Συνολικές προβολές σελίδας

1252321

Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Για τη Ζωή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Για τη Ζωή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

27 Φεβρουαρίου, 2025

Ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ «HELLENIC TRAIN»#Να_Ενώσουμε_τις_Φωνές_μας_με_το_σύνθημα_ή_τα_κέρδη_τους_ή_οι_ζωές_μας»


ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ Δ. ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΣΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗΣ «HELLENIC TRAIN»
«Σκασμός οι ρήτορες, πολύ μιλήσατε» - Τώρα θα μιλήσει ο λαός!
Όλοι στην απεργία - Ο δρόμος το οργανωμένου αγώνα είναι ο δρόμος για να επιβάλουμε το δίκιο μας! (VIDEO - ΦΩΤΟ)
Μια ημέρα πριν τη μεγάλη πανεργατική απεργία, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, επισκέφθηκε το εργοστάσιο της «Hellenic Train» στον Πειραιά και μίλησε στους εργαζόμενους.

«Επιλέξαμε σήμερα, παραμονή της μεγάλης απεργίας να βρεθούμε εδώ ανάμεσά σας, ανάμεσα στους εργαζόμενους σιδηροδρομικούς, και να απευθύνουμε και από δω κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στα αυριανά συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα, για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη. Αύριο απεργούμε! Κανείς, λοιπόν, να μην πάει για δουλειά, κανείς να μη μείνει σπίτι! Όλοι και όλες να πλημμυρίσουμε τους δρόμους της Αθήνας, τους δρόμους όλης της Ελλάδας, να ενώσουμε τις φωνές μας με το βασικό σύνθημα που ο ίδιος ο λαός, το εργατικό - λαϊκό κίνημα ανέδειξε από την πρώτη μέρα αυτού του εγκλήματος "ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας"», 
σημείωσε στην αρχή της ομιλίας του. 
Υπενθύμισε πως από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ είπε ότι ήταν ένα έγκλημα και μάλιστα προδιαγεγραμμένο, γιατί «είχαν προηγηθεί οι αλλεπάλληλες προειδοποιήσεις από εσάς τους ίδιους, εδώ απ’ αυτόν τον χώρο και πανελλαδικά, από τους συνδικαλιστές, από τα σωματεία σας στον σιδηρόδρομο, όπως και οι προειδοποιήσεις του ΚΚΕ μέσα στη Βουλή και έξω απ’ αυτήν, που ανέδειξε τις καταγγελίες σας πριν συμβεί το έγκλημα, και μέσα στο Κοινοβούλιο και παντού».

Τον Δημήτρη Κουτσούμπα συνόδευε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ και τα μέλη του ΠΓ Γιώργος Μαρίνος, Γιάννης Πρωτούλης και Θοδωρής Χιώνης. Επίσης, ο Νίκος Αμπατιέλος, βουλευτής του ΚΚΕ και μέλος της ΚΕ.

Κατά τη διάρκεια της ομιλίας ήταν παρόντες όλοι οι εργαζόμενοι του εργοστασίου. Μία αποστομωτική απάντηση στους Ιταλούς πάτρονες της Hellenic train που χτες το βράδυ επεδίωξαν να μην πραγματοποιηθεί αυτή η συγκέντρωση του ΚΚΕ.

Να ενώσουμε τις φωνές μας με το σύνθημα «Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας»
Παραθέτουμε την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ:
«Επιλέξαμε σήμερα, παραμονή της μεγάλης απεργίας να βρεθούμε εδώ ανάμεσά σας, ανάμεσα στους εργαζόμενους σιδηροδρομικούς, και να απευθύνουμε και από δω κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στα αυριανά συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα, για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη.

Αύριο απεργούμε! Κανείς, λοιπόν, να μην πάει για δουλειά, κανείς να μη μείνει σπίτι! Όλοι και όλες να πλημμυρίσουμε τους δρόμους της Αθήνας, τους δρόμους όλης της Ελλάδας, να ενώσουμε τις φωνές μας με το βασικό σύνθημα που ο ίδιος ο λαός, το εργατικό - λαϊκό κίνημα ανέδειξε από την πρώτη μέρα αυτού του εγκλήματος "Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας".

Δύο χρόνια συμπληρώνονται αύριο από κείνη την αποφράδα μέρα που για 15 λεπτά δύο τρένα κινούνταν το ένα απέναντι από το άλλο στις ίδιες ράγες, με αποτέλεσμα να συγκρουστούν μετωπικά και να χαθούν 57 ζωές συνανθρώπων μας, πολλών νέων παιδιών, ανάμεσά τους 11 συνάδελφοί σας, σιδηροδρομικοί.

Από την πρώτη στιγμή σαν κόμμα είπαμε ότι ήταν ένα έγκλημα και μάλιστα προδιαγεγραμμένο.

Γιατί; Γιατί είχαν προηγηθεί οι αλλεπάλληλες προειδοποιήσεις από εσάς τους ίδιους, εδώ απ’ αυτόν τον χώρο και πανελλαδικά, από τους συνδικαλιστές, από τα σωματεία σας στον σιδηρόδρομο, όπως και οι προειδοποιήσεις του ΚΚΕ μέσα στη Βουλή και έξω απ’ αυτήν, που ανέδειξε τις καταγγελίες σας πριν συμβεί το έγκλημα, και μέσα στο Κοινοβούλιο και παντού. Αλλά σε ώτα μη ακουόντων, που έλεγαν και οι αρχαίοι! Πολιτικά και ποινικά υπεύθυνων δηλαδή, γιατί αυτοί είναι οι πολιτικά και ποινικά υπεύθυνοι που δεν άκουγαν τις προειδοποιήσεις, αλλά στην κυριολεξία ανεύθυνων απέναντι στις ανθρώπινες ζωές!

Όλοι τους πανηγύριζαν για την απελευθέρωση των σιδηροδρομικών μεταφορών
Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως ο σιδηρόδρομος έχει διαμορφωθεί σαν "παγίδα θανάτου" εδώ και χρόνια. Το έγκλημα αυτό έχει ιστορία, όπως λέει και το σύνθημα.

Γιατί εδώ και 20 χρόνια, όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο όλος ΣΥΡΙΖΑ τότε, πανηγύριζαν και εξακολουθούν να πανηγυρίζουν για την εφαρμογή των κατευθύνσεων της ΕΕ για την απελευθέρωση στις σιδηροδρομικές γραμμές, στις μεταφορές.

Γιατί πανηγυρίζουν; Γιατί μέσω της "απελευθέρωσης", λένε, θα έπαυαν οι περιορισμοί για να μπουν στον σιδηρόδρομο μεγάλοι επενδυτές, μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Υπήρχαν όμως προβλήματα που έπρεπε να ξεπεράσουν:

Για παράδειγμα, τα συσσωρευμένα χρέη του παλιού ΟΣΕ, τα οποία οι ιδιώτες δεν ήταν διατεθειμένοι να αναλάβουν, ως συνήθως. Επίσης, το ανεπαρκές - συρρικνωμένο δίκτυο δεν υποσχόταν κερδοφόρα προοπτική.

Βέβαια, σήμερα την εξασφαλίζουν, από τη μια, με τις παχυλές επιδοτήσεις που παίρνουν από το κράτος οι ιδιώτες, και από τις κυβερνήσεις του, και από την άλλη, από τα πανάκριβα εισιτήρια που επιβάλλουν στον λαό.

Έτσι, για να είναι ευχαριστημένοι οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι, οι επενδυτές ιδιώτες, ο σιδηρόδρομος "έσπασε" σε χίλια κομμάτια. Αυτά που δεν ήταν κερδοφόρα τα ανέλαβε το κράτος και αυτά που υπόσχονταν περισσότερα κέρδη τα ανέλαβαν οι επιχειρήσεις. 
Η παραπάνω κατάσταση οδήγησε σε αυτό που περιγράφει η επιτροπή εμπειρογνώμων: "Τα σιδηροδρομικά έργα αποτέλεσαν πεδίο έντονου ανταγωνισμού μεταξύ διαφόρων εργολάβων, κατασκευαστών, προμηθευτών. Οι προδιαγραφές ήταν συχνά διαφορετικές από ένα τμήμα χιλιομέτρων έως το επόμενο (επίσης κάποιων χιλιομέτρων), με συνέπεια ασυμβατότητες μεταξύ των τμημάτων ενός υποτίθεται ενιαίου κατά τ' άλλα έργου"!!! Αυτά λένε οι κύριοι...

Για να λέμε, λοιπόν, τα πράγματα με το όνομά τους: Το τρένο κινούταν, όπως και όσο χρειαζόταν για να ανεβαίνει η κερδοφορία της "Hellenic Train" και όχι όπως και όσο χρειάζεται για τη μέγιστη δυνατή εξυπηρέτηση, την ασφάλεια των επιβατών!

Το βράδυ του εγκλήματος, κανένα μέτρο ασφαλείας δεν λειτουργούσε, ούτε η σηματοδότηση πάνω στο δίκτυο, ούτε η επικοινωνία μεταξύ των μηχανοδηγών, ούτε τα τοπικά κέντρα ελέγχου και άλλα μέτρα που θα μπορούσαν να αποτρέψουν τον θάνατο 57 ανθρώπων.

Δυστυχώς, οι μονοπωλιακοί όμιλοι που διαχειρίζονται τους σιδηροδρόμους, βάζουν κάτω το κόστος των συστημάτων ασφάλειας και διαχείρισης και την αύξηση της "κίνησης" και λένε "δεν με συμφέρει να τα τοποθετήσω", δηλαδή, λένε στην ουσία, δεν με συμφέρει να προστατέψω πρώτα την ανθρώπινη ζωή αλλά το δικό μου κέρδος.

Είναι χαρακτηριστικό πως έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου τους δικαιολογεί όταν γράφει πως "η εγκατάσταση του ΕRΤΜS συνεπάγεται δαπανηρές επενδύσεις χωρίς να αποφέρει, γενικά, άμεσα οφέλη σε εκείνους που καλούνται να επωμιστούν το κόστος"!!!

Οι αιτίες για το έγκλημα παραμένουν

Σήμερα δύο χρόνια μετά, όλα όσα οδήγησαν στην τραγωδία των Τεμπών είναι εδώ! Και οι συνθήκες για εργαζόμενους στους σιδηροδρόμους και για τους επιβάτες διαρκώς επιδεινώνονται. 24 μήνες μετά και η κατάσταση είναι χειρότερη, η λίστα των προβλημάτων στην κυκλοφορία και στους χώρους δουλειάς μέρα με τη μέρα γίνεται μεγαλύτερη.

Ακόμα και εδώ, στο κεντρικό εργοστάσιο του Πειραιά, βλέπουμε τις εγκαταστάσεις, αλλά και τον μηχανολογικό εξοπλισμό, τα οποία, προφανώς, χρονολογούνται από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Πώς να ανταποκριθείτε στις τεχνολογικές απαιτήσεις τού σήμερα με εξοπλισμό του προηγούμενου αιώνα;

Από πού να ξεκινήσουμε; Από τις ελλείψεις προσωπικού σε όλα τα πόστα; Αντί να καλυφθούν οι πάνω από 1.500 κενές θέσεις εργασίας που υπήρχαν στον σιδηρόδρομο τη νύχτα του εγκλήματος, προστέθηκαν άλλες 300 κενές θέσεις, λόγω της συνταξιοδότησης των παλαιότερων εργαζομένων και της μη επαρκούς αναπλήρωσής τους. Σαν να μην έφτανε αυτό, η "Hellenic Train" απολύει επιπλέον και 200 εργολαβικούς που δουλεύουν στα εκδοτήρια εισιτηρίων!

Άρα, οι ελλείψεις, τα κενά σε προσωπικό και η επακόλουθη εντατικοποίηση που συνεπάγεται αυτό, που οδηγούν στο "ανθρώπινο λάθος", συνεχώς μεγαλώνουν! Βέβαια, προδιαγεγραμμένα αυξάνεται όλο και περισσότερο η πιθανότητα εμφάνισης "ανθρώπινου λάθους", όταν εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν έως και 10 μέρες συνεχόμενα!

Απαράδεκτη, όμως, είναι και η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η σιδηροδρομική γραμμή και τα συστήματα ασφαλείας στον άξονα Πειραιάς - Θεσσαλονίκη που θα μπορούσαν να αποτρέψουν το ανθρώπινο λάθος.

Στον κεντρικό άξονα, διπλή γραμμή με φωτοσήματα και τηλεδιοίκηση σε λειτουργία έχουμε μόνο από τους Αγίους Αναργύρους μέχρι το Λειανοκλάδι και από τη Λάρισα μέχρι τη Θεσσαλονίκη. Σε πάνω από 90 χλμ. η κυκλοφορία γίνεται σε μονή γραμμή και πάνω από 100 χλμ. εξακολουθούν να μένουν τυφλά, χωρίς φωτοσήματα.

Το σύστημα ETCS, το Ευρωπαϊκό Σύστημα Ελέγχου Τρένων, δεν λειτουργεί σε κανένα απολύτως κομμάτι της γραμμής και το GSMR, το παγκόσμιο σύστημα κινητής επικοινωνίας για το σιδηρόδρομο, δεν λειτουργεί μεταξύ Τιθορέας και Δομοκού.

Στην ίδια κατάσταση με τον κεντρικό άξονα βρίσκεται και η γραμμή του Προαστιακού.

Αλλά και η κατάσταση της ίδιας της σιδηροδρομικής γραμμής, η κατάσταση που βρίσκονται οι ράγες, είναι πολύ χειρότερη από αυτήν που βρισκόταν τη μέρα της τραγωδίας των Τεμπών. Υπάρχουν ακόμα σιδηροτροχιές που έχουν να αντικατασταθούν από τη δεκαετία του 1960 και, μάλιστα, πολύ κοντά στην Αθήνα, στον Άγιο Στέφανο.

Ούτε τα καμένα από τις πυρκαγιές δέντρα δεν καθαρίζουν δίπλα στη γραμμή, με αποτέλεσμα, όπως έχετε καταγγείλει επανειλημμένα, να γέρνουν μέσα στη γραμμή και να πέφτουν επάνω τους τα τρένα.

Άλλωστε, οι καταστροφές στη γραμμή από την κακοκαιρία "Daniel" δεν έχουν αποκατασταθεί και δεν ξέρουμε, ούτε και μας λένε, πότε θα αποκατασταθούν!

Οι μηχανές και τα βαγόνια είναι παμπάλαια -τουλάχιστον 25 χρονών- με συχνές βλάβες και με σοβαρή έλλειψη ανταλλακτικών. Οι 4 ανακατασκευασμένοι συρμοί, "Λευκά Βέλη" όπως ονομάζονται, τα οποία έφερε η "Hellenic Train", παρουσιάζουν διαρκώς βλάβες, με αποτέλεσμα να κυκλοφορούν οι μισοί, στην καλύτερη περίπτωση.

Μέσα σ' αυτήν την άθλια κατάσταση που κυκλοφορούν τα τρένα και εργάζονται οι σιδηροδρομικοί, πώς να μη μετρήσουμε μετά το έγκλημα στα Τέμπη πάνω από 20 ατυχήματα στο σιδηρόδρομο; Μόλις χθες, όπως ενημερωθήκαμε από το σωματείο και διαβάσαμε σήμερα και στον "Ριζοσπάστη", είχατε ατύχημα συναδέλφου με ακρωτηριασμό, εξαιτίας όλων αυτών των απαράδεκτων συνθηκών που επικρατούν.

Δύο χρόνια μετά τα Τέμπη η κατάσταση όχι μόνο δεν βελτιώθηκε, αλλά είναι ακόμα χειρότερη. Αυτό που παρατηρούμε όμως, και οι κυβερνώντες κάνουν τον ψόφιο κοριό, είναι ότι δεν είναι παντού ακριβώς ίδια η κατάσταση γιατί για το κομμάτι Αλεξανδρούπολη - Ορμένιο χρήματα για να φτιαχτεί υπάρχουν με το τσουβάλι, και εσείς ξέρετε γιατί. Γιατί το θέλουν για να χρησιμοποιείται για τη μεταφορά πολεμικού εξοπλισμού στο πλαίσιο των σχεδιασμών και των πολέμων που κάνει στην περιοχή το ΝΑΤΟ.

Ξέρετε, άλλωστε, ότι τις προηγούμενες μέρες διέκοψαν τα επιβατικά δρομολόγια για να μην εμποδίζεται η μεταφορά αυτού του επικίνδυνου πολεμικού υλικού.

Θέλουν να εκτονώσουν τη λαϊκή οργή και να «μπαζώσουν» τις ευθύνες τους

Τι οδήγησε όμως στο προδιαγεγραμμένο έγκλημα των Τεμπών; Στο έγκλημα οδήγησε η πολιτική που υπερασπίζεται τα κέρδη των καπιταλιστών, αυτών των πραγματικά ληστών. Το έγκλημα το γέννησε η αντεργατική "νομιμότητα", όπως την λένε, που υπερασπίζονται όσοι κυβερνούν και κυβέρνησαν αυτή τη χώρα. Αυτή η νομιμότητα στηρίζει το δίκιο των λίγων, δηλαδή το άδικο για τους πολλούς.

Αυτή είναι η μεγάλη συγκάλυψη. Όχι μόνο για να κρυφτούν οι ούτως ή άλλως μεγάλες, τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά για να κρυφτεί ποιοι υπηρέτησαν και υπηρετούν αυτήν την πολιτική, τη στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν τους συμφέρει να μπούνε στο στόχαστρο της λαϊκής πάλης οι πραγματικές αιτίες.

Εμείς θρηνούμε τους νεκρούς μας. Οι κυβερνώντες στενοχωριούνται, γιατί "έκατσε η στραβή” στη βάρδιά τους. Τρέμουν γιατί με τους νόμους των κυβερνήσεών τους και τις κατευθύνσεις της ΕΕ οδήγησαν δύο τρένα να κινούνται αντίθετα στις ίδιες ράγες.

Γι’ αυτό η κυβέρνηση και τα κόμματα της συστημικής αντιπολίτευσης επιχειρούν να σύρουν τη συζήτηση μακριά από τις πραγματικές αιτίες της σύγκρουσης. Ψάχνουν πώς θα εκτονώσουν τη λαϊκή οργή, πώς να "μπαζώσουν" τις ευθύνες τους. Για να συνεχίζεται χωρίς εμπόδια η ίδια αντιλαϊκή πολιτική! Αυτό είναι που προσπαθούν να κρύψουν όλες αυτές τις μέρες, κι απ’ τα κανάλια, και μέσα στη Βουλή και παντού.

Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και η άθλια ανάρτηση της προέδρου της Πλεύσης Ελευθερίας για τον νεκρό μηχανοδηγό της αμαξοστοιχίας ότι ήταν εθελοντής στο γραφείο του Μητσοτάκη!!! Δηλαδή, πετάει την μπάλα στην εξέδρα! Ότι φταίει ο μηχανοδηγός...

Ό,τι πρέπει για να φύγει η συζήτηση από τις πραγματικές αιτίες, από τις πραγματικές ευθύνες που οδήγησαν στο έγκλημα και να βγουν λάδι οι κυβερνώντες.

Εμείς λέμε ξεκάθαρα: Καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση της ΝΔ και στα κόμματα του συστήματος που παρουσιάζονται ως δήθεν αντιπολίτευση, που δίνουν τα ρέστα τους για να ευνουχίσουν την πραγματική αμφισβήτηση και την κατακραυγή από τον ελληνικό λαό.

Γι’ αυτό και κάνουν σημαία τους την υπεράσπιση του δήθεν "κράτους δικαίου", κρύβοντας όμως ότι αυτό το κράτος προστατεύει και θωρακίζει την "καρδιά" της αδικίας, την "ιερή" καπιταλιστική ιδιοκτησία και εξουσία. Γι’ αυτό η δικαιοσύνη έχει ήδη ρίξει στα μαλακά βασικούς κατηγορούμενους για προηγούμενα κρατικά εγκλήματα, πριν τα Τέμπη.

Είναι η δικαιοσύνη που "σέρνεται", σαν χελώνα πάει, όταν ερευνά τα εγκλήματα του καπιταλιστικού συστήματος και των μεγαλοσχημόνων, αλλά είναι ταχύτατη όταν πρέπει να βγάλει παράνομους τους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες, τους αγώνες που κι εσείς δίνετε. Το ίδιο έκανε και με τις απεργίες των δικών σας σωματείων όταν απαιτούσατε μέτρα ασφαλείας.

Είναι η δικαιοσύνη που χάνει αποδεικτικά και στοιχεία σε υποθέσεις που βρωμάνε από το κεφάλι, αλλά είναι γρήγορη και άτεγκτη όταν πρόκειται να αποφασίσει ότι είναι νόμιμες οι περικοπές μισθών, συντάξεων, οι απολύσεις εργαζομένων κ.ά.


Να τελειώσουμε με το σύστημα που θυσιάζει τις ζωές μας για τα κέρδη των λίγων



Δικαίωση για τον λαό, τη νεολαία και τους 57 νεκρούς μας σημαίνει να αναδειχθούν και να τιμωρηθούν οι ένοχοι, με βάση τις συγκεκριμένες ευθύνες, που το ΚΚΕ έχει αναλυτικά εντοπίσει και στο Πόρισμά του από την Εξεταστική Επιτροπή, καθώς και ό,τι άλλο από τότε έχει αναδείξει ή μπορεί να αναδείξει η παραπέρα έρευνα.

Πάνω από όλα, δικαίωση σημαίνει να μην ξαναζήσουμε νέα "Τέμπη" και αυτό προϋποθέτει να τελειώσουμε με το σύστημα που θυσιάζει τις ζωές μας, τις ανάγκες των πολλών και τους αφήνει χωρίς "οξυγόνο", για να σπάνε ρεκόρ τα κέρδη των λίγων.

Το ΚΚΕ δεσμεύεται ότι θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του προς αυτή την κατεύθυνση. Για να μην ξεχαστεί τίποτα. Για να συνενωθούν οι ελπιδοφόροι αγώνες των εργαζομένων, των αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών, της νεολαίας σε ένα μεγάλο ορμητικό ποτάμι που θα μετατρέψει την αμφισβήτηση σε απόφαση σύγκρουσης με το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, έως την ανατροπή του.

Στις 28 Φλεβάρη κανείς σιδηροδρομικός να μην πάει για δουλειά! Όλοι στους δρόμους, όλοι στις συγκεντρώσεις!

Να "αδειάσουμε" τα τρένα, τους σταθμούς, τα μηχανοστάσια, τα εργοστάσια, τα γραφεία και να γεμίσουμε τους δρόμους και τις πλατείες σε δεκάδες πόλεις.

Να ενωθούμε σε ένα μεγάλο λαϊκό ποτάμι με τους εργάτες και τις εργάτριες όλων των κλάδων, τους μικρούς επαγγελματίες, τους φοιτητές, τους μαθητές, τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων.

Να μην ξεχάσουμε την απόφαση που πήραμε πριν δύο χρόνια να γίνουμε όλοι εμείς "η φωνή όλων των νεκρών".

Να βάλουμε στο στόχαστρο την πολιτική των κυβερνήσεων και της ΕΕ που απελευθέρωσαν, ιδιωτικοποίησαν τις σιδηροδρομικές μεταφορές, τη δράση των επιχειρηματικών ομίλων, το κυνήγι του κέρδους. Μάλιστα μέχρι χθες το βράδυ θέλανε να αποκλείσουν να γίνει αυτή η συνάντηση ενημέρωσης εδώ οι Ιταλοί "πάτρωνες" της "Hellenic Train".

Γιατί εμείς ξέρουμε ότι στο έγκλημα στα Τέμπη οδήγησε η πολιτική που υπερασπίζεται τα καπιταλιστικά κέρδη. Ξέρουμε ότι το έγκλημα στα Τέμπη το γέννησε η πολιτική που βάζει τις λαϊκές ανάγκες στο ζύγι του κόστους - οφέλους για το κεφάλαιο και λογαριάζει την ασφάλεια και τη ζωή του λαού ως κόστος, προετοιμάζοντας τα επόμενα Τέμπη.

Γι’ αυτό προσπαθούν να "μπαζώσουν" το πραγματικό έγκλημα, τους πραγματικούς ενόχους, το σύστημα του κέρδους και όσους το υπηρετούν. Αυτή είναι η πιο μεγάλη συγκάλυψη.

Ξέρουμε ότι θα κάνουν τα πάντα για να συκοφαντήσουν, να αποπροσανατολίσουν, να φοβίσουν το λαό. Είναι βαθιά γελασμένοι!

Και, για να δανειστώ τους στίχους του Κώστα Τριπολίτη από το "Ανεμολόγιο", τους λέμε: "Επιτέλους σκασμός οι ρήτορες, πολύ μιλήσατε".

Τώρα θα μιλήσει ο λαός! Όλοι στην απεργία στις 28 Φλεβάρη! Ο δρόμος του οργανωμένου αγώνα είναι ο μόνος δρόμος για να επιβάλουμε το δίκιο μας».
Μετά το τέλος της ομιλίας, ο Δημήτρης Κουτσούμπας είχε μια σύντομη συζήτηση με τους Δ. Κουτσιάφτη, πρόεδρο του Σωματείου Μηχανοδηγών, Β. Ζαβογιάννη, πρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Προσωπικού Κίνησης και Ηλία Τρεβλό, μέλος της διοίκησης του Σωματείου Προσωπικού της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ο οποίος «άνοιξε» και τη συγκέντρωση.

Του εξέφρασαν την αποφασιστικότητά τους να συνεχίσουν τον αγώνα για δημόσιο ασφαλή σιδηρόδρομο και ευχαρίστησαν το ΚΚΕ για τη διαρκή στήριξη του αγώνα τους.
1 / 14

30 Οκτωβρίου, 2024

Μ Δημάδη, Η Αθανασιαδου, Ι Μπιμπα, Κ Χρηστου, Λ Καραγιάννη, Ε Βαλιανου, Δ Κουμπάκη, Α Νικολετοπούλου, Η Κωνσταντοπούλου, Η Αποστόλου, Ν Χωμενιδου, Α Μαύρου...

 

Μαρία Δημάδη, Ηβη Αθανασιαδου, Ιουλία Μπιμπα, Καλλιόπη Μάρα Χρηστου, Λέλα Καραγιάννη, Ελένη Βαλιανου, Διαμάντω Κουμπάκη, Ακριβή Νικολετοπούλου, Ηρώ Κωνσταντοπούλου, Ηλέκτρα Αποστόλου, Νίκη Χωμενιδου, Αθήνα Μαύρου...


Τώρα που καταλαγιάζει ο "αχός" της μέρας.
Τώρα που ο κόσμος όλο και μαθαίνει πως μονο "ΟΧΙ" δεν είπε ο Μεταξάς
(οι Δαβάκης,Κατσιμήτρος, Παπάγος, Γκράτσι,ο ίδιος στο ημερολόγιο του...το βεβαιώνουν).
Τώρα θαρρώ είναι ώρα να κοινωνήσουμε ένα ξεχωριστό και "επιλησμονιο" "Θήλειο Όχι".
Που 1360 μέρες κοντά -όσες και της Γερμανικής Κατοχής- κάποιες ψυχές δεν σταμάτησαν να το φωνάζουν και να το ζούν μέσα απο κρατητήρια, χώρους βασανισμού,μπροστά σε τοίχους εκτέλεσης αλλά και στη συνέχεια σε Μακρόνησο, Τρίκερι ,Γυναικείες Φυλακές Αβέρωφ,Φυλακες Γεντί Κουλέ και όπου αλλού η ψυχή τους δεν λογάριασε
"κατοχή "...κάθε είδους .
"ΟΧΙ "
Για κάποιες από αυτές,εχουμε ματαπεί σε τούτο το κονάκι,για άλλες οχι...
Ξανά θυμόμαστε τον διαλόγο της Ηλέκτρας με τους βασανιστές της στη Γκεστάπο:
-Πως λέγεσαι;
-Ελληνίδα...
Ξανά σκύβουμε το κεφάλι στις τρεις περηφανες ΕΠΟΝίτισσες που έπεσαν στις 22 Ιουλίου 1943 στη μεγάλη διαδήλωση εναντίον της παραχώρησης της Μακεδονίας και της Θράκης από τους Γερμανούς στους Βούλγαρους.
Τότε που η Παναγιώτα Σταθοπούλου στάθηκε με τη Σημαία μπροστά στο γερμανικό τανκ, πυροβολήθηκε και ύστερα ο οδηγός την έλιωσε κάτω από τις ερπύστριες.
Και αμεσως η Κούλα Λίλη σκαρφάλωσε στον πυργίσκο και άρχισε να τον χτυπά με το παπούτσι της μέχρι να δεχτεί κι αυτή τον πυροβολισμό, όπως και η Όλγα Μπακόλα,η τρίτη από τις κοπέλες που θυσιάστηκαν εκείνη τη μέρα στη Σταδίου .
Αναθυμουμαστε τη σκηνή που διαδραματίστηκε τα ξημερώματα της 5ης Σεπτεμβρίου 1944 στο στρατόπεδο Χαΐδαρίου όταν ο φρουρός μπήκε στον θάλαμο και φώναξε:
«Ηρώ Κωνσταντοπούλου».
Σηκώνεται το αγρίμι η 17χρονη και απαντά δυνατά «Εγώ είμαι. Πάμε!»
Και τότε ,το άλλο θεριό η "Μπουμπουλίνα" η Λέλα Καραγιάννη που θα εκτελεστεί τρεις μέρες αργότερα στο Χαϊδάρι, την αγκάλιαζει,την φιλά και της λέει:
« Έτσι πεθαίνουν οι Ελληνίδες».
Γνωρίζουμε τα τελευταία λόγια που είπαν κάποιες από αυτές τις γυναίκες πριν την εκτέλεση.
«Έχω μπροστά μου μια ανηφόρα και πρέπει να την ανέβω» ήταν τα λόγια της "δασκαλιτσας" Ιουλίας Μπίμπα στις γυναικείες φυλακές Αβέρωφ.
«Είμαι ευχαριστημένη γιατί πεθαίνω για την Ελλάδα» ,έγραφε στους γονείς της η Ακριβή Νικολετοπούλου.
«Μια ζωή τη χρωστάμε»...έλεγε η Διαμάντω Κουμπάκη στο Μπλόκο της Κοκκινιάς.
Και η Αθηνά Μαύρου φώναζε στους άντρες για να μη φοβηθούν:
«Κλειστό το στόμα για να μη κάψουμε άλλα σπίτια»...
Επαναλαμβάνω τούτη τη σπονδή στη θύμηση τους,κάθε χρόνο μια μέρα μετά την 28η Οκτωβρίου.
Γιατι ξεχάσαμε να θυμόμαστε,εκπαιδευομαστε να λησμονούνε και τότε είναι που η ιστορία καρτερει την επανάληψη της,ως τραγωδία.
Άγνωστες μορφές για την επίσημη Πολιτεία...
Δείκτες ζωής για όσους νιώθουν που και τι πατούν .
Έτσι μια χοή στη μνήμη τους, οι φωτογραφίες τους...
12 ισαπόστολοι της λευτεριάς...από έναν μακρύ κατάλογο γυναικών .
Πως αλλιώς θα ήταν σήμερα στέρεο, το χώμα που διαβαίνουμε?
Παράξενη, βαθιά άλικη ομορφιά που έχει αυτή η Άθανασία...

Μαρία Δημάδη,
Ηβη Αθανασιαδου,
Ιουλία Μπιμπα,
Καλλιόπη Μάρα Χρηστου,
Λέλα Καραγιάννη,
Ελένη Βαλιανου,
Διαμάντω Κουμπάκη,
Ακριβή Νικολετοπούλου,
Ηρώ Κωνσταντοπούλου,
Ηλέκτρα Αποστόλου,
Νίκη Χωμενιδου,
Αθήνα Μαύρου...
Αθάνατες...

















16 Απριλίου, 2024

Αμαλία Παπασωτηρίου εν ενεργεία Αντισμήναρχος της Πολεμικής Αεροπορίας: «Δηλώνω αντίθετη στην υλοποίηση των εγκληματικών δραστηριοτήτων των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ»




Ντιάνα Λιάκου:

H Αμαλία Παπασωτηρίου εν ενεργεία Αντισμήναρχος της Πολεμικής Αεροπορίας, είναι στρατιωτικός και μας καθήλωσε με την ομιλία της χθες στο Σύνταγμα. (Να και κάποιοι που φορούν στολές(!) αλλά θαρρετά και με δύναμη ψυχής υπερασπίζονται την πατρίδα μας):
«Δηλώνω αντίθετη στην υλοποίηση των εγκληματικών δραστηριοτήτων των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ»
«Σήμερα βρίσκομαι ανάμεσά σας με βαθιά συγκίνηση, αλλά και αίσθημα ευθύνης, ως Ελληνίδα εν ενεργεία αξιωματικός της πολεμικής αεροπορίας. Αρκετά χρόνια πριν, έδωσα έναν όρκο στο λαό αυτής της χώρας: Να υπηρετώ και να υπερασπίζομαι την πατρίδα μου. Σ’ αυτή την πορεία βλέπω τους συναδέλφους μου να στέλνονται σε αποστολές που καμία σχέση δεν έχουν με την υπεράσπιση της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της πατρίδας μας. Ήρθε η ώρα να πω το “ως εδώ και μη παρέκει”!
Είναι άραγε πιο πατριωτικό να πολεμάμε με τα ελληνικά διακριτικά, κάτω από τη σημαία του ΝΑΤΟ και των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, εναντίον άλλων λαών με τους οποίους δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα, όπως έγινε στον πόλεμο κατά της Κορέας ή στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας και αλλού ή να μη συμμετέχουμε σε αυτόν; Να πολεμάμε εκεί που επιλέγει το ΝΑΤΟ για τα συμφέροντα που εκπροσωπεί ή να μη συμμετέχουμε;
Σήμερα και από δω, δηλώνω ότι αρνούμαι να μπω κάτω από τις σημαίες τους. Πρέπει άφοβα να σπάσουμε τα δεσμά του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η συμμετοχή μας στους πολέμους τους δεν ταιριάζει ούτε σε μένα, ούτε στους συναδέλφους μου, ούτε σε κανέναν στρατευμένο νέο των ενόπλων δυνάμεων. Η ΝΑΤΟική σημαία είναι η σημαία των λύκων, που μπροστά στα συμφέροντα που εκπροσωπούν, τσαλαπατούν αδίστακτα την ανθρώπινη υπόσταση. Είναι βαμμένη με αίμα εκατομμυρίων αθώων αμάχων, γυναικών και παιδιών.
Εμείς έχουμε σημαία, είναι η ελληνική και είναι τιμημένη στους αγώνες του λαού μας, στον αγώνα για την αποτίναξη του γερμανικού ζυγού. Έναν αγώνα, όπου συμμετείχαν χιλιάδες στρατιωτικοί που συστρατεύθηκαν μαζί του στην εθνική αντίσταση.
Συντάσσομαι με τη θέληση του ελληνικού λαού και της νεολαίας, για υπεράσπιση της ακεραιότητας της πατρίδας μου με όποια θυσία και όποιο τίμημα αυτή η επιλογή μου απαιτεί.
Αρνούμαι να κάνω το ίδιο για τα συμφέροντα αυτών που σφαγιάζουν σήμερα το λαό της Παλαιστίνης και της Ουκρανίας, το λαό της Συρίας, του Ιράκ, της Γιουγκοσλαβίας, πριν κάποια χρόνια. Αυτές οι επεμβάσεις αποτέλεσμα είχαν εκατομμύρια θύματα, νεκρούς, τραυματίες, ξεριζωμένους, πολλά από τα οποία ήταν μικρά παιδιά και άμαχοι.
Κανείς από το λαό μας, τους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, άντρες και γυναίκες των ενόπλων δυνάμεων, τους στρατιώτες μας, δεν μπορεί να είναι περήφανος που συμμετέχει σε αυτά τα εγκλήματα.
Οι καθημερινές εξελίξεις δείχνουν ότι αυτός ο εφιάλτης δεν έχει τέλος, τα γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο. Ήδη πέραν των μέχρι τώρα επικίνδυνων εμπλοκών της χώρας μας στον πόλεμο στην Ουκρανία, όλα δείχνουν ότι έχει ξεκινήσει η συζήτηση για αποστολή σε αυτό το μέτωπο ΝΑΤΟικών στρατευμάτων, άρα και ελληνικών.
Είναι μια εξέλιξη πολύ επικίνδυνη. Όλοι πρέπει να σταθούμε απέναντι σε αυτές τις ολέθριες επιλογές. Πριν λίγες ημέρες, απέπλευσε για το θερμό μέτωπο στην Ερυθρά Θάλασσα η φρεγάτα “Ύδρα”. Αναρωτιέμαι πόσοι από τους συναδέλφους μου, που επιβαίνουν σε αυτό το πλοίο, είναι αληθινά υπερήφανοι για τη συμμετοχή τους σε αυτή την αποστολή, για ποιων άραγε τα συμφέροντα όλοι αυτοί έχουν διαταχθεί να ταξιδεύουν στο χαμό.
Ως γυναίκα και μητέρα, κατανοώ απόλυτα τις μανάδες όλων αυτών των συναδέλφων. Εδώ και τώρα η φρεγάτα “Ύδρα” να επιστρέψει στα ελληνικά χωρικά ύδατα, κανένας στρατιωτικός έξω από τα σύνορα της χώρας.
Δηλώνω αντίθετη στην με οποιοδήποτε τρόπο συμμετοχή μου στην υλοποίηση, διευκόλυνση των εγκληματικών δραστηριοτήτων του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρνούμαι να γίνω συνεργός στο αιματοκύλισμα των λαών, οπουδήποτε στον κόσμο σχεδιάζουν οι πραγματικοί τρομοκράτες, η κυβέρνηση των ΗΠΑ, τα επιτελεία του ΝΑΤΟ και τα διευθυντήρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είμαι αντίθετη σε έναν τέτοιο πόλεμο. Δεν μου το επιτρέπει η συνείδησή μου να πορευτώ αλλιώς, δεν μου το επιτρέπει η συναίσθηση του χρέους μου απέναντι στην ίδια τη ζωή μου και τη ζωή των παιδιών μου, τις ρίζες μου που βρίσκονται άρρηκτα δεμένες με τα σπλάχνα αυτού του λαού, όπως και της συντριπτικής πλειοψηφίας των συναδέλφων μου. Αυτό από μόνο του με τοποθετεί στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Βρίσκομαι στην ίδια πλευρά με χιλιάδες αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους για να μην γίνει η χώρα μου πεδίο βολής φτηνό που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι.
Γι' αυτό σήμερα ο κάθε άνθρωπος ας αναρωτηθεί “κι εγώ τι έκανα για να εμποδίσω όλα αυτά τα πολεμοκάπηλα σχέδια που εξελίσσονται γύρω μας;” και αν πραγματικά ο καθένας μας επιλέξει τη θέση υπεράσπισης των συμφερόντων του λαού, αν όλοι οι τίμιοι άνθρωποι συνενωθούν, τότε θα διαφυλάξουμε την ειρήνη, θα υπερασπιστούμε την ευτυχία των παιδιών μας, την ευτυχία και την ευημερία των λαών. Σας ευχαριστώ».

21 Φεβρουαρίου, 2020

ΕΠΟΝ -ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ...- (77 χρόνια)

«... πατέρα μου, μη λυπηθείς το θάνατό μου... Το σακάκι μου το πράσινο να το φοράς ώσπου να κουρελιαστεί για να με θυμάσαι. Και να συνεχίσεις τον αγώνα μας μέχρις ότου ξεριζωθεί από τον τόπο μας κάθε ίχνος φασισμού...»



(Έγραφε στον Ριζοσπάστη ο Νίκος Καραντηνός το 2000)
ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ...
(ΕΠΟΝ 57 χρόνια)

ΣΤΕΡΝΕΣ μέρες του Φλεβάρη του 1943. Κι εμείς ζούμε τη γενέθλια ώρα της θρυλικής Οργάνωσής μας, της ΕΠΟΝ. Πενήντα εφτά  χρόνια κιόλας περασμένα από τότε, που εμείς το πρώτο εκείνο ξεκίνημα, καθώς πρωτογράφαμε στους δρόμους της Αθήνας τα πρώτα πράσινα ΕΠΟΝίτικα συνθήματα.
ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ πάντα αυτή τη μέρα, 23 Φλεβάρη του '43, που στο μικρό ταπεινό σπιτάκι της οδού Πλακεντίας, στο σπίτι του κομμουνιστή δασκάλου Παναγή Δημητράτου, στην ιστορική εκείνη σύσκεψη των αντιπροσώπων 10 εθνικοαπελευθερωτικών οργανώσεων, ιδρύθηκε η Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση, η ΕΠΟΝ.
ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ να το θυμόμαστε - οι άθλιοι παραχαράκτες δουλεύουν πάντα - πως η πρωτοβουλία για τη δημιουργία της Ενιαίας Οργάνωσης ανήκε στην Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ) και υποστηρίχτηκε από τα κόμματα του ΕΑΜ. Μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ η ελληνική νεολαία έδωσε τη δική της συμβολή στο τσάκισμα του χιτλεροφασισμού, στον αντιφασιστικό αγώνα.
Η ΕΠΟΝ, παλεύοντας μέσα στις συνθήκες της ανελέητης φασιστικής τρομοκρατίας, κατόρθωσε να εξυψώσει την ελληνική νεολαία σε μια μεγάλη καταλυτική και δημιουργική δύναμη στο πλευρό του εργαζόμενου λαού. Και για πρώτη φορά στην ιστορία της Ελλάδας διαπαιδαγώγησε μια ολόκληρη γενιά - τη γενιά της Αντίστασης - με τα ιδανικά της λευτεριάς, της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού.
ΠΑΝΩ από 600.000 νέοι και νέες, σ' όλες τις γωνιές της Ελλάδας έγραψαν την ιστορία της ΕΠΟΝ. Κάθε τόπος πολιτεία και χωριό έχει και τους δικούς του ήρωες. Κι αμέτρητα τα νέα παλικάρια που έδωσαν τραγουδώντας τη ζωή τους στον ιερό αγώνα της λευτεριάς.
ΕΙΝΑΙ ντοκουμέντα λεβεντιάς και αρετής τα στερνά εκείνα μηνύματα, που έστειλαν λίγες στιγμές πριν οι ομοβροντίες κόψουν τη ζωή τους στα σπίτια τους. Ολα τους αστραπές πίστης και θυσίας, που θα έπρεπε στο μουσείο της Εθνικής Αντίστασης να διαβάζονται από τα νέα παιδιά... Το μουσείο αυτό που εξήντα κοντά χρόνια δεν έχει γίνει για να περιλάβει όλα αυτά του Αγώνα τα ντοκουμέντα.
ΜΗΠΩΣ δεν είναι δωρική επιγραφή το στερνό μήνυμα του ΕΠΟΝίτη φοιτητή της Φιλοσοφικής Σχολής της Αθήνας Νίκου Μπαλή, που εκτελέστηκε στις 3 του Μάρτη 1943, όταν γράφει: «... πατέρα μου, μη λυπηθείς το θάνατό μου... Το σακάκι μου το πράσινο να το φοράς ώσπου να κουρελιαστεί για να με θυμάσαι. Και να συνεχίσεις τον αγώνα μας μέχρις ότου ξεριζωθεί από τον τόπο μας κάθε ίχνος φασισμού...».
Η ΕΠΟΝ με το πασίγνωστο και φλογερό σύνθημά της «Πολεμάμε και τραγουδάμε» έδωσε και κέρδισε επίσης μάχες για τη ζωή, τη μόρφωση και τον πολιτισμό. Βρέθηκε παρούσα σ' όλα τα προβλήματα που απασχολούσαν τότε τη νεολαία κι έχει μείνει μοναδικός ο τρόπος που σ' αυτή τη δύσκολη περίοδο της ξενικής φασιστικής Κατοχής συνδυάστηκε η παράνομη με τη νόμιμη δουλιά.
ΜΠΟΡΕΙ να πέρασαν τόσα χρόνια, αλλά ακόμη και σήμερα το μικρό χωριουδάκι θυμάται το πέρασμα και την πολύπλευρη πολιτιστική προσφορά της ΕΠΟΝ. Κι αυτήν ακριβώς την πολιτιστική παρέμβαση της ΕΠΟΝ την αναγνώρισαν ακόμη και εκείνοι που ιδεολογικά δεν τη συμπαθούσαν.
«ΠΟΛΕΜΩΝΤΑΣ και τραγουδώντας», κάτω από τα τιμημένα λάβαρα της ΕΠΟΝ, μια ολόκληρη γενιά της ελληνικής νεολαίας, μέσα στις πιο δύσκολες συνθήκες, απέκρουσε αποφασιστικά τις τεράστιες και πολύπλευρες προσπάθειες για ηθική εξαθλίωση και υποταγή και διαπαιδαγωγήθηκε στο πνεύμα του αγώνα για μια νέα, ελεύθερη, ανεξάρτητη και λαοκρατούμενη Ελλάδα.
ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ στο πνεύμα της συντροφικής αλληλεγγύης και της αυτοθυσίας, στο πνεύμα της αγάπης και του σεβασμού, του μόχθου και της αλληλεγγύης μ' όλους τους αγωνιζόμενους λαούς. Μέσα από αυτή τη γενιά ξεπήδησε ο τύπος του νεολαίου που έπλασε η ΕΠΟΝ. Είναι ο νέος αγωνιστής που «φυλάει» σαν το πολυτιμότερο πράγμα την τιμή και τη ζωή του λαού και της νεολαίας.
ΤΗΝ ΩΡΑ αυτή τη μεγάλη, που η ζωή μας και τα όνειρά μας αντάμωσαν με τα ιδανικά και τα μηνύματα της ΕΠΟΝ, θα ξαναζήσουμε σήμερα το απόγευμα στην καθιερωμένη ετήσια εκδήλωση της ΠΕΑΦΕ που γίνεται στο ξενοδοχείο «Τιτάνια» (Πανεπιστημίου 52).
Με τη χρυσή της νιότης πανοπλία... Κι ας έχουν περάσει τόσα χρόνια. Αετόπουλα πάντα της Εθνικής Αντίστασης.




Αλίευση από "Ρ" Παρουσίαση: Viva La Revolucion




01 Ιανουαρίου, 2020

Σαν Σήμερα 1.1.59 ΑΒΑΝΑ !! ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ !!

Για την είσοδο του λαϊκού αντάρτικου στρατού την 1η Γενάρη 1959 στην Αβάνα,
Για τους 82 αποφασισμένους επαναστάτες του πλοίου Granma που στάθηκαν χιλιάδες,
Για τα βουνά της Σιέρα Μαέστρα που οργανώθηκε το αντάρτικο
Για τον Τσε, τον Φιντέλ, και τον Σιενφουέγος, για την Κούβα που αντιστέκεται,

Για όσους είναι στο δρόμο και αγωνίζονται, 
Για αυτούς που ηττήθηκαν και γυρεύουν ένα νεύμα ,
Για τα όνειρα μας που περιμένουν εκδίκηση.




Γιώργος Βιδάκης: «Όσο για μένα, ξέρω πως η φυλακή θα ‘ναι σκληρή όσο δεν ήτανε ποτέ για κανένα, πως θα βρω μπροστά μου απειλές, παγίδες και άτιμες βιαιότητες. Μα, δεν τις φοβούμαι, όπως δεν τρέμω τη μανία του άθλιου τυράννου που πήρε τη ζωή εβδομήντα αδελφών μου.
Καταδικάστε με, δεν πειράζει, η Ιστορία θα με δικαιώσει
».
Με τούτα τα λόγια έκλεισε την ιστορική του απολογία, στις 6 του Οκτώβρη του 1953, στο δικαστήριο του Σαντιάγκο της Κούβας, ο Φιντέλ Κάστρο, κατηγορούμενος για την επίθεση στη Μονκάδα, στις 26 του Ιούλη του ίδιου έτους, που σκοπό είχε να ξεσηκώσει το λαό του νησιού εναντίον της δικτατορίας του Μπατίστα. 

Κι όμως, τότε, κανείς δεν πίστευε πως η δικαίωση βρισκόταν πολύ κοντά. 
Το δικαστήριο τον καταδίκασε σε 15 χρόνια φυλάκιση στο σωφρονιστήριο του Λος Πίνος, που σήμερα ονομάζεται Ισλα δε Χουβεντούδα.


*****

61η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος




Σήμερα συμπληρώνονται 61 χρόνια από τη νίκη της Κουβανικής Επανάστασης. Ήταν 1η Γενάρη του 1959 όταν ο λαϊκός αντάρτικος στρατός της Κούβας έμπαινε θριαμβευτικά στην Αβάνα, μετά από μακρόχρονο αγώνα του λαού της Κούβας ενάντια στη δικτατορία του Φουλχένσιο Μπατίστα, που στήριζε ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός. Η Κουβανική Επανάσταση έδειξε στην πράξη ότι ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος και ότι με την αποφασιστική πάλη του λαού μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για τη σοσιαλιστική προοπτική. Ήταν η πρώτη σοσιαλιστική επανάσταση στην αμερικανική ήπειρο και είχε από την πρώτη στιγμή την αμέριστη βοήθεια του τότε σοσιαλιστικού στρατοπέδου, πρώτα από όλους της Σοβιετικής Ένωσης.

Για να μπορέσει να επικρατήσει η Επανάσταση είχε προηγηθεί μια συστηματική πολιτικοστρατιωτική προετοιμασία από το Κίνημα 26ης Ιούλη (από την επέτειο της επίθεσης στους στρατώνες της Μονκάδα το 1953, όταν συνελήφθη και ο Φιντέλ Κάστρο) με επικεφαλής τον Φρανκ Πάις, το Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα Κούβας, όπως είχε μετονομαστεί το ΚΚ Κούβας, και το Επαναστατικό Διευθυντήριο, από πρωτοπόρους - επαναστάτες φοιτητές. Στις 2 Δεκέμβρη 1956, όταν το μικρό πλοιάριο «Γκράνμα» έφτασε από το Μεξικό στις ακτές κοντά στη Σιέρα Μαέστρα της Κούβας, από τους 82 αποφασισμένους αγωνιστές που αποβιβάστηκαν στη στεριά κατάφεραν να σωθούν από τα πυρά του στρατού και της αεροπορίας της δικτατορίας μόνο 12. Ανάμεσά τους οι πρωτοπόροι επαναστάτες Φιντέλ Κάστρο, ηγέτης των επαναστατών, ο αδελφός του, Ραούλ, ο Αργεντινός γιατρός Ερνέστο (Τσε) Γκεβάρα, ο Καμίλο Σινφουέγκος, ο Χουάν Αλμέιδα.

Ο επαναστατικός στρατός ανδρώθηκε με νέες δυνάμεις, που έφταναν από τις πόλεις και την επαρχία, και γρήγορα ξεκίνησε την πάλη στα βουνά και στα αστικά κέντρα.

Την 1η Γενάρη 1959 απελευθερώθηκε η Σάντα Κλάρα και την επομένη, με ηγέτη τον Τσε, οι επαναστάτες μπήκαν θριαμβευτικά στην Αβάνα. Ο δικτάτορας Μπατίστα είχε ήδη εγκαταλείψει τη χώρα και το καθεστώς είχε καταρρεύσει. Στις 9 Γενάρη έφτασε στην κουβανική πρωτεύουσα και ο ηγέτης της Επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο, και ανέλαβε πρωθυπουργός της επαναστατικής κυβέρνησης. Συγκροτήθηκαν οι Ενωμένες Επαναστατικές Δυνάμεις και το 1965 ανασυγκροτήθηκε το ΚΚ Κούβας, που ανέλαβε την καθοδήγηση στην οικοδόμηση της νέας κοινωνίας.

Είχε προηγηθεί τον Απρίλη του 1961 η εποποιία του κουβανικού λαού στον Κόλπο των Χοίρων, στην παραλία Χιρόν, όπου αναχαίτισε σε 72 ώρες την εισβολή των μισθοφόρων της CIA, αποτελώντας την πρώτη παταγώδη ήττα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, πριν από αυτή στο Βιετνάμ.

Η σοσιαλιστική Κούβα είχε να αντιμετωπίσει τον βάρβαρο αποκλεισμό από τις ΗΠΑ, την εχθρική στάση των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και της ΕΕ, αλλά και το σημαντικό χτύπημα του 1989 με τις αντεπαναστατικές ανατροπές στην ΕΣΣΔ και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες, που της στέρησαν τη σημαντική βοήθεια που της παρείχαν, με αμοιβαίες επωφελείς εμπορικές συναλλαγές. Οι σημαντικές κατακτήσεις σε τομείς όπως η Υγεία, η Παιδεία, η κοινωνική φροντίδα, η ανάπτυξη του Πολιτισμού, της Φυσικής Αγωγής κ.λπ., που ο σοσιαλισμός εξασφάλισε για τον κουβανικό λαό, ήταν πάντα στο στόχαστρο των ιμπεριαλιστών, που εφάρμοσαν όλες τις μεθόδους, και του «μαστιγίου» και του «καρότου» (πιο χαρακτηριστικά, την περίοδο Ομπάμα).

Η επιθετικότητα των ΗΠΑ έχει ενταθεί το τελευταίο διάστημα, επί διακυβέρνησης Τραμπ, σε μια προσπάθεια, μέσω των νέων μέτρων σκλήρυνσης του αποκλεισμού, να στραγγαλιστεί ο κουβανικός λαός.

Το ΚΚΕ εκφράζει όλα αυτά τα χρόνια την αλληλεγγύη του στον αγωνιστή κουβανικό λαό και στην Επανάστασή του, ενάντια στις προκλήσεις του ιμπεριαλισμού, και ταυτόχρονα, στο πλαίσιο του προλεταριακού διεθνισμού, αναπτύσσει δημιουργικό διάλογο με το ΚΚ Κούβας για τις κοινωνικοοικονομικές αλλαγές που προωθούνται τα τελευταία χρόνια, εκφράζει τον προβληματισμό του για την εφαρμογή μέτρων που ενισχύουν τις σχέσεις της αγοράς και αντικειμενικά ανοίγουν το δρόμο για το αδυνάτισμα της σοσιαλιστικής οικονομίας.

Ο προβληματισμός αυτός παίρνει υπόψη του την αρνητικότατη εμπειρία ανάλογων μεταρρυθμίσεων που είχαν εφαρμοστεί τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 στην ΕΣΣΔ και στις άλλες σοσιαλιστικές χώρες, μεταρρυθμίσεων οι οποίες συνέβαλαν στις αντεπαναστατικές ανατροπές, όπως και την ισχυροποίηση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής στην Κίνα, που δημιουργεί τεράστιες κοινωνικές ανισότητες.
ΣΧΕΤΙΚΑ


ΤΜΗΜΑ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΕ ΚΚΕ
Μήνυμα προς το ΚΚ Κούβας για τα 61 χρόνια της Κουβανικής Επανάστασης 30/12/2019 11:54

ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ 


ΔΕΣ ΑΚΟΜΗ:


Μήνυμα της ΚΕ του ΚΚΕ για το 2020