Μαχαίρι
Μόνο ως πρόκληση μπορεί να χαρακτηριστεί η απαίτηση της κυβέρνησης από τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ να αναρτήσουν στα καταστήματά τους αφίσα, με την οποία θα πληροφορούν τους πελάτες τους ότι εισέπραξαν την «αποζημίωση ειδικού σκοπού» ύψους 300 έως 534 ευρώ από το κράτος και την ΕΕ! Το συγκεκριμένο επίδομα αφορά επαγγελματίες που είχαν κλείσει για μήνες τα καταστήματα και τις επιχειρήσεις τους, λόγω του κορονοϊού. Ανάμεσα στις προϋποθέσεις που βάζει η κυβέρνηση, για να εισπράξουν αυτό το γλίσχρο βοήθημα για τον μήνα Μάη, είναι και η ανάρτηση αφίσας συγκεκριμένων διαστάσεων στην επιχείρηση, που θα διαφημίζει τα ...χουβαρνταλίκια της! Τα λεφτά όμως που παίρνουν οι βιοπαλαιστές επαγγελματίες, όσοι τα παίρνουν, δεν φτάνουν ούτε για «ζήτω». Τι να πρωτοπληρώσει κανείς με 500 και κάτι ευρώ; Τις υποχρεώσεις που «τρέχουν» για την επιβίωση; Τα έξοδα και τα χρέη που σωρεύονταν και πριν από την πανδημία; Τα καινούργια χρέη που δημιούργησε το τρίμηνο της καραντίνας; 'Η αυτά που «τρέχουν» τώρα που η κρίση κάνει ολοένα και πιο εμφανή τα σημάδια της; Αντί, λοιπόν, η κυβέρνηση να ψάχνει τρύπα να κρυφτεί, την ίδια ώρα μάλιστα που αμπαλάρει μερικές δεκάδες δισ. για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, έχει την απαίτηση από τους μικρούς ΕΒΕ να της πουν κι ευχαριστώ, ακόμα και να διαφημίζουν την πολιτική της, που τους ρίχνει στο καναβάτσο. Πάει πολύ το θράσος της και πρέπει οι αυτοαπασχολούμενοι να της το κόψουν μαχαίρι.
Εχασαν τη μιλιά τους
Μέχρι πριν από λίγες μέρες, το κόστος της κρατικής καμπάνιας για τον κορονοϊό ήταν το «πρώτο θέμα» στην αντιπαράθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, με πρωτοσέλιδες κατηγορίες για «αδιαφάνεια», «εξυπηρέτηση ημετέρων» κ.τ.λ.
Θα περίμενε λοιπόν κανείς ότι όσοι κόπτονται να μπει μια τάξη και να ξέρει ο λαός τουλάχιστον πού πάνε τα λεφτά της κρατικής διαφήμισης, που είναι δικά του λεφτά, θα συμφωνούσαν με ορισμένες στοιχειώδεις δικλίδες, όπως αυτές που θέτει η τροπολογία του ΚΚΕ:
που δεν λύνουν βέβαια το πρόβλημα, εξασφαλίζουν όμως την υποχρεωτική και δωρεάν προβολή μηνυμάτων που αφορούν στη δημόσια υγεία και δεσμεύουν το κράτος να δημοσιεύει αναλυτικά τη δαπάνη για τις διαφημιστικές του καμπάνιες. Ωστόσο, μόνο έτσι δεν έγιναν τα πράγματα στη συνεδρίαση της Βουλής την περασμένη Πέμπτη, όπου οι βουλευτές του ΚΚΕ ανέλυσαν τη σχετική τροπολογία στο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης. Οι εκπρόσωποι της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και όλων των άλλων κομμάτων έχασαν τη μιλιά τους, επιβεβαιώνοντας την υποκρισία τους και δείχνοντας τις πραγματικές προθέσεις τους. Δεν έχουν άλλωστε κανέναν λόγο να θέλουν αλλαγή της σημερινής νομοθεσίας για την κρατική διαφήμιση, που δίνει τη δυνατότητα στην εκάστοτε κυβέρνηση να μοιράζει χρήμα πάνω και κάτω από το τραπέζι σε ΜΜΕ που της «κάνουν τη δουλειά», όπως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ επί των ημερών του και κάνει τώρα η ΝΔ.
Βασικά υλικά
Τη σύναψη μιας συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ, η οποία θα «αγκιστρώσει» τις διμερείς (και όχι μόνο) σχέσεις, πρότεινε ένας από τους ισχυρότερους Αμερικανούς γερουσιαστές, μιλώντας σε εκδήλωση του Τουρκοαμερικανικού Επιμελητηρίου. Σύμφωνα με τον Ρεπουμπλικάνο γερουσιαστή, τα δυο κράτη θα μπορούσαν να «ενσωματώσουν τις οικονομίες τους», βάζοντας πολύ πιο φιλόδοξους στόχους από την αύξηση του όγκου των συναλλαγών στα 100 δισ. δολάρια, όπως έχει ειπωθεί στις συναντήσεις Τραμπ - Ερντογάν. Το σκεπτικό είναι ότι μια τέτοια σύμπραξη θα αποτελούσε το πιο δραστικό ανάχωμα για τη διείσδυση της Κίνας στην Αφρική.
Σύμφωνα με τον γερουσιαστή, «συμφέρει περισσότερο να παραγάγει κανείς ένα προϊόν στην Τουρκία παρά σε πολλά άλλα μέρη της Ευρώπης. Μοιάζει να έχει επεξεργασμένες δυνατότητες, αλλά σε χαμηλό κόστος, που θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν την Κίνα».
Οσο κι αν δεν πρέπει κανείς να παίρνει «τοις μετρητοίς» τέτοιες δηλώσεις, ειδικά σε ένα περιβάλλον ρευστότητας και κλιμακούμενων αντιθέσεων μέσα κι έξω από τις ΗΠΑ, ορισμένες φράσεις - «κλειδιά» έχουν τη σημασία τους: «Αγκίστρωση της Τουρκίας», «ανταγωνισμός με την Κίνα», «διείσδυση στην Αφρική». Αυτά είναι ορισμένα από τα πιο βασικά «υλικά» που συνθέτουν τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό στην περιοχή, αφήνοντας ανοιχτά όλα τα σενάρια για το πώς θα διαμορφωθούν στο άμεσο μέλλον οι σχέσεις των ΗΠΑ με την Τουρκία, αλλά και της Τουρκίας με τους άλλους ευρωατλαντικούς συμμάχους τους.