Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εφοπλιστές. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εφοπλιστές. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

30 Απριλίου, 2019

Η "ΑΝΑΠΤΥΞΗ" ΤΟΥΣ - ΤΑ "home ports" ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑΣ...


 
Πριν από ενάμιση χρόνο, τον Ιούλιο του 2017 δημοσιεύθηκε έκθεση του διεθνούς εμπειρογνώμονα σε θέματα ποιότητας αέρα Dr. Axel Friedrich από τον Γερμανικό Οργανισμό Προστασίας Φυσικού Περιβάλλοντος (NABU). Σε δημοσίευμα που αναφέρεται στην έκθεση, σημειώνεται ότι οι μετρήσεις λεπτόκοκκων μικροσωματιδίων (UFP) που έγιναν στο λιμάνι στην Κέρκυρα στις 10 και 11 Ιουλίου 2017, ξεπέρασαν τις 100.000 ανά κυβικό εκατοστό αέρα. Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της ρύπανσης, αναφέρουμε ότι η επιβάρυνση σε μεγάλα αστικά κέντρα, όπως είναι το Βερολίνο, κυμαίνεται από 3.000 έως 5.000. 
Ενώ η πόλη της Κέρκυρας έχει συνήθως μια συγκέντρωση τέτοιων μικροσωματιδίων από 1.800 έως 2.500 ανά κυβικό εκατοστό αέρα, η ατμοσφαιρική ρύπανση στο λιμάνι πολλαπλασιάζει αυτό το νούμερο κατά 40 φορές, βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία των κατοίκων. Τόσο μεγάλες συγκεντρώσεις ρύπανσης οδηγούν σε σοβαρές καρδιαγγειακές παθήσεις, αποβολές, διαβήτη τύπου Β, άνοια, Πάρκινσον κτλ.
Συγχρόνως, τα οξείδια του θείου που εκπέμπονται από τα καράβια διαχέονται με τον αέρα σε ολόκληρη την πόλη καταστρέφοντας όχι μόνο τους πνεύμονες των ανθρώπων αλλά την ίδια την πόλη μας, αυτήν που θέλουμε να απολαμβάνουμε και που αποτελεί το κύριο τουριστικό μας προϊόν.
Τι μένει λοιπόν σε εμάς και για ποιόν λόγο λέγονται τόσες ανακρίβειες με σκοπό να μας πείσουν ότι πρέπει να χαρούμε για την μετατροπή του λιμανιού μας σε home port;
Εκτός από τα οικονομικά ψίχουλα, του μεμονωμένου τουρίστα που ενδεχομένως να ξεφύγει από την ομαδική πώληση που θα του κάνουν μέσα στο καράβι, σ’ εμάς μένει αυτό που έμεινε και σε άλλα λιμάνια, όπως της Βενετίας, η οποία έχει απαγορεύσει την έλευση μεγάλων κρουαζιερόπλοιων. Mας μένει η μόλυνση, το μαζούτ που καίνε τα κρουαζιερόπλοια και τα βαρέα μέταλλα που εκλύουν.
Λαϊκή Συσπείρωση Κέρκυρας
Το Home Port και τα καθρεφτάκια στους ιθαγενείς...*
Ένας από τους κεντρικούς «πυλώνες ανάπτυξης» που προτείνει η υποψήφια για τον Δήμο Κερκυραίων, κ. Υδραίου, αφορά την τουριστική οικονομία του νησιού μας και ιδιαιτέρως τη μετατροπή του λιμένος Κέρκυρας σε home port. Δίχως να εξηγεί στους Κερκυραίους τις αλλαγές που θα επιφέρει στη ζωή τους μια τέτοια εξέλιξη, η κ. Υδραίου παρουσιάζει το home port σαν μέρος της δικής της, ανεξάρτητης πολιτικής πρότασης για την ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας και οικονομίας. Συγχρόνως παραθέτει, χωρίς καμία επεξήγηση, τα αποτελέσματα της πρότασής της με τα πιο αισιόδοξα χρώματα για την οικονομική ανάκαμψη των μικρών επιχειρηματιών της πόλης μας.
Ωστόσο, τα γεγονότα τη διαψεύδουν αποκαλύπτοντας ότι πίσω από το σύνθημα της παράταξής της «Νέα Αρχή, Νέα Δήμαρχος» κρύβονται «Παλιές ιδέες, παλιά συμφέροντα». 
Η απόφαση να μετατραπεί το λιμάνι της Κέρκυρας σε λιμάνι αφετηρίας και λήξης κρουαζιέρας (home port) είναι μια απόφαση ειλημμένη εδώ και χρόνια από τις πολυεθνικές εταιρείες, που διαχειρίζονται παγκοσμίως τον κλάδο της κρουαζιέρας. 
Ήδη, από το 2017 έχουν εμφανιστεί δημοσιεύματα στον τύπο, όπου μεγάλες εταιρίες, όπως η TUI και η Costa, συζητούν με τη διοίκηση του ΟΛΚΕ τον τρόπο με τον οποίο θα καταφέρουν να μετατρέψουν το λιμάνι σε home port. 
Συνεπώς, η πρόταση του συνδυασμού της κ. Υδραίου δεν είναι τίποτα περισσότερο από το πέρασμα της απαίτησης των ναυτιλιακών επιχειρήσεων στην τοπική κοινωνία και την τοπική πολιτική σκηνή. 
Η παράταξη της κ. Υδραίου, όπως και οι άλλες παρατάξεις που λειτουργούν σαν τοποτηρητές ξενοδοχειακών και πολυεθνικών επιχειρήσεων, δέχεται εντολές από τα μεγάλα εφοπλιστικά συμφέροντα και τις παρουσιάζει σαν πολιτικές πρωτοβουλίες που θα λειτουργήσουν προς το συμφέρον της τοπικής οικονομίας. Τόσο στενά είναι συνδεδεμένη η παράταξή της με αυτά τα συμφέροντα, που στην επίσημη ιστοσελίδα της υπάρχει βίντεο υποστήριξης του Προέδρου της Ένωσης Εφοπλιστών Κρουαζιέρας, κ. Θεόδωρου Κόντε. Το βασικό επιχείρημα της κ. Υδραίου είναι, ότι η ανάπτυξη του λιμανιού προς αυτή την κατεύθυνση θα τονώσει τους τομείς του εμπορίου, των μεταφορών (ταξί, τουριστικών λεωφορείων κτλ), των ξενοδοχείων, της εστίασης κτλ. Ωστόσο, αυτά που επικαλείται δεν ισχύουν.
Η τόνωση της τοπικής οικονομίας είναι το μόνιμο αφήγημα. 
Από την κεντρική κυβέρνηση, μέχρι το πιο απομακρυσμένο πλοκάμι της, την τοπική διοίκηση, η δικαιολογία που επιστρατεύεται για κάθε αλλαγή προς το χειρότερο είναι, ότι θα αυξήσει τον τζίρο στη μικρή επιχείρηση, το οικογενειακό εστιατόριο, το ταξί, το μικρομάγαζο του ντόπιου που παλεύει χρόνια τώρα να επιβιώσει.
 Ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει ποτέ.
 Ειδικά στη συγκεκριμένη περίπτωση, η πολυεθνική εταιρεία που έχει το κρουαζιερόπλοιο φροντίζει, πριν ακόμα βγει ο πελάτης από το καράβι, να του έχει πουλήσει την εκδρομή που θα πάει μόλις φτάσει στο λιμάνι. 
Ο ιδιοκτήτης του μικρού λεωφορείου ή του ταξί, που περιμένει να πάρει κόσμο για να τον πάει μια εκδρομή, βρίσκεται αντιμέτωπος με τις συμφωνίες που έχει, ήδη, κάνει η εταιρεία του καραβιού με άλλες συνεργαζόμενες εταιρίες, πολλές από τις οποίες είναι θυγατρικές της. 
Το αποτέλεσμα είναι ο πελάτης να πηγαίνει κατευθείαν στο λεωφορείο που έχει κλείσει με τη μορφή «πακέτου» από την ώρα που έχει αγοράσει την κρουαζιέρα στον τόπο του.
Το μικρό τουριστικό μαγαζί, που περιμένει να πουλήσει το σουβενίρ ή το μπουκάλι το νερό, θα δει (εάν δει) ελάχιστη αλλαγή στον τζίρο του, αφού οι περισσότεροι πελάτες κινούνται με τα λεωφορεία μέχρι το κέντρο της πόλης, ενώ πολλοί είναι αυτοί που δεν κατεβαίνουν καθόλου απ’ αυτά. 
Η Κέρκυρα το έζησε έντονα αυτό κατά την περσινή τουριστική περίοδο, με όλα τα προβλήματα που επέφερε η κυκλοφορία διώροφων λεωφορείων στο κέντρο της πόλης, χωρίς να δει αύξηση του τζίρου στις τοπικές επιχειρήσεις.
Το εστιατόριο ή το μικρό τοπικό ξενοδοχείο μάταια περιμένει αύξηση διανυκτερεύσεων από την παραμονή περισσότερων ημερών των πελατών στο νησί. 
Στα home ports οι ταξιδιώτες αγοράζουν συχνά πακέτα διαμονής, είτε πριν την έναρξη της κρουαζιέρας τους είτε μετά τη λήξη της, αλλά οι πολυεθνικές εταιρείες ξενοδοχείων και κρουαζιερόπλοιων, που συχνά ανήκουν στον ίδιο επιχειρησιακό όμιλο, κάνουν από νωρίς τις δικές τους συμφωνίες και πουλάνε τη διαμονή «πακέτο», συνήθως σε «all inclusive». Συνεπώς, η μικρή τοπική επιχειρηματικότητα δεν έχει περιθώρια ανάπτυξης στο πελατολόγιο των κρουαζιερόπλοιων, αφού όλες οι υπηρεσίες, από το transfer μέχρι τη διαμονή και τη διατροφή στο νησί, προωθούνται στους πελάτες πολύ πριν εκείνοι αποβιβαστούν στο λιμάνι μας.
Όσο για το επιχείρημα ότι η συντήρηση, ο ανεφοδιασμός και η διαχείριση των λιμένων κρουαζιέρας θα δώσει νέα πνοή στις τοπικές επιχειρήσεις των σχετικών κλάδων, μάλλον θα πρέπει κανείς να το κοιτάξει λίγο πιο προσεκτικά. 
Η διεθνής εμπειρία δείχνει, ότι οι εξειδικευμένες εταιρείες που αναλαμβάνουν αυτές τις υπηρεσίες, συνήθως, ανήκουν στις ίδιες τις εταιρείες κρουαζιέρας, που στοχεύουν στην καθετοποίηση της παραγωγικής τους διαδικασίας. Για παράδειγμα η Carnival Corp κατασκευάζει και θα διαχειρίζεται τον 7ο τερματικό σταθμό του λιμανιού της Βαρκελώνης, ενώ υπάρχουν πολυεθνικές εταιρείες που διαχειρίζονται πολλά λιμάνια διεθνώς, όπως η τουρκικών συμφερόντων Global Port Holdings που διαχειρίζεται λιμάνια κρουαζιέρας στην Ισπανία, στην Τουρκία, στην Ιταλία, στην Κροατία μέχρι και στη Σιγκαπούρη. Αυτή η λύση προτείνεται διεθνώς, αφήνοντας εκτός οικονομικής δραστηριότητας τις τοπικές επιχειρήσεις σε κάθε λιμάνι.
Ο πρακτικός αποκλεισμός των τοπικών επιχειρήσεων από τις μεγάλες πολυεθνικές αποτελεί ουσιαστικό κίνδυνο για κάθε αυτοαπασχολούμενο, μικρό επαγγελματία του κλάδου του τουρισμού. Πολλοί είναι εκείνοι που ακούγοντας τις βαρύγδουπες υποσχέσεις των υποψηφίων οργανώνουν τα επόμενα οικονομικά τους βήματα, επιδιώκοντας να κερδίσουν μια μικρή μερίδα από τη δραστηριότητα των μεγάλων. Ωστόσο, ενώ οι ίδιοι παλεύουν με δάνεια και υποχρεώσεις, οι συνεργασίες μεταξύ των πολυεθνικών ομίλων υψώνουν τοίχος απέναντι τους, δημιουργώντας συνθήκες ανταγωνισμού στις οποίες είναι αδύνατον να ανταπεξέλθουν. Αυτοαπασχολούμενοι και οικογενειακές επιχειρήσεις κινδυνεύουν να εξαφανιστούν από την επέλαση των μεγάλων πολυεθνικών ομίλων.
Η εμπειρία από την αξιοποίηση του λιμανιού της Κέρκυρας, ως home port, από την TUI μία φορά την εβδομάδα επιβεβαιώνει τα παραπάνω στοιχεία και τις εκτιμήσεις που παραθέτουμε.
Στην πραγματικότητα, η ανάπτυξη που επικαλούνται οι εντολοδόχοι πολιτικοί συνδυασμοί του μεγάλου κεφαλαίου είναι μια ανάπτυξη, που ευνοεί το ίδιο το κεφάλαιο, είτε εφοπλιστικό, είτε πετρελαϊκό.
 Είναι μια ανάπτυξη που προϋποθέτει την πώληση και του λιμανιού σε ιδιώτες, μετά από όλα όσα έχουν πουληθεί τα τελευταία χρόνια. 
Είναι μια ανάπτυξη που φέρνει οικονομικές επιβαρύνσεις στον ντόπιο πληθυσμό, ο οποίος θα χρεωθεί το κόστος της κατασκευής νέων υποδομών, αφού στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας», ούτε τέλη για τις εφοπλιστικές εταιρείες θα χρεωθούν, ούτε οι ντόπιοι επαγγελματίες θα ανασάνουν. 
Γι’ αυτό αυτή η ανάπτυξη είναι δική τους, όχι δική μας. Εμείς σας καλούμε να υπερασπιστούμε τη δική μας ανάπτυξη, αυτή που θα διασφαλίσει τη δική μας ζωή και όχι τα κέρδη μερικών. Τα συμφέροντα των πολυεθνικών εταιρειών, όχι μόνο δεν είναι ίδια με τα δικά μας, αλλά είναι εχθρικά απέναντι στον μικρό, τοπικό επιχειρηματία, στον εργαζόμενο της Κέρκυρας. Οι μεγάλοι όμιλοι υποστηρίζουν τους δικούς τους υποψήφιους και τα συμφέροντά τους. Εμείς, μέσα από τη Λαϊκή Συσπείρωση, υπερασπιζόμαστε τα δικά μας, τον τόπο μας, τη θάλασσά μας, τη ζωή μας.
*Άρθρο του Γιάννη Μπορμπότη, υποψήφιου Δήμαρχου Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων με τη Λαϊκή Συσπείρωση
Από 
Σοφία Χουδαλάκη

02 Ιανουαρίου, 2019

ΜΕ «ΔΑΣΚΑΛΟ»ΤΟΝ ΧΟΤΖΑ: Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΣΙΠΡΑ !!

«Κρύα» αστεία


Με «δάσκαλο» τον Χότζα, η κυβέρνηση παίρνει δέκα από το λαό, δίνει πίσω μισό και ζητάει από τα λαϊκά στρώματα να της πουν κι ευχαριστώ γιατί τους «ανακουφίζει» από τα βάρη που η ίδια τους φορτώνει. 
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το επίδομα θέρμανσης, με τα κυβερνητικά επιτελεία να «σκίζουν τα ρούχα τους» τις προηγούμενες μέρες γιατί - λέει - αυξάνεται για τους δικαιούχους από 0,125 σε 0,160 ευρώ το λίτρο, δίνοντας τάχα άλλη μια επιβεβαίωση για το ότι «τα καλύτερα είναι μπροστά» για το λαό. 
Ξέχασαν βέβαια μερικές «μικρές» λεπτομέρειες, όπως π.χ. ότι προηγουμένως είχαν φροντίσει να «τσεκουρώσουν» το εν λόγω επίδομα - από τα 206 εκατ. ευρώ το 2014, που αντιστοιχούσαν σε επιδότηση 0,25 ευρώ το λίτρο ανά δικαιούχο, σε 67 εκατομμύρια το 2018. 
Οτι οι τιμές του πετρελαίου θέρμανσης έχουν εκτοξευτεί, μεταξύ άλλων και λόγω της αύξησης των ειδικών φόρων στα καύσιμα, ενώ και αυτή η μικρή αύξηση αναιρείται από τις περικοπές σε μια σειρά από άλλες λαϊκές ανάγκες. 
Τώρα, ενόψει ενός ακόμα χειμώνα που ο κόσμος θα ξεπαγιάσει, η κυβέρνηση λέει σε όσα τμήματα του λαού περάσουν την «ψιλή κρησάρα» των κριτηρίων που βάζει να κόψουν από άλλες ανάγκες τους, να πληρώσουν «μπροστά» εκατοντάδες ευρώ για να βάλουν πετρέλαιο, για να πάρουν πίσω ένα ελάχιστο ποσοστό κατά την άνοιξη.
 Με δυο λόγια, η περιβόητη «κοινωνική ευαισθησία», στο πλαίσιο της πολιτικής που υπηρετεί το κεφάλαιο (δίνοντας π.χ. την ίδια ώρα αφορολόγητο πετρέλαιο στους εφοπλιστές), μόνο ως ένα ακόμα «κρύο» αστείο ακούγεται.

26 Ιουνίου, 2018

ΟΙ "ΖΑΙΟΙ" ΣΥΝΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΤΟΥΣ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΩΝ ;;


Απέναντι στην ανάγκη των νησιωτών και συνολικά του λαού για φτηνές, απρόσκοπτες, σύγχρονες ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, 365 μέρες το χρόνο, με πληρώματα με μόνιμη σταθερή εργασία, πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και οργανικές συνθέσεις που θα καλύπτουν πλήρως τις ανάγκες των πλοίων και την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, η κυβέρνηση «απαντά» με την πρόκληση του «μεταφορικού ισοδύναμου», φέρνοντας στη Βουλή και το σχετικό νομοσχέδιο, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία ακόμα μορφή επιδότησης των εφοπλιστών.
Το νομοσχέδιο άρχισε από χτες να συζητείται στις αρμόδιες Επιτροπές της Βουλής, και προωθείται προς ψήφιση την Τετάρτη, με τη διαδικασία μάλιστα του επείγοντος.
Η καινοτομία δήθεν υπέρ των νησιωτών που φέρνει η κυβέρνηση προβλέπει ότι το κόστος μεταφοράς με το πλοίο για επιβάτες και εμπορεύματα θα είναι αντίστοιχο με το κόστος που ισχύει στα χερσαία μέσα μεταφοράς για την ίδια απόσταση. Ο επιβάτης που θα είναι δικαιούχος του μεταφορικού ισοδύναμου θα πληρώνει κανονικά το εισιτήριο και στη συνέχεια, αφού έχει συμπληρώσει μια ηλεκτρονική πλατφόρμα του TAXIS, θα επιστρέφεται στο λογαριασμό του η διαφορά. Αυτό αφορά μόνο την οικονομική θέση των πλοίων, που σημαίνει ότι για παιδιά και υπέργηρους που χρειάζονται αριθμημένες θέσεις για να ταξιδέψουν «δεν έχει επιστροφή». Ακόμα, το μεταφορικό ισοδύναμο αφορά μόνο όσους δηλώνουν κατοικία τα νησιά.
Βέβαια οι εφοπλιστές θα εξακολουθούν να καθορίζουν τις τιμές των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων ανενόχλητοι και να επιδοτούνται με εκατομμύρια, είτε απευθείας για τις λεγόμενες άγονες γραμμές, είτε έμμεσα για το μεταφορικό ισοδύναμο.
Σε πρώτη φάση, το «μέτρο» θα λειτουργήσει πιλοτικά για 49 νησιά και θα δοθούν 50 εκατ. ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό (Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων), ενώ από του χρόνου θα ξεκινήσει η λειτουργία του κανονικά και θα κοστίζει για τις τσέπες των εργαζομένων σε ετήσια βάση 150 εκατ. ευρώ. Να σημειωθεί ότι οι εφοπλιστές για τις άγονες γραμμές έχουν ήδη τσεπώσει ως επιδότηση 120 εκατ. ευρώ για τη δρομολογιακή περίοδο που «τρέχει».
ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Ενωση Κεντρώων και Χρυσή Αυγή είδαν καταρχήν θετικά το μέτρο, έχουν εκφράσει όμως ενστάσεις για τον τρόπο εφαρμογής του.
Γνώμονας η υπεράσπιση των εφοπλιστικών συμφερόντων
Μόνο το ΚΚΕ καταψήφισε το νομοσχέδιο, καθώς, όπως ανέφερε η ειδική αγορήτρια του Κόμματος Διαμάντω Μανωλάκου, πρόκειται για κοροϊδία απέναντι στους νησιώτες. Οπως είπε, «το κυβερνητικό νομοσχέδιο είναι μια νέα μορφή επιδότησης υπέρ των εφοπλιστών, αφού αυτοί έχουν τα μέσα μεταφοράς, τα καράβια, και κριτήριο είναι το καπιταλιστικό κέρδος. Μπορούν λοιπόν ανά πάσα στιγμή να αυξήσουν την τιμή των εισιτηρίων για τα ναύλα των εμπορευμάτων πάνω από το ποσό της επιστροφής, τη συχνότητα και τη διάρκεια των δρομολογίων των καραβιών στο δίκτυο των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών. Αυτή είναι η πραγματικότητα και ο στόχος».
«Αυξάνετε το μειωμένο ΦΠΑ που ήταν στα νησιά και τον είχαν κατακτήσει 30 χρόνια πριν με αγώνες, για να απογειωθεί από το 9% στο 13% και από εκεί στο 24%, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τα εισοδήματα των λαϊκών οικογενειών», συνέχισε. «Εσοδα που θα καταλήγουν στον κρατικό προϋπολογισμό και μέσω αυτού θα τροφοδοτούν στη συνέχεια τα κέρδη των εφοπλιστών...».
Επισήμανε επίσης ότι το μέτρο αποκλείει τα λαϊκά στρώματα της ηπειρωτικής Ελλάδας που θα ήθελαν να πάρουν μια ανάσα στα νησιάμ ενώ «αφήνει στο απυρόβλητο το εφοπλιστικό κεφάλαιο, που θησαυρίζει με τις αυξημένες τιμές στα εισιτήρια και τους ναύλους μεταφοράς εμπορευμάτων και αυτοκινήτων, με προνόμια, φοροαπαλλαγές και κρατικές επιδοτήσεις πάνω από 1,2 δισ. ευρώ από τότε που ψηφίστηκε ο νόμος 2932/2001 για την ακτοπλοΐα», στο πλαίσιο της εφαρμογής του αντιλαϊκού Κανονισμού 3577/1992 ΕΕ για την «απελευθέρωση» των εσωτερικών θαλάσσιων μεταφορών.
Το κείμενο από τον Ριζοσπάστη

23 Μαΐου, 2017

οι εφοπλιστές καταβάλουν στην εφορία λιγότερα από έναν πλοίαρχο ή μηχανικό τους !!


ΠΕΜΕΝ - ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ - ΠΕΕΜΑΓΕΝ


Τη σύμπλευση κυβέρνησης - ΝΔ στη συνέχιση της επίθεσης σε βάρος των δικαιωμάτων των ναυτεργατών σε όφελος των εφοπλιστών, 
όπως προκύπτει από τις πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Ναυτιλίας Παναγιώτη Κουρουμπλή και του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκου Μητσοτάκη, καταγγέλλουν τα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ - ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ - ΠΕΕΜΑΓΕΝ.

«Εφοπλιστές, κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και ΝΔ συνεχίζουν να επιτίθενται στο σύνολο των δικαιωμάτων των ναυτεργατών, επιδιώκουν την κατάργηση των ΣΣΕ, της κοινωνικής ασφάλισης, τη διάλυση της δημόσιας ναυτική εκπαίδευσης» σημειώνουν σε ανακοίνωσή τους τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία. 

Όπως επισημαίνουν, «ο υπουργός ναυτιλίας Π. Κουρουμπλής σε τοποθέτησή του σε χτεσινή συνεδρίαση στη βουλή, έκανε για άλλη μία φορά δήλωση για "ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του ελληνικού ναυτολογίου" στην κατεύθυνση των εφοπλιστών με την εφαρμογή "όρων σύμφωνα με τα διεθνώς κρατούντα". 
Δηλαδή αυτό που γίνεται με το 75% των ναυτεργατών στα υπό ελληνική σημαία πλοία στην ποντοπόρο ναυτιλία, που δεν έχουν ΣΣΕ και κοινωνική ασφάλιση, να γίνεται με όλους τους ναυτεργάτες σε όλες τις κατηγορίες πλοίων, για την ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία του εφοπλιστικού κεφαλαίου.

Ο αρχηγός της ΝΔ K. Μητσοτάκης σε ομιλία του στη Ναυτιλιακή Λέσχη Πειραιά, (την Δευτέρα 22 Μάη) για άλλη μια φορά όπως και στα "Ποσειδώνια", κατέθεσε τα διαπιστευτήρια του στο εφοπλιστικό κεφάλαιο, ενώ αναφέρει ότι από τα 4136 ελληνόκτητα πλοία τα 759 έχουν ελληνική σημαία, δεν αναφέρει ότι σε αυτά τα 759 πλοία μόνο το 25% των ναυτεργατών έχουν ΣΣΕ και κοινωνική ασφάλιση.

Να του θυμίσουμε ότι η τελευταία τροποποίηση του όρου 8 των εγκριτικών πράξεων νηολόγησης που καθορίζεται στο ν.2687/1953 έγινε το 2006 με κυβέρνηση ΝΔ και υπουργό Ναυτιλίας τον κ. Κεφαλογιάννη, στην οποία καθορίζεται στα υπό ελληνική σημαία πλοία να έχουν ΣΣΕ και κοινωνική ασφάλιση 4 έως 6 ναυτεργάτες ανάλογα με τη χωρητικότητα. 
Αντίστοιχα, ο ν.3569/2007 δίνει πρόσθετο προνόμιο στους ποντοπόρους εφοπλιστές, τους απαλλάσσει από ασφαλιστικές εισφορές για Έλληνες ναυτεργάτες που υπερβαίνουν σε αριθμό την εγκριτική πράξη».

Τα σωματεία σημειώνουν ότι «αποτελεί ψεύδος αυτό που ανέφερε ο Κ. Μητσοτάκης, ότι η φορολόγηση και οι ασφαλιστικές εισφορές των αλλοδαπών πληρωμάτων που υπηρετούν στα υπό ελληνική σημαία πλοία, αποτελούν άλλη μια "θηλιά" στην ανταγωνιστικότητα του ελληνικού νηολογίου. Τον ενημερώνουμε ότι μεταξύ άλλων ο όρος 8 των εγκριτικών πράξεων νηολόγησης του ν.2687/1953 καθορίζει: "Οι αλλοδαποί ναυτικοί δεν βαρύνονται με εισφορές για το ΝΑΤ ή για οποιοδήποτε άλλο ελληνικό ασφαλιστικό ταμείο και δεν αποκτούν δικαίωμα ασφαλιστικής καλύψεως ή άλλης παροχής από τα ταμεία αυτά. 
Ο πλοιοκτήτης δεν βαρύνεται με εισφορές προς οποιοδήποτε ελληνικό ασφαλιστικό ταμείο, ούτε με άλλης μορφής ασφαλιστική ή κοινωνική επιβάρυνση για τη χρησιμοποίηση των αλλοδαπών ναυτικών"».

«Κυβέρνηση - ΝΔ συναγωνίζονται ποιος θα προσφέρει περισσότερα προνόμια στο εφοπλιστικό κεφάλαιο, την ώρα που ξεζουμίζουν τα λαϊκά εισοδήματα, οι εφοπλιστές απολαμβάνουν πάνω από 56 νομοθετικές προνομιακές απαλλαγές με αποκορύφωμα τον ν.27/1974 που καθορίζει τη φορολογία που καταβάλλουν με βάση τους κόρους των πλοίων τους και είναι λιγότερη από την εφορία που καταβάλλει ένας Α’ Πλοίαρχος ή Α’ Μηχανικός! 
Ενώ η ΣΣΕ στα ποντοπόρα έχει να ανανεωθεί από το 2010. Συνέχεια στην υποβάθμιση της ναυτικής εκπαίδευσης αποτελεί η χτεσινή δήλωση του υπουργού ναυτιλίας Π. Κουρουμπλή για ίδρυση Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού από ΜΚΟ, που θα προστεθεί στην ιδιωτική εκπαίδευση εκδίδοντας διπλώματα και πιστοποιητικά έναντι αμοιβής» αναφέρουν τα ναυτεραγικά σωματεία.

Καταλήγοντας καλούν τους ναυτεργάτες, τους συνταξιούχους, τους σπουδαστές, «να συνεχίσουμε με οργάνωση και αγώνα ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας».

10 Νοεμβρίου, 2016

το νέο Τσιράκι των Εφοπλιστών:


«Οι προκλήσεις για το μέλλον είναι μεγάλες. 
Ωστόσο, η πολιτεία θα συνεχίσει να είναι αρωγός και συνταξιδιώτης στις τρικυμίες και στις νηνεμίες. 
Θα συνεχίσει να προασπίζει τα συμφέροντα της ελληνικής ναυτιλίας στους διεθνείς οργανισμούς».

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ
«Συνταξιδιώτης» των εφοπλιστών στο αντιλαϊκό δρομολόγιο

Με βασικά χαρτιά για την κερδοφορία τους την πάμφθηνη εργατική δύναμη, τα σχέδια για την προοπτική ανάδειξης της Ελλάδας σε ενεργειακό και διαμετακομιστικό κέντρο και την ανάπτυξη των υποδομών στα λιμάνια



«Οι προκλήσεις για το μέλλον είναι μεγάλες. Ωστόσο, η πολιτεία θα συνεχίσει να είναι αρωγός και συνταξιδιώτης στις τρικυμίες και στις νηνεμίες. Θα συνεχίσει να προασπίζει τα συμφέροντα της ελληνικής ναυτιλίας στους διεθνείς οργανισμούς». Τη διαβεβαίωση αυτή παρείχε στους εφοπλιστές ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας, χαιρετίζοντας τη χτεσινοβραδινή εκδήλωση για τα 100 χρόνια της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, που χαρακτήρισε «ορόσημο τόσο για την ελληνική ναυτιλία όσο και για την ελληνική οικονομία».

Με δεδομένες τις δεσμεύσεις για έμπρακτη στήριξη, συνέστησε στους εφοπλιστές να αξιοποιήσουν τις τελευταίες εξελίξεις, όπως π.χ. το Brexit, ως επενδυτική ευκαιρία για το ναυτιλιακό κλάδο, ενώ δεν παρέλειψε να διαφημίσει τα όσα η κυβέρνησή του έχει κάνει για το κεφάλαιο, αξιοποιώντας στο επικίνδυνο παιχνίδι των ανταγωνισμών τη γεωστρατηγική θέση της χώρας και τη συμμετοχή της στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις. 
Οπως είπε: «Η γεωστρατηγική θέση της χώρας μας παρέχει: την προοπτική αναβάθμισης των λιμένων με πρότυπο την ποιοτική αναβάθμιση του Πειραιά, την εκμετάλλευση μαρίνων, την ανάδειξη επιχειρήσεων που θα εξειδικεύονται στην ανάπτυξη καινοτόμων σχεδίων με εφαρμογή στο χώρο της ναυτιλίας, την ανάπτυξη της κρουαζιέρας, την εμβάθυνση της εμπιστοσύνης και της συνεργασίας που έχουμε αναπτύξει με την COSCO στο λιμάνι του Πειραιά, την εκμετάλλευση των συνεργιών που δημιουργεί η παράλληλη ενεργειακή αναβάθμιση της χώρας μας, χάρη στα σημαντικά έργα σε εξέλιξη όπως ο Trans-Adriatic Pipeline (TAP) και ο Interconnector Greece-Bulgaria (IGB), η αναβάθμιση του τερματικού LNG στη Ρεβυθούσα και ο σχεδιαζόμενος FSRU στην Αλεξανδρούπολη».

Ολα αυτά τα παρουσίασε σαν «ελπιδοφόρες ενδείξεις ότι υπάρχουν οι ευκαιρίες που θα δώσουν το έναυσμα για την αλλαγή σελίδας στην οικονομία» και επικαλέστηκε «τη γνωστή σε όλο τον κόσμο επιχειρηματική οξυδέρκεια των Ελλήνων πλοιοκτητών και τη συνήθεια που έχουν να παίρνουν τη σωστή απόφαση, στη σωστή στιγμή», προσκαλώντας τους «να επενδύσετε και να αξιοποιήσετε τις ευκαιρίες που αναδύονται στη χώρα μας».
Ο Αλ. Τσίπρας, σε μια εξοργιστική προσπάθεια να κρύψει ότι η «ανταγωνιστικότητα» του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου έχει χτιστεί πάνω στην άγρια εκμετάλλευση των ναυτεργατών, εξήρε την «καινοτομία, πρωτοπορία και διορατικότητα των Ελλήνων εφοπλιστών στις επενδύσεις και στον τρόπο λήψης αποφάσεων», που, όπως είπε, «έθεσαν τις βάσεις για την κατάκτηση της κορυφής στο διεθνές στίβο» και εξασφάλισαν «τα πρωτεία για τον ελληνόκτητο στόλο».

Αναγνωρίζοντας το ρόλο του εφοπλισμού στην ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομίας, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε επίπεδο ΕΕ, ανέφερε ότι «η ελληνική πλοιοκτησία κατατάσσεται πρώτη σε επίπεδο χωρητικότητας, με την Ιαπωνία, την Κίνα και τη Γερμανία να υπολείπονται. Τα μεγέθη είναι αν μη τι άλλο εντυπωσιακά. Ο ελληνικός πληθυσμός καταλαμβάνει ποσοστό μόλις 0,15% του παγκόσμιου πληθυσμού και παρ' όλα αυτά, τα πλοία που ελέγχονται από Ελληνες διενεργούν το 25% του παγκόσμιου θαλάσσιου εμπορίου» και πρόσθεσε ότι τα μεγέθη αυτά «έχουν διπλή ανάγνωση. Πρωτίστως, η συνεισφορά της ελληνικής ναυτιλίας διεθνώς δεν θα πρέπει να εξετάζεται μόνο υπό το πρίσμα της ελληνικής οικονομίας, αλλά είναι επιτακτική ανάγκη να αναδεικνύεται και η συνεισφορά της στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο παγκόσμιο θαλάσσιο εμπόριο».

Ολα για την ανάκαμψη των κερδών...

Σε ό,τι αφορά το «ιερό δισκοπότηρο» της ανάκαμψης των καπιταλιστικών κερδών για την οποία πασχίζει, ο πρωθυπουργός, αφού σκιαγράφησε τις δυσκολίες λέγοντας ότι «η αναιμική ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας σε συνδυασμό με την υπερπροσφορά πλοίων και την απομόχλευση των πιστωτικών ιδρυμάτων, έχει συρρικνώσει την κερδοφορία των περισσοτέρων εταιρειών του χώρου. Σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν οι ταχύτατες εξελίξεις στην τεχνολογία, οι επικείμενες αλλαγές στην εκπομπή των ρύπων, οι πιέσεις από το ευρωπαϊκό πλαίσιο ανταγωνισμού», πρόσθεσε ότι «η ελληνική οικονομία, μετά από 6 χρόνια βαθιάς κρίσης, βρίσκεται επιτέλους στη φάση της ανάκαμψης».

Ταυτόχρονα, έδωσε το στίγμα των μόνιμων αντιλαϊκών μέτρων και των μέτρων στήριξης του κεφαλαίου, που αποτελούν προϋπόθεση για την ανάκαμψη των κερδών, λέγοντας ότι «τα τελευταία 2 χρόνια επιχειρούμε να διορθώσουμε χρόνιες στρεβλώσεις και να μεταρρυθμίσουμε την οικονομία μας. Να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα του παρελθόντος. Να θεμελιώσουμε αναπτυξιακό υπόβαθρο στους κλάδους που διαθέτουμε συγκριτικό πλεονέκτημα. Να ενισχύσουμε την ανταγωνιστικότητά μας», ενώ εκτίμησε πως στη βάση αυτών των μέτρων, «το 2017 θα βρει την Ελλάδα να αναπτύσσεται με υψηλούς ρυθμούς μεγέθυνσης, να συμμετέχει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και να επιστρέφει αυτοδύναμη στις αγορές. Αυτό εκτιμούν οι περισσότεροι αναλυτές, αλλά και οι επίσημοι θεσμικοί φορείς της Ευρώπης και του ΔΝΤ». Εξάλλου, δεν έκρυψε ότι στόχος είναι η πρόσβαση των επιχειρηματικών ομίλων σε φτηνότερο χρήμα, μιλώντας για τη «στιγμή να αναγνωριστούν οι προσπάθειές μας μέσω της λήψης των απαραίτητων μέτρων για την ελάφρυνση του χρέους».

Σαν απαραίτητη προϋπόθεση για τα παραπάνω παρουσίασε την «αποσαφήνιση της στρατηγικής γύρω από τη διαχείριση του ελληνικού χρέους», ενώ απ' την πλευρά του παρουσίασε σαν εχέγγυο την τήρηση των αντιλαϊκών δεσμεύσεων και την ολοκλήρωση της πρώτης «αξιολόγησης», λέγοντας ότι «έπεισε και τους πλέον δύσπιστους ότι κάτι έχει αλλάξει στη χώρα. Η Ελλάδα μπορεί πλέον να βάζει στόχους και να τους εκπληρώνει»!

Στο πλαίσιο αυτό τοποθέτησε το κλείσιμο και της δεύτερης «αξιολόγησης», ώστε «από την αρχή του νέου έτους, να ξεκινήσει ο καθορισμός και των μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων παρεμβάσεων. Ο οικονομικός ορίζοντας πρέπει να γίνει ξεκάθαρος. Το έχει ανάγκη η οικονομία μας, οι αγορές, αλλά και η ίδια η Ευρωζώνη».

Τέλος, έπαιξε εκ νέου το «χαρτί» της γεωστρατηγικής σημασίας της Ελλάδας, λέγοντας ότι «σε μια ρευστή διεθνή συγκυρία, όλοι πια συνειδητοποιούν ότι δεν υπάρχει πια κανένας λόγος να διαιωνίζεται το ελληνικό ζήτημα. Πόσο μάλλον όταν η Ελλάδα αποτελεί τελευταίο οχυρό σταθερότητας σε μια ευρύτερα αποσταθεροποιημένη περιοχή».
περισσότερα Εδώ 

03 Νοεμβρίου, 2016

Για τον κυρ-Σταύρο και τους άλλους «Ευεργέτες»,,, Γνωρίζετε ;;;

Το Ίδρυμα, ο Νιάρχος, τα Liberties και οι ιθαγενείς



Πολλές οι συζητήσεις και οι δημοσιεύσεις που κυμαίνονται μεταξύ άκρατου θαυμασμού για το έργο και δέους για το ύψος της «δωρεάς».
 Κάτι σαν «το αφεντικό τρελάθηκε»
Αλλά και προβληματισμοί για το πρέπον σε εποχή κρίσης, ακόμη και επιφυλάξεις για την επιλογή της τοποθεσίας και την προσβασιμότητα προς αυτήν.
 Κάτι ακούστηκε και για… νοσοκομεία, ανέργους κλπ, αλλά θεωρήθηκαν υποβολιμαία, ίσως και κακόβουλα.

Να ‘ναι καλά ο «ευεργέτης»! 
Η ΕΛΣ1 και η Εθνική Βιβλιοθήκη απόκτησαν (υπό όρους) σύγχρονη στέγαση, 
οι περίοικοι και οι επισκέπτες ένα πάρκο για να κόβουν τις βόλτες τους και να «τσιμπάνε» κάτι στα εστιατόρια του χώρου. 
Από την άλλη, οι επίγονοι του κυρ-Σταύρου και το ομώνυμο Ίδρυμα, έναν αξιοπρεπέστατο και επικερδέστατο τρόπο για να βάλουν χέρι στον πολιτισμό και επί πλέον, να μνημονεύονται οι ίδιοι και ο μακαρίτης.

Θα μου πείτε γιατί το «Ίδρυμα» και τι του ‘ρθε ξαφνικά να ασχοληθεί με τον πολιτισμό 
και όχι το κράτος, 
που, έτσι κι αλλιώς, έχει υποχρέωση να εκπολιτίζει τους υπηκόους του.
 Πάω στοίχημα πως εσείς, είστε από τους… ανόητους που θέλουν δημόσια θεάματα. Για να μην πω και δημόσια Υγεία και Παιδεία…

Το έργο όμως ολοκληρώθηκε κι είναι μεγαλοπρεπές. Παραχωρήθηκαν στο ΙΣΝ2, με έδρα τις Βερμούδες, 238 στρέμματα. 
Και θα εισπράττει ενοίκιο από την ΕΛΣ μόνο (!!!) 48,5 εκατομμύρια ανά έτος. 
Αυτό σημαίνει πως σε 10 έως 13 χρόνια το κόστος του έργου θα έχει αποσβεστεί από τα έσοδα κι υπολείπεται σχεδόν ένας αιώνας κερδοφόρας προίκας για τον Οργανισμό που θα διαχειρίζεται το Χώρο. 
Αυτός ο Οργανισμός (ΑΕ) που θα διαχειρίζεται το «Κέντρο Πολιτισμού»
άρα και την Εθνική Βιβλιοθήκη και την Εθνική Λυρική Σκηνή,
θα είναι ιδιωτικού δικαίου, όπως αναφέρεται στο σχετικό νόμο (3785/09). Θα έχει, δε, λόγο και μάλιστα τελικό το ΙΣΝ, έστω κι αν δεν εκπροσωπείται στο ΔΣ.

Ξέχασα να σας γράψω πως το ΙΣΝ θα έχει 
τη γενική εμπορική εκμετάλλευση του χώρου, 
και εμμέσως πλην σαφώς 
θα ελέγχει 
τη λειτουργία της Εθνικής Βιβλιοθήκης, της ΕΛΣ, 
θα αποφαίνεται, τελεσιδίκως, για οποιαδήποτε μεταβολή των χρήσεων, των όρων δόμησης, των υποδομών και λειτουργιών της ευρύτερης περιοχής του Φαλήρου, του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου Καλλιθέας, ακόμη και των οδικών αξόνων και τεχνικών έργων που περιβάλλουν το «Κέντρο Πολιτισμού»
Αλλά είναι το Δημόσιο που δεσμεύεται για την εξασφάλιση χρηματοδότησης, η οποία, σύμφωνα με τη σύμβαση, θα είναι «αντάξια της ποιότητας και της διεθνούς ακτινοβολίας του Κέντρου Πολιτισμού» 3.

Παραδόξως, ο Δήμαρχος θα συνεχίσει να εκλέγεται από τους δημότες Καλλιθέας. 

Μεταξύ μας, αλλά τέτοια σύμβαση δεν υπέγραψαν ούτε οι αυτόχθονες της Αμερικανικής Ηπείρου, πριν εξαφανιστούν από τους Κονκισταδόρες.

Αλλά κι αυτά τα εκατομμύρια της «Δωρεάς» για τα οποία εκστασιάζονται πολλοί, που τα βρήκε το Ίδρυμα κι ο μέγας «ευεργέτης»;

Αν πάμε πίσω μισό αιώνα και κάτι ψιλά, για την ακρίβεια στο 1939, θα δούμε 
τον κυρ-Σταύρο να «απαλλοτριώνει» χρήματα των Κουμάνταρων4 και να παίρνει τα πλοία που θα αγόραζε γι’ αυτούς στο όνομά του.

Το 1947 καταφέρνει να καρπωθεί 16 Liberties5 
από τα εκατό που πούλησαν οι ΗΠΑ, σε Έλληνες εφοπλιστές με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου κι έτσι δεν ξοδεύτηκαν οι τελευταίοι. 
Επίσης, με τους ίδιους όρους, μικρό αριθμό δεξαμενοπλοίων «Τ2».

Εν τω μεταξύ, έχει αποζημιωθεί με 2.000.000 δολάρια για τα 6 πλοία του που βυθίστηκαν κατά τον Β΄ΠΠ. Αυτό ήταν το κέρδος του Σταύρου από τον πόλεμο.

Αντίστοιχα, για να έχουμε μια πλήρη εικόνα,
 το κόστος των ναυτεργατών στον ίδιο πόλεμο ήταν 3.000 νεκροί, 150 που παραφρόνησαν κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων 
και άγνωστος αριθμός τραυματιών.

Το ίδιο διάστημα, οι εφοπλιστές ζούσαν στην ασφάλεια και στη χλιδή, στα πολυτελή ξενοδοχεία της Ν. Υόρκης, του Λονδίνου, του Μπουένος Άιρες κλπ αυγατίζοντας τα χρήματά τους με τους ναύλους και τα ναυάγια των σαπιοκάραβών τους.

Ας αφήσουμε όμως τον ίδιο τον Α. Ωνάση6 να περιγράψει το αιματοβαμμένο φαγοπότι των μετέπειτα ευεργετών, ώστε να μην κατηγορηθούμε, αδίκως, για… κομμουνιστές:

«…Ιδού μια εικών, ετέρου επιλέκτου μέλους. Ευρισκόμεθα στον Αύγουστον του 1939 με 7.500 λίρας μαζευμένας δυσκολώτερα και από ιστορικός σύλλογος μουσείων, προβαίνομεν εις αγοράν κουρέλας αξίας 15.000 λιρών με δάνειον χάριν της ελληνικής σημαίας και υποθήκης
Μετ’ ολίγας εβδομάδας από της ενάρξεως του πολέμου χάνεται το σκάφος και εισπράττομεν 165.000 λίρας, 
ήτοι είκοσι δύο φορές το επενδυθέν κεφάλαιο».

Και συμπληρώνει αποτιμώντας τη λοβιτούρα:

«Ωχριά και αυτή η ρουλέτα ακόμη».

Στην ίδια επιστολή ο Ωνάσης σχολιάζει τη χαριστική – με τη βοήθεια του ελληνικού δημοσίου, σύμβαση παραχώρησης των Liberties:

«Μας χαρίζει το ρωμαίικο 100 «Λίμπερτυς»
 σημερινής αξίας 70 εκατομμυρίων δολαρίων,
 με εισόδημα 35 εκατομμυρίων δολ. ετησίως και το σύνολον του εισοδήματος των 377 καραβιών υπερβαίνει τα 100 εκατομμύρια διά την περίοδον ανοίξεως 1947 -1948. 
Πολλά, τα πάντα οφείλετε εις το Έθνος, αυτό δε όχι μόνον δεν σας οφείλει τίποτε, αλλά σας έχει χαρισθεί σκανδαλωδώς. 
Όχι μόνον σχεδόν δεν σας φορολογεί, σχεδόν δεν σας ζητεί συνάλλαγμα, αλλά ενώ περισσεύουν εις τα ταμεία σας, σήμερα τον δέκατο μήνα της εκμεταλλεύσεως,
αρκετά για να εξοφλήσετε πάνω από τα δύο τρίτα του χρέους σας, 
αυτό θα σας περιμένει 17 χρόνια».

Οι Έλληνες εφοπλιστές εύχονταν την βύθιση των πλοίων τους. Ωνάσης έφη:
«… ένα σκαρί αξίας 20.000 λιρών, χρεωμένο κατά 10.000 λίρας. 
Κηρύσσεται πόλεμος και το ασφαλίζομεν αντί 250.000 λιρών καταβάλλοντες ασφάλιστρον περίπου 10.000 λίρας διά ταξίδιον διάρκειας 60 ημερών… 
Αντιθέτως, 
εάν ετορπιλλίζετο το καράβι, επραγματοποιείτο μυθώδες κέρδος και ασύδοτον. 
Λοιπόν, προ του τελευταίου άθλιου πειρασμού ερωτώ: Τι είναι επόμενον να εύχεται κανείς; 
Φυσικά και το τερατώδες, τον τορπιλλισμόν βέβαια, ει δυνατόν άνευ απωλείας ψυχών».7

Προέτρεπε δε, ο Ωνάσης, στην ίδια επιστολή, σαρκάζοντας τα τεκταινόμενα: 
«…να ιδρυθή μπροστά στας στήλας του Ολυμπίου Διός 
ή επάνω στη Σαλαμίνα 
το μνημείον του αγνώστου Γερμανού τορπιλλοβολητού, 
(του) Αγγλου ασφαλιστού και προ παντός αγνώστου Ελληνος υπουργού Οικονομικών8 που επέτρεψε τέτοια σκανδαλώδη κατάστασι».

Έτσι αυγάτιζε το εφοπλιστικό κεφάλαιο.
Το 1996, για παράδειγμα, ο μέσος όρος ηλικίας του ελληνικού στόλου ήταν 23 χρόνια – κατά πολύ μεγαλύτερος από όλες τις ανεπτυγμένες χώρες.9 
Την ίδια περίοδο περίπου κι από στοιχεία του ΥΕΝ,
 το 53% του ελληνόκτητου στόλου ήταν από αγορές μεταχειρισμένων πλοίων.

Σ’ αυτό το ασύδοτο πλαίσιο μόνο την τριετία 1993-1996 στάλθηκαν στο βυθό 278 ναυτεργάτες10.

Ας επιστρέψουμε όμως στον «ευεργέτη» μας. 
Πνιγμένοι και κουφάρια ναυτικών κι εργατών πίσω κι εκατομμύρια κέρδη μπροστά και «δόξα». 
Μυθικές αγορές νησιών, πανάκριβες συλλογές έργων τέχνης11, καθελκύσεις ιδιωτικών σκαφών αστρονομικής αξίας, συνθέτουν το εφοπλιστικό «όνειρο».

Από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 άρχισε να επενδύει 
στην Ελλάδα, επωφελούμενος του ευνοϊκού νομοθετικού πλαισίου. Οι δύο σπουδαιότερες επενδύσεις του είναι τα «Ελληνικά Διυλιστήρια» Ασπροπύργου (σήμερα ΕΛΔΕ) 
και τα «Ελληνικά Ναυπηγεία» στον Σκαραμαγκά, που για μεγάλο διάστημα υπήρξε το μεγαλύτερο ναυπηγείο στη Μεσόγειο. 
Απ’ τα οποία όταν «κρατικοποιούνται» το 1985, καρπώνεται 14.000.000 δολάρια. Πρόλαβε, βεβαίως, να δηλητηριάσει το περιβάλλον του Θριάσιου Πεδίου.

«Ευεργέτες» χτισμένοι σε θαλασσοδάνεια,
 πλοία – φέρετρα μιας χρήσης, 
χιλιάδες πνιγμένους και χαριστικές συμβάσεις.

Το μοτίβο, με τις κάθε λογής «δωρεές» των «ευεργετών», τηρείται απαρέγκλιτα: 
Αφού δεν άφησαν τίποτα όρθιο, 
λίγο πριν τα τινάξουν, πρόσφεραν στο κράτος ένα μικρό μέρος από τα αιματοβαμμένα κέρδη τους. 
Τελευταία ακολουθούν το δρόμο της ίδρυσης «μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων» όπου καταθέτουν το ελάχιστο των κερδών που απομύζησαν από το λαό, το οποίο στην πορεία αυγαταίνει με τη συνδρομή κρατικού χρήματος.
 Ποιος (και πόσο) αφελής θα εκλάβει ως τυχαία και άδολη, την γενική πρεμούρα μονοπωλίων κι εφοπλιστών 
για την παραγωγή «ιδρυμάτων πολιτισμού» και μέσω αυτών την παρέμβασή τους στις τέχνες και στον πολιτισμό; 

Το ενδιαφέρον της αστικής τάξης δεν είναι τυχαίο, όχι μόνο για την αναπαραγωγή των κεφαλαίων της διά μέσου της καλλιτεχνικής δημιουργίας αλλά για την χειραγώγηση του λαού μέσω της διαμόρφωσης συνειδήσεων. 
Το ΙΣΝ, καθίσταται σαφές πως, δεν θα αποχωρήσει, κατ’ ουσία από την λειτουργία του έργου.
 Μέσω αυτής της «δωρεάς» κατάφερε να ελέγχει νευραλγικούς τομείς του πολιτισμού με έντονο συμβολισμό και ισχυρή απήχηση στην κοινωνία. 
Ήδη το «Ίδρυμα» μέσω του Future Library12 βάζει χέρι σε δημόσιες και δημοτικές βιβλιοθήκες σε όλη τη χώρα.

Ήρθε η ώρα να γευτούν η τέχνη και ο πολιτισμός των ιθαγενών την «ευεργεσία» του Νιάρχου και του ομώνυμου Ιδρύματος.



1 Εθνική Λυρική Σκηνή.

2 Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

3 Στους όρους της σύμβασης, που δείχνουν ότι δεν πρόκειται για «εθνική δωρεά», αλλά για ξεπούλημα, όλα τα παραπάνω, προβλέπονται συγκεκριμένα:

4 Συγγενείς, που τους έφαγε τα λεφτά.

5 “Liberty”: Τύπος φορτηγών πλοίων χωρητικότητας 10.000 τόνων, που ναυπηγήθηκαν στις ΗΠΑ μεταξύ του 1941 και 1945, σε γραμμή παραγωγής για τις ανάγκες του πολέμου. Κατασκευάστηκαν με προοπτική το ένα ταξίδι κι έτσι διέθεταν τον ελάχιστο εξοπλισμό και την ανάλογη αντοχή.

Τα εναπομείναντα περίπου 2400 επωλήθησαν με ευνοϊκούς όρους, μετά το τέλος του πολέμου στους συμμάχους, μεταξύ των οποίων και οι Έλληνες. Κατά το 1946/47 δόθηκε η δυνατότητα σε Έλληνες εφοπλιστές να αγοράσουν 100 πλοία έναντι $650.000 το ένα, με προκαταβολή 25% της τιμής και το υπόλοιπο με έντοκη πίστωση για 17 χρόνια με την εγγύηση της Ελληνικής Κυβέρνησης

6 Επιστολή του Ωνάση το 1947 στον Μανώλη Κουλουκουντή, πρόεδρο της ΕΕΕ. Η επιστολή δημοσιεύθηκε το 1953 στην εφημερίδα «Εθνικός Κήρυξ» και αναδημοσιεύθηκε, σε τρία μέρη, στα τεύχη του Απρίλη, του Μάη, και του Ιούνη της ίδιας χρονιάς, στο περιοδικό «ΕΝΩΣΙΣ» της ΠΕΜΕΝ.

7 Στην ίδια επιστολή

8 Αναφερόμενος στον τότε υπουργό Αβραάμ.

9 Από στοιχεία του Loyd Register (διεθνής ασφαλιστικός οργανισμός). Ο αντίστοιχος μ.ο. για την Λιβερία ήταν τα 12 χρόνια και για την Ιαπωνία τα 10.

10 Εφημ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 25/2/96

11 Μόνο η αυτοπροσωπογραφία του Πικάσο τού κόστισε 47.850.000 δολάρια σε τιμές του 1989.

12 Το Future Library είναι αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία – θυγατρική του ΙΣΝ. Γεννήθηκε στη Βέροια το 2011 όταν το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος συνέλαβε την ιδέα να βάλει χέρι (ή πόδι) στις δημόσιες και δημοτικές βιβλιοθήκες της χώρας.