ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ-ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΙΣ ΗΠΑ #ΟΣΑ_ΔΕΝ_ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ

 

Καλογερίας Σπύρος

4 ώρ.  · 

Μοιάζει με ένα πολύ επικίνδυνο Εφιάλτη που δρομολογείται και παίρνει σάρκα και οστά από τα Ούγκανα της Δικτατορίας του Κεφαλαίου που διαφεντεύουν τις τύχες του Κόσμου…

Kalitexniko-ergastiri Kostantia Ampatzoglou

Ο MUSK ΩΣ ...ΣΤΑΘΜΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ

(ή γιατί πλέον πρέπει να ανησυχούμε ότι θα μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι)

Όπως όλοι γνωρίζουν, συνέβη ένα αεροπορικό δυστύχημα στην Ουάσιγκτον την περασμένη Τετάρτη.

Ένα στρατιωτικό ελικόπτερο συγκρούστηκε με επιβατικό αεροσκάφος και σχεδόν 70 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Όταν συνέβη αυτή η σύγκρουση, η Ομοσπονδιακή Διοίκηση Πολιτικής Αεροπορίας ήταν χωρίς διοίκηση.

Γιατί;

Ο Μασκ έβαλε τον Τραμπ να απολύσει τον πρώην διοικητή της FAA, της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, που είναι υπεύθυνη για τον έλεγχο αεριας ναυσιπλοίας, μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του, επειδή ο πρώην διοικητής της είχε ερευνήσει και είχε επιβάλει πρόστιμο σε μια από τις εταιρείες του Μασκ, τη Starlink.

Αυτό στα συστημικά ΜΜΕ εμφανίζεται ως μια καθαρή εκδίκηση. Δεν επρόκειτο, λέει, για αρμοδιότητες ή ακόμη και για πολιτικές πεποιθήσεις. Ο Έλον Μασκ ήταν απλά θυμωμένος με αυτόν τον τύπο που ερεύνησε την εταιρεία του και ήθελε να φύγει την πρώτη μέρα.

Την επομένη της συντριβής, οι υπάλληλοι της FAA -συμπεριλαμβανομένων των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας, οι οποίοι δουλεύουν ήδη 10ωρα με πολύ μεγάλη έλλειψη προσωπικού- έλαβαν ένα email που τους ενθάρρυνε να παραιτηθούν και να βρουν δουλειά στον ιδιωτικό τομέα.

Τι υπάρχει όμως πίσω από αυτή την ιστορία:

Η πρώτη διάλυση της FAA έγινε επί των πρώτων ημερών του Ρίγκαν, όταν απέλυσε όλο το προσωπικό της, που τότε απεργούσε.

Αυτή η "μεταρρύθμιση" οδήγησε στην εισβολή ετερογενών ηλεκτρονικών συστημάτων ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας στην FAA που εγκαταστάθηκαν από τους μεγάλους αεροπορικούς κατασκευαστές (Boing, Lockheed κλπ) για να είναι αυτά συμβατά με τα συστήματά των δικών τους αεροσκαφών (και όχι το αντίθετο).

Αποτέλεσμα:

Ο ελεγκτής στον Πύργο ελέγχου της Ουάσιγκτον στο τελευταίο αυτό αεροπορικό ατύχημα χειρίζονται άλλο σύστημα εναέριας κυκλοφορίας για το αεροπλάνο και άλλο για το ελικόπτερο, επικοινωνώντας με τους πιλότους τους στα κρίσιμα δευτερόλεπτα σε διαφορετικές συχνότητες. Οι πιλότοι δεν μπορούσαν να μιλήσουν ούτε μεταξύ τους.

Οι πολύ κακές υποδομές των συστημάτων της FAA, που αναπτύχθηκαν ετσι και που ποτέ δεν βελτιώθηκαν από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις, έγιναν ακόμα πιο προβληματικές και λόγω των drones που εμπλέκονται τώρα στους αεροδιαδρόμους. Σήμερα πάνω από 730.000 πτήσεις μεγάλων εμπορικών drones πρέπει επίσης να συντονιστούν από την FAA για να μην έχουμε συγκρούσεις στον αέρα, όπως πχ έγινε με το drone ιδιώτη που το έστειλε να συγκρουστεί με πυροσβεστικό αεροπλάνο στις τελευταίες μεγάλες πυρκαγιές του Λος Άντζελες.

Η κατάστασή στους αιθέρες προβλέπεται να γίνει ακόμα πιο πολύπλοκη (και επικίνδυνη) λόγω των ρομποτικών ιπταμένων taxi ή αυτοκίνητων, που ήδη έκαναν την εμφάνιση τους και αδειοδοτηθηκαν στην Κίνα (στην φωτο), την Μ. Βρετανία, το Dubai και αλλού. Μόνο που σε αυτές τις χώρες, όπως και σε όλη την ΕΕ, υπάρχουν ήδη σύγχρονοι κανονισμοί και συστήματα για να αναλάβουν και αυτόν τον ρόλο των αεροπορικών τροχονόμων. Στις ΗΠΑ ο Musk αντιδρά στο να υιοθετήσουν ανάλογοι κανονισμοί, θέλοντας να επιβάλει με το "έτσι θέλω" τα δικά του πρότυπα εντοπισμού και επικοινωνιών μέσω των δορυφόρων του στα drones, που βεβαίως δεν είναι συμβατά με τα υφιστάμενα για αεροπλάνα και ελικόπτερα και τα αντίστοιχα συστήματά ελέγχου!

Την τριτοκοσμική αυτή εικόνα των ΗΠΑ και σε αυτόν τον τομέα σκοπεύουν να την διορθώσουν οι του Musk αντικαθιστώντας τους εναέριους ελεγκτές με συστήματα Τεχνητής Νοημοσύνης. Το ίδιο επιδιώκεται και για τους χειριστές των drones, που η επιχειρηματική μεγαλοφυής ιδέα του Musk είναι να τους αντικαταστήσει με κάποιο πρόγραμμα ΑΙ. Όμως...

Όλα αυτά τα συστήματά ΑΙ, που δεν έχουν και τον παράγοντα "ανθρώπινο έλεγχο" μέσα στην λειτουργία τους, εκτός από τεχνολογικά ανώριμα και αδοκίμαστα είναι και για άλλο λόγο πολύ επικίνδυνα.

Όλα τα αεροπορικά μέσα, χωρίς να εξαιρούνται τα drones, βασίζουν το σύνολο των ηλεκτρονικών συστημάτων πλοήγησης και ασφάλειας της πτήσης τους στο GPS.

Οι στρατιωτικού τύπου παρεμβολές στο σήμα του GPS (μέθοδοι jamming και spoofing) που αναπτύχθηκαν στις πρόσφατες θερμές συγκρούσεις στην Ουκρανία και την Μέση Ανατολή, "τρελαίνουν" τα ηλεκτρονικά, κάνοντας το πτητικό μέσο χαμένο στον χώρο. Σώθηκαν ήδη πτήσεις κοντά στο Ιραν (βλέπε στο σχόλιο #1) μόνο λόγω της εμπειρίας των πιλότων που αναγκάστηκαν να αυτοσχεδιάσουν στον αέρα, όταν τίποτε δεν λειτουργούσε!

Τα δορυφορικά συστήματά Starlink του Mr X και τα αντίστοιχα συστήματά στα ρομποτικά του οχήματά (επίγεια ή εναέρια) ΔΕΝ περνάνε τα test ασφαλείας της FAA ή του Υπουργείου Μεταφορών των ΗΠΑ για να καλύψουν και αυτά τα κενά.

Πως λύνεται το πρόβλημα, κατά την ακροδεξιά ρεμπουμπλικανική λογική τύπου Τραμπ ή Musk, που ενδιαφέρεται μόνο μην τους ξεπεράσουν οι Κινέζοι με τα ιπτάμενα ταξί τους?

Διαλύοντας τις αντίστοιχες ομοσπονδιακές υπηρεσίες με το πρόσχημα του περιορισμού των κρατικών δαπανών!

Αυτή είναι και η κρυμμένη αιτία πίσω από την "εκδίκηση" του Musk όταν άφησε την FAA ακέφαλη μια ημέρα πριν το σοβαρότερο αεροπορικό ατύχημα στις ΗΠΑ από το 2001.

Τι δεν καταλαβαίνεις?

(Τα αμερικανάκια ούτε που θα το καταλάβουν όταν τους πέσει ο ουρανός στο κεφάλι, με αυτούς που έμπλεξαν)

#ΣΤΕΛΙΟΣ_ΚΑΝΑΚΗΣ:Μια υπόμνηση στο ΚΙΣ (Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο)

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ:

Μια υπόμνηση στο ΚΙΣ (Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο)

Βερολίνο. Ένα πλακόστρωτο πεζοδρόμιο. Κάπου μεταξύ της Αλεξάντερπλατς και του Μπερλίνερ Ανσάμπλ. Πρώην Ανατολικό Βερολίνι. Δυο ορειχάλκινες πλάκες. Εδώ έζησαν ο Jakob και η Felli. Το 1938 δραπέτευσαν στην Πράγα. To 1939 διέφυγαν στη Γαλλία απ’ όπου απελάθηκαν το 1942. Δολοφονήθηκαν στο Άουσβιτς…
Τουλάχιστον έξι εκατομμύρια Εβραίοι συνολικά. Και εκατομμύρια Κομμουνιστές, Σλάβοι, Ρομά, Πολωνοί… Κι ανάμεσα στους δολοφόνους ναζιστές ο Ουκρανός Μπαντέρα που χρεώθηκε 250.000 εβραϊκές ψυχές. Σήμερα το άγαλμά του είναι ντυμένο στα χρώματα του Ισραήλ. Η επιτομή της άρρωστης ειρωνείας. Με το Ισραήλ και η ακροδεξιά Πολωνία. Αλλά στο κτίριο του κοινοβουλίου τους υπάρχει ένα περίπτερο. Στις εφημερίδες αναγράφονται οδηγίες για το πώς οι Πολωνοί μπορούν να διακρίνουν τους Εβραίους. Προφανώς για τα περαιτέρω εφ’ όσον χρειαστεί.
Ο Μπαντέρα βέβαια εκτελέστηκε (όπως του έπρεπε) από τους Σοβιετικούς. Αυτοί δεν είχαν δικαίωμα να ξεχάσουν. Και δεν ξέχασαν. Λησμόνησαν όμως οι Πολωνοί. Λησμόνησαν και οι Εβραίοι. Το Γκέτο της Βαρσοβίας και την εξέγερσή του, το Άουσβιτς, το Νταχάου… το ολοκαύτωμα, τη γιγάντωση των BMW, Bayer, Continental και άλλων από – στην κυριολεξία το αίμα και τις σάρκες Εβραίων. Και οι Γερμανοί με το Ισραήλ είναι. Αυτοί που έσωσαν, ξέπλυναν και υπέθαλψαν τα ναζιστικά αποβράσματα μετά τον Β΄ ΠΠ.
Όλοι με τους δολοφόνους, τους γενοκτόνους της κυβέρνησης των εγκληματιών του Ισραήλ. Γιατί το εγκληματικό Ισραήλ είναι το μακρύ τους χέρι στην περιοχή. Με τους μακελάρηδες που αντέγραψαν άριστα τις μεθόδους των πρώην θυτών τους. Ωχριά το γκέτο της Βαρσοβίας μπρος στο γκέτο της Γάζας. Σιγοψιθυρίζουν οι Ισραηλινοί πως δεν έφταιγε ο Χίτλερ για το ολοκαύτωμα αλλά οι… Παλαιστίνιοι. Ξεπλένουν τον ναζισμό καθώς τον αντιγράφουν. Μαζί τους και το ΚΙΣ. Που τολμά να ψέξει την ΟΛΜΕ και τη θέση της για το ξεκλήρισμα των Παλαιστινίων. Το ΚΙΣ που δεν έχει αρθρώσει ούτε μια λέξη για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που συντελούνται από τους δολοφόνους της χώρας τους.
Ο Jakob και η Felli καθώς και πολλοί άλλοι – εκατομμύρια δεν πρόλαβαν να δουν την κατρακύλα σας, το πέρασμα στην άλλη πλευρά. Την φασιστικοποίηση της χώρας σας. Τη μεταμόρφωση του κατατρεγμένου λαού σε κράτος δολοφόνων ντροπή για την ανθρωπότητα.
Θεωρώ πως αυτό το κράτος όνειδος, αυτή η πλανητική ξεφτίλα σκάβει τον λάκκο της. Γνωρίζω δε από την επιστήμη πως ό,τι συντελείται μια φορά μπορεί να επαναληφθεί. Το πρώτο το ελπίζω, το δεύτερο το φοβάμαι. Μην αποθρασύνεστε λοιπόν, κύριοι του ΚΙΣ. Απλώς ακονίστε τη μνήμη σας και προστατεύστε τον λαό σας.

#ΑΦΗΓΗΣΗ_Ζακ_Ντε_Ρεϊνιέ_ΓΙΑ_ΤΗ_ΣΦΑΓΗ_ΣΤΟ_ΝΤΕΙΡ_ΓΙΑΣΙΝ_1948 - ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΝΑΚΜΠΑ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ

Από 
Katerina Kastridou:
Το κείμενο που ακολουθεί δείχνει διαχρονικά ποιος κατέκτησε ποιον και με ποιον τρόπο και ποιος δεν ήθελε ειρήνη και συνύπαρξη δύο κρατών. Περιγράφει πως ξεκίνησε η ΝΑΚΜΠΑ των Παλαιστινίων.
Η αφήγηση του Ζακ Ντε Ρεϊνιέ για τη σφαγή στο Ντεϊρ Γιασίν 9/4/1948
(εκπροσώπου του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην Παλαιστίνη την κρίσιμη περίοδο της ίδρυσης του Ισραήλ)
"Το Σάββατο10 Απριλίου έγινε ένα πολύ σοβαρό γεγονός: πήρα ένα τηλέφωνο από τους Άραβες, που με καλούσαν να πάω αμέσως στο χωριό Ντεϊρ Γιασίν, όπου μόλις είχαν σφαγεί ολόκληρος ο άμαχος πληθυσμός του χωριού.
Πληροφορήθηκα ότι η περιοχή αυτή, που βρίσκεται πολύ στην Ιερουσαλήμ, βρισκόταν κάτω από τον έλεγχο των εξτρεμιστών της “Ιργκούν” (σσ ακροδεξιοί σιωνιστές).
Το Εβραϊκό Πρακτορείο και το αρχηγείο της Χαγκάνα μου δήλωσαν ότι δε γνωρίζουν τίποτα σχετικά με την υπόθεση κι ότι όπως και να έχει το πράγμα ήταν αδύνατο σε οποιονδήποτε να εισχωρήσει σε αυτήν την περιοχή της Ιργκούν.
Με συμβούλεψαν ακόμη να ΜΗΝ αναμειχθώ στην υπόθεση, γιατί ΑΝ το έκανα, θα τελείωνε οπωσδήποτε οριστικά η αποστολή μου (σσ Η υπόδειξη έχει καθαρά τρομοκρατικό χαρακτήρα και θυμίζει τη γνωστή σε όλους μας από τον κινηματογράφο εκφραστική των δολοφόνων της Μαφίας).
Δεν αρνήθηκαν μόνο να με βοηθήσουν, αλλά αρνήθηκαν να αναλάβουν οποιαδήποτε ευθύνη για αυτό που ΣΙΓΟΥΡΑ θα πάθαινα.
Απάντησα πως προτίθεμαι να πάω κι ότι οι πάντες γνωρίζουν ότι το Εβραϊκό Πρακτορείο ασκούσε εξουσία πάνω σε όλες τις περιοχές που βρίσκονταν κάτω από εβραϊκά χέρια και επομένως ήταν υπεύθυνοι για τη ζωή μου, όπως και για την ελευθερία κινήσεών μου, μέχρι που να ολοκληρωθεί η αποστολή μου.
Έτσι βρέθηκα σε πολύ δύσκολη θέση και δεν ήξερα τι πρέπει να κάνω (…). Τότε θυμήθηκα πως μια εβραία νοσοκόμα μου είχε δώσει το τηλέφωνό της, λέγοντάς μου, με μια παράξενη έκφραση, πως μπορούσαν να της τηλεφωνήσω αν ποτέ βρισκόμουν σε κατάσταση αδιεξόδου.
Της τηλεφώνησα αργά το βράδυ και της εξήγησα την κατάσταση. Μου είπε να πάω με το αυτοκίνητο μου, το άλλο πρωί στις 7 σε ένα ορισμένο μέρος, όπου θα με περίμενε ένας άνδρας με πολιτικά. Την άλλη μέρα το πρωί στην ορισμένη ώρα και τόπο με περίμενε ένας άνδρας με πολιτικά που οι τσέπες του ήσαν γεμάτες περίστροφα. Πήδησε στο αυτοκίνητό μου και μου είπε να οδηγώ γρήγορα χωρίς να σταματήσω πουθενά στο δρόμο για το Ντεϊρ Γιασίν.
Βγήκαμε από την Ιερουσαλήμ (…) αλλά πολύ σύντομα μας σταμάτησαν δύο ένοπλοι που έμοιαζαν με στρατιώτες, με πολύ άγριο παρουσιαστικό, οπλοπολυβόλα στα χέρια και μεγάλα σπαθιά στη ζώνη τους.
Βγήκα από το αυτοκίνητο και δέχθηκα να μου κάνουν έναν εξονυχιστικό έλεγχο, μετά όμως συνειδητοποίησα ότι ήμουν ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ. Τη στιγμή που όλα δείχνανε να έχω χάσει το παιχνίδι, ξεπετάχτηκε ξαφνικά μπροστά μου ένας μεγαλόσωμος άνδρας, ογκώδης σαν ντουλάπα, που σπρώχνοντας τους συντρόφους του στην άκρη, άρπαξε το χέρι μου και το έσφιξε γερά, φωνάζοντας σε μια ακατανόητη γλώσσα.
Δε μιλούσε ούτε γαλλικά, ούτε αγγλικά, αλλά τελικά καταφέραμε να επικοινωνήσουμε στα γερμανικά.
Εκδήλωσε τη χαρά του βλέποντας έναν εκπρόσωπο του Ερυθρού Σταυρού επειδή χάρη στην παρέμβαση του Ε.Σ. είχε τρεις φορές σωθεί η ζωή του, όταν βρισκόταν φυλακισμένος σε ένα γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης. Μου δήλωσε πως με θεωρούσε κάτι παραπάνω από αδελφό του και πως θα έκανε οτιδήποτε του ζητούσα (…).
Έτσι κάναμε αρχή από το Ντεϊρ Γιασίν.
Αφού φτάσαμε σε ένα λόφο 500 περίπου γιάρδες μακριά από το χωριό (...) ο διοικητής της Ιργκούν δεν έδειξε και πολύ ενθουσιασμό για να με συναντήσει.
Τελικά έφτασε κοντά μας ένας νέος, καλοβαλμένος, που είχε μια περίεργη λάμψη στα μάτια, κρύα και εγκληματική (σσ αυτός ο φανατικός εγκληματίας ήταν ο ΜΕΝΑΧΕΜ ΜΠΕΓΚΙΝ (κατοπινός πρωθυπουργός του Ισραήλ και ιδρυτής του κόμματος “Λικούντ”, του κόμματος του Νετανιάχου. 'Ελαβε και Νόμπελ Ειρήνης!).
Του εξήγησα το νόημα της αποστολή μου (...) και ότι με ενδιέφερε μονάχα να σώσω τους τραυματίες και να μαζέψω τους νεκρούς. Οι Εβραίοι είχαν υπογράψει τη Συνθήκη της Γενεύης και έτσι η αποστολή μου είχε την απόλυτα επίσημη κάλυψη.
Αυτή η τελευταία δήλωση μου εξαγρίωσε τον αξιωματικό, που μου τόνισε απερίφραστα ότι "εγώ μονάχα η Ιργκούν κάνει ό,τι θέλει και κανένας άλλος", ούτε το εβραϊκό Πρακτορείο, το οποίο δεν είχε κανένα δικαίωμα επέμβασης.
Στο σημείο αυτό μπήκε στη μέση ο φίλος μου, η "ντουλάπα", που βρηκε τα σωστά επιχειρήματα και μαλάκωσε τον αξιωματικό. Μου είπε ακόμη την ιστορία αυτού του μικρού χωριού, που το κατοικούσαν κατά αποκλειστικότητα 400 περίπου Άραβες, πάντοτε άοπλοι, οι οποίοι ζούσαν αρμονικά με τους γειτονικούς Εβραίους χωρικούς.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του αξιωματικού (του Μπεγκίν) η Ιργκούν είχε φτάσει στην περιοχή εδώ και 24 ώρες και διέταξε τους κατοίκους, με τους τηλεβόες, να βγουν από τα σπίτια τους και να παραδοθούν: τους έδωσαν 15 λεπτά προθεσμία.
Μερικοί απο τους δυστυχισμένους εκείνους κατοίκους είχαν παραδοθεί, για να διωχθούν αργότερα προς την κατεύθυνση των αραβικών γραμμών. οι υπόλοιποι δεν υπάκουσαν τη διαταγή και υπέστησαν την τύχη που τους άρμοζε.
Δεν υπήρχε κανέναν λόγος, κατά τη γνώμη του αξιωματικού, να υπερβάλει κανείς τα συμβάντα, υπήρχαν μόνο λίγοι νεκροί, που θα τους έθαβαν μόλις τελείωνε η "εκκαθάριση" του χωριού.
Αν έβρισκα πτώματα, ήμουν ελεύθερος να τα πάρω, το βέβαιο είναι ότι δεν υπήρχαν τραυματίες.
Αυτή η αποτίμηση ΠΑΓΩΣΕ το αίμα μου.
Γύρισα πίσω στην Ιερουσαλήμ και βρήκα ένα ασθενοφόρο και ένα φορτηγό. Οι δύο εβραίοι οδηγοί και ο εβραίος γιατρός ήταν περισσότερο νεκροί παρά ζωντανοί, με ακολούθησαν όμως θαρραλέα (...).
Όταν φτάσαμε στο χωριό τα αραβικά πυρά σταμάτησαν.
Η ομάδα της Ιργκούν ήταν ντυμένη με χωριάτικα ρούχα και κράνη. Ήταν όλοι τους νέοι, μερικοί έφηβοι, άνδρες και γυναίκες, όλοι τους οπλισμένοι σαν αστακοί: περίστροφα, οπλοπολυβόλα, χειροβομβίδες και μεγάλα σπαθιά στα χέρια τους.
Οι περισσότεροι από αυτούς είχαν λεκέδες από αίμα. Μια όμορφη κοπέλα, με ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΑ μάτια, μου έδειξε τη σπάθα της που έσταζε ακόμη αίμα. Την έδειχνε σαν να ήτανε τρόπαιο.
Αυτή ήταν η ¨ομάδα εκκαθάρισης", που ήτανε φανερό ότι εκτελούσε το έργο της με μεγάλη ευσυνειδησία. Προσπάθησα να μπω σε ένα σπίτι. Μια ντουζίνα στρατιώτες με περικύκλωσαν, με τα οπλοπολυβόλα τους πάνω στο σώμα μου και ο αξιωματικός τους μου απαγόρευσε να κινηθω.
Θα έφερναν εκείνοι τους νεκρούς, ΑΝ υπήρχαν, μου δήλωσε. Τότε εξοργίστηκα όσο ποτέ άλλοτε στη ζωή μου. Είπα σε αυτούς τους ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ τι πίστευα για τη συμπεριφορά τους, εκτοξεύοντας απίθανες απειλές και σπρώχνοντάς τους μπήκα στο σπίτι.
Το πρώτο δωμάτιο ήταν σκοτεινό και όλα ήταν άνω κάτω. Δεν υπήρχε κανένας. Στο δεύτερο ανάμεσα στα κατεστραμμένα έπιπλα και σκεπάσματα, βρήκα κρύα ΠΤΩΜΑΤΑ. Εδώ η "εκκαθάριση" είχε γίνει αρχικά με οπλοπολυβόλα και αργότερα με χειροβομβίδες. Ύστερα τους είχαν αποτελειώσει με ξιφολόγχες. Αυτό μπορούσε να το δει ο καθένας.
Καθώς ετοιμαζόμουν να φύγω άκουσα κάτι σαν αναστεναγμό. Έψαξα παντού, γύρισα ανάποδα όλα τα πτώματα και τελικά βρήκα ένα μικρό πόδι, ζεστό ακόμη. Ήταν ένα μικρό κοριτσάκι 10 χρονών, πληγωμένο από χειροβομβίδα, αλλά ζωντανό ακόμη.
Καθώς βάδιζα προς την πόρτα για να βγω έξω, ο αξιωματικός προσπάθησε να με σταματήσει. Τον έσπρωξα και βγήκα έξω με το πολύτιμο φορτίο μου, με την προστασία του καλού μου φίλου του "ντουλάπα". Το ασθενοφόρο έφυγε και έδωσα διαταγή να επιστρέψει όσο το δυνατόν συντομότερα.
Μιας και η τρομακτική ΣΥΜΜΟΡΙΑ δεν είχε δοκιμάσει να μου επιτεθεί ανοιχτά, μπορούσα να συνεχίσω. Έδωσα οδηγίες για να φορτωθούν τα πτώματα στο φορτηγό και στη συνέχεια μπήκα στο επόμενο σπίτι κ.ο.κ.
Παντού συναντούσα το ίδιο αποτρόπαιο θέαμα. Βρήκα μόνον δύο ακόμη ζωντανούς και οι δύο γυναίκες, κρυμμένες πίσω από ένα σωρό ξύλα, όπου είχαν παραμείνει αμίλητες για 23 ώρες!
Ζούσαν σε αυτό το χωριό 400 άτομα περίπου. Πενήντα από αυτούς είχαν δραπετεύσει και ήταν ακόμη ζωντανοί. Όλοι οι άλλοι είχαν σφαγεί σκόπιμα εν ψυχρώ, γιατί όπως παρατήρησα, η ΣΥΜΜΟΡΙΑ αυτή ήταν άριστα εκπαιδευμένη και ενεργούσε πειθαρχικά ύστερα από διαταγές.
Όταν γύρισα στην Ιερουσαλήμ πήγα κατευθείαν στο Εβραϊκό Πρακτορείο όπως βρήκα τους αρχηγούς έκπληκτους, συντετριμμένους ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΑ και η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούσαν να ελέγξουν τις ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ συμμορίες της Ιργκούν και της Στερν. Δεν είχαν όμως κάνει τίποτα, δε δοκίμασαν να εμποδίσουν τους 100 περίπου άνδρες για να μην πραγματοποιήσουν αυτό το απαίσο έγκλημα.
Ύστερα πήγα να επισκεφθώ τους Άραβες. Δεν τους είπα τίποτα για όσα αντίκρισαν τα μάτια μου (...). Η αγανάκτηση των Αράβων ήταν ΑΠΟΛΥΤΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ (...). Θα ήθελαν να πάρουν τα πτώματα στην αραβική ζώνη. Τελικά αποφάσισαν να με παρακαλέσουν να φροντίσω να ταφούν κάπου κανονικά, κάπου που θα ήταν δυνατόν να αναγνωριστούν αργότερα. Συμφώνησα μαζί τους και γύρισα στο χωριό Ντείρ Γιασίν.
Εκεί βρήκα τους ανθρώπους της Ιργκούν πολύ ΔΥΣΘΥΜΟΥΣ.
Στην αρχή προσπάθησαν να με εμποδίσουν να πλησιάσω το χωριό.
Κατάλαβα τις διαθέσεις τους όταν είδα τον αριθμό και ιδιαίτερα την κατάσταση στην οποία βρίσκονταν τα πτώματα, που ήταν ξαπλωμένα στον κεντρικό δρόμο.
Ζήτησα επιτακτικά να αρχίσει η ταφή και επέμενα να παρευρίσκομαι. Ύστερα από πολλές συζητήσεις άρχισε το σκάψιμο ενός μεγάλου ομαδικού τάφου σε έναν μικρό κήπο.
Ήταν τελείως αδύνατο να ελέγξω την ταυτότητα των νεκρών, αλλά κράτησα λεπτομερειακές σημειώσεις και προσπάθησα να καταγράψω τις ηλικίες κατά προσέγγιση (...).
Δυο μέρες αργότερα η Ιργκούν είχε εξαφανιστεί από την περιοχή και την διοίκηση είχε αναλάβει η Χαγκάνα.
Ανακαλύψαμε πολλά σημεία στα οποία είχαν στοιβαχτεί πτώματα, στο ύπαιθρο, χωρίς κανένα ίχνος ΣΕΒΑΣΜΟΥ στους νεκρούς.
Ύστερα από αυτή την τελευταία μου επίσκεψη με επισκέφθηκαν στο γραφείο μου δύο κύριοι, καλοντυμένοι με πολιτικά.
Ήταν ο διοικητής εκείνου του αποσπάσματος της Ιργκούν (ο Μπεγκίν) και ο βοηθός του.
Είχαν ετοιμάσει ένα έγγραφο και μου ζητούσαν να το υπογράψω. Ήταν μια δήλωση που ανέφερε πως με είχαν δεχθεί με μεγάλη ευγένεια καιι μου είχαν παραχωρήσει ό,τι κι αν ζήτησα, για την εκτέλεση της αποστολής μου και πως τους ευχαριστούσα για τη βοήθεια που μου είχαν προσφέρει!
Όταν με είδαν διστακτικό και είχα αρχίσει να διαφωνώ μου είπαν πως ΑΝ ΥΠΟΛΟΓΙΖΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ, ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΩ ΑΜΕΣΩΣ (σσ έτσι διαπραγματεύεται ο Μεναχέμ ΜΠεγκίν, σαν γκάνγκστερ του Σικάγου (...).
Ο μόνος δρόμος που φαινόταν ανοιχτός για μένα ήταν να τους πείσω πως δε δίνω και τόση αξία στη ζωή μου και ότι μια άλλη δήλωση, τελείως αντίθετη με αυτήν θα είχε φτάσει ήδη στη Γενεύη.
Ακόμη, πρόσθεσα πως δεν συνηθίζω να υπογράφω δηλώσεις που μου είχαν συντάξει κάποιοι άλλοι, παρά μόνο εκείνες που έγραφα μόνος μου.
Η υπόθεση του Ντεϊρ Γιασίν είχε τεράστιες επιπτώσεις. Οι εφημερίδες και τα ραδιόφωνα μετέδωσαν τα τραγικά νέα παντού.
Έτσι ανάμεσα στους Άραβες απλώθηκε ένας φοβερός ΤΡΟΜΟΣ, ένας τρόμος που τον ΥΠΕΘΑΛΠΤΑΝ οι Εβραίοι (σσ αυτός ήταν εξάλλου ο στόχος τους. Να ασκήσουν ομαδική τρομοκρατία στο μαρτυρικό λαό της Παλαιστίνης) ...
Τρομοκρατημένοι οι Άραβες εγκατέλειπαν τα σπίτια τους για να βρουν σίγουρο καταφύγιο κοντά στους δικούς τους.
Ολόκληρες πόλεις ερημώθηκαν ακόμη και όταν οι Εβραίοι εισβολείς δεν έκαναν τίποτα περισσότερο από το να δείχνουν ότι πρόκειται να επιτεθούν.
Τελικά, 700.000 Άραβες έγιναν πρόσφυγες, αφήνοντας στη βιαστική τους αναχώρηση τα πάντα πίσω τους, με μοναδική τους ελπίδα να αποφύγουν την τύχη των κατοίκων του ΝτεϊρΓιασίν.
Είναι τα αποτελέσματα αυτής της σφαγής, σήμερα, καθώς ατελείωτα καραβάνια προσφύγων ζουν ακόμη κάτω από αντίσκηνα, χωρίς δουλειά και χωρίς ελπίδα, με τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό να τους μοιράζει την επείγουσα βοήθεια που προσφέρουν τα Ηνωμένα Έθνη.
Οι Εβραικές Αρχές συγκλονίστηκαν φοβερά από την υπόθεση που έγινε 4 μέρες μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Γενεύης. Με παρακάλεσαν να μεσολαβήσω (...) για να πείσω τους Άραβες ότι ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό.
Οι Άραβες είχαν ΔΙΚΑΙΑ εξοργιστεί πολύ και ήταν ολοκληρωτικά απογοητευμένοι. Από τη δική τους πλευρά δεν είχαν καμία εμπιστοσύνη για οτιδήποτε καλό θα προερχόταν από την πλευρά των Εβραίων. Αναρωτιόταν αν δε θα ήταν καλύτερο να ξεχάσουν τέτοιες ανθρωπιστικές ιδέες, αναφορικά με τους Εβραίους.
Δεν ήταν καθόλου εύκολο να τους καθησυχάσω. Αντίθετα, μου είπαν ότι ο Άραβες ΚΡΑΤΗΣΑΝ τις υποσχέσεις τους, θα απόδειχαννα περίτρανα σε ολόκληρο τον κόσμο πως οι Άραβες ξέρουν να κρατούν το λόγο τους και η ειλικρίνειά τους είναι αδιαφιλονίκητη.
Τους επιβεβαιώσαμε ότι η μεγάλη μας πείρα μας έκανε αδύνατο το να αμφιβάλλουμε για αυτούς και πως είμαστε βέβαια ότι στο μέλλον θα ενεργούσαν με εντιμότητα και ανθρωπισμό, οτιδήποτε κι αν γινότανε (...)"
Από το βιβλίο του Πέτρου Βάβαλη "Μεχαέμ Μπεγίν, ο χασάπης του Ντεϊρ Γιασίν", εκδόσεις Γραμμή 1978.

ΝΑΤΟ: Η συμμαχία των ΗΠΑ που στελεχώθηκε με Ναζί εγκληματίες πολέμου

Πηγή: Katiousa

Μπάμπης Ζαφειράτος / Μποτίλια Στον Άνεμο

Καθώς η κατάσταση στην Ουκρανία εξελίσσεται, η ιμπεριαλιστική προπαγάνδα εξακολουθεί να προωθεί την εσφαλμένη αντίληψη ότι το ΝΑΤΟ (και οι ΗΠΑ εξ ορισμού) είναι κατά κάποιον τρόπο μια συμμαχία για την ειρήνη.

Οι ΗΠΑ δόμησαν το ΝΑΤΟ τοποθετώντας σε ανώτατα αξιώματα Ναζί εγκληματίες πολέμου

Η ιστορία του ΝΑΤΟ

– Dougal MacDonald –

Μετάφραση με την προσθήκη φωτό
Μπάμπης Ζαφειράτος – Μποτίλια Στον Άνεμο

Από την ιστοσελίδα του
Marxist-Leninist Party of Canada, 28/3/2022

(Ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, 18 Φεβ. 1952)

Η απάτη της ειρηνικής συμμαχίας διαιωνίζεται, για να πειστούν οι άνθρωποι ότι η σύγκρουση στην Ουκρανία είναι απλά ανάμεσα στο «καλό» με τις ΗΠΑ και ΝΑΤΟ από τη μια πλευρά και στο «κακό» με τη Ρωσία από την άλλη.

Επομένως, όλοι θα πρέπει να υποστηρίξουν τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, αντιτασσόμενοι στη Ρωσία, ώστε να έρθει η επί γης ειρήνη.

Όμως, η ιστορία και των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που γράφεται με πολέμους εναντίον άλλων χωρών, αποδεικνύει το ακριβώς αντίθετο.

Τα γεγονότα δείχνουν ότι όταν οι χιτλερικοί παραδόθηκαν στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με τη Σοβιετική Ένωση να παίζει τον κύριο ρόλο στην ήττα τους, οι Αγγλοαμερικανοί άρχισαν να βοηθούν στην ανοικοδόμηση της Γερμανίας και οικονομικά και στρατιωτικά.

Η Γερμανία έγινε τότε το προπύργιο ενάντια στη σοσιαλιστική Σοβιετική Ένωση, τον υποτιθέμενο σύμμαχο των Αγγλοαμερικανών εν καιρώ πολέμου, που προσδιορίστηκε ως ο κύριος εχθρός τους.

Αυτό το μεταπολεμικό σχέδιο, το οποίο είχε ήδη εξυφανθεί πριν από το τέλος του πολέμου, περιελάμβανε το σχηματισμό της επιθετικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ, στις 4 Απρ. 1949, εντός της οποίας ουκ ολίγοι στρατιωτικοί ηγέτες του Χίτλερ έπαιξαν βασικούς ρόλους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο στρατηγός Άντολφ Χόιζινγκερ (Adolf Heusinger), ένας καριερίστας στρατιωτικός που με το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου έγινε μέλος του Γερμανικού Αρχηγείου και βοήθησε στο σχεδιασμό της ναζιστικής εισβολής στην Πολωνία, στη Δανία, στη Νορβηγία, στη Γαλλία και στις Κάτω Χώρες.

Λονδίνο, 19 Ιανουαρίου 1961. Ο Δυτικογερμανός στρατηγός Adolf Heusinger (1897-1982), Γενικός Επιθεωρητής της Bundeswehr, με τον Sir Hector McGregor (1910-1973, δεξιά), Αρχιστράτηγο της Διοίκησης Καταδιωκτικών, στην αίθουσα συνεδριάσεων του Αρχηγείου της RAF. (Φωτογραφία Douglas Miller/Keystone/Hulton Archive/Getty Images)

Στην Πολωνία μάλιστα διαπράχθηκε από τους Ναζί ένα από τα χειρότερα εγκλήματα που έχει γνωρίσει ποτέ η ιστορία, με περίπου 6.000.000 σκοτωμένους, οι περισσότερες ανθρώπινες απώλειες από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.

Ο Χόιζινγκερ σκαρφάλωσε γρήγορα στις διοικητικές βαθμίδες της Βέρμαχτ και το 1944 διορίστηκε Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού του Αδόλφου Χίτλερ.

Μετά τον πόλεμο ανακρίθηκε από τους Αμερικανούς αλλά δεν παραπέμφθηκε σε δίκη.

Ένα αποχαρακτηρισμένο έγγραφο της CIA αναφέρει:

«Με την παράδοσή του στις αρχές του Αμερικανικού Στρατού τον Μάιο του 1945, ανέκυψε το ζήτημα της ενοχής του [Χόιζινκερ] ως εγκληματία πολέμου, για κάποιες διαταγές που υπέγραψε και διαβίβασε και οι οποίες σφράγισαν τη μοίρα αιχμαλώτων Ρώσων πολιτικών αξιωματούχων και κομάντος των συμμαχικών δυνάμεων. Ωστόσο, ενόψει της στάσης συνεργασίας του στη Νυρεμβέργη και του γεγονότος ότι είχε υπογράψει μόνο τις διαβιβαστικές εντολές, δεν έγινε καμία ενέργεια. Αντίθετα, υπηρέτησε αμισθί ως σύμβουλος έρευνας στο Γραφείο του Επικεφαλής των Ηνωμένων Πολιτειών για Εγκλήματα Πολέμου στη Νυρεμβέργη, κατά διαστήματα μεταξύ 1945 και 1948».

Έτσι, αντί ο Χόιζινγκερ να δικαστεί για εγκλήματα πολέμου, έγινε σύμβουλος σε στρατιωτικά ζητήματα του Κόνραντ Αντενάουερ, όταν αυτός αναγορεύτηκε πρώτος Καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας το 1949.

28 Φεβ. 1964. Ο στρατηγός Adolf Heusinger, Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, Πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής του Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ), σε συνάντηση με τον Υπουργό Άμυνας Robert S. McNamara (δεξιά) στο Πεντάγωνο, για να συζητήσουν θέματα άμυνας σχετιζόμενα με τον κοινωφελή οργανισμό.

Μια από τις πρώτες ενέργειες του Αντενάουερ ήταν να καταγγείλει την αποναζιστικοποίηση της Γερμανίας και να αμνηστεύσει τους Ναζί εγκληματίες πολέμου.

Μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου 1951, σχεδόν 800.000 εγκληματίες πολέμου είχαν επωφεληθεί της αμνηστίας.

Ο Αντενάουερ, εκτός των άλλων, είχε συγγένεια εξ αγχιστείας με τον John J. McCloy, που ήταν Ύπατος Αρμοστής των ΗΠΑ για τη Γερμανία και αργότερα Πρόεδρος της Rockefellers’ Chase Manhattan Bank και του Ιδρύματος Φορντ (Ford Foundation), και ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πρόωρη αποφυλάκιση πολλών Ναζί εγκληματιών πολέμου, καταδικαμένων στη Νυρεμβέργη.

Ανάμεσά τους και οι βιομήχανοι Alfried Krupp και Friedrich Flick που μετά τις σύντομες διακοπές τους συνέχισαν να πλουτίζουν, αναλαμβάνοντας ηγετικούς ρόλους στη μεταπολεμική γερμανική οικονομία.

Το 1955, με την ίδρυση της Μπούντεσβερ [ΣτΜ: Bundeswehr· Ομοσπονδιακή Άμυνα], των ανασυσταθεισών Δυτικογερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων, ο Χόιζινγκερ επέστρεψε στη στρατιωτική υπηρεσία και διορίστηκε Αντιστράτηγος.

Το 1957 προήχθη σε Στρατηγό και έγινε ο πρώτος Γενικός Επιθεωρητής της Μπούντεσβερ.

Με αυτή του την ιδιότητα υπηρέτησε μέχρι το 1961, οπότε και διορίστηκε Πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ, θέση που τον κατέστησε ανώτερο στρατιωτικό εκπρόσωπο της συμμαχίας.

Βόννη, 2 Δεκ. 1958. Από αριστερά προς τα δεξιά: Ο Ανώτατος Διοικητής των χερσαίων δυνάμεων του ΝΑΤΟ, στρατηγός Hans Speidel (ξεπλύθηκε με την Επιχείρηση Βαλκυρία), ο Ανώτατος Διοικητής των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Κεντρική Ευρώπη, στρατηγός Jean Etienne Valluy και ο στρατηγός Adolf Heusinger. (Φωτογραφία Kurt Rohwedder/συμμαχία εικόνας μέσω Getty Images)

Το 1963 έγινε Αρχηγός του Επιτελείου του ΝΑΤΟ μέχρι το 1964.

Πολλοί άλλοι πρώην Ναζί με περίοπτους ρόλους ακολούθησαν παρόμοια μονοπάτια, ιδίως ως Αρχηγοί των Συμμαχικών Κεντρικών Δυνάμεων στην Ευρώπη.

Μερικά μόνο παραδείγματα:

― Hans Speidel: Στρατηγός που συμμετείχε στην εισβολή στην Πολωνία, στη Γαλλία και στη Σοβιετική Ένωση, από τους ιδρυτές της Μπούντεσβερ, είχε καθοριστικό ρόλο στον επανεξοπλισμό και την ένταξη της Γερμανίας στο ΝΑΤΟ και το 1957 έγινε Αρχηγός των Συμμαχικών Δυνάμεων Κεντρικής Ευρώπης.

― Dr. Eberhard Taubert: Στουρμφύρερ [ΣτΜ: Παραστρατιωτικός βαθμός του Ναζιστικού Κόμματος το 1925, επίσημο αξίωμα από το 1928]. Εργάστηκε με τον Γκέμπελς στο Υπουργείο Προπαγάνδας των Ναζί, όπου ήταν υπεύθυνος στο σχεδιασμό του κίτρινου άστρου για τους Εβραίους. Μετά τον πόλεμο, έγινε σύμβουλος του πρώην Ναζί Φραντς Γιόζεφ Στράους, Γερμανού Υπουργού Άμυνας 1956-62, και διορίστηκε από τον Στράους στο Τμήμα Ψυχολογικού Πολέμου του ΝΑΤΟ, το οποίο ξέρναγε αντικομμουνιστική προπαγάνδα ακριβώς όπως το υπουργείο του Γκέμπελς κατά τη διάρκεια του πολέμου.

― Friedrich Guggenberger: Ναζί ναύαρχος και διοικητής Υποβρυχίου που είχε βυθίσει 17 συμμαχικά πλοία. Αργότερα υπηρέτησε ως Αναπληρωτής Αρχηγός Επιτελείου στη διοίκηση των Ενόπλων Δυνάμεων του ΝΑΤΟ στο Βορρά (AFNORTH) 1968-72.

― Johannes Steinhoff: Γερμανός στρατηγός, πιλότος μαχητικού της Λουφτβάφε. Έγινε Πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ, 1971-74, κατέχοντας μέχρι τότε διάφορες άλλες διοικητικές θέσεις εντός του Οργανισμού.

― Johann von Kielmansegg: Αξιωματικός του Γενικού Επιτελείου στην Ανώτατη Διοίκηση της Βέρμαχτ, 1942-44, ήταν Αρχηγός των Συμμαχικών Δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Κεντρική Ευρώπη, 1967-68.

[Πρώτη φωτό, ο Kielmansegg όρθιος αριστερά, στο Μέτωπο του Χίτλερ. Δεύτερη φωτό, το 1968, κατά την αποχώρησή του, κατόπιν ευδοκίμου υπηρεσίας, από το Μέτωπο του ΝΑΤΟ].

― Ernst Ferber: Ταγματάρχης της Βέρμαχτ. Διοικητής των Συμμαχικών Δυνάμεων Κεντρικής Ευρώπης του ΝΑΤΟ, 1973-75. Δεξιά φωτό, 1975.

Ο Ferber, απερχόμενος, παραδίδει την "τιμημένη" σημαία του ΝΑΤΟ στον νέο Διοικητή, στρατηγό της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, Richard Hastings Ellis].

― Karl Schnell: Πρώτος Γενικός Επιτελικός Αξιωματικός του LXXVI Σώματος Τεθωρακισμένων. 

― Karl Schnell: Αρχηγός του ΝΑΤΟ των Συμμαχικών Δυνάμεων Κεντρικής Ευρώπης, 1975-77.

― Franz Joseph Schulze: Αρχηγός της Τρίτης Αντιαεροπορικής Πυροβολαρχίας του 241 Συντάγματος. Αρχηγός των Συμμαχικών Δυνάμεων Κεντρικής Ευρώπης του ΝΑΤΟ, 1977-79.

Άαχεν, 27 Σεπ. 1979. Από αριστερά προς τα δεξιά: Ο στρατηγός Ferdinand von Senger und Etterlin, ο στρατηγός Franz-Joseph Schulze και ο ομοσπονδιακός υπουργός Άμυνας Hans Apel, του σοσιαλδημοκράτη Καγκελάριου Χέλμουτ Σμιτ, κατά τον αποχαιρετισμό του απερχόμενου Γενικού Διοικητή του ΝΑΤΟ για την Κεντρική Ευρώπη, Schulze. (Photo by Roland Scheidemann/picture alliance via Getty Images)

― Ferdinand von Senger und Etterlin: Υπολοχαγός της 24ης Μεραρχίας Τεθωρακισμένων της Έκτης Γερμανικής Στρατιάς. Αρχηγός των Συμμαχικών Δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Κεντρική Ευρώπη, 1979-83.

Τα ιστορικά δεδομένα είναι ξεκάθαρα.

Αντί να δικαστούν και να πληρώσουν για τα αμέτρητα εγκλήματα που σχεδίασαν και διέπραξαν, ο Χόιζινγκερ, ο Σπάιντελ και άλλοι διαβόητοι ναζί εγκληματίες πολέμου πήραν συγχωροχάρτι από τους Αγγλοαμερικανούς.

Αντί να λογοδοτήσουν, ανταμείφθηκαν για τις υπηρεσίες τους στους Ναζί, παίρνοντας θέσεις-κλειδιά στην ανοικοδόμηση του δυτικογερμανικού στρατού, για να αντιταχθούν στη Σοβιετική Ένωση με το διορισμό τους σε ανώτατα αξιώματα του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη για τους ίδιους άθλιους σκοπούς.

Ανατολικό Μέτωπο, 1 Ιουν. 1942. Ο Adolf Heusinger σε πρώτο πλάνο, με τον συνονόματο Φύρερ του, σε σύσκεψη στο Αρχηγείιο Στρατού στην Πολτάβα της Ουκρανίας. Τρίτος από δεξιά ο πολύς Friedrich Paulus, που υποχρεώθηκε στην ταπεινωτική παράδοση άνευ όρων στις σοβιετικές δυνάμεις (31 Ιαν. 1943), μετά την πανωλεθρία του στο Στάλινγκραντ.

Υπάρχει μια αδιαμφισβήτητη διασύνδεση των Ναζί με τις ΗΠΑ, με τον δυτικογερμανικό στρατό και με το ΝΑΤΟ, που φανερώνει για άλλη μια φορά τον πραγματικό ρόλο της συμμαχίας.

ο ΝΑΤΟ ποτέ δεν ήταν μια στρατιωτική δύναμη για την ειρήνη ή για την άμυνα απέναντι σε κάποια φανταστική Σοβιετική απειλή.

Αντίθετα, ήταν πάντα μια επιθετική στρατιωτική συμμαχία για να εξυπηρετεί, αποκλειστικά και μόνο, τους σκοπούς της αμερικανικής ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας ανά τον κόσμο.

TML Daily, δημοσιεύτηκε στις 28 Μαρτίου 2022

Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 28/3/2022