#ΓΙΩΡΓΟΣ_ΠΕΡΡΟΣ 👉 Αγωνιστική απάντηση στο νέο Αντεργατικό «έκτρωμα»

Οι τρόποι που σκαρφίζεται η κυβέρνηση, που αποτελεί το πολιτικό προσωπικό των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, για να αυξήσει τον βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων, δεν είναι πλέον ούτε ευφάνταστοι ούτε πρωτόγνωροι.

Μετά τις συνεχείς επιθέσεις σε 5ήμερο και 8ωρο την περασμένη δεκαετία, μετά τη 10ωρη εργασία χωρίς υπερωριακή αμοιβή που θεσπίστηκε με τον νόμο Χατζηδάκη, η κυβέρνηση φέρνει νέο εμβληματικό έκτρωμα που θα επιτρέπει δουλειά μέχρι και 16 ώρες τη μέρα, βαφτίζοντάς το και αυτό δικαίωμα, όπως άλλωστε και με τη δουλειά μέχρι τον τάφο. Βάζουν στόχο τον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας πάνω στον οποίο «χτίστηκαν» οι μισθοί, η Ασφάλιση, οι συντάξεις, τα επιδόματα ανεργίας κ.λπ.

Είναι αδιανόητο την εποχή που οι παραγωγικές δυνατότητες και η επιστήμη δίνουν τη δυνατότητα να μειωθεί ο ημερήσιος εργάσιμος χρόνος, οι εργαζόμενοι να τσακίζονται και να πεθαίνουν στη δουλειά, όπως ο μηχανικός της ΕΒΓΑ, μετά από αμέτρητα συνεχόμενα 12ωρα στην αμμωνία, ο εργάτης με διαγνωσμένη καρδιοπάθεια μέσα στο λιοπύρι, μετά το 8ωρο στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, οι δεκάδες διανομείς από τροχαία σε καύσωνες και χιονιάδες. Και αυτό το ονομάζουν δικαίωμα, επιλογή του εργαζόμενου. Δεν αποτελεί επιλογή κανενός εργαζόμενου να δουλεύει σε δυο και τρεις εργοδότες για να συμπληρώσει τον άθλιο μισθό που παίρνει και να τα φέρει βόλτα μπροστά στις αυξημένες ανάγκες που έχει ο ίδιος και η οικογένειά του. Το ΚΚΕ είχε προειδοποιήσει ότι οι παρεμβάσεις που έγιναν στον χρόνο εργασίας δεν θα έχουν τελειωμό, γιατί κριτήριο γι' αυτές είναι το καπιταλιστικό κέρδος.

Δικαίωμα δεν είναι να σακατεύεσαι για το κέρδος του εργοδότη, αλλά να δουλεύεις λιγότερες ώρες με αξιοπρεπές εισόδημα, αντί να επιβιώνεις σε μία χαμοζωή. Δικαίωμα δεν είναι η απεργοσπασία, αλλά η δυνατότητα να παλέψεις οργανωμένα για να βελτιώσεις τους όρους και τις συνθήκες δουλειάς. Χρειάζεται οι εργαζόμενοι να χαρακτηρίσουν εχθρό τους όχι μόνο αυτή την κυβέρνηση, αλλά κι όσους αναμασούν τις «Οδηγίες της ΕΕ» και τα περί «ευρωπαϊκού κεκτημένου» και έτσι, όχι μόνο υπερασπίζονται ή δίνουν ανοχή στον νόμο Γεωργιάδη, αλλά τελικά ομολογούν την πιο βαθιά σήψη και χρεοκοπία του βάρβαρου αυτού συστήματος. Γιατί όλες μα όλες οι ευρωπαϊκές Οδηγίες και αποφάσεις έχουν επιβάλει τα εξαντλητικά ωράρια, την υπερεργασία ήλιο με ήλιο, την κατάργηση της σταθερής δουλειάς, το κυνήγι της επιβίωσης κυριολεκτικά μέχρι τον θάνατο.

Δεν είναι ούτε τυχαίο ούτε άσχετο ότι από όλες τις χώρες της ΕΕ, η Ελλάδα είχε πέρυσι το υψηλότερο ποσοστό εργαζομένων με υπερωρίες (12,6%) και είναι «πρωταθλήτρια» στους εργαζόμενους με πάνω από 49 ώρες εργασίας τη βδομάδα, με στοιχεία της Eurostat. Δεν χρειάζεται καμία ανοχή λοιπόν και καμία αναμονή, κανένας εφησυχασμός, όπως κάνει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που εξωραΐζει την Ευρωπαϊκή Ενωση των μονοπωλίων και τις ευρωπαϊκές Οδηγίες, ότι τάχα είναι προς το συμφέρον των εργατών. Το ίδιο έκανε και με τον νόμο Χατζηδάκη.

Ο,τι μέχρι σήμερα έμοιαζε παράνομο λόγω των ελάχιστων προστατευτικών προβλέψεων που είχαν κρατήσει οι εργαζόμενοι με τον σκληρό τους αγώνα και έχοντας στο πλευρό τους το Κόμμα τους, το ΚΚΕ, την τελευταία δεκαετία έρχονται σαν τους κλέφτες να το θεσμοθετήσουν.

Ταυτόχρονα, ομολογούν τον φόβο τους για το οργανωμένο εργατικό κίνημα, τις μαζικές κινητοποιήσεις, για αυτό και χρησιμοποιούν την καταστολή με φυλακίσεις και εξοντωτικά πρόστιμα απέναντι σε απεργούς. Για αυτό και αξιοποιούν τα φερέφωνά τους, τους ρουφιάνους τους, στις επιχειρήσεις. Οι εργαζόμενοι δεν πτοούνται όμως από όλα αυτά. Εχουν και πείρα και γνώση, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές. Είναι βέβαιο πως θα ακολουθήσει και ο σημερινός υπουργός τον δρόμο των προκατόχων του, όπως έγινε με τον Λάσκαρη, τον Κατρούγκαλο και πολλούς άλλους.

Η εργατική τάξη θα τον κατατάξει εκεί που του αξίζει, όπως και τα κόμματα που θα ψηφίσουν αυτό το αίσχος. Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες έχουν αποδείξει ότι μπορούν με την οργάνωση και τον αγώνα τους να ακυρώσουν άλλο ένα αντεργατικό «έκτρωμα». Και αντί να δουλεύουν ατέλειωτα δεκαεξάωρα, να επιβάλουν υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με πραγματικές αυξήσεις, με μείωση των ωρών εργασίας και σύγχρονα δικαιώματα σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς.

(Αναδημοσιεύεται από την εφημερίδα «ΠΑΡΟΝ»)

* Ο Γιώργος Πέρρος, είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και της Γραμματείας του ΠΑΜΕ

Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΕΡΑΣΟΥΝΛΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑ

 

«Κι αν είναι ο λάκκος σου πολύ βαθύς, χρέος με τα χέρια σου να σηκωθείς...» Κώστας Βάρναλης

Διαρροές, δηλώσεις και δημοσιεύσεις βλέπουν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες για την αλλαγή στο συνδικαλιστικό νόμο 1264/82 από τη σημερινή κυβέρνηση.

Κι αυτό στο όνομα του εκσυγχρονισμού και της εύρυθμης λειτουργίας της παραγωγής και των "δικαιωμάτων" των εργαζόμενων. Φυσικά δεν περιμένουμε ντροπή από τους ιθύνοντες γι' αυτή την απάτη. Υπηρετικό προσωπικό της μεγαλοεργοδοσίας είναι, τα αφεντικά τους υπηρετούν και σα συνειδητή πρωτοπορία του κεφαλαίου, κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους στο ρόλο του συλλογικού καπιταλιστή που έχουν αναλάβει. Η δημοκρατία τους είναι η ασυδοσία των εργοδοτών και το ξεζούμισμα των εργαζομένων. Ο λαός -για τους κρατούντες- είναι για να διαλέγει κάθε 4 περίπου χρόνια ποιος θα τον τσαλαπατά και θα τον προσφέρει γονατισμένο στις ορέξεις και απαιτήσεις των κεφαλαιοκρατών. Αυτή είναι η αστική δημοκρατία. Δημοκρατία για μια ασήμαντη μειοψηφία και δικτατορία σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων και του λαού. Δεν φτάνουν οι μισθοί πείνας και τα ημερομίσθια των 600 ευρώ το μήνα που καθιερώθηκαν χρόνια τώρα. Δεν φτάνουν οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι που ζουν στην αθλιότητα, τώρα τους προσφέρουν οι ανέντροποι και αδίσταχτοι δώρο στους εργοδότες σκλάβους με 200 ευρώ το μήνα.

Η κρίση και η πανδημία είναι η ευκαιρία για ικανοποίηση της ακόρεστης δίψας του κεφαλαίου για νέα υπερκέρδη και προνόμια. Βαφτίζουν εκσυγχρονισμό την κατάργηση της προστασίας της συνδικαλιστικής δράσης και της δράσης στους τόπους δουλειάς. Βαφτίζουν δημοκρατία το φακέλωμα των εργαζομένων και τη γνωστοποίηση της δραστηριότητάς τους στους εργοδότες με το ηλεκτρονικό σύστημα συμμετοχής και ψηφοφορίας στις διαδικασίες αρχαιρεσιών και απόφασης για κινητοποιήσεις, καθορίζουν 50%+1 των οικονομικά ενεργών μελών του σωματείου στην απόφαση για νόμιμη απεργία, όταν οι ίδιοι με χίλια ράμματα και τάματα εκλέγονται και κυβερνούν με το 20% - 25% των εχόντων δικαίωμα ψήφου και καυχιόνται για τη δημοκρατική εκλογή τους. Ακόμα και όταν κάτω από τις παραπάνω συνθήκες παρθεί μια απόφαση, αυτή μπορεί να ματαιωθεί είτε στα δικαστήρια με διάφορα προσχήματα, είτε να μειωθεί η αποτελεσματικότητά της με τα τερτίπια της αύξησης του προσωπικού ασφαλείας κ.ο.κ. που σκέφτονται.

Όλα αυτά και άλλα που προσπαθούν να «εκσυγχρονίσουν», σκοπό έχουν να βάλουν στο «γύψο» τις διεκδικήσεις των εργαζομένων και να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου για να εξασφαλίσουν λιγότερα δικαιώματα στους εργαζόμενους, πλούτη για το κεφάλαιο, την επιστροφή σε παλιές μαύρες εποχές. Αυτό επιβεβαιώνει και το γεγονός ότι όσο το κεφάλαιο γιγαντώνεται, τόσο σαπίζει και γίνεται επιθετικό και αδίστακτο. "Το κεφάλαιο είναι νεκρή εργασία που σα βρικόλακας ζει μόνο ρουφώντας το αίμα της ζωντανής εργασίας. Και όσο πιο πολύ ζει, τόσο πιο πολύ αίμα ρουφάει" (Κ. Μαρξ).

Αξιοποιώντας την πανδημία, ψηφίζουν ΠΝΠ καταργώντας την 8ωρη απασχόληση, την υπερωριακή προσαύξηση και αμοιβή, επιβάλλουν την ηλεκτρονική εργασία ξεθεώματος, νομιμοποιούν απολύσεις, διαλύουν εργασιακές σχέσεις και την ίδια ώρα εξασφαλίζουν καινούρια προνόμια με τη μείωση των εισφορών, της φορολόγησης της εργοδοσίας και της παραχώρησης εκατομμυρίων ευρώ με το τσουβάλι στο κεφάλαιο. Με τη φόρα που πήρε η σημερινή κυβέρνηση, θα τακτοποιήσει σύντομα τις εναπομείνασες (από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ) απαιτήσεις του ΣΕΒ (ΣΕΒ: Το 60% των αιτημάτων μας έλυσε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ).

Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνουν αυτά και άλλα σε βάρος της εργατικής τάξης και του λαού. Η ίδια η αστική τάξη με τους πολιτικούς της εκπροσώπους ήταν αυτή που έφερε το ιδιώνυμο τη δεκαετία '20, τους φασιστικούς νόμους της διχτατορίας του Μεταξά τη δεκαετία του '30, των 509 & 375 της δεκαετίας του '40, την 7χρονη χούντα, τον απεργοκτόνο νόμο 330/1976 του Λάσκαρη που πίστευε πως με τον νόμο αυτό θα ερχόταν "το τέλος της ταξικής πάλης", όπως δήλωνε, το άρθρο 4 το 1984, το 50%+1 πρόσφατα του ΣΥΡΙΖΑ. Η εργατική τάξη ήταν αυτή που με τους αγώνες, τις θυσίες, το αίμα της κατάφερνε πάντα να ανοίξει δρόμους. Με πισωγυρίσματα, ναι, αλλά πάντα και πιο ψηλά.

Τη δεκαετία του '60 ήταν που οι οικοδόμοι απέναντι σε αντεργατικούς νόμους και τρομοκρατία, με αγώνες, απεργίες, αιματηρές συγκρούσεις επέβαλαν την ένταξη ειδικοτήτων στα ΒΑΕ defacto 7ωρο και το Σάββατο 6ωρο και το δωροαδειόσημο. Ως τότε, οι οικοδόμοι δεν έπαιρναν δώρο, άδεια κ.τ.λ.

Σε συνθήκες "κατάργησης της ταξικής πάλης", επέβαλαν με τους αγώνες τους την πιλοτική εφαρμογή της άμεσης επικόλλησης ενσήμων, της ένταξης επιπλέον ειδικοτήτων στα ΒΑΕ.

Τη δεκαετία του '80 ήταν που οι οικοδόμοι απέναντι στην άρνηση και επίθεση της τότε κυβέρνησης επέβαλαν το νέο 7ωρο σε 5ήμερη πλέον βάση, μείωσαν το όριο συνταξιοδότησης στα 58 έτη, μετά από 37 24ωρες και 48ωρες μαζικές απεργίες, ολοκλήρωσαν την αύξηση του δωροαδειόσημου, νομοθετήθηκε το χειμερινό επίδομα κ.ά. Τη δεκαετία του '80 ήταν που αναπτύχθηκαν αγώνες στα μεγάλα έργα. Οι διεκδικήσεις και οι καταχτήσεις σε ημερομίσθια, συνθήκες εργασίας, εφαρμογή ωραρίου, συνδικαλιστικές ελευθερίες και δράση στους τόπους δουλειάς, μετά από σκληρές μάχες και συγκρούσεις με τις μεγάλες τεχνικές εταιρείες και τα τσιράκια τους. Αντίστοιχα το ίδιο έγινε και σε άλλους κλάδους εργαζομένων, τίποτα δεν μας χαρίστηκε. Για παράδειγμα, στο τέλος της δεκαετίας του '70 και αρχές τις δεκαετίας του '80 ήταν που στο γκέτο του Νιάρχου στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά μετά από σκληρές και αιματηρές συγκρούσεις έξω στην πύλη και σε συνέχεια μέσα στο χώρο των ναυπηγείων μπήκε δειλά - δειλά και κουτσουρεμένα η δημοκρατία και η συνδικαλιστική δράση στο χώρο. Σ' αυτές τις συγκρούσεις χτυπήθηκε και τραυματίστηκε ο βουλευτής του ΚΚΕ Κ. Κάππος και πολλοί άλλοι εργαζόμενοι, έχασε το μάτι του τότε από χτύπημα των ροπαλοφόρων του Νιάρχου ο εργάτης του ναυπηγείου Παναγιώτης. Ο συσχετισμός δυνάμεων και ο αγώνας ήταν που το '80 και '81 στο γκέτο της ΕΑΒ με καθολική συμμετοχή στην απεργία επέβαλαν την επαναπρόσληψη εκατοντάδων τρομοκρατικών απολύσεων, την ικανοποίηση αιτημάτων, συνδικαλιστικές ελευθερίες. Τι καθόριζε πάντα την πορεία και τα αποτελέσματα; Η μαζικοποίηση των συνδικάτων, η ενεργοποίηση των μελών, η ενότητα και ο αγώνας των εργαζομένων. Ο συσχετισμός δυνάμεων.

Τη μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν κυβέρνηση και εργοδοσία. Έτσι γινόταν πάντα από τη γέννηση της εργατικής τάξης μέχρι σήμερα. Αυτήν την περίοδο που το κίνημα βρίσκεται σε ύφεση και ο συσχετισμός υπέρ της εργοδοσίας, η πλουτοκρατία με τους πολιτικούς της υπηρέτες λύνει υπέρ της τους λογαριασμούς της με τους εργαζόμενους.

Αυτό θα συμβαίνει όσο η εργατική τάξη, ο λαός, να το πάρει απόφαση να αλλάξει τους συσχετισμούς και να πει το "ως εδώ, θα αναμετρηθούμε με το κεφάλαιο, θα αχρηστεύσουμε νόμους και θα επιβάλουμε το δίκιο μας". Έτσι γινόταν πάντα. Από μας εξαρτάται. Ο ταξικός αγώνας είναι σαν να κάνεις ποδήλατο, με το που σταματήσεις το πεντάλ, πέφτεις.

Για να γίνουν όμως ουσιαστικές και σταθερές βελτιώσεις στη ζωή των εργαζομένων, οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι η κοινωνία που ζούμε είναι ταξική και πρέπει να πάρουμε θέση, πρέπει να διαλέξουμε σε ποια πλευρά θα στοιχηθούμε. Να απαλλαγούμε από προλήψεις και αυταπάτες, "να μη βλέπουμε τον εαυτό μας σαν προσωρινά ατυχήσαντες εκατομμυριούχους, αλλά σαν καταπιεσμένο προλεταριάτο" (Τ. Στάινμπεκ), να μη βλέπουμε το κράτος και τους μηχανισμούς του σαν ουδέτερους, αλλά ταγμένους στην υπηρεσία της αστικής τάξης ("Το κράτος είναι η εκτελεστική επιτροπή της άρχουσας τάξης" Κ. Μαρξ). Το ίδιο και τα στηρίγματά της, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης("οι εφημερίδες είναι το μπουρδέλο της σκέψης" Ο. Μπαλζάκ, τότε δεν υπήρχε τηλεόραση ούτε κόμματα της εργατικής τάξης). Να θυμόμαστε πόσα ψέματα και συκοφαντίες ακούστηκαν από επίσημα χείλη εκπροσώπων του κεφαλαίου για τους αγώνες και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων.

Στην απεργία της "Goodyear" ανώτερο κυβερνητικό στέλεχος διαρρήγνυε τα ιμάτιά του όταν αυτή μετακόμισε στην Τουρκία για περισσότερα κέρδη, ισχυριζόμενο πως γι' αυτό ευθύνεται η απεργία, ο συνδικαλισμός και οι εργατικές διεκδικήσεις. Μετά από αυτήν την περίοδο, δεκάδες επιχειρήσεις μετακινήθηκαν στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και σε άλλες και καμάρωναν οι ίδιοι επικριτές για την αποκαλούμενη εξωστρέφεια, που θα φέρει τόσα καλά στην οικονομία της χώρας.

Χτες η ΠΙΤΣΟΣ (χωρίς απεργία), έφυγε για την Τουρκία, πετώντας στο δρόμο 250 εργαζόμενους. Ούτε κουβέντα για τους φίλους Γερμανούς επιχειρηματίες. Αυτός είναι ο καπιταλισμός. Κουβέντα δε βγάζουν οι ίδιοι για τις εν ψυχρώ ληστείες που πραγματοποιούν οι επιχειρηματίες σήμερα, όταν προσλαμβάνουν εργαζόμενους για 4ωρο, τους απασχολούν 8ωρο, τους ασφαλίζουν μερικώς και τους πληρώνουν μισό μεροκάματο. Κλείνουν τα μάτια και τα αυτιά στη μη καταβολή δώρου και όταν υποχρεώνονται να το χορηγήσουν, στέλνουν τους φουσκωτούς μπράβους τους συνοδεία στα ΑΤΜ ώστε να το εισπράξει ο εργαζόμενος και να τους τα δώσει πίσω. Γι' αυτά και άλλα εγκλήματα, τσιμουδιά. Αυτή είναι η ελευθερία και η δημοκρατία τους. Ασυδοσία για το κεφάλαιο, ληστεία και υποταγή για τους εργαζόμενους.

Άλλη μια φορά, πρέπει να το βάλουμε στο μυαλό και στην καρδιά μας: «Η κοινωνική ιστορία δεν είναι τίποτα άλλο παρά η πάλη των τάξεων» Κ. Μαρξ.

Γι' αυτό, βήμα το βήμα, αυτόν τον αγώνα να τον φτάσουμε ως το επίπεδο της ανάγκης.

Αυτόν τον αγώνα τρέμουν. Ναι, τον τρέμουν. Αλλιώς γιατί να ψηφίσουν νέους αντεργατικούς νόμους; Γιατί να θωρακίσουν κι άλλο το σύστημά τους; Ξέρουν πως θα έρθει η ώρα της αναμέτρησης. Αυτή η ώρα, βέβαια, δεν θα έρθει και θα πέσει σαν ώριμο φρούτο, «Πρέπει να κουνήσουμε και το δέντρο», όπως έλεγε ο Ε. Γκεβάρα.

Όχι στον εκσυγχρονισμό - πισωγύρισμα του συνδικαλιστικού νόμου.

Αγώνας, να μην περάσει.

Αγώνας για αχρήστευση των αντεργατικών - αντιλαϊκών νόμων.

Το δίκιο μας στους δρόμους θα κριθεί, κόντρα στον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό.

«Άιντε θύμα, άιντε ψώνιο, άιντε σύμβολο αιώνιο, αν ξυπνήσεις μονομιάς, θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς» Κ. Βάρναλης.

* Του Κυριάκου Κερασουνλή, πρώην προέδρου του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας

Ε.Κ.Ζ.:Αυτή η Tάξη δεν έχει ανάγκη από «σωτήρες», «ψεύτικους παραδείσους» και ελεύθερα ναρκωτικά.

Ε.Κ.Ζ. | «Σπάσε τις αλυσίδες της εκμετάλλευσης. Ζήσε ελεύθερος. Χωρίς ναρκωτικά»



Σήμερα γίνεται ακόμα πιο επιτακτική η ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια σε όλα τα Ναρκωτικά, να στηριχθεί η νεολαία, οι νέοι εργαζόμενοι, που ειδικά τους τελευταίους μήνες βλέπουν να ετοιμάζεται για αυτούς ένα μέλλον χωρίς δουλειά, χωρίς εισόδημα, χωρίς δικαιώματα, χωρίς φάρμακα στα νοσοκομεία ή μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, αλλά με «ελεύθερα ναρκωτικά».

Από την μια γινόμαστε μάρτυρες της όξυνσης της καταστολής, της απαγόρευσης των διαδηλώσεων, αλλά από την άλλη της προσπάθειας αστικών κομμάτων, μεγαλοεπιχειρηματιών και άλλων φορέων να προωθήσουν την λογική της «νομιμοποίησης» των ναρκωτικών.

Αφεντικά και κυβερνήσεις θέλουν τη νεολαία «ναρκωμένη». Χτίζουν ψεύτικους παραδείσους και αυταπάτες, ενώ τις στερούν το μέλλον και τα δικαιώματα. Γεμίζουν τις φτωχογειτονιες με ναρκωτικά, ενώ αδειάζουν τα σχολεία, τσακίζουν την πρόσβαση των νέων στον αθλητισμό και τον πολιτισμό. Μετατρέπουν τους νέους εργαζόμενους σε ρομπότ με ζωή λάστιχο, χωρίς δικαίωμα σε διακοπές, ξεκούραση, ελεύθερο χρόνο.

Τρανταχτό παράδειγμα ο θάνατος του «Αμερικάνικου» ονείρου του καπιταλισμού που αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά εφιάλτης δίχως τέλος για τους φτωχούς, τους μετανάστες, τους έγχρωμους. Μετά τις χιλιάδες των νεκρών της πανδημίας, το σύστημα της φτώχειας και της καταπίεσης πνίγει τον ίδιο του το λαό με 40 εκατομμύρια νέων ανέργων, ιδιωτικοποιημένα νοσοκομεία, απαγόρευση κυκλοφορίας, απαγόρευση διαμαρτυρίας, αλλά απελευθέρωση και επιβολή των ναρκωτικών.
Η «νομιμοποίηση» των λεγόμενων «μαλακών» ναρκωτικών παρουσιάζεται ως δήθεν προοδευτικό μέτρο τόσο για να περάσει στις συνειδήσεις της νεολαίας ως κάτι ακίνδυνο, ακόμη και ως θετικό, ενώ πρόκειται για μια τεράστια μπίζνα δισεκατομμυρίων με τραγικές συνέπειες στην αύξηση του φαινομένου της τοξικοεξάρτησης.

Χαρακτηριστικά
•Σε όλες τις χώρες που έχουν προχωρήσει σε μερική ή πλήρη νομιμοποίηση υπάρχει αύξηση της χρήσης και εξάρτησης -Πορτογαλία, Τσεχία, Γαλλία, Βέλγιο, Ελβετία, Ισπανία (INCB7 , 2015).
•Στην ΕΕ για τρίτη συνεχόμενη χρονιά αυξάνονται οι θάνατοι από υπερβολική δόση ηρωίνης παρά τις πολιτικές αποποινικοποίησης (ΟΗΕ, 2017).
•Στην Ευρώπη 17,1 εκατομμύρια μαθητές έχουν κάνει χρήση κάνναβης (ΟΗΕ, 2017).
•Την ώρα που τα σχολεία ήταν κλειστά στις ΗΠΑ η κάνναβη θεωρήθηκε «είδος πρώτης ανάγκης» και τα cannabisshops παρέμειναν ανοιχτά όλο το διάστημα της καραντίνας!

Οι νέοι εργαζόμενοι βιώνουν έναν καθημερινό βομβαρδισμό απογοήτευσης, μοιρολατρίας, ατομικισμού και αδιεξόδου. Ένα ανθρωποφάγο λαιφστάιλ, που καλλιεργεί τον ανταγωνισμό, την απομόνωση και τους «ψεύτικους παραδείσους» ως δήθεν απάντηση στην parttime δουλειά-ζωή, την ανεργία και την φτώχεια.

Αυτή η νεολαία είναι όμως η ελπίδα του αύριο. Ο πρωταγωνιστής της ζωής, η νέα βάρδια της εργατικής τάξης, οι ήρωες του μέλλοντος.
Είναι η νεολαία που κατεβαίνει στους δρόμους ενάντια στα αντιεκπαιδευτικά μέτρα των κυβερνήσεων διεκδικώντας Δημόσια-Δωρεάν Παιδεία.Είναι τα παιδιά των χαλυβουργών, των απεργών της ΛΑΡΚΟ, των ναυτεργατών. Είναι οι σερβιτόροι, οι μάγειρες και εργαζόμενοι στον τουρισμό, οι εργαζόμενοι στο εμπόριο, οι πρακτικάριοι, οι σπουδαστές που δουλεύουν 24ώρα για ένα ξεροκόμματο και συνεχίζουν να αγωνίζονται, να διεκδικούν, να σηκώνουν κεφάλι.

Είναι η γενιά που μπήκε στην πρώτη γραμμή ενάντια στην πανδημία, με την επιστήμη της και τον ανθρωπισμό της, οι γιατροί και οι νοσοκόμοι που δεν δέχονται την παράδοση της υγείας στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Αυτή η Tάξη δεν έχει ανάγκη από «σωτήρες», «ψεύτικους παραδείσους» και ελεύθερα ναρκωτικά.

Έχει τις αξίες της αλληλεγγύης, της συλλογικότητας και του αγώνα. Έχει την ιστορία, τις κατακτήσεις και τις παρακαταθήκες του εργατικού κινήματος. Είναι η τάξη που παράγει τον πλούτο, που κινεί τον κόσμο και βαδίζει προς μέλλον.

ΠΑΡΕ ΑΝΑΣΑ 

ΣΠΑΣΕ ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ

ΖΗΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ – ΧΩΡΙΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ

Από Ημέρα

Μνμ Αλληλεγγύης απ΄το ΕΚ Μασσαλίας για την Απεργία 18/2 στην Ελλάδα.

Ο Olivier Mateu, ΓΓ του ΕΚ Μασσαλίας της CGT, στέλνει το δικό του μήνυμα αλληλεγγύης στο ΠΑΜΕ και την εργατική τάξη της Ελλάδας, εν όψει της αυριανής απεργίας:

Αγαπητοί σύντροφοι του ΠΑΜΕ, εργαζόμενοι της Ελλάδας Σας στέλνουμε τον αδελφικό χαιρετισμό μας από το ΕΚ της CGT στην ευρύτερη περιοχή της Μασσαλίας.
Σας ευχόμαστε καλή επιτυχία στην απεργία σας και τη διαδήλωση στις 18 Φλεβάρη, για να υπερασπιστείτε την Κοινωνική Ασφάλιση, τα δικαιώματά σας.
Αυτή η επίθεση είναι παρόμοια με αυτή στη Γαλλία. Είμαστε από τις 5 Δεκέμβρη σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις για να υπερασπιστούμε το συνταξιοδοτικό μας σύστημα.

Είτε είναι εδώ, είτε είναι στην Ελλάδα, η πολιτική που αντιμετωπίζουμε είναι η ίδια, το αντίπαλο στρατόπεδο έχει τους ίδιους στόχους: να διαλύσει ό,τι σχετίζεται με την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών και μεταξύ των εργαζομένων και να ιδιωτικοποιήσει τα πάντα.
Σας βεβαιώνουμε με αποφασιστικό τρόπο ότι δε θα αφήσουμε να περάσει αυτή η επίθεση.
Είμαστε ενάντιοι σε πολιτικές επιλογές δεκαετιών που έχουν στόχο να μας κλέψουν τον πλούτο που παράγουμε, και εδώ και στην Ελλάδα, επιτίθενται στο δικαίωμά μας να έχουμε σύνταξη, να γεράσουμε αξιοπρεπώς.
Καμία απαισιοδοξία, καμία μοιρολατρία! Το μόνο που έχουμε να κάνουμε όλοι και όλες είναι να δεσμευτούμε μαζί στον αγώνα. Μπορούμε όλοι μαζί να κερδίσουμε, γιατί έχουμε το δίκιο με το μέρος μας, γιατί διεκδικούμε κοινωνική δικαιοσύνη.
Κουράγιο σε όλους. Όλοι μαζί θα τους διαλύσουμε. Ζήτω οι εργαζόμενοι που αγωνίζονται. Ζήτω η CGT. Ζήτω το ΠΑΜΕ. Ζήτω η ΠΣΟ (Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία). Τα λέμε σύντομα.

Αλίευση από Π.Α.ΜΕ και κατιούσα Παρουσίαση: Viva La Revolucion

ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ: ΚΑΤΙ ΚΑΛΟ ΞΑΝΑΓΕΝΝΙΕΤΑΙ, ΓΙΑ ΤΑΞΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ (vid) !!!

31ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΘΗΝΑΣ

Ουσιαστική συζήτηση και σημαντικές αποφάσεις για Συνδικάτα εργατών - όχι των εργοδοτών

Με μεγάλη πλειοψηφία εγκρίθηκαν οι προτάσεις της ΔΑΣ ενάντια στην εργοδοτική παρέμβαση και την προσπάθεια για μετατροπή του Συνεδρίου σε μια fast track εκλογική διαδικασία

Με μεγάλες πλειοψηφίες οι αντιπρόσωποι που συμμετείχαν στο Συνέδριο ενέκριναν τις προτάσεις της ΔΑΣ
Ενα πραγματικά εργατικό συνέδριο, με σημαντικές αποφάσεις για την οργάνωση της πάλης ενάντια στην αντιλαϊκή επίθεση και ενάντια στην απροκάλυπτη απευθείας παρέμβαση των εργοδοτών στα συνδικάτα, με μεταφορά πείρας από τους αγώνες και τις προσπάθειες οργάνωσης στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς, με ουσιαστική συζήτηση και αντιπαράθεση για τον ίδιο το ρόλο των συνδικάτων και τον προσανατολισμό του συνδικαλιστικού κινήματος, ήταν το 31ο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, της δεύτερης μεγαλύτερης συνδικαλιστικής οργάνωσης της χώρας, χάρη στις αποφασιστικές παρεμβάσεις της ΔΑΣ, των δυνάμεων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, οι οποίες εγκρίθηκαν από τη μεγάλη πλειοψηφία των αντιπροσώπων που συμμετείχαν στις εργασίες του το Σαββατοκύριακο.

Στο πλαίσιο αυτό, το Συνέδριο ανέτρεψε το σχεδιασμό των ηγεσιών του εργατοπατερισμού για μια εκλογική διαδικασία fast track και αποφάσισε τον αποκλεισμό «σωματείων» με απροκάλυπτη συμμετοχή των ίδιων των εργοδοτών και των μεγαλοστελεχών του.

Κατά τη διάρκεια των εργασιών του, οι αντιπρόσωποι της ΔΑΣ με τις παρεμβάσεις τους μετέφεραν πλούσια πείρα από τους κλάδους που τους εξέλεξαν, από τις μάχες για τις Συλλογικές Συμβάσεις, για την Κοινωνική Ασφάλιση, για μέτρα προστασίας της Υγείας και της Ασφάλειας στην Εργασία, ενάντια στις απολύσεις, στην απληρωσιά, στη δουλειά - «λάστιχο» κ.ο.κ

Λίγο πριν ολοκληρωθούν οι διαδικασίες του Συνεδρίου, την Κυριακή, υπερψηφίστηκαν μια σειρά από σημαντικά ψηφίσματα για τα εξής θέματα: 

Στήριξη του αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ. 

Επικύρωση της απόφασης του ΕΚΑ για την απεργία στις 18/2 και με το πλαίσιο πάλης της ΔΑΣ. 

Απόφαση ενάντια στην ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις στρατιωτικές βάσεις. 

Καταδίκη της ναζιστικής Χρυσής Αυγής και της εισαγγελικής πρότασης στη δίκη της ΧΑ. 

Ενάντια στο «πραγματικό» μητρώο για το ηλεκτρονικό φακέλωμα των συνδικάτων, που ξεκίνησε νομοθετικά η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζει η κυβέρνηση της ΝΔ.

Ανατράπηκαν από το Συνέδριο οι σχεδιασμοί της απερχόμενης πλειοψηφίας της διοίκησης

Η πλειοψηφία της απερχόμενης διοίκησης του ΕΚΑ (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΕΑΚ/ΣΥΡΙΖΑ), επιχειρώντας να αποφύγει με κάθε τρόπο την πραγματοποίηση συνεδρίου με τέτοιους όρους, είχε πάρει μέσω ΔΣ αποφάσεις με στόχο να το μετατρέψει σε μια γρήγορη εκλογική διαδικασία, χωρίς συζήτηση, χωρίς ουσιαστική αντιπαράθεση. Για το σκοπό αυτό επεδίωκε να «λήξουν» όλα από την πρώτη μέρα, μαζί με την εκλογή εφορευτικής επιτροπής.

Κόντρα σε αυτούς τους σχεδιασμούς, ωστόσο, κατά την έναρξη των εργασιών οι αντιπρόσωποι του Συνεδρίου ενέκριναν με μεγάλη πλειοψηφία την πρόταση της ΔΑΣ οι εκλογές για την εφορευτική επιτροπή να γίνουν τη δεύτερη μέρα του Συνεδρίου, ώστε να μη μετατραπεί αυτό εξαρχής σε μια εκλογική διαδικασία και οι σύνεδροι να μπορούν να συμμετέχουν χωρίς εμπόδια σε μια ουσιαστική συζήτηση.

Ακολούθως, στη διαδικασία νομιμοποίησης των αντιπροσώπων, με επίσης μεγάλη πλειοψηφία οι αντιπρόσωποι ενέκριναν τις προτάσεις της ΔΑΣ, αποφασίζοντας να αποκλείσουν από το Συνέδριο τους εργοδότες και τα «σωματεία» - μηχανισμούς τους, παίρνοντας αποφάσεις με μεγάλη σημασία συνολικότερα για το συνδικαλιστικό κίνημα.

Αποκαλύπτοντας για μια ακόμα φορά με χαρακτηριστικά στοιχεία την απροκάλυπτη συμμετοχή των ίδιων των εργοδοτών στα εν λόγω «σωματεία», οι εκπρόσωποι της ΔΑΣ υπογράμμισαν την ανάγκη στις διαδικασίες του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος να παίρνουν μέρος μόνο πραγματικά εργατικά σωματεία, ανεξάρτητα ποιοι συσχετισμοί επικρατούν σε αυτά, τονίζοντας ταυτόχρονα ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά «σωματεία» στα οποία συμμετέχουν εργοδότες και μεγαλοστελέχη τους, μηχανισμοί που είναι φάμπρικες των εργοδοτών για την παραγωγή αντιπροσώπων, που έχουν στόχο να ελέγξουν τους συσχετισμούς στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Στο πλαίσιο αυτό, με μεγάλη πλειοψηφία και με την ψήφο μάλιστα αρκετών αντιπροσώπων που είχαν εκλεγεί με ψηφοδέλτια των παρατάξεων που επιχείρησαν να νομιμοποιήσουν την εργοδοτική παρέμβαση, το Συνέδριο αποφάσισε να αποκλειστούν οι αντιπρόσωποι από τους εργοδοτικούς μηχανισμούς «Σύλλογος Υπαλλήλων Ασφαλιστικών Εταιρειών», «Ενωση Υπαλλήλων Εμπορίας Τροφίμων και Σούπερ Μάρκετ» και «Πανελλήνιος Σύλλογος Ιδιωτικών Υπαλλήλων».

Στρατηγικοί επενδυτές, «λαγοί» της ιδιωτικοποίησης των Ταμείων και... «Ενωμένοι Επιχειρηματίες»!

Μέσα από τη συζήτηση στο Συνέδριο για τις περιπτώσεις των παραπάνω «σωματείων», αναδείχθηκε το πώς η «εξέλιξη» του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού όλα τα προηγούμενα χρόνια έχει οδηγήσει από τη γραμμή της υποταγής των εργατικών συνδικάτων στα συμφέροντα του κεφαλαίου, από τη γραμμή του «κοινωνικού εταιρισμού» στη μετατροπή ολόκληρων συνδικαλιστικών οργανώσεων σε εργοδοτικές!

Η περίπτωση του «Συλλόγου Υπαλλήλων Ασφαλιστικών Εταιρειών» (ΣΥΑΕ) και η ίδια η τοποθέτηση του προέδρου του είναι αποκαλυπτικές. Ακόμα και ο τρόπος έκφρασής του... Αντί να πει «τόσα είναι τα μέλη του σωματείου», είπε... «έχω τόσους υπό την εποπτεία μου»! Και συνέχισε διαφημίζοντας το... «επενδυτικό πλάνο» του «σωματείου» που... εποπτεύει: «Εκμεταλλευτήκαμε ένα νόμο που είχε ψηφίσει ο Κουτρουμάνης και μετά τον συνέχισε ο Βρούτσης, που μας έδινε το δικαίωμα να πάρουμε το επικουρικό μας ταμείο (...) και να το ανεξαρτητοποποιήσουμε (...) Ο νόμος έλεγε ότι η πιο αντιπροσωπευτική συνδικαλιστική οργάνωση μπορεί να ανεξαρτητοποιήσει το ταμείο. Αυτοί ήμασταν εμείς. Τη διοίκηση του ταμείου βάσει του νόμου την έχουν οι συνδικαλιστές. Μέσα σε μία από τις επενδύσεις του ταμείου είναι ότι γίναμε στρατηγικοί επενδυτές στη Συνεταιριστική Τράπεζα Ηπείρου. Σώσαμε την τράπεζα από το να κλείσει!»

Με άλλα λόγια, ομολόγησε ότι η διοίκηση του «σωματείου» εφάρμοσε τους αντιασφαλιστικούς νόμους, στηρίζοντας την ιδιωτικοποίηση των επικουρικών ταμείων, και στη συνέχεια ότι οι ίδιοι οι συνδικαλιστές έγιναν μεγαλομέτοχοι τράπεζας, μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της!

Αποκαλυπτικές ήταν οι καταγγελίες του Νίκου Νιάνιου, εκλεγμένου αντιπροσώπου με τη ΔΑΣ και εργαζόμενου στον κλάδο. Η εργοδοτική παρέμβαση, σημείωσε, συνίσταται «πρώτον, στο γεγονός ότι τα κεντρικότερα συνδικαλιστικά στελέχη από ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ της πλειοψηφίας στον συγκεκριμένο κλάδο έχουν γίνει και οι ίδιοι εργοδότες. Δεύτερον, στη φυσική παρουσία καπιταλιστών μέσα στο σωματείο. Χαρακτηριστικά, ο πρόεδρος και ο γραμματέας της Ομοσπονδίας, που ήταν υποψήφιοι και εκλέχθηκαν αντιπρόσωποι για το συνέδριο του ΕΚΑ μέσω του ΣΥΑΕ, είναι αντίστοιχα αντιπρόεδρος και γραμματέας σε ΔΣ τράπεζας, της Συνεταιριστικής Τράπεζας Ηπείρου».

Ακόμα έφερε στοιχεία για διευθύνοντες συμβούλους, γενικούς διευθυντές, ιδιοκτήτες ασφαλιστικών εταιρειών, προέδρους Εμπορικών Επιμελητηρίων, που ψήφισαν στις εκλογές ή και ήταν υποψήφιοι. Αλλοι ως εργοδότες συμμετείχαν σε διαπραγματεύσεις για Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (!), άλλοι ήταν υποψήφιοι σε τοπικά Επιμελητήρια, στα Χανιά με το όνομα «Ενωμένοι Επιχειρηματίες», στα Γιάννενα με το όνομα «Κίνηση Επιχειρηματιών για την Ανάπτυξη».

Συνολικά, σημείωσε, «εντοπίσαμε 130, και όλοι αυτοί ήταν πάνω από τους εργαζόμενους την ώρα της ψηφοφορίας. Για τέτοιες εκλογές μιλάμε...».

Για αυτές τις καταγγελίες οι ηγεσίες των ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ), ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ έφτασαν να ισχυριστούν ότι δεν μπορεί να αποκλείεται «σωματείο» στο οποίο ψήφισαν ή είναι και αντιπρόσωποι πάνω από 100 εργοδότες, γιατί έτσι θα αποκλειστούν τάχα οι εργαζόμενοι του κλάδου!

Για να εισπράξουν βέβαια την απάντηση της ΔΑΣ πως και ένας μόνο εργοδότης να συμμετείχε, δεν μπορεί να μιλάμε για εργατικό σωματείο, όταν δηλαδή συμμετέχει αυτός που έχει την εξουσία πάνω στους εργαζόμενους, που υπογράφει σύμβαση, απολύει και προσλαμβάνει, που πάνω από το κεφάλι τους, πάνω από την κάλπη του «σωματείου», επηρεάζει το συσχετισμό που διαμορφώνεται.

https://youtu.be/EXdvLFWiCWs

Δεν βρέθηκε ούτε ένα μέλος ΔΣ να στηρίξει τον εργοδοτικό μηχανισμό στα σούπερ μάρκετ!

Αντίστοιχα, για το «σωματείο» - εργοδοτικό μηχανισμό με την ονομασία «Ενωση Υπαλλήλων Εμπορίας Τροφίμων και Σούπερ Μάρκετ» είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ σε αυτό ψήφισαν 6.000 εργαζόμενοι, με την ωμή παρέμβαση των εργοδοτών από τα σούπερ μάρκετ, δεν βρέθηκε ούτε ένας, όχι μόνο εργαζόμενος αλλά και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του, ούτε καν ο πρόεδρός του, να αντικρούσει τα αποκαλυπτικά στοιχεία! Την υποστήριξη του «σωματείου» ανέλαβαν ο διορισμένος πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων και ο απερχόμενος πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αθήνας...

Οι καταγγελίες για την απροκάλυπτη παρέμβαση των εργοδοτών σε αυτό το «σωματείο» είναι γνωστές και αμέτρητες. Ανώτατα διευθυντικά στελέχη των μεγάλων αλυσίδων σούπερ μάρκετ συμμετείχαν ως ψηφίσαντες και ως υποψήφιοι στις εκλογές, ενώ έστελναν με καταμερισμό και «νουθεσίες» εργαζόμενους για να τους ψηφίσουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά τις σχετικές καταγγελίες και αποκαλύψεις των ταξικών δυνάμεων, δεκάδες αντιπρόσωποι του εν λόγω μηχανισμού από τους 80 που είχαν εκλεγεί να πάρουν μέρος στο Συνέδριο του ΕΚΑ... δήλωσαν ξαφνικά σε ένα βράδυ μαζικά παραίτηση, μπας και «κουκουλώσουν» τις πιο εξόφθαλμες περιπτώσεις! Εξίσου χαρακτηριστικά, όπως καταγγέλθηκε, πριν από μερικά χρόνια μια εργαζόμενη απολύθηκε γιατί δεν δέχτηκε να συμμετέχει σε αυτό το «σωματείο» με υπόδειξη του διευθυντή της...

Για αυτό το μόρφωμα οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, έφτασαν να υποστηρίξουν ότι οι διευθυντές «όχι απλά δεν είναι εργοδότες, είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι»!

Οσο για τον «Πανελλήνιο Σύλλογο Ιδιωτικών Υπαλλήλων», που επίσης αποκλείστηκε από το Συνέδριο με μεγάλη πλειοψηφία, καταγγέλθηκε ότι είναι επίσης ένας μηχανισμός, πανελλαδικός, διακλαδικός, που μπορεί να εγγράψει οποιοδήποτε εργαζόμενο. Στις γραμμές του φιγουράρουν στελέχη του ΙΝΕ ΓΣΕΕ, που στις ιστοσελίδες της ΓΣΕΕ προβάλλονται όχι ως εργαζόμενοι αλλά ως οικονομολόγοι. Είναι ένα «σωματείο» - σφραγίδα, χωρίς δράση, χωρίς γραφεία, που ωστόσο εμφάνισε σχεδόν διπλασιασμό των αντιπροσώπων του από το προηγούμενο Συνέδριο, από 5 σε 9!

Απόλυτη πλειοψηφία της ΔΑΣ στην Εφορευτική Επιτροπή

Τις 3 από τις 5 έδρες της Εφορευτικής Επιτροπής κατέλαβε η ΔΑΣ στις εκλογές για την ανάδειξή της, που πραγματοποιήθηκαν τη δεύτερη μέρα του συνεδρίου.

Συγκεκριμένα, ψήφισαν 542 σύνεδροι και βρέθηκαν 4 άκυρα - λευκά ψηφοδέλτια.

Η ΔΑΣ πήρε 292 ψήφους και εξέλεξε 3 μέλη στην Εφορευτική Επιτροπή.

Η ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ) πήρε 134 ψήφους και εξέλεξε 1 μέλος. Η ΔΑΚΕ πήρε 62 ψήφους και εξέλεξε 1 μέλος. Η ΠΑΣΚΕ πήρε 50 ψήφους και δεν εξέλεξε κανέναν στην Εφορευτική Επιτροπή.

Ενα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα της απήχησης των θέσεων της ΔΑΣ ήταν ότι η πρότασή της για τον αποκλεισμό του μορφώματος «Εμπορίας Τροφίμων» υπερψηφίστηκε από τους υπερδιπλάσιους (335) συνέδρους σε σχέση με αυτούς που ψήφισαν κατά (145).

Αθλιες μεθοδεύσεις εργατοπατέρων

Στη διάρκεια του Συνεδρίου, εκ μέρους της ΔΑΣ ο Αλέκος Περράκης κατήγγειλε μία ακόμα προβοκατόρικη ενέργεια του επικεφαλής της ΔΑΚΕ στην ηγεσία της ΓΣΕΕ, Ν. Κιουτσούκη, για τον οποίο «μέσα από τις διαδικασίες του Συνεδρίου αποδείχθηκε ότι με μαϊμουδιά εξελέγη αντιπρόσωπος στη ΓΣΕΕ». Συγκεκριμένα καταγγέλθηκε ότι έβγαλε ένα προβοκατόρικο δημοσίευμα περί δήθεν μη σωστής ταυτοποίησης των αντιπροσώπων στο ΕΚΑ, ρίχνοντας μομφή σε όλες τις παρατάξεις του ΕΚΑ και στους υπαλλήλους του. Ετσι έκανε ρεζίλι ακόμα και τις δυνάμεις της ΔΑΚΕ στο ΕΚΑ, αφού όλες μαζί οι παρατάξεις συμμετείχαν και αποφάσισαν τη διαδικασία ταυτοποίησης. 

Την ίδια προβοκάτσια μάλιστα αναμάσησε χτες με ανακοίνωσή του - αφού βγήκε από τον λήθαργο... - και ο εργοδοτικός μηχανισμός της «Ενωσης Υπαλλήλων Εμπορίας Τροφίμων - Σούπερ Μάρκετ», η διοίκηση του οποίου βέβαια - όπως ήδη σημειώνεται παραπάνω - ούτε που εμφανίστηκε στο βήμα του συνεδρίου για να αντικρούσει τις αποκαλυπτικές καταγγελίες...

Επίσης, ο Παύλος Αλεξανδράκης, εκλεγμένος αντιπρόσωπος με την ΔΑΣ και πρόεδρος του Συνεδρίου, κατήγγειλε πως ΔΑΚΕ και ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ) προσπάθησαν να πάρουν τα αποσπάσματα των πρακτικών που αφορούν τις αποφάσεις του Συνεδρίου για αποκλεισμό των σωματείων των εργοδοτών, προκειμένου να καταθέσουν ασφαλιστικά μέτρα. Η προσπάθειά τους είναι παράνομη γιατί εκδηλώθηκε ενώ το Συνέδριο δεν είχε τελειώσει, δεν είχαν καθαρογραφεί και δεν είχαν υπογραφεί τα πρακτικά.

Τέλος, καταγγέλθηκε και η πλειοψηφία στη διοίκηση του ΕΚ Πύργου, στην οποία είναι πλειοψηφία η ΠΑΣΚΕ και η οποία αποδέχτηκε στο συνέδριο του ΕΚ Πύργου την παρουσία χρυσαυγιτών ως αντιπροσώπων σωματείου, διότι έτσι βγάζει έναν επιπλέον αντιπρόσωπο για το συνέδριο της ΓΣΕΕ (περισσότερα στο σχετικό θέμα).

Ζωντανή μετάδοση όλων των εργασιών από το ΠΑΜΕ

Στο πλαίσιο του καλέσματος που είχε απευθύνει η ΔΑΣ σε όλους τους εργαζόμενους της Αθήνας να παρακολουθήσουν το Συνέδριο του ΕΚΑ, το ΠΑΜΕ διασφάλισε τη ζωντανή μετάδοση όλων των εργασιών του μέσα από κανάλι του στο «YouTube».

Εδωσε έτσι τη δυνατότητα σε ακόμα περισσότερους εργαζόμενους να παρακολουθήσουν την ουσιαστική αντιπαράθεση που αναπτύχθηκε, να δουν ζωντανά τις παρεμβάσεις των εκλεγμένων αντιπροσώπων, να βγάλουν χρήσιμα συμπεράσματα, απαντώντας ταυτόχρονα με τον καλύτερο τρόπο και στις συκοφαντίες που εξαπέλυαν και εξαπολύουν οι ηγεσίες του εργατοπατερισμού περί «τραμπούκων του ΠΑΜΕ που διαλύουν τα συνέδρια».

Καταθέτουμε τη δύναμή μας στους αγώνες για τις σύγχρονες ανάγκες

Αποσπάσματα από την κεντρική ομιλία της ΔΑΣ    -Ο Ν. Μαυροκέφαλος έκανε την κεντρική ομιλία της ΔΑΣ στο Συνέδριο

«Ο αγώνας των εργατών στη ΛΑΡΚΟ πρέπει να έχει τη στήριξη όλης της εργατικής τάξης και του Συνεδρίου του ΕΚΑ. Πριν τρεις βδομάδες, εκατοντάδες εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ κατέβηκαν με τις οικογένειές τους στο κέντρο της Αθήνας, διεκδικώντας το αυτονόητο, το δικαίωμά τους στη δουλειά και τη ζωή. Κατέβηκαν επτά σωματεία στα οποία πλειοψηφούν δυνάμεις άλλες από τη ΔΑΣ. Πλειοψηφούν η ΠΑΣΚΕ, η ΔΑΚΕ... Ομως τους υποδέχθηκε ένα εργατικό - λαϊκό ποτάμι γιατί είχαν το δίκιο με το μέρος τους. Αυτήν τη μάχη της αλληλεγγύης εδώ στην Αθήνα την οργάνωσαν τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, χωρίς να ζητήσουμε κομματικές ταυτότητες και προσανατολισμούς. Και θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε με όλη μας την καρδιά και με όλες μας τις δυνάμεις όλους τους αγώνες που αναπτύσσονται σε κάθε χώρο δουλειάς που τα συνδικάτα με τους ίδιους τους εργαζόμενους μπροστά παλεύουν για τα δίκαια αιτήματά τους. Αυτά τα συνδικάτα, αυτούς τους αγώνες πρέπει να στηρίζει το ΕΚΑ».

Για το ρόλο της ηγεσίας της ΓΣΕΕ γενικότερα, αλλά και τη στάση της για τη στήριξη της αντιασφαλιστικής επίθεσης επεσήμανε: «Η ΓΣΕΕ, αυτή η ηγεσία που οι εργαζόμενοι ονομάζουν συνδικαλιστική μαφία, φέρνει μπράβους και ποινικούς στα συνέδρια για να επιβάλει με το ζόρι την παρουσία των εργοδοτών στα συνδικάτα. Και αφού απέτυχαν, τώρα ζητάνε να έρθουν τα ΜΑΤ, να γυρίσουμε στην εποχή του μεσοπόλεμου, όπου τα εργατικά συνέδρια γίνονταν υπό την απειλή των όπλων, των δυνάμεων καταστολής. Τους λέμε: "Δεν θα το επιτρέψουμε!". Και αν νομίζουν ότι θα βρουν τόπο ασφαλή να διεξάγουν τις αθλιότητές τους, τους προτείνουμε τη βάση της Σούδας, να τους φυλάνε οι ΝΑΤΟικοί. Αλλά τους λέμε: Και εκεί θα δούνε τους εργάτες μπροστά τους!

(...) Είναι αναληθές ότι η απόφαση που πήρε το ΕΚΑ για απεργία στις 18/2 είναι ομόφωνη. Η ΔΑΚΕ δεν την ψήφισε, γιατί λέει "κάτσε να δούμε πότε θα έρθει το νομοσχέδιο", καλλιεργώντας την αυταπάτη και την αναμονή, ότι κάτι διαφορετικό μπορεί να γίνει. Αυτά λένε ο πρόεδρος και ο γραμματέας της ΓΣΕΕ που βγαίνουν στα κανάλια και αθωώνουν αυτόν τον αντιασφαλιστικό σφαγιασμό των δικαιωμάτων μας, λέγοντας "έλα μωρέ, δεν έγινε και τίποτα. Μικρό το κακό!".

"Μικρό το κακό", λέει, να βγαίνεις στη σύνταξη μετά από σαράντα χρόνια, να δικαιούσαι σύνταξη μόνο 384 ευρώ, να καταδικάζεις τους νέους ανθρώπους στην ανασφάλεια, στα 4ωρα, στα 6ωρα. "Μικρό το κακό", λέει, αυτό που βιώνουν στους χώρους δουλειάς με την αδήλωτη εργασία, τις απολύσεις, την εργοδοτική τρομοκρατία. Αυτό μας λέει η ΓΣΕΕ.

Εμείς λέμε ότι είναι μεγάλο το κακό και είναι μεγάλη η ευθύνη μας. Και αυτό το Συνέδριο θα είναι ένα μαχητικό Συνέδριο που θα πάρει απόφαση κλιμάκωσης για την απεργιακή κινητοποίηση στις 18/2, αλλά και ακόμα παραπέρα με νέες μορφές».

Τέλος, απευθυνόμενος στους συνέδρους, κάλεσε να ενισχύσουν αποφασιστικά τη ΔΑΣ:

«Εχετε κριτήρια. (...) Εχετε κριτήριο τα συνδικάτα εκείνα όπου αλλάξαν οι συσχετισμοί και από νεκροταφεία, από κτίρια κουφάρια, όπως τα Εργατικά Κέντρα Πειραιά, της Πάτρας, των Ιωαννίνων, γίνανε ζωντανά συνδικάτα για τους εργαζόμενους και τα σωματεία. (...) Οσες περισσότερες έδρες, όσες περισσότερους αντιπροσώπους βγάλουμε στη ΓΣΕΕ, αυτοί θα κατατεθούν στους αγώνες των εργαζομένων. Αυτή η δύναμη θα κατατεθεί στους αγώνες για τις σύγχρονες ανάγκες μας. Θα κατατεθεί στην προοπτική να τελειώνουμε με τη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης».

Συνολικά στο Συνέδριο αντιπρόσωποι εκλεγμένοι με τη ΔΑΣ μετέφεραν πείρα από τους τόπους δουλειάς, όπως τη μάχη για την υπογραφή ΣΣΕ στη «First Data» και στη «Mellon», τη δράση των κλαδικών συνδικάτων στις ιδιωτικές κλινικές και στους οικοδόμους, τις μάχες που δίνουν στην Κλωστοϋφαντουργία, στο Εμπόριο, τον Τύπο - Χαρτί, στις Τηλεπικοινωνίες κ.α.

 Αλίευση από "Ρ" kαι Π.Α.ΜΕ 

Παρουσίαση: Viva La Revolucion

    

ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΑΦΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΤΣΙΚΩΘΕΙ ΣΤΑ ΕΔΡΑΝΑ ΤΗΣ ΓΣΕΕ

Ε, λοιπόν, ας επιστρατεύσουν όποιον μηχανισμό θέλουν. ΜΑΤ, εισαγγελείς, τον πρωθυπουργό, τον 6ο Στόλο να φέρουν, να κάνουν το Συνέδριο στη Σούδα, στο Μαξίμου, όπου θέλουν. 

Δεν θα τα καταφέρουν!

Οι εργαζόμενοι βάφτισαν την ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ συνδικαλιστική μαφία. Από την άλλη, ΜΜΕ, κόμματα, κυβερνήσεις και κύρια οι εργοδότες, ο ΣΕΒ, οι τραπεζίτες, αποκαλούν αυτήν την ομάδα «αξιόπιστο κοινωνικό εταίρο». 

Γιατί άραγε αυτή η αντίφαση; Αυτό το ερώτημα δεν απασχολεί καθόλου τις εφημερίδες, τα σάιτ και τα κανάλια που προτιμούν να βλέπουν «μάχη για τις καρέκλες» στα συνδικάτα και το Συνέδριο της ΓΣΕΕ, θυμίζοντας τη λαϊκή παροιμία για αυτόν και τα όσα δεν φτάνει.

Εμείς δεν χρειαζόμαστε να κάνουμε το μαύρο άσπρο και να ανακαλύψουμε «βαρβάρους». 

Τα Εργατικά Κέντρα, οι Ομοσπονδίες, τα Συνδικάτα, οι συνδικαλιστές που πορεύονται με το ΠΑΜΕ, έχουμε ένα βασικό πλεονέκτημα. Από τη συγκρότηση του ΠΑΜΕ έως σήμερα, ήμασταν κάθε μέρα στα λιμάνια, στα εργοστάσια, στα γιαπιά, στα γραφεία και στα εμπορομάγαζα, στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την ενημέρωση, την οργάνωση και την αντεπίθεση της εργατικής τάξης, διεκδικώντας τα πραγματικά αιτήματα των εργαζομένων. Κόντρα σε εργοδοσία, κυβερνήσεις και αστικά κόμματα. Για αυτή του τη δράση το ΠΑΜΕ στοχοποιήθηκε από τα αφεντικά και το μαντρόσκυλό τους, τη Χρυσή Αυγή. Αλλά και από ΜΜΕ, υπουργούς, αστυνομίες και φυσικά από τα τσιράκια των εργοδοτών μέσα στα συνδικάτα.

Ταυτόχρονα, για αυτή του τη δράση, ειδικά και τα χρόνια της κρίσης, το ΠΑΜΕ έγινε το αποκούμπι κάθε εργαζόμενου.

 Παρά τις όποιες διαφωνίες, που υπάρχουν σε κάθε συνδικάτο και κίνημα, οι εργαζόμενοι αναγνωρίζουν το ΠΑΜΕ ως την έκφραση της συνδικαλιστικής οργάνωσης και πάλης της εργατικής τάξης της Ελλάδας που βγήκε μπροστά. Πάλεψε, συγκρούστηκε, διεκδίκησε, εμπόδισε μέτρα. Καλλιέργησε την αλληλεγγύη. «Εχτισε» Χαλυβουργίες. Κράτησε ζωντανή την υπόγεια φωτιά του αγώνα που σιγοκαίει σε κάθε χώρο δουλειάς, όπως φάνηκε και στο πρόσφατο συλλαλητήριο για τη ΛΑΡΚΟ.

Υπάρχει λόγος που οι ανύπαρκτοι μένουν ακούνητοι στις καρέκλες τους ; 
Την ίδια στιγμή, η ζωή βάζει το αμείλικτο ερώτημα:

Σε αυτά τα χρόνια της κρίσης, που ανέβηκαν και κατέβηκαν κυβερνήσεις, κόμματα, ήρθαν μνημόνια, ΔΝΤ, Παγκόσμιες Τράπεζες, Γραμματείς και Φαρισαίοι, στην Ελλάδα το μόνο που δεν άλλαξε όλα αυτά τα χρόνια είναι η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ!

Τη στιγμή που εκατομμύρια εργαζόμενοι στην Ελλάδα έχασαν τις δουλειές τους, απολύθηκαν, εταιρείες χρεοκόπησαν, εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά μας μετανάστευσαν, μισθοί και συντάξεις τσακίστηκαν, όλα αυτά τα χρόνια η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ συνεχίζει ακάθεκτη. Αμετακίνητη. Ακούνητη στην καρέκλα της. Αλλά και ανύπαρκτη στους χώρους δουλειάς. Είναι άραγε τυχαίο ότι ακόμη και την Πρωτομαγιά στην Αθήνα κατάφερε να κάνει «συγκέντρωση» 70 ατόμων;

Πρόκειται για μια σήψη που τη συντηρούν γιατί δεν θέλουν τα συνδικάτα να είναι στα πόδια τους. Και τη συντηρούν με εκατομμύρια ευρώ στο ταμείο της. Οταν Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, Συνδικάτα ζήτησαν να δίνεται οικονομική ενίσχυση στις οργανώσεις μέλη της, αρνήθηκαν με ομοψυχία.

Γιατί λοιπόν μια τέτοια ομάδα, η οποία έχει πέσει σε πλήρη ανυποληψία στους εργαζόμενους, που έχει εξαφανιστεί από τους χώρους δουλειάς, παραμένει στις καρέκλες της;

Μερικά χαρακτηριστικά και αναντίρρητα στοιχεία μπορούν να δώσουν απαντήσεις:

-- Ενώ η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ αρνήθηκε να καλέσει οποιαδήποτε κινητοποίηση ή να στηρίξει τις απεργίες των Εργατικών Κέντρων και των Ομοσπονδιών για το Ασφαλιστικό και τις Συλλογικές Συμβάσεις, υπέγραψε πριν λίγες μέρες σαν τον κλέφτη ΕΓΣΣΕ με τις εργοδοτικές ενώσεις και τις «ευλογίες» της κυβέρνησης της ΝΔ, παγώνοντας τους μισθούς των εργαζομένων.

-- Η ΓΣΕΕ προχωρά μαζί με τον ΣΕΒ στην ίδρυση επαγγελματικού ταμείου, ανοίγοντας τον δρόμο στην ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης που προωθεί η κυβέρνηση.

-- Στήριξε ΣΕΒ και κυβερνήσεις που προωθούν την απαγόρευση των διαδηλώσεων και των απεργιών.

-- Συνυπέγραψε την τότε Υπουργική Απόφαση για πετσόκομμα του βασικού μισθού κατά 32%, μετατρέποντας ειδικά τους νέους σε εργαζόμενους β' ταχύτητας.

-- Είχε τοποθετηθεί υπέρ του «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα για το 3ο μνημόνιο.

-- Αποδέχτηκε και στηρίζει τις απαιτήσεις των εργοδοτών στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης για εργαζόμενους - «λάστιχο», «ενοικιαζόμενους» κ.τ.λ.

Θέλουν να μετατρέψουν όλο το συνδικαλιστικό κίνημα σε μηχανισμό της εργοδοσίας

Η Μαύρη Βίβλος με τα κατορθώματά τους, όμως, έφτασε σε άλλο επίπεδο. Θέλουν να μετατρέψουν ολόκληρο το συνδικαλιστικό κίνημα σε μηχανισμό της εργοδοσίας.
Σε αυτήν την κατεύθυνση υπάρχουν αναρίθμητες επίσημες και επώνυμες καταγγελίες συνδικάτων και συνδικαλιστών (και όχι «συνδικαλιστικές πηγές» με κουκούλες). Συνδικάτα και συνδικαλιστές που δεν ανήκουν καν στη δύναμη του ΠΑΜΕ, που είπαν «Ως εδώ!».
Να θυμίσουμε 

την κυρία διευθύντρια στα σούπερ μάρκετ «Χαμογελάτε για 300 ευρώ» που την είχαν στα ψηφοδέλτιά τους;

Τον υπεύθυνο του γραφείου Τύπου της ΓΣΕΕ που ανακαλύφθηκε να είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος εταιρειών;

Τον διευθύνοντα σύμβουλο ναυτιλιακής που τον είχαν υποψήφιο για εκπρόσωπο των εργαζομένων;

Τους τραπεζίτες που παρουσίασαν ως συνδικαλιστές;`Η το ανέκδοτο που λέγεται οργανωτικός γραμματέας ΓΣΕΕ, που δεν μπόρεσε καν να εκλεγεί από το χώρο δουλειάς του και εκλέχτηκε από άλλον κλάδο;

`Η ότι εξαφάνισαν την υπογεννητικότητα της Φαρκαδόνας παρουσιάζοντας ψηφίσαντες 800 οικοδόμους;

Υπάρχουν και νέα στοιχεία που επιβεβαιώνουν τις καταγγελίες μας.
Δείχνοντας ότι το βαρέλι δεν έχει πάτο, ο μηχανισμός των εργοδοτών μέσα στα συνδικάτα προχώρησε σε συκοφαντίες, ψέματα, πλαστογραφίες για να κρύψει την αλήθεια.

-- Αξιοποίησε ακόμη και την προπαγάνδα των φασιστών δολοφόνων της Χρυσής Αυγής, χαρακτηρίζοντας ως εγκληματικές οργανώσεις τις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα και τα Σωματεία που έκαναν και κάνουν σημαντική προσπάθεια να οργανώσουν τον αγώνα των εργαζομένων.

-- Προχώρησε σε μηνύσεις ενάντια σε συνδικαλιστικά στελέχη από συνδικάτα της Αττικής, της Καβάλας, του Ηρακλείου.

-- Με αυταρχισμό προχώρησε ακόμη και στην αποπομπή μελών του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Καβάλας.

-- Παρεμπόδισε και παρεμποδίζει τη δράση των συνδικάτων για να πραγματοποιήσουν τις συλλογικές τους διαδικασίες για την οργάνωση της πάλης ενάντια στην κυβέρνηση που φέρνει νέο νομοσχέδιο ενάντια στα ασφαλιστικά δικαιώματα της εργατικής τάξης, π.χ. στην Καβάλα.

-- Ενώ ταυτόχρονα ζήτησαν την επαναφορά του «Συνδικαλιστικού» της Ασφάλειας, φέρνοντας ασφαλίτες και ΜΑΤ μέσα στα συνδικάτα (θυμίζουμε τους ασφαλίτες στα Συνέδρια της Θεσσαλονίκης, της Κατερίνης, τους μπράβους, ανθρώπους της νύχτας που έφεραν στο Συνέδριο της ΟΙΥΕ κ.ά.).

Δεν θα τα καταφέρουν όποιον μηχανισμό και αν επιστρατεύσουν

Εμείς λοιπόν το λέμε ξανά:

Δεν πρόκειται να νομιμοποιήσουμε την εργοδοτική παρέμβαση. Την παρουσία των ίδιων των εργοδοτών, προέδρων και διευθυνόντων συμβούλων στα συνδικάτα.

Δεν πρόκειται να ανεχτούμε και να νομιμοποιήσουμε την ωμή διαστρέβλωση των πραγματικών συσχετισμών. Δεν πρόκειται να ανεχτούμε και να νομιμοποιήσουμε τις νοθείες, τις πλαστογραφίες με διάφορους τρόπους κ.λπ.

Εμείς έχουμε στο πλευρό μας την εργατική τάξη, τα συνδικάτα της, που σχεδιάζουν, ζουν και δρουν μέσα από ζωντανές, ανοιχτές και δημοκρατικές διαδικασίες, όπως προβλέπουν τα καταστατικά τους. 

Που αυτήν τη στιγμή οργανώνουν νέα απεργία ενάντια στο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης της ΝΔ. Ενώ αυτοί, σαν το δεξί χέρι κυβέρνησης - εργοδοτών, βρίζουν και ρίχνουν λάσπη σε αυτούς που αγωνίζονται.

Ε, λοιπόν, ας επιστρατεύσουν όποιον μηχανισμό θέλουν. ΜΑΤ, εισαγγελείς, τον πρωθυπουργό, τον 6ο Στόλο να φέρουν, να κάνουν το Συνέδριο στη Σούδα, στο Μαξίμου, όπου θέλουν. Δεν θα τα καταφέρουν!

Γιώργος ΠΕΡΡΟΣ
Μέλος της Διοίκησης της ΓΣΕΕ και της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ

**********

Το βίντεο από τη σημερινή ενημερωτική εκπομπή του ΣΚΑΪ “Οι Αταίριαστοι”, με την εμφάνιση του Γιάννη Παναγόπουλου, θα γίνει συλλεκτικό, καθώς μας δίνει πολύτιμες πληροφορίες ως προς το τι γίνεται κάτω από τον απόλυτο πάτο, τα είδη ζωής και πολιτικής σκέψης που αναπτύσσονται.
Ο Γιάννης Παναγόπουλος, επικεφαλής της απερχόμενης διοίκησης και της συνδικαλιστικής κλίκας της ΓΣΕΕ, έκανε μια σπέσιαλ εμφάνιση χωρίς αντίλογο, όπως το συνηθίζει, στο φιλόξενο κανάλι.
Κι αντί να ασχοληθεί με τον νόμο για το Αφαλιστικό, την πολιτική της κυβέρνησης και τα προβλήματα των εργαζομένων, αφιέρωσε και τα δέκα λεπτά της τηλεοπτικής του παρουσίας στον πραγματικό του εχθρό: το ΠΑΜΕ.

Ξεκίνησε με γκολ από τα αποδυτήρια, λέγοντας πως είχε μόλις διαβάσει τις απειλές του κομματικού οργάνου της συγκεκριμένης παράταξης -εννοεί τον Ριζοσπάστη, αλλά απαξίωσε και να τον κατονομάσει ακόμα. 

Αν απορείτε σε τι ακριβώς αναφέρεται, μπορείτε να δείτε το κύριο άρθρο του σημερινού Ρίζου με τίτλο “Ούτε τα προσχήματα“, όπου διαβάζουμε μεταξύ άλλων.

Στο επίκεντρο μπαίνουν οι πρωτοβουλίες ενημέρωσης και κινητοποίησης των εργαζομένων, για να γίνει η απεργιακή μάχη δική τους υπόθεση, απέναντι στην απατηλή κυβερνητική προπαγάνδα. 

Απέναντι όμως και στην ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, που με μια ανακοίνωση – μνημείο απεργοσπασίας, βγαλμένη από τα γραφεία του υπουργείου Εργασίας, έσπευσε να βγει «λαγός» και στον αντιασφαλιστικό σχεδιασμό κυβέρνησης – κεφαλαίου. 

Από τη νέα άθλια παρέμβαση της διορισμένης ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ μπορούν να βγουν πολλά χρήσιμα συμπεράσματα για τους εργαζόμενους. (…) Η τόσο απροκάλυπτη στήριξή τους στον αντιασφαλιστικό σχεδιασμό κυβέρνησης – κεφαλαίου επιβεβαιώνει ότι έχουν πάρει ανταλλάγματα στην προσπάθεια που κάνουν να επιβάλουν με τη βία και την καταστολή τις νοθείες τους και την απροκάλυπτη παρέμβαση της εργοδοσίας στα συνδικάτα. Δεν κρατούν πια ούτε τα προσχήματα… Όχι βέβαια ότι τους είχαν μείνει και πολλά για να κρατήσουν!

Ακολουθήστε, από περιέργεια έστω, τον παραπάνω σύνδεσμο για να το διαβάσετε ολόκληρο. Και αν βρείτε έστω ίχνος κάποιας απειλής ή αντίστοιχο υπονοούμενο να το πείτε και σε εμάς ή μάλλον στον Παναγόπουλο, για να έχει κάτι σοβαρό να λέει.
Τώρα ήξερε ότι μιλάει μόνος του και δε βρισκόταν κανείς στο studio να σημειώσει ότι λέει θρασύτατα ψέματα.

Τα καλύτερα μαργαριτάρια όμως δεν τα είχε εκστομίσει ακόμα. Συνεχίζοντας το δικό του τροπάρι, είπε πως το ΠΑΜΕ διέλυσε το Συνέδριο της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων (αυτό όπου είχαν έρθει μπράβοι και διευθυντές αντιπρόσωποι), γιατί δεν ανέχεται άλλη αριστερά πλην αυτού και την πλειοψηφία εκεί την είχε ο ΣΥΡΙΖΑ. 

Ότι το ΠΑΜΕ δρα ως οργάνωση σε διατεταγμένη υπηρεσία του ΚΚΕ -για αυτό και το χαρακτηρίζει “βραχίονά του”. Ότι μόνο στην Ελλάδα έχουμε “το δίκιο του ΚΚΕ”.

Όταν τον ρώτησαν για το ασφαλιστικό, είπε να μείνει στην ίδια κατηγορία και να “ξεσκεπάσει την υποκρισία” του ΚΚΕ που κατέθεσε ερώτηση για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, γιατί δεν υπάρχει διοίκηση στη ΓΣΕΕ για να υπογράψει.

Ο πραγματικός του πόνος δηλαδή είναι πως έχασε ακόμα και αυτό τον διακοσμητικό ρόλο που είχε, για να “διαπραγματεύεται” με τον ΣΕΒ και να συνυπογράφει “αυξήσεις”-ψίχουλα. Κι έτσι ο ρόλος του δεν έχει πια καμία πρακτική αξία για το σύστημα που υπηρετεί, για αυτό και απαξιώνεται ακόμα περισσότερο, ακόμα και από τα αφεντικά του.

Κερασάκι στην τούρτα ήταν η “αποκάλυψη” πως το ΠΑΜΕ δεν έχει υπογράψει καμία Συλλογική Σύμβαση Εργασίας από τη μεταπολίτευση, μολονότι ήταν και στο Προεδρείο για κάποια χρόνια, έχοντας τη θέση του Γραμματέα.

Μικρή λεπτομέρεια πως το ΠΑΜΕ υπάρχει από το ’99 ενώ η μεταπολίτευση ξεκίνησε θεωρητικά 25 χρόνια πριν. Σημαντική “λεπτομέρεια” πως οι ταξικές δυνάμεις αρνήθηκαν να συμφωνήσουν με τις μηδαμινές αυξήσεις που υπέγραφε η ηγεσία της ΓΣΕΕ, όλα τα τελευταία χρόνια, ακόμα και σε περιόδους ανάπτυξης, σύμφωνα και με τις δικές τους στατιστικές. Ήταν όμως μπροστά σε κάθε αγώνα των εργατών για να πετύχουν πραγματικές αυξήσεις, με συλλογικές συμβάσεις που να διασφαλίζουν τα δικαιώματά τους.

Στα τελευταία δευτερόλεπτα, ο Παναγόπουλος ψέλλισε και μια “κριτική” στην Κυβέρνηση, ότι κάνει φτιασιδώματα στο νόμο Κατρούγκαλου αλλά δεν μπορεί να παρέμβει όσο είναι διορισμένη κι όχι εκλεγμένη διοίκηση. 

Κουβέντα δηλαδή για το παράθυρο (βασικά πόρτα ολόκληρη) που ανοίγει για την ιδιωτική ασφάλιση και για τις συντάξεις πείνας που θα έχουν οι εργαζόμενοι.

Για το φινάλε ας κρατήσουμε μια δική του κουβέντα που μπορεί να του γυρίσει μπούμερανγκ. 

Όταν στο Συνέδριο υπάρχουν μέσα άτομα που δεν είναι σύνεδροι, δεν είναι δημοκρατικά εκλεγμένοι αντιπρόσωποι, τότε αυτό ακυρώνεται. Αυτό ακριβώς θέλουν να διασφαλίσουν και οι ταξικές δυνάμεις, που δεν πρόκειται να αφήσουν τη συνδικαλιστική κλίκα να φέρει διευθυντές και μαϊμούδες ως αντιπροσώπους της τάξης μας.

Υγ: εδώ μπορείτε να απολαύσετε την εμφάνιση του  Παναγόπουλου, στο ΣΚΑΪ.

Αλίευση από "Ρ" και "Κ" Παρουσίαση Viva La Revolucion

Η "ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ" ΜΑΦΙΑ ΣΤΕΛΝΕΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ

ΠΑΜΕ
«Η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ συνεχίζει τον επικίνδυνο ρόλο της»:

Τις νέες μηνύσεις από την ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ ενάντια στο ταξικό κίνημα και τα στελέχη του που αποκαλύπτουν «το ρόλο τους, την πλήρη συμφωνία και ταύτισή τους με τον ΣΕΒ, τις κυβερνήσεις» καταγγέλλει με ανακοίνωσή του το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ).

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ συνεχίζει μετά και την υπογραφή της συμφωνίας ντροπής της ΕΓΣΣΕ τον επικίνδυνο ρόλο της. Στρέφεται με μηνύσεις στα αστικά δικαστήρια ενάντια στο ταξικό κίνημα και τα στελέχη του. Γιατί αποκαλύπτουν το ρόλο τους, την πλήρη συμφωνία και ταύτισή τους με τον ΣΕΒ, τις κυβερνήσεις.

Στρέφονται ενάντια στις δυνάμεις εκείνες που βγαίνουν μπροστά, οργανώνουν την πάλη με συλλαλητήρια, συγκεντρώσεις, προετοιμάζουν απεργία ενάντια στην επίθεση της κυβέρνησης. Γιατί θέλουν συνδικάτα απαλλαγμένα από το βραχνά του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Συνδικάτα μαζικά που θα λειτουργούν, που θα επιδιώκουν τη συμμετοχή των εργαζομένων σε όλες τις συλλογικές διαδικασίες.

Όταν λοιπόν αποκαλύπτονται στα μάτια της εργατικής τάξης, τότε προχωρούν σε μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμιση. Αυτό έκαναν σε Ηράκλειο και Καβάλα οι γνωστοί εργατοπατέρες των Εργατικών Κέντρων. Νομίζουν ότι έτσι θα σταματήσουν τα συνδικάτα που παλεύουν. Ότι θα μας τρομοκρατήσουν. Είναι γελασμένοι.

Είναι αλήθεια ότι και οι πιο σκληροί εργοδότες πραγματικά θα ζήλευαν τις τακτικές και τις μεθόδους αυτών των "συνδικαλιστικών" στελεχών, που ποινικοποιούν τη συνδικαλιστική δράση και διώκουν αγωνιστές εργάτες. Για αυτό έχουν τη στήριξη και συνεργασία της κυβέρνησης και της τοπικής εξουσίας για να παραμείνουν στις καρέκλες τους.

Έχουν τεράστιες ευθύνες για τη μετατροπή Εργατικών Κέντρων και συνδικάτων σε γραφειοκρατικούς μηχανισμούς εξυπηρέτησης των εργοδοτών. Με τη στάση τους καλλιεργούν την απογοήτευση και την ηττοπάθεια, απομακρύνουν τους εργαζόμενους από τα συνδικάτα.

Για τα ταξικά συνδικάτα, για τους αγωνιστές συνδικαλιστές, που βρίσκονται κάθε μέρα στους χώρους δουλειάς, στον αγώνα για την υπεράσπιση της ζωής των εργαζομένων, οι διώξεις και οι επιθέσεις από τους λακέδες των εργοδοτών είναι μια επιβεβαίωση ότι σωστά βαδίζουμε. Για τους εργαζόμενους, που δέχονται καθημερινά την επίθεση κυβέρνησης - εργοδοσίας, τα νέα αυτά επεισόδια σήψης και κατάντιας του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού πρέπει να γίνουν κριτήριο. Να γίνουν πείρα και οδηγός.

Για να γίνουν τα συνδικάτα ζωντανά όργανα οργάνωσης και αγώνα των εργατών και όχι "τσιφλίκια" των καρεκλοκένταυρων ανθρώπων των αφεντικών. Για να δυναμώσει ο αγώνας των εργαζομένων για να μπει φρένο στις αντεργατικές πολιτικές και την επίθεση της εργοδοσίας».

*****

«Θα το επιτρέψουμε; Όλοι και όλες στην απεργία»

Κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στην απεργία που θα οργανώσουν Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και συνδικάτα σε όλη τη χώρα ως απάντηση στο νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, απευθύνει το ΠΑΜΕ καθώς όπως τονίζει σε ανακοίνωσή του «η κυβέρνηση της ΝΔ όχι μόνο δεν κατάργησε τον νόμο Κατρούγκαλου (ν. 4387/16), όπως κάλπικα υποσχόταν προεκλογικά, αλλά με το νέο αντιασφαλιστικό νόμο που φέρνει στη Βουλή τον εφαρμόζει πλήρως και τον θωρακίζει νομικά παραπέρα για να ενταφιάσει και τις δικαστικές διεκδικήσεις».

Ειδικότερα «με το νέο νόμο:
Διατηρούνται για όλους τα όρια συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια [ή στα 62 χρόνια με 40(!!!) χρόνια υπηρεσίας (ν. 4336/15)], δηλαδή το τρίτο μνημόνιο που ψήφισαν μαζί ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ. Καμιά εξαίρεση δεν υπάρχει για καμία κατηγορία εργαζομένων. Διατηρείται η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για τις γυναίκες κατά 5 χρόνια και μάλιστα στο όνομα της "ισότητας" (ν. 4387/16).

Το ΕΤΕΑΕΠ (Επικουρική Ασφάλιση και κλάδος Εφάπαξ Παροχών) ενσωματώνεται στον ΕΦΚΑ και ανοίγει έτσι ο δρόμος για την πλήρη κατάργησή του, όπως προβλέπεται στο πρόγραμμα της ΝΔ με τους "τρεις πυλώνες", δηλαδή την ιδιωτική ασφάλιση. Την ίδια στιγμή ενσωματώνονται στον ΕΦΚΑ και τα 7 δισ. ευρώ αποθεματικά του ΕΤΕΑΕΠ και είναι απολύτως βέβαιο ότι και αυτά θα λεηλατηθούν. Στον κρατικό προϋπολογισμό του 2020 προβλέπονται πάνω από 70 εκατ. ευρώ περικοπές στην επικουρική ασφάλιση. Σύνολο 226 εκατ. ευρώ περικοπές στην κύρια και επικουρική ασφάλιση.

Παγιώνονται στο διηνεκές οι μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις που έφτασαν στο 50%, όπως και στο εφάπαξ όπου αθροιστικά οι μειώσεις έφτασαν στο 42%.

Με το νέο νόμο καταργούνται αμετάκλητα η 13η και 14η σύνταξη.

Η κρατική εγγύηση περιορίζεται στην εθνική σύνταξη των 384 ευρώ. Διατηρούνται τα εξευτελιστικά ποσοστά αναπλήρωσης του ν. Κατρούγκαλου, ιδιαίτερα για όσους έχουν μέχρι 30 χρόνια εργασίας.

Διατηρείται η λεηλασία των 80 δισ. ευρώ που έγινε διαχρονικά στα ασφαλιστικά ταμεία και καμία πρόβλεψη δεν υπάρχει για να επιστραφούν τα κλεμμένα.

Καταργούνται τα ΒΑΕ για μια σειρά κατηγορίες εργαζομένων».

Υπογραμμίζει ακόμα ότι «οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ διαχρονικά και με όλους τους αντιασφαλιστικούς νόμους επέλεξαν να καταδικάσουν όλους τους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους στη φτώχεια και την εξαθλίωση».

«Θα το επιτρέψουμε; Όλοι και όλες στην απεργία», επισημαίνει χαρακτηριστικά.

«Διεκδικούμε:
Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου - Βρούτση και όλων των αντιασφαλιστικών μνημονιακών νόμων.
Δημόσια δωρεάν Κοινωνική Ασφάλιση για όλους. Καμία επιχειρηματική δραστηριότητα στον τομέα της Υγείας και της Πρόνοιας.
Αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις. Επαναφορά 13ου - 14ου μισθού. Μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 60 χρόνια για τους άντρες και 55 για τις γυναίκες.
Επέκταση των ΒΑΕ, ούτε σκέψη για κατάργηση. Να επιστραφούν στα ασφαλιστικά ταμεία όλα τα κλεμμένα.
Όχι στα επαγγελματικά ταμεία, στην κατάργηση της Κοινωνικής Ασφάλισης και την ιδιωτικοποίησή της».

Αλίευση απo 902.gr - Παρουσίαση: Viva La Revolucion