Θυμίζουμε πως ο Τσαουσέσκου ήταν το αγαπημένο παιδί της καπιταλιστικής Δύσης, όσο αυτονομούνταν από τη σοσιαλιστική κοινότητα (οι έλληνες κομμουνιστές έχουμε πικρή πείρα με τα συμβάντα της 12ης ολομέλειας και την κατάληψη της «Φωνής της Αλήθειας» από τους Ρουμάνους προκειμένου να αβαντάρουν το αγαπημένο τους ΚΚΕσ…).
Τώρα με τις γιορτές ξαναβλέποντας και την ταινία «4 luni, 3 saptamâni si 2 zile – 4 Μήνες, 3 εβδομάδες και 2 μέρες (2007)», σκηνοθεσία-σενάριο του Ρουμάνου Cristian Mungiu – Χρυσός Φοίνικας στις Κάννες, ξαναγυρίσαμε σ’ εκείνες τις πολυτάραχες «μέρες του ’89»
▪️ Θυμίζουμε πως ο Τσαουσέσκου ήταν το αγαπημένο παιδί της καπιταλιστικής Δύσης, όσο αυτονομούνταν από τη σοσιαλιστική κοινότητα (οι έλληνες κομμουνιστές έχουμε πικρή πείρα με τα συμβάντα της 12ης ολομέλειας και την κατάληψη της «Φωνής της Αλήθειας» από τους Ρουμάνους προκειμένου να αβαντάρουν το αγαπημένο τους ΚΚΕσ…).
▪️ Όταν όμως το ΚΚΡουμανίας αντιστάθηκε στην αντεπανάσταση, έγινε «στυγνός δικτάτορας» και εκτελέστηκε με… συνοπτικές, «δημοκρατικές διαδικασίες»
Δείτε σε αντιδιαστολή τα επόμενα (αγγλικοί & ελληνικοί υπότιτλοι) 🔻🔻
Πρόκειται για μια χώρα και κυρίως έναν λαό που -από κάθε άποψη, πολιτική, οικονομική και κοινωνική, σ’ αυτά τα 30 χρόνια, έχασε τα πάντα (από τα όσα έστω «λίγα» είχε) και δεν κέρδισε απολύτως τίποτα εξόν από φτώχεια και πείνα.
▪️ Στις 25-Δεκ-1989 ο νέος (αυτοανακηρυχθείς) υπουργός Άμυνας Viktor Stankulesku οργάνωσε μια «δίκη» σε βάρος του ζεύγους, με τις κατηγορίες της γενοκτονίας 60.000 στην Τιμισσοάρα (βλ. παρακάτω) και πλήγματος στην οικονομία, με καταθέσεις στο εξωτερικό, ύψους ενός δις.
▪️ Οι κατηγορούμενοι αρνήθηκαν τις κατηγορίες και την «αρμοδιότητα» αυτού του δικαστηρίου, όπως και τη «διάγνωση» ότι είναι ψυχικά άρρωστοι.
▪️ Μετά από μια 3ωρη «δίκη» –παρωδία, καταδικάστηκαν σε θάνατο.
▪️ Τους δόθηκε ένα 10ήμερο, για ν΄ ασκήσουν έφεση, Ωστόσο, την ίδια ώρα, ο Stankulesku έφερε τους τρεις αλεξιπτωτιστές, που εκτέλεσαν επί τόπου το ζευγάρι με 30 βολές και με τα χέρια δεμένα.
▪️ Σύντομα, η «ειδική επιτροπή» διαπίστωσε ότι καμία κατάθεση δεν υπήρχε στο εξωτερικό και οι «νεκροί» στην Τιμισσοάρα ήταν το πιο κρυστάλλινο ψέμα (σαν τα χημικά του μακαρίτη Σαντάμ).
▪️ Την ίδια περίοδο, έγινε γνωστό ότι η εντολή, για την κρατική καταστολή στην Τιμισσοάρα δεν δόθηκε από τον Τσαουσέσκου, αλλά από τον «αντάρτη» στρατηγό και κατόπιν υπουργό άμυνας, που το 2008 «καταδικάστηκε» (τυπικά και αφέθηκε ελεύθερος, λόγω «στιγμιαίου», παραγραφών κλπ).
▪️ Χάθηκαν (σβήστηκαν) από τα πρακτικά τα ονόματα των δικαστών της δίκης και εκτέλεσης Τσαουσέσκου
▪️ Ο Dan Voinea (εισαγγελέας της δίκης) εμφανίστηκε επανειλημμένα χρόνια αργότερα (και πάλι πριν λίγες μέρες) για να καταγγείλει την απόπειρα δολοφονίας του για να μην αποκαλυφθεί τι συνέβη.
▪️ Ο δικαστής Gică Popa που είχει την ευθύνη της δίκης αυτοκτόνησε δύο χρόνια αργότερα (κατά την οικογένειά του «επηρεασμένος από την δίκη»).
✔️ Οικονομικά επιτεύγματα
Στον οικονομικό τομέα, η Ρουμανία των κομμουνιστών γνώρισε τεράστια ανάπτυξη με αποτελεσματική εκβιομηχάνιση.
▪️ Στην προηγούμενη κατάσταση και στην προσπάθεια ανάπτυξης της υλικοτεχνικής βάσης του σοσιαλισμού, η Ρουμανία είχε να επιδείξει το πρόσωπο μιας βιομηχανικοαγροτικής χώρας με ολόπλευρα αναπτυγμένη βιομηχανία.
Το 1989 μια Ουγγρική μειονότητα στην Τιμισσοάρα, υπό τον Καλβινιστή πάστορα Λάζλο Τακέσι άρχισε να διασπείρει φήμες, για διοικητικές μεταρρυθμίσεις του κράτους σε βάρος της μειονότητας.
Οι Ρουμάνοι είχαν ένα «δαίμονα».
Και όπως λέει ο λαός μας «το πολύ κύριε ελέησον το βαρέθηκε κι ο θεός».
Φυσικά, κριτική και μπορεί και χρειάζεται να γίνεται, αλλά η γκεμπελική υπερβολή χάνει την επιχειρούμενη «γραφικότητα».
Διαβάσαμε κιόλας σε ταξιδιωτικό οδηγό μέχρι και για «γυάλινη οροφή που ανοίγει, ακριβώς όπως στις ταινίες περιπέτειας, για να μπορεί να προσγειωθεί ελικόπτερο –προνοητικός ο καχύποπτος δικτάτορας» …στην πραγματικότητα η οροφή ήταν κατασκεύασμα των «γενικώς» επόμενων -έγινε το 91-92 (αυτό το παραδέχεται και η wiki)
Τραγική εικόνα της Ρουμανίας του σήμερα:
Το σίγουρο (για να πάμε και σε κάτι ευτράπελο) είναι πως ο «δράκουλας Τσαουσέσκου»
Μύθος και πραγματικότητα
Πέρα από αρκετές ανακρίβειες στα παραπάνω, αποσιωπάται ένα πραγματικό και κομβικό γεγονός: πως το κτήριο έχει να κάνει με την ανοικοδόμηση μετά το σεισμό του 1977, έντασης 7,2 Ρίχτερ, που άφησε πίσω του 33.000 γκρεμισμένα κτίρια, 34.000 άστεγες οικογένειες, ~1.600 νεκρούς & 11.300 τραυματίες.
ℹ️ Να θυμίσουμε με την ευκαιρία πως -παρότι η τεχνογνωσία εκείνης της εποχής ήταν στα σπάργανα ξεκίνησαν αμέσως την αποκατάσταση και όλοι οι άστεγοι τακτοποιήθηκαν σε διαμερίσματα σε μια εβδομάδα, αποτέλεσμα της πολιτικής λαϊκής στέγης που εφαρμοζόταν.
Σχετικά με τα μεγέθη, τις διαστάσεις κλπ διαβάσαμε τα πάντα:
Αλλά πρώτα κάποια απλά μαθηματικά.
Ταξιδέψτε στη Ρουμανία!
Συναρπάζει με όλα!
▪️ Το πάρκο Herăstrău, με την ομώνυμη λίμνη στο μεγαλύτερο μέρος του είναι για γερούς περιπατητές (υπάρχει πάντα και το ποδήλατο, όταν το επιτρέπει ο καιρός). Στο εσωτερικό του θα βρείτε «το νησάκι με τα τριαντάφυλλα», το υπαίθριο μουσείο Muzeul Satului και πολλά εστιατόρια. Πολύ πράσινο οι Βοτανικοί Κήποι (με ~10.000 είδη φυτών) και το Parcul Carol, καθώς επίσης οι (παλαιότεροι -19ος αιώνας) δημόσιοι κήποι στο Cișmigiu, με όμορφη λίμνη για βαρκάδα (το χειμώνα παγώνει και είναι κατάλληλη για πατινάζ) και το αναγεννησιακό παλάτι – κομψοτέχνημα Crețulescu.
▪️ Απέναντι απ’ το Herăstrău, βλέπουμε την Arcul de Triumf, το γρανιτένιο νεοκλασικό μνημείο- αντίγραφο της Αψίδας Θριάμβου του Παρισιού (αλλά εδώ συνήθως η πρόσβαση προς τα πάνω είναι κλειστή)
▪️ Σε ρυθμό «Brâncovenesc» ο Μητροπολιτικός Ναός του 1658 στο λόφο Dealul Mitropoliei, με μοναδικές βυζαντινού στυλ τοιχογραφίες και εικονοστάσια στο εσωτερικό του είναι μοναδικά. Ο πύργος από κόκκινο τούβλο χτίστηκε το 1698, δίπλα το νεοκλασικό Palatul Patriarhiei, (κλειστό για το κοινό)
▪️ Και ακόμη η Piața Unirii (μια από τις κεντρικές πλατείες), η πολύβουη τη νύχτα Piaţa Universităţii, η λεωφόρος Bulevardul Unirii (όπως τα Ηλύσια Πεδία του Παρισιού), η Curtea Veche (Παλιό Πριγκιπικό Δικαστήριο) το παλιό καραβάν σαράι -Manuc’s Inn, το Lipscani, τα δρομάκια της παλιάς πόλης, το βιβλιοπωλείο Cărturești Carusel, η ιστορική στοά Pasajul Macca-Vilacrosse, η Calea Victoriei με το Εθνικό Μουσείο της Ιστορίας της Ρουμανίας, το Εθνικό Μουσείο Τέχνης και το Εθνικό Μουσείο Contronceni (στα πρώην Βασιλικά Ανάκτορα), το Μουσείο Συλλογών Τέχνης και το Μουσείο Γκεόργκε Ενέσκου στο Cantacuzino, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Grigore Antipa, το μουσείο τέχνης Frederic & Cecilia Cuțescu-Storck και το 42μετρο Foișorul de Foc (Πύργος της Φωτιάς πρ. παρατηρητήριο των πυροσβεστών) -μέχρι και μουσείο Κιτς υπάρχει
▪️ Αλλά και έξω από το Βουκουρέστι υπάρχουν 10άδες προορισμοί για όλα τα γούστα. Μεταξύ αυτών το μοναδικό διεθνώς διάσημο θέρετρο Poiana Brasov με διαδρομές σκι, σε διάφορα επίπεδα δυσκολίας, πίστες slalom, γιγαντιαίας κατάβασης, σχολή σκι κλπ. όλα με πολύ χαμηλές τιμές. Είναι και κοντά στο κάστρο του Κόμη Δράκουλα στην Τρανσυλβανία
Με τον τίτλο «Δολοφονία τα Χριστούγεννα του 1989» ο Δυτικογερμανός βετεράνος του εργατικού κινήματος Ρολφ Βελάι αναφέρεται στην ανατροπή και εκτέλεση του ζεύγους Τσαουσέσκου
Το κείμενο, με μικρές συντομεύσεις, έχει ως εξής:
…
Στις 25-Δεκ-1989 η Έλενα και ο Νικολάι Τσαουσέσκου εκτελέστηκαν από ένα απόσπασμα στο στρατώνα του Ταργκοβίστε, βόρεια του Βουκουρεστίου. Πέθαναν όρθιοι σαν κομμουνιστές- στο δρόμο για την εκτέλεση τραγουδούσαν τη «Διεθνή». Ετσι ανέφερε ο επικεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος αυτές τις μέρες σε εκπομπή του (γερμανικού ραδιοσταθμού) «Ντόιτσλαντ Φουνκ», αφιερωμένη στα γεγονότα εκείνα.
«Θέλουμε να πεθάνουμε μαζί, δε ζητάμε χάρη», δήλωσε η Ελενα Τσαουσέσκου, σύμφωνα με τα λόγια ενός λοχαγού που δημοσίευσε η FAZ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) στις 27.12.1989.
Με τις ανταποκρίσεις για την αντεπαναστατική ανατροπή στη σοσιαλιστική Λαϊκή Δημοκρατία της Ρουμανίας το Δεκέμβρη του ’89 πλημμύρισε την παγκόσμια κοινή γνώμη μια αληθινή μάχη λασπολογίας με αιμοσταγείς ειδήσεις τρόμου.
Η αρχή έγινε με τις ψεύτικες εικόνες της TV, για το νεκροταφείο στην Τιμισοάρα. Έδειξαν πτώματα ατροφικών ανθρώπων, που οι σεναριογράφοι του τρόμου τα είχαν ξεθάψει από νεκροταφείο, είχαν τοποθετήσει ένα νεκρό μωρό στην ανοιγμένη κοιλιά μας γυναίκας-δήθεν θύμα του χωρίς προηγούμενο σαδισμού της «σεκιουριτάτε», της ρουμανικής ασφάλειας.
Αυτό ήταν η αρχή, ώστε όταν στο Βουκουρέστι λίγο πριν τα Χριστούγεννα έγιναν ταραχές και στις 22 Δεκέμβρη ακολούθησε η έφοδος στο Προεδρικό Μέγαρο, οι εκεί αντιπρόσωποι των διεθνών ΜΜΕ πέρασαν σε μια αληθινή υστερία με αιματόβρεχτες ειδήσεις, που συναγωνιζόταν η μία την άλλη. Ετσι διάβαζε κανείς στη «σοβαρή» FAZ στις 27. 12.1989 στην 1η σελίδα:
«Οι μάχες λέγεται πως στοίχισαν 70.000 ως 80.000 ανθρώπινες ζωές».
Στα τέλη του Γενάρη ο τότε υπουργός Εσωτερικών της Ρουμανίας μείωσε τον πιθανολογούμενο αριθμό των νεκρών σε 10.000 και την Άνοιξη αναγγέλθηκε επίσημα ο αριθμός των περίπου 700 νεκρών. Τώρα, στις 24.12.1999 η FAZ αναγγέλλει ότι ο ανώτατος εισαγγελέας του στρατού, ταξίαρχος Βοινέα, τερματίζοντας τις ανακρίσεις των τότε γεγονότων καταλήγει στο συμπέρασμα ότι συνολικά σκοτώθηκαν 1.104 άνθρωποι.
Στο σημείο αυτό ο Ρ.Β. υπογραμμίζει ότι η τεράστια διαφορά του αριθμού των θυμάτων μεταξύ 70.000-80.000 και 1.104 είχε το λόγο της. Επρεπε τότε να παρουσιαστούν ψεύτικα οι χιλιάδες νεκροί, ώστε να δικαιολογηθεί η πολιτική δίκη – σόου και η εκτέλεση. Επρεπε ο κόσμος να πιστέψει ότι γι’ αυτούς τους «αιμοβόρους» δεν υπήρχε άλλη λύση από την εκτέλεση.
Ο «Τσαουσέσκου, συνεχίζει ο συγγραφέας, είναι μία παραδειγματική περίπτωση για το πώς μανιπουλάρεται από τα ΜΜΕ η εικόνα ενός πολιτικού, σύμφωνα με τα κριτήρια της πολιτικής καιροσκοπίας.
Οταν το 1968 η Ρουμανία δεν πήρε μέρος στην επέμβαση των στρατών του Συμφώνου της Βαρσοβίας στην Τσεχοσλοβακία, ο Τσαουσέσκου ήταν για τη Δύση μέσα σε μια νύχτα ένα πολύ καλό παιδί, το καλύτερο μέσα στο κακό ανατολικό μπλοκ. Όταν η Ρουμανία το 1984 δεν αρνήθηκε να μετάσχει στην Ολυμπιάδα του Λος Αντζελες -όπως έκαναν οι άλλες σοσιαλιστικές χώρες της Ευρώπης- ο Τσαουσέσκου υμνήθηκε σε όλους τους τόνους για την “ανυπακοή του απέναντι στη Μόσχα”- τότε δε γινόταν λόγος, όπως αργότερα, για “κυριαρχία τρόμου της Σεκιουριτάτε”.
Αυτά άλλαξαν όταν μετά την άνοδο στην εξουσία του Γκορμπατσόφ, ο Τσαουσέσκου άφησε να διαφανεί αποστασιοποίηση από την πορεία του (του Γκορμπατσόφ) της συνθηκολόγησης μπροστά στη Δύση. Στα γρήγορα ο Τσαουσέσκου μετατράπηκε στην κατευθυνόμενη από τα μίντια δυτική κοινή γνώμη σε «δράκουλα» του ρουμανικού λαού- με αντίστοιχη δαιμονοποίηση της γυναίκας του Έλενας.
(Ακολουθεί από τον συγγραφέα σύντομη αναφορά στην ανάληψη πιστώσεων της Ρουμανίας από τη Δύση, αλλά και η απότομη στροφή της ολοκληρωτικής εξόφλησής τους, όταν ο Τσαουσέσκου είδε τον κίνδυνο της εξάρτησης από τους δανειοδότες).
«Το 1989 η Ρουμανία ήταν η μόνη σοσιαλιστική χώρα- ας αφήσουμε κατά μέρος την Αλβανία- που δεν είχε χρέη στη Δύση!». Και μόνο αυτό- ότι ο ρουμανικός λαός κάτω από μεγάλες θυσίες έγινε ανεξάρτητος από τον ιμπεριαλισμό- αυτό ήταν το έγκλημα, του Τσαουσέσκου, γι’ αυτό έπρεπε να τιμωρηθεί, γι’ αυτό εκτελέστηκε!
Η κυριαρχία τρόμου της ΣΕΚΙΟΥΡΙΤΑΤΕ- τίποτα άλλο από προϊόν φαντασίας των ανθρώπων των μίντια, που θα μπορούσαν το ίδιο καλά να γράψουν σενάρια για φιλμ τρόμου του Χόλιγουντ, δημιουργήθηκε και καλλιεργήθηκε σε συνεργασία με πράκτορες των δυτικών μυστικών υπηρεσιών και ντόπιων αντεπαναστατών.
Η πραγματικότητα; Για παράδειγμα η «Διεθνής Αμνηστία» στην έκθεσή της του 1989 για τη Ρουμανία αναφέρει ότι υπήρχαν Είκοσι εφτά (27) μη βίαιοι πολιτικοί κρατούμενοι και ότι ένας πολιτικός κρατούμενος αναφέρεται ότι πέθανε από κακομεταχείριση. Τίποτα περισσότερο δεν αναφέρει η «Διεθνής Αμνηστία» για την «Κυριαρχία του τρόμου της Σεκιουριτάτε».
Και τώρα ο αριθμός των 1.104 νεκρών κατά τα γεγονότα του τέλους του 1989. Περνάνε όλοι στο λογαριασμό του Τσαουσέσκου;
Η «Φραγκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ» γράφει στις 24.12.1999 σε μια ανασκόπηση με τίτλο: «Το αίνιγμα της δεύτερης διαταγής πυρός» ανάμεσα σε άλλα:«Το τι όμως συνέβη στις αξιομνημόνευτες ημέρες από τις 16 ως τις 26 Δεκέμβρη στη Ρουμανία, ακόμα και μετά από δέκα χρόνια δεν έχει διαλευκανθεί ολοκληρωτικά. Πιθανώς μερικά αινίγματα δε λύνονται ποτέ». Αυτό εύκολα το αντιλαμβάνεται κανείς, πριν από όλα για το λόγο ότι πιθανά ορισμένοι υποκινητές στη Δύση και ίσως και στη Μόσχα να μην έχουν το ελάχιστο ενδιαφέρον γι’ αυτό!
Αλλά ας συνεχίσουμε για τους 1.104 νεκρούς. Η FAZ γράφει: «Αποφασιστικό είναι ότι οι 942 απ’ αυτούς σκοτώθηκαν μετά τις 22 Δεκέμβρη – δηλαδή όταν ο Τσαουσέσκου είχε αποπειραθεί να διαφύγει με το ελικόπτερο από τη στέγη του οικήματος της Κεντρικής Επιτροπής και την ίδια μέρα πιάστηκε από το στρατό. Από το βράδυ της 22 Δεκέμβρη ως την εκτέλεση των Τσαουσέσκου στις 25 Δεκέμβρη το ζεύγος ήταν κρατούμενοι του στρατού στο στρατώνα βόρεια του Βουκουρεστίου, όπου μετά τη δίκη σκοπιμότητας εκτελέστηκε την πρώτη μέρα των Χριστουγέννων. Σήμερα θεωρείται βέβαιο ότι η θανατική καταδίκη εκδόθηκε ήδη ανεπίσημα στις 22 Δεκέμβρη από τους στρατηγούς και τους πρωταγωνιστές του «Μετώπου Εθνικής Σωτηρίας» γύρω από τον Ιλιέσκου.
Ο αρθρογράφος της Φραγκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ περιγράφει κατόπιν ότι με τις ειδήσεις για άνδρες της Σεκιουριτάτε που πυροβολούσαν από τις στέγες σπιτιών δημιουργήθηκαν συνθήκες εμφυλιοπολεμικές, και μόνο μετά τις 22 Δεκέμβρη έπεσαν θύματά τους 543 άνθρωποι.
Γιάννης Π - Ομάδα ¡H.lV.S! Απ το Ατεχνως
Η ταινία, για όσους δεν την έχουν δει διαδραματίζεται στα τελευταία χρόνια της περιόδου Τσαουσέσκου με «πεζό» θέμα -μια νεαρή φοιτήτρια να βοηθάει τη φίλη της και συμφοιτήτριά της να κάνει παράνομη έκτρωση.
Με εξαιρετικό κινηματογραφικά τρόπο παρακολουθεί όλες τις μικρές «λεπτομέρειες» της «επιχείρησης»: τα δυο κορίτσια και τους φόβους τους, έναν σκοτεινό «γιατρό»…αλλά και το περιβάλλον, πέρα από τα πρόσωπα και πάνω από αυτά, αιωρούμενο ως δαμόκλειο σπάθη καφκικό, αόρατο και απειλητικό, νιώθεις να βρίσκεσαι σε μέγγενη που δεν είναι άλλη από την «κόλαση της δικτατορίας Ρουμανίας» με τις φήμες για τα τότε εκατομμύρια (αργότερα εκατοντάδες χιλιάδες και μετά χιλιάδες) νεκρών.
ΣΣ |>Ο Mungiu, που έχει κάνει και το Πίσω από τους λόφους -2012, την Αποφοίτηση – 2016 κά είναι γεννημένος το 1968ℹ️ Οι νεκροί της «επανάστασης» οριστικοποιούνται από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης αρχικά στους 70.000, αλλά τελικά (από μετέπειτα έρευνα) αποδεικνύεται ότι πραγματικός αριθμός με ευθύνη της Σεκιουριτάτε ήταν μόλις 91! και συνολικά οι νεκροί από τις ένθεν και ένθεν μάχες 1.104 δηλαδή… 68.896 λιγότεροι!
▪️ Θυμίζουμε πως ο Τσαουσέσκου ήταν το αγαπημένο παιδί της καπιταλιστικής Δύσης, όσο αυτονομούνταν από τη σοσιαλιστική κοινότητα (οι έλληνες κομμουνιστές έχουμε πικρή πείρα με τα συμβάντα της 12ης ολομέλειας και την κατάληψη της «Φωνής της Αλήθειας» από τους Ρουμάνους προκειμένου να αβαντάρουν το αγαπημένο τους ΚΚΕσ…).
▪️ Όταν όμως το ΚΚΡουμανίας αντιστάθηκε στην αντεπανάσταση, έγινε «στυγνός δικτάτορας» και εκτελέστηκε με… συνοπτικές, «δημοκρατικές διαδικασίες»
|> Spiegel |> tvxs.gr |> «Αναμνήσεις από τη ματωμένη επανάσταση στη Ρουμανία» (με τα προεόρτια και την κινηματογραφική παρουσίαση της εκτέλεσης από τον Stanculescu).▪️ Όσο η Ρουμανία ήταν απ’ τα «αγαπημένα παιδιά» της καπιταλιστικής Δύσης:
ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το 1968 αρνήθηκε να πάρει μέρος στο πλευρό του Συμφώνου της Βαρσοβίας στην Τσεχοσλοβακία, το 1976 -επί Καραμανλή, η Έλενα Τσαουσέσκου ανακηρύχτηκε αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, το 1984 ήταν η μόνη σοσιαλιστική χώρα που δεν απείχε από τους Ολυμπιακούς του Λος Άτζελες, ενώ είχε ανοιχτό λογαριασμό με τις τράπεζες της δύσης (υπερχρεωμένη το 75-80, αλλά -ειρωνεία της τύχης δε χρωστούσε τίποτα με την αρχή του τέλους -το ΄89, όταν ξέσπασαν οι ανατροπές…)Σε ό,τι μας αφορά θα πούμε παρακάτω τη γνώμη μας καθαρά και ξάστερα: όμως ότι και αν πιστεύει κάποιος για τη Ρουμανία και για το καθεστώς Τσαουσέσκου της εποχής εκείνης πρέπει πραγματικά να εθελοτυφλεί αν δε θέλει να δει το τέλειο πραξικόπημα, καλά οργανωμένο από μυστικές υπηρεσίες, ξένα κέντρα και ξεπουλημένα στελέχη του κόμματος, του στρατού και του κράτους, με στόχο την παλινόρθωση του καπιταλισμού κάτι που σε καμιά περίπτωση δεν υπήρξε «εξέγερση» από το λαό και για το λαό.
Με τον ίδιο περίπου τρόπο που τα ζήσαμε και στις άλλες πρώην σοσιαλιστικές χώρεςΧιλιάδες διαδικτυακές εικόνες να μιλάνε (στις λεζάντες) για στρατό δολοφόνων των Τσαουσέσκου που -όμως, δεν φαίνεται πουθενά και εκατοντάδες βίντεο «ακουστικού» τύπου [κατά το γνωστό άσμα «είναι μαύρο, είναι νύχτα και δε φαίνεται»], με σχόλια για την «εξέγερση των ρουμάνων, τα οδοφράγματα, τις οδομαχίες που οδήγησαν στην πτώση και στην εκτέλεση του Τσαουσέσκου» και πολλά άλλα, που μάταια ψάχνει ο θεατής (όπως πχ. το παρακάτω).
ΣΣ |> Κάποια στοιχεία ακόμη:▪️ To λεγόμενο «Εθνικό Μέτωπο» (Frontul Salvării Naționale FSN) είχε συγκροτηθεί ένα χρόνο πριν τη δολοφονία των Τσαουσέσκου, σαν κράτος και παρακράτος και οργάνωνε το πραξικόπημα μεθοδικά έχοντας εξασφαλίσει με πακτωλό χρημάτων δεκάδες -πιθανά εκατοντάδες στελεχών του κόμματος. Αμέσως μετά το 1990 έγινε κυβέρνηση με 66.31% και ο Iliescu πρόεδρος με 85.07%, για να «εξαφανιστεί» δυο χρόνια μετά (στις προεδρικές του 1992 πήρε 4.7%!). Ακολούθησαν οβιδιακές μεταμορφώσεις το 1993, γίνεται «Parti démocrate-Front de salut national» και ανεβάζει ποσοστά όπως και στη συνέχεια: … Partidul Democrat, προεδρία Traian Băsescu (2001-2004), μετά πότε κεντρο-αριστερό, πότε κεντρο-δεξιό, το 2014 συγχωνεύεται … δείτε |>APartyForAllSeasonsΗ στημένη δίκη
▪️ Στις 25-Δεκ-1989 ο νέος (αυτοανακηρυχθείς) υπουργός Άμυνας Viktor Stankulesku οργάνωσε μια «δίκη» σε βάρος του ζεύγους, με τις κατηγορίες της γενοκτονίας 60.000 στην Τιμισσοάρα (βλ. παρακάτω) και πλήγματος στην οικονομία, με καταθέσεις στο εξωτερικό, ύψους ενός δις.
▪️ Οι κατηγορούμενοι αρνήθηκαν τις κατηγορίες και την «αρμοδιότητα» αυτού του δικαστηρίου, όπως και τη «διάγνωση» ότι είναι ψυχικά άρρωστοι.
▪️ Μετά από μια 3ωρη «δίκη» –παρωδία, καταδικάστηκαν σε θάνατο.
▪️ Τους δόθηκε ένα 10ήμερο, για ν΄ ασκήσουν έφεση, Ωστόσο, την ίδια ώρα, ο Stankulesku έφερε τους τρεις αλεξιπτωτιστές, που εκτέλεσαν επί τόπου το ζευγάρι με 30 βολές και με τα χέρια δεμένα.
▪️ Σύντομα, η «ειδική επιτροπή» διαπίστωσε ότι καμία κατάθεση δεν υπήρχε στο εξωτερικό και οι «νεκροί» στην Τιμισσοάρα ήταν το πιο κρυστάλλινο ψέμα (σαν τα χημικά του μακαρίτη Σαντάμ).
▪️ Την ίδια περίοδο, έγινε γνωστό ότι η εντολή, για την κρατική καταστολή στην Τιμισσοάρα δεν δόθηκε από τον Τσαουσέσκου, αλλά από τον «αντάρτη» στρατηγό και κατόπιν υπουργό άμυνας, που το 2008 «καταδικάστηκε» (τυπικά και αφέθηκε ελεύθερος, λόγω «στιγμιαίου», παραγραφών κλπ).
▪️ Χάθηκαν (σβήστηκαν) από τα πρακτικά τα ονόματα των δικαστών της δίκης και εκτέλεσης Τσαουσέσκου
▪️ Ο Dan Voinea (εισαγγελέας της δίκης) εμφανίστηκε επανειλημμένα χρόνια αργότερα (και πάλι πριν λίγες μέρες) για να καταγγείλει την απόπειρα δολοφονίας του για να μην αποκαλυφθεί τι συνέβη.
▪️ Ο δικαστής Gică Popa που είχει την ευθύνη της δίκης αυτοκτόνησε δύο χρόνια αργότερα (κατά την οικογένειά του «επηρεασμένος από την δίκη»).
 |
| 24-Δεκ-1989 – Ελεύθεροι σκοπευτές και άρματα μάχης στηρίζουν την “ειρηνική λαϊκή εξέγερση” – Βουκουρέστι κέντρο (φωτο Joel Robine/AFP via Getty) |
✔️ Οικονομικά επιτεύγματα
Στον οικονομικό τομέα, η Ρουμανία των κομμουνιστών γνώρισε τεράστια ανάπτυξη με αποτελεσματική εκβιομηχάνιση.
▪️ Στην προηγούμενη κατάσταση και στην προσπάθεια ανάπτυξης της υλικοτεχνικής βάσης του σοσιαλισμού, η Ρουμανία είχε να επιδείξει το πρόσωπο μιας βιομηχανικοαγροτικής χώρας με ολόπλευρα αναπτυγμένη βιομηχανία.
▪️ Μεταξύ 1944-1974 η βιομηχανική παραγωγή αυξήθηκε κατά 100 φορές και το ΑΕΠ της χώρας κατά 15 φορές.
▪️ Βαριά βιομηχανία κατασκευής εργαλειομηχανών, αυτοκινήτων και τρακτέρ. Ναυπήγησης πλοίων μεγάλης χωρητικότητας.▪️ Κατασκευή σιδηροδρομικών ηλεκτραμαξών και ντιζελαμαξών. Τεχνολογικός εξοπλισμός για την πετρελαιοβιομηχανία, την ενεργειακή και χημική βιομηχανία.▪️ Στήθηκαν μεγάλοι υδροηλεκτρικοί σταθμοί. Τέθηκαν και λειτούργησαν οι υποδομές για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, που εντοπίζονται κύρια στην προ των Καρπαθίων περιοχή.Των κοιτασμάτων γαιανθράκων, σιδηρομεταλλεύματος και βωξιτών, χαλκού, χρυσού και ορυκτού άλατος.▪️ Ανάπτυξη της κτηνοτροφίας.▪️ Περίπου το μισό του εδάφους καλλιεργήθηκε, με αγρούς, οπωρώνες και αμπέλια.
ℹ️ Τιμισοάρα και προβοκάτσια
Το 1989 μια Ουγγρική μειονότητα στην Τιμισσοάρα, υπό τον Καλβινιστή πάστορα Λάζλο Τακέσι άρχισε να διασπείρει φήμες, για διοικητικές μεταρρυθμίσεις του κράτους σε βάρος της μειονότητας.
Οι ταραχές μετατράπηκαν σε συγκρούσεις με την αστυνομία και πολλοί σκοτώθηκαν και από τις δύο πλευρές.Στο κάλεσμα του Τσαουσέσκου, για οργάνωση αυτοάμυνας των υποστηριχτών του ανταποκρίθηκαν πάνω από 100.000 πολίτες και συγκεντρώθηκαν, έξω απ΄το κτίριο της Κεντρικής Επιτροπής, για να τον ακούσουν.Τότε, προβοκάτορες άρχισαν να φωνάζουν προσβλητικά συνθήματα και κάποιος πέταξε μια φωτοβολίδα στο πλήθος, προκαλώντας πανικό. Ο Τσαουσέσκου αποχώρησε και η συγκέντρωση διαλύθηκε.Η διαστρέβλωση των δυτικών ΜΜΕΕκείνο το διάστημα τα Δυτικά ΜΜΕ άρχισαν να διασπείρουν “ειδήσεις”, για δήθεν ομαδικούς τάφους 60.000 νεκρών στην Τιμισσοάρα και για καταθέσεις εκατομμυρίων σε ξένες Τράπεζες του ζεύγους Τσαουσέσκου.Στις 22 Δεκεμβρίου σκοτώθηκε ο υπουργός Αμυνας Βασίλε Μιλέα.
Οι Ρουμάνοι είχαν ένα «δαίμονα».
Τον μεσαιωνικό Vlad Țepeș τον Ανασκολοπιστή, οι αιματηρές συνήθειες του οποίου στον αγώνα του κατά των Οθωμανών, οι λαϊκές δοξασίες και η φαντασία Δυτικών συγγραφέων και σκηνοθετών τον έκαναν ως «Δράκουλα» μεγάλη τουριστική ατραξιόν και μέσο κέρδους για τους κατοίκους των Καρπαθίων.Οι πολιτικές και οικονομικές ανατροπές απαιτούσαν από την πρώτη στιγμή αναζήτηση σύγχρονων δαιμόνων, που συμπυκνώθηκε -τουριστικά και όχι μόνο στον εξής έναν: «για όλα φταίει ο Τσαουσέσκου» (για ό,τι έκανε ή θα μπορούσε να κάνει και δεν έκανε).
Και όπως λέει ο λαός μας «το πολύ κύριε ελέησον το βαρέθηκε κι ο θεός».
Φυσικά, κριτική και μπορεί και χρειάζεται να γίνεται, αλλά η γκεμπελική υπερβολή χάνει την επιχειρούμενη «γραφικότητα».
Διαβάσαμε κιόλας σε ταξιδιωτικό οδηγό μέχρι και για «γυάλινη οροφή που ανοίγει, ακριβώς όπως στις ταινίες περιπέτειας, για να μπορεί να προσγειωθεί ελικόπτερο –προνοητικός ο καχύποπτος δικτάτορας» …στην πραγματικότητα η οροφή ήταν κατασκεύασμα των «γενικώς» επόμενων -έγινε το 91-92 (αυτό το παραδέχεται και η wiki)
 |
| Το «φαραωνικό Παλάτι του δράκουλα Τσαουσέσκου» |
Χιλιάδες τα παρόμοια λήμματα αφιερωμένα googlάροντας [Βουλή / Βουκουρέστι / ταξίδι Ρουμανία] κλπ. με ιστορίες πιασάρικες (για τον Τσάρλι Τσάπλιν και τη Μαντόνα στη Ρουμανία του 1989), αλλά και θλιβερές (για τον Μπρους Λι που «ζει» στους υπονόμους του Βουκουρεστίου ως αρχηγός των χιλιάδων χωμένων εκεί απόκληρων στο έλεος ναρκωτικών, AIDS, φυματίωσης…)
Τραγική εικόνα της Ρουμανίας του σήμερα:
πλήρης οικονομική καταστροφή τη 10ετία του ΄90, μέλος του ΝΑΤΟ από το 2004 και της ΕΕ το 2007, πάνω από 40% των κατοίκων εγκατέλειψαν τη χώρα ως μετανάστες με κατά κεφαλή εισόδημα αναιμικής ανάκαμψης 9.465€ -λιγότερο από το 1/3 της Ελλάδας σε περίοδο κρίσης και το 56% των Ρουμάνων εύχονται την επιστροφή του σοσιαλισμού.
Το σίγουρο (για να πάμε και σε κάτι ευτράπελο) είναι πως ο «δράκουλας Τσαουσέσκου»
δεν πρόλαβε να απευθυνθεί στα λαό από το κυβερνείο που έχτισε στο κέντρο του Βουκουρεστίου (που σήμερα φιλοξενεί τις ανάγκες της ρουμανικής Βουλής και νοικιάζονται οι χώροι του για εκδηλώσεις, συνέδρια και πανηγύρια, αναζητώντας το χρήμα).Ήταν ο Μάικλ Τζάκσον εκείνος που πρώτος χαιρέτισε από εκεί (1-Οκτ-1992, κατά τη διάρκεια του Dangerous World Tour), τους κατοίκους της πόλης:
Η κυβέρνηση τον υποδέχθηκε με τιμές αρχηγού κράτους …επιθεώρησε μάλιστα ως βασιλιάς (της ποπ) και παρατεταγμένα αγήματα του στρατού και της αστυνομίας!
Βγαίνοντας στο κεντρικό μπαλκόνι σήκωσε τα χέρια και φώναξε «γεια σου Βουδαπέστη».Η Ρουμανία είχε φορέσει τα καλά της για να υποδεχθεί έναν άνθρωπο που δεν γνώριζε ότι η Βουδαπέστη είναι η πρωτεύουσα της Ουγγαρίας και αυτός βρίσκεται σε άλλη χώρα…
Μύθος και πραγματικότητα
Η πάντα «αντικειμενική Wiki -εμφανίζουσα μόνιμα το λαϊκό παράγοντα ως «θύμα», μας ενημερώνει ότι το «παλάτι του λαού», είναι το 2ο σε μέγεθος κτήριο στον κόσμο μετά το Πεντάγωνο και ότι «προκειμένου να χτιστεί το κολοσσιαίο αυτό μέγαρο, ισοπεδώθηκε το 20% του ιστορικού κέντρου της ρουμανικής πρωτεύουσας, ιστορικά μνημεία κατεδαφίστηκαν, 12 έξοχης αρχιτεκτονικής εκκλησίες +2 συναγωγές, καθώς και 7.000 περίπου σπίτια, απελευθερώνοντας μια έκταση πέντε τετραγωνικών χιλιομέτρων…» και μετά την αναλυτική περιγραφή των υλικών μάρμαρο, κρύσταλλο ξύλο κλπ καταλήγει στο ότι «το κόστος της οικοδόμησής του ανήλθε στο 30% του ΑΕΠ».✔️ Φράσεις που στη νιοστή επαναλαμβάνουν οι τουρίστες που πάνε εκεί -απτό δείγμα λειτουργίας του συστήματος.
Πέρα από αρκετές ανακρίβειες στα παραπάνω, αποσιωπάται ένα πραγματικό και κομβικό γεγονός: πως το κτήριο έχει να κάνει με την ανοικοδόμηση μετά το σεισμό του 1977, έντασης 7,2 Ρίχτερ, που άφησε πίσω του 33.000 γκρεμισμένα κτίρια, 34.000 άστεγες οικογένειες, ~1.600 νεκρούς & 11.300 τραυματίες.
ℹ️ Να θυμίσουμε με την ευκαιρία πως -παρότι η τεχνογνωσία εκείνης της εποχής ήταν στα σπάργανα ξεκίνησαν αμέσως την αποκατάσταση και όλοι οι άστεγοι τακτοποιήθηκαν σε διαμερίσματα σε μια εβδομάδα, αποτέλεσμα της πολιτικής λαϊκής στέγης που εφαρμοζόταν.
Σχετικά με τα μεγέθη, τις διαστάσεις κλπ διαβάσαμε τα πάντα:
Ισοπέδωσαν μια έκταση όση η Βενετία …χιλιάδες …χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα το κτήριο, γκρέμισαν όλη την παλιά πόλη κλπ
ℹ️ Παρεμπιπτόντως η Old Town (Orașul vechi București) στέκει εκεί, πληγωμένη από τα 30 χρόνια εγκατάλειψης (αρκεί μια απλή ματιά στους χάρτες google για να δει κανείς που και πως είναι). Όπως παντού πλέον: με τις τεράστιες πινακίδες σε οροφές και προσόψεις με τις διαφημίσεις απορρυπαντικών, αναψυκτικών εταιριών κινητής τηλεφωνίας και κάπου ανάμεσα χαμένα και ετοιμόρροπα, παρά τα εξωτερικά φτιασίδια κάποια εναπομείναντα κοσμήματα του παρελθόντος
Και επειδή είναι αλήθεια πως «παλάτι των Τσαουσέσκου» φαίνεται και από το διάστημα -αλλά όχι λόγω μεγέθους ρίξαμε και εμείς μια ματιά που την παρουσιάζουμε παρακάτω (ΣΣ|> κατά τους ειδικούς οι δορυφόροι του διαστήματος, βλέπουν καθαρά τι μάρκα είναι ένα πακέτο τσιγάρα στο έδαφος, όπως πχ. «Syriana).
Αλλά πρώτα κάποια απλά μαθηματικά.
ℹ️ Η Βενετία έχει έκταση 414,6km² ενώ το υπόψη κτήριο (μήκους 270m & πλάτους 240m) μόνο 64.800m² δηλ 6,48 km² (δηλ. 1/64=[μόνο]~1,56%).ℹ️ Όλο μαζί το «παλάτι» (12 όροφοι +8 υπόγεια) έχει επιφάνεια 359.0006m² (=35,96km²) δηλ ΜΟ 1,798km²
Επί τον τύπον των ήλωνℹ️ Για να κάνουμε μια σύγκριση η δική μας Βουλή (περίγραμμα χωρίς το μνημείο του άγνωστου στρατιώτη) είναι ~60mΧ85m=5100m² δηλ 12,7 φορές μικρότερο (ή 2,84 από τον ΜΟ)
Ταξιδέψτε στη Ρουμανία!
Το καλύτερο απ’ όλα για να πάρετε μια εικόνα από τη χώρα, -ειδικά σήμερα και από το πραγματικό «παλάτι των Τσαουσέσκου» αλλά και -κυρίως, γιατί αυτό πρέπει να είναι το ζητούμενο, από τη ζωή της λαϊκής οικογένειας
Βέβαια η εικόνα έχει να κάνει με την ικανότητα και τη θέληση, να ψάξεις κάτι παραπάνω απ’ τους τυφλοσούρτες των πάλαι ποτέ «μπλε» οδηγών κλπ σύγχρονων, στοιχειωδώς με τον τρόπο που ο Paul Bowles στο βιβλίο «Sheltering Sky» –«Ο προστάτης ουρανός» (πάνω στο οποίο βασίστηκε η ταινία του Μπερτολούτσι «Τσάι στη Σαχάρα), προσπαθεί να διαχωρίσει τις έννοιες τουρίστας – ταξιδιώτης.
To Boυκουρέστι έτσι κι αλλιώς συναρπάζει με το ετερόκλητο μείγμα αρχιτεκτονικών όγκων τεσσάρων και παραπάνω αιώνων, με την αίσθηση της υδάτινης παρουσίας (ποτάμια Ντιμπόβιτσα και Γκαλαντίνα), τα δάση, τις λίμνες, τα 29διάσπαρτα πάρκα και τους πανέμορφους κήπους, τα μουσεία, τους ναούς και τα εκκλησάκια, με πληθώρα μικροσκοπικών μουσικών σκηνών, με ψαγμένα μαγαζιά για φαγητό (καπνιστό χοιρινό, mititei, σούπες, zacusca, mamaliga, magiun, μπύρα στην Caru’ cu bere) κτλ.
Συναρπάζει με όλα!Από την άποψη αυτή το υπερθέαμα στο Παλάτι της Βουλής μπαίνει σε δεύτερη μοίρα -αλλά να το επισκεφτείτε (ξενάγηση με οδηγό), μπείτε στο υπόγειο, ρίξτε και μια ματιά στα γύρω από ψηλά (κόστος min 7,50- max18,00€) -μη ξεχνώντας το Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (MNAC) και τις περιοδικές εκθέσεις που γίνονται στο εσωτερικό του.
Και μια που το έφερε η κουβέντα -έχουμε τη γνώμη πως, λόγω και του εξοργιστικού πλούτου που κρύβει στο εσωτερικό του αποτέλεσε έργο άκρως δυσανάλογο με το μέγεθος της χώρας.
Όσο για την αρχιτεκτονική του -παρά τα όσα υποστηρίζονται (περί νεοκλασικού ρυθμού κλπ) διακρίνεται μόνο για τον γιγαντισμό και τίποτε περισσότερο.▪️ Υπάρχει -στον αντίποδα, το φημισμένο Athenaeum (το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα της νεοκλασικής κομψότητας) που χτίστηκε το 1886-88 που στεγάζει τη φημισμένη Φιλαρμονική Ορχήστρα Γκεόργκε Ενέσκου και στα φουαγιέ του οι κάθε λογής μουσικές και φεστιβάλ δίνουν και παίρνουν. Ο περίτεχνα διακοσμημένα τρούλος του αποτελεί το τεχνικό μυστικό της εξαιρετικής του ακουστικής
▪️ Το πάρκο Herăstrău, με την ομώνυμη λίμνη στο μεγαλύτερο μέρος του είναι για γερούς περιπατητές (υπάρχει πάντα και το ποδήλατο, όταν το επιτρέπει ο καιρός). Στο εσωτερικό του θα βρείτε «το νησάκι με τα τριαντάφυλλα», το υπαίθριο μουσείο Muzeul Satului και πολλά εστιατόρια. Πολύ πράσινο οι Βοτανικοί Κήποι (με ~10.000 είδη φυτών) και το Parcul Carol, καθώς επίσης οι (παλαιότεροι -19ος αιώνας) δημόσιοι κήποι στο Cișmigiu, με όμορφη λίμνη για βαρκάδα (το χειμώνα παγώνει και είναι κατάλληλη για πατινάζ) και το αναγεννησιακό παλάτι – κομψοτέχνημα Crețulescu.
▪️ Απέναντι απ’ το Herăstrău, βλέπουμε την Arcul de Triumf, το γρανιτένιο νεοκλασικό μνημείο- αντίγραφο της Αψίδας Θριάμβου του Παρισιού (αλλά εδώ συνήθως η πρόσβαση προς τα πάνω είναι κλειστή)
▪️ Σε ρυθμό «Brâncovenesc» ο Μητροπολιτικός Ναός του 1658 στο λόφο Dealul Mitropoliei, με μοναδικές βυζαντινού στυλ τοιχογραφίες και εικονοστάσια στο εσωτερικό του είναι μοναδικά. Ο πύργος από κόκκινο τούβλο χτίστηκε το 1698, δίπλα το νεοκλασικό Palatul Patriarhiei, (κλειστό για το κοινό)
▪️ Και ακόμη η Piața Unirii (μια από τις κεντρικές πλατείες), η πολύβουη τη νύχτα Piaţa Universităţii, η λεωφόρος Bulevardul Unirii (όπως τα Ηλύσια Πεδία του Παρισιού), η Curtea Veche (Παλιό Πριγκιπικό Δικαστήριο) το παλιό καραβάν σαράι -Manuc’s Inn, το Lipscani, τα δρομάκια της παλιάς πόλης, το βιβλιοπωλείο Cărturești Carusel, η ιστορική στοά Pasajul Macca-Vilacrosse, η Calea Victoriei με το Εθνικό Μουσείο της Ιστορίας της Ρουμανίας, το Εθνικό Μουσείο Τέχνης και το Εθνικό Μουσείο Contronceni (στα πρώην Βασιλικά Ανάκτορα), το Μουσείο Συλλογών Τέχνης και το Μουσείο Γκεόργκε Ενέσκου στο Cantacuzino, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Grigore Antipa, το μουσείο τέχνης Frederic & Cecilia Cuțescu-Storck και το 42μετρο Foișorul de Foc (Πύργος της Φωτιάς πρ. παρατηρητήριο των πυροσβεστών) -μέχρι και μουσείο Κιτς υπάρχει
▪️ Αλλά και έξω από το Βουκουρέστι υπάρχουν 10άδες προορισμοί για όλα τα γούστα. Μεταξύ αυτών το μοναδικό διεθνώς διάσημο θέρετρο Poiana Brasov με διαδρομές σκι, σε διάφορα επίπεδα δυσκολίας, πίστες slalom, γιγαντιαίας κατάβασης, σχολή σκι κλπ. όλα με πολύ χαμηλές τιμές. Είναι και κοντά στο κάστρο του Κόμη Δράκουλα στην Τρανσυλβανία
Με τον τίτλο «Δολοφονία τα Χριστούγεννα του 1989» ο Δυτικογερμανός βετεράνος του εργατικού κινήματος Ρολφ Βελάι αναφέρεται στην ανατροπή και εκτέλεση του ζεύγους Τσαουσέσκου
Το άρθρο του δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Οφενζιφ» [«2μηνιαίο περιοδικό σοσιαλιστικού περιεχομένου»] της Οργάνωσης του ΚΟΔΗΣΟ του Αννόβερου στο τεύχος Γενάρης-Φλεβάρης 2000.
Το κείμενο, με μικρές συντομεύσεις, έχει ως εξής:
…
Στις 25-Δεκ-1989 η Έλενα και ο Νικολάι Τσαουσέσκου εκτελέστηκαν από ένα απόσπασμα στο στρατώνα του Ταργκοβίστε, βόρεια του Βουκουρεστίου. Πέθαναν όρθιοι σαν κομμουνιστές- στο δρόμο για την εκτέλεση τραγουδούσαν τη «Διεθνή». Ετσι ανέφερε ο επικεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος αυτές τις μέρες σε εκπομπή του (γερμανικού ραδιοσταθμού) «Ντόιτσλαντ Φουνκ», αφιερωμένη στα γεγονότα εκείνα.
«Θέλουμε να πεθάνουμε μαζί, δε ζητάμε χάρη», δήλωσε η Ελενα Τσαουσέσκου, σύμφωνα με τα λόγια ενός λοχαγού που δημοσίευσε η FAZ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) στις 27.12.1989.
Με τις ανταποκρίσεις για την αντεπαναστατική ανατροπή στη σοσιαλιστική Λαϊκή Δημοκρατία της Ρουμανίας το Δεκέμβρη του ’89 πλημμύρισε την παγκόσμια κοινή γνώμη μια αληθινή μάχη λασπολογίας με αιμοσταγείς ειδήσεις τρόμου.
Η αρχή έγινε με τις ψεύτικες εικόνες της TV, για το νεκροταφείο στην Τιμισοάρα. Έδειξαν πτώματα ατροφικών ανθρώπων, που οι σεναριογράφοι του τρόμου τα είχαν ξεθάψει από νεκροταφείο, είχαν τοποθετήσει ένα νεκρό μωρό στην ανοιγμένη κοιλιά μας γυναίκας-δήθεν θύμα του χωρίς προηγούμενο σαδισμού της «σεκιουριτάτε», της ρουμανικής ασφάλειας.
Αυτό ήταν η αρχή, ώστε όταν στο Βουκουρέστι λίγο πριν τα Χριστούγεννα έγιναν ταραχές και στις 22 Δεκέμβρη ακολούθησε η έφοδος στο Προεδρικό Μέγαρο, οι εκεί αντιπρόσωποι των διεθνών ΜΜΕ πέρασαν σε μια αληθινή υστερία με αιματόβρεχτες ειδήσεις, που συναγωνιζόταν η μία την άλλη. Ετσι διάβαζε κανείς στη «σοβαρή» FAZ στις 27. 12.1989 στην 1η σελίδα:
«Οι μάχες λέγεται πως στοίχισαν 70.000 ως 80.000 ανθρώπινες ζωές».
Στα τέλη του Γενάρη ο τότε υπουργός Εσωτερικών της Ρουμανίας μείωσε τον πιθανολογούμενο αριθμό των νεκρών σε 10.000 και την Άνοιξη αναγγέλθηκε επίσημα ο αριθμός των περίπου 700 νεκρών. Τώρα, στις 24.12.1999 η FAZ αναγγέλλει ότι ο ανώτατος εισαγγελέας του στρατού, ταξίαρχος Βοινέα, τερματίζοντας τις ανακρίσεις των τότε γεγονότων καταλήγει στο συμπέρασμα ότι συνολικά σκοτώθηκαν 1.104 άνθρωποι.
Στο σημείο αυτό ο Ρ.Β. υπογραμμίζει ότι η τεράστια διαφορά του αριθμού των θυμάτων μεταξύ 70.000-80.000 και 1.104 είχε το λόγο της. Επρεπε τότε να παρουσιαστούν ψεύτικα οι χιλιάδες νεκροί, ώστε να δικαιολογηθεί η πολιτική δίκη – σόου και η εκτέλεση. Επρεπε ο κόσμος να πιστέψει ότι γι’ αυτούς τους «αιμοβόρους» δεν υπήρχε άλλη λύση από την εκτέλεση.
Ο «Τσαουσέσκου, συνεχίζει ο συγγραφέας, είναι μία παραδειγματική περίπτωση για το πώς μανιπουλάρεται από τα ΜΜΕ η εικόνα ενός πολιτικού, σύμφωνα με τα κριτήρια της πολιτικής καιροσκοπίας.
Οταν το 1968 η Ρουμανία δεν πήρε μέρος στην επέμβαση των στρατών του Συμφώνου της Βαρσοβίας στην Τσεχοσλοβακία, ο Τσαουσέσκου ήταν για τη Δύση μέσα σε μια νύχτα ένα πολύ καλό παιδί, το καλύτερο μέσα στο κακό ανατολικό μπλοκ. Όταν η Ρουμανία το 1984 δεν αρνήθηκε να μετάσχει στην Ολυμπιάδα του Λος Αντζελες -όπως έκαναν οι άλλες σοσιαλιστικές χώρες της Ευρώπης- ο Τσαουσέσκου υμνήθηκε σε όλους τους τόνους για την “ανυπακοή του απέναντι στη Μόσχα”- τότε δε γινόταν λόγος, όπως αργότερα, για “κυριαρχία τρόμου της Σεκιουριτάτε”.
Αυτά άλλαξαν όταν μετά την άνοδο στην εξουσία του Γκορμπατσόφ, ο Τσαουσέσκου άφησε να διαφανεί αποστασιοποίηση από την πορεία του (του Γκορμπατσόφ) της συνθηκολόγησης μπροστά στη Δύση. Στα γρήγορα ο Τσαουσέσκου μετατράπηκε στην κατευθυνόμενη από τα μίντια δυτική κοινή γνώμη σε «δράκουλα» του ρουμανικού λαού- με αντίστοιχη δαιμονοποίηση της γυναίκας του Έλενας.
(Ακολουθεί από τον συγγραφέα σύντομη αναφορά στην ανάληψη πιστώσεων της Ρουμανίας από τη Δύση, αλλά και η απότομη στροφή της ολοκληρωτικής εξόφλησής τους, όταν ο Τσαουσέσκου είδε τον κίνδυνο της εξάρτησης από τους δανειοδότες).
«Το 1989 η Ρουμανία ήταν η μόνη σοσιαλιστική χώρα- ας αφήσουμε κατά μέρος την Αλβανία- που δεν είχε χρέη στη Δύση!». Και μόνο αυτό- ότι ο ρουμανικός λαός κάτω από μεγάλες θυσίες έγινε ανεξάρτητος από τον ιμπεριαλισμό- αυτό ήταν το έγκλημα, του Τσαουσέσκου, γι’ αυτό έπρεπε να τιμωρηθεί, γι’ αυτό εκτελέστηκε!
Η κυριαρχία τρόμου της ΣΕΚΙΟΥΡΙΤΑΤΕ- τίποτα άλλο από προϊόν φαντασίας των ανθρώπων των μίντια, που θα μπορούσαν το ίδιο καλά να γράψουν σενάρια για φιλμ τρόμου του Χόλιγουντ, δημιουργήθηκε και καλλιεργήθηκε σε συνεργασία με πράκτορες των δυτικών μυστικών υπηρεσιών και ντόπιων αντεπαναστατών.
Η πραγματικότητα; Για παράδειγμα η «Διεθνής Αμνηστία» στην έκθεσή της του 1989 για τη Ρουμανία αναφέρει ότι υπήρχαν Είκοσι εφτά (27) μη βίαιοι πολιτικοί κρατούμενοι και ότι ένας πολιτικός κρατούμενος αναφέρεται ότι πέθανε από κακομεταχείριση. Τίποτα περισσότερο δεν αναφέρει η «Διεθνής Αμνηστία» για την «Κυριαρχία του τρόμου της Σεκιουριτάτε».
Και τώρα ο αριθμός των 1.104 νεκρών κατά τα γεγονότα του τέλους του 1989. Περνάνε όλοι στο λογαριασμό του Τσαουσέσκου;
Η «Φραγκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ» γράφει στις 24.12.1999 σε μια ανασκόπηση με τίτλο: «Το αίνιγμα της δεύτερης διαταγής πυρός» ανάμεσα σε άλλα:«Το τι όμως συνέβη στις αξιομνημόνευτες ημέρες από τις 16 ως τις 26 Δεκέμβρη στη Ρουμανία, ακόμα και μετά από δέκα χρόνια δεν έχει διαλευκανθεί ολοκληρωτικά. Πιθανώς μερικά αινίγματα δε λύνονται ποτέ». Αυτό εύκολα το αντιλαμβάνεται κανείς, πριν από όλα για το λόγο ότι πιθανά ορισμένοι υποκινητές στη Δύση και ίσως και στη Μόσχα να μην έχουν το ελάχιστο ενδιαφέρον γι’ αυτό!
Αλλά ας συνεχίσουμε για τους 1.104 νεκρούς. Η FAZ γράφει: «Αποφασιστικό είναι ότι οι 942 απ’ αυτούς σκοτώθηκαν μετά τις 22 Δεκέμβρη – δηλαδή όταν ο Τσαουσέσκου είχε αποπειραθεί να διαφύγει με το ελικόπτερο από τη στέγη του οικήματος της Κεντρικής Επιτροπής και την ίδια μέρα πιάστηκε από το στρατό. Από το βράδυ της 22 Δεκέμβρη ως την εκτέλεση των Τσαουσέσκου στις 25 Δεκέμβρη το ζεύγος ήταν κρατούμενοι του στρατού στο στρατώνα βόρεια του Βουκουρεστίου, όπου μετά τη δίκη σκοπιμότητας εκτελέστηκε την πρώτη μέρα των Χριστουγέννων. Σήμερα θεωρείται βέβαιο ότι η θανατική καταδίκη εκδόθηκε ήδη ανεπίσημα στις 22 Δεκέμβρη από τους στρατηγούς και τους πρωταγωνιστές του «Μετώπου Εθνικής Σωτηρίας» γύρω από τον Ιλιέσκου.
Ο αρθρογράφος της Φραγκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ περιγράφει κατόπιν ότι με τις ειδήσεις για άνδρες της Σεκιουριτάτε που πυροβολούσαν από τις στέγες σπιτιών δημιουργήθηκαν συνθήκες εμφυλιοπολεμικές, και μόνο μετά τις 22 Δεκέμβρη έπεσαν θύματά τους 543 άνθρωποι.
Το άρθρο της εφημερίδας καταλήγει: «Ολα μιλάνε για το ότι το χάος των Χριστουγέννων, από το οποίο, μετά την εκτέλεση του Τσαουσέσκου αναδείχτηκαν ο κατοπινός Πρόεδρος Ιλιέσκου και η μεταβατική κυβέρνησή του στις δυνάμεις της “νέας τάξης πραγμάτων”, δημιουργήθηκε συνειδητά!»
Ποιον ωφελεί αυτό; Ισως διαφαίνεται από το γεγονός, με ποια ταχύτητα η (γερμανική) Ομοσπονδιακή κυβέρνηση μέσα στο δημιουργηθέν χάος προσανατολίστηκε με στοχοπροσήλωση, αναγνωρίζοντας τη νέα κυβέρνηση, όπως έγραψε η FAZ στις 27 Δεκέμβρη.
Ο Ρολφ Βελάι αντιγράφει από τη Φραγκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ και τα εξής: «Ο εισαγγελέας Βαϊνέα, που στη δίκη σκοπιμότητας των Τσαουσέσκου ήταν διορισμένος συνήγορός τους, μιλάει σήμερα για το “ψεύδος περί τρομοκρατών”.
Δεν υπήρξαν ούτε φονιάδες της Σεκιουριτάτε, ούτε τέτοιοι από αραβικά κράτη. Ως σήμερα δεν έχει διαλευκανθεί ποιος σε ποιους στρατιώτες έδωσε τη δεύτερη διαταγή πυρός. Ποιος, πότε έδωσε όπλα σε διαδηλωτές για να πολεμήσουν κατά των τρομοκρατών.
Σε κάθε περίπτωση εννέα από τους δέκα νεκρούς άφησαν τη ζωή τους όχι για την ελευθερία του ρουμανικού λαού, αλλά για τους κυρίους του σύντομου χάους γύρω από τα Χριστούγεννα του 1989 και της μετακομμουνιστικής τάξης πραγμάτων που κράτησε έξι χρόνια».
Σήμερα ο λαός πληρώνει το λογαριασμό για τη δολοφονία του Τσαουσέσκου.
Ποιον ωφελεί αυτό; Ισως διαφαίνεται από το γεγονός, με ποια ταχύτητα η (γερμανική) Ομοσπονδιακή κυβέρνηση μέσα στο δημιουργηθέν χάος προσανατολίστηκε με στοχοπροσήλωση, αναγνωρίζοντας τη νέα κυβέρνηση, όπως έγραψε η FAZ στις 27 Δεκέμβρη.
Ο Ρολφ Βελάι αντιγράφει από τη Φραγκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ και τα εξής: «Ο εισαγγελέας Βαϊνέα, που στη δίκη σκοπιμότητας των Τσαουσέσκου ήταν διορισμένος συνήγορός τους, μιλάει σήμερα για το “ψεύδος περί τρομοκρατών”.
Δεν υπήρξαν ούτε φονιάδες της Σεκιουριτάτε, ούτε τέτοιοι από αραβικά κράτη. Ως σήμερα δεν έχει διαλευκανθεί ποιος σε ποιους στρατιώτες έδωσε τη δεύτερη διαταγή πυρός. Ποιος, πότε έδωσε όπλα σε διαδηλωτές για να πολεμήσουν κατά των τρομοκρατών.
Σε κάθε περίπτωση εννέα από τους δέκα νεκρούς άφησαν τη ζωή τους όχι για την ελευθερία του ρουμανικού λαού, αλλά για τους κυρίους του σύντομου χάους γύρω από τα Χριστούγεννα του 1989 και της μετακομμουνιστικής τάξης πραγμάτων που κράτησε έξι χρόνια».
Σήμερα ο λαός πληρώνει το λογαριασμό για τη δολοφονία του Τσαουσέσκου.
Για την κατάσταση των ανθρώπων η FAZ γράφει απλά: «Πολλοί είναι φτωχοί σαν επαίτες, φτωχότεροι από πριν το 1989 – λίγοι έγιναν εντελώς ξεδιάντροπα πλούσιοι». Ανεξάρτητα από το πώς θα κριθούν αντικειμενικά μεμονωμένες απόψεις της πολιτικής του Τσαουσέσκου για την πραγματοποίηση του σοσιαλισμού… γεγονός είναι ότι η Έλενα και ο Νικόλαε Τσαουσέσκου και μπροστά στο σίγουρο θάνατο έμειναν πιστοί στην υπόθεσή τους- στην υπόθεσή μας… Αυτό τους κάνει να ξεχωρίζουν τιμητικά από μερικές ηγετικές φιγούρες του σοσιαλιστικού στρατοπέδου, που σύρθηκαν μπροστά στον ιμπεριαλισμό ή μάλιστα αυτομόλησαν στο στρατόπεδο του ταξικού εχθρού».
Τίτλοι τέλους
Οι «μέρες του 89» πέρασαν στην ιστορία -κατά μια έννοια σαν τις «μέρες του ’36» του Αγγελόπουλου (θυμίζουμε την τελευταία σκηνή «αποκατάστασης της τάξης» που κλείνει την ταινία).
Πολιτικά, τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο από αυτό που επιφύλαξαν οι ανατροπές σ’ όλους τους λαούς των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, με διεύρυνση στο έπακρο της κοινωνικής ανισότητας και της φτώχειας.
Στους 28 της ΕΕ, βρίσκεται
Οι «μέρες του 89» πέρασαν στην ιστορία -κατά μια έννοια σαν τις «μέρες του ’36» του Αγγελόπουλου (θυμίζουμε την τελευταία σκηνή «αποκατάστασης της τάξης» που κλείνει την ταινία).
Πολιτικά, τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο από αυτό που επιφύλαξαν οι ανατροπές σ’ όλους τους λαούς των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, με διεύρυνση στο έπακρο της κοινωνικής ανισότητας και της φτώχειας.
Στους 28 της ΕΕ, βρίσκεται
κυριολεκτικά στον πάτο σ’ ότι αφορά την ποιότητα ζωής (με μέτρηση των τιμών βασικών αγαθών και υπηρεσιών κάθε χώρας σε σχέση με το εισόδημα, χρησιμοποιώντας τη «μονάδα αγοραστικής δύναμης» [ΜΑΔ]).Η σύγκριση του κατά κεφαλή ΑΕΠ σε ΜΑΔ παρέχει μια εικόνα του βιοτικού επιπέδου σε όλη την ΕΕ.
Γιάννης Π - Ομάδα ¡H.lV.S! Απ το Ατεχνως
Επιμέλεια - Παρουσίαση εδώ: Viva La Revolucion
