Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

23 Μαΐου, 2018

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΣΙΠΡΑ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΦΩΤΙΑ: TI ΓΥΡΕΥΕ ΤΟ "ΓΕΡΑΚΙ" ΣΤΟΝ ΑΡΑΞΟ ;;!!



Στον Αραξο ο επικεφαλής Πυρηνικής Πολιτικής του ΝΑΤΟ 

Υπόλογη για την εμπλοκή στα ολέθρια σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ

Την ώρα που το ΚΚΕ έχει καταγγείλει εδώ και μήνες εργασίες αναβάθμισης στη βάση του Αραξου, που παραπέμπουν σε «φιλοξενία ειδικών όπλων», ανάμεσά τους ακόμα και πυρηνικών των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, με τις κυβερνητικές «διαψεύσεις» κάθε άλλο παρά να καθησυχάζουν, πρόσθετη ανησυχία για ένα τέτοιο ενδεχόμενο προκαλεί η πληροφορία ότι στις 17/5 επισκέφτηκε την αεροπορική βάση του Αραξου ο Φρεντ Φρέντρικσον, επικεφαλής της Πυρηνικής Πολιτικής του ΝΑΤΟ και σταθερός υπέρμαχος του διαβόητου ΝΑΤΟικού δόγματος του «πρώτου πυρηνικού πλήγματος», στο πλαίσιο των κλιμακούμενων ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων για τον έλεγχο αγορών, πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων. 
Την επίσκεψη Φρέντρικσον - ο οποίος συνοδευόταν από επιτελείς του ΝΑΤΟ - στην 116 ΠΜ δημοσιοποίησε ιστοσελίδα ενημερωτικού περιεχομένου (militaire.gr), ενώ δεν υπήρξε καμία κυβερνητική διάψευση.
Πρόκειται για μία ακόμα επιβεβαίωση ότι η κυβέρνηση, άσχετα με το τι υποστηρίζει δημοσίως, στην πραγματικότητα «παίζει με τη φωτιά», στο πλαίσιο της προσπάθειάς της να αναδειχθεί σε «σημαιοφόρο» των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδίων στην περιοχή.
Θυμίζουμε ότι το θέμα είχε αναδείξει από τον περασμένο Σεπτέμβρη το ΚΚΕ, με παρέμβαση του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, ο οποίος από το βήμα της ΔΕΘ κατήγγειλε ότι 

«η ελληνική κυβέρνηση παίζει με τη φωτιά, ανοίγει τις πόρτες για ακόμα βαθύτερη, πιο επικίνδυνη εμπλοκή της Ελλάδας, ειδικά τώρα που συζητιέται η μεταφορά υποδομών από τη βάση του Ιντσιρλίκ. Και στρατιωτικό δυναμικό και οπλικά συστήματα θα πάνε, λέει, στη βάση της Σούδας, αλλά και πυρηνικές κεφαλές στη βάση του Αραξου.
Μάλιστα, θα θέλαμε να ρωτήσουμε και να καταγγείλουμε, ταυτόχρονα, γιατί η κυβέρνηση δεν βγάζει τσιμουδιά για το γεγονός ότι έχει προχωρήσει η συντήρηση, επισκευή και ο εκσυγχρονισμός της βάσης του Αραξου, προκειμένου, όπως φημολογείται, να εγκατασταθούν εκεί τα αμερικανικά πυρηνικά όπλα, που ο ελληνικός λαός και με την πάλη του τα είχε διώξει προηγούμενες δεκαετίες».
Γεμίζουν ανησυχία οι κυβερνητικές «διαβεβαιώσεις»
Μετά από μέρες «εκκωφαντικής σιωπής» και αφού συνδικάτα και φορείς κατήγγειλαν το γεγονός, ενώ την καταγγελία επανέλαβε από το βήμα της Βουλής ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο τότε αναπληρωτής υπουργός Αμυνας Δημήτρης Βίτσας υποστήριζε στη Βουλή ότι «η αεροπορική βάση του Αραξου είναι υπό ελληνική διοίκηση εδώ και πάρα πολλά χρόνια. 


Μετά την περίοδο της δικτατορίας δεν υπάρχουν πυρηνικά όπλα στην αεροπορική βάση του Αραξου, ούτε πρόκειται να υπάρξουν, ούτε υπάρχει κάποιος σχεδιασμός, ούτε έχει κάποια σχέση με οποιοδήποτε - θα έλεγε κανένας - αμερικάνικο ειδικό συμφέρον. Αρα, αυτό να είναι καθαρό».
«Διαβεβαίωση» που γέννησε πρόσθετες ανησυχίες, αφού είναι γνωστό ότι πυρηνικά όπλα των ΗΠΑ όχι μόνο φιλοξενήθηκαν στη βάση και μετά τη δικτατορία, αλλά ότι φιλοξενούνταν τουλάχιστον έως το 2001, όπως είχε παραδεχτεί εκ των υστέρων και η τότε κυβέρνηση, με την τότε «ρητή διαβεβαίωση» του υπουργείου Αμυνας ότι «το Μάιο του 2001 απομακρύνθηκαν και οι τελευταίες πυρηνικές κεφαλές από τη βάση στον Αραξο».
Την ώρα μάλιστα που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έδινε τέτοιες κάλπικες διαβεβαιώσεις, επιχειρώντας να εφησυχάσει τον ελληνικό λαό για την εμπλοκή στα αμερικαΝΑΤΟικά σχέδια που όλο βαθαίνει, όπως αποκαλυπτόταν λίγες μέρες μετά, στις 26 και 28 Σεπτέμβρη έγινε σύσκεψη στην έδρα του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, με αντικείμενο την επισκόπηση των εργασιών για τον «εκσυγχρονισμό» της βάσης του Αραξου.
Σύμφωνα μάλιστα με άκρως απόρρητο ενημερωτικό έγγραφο προς το ΥΠΕΘΑ, μεταξύ των έργων που εξελίσσονται στη βάση είναι και εγκαταστάσεις για την αποθήκευση «ειδικών όπλων».
Σταθερά ενταγμένη στα επικίνδυνα σχέδια Αλλά και αν ακόμα η επίσκεψη Φρέντρικσον ήταν απλά μια «επίσκεψη ρουτίνας», μια προγραμματισμένη επιθεώρηση, επιβεβαιώνεται και έτσι ότι η Ελλάδα επί ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παραμένει αναπόσπαστο κομμάτι των πιο επικίνδυνων για το λαό σχεδίων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, όπως είναι η πυρηνική του στρατηγική.
Στον Αραξο, άλλωστε, όχι μόνο υπάρχουν εγκαταστάσεις στις οποίες θα μπορούσαν να αποθηκευτούν πυρηνικά όπλα, αλλά και συχνά - πυκνά, όπως έχει αποκαλύψει ο «Ριζοσπάστης», πραγματοποιούνται ασκήσεις στη βάση με αντίστοιχα αντικείμενα, ενώ παρά τα όσα επισήμως λέγονται, αξιόπιστες πηγές επιβεβαιώνουν ότι σε μια σειρά υποδομών των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων ανά τη χώρα έχουν αποθηκευτεί κατά καιρούς πυρηνικά όπλα των ΗΠΑ, με τις ΕΔ να αναλαμβάνουν αποστολές φύλαξης ή συνοδείας στις διαδικασίες μεταφοράς τους αλλού.





ΤΙ ΗΤΑΝ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΙΛΙΝΤΕΝ;;!!


Ίλιντεν, αλυτρωτισμός και λαθροχειρία

Η προσπάθεια να κρυφτούν με αναφορές στην εξέγερση του Ίλιντεν τα ευρωΝΑΤΟικά σχέδια που σπονσοράρει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στα Δυτικά Βαλκάνια, αλλά και ο συμβιβασμός σε αυτό το πλαίσιο με αλυτρωτικές θέσεις της ΠΓΔΜ βγάζουν μάτι.


Ας δούμε όμως τι ήταν η εξέγερση του Ίλιντεν. Αποτέλεσε μια εξέγερση στην οθωμανική περιοχή της Μακεδονίας το 1903. Στην εξέγερση πρωτοστάτησε το σλαβικό στοιχείο, κυρίως φτωχοί αγρότες και άλλα μικροαστικά στρώματα των πόλεων, αλλά συμμετείχαν και Έλληνες, Βλάχοι, ενώ έγινε προσπάθεια να τραβηχτούν και μουσουλμανικοί πληθυσμοί, Αλβανοί και Τούρκοι.



Οργανωτής ήταν η Εσωτερική Επαναστατική Μακεδονική Αδριανοπουλίτικη Οργάνωση, που είχε ιδρυθεί το 1893 στη Θεσσαλονίκη και είχε ως σκοπό την απελευθέρωση της Μακεδονίας και της περιοχής της Θράκης από τον οθωμανικό ζυγό και την αυτονομία της από όλα τα εθνικά κράτη της περιοχής, με δεδομένο τον πολυεθνικό χαρακτήρα αυτών των περιοχών.

Ο στόχος αυτός συνδεόταν με το στόχο μιας Βαλκανικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας. Ο προσδιορισμός άλλωστε -Μακεδονικός και Ανδριανοπουλίτικος- δεν αναφερόταν σε κάποια συγκεκριμένη εθνότητα ή έθνος, αλλά είχε γεωγραφικό χαρακτήρα, προσδιόριζε την περιοχή και τον πληθυσμό που στις διακηρύξεις αναγνωριζόταν ότι αποτελείται από διάφορες εθνότητες: Βούλγαρους, Σέρβους, Αλβανούς, Βλάχους, Τούρκους, Εβραίους κ.λπ.

Η εξέγερση του Ίλιντεν αποτέλεσε κορύφωση της δράσης της ΕΜΑΟ και ουσιαστικά το κύκνειο άσμα της.

Μετά την εξέγερση η οργάνωση διαλύθηκε. Ένα κομμάτι της, οι «φεντεραλιστές», συνέχισαν να παλεύουν για την ενιαία Μακεδονία και Θράκη στο πλαίσιο της Βαλκανικής Ομοσπονδίας, όμως κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων η πλειοψηφία των ηγετών τους υποστήριξαν τη Βουλγαρία. Ένα άλλο μέρος, αργότερα, συνδέθηκε με το σοσιαλιστικό και το κομμουνιστικό κίνημα της Βουλγαρίας και της Γιουγκοσλαβίας.

Το άλλο κομμάτι, οι «σεντραλιστές», εξελίχθηκαν σε ακραίο εθνικιστικό κόμμα που δρούσε στη Βουλγαρία, αλλά και στο πλαίσιο της σημερινής ΠΓΔΜ και προπαγάνδιζε θέσεις του βουλγαρικού αλυτρωτισμού. Αποτέλεσε βασικό στήριγμα της φασιστικής Βουλγαρίας τις δεκαετίες 1920 και 1930, με σημαντική αντικομμουνιστική δράση, δολοφονίες στελεχών του ΚΚ κ.λπ. 
Αλλωστε, από την αρχή ίδρυσης της ΕΜΑΟ, σε αυτήν παρέμβαιναν διάφορα αστικά κράτη και ιδιαίτερα η Βουλγαρία, με στόχο να την αξιοποιήσουν στα δικά τους σχέδια.

Οι εξελίξεις που ακολούθησαν, δηλαδή η σύγκρουση Ελλάδας, Βουλγαρίας και Σερβίας για το μέλλον της Μακεδονίας και Θράκης, οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, η Μικρασιατική Καταστροφή, οι ανταλλαγές πληθυσμών έλυσαν ουσιαστικά το «μακεδονικό ζήτημα» μοιράζοντας τα τμήματα της γεωγραφικής Μακεδονίας στα αντίστοιχα κράτη και προσαρμόζοντας ανάλογα την πληθυσμιακή σύνθεσή της.

Σήμερα όμως το Ίλιντεν στην ΠΓΔΜ γιορτάζεται ως εθνική γιορτή, ως επέτειος «γένεσης του μακεδονικού έθνους». Δηλαδή, σήμερα η ΠΓΔΜ θεωρεί τον εαυτό της συνεχιστή των παραδόσεων του Ίλιντεν και ουσιαστικά εκφραστή του, προσαρμόζοντας το περιεχόμενο της τότε εξέγερσης στις σημερινές αλυτρωτικές βλέψεις, όπως αυτές αναφέρονται στο Σύνταγμά της.

Εκεί η έννοια «Μακεδόνας» ταυτίζεται με τον σλαβικής καταγωγής πληθυσμό και η αντίστοιχη γλώσσα χαρακτηρίζεται «Μακεδονική», ενώ το Σύνταγμά της αναφέρεται σε «πρόσωπα που ανήκουν στο μακεδονικό λαό σε γείτονες χώρες».

Άρα το «μακεδονικός» ως έννοια δεν αφορά γεωγραφικό, αλλά εθνοτικό προσδιορισμό, κάτι που δεν υφίσταται. Εμφανίζεται δηλαδή το Ίλιντεν ως «προοδευτικό» καμουφλάζ του αλυτρωτισμού.
Θα πρέπει όμως να σχολιάσουμε και άλλη μια πλευρά που αφορά την αξιοποίηση της εξέγερσης του Ίλιντεν, αφού δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να χάνουμε από την προσοχή μας ότι η -με ταχύτητα- προώθηση της συμφωνίας με την ΠΓΔΜ γίνεται στο πλαίσιο της «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης» των Δυτικών Βαλκανίων, δηλαδή συνδέεται κυρίως με το σχέδιο ταχύτατης ένταξης των κρατών των Δ. Βαλκανίων στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. 
Σχέδιο στο οποίο πρωτοστατεί η ελληνική κυβέρνηση, που όμως κάθε άλλο παρά παράγοντας ειρήνης και ασφάλειας, συνεργασίας και φιλίας είναι για τους λαούς των Βαλκανίων.
Αλήθεια, τι σχέση έχουν τα οράματα μιας εξέγερσης όπως αυτής του Ίλιντεν, οι ίσως ουτοπικές διακηρύξεις για Μακεδονία όπου θα ζούσαν αρμονικά Βούλγαροι, Έλληνες, Σέρβοι, άλλοι σλαβόφωνοι, Βλάχοι και Αλβανοί, με την ενίσχυση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στα Βαλκάνια και τα σχέδιά τους απέναντι στη Ρωσία;
Η λογική ότι τα προβλήματα των αλυτρωτισμών θα «λυθούν» αν όλοι είμαστε μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ είναι ανυπόστατη, γιατί πολύ απλά οι λυκοσυμμαχίες, οι ιμπεριαλιστικές στρατιωτικοπολιτικές και οικονομικές ενώσεις, όχι μόνο δεν μπορούν να εγγυηθούν την ασφάλεια και την ειρήνη, αλλά η συμμετοχή σε αυτές οξύνει αντιθέσεις, ανταγωνισμούς και προβλήματα, εντείνει τις αμφισβητήσεις συνόρων, κυριαρχικών δικαιωμάτων, λειτουργεί όλο και πιο διαιρετικά για τους λαούς. 

Απτό παράδειγμα είναι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις.


Γι' αυτό, ο λαός χρειάζεται να αντιταχθεί σ' αυτές τις εξελίξεις, που δεν εξασφαλίζουν την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή. 

Να δυναμώσουν η κοινή πάλη, η φιλία και η αλληλεγγύη των λαών, που μπορούν να εξασφαλιστούν με απόρριψη κάθε λογής αλυτρωτισμών και μακριά από τις ιμπεριαλιστικές στρατιωτικοπολιτικές συμμαχίες.


Χ.

Αναδημοσιεύεται από τον «Ριζοσπάστη» της Τρίτης 22 Μάη 2018.