ΤΙ ΚΡΥΒΟΥΝ ΠΙΣΩ ΑΠ' ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ & ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ:

Η μετατροπή των νέων συντάξεων σε επιδόματα πτωχοκομείου είναι αυτή που δημιουργεί σταδιακά τις προϋποθέσεις και το έδαφος για την παραπέρα ανάπτυξη των ιδιωτικών σχημάτων ασφάλισης και για το περιβόητο σύστημα των «3 πυλώνων», για το οποίο κατά τ' άλλα ο ΣΥΡΙΖΑ σκίζει τάχα τα ιμάτιά του...

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ - ΝΔ

Επίθεση διαρκείας στο Ασφαλιστικό με τη σφραγίδα κεφαλαίου και ΕΕ

Με αφορμή το ζήτημα της εφαρμογής ή μη της περικοπής της «προσωπικής διαφοράς» στις συντάξεις των παλιών συνταξιούχων, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ αναζωπύρωσαν συνολικότερα την ψεύτικη και παραπλανητική αντιπαράθεσή τους γύρω από το Ασφαλιστικό.

Πλειοδοτώντας στον αντιασφαλιστικό κατήφορο, η ΝΔ έφτασε να επικαλείται τον... Πινοσέτ (!) για να προβάλει το αντιλαϊκό σύστημα των «3 πυλώνων» στο Ασφαλιστικό, ενώ η κυβέρνηση από τη μεριά της, παίρνοντας την «πάσα», βρήκε ευκαιρία να παρουσιάσει ως... «φιλολαϊκό» τον νόμο Κατρούγκαλου, αυτόν ακριβώς που δίκαια συνταξιούχοι και εργαζόμενοι ονόμασαν νόμο - λαιμητόμο!

Πίσω όμως από τις φραστικές κορόνες των δύο πλευρών, δεν μπορεί να αποκρυφτεί το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις και των δύο υπηρέτησαν πιστά τη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ για την κλιμάκωση της επίθεσης στο Ασφαλιστικό. Συνεχίζοντας ο ένας το αντιλαϊκό έργο του άλλου, προσθέτοντας τη μία αντιλαϊκή «μεταρρύθμιση» πάνω στην άλλη, τσεκούρωσαν συνταξιούχους και ασφαλισμένους προκειμένου να απαλλάσσονται όλο και περισσότερο το κεφάλαιο και το κράτος του από το «κόστος» της Κοινωνικής Ασφάλισης και να ανοίγει δρόμος για παραπέρα ενίσχυση των κερδών μονοπωλίων της ιδιωτικής ασφάλισης.

Η «βιωσιμότητα» και η «Λευκή Βίβλος» των ανατροπών

Μία από τις βασικές παραμέτρους αυτής της αντιασφαλιστικής στρατηγικής του κεφαλαίου και της ΕΕ είναι η περιβόητη έννοια της «βιωσιμότητας», η διασφάλιση δηλαδή από όλα τα κράτη - μέλη και τις κυβερνήσεις τους, έχουν - δεν έχουν μνημόνια, ότι οι «δαπάνες» κράτους και εργοδοσίας για τις συντάξεις δεν θα στέκονται εμπόδιο στην κερδοφορία των ευρωενωσιακών μονοπωλίων και στη δυνατότητα στήριξής τους από το αστικό κράτος. Αυτό είναι το κριτήριο των περιβόητων «δημοσιονομικών στόχων», η τήρηση των οποίων προδιαγράφει την επίθεση διαρκείας στα δικαιώματα συνταξιούχων και ασφαλισμένων, υπονομεύει τα δημόσια συστήματα Ασφάλισης και ανοίγει το δρόμο για την περαιτέρω ανάπτυξη ιδιωτικών ασφαλιστικών συστημάτων, είτε έχουν τη μορφή των «3 πυλώνων» είτε όχι.

Γι' αυτό ακριβώς η σύνδεση των δημόσιων ασφαλιστικών συστημάτων με την οικονομική πολιτική και τους στόχους που υπηρετούν την κερδοφορία των καπιταλιστικών ομίλων βρίσκεται στον πυρήνα όλων των ντοκουμέντων, των Οδηγιών και των Εκθέσεων της ΕΕ.

Τη σύνδεση αυτή την έχει κάνει πρωτίστως η ίδια η ΕΕ, που ήδη από το Φλεβάρη του 2012, με τη «Λευκή Βίβλο» για τις συντάξεις,θεμελίωνε την κοινή ευρωενωσιακή στρατηγική με το εξής σκεπτικό: «Οι μεταρρυθμίσεις των συνταξιοδοτικών συστημάτων και των πρακτικών συνταξιοδότησης είναι ουσιαστικής σημασίας για τη βελτίωση των προοπτικών ανάπτυξης της Ευρώπης και πρέπει να γίνουν επειγόντως σε μερικές χώρες, στο πλαίσιο των σημερινών δράσεων για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στα δημόσια οικονομικά. Δεδομένου ότι οι οικονομίες και οι κοινωνίες των κρατών - μελών γίνονται όλο και πιο αλληλένδετες, η επιτυχία ή η αποτυχία των εθνικών συνταξιοδοτικών πολιτικών και των μεταρρυθμίσεων έχει ακόμη μεγαλύτερες επιπτώσεις πέρα από τα εθνικά σύνορα, ιδίως στην Οικονομική και Νομισματική Ενωση».

Το πού οδήγησε η πολιτική αυτή, αποτυπώνεται στις σχετικές εκθέσεις που δημοσιεύουν τα ίδια τα ευρωενωσιακά όργανα.

Σχολιάζοντας την έκθεση του 2018«Για την επάρκεια των συντάξεων» (δημοσιεύτηκε τον Απρίλη του 2018), η επίτροπος Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, Μ. Τίσεν, σημείωνε χαρακτηριστικά: «Σύμφωνα με την έκθεση, σήμερα περίπου 17,3 εκατ. ή το 18,2% των ατόμων μεγαλύτερης ηλικίας (65 ετών και άνω) στην ΕΕ εξακολουθεί να διατρέχει τον κίνδυνο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού (...) Οι συντάξεις των γυναικών είναι κατά 37% χαμηλότερες απ' ό,τι των ανδρών, λόγω των χαμηλότερων μισθών και του μικρότερου εργασιακού βίου, που συνδέεται με ευθύνες φροντίδας. Ομοίως, τα άτομα με άτυπη απασχόληση ή αυτοαπασχόληση συχνά αντιμετωπίζουν λιγότερο ευνοϊκούς όρους για την πρόσβαση και τη θεμελίωση συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων σε σχέση με τα άτομα με τυπική απασχόληση. Ο κίνδυνος της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού στην τρίτη ηλικία αυξάνεται, επίσης, με την ηλικία. Πάνω από τα μισά άτομα που διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού στην ΕΕ είναι ηλικίας 75 ετών και άνω. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, παρόλο που οι ανάγκες αυξάνονται με την ηλικία, το ύψος των συντάξεων μειώνεται κατά τη διάρκεια της συνταξιοδότησης».

Οι «λύσεις» βέβαια που προτείνονται από την ΕΕ βρίσκονται στην ίδια κατεύθυνση με τις ανατροπές που προωθήθηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Οπως χαρακτηριστικά σημειώνει η επίτροπος στην ίδια δήλωση, «για να διασφαλιστεί η επάρκεια και η βιωσιμότητα των τρεχουσών και των μελλοντικών συντάξεων, τα συνταξιοδοτικά συστήματα θα πρέπει να προωθήσουν την παράταση του εργασιακού βίου, σύμφωνα με τη συνεχή αύξηση του προσδόκιμου ζωής», μεταξύ άλλων με την «αναπροσαρμογή των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, την επιβράβευση της συνταξιοδότησης σε μεγαλύτερη και την αποθάρρυνση της πρόωρης εξόδου».

Πολλαπλά κέρδη για τα μονοπώλια από την ιδιωτική ασφάλιση

Την ίδια στιγμή που επιδεινώνει συνεχώς τους όρους και τις προϋποθέσεις ασφάλισης στον δημόσιο πυλώνα, με αύξηση των ορίων ηλικίας και μικρότερες συντάξεις, η στρατηγική της ΕΕ προωθεί ακόμα πιο αποφασιστικά την ιδιωτική ασφάλιση.

Χαρακτηριστικά, μόλις την περασμένη βδομάδα, σε συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο για το «Μέλλον των συντάξεων», ο επίτροπος Προϋπολογισμού της ΕΕ, Γκ. Ετινγκερ, σημείωνε: «Πιστεύουμε επίσης ότι η συμπληρωματική ιδιωτική ασφάλιση από τους πολίτες και από οικονομικά αξιόπιστες προσφορές μπορούν να διαδραματίσουν έναν ουσιαστικό συμπληρωματικό ρόλο».

Βέβαια, ο ρόλος της ιδιωτικής ασφάλισης μόνο συμπληρωματικός δεν είναι, αφού στην πραγματικότητα επιδίωξη της ΕΕ είναι η αντικατάσταση των δημόσιων συστημάτων από τα ιδιωτικά σε όλο και μεγαλύτερο εύρος. Ηδη στη «Λευκή Βίβλο» γινόταν η επισήμανση ότι η «σύνταξη» που προέρχεται από προγράμματα ιδιωτικής ασφάλισης, θα «πρέπει να διαδραματίσει μεγαλύτερο ρόλο στη διασφάλιση της μελλοντικής επάρκειας των συντάξεων» και πως «τα άτομα στο μέλλον θα πρέπει να εξαρτώνται περισσότερο από την επικουρική συνταξιοδοτική αποταμίευση».

Απόδειξη αυτού είναι και η πρωτοβουλία της ίδιας της Κομισιόν για την προώθηση του «Πανευρωπαϊκού Ατομικού Συνταξιοδοτικού Προϊόντος» (PEPP), το οποίο έρχεται να υπηρετήσει τον στρατηγικό στόχο της ΕΕ για τη μετατροπή της Ασφάλισης σε ατομική υπόθεση.

Μέσα από το ξεζούμισμα των εργατικών εισοδημάτων, τα ευρωενωσιακά μονοπώλια προσδοκούν πολλαπλά κέρδη: Οπως η ίδια η Κομισιόν ομολογεί, «το PEPP υποστηρίζει το στόχο της Ενωσης Κεφαλαιαγορών, που είναι η δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών για την απελευθέρωση χρηματοδοτικών πόρων, ώστε να μπορεί να υπάρξει ροή από τους αποταμιευτές της Ευρώπης προς τις επιχειρήσεις της Ευρώπης».

Σε μία σχετική μελέτη για τα πιθανά αποτελέσματα του εν λόγω προγράμματος, εκτιμάται ότι μέχρι το 2030 τα κεφάλαια που θα συγκεντρώσουν οι πάροχοι - διαχειριστές (καπιταλιστικοί όμιλοι) μπορεί να φτάσουν τα 2,1 τρισ. ευρώ, έναντι 700 δισ. ευρώ που διαχειρίζονται σήμερα οι ίδιοι φορείς για ατομικές συντάξεις και 1,4 τρισ. ευρώ που υπολογίζεται ότι θα έφταναν το 2030 χωρίς τη λειτουργία του PEPP.

Οπως σημειώνει ...με λύπη η Κομισιόν, «σήμερα, μόνο το 27% των Ευρωπαίων ηλικίας μεταξύ 25 και 59 ετών έχουν εγγραφεί σε ατομικό συνταξιοδοτικό προϊόν» και αυτό «σε λίγες χώρες της ΕΕ»...

Προϋπόθεση βέβαια για την παραπέρα ανάπτυξη των ιδιωτικών συστημάτων ασφάλισης είναι η διαρκής υποβάθμιση των δημόσιων, η παραπέρα περικοπή των συντάξεων, αφού μόνο έτσι δημιουργείται ο απαραίτητος «χώρος» και η ανάγκη των εργαζομένων να καταφύγουν στον τζόγο της ιδιωτικής ασφάλισης. Γι' αυτό και στην Ελλάδα, διάφοροι «ειδικοί» χαρακτηρίζουν απαράδεκτο το γεγονός ότι 90% και πλέον των συντάξεων δίνεται από το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα...

Εξάλλου, πέρα από το άμεσο οικονομικό όφελος για τα μονοπώλια, η μετατροπή της σύνταξης σε ατομική υπόθεση υπονομεύει την ενότητα συμφερόντων των εργαζομένων, την εργατική - λαϊκή πάλη για Κοινωνική Ασφάλιση με βάση τις σύγχρονες ανάγκες.

Προθάλαμος για τα νέα χτυπήματα ο νόμος - λαιμητόμος

Σχολιάζοντας την αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ για το Ασφαλιστικό, όπως και τον μακάβριο χαρακτήρα της αναφοράς του πρωθυπουργού στη συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ ότι η κατάργηση της «προσωπικής διαφοράς» στους ηλικιωμένους συνταξιούχους «δεν θα έχει καμία επίπτωση στη βιωσιμότητα του Ασφαλιστικού», καθώς οι περισσότεροι είναι άνω των 70 ετών, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Κώστας Παπαδάκης, τοποθετήθηκε στην πρόσφατη συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο για το «Μέλλον των συντάξεων», σημειώνοντας μεταξύ άλλων:

«Ο πρόσφατος μακάβριος υπαινιγμός του Αλ. Τσίπρα για τους συνταξιούχους αντανακλά την αντιδραστική στρατηγική της ΕΕ για μείωση του χρόνου από τη συνταξιοδότηση έως το θάνατο, που ήδη υλοποιείται, με αυξήσεις ηλικίας συνταξιοδότησης από όλες τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου, ανεξαρτήτως αποχρώσεων, ή και την παραμονή στη δουλειά και μετά τη συνταξιοδότηση, ακόμη και βαριά ασθενών! Είναι κοινή η στρατηγική ΕΕ - ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ για ενεργό γήρανση, για δουλειά έως τα βαθιά γεράματα, με το σύστημα των τριών πυλώνων, τύπου Πινοσέτ, που προβλέπει συντάξεις και παροχές πτωχοκομείου, σπρώχνοντας τους συνταξιούχους στα νύχια των ιδιωτικών ασφαλιστικών επιχειρήσεων».

Οσο «ωριμάζουν» οι ανατροπές στο Ασφαλιστικό και «σταυρώνουν» παλιές και νέες περικοπές, επιβεβαιώνεται ότι οι συντάξεις θα είναι ακόμα μικρότερες σε σχέση με το παρελθόν και πολύ χαμηλότερες από τις στοιχειώδεις ανάγκες. Το ψευτοδίλημμα που θέτουν κυβέρνηση και ΝΔ ανάμεσα στο νόμο - λαιμητόμο και τους «3 πυλώνες» του Πινοσέτ δεν πρέπει να παραπλανήσει συνταξιούχους και ασφαλισμένους.

Ο ίδιος ο νόμος Κατρούγκαλου του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν έρχεται σε αντίθεση με την ιδιωτική ασφάλιση και συστήματα όπως αυτά των «3 πυλώνων» που προβάλλει η ΝΔ, αλλά είναι ο προθάλαμός τους. Ολες οι ανατροπές που προβλέπει και επιβάλλει ο νόμος - λαιμητόμος, με την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, το «σπάσιμο» της κύριας σύνταξης στα ψίχουλα της «εθνικής σύνταξης» και στην «ανταποδοτική», τη μείωση των συντάξεων, την περικοπή της κρατικής χρηματοδότησης και τον περιορισμό της μόνο στο κονδύλι για την «εθνική» σύνταξη, μαζί με την ενσωμάτωση όλων των προηγούμενων μειώσεων, ανοίγουν διάπλατα το δρόμο για τα επόμενα χτυπήματα στο Ασφαλιστικό. Η μετατροπή των νέων συντάξεων σε επιδόματα πτωχοκομείου είναι αυτή που δημιουργεί σταδιακά τις προϋποθέσεις και το έδαφος για την παραπέρα ανάπτυξη των ιδιωτικών σχημάτων ασφάλισης και για το περιβόητο σύστημα των «3 πυλώνων», για το οποίο κατά τ' άλλα ο ΣΥΡΙΖΑ σκίζει τάχα τα ιμάτιά του...

Γι' αυτό, για ασφαλισμένους και συνταξιούχους ένας δρόμος υπάρχει: Ακόμα πιο αποφασιστικά να ενισχύσουν την πάλη για την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, για την ανάκτηση των τεράστιων απωλειών τους, να διεκδικήσουν αυξήσεις στις συντάξεις και στους μισθούς, βάζοντας μπροστά τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες!

Γ. Ζαχ.

προϋπολογισμός 2017: Φόροι: +2.5 δις. ευρώ, -1,6 δις οι Συντάξεις

ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 2017

Κατατέθηκε με αντιλαϊκά μέτρα 4 δισ. ευρώ και ψηφίζεται στις 10 Δεκέμβρη

Με πρόβλεψη για αντιλαϊκά μέτρα ύψους 4 δισ. ευρώ κατατέθηκε περίπου στις 6.00 το απόγευμα της Δευτέρας στη Βουλή ο κρατικός προϋπολογισμός του 2017.

Την Πέμπτη στις 24 Νοέμβρη θα ξεκινήσει η συζήτησή του επί τέσσερις μέρες στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής και στις 6 Δεκέμβρη θα εισέλθει στην Ολομέλεια της Βουλής και θα ψηφιστεί στις 10 Δεκέμβρη με ονομαστική ψηφοφορία.

Στις διαπραγματεύσεις της Κυριακής επιτεύχθηκε συμφωνία και καλύφθηκε το «δημοσιονομικό κενό» των 50 εκατ. ευρώ που εντόπιζαν οι θεσμοί για το 2017. Ωστόσο, για το 2018 παραμένει η εκτίμηση του κουαρτέτου για «δημοσιονομικό κενό» 600 εκατ. ευρώ.

Στο προσχέδιο ο κρατικός προϋπολογισμός του 2017 προέβλεπε πρωτογενές πλεόνασμα άνω του 1,8% του ΑΕΠ έναντι 1,75% που είναι ο μνημονιακός στόχος.

Βασικό χαρακτηριστικό του νέου προϋπολογισμού είναι η ένταση της φοροληστείας των λαϊκών στρωμάτων και ο σφαγιασμός των κονδυλίων που σχετίζονται με τις λαϊκές ανάγκες. Με βάση το προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2017, οι φόροι θα αυξηθούν κατά 2,5 δισ. ευρώ, ενώ η πρόσθετη μείωση των συντάξεων θα αγγίξει τα 1,6 δισ. ευρώ.

Στον προϋπολογισμό θα προβλέπεται η χρηματοδότηση του Επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης με 780 εκατ. ευρώ, το οποίο όμως θα συνδεθεί με την «επανεξέταση» της προνοιακής πολιτικής και επομένως με νέες περικοπές προνοιακών και άλλων επιδομάτων.

ΔΕΣ ΑΚΟΜΑ:

ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΣΤΙΣ 24 ΝΟΕΜΒΡΗ ΚΑΙ 8 ΔΕΚΕΜΒΡΗ

Μαχητική απάντηση στην επιτάχυνση της νέας επίθεσης στα Εργασιακά

Στην τελική ευθεία μπαίνουν οι συνεννοήσεις κυβέρνησης - κουαρτέτου για τα νέα αντεργατικά χτυπήματα

• 

  ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ

  Αρχές Δεκέμβρη τα πρώτα μέτρα της δεύτερης αξιολόγησης και ο νέος προϋπολογισμός

  18/11/2016 12:13

ΤΩΡΑ

ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΗ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Συμπόρευση ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ θέλει ο Π. Κουρουμπλής - Νέο δημοσίευμα για Σπίρτζη και Λαλιώτη

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

19:11

ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ 2017

Νέο τσουνάμι φόρων, περικοπών και μειώσεων στις συντάξεις

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

18:49

ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΗΜΟΥ ΠΑΤΡΕΩΝ

Διατηρούνται τα μειωμένα δημοτικά τέλη και διευρύνονται οι απαλλαγές-«ανάσα» στη λαϊκή οικογένεια

ΤΟΠΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ

18:22

πηγή 

Η νέα φοροαφαίμαξη k ο οδηγός της πάλης μας σήμερα.

Κυριακή 15 Μάη 2016

 Σελ. 1234567891011121314151617181920212223242526272829303132/32 

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ο Αλ. Τσίπρας μάλλον θεωρεί τους εργαζόμενους παντελώς ηλίθιους. Με κανέναν άλλον τρόπο δεν μπορεί να εξηγήσει κανείς την τοποθέτησή του πως το νέο Φορολογικό έγινε «με γνώμονα τη δικαιότερη κατανομή των βαρών». 

Οι νέες φορολογικές διατάξεις που ψηφίστηκαν την προηγούμενη Κυριακή, μαζί με τον αντιασφαλιστικό Αρμαγεδδώνα αποτελούν έναν ακόμα κρίκο της αντιλαϊκής επίθεσης ΕΕ - άρχουσας τάξης, που κλιμακώνεται την τελευταία εξαετία, έχοντας οδηγήσει σε δραματικές μειώσεις στους μισθούς των εργαζομένων, σε κύματα απολύσεων στο Δημόσιο, σε μεγάλες περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες του κράτους αλλά και σε τεράστια αύξηση της φορολογίας των λαϊκών στρωμάτων. 

Ας θυμηθούμε τη δραστική περικοπή του αφορολόγητου και την κατάργησή του για τους αυτοαπασχολούμενους, την εξοντωτική κλίμακα φορολογίας εισοδήματος αλλά και την τεράστια αύξηση των έμμεσων φόρων, αποκορύφωμα των οποίων ήταν ο ΦΠΑ του 23%.

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση, αποκαλύπτοντας τον ταξικό χαρακτήρα της, ετοιμάζει το νέο «αναπτυξιακό νόμο» που προβλέπει δισεκατομμύρια ευρώ ενισχύσεων και φοροαπαλλαγών για τους μονοπωλιακούς ομίλους, όπως και την επιθετική προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων γης και επιχειρήσεων, με μοναδικό στόχο την ανάκαμψη και ενίσχυση της κερδοφορίας τους.

Τα νέα φορολογικά μέτρα

Οι νέοι, πρόσθετοι άμεσοι φόροι που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ οδηγούν σε επιπλέον φοροαφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων συνολικού ύψους 1,8 δισ. ευρώ, αφού το μεγάλο κεφάλαιο παραμένει στο απυρόβλητο. 

Ο περιορισμός του αφορολόγητου στα 8.600 ευρώ και η αύξηση της κλίμακας φορολόγησης μεταφράζονται σε αυξήσεις φόρου που θα φτάσουν έως και 100% για τα φτωχά λαϊκά στρώματα. 

Ενδεικτικά, ένας εργαζόμενος με φορολογητέο εισόδημα 10.000 ευρώ, θα κληθεί να πληρώσει 200 ευρώ περισσότερο άμεσο φόρο το 2016 σε σχέση με το 2015 (από 100 ευρώ το 2015, σε 300 ευρώ το 2016). Για εισοδήματα από 9.500 μέχρι 25.000 ευρώ ετησίως, τα μέτρα ...φορολογικής δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ μεταφράζονται σε 200 ευρώ επιπλέον φόρο. 

Η δικαιότερη κατανομή των βαρών του ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ως κατέχοντα ακόμα και έναν εργαζόμενο του ιδιωτικού τομέα που αμείβεται με 633 ευρώ μηνιαίως...

Η σφαγή στα εισοδήματα των εργαζομένων συνεχίζεται με νέες αυξήσεις στους έμμεσους φόρους, που η κυβέρνηση φέρνει προς νομοθέτηση το επόμενο διάστημα. 

Το «πακέτο φόρων», συνολικού ύψους 1,8 δισ. ευρώ, περιλαμβάνει νέα αύξηση στο ΦΠΑ στο 24%, αυξήσεις στους φόρους στα καύσιμα και μια σειρά νέους ειδικούς φόρους, απ' τα ηλεκτρονικά τσιγάρα μέχρι τη συνδρομητική τηλεόραση. 

Μόνο το νέο πακέτο έμμεσων φόρων επιβαρύνει τη μέση τετραμελή οικογένεια, κατά μέσο όρο, με 700 ευρώ ετησίως.

Ο «δημοσιονομικός κόφτης» και το επιχείρημα της ανάπτυξης

Η κυβέρνηση πανηγυρίζει γιατί η «συμφωνία έκλεισε χωρίς νέα μέτρα». Εμφανίζει ως νίκη πως δεν ψήφισε στη Βουλή το πακέτο των «προληπτικών» νέων μέτρων ύψους 3,5 δισ. ευρώ. 

Αντί γι' αυτά φέρνει τον λεγόμενο «δημοσιονομικό κόφτη», που προβλέπει πως σε τακτά χρονικά διαστήματα θα εξετάζεται η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας σε σχέση με τους στόχους που έχουν τεθεί. 

Αν το αποτέλεσμα υπολείπεται σε σχέση με τους στόχους, τότε χωρίς να απαιτείται ψήφιση κάποιων μέτρων στη Βουλή, απλά με ένα Προεδρικό Διάταγμα, οι δαπάνες του υπουργείου που δεν «πιάνει τους στόχους», μέσα σ' αυτές μισθοί, συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες, θα περικόπτονται αυτόματα ώστε να επιτυγχάνεται αυτόματα ο δημοσιονομικός στόχος. 

Για παράδειγμα, αν μέσα στο 2018, το πρωτογενές αποτέλεσμα του προϋπολογισμού υπολείπεται του 3,5% του ΑΕΠ - αυξημένο δηλαδή κατά περίπου 6 δισ. ευρώ σε σχέση με το αποτέλεσμα του 2015 και κατά 4 δισ. ευρώ σε σχέση με το αποτέλεσμα του 2016 - τότε οι δαπάνες των υπουργείων για μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές θα περικόπτονται αυτόματα, με ένα απλό ΠΔ.

Το βασικό κυβερνητικό επιχείρημα είναι πως ο «κόφτης» δεν θα χρειαστεί, αφού η οικονομία θα μπει σε ανάπτυξη και οι δημοσιονομικοί στόχοι θα επιτευχθούν.

Στην ουσία, το επιχείρημα λέει πως δεν θα χρειαστούν άλλα μέτρα γιατί η κυβέρνηση θα τα πάρει απ' τους εργαζόμενους με τα υφιστάμενα... 

Πως οι εργαζόμενοι θα ματώσουν τόσο ώστε να προκύψει ένα πλεόνασμα 6 δισ. ευρώ επιπλέον απ' την κατάσταση του 2015. 

Λέει δηλαδή πως για την επίτευξη του στόχου για μόνιμο και διαρκές πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% ετησίως αρκούν τα νέα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα που έχει ήδη πάρει. 

Προσπαθεί να ρίξει στάχτη στα μάτια των εργαζομένων, να συγκαλύψει ποιος πληρώνει και ποιος ωφελείται απ' τα πρωτογενή πλεονάσματα. 

Γιατί τα φορολογικά βάρη πέφτουν στις πλάτες των εργαζομένων και τα πλεονάσματα αξιοποιούνται για τη χρηματοδότηση των μονοπωλιακών ομίλων.

Συγχρόνως, η πρόβλεψη για ταχεία και μεγάλη ανάκαμψη της οικονομίας, που θα οδηγήσει σε σημαντική αύξηση του πλεονάσματος, είναι τουλάχιστον στον ...αέρα. 

Δεν υπάρχουν στοιχεία που να συνηγορούν σε μια τέτοια δυναμική της ελληνικής οικονομίας την επόμενη περίοδο, ειδικά αν συνυπολογίσει κανείς τον αβέβαιο χαρακτήρα της καπιταλιστικής ανάκαμψης της διεθνούς οικονομίας.

Σε κάθε περίπτωση, είναι αποπροσανατολιστικό το επιχείρημα πως η καπιταλιστική ανάπτυξη θα ωφελήσει και τους εργαζόμενους, που θα δουν κάποια ελάφρυνση και άρα πρέπει να συνταχθούν με το στόχο αυτής της ανάπτυξης.

Η πρόσφατη πείρα των εργαζομένων στον κλάδο του τουρισμού δείχνει πως το επιχείρημα αυτό απλά δεν ισχύει. 

Το 2015 ήταν, για τον τουρισμό, έτος εξαιρετικής επιτυχίας, με ρεκόρ διανυκτερεύσεων. 

Παρά τις αναπτυξιακές επιδόσεις στον κλάδο, οι μισθοί και οι εργασιακές σχέσεις δεν βελτιώθηκαν καθόλου, γενικότερα η κατάσταση των εργαζομένων. 

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα ενός κοριτσιού 19 χρόνων που πέθανε από την εξάντληση μέσα σε ένα απ' αυτά τα ξενοδοχεία που σημείωσαν ρεκόρ αφίξεων.

Η καπιταλιστική ανάπτυξη δεν λύνει τα προβλήματα των εργαζομένων. Τα μονοπώλια απαιτούν αυξημένα κέρδη για να προχωρήσουν σε επενδύσεις και τα κέρδη αυτά πατάνε πάνω στην πολιτική φθηνής εργατικής δύναμης, στην Ελλάδα, στην ΕΕ και σε ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο. 

Η νέα φάση της ανάπτυξης δεν σηματοδοτεί θετική εξέλιξη για τους εργαζόμενους.

Αυτό άλλωστε αντανακλάται και στις θέσεις της κυβέρνησης, που δήλωσε πως τα κεφάλαια απ' τη νέα δόση θα χρησιμοποιηθούν για να αποπληρωθούν οι οφειλές του Δημοσίου, 

δηλαδή θα πάνε στις τσέπες των μονοπωλιακών ομίλων στους οποίους «χρωστά το Δημόσιο». 

Αντί για οποιαδήποτε ελάφρυνση των λαϊκών οικογενειών, η σημερινή αστική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, στην ίδια γραμμή με όλες τις προηγούμενες, θα δώσει πολλά νέα δισ. ευρώ στα πολιτικά αφεντικά της, στους μονοπωλιακούς ομίλους.

Συγχρόνως, οι κεντρικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για το αμέσως επόμενο διάστημα είναι

 ο νέος «αναπτυξιακός νόμος», που περιλαμβάνει νέες φοροελαφρύνσεις για το μεγάλο κεφάλαιο, η κατανομή των κονδυλίων του νέου ΕΣΠΑ, 

η μερίδα του λέοντος απ' το οποίο κατευθύνεται σε «μεγάλα έργα», δηλαδή πάει στις τσέπες του μεγάλου κεφαλαίου, 

και η προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων, που οδηγούν σε αυξημένη κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων που θα «επενδύσουν» στην κρατική περιουσία, σε βάρος της λαϊκής οικογένειας, η οποία θα κληθεί να χρυσοπληρώνει το ρεύμα, το νερό, τις μεταφορές, τα πλοία αλλά και την Υγεία και την Παιδεία.

Η προκλητική στάση της κυβέρνησης

Το μεγάλο κεφάλαιο σήμερα καταβάλλει μόλις 2 δισ. ευρώ φόρους απ' το σύνολο των 50 δισ. ευρώ, δηλαδή μόλις το 5% του συνόλου των φορολογικών εσόδων. 

Την ίδια στιγμή, τα καθαρά κέρδη του κεφαλαίου εκτιμώνται απ' την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε περισσότερα από 35 δισ. ευρώ και τα μεικτά κέρδη σε περισσότερα από 65 δισ. ευρώ. 

Το μεγάλο κεφάλαιο ουσιαστικά απαλλάσσεται απ' την καταβολή φόρων, με μια ευρεία γκάμα από φοροαπαλλακτικές διατάξεις, τη δυνατότητα τριγωνικών συναλλαγών και εξωχώριας φορολόγησης σε φορολογικούς παραδείσους, αλλά και με διάφορα «λογιστικά τερτίπια». 

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι το εφοπλιστικό κεφάλαιο, τη φορολογία του οποίου διέπει και σήμερα ένα νομοθετικό πλαίσιο, η οικοδόμηση του οποίου ξεκίνησε το 1953 και ολοκληρώθηκε με ένα νόμο της χούντας που περιείχε δεκάδες φοροαπαλλαγές. 

Βάσει αυτού, οι εφοπλιστές πληρώνουν συνολικούς φόρους λιγότερους από 100 εκατ. ευρώ ετησίως, όταν ο κύκλος εργασιών τους υπερβαίνει τα 10 δισ. ευρώ και όταν επενδύουν σε νέα πλοία συνολικής αξίας άνω των 4 δισ. ευρώ.

Γι' αυτό είναι προκλητικές οι τοποθετήσεις της κυβέρνησης για τάχα δικαιότερη κατανομή των βαρών. 

Είναι προκλητική η τοποθέτηση του επίσημου φοροεισπράκτορα της κυβέρνησης, του κ. Αλεξιάδη, όταν δήλωνε στη Βουλή πως οι εφοπλιστές πληρώνουν περισσότερους φόρους. 

Αλλά δεν μπορεί να κρύψει την κυβερνητική πολιτική στήριξης της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων, όταν επισημαίνει, απ' το βήμα της Βουλής, τις πιέσεις κύκλων του εξωτερικού που θέλουν την «ελληνική ναυτιλία να επιβαρυνθεί φορολογικά σε εκείνο το επίπεδο, που να μην είναι πλέον ανταγωνιστική». 

Είναι προκλητικό να σχολιάζουν ως κοινωνική δικαιοσύνη την αύξηση των εισπράξεων από το Κέντρο Ελέγχου Φορολογουμένων Μεγάλου Πλούτου στα 345 εκατ. ευρώ το 2015 έναντι 300 εκατ. ευρώ το 2014, αφού πρόκειται μόλις για το 0,5% του συνόλου των κρατικών εσόδων. 

Ο πραγματικός πλούτος στην Ελλάδα δεν φορολογείται. Η φορολογία του κεφαλαίου είναι ελάχιστη και θα μειωθεί περαιτέρω.

Η απάντηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος

Στον αντίποδα αυτής της πολιτικής λογικής, το εργατικό κίνημα προτάσσει ένα ριζοσπαστικό πλαίσιο με άξονα να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο. 

Να φορολογηθούν τα κέρδη του κεφαλαίου με ποσοστό 45% καθώς και η αξία κατοχής μετοχών, μεριδίων σε εργοστάσια, σε επιχειρήσεις, σε ομόλογα και σε επενδυτικά προϊόντα, στα πλοία.

Είναι φυσικά αυταπάτη να περιμένει κανείς οποιαδήποτε συνεννόηση με την άρχουσα τάξη, είτε στην κρίση είτε στην ανάπτυξη. 

Το κράτος είναι αστικό και στοχεύει στη διευρυμένη αναπαραγωγή του κεφαλαίου. 

Στηρίζει την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων τσακίζοντας τους υπόλοιπους, θυσιάζοντας τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα στο βωμό των κερδών.

Ο Λένιν, σχολιάζοντας την ανάγκη να βάλει το εργατικό κίνημα ως στόχο πάλης «επαναστατικά υψηλά ποσοστά φορολογίας», 

έλεγε: «Ο μοναδικός τρόπος να πετύχουμε παραχωρήσεις απ' την αστική τάξη δεν βρίσκεται (...) στην προσαρμογή στα συμφέροντά της ή στις προλήψεις της, αλλά στην προετοιμασία των επαναστατικών δυνάμεων ενάντιά της. 

Και όσο μεγαλύτερη μερίδα του λαού πείσουμε (...) και για την ανάγκη να τα κατακτήσουμε με την πάλη, τόσο γρηγορότερα θα κάνει παραχωρήσεις η αστική τάξη, και εμείς θα επωφεληθούμε από κάθε, ακόμα και μικρή παραχώρηση, για να διεξάγουμε σταθερό αγώνα για την ολοκληρωτική απαλλοτρίωση της αστικής τάξης»1. 

Αυτό είναι ο οδηγός της πάλης μας σήμερα. 

Στοχεύουμε τον πραγματικό αντίπαλο των εργαζομένων, τους μονοπωλιακούς ομίλους και την πολιτική τους, στο Ασφαλιστικό, στη φορολογία, στην κρατική πολιτική στήριξης της κερδοφορίας τους, στα αντιλαϊκά μέτρα που προωθούν. 

Οξύνουμε τη διαπάλη σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο. Αποφασιστικά πολιτικοποιούμε την πάλη του εργατικού κινήματος και οργανώνουμε τη λαϊκή αντεπίθεση.

Παραπομπή

1. Β. Ι. Λένιν, Απαντα, τ. 30, σελ. 200

Απ΄το Ριζοσπάστη: 
Η νέα φοροαφαίμαξη από τον ΣΥΡΙΖΑ

Του Γρηγόρη ΛΙΟΝΗ*
*Ο Γρηγόρης Λιονής είναι μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ

SOS: η κυβέρνηση σκοπεύει -επιδιώκοντας να αιφνιδιάσει τους εργαζόμενους και το λαό- να περάσει το νόμο-λαιμητόμο για το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό μέσα στο Σαββατοκύριακο 7 - 8 Μάη.

Με απαράδεκτες και άθλιες κυβερνητικές μεθοδεύσεις η ψήφιση του νομοσχεδίου το Σαββατοκύριακο:

Επιδιώκοντας να αιφνιδιάσει τους εργαζόμενους και το λαό και να αποφύγει τη λαϊκή κατακραυγή η κυβέρνηση θέλει να περάσει το νόμο-λαιμητόμο για το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό μέσα στο Σαββατοκύριακο 7 - 8 Μάη.

Ξεπερνώντας κάθε όριο πολιτικής αθλιότητας, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μεθοδεύει την ψήφιση του αντιασφαλιστικού νόμου αιφνιδιαστικά και με πρόσχημα την ολοκλήρωση των διαδικασιών στο Κοινοβούλιο πριν από το προγραμματισμένο Γιούρογκρουπ της ερχόμενης Δευτέρας.

Παλλαϊκός ξεσηκωμός με κορύφωση το Σαββατοκύριακο που η κυβέρνηση σχεδιάζει την ψήφιση του νόμου-λαιμητόμου 

Ακούστε τον ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ: 

EΔΩ οι ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΉΣΕΙΣ : κάνε κλικ πάνω στους συνδέσμους

ΑΠΕΡΓΙΑΚΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ

ΠΑΜΕ: Έφτασε η ώρα της μάχης, όλοι στην απεργία, όλοι στους δρόμους

ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΕΣ:
Τετραήμερη απεργία από αύριο - Κάλεσμα συμμετοχής από τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία

Χρήστος Κατσώτης: Σχολιάζοντας την απόφαση της κυβέρνησης: «Αποδεικνύετε ότι πράγματι είσαστε τα καλύτερα τσιράκια των μεγάλων συμφερόντων. Εκφράζετε και με αυτό τον τρόπο το μίσος σας απέναντι στην οργάνωση των αγώνων του λαού»

Νίκος Καραθανασόπουλος:«οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να σταθούν απέναντι μόνο στο Ασφαλιστικό, 

αλλά και να αντιπαρατεθούν με τον πυρήνα της αντιλαϊκής πολιτικής που βρίσκεται η διατήρηση της εξουσίας της αστικής τάξης που υπηρετεί και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.»

Για περισσότερα εδώ: http://www.902.gr/

καλε μου Δημόσιε υπάλληλε: το Ασφαλιστικό που Σου ετοιμάζουν

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Οι βασικές αλλαγές που επιφέρει στο Δημόσιο ο νόμος - λαιμητόμος

Αποκαλυπτικά παραδείγματα για τις κατακόρυφες μειώσεις στις συντάξεις που θα αποδίδονται στο εξής

Το νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό είναι πραγματικά λαιμητόμος και για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο

Το σχέδιο νόμου για το Ασφαλιστικό χτυπά το σύνολο των ασφαλισμένων στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα, αλλάζοντας προς το χειρότερο το ύψος των συντάξεων, την ηλικία συνταξιοδότησης, τις παροχές και άλλα. 

Σε προηγούμενα φύλλα, ο «Ριζοσπάστης» παρουσίασε αναλυτικά τις ανατροπές που επέρχονται από την εφαρμογή του νομοσχεδίου για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, τους ΕΒΕ, τους αγρότες, καθώς και τους μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους επιστήμονες.

Το σημείωμα που δημοσιεύουμε σήμερα εστιάζει στις αλλαγές που θα επέλθουν από την ψήφιση και εφαρμογή του νόμου σε βάρος των εργαζομένων στο Δημόσιο, επαληθεύοντας την αναγκαιότητα ο νόμος - λαιμητόμος να συναντήσει την καθολική και συντονισμένη αντίδραση των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, να μη νομιμοποιηθούν οι αντιδραστικές ανατροπές στη συνείδηση των εργαζομένων και του λαού.

Ως προς τον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης, το νομοσχέδιο διατηρεί 

(κατ' αναλογία του προηγούμενου αντιασφαλιστικού νόμου Λοβέρδου - Κουτρουμάνη, ν. 3865/2010, που αφορούσε τους δημόσιους υπαλλήλους) 

το «σπάσιμο» της σύνταξης σε εθνική και ανταποδοτική. Υπολογίζει την εθνική σύνταξη, με τα σημερινά δεδομένα, στα 384 ευρώ, αλλά μόνο για όποιον έχει τουλάχιστον 20 και 15 έτη εργασίας, όπως ήταν προηγουμένως.

Για κάθε έτος από τα 19 έως και τα 15, η εθνική σύνταξη θα μειώνεται κατά 2% και έτσι διαμορφώνεται στη 15ετία στα 346 ευρώ. 

Στην πράξη, οδεύουμε προς οριστική κατάργηση της 15ετίας. 

Από εκεί και πέρα, χειροτερεύει τον τρόπο υπολογισμού της ανταποδοτικής σύνταξης, που στο άθροισμά της με την εθνική καταλήγει σε ψίχουλα, πολύ λιγότερα και από αυτά που έδιναν οι προηγούμενοι αντιασφαλιστικοί νόμοι.

Οι νέες πετσοκομμένες συντάξεις

Στον πίνακα που παραθέτουμε, παρουσιάζονται στοιχεία που δείχνουν τη μεγάλη μείωση των συντάξεων των εργαζομένων στο Δημόσιο.
Η σύγκριση γίνεται μεταξύ των σημερινών συντάξεων, όπως αυτές αποδίδονται με τον ισχύοντα νόμο (πρόκειται για το ν. 3029/2002, καθώς ο ν. 3865/2010 των Λοβέρδου - Κουτρουμάνη δεν πρόλαβε ουσιαστικά να εφαρμοστεί) και των συντάξεων που θα παίρνουν στο εξής οι δημόσιοι υπάλληλοι και των τεσσάρων κατηγοριών εκπαίδευσης (Πανεπιστημιακής - ΠΕ, Τεχνολογικής - ΤΕ, Δευτεροβάθμιας - ΔΕ, Υποχρεωτικής - ΥΕ), αν ψηφιστεί το νομοσχέδιο της κυβέρνησης.

Με βάση τον πίνακα, είναι σαφές ότι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας, θα δουν τις συντάξεις τους να μειώνονται περίπου 24% - 34% (ΠΕ), 22% - 33% (ΤΕ), 17% - 30% (ΔΕ) και 9% - 26% (ΥΕ).

Στα παραδείγματα δεν συμπεριλάβαμε τις ήδη αποδιδόμενες συντάξεις, για τις οποίες το σχέδιο νόμου της κυβέρνησης προβλέπει επανυπολογισμό με το νέο τρόπο που θεσπίζει. 

Αν προκύψει διαφορά στη σύνταξη μεταξύ της αποδιδόμενης και επανυπολογισμένης σύνταξης (σημειωτέον ότι έχουν επιβληθεί αλλεπάλληλες μειώσεις στις αποδιδόμενες συντάξεις τα τελευταία χρόνια), θα επιστρέφεται για τα έτη 2016, 2017, 2018 ένα πολύ μικρό μέρος της διαφοράς («προσωπική διαφορά») και μόνο στην περίπτωση που η διαφορά αυτή είναι πάνω από 20%. 

Από το 2019 θα δίνεται αποκλειστικά το μειωμένο ποσό που προκύπτει με το νέο τρόπο υπολογισμού.
Στη μέγγενη και οι συντάξεις χηρείας

Οι επώδυνες αλλαγές επεκτείνονται και σε άλλους τομείς, πέραν του ύψους των συντάξεων των άμεσα δικαιούχων. 

Για παράδειγμα, το νομοσχέδιο της κυβέρνησης πετσοκόβει τις συντάξεις χηρείας και συρρικνώνει τον αριθμό των δικαιούχων, ενώ χτυπά ιδιαίτερα τις οικογένειες με ανήλικα παιδιά.

Σήμερα στο Δημόσιο, ο επιζών σύζυγος χωρίς παιδιά ή μέχρι δύο παιδιά, δικαιούται το 70% της σύνταξης που είχε απονεμηθεί στον θανόντα σύζυγο. 

Το ποσοστό αυτό αυξάνεται κατά 10% για κάθε παιδί πέραν του δεύτερου και μέχρι να συμπληρωθεί ολόκληρη η σύνταξη του θανόντος. Το 70% καταβάλλεται και όταν δεν υπάρχει επιζών σύζυγος και υπάρχουν ένα ή και δύο παιδιά. Το ποσοστό προσαυξάνεται κατά 10% για κάθε παιδί πέραν του δεύτερου και μέχρι να συμπληρωθεί ολόκληρη η σύνταξη του θανόντος.

Το σχέδιο νόμου μειώνει τα ποσοστά από 70% σε 50% για τον επιζώντα σύζυγο και σε 25% για κάθε παιδί (προβλέπονται περιπτώσεις όπου σύνταξη θα παίρνει μόνο το παιδί). Εάν το παιδί είναι ορφανό από πατέρα και μητέρα, το ποσοστό γίνεται 50%, εκτός αν δικαιούται σύνταξη και από τους δύο γονείς, οπότε παραμένει το 25% επί της κάθε σύνταξης (μέχρι τώρα παίρνουν το 70% της κάθε σύνταξης).

Ομως, για να δικαιούται για πάντα ακόμα κι αυτή την πετσοκομμένη σύνταξη, ο/η επιζών σύζυγος θα πρέπει να είναι πάνω από 55 ετών. 

Αν είναι μεταξύ 52 και 55 ετών, θα πάρει τη σύνταξη μόνο για τρία χρόνια και μετά θα τη δικαιούται ξανά όταν γίνει 67 ετών. 

Αν είναι μικρότερος από 52 ετών, τότε θα πάρει τη σύνταξη χηρείας μόνο για τρία χρόνια. Με τις ρυθμίσεις αυτές ουσιαστικά στερεί το δικαίωμα της σύνταξης από τις οικογένειες με ανήλικα παιδιά καθώς όσο μεγαλώνει η ηλικία του επιζώντα συζύγου τόσο λιγότερο πιθανό είναι να έχει ανήλικα παιδιά.

Αλλη αλλαγή που φέρνει το σχέδιο νόμου είναι η κατακόρυφη αύξηση του ποσού που πρέπει να καταβάλλει ο ασφαλισμένος για την αναγνώριση των πλασματικών χρόνων υπηρεσίας, από 6,67% σε 20% επί του βασικού του μισθού. 

Επίσης, προβλέπεται η στέρηση του επιδόματος παιδιού σε ένα μεγάλο τμήμα συνταξιούχων, καθώς το νομοσχέδιο θέτει αυστηρά εισοδηματικά κριτήρια, ενώ μέχρι σήμερα το παίρνουν όλοι οι συνταξιούχοι. 

Τέλος, προβλέπονται μεγάλες μειώσεις στο ύψος του εφάπαξ που θα παίρνουν στο εξής οι δημόσιοι υπάλληλοι κ.ά.

Χρήστος ΜΑΝΤΑΛΟΒΑΣ

Για το αποτέλεσμα της περίφημης «μεταρρύθμισης» που ξεπερνούν τα 8 δισ. ευρώ μόνο για την τετραετία 2016 - 2019 κάνε κλίκ εδώ