μας απειλούσαν και μας απειλούν με τα αποτελέσματα ενός εγκλήματος που ήδη διαπράττεται. Αρχής γενομένης από την απόφαση της ΕΕ το Δεκέμβρη του 1991, όλα αυτά τα χρόνια της ευρωενωσιακής και ευρωατλαντικής παρουσίας στα Βαλκάνια, τα Βαλκάνια γέμισαν προτεκτοράτα. Τα σύνορα έχουν ήδη αλλάξει.

    Κάτι ακόμα: Αυτοί που τότε διέλυσαν μια χώρα στο όνομα της προστασίας των μουσουλμανικών μειονοτήτων, είναι οι ίδιοι που σήμερα πνίγουν μουσουλμάνους πρόσφυγες στο Αιγαίο, είναι οι ίδιοι που αφού κατασκεύασαν τους ισλαμοφασίστες τύπου ISIS και έφεραν τον πόλεμο στα σπίτια μας,  ελεεινολογούν το Ισλάμ στο όνομα της δυτικής «ανεκτικότητας»…

του Νίκου http://www.enikos.gr/mpogiopoulos/379584,Htan-mia-xwra-Gioygkoslavia-.html κάποιες επισημάνσεις δικές μας. 

Καστρινού: Ο ντελάλης..

https://www.facebook.com/profile.php?id=100006355087122&fref=nf

Σαλεύει κάτι γίνεται, ξέρει κανείς γνωρίζει; 

απ΄άκρη σ΄άκρη το νησί, τραγούδια μουρμουρίζει.

Γλυκιά η ανακούφιση, βαθιά θ΄αναστενάξει,
κάποιος θα πει τ΄απίστευτο, θα το βροντοφωνάξει.

Νάτος νομίζω θάρρεψε, ξεπρόβαλε ο ντελάλης,
κι ας του το πουν κατάμουτρα, τη φάουσα να βγάλεις.

Θα το φωνάξει δυνατά, να ακούσουνε οι πάντες,
όστρια, σιρόκος, ο γαρμπής, πουνέντες και λεβάντες.

Εστάθηκε στα πόδια τσης, και ντύνεται η ''Φιορούλα'',
ακούσετε Ζακυνθινοί, πάνω τση τα΄χει ούλα.

Σάτιρα, γέλιο, μουσική, τραγούδια και καντάδες,
και για τα προικοσύμφωνα, έχει πολλές αράδες.

Μια οπερέτα λαϊκή, απ΄ του νησιού τον κήπο,
απ΄τση ψηχής το ανάστημα, και τση καρδιάς το χτύπο.

Τσακίζει η ομορφάδα τσης, βγάζει σε κάποιους ζήλια,
από αλαφροΐσκιωτους, λόγια πολλά ζυμπίλια.

Τσου ξέρω μεσα κι όξω τσους, τσου ξέρω τσου εχθρούς μου,
τσου φίλους μου δεν έμαθα, γιατι δεν πάει ο νους μου.

Μα δεν αλλάζει, έγινε, δεν χάνετε, δεν σβήνει,
γεννήθηκε, ζωντάνεψε, θα ζήσει και θα μείνει.

Θα γνωριστεί, θα αγαπηθεί,και μέσα στην καρδιά μας,
έχει καρπούς παράδοσης, το δέντρο, η ροδιά μας.

Έχει και χρώμα Ζάκυνθος, ανάγλυφο τοπίο,
και είναι ούλα αληθινά, πίο ξεφεύγει πίο;

Με ενθουσιασμό ιδιαίτερο, τα λέει ο ντελάλης,
άλλο να παίξει όπερα, κι άλλο μαλλιά να βγάλεις.

Άλλο να ζεις στη νύχτα σου, και ψέματα να στήνεις,
κι άλλο που στην πορεία σου, ανύπαρκτος θα μείνεις..

κάντε αριστερό κλικ να ακούσετε εδώ: το Νίκο  Ντάση για τη Ζάκυνθο 

ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΑΣ Το Σάββατο 2 Απρίλη ξεκινά η μεγάλη κινητοποίηση κατά της ανεργίας

H έναρξη θα γίνει στην πλατεία Γεωργίου στις 7.30 το απόγευμα, με συναυλία και ομιλία του κομμουνιστή δημάρχου της πόλης Κώστα Πελετίδη, ενώ η εκκίνηση της πορείας θα γίνει την ερχόμενη Κυριακή 3/4, στις 9 το πρωί, από το ίδιο σημείο.

Η πορεία αγώνα, που έχει ως σύνθημα «Δουλειά για όλους - Δουλειά με δικαιώματα» και έχει στηριχθεί από ανθρώπους του Αθλητισμού, από σωματεία και φορείς τόσο εντός Αχαΐας όσο και εκτός, θα διαρκέσει συνολικά οκτώ μέρες και οι συμμετέχοντες θα φτάσουν στην πλατεία Συντάγματος την Κυριακή 10 Απρίλη, στις 6 το απόγευμα. Εκεί θα πραγματοποιηθεί ομιλία του δημάρχου Πάτρας, αλλά και συναυλία.

Καθημερινά άνθρωποι του Αθλητισμού κάνουν δηλώσεις στήριξης αυτής της πρωτοβουλίας:

Η διαδρομή της πορείας Πάτρα - Αθήνα που θα γίνει από την Παλαιά Εθνική Οδό, έχει απόσταση σχεδόν 217 χιλιόμετρα και θα διαρκέσει 8 μέρες. Τα τμήματά της είναι Πάτρα - Αίγιο (39 χιλιόμετρα), Αίγιο - Ακράτα (28 χιλιόμετρα), Ακράτα - Ξυλόκαστρο (32,7 χιλιόμετρα), Ξυλόκαστρο - Κόρινθος (33,8 χιλιόμετρα), Κόρινθος - Αγ. Θεόδωροι (19,8 χιλιόμετρα), Αγ. Θεόδωροι - Μέγαρα (22,8 χιλιόμετρα), Μέγαρα - Ελευσίνα (20,5 χιλιόμετρα) και Ελευσίνα - Σύνταγμα (20,6 χιλιόμετρα).

Όσοι θέλουν περισσότερες πληροφορίες για τη συμμετοχή τους στην πορεία, μπορούν να επικοινωνήσουν στο τηλέφωνο 2613.610.334 ή στο email: poreiaanergia@gmail.com. Σημειώνεται ότι όσοι συμμετάσχουν θα συμπληρώνουν ειδική αίτηση συμμετοχής, στην οποία θα δηλώνουν ποια ή ποιες μέρες θέλουν να συμμετάσχουν, ώστε να υπάρχει καλύτερη εξυπηρέτηση (φαγητό, διαμονή κ.λπ.).

Η συμμετοχή μπορεί να είναι για 1 ώρα, 1 μέρα ή 1 βδομάδα. Στους συμμετέχοντες στην πορεία θα παρέχονται φαγητό, νερό, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη εάν χρειαστεί. Η διανυκτέρευση θα γίνεται σε δημοτικά αθλητικά κέντρα, με ντουζιέρες, νιπτήρες, θέρμανση.

Απαραίτητος εξοπλισμός για τους συμμετέχοντες:

Υπνόσακος (sleeping bag). Αθλητικά παπούτσια. 3 - 4 ζευγάρια κάλτσες βαμβακερές (ημερησίως). Μπλούζες βαμβακερές. Πετσέτες.

Αναλυτικά εδώ: http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=26%2F3%2F2016&id=16152&pageNo=14

Σαν χτες Το έγκλημα άρχιζε...

Μάρτης 1999 https://www.youtube.com/watch?v=BXcic6oi6ow
Λίγο πριν τις 9 το βράδυ οι σειρήνες ήχησαν στην Πρίστινα, στο Βελιγράδι, στην Ποντγκόριτσα, στο Νόβισαντ. Το έγκλημα άρχιζε. 
Η επιδρομή του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας κράτησε 78 μέρες.
Στις 78 αυτές μέρες της «ανθρωπιστικής» τους δράσης τα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ πραγματοποίησαν 35.788 μαχητικές αποστολές εναντίον 200 γιουγκοσλαβικών πόλεων. 
Το Κοσσυφοπέδιο και όλη η Γιουγκοσλαβία έγινε στόχος ακόμα και απαγορευμένου τύπου βομβών με θύματα χιλιάδες αμάχους. 
Σύμφωνα με τα στοιχεία του αμερικανικού Πενταγώνου, η μία στις πέντε βόμβες που έπληξαν τη Γιουγκοσλαβία, δηλαδή περίπου 500.000 βόμβες, περιείχαν απεμπλουτισμένο ουράνιο. 
Επίσης, σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι επιδρομείς εξαπέλυσαν κατά της Γιουγκοσλαβίας 35.450 δέσμες από τις βόμβες διασποράς, οι οποίες είναι απαγορευμένες από τις διεθνείς συνθήκες.
Η επίθεση του ΝΑΤΟ έγινε με πρόσχημα τα «ανθρώπινα δικαιώματα». 
Το 1999 που αναπτύχθηκαν οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις στην περιοχή, καταγράφτηκαν 547 δολοφονίες και 932 απαγωγές Σέρβων, ενώ έως το 2009 και με σταθερή τη ΝΑΤΟική παρουσία στο Κόσσοβο, οι αριθμοί ήταν: 1.192 δολοφονίες, 1.303 απαγωγές και 1.305 τραυματισμοί Σέρβων. 

Αργότερα, βέβαια, ο στρατηγός Κλαρκ, στο βιβλίο του "Ο Σύγχρονος πόλεμος" αποκάλυψε ότι οι προετοιμασίες είχαν ξεκινήσει τον Ιούνιο του 1998 και ολοκληρώθηκαν τον Αύγουστο του ίδιου έτους.

Οι δολοφόνοι του ΝΑΤΟ στην επιχείρηση διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας είχαν την αμέριστη συνεργασία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που ενώ τα ΝΑΤΟικά τανκς περνούσαν από την ελληνική επικράτεια για το Κόσσοβο, εκείνη ισχυριζόταν ότι «δε συμμετείχε» (!) στον πόλεμο... 

Από http://www.902.gr/